fen ve mühendislikte matematik metotlar 5. kitap lineer vektör uzayları

advertisement
FEN VE MÜHENDİSLİKTE
MATEMATİK METOTLAR
5. KİTAP
LİNEER VEKTÖR UZAYLARI

144
İÇİNDEKİLER
I. CEBİRSEL TEMELLER
A) Lineer Vektör Uzayları
B) Lineer Bağımsızlık ve Boyut
C) Skalar Çarpım ve Norm
D) Hilbert Uzayları
E) Dirac Uzayı
II. LİNEER OPERATÖRLER
A) Tanım
B) Operatör Çarpımı ve İlgili Kavramlar
C) Gruplar
D) Benzerlik Dönüşümü
E) Matris Elemanları
F) Hermitsel Eşlenik
G) Hermitsel ve Üniter Operatörler
145
III. ÖZDEĞER PROBLEMİ
A) Özdeğerler ve Özketler
B) Ortak Özketler
C) Hermitsel Operatörlerin Özdeğer Problemi
D) Üniter Operatörlerin Özdeğer Problemi
E) Normalizasyon
F) Tamamlık
G) İzdüşüm Operatörleri
H) Tamamlık Uygulamaları
I) Düal Uzay
IV. TEK BOYUTLU SÜREKLİ ORTAM UYGULAMALARI
A) Konum Operatörü
B) Öteleme Simetrisi ve Jeneratörü
C) Yerel Öteleme ve Türev
D) Weyl Cebiri
E)
x k
Skalar Çarpımı
F) Fonksiyonlar ve Fourier Dönüşümleri
G) Parseval Özdeşliği
H) Fonksiyon Çarpımlarının Fourier Dönüşümleri
I) Katlama
J) Yansıma
146
V. DİFERANSİYEL OPERATÖRLER VE HERMİTSELLİK
A) Öteleme Jeneratörü ve Fonksiyon Türevleri
B) Türevlerin Fourier Dönüşümü
C) Diferansiyel Denklemlerle İlişki
D) İntegral Denklemlerle İlişki
E) Hermitsellik
F) Hermitselliğin Yararları
VI. HERMİTSELLEŞTİRME METODLARI VE STURM - LIOUVILLE SİSTEMLERİ
A) Standart Biçim
B) Çarpan Yoluyla Hermitselleştirme
C) Bağımlı Değişken dönüşümü
D) Bağımsız Değişken Dönüşümü
E) İnvaryant Biçim
F) Sınırlı Bölgede Hermitsellik
G) Sturm - Liouville Sistemleri
VII. FONKSİYON UZAYLARI VE AÇILIMLAR
A) Fonksiyon Açılımları
B) Fourier Açılımı
C) Legendre Açılımı
D) Fourier - Bessel Açılımı I
E) Fourier - Bessel Açılımı II
F) Özfonksiyonların Yansıma Özellikleri
EKLER VE NOTLAR
147
I. CEBİRSEL TEMELLER
A) Lineer Vektör Uzayları
'Ket' adı verilen soyut nesnelerden oluşan


Küme 'sini ele alalım. Eğer bu küme'nin elemanları
Perşembe
,
, ...
Yeşil

,
,
Trabzon

,
, ... ,


,
Gömlek
gibi ilgisiz ve nicellikten uzak kavramlarla
etiketlenmişlerse cebirsel bir yapı oluşturmaları ve matematiksel bir konuda yararlı olmaları
beklenemez. Ancak kompleks sayılarla çarpılma ve iki ketin toplanması işlemlerinin
tanımlanmasından sonradır ki, belli şartlara uyan küme'lere 'Lineer Vektör Uzayı' denebilir.
Bir S küme'sinin adı geçen iki işlem altında kapalı kalmasını, toplamda "sıfır" ın yerini
tutacak bir etkisiz ketin ve toplama işleminde inversin varlığını öngören bu şartlar matematik
diliyle:
 S
1) Her

,
2) Her

 S

3) Bütün

4) Her

 S
 S
için



 S

c
için
için

için
+ 
+

 
 S

olur,
olur,
= 

=
sağlayan bir


sağlayan bir
vardır,
 
vardır.
N M
biçiminde ifade edilirler. Polinomlar,
matrisler, karesi integre edilebilen
fonksiyonlar lineer vektör uzaylarına örnek teşkil ederler.
B) Lineer Bağımsızlık ve Boyut
Eğer
c1

sağlanabiliyorsa
 c2



ve


denklemi ancak
c1  c2  0 ile
'Lineer Bağımsız' dırlar. Bir lineer vektör uzayında
birbirinden lineer bağımsız olabilen ketlerin sayısı o uzayın 'Boyut' unu verir.
148
C) Skalar Çarpım ve Norm
'Skalar Çarpım' iki ketin bileşiminden skalar bir sonuç elde eden bir işlemdir. Sembolik olarak



,


 c
ise 'Son Çarpan' olarak adlandırılır.


biçiminde ifade edilebilir. Bu çarpımda


 =0
, 
oluşu
:
'Ön Çarpan' ,

ve
ketlerinin 'Ortogonal' liğini ifade eder. 'Norm' ise her Ket'e, reel ve pozitif bir
skalar karşılık getiren işlemdir. Böylece Norm 



 0
olur ; ancak eşitlik sadece
için geçerlidir.
D) Hilbert Uzayları
Bir lineer vektör uzayının 'Hilbert Uzayı' olabilmesi için ise
1) Sonsuz boyutlu olması,
2) Skalar Çarpımın tanımlanması,
3) Normların sonlu olması
gerekir. Uygulamalı matematiğin ihtiyaçlarına cevap verebilmek için Hilbert uzaylarını iki ayrı
yönde genelleştirmek lazımdır. Sonsuz boyutlu olma şartı kaldırılarak, ‘Keyfî Boyutlu Hilbert
Uzayları' ; sonlu norm şartı da "ılımlı" sonsuzluklara izin verecek biçimde yumuşatılarak,
'Donanmış Hilbert Uzayları' elde edilir. Genelleştirilmiş Hilbert uzaylarının örnekleri ileride
geniş çapta kullanılacaktır.
E) Dirac Uzayı
'Dirac Uzayı' : Skalar Çarpım ve Norm 'un dört kuralla belirlendiği bir donanmış Hilbert
uzayıdır. Bu kurallar:
1) Son çarpanda Lineerlik I :


,







,





,


149

2) Son çarpanda Lineerlik II :

3) Ön çarpanda Antilineerlik :
Norm
4) Norm Tanımı :






,c 

, 



 c






,



,

*
, 
 0
olarak verilirler. P.A.M. Dirac bu ifadeleri 'Bra-Ket' sembolizmi ile stilize ederek
denklemlere sadelik ve zarafet kazandırmıştır. Esasta skalar çarpımı

yerine



, 

olarak yazmaktan ibaretmiş gibi görünen bu atılımın matematik anlamına
ileride değinilecektir. Yeni sembollerle Dirac uzayının dört kuralı:
1)


2)

 c
3)


4)
    
   c

=
Norm  









 


 0
biçimini alırlar.
PROBLEMLER
P.I.1)


P.I.2)
Norm2 
 0 , c 

+



 
gereğinden yararlanarak
ispatlayın. İpucu:

ve

2

, 0



olduğunu gösterin.
ifadesinin en küçük değerinin bile pozitif olması

 

iki bağımsız değişkendir.

'Schwartz Eşitsizliği' ni
150
P.I.3) Schwartz Eşitsizliğinden de yararlanarak
Norm 

  Norm 


 Norm 
 + 

Norm 


  Norm 


Üçgen Eşitsizliklerini ispatlayın.

P.I.4)
içeren bir ket küme 'si elemanlarının lineer bağımsız olamayacağını
ispatlayın.
II. LİNEER OPERATÖRLER
A) Tanım
Bir Lineer vektör uzayında işlem yapan Lineer Operatörler, etkiledikleri ketleri aynı uzayda
başka ketlere dönüştüren cebirsel nesnelerdir. Lineerlik özellikleri ise sabitlerle yer
değiştirebilmelerinden ve bir ket toplamında her terimi ayrı ayrı etkilemelerinden gelir. Böyle
bir
A
operatörünün uyması gereken kurallar matematik diliyle :
1) Kapalılık
:

2) Lineerlik I :
Ac
3) Lineerlik II :
A
 S


 c
A

 + 
A


,

 S
,
 A 
A
olarak ifade edilir.
B) Operatör Çarpımı ve İlgili Kavramlar
A
operatörü ile dönüşen
bir
B

keti
A

operatörünce işlem yapılabilmesi doğaldır.
da bir ket olduğuna göre, bu yeni kete
BA

ile gösterilen bu
151

durumda
BA
,
BA
ve
ketine tek bir
B
ve
A
AB
operatörü etki ediyormuş gözüyle bakılabilir ve
operatörlerinin çarpımı olarak adlandırılır. Genelde
çarpımlarının eşit olması gerekmez. Eşitlikten ayrılmanın ölçüsü olan
 A,B 
'Komütatör' :
BA

AB

BA
biçiminde tanımlanır. Komütatörlerin temel
özellikleri :
1)
A,B
  B , A
2)
A,c 
 0
3)
 A,B+C  =  A,B  +  A,C 
4)
 A,B C  =B  A,C  +  A,B  C
5) 
A, B,C 
 + 

A,A 
, dolayısıyla
C, A,B 
 + 
 0
B, C,A 
  0
olarak sıralanırlar. Operatör çarpımına dayalı diğer bir kavram da
'İnvers' dir.
 
A



A
1

dönüşümünü tersine çeviren, yani
denklemini sağlayan, bir
Operatörü' denir ve
Operatörü'

A 1
cinsinden
varsa, buna
A
'nın 'İnvers
ile gösterilir. Ketleri dönüştürmeyip aynı bırakan 'Birim
A 1 A

A A 1

1
An
,
A 1
operatörünün üst üste uygulanması ile
An

elde edilebildiğine göre genel bir
f (A)
olduğu kolayca görülebilir.
'in üst üste uygulanması ile
operatörünün de
f
fonksiyonunun
seri açılımı yoluyla tanımlanması mümkün olmaktadır. Seri açılımı olmayan fonksiyonlar için
f (A)
operatörünün tanımlanma yoluna ileride değinilecektir.
C) Gruplar
Lineer operatörlerin oluşturduğu en basit cebirsel yapı 'Grup' lardır. Bir
kümesinin grup oluşturabilmesi için uyması gereken dört şart vardır :
G
operatör
152
A, B
1) Kapalılık :
2) Birimin varlığı
 G
A
: Bütün
1 A  A1  A
sağlayan bir
3) İnverslerin varlığı :
Her
A 1 A
A A 1

1

A

AB
 G
için
1
 G
,
vardır ,
için
A1
 G
 G
için
sağlayan bir
A,B,C
4) Birleşme Özelliği : Her
 G
 G
vardır,
A BC 

 A B C
sağlanır.
A,B
Ayrıca her
 G
için
A,B
 0
sağlayan gruplara 'Abelyen Grup'
denir. Grup elemanlarının sürekli parametrelerin fonksiyonu olduğu ve bu parametrelerin
sıfır değeri aldıkları durumda birim elemanının elde edildiği durumlarda ise grup 'Lie Grubu'
olarak adlandırılır.
D) Benzerlik Dönüşümü
Ketlerin operatörler yoluyla
Bu denklem bir
S

A


S
denklemi elde edilir. Böylece görülür ki ketlerin
=
S
SA
operatörü ile tekrar dönüştürülerek
veya biçimsel simetriyi daha iyi vurgulayan

biçiminde dönüştükleri görülmüştü.

A S1  S



S
biçiminde dönüşmesine karşın operatörler





S

S
,
A

S A S1
şeklinde dönüşmektedirler; buna 'Benzerlik Dönüşümü' denir.
E) Matris Elemanları
A

j
i
ifadesi bir keti sembolize ettiğine göre bunun
,A j


i
A
j
i
keti ile skalar çarpımı olan
bir kompleks sayı olacaktır. Bu kompleks sayı
A
153
operatörünün
ve
i
ketleri arasındaki 'Matris Elemanı' olarak adlandırılır.
j
Operatörlerin matris elemanları daha basit bir biçimde
ai j 
 A i j

A
i
j
olarak da gösterilirler. Bir lineer operatörün kimliği,
uzayın elemanı olan ketler üzerindeki etkisi ile belirlendiğine göre, operatörleri bütün matris
elemanlarını vererek de tanımlamak mümkündür.
F) Hermitsel Eşlenik
A
Her
operatörü için bir 'Hermitsel Eşlenik' :
A

 A 




A

A B 




A
*
A
, matris elemanları yoluyla
olarak tanımlanabilir. Bu tanımdan
olduğu görülmektedir. Bir çarpımın hermitsel eşleniği için geçerli olan
B A
bağıntısı ileride ispat edilecektir.
G) Hermitsel ve Üniter Operatörler


H



H
*
şartını sağlayan operatörler 'Hermitsel' olarak
adlandırılırlar. Hermitsel eşlenik tanımından
olduğuna göre hermitsellik kısaca

'Üniter' operatörler ise
ancak

U

*


H

H
U1

U


H

*


H

demektir.


U

*
şartını sağlarlar,
olduğu için bu da kısaca
U

U1
demektir. Gerek hermitsel gerek üniter operatörler matematiğin uygulamalı alanlarında
büyük önem taşıdıkları için bu tip operatörler üzerinde tekrar tekrar durulacak,
U

exp  i
H
ilişkisinin bu iki operatör tipini birbirine bağladığı da görülecektir.
154
PROBLEMLER
P.II.1)
P.II.2)
A,B 


 3
A , B1 

P.II.3)
d

dx 
P.II.4)
d
dx
A 1
P.II.5)
eA
B e A
komütatörünü
A  x , B  x

B

A,B
ve
A,B

d
dx
cinsinden seri açılımını yapıp, sonra da
P.II.6)
A B 1
P.II.7)
U1 U2
=
B1 A1
’nin üniter,
A
1
A,
2! 
Baker - Hausdorff Lemma’sını ispatlayın. İpucu:

ve
komütatörünü değerlendirin.
B 1
cinsinden ifade edin.
ifadesini değerlendirin.
A 1
türevini

A B,B A 
durumunda
2
cinsinden ifade edin.
A,B
F     e A
  1
 
B e  A
kabul edin.
olduğunu gösterin.
H1 + H 2
'nin hermitsel olduğunu gösterin.
ifadesinin
155
 A+ 
P.II.8)
P.II.9)
U
P.II.10)
A
ifadesinin
1
exp  i

ve
B
d
 
dx
  A1 
H
+
olduğunu gösterin.
olduğunu gösterin.
sabit operatörler olmak üzere
A
 
B
  x   eA x   0 eB x
denkleminin çözümü olduğunu gösterin.
III. ÖZDEĞER PROBLEMİ
A) Özdeğerler ve Özketler
Bir operatörün kendine özgü bazı ketlere etkisi, onları sadece bir sayı ile çarpmaktan ibaret
kalır.
A
a
 a a
olarak ifade edilen bu özel durumda
da 'Özket' olarak adlandırılırlar.

a 'Özdeğer' ,
a
ketinin, bütün operatörlerin keyfî özdeğerli
özketi olduğu görülmektedir, ancak bu durum gerçek bir çözüm olarak ele alınmaz. Özketler
doğal olarak özdeğerleri ile etiketlenirler. Özdeğer problemi : Verilen bir
için bütün
a
özdeğerlerini ve bunlara karşılık gelen
operatörün bütün özdeğerlerinin küme 'si
a 
a
A
operatörü
özketlerini bulmaktır. Bir
, o operatörün 'Spektrum 'u olarak
adlandırılır. Spektrumların benzerlik dönüşümünden etkilenmedikleri kolayca gösterilebilir.
156
B) Ortak Özketler
 a
A
a, b
A
hem de
a, b
B
 b A a, b
BA
a, b

Ba
a, b
AB
a, b

'nin hem
A
 a
B
BA
a, b
B
hem de
A
f a 
operatörlerinin
A1
bağıntısının
a
0
 A,B 
 A,B 

0
A
ketlerinin
 1
a
a
sağlayan
B

a, b
 A,B 
ve
h2
ve
h1
H
,
f
A
a
,
B
,
a2
 f
A
, ... ,
a3
aN
olmasına rağmen
operatörlerinden yararlanmak gerekir.
h1
 h1
h2
h1
h2
H
h2

ve
H
h2
h1
Hermitsellik şartı
H
hermitsel operatörünün spektrumunun elemanları,
de bunlara karşılık gelen özketler olsun.
h2
h1
 h1
h2
h2


veya
h2
H
 h2
h
h1
h2
2
 h1 
0
f

yanı sıra
kullanılarak
h1
h2
 0
A
 f a 
özel hali ileride yararlı olacaktır. Aynı
a1
oluşu,
'nın yanısıra bütün
C) Hermitsel Operatörlerin Özdeğer Problemi
h1

bağıntısına en basit örnek
özdeğerli özketleri olduğu görülür.
yarattığı çokkatlılığın çözümlenmesinde

.
'nin özketi olabilmesi için
özdeğerine karşılık gelen birden fazla
 A,B 
 a b a,b
veya
a
durumunda
 b a a, b
a,b
şartının yeterli olduğunu göstermektedir.
 f
ketlerinin varlığını kabul edelim.
a, b
Ab
B
a, b
operatörlerinin etkisi aynı olur :

olan
denklemlerini sağlayarak hem
BA
a, b
a, b
a, b
ve
AB
Böylece
 b
a, b
operatörünün özketi olan
AB
Bu kete
B
,
a
özketin
a
157
h 2  h1
elde edilir. Önce
h
1
 h1 
h1
h 1  h1
durumu ele alınırsa, denklem
 0
h1
h 1  Reel
veya
h1
biçimine dönüşür ve
h1
> 0
olduğundan
olduğu anlaşılır. Böylece hermitsel operatörlerin bütün
özdeğerlerinin reel olduğu ortaya çıkmaktadır. Bu şart tekrar ilk denkleme takılarak
h 2  h 1 
h1
h1
 0
h2
 0
h2
h1
çok doğaldır;
 c h1
h1
durumu incelenerek
olduğu gösterilir, bu da değişik özdeğerlere ait özketlerin ortogonallik
şartıdır. Böylece
h1
h 2  h1
bulunur. Sonra da
h1

c
h1
2
dışında her şey belirlenmiş olmaktadır; ancak bu belirsizlik
h1
dönüşümü, özdeğer problemini aynı bıraktığına göre
h1
gibi bir keyfîlik, problemin yapısından
kaynaklanmaktadır.
D) Üniter Operatörlerin Özdeğer Problemi
u1
u2
ve
ve
u1
u1
 u1
üniter operatörünün spektrumunun elemanları,
de bunlara karşılık gelen özketler olsun.
u2
Üniterlik şartı :
U
U
,
u1
U1
u1
ve
1

 u1 

u2

u1
u1
u 1 u1  1
için
u2
u2
 0

U1
u2
U
u2
u1

elde edilir. Önce
1
u2

yanı sıra
u2
u 2  u1
kullanılarak
durumu ele alınarak,
(ünimodülerlik) şartı elde edilir. Böylece üniter operatörlerin
bütün özdeğerlerinin, kompleks düzlemde birim yarıçaplı bir daire üzerinde yer aldığı
görülmektedir. Bu şart tekrar ilk denkleme takılarak
1
1 
 

u 2 u1 
u 2  u1
u1
bulunur. Sonra da
durumu incelenerek
u2
u1
u2
 0
 0
olduğu
gösterilir. Böylece hermitsel operatörler gibi, üniter operatörlerin de özketleri ortogonal bir
158
küme oluşturmaktadırlar.
u1
u1
ifadesi ise özdeğer probleminin yapısı gereği
keyfî olma özelliğini korumaktadır. Daha sade ve kısa bir ispat ise her üniter operatörün
U
 exp  i
 H ,U 
H
 
biçiminde yazılabilmesine dayanır :
H , exp i H 

özketleri ortaktır.
h  Spektrum
H 
u

0
 
=

olmak üzere
h
olacağı için

U
ve
olması
u1
U
 exp  ih 
Spektrum
u2
H
 0
operatörlerinin
ve
bağıntılarını
gerektirir. Bundan böyle hem hermitsel, hem de üniter operatörlerin özketleri için

h

kullanılacaktır.
E) Normalizasyon
Gerek hermitsel gerek üniter operatörlerde özketlerin kendileri ile skalar çarpımlarının, yani
norm karelerinin, keyfî oldukları görülmüştü. Bu ifadeleri belirgin bir değere kavuşturmak
h
için
h
 1

 
  0

h
 Ayrık Spektrum

h
 Sürekli Spektrum

normalizasyonu benimsenecektir. Dirac Delta Fonksiyonu ve Kronecker Delta kavramları
birleştirilerek:
  h , h 
  h h

 
   h  h 

h,
h   Ayrık Spektrum
h,
h   Sürekli Spektrum
tanımlanırsa,   h , h 'nın eleme özelliği :
olarak elde edilir. Burada
S
h
S
h
sembolü, bir


F  h    h , h   F  h 
h
spektrumu üzerinden alınan,
ayrık spektrumda toplam, sürekli spektrumda ise integral işlemini ifade etmektedir.
159
Böylece hermitsel ve üniter operatörlerin ortonormallik şartı
   h , h 
h h
olarak verilir.
F) Tamamlık



keti ile çarpmak gerekir. Böylece elde edilen
bir
kompleks sayısı olduğu için, sonuç
c

gibi bir ifadenin, bir operatör olduğunu anlamak için, ifadeyi sağdan

görülmektedir.
c 
ketini

c 

ifadesinde


'nın gene uzayın bir elemanı olduğu
ketine dönüştüren işlem ancak bir operatörle
çarpılma olabilir. Böylece operatör inşası için güçlü bir yöntem geliştirilmiş olmaktadır.
Hermitsel veya üniter bir operatörün bütün özketlerinden oluşan ve
   h , h 
h h
E
ketlerle oluşturulan

sağlayan bir

S
h
h
h
h
h 
h

küme 'sini ele alalım. Gene bu
operatörü, matris elemanlarının saptanması
yoluyla incelenirse
h
h 
E
   h , h 
çıkmaktadır.


h h
S
h

h  h 
S
h
h
h
   h , h
   h , h  

E

olduğu görülür; bundan da

1
1
sonucu
denklemine 'Birimin Ayrıştırılması' veya kısaca
'Tamamlık' ifadesi denilmektedir. Kullanılan

h

küme 'si ise 'Tamam bir
Ortonormal Küme' olarak adlandırılır. Geniş kullanım alanı olan bu özellik ilerideki
uygulamalarda vurgulanacaktır.
G) İzdüşüm Operatörleri
 P ,P


,
, P

küme 'sinin, 'Tamam' bir 'İzdüşüm Operatör Küme 'si
olabilmesi için sağlaması gereken iki şart vardır. Bunlar:
160
2) Tamamlık :
P
S

 
Bunların ışığında
A
Pa

a
1

şartlarıdır.
H 
 f
P   ,  

P P
1) Ortogonallik ve İdempotans :
operatörünün Özket ve Özbra 'larından oluşturulan
izdüşüm operatörlerinin 'Tamam' olduğu ve bu operatörün, izdüşüm
a
A
operatörlerinin özdeğer ağırlıklı toplamı olarak
S
=
a
a
A
biçiminde ifade edilebileceği gösterilebilir. Aynı yaklaşımla
ve genelde
A
f
S f a 
=
a
a
f
A
a
=
S

1
a
a
a
a
ile verilir. Bu son bağıntı, seri açılımı
a
olmayan fonksiyonlar için bile
1
a
inşasına olanak tanır.
H) Tamamlık Uygulamaları
S
a
a
a
=
1
ile verilen tamamlık bağıntısının en temel uygulaması matris
çarpım kuralının elde edilmesinde görülmektedir. Ayrık indislerle yapılan
 A B i j
=
i
1=
k
k
AB
j
 A B i j
yerleştirilerek,
k


i
A
k
B
k
j
=
 A
k
=
ik
B
ve

i
 B k j
operatörleri arasına
A  

k
k
k

B j

elde edilir.
k
Diğer bir örnek de
h
A
tanımında
 A B
h

A S
h

A B
h 
h
=

B A 
h 

h 

B
eşitliğinin ispatıdır. Bu da
 A B
h
*
=
h
S

a
*
h 
=
A
h
*
h
B
h
*
=

161

S 
h 
A
h
h
B
h

a
S 
h
B
h
h 
A
h

a
h

B A 
h 

[ A B]  
B A 

ve


şeklinde yapılır.
I) Düal Uzay





[A B]   B A

+



ifadesinin ışığında incelenmesinden,

 
A


A


 
+
tanımlarının

ve
ilişkilerinin kendi içinde tutarlı yakıştırmalar olduğu görülür.
Böylece hermitsel eşlenik işlemi, Dirac Uzayının elemanlarını da kapsar hale gelmektedir.
'Bra' olarak adlandırılan
D 




elemanları da bağımsız bir nitelik kazanmakta ve
=
Dirac uzayına düal bir



uzayı oluşturmaktadır.
Bu yaklaşımın bir uygulaması : Üniter dönüşümlerin Norm'u aynı bırakışının kısa bir
Norm2 
ispatını:
= Norm2





U

 

U U





olarak elde etmektir.
PROBLEMLER
P.III.1)
 
A A
operatörünün hermitsel olup, pozitif bir spektruma sahip olduğunu
ispatlayın.
P.III.2) Tersi varolan her
ayrılabileceğini,
H
ve
AH U
A
operatörünün
U
operatörlerinin ifadelerini bularak gösterin.
biçiminde çarpanlarına
162

P.III.3)

= O
olduğunu gösterin.
P.III.4)
Spektrumlarının benzerlik dönüşümünden etkilenmediklerini ispatlayın.
P.III.5)
Bir operatörün üniter bir dönüşümle diyagonal hale gelmesi için gerekli şart nedir ?
Bu şarta uyan en genel 2  2 örneği inşa edin.
Spektrum  A
P.III.6)
P.III.7)
n
n
= Spektrum  B A 

ket’inin
f
c
B

n
olduğunu gösterin.
tamam ortonormal küme elemanları cinsinden
olarak açılımı yapılmak isteniyor.
n
en küçük yapacak
 A,B 
P.III.8)
Spektrum
 A B

Norm2 


0

III
1


  ab



,
n
a  Spektrum
b  Spektrum
A
B





olduğunu gösterin.


I
2
II
,
ve
3

1
I
ve
,
1
II
2
,
2
,
III
,
II
,
III
,
3
, 
, 


inşa
’nin karışımı ,
'ün karışımı, vs. metodu kullanılır. ( Schmidt
Ortogonalleştirmesi ). İlk üç terim için karışım katsayılarını hesaplayıp
I
ifadesini
durumunda
küme’sinden yola çıkarak ortonormal bir küme:
1



n
n
cn katsayılarını bulun. İpucu : c n ve c n* iki bağımsız değişkendir.
P.III.9) Normal fakat ortogonal olmayan ketlerden oluşan
etmek için
c

f
ifadelerini bulun.
163
IV. TEK BOYUTLU SÜREKLİ ORTAM UYGULAMALARI
A) Konum Operatörü
Sonsuz uzunlukta bir düz çizginin oluşturduğu tek boyutlu bir sürekli ortamı ele alalım. Bu
çizgi üzerinde her P noktası önceden belirlenmiş bir
O
noktasına göre belli bir
konumdadır.
P
0
x
  x  
Bu konum
x -ekseni
olmak üzere
x
reel sayısı ile ifade edilebilir ve çizgi
olarak adlandırılır. Konuyu lineer vektör uzayları yaklaşımı ile incelemek istersek,
spektrumu
x
O
x
 x
x
sayıları olan bir 'Konum Operatörü'

x
  x  

x
tanımlamak gerekir ve durum
denklemi ile özetlenir. Bütün özdeğerleri
reel olan bir operatör daima bir benzerlik dönüşümü ile hermitsel yapılabildiği için
x
operatörü de hermitsel kabul edilecektir. Böylece x özdeğerlerinin reel oluşları,
x
x



 x
dx x
x
x
denklemi yanı sıra, özketler için

1
x x
   x  x 
ve
bağıntıları geçerli olacaktır.
B) Öteleme Simetrisi ve Jeneratörü
Tek boyutlu sürekli ortamlarda ilk akla gelen simetri öteleme işlemidir.
O
keyfiliğinden kaynaklanan bu simetri dönüşümünü gerçekleştiren operatör
gösterilerek
G 
D a
 D a 
x

xa
  a  

ifadesi elde edilir.
küme 'sinin elemanları :
noktasının
D a 
ile
164
1)
D  a  D b
3)
D 1  a 


D a  b
D  a 
D b D a 

,
,
2)
D  a   D  b  D  c 
4)
D  0
= 1
  D  a 
D  b  D  c 
şartlarını sağladıkları için abelyen bir lie grubu oluştururlar. Ayrıca
x  a x  a
  0
x x

D a 
oluşu
operatörünün normları
koruduğu ve dolayısıyla üniter olduğunu göstermektedir. Böyle bir üniter operatör, 'Öteleme
k
Jeneratörü' adı verilen hermitsel bir
D a 
 exp  i
k
denklemi
k : Reel



dk
k a

k
k
ile verilir ve
 k
k
k
1
bağıntıları geçerli olur.
,
k
olarak ifade edilebilir. Öteleme jeneratörünün özdeğer
 k
k
operatörü yardımıyla, üstel biçimde
k
k
,
'nın hermitselliğinden dolayı
k
k
   k  k 
ve
C) Yerel Öteleme ve Türev
k
operatörünün
ketine etkisini incelemek için
x
öteleme ele alalım. Burada
exp  i
parametresidir.
k dx 
1  i k dx
k dx 

k
 i
x  dx  x
dx
x exp  i
x
k
k dx 

d
x
dx
 i
kullanılan yerel bir
dx , sonsuz küçük olduğu için karesi sıfır olan bir öteleme
exp  i
x
a  dx
x

xa
öteleme denklemine
açılımının uygulanması sonucu
 i
x  dx
d
x
dx
bulunur. Konum bra 'ları için geçerli olan
denkleminden ise aynı yolla
elde edilir. Bu bağıntılar öteleme jeneratörü ile türev işlemi
arasındaki ilişkiyi ortaya koymaktadır.
165
D) Weyl Cebiri
x
 x
x
x
özdeğer denklemi yerel bir benzerlik dönüşümü ile
exp  i
k dx  x exp i k dx  exp  i k dx 
veya
 exp  i
k dx  x exp  i k dx 
exp  i
Bu denklemin sağlanabilmesi için
x,k 
 f
veya
1  i k dx  x  1 + i k dx 

 i
1
 x x  dx
k dx 

biçimini alır.

1  i k dx
x
x  dx 1
kullanılarak elde
x  dx 1
denkleminin açılımından ise
sonucu elde edilir. Bu sonuç kolayca
 xn , k   i n xn 1


 x  , k 
 i f x
x,k 
oluşturan
x  dx
k dx 
k dx  x exp  i k dx 
exp  i
olması gerektiği görülmektedir. Gene
edilen

 x exp  i
x
 i
1
,

şeklinde genellenebilmektedir. Her şeyin temelini

1 , x   0
,

k , 1 

0
bağıntılarının tümü 'Weyl Cebri' olarak adlandırılır.
x k
E)
Skalar Çarpımı
d
x
dx
x
k
 i
x
k
k  i
d
denklemi sağdan
x k
dx
basit diferansiyel denklemin çözümü
d
veya
x
keti ile çarpılarak
k
k
x k
dx
 ik
x k
 C exp  i k x 
elde edilir. Bu
ile verilir.
C 'nin değerini saptayabilmek için Dirac delta fonksiyonunun integral temsilinden
yararlanmak gerekir. Dirac delta fonksiyonunun Heaviside basamak fonksiyonu kullanan
türev temsili
d U  x
dx
   x
esas alınmak istenirse, değeri bir noktada sıçrama
yapan bir integral seçilir. Mesela:



dk
sin  k x 
k
  sgn  x    2 U  x   1
integralinin türevi
166



dk cos  k x   2   x 
temsili elde edilir.
L  x  L
integrali sıfır olan
sin  k x 
  x  x  
1
2


karşılaştırılmasından

x



dk ei k x

x x


dk cos  k x 
integral
aralığında
ve daha genel olarak
şeklinde ifade edilir.



dk

1
2
C 
e i k x
2

  x  
, dolayısıyla
dk ei k  x  x 
  x  x  
Bunun
k

1
2
fonksiyonundan katkı gelmeyeceği için Dirac delta
1
2
  x 
fonksiyonu
  x 
verir ve
x k
k
seçilebileceği ve
x
bağıntısı ile
x
ei k x
2

k
,
olduğu görülür.
F) Fonksiyonlar ve Fourier Dönüşümleri
Verilen bir
F  x
sayısı için bir
x
sayısı elde edilmesi fonksiyon kavramının temelini
oluşturur. Bu olgu Bra-Ket gösteriminde
burada da her
x
 Fonksiyon Kuralı 

F
sayısına bir
x
ket 'i ile sembolize edilmekte,
girmektedir. Her
k
olarak tanımlanır ve
F  x

F k 
ve
F k  
k
F
F  x 
ile özetlenebilir, çünkü
x F
sayısı karşılık gelmektedir. Böylece
F x
yaklaşımındaki fonksiyon kuralı soyut bir
x
sayısı ise
özbra 'sı yoluyla işleme
x
k F
değerine karşılık gelen
F  x
x F
skalar çarpımı ise
F k 
fonksiyonunun Fourier dönüşümü olarak adlandırılır.
arasındaki ilişkileri belirleyen




dx
işlemine 'Fourier Dönüşümü' ;
k
x
x
F

1
2



dx e  i k x F  x 
167
F  x 
x

F


dk

x
k
k
F
1
2




dk ei k x F  k 
işlemine ise 'Ters Fourier Dönüşümü' denir. Bu integral dönüşümlerin kavramsal önemleri
yanı sıra çok geniş uygulama alanları vardır.
G) Parseval Özdeşliği
G
skalar çarpımı
F



dx x

x
1

ve


dk
k

k
1
özdeşlikleri kullanılarak iki ayrı biçimde



dx
G x

x F



dk

fonksiyonlar kullanılarak yazılımı da

F
olur.
G
G k


F
olarak yazılabilir. Bu ifadenin
dx G  x  F  x  




durumunda
k

dx G  x 
2





dk G   k  F  k 
dk G  k 
2
biçimini
alan bu eşitlik 'Parseval Özdeşliği' olarak adlandırılır.
H) Fonksiyon Çarpımlarının Fourier Dönüşümleri
Bir
fonksiyonunun Fourier Dönüşümünü elde etmek için
x G

çarpıp


dx
Bu ifadede iki tane




dk 
x k

dk  k 




dx

x
ile
integralini almak gerektiği görülmüştü. İki fonksiyonun çarpımının Fourier

dönüşümü de aynı biçimde
önce
k
k


dx
k
x
x G
x F
olarak tanımlanır.
x
bra 'sı olması işi zorlaştırmaktadır. Bunları tek 'e indirmek için
k

x
 k x
1
x G
ve
kullanılarak çarpımın Fourier dönüşümü
x k
k
x
k F
 k x
olarak yazılır. Bundan sonra

1
2
k  k x
168
1
2
özdeşlikleri yardımıyla

bulunur. Bu noktada


x

x

1
2
çarpımının Fourier dönüşümü için
1
2




dk 

dx


dk  G  k  k  F  k 

dx
k  k x
1
kullanılarak, iki fonsiyonun



dk 
x G
k  k G
k F
k F
veya
ifadesi elde edilebilir.
I) Katlama
İki Fourier dönüşümünün çarpımı olan
G k  F k 
dönüşümü 'Katlama' olarak adlandırılır ve
 G  F  x
olmak üzere
x
GF




dk
Konum keti
x
x
GF

k
x
 x k

 GF 
tek bir fonksiyonun sembolü
ile gösterilir. Matematiksel tanımı
x
k
k
k
integralini alabilmek için
k
gibi bir ifadenin Ters Fourier
G
k
F
olan katlama işleminde
bra 'larından birini yok etmek gerekir.
'nın tamamlık özelliğinden yararlanılarak elde edilen


dk



dx 

x
k
x k
ve
k
G
k
 x k
x
x F
1
2

ifadesi
x  x k
özdeşlikleri yardımıyla, önce
x
GF
sonra da
x


GF


dk

1
2
k



k
1
2


dk


1



dx 
dx 
x  x k
k
G
x F
integrali kullanılarak
x  x G
x F
haline getirilir.
169
 G  F  x
Böylece elde edilen
1
2




dx  G  x  x  F  x 
katlama integralinin de uygulama alanı çok geniştir.
J) Yansıma
Bu bölümde son olarak, tek boyutlu sürekli ortamların ayrık simetrisi olan 'Yansıma' ele
alınacaktır. Pozitif yön seçimini keyfîliğinden kaynaklanan bu simetri, yansıma operatörü

 x
tanımıyla
x
x
üniterliği ;


1
biçiminde gösterilir.
  0
x x
2 
x
oluşundan, normu koruyan

oluşundan ise

operatörünün
operatörünün aynı zamanda hermitsel
olduğu anlaşılmaktadır. Hem üniter hem de hermitsel olan yansıma operatörünün
spektrumu doğal olarak

denklemine uygulanan


x
x
 x
1 , 1 
x
x
ile sınırlıdır. Konum operatörünün özdeğer
 x
 x x
elde edilir ve

benzerlik dönüşümünden
x
 x
bulunur. Yansıma
işleminin öteleme ve özketine etkisini incelemek için aynı benzerlik dönüşümü
x,k 
 i
1
bağıntısına uygulanarak
 k
dolayısıyla

k
 k   k
olduğu görülür;
olmaktadır.
PROBLEMLER
P.IV.1)
P


0

dx x
x
ve
P

tamam bir izdüşüm operatör küme 'si olduğunu gösterin.


0
dx x
x
operatörlerinin
170
P.IV.2)
T a
 1 a 
 

 0 1 
  a  
,
matrislerinin Abelyen bir Lie grubu
oluşturduğunu gösterip, öteleme grubuyla ilişkisini kurun.
P.IV.3)
x,k 
 i
1
ifadesinden yola çıkarak
 x


komütatörünü

k , f x
   i f   x 
olduğunu gösterin.
P.IV.4)
 k2 , f

k
operatörleri sağda,
x
' in
fonksiyonları solda kalacak biçimde hesaplayın.
P.IV.5)
P.IV.6)
exp  i a k  f
exp  i a x
x
k k
exp  i a k 
exp  i a x
k
ifadesini hesaplayın.
ve
exp  i a x
k x
ifadelerini Baker - Hausdorff Lemma 'sını kullanarak hesaplayın.
P.IV.7) exp  i a
x
k
ifadesini hesaplayın.
P.IV.8) İntegral tablosunda yer alan


0
a du
a2  u2
 
2

 
0


  2
sonucundan yola çıkarak
  x
,
a  0
,
a  0
,
a  0
için bir integral ifadesi elde edin.
exp  i a x
k
171

P.IV.9)

dx F   x  G  x 

2
 




dx F  x 
2
 
 



dx G  x 
2


olduğunu gösterin.
x H G  F
P.IV.10)
çifte katlama integralini, yani üç Fourier dönüşümü
çarpımının ters Fourier dönüşümünü inşa edin.
P.IV.11)
  0 olmak üzere
C 
a) Norm 'u korumak için
b)
S  
 exp  i 
doğru seçimin
c)
  1 
x,B 
d)
x,k 
S  
,
 ix
 i
B
1
S  

x
k,B 
f)
Hermitsel bir
x
ölçek dönüşümünde :
olması gerektiğini,
tanımının yararlı olamayacağını,
 exp  i n   
0    1
B 
olduğunu,
olmak üzere yerel bir ölçek dönüşümü yapıp
olduğunu,
komütatörünün aynı kalması için
olması gerektiğini gösterin.
e)
 C
komütatörünü hesaplayın.
B x , k
inşa edin.
S  
k

1
k


172
V. DİFERANSİYEL OPERATÖRLER VE HERMİTSELLİK
A) Öteleme Jeneratörü ve Fonksiyon Türevleri
k
x
Öteleme Jeneratörünün sağladığı
 i
d
x
dx
denkleminin sağdan
F
keti ile çarpımından
x
k
k
ve dolayısıyla
k 2
d
 i
F
d F  x
dx
 i
  i F
F
F 

F
x F
dx
ve genelde
  i F x   i
k
bulunur. Böylece
i
i k 
F (n)
n
F

F

F
x
F
,
ilişkisi elde
edilmektedir.
B) Türevlerin Fourier Dönüşümü
F x 
ifadede
k
F
x F
F

k
fonksiyonunun Fourier dönüşümü
 i
k
F
i
k
F
F
k
ile gösterilir. Bu
bağıntısı kullanılarak
 ik
k
F
 i k F k 
sonucuna varılır.
Bu yaklaşımın üst üste uygulanmasıyla 2 'inci türevin Fourier dönüşümü için
k
F 
k
F n
  k 2 F k 

i k 
n
,
F k 
n 'inci türevin Fourier dönüşümü için ise
elde edilir.
C) Diferansiyel Denklemlerle İlişki
Değişik mertebede türevler, fonksiyon ketine öteleme jeneratörünün üst üste uygulanması
ile ifade edilebildiğine göre her



d  

f x ,
 y  x = Q  x
dx  

diferansiyel
173
 f
denkleminin arkasında
düşünülebilir.
f
x , i k
x , i k

ifadesinin
y
k

gibi bir ket denkleminin yattığı
Q
cinsinden bir polinom olduğu özel durumlar
ise lineer diferansiyel denklemlere karşılık gelirler. Genelde
fn  x  kn
yazılışında, terimleri
biçiminde ve
k
f
fn  x 
L
olur.
 f
x , i k
F2 , F1 , Fo
  F2  x  k 2  i F1  x  k + Fo  x 
x
bra 'sı ile çarpıldığı
özdeğerleri ile değiştirmek mümkün
diferansiyel operatörünün
polinom olan ve reel değerli
L
fn  x 
operatörlerini
ifadesinin açık
operatörlerini en sağda bırakacak
şekilde düzenlemeye özen gösterilir. Böylece denklem soldan
zaman hermitsel
x , i k
k
cinsinden ikinci derecede
fonksiyonları ile oluşturulan ve
olarak ifade edilen ikinci mertebe lineer
diferansiyel operatörler uygulama açısından büyük önem taşırlar. İnceleme konusu
F2  x  y   x   F1  x  y   x   Fo  x  y  x   Q  x 
L
oluşturan
L

L

y
 
Q
denkleminde
L
diferansiyel denkleminin alt yapısını
operatörünün
sağlayarak hermitsel olduğu durumlar özellikle incelenecek ve böyle bir
operatörün özdeğer problemini oluşturan

n
 n
n
üzerinde önemle
durulacaktır.
D) İntegral Denklemlerle İlişki
  F2  x 
k2
 i F1  x 
ile skalar çarpımından
k
 Fo  x   y
 Q
F2  x  y   F1  x  y   Fo  x  y  Q  x 
denkleminin ortaya çıktığı görülmüştü. Aynı ket denkleminin
k
ile çarpılıp sonra da



k
dk  k 
bra 'sı
diferansiyel
bra 'sı ile skalar
çarpımının da bir integral denkleme dönüşeceğini görmek mümkündür.
denklemi önce soldan
x
ket denkleminin
k
L

y
1

Q
174

kullanılarak

k
L
k

 k
F2  x 
 k
F2  x 
dk 
 i
k
F1  x 
k 2  i
k
F1  x 
k
k2
k
F x
k
biçiminde ifadesinden sonra
k
k
k y

bağıntısı bulunur.
k
Q

k
Fo  x 
k
k 
k
Fo  x 
k
dx
F  x
matris elemanı üç parça halinde :
olarak yazılır.
ve
k
L
k
x
F x
 k x
k
k
k
genel teriminin
F x
x
1
2

1
2

k
k
 F  x
F2  x  y   F1  x  y   Fo  x  y  Q  x 

k
x k
,
x
k  k x
F  k  k 


veya
x k
x
 k x

özdeşlikleri kullanılarak
sonucuna ulaşılır. Böylece
diferansiyel denklemine karşılık gelen
integral denklem :
1
2
  k , k  
olmak üzere



  F2  k  k  k 2  i F1  k  k  k   Fo  k  k 
dk    k , k  y  k   q  k



biçiminde bir 'Birinci Cins
Fredholm İntegral Denklemi' dir. Aynı sonuca daha kestirme olarak diferansiyel denklemin
Fourier Dönüşümü yoluyla da varmak mümkündür.
E) Hermitsellik
L
L
  F2  x  k 2  i F1  x  k + Fo  x 
diferansiyel operatörünün hermitsel eşleniği
  k 2 F2  x   i k F1  x  + Fo  x 
sağa almak için
k F1  x 
k 2 F2  x 
 F1  x 
k
 
 F2  x 
k , F1  x 
k2

operatörüdür.
 
k2
k2
, F2  x  
özdeşlikleri ve
ve
,
k
terimlerini
175
k , F1  x 

   i F1  x 
k2 , F2  x 

,
   2 i F2  x 
k
F2  x 
bağıntıları kullanılarak
L
  F2  x 
k2
 i 2 F2  x   F1  x  


elde edilir. Bu durumda
ve
F1 x   F2  x 
L

L
k
  Fo  x   F1  x   F2  x  


olabilmesi için gerekli şartların
oldukları görülmektedir. Ancak bunlardan
F1  x   F2  x 
F1  x   F2  x 
öteki şartı da içerdiği için tek başına yeterlidir.
L
Böylece

L
 
   F2  x  k2  i F2  x  k + Fo  x 
operatörü
veya hermitselliği daha aşikar bir biçimde ortaya koyan
   k F2  x  k + Fo  x 
biçiminde yazılır. Ancak hermitsellik tanımının matris elemanları yoluyla yapıldığı ve elde
edilen bu sonuçların geçerli olabilmesi için incelenen operatörün özketlerinin bir
Genelleştirilmiş Hilbert Uzayı 'nın elemanları olması gerektiği unutulmamalıdır.
F) Hermitselliğin Yararları
Hermitsel bir diferansiyel operatörün özketlerinden Tamam ve Ortonormal bir fonksiyon
kümesi elde etmekte yararlanılır.
 n
 n
n
özdeğer denklemini
   F2  x  k2  i F2  x  k + Fo  x    k F2  x  k + Fo  x 
sağlayan
operatörünün özdeğerleri reel olur ve özketler ayrık spektrumlar için
m

n
n
n
  mn
n

1



dx  m  x   n  x    mn
   x    x 


bağıntılarını sağlarlar. Keyfî bir

n
n
   x  x 
n
F
fonksiyonunun açılımı bu kümenin elemanları
176
n

F
'ler cinsinden yapılabilir.
c
n
n
açılımının
n


F
n
n
F
cn 
n
F
özdeşliği ile karşılaştırılmasından açılım
n
katsayılarının
Ayrıca





dx  n*  x  F  x 
ile verildiği görülmektedir.
operatörünün bütün fonksiyonlarının projeksiyon operatörleri kullanılarak
inşası mümkün olmaktadır. Bu yaklaşımla
F  
 F  
n
n
n
n
ifadesi elde edilir. Bu denklemin özel hali olan
 1 

n
n
n
n
eşitliğinden ileride Green Fonksiyonları inşasında yararlanılacaktır.
PROBLEMLER
P.V.1)
F4  x 
d4
d3
d2
d

F
x

F
x
 F1  x 
 Fo  x 




3
2
4
3
2
dx
dx
dx
dx
diferansiyel operatörünün hermitsel olabilmesi için
F1  x  , Fo  x 
P.V.2)
 i
k
fonksiyonlarının uyması gereken şartları belirleyin.
 =  k2  I  x 
 f1  x    i
fonksiyonları ile
F4  x  , F3  x  , F2  x  ,
k
Schrödinger diferansiyel operatörünü
 f 2  x   biçiminde çarpanlarına ayırıp
f1  x 
ve
f2  x 
I  x  arasındaki bağıntıları bulun. Bu sonucun Riccati diferansiyel
denklemi ile ilişkisini ortaya koyun.
177
P.V.3)
k1 F  x  k G  x 
ifadesini,
k 1
k
ve
operatörlerini bir araya
getirerek basitleştirin. Elde ettiğiniz sonucu, bildiğiniz bir integral metodu ile ilişkilendirin.
sonra da
[ 1 , 0 , fo 
  exp
f1
2



P.V.4) [ f 2 , f1 , f o ] y
  dx
f12
4
f1
DD 'ini önce

2 f2
] 

 1

f
y ( x )  exp    dx 1
  ( x)
f
2 
 2
f1
[1 ,
f2
,
fo
f2
] y


benzerlik dönüşümü ile

biçimine dönüştürün.
olduğunu gösterin.
VI. HERMİTSELLLEŞTİRME METODLARI VE STURM - LIOUVILLE SİSTEMLERİ
A) Standart Biçim
Bundan böyle gerektiğinde kısaca
L
L

 f2 , f1 , fo 
  f 2  x  k 2  i f1  x  k + f o  x  
 f2
2. mertebe diferansiyel operatörün yer aldığı
 f2
bu konuyla ilintili olarak
, f1 , f o

f2  x 
yn
ile gösterilecek olan
d2
d
 f1  x 
 fo  x 
2
dx
dx
, f1 , f o
 n
yn

y

q
özdeğer denklemi,
uygulamalı matematiğin temel konuları arasındadır. Diferansiyel operatörde
olması sağlanarak
olarak adlandırılır.
L

 1 , f1 , fo 
DD 'i ve
f2  1
olarak yazılmışsa, bu durum 'Standart Biçim'
178
B) Çarpan Yoluyla Hermitselleştirme
F1  F2

  
olduğu için
n
 n
n
sağlayıp hermitsel olan ve
özdeğer denklemine sahip bir
   F2  x  k2  i F2  x  k + Fo  x    k F2  x  k + Fo  x 
Q
  1 Q

n

n
n
n
L
L

olduğu için hermitsel olmayan
diferansiyel operatörünün yer aldığı
DD 'inde bu yaklaşım mümkün değildir. (1) Bu imkansızlığın ardında
q
L
operatörünün özdeğer denkleminin gene
halde
L

DD 'inin özel çözümü
Q
olarak kolayca bulunur. Öte yandan reel bir
  f 2  x  k 2  i f1  x  k + f o  x 
y
=
Q
f1  f 2 
spektruma sahip, ancak


diferansiyel operatörünün yer aldığı
L
olduğu için
oluşturmaması ve elde
f
L 


yn
, özellikle de
 n
yn
L
olarak yazılabildiği
yn
ketlerinin tam bir ortonormal küme
L1
için bir reçete olmaması yatar.
Öte yandan reel spektruma sahip tüm operatörlerin bir benzerlik dönüşümü ile hermitsel
yapılabildiği de bilinmektedir. Dolayısıyla böyle durumlarda hermitselleştirme metotları
devreye girer. Her şeyin temelini oluşturan
denklemini soldan
 x
ile çarparak
hermitsel olması sağlanabilir.
kolayca
f2  0
 

exp

f1
f2
  0
  f2 
f2
dx


L
yn
 n
 x
L
diferansiyel operatörünün
  f1 
yn
özdeğer
biçimine dönüşen hermitsellik şartı
ifadesine götürür. (2) Uygulamada
olmasına özen gösterilir. İleride kullanılacak

ifadesinin reel olabilmesi için bu gereklidir. Bu metodun hermitsel olmayan bir operatörün
179
özdeğer problemine uygulanması, operatörü hermitsel yapmakla beraber, özdeğer
L
probleminin karakterini bozar. Yani
L
 n
yn
yn
L
için geçerli
 n   x 
 K yn
denkleminin yerine gelen
 K   K
denkleminde

yn
sağlanmakta, ancak bu sefer de denklem özdeğer
karakterini kaybetmektedir. Bu durumdan çıkış yolu değişken dönüşümleri olacaktır.
C) Bağımlı Değişken Dönüşümü
 n   x 
 K yn
1
1
K

1
H 
1
 n
n
H
1
1
H 



L
hermitselleşmenin
  H

;
1


n

n
n



1

 L


ym

1

ortonormallik bağıntısı ve
n

tanımlarıyla
1
oluşundan,

bağımlı değişken dönüşümü sonunda elde edilen,
n
H
 n
n
bağıntıları sağlanır.
n
m

yn
yn


ile yapılan benzerlik dönüşümüyle elde edilen

n
n
 mn
yn
ym
özdeşlikleri kullanılarak elde edilen

gereği


n
1
yn
operatörüne bir benzerlik dönüşümü uygulanarak sağlandığı
tamam bir ortonormal küme oluşturur ve
n
m
denkleminde
n
 K
hermitsel operatörün özdeğer problemi :

yn
ile çarparak elde edilen

elde edilir.

yn
görülmektedir.
1
denklemini soldan
 n
yn
K

n
H


yn
1
;
ve
 yn
 mn
tamamlık bağıntısına
yn
yn
 
1
180
 n   x 
 K yn
ifadesi
sonuçlarıdır. (3)
yn



 yn
ym

arasına

dx x

yn
 mn
ortonormallik bağıntısında
x
yerleştirilerek elde edilen
= 1
  x  dx ym*  x  yn  x    m n
x
x
ve
  x 

genelleştirilmiş özdeğer denkleminin temel
 x
ve
ve tamamlık bağıntısının
matris elemanı alınarak elde edilen
yn  x  yn*  x     x  x 
  x  'in neden 'Ağırlık
eşitlikleri
n
1
Fonksiyonu' olarak adlandırıldığına açıklık getirmektedir.
ve
L
 n
yn
yn
 F  
F L  
yn
n


yn
yn
 x
n
sonuçlarından yararlanarak genelde
yn
 x
L1
,
özel durumunda ise
n
L1

yn

yn
 x
n
n
yq
çözümü
L1

q
L
elde edilir.
ise
yq

y


q
yn
veya
yq  x  
yq  x  





  x dx

n
  x dx G  x, x q  x
Green fonksiyonunun
G  x , x  

n
anlaşılır.
yn  x  yn*  x
n
yn
 q
n
n

DD 'inin özel
q  x 
ile verilir. Bu sonucun
biçiminde ifade edilebilmesi için de
yn  x  yn*  x
n
olarak tanımlanması gerektiği
181
D) Bağımsız Değişken Dönüşümü
Λ +K  Λ K   k F2  x  k + Fo  x 
 n   x 
 K yn
x
soldan
yn
olmak üzere
hermitsel operatörün genelleştirilmiş özdeğer denklemi,
d
d

F
x

F
x




2
o
 dx
 yn  x   n   x  yn  x 
dx
bra’sı ile çarpılarak
  x
denklemi elde edilir. Bu eşitliğin
ile bölünmesinden ise
 1

d
1
d
F2  x    x 
 Fo  x   yn  x   n yn  x 

  x  dx
   x  dx

noktada
d     x  dx
F2  x    x 
dönüşümü gereği
yn  x 
tanımına dayalı     x 
 Yn  
 g 2  
Fo  x 
;
ifadesine erişilir. Bu
bağımsız değişken
 go  
,
uyarlamaları yapılarak
d

d
 d  g 2   d   go    Yn    n Yn  


denklem, yeni bağımsız değişken

denklemine erişilir. (4) Bu yeni
açısından hermitsel bir diferansiyel operatörün
özdeğer denklemidir. Bunun sonucu olarak



d  Ym*   Yn     m n
 Y    Y   
n
*
n
( Ortogonallik )
     
( Tamamlık )
n
koşulları sağlanır.
  x
x  
fonksiyonunun
bağımsız değişken dönüşümünün sağlıklı olması için
x 'in monotonik artan, sürekli bir fonksiyonu olması istenir.
Bu da 'Ağırlık Fonksiyonu' olarak adlandırılan
  x
fonksiyonunun
şartını sağlaması demektir. Ancak, sonlu sayıda ayrık noktada
veya integre edilebilen bir sonsuzluk olması şartıyla
vardır. Çünkü bu koşullar altında da her
0    x  
  x  0
  x  
 x  dx
, x  dx 
2
2 

olmasına
olmasına da izin
aralığı
  x
182
ölçeğinde genleşip, büzülüyor ama
 ,  
d     x  dx





d Ym   Yn     m n

aralığı
x  
aralığına dönüşüyor demektir. Pratikte
yapmak yerine

 ,  
için
x
için gene
dönüşümünü açıkça
kullanılması yoluna gidilmektedir. Böylece
ortonormallik bağıntısı
  x  dx ym  x  yn  x    m n
 Y    Y  
biçimine,

n
n
     
n
tamamlık bağıntısı da monoton artan fonksiyonlar için geçerli
  F  x   F  xo   
  x 
veya

  x  xo 
F   xo 

özdeşliği yardımıyla
  x  x 
  x 
yn  x  yn  x 
n
yn  x  yn  x    x  x
biçimine dönüşür. Bu sonuçlar, bağımlı
n
ve bağımsız değişken dönüşümlerin temelde eşdeğer olduklarının kanıtıdır.
E) İnvaryant Biçim
L

 f2 , f1 , fo 
üzere
H 
 
diferansiyel operatörünün

L
1
exp

f1
f2
dx

olmak
f2
benzerlik dönüşümü yoluyla hermitselleştirilmesinde,

uzun ve yorucu hesaplar sonucu elde edilen ve ilk bakışta karmaşık görünen

1
   f 2 , f 2 , f o 
2

halinde
 f   f  
2
1
1
4 f2

f f2 
 I   1 , 0 , fo  1  1 
2
4 

 f   f  
2
2
1
ifadesi
olarak basitleşmektedir. Böylece her
operatörü önce standart biçime sonra da benzerlik dönüşümü yoluyla
biçimine sokulabilir. 'İnvaryant Biçim' olarak adlandırılan
ifadesindeki
f2  1
I 
I 
L
1, 0 , I 
1, 0 , I 
I  x  'e de 'İnvaryant Fonksiyon' denir. Sonuç olarak en genel 2. mertebe
diferansiyel denklemin bile tek bir I  x  fonksiyonu ile karakterize edilebileceği
183
görülmekte ve diferansiyel denklemlerin sınıflandırılmaları için güçlü bir metot kazanılmış
olmaktadır.
F) Sınırlı Bölgede Hermitsellik
Sonlu bir doğru parçasındaki nokta sayısının, sonsuz bir doğru parçasındaki nokta sayısına
'eşit' olması şaşırtıcı bir gerçektir. İki sayının da sayılamayacak derece sonsuz olmasından
kaynaklanan bu 'eşitlik' , x -ekseninin tamamında kurulabilecek zenginlikte bir matematik
yapının herhangi bir
m



n
L
dx 

m
a,b
   n
L
aralığında da kurulmasına imkan sağlamaktadır. Eskiden
 m 

a
a,b


b
a
b
a
ve



d2
d
f
 2 dx 2  f1 dx  f o   n  



dx  m


b
a
veya konum uzayında
 




d2
d
d2
d
 
f

f

f


dx

f
 f1
 fo   m 
  
1
o 
n
n  2
 2 dx 2
2
dx
dx


 dx



ile tanımlanan hermitsellik, bu defa
b



d2
d
dx  n  f 2 2  f1
 f o   m
dx
 dx

aralığında


b
a



d2
d
dx  n  f 2 2  f1
 fo   m  
dx
 dx


olarak tanımlanmaktadır.

d m
d2 
d
dx  n f 2 2  m    n f 2
  m
 f2  n
dx
dx
dx


b


 
a
b
b
d m
d
f1
   m f1  n    dx  m
a
a
dx
dx
dx  n
b
a
dx  n f o  m 

b
a
dx  m f o  n

b
a
dx 

m
d2
 f2  n
dx 2
 f1  n 
bağıntıları kullanılarak elde edilen
eşitliğin benzer terimlerinin karşılaştırılmasından hermitsellik için gene
f1  f 2 
b
olmasının gerektiği, ancak buna ek olarak



d m*
d n  
  m*
 f 2  n
   0
dx
dx

 a


184

sınır şartının geldiği görülmektedir. Bu sınır şartının
 y

dönüşümü sonucu
b


dym
dyn  
 ym
  f 2  yn
  0
dx
dx   a


biçimini alacağı kolayca hesaplanabilir.
Yukarıdaki sınır şartını gerçekleştirmenin en yaygın ve kestirme dört yolu :
i)
  a    b
;
f2 a   f2 b
ii)
f2 a   f2 b  0
iii)
  a  y  a     b y  b  0
iv)
  a  y   a    b y  b  0
;
y a   y b
a
ve
;
y   a   y  b
koşullarının sağlanmasıdır.
En karışık ve zormuş gibi görünen ilk yol,
b
değerlerinin aynı fiziksel noktaya
karşılık geldiği durumlarda kendiliğinden gerçekleşir. Buna karşılık çok basitmiş gibi görünen
ikinci yol, fiziksel şartların
f2  1
olmasını gerektirdiği durumlarda işe yaramaz.
Üçüncü ve dördüncü yolların öngördüğü koşullar da uygulamalı matematikte sık rastlanan
sınır şartlarını içerdikleri için yararlı olurlar.
G) Sturm - Liouville Sistemleri
Λ K   k F2  x  k + Fo  x 
olmak üzere
K
yn
 n  ( x) yn
ket denklemlerine, Sturm - Liouville sistemleri denir. Bu denklemin önceden incelenen
genelleştirilmiş özdeğer denklemine özdeş olduğu görülmektedir. Sturm - Liouville
sistemlerinin önemli bir özelliği genelde
gerekçesi vardır.
B  AA
n  0
olmasıdır. Bunun çok basit bir
tipi operatörler, hermitsel olmaları yanı sıra pozitif
185
B
spektrumlara sahiptirler. Çünkü
b 
b
B
b
b b
Öte yandan

uygulamalarda

b
A+ A
b
b b
operatörünün özdeğerleri için

Norm2 
A
Norm 
2
b

b
seçildiği için

bağıntısı geçerlidir.
 k F2  x  k
operatörünün temelini oluşturan
F2  x   0

 0

F2  x 
k

terimi ise

k
F2  x 
olarak yazılabilir ve negatif bir spektruma sahip olur. Yukarıda açıklanan metotla Sturm Liouville sistemlerini herhangi bir
a,b
aralığında gerçekleştirmek imkanı vardır.
Ancak bu halde bilinen sınır şartlarını da göz önüne almak gerekecektir. Uygulamalı
matematiğin temel Sturm - Liuoville denklemleri aşağıdaki tabloda sunulmaktadır.
İSİM
CHEBYSHEV I
F2  x 
1  x 
2
LEGENDRE
1  x2
GENEL LEGENDRE
1  x2
CHEBYSHEV II
1  x 2 
1
Fo  x 

  x
0
n2
1  x 
2

3
2
2
ARALIK
1
2
 1 , +1
0

 1
1
 1 , +1
m2
1  x2

 1
1
 1 , +1
0
n n  2
2
1  x 2 
1
2
 1 , +1
x
0 , R 
1
0 , R 
n
exp   x 
0 , 
0
n
x k exp   x 
0 , 
exp   x 2 
0
2n
exp   x 2 
  , 
1
0
2
1
  , 
BESSEL
x
1
KÜRESEL BESSEL
x2
1
LAGUERRE
x exp   x 
0
GENEL LAGUERRE
x k 1 exp   x 
HERMITE
HARMONİK
OSİLATÖR

 1
186
PROBLEMLER
P.VI.1)
0 , 5
ve
5 ,  
bölgelerinde
d 2 d
r
dr
dr
diferansiyel operatörünün
  x
ile çarparak hermitsel hale
özdeğer ve özfonksiyonlarını bulun.
P.VI.2)
 x ,  x ,


F  0
KHGDD 'i
1 1
getirin.
P.VI.3)
 x 2 , x , x 2   2  J  0
 x 2 , 2 x , x 2 
karşılaştırarak
P.VI.4)

J  x 
Bessel DD 'inin ve
 1  j  0
ve
j  x
Küresel Bessel DD 'inin invaryant biçimlerini
arasındaki ilişkiyi bulun.
F2 yn  F1 yn  n yn  0
DD ’ini
d
 d

 P dx P dx  n  yn  0
biçimine sokabilmek için gerekli şartı bulun.
P.VI.5)
 1  x 2 ,  x , n 2  Tn  0
Chebyshev I DD 'ini önce Sturm - Liouville
biçimine sokun, sonra da uygun bir trigonometrik değişken dönüşümü yaparak
Tn  x   cos  n cos 1  x  
P.VI.6)
olduğunu gösterin.
1  x 2 ,  3 x , n  n  2   U n  0
biçimine sokun.
Chebyshev II DD 'ini Sturm - Liouville
187
P.VI.7)
 x ,  x ,
P.VI.8)
 x 1  x  ,   1      x ,    


F  0
1 1
KHGDD 'i
2
F1  0
HGDD ’i Sturm - Liouville
biçimine sokun.
P.VI.9)

x 2 y  

 2 2
2x 
 y   x e
n  x 

x


1
y  0
n  x 
DD 'ini
invaryant biçime sokup, bu biçime karşılık gelen integral denklemi inşa edin.
P.VI.10)
x  xo
P.VI.11)
  F  x   F  xo   
  x  xo 
F   xo 
olduğunu
F  x
fonksiyonunun
etrafında Taylor açılımını yaparak gösterin.
2
2


n 1
 x 1  x
sin  n  x  sin  n  x

 
2
n
 x 1  x 

,
0  x  x
,
x  x  1
olduğunu gösterin. İpucu: Sağ tarafın uygun bir diferansiyel denklemin belli bir aralıkta
geçerli Green fonksiyonu, sol tarafın da bu Green fonksiyonunun seri açılımı olduğu
gösterilebilir.
188
VII. FONKSİYON UZAYLARI VE AÇILIMLAR
A) Fonksiyon Açılımları
a,b
Bir Sturm - Liouville sistemi ( SLS ) 'nin,
ağırlıklandırılınca tamam ve ortonormal olan özketleri
taşlarını oluştururlar. Herhangi bir
ile
, fonksiyon açılımlarının yapı
yn

keti
F
 x
aralığında
yn
 x 
yn
1
n

F
tamamlık bağıntısı kullanılarak

yn
yn
 x F
olarak yazılır.
n
Dolayısıyla
F  x
fonksiyonu da
cn 
 x
F
F  x 
yn
c
n
yn  x 


b
a
a,b
aralığında
  x  dx yn  x  F  x 
  x  1
olarak açılır.
,
tanımıyla
yn   n
durumunda bu
n
denklemler
cn 

b
a
dx  n  x  F  x 
,
F  x 
c
n
n  x
olarak
n
basitleşirler. Hermitsellik için gerekli sınır şartını sağlamanın dört yaygın yolunun
f2 a   f2 b
i)
  a    b
ii)
 a  f2 a    b f2 b  0
iii)
  a  y a    b y b  0
iv)
  a  y   a     b  y   b  0
;
;
y a   y b
;
y   a   y  b
olduğu görülmüştü. Şimdi bu yollar teker teker ve örnekleri ile ele alınacaktır:
i) Açısal bir değişken için
gelirler. Bu durumda

0,
ve
2

SLS 'nden Fourier açılımı elde edilir.
  2
değerleri aynı fiziksel noktaya karşılık
aralığında uygulanan ilk yol sonucu oluşturulan
189
ii)

1 , 1 
  1 f 2  1   1 f 2 1  0
aralığında
sağlayan en basit
SLS 'nin, Legendre DD 'i olduğu görülür ve bu aralıkta açılımlar Legendre polinomları
cinsinden yapılabilir.
iii) Bessel DD 'ini
0,b
aralığında
  0 y  0    b  y  b   0
sağlayan
bir SLS 'ne dönüştürmek mümkündür. Dolayısıyla söz konusu aralıkta açılımlar Bessel
fonksiyonları yardımıyla yapılmaktadır.
iv) Gene Bessel DD 'inden
0, b
aralığında
  0 y   0    b  y   b   0
sağlayan bir SLS oluşturup, açılımlarda Bessel fonksiyonlarının türevlerinden yararlanmak
yoluna gidilebilir.
B) Fourier Açılımı
Bir dönmeyi belirleyen

değişkeni için
0,

2
;
ve
  0     2 
noktaya karşılık gelir. Bu durumda
y  0   y  2 
  0
y   0  y   2 
;
  2
F 2  0   F 2  2 
Fo    0
,
    1
F1    0
seçilir, doğal olarak
elde edilen


çözümlerinin
 m  0    m  2 
m   m2
,
 m  
0,

2
,
sağlayabilmesi için
m  0,  1,  2 , 
aralığında herhangi bir
F
olması gerekir. Dolayısıyla
fonksiyonu
,
olmaktadır. Böylece
d2
 m  m  m DD ’inin  m    N m exp  m 
d 2
ei m 

2
;
şartları kendiliğinden sağlanır.
aralığında inşa edilecek bir SLS 'nde basitlik açısından
F2    1
aynı fiziksel
190
m
cm 


F   
cm
m  
1
2

F
ei m 
2
2

0
d  e i m  F  
olmak üzere
biçiminde açılabilmektedir. Belirli yansıma özellikleri olan
m  0
özfonksiyonlara geçişte
cm ei m   c m e i m 
için
cm cos  m    i sin  m     c m cos  m    i sin  m   
Am 
1
2
Am 
sonucu
1


0
ve
F   
1


 cm 
2
0

m  0
c
m
 cm


c
i
2
c m  
m
 cm 

d sin  m   F  
Ao 

1
2
c m  
olarak yazılması
d cos  m   F  
i
2
Bm 
Bm 
2
 cm 
çift'inin
1
2

2
0
d  F  
Am cos  m   


m 1
tanımlarıyla
Bm sin  m  
açılımı elde edilir.
C) Legendre Açılımı
w  cos 
değişkeninin

1 , 1 
aralığında inşa edilecek bir SLS 'nde
  1 F 2  1   1 F 2 1  0
olması istenirse, en basit tercih
F 2  w   1  w2
F 1  w   2 w
amacıyla da
olacaktır; bu da
F o  w  0
seçilirse
  w  1
olmasını gerektirir. Basitlik
1  w2 ,  2 w , 0  
  
Bu ifadenin, Helmholtz denkleminin küresel polar koordinatlarda değişkenlerine
ayrılmasından ortaya çıkan
,
elde edilir.
191
d2
d
P  w  2 w
P  w 
2
dw
dw
1  w 
2

 1 P  w   0
Legendre DD 'i ile karşılaştırılması
 0, 1, 2 , 
  w 
,
sonuçlarını vermektedir. Dolayısıyla
c 

F


F  w 

2 1
2
c P  w

1
1
2 1
P  w
2

1 , 1 
,

  
aralığında her
dx P  w  F  w 
 1
fonksiyonu
F
olmak üzere
biçiminde açılabilir.
 0
D) Fourier - Bessel Açılımı I
2  k 2    r   0
Helmholtz denkleminin silindir koordinatlarda değişkenlerine
ayrılması sonucu ortaya çıkan
s
2
d2
d
J  s
J 
2
ds
ds
s :
0, b

s   2  J  0
2 2
2
 0

Bessel DD 'inden
aralığında bir SLS oluşturulabilir. Ancak akla ilk gelen yaklaşım:
1
 s , 1 ,  2 s  J  s    2
J  s 
s
  

;
öngördüğü için yanlıştır.
, ağırlık fonksiyonu olarak
 s 
1
s
,
s  0
 s 
1
s
ve
noktasında integre
edilemeyen bir sonsuzluğa sahip olduğu için ağırlık fonksiyonu olamaz; ayrıca
  0
şartı da yerine getirilmemektedir.

2 
2
 s , 1 ,  s  J  s     s J  s 


denkleminde ise
olmakta ve arzu edilen biçim elde edilmektedir.
 s  s
,
  2
192
  0 y  0    b  y  b   0
0 J   0    R J   R   0
 R J   R 
şartını sağlamak için
 R 'nin
ifadesinin sıfır olması da
seçilmesi ile mümkün olur. Diğer bir deyişle z  n
J

z  n 
Böylece
 0

R
0
0 J  0 
olması gerekmektedir.
, n  1, 2, 3, ...
zaten sıfırdır.
J 'nun sıfırları olacak şekilde
: J 'nun n 'inci sıfırı, yani
 
tanımı ile
s
s


s ds J  z  n  J  z  m  ~  n m
R
R


z n
R
olarak seçilmelidir.
olmaktadır. Normalizasyon
katsayısının bazı Bessel integralleri kullanılarak hesaplanmasından da

2


 R J 1  z  n

s 


J  z  n  
R 



 s  s
ağırlık fonksiyonu ile
n  1, 2 , 3, ...
,
0, R
fonksiyonlarının
aralığında tamam bir ortonormal küme
oluşturdukları belirlenir. Aynı aralıkta fonksiyon açılımları da
A n 
F s 
2
R 2 J21  z  n 


n 1

R
0
s

s ds J  z  n
 F s
R

s

A  n J  z  n

R

olmak üzere
biçiminde yazılır. Bu açılımda toplamın, değişik
mertebe Bessel fonksiyonları üzerinden değil de aynı mertebe Bessel fonksiyonlarının değişik
sıfırları üzerinden yapıldığı unutulmamalıdır.
E) Fourier - Bessel Açılımı II
Bessel DD 'inden
0, R
işlemlerden sonra bu defa
da
aralığında SLS oluşturmanın bir başka yolu da aynı
  0 y   0    b  y   b   0
0 J   0   R J   R   0
 R J   R   0
demektir.
sağlanabilmesi için ise
türevinin sıfırları olarak seçilmesi gerekir.
R
0 J   0 
şartını koşmaktır. Bu
zaten sıfırdır,
’nin bu defa Bessel fonksiyonunun
J   z  n   0
,
n  1, 2 , 3, ...
193
z  n
R
 
denklemini sağlayan bu değerler cinsinden
olur. Gerekli normalizasyon
integralleri hesaplanarak




 R



J  z  n

2

1
2
J  z  n 
z  2n
0, R
fonksiyonlarının


s 
 
R 


n  1, 2, 3, ...
,
 s  s
aralığında
,
ağırlık fonksiyonuyla, tamam ve
ortonormal bir küme oluşturduğu bulunur. Buna göre aynı aralıkta
F s
fonksiyonunun açılımı için
2
B n 

2  2
R  1  2  J  z  n 
z  n 

2


F   
n 1
s

B  n J  z  n

R


R
0
s 

s ds J  Z  n
 F s
R


denklemleri geçerlidir.
F) Özfonksiyonların Yansıma Özellikleri
  x  1
ve
Fo  x
,
zamanda

 n
F x  F  x
fonksiyonları
 F 2 x   F 2 x
olur. Bu da
 n
halinde, eğer bir
 0
olmasını ve
SLS 'nde yer alan
F 2  x
sağlayan 'Çift Fonksiyon' larsa
 Fo x   Fo x
,

ve dolayısıyla
  
operatörünün özketlerinin aynı
operatörünün özketleri olmasını gerektirir. Yansıma operatörünün hem
hermitsel hem de üniter oluşunun spektrumunu

n
çarpımından
x
Böylece
n
 

n
n


1 , 1 
bağıntısı elde edilmekte ve
x
n
 
x
n
ile sınırladığı görülmüştü.
x
bra’sı ile soldan
veya
 n   x     n  x  olduğu gözlenmektedir. Bu da özfonksiyonların tek veya çift
194
fonksiyon olarak kesin yansıma özellikleri olduğunu göstermektedir. Ancak Fourier
örneğinde olduğu gibi, bazı çokkatlılık hallerinde, bu kurala kolayca giderilebilecek aykırılıklar
gözlenebilir.
PROBLEMLER
P.VII.1) n  0 , 1 , 2 , . . .
tamam fakat ortogonal değildir.
yoluyla

1 , 1 
için
x
n
  x  1
 xn
sağlayan

n

küme 'si
seçerek ve Schmidt ortogonalleştirmesi
aralığında oluşturulacak ortonormal fonksiyon kümesinin ilk dört
elemanını hesaplayın.
P.VII.2)
U    
Birim Basamak fonksiyonunun
0,
2

aralığında Fourier
açılımını yapın.
P.VII.3)
yapın.
P.VII.4)
SGN  x 
İpucu:
işaret fonksiyonunun
c1 
F    

1 , 1 
aralığında Legendre açılımını
3
7
11
, c3  
, c5 
2
8
16
fonksiyonunun
Fourier - Bessel II açılımlarını yapın.
0, R
aralığında Fourier - Bessel I ve
195
EKLER VE NOTLAR
(1) Uygulamalı matematiğin kısmi diferansiyel operatörleri hermitsel olsalar bile değişik
koordinat sistemlerinde değişkenlere ayrılma sonucu ortaya çıkan diferansiyel operatörler
hermitsel olmayabilirler.
(2) Bu noktada
  x
ile DD 'in Wronskian’ı
W  x
arasındaki
 
1
f2 W
ilişkisi göze çarpmaktadır.
(3)


yn
yn


n
genelde

a
yn
yn
1
tamamlık ifadesi benzerlik dönüşümleri ile
 1a 
n
1
biçimini alır.
(4) Bağımsız değişken dönüşümü sonucu fonksiyon karakterlerinin değişmesi doğaldır.
Mesela
y  sin x
gibi bir trigonometrik fonksiyon,
değişken dönüşümü sonucu
Y 

1  2
x  tan 1  
bağımsız
gibi cebirsel bir fonksiyona dönüşür.
Download