deney 1 - Başkent Üniversitesi

advertisement
BAŞKENT ÜNİVERSİTESİ MÜHENDİSLİK
FAKÜLTESİ
FIZ 104 ELEKTRİK LABORATUVARI
EL KİTABI
Düzenleyen:
Pınar Demir
Nurcan Yıldırım
1
FİZ 104 Elektrik laboratuarı el kitabının hazırlanmasında katkıda bulunan öğretim
elemanları:
Prof. Dr. Hüseyin Akçay
Prof. Dr. Tofik Mamedov
Prof. Dr. Cevdet Tezcan
Öğr. Gör. Sıtkı Çağdaş İnam
Öğr. Gör. Aykut Erdamar
Öğr. Gör. Oğul Göçmen
2
İÇİNDEKİLER
Giriş: Laboratuvar Aletleri…………………………………………………………….4
Deney 1: Ohm Yasası, Dirençlerin Seri ve Paralel Bağlanması………………….….10
Deney 2: Elektrik Devrelerinin Hesaplanması, Kirchoff Kurallarının Tespiti………19
Deney 3: Ampermetre ve Voltmetre Yapmak………………………………………..27
Deney 4: Eşpotansiyel ve Elektrik Alan Çizgileri…………………………………....36
Deney 5: RC Devreleri, Kondansatörün Yüklenmesi ve Boşalması…………………41
Deney 6: Bir Akım Sarmalı İçinde Oluşan Manyetik Alanın İncelenmesi…………..56
Kaynaklar…………………………………………………………………………….64
3
LABORATUVAR ALETLERİ
Renk Kodlarından Yararlanarak Direnç Değerinin Belirlenmesi
Bir direnç üzerinde dört tane renk kodu bulunur. Bu renkleri kullanarak direncin
büyüklüğünü bulurken öncelikle, altın ya da gümüş renkte olan kısmın sağ tarafa
getirilmesi gerekmektedir. Bu durumda renklere sırasıyla ABCD dersek, direncin
büyüklüğünü;
AB 10 C  %D
denklemini hesaplayarak bulabiliriz. Burada A, B, C ve D değerlerinin büyüklükleri
aşağıdaki tabloda verildiği gibidir.
A
B
C
D
Renk
0
0
0
Siyah
1
1
1
Kahve
2
2
2
Kırmızı
3
3
3
Kavuniçi
4
4
4
Sarı
5
5
5
Yeşil
6
6
6
Mavi
7
7
7
Mor
8
8
8
Gri
9
9
9
Beyaz
0.1
%5
Altın
0.01
%10
Gümüş
%D olarak belirtilen kısım direncin toleransıdır. Direncin toleransını hesaplarken
AB  10 C olarak belirtilen kısmın %D si alınır.
Örneğin renk kodu soldan sağa “Kırmızı Mor Kavuniçi Gümüş” olan bir direnç için;
A=Kırmızı=2
B=Mor=7
C=Kavuniçi=3
D=Gümüş=%10 olup;
AB  10 C  27  10 3  27000  27k dur. Bu durumda direncin toleransı;
4
27000  %10  27000 
10
 2700 dur. Yani direncimizin büyüklüğü;
100
R  27000  2700
olup 24300  29700 aralığındadır.
Elektrik Deney Tahtası
Elektrik
deney
tahtası,
üzerinde
devre
elemanlarını
birleştirip
bir
devre
oluşturabileceğimiz bir tahtadır. Aşağıdaki şekilde laboratuvarımızda kullanacağımız
elektrik deney tahtası görülmektedir.
Şekil 1. Elektrik Deney Tahtası [Floyd T. L.]
Şekilden de görüldüğü gibi elektrik deney tahtası, devre elemanları (direnç, güç
kaynağı, kondansatör, vb.) ve kabloların takılabileceği küçük bağlantı noktalarından
oluşmaktadır. Elektrik deney tahtasının alt ve üst kısımlarının birbiriyle ilişkisi
olmayıp, her bir kısımdaki sütunlardaki beş bağlantı noktası birbirleriyle ortak iken
(short circuit), aynı satırdaki bağlantı noktalarının birbirleriyle ilişkisi yoktur (open
circuit).
5
Tahtanın Kullanımına Örnekler:
Şekil 2. Seri Bağlı [Floyd T. L.]
Şekil 3. Paralel bağlı [Floyd T. L.]
6
Dijital Multimetre
Dijital Multimetre laboratuvarda AC/DC akım, gerilim değerleri ile dirençlerin
büyüklüklerini ölçmede kullandığımız bir alettir.
Gerilim Ölçümü:
Multimetreyi kullanarak ölçebileceğiniz gerilim değerleri AC/DC kısımlar ayrı olmak
üzere multimetre üzerinde bulunmaktadır. Bir multimetrenin ölçebileceği maksimum
gerilim değeri sabittir ve eğer bu değerden büyük bir gerilim bekliyorsanız daha
büyük gerilimleri ölçebilen bir multimetre kullanmanız gerekir. Eğer ölçeceğiniz
gerilim değeri hakkında bir bilginiz yoksa, multimetre üzerindeki en büyük
kademeden başlayarak küçültmeniz gerekmektedir. Aksi halde multimetrenin
sigortası yanabilir ve kullanılmaz hale gelir.
Bir devre elemanının uçları arasındaki gerilimi ölçmek için öncelikle siyah kablo
COM (common: ortak) bağlantısına, kırmızı kablo ise V bağlantısına takılır.
Kabloların diğer uçları ise gerilimini ölçeceğiniz devre elemanının uçlarına bağlanır.
Bu bağlantı şekli paralel bağlantıdır ve aşağıdaki şekildeki gibidir. Bağlantı yapılırken
kırmızı uç gerilimin yüksek olduğu tarafa takılmalıdır. Eğer tersi işlem yapılırsa,
ölçüm sonucunda eksi değer elde edilir ama büyüklük olarak aynıdır.
Şekil 4. Dijital Multimetre ile Direnç Üzerindeki Gerilim Değerinin Ölçülmesi [Floyd
T. L.]
7
Gerilim ölçerken multimetreyi paralel bağlamamızın nedeni, paralel kollardaki
gerilimlerin birbirine eşit olmasıdır. Gerilim ölçerken multimetrenin iç direnci
üzerindeki gerilim farkının, ölçülen direncin üzerinden geçen akımı değiştirmemesi
gerekir. Bu nedenle multimetrenin iç direnci ideal olarak sonsuzdur, pratikte ise çok
büyüktür.
Akım Ölçümü:
Multimetreyi kullanarak ölçebileceğiniz akım değerleri AC/DC kısımlar ayrı olmak
üzere multimetre üzerinde bulunmaktadır. Bir multimetrenin ölçebileceği maksimum
akım değeri sabittir ve eğer bu değerden büyük bir akım bekliyorsanız daha büyük
akımları ölçebilen bir multimetre kullanmanız gerekir. Eğer ölçeceğiniz akım değeri
hakkında bir bilginiz yoksa, multimetre üzerindeki en büyük kademeden başlayarak
küçültmeniz gerekmektedir. Aksi halde multimetrenin sigortası yanabilir ve
kullanılmaz hale gelir.
Bir devre elemanının uçları arasındaki akımı ölçmek için öncelikle siyah kablo COM
(common: ortak) bağlantısına, kırmızı kablo ise A (Akım) bağlantısına takılır.
Kabloların diğer uçları üzerinden geçen akımını ölçeceğiniz devre elemanına
aşağıdaki şekildeki gibi seri bağlanır. Bağlantı yapılırken kırmızı uç gerilim yüksek
olduğu tarafa takılmalıdır. Eğer tersi işlem yapılırsa, ölçüm sonucunda eksi değer elde
edilir ama büyüklük olarak aynıdır.
Şekil 5. Dijital Multimetre ile Akım Ölçmek [Floyd T. L.]
8
Akım ölçerken multimetreyi seri bağlamamızın nedeni, akımın seri devre elemanları
üzerinden eşit olarak akmasıdır. Akım ölçerken multimetremizin iç direnci, üzerinden
geçen akımı ölçtüğümüz direncin üzerindeki gerilimi değiştirmemesi için ideal olarak
sıfırdır (pratikte ise çok küçüktür).
Direnç Büyüklüğü Ölçmek:
Multimetreyi kullanarak ölçebileceğiniz direnç multimetre üzerinde bulunmaktadır.
Bir multimetrenin ölçebileceği maksimum direnç değeri sabittir ve eğer bu değerden
büyük bir direnç bekliyorsanız daha büyük dirençleri ölçebilen bir multimetre
kullanmanız gerekir. Eğer ölçeceğiniz direnç değeri hakkında bir bilginiz yoksa,
multimetre üzerindeki en büyük kademeden başlayarak küçültmeniz gerekmektedir.
Bir devre elemanının direncini ölçmek için öncelikle siyah kablo COM (common:
ortak) bağlantısına, kırmızı kablo ise  bağlantısına takılır. Kabloların diğer uçları
direncini ölçeceğiniz devre elemanına aşağıdaki şekildeki gibi paralel bağlanır. Direnç
ölçerken devredeki güç kaynağını kapatmamız gerekmektedir. Ayrıca,
Şekil 6. Dijital Multimetre ile Direnç Büyüklüğü Ölçmek [Floyd T. L.]
9
DENEY 1
OHM YASASI, DİRENÇLERİN SERİ VE PARALEL BAĞLANMASI
Amaç:
Bu deneyin amacı herhangi bir direnç üzerinden geçen I akımı ve bu direncin uçları
arasına uygulanmış V gerilimi arasındaki ilişkiyi ortaya çıkarıp Ohm Yasasının
deneysel olarak ispat edilmesidir.
Ayrıca, deneysel verilere dayanarak birbirleri ile seri ve paralel bağlı birkaç tane
dirençten oluşan bir dirençler grubunun eşdeğer direncinin grup elemanlarının
dirençleri dolayısıyla nasıl ifade edilebileceği irdelenecektir.
Genel Bilgiler:
Bir iletkeni bir güç kaynağına ya da bir pile bağladığımız zaman iletkenin uçları
arasındaki gerilim, iletkenin üzerinden bir akımın geçmesine yol açar. Geçen bu
akımın büyüklüğü ise kullanılan iletkenin elektriksel özelliklerine bağlıdır. Bu
elektriksel özelliklerden en önemlisi iletkenin direncidir. Genellikle bir iletkene
uygulanan gerilim ile iletkenin üzerinden geçen akım arasında doğrusal bir ilişki
vardır;
V  I .R
(1.1)
Bu ilişkiye göre, iletkenin uçları arasındaki gerilim (V) ile üzerinden geçen akım (I)
doğru orantılı olup, orantı sabiti iletkenin direncini (R) vermektedir. Bu bağıntıya
Ohm Yasası denir. SI birim sistemine göre V nin birimi Volt, I nın birimi Amper ve R
nin birimi Ohm ()’dur.
Şekil 1-1 de gösterilen devreyi kurup, R direncinin uçları arasındaki gerilimin akıma
bağlı grafiğini çizdiğimiz zaman Şekil 1-2 de gösterilen doğrusal grafiği elde ederiz.
Bu grafiğin eğimi bize R direncinin büyüklüğünü verecektir.
10
Şekil 1-1. Ohm Kanununu incelemek için kullanılacak devre
Şekil 1-2. Voltaj-Akım Grafiği
Eğer bir devrede birden fazla direnç varsa, devredeki eşdeğer direnci hesaplayarak
devrede tek bir direnç varmış gibi hesaplarımızı yapabiliriz. Bu eşdeğer direncin
büyüklüğü, devrede kullanılan dirençlerin büyüklüğüne ve bu dirençlerin birbirlerine
bağlanma şekillerine (seri, paralel) bağlıdır. Şekil 1-3’te birden fazla direnç içeren bir
devrenin tek bir eşdeğer dirençli devre haline indirgendiği durum gösterilmektedir.
Şekil 1-3. (a) Beş dirençten oluşan bir devre (b) (a) daki devrenin eşdeğer devresi
11
Bu tür bir devrede de devreden geçen akımın büyüklüğünü yine Ohm Yasasından
buluruz; I 
V
.
Reş
Elektrik devrelerindeki dirençler birbirlerine ya seri ya da paralel olarak bağlıdır. İki
direncin seri bağlandığı durumlarda dirençlerden geçen akım eşit olurken, paralel
bağlandığı durumlarda dirençlerin uçları arasındaki gerilimler eşit olur (Şekil 1-4).
Şekil 1-4. Dirençlerin (a) Seri (b) Paralel bağlanması
Seri bağlı R1 ve R2 dirençlerinin uçları arasında V1 ve V2 gerilimleri varsa;
V  V1  V2
(1.2)
 I .Reş  I .R1  I .R2  I .( R1  R2 )
(1.3)
denklemleri sağlanacaktır. Yani seri bağlı iki direnç için eşdeğer direnç;
Reş  R1  R2
(1.4)
olarak bulunacaktır.
Paralel bağlı durumlarda ise I akımı I1 ve I 2 olarak ikiye ayrılacak ve benzer
şekilde aşağıdaki denklemler sağlanacaktır;
I  I1  I 2
(1.5)

1
V
V
V
1 


 
V
Reş R1 R2  R1 R2 
(1.6)

1
1
1


Reş R1 R2
(1.7)
R1 .R2
.
R1  R2
(1.8)
veya
Reş 
12
Yukarıdaki bağıntılardan da görülebileceği gibi iki direncin seri bağlandığı durumda
eşdeğer direnç her bir dirençten büyükken, iki direncin paralel bağlandığı durumda
eşdeğer direnç her bir dirençten küçüktür.
Bu deneyde kullanılacak dirençler sabit değerli ve kodludurlar. Deneyde kullanılacak
voltmetre, ampermetre ve bağlantıları sağlayan diğer devre elemanlarının da
dirençleri vardır.
13
İsim Soyisim:
Bölüm:
Öğrenci No:
Şube:
Grup Arkadaşları:
DENEY 1
OHM YASASI, DİRENÇLERİN SERİ VE PARALEL BAĞLANMASI
Amaç ve Beklenti:
…………………………………………………………………………………………
…………………………………………………………………………………………
…………………………………………………………………………………………
…………………………………………………………………………………………
…………………………………………………………………………………………
…………………………………………………………………………………………
…………………………………………………………………………………………
…………………………………………………………………………………………
…………………………………………………………………………………………
…………………………………………………………………………………………
…………………………………………………………………………………………
…………………………………………………………………………………………
…………………………………………………………………………………………
…………………………………………………………………………………………
…………………………………………………………………………………………
Teori:
…………………………………………………………………………………………
…………………………………………………………………………………………
…………………………………………………………………………………………
…………………………………………………………………………………………
…………………………………………………………………………………………
…………………………………………………………………………………………
…………………………………………………………………………………………
14
İsim Soyisim:
Öğrenci No:
İsim Soyisim:
Öğrenci No:
Şube:
DENEY 1
OHM YASASI, DİRENÇLERİN SERİ VE PARALEL BAĞLANMASI
Bölüm 1: Ohm Yasası
Şekil 1-5. R direncini ölçmek için kullanılacak devre
1) Şekil 1-5 teki devreyi kurunuz ve devre laboratuvar asistanı tarafından kontrol
edilene kadar güç kaynağını kapalı tutunuz. Devre kontrol edildikten sonra güç
kaynağını açınız ve voltaj kademesini değiştirerek ampermetre ve voltmetrenin
gösterdiği değerleri okuyunuz. On ayrı okuma değeri için değerleri aşağıdaki
çizelgeye kaydediniz.
Güç Kaynağındaki Gerilim
Voltmetreden Okunan Gerilim
Ampermetreden Okunan Akım
Değeri (V)
Değeri (V)
Değeri (I)
1V
2V
3V
4V
5V
6V
7V
8V
9V
10 V
2) V-I (gerilim y-ekseni, akım x-ekseni olacak şekilde) grafiğini çiziniz. Grafiğin
eğimininden yararlanarak direncin büyüklüğünü hesaplayınız ve aşağıya not
ediniz.
R  ……………(deneysel direnç değeri)
15
3) Yukarıda bulduğunuz direnç değerini elinizdeki direncin renk kodunu kullanarak
bulduğunuz direnç değeriyle karşılaştırınız.
R  ……………(deneysel direnç değeri)
R  R  ……………(renk koduna göre direnç değeri)
4) Şekil 1-5 teki devreyi
(a) R  2.2 k
(b) R  10 k
için kurunuz ve güç kaynağındaki gerilim değeri V  10 V u gösterirken voltmetre ve
ampermetreyi kullanarak direncin uçları arasındaki gerilim ve üzerinden geçen akım
değerlerini ölçünüz ve aşağıdaki çizelgeye yazınız. Ohm yasasından yararlanarak
dirençlerin büyüklüklerini deneysel olarak hesaplayınız ve renk kodundan bulduğunuz
değerlerle karşılaştırınız.
Direncin Büyüklüğü
2. 2 k 
10 k
Direncin Büyüklüğü
Voltmetreden Okunan Gerilim
Değeri (V)
Deneysel Sonuç
2. 2 k 
10 k
Bölüm 2: Dirençlerin Seri ve Paralel Bağlanması
Şekil 1-6. Dirençlerin seri ve paralel bağlanması
16
Ampermetreden Okunan Akım
Değeri (I)
Renk Koduna Göre
R  R
5) Şekil 1-6 daki devreyi kurunuz. Devrede
R2 ve R3 dirençleri paralel
bağlanmıştır. Bunların eşdeğeri ise R1 ile seri bağlanmıştır. Önce Ohmmetre’yi
kullanarak devrenin eşdeğer direncini ölçünüz ve aşağıya not ediniz.
Reş  ……………(deneysel sonuç)
6) Paralel ve seri bağlama formüllerini kullarak eşdeğer direnci açık bir şekilde
hesaplayınız ve aşağıya not ediniz.
…………………………………………………………………………………………
…………………………………………………………………………………………
…………………………………………………………………………………………
…………………………………………………………………………………………
…………………………………………………………………………………………
Reş  ……………(kuramsal sonuç)
7) Her bir direnç üzerindeki gerilimi, üzerinden geçen akımı ölçünüz ve aşağıya not
ediniz.
Direnç (R)
Gerilim (V)
Akım (I)
8) Devrenin ana kolundan geçen akımı ölçünüz ve aşağıya not ediniz. R2 ve R3
üzerinden geçen akımların toplamını ana koldaki akım ile karşılaştırınız.
…………………………………………………………………………………………
…………………………………………………………………………………………
I  ……………
17
İsim Soyisim:
Bölüm:
Öğrenci No:
Şube:
Grup Arkadaşları:
DENEY 1
OHM YASASI, DİRENÇLERİN SERİ VE PARALEL BAĞLANMASI
Sonuç ve Yorum:
…………………………………………………………………………………………
…………………………………………………………………………………………
…………………………………………………………………………………………
…………………………………………………………………………………………
…………………………………………………………………………………………
…………………………………………………………………………………………
…………………………………………………………………………………………
…………………………………………………………………………………………
…………………………………………………………………………………………
…………………………………………………………………………………………
…………………………………………………………………………………………
…………………………………………………………………………………………
…………………………………………………………………………………………
…………………………………………………………………………………………
…………………………………………………………………………………………
18
DENEY 2
ELEKTRİK DEVRELERİNİN HESAPLANMASI
KIRCHOFF KURALLARININ TESPİTİ
Amaç:
Bu deneyin amacı öğrencileri elektrik devrelerinin incelenmesinde kullanılan düğüm
noktası, kol ve ilmek gibi kavramlarla tanıştırmak, verilmiş bir elektrik devresinin
farklı kollarından geçen akımları ölçerek elde edilen verilerin düğüm noktası kuralı ve
halka kuralı olarak bilinen Kirchoff yasalarına uyum sağladıklarını deneysel olarak
kanıtlamaktır.
Ek olarak, devrenin herhangi iki noktası arasındaki gerilim (potansiyel farkı)
ölçülerek, ölçüm sonucunun Kirchoff kuralları kullanılarak hesaplanan sonuçlarla ne
kadar uyumlu olduğu tartışılacaktır.
Genel Bilgiler:
Tek halkalı devreye indirgenilmesi mümkün olan basit elektrik devreleri, Ohm yasası
ve dirençlerin seri ve paralel bağlanmalarına ait kurallar kullanılarak çözümlenebilir.
Yani, devrenin içerdiği dirençler ve emk kaynağı hakkındaki bilgiler veriliyorsa, her
bir devre elemanından geçen akım ve devre elemanı üzerine düşen potansiyel farkı
basitçe hesaplanabilir. Ancak bir devreyi tek bir kapalı devreye indirgemek her zaman
mümkün değildir. Bu gibi daha karmaşık devrelerin çözümlemesi, Kirchoff kuralları
olarak bilinen iki basit kuralın uygulanmasıyla yapılır. Bu kurallara açıklık getirmek
için devrenin düğüm noktası ve halka kavramlarını tanımlamak gerekir:

Akımın kollara ayrıldığı noktaya devrenin düğüm noktası denir.

Devrenin herhangi bir noktasında başlayıp, devre elemanları ve bağlantı telleri
üzerinden geçerek, yeniden başlangıç noktasına ulaştığımız keyfi kapalı yola
devre halkası (veya devre ilmeği) denir.
Kirchoff kurallarına göre;
1. Herhangi bir düğüm noktasına gelen akımların toplamı, bu düğüm noktasını terk
eden akımların toplamına eşit olmalıdır.
19
2. Herhangi bir halka boyunca bütün devre elemanlarının uçları arasındaki
potansiyel değişimlerin cebirsel toplamı sıfır olmalıdır.
Birinci kural, yük korunumunun bir ifadesidir. Yani, herhangi bir noktada yük
birikimi olmayacağından bu noktaya birim zamanda ne kadar elektrik yükü girerse
eşit miktarda yükün aynı sürede bu noktayı terk etmesi gerekir. Bu kuralı, akım yönü
Şekil 2-1 de gösterildiği gibi belirtilmiş olan “a” düğüm noktasına uygularsak;
I1  I 2  I 3
(2.1)
eşitliğini elde ederiz.
Şekil 2-1. Düğüm Noktası
İkinci kural enerjinin korunumu ilkesinin bir ifadesidir. Enerji korunumuna göre bir
devrede kapalı bir halka boyunca hareket eden herhangi bir yükün, harekete başladığı
noktaya tekrar geldiğinde kazandığı enerjilerin toplamı, kaybettiği enerjilerin
toplamına eşit olmalıdır. Bu ilkenin uygulanması sırasında aşağıdaki “dört pratik
hesaplama” kuralına dikkat edilmelidir.
1. Eğer herhangi bir güç kaynağı emk yönünde (“-“ uçtan “+” uca doğru) geçiliyorsa
potansiyel değişimi + dur (Güç kaynağının iç direnci ihmal ediliyorsa) (Şekil 2-2
(a)).
2. Eğer herhangi bir güç kaynağı emk nın tersi yönde (“+“ uçtan “-” uca doğru)
geçiliyorsa potansiyel değişimi - dur (Güç kaynağının iç direnci ihmal ediliyorsa)
(Şekil 2-2 (b)).
3. Eğer R direncinden geçen akım şiddeti I ise, ve bu direnç akım yönünde
geçiliyorsa, direnci uçları arasındaki potansiyel değişimi –IR dir (Şekil 2-2 (c)).
4. Eğer R direncinden geçen akım şiddeti I ise, ve bu direnç akıma ters yönde
geçiliyorsa, direnci uçları arasındaki potansiyel değişimi +IR dir (Şekil 2-2 (d)).
20
Şekil 2-2. Dört Pratik Hesaplama Kuralı
Kirchoff kurallarını kullanarak çözümlemek için;

İlk olarak devre diagramını çiziniz ve bilinen, bilinmeyen bütün niceliklerin
sembollerini ve değerlerini bu diagram üzerinde işaretleyiniz.

Devrenin her bir kısmındaki akımlar için keyfi bir yön belirtiniz. Bunu
yaptığınızda birbirleriyle seri bağlanmış devre elemanları üzerinden geçen akımın
aynı olmasına dikkat ediniz.

Düğüm kuralını (Kirchoff’un birinci kuralı) devredeki çeşitli akımlar arasında
ilişki kurabileceğiniz düğüm noktalarına uygulayınız.

Elektrik devresini ihtiyacınız kadar kapalı devre halkalarına ayırınız ve
Kirchoff’un ikinci kuralını teker teker her bir halkaya uygulayınız. Bu kuralı
uygulamak için ele aldığınız halkanın herhangi bir noktasından başlayıp halka
boyunca dolaşarak yeniden başlangıç noktasına geri dönmelisiniz. Hareket
yönünü keyfi olarak seçebilirsiniz. Böylece bilinenler ve bilinmeyenler arasında
elektrik devresinin halkalarının sayısı kadar denklemler elde edilecektir.
Denklemlerinizin geçerli olması için yukarıda özetlenmiş olan “dört pratik kural”a
uymak zorundasınız.

Son olarak bilinmeyen nicelikleri hesaplamak için, elde edilen denklemler
sistemini çözmeniz gerekiyor.

Eğer hesaplamalar sonucunda bulduğunuz akım negatif ise devreden geçen akımın
yönü seçtiğiniz yönün tam tersi yöndedir.
21
İsim Soyisim:
Bölüm:
Öğrenci No:
Şube:
Grup Arkadaşları:
DENEY 2
ELEKTRİK DEVRELERİNİN HESAPLANMASI
KIRCHOFF KURALLARININ TESPİTİ
Amaç ve Beklenti:
…………………………………………………………………………………………
…………………………………………………………………………………………
…………………………………………………………………………………………
…………………………………………………………………………………………
…………………………………………………………………………………………
…………………………………………………………………………………………
…………………………………………………………………………………………
…………………………………………………………………………………………
…………………………………………………………………………………………
…………………………………………………………………………………………
…………………………………………………………………………………………
…………………………………………………………………………………………
…………………………………………………………………………………………
…………………………………………………………………………………………
…………………………………………………………………………………………
Teori:
…………………………………………………………………………………………
…………………………………………………………………………………………
…………………………………………………………………………………………
…………………………………………………………………………………………
…………………………………………………………………………………………
…………………………………………………………………………………………
22
İsim Soyisim:
Öğrenci No:
İsim Soyisim:
Öğrenci No:
Şube:
DENEY 2
ELEKTRİK DEVRELERİNİN HESAPLANMASI
KIRCHOFF KURALLARININ TESPİTİ
Şekil 2-3. Kirchoff kurallarını incelemek için kullanılacak devre.
1) Şekil 2-3 teki devreyi kurunuz. Laboratuvar asistanları tarafından kontrol edilene
kadar güç kaynaklarını kapalı tutunuz. Devre kontrol edildikten sonra güç
kaynağını açınız, çizelgede görülen nicelikleri ölçünüz ve not ediniz.
Renk Kodlarına göre Bulunan Direnç Değerleri:
R2  R2
R1  R1
R3  R3
Güç Kaynaklarının Çıkışlarındaki Potansiyel Fark:
1
2
Dirençler Üzerindeki Potansiyel Fark:
V1
V3
V2
Deneysel olarak Ölçülen Akım Değerleri:
“efab” Kolundaki Akım
I1
“bcde” Kolundaki Akım
23
I2
“be” Kolundaki Akım
I3
Deneysel olarak Ölçülen Potansiyel Farklar:
Vdb
Vca
2) Şekil 2-3 teki akım yönleri ve Kirchoff kuralları kullanılarak bulunmuş olan
aşağıdaki denklemlerden yararlanarak, kuramsal olarak I1 , I 2 ve I 3 akımlarını
hesaplayınız ve aşağıdaki çizelgeye not ediniz.
I1 
I2 
I3 
 1 R2   1   2  R3
(2.2)
R1 R2  R1 R3  R2 R3
  2 R1   1   2  R3
R1 R2  R1 R3  R2 R3
(2.3)
 1 R2   2 R1
(2.4)
R1 R2  R1 R3  R2 R3
I1
I2
I3
3) Devre kurallarını kullanarak keyfi iki nokta arasındaki potansiyel fark kolayca
hesaplanabilir. Örneğin;

Şekil 2-3 te gösterilen devrenin “a” ve “c” noktaları arasındaki Vca  Vc  Va
potansiyel farkını;
(a) “abc” yolundan giderek;
Va  I1 R1   2  Vc
(2.5)
Vca   I1 R1   2
(2.6)
(b) “afedc” yolundan giderek;
(2.7)
buluruz.

Şekil 2-3 te gösterilen devrenin “d” ve “b” noktaları arasındaki Vdb  Vd  Vb
potansiyel farkını;
(a) “bcd” yolundan giderek;
Vdb   2  I 2 R2
(2.8)
(b) “bed” yolundan giderek;
24
Vdb   I 3 R3
(2.9)
buluruz.
Yukarıdaki denklemleri kullanarak Vca
ve Vdb
değerlerini kuramsal olarak
hesaplayınız ve aşağıdaki çizelgeye not ediniz.
Vca
Vdb
1. yol:
2. yol:
4) (i) Kirchoff kurallarının yardımıyla aşağıdaki noktalar arasındaki potansiyel
farkları çözümleyerek hesaplayınız.

“a” ve “d”
…………………………………………………………………………………
…………………………………………………………………………………
…………………………………………………………………………………

“e” ve “c”
…………………………………………………………………………………
…………………………………………………………………………………
…………………………………………………………………………………
(ii)
Ölçümler yaparak bulduğunuz akım değerlerinin hata kaynakları nelerdir?
…………………………………………………………………………………
…………………………………………………………………………………
…………………………………………………………………………………
25
İsim Soyisim:
Bölüm:
Öğrenci No:
Şube:
Grup Arkadaşları:
DENEY 2
ELEKTRİK DEVRELERİNİN HESAPLANMASI
KIRCHOFF KURALLARININ TESPİTİ
Sonuç ve Yorum:
…………………………………………………………………………………………
…………………………………………………………………………………………
…………………………………………………………………………………………
…………………………………………………………………………………………
…………………………………………………………………………………………
…………………………………………………………………………………………
…………………………………………………………………………………………
…………………………………………………………………………………………
…………………………………………………………………………………………
…………………………………………………………………………………………
…………………………………………………………………………………………
…………………………………………………………………………………………
…………………………………………………………………………………………
…………………………………………………………………………………………
…………………………………………………………………………………………
26
DENEY 3
AMPERMETRE VE VOLTMETRE YAPMAK
Amaç:
Bu deneyin amacı ampermetre ve voltmetre’nin nasıl çalıştığını anlamaktır. Bu
nedenle içinden geçen akıma duyarlı bir devre elemanı (galvanometre) kullanarak bir
ampermetre ve bir voltmetre tasarlayıp onların ayarlamalarının nasıl yapıldığı
öğrenilecektir.
Genel Bilgiler:
3.1 Galvanometre Nedir?
Galvanometre (D’Arsonal galvanometresi) mıknatıs bir nüve (çekirdek) içine
yerleştirilmiş, içinden akım geçen bir sargıdır. Akım geçtiğinde oluşan tork sargıyı
döndürmeye çalışır. Bu dönmeyi dengeleyen bir yay vasıtasıyla, geçen akımla orantılı
bir dönme hareketi oluşur. Bu dönmeler bir gösterge düzeneği yardımıyla akım
miktarının ölçülmesini mümkün kılar. Eğer akım çok fazla ise, ibre ölçek dışına çıkar,
çok küçükse hiç hareket etmez. Yani sargı tellerinden geçen akımın ayarlanması
gereklidir. Bu deneyde bu ayarlamanın nasıl yapıldığını öğreneceğiz.
Şekil 3-1. (a) Galvanometrenin yapısı (b) Galvanometrenin şematik gösterimi
[METU General Physics Laboratory]
27
Galvanometre için iki önemli parametre vardır. Birincisi maksimum sapmaya sebep
olan akım miktarı (IC), diğeri ise galvanometrenin iç direnci (RC) dir. Şekil 3-1 (a) da
galvanometrenin iç yapısı, (b) de ise şematik gösterimi görülmektedir.
3.2 Ampermetre Yapmak
Galvanometrenin
çalışma
prensibinden
faydalanarak
ampermetre
yapılabilir.
Ampermetrenin ölçeceği akım değerleri, galvanometrenin maksimum sapmasını
sağlayan IC değerinden büyük olabilir. Galvanometre, IC akımından daha büyük
akımları gösteremeyeceği için, ölçülecek akımın IC’den büyük olan miktarının,
galvanometreye paralel bağlanan bir yan yol direncinden (RS) geçmesi sağlanır. RS
direncinin büyüklüğü, ampermetrenin ölçeceği değere göre değişir. Şekil 3.2 de böyle
bir ampermetrenin şematik devre gösterimi görülmektedir.
Şekil 3-2. Ampermetrenin şematik gösterimi
Şekilde görüldüğü gibi, a ucundan geçen I akımı, IC ve (I-IC) olarak ikiye ayrılacaktır.
Vab potansiyel farkı her iki kol için direnç ile akımın çarpımına eşit olacağı için;
I C RC  I  I C RS
(3.1)
denklemi sağlanacaktır. Bu denklemden de görülebileceği gibi RC ve RS sabitken
devreden I/2 akımı geçerse, hareketli sargıdan IC/2 akımı geçecektir. (3.1)
denkleminden yararlanarak;
RS 
I C RC
I  IC
(3.2)
yan yol direncinin büyüklüğü bulunabilir.
28
Örneğin, iç direnci 50 olan ve IC=10mA değerinde maksimum sapan bir
galvanometre kullanarak 2A’ya kadar olan akımları ölçebilen bir ampermetre yapmak
için;
10  10 3  50
RS 
 0.25 
2  10  10 3


büyüklüğünde bir yan yol direncini galvanometreye paralel bağlamamız gerekir.
Görüldüğü gibi yan yol direnci galvaometrenin iç direnci RC den çok küçüktür. Yani
akımın büyük bir kısmı yan yol direnci RS üzerinden geçecektir.
3.3 Voltmetre Yapmak
Benzer olarak, galvanometrenin çalışma prensibi kullanılarak voltmetre yapılabilir.
Voltmetre yapmak için kullanılacak galvanometrenin ibresi maksimum saptığında
üzerindeki potansiyel fark IC.RC kadar olacaktır. Yapılacak voltmetrenin ölçmesini
istediğimiz
maksimum
gerilim
miktarının,
IC.RC’den
büyük
olan
kısmı,
galvanometreye seri bağlanacak bir yanyol direnci (RS) üzerinde paylaşılır.
Galvanometreye seri bağlanacak RS direncinin büyüklüğü yapılacak voltmetreye göre
değişir. Şekil 3.3’de böyle bir voltmetrenin şematik devre gösterimi görülmektedir.
Şekil 3-3. Voltmetrenin şematik gösterimi
Şekilde görüldüğü gibi, her iki direnç üzerinden geçen akımlar birbirine eşittir.
Galvanometrenin ibresinin gösterebileceği maksimum akım IC olduğuna göre,
devreden geçebilecek maksimum akım da IC olacaktır Buna göre a ve b noktaları
arasındaki potansiyel fark;
29
Vab  I C RC  I C RS  I C RC  RS 
(3.3)
olacaktır. Buradan yan yol direnci;
RS 
Vab
 RC
IC
(3.4)
olarak bulunur.
Örneğin, iç direnci RC=50 olan ve IC=10mA değerinde maksimum sapan bir
galvanometre kullanarak, maksimum 10V’a kadar olan gerilimleri ölçebilen bir
voltmetre yapmak için;
RS 
10
 50  950 
10  10 3
büyüklüğünde bir yan yol direncininin galvanometreye seri bağlanması gerekir.
Görüldüğü gibi yan yol direnci galvaometrenin iç direnci RC den çok büyüktür. Yani
gerilimin büyük bir kısmı yan yol direnci RS nin uçları arasında olacaktır.
3.4 Kesirli Sapma Yöntemi
Galvanometre kullanarak ampermetre ve voltmetre yapabilmek için, galvanometrenin
iç direnci RC ve ibresinin maksimum sapmasını sağlayan akım, IC’nin bilinmesi
gereklidir. Bunun için “Kesirli Sapma Yöntemi” kullanılır.
Şekil 3-4. Kesirli Sapma Yöntemi için Kullanılacak Devre
Yukarıdaki şekilde (Şekil 3-4) kesirli sapma yöntemi için kullanılacak olan devre
görülmektedir. Burada Rr ile gösterilen değişken bir dirençtir (reosta). İki tane
bilinmeyen (IC ve RC) olduğunda, bunları belirleyebilmek için iki denklem gereklidir.
30
Yeni galvanometrenin
iki farklı sapma durumu için iki farklı denklem
oluşturulmalıdır.
İlk durumu elde etmek için maksimum sapmayı sağlayacak direnç ve gerilim
değerleri ayarlanmalıdır. Öncelikle, değişken direnç değerini maksimuma ayarlayıp
galvanometre ibresinin maksimum sapmasını sağlayan gerilim değerini güç
kaynağından ayarlanmalıdır. Bu anda güç kaynağındaki gerilim V1, değişken direncin
değeri R1 ise devreden;
V1  I C R1  RC 
(3.5)
V1
R1  RC 
(3.6)
 IC 
denklemleri elde edilir.
İkinci durumu elde etmek için ise, galvanometrenin ibresinin yarı sapmasını
sağlayacak direnç ve gerilim değerleri ayarlanır (Burada ikinci denklemi elde etmek
için ibrenin yarı sapmasının gözlenmesi şart değildir. Örneğin 1 4
veya
1 5 sapmasını da kullanılabilir). Yarı sapmanın gözlendiği andaki gerilim değeri V2,
direnç değeri de R2 ise;
V2 
I C R2  RC 
2
(3.7)
2V2
R2  RC 
(3.8)
 IC 
denklemleri elde edilir. Yukarıdaki denklemlerden yararlanarak galvanometrenin iç
direncini ve ibersinin maksimum sapmasını sağlayan akımını;
 RC 
 IC 
2V2 R1  V1 R2
V1  2V2
(3.9)
V1  2V2
R1  R2 
(3.10)
şeklinde elde edilir. Verileri alırken R1  R 2 ve V1  2V2 olmalıdır. Aksi halde
kullanılan denklemlerin paydaları sıfır ya da eksi bir değer alabilir ki bu durumda RC
ve IC tanımsız olur. Eğer 1 4 , 1 5 ya da farklı bir sapma kullanılarak veri alınmışsa
denklemlerin bu durumlara göre düzenlenmesi gerekir.
31
İsim Soyisim:
Bölüm:
Öğrenci No:
Şube:
Grup Arkadaşları:
DENEY 3
AMPERMETRE VE VOLTMETRE YAPMAK
Amaç ve Beklenti:
…………………………………………………………………………………………
…………………………………………………………………………………………
…………………………………………………………………………………………
…………………………………………………………………………………………
…………………………………………………………………………………………
…………………………………………………………………………………………
…………………………………………………………………………………………
…………………………………………………………………………………………
…………………………………………………………………………………………
…………………………………………………………………………………………
…………………………………………………………………………………………
…………………………………………………………………………………………
…………………………………………………………………………………………
…………………………………………………………………………………………
…………………………………………………………………………………………
Teori:
…………………………………………………………………………………………
…………………………………………………………………………………………
…………………………………………………………………………………………
…………………………………………………………………………………………
…………………………………………………………………………………………
…………………………………………………………………………………………
…………………………………………………………………………………………
32
İsim Soyisim:
Öğrenci No:
İsim Soyisim:
Öğrenci No:
Şube:
DENEY 3
AMPERMETRE VE VOLTMETRE YAPMAK
Bölüm 1: IC ve RC Değerlerinin Belirlenmesi
1) Kesirli sapma yöntemini kullanarak R1, V1, R2, ve V2 değerlerini ölçünüz ve
aşağıdaki çizelgeye not ediniz.
R1
R2
V1
V2
2) Yukarıdaki değerleri kullanarak IC ve RC değerlerini açık bir şekilde hesaplayınız
ve aşağıya not ediniz.
…………………………………………………………………………………………
…………………………………………………………………………………………
…………………………………………………………………………………………
…………………………………………………………………………………………
…………………………………………………………………………………………
IC
RC
Bölüm 2: Ampermetre Yapımı
3) Yukarıdaki değerleri kullanarak 10 mA ya kadar (maksimum 10mA) akımları
ölçebilen bir ampermetre için gerekli yan yol direncini (3.2) denklemini
kullanarak açık bir şekilde hesaplayınız.
…………………………………………………………………………………………
…………………………………………………………………………………………
RS=……………
33
4) Bulduğunuz yan yol direncini Şekil 3-2 deki gibi galvanometreye bağlayarak
ampermetrenizi oluşturunuz.
5) Yaptığınız ampermetreyi kullanarak aşağıdaki şekilde verilen devreyi kurunuz ve
ölçüm alarak doğru çalışıp çalışmadığını kontrol ediniz.
Şekil 3-5: Yapılacak ampermetrenin çalışıp çalışmayacağını kontrol etmek için
kurulacak devre.
Yaptığınız ampermetre ile ölçülen akım
değeri
Multimetre kullanılarak ölçülen akım
değeri
Bölüm 3: Voltmetre Yapımı
6) Bulduğunuz IC ve RC değerlerini kullanarak 10 V ye kadar geilimleri (maksimum
10V) ölçebilen bir voltmetre için gerekli yan yol direncini (3.4) denklemini
kullanarak açık bir şekilde hesaplayınız.
…………………………………………………………………………………………
…………………………………………………………………………………………
RS=……………
7) Bulduğunuz yan yol direncini Şekil 3-3 deki gibi galvanometreye bağlayarak
voltmetrenizi oluşturunuz.
34
8) Yaptığınız voltmetreyi kullanarak aşağıdaki şekilde verilen devreyi kurunuz ve
ölçüm alarak doğru çalışıp çalışmadığını kontrol ediniz.
Şekil 3.6: Yapılan voltmetrenin çalışıp çalışmayacağını kontrol etmek için kurulacak
devre.
Yaptığınız voltmetre ile ölçülen gerilim
değeri
Multimetre kullanılarak ölçülen gerilim
değeri
35
İsim Soyisim:
Bölüm:
Öğrenci No:
Şube:
Grup Arkadaşları:
DENEY 3
AMPERMETRE VE VOLTMETRE YAPMAK
Sonuç ve Yorum:
…………………………………………………………………………………………
…………………………………………………………………………………………
…………………………………………………………………………………………
…………………………………………………………………………………………
…………………………………………………………………………………………
…………………………………………………………………………………………
…………………………………………………………………………………………
…………………………………………………………………………………………
…………………………………………………………………………………………
…………………………………………………………………………………………
…………………………………………………………………………………………
…………………………………………………………………………………………
…………………………………………………………………………………………
…………………………………………………………………………………………
…………………………………………………………………………………………
36
DENEY 4
EŞPOTANSİYELVE ELEKTRİK ALAN ÇİZGİLERİ
Amaç:
Bu deneyin amacı öğrencilerin elektrik alan ve alanın iki farklı noktası arasındaki
potansiyel farkı (gerilim) kavramlarını daha iyi anlayabilmelerini sağlamak ve bu
kavramlar arasındaki ilişkiyi incelemektir. Bu nedenle iki zıt yüklü iletken levha
arasında oluşan elektrik alanın eşpotansiyel yüzeyleri (eşpotansiyel çizgileri) deneysel
olarak belirlenerek, bir eşpotansiyel yüzeyden (çizgiden) diğer eşpotansiyel yüzeye
(çizgiye) geçildiğinde elektriksel potansiyelin yol boyunca değişme hızı, V  ve bu
değişimin sebebi tartışılacaktır.
Genel Bilgiler:
Herhangi bir yük dağılımı bir test yükü üzerinde elektriksel bir kuvvet oluşmasına yol
açar. Birim yük üzerine uygulanan elektriksel kuvvete “Elektrik Alan” denir.

 F
E
q
(4.1)
Elektrik alanın birimi SI birim sistemine göre Newton/Coulomb (N/C) dur.
Şekil 4-1: Q yük dağılımının pozitif bir yük üzerinde yarattığı elektrik alanının yönü.
Noktasal bir yük için elektrik alan çizgileri Şekil 4-2 (a) ve (b) de ve sonsuz
uzunluktaki zıt yüklü iki paralel levha için Şekil 4-3 de gösterildiği gibidir.
37
(a)
(b)
Şekil 4-2 (a): Pozitif yüklü bir parçacığın oluşturduğu elektriksel alan çizgileri
(b): Negatif yüklü bir parçacığın oluşturduğu elektriksel alan çizgileri
Şekil 4-3: Sonsuz uzunluktaki zıt yüklü paralel
iki levha arasında oluşan elektrik alan çizgileri
q0 yüklü bir test parçacığını sonsuzdan bir yük dağılımının oluşturduğu elektrik alan
içerisindeki bir A noktasına getirmek için yapılan işe “Elektrostatik Potansiyel
Enerji“ denir. “Elektrostatik Potansiyel” ise birim yük başına düşen elektriksel
potansiyel enerjidir.
Herhangi bir yük dağılımının oluşturduğu elektrik alan içerisinde aynı elektrostatik
potansiyele sahip noktalar vardır. Bu noktaların birleştirilmesiyle oluşturulan çizgilere
“Eşpotansiyel Çizgileri” denir. Elektrik alan çizgileri ile eşpotansiyel çizgileri
birbirlerine diktir.
38
İsim Soyisim:
Bölüm:
Öğrenci No:
Şube:
Grup Arkadaşları:
DENEY 4
EŞPOTANSİYELVE ELEKTRİK ALAN ÇİZGİLERİ
Amaç ve Beklenti:
…………………………………………………………………………………………
…………………………………………………………………………………………
…………………………………………………………………………………………
…………………………………………………………………………………………
…………………………………………………………………………………………
…………………………………………………………………………………………
…………………………………………………………………………………………
…………………………………………………………………………………………
…………………………………………………………………………………………
…………………………………………………………………………………………
…………………………………………………………………………………………
…………………………………………………………………………………………
…………………………………………………………………………………………
Teori:
…………………………………………………………………………………………
…………………………………………………………………………………………
…………………………………………………………………………………………
…………………………………………………………………………………………
…………………………………………………………………………………………
…………………………………………………………………………………………
…………………………………………………………………………………………
…………………………………………………………………………………………
39
İsim Soyisim:
Öğrenci No:
İsim Soyisim:
Öğrenci No:
Şube:
DENEY 4
EŞPOTANSİYELVE ELEKTRİK ALAN ÇİZGİLERİ
Şekil 4-4: Deney düzeneği.
1) Teledeltos kağıdı üzerine çizilmiş iletken çizgiler arasına Şeki 4-4 deki gibi
9V’luk bir potansiyel fark uygulayınız.
2) Bir milimetrik kağıdı teledeltos kağıdı üzerine yerleştirerek elektrotları kağıt
üzerine çiziniz. Daha sonra milimetrik kağıdı teledeltos kağıdının üzerinden
alarak, kağıt üzerindeki her bir cm2 lik karenin köşelerini voltmetre ile ölçüm
alacak şekilde deliniz.
3) Milimetrik kağıdı tekrar teledeltos kağıdı üzerine yerleştirerek, levhaların tam
ortasından levhalara paralel uzanan çizgi boyunca gerilimleri birer cm aralıklarla
ölçünüz ve grafik kağıdının üzerine not ediniz.
4) Orta çizgiden 9 Volt’luk levhaya doğru 1 cm yukarı çıkın ve aynı işlemi
tekrarlayarak gerilimleri ölçünüz ve grafik kağıdının üzerine not ediniz.
40
5) Eşgerilim çizgilerini belirlemek için milimetrik kağıt üzerinde delmiş olduğunuz
noktalardan üst yarı için gerilimleri ölçerek milimetrik kağıt üzerinde ölçüm
yaptığınız noktaların yanına yazınız.
6) Simetriden yararlanarak levhalar arası bölgenin tamamında eşpotansiyel
çizgilerini ve elektrik alan çizgilerini milimetrik kağıda çiziniz.
41
İsim Soyisim:
Bölüm:
Öğrenci No:
Şube:
Grup Arkadaşları:
DENEY 4
EŞPOTANSİYELVE ELEKTRİK ALAN ÇİZGİLERİ
Sonuç ve Yorum:
…………………………………………………………………………………………
…………………………………………………………………………………………
…………………………………………………………………………………………
…………………………………………………………………………………………
…………………………………………………………………………………………
…………………………………………………………………………………………
…………………………………………………………………………………………
…………………………………………………………………………………………
…………………………………………………………………………………………
…………………………………………………………………………………………
…………………………………………………………………………………………
…………………………………………………………………………………………
…………………………………………………………………………………………
…………………………………………………………………………………………
…………………………………………………………………………………………
42
DENEY 5
RC DEVRELERİ
KONDANSATÖRÜN YÜKLENMESİ VE BOŞALMASI
Amaç: Deneyin amacı yüklenmekte/boşalmakta olan bir kondansatörün ne kadar hızlı
(veya ne kadar yavaş) dolmasının/boşalmasının hangi fiziksel büyüklüklere bağlı
olduğunu araştırıp, öğrencilerin kondansatörün “denge yükü”, yükleme ve boşalma
devrelerinin zaman sabiti kavramlarını daha iyi anlamalarını sağlamaktır.
Bu bilgilere belli zaman aralıklarında kondansatörün yüklenme ve boşalma
devrelerinden geçen akımları ölçüp, akımın zamana göre nasıl değiştiğinin analiz
edilmesi yoluyla ulaşılacaktır.
Genel Bilgiler: Şu ana kadar kararlı-durum devreleri veya başka bir deyişle, sabit
akımlı devrelerle ilgilendik. Şimdi, akımın zamanla değişebildiği kondansatörlü
devreleri inceleyeceğiz. Kondansatör yük depolama özelliğine sahip olan ve çeşitli
amaçlarla kullanılan bir elektrik devre elemanıdır. Yapısal olarak kondansatör
aralarına konulan bir yalıtkan dolayısıyla birbirlerinden ayrılmış iki iletkenden oluşur.
Kondansatörü oluşturan iletkenlere genel olarak levha (veya plaka) denir. Devre
diyagramlarında kondansatörler simgesel olarak Şekil 5-1 deki gibi gösterilir.
Şekil 5-1: Kondansatörlerin şematik olarak gösterilmesi
için elektrik devrelerinde kullanılan simge.
Kondansatörün yük depolama yeteneği, kapasitans ya da sığa denilen fiziksel bir
nicelikle tanımlanır. Bu yetenek, yani kondansatörün herhangi bir levhası üzerinde q
yükünün oluşumu, levhalar arasına belli bir V potansiyel farkı uygulandığında açığa
çıkar. Her bir kondansatörün kendisine özgü bir büyüklük olan sığa C, levhaların
geometrisine ve onları ayıran dielektrik denilen maddenin türüne bağlıdır. Tanıma
göre;
C
q
V
(5.1)
43
Sığanın SI birim sistemindeki birimi farad’dır. Farad çok büyük bir sığa birimidir.
Pratikte pek çok aygıtın sığası, mikrofarad (1F=10-6 F) ile pikofarad (1pF=10-12 F)
arasında değerler alır. Çoğunlukla kondansatörler mikrofarad (F) veya mikro-mikrofarad (pikofarad-pF) şeklinde etiketlenir.
Kondansatörün yüklenmesi ve boşalması olayını incelemek için Şekil 5-2 de
gösterilen devre kullanılır. RC devresi denilen bu devre, bir R direnci, bir C
kondansatörü, devreyi besleyen  güç kaynağı ve S anahtarından oluşur.
Şekil 5-2: RC devresi
Başlangıçta S anahtarının açık olduğunu varsayalım. Bu durumda devreden akım
geçmez ve kondansatör boştur. Kondansatörün t=0 anında boş olması koşulunu
matematiksel olarak;
q( 0 )  0
(5.2)
şeklinde yazabiliriz (başlangıçta kondansatörün her bir levhası üzrindeki yük sıfırdır).
t=0 anında S anahtarını kapatırsak, devreden bir I akımı açığa çıkacaktır ve bu akım
C kondansatörünü yüklemeye başlayacaktır. Yükleme esnasında elektrik yükleri
kondansatörün bir levhasından ikinci levhasına taşınırlar. Bir levhadan diğerine yük
transferi kondansatör tamamen yüklenene kadar direnç, anahtar ve güç kaynağı
üzerinden sağlanır. Herhangi bir levha üzerindeki maksimum yük güç kaynağının
emk sına bağlıdır. Maksimum yüke ulaştığında devredeki akım sıfır olur. Devredeki
akımın sıfır olduğu duruma RC devresinin denge durumu denir. Böylece yükleme
sürecinin sonunda levhalardan biri –q0 diğeri ise +q0 yüküne sahip olur.
Dikkat edilmesi gereken nokta, levhalar arasındaki potansiyel fark VC, hemen güç
kaynağının çıkışındaki  açık devre gerilimine eşit olmaz. Kirchoff’un halka kuralına
göre herhangi bit t anında;
VC ( t )  V R ( t )  
(5.3)
44
eşitliği sağlanır. Burada VC ( t ) ve VR ( t ) herhangi bir t anında, sırasıyla
kondansatörün ve direncin uçları arasındaki potansiyel farktır. Sığanın tanımından
yararlanarak;
VC ( t ) 
q( t )
C
(5.4)
olduğunu yazabiliriz. Ohm kanununa göre ise;
V R ( t )  I ( t )R
(5.5)
eşitliği vardır. Böylece;
q( t )
 I ( t )R  
C
(5.6)
olur. Başlangıç (t=0) koşulunu ((5.2) de belirtilen) bu denklemde kullanırsak, akımın
t=0 anındaki I0 değerini;
I0 

(5.7)
R
olarak buluruz. t=0 anında potansiyel düşmesi tümüyle direncin uçları arasında
oluşur. Belli bir süre sonra kondansatör maksimum q0 değerine kadar yüklendiğinde
yük akışı durur, yani devreden geçen akım sıfır olur (I=0). Bu koşulu (5.6)
denkleminde kullanarak, kondansatörün herhangi bir levhası üzerindeki maksimum
yükü;
q0  C
(5.8)
olarak elde ederiz. (5.6) denkleminin zamana göre türevini alırsak ve
I( t ) 
dq
dt
(5.9)
olduğunu hatırlarsak herhangi bir t anında devreden geçen akım I(t) nin;
dI ( t ) I ( t )

0
dt
RC
(5.10)
diferansiyel denklemini sağladığını görürüz. Buradan;
dI ( t )
dt

I( t )
RC
(5.11)
denklemini elde ederiz. R ve C sabit olduklarından t=0 anındaki I=I0 başlangıç
koşulunu kullanarak son denklemin kolayca integralini alabiliriz;
I
t
dI ( t )
1
I I ( t )   RC 0 dt
0
(5.12)
45
 I( t ) 

R
e  t / RC
“Kondansatörün Yüklenmesi”
(5.13)
Burada e doğal logaritmanın tabanı, I 0 

R
akımın başlangıç değeridir. Böylece
kondansatörün yüklenmesi sırasında devreden geçen akımın zamana bağlı olarak üstel
fonksiyon şeklinde azaldığını görüyoruz.
Kondansatörün t anındaki yükü q(t), (5.6) ve (5.9) den görüldüğü gibi;
dq
q



dt RC R
(5.14)
denklemini sağlıyor. Bu denklemin q(0)=0 koşulunu sağlayan çözümünün
q( t )  C ( 1  e  t / RC )
“Kondansatörün Yüklenmesi”
(5.15)
şeklinde olduğunu görmek için (5.15) ifadesini (5.14) denkleminde yerine koyarak
ispatlayabiliriz.
(5.13) ve (5.15) ifadelerinde ortaya çıkan
 C  RC
(5.16)
çarpımı zaman boyutunda olup (üstlü ifadede üst boyutsuz olmalıdır), RC devresinin
zaman sabiti olarak bilinir. Bu  C sabiti, devredeki akımın ve kondansatörün
yükünün değişmesi sürecinin ne kadar hızlı ya da yavaş gerçekleştiğini tanımlar.
(5.13) ten de görüldüğü gibi t   C anında kondansatör devresinden geçen akım
başlangıç I 0 

R
değerinin
1
katına düşüyor. Yani t   C anında kondansatörü
e
yükleyen akım;
I (  C )  I 0 e 1  0.37 I 0
(5.17)
başlangıç I0 değerinin%37 sine düşer.
Benzer şekilde başlangıçta boş olan kondansatör, yüklenmeye başladıktan t   C
saniye sonra her bir levhası üzerinde;
q(  C )  C ( 1  e 1 )  0.63C
(5.18)
kadar bir yük depolar. Bu yük kondansatörün denge durumunda sahip olduğu yükün
%63 ü kadardır.
46
Şayet Şekil 5-2 deki R direnci sıfır olsaydı, S anahtarı kapanır kapanmaz
kondansatördeki q yükü hemen Cdeğerini alırdı. R direnci kondansatörün aniden
yüklenmesini engellemektedir. Kondansatörün yüklenmesi esnasında devreden geçen
akım ve kondansatörün levhası üzerindeki yükün zamana göre değişmesi, Şekil 5-3
(a) ve (b) de gösterilmiştir.
Şekil 5-3 (a): “Yüklenme süreci” sırasında RC devresindeki akımın zamana bağlı
olarak değişmesi.
Şekil 5-3 (b): “Yüklenme süreci” sırasında RC devresindeki yükün zamana bağlı
olarak değişmesi.
Şimdi yükün boşalması durumunu inceleyelim.
Başlangıçta yükü q0 olan bir kondansatör, bir direnç ve bir anahtardan oluşan devreyi
ele alalım (Şekil 5-4).
47
Şekil 5-4: Boşalma devresi
Anahtar açıkken kondansatörün uçları arasında
q0
kadarlık bir potansiyel fark vardır
C
ve I=0 olduğundan direncin uçlarındaki potansiyel fark sıfırdır. t=0 anında anahtar
kapatılırsa kondansatör direnç üzerinden boşalmaya başlar. Herhangi bir anda
devredeki akım I(t) ve kondansatör üzerindeki yük q(t) dir. Kirchoff’un ikinci
kuralından direncin ve kondansatörün uçlarındaki potansiyel farkların toplamı;
VC (t )  VR (t )  0
(5.19)
sıfır olmalıdır. Burada;
VR  It R
(5.20)
ve
VC 
q
C
(5.21)
olduğundan
It R 
q
0
C
(5.22)
olur. Fakat devredeki akım, kondansatörün üzerindeki yükün değişme hızına eşittir;
It  
dq
dt
(5.23)
Böylece (5.22) denklemi
dq
q

0
dt RC
(5.24)
48
haline gelir. t=0 da q  q 0 olduğu dikkate alınarak bu ifadenin integrali alınırsa,
kondansatörün boşalması için yükün zamana bağlı değişimi;
q
t
dq
1
q dt   RC 0 dt
0
(5.25)
 qt  
t
  
 ln
RC
 q0 
 qt   q 0 e  t RC
“Kondansatörün Boşalması”
(5.26)
şeklinde olur. Yükün zamana göre türevi ise
It  
q
dq
  0 e t RC  I 0e t RC
dt
RC
zamanın fonksiyonu olarak akımı verir. Burada I 0 
(5.27)
q0
akımın t=0 anındaki
RC
değeridir ve eksi işareti It  ’nin yönünün, kondansatörün yüklenmesi sürecinde
(5.13) ifadesi ile verilen yöne ters olduğunu gösterir.
Diğer taraftan q 0  C olduğuna göre (5.27) ifadesi
It   
 t RC
e
R
şeklinde tekrar yazılır. Burada
(5.28)

akımın başlangıç değeridir. Çoğu zaman (5.27)
R
formülündeki negatif işareti açık olarak yazılmaz ama boşalma sırasında
kondansatörün yükünün azalmasına dikkat edilmesi gerekir.
Kondansatörün boşalma sırasında devreden geçen akım ve kondansatörün levhaları
üzerindeki yükün zamana göre değişmesi grafiksel olarak Şekil 5-5 (a) ve (b) de
gösterilmiştir.
49
Şekil 5-5 (a): Kondansatörün boşalması sırasında yükün zamana bağlı olarak
değişmesi.
Şekil 5-5 (b): Kondansatörün boşalması sırasında akımın zamana bağlı olarak
değişmesi.
Böylece kondansatör üzerindeki yük ve akımın  c  RC zaman sabiti ile belirtilen bir
hızla üstel olarak azaldığını görüyoruz.
Ek Bilgi: Eşdeğer Sığa’nın Hesaplanması
Paralel bağlı iki kondansatör için eşdeğer sığa: C EŞ  C1  C 2
Seri bağlı iki kondansatör için eşdeğer sığa:
50
1
1
1


C EŞ C1 C 2
İsim Soyisim:
Bölüm:
Öğrenci No:
Şube:
Grup Arkadaşları:
DENEY 5
RC DEVRELERİ
KONDANSATÖRÜN YÜKLENMESİ VE BOŞALMASI
Amaç ve Beklenti:
…………………………………………………………………………………………
…………………………………………………………………………………………
…………………………………………………………………………………………
…………………………………………………………………………………………
…………………………………………………………………………………………
…………………………………………………………………………………………
…………………………………………………………………………………………
…………………………………………………………………………………………
…………………………………………………………………………………………
…………………………………………………………………………………………
…………………………………………………………………………………………
…………………………………………………………………………………………
Teori:
…………………………………………………………………………………………
…………………………………………………………………………………………
…………………………………………………………………………………………
…………………………………………………………………………………………
…………………………………………………………………………………………
…………………………………………………………………………………………
51
İsim Soyisim:
Öğrenci No:
İsim Soyisim:
Öğrenci No:
Şube:
DENEY 5
RC DEVRELERİ
KONDANSATÖRÜN YÜKLENMESİ VE BOŞALMASI
Şekil 5-6: RC devresi
1) Şekil 5-6 da gösterilen devreyi kurunuz. Eğer kullandığınız kondansatör kutuplu
bir kondansatör ise, pozitif ucun güç kaynağının pozitif ucuna ve negatif ucun güç
kaynağının negatif ucuna bağlanılması gerektiğine dikkat ediniz. S anahtarını
“nötr” durumda tutarak güç kaynağının çıkışındaki gerilimi 5 Volt olacak şekilde
ayarlayınız. Şimdi, küçük bir tel parçasıyla kondansatörün çıkışlarını kendi
aralarında birleştiriniz. Böylece C kondansatörünün uçları arasında kısa devre
yaparak üzerinde birikmiş olan yükleri nötrlemiş oluyorsunuz.
2) Şimdi güç kaynağını kapatınız ve S anahtarını “Yükleme” konumuna getirdikten
sonra güç kaynağını açınız. Elinizdeki kronometreyi kullanarak her 2 saniyede bir
akımı ampermetreden ölçünüz ve aşağıdaki çizelgeye verileri yazınız.
52
“Yükleme” Çizelgesi
t(s)
0
2
4
6
8
10
12
14
16
18
20
22
24
26
28
30
32
34
36
38
40
I
t(s)
42
44
46
48
50
52
54
56
58
60
62
64
66
68
70
72
74
76
78
80
82
I
t(s)
84
86
88
90
92
94
96
98
100
102
104
106
108
110
112
114
116
118
120
122
124
I
t(s)
126
128
130
132
134
136
138
140
142
144
146
148
150
152
154
156
158
160
162
164
166
I
3) Yükleme devresinin verilerini aldıktan ve devreden akım geçmeyene kadar
kondansatör yüklendikten sonra, S anahtarını “Boşalma” konumuna getiriniz.
Yine elinizdeki kronometreyi kullanarak her 2 saniyede bir akımı ampermetreden
ölçünüz ve aşağıdaki çizelgeye verileri yazınız.
“Boşalma” Çizelgesi:
t(s)
0
2
4
6
8
10
12
14
16
18
20
22
24
26
28
30
32
34
36
38
40
I
t(s)
42
44
46
48
50
52
54
56
58
60
62
64
66
68
70
72
74
76
78
80
82
I
t(s)
84
86
88
90
92
94
96
98
100
102
104
106
108
110
112
114
116
118
120
122
124
53
I
t(s)
126
128
130
132
134
136
138
140
142
144
146
148
150
152
154
156
158
160
162
164
166
I
4) Yukarıdaki çizelgeyi kullanarak “Yükleme” ve “Boşalma” akımının zamana göre
grafiğini çiziniz.
5) Elde ettiğiniz grafiklerden yararlanarak akımın t=0 anındaki başlangıç değerinin
%37 sine kadar azalması için geçen süreyi (RC devresinin zaman sabiti  C )
grafikleri
kullanarak
 C  RC
hesaplayınız.
değerini
kuramsal
olarak
hesaplayınız ve grafikleri kullanarak bulduğunuz değerlerle karşılaştırınız.
 C  ……………(“Yükleme” devresinden elde edilen deneysel sonuç)
 C  ……………(“Boşalma” devresinden elde edilen deneysel sonuç)
 C  ……………(Kuramsal sonuç)
6) Kondansatörün tümüyle dolu olduğu durumdaki (denge durumu) toplam yükünü
bulunuz. Bunun için kuramsal q(t )  C(1  e  t / RC ) ifadesinden yararlanınız.
Hesaplamalarda t için “Yükleme” çizelgesindeki en son zamanı kullanınız.
Sonucu t   da kondansatör üzerinde depolanan yük q(t   )  C ile
karşılaştırınız.
q(t )  ……………
q(t   )  ……………
7) Aynı deneyi bu sefer aşağıdaki devreler için yapınız ve verileri not ediniz.
(a) R=20k ve C=1000F
54
“Yükleme” Çizelgesi
t(s)
0
2
4
6
8
10
12
14
16
18
20
22
24
26
28
30
32
34
36
38
40
I
t(s)
42
44
46
48
50
52
54
56
58
60
62
64
66
68
70
72
74
76
78
80
82
I
t(s)
84
86
88
90
92
94
96
98
100
102
104
106
108
110
112
114
116
118
120
122
124
I
t(s)
126
128
130
132
134
136
138
140
142
144
146
148
150
152
154
156
158
160
162
164
166
I
I
t(s)
84
86
88
90
92
94
96
98
100
102
104
106
108
110
112
114
116
118
120
122
124
I
t(s)
126
128
130
132
134
136
138
140
142
144
146
148
150
152
154
156
158
160
162
164
166
I
“Boşalma” Çizelgesi
t(s)
0
2
4
6
8
10
12
14
16
18
20
22
24
26
28
30
32
34
36
38
40
I
t(s)
42
44
46
48
50
52
54
56
58
60
62
64
66
68
70
72
74
76
78
80
82
 C  ……………(“Yükleme” devresinden elde edilen deneysel sonuç)
 C  ……………(“Boşalma” devresinden elde edilen deneysel sonuç)
 C  ……………(Kuramsal sonuç)
55
q(t )  ……………
q(t   )  ……………
(b) R=10k ve sığaları C=1000F olan iki paralel kondansatör
“Yükleme” Çizelgesi
t(s)
0
2
4
6
8
10
12
14
16
18
20
22
24
26
28
30
32
34
36
38
40
I
t(s)
42
44
46
48
50
52
54
56
58
60
62
64
66
68
70
72
74
76
78
80
82
I
t(s)
84
86
88
90
92
94
96
98
100
102
104
106
108
110
112
114
116
118
120
122
124
56
I
t(s)
126
128
130
132
134
136
138
140
142
144
146
148
150
152
154
156
158
160
162
164
166
I
“Boşalma” Çizelgesi
t(s)
0
2
4
6
8
10
12
14
16
18
20
22
24
26
28
30
32
34
36
38
40
I
t(s)
42
44
46
48
50
52
54
56
58
60
62
64
66
68
70
72
74
76
78
80
82
I
t(s)
84
86
88
90
92
94
96
98
100
102
104
106
108
110
112
114
116
118
120
122
124
I
t(s)
126
128
130
132
134
136
138
140
142
144
146
148
150
152
154
156
158
160
162
164
166
 C  ……………(“Yükleme” devresinden elde edilen deneysel sonuç)
 C  ……………(“Boşalma” devresinden elde edilen deneysel sonuç)
 C  ……………(Kuramsal sonuç)
q(t )  ……………
q(t   )  ……………
57
I
İsim Soyisim:
Bölüm:
Öğrenci No:
Şube:
Grup Arkadaşları:
DENEY 5
RC DEVRELERİ
KONDANSATÖRÜN YÜKLENMESİ VE BOŞALMASI
Sonuç ve Yorum:
…………………………………………………………………………………………
…………………………………………………………………………………………
…………………………………………………………………………………………
…………………………………………………………………………………………
…………………………………………………………………………………………
…………………………………………………………………………………………
…………………………………………………………………………………………
…………………………………………………………………………………………
…………………………………………………………………………………………
…………………………………………………………………………………………
…………………………………………………………………………………………
…………………………………………………………………………………………
…………………………………………………………………………………………
…………………………………………………………………………………………
…………………………………………………………………………………………
58
DENEY 6
BİR AKIM SARMALI İÇİNDE OLUŞAN MANYETİK ALANIN İNCELENMESİ
Amaç:
Bu deneyde bir sarmaldan (akım taşıyan telden) elektrik akımı geçtiğinde sarmalın
çevresinde oluşan manyetik alanın meydana gelmesi deneysel olarak ispatlanıp, açığa
çıkan manyetik alanın noktada noktaya nasıl değiştiği incelenecektir.
Ayrıca, sarmaldan geçen akım değiştiğinde (sarmalın çevresindeki manyetik alanın
değişmesinden dolayı) sarmalın yakınlığında bulunan herhangi bir kapalı üzerinde bir
elektromotor kuvvetinin (emk’nın) indüklenmesi olayı ve dolayısıyla bir indüksiyon
akımının oluşması tespit edilecek, indüklenmiş akımın hangi fiziksel büyüklüklere
bağlı olduğu irdelenecektir.
Genel Bilgiler:
“Manyetik alanın kaynağı hareketli yüklerdir” ifadesinden yola çıkarak manyetik
alanın nasıl oluşturulabileceği açıklanabilir. Hareketli yüklerin bir elektriksel akım,
akımın da manyetik alanı doğurduğu bilinmektedir. İletken bir telden istenilen bir
yarıçapta, N sarımlı bir sarmalın (selenoid) uçları arasına elektriksel bir gerilim
uygulanırsa, telde oluşacak akımdan dolayı sarmal bir manyetik alan oluşturacaktır.
Bu manyetik alan sarmalın içinde, merkezinden geçen eksene paralel, düzgün ve
büyük, sarmalın dışına doğru gidildikçe düzgünlüğü bozulmuş ve büyüklüğü azalmış
olarak karşımıza çıkar.
Akım taşıyan bir sarmalın (telin) çevresindeki herhangi bir noktadaki manyetik alan,
B’nin, yada manyetik akı, Φ’nin büyüklüğünü bulmak için ya doğrudan doğruya bir
AKIÖLÇER aleti kullanılır yada B’yi ölçmek istediğimiz nokta yakınlığında
yerleştirilmiş küçücük bir algı kangalının uçları arasında, algı kangalının yüzeyinden
geçen manyetik akının değişmesi sebebi ile indüklenen elektromotor kuvvet (voltaj)
ölçülerek (veya algı kangalı üzerinde indüklenen akımın büyüklüğü ölçülerek)
hesaplanabilir. Algı kangalının uçları arasında indüklenen voltaj (algı kangalından
geçen indüklenmiş akımın büyüklüğü) bize kangalın yerleştirildiği noktadaki
manyetik alan şiddeti B hakkında bilgi verir. Kapalı bir devrenin çevrelediği
59
yüzeyden geçen manyetik akı herhangi bir nedenle değişirse, devrenin uçları arasında
emk oluşur ve devreden bir akım geçer. Meydana gelen bu emk, manyetik akı
değişimi ile doğru orantılıdır. Bu bilgi, FARADAY ve LENZ kanunu;
 
d
(Volt = Weber/s)
dt
(6.1)
şeklinde ifade edilir. Yani kapalı devrenin çevrelediği A yüzeyinden geçen Φ
manyetik akısı ne kadar hızlı değişirse, devrenin uçları arasında açığa çıkan
elektromotor kuvveti, ε, dolayısıyla devre üzerinde indüklenmiş iind akımı, bir o kadar
büyük olur.
herhangi bir zaman anında A yüzeyinin bütün noktalarında B manyetik alanının yönü
büyüklüğü aynı ise, böyle bir yüzeyden geçen Φ akısı,
  B.A.cos
(6.2)
olarak elde edilir. Burada manyetik alan ve A yüzeyinin normali arasındaki açıdır.
Manyetik akıyı değiştirmek, yani indüksiyon emk sı elde edebilmek için; manyetik
indüksiyon (B), kapalı devrenin yüzey alanı (A) ya da devre yüzeyinin normali ile
manyetik alan arasındaki açıdan () birini değiştirmek gereklidir.
Şekil 6-1. Bir kangal çevresindeki alan çizgileri [Purcell E. M.]
60
Şekil 6-2. Silindir şeklinde bir tek iletken tabakanın oluşturduğu kangaldaki alan
çizgileri [Purcell E. M.]
61
İsim Soyisim:
Bölüm:
Öğrenci No:
Şube:
Grup Arkadaşları:
DENEY 6
BİR AKIM SARMALI İÇİNDE OLUŞAN MANYETİK ALANIN İNCELENMESİ
Amaç ve Beklenti:
..........................................................................................................................................
..........................................................................................................................................
..........................................................................................................................................
..........................................................................................................................................
..........................................................................................................................................
..........................................................................................................................................
..........................................................................................................................................
..........................................................................................................................................
..........................................................................................................................................
..........................................................................................................................................
..........................................................................................................................................
..........................................................................................................................................
..........................................................................................................................................
Teori:
......................................................................................................................................................................
......................................................................................................................................................................
......................................................................................................................................................................
......................................................................................................................................................................
......................................................................................................................................................................
......................................................................................................................................……………………
62
İsim Soyisim:
Öğrenci No:
İsim Soyisim:
Öğrenci No:
Şube:
DENEY 6
BİR AKIM SARMALI İÇİNDE OLUŞAN MANYETİK ALANIN İNCELENMESİ
Bölüm 1:
1) Akım sarmalını sinyal üretecine, algı kangalını da voltmetreye bağlayınız
(Şekil 6.1).
2) Sinyal üretecini sinüs dalgası verecek şekilde, 2 kHz frekansında, en büyük
genlikli çıkışı verecek biçimde ayarlayınız.
3) Algı kangalını akım sarmalının tam ortasında kangalın yüzey normali ile
manyetik alan birbirine paralel olacak şekilde tutup maksimum voltaj değerini
ölçüp aşağıya not ediniz.
V(merkezde, paralel) =...................
4) Algı kangalını akım sarmalının tam ortasında, kangalın yüzey normali ile
manyetik alan arasındaki açı, θ’yı, 0° ve 90° arasında olacak şekilde 0°<
θ<90° tutup, kangalın uçları arasındaki voltaj değerini ölçüp aşağıya not
ediniz.
V(0°< θ<90°) =...................
5) Algı kangalını 90 çevirerek tekrar voltaj değerini okuyun ve aşağıya not
ediniz.
V(merkezde, dik) =...................
63
Şekil 6.1 Deney Düzeneği
Bölüm 2:
6) Akım sarmalının oluşturduğu manyetik alanın bir eksen boyunca konuma göre
değişimini incelemek için bir tahta metreyi algı kangalı için hem bir destek
hem de uzaklık ölçeri olarak kullanınız. Akım sarmalının ortasından sağa ve
sola 10 cm uzaklığa kadar her 1 cm’de algı kangalında indüklenen voltaj
değerlerini ölçüp aşağıdaki çizelgeye not ediniz.
Sağa doğru
Konum (cm)
Sola doğru
V (Volt)
Konum (cm)
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
V(Volt)
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
6) Algı kangalında indüklenen gerilimin konuma bağlı değişimini grafiğini çiziniz.
64
İsim Soyisim:
Bölüm:
Öğrenci No:
Şube:
Grup Arkadaşları:
DENEY 6
BİR AKIM SARMALI İÇİNDE OLUŞAN MANYETİK ALANIN İNCELENMESİ
Sonuç ve Yorum:
..........................................................................................................................................
..........................................................................................................................................
..........................................................................................................................................
..........................................................................................................................................
..........................................................................................................................................
..........................................................................................................................................
..........................................................................................................................................
..........................................................................................................................................
..........................................................................................................................................
..........................................................................................................................................
..........................................................................................................................................
..........................................................................................................................................
..........................................................................................................................................
..........................................................................................................................................
..........................................................................................................................................
65
KAYNAKLAR

D. Hallyday, R. Resnick and J. Walker. “Fundamentals of Physics”, extended
Fifth Edition, 1997

R. A. Serway. “Physics for Scientists and Engineers with Modern Physics”, Third
Updated Version, 1992

E. M. Purcell. “Elektrik ve Magnetizma”, Berkeley Fizik Dersleri, İkinci Baski

Contributors: M. Shikakwa, A. Ecevit, M. Özbakan. “METU General Physics
Laboratory Manual and Workbook”, Second Revised Printing

Ankara Üniversitesi “Fizik II Laboratuvarı Föyü”

T. L. Floyd “Electric Circuits Fundamentals”, Prentice Hall, New Jersey 1995
66
Download