2 NİSAN DÜNYA OTİZM FARKINDALIK GÜNÜ Otizm sosyal etkileşimde kısıtlılık, dil gelişiminde gecikme, tekrarlayıcı hareket ve/veya sınırlı ilgi alanlarının varlığı ile karakterize nörogelişimsel bir bozukluktur. Yaygın Gelişimsel Bozukluklar grubunda yer alan otizmin görülme oranının 10.000’de 2 ile 30 arasında olduğu bildirilmiştir. Erkek çocuklarda kızlara oranla 4-5 kat daha sık görülmektedir. Otistik bozukluğun gelişiminde birden çok genin rolünün olabileceğine dair çalışmalar bulunmaktadır. Ayrıca biyolojik, nöroanatomik, biyokimyasal ve bağışıklık sistemi ile ilgili faktörlerin, doğum sürecinde ortaya çıkan sorunların da otizme sebep olabileceği düşünülmektedir. Otizm ile ilişkili belirtilerin üç yaşından önce ortaya çıkması beklenirse de, bazı olgularda belirtiler daha geç yaşta da ortaya çıkabilmektedir. Otistik bozuklukta sosyal etkileşim kurmada zorluklar, göz temasında kısıtlılık, diğer insanlara karşı sosyal ilginin olmayışı gibi belirtiler görülür. Konuşma gecikmesi, dilin olağandışı kullanımı (zamir karıştırma, kelime tekrarları gibi), yaşına uygun oyun oynamama; tekrarlayıcı hareketler ve/veya sınırlı ilgi alanlarının varlığı, değişikliğe direnç de klinik belirtiler arasındadır. Otizm tanısını koyarken çocuğun gelişim öyküsünü de içeren detaylı psikiyatrik değerlendirme yapılmalı; gerektiğinde çocuk nörolojisi, kulak burun boğaz gibi kliniklerden konsültasyon istenmelidir. Tuberoz skleroz, serebral lipidozis, Frajil X, epilepsi otizme eşlik edebilen tıbbi bozukluklardır. Otizm ile en sık birlikte görülebilen psikiyatrik bozukluklar ise Dikkat Eksikliği, Hiperaktivite Bozukluğu, Mental Retardasyon, Obsesif Kompulsif Bozukluk, uyku bozuklukları, depresyon ve kaygı bozukluklarıdır. Otistik bozukluğun tedavisinde erken dönemde başlayan özel eğitim çok önemlidir. Özel eğitimin erken yaşta başlaması ile otizm tanısı alan çocukların sosyal etkileşim ve dil gelişimi alanında daha hızlı ilerleme ve ileride sosyal yaşama daha kolay uyum sağlama şansları artmaktadır. Bunun için ailelerin gelişim alanlarındaki gecikmeleri erken fark ederek çocuk psikiyatristine başvurmaları; çocuğu takip eden hekimlerin otistik bozukluğu erken dönemde tanıyarak çocuk psikiyatristine yönlendirmeleri önemlidir. Özel eğitimde çocuğun sosyal becerilerinin geliştirilmesi, dil gelişiminin sağlanması, varsa mevcut konuşma becerilerinin etkin kullanımı, tekrarlayıcı hareketlere yönelik müdahaleler hedeflenmektedir. Ailelerin özel eğitimde yapılan çalışmaları öğrenip evde de uygulamaları olumlu gelişmelerin daha erken ortaya çıkmasını sağlayacaktır. Beş yaşından önce konuşmanın başlaması, zeka seviyesinin iyi olması otizmin gidişatının olumlu olacağını düşündüren faktörlerdir. Aşırı hareketlilik, dikkat sorunları, saldırganlık, takıntılar ve duygudurum sorunlarının varlığı durumunda otizm tanısı alan çocuğun özel eğitime, içinde bulunduğu sosyal çevreye uyumu ve dolayısıyla gelişimi olumsuz etkilenmektedir. Bu yakınmalardan biri veya birkaçı bulunduğunda ilaç tedavileri ile sorun kontrol altına alınabilmekte; çocuğun eğitime ve sosyal hayata daha iyi uyum göstermesi sağlanabilmektedir. İstanbul İli Anadolu Güney Kamu Hastaneleri Birliği’ne bağlı Marmara Üniversitesi Pendik Eğitim Araştırma Hastanesi Çocuk ve Ergen Ruh Sağlığı ve Hastalıkları Anabilim Dalı’nda otizmi de içeren diğer yaygın gelişimsel bozukluklar ve eşlik eden psikiyatrik bozukluklara yönelik tanı, takip ve tedavi işlemleri yapılmakta; gerektiğinde Hastanemiz kliniklerinden konsültasyonlar istenmektedir. Otizm ve diğer yaygın gelişimsel bozukluklara ilişkin tanı alan hastaların özel eğitim alabilmeleri için sağlık kurulu raporları düzenlenmektedir. Otizme ait klinik belirtilerin tanınması ile birlikte erken dönemde başlayan özel eğitim ile daha fazla düzelme şansı olduğundan, bu konuyla ilgili farkındalığın artması daha çok çocuğun sağlığını ve sosyal hayata katılımını olumlu etkileyecektir. Yrd.Doç.Dr. A. Tuğba Bahadır İstanbul İli Anadolu Güney Kamu Hastaneleri Birliği Genel Sekreterliği Marmara Üniversitesi Pendik Eğitim ve Araştırma Hastanesi Çocuk ve Ergen Ruh Sağlığı ve Hastalıkları Anabilim Dalı