ÇOCUKLARDA ÖFKE Öfke tıpkı üzülmek, sevinmek gibi insanın doğasında olan, çevredeki olaylara veya kendisine karşı oluşan tehdide gösterdiği temel duygularından biridir. Öfke doğal bir tepki olmasına rağmen, yıkıcı olmasını ya da olmamasını sağlayan öfkeyi ifade etme biçimidir. Öfke yetişkinlerde olduğu gibi çocuklarda da çok sık rastladığımız bir tepkidir hatta kendini ifade etmek, zorlandığı noktaları, duygularını anlatmakta çoğu zaman yetişkinler kadar iyi olmadıkları için çocuklar öfkeyi çok daha yoğun yaşayabilmektedirler. Çevremizde ne olduğunu söylemeden sadece ağlayıp, bağıran, kendine zarar veren, yerlerde yuvarlanan çocuklar ve “gözü hiçbir şey görmüyor, o kadar çaresiziz ki, herkese de rezil oluyoruz ne yapmamız gerekiyor acaba diye” soran birçok anne baba görüyoruz. Peki, çocukların öfkeleriyle baş etmek için neler yapılmalıdır? Anne babalar zaman zaman olayın içinde olduklarından ve durumu objektif olarak değerlendiremediklerinden çocukla inatlaşmaya giriyor ve maalesef bunu fark etmeyebiliyorlar. Bu yüzden öncelikle anne baba olarak sakin olmaya gayret gösterin, net ve sakin bir şekilde konuşun. Öfkelenmesine neyin sebep olduğunu bulmaya çalışın. Öfke anında uzun uzun konuşmalar yapmayın fakat durum normale döndüğünde mutlaka sorunu ve kendini daha farklı nasıl ifade edebileceğini konuşun. Diğer taraftan çocuklar istediklerini yaptırmak adına da öfke nöbetleri geçirebilirler. Burada dikkat edilmesi gereken, ağlamasını önlemek adına istediklerini yaparak öfkenin pekişmesine neden olmamaktır. Çocuğun istediklerini neden bu şekilde yaptırmaya çalıştığı bulunmalı, hatalı anne baba tutumları mutlaka değiştirilmelidir. Son olarak çocuklar, dikkat eksikliği ve hiperaktivite bozukluğu, davranım bozukluğu, karşıt gelme bozukluğu, duygu durum bozuklukları gibi psikiyatrik bozukluklarda da öfkeyi kontrol etmek ile ilgili zorlanmalar yaşarlar. Dolayısıyla öfke kontrol ile ilgili problem tek başına bir durum olabildiği gibi bazı tıbbı rahatsızlıklarında belirtisi olabilir. Bu nedenle anne babalar farklı, yaşa uygun olmayan bir öfkeyi gözlemliyorlarsa muhakkak bir uzmandan yardım alınmalıdır. Klinik Psikolog Aslı KARAMUK