Genetik Kod Genetik kod: Canlı hücrelerde, DNA ve karşılığı olan RNA molekülündeki nükleotid dizilişi ile sentezlenecek protein arasındaki bağı sağlayan kurallar topluluğudur. Genetik kod; kodon amino asit paradigması üzerine kuruludur. Genetik kod, üç nükleotidlik bir dizi parçasından amino asitler kümesine tanımlı bir fonksiyondur. Bu fonksiyon DNA için, c : A, C, G, T A, C, G, T A, C, G, T AminoAsitler ve RNA için, c : A, C, G,U A, C, G,U A, C, G,U AminoAsitler dır. Kodonların üç DNA nükleotidinden oluştuğunu deneysel olarak ilk Crick, Brenner ve arkadaşları göstermiştir. Genetik kod, aralarında ayırma işareti bulunmayan ve örtüşmeyen, üç harfli kelimelerden (kodonlardan) oluşan bir kod’dur. Bazı istisnalar dışında tüm canlılar Standart Genetik Kod denen aynı genetik kodu kullanmaktadır. RNA için Genetik kod aşağıdaki gibidir. DNA’da U ’nun yerini T almaktadır. Tablonun kenarında nükleotitler ve tablonun içinde amino asitler bulunmaktadır. U C A G U Phe (UUU) Phe (UUC) Leu (UUA) Leu (UUG) Leu (CUU) Leu (CUC) Leu (CUA) Leu (CUG) Ile ( AUU) Ile (AUC) Ile (AUA) Met (AUG) Val (GAU) Val (GAC) Val (GAA) Val (GAG) C Ser (UCU) Ser (UCC) Ser (UCA) Ser (UCG) Pro (CCU) Pro (CCC) Pro (CCA) Pro (CCG) Thr (ACU) Thr (ACC) Thr (ACA) Thr (ACG) Ala (GCU) Ala (GCC) Ala (GCA) Ala (GCG) A Tyr (UAU) Tyr (UAC) Stop(UAA) Stop(UAG) His (CAU) His (CAC) Gln (CAA) Gln (CAG) Asn (AAU) Asn (AAC) Lys (AAA) Lys (AAG) Asp (GAU) Asp (GAC) Glu (GAA) Glu (GAG) G Cys (UGU) Cys (UGC) Stop(UGA) Trp (AGG) Arg (CGU) Arg (CGC) Arg (CGA) Arg (CGG) Ser (AGU) Ser (AGC) Arg (AGA) Arg (AGG) Gly (GGU) Gly (GGC) Gly (GGA) Gly (GGG) U C A G U C A G U C A G U C A G Ala/A GCU, GCC, GCA, GCG Leu/L UUA, UUG, CUU, CUC, CUA, CUG Arg/R CGU, CGC, CGA, CGG, AGA, AGG Lys/K AAA, AAG Asn/N AAU, AAC Met/M AUG Asp/D GAU, GAC Phe/F UUU, UUC Cys/C UGU, UGC Pro/P CCU, CCC, CCA, CCG Gln/Q CAA, CAG Ser/S UCU, UCC, UCA, UCG, AGU, AGC Glu/E GAA, GAG Thr/T ACU, ACC, ACA, ACG Gly/G GGU, GGC, GGA, GGG Trp/W UGG His/H CAU, CAC Tyr/Y UAU, UAC Val/V GUU, GUC, GUA, GUG STOP UAG, UGA, UAA Ile/I AUU, AUC, AUA START AUG Bir amino asit için birden çok kod bulunmaktadır. Aynı amino asit’i belirleyen kodların ilk iki harfi aynıdır. RNA boyunca üçlü gruplar halinde bulunan ve protein sentezleme sırasında üretilen aminoasit dizilerinin düzenini belirleyen nükleotid dizileri, kalıtsal olarak DNA molekülü tarafından belirlenmektedir. Vücudumuz genlerden aldığı bilgiye göre gerekli olan proteinleri ne zaman ve ne şekilde üreteceğine karar verir. Hangi genin hangi proteini kodlayacağı belirlidir. Peptit bağları yardımıyla uzun amino asit zincirleri, yani proteinler oluşmaktadır. Proteinler, çok sayıda amino asit (50-3000) biriminden oluşmaktadır. Genler, genel olarak 1000 – 10000 bp (baz çifti) uzunluğundadır. Bir gen komşuluğundaki genomun yapısı genel olarak aşağıdaki gibidir. Transkripsiyon yönü Ekzonlar (kodlama bölgeleri) Transkripsiyon başlangıcı 5’ Promoter (tetikleyici bölge, ilgili özel enzimle aktifleştirilmektedir) Sonlandırıcı kodon (UAG,UGA veya UAA) 3’ İntronlar (ara bölgeler) 5’ translasyon gerçekleşmeyen bölge Protein sentezinin basamakları aşağıdaki gibi sıralanabilir. 1. Amino asitlerin aktivasyonu. 2. Başlangıç kompleksinin oluşması. 3. Zincir uzaması-sentez. 4. Sonlandırma ve salınım. 5. Katlanma ve translasyon sonrası işlemler. AAAAAA... Polyadenilation signal 3’ translasyon gerçekleşmeyen bölge Gen faaliyetleri zaman boyutu içinde ele alındıklarında bilgisayar programlarının işleyişini andırmaktadırlar. Eğer “X sinyali (işareti)” varsa “Y ” üret. Aksi takdirde “Z ” üret. Eğer “Y ürünü ve V sinyali” varsa “W ” üret, Aksi takdirde “ faaliyet” yapma. Z ürününü üretmeye X sinyali gelinceye kadar devem et. Örneğin E.coli bakterisinde lac geni yukarıdaki algoritmaya benzer bir faaliyet sürdürmektedir (M,C.K.Yang, Introduction to Statistical Methods in Modern Genetics, (2000), sayfa 20). E.coli bakterisi glükoz ve laktoz sindirmektedir. Bu iki şeker farklı iki enzim tarafından sindirilmektedir. E.coli iki enzimi aynı anda üretememektedir. Doğru enzimi şeker varlığına tepki olarak üretmektedir. Şeker değiştiğinde enzim de değişmektedir. Yukarıdaki genetik programda X,V sinyalleri (işaretleri) vücudun başka yerlerinden gelebilir. Bunlar, vücut içinden gelen sinir sinyalleri, hormonlar veya vücut dışından gelen sıcaklık, basınç, bakteri, antijen gibi şeyler olabilir.