Bünyamin ERUL* Adı : Abdullah Künyesi : Ebû Yahya Doğum yılı : Tespit edilemedi Doğum yeri : Mekke Baba adı : Sa’d b. Ebî Serh Anne adı : Tespit edilemedi Eş(ler)i : Tespit edilemedi Akrabaları : Annesi emzirdiği için Hz. Osman ile süt kardeştir. Oğulları : Iyaz, künyesinden hareketle Yahya Kızları : Tespit edilemedi Kabilesi : Kureyş İslam’a girişi : Mekke’nin fethinden önce Sohbet süresi : 2 sene Rivayeti : 1 adet Yaşadığı yer : Mekke, Medine, Askalan veya Remle Mesleği : Valilik, askerlik Hicreti : Medine Savaşları : Hz. Ömer zamanında Mısır’ın fethi, Kuzey Afrika ve Kartaca fethi, Kıbrıs’ın fethi, Finike deniz savaşı, Zatu’s-Savari deniz savaşı, Görevleri : Hz. Ömer zamanında Mısır’ın Said Bölgesinde Valilik, H. 25’te Hz. Osman döneminde Mısır Valiliği, Fizikî yapı : Tespit edilemedi Mizacı : Tespit edilemedi Ayrıcalığı : Kureyş’in akıllı ve şerefli sayılanlarından biriydi. Hz. Peygamber’in vahiy kâtipliği yaparken şüpheye düşerek irtidat etti ve Mekke’ye döndü. Mekke fethinde görüldüğü yerde öldürülmesi istenenlerdendi. Yaptığına pişman oldu ve Hz. Osman’ın ricası üzerine Hz. Peygamber biraz durakladıktan sonra onu 46 affetti. Sonra İslam’ı güzel bir şekilde yaşadı. Çeşitli bölgelerin fetihlerinde çok önemli katkıları oldu. Hz. Ali’ye de Muaviye’ye de biat etmemiştir. Ömrü : Yaşlı olmalı Ölüm yılı : H. 36 Ölüm yeri : Askalan veya Remle Ölüm sebebi : Tespit edilemedi Hakkında : Kureyş’ten gelip ilk vahy kâtipliği yapanlardandı. İrtidat etti ve ileri geri konuşmaya başladı. “Allah’a karşı iftira atan veya kendisine hiçbir şey indirilmediği halde ‘bana da vahyolundu’ diyenden ve Allah’ın indirdiği gibi ben de indireceğim’ diyenden daha zalim kim vardır?!” (En’am, 6/93) ayetinin onun hakkında indiği rivayet edilir. Hadisleri : “Bir defasında Allah Rasulü (s.a.v) ashabıyla beraber (Hira’da) idi. Yanında Hz. Ebu Bekir, Ömer, Osman, Zübeyr ve başkaları vardı. Birden dağ onları sallamaya başlayınca Rasulüllah (sav): “Ey Hira! Sakin ol! Zira senin üzerinde bir peygamber, bir sıddîk ve bir şehit var!” buyurdu. Sözleri : “Allah’ım son amelimin namaz olmasını nasip eyle!” diye dua ederdi. Bir gün sabah namazını kıldı, ilk rekâtta Fatiha ve Âdiyat surelerini, ikinci rekatta Fatiha ile bir başka sureyi okudu. Önce sağına, sonra soluna selam verdi ve ruhunu teslim etti. * Doç. Dr. Kaynaklar: İstiab, II. 375-378; Üsd, III. 259-261; İsabe, II. 316318; DİA, I. 130-131; Sahabiler Ansiklopedisi, s. 44; İbn Ebî Asım, es-Sünne, III. 446. Somuncu Baba