1. HİNT DİNLERİ 1.1. Hinduizm 1.2. Budizm 1.3

4. ÜNİTE: HİNT VE DOĞU ASYA DİNLERİ
1. HİNT DİNLERİ
1.1. Hinduizm
1.2. Budizm
1.3. Sihizm
1.4. Caynizm
2. ÇİN VE JAPON DİNLERİ
2.1. Konfüçyanizm
2.2. Taoizm
2.3. Şintoizm
3. DİĞER DİNLER
3.1. Zerdüştlük
3.2. Kabile Dinleri
3.3. Eski Türk İnançları
HÜSEYİN SEYMEN SORGUNAİHL
4. ÜNİTE: HİNT VE DOĞU ASYA DİNLERİ
4.1. HİNT DİNLERİ
Hinduizm
Budizm
Sihizm
Caynizm
Hint Yarımadası’nda doğmuş ve gelişmiş dinlere Hint Dinleri denir. Bu dinlerin felsefeleri genel olarak birbirlerine benzemekle birlikte tarihi gelişimleri veya
kurucuları açısından kendilerine has özellikleri vardır.
HÜSEYİN SEYMEN SORGUNAİHL
4. ÜNİTE: HİNT VE DOĞU ASYA DİNLERİ
4.1.1. HİNDUİZM
Hindu tabiri, İndus Nehri etrafında oturan halka verilen isimdir. Bazı kaynaklarda bu dine Brahmanizm de denilmiştir. Hindular ise kendi dinlerini “Sanatana Dharma” (Ebedî Düzen)
terimiyle ifade ederler. Hinduizm, günümüzdeki çok tanrılı inançların en renkli temsilcisidir. Mabetlerinde sayıları yüzleri bulan putlar bulunur. Hintli Müslümanlarla iç içe yaşayan
Hindular dünya nüfusunun yaklaşık %12’sini oluştururlar. Hinduizm, etnik kökenli bir dindir. Belli bir kurucusu ve inanç sistemi yoktur. Hinduizmin bilinen tarihi, otuz beş asırdan daha
uzun bir zaman dilimini kapsar.
HÜSEYİN SEYMEN SORGUNAİHL
4. ÜNİTE: HİNT VE DOĞU ASYA DİNLERİ
4.1.1. HİNDUİZM
UPANİŞATLARA GÖRE EVRENİN GELİŞİM SEYRİ
Saf Madde
Madde
Hayat
Bilinçlilik
Akıl
Yetkinlik
Saf Ruh
Hinduizmde varlıkların oluşumu, saf maddeden saf ruha doğru bir süreçle ifade edilir. Bu iki uç arasında madde ve ruhtan oluşan varlıklar yer alır.
Varlıklar dünyası, cansız nesneler, bitkiler, hayvanlar ve insanlar şeklinde kategorilere ayrılır.
Varlıkların Mutlak Ruh’a (Brahman) benzerlik oranı, insanlar kategorisinden aşağıya inildikçe azalır.
HÜSEYİN SEYMEN SORGUNAİHL
4. ÜNİTE: HİNT VE DOĞU ASYA DİNLERİ
4.1.1. HİNDUİZM
Hinduizmin en belirgin özelliklerinden biri kast sistemidir. Hindulara göre kast sistemi dinî bir inançtır ve Rigveda’ya (Hinduizmin en eski yazılı kaynağı) dayanır.
Kast, aynı işle meşgul olan, görev ve gelenekleriyle birbirine sımsıkı sarılan insanların meydana getirdiği birlik anlamına gelir. Herkesin öncelikle, kendi kastının gereklerini yerine getirmesi gerekir.
Bireyin şu andaki hayatında çalışarak kastını değiştirme imkânı yoktur. Ancak daha üst kastlara mensup bir kimse olarak yeniden dünyaya gelmek ise kişinin içinde bulunduğu kastın gereklerini
eksiksiz olarak yerine getirmesiyle mümkündür.
HÜSEYİN SEYMEN SORGUNAİHL
4. ÜNİTE: HİNT VE DOĞU ASYA DİNLERİ
4.1.1. HİNDUİZM
Yoga
ve
meditasyon
dadünya
Hinduizmde
önemli
dini kavramlardandır.
insanındünyaya
beden,
zihin
manevi
gücünü
bir araya
getirme
egzersizidir. Hinduizmde bu kavram “samsara”
Hintprensiplere
Bu
dinlerinde
göre
ahiret
inancı;
hayatında
karma,
tenasüh
yapılan
ameller,
(ruh göçü)
kişinin
veYoga,
defalarca
kaderine
tesir eder
gelme
vevetekrar
(reenkarnasyon)
vücut
bulmasında
inancıyla
rol bağlantılıdır.
oynar.
Meditasyon
zihniedilir.
olumsuz
arındırma
ve bir
rahatlama
yöntemidir.
Hulul
ise
tanrı
Vişnu’nun
insanbaşka
şekline
terimi ile
Ölüm,
birifade
korku
vasıtası,
Budüşüncelerden
inanç
bir yokluk
sistemine
değil,
göre
bir varlıktan
tam
olgunluğa
diğerine
ulaşamamış
geçiştir. Ruhlar,
kimseler
ölümsüz
öldükten
ve ebedîdir.
sonra
Kişi, karma
birgirmesidir.
hayat
kanunu
yaşamaya
gereğidevam
iyi veya
ederler.
kötü davranışlarına göre
Hintlilerde ortak ibadet sembolü, “om”dur. Om kelimesi, Vedaları okumaya başlamadan, duadan, yemekten ve herhangi bir işe başlamadan önce söylenir.
ilahî, beşerî, bulunan
Hinduizmde
hayvani ya
karma
da nebati
inancıvücutlar
dünya hayatındaki
şeklinde tekrar
ilişkileri
hayat
düzenleyen
bulur.
ahlaki prensiplerdir.
HÜSEYİN SEYMEN SORGUNAİHL
4. ÜNİTE: HİNT VE DOĞU ASYA DİNLERİ
4.1.2. BUDİZM
Budizm, MÖ 6. yüzyılda Hindistan’da Buda tarafından kurulmuş bir dindir. Günümüzde yaşayan büyük dinler arasındaki Budizm Hindistan’da doğmuş olmasına
rağmen mensupları daha çok ülke dışında yaşamaktadır. Güney Asya ülkelerinde ve Uzak Doğu’da yaygın olan Budizm, bazı Batı ülkelerinde ilgi görmüş ve taraftar
kazanmıştır. Günümüzde üç yüz elli, dört yüz milyon civarında Budist olduğu kabul edilir.
HÜSEYİN SEYMEN SORGUNAİHL
4. ÜNİTE: HİNT VE DOĞU ASYA DİNLERİ
4.1.2. BUDİZM
Budizm, Hinduizm'deki Brahman şekilciliğine ve kast taassubuna karşı bir hareket olarak ortaya çıkmıştır. Bir hükümdarın oğlu olarak dünyaya gelen Buda’nın asıl
adı “Siddharta Gautama”dır. “Buda”, kendisine ilhama kavuşmuş, aydınlanmış, uyanmış anlamında sonradan verilmiş bir lakaptır. O, ilk vaazını “kanun tekerleğini
döndürmek” şeklinde açıklamıştır. Bu sebeple tekerlek, Budizm'in sembolü olmuştur.
HÜSEYİN SEYMEN SORGUNAİHL
4. ÜNİTE: HİNT VE DOĞU ASYA DİNLERİ
4.1.2. BUDİZM
Buda, iki aşırılık arasında orta yolu telkin etmiştir. Bu orta yol, kişiyi Nirvana'ya ulaştıracaktır. Nirvana'ya ulaşmak için kötü huylara sahip benliği, arzu ve ihtirası
yok etmek, hikmet olgunluğuna kavuşmak gerekmektedir. Kişi ancak Nirvana'ya ulaşarak tenasühten kurtulabilir. Buda’nın öğretileri vefatından sonra bir araya
getirilmiştir. Hindistan dışında Budizm; Çin, Burma, Seylan, Nepal, Tayland ve Japonya’da yayılmıştır.
HÜSEYİN SEYMEN SORGUNAİHL
BUDİZM'İN DÖRT TEMEL KUTSAL GERÇEĞİ ŞUNLARDIR
HÜSEYİN SEYMEN SORGUNAİHL
BUDİZM'İN SEKİZ DİLİMLİ YOLU
HÜSEYİN SEYMEN SORGUNAİHL
4. ÜNİTE: HİNT VE DOĞU ASYA DİNLERİ
4.1.3. SİHİZM
Sihizm, 16. yüzyılda Hindistan’da ortaya çıkmış, İslam ve Hinduizm karışımı bir dindir. Millî bir karaktere sahip olan Sihizmin kurucusu Guru Nanak’tır (1469-1539). Günümüzde
Hindistan’da önemli bir yer tutan bu dinin dünyanın çeşitli yerlerinde üyeleri bulunmaktadır.
Nanak, bir din kurma iddiasında bulunmamıştır. Hinduizm'in örf, âdet ve kültürünü tasfiye etmek, politeizmi, putçuluğu ve kast sistemini ortadan kaldırıp İslam ile Hinduizm arasında
orta bir yol tutmak istemiştir.
HÜSEYİN SEYMEN SORGUNAİHL
4. ÜNİTE: HİNT VE DOĞU ASYA DİNLERİ
4.1.3. SİHİZM
Siyasi olarak başlayan bu hareket, daha sonra dinî bir şekil almıştır. O, İslam’ın tek tanrı inancı gibi bazı hususlarından etkilenmiştir. Bununla birlikte Hint felsefesinden gelen
nirvana tasavvurlarını benimsemiş, tenasüh fikrini kabul etmiş, fakat avataralara (tanrının bedenleşmiş görüntüsü) inanmayı reddetmiştir.
Günümüzde Hindistan’daki Sihler, sayılarının azına rağmen askerlik, taşımacılık, siyaset, spor, eğitim ve ekonomi alanlarında söz sahibidirler.
HÜSEYİN SEYMEN SORGUNAİHL
4. ÜNİTE: HİNT VE DOĞU ASYA DİNLERİ
4.1.3. SİHİZM
Bu dinin temel esasları şunlardır:





Saç ve sakalın kesilmemesi.
Tarak takılması ve sarıkla onların intizamının sağlanması.
Diz altında bağlanan kısa pantolon giyilmesi.
Sağ bilek üzerine çelik bilezik takılması.
Kama taşınması.
HÜSEYİN SEYMEN SORGUNAİHL
4. ÜNİTE: HİNT VE DOĞU ASYA DİNLERİ
4.1.4. CAYNİZM
MÖ 6. yüzyılda Hindistan’da ortaya çıkan dinlerden biri de Caynizmdir. Bazı bilginlere göre bir mezhep, bazılarına göre ise bir tarikat olarak görülen Caynizm, milli
bir karaktere sahiptir. Günümüzde, üç milyon civarında mensubu olduğu tahmin edilmektedir.
Caynizm, Hinduizm'in bazı özelliklerini ve mabet ayinlerinde din adamlarının rolünü kabul eder. Ahimsa (aşırı züht)yı prensip olarak alır, her türlü varlığı öldürmeyi
yasak eder. Bu sebeple ziraatla uğraşmaz, iş hayatını tercih ederler.
HÜSEYİN SEYMEN SORGUNAİHL
4. ÜNİTE: HİNT VE DOĞU ASYA DİNLERİ
4.1.4. CAYNİZM
Beslenmelerinde biraz sebze ve meyve ile yetinirler. İyi bir Caynist içtiği suyu, aldığı havayı süzmek zorundadır. Bunun için de daima ağzında bir bez taşır, küçük
bir canlıyı öldürmemek için yürürken önünü süpürür.
Misyonerlik amacı gütmeyen Caynizmin hedefi, karmadan kurtulup Nirvana'ya ulaşmaktır. Bu da Caynizmdeki beş yasağa uymakla gerçekleşebilir.
HÜSEYİN SEYMEN SORGUNAİHL
4. ÜNİTE: HİNT VE DOĞU ASYA DİNLERİ
4.1.4. CAYNİZM
Caynizmde ahlaki kurallar, ruhban sınıfında olmayanlarda bile oldukça katı olup beş başlıkta toplanır:
1. Öldürmemek.
2. Yalan söylememek.
3. Hiçbir şekilde çalmamak.
4. Mümkün olduğu kadar cinsî münasebetten kaçınmak.
5. Asgari derecede mal ile yetinmesini bilmek.
HÜSEYİN SEYMEN SORGUNAİHL
4. ÜNİTE: HİNT VE DOĞU ASYA DİNLERİ
1. HİNT DİNLERİ
1.1. Hinduizm
1.2. Budizm
1.3. Sihizm
1.4. Caynizm
2. ÇİN VE JAPON DİNLERİ
2.1. Konfüçyanizm
2.2. Taoizm
2.3. Şintoizm
3. DİĞER DİNLER
3.1. Zerdüştlük
3.2. Kabile Dinleri
3.3. Eski Türk İnançları
HÜSEYİN SEYMEN SORGUNAİHL
4. ÜNİTE: HİNT VE DOĞU ASYA DİNLERİ
4.2. ÇİN VE JAPON DİNLERİ
KONFÜÇYANİZM
TAOİZM
ŞİNTOİZM
Çin’de resmi niteliğe sahip üç din vardır. Bu dinler Konfüçyanizm, Taoizm ve Budizmdir. Çin’in dışında Japonya’da doğup gelişen Şintoizm ise dördüncü bir din
olarak kabul edilir.
HÜSEYİN SEYMEN SORGUNAİHL
4. ÜNİTE: HİNT VE DOĞU ASYA DİNLERİ
4.2.1. KONFÜÇYANIZM
Çin’in büyük filozoflarından biri olan Konfüçyüs (MÖ 551- 478) Konfüçyanizmin kurucusudur. O, hayatının ilk yıllarının yoksulluk içinde geçmesine rağmen
öğrenmeye olan merakı sebebiyle iyi bir eğitim görmüştür. Yirmi yaşında öğrenci yetiştirmeye başlamıştır. Metodu, geçmişlerin hikmetini yorumlamaktır. Onun
sisteminin temelinde insan fıtratının iyi olduğuna inanmak ve bu fıtrata uygun davranmak yatar.
HÜSEYİN SEYMEN SORGUNAİHL
4. ÜNİTE: HİNT VE DOĞU ASYA DİNLERİ
4.2.1. KONFÜÇYANIZM
Konfüçyüsçülükte sosyal düzen ve sağlam bir toplumun oluşması için aile ve akrabalık bağları da son derece önemlidir. Konfüçyüsçülükte ahlaki yön, diğer
özelliklerden daha fazla ön plana çıkmakta ve bu durum, yöneticilerde idare sanatı, soylularda siyasi ahlak, halkta da geleneğe bağlılık olarak gerçekleşmektedir.
Konfüçyüs, dünyada ağırbaşlılık, cömertlik, samimiyet, doğruluk ve nezaket gibi beş ilkeyi uygulayabilme yeteneğine mükemmel erdem demektedir.
HÜSEYİN SEYMEN SORGUNAİHL
4. ÜNİTE: HİNT VE DOĞU ASYA DİNLERİ
4.2.1. KONFÜÇYANIZM
Konfüçyüs, insanın rahat bir hayat sürebilmesi için hayatın her safhasında orta yolu tutması, aşırılıktan kaçınması, iyiliğe iyilik, kötülüğe karşı da adalet
gösterilmesi gerektiğini ifade eder.
Konfüçyanizm, 1912 yılına kadar Çin’in resmi devlet dini olmuştur. Bu dine bağlı olanların çoğunluğu Çin’de, geri kalanları ise Japonya, Burma ve Tayland’da
yaşamaktadır.
HÜSEYİN SEYMEN SORGUNAİHL
4. ÜNİTE: HİNT VE DOĞU ASYA DİNLERİ
4.2.2. TAOİZM
Taoizm'in kurucusu “Lao-Tzu’ dur. Lao-Tzu Konfüçyüs ile aynı yüzyılda yaşamıştır. “Tao Te King”in yazarıdır. “Tao” yaratıcı prensip, “te” insan fazileti, “King” de
kitap demektir. (Hikmete Götüren Kitap) Bu kitap, bu güne kadar, bütün Taoist düşüncelerin kaynağı olup “Tao”nun ne olduğunu açıklamaktadır. Lao-Tzu,
öğretilerinde ahlaki değerler üzerinde de durmuştur. Ona göre insan ancak manevi faziletleriyle insandır.
HÜSEYİN SEYMEN SORGUNAİHL
4. ÜNİTE: HİNT VE DOĞU ASYA DİNLERİ
4.2.2. TAOİZM
Örnek insan; iyi, merhametli, sadık, dürüst ve mütevazı olmalıdır. İnsan, tabiatın sesine kulak vererek Tao’nun kanunlarına tabi olmalıdır. Çünkü memlekette ne
kadar fazla şey yasaklanırsa millet o kadar fakir olur. İnsanlara karşı alınan tedbirler ne kadar ustalıkla hazırlanırsa o kadar inanılmaz hileler ortaya çıkar.
HÜSEYİN SEYMEN SORGUNAİHL
4. ÜNİTE: HİNT VE DOĞU ASYA DİNLERİ
4.2.2. TAOİZM
Ne kadar çok kanun ve emir bildirilirse o kadar eşkıya ve hırsız zuhur eder. Lao-Tzu’ ya göre insanın kendine hâkimiyeti, nefsini bilmesinden geçer. Taoizm'de ölüm
ve ölüm sonrasından bahsedilmesine rağmen, cennet ve cehennem kavramı konusunda pek açıklık yoktur.
HÜSEYİN SEYMEN SORGUNAİHL
4. ÜNİTE: HİNT VE DOĞU ASYA DİNLERİ
4.2.3. ŞİNTOİZM
“Şinto” tanrıların yolu demektir. Şintoizm, diğer dinlere tepki göstermeyen bir dindir. Bir kurucusu da bulunmayan Şintoizm'de tabiat güçlerine ve ruhlara tapınma
vardır. Bu inanca göre her şeyde bir ruh bulunur. Şintoizm'de insan kavrayışının üstündeki varlıkları ifade etmek üzere “kami” (üstün, yüksek) kelimesi kullanılır.
Ruhun ölümden sonra yaşadığına ve ataların nesilleri koruduğuna inanılır. Ölen herkes kami olur; ama imparatorlar tanrı olarak kabul edilir.
HÜSEYİN SEYMEN SORGUNAİHL
4. ÜNİTE: HİNT VE DOĞU ASYA DİNLERİ
4.2.3. ŞİNTOİZM
Şintoizm'de bilinen anlamda put yoktur. Tanrılara, tapınaklarda onları sembolize eden nesneler vasıtasıyla tapınılır. İbadet, tapınakta veya evde yapılır.
Şintoist olan kişi aynı zamanda başka dinlere de mensup olabilir. Bununla birlikte asıl olan Japon olmaktır. Japon halkı, belli bir dinden daha çok geleneksel halk inançlarının
etkisi altındadır. Evlilik merasimleri Şinto tapınaklarında rahibin huzurunda yapılır. Cenaze işlerini Budist rahipler idare eder.
HÜSEYİN SEYMEN SORGUNAİHL
4. ÜNİTE: HİNT VE DOĞU ASYA DİNLERİ
1. HİNT DİNLERİ
1.1. Hinduizm
1.2. Budizm
1.3. Sihizm
1.4. Caynizm
2. ÇİN VE JAPON DİNLERİ
2.1. Konfüçyanizm
2.2. Taoizm
2.3. Şintoizm
3. DİĞER DİNLER
3.1. Zerdüştlük
3.2. Kabile Dinleri
3.3. Eski Türk İnançları
HÜSEYİN SEYMEN SORGUNAİHL
4. ÜNİTE: HİNT VE DOĞU ASYA DİNLERİ
4.3. DİĞER DİNLER
ZERDÜŞTLÜK
KABİLE DİNLERİ
ESKİ TÜRK İNANÇLARI
HÜSEYİN SEYMEN SORGUNAİHL
4. ÜNİTE: HİNT VE DOĞU ASYA DİNLERİ
4.3.1. ZERDÜŞTLÜK
Zerdüştlük, MÖ 6. asırda ortaya çıkmış bir dindir. Zerdüşt, İran’da doğmuştur. Zerdüşt, İran dinleri üzerinde önemli bir etki bırakmıştır. Tek tanrılı bir inanç telkin ettiği için onu, vahiy
alan bir peygamber olarak kabul edenler vardır. Gathalar diye adlandırılan kutsal metinler ona dayandırılır.
Zerdüşt, dünyayı kurtarmak üzere faaliyete geçtiği zaman, yüce tanrı Ahura Mazdah’a ibadet, feriştehlere (meleklere) hürmet, kötü güçlere (şeytanlar gibi) lanet ve iyilikte yarış gibi
konuları, öğretisinin temeli yapmıştır.
HÜSEYİN SEYMEN SORGUNAİHL
4. ÜNİTE: HİNT VE DOĞU ASYA DİNLERİ
4.3.1. ZERDÜŞTLÜK
Zerdüştlüğe göre âlemin gayesi yalanın ve kötülüğün hakikat tarafından yok edilmesidir. Zerdüşte göre âlemde mücadele eden iki ruh bulunur. Ahura Mazdah, bu iki ruhtan iyi olanla
beraberdir. İnsanoğlu da bu iki ruhtan birini seçmek zorundadır. Bu seçim onun kaderini belirleyecektir.
Ahura Mazdah, önce manevi bir nur olarak kabul edilirken Zerdüş’ten sonra bu manevi nur, ateş olarak düşünülmüş ve böylece ateş kültü olan Mecusilik gelişmiştir. Zerdüştlüğe göre,
insanları, hayvanları, öldürmek büyük günahtır. Zina da yasaktır.
HÜSEYİN SEYMEN SORGUNAİHL
4. ÜNİTE: HİNT VE DOĞU ASYA DİNLERİ
4.3.2. KABİLE DİNLERİ
İlkel kabile dinlerinde çeşitli kavramlar vardır. Bunlar
her kabilede değişik kelimelerle ifade edilse de özde
aynıdır.
“Ayin”
İlkel
Yüce
“Tabu”
“Totem”
“Şaman”,
“Büyü”
kabile
tanrı
bir
haram
tabiatüstü
ilkel
dinin
kabilelerde
ve
mensupları
yaratıcı
kabile
anlamına
pratiği
güçlerle
mensuplarının
varlık
dinî
ve
kendilerinin
gelen
uygulanması
ayin
bağ
inancı
bir
ve
kurarak
törenlerle
kelimedir.
kabilelerde
görünmez
kendilerine
ilebelirli
ilgili
meşgul
ortak
bir
kurallar
kuvvetlerle
inançlar
Tutulması
akraba
olan,
gayeye
büyü
saydıkları
ulaşmak
ve
arasındadır.
tehlikeli
törenler
yapan,
kuşatıldığına
veya
hayvan,
gelecekten
ve
bütünüdür.
Ancak
bir
yasaklı
durumu
inanırlar.
bitki
buşeylerin
haber
üstün
veya
Kabile
gerçekleştirebilmek
cansız
veren
varlığı
mensupları,
varlıklara
ve
tasavvur
çoğu
ruhikendilerinde
Bunlardan
şekilleri
dokunulmazlığını
verdikleri
zaman
için
durumlarını
kendinden
farklıdır.
bir
“mana”
isimdir.
O,
danslar
gizli
ifade
geçerek
gizli
insanları
Toteme,
güçler
eder.
bir
aracılığıyla
ruhlar
gücü,
olduğu
ve
kabilelerin
her
saklı
alemiyle
şeyi
kabul
dışa
biryaratandır.
vururlar.
büyük
enerji
edilen
iletişim
atası
kişilerTanrı’ya
kaynağını
Yüce
olarak
kurabilen
tarafından
inanılır.
kimselere
ifade
ancak
etmek
uygulanan
büyük
verilen
için kullanılan
felaketlerde
bir
birisimdir. işlemdir.
birdua
kelimedir.
edilir.
Gelişmiş bir hayat tarzına ulaşamamış, geçimlerini avcılık, balıkçılık ve toplayıcılık gibi uğraşlarla sağlayan küçük topluluklara kabile denir. Kabileler, günümüzde
genel olarak Afrika, Avustralya, Pasifik Okyanusu, Cava, Brezilya gibi bölgelerde bulunmaktadır.
HÜSEYİN SEYMEN SORGUNAİHL
4. ÜNİTE: HİNT VE DOĞU ASYA DİNLERİ
4.3.2. KABİLE DİNLERİ
HÜSEYİN SEYMEN SORGUNAİHL
4. ÜNİTE: HİNT VE DOĞU ASYA DİNLERİ
4.3.3. ESKİ TÜRK İNANÇLARI
İslam öncesi Türklerin geleneksel dinlerinde Gök Tanrı inancı hakim unsurdur. Eski Türklerde tanrı inancı “Henoteizm”di.
Bu deyim, birçok tanrının varlığını kabullenmekle birlikte bunlardan birine tapınmayı ifade eder. Tanrının her şeye gücü yeter ve o, sadece iyilikten hoşlanır.
HÜSEYİN SEYMEN SORGUNAİHL
4. ÜNİTE: HİNT VE DOĞU ASYA DİNLERİ
4.3.3. ESKİ TÜRK İNANÇLARI
Türklerde “tanrı” kelimesi, eskiden hem “gök” hem de “ilah” anlamında kullanılıyordu. Farklı bölgelerde, tanrı için Ülgen, Ülgön, Kuday, Tanara, Tura, İdi, Çalap
ve Bayat gibi terimler de kullanılmıştır.
HÜSEYİN SEYMEN SORGUNAİHL
4. ÜNİTE: HİNT VE DOĞU ASYA DİNLERİ
4.3.3. ESKİ TÜRK İNANÇLARI
Eski Türk inançlarında “dağ kültü”, Gök Tanrı anlayışıyla ilgilidir. Dağların, Tengri’nin makamı olduğuna inanılır. Dolayısıyla Türkler için dağlar, göller ve ırmaklar
ruhları olan canlı varlıklardır
HÜSEYİN SEYMEN SORGUNAİHL
4. ÜNİTE: HİNT VE DOĞU ASYA DİNLERİ
4.3.3. ESKİ TÜRK İNANÇLARI
Eski Türklerde, dini ayin ve kurban merasimlerini yöneten, ruhlarla insanlar arasında aracılık yapan, din adamlarına “kam” denir.
Eski Türkler, hastalık gibi ölümü de kötü ruhların bir eseri sayarlardı.
HÜSEYİN SEYMEN SORGUNAİHL
4. ÜNİTE: HİNT VE DOĞU ASYA DİNLERİ
4.3.3. ESKİ TÜRK İNANÇLARI
Eski Türk inançlarında, ölen için duyulan acı, çeşitli şekillerde ve bazı merasimlerle ifade edilirdi.
Örneğin Kırgızlarda ölünün gömüldüğü gün, dul kalan zevcesi ile kızları saçlarını keserlerdi. Hunlar da kabile reislerini sırmalı elbiseler içinde gömerlerdi.
HÜSEYİN SEYMEN SORGUNAİHL
Dinin Adı
Tanrısı
Peygamberi Kurucusu
Taoizm
BELLİ DEĞİL
LAO TZU
Konfüçyanizm
BELLİ DEĞİL
KONFÜÇYÜS
Kutsal Kitabı
TAO TE KİNG
Öldükten sonraya ilişkin
Mensupları daha çok
Farklı dinlerden geçiş
inanç (Ahiret İnancı)
nerelerde yaşamaktadır?
mümkün müdür?
YOK
ÇİN
EVET
YOK
ÇİN
EVET
VAR
JAPONYA
EVET
YOK
HİNDİSTAN
HAYIR
YOK
HİNDİSTAN
HAYIR
TRİPİTAKA
YOK
ÇİN, JAPONYA, TAYLAND VS.
EVET
ADİ GRANT
YOK
HİNDİSTAN
EVET
BEŞ KLASİK
DÖRT KİTAP
Şintoizm
BELLİ DEĞİL
BELLİ DEĞİL
KOJİKİ
NİHONGİ
BRAHMAN
Hinduizm
BRAHMAN
BELLİ DEĞİL
VEDALAR
UPANİŞADLAR
Caynizm
BELLİ DEĞİL
MAHAVİRA
Budizm
BELLİ DEĞİL
BUDA
Sihizm
ALLAH
NANAK
AGAMA
SİDHANTA
HÜSEYİN SEYMEN SORGUNAİHL