ELEMENTLER Hidrojen Hidrojen (H) H Li Be Na Mg K Ca Sc Ti V Cr Mn Rb Sr Y Zr Nb Mo Tc Cs Ba Hf Ta W Re Periyodik cetvel B Al Fe Co Ni Cu Zn Ga Ru Rh Pd Ag Cd In Os Ir Pt Au Hg Tl He C N O F Ne Si P S Cl Ar Ge As Se Br Kr Sn Sb Te I Xe Pb Bi Po At Rn Fr Ra Rf Db Sg Bh Hs Mt Ds Rg Uub Uut Uuq Uup Uuh Uus Uuo La Ce Pr Nd Pm Sm Eu Gd Tb Dy Ho Er Tm Yb Lu Ac Th Pa U Np Pu Am Cm Bk Cf Es Fm Md No Lr Atom numarası Element serisi Grup, periyot, blok Görünüş Atom ağırlığı Elektron dizilimi Enerji seviyesi başına Elektronlar Maddenin hali Yoğunluk Sıvı haldeki yoğunluğu Ergime noktası Kaynama noktası Ergime ısısı Buharlaşma ısısı Isı kapasitesi Kristal yapısı Yükseltgenme seviyeleri Elektronegatifliği İyonlaşma enerjisi Atom yarıçapı Atom yarıçapı (hes.) Kovalent yarıçapı Van der Waals yarıçapı Elektrik direnci Temel özellikleri 1 Ametaller 1, 1, s renksiz 1.00794(7) g/mol 1s1 1 Fiziksel Özellikleri Gaz (0 °C, 101.325 kPa)0.00008988 g/cm³ 2.267 g/cm³ 14.01 °K (-259.14 °C -434.45 °F 20.28 °K (-252.87 °C -434.45 °F (H2) 0.117 kJ/mol (H2) 0.904 kJ/mol (H2) 28.836 (25 °C) J/(mol·K) Atom özellikleri Kübik 1, -1 2.20 Pauling ölçeği 1312.0 kJ/mol 25 pm 53 pm 37.3 pm 120 pm Diğer özellikleri ((300 K) 180.5 m nΩ·m (20°C'de) Isıl iletkenlik Isıl genleşme Ses hızı Mohs sertliği Vickers sertliği Brinell sertliği ? W/(m·K) ? µm/(m·K) (25°C'de) (gaz, 27 °C) 1310 m/s (?'de) ? ? MPa ? MPa Hidrojen (Yunanca: ὑδρογόνο ( Ydrogono ) = su yapan; Osmanlıca müvellidülmâ = su yapan), element sembolü H olan, 1 atom sayılı ametaldir. Standart sıcaklık ve basınç altında renksiz, kokusuz, metalik olmayan, tatsız, oldukça yanıcı ve H2 olarak bulunan bir biatomik gazdır. 1.00794 g/mollük atomik kütlesi ile tüm elementler arasında en hafif elementtir. Periyodik cetvelde sol üst köşede yer alır. Hidrojen, evrenin kütlesinin %75'ni oluşturan ve evrende en çok bulunan elementtir.[1] Ana hatta bulunan yıldızların çoğunluğu plazma halinde olan hidrojenden oluşur. Elementel hidrojen dünyada az bulunur. Endüstride metan gibi hidrokarbonlardan üretilebildiği gibi, pahalı olsa da suyun elektrolizinden de üretilebilir. Hidrojenin en yaygın doğal izotopu, nötronsuz protiyumdur. Hidrojen pek çok elementle bileşik verebilir, suda ve pek çok organik molekülde bulunur. Suda çözünen moleküller arasındaki asit-baz tepkimlerinde önemli rol oynar. Schrödinger denkleminin analitik olarak çözülebildiği tek nötral molekül olduğu için, hidrojen atomunun enerji basamakları ve bağ özellikleri kuantum mekaniğinin gelişmesinde önemli rol oynamıştır. - Hidrojenin TarihiHidrojen 1500'lü yıllarda keşfedilmiş, 1700'lü yıllarda yanabilme özelliğinin farkına varılmış, evrenin en basit ve en çok bulunan elementi olup, renksiz, kokusuz, havadan 14.4 kez daha hafif ve tamamen zehirsiz bir gazdır. Güneş ve diğer yıldızların termonükleer tepkimeye vermiş olduğu ısının yakıtı hidrojen olup, evrenin temel enerji kaynağıdır. -252.77 °C'da sıvı hale getirilebilir. Sıvı hidrojenin hacmi gaz halindeki hacminin sadece 1/700'ü kadardır. Hidrojen bilinen tüm yakıtlar içerisinde birim kütle başına en yüksek enerji içeriğine sahiptir. 1 kg hidrojen 2.1 kg doğalgaz veya 2.8 kg petrolun sahip olduğu enerjiye sahiptir. Ancak birim enerji başına hacmi yüksektir. Hidrojen gazını yapay olarak ilk defa T. Von Hohenheim (ayrıca Paracelsus, 1493 - 1521, olarak da bilinir) tarafından güçlü asitlerle metalleri karıştırarak elde etmiştir. Bu kimyasal reaksiyon sonucu elde edilen bu yanıcı gazın yeni bir element olduğunun farkına varamamıştır. 1671 yılında hidrojen Robert Boyle tarafından demir çubuk ve seyreltik asit çözeltilerinin reaksiyonu sonucu üretilerek yeniden keşfedilmiştir. 1766 yılında Henry Cavendish metal asit reaksiyonuyla elde edilen, havada yanan, yandığı zaman su açığa çıkaran hidrojenin ayrı bir element olduğunun farkına varmıştır. Cavendish'in hidrojenle tanışması cıva ve asitlerle yaptığı deneyler zamanında olmuştur. Başlangıçta hidrojenin cıvayı oluşturan birimlerden biri olduğunu, cıvanın asitle reaksiyonundan ortaya çıktığını düşünmüş, buna rağmen hidrojenin pek çok önemli özelliğini gerçekci şekilde tasvir edebilmiştir. 1783'te Antoine Lavoiser Laplace ile Cavendish'in bulduklarını tekrarlarken, yandığı zaman su üreten bu gaza hidrojen adını vermiştir. Hidrojenin ilk kullanım yerlerinden biri balonlar ve daha sonraları zeplinlerdir. Bu amaçlar için hidrojen metalik demir ve sülfürik asidin reaksiyona girmesiyle elde edilmiştir. Hidrojen Hindenburg adlı, havada yanarak yok olan zeplinde kullanılmıştır. Balonlarda daha sonraları oldukça patlayıcı olan hidrojenin yerine inert helyum kullanılmıştır. Konu başlıkları 1 Hidrojenin Elde Edilmesi o 1.1 Hidrojenin Atom Yapısı 2 Hidrojenin Evrendeki Yeri 3 Hidrojen Atomu o 3.1 Izotopları 4 Uygulamaları 5 Ayrıca bakınız 6 Kaynakça Hidrojenin Elde Edilmesi Hidrojen gazını yapay olarak ilk defa T. Von Hohenheim (ayrıca Paracelsus, 1493 - 1521, olarak da bilinir) tarafından güçlü asitlerle metalleri karıştırılarak elde edilmiştir. Bu kimyasal reaksiyon sonucu elde edilen bu yanıcı gazın yeni bir element olduğunun farkına varamamıştır. 1671 yılında hidrojen Robert Boyle tarafından demir çubuk ve seyreltik asit çözeltilerinin reaksiyonu sonucu üretilerek yeniden keşfedilmiştir. 1766 yılında Henry Cavendish metal asit reaksiyonuyla elde edilen, havada yanan, yandığı zaman su açığa çıkaran hidrojenin ayrı bir element olduğunun farkına varmıştır. Cavendish'in hidrojenle tanışması cıva ve asitlerle yaptığı deneyler zamanında olmuştur. Başlangıçta hidrojenin cıvayı oluşturan birimlerden biri olduğunu, cıvanın asitle reaksiyonundan ortaya çıktığını düşünmüş, buna rağmen hidrojenin pek çok önemli özelliğini gerçekci şekilde tasvir edebilmiştir. 1783'te Antoine Lavoiser Laplace ile Cavendish'in bulduklarını tekrarlarken, yandığı zaman su üreten bu gaza hidrojen adını vermiştir. Hidrojenin ilk kullanım yerlerinden biri balonlar ve daha sonraları zeplinlerdir. Bu amaçlar için hidrojen metalik demir ve sülfürik asidin reaksiyona girmesiyle elde edilmiştir. Hidrojen Hindenburg adlı, havada yanarak yok olan zeplinde kullanılmıştır. Balonlarda daha sonraları oldukça patlayıcı olan hidrojenin yerine inert helyum kullanılmıştır. Hidrojenin Atom Yapısı 1 proton ve 1 elektrondan oluşan hidrojen atomu, basit atomik yapısı, ışık emilim ve yayma spekturumu sayesinde atomik yapının geliştirilmesinde önemli rol oynamıştır. Hidrojen molekülünün ve ona karşılık gelen H2+ katyonu basit yapısı kimyasal bağların doğası hakkında önemli bilgiler vermiş, bunu 1920'li yıllların ortalarında hidrojen atomunun kuantum mekaniği uygulamasıdır Hidrojenin Evrendeki Yeri Hidrojen evrenin kütlece %75'ini, atom sayıca %90'nı oluşturur ve bu oranlarıyla evrende en çok bulunan elementtir. Bu element yıldızlarda, dev gaz gezegenlerinde büyük miktarda bulunur. Moleküler hidrojen bulutları yıldızların oluşumuyla bağlantılıdır. Hidrojen yıldızların proton-proton nükleer füzyon reaksiyonuyla enerji üretmesinde önemli rol oynar. Evrende hidrojen atomik ya da plazma halinde bulunur. Plasma hali atomik halinden oldukça farklıdır. Bu halde hidrojen elektronu ve protonu bağlı değildir ve bu oldukça yüksek elektrik iletkenliği ve ışık yayılımına (güneş ve diğer yıldızlar ışık yayar) sahiptir. Yüklü partiküller elektrik ve manyetik alanlarda oldukça etkilenirler. Mesala, güneş rüzgarında dünyanın magnetospheri ile etkileşerek Birkeland akımları ve auroraya yol açarlar. Uzayda hidrojen nötral atomik halde bulunur. Normal şartlar altında hidrojen biatomik gaz (H2) halinde bulunur. Hafifliği nedeniyle diğer daha ağır gazlara göre yerçekimi kuvvetinden kolayca kurtulur. Bu nedenle dünya atmosferinde hidrojen gazı oranı oldukça düşüktür (hacimce 1 ppm). Hidrojen atomu ve H2 molekülü uzayda bolca bulunduğu halde dünya da bunların üretimi ve saflaştırılması oldukça güçtür. Bütün bunlara rağmen hidrojen dünyada en çok bulunan üçüncü elementtir. yeryüzündeki hidrojen su, hidrokarbonlar gibi kimyasal bileşiklerin içinde bulunur. Hidrojen gazı bazı bakteri ve algae tarafından üretilir. Günümüzde methan gazı önemi artan bir hidrojen kaynağıdır. Hidrojen Atomu Izotopları Protiyum, hidrojenin en yaygın izotopu Hidrojenin doğada üç izotopu vardır. Bunlar 1H, 2H, ve 3H. Oldukça kararsız diğer izotoplar (4H - 7H) laboratuar koşullarında sentezlenmiştir. H %99.98 ile hidrojenin doğada en çok bulunan izotopudur. Bu izotop çekirdeğinde yanlızca bir proton içerdiğinden protium denilmiştir. 2 H `hidrojenin diğer kararlı izotopudur. Döteryum olarak da bilinir. Çekirdeğinde 1 proton ve 1 nötron içerir. Deuterium yeryüzündeki hidrojenin %0.0184'nü oluşturur. Radyoaktif değildir ve belirgin bir kirliliğe yol açmaz. Suyun içinde hidrojen yerine deuterium bakımından zenginleştirilmiş suya ağır su denir. Deuterium ve bileşikleri kimyasal reaksiyonlarda radyoaktif olmayan etiketlemelerde ve 1H-NMR da çözücü olarak kullanılır. Ağır su nükleer reaktörlerde nötron kontrolü ve soğutucu olarak kullanılır. Deuterium ayrıca ticari çekirdek füzyonda olası yakıttır. 3 H ayrıca Trityum olarak da bilinir. Çekirdeğinde 2 nötron ve 1 proton içerir. Radyoaktiftir ve 12.32 yıl yarı hayatıyla beta bozunmasıyla Helyum-3 e dönüşür. Az 1 miktarda trityum cosmik ışınların atmosferik gazlarla etkileşmesi sonucu ortaya çıkar. Ayrıca nükleer silah testlerinde de havaya salınır. Tritium kimya da ve biolojide radyoetiketleme deneylerinde kullanılır. Hidrojen, izotoplarının değişik isimleri olan tek elementtir. IA grubu elementleri, Ca, Sr,Ba gibi aktif metallerin su ile reaksiyonu sonucunda hidrojen gazı elde edilir. Ca(k) + 2H2O à Ca2+ (aq) + 2OH-(aq) + H2 (g) Uygulamaları Hidrojen zehirsiz ve havadan 14,4 kez daha hafif bir gazdır. Güneş ve diğer yıldızların termonükleer tepkimeyle vermiş olduğu ısının yakıtı hidrojen olup, evrenin temel enerji kaynağıdır. -252,77 °C'ta sıvı hale getirilebilir. Sıvı hidrojenin hacmi gaz halindeki hacminin sadece 1/700'ü kadardır. Hidrojen bilinen tüm yakıtlar içerisinde birim kütle başına en yüksek enerji içeriğine sahiptir (Üst ısıl değeri 140,9 MJ/kg, alt ısıl değeri 120,7 MJ/kg). 1 kg hidrojen, 2,1 kg doğalgaz veya 2,8 kg petrolün sahip olduğu enerjiye sahiptir. Petrol yakıtlarına göre ortalama 1,33 kat daha verimli bir yakıttır. Buna karşın, enerji olarak kullanılabilmesi için doğadaki bileşiklerden ayrıştırılması gerekir. Üretilmesi de göz önünde bulundurulduğunda petrol gibi hazır yakıtlar kadar kârlı değildir. Ancak hidrojenin diğer yakıtlardan önemli bir farkı, güneş veya rüzgar enerjisinin yardımıyla sudan üretilebilmesi ve kullanıldığında tekrar suya dönüşebilmesidir. Bu özellik hidrojenin herkesin üretimine ve kullanımına açık bir yakıt olmasını sağlar. Hidrojen doğada serbest halde bulunmaz, bileşikler halinde bulunur. En çok bilinen bileşiği ise sudur. Isı ve patlama enerjisi gerektiren her alanda kullanımı temiz ve kolay olan hidrojenin yakıt olarak kullanıldığı enerji sistemlerinde, atmosfere atılan ürün sadece su ve/veya su buharı olur. Bunun dışında çevreyi kirleten hiçbir gaz ve zararlı kimyasal madde (karbonmonoksit veya karbondioksit gibi) üretimi olmaz. Renksiz · Kokusuz · Doğadaki en basit atom yapısına sahip · -252.77°C'da sıvı hale getirilebilir · Havadan 14.4 kez daha hafif, yoğunluğu havanın 1/14 ü, doğal gazın ise 1/9 u, sıvı halede benzinin 1/10 dur. · Sıvı hidrojenin hacmi gaz halindeki hacminin sadece 1/700'ü kadardır. · Hidrojen bilinen tüm yakıtlar içerisinde birim kütle başına en yüksek enerji içeriğine sahiptir. · 1 kg hidrojen 2.1 kg doğal gaz veya 2.8 kg petrolün sahip olduğu enerjiye sahiptir. · Hidrojen petrol yakıtlarına göre ortalama 1.33 kat daha verimli bir yakıttır. Hidrojenin Kimyasal Özellikleri · Hidrojen doğada serbest halde bulunmaz, bileşikler halinde bulunur. · Yakıt olarak kullanıldığında atmosfere atılan ürün sadece su ve/veya su buharı olmaktadır. · Hidrojenin çekirdeğinde bir proton ve çevresinde yalnız bir elektron bulunur. · 5000 hidrojen atomunun birinin çekirdeğinde birde nötron bulunur.(döteryum) · Çekirdeğinde iki nötron bulunan izotopu (tridyum) hidrojen bombası yapımında kullanılır. Hidrojenin Elde Edilme Yöntemleri · Isıtılmış karbon üzerinden su buharı geçirilerek, · Bazı hidrokarbonların ısı altında dekompozisyonuyla, · Sodyum veya potasyum hidroksidin alüminyum üzerindeki etkisiyle, · Suyun elektroliziyle, · Bazı metaller kullanılarak asitlerden uzaklaştırma yoluyla · Madenlerden, petrolden, gaz kuyularından elde edilir. Hidrojenin Elde Edilmesi ve Tepkime Örnekleri Çok etkin metaller (Ca, Sr, Ba ve IA grubu elementleri) su ile oda sıcaklığında tepkimeye girerek hidrojen ve çeşitli hidroksit çözeltileri verir. Örnek : 2 Na (k) + 2 H2O → 2 Na+ (aq) + 2 OH– (aq) + H2 (g) Yüksek sıcaklıklarda bazı metaller su buharından hidrojen açığa çıkarırlar. Bu gibi durumlarda, metal hidroksitleri yerine metal oksitleri elde edilir. Örnek : 2 Fe (k) + 4 H2O (g) → Fe3O4 (k) + 4 H2 (g) Asitlerin sulu çözeltileri ile tepkimeye girerek hidrojen veren metallerin listesi oldukça uzundur. Bunlardan bazıları Mg, Al, Mn, Zn, Cr, Fe dir. Laboratuar ortamı için uygun bir hidrojen elde etme yöntemi olsa da ticari açıdan fazla bir önemi yoktur. Çok etkin metaller ise çok şiddetli bir şekilde tepkimeye girdiklerinden bu amaç için yararlı olmazlar. Örnek : Zn (k) + 2 H+ (aq) → Zn2+ (aq) + H2(g) Kok ve su buharı yüksek sıcaklıklarda (1000 Co) tepkimeye girerek su gazı olarak bilinen bir gaz karışımı oluştururlar. Örnek : C (g) + H2O (g)→ CO (g) + H2 (g) Hidrojen, hidrokarbonların yüksek sıcaklıklarda katalitik bozunmasından elde edilir. Örnek : CH4 (g) → C (k) + 2 H2 (g) Elektroliz yöntemi ile hidrojen elde edilir. Örnek : 2 H2O →elektroliz→ 2 H2(g) + O2 (g) Hidrojenli Tepkimeler Hidrojen I A grubu metalleri ve II A grubunun ağır metalleri (Ba, Sr ve Ca) ile tuz türü hidrürler oluşturur. Bu bileşiklerin hidrür iyonu (H - ) helyumla aynı elektronik yapıda olup, bu kararlı yapıya metalden bir elektron alarak ulaşır. Hidrojenin elektron ilgisi küçük (-72 Kj / mol) olduğundan, hidrojen ancak çok etkin metallerle hidrür oluşturacak şekilde tepkime verir. Örnek : 2 Na (k) + H2 (g) → 2 NaH (k) Hidrojen ametallerin çoğu ile kovalent bileşikler yapar. Halojenlerle polar kovalent gazlar vermek üzere tepkimeye girerler. Örnek : H2 (g) + Cl2 (g) → 2HCl (g) Hidrojen, flor ve klorla oda sıcaklığında veya daha düşük sıcaklıklarda tepkimeye girer. Etkinliği daha az olan brom ve iyotla ise hidrojenin tepkimesi daha yüksek sıcaklıklar gerektirir. Hidrojenin H2O oluşturmak üzere oksijenle vermiş olduğu tepkime oldukça ekzotermik bir tepkimedir. Oksi hidrojen kaynağı ile elde edilen yüksek sıcaklığın nedeni budur. Hidrojenin kükürtle tepkimesi ise daha zordur ve oldukça yüksek sıcaklıklar gerektirir. Yani : H2 (g) + S (g) → H2S (g) Hidrojen azotla yüksek basınçlarda ve yüksek sıcaklıklarda bir katalizör yardımıyla tepkimeye girerek amonyak oluşturur. 3 H2 (g) + N2 (g) → 2 NH3 (g) Hidrojen karbonla kolaylıkla tepkime vermez, fakat yüksek sıcaklıklarda hidrojen katalitik olarak ince öğütülmüş karbonla tepkimeye girer. Bu tepkimelerde hidrokarbonlar üretilir. 2 H2 (g) + C (g) → CH4 (g) Hidrojen pek çok metal oksitle tepkimeye girerek su ve serbest metal oluşturur. Örnek : CuO (k) + H2 (g) → Cu (k) + H2O (g) Karbon monoksit ve hidrojen yüksek sıcaklık ve basınçta bir katalizör ile metil alkol vermek üzere tepkimeye girer. CO (g) + 2H2 (g) → CH3OH (g) Hidrojen Bağı Bazı hidrojen içeren bileşiklerde moleküller arası çekim kuvvetleri olağan üstü yüksektir. Bu çekim kuvvetleri, hidrojenin atom çapı küçük ve çok elektronegatif olan elementlere kovalent bağlı olduğu bileşiklerde görülür. Bu bileşiklerde elektronegatif element bağ elektronlarını öyle kuvvetlice çeker ki hidrojen önemli miktarda kısmi + yük kazanır. Aslında, hidrojen elementinin perdeleyici elektronları olmadığından burada hidrojen hemen hemen çıplak bir protondur. Bir molekülün hidrojen atomu ve diğer bir molekülün elektronegatif elementinde bulunan paylaşılmamış elektron çifti birbirini çekerek hidrojen bağını oluşturur. Her hidrojen atomu küçük boyutlu olduğundan ancak bir hidrojen bağı yapabilir. Ayrıca hidrojen bağı canlı sistemlerdeki moleküllerin yapılarının ve özelliklerinin saptanmasında önemli rol oynar. Örneğin : DNA yapısında bulunan hidrojen bağları buna en güzel örnektir. Mehmet YILMAZ Hidrojen Nedir? Hidrojen protonyum,döteryum ve trityum adı verilen 3 adet izotop ihtiva eder.Tüm elementlerin en basiti olan bir standart hidrojen atomu(protonyum) bir proton ve bir elektrondan oluşur.Moleküler Hidrojen (H2) 2 formdan oluşur.Bunlar ortohidrojen ve parahidrojendir.İki durumda aynı kimyasal özellikleri gösterir ancak yörünge farklılıklarından dolayı bir takım farklı fiziksel özellikler gösterirler. Oda sıcaklığında hidrojen yaklaşık olarak %75 orto-hidrojen ve de %25 para-hidrojenden meydana gelir.Para-hidrojen düşük sıcaklıklarda daha kararlı olduğundan konsantrasyonunu arttırır.Teorik olarak para-hidrojen sıvı hidrojen içinde %100 duruma ulaşır. Hidrojen dünya üzerinde en yaygın olarak bulunan elementtir.Su parçalarının dünya yüzeyinin %60’ından fazlasını kapladığını düşünürsek bunun gerçekliği kolayca görülecektir.Ancak hidrojen doğada bağımsız olarak çok az bulunur.Bu yüzden onu elde etmek için bir takım işlemler yapmak gereklidir. Hidrojenin Özellikleri Hidrojen, kendine has bazı özellikleri ile ideal bir enerji taşıyıcısıdır: • Elektrik enerjisi kullanılarak oldukça yüksek verimlerle üretilebilir veya elektrik üretiminde kullanılabilir. • Hidrokarbonlardan ve sudan üretilebilir. Doğrudan güneş enerjisinden hidrojen üretimi (fotoelektrokimyasal veya fotobiyolojik üretim) prosesleri yoğun bir şekilde araştırılmaktadır. • Alevli yanma, katalitik yanma, elektrokimyasal dönüşüm ve hidrürleşme gibi pek çok yöntemle etkin bir şekilde enerji üretiminde kullanılabilir. • Hidrojenden enerji üretiminde son ürün sudur. • Yenilenebilir kaynaklardan üretilen elektrikten üretildiğinde çevreye herhangi bir emisyonu olmaz; yani çevre dostudur (sadece havada alevli yanmada bir miktar NOx oluşur). • Gaz, sıvı veya metal hidrürlerde depolanabilir. • Boru hattı veya tankerlerle çok uzak mesafelere taşınabilir. Hidrojenin Fiziksel Özellikleri Hidrojenin havaya göre yoğunluğu 0,07’dir ve bu bakımdan cisimlerin en hafifidir. Dolayısıyla gözenekli çeperlerden diğer gazlara göre daha hızlı geçer. Aynı şekilde kızgın derecedeki demir, platin ve iridyum gibi metallerden de sızar. Hidrojen helyumdan sonra sıvılaştırılması en zor olan gazdır. Dönüşüm sıcaklığı -240 °C olan hidrojen atmosfer basıncında -253 °C’de kaynar, -259 °C’ta katılaşır. Oldukça iyi bir ısı iletkenidir. Özellikle kendi hacminin bin kat fazlasını çözündürebilen paladyum gibi kimi metaller tarafından kolayca soğurulur. Hidrojenin Kimyasal Özellikleri Hidrojen etkinleştirilmiş biçimleri dışında soğukta pek etkili değildir. Sıcakta ya da katalizörler eşliğinde pek çok tepkimeye girer. Değerli bir element olması nedeniyle çok belirgin elektropozitif bir özellik taşır. Orta kuvvette bir indirgendir, alkali metal oksitler (AL2O3) gibi çok kararlı bileşikleri indirgeyemez. Bununla birlikte NiO, CuO,vb. pek çok metal oksidi indirger. Bu yolla katalizör olarak kullanılan çok ufaltılmış metaller elde edilir. Hidrojen alkali ve toprak alkali metallerde olduğu gibi ametallerin çoğuyla da doğrudan birleşir.Halojenlerin dördüyle de tepkimeye girerek hidrasitleri verir. Fluordan iyoda doğru gittikçe hem tepkime hızında hem de açığa çıkan ısı miktarında azalma görülür. Oksijenle kızıl derecede ya da düşük sıcaklıkta bir katalizör eşliğinde birleşerek su verir. Mavi bir alevle yanar. Kükürtle 250°C’de birleşir, azotla yüksek basınçta, bir katalizör eşliğinde birleşerek amonyak elde edilmesini sağlar.Kurşun ve bakır gibi değerli metallerin oksitlerini indirger. Demir ve demire yakın metallerin oksitleriyle tersinir tepkimeler verir. Ayrıca karbonmonoksiti de indirger, işlemin gerçekleştirildiği koşullara uygun olarak (sıcaklık, basınç, katalizör) değişik ürünler oluşturur. Sitemiz kurulma aşamasındadır.