TÜRKAN CANSU DALĞIÇ YAŞANMIŞLIKTAN GELEN Aile ilişkilerimiz, nasıl büyüdüğümüz, bizim davranışlarımızı ,karakterimizi ve gelecekteki kimliğimizi belirliyor. Hayatımızda birçok dönüm noktası var ama bizi gerçekten değiştiren ve etkileyen belki de en önemli şey sevdiklerimizi kaybetmemiz ve sonrasında deneyimlediğimiz gerçekler. Bu gerçekler bütünü bizim karakterimizi şekillendiren en önemli unsur. Filmde hayatımızın farklı bir versiyonunu izlemiştik sanki. Biraz acıdı, biraz ağlattı ama kendimizi bulmamıza ve dışardan kendimize bakmamıza yardımcı oldu. Katie’nin babasıyla olan ilişkisine özendim, annesini kaybetmesine üzüldüm ve babasının yaşadığı sorunları çocuğunu tek başına büyüten insanların sorunlarıyla özdeşleştirdim. Normalde her şey hakkında kelimeler bulur, onları özenle yazar ve hayatıma taşırım ancak bu film o kadar ‘’ben’’ ki sadece hissedebildim. Zamanında yaşadığımız şeyler nasıl da birleşip gelecekteki bizi oluşturuyor net bir şekilde filmde görebilirsiniz. Katie’nin babası yani Jake Davis karısını kaybettikten sonra küçük kızıyla tek başına hayat mücadelesi veriyor ve aynı zamanda bazı psikolojik rahatsızlıklarla boğuşuyor. Dolayısıyla filmde gördüğüm hemen hemen her sahne bhayatımızdan bir kesitti. Yukarıda bahsettiğim gibi, geçmişte yaşadığımız şeyler bizim karakterimizi oluşturuyor. Mesela babasız büyüyen çocuklarda sevgi yoksunluğu ve kendine güvensizlik en çok gözlenen psikolojik belirtiler. Sevgi yoksunluğu aynı zamanda güvensizlik hissi ve sevgiden emin olmama duygularını ortaya çıkartıyor. Ancak kendimde en çok gördüğüm ve filmde de dikkatimi çeken en önemli psikolojik unsur karşındaki insanı kaybetme korkusu ve bağlanmaktan korkup kaçma isteği. Hayatta sevdiklerini kaybedip bunun üzüntüsüyle başa çıkma durumundan sonra başka bir insanı çok sevip onu hayatına soktuktan sonra kaybetme olasılığının insana verdiği dayanılmaz korkuyu filmde de görebiliriz. Katie bağlanmaya ve çok sevmeye başladığı anda korkup kaçma psikolojisinde ve bu psikoloji babasız veya annesiz büyüyen çocukta da görülebiliyor. Karakteristik özelliklerimizin çoğu sonradan deneyimlediğimiz ve yaşadığımız olaylarla şekillenir. Bu özelliklerimizin nasıl şekillendiği ise filmde açık bir şekilde işlenmiş. Filmdeki karakterlere yakından bakıldığında dikkat çeken bir diğer nokta ise babası ekonomik ve psikolojik sorunlarla boğuşurken Katie’nin küçük yaşta tüm bu sorunlara tanıklık ediyor olması. Bu tanıklık Katie’de de bazı sorunlara neden oluyor. Zaten bu kadar travma yaşamış küçük çocuğun bir de travma sonrası ailevi problemlere tanıklık etmesi, çocukta özgüven eksikliği ve travma sonrası stres bozukluğuna neden oluyor. Genel olarak bakıldığında film birçok babasız ya da annesiz büyüyen çocuğun hayatından kesitler barındırıyor ve bu kesitler o kadar gerçek ki kalbinize dokunuyor. Yaşanmış onca şeyi yeniden hatırlamanızı sağlıyor. Kendimi Katie karakteriyle birçok açıdan benzetirken buldum kendimi. Sevdiği insanları kaybetme korkusu yönünden ise aynıyız. Yine genel olarak bakıldığında filmde çocuğuna ne olursa olsun hem annelik hem babalık yapmaya aynı zamanda da yazarlık kariyerini devam ettirmeye çalışan bir adam görüyorsunuz. Bu hayat mücadelesi ise ebeveynlerinden birini kaybeden çocuğun hayatında bundan sonra göreceği bir manzara olmakla birlikte bu durum karşısındaki babanın güçlü tutumunu gözler önüne seriyor ve ne olursa olsun mücadeleye devam edilmesi gerektiği mesajını veriyor. Bazı filmler hayatımızın bir yansıması oluyor ve bizim gerçekleri daha net bir şekilde görmemizi sağlıyor. Bu filmden çıktıktan sonra da gerek kendi hayatınızdan gerekse başka insanların hayatlarından kareler yakalamış oluyorsunuz. Büyüme şeklimizin ve büyürken bulunduğumuz ortamın bizi ne kadar derinden etkilediğine, gelecekteki hayatımıza yön verdiğine şahit oluyorsunuz. Bu şahitlik, insanda ders niteliğinde bir farkındalık yaratıyor ve düşünmemizi sağlıyor.