Epitelyal_Over_Tumorleri2.55 MB

advertisement
EPİTELYAL OVER
TÜMÖRLERİ
Prof.Dr. Macit Arvas
Genital Kanserlerde Yeni Olgu ve
Ölüm İnsidensi
Kanser Tipi
Endometrial
Yeni vaka sayısı
41.200
Ölen vaka sayısı
7.350
Ovarian
20.180
15.310
Serviks
9.710
3.700
Vulva
3.740
880
Vagina
2.420
820
Jemal A, Cancer Statistics 2006; CA Cancer J Clin; 2006
Sağlık Bakanlığı Kanser Verileri2000
Olgu Sayısı
İnsidans
(Yüzbin)
Over
634
1.89
Endometrium
432
1.29
Serviks
417
1.25
81
0.24
Vulva/Vajen
Over Kanseri
„
„
„
„
„
„
„
Her yıl dünyada 165,000 yeni olgu tanı
almaktadır.
Bu olguların % 70 ‘i ölüyor.
Ortalama yaş: 53
Çoğu kadında 60-64 yaşta teşhis edilir
Endüstrileşmiş toplumlarda daha sık
izlenmektedir.
50 yaş üzerinde insidansı artıyor
50/100,000
Yakın akrabasında varsa 390/100,000
Evrelere Göre Sağkalım
FIGO Evresi
5 yıllık sağkalım %
Olguların %’si
Ia
89.3
11,7
Ib
64,8
1,4
Ic
78,2
14,0
Iıa
79,2
1,8
Iı b
64,3
2,6
Iı c
68,2
5,1
IIIa
49,2
3,0
IIIb
40,8
6,3
IIIc
28,9
41,3
IV
13,4
12,8
FİGO Evrelemesi
„
Evre I Overlerde sınırlı büyüme
Ia-Tek over, kapsül intakt,asit (-)
Ib-İki over, kapsül intakt,asit (-)
Ic- Bir veya her iki over yüzeyde tm(+) veya
kapsül rüptüre,asit (+),(+) peritoneal yıkama
„
Evre II Pelvik yayılımlı bir veya iki
overde büyüme
IIa-Uterus ve/veya tuba yayılım ve/veya met
IIb-Diğer pelvik dokulara büyüme
IIc-İki over yüzeyinde tm veya rüptüre kapsül
veya asit(+) veya (+) peritoneal yıkama
FİGO Evrelemesi
„
Evre III Bir veya iki overde tm ve
peritoneal yayılım ve/veya LAP.Yüzeyel
KC ,İB veya omentum yayılım
IIIa-Tm pelvise sınırlı, lenf nod(-), histolojik
abdominoperitoneal yüzey yayılımı(+)
IIIb-Tm<2 cm., periton yayılım(-),lenf nod(-)
IIIc-Tm>2 cm.,abdominal yayılım(+),lenf nod(+)
„
Evre IV Tek veya iki overde büyüme,
uzak met. Plevral efüzyon, parenkimal
KC met.
Over Tümörlerinin Dağılımı
Histolojik tip
Epitelyal
Germ hücreli
Stromal
Metastatik
%
86
6
4
3
Epitelyal over tümörleri
Histolojik tip
Seröz
Musinöz
Endometrioid
Clear cell
Miks
Undiferansiye
Brenner
%
53.5
15.1
18.6
7
2.3
3.5
nadir
Robboy SJ Pathology Second ed.1988
Epidemiyoloji
„
„
Kadınlardaki kanserlerin % 4’ü
50 yaş üzeri
• Kuzey Amerika, İskandinavya, Kuzey
Avrupa yüksek
• Afrika, Çin, Japonya düşük
„
„
„
Yaşam boyu risk 1/70, (% 1.4)
Yıllık insidans 17/100 000
Yıllık mortalite 7.6/100 000
Risk Faktörleri
„
Beslenme
•
•
•
•
•
•
•
„
Yağlı gıda
Kahve
Az lifli gıda
Düşük A vitamini
Talk
Asbestos
Radyasyon
Çevresel faktörler
• Talk
• Asbestos
• Radyasyon
Risk Faktörleri
„
Üreme
• Erken menarj
• Geç menapoz
• Nulliparite
„
Viral
• Kabakulak
• Rubella
„
Familyal
• Aile anamnezi
• BRCA1,BRCA2 mutasyonu
• DNA mismatch onarım gen mutasyonu
„
„
Laktasyon
İnfertilite ilaçları
• >12 siklus klomifen ile 2-3 kat artmış
risk
• Bu olgularda tümörlerin çoğunluğu LMP
(Borderline) tümörler
Çeşitli Risk Faktörleri ile
Yaşamboyu Over Kanserine
Yakalanma Riskleri
Risk Faktörü
Aile öyküsü yok
Over kanserli 1.derece
Bir Akraba
Over kanserli 1.derece
İki Akraba
Meme kanserli 1.derece
İki Akraba
Kendinde meme kanseri
BRCA mutasyonu taşıyıcısı
HNPCC
Yaşamboyu
Over Kanseri riski
% 1.4
% 3.5-7
% 15
% 3.5-7
% 3.5
% 16-27
% 3.5-5
Herediter Risk Faktörleri
Ailevi Öykü
Yaşam boyu risk %
Risk faktörü yok
1.5
1 derece yakını
5
2 birinci derece yakını
7
Herediter ovaer kanser
sendromu
Bilinen BRCA1 or BRCA2 mutasyonu
40
35-65
Herediter Over Kanseri
„
„
„
„
„
Over kanserlerinin % 90’ı sporadik
Tüm epitelyal over kanserlerinin % 10’u
herediter kökenli
Otozomal dominant geçişli- Birden fazla
generasyonda bir çok aile üyesi etkilenir.
Herediter over kanserlerinin %90’ı BRCA
gen mutasyonları ile ilişkili/%3 HNPCC
sendromu?
Olguların % 60’ı BRCA1 ve %30’uBRCA2 ile
ilişkilendirilebilir.
Günümüzde ortak kanı
„
„
BRCA1 gen mutasyonu taşıyıcıları %
40-50 yaşamboyu over kanseri riski
taşır
BRCA2 gen mutasyonu taşıyıcıları %
20-30 yaşamboyu over kanseri riski
taşır
Azaltan Faktörler
„
„
„
Oral kontraseptifler
Tüp ligasyonu
Profilaktik ooferektomi
Oral Kontraseptifler
„
„
„
„
Genel populasyonda, OC kullanımı over kanseri
riskini düşürür ~% 40
OC kullanımı en az 5 yıl olduğunda yaklaşık % 50
over kanseri riski azalır. Ancak ovulatuvar siklus
oranları yalnız % 15 azalır.
Nullipar bir kadının 5 yıl OC kullanımı over
kanseri riskini multipar bir kadına eşitler.
Pozitif aile öyküsü olan bir kadının 10 yıl OC
kullanımı over kanseri riskini öyküde risk faktörü
olmayan bir hastanın altına indirir.
Gross ve Schelesselman,Obstet Gynecol,1994
„
Risk azalması kullanılan süre ile bağlantılı olarak
son kullanımdan 10 yıl sonrasına kadar devam
ediyor görünümdedir.
Rozenberg et al,JAMA,1982
Profilaktik Ooforektomi
‰ Over kanseri, yüksek mortalite hızı, etkin
taramanın olmaması, koruyucu önlemde
profilaktik ooforektomiyi gündeme
getirmiştir.
‰ BSO, BRCA mutasyon taşıyıcılarında hem
meme hem de over kanseri riskini azaltır.
‰ Aile öyküsünde over kanseri olan 35 yaş üstü
kadınlarda PO önerilmektedir.
‰ Jinekolojik ya da kolorektal cerrahi
uygulanan 40 yaş üzeri kadınlara rutin BSO
toplumda Over Ca insidansında %5 azalmaya
yol açar.
BRCA Taşıyıcıları
‰Prospektif çalışma
‰170 BRCA taşıyıcısı
‰Ortalama 2 yıl takip
‰BSO yapılanlarda,
‰Over
‰Peritoneal
‰Meme kanseri insidansı anlamlı
olarak azalmıştır.
Kauff et al, N Eng J Med 2002;346:1609-15.
Tarama
Hastalık belirtisi olmayan bir toplumda, belirli bir hastalık
ya da durumun tanısının konulabilmesi için düzenli
aralıklarla sistematik olarak uygulanan tıbbı bir işlemdir.
AMAÇ: Preklinik Evrede
Erken Tanı
Erken tanı
Konservatif cerrahi şansı
Sağkalım artışı
Over Kanserinde Tarama
„
„
„
Tarama protokollleri genellikle 50 yaş
üzeri olgulara önerilmektedir.
Ailevi risk taşıyanlarda 25 yaş sonrası
taramaya başlanması önerilmektedir.
1995 yılında NIH ailesinde 2 ya da
daha fazla akrabasında kanser olan
olgulara 35 yaş üzerinde yıllık TvUsg
ve Ca125 takibi önermiştir.
Temel Tarama İşlemleri
„
Tek tetkik
• TV/US ile görüntüleme
• Serum tümör belirteçleri
„
„
Tek belirteç
Belirteç panelleri
• Genetik testler
„
„
Ardışık tarama stratejileri
Kombine tarama stratejileri
Diğer Yöntemler
„
„
„
„
„
Dopler
3D Ultrasonografi
Bilgisayarlı Tomografi
MRI
PET CT
USG
„
„
Bilateralite(Var/Yok)
Morfolojik Durum
• Duvar Yapısı(İnce/Kalın)
• Septasyon(Var veya ince/kalın)
• Papiller yapı(Var veya ince/kalın)
• Solid alan(Var/Yok)
• Ekojenite(Kistik/solid)
• Kistin büyüklüğü
Tümör Belirteçleri
„
„
„
„
„
„
„
„
„
„
„
„
„
„
„
„
„
„
„
„
Alfa-1 antitripsin
BHCG
CA 15-3
CA 19-9
CA 50
CA 54-61
CA 72
CA 125
CA 195
Katepsin L
Karsinoembriyonik antijen
Seruloplazmin
CRP
CYFRA21-1
Dianon marker 70/K
Galaktozil transferaz
HE4
HER-2/neu
İnsan sütü yağ globül proteini
İnsan sütü globül 2
„
„
„
„
„
„
„
„
„
„
„
„
„
„
„
„
„
„
„
„
„
„
„
„
ILIL-2 reseptö
reseptörü
ILIL-6
ILIL-8
ILIL-10
Inhibin
KallekreinKallekrein-6
KallekreinKallekrein-10
Kipid iliş
ilişkili sialik asit
Lisofosfatidik asit
Matriks metaloproteinaz 2
MCSF
Mezotelin
MusinMusin-benzeri karsinom antijeni
Osteopontin
Over serum antijeni
OVX1
P110epidermal bü
büyüme faktö
faktörü resptö
resptörü
Plasental alkali fosfataz
Prostasin
Sialil TN
Solubl fAS ligand
Tetranektin
Tümör nekrozis faktö
faktör reseptö
reseptörü
Üriner gonadotropin peptid
CA 125
„
„
„
„
Over kanserinin değerlendirilmesinde kullanılan
en yaygın tümör belirtecidir.
Yüksek molekül ağırlıklı bir glikoproteindir
(musin).
İlk olarak Bast ve ark tarafından, 1981’de fare
monoklonal antikorları kullanılarak belirlenmiştir
(OC 125).
Bu antikorlar immünohistokimyasal özelliklerine
göre iki ana grupta değerlendiriliyor
• OC 125 benzeri antikorlar
• M 11 benzeri antikorlar
Beraberinde ayrı bir grup olarak OV 197
antikorları
CA 125
„
„
„
„
Epitelyal over kanserlerinin %
80’inde, ileri evre over kanserlerinin
% 90’unda yüksek bulunur.
Evre I over kanserlerinin % 50’sinde
yüksektir.
Postmenopozal kadınlarda
yükselmesi daha anlamlı
35 U/ml üzeri değerlerin yanlış
pozitifliği premenopozda % 8.8’ken
postmenopozda % 0.7’dir.
Yüksek CA125
Jinekolojik nedenler
Gastrointestinal/ Hepatik
• Endometriosis
• Akut pankreatit
• Fibroidler
• Kolit
• Hemorajik over kisti
• Kronik aktif hepatit
• Menstruasyon
• Siroz
• Akut pelvik inflamatuvar
hastalık
• Divertikülit
• İlk trimester gebelik
Yüksek CA125
Nedeni bilinmeyen
Malign hastalıklar
• Perikardit
• Mesane kanseri
• Poliarteritis nodosa (PAN)
• Meme kanseri
• Renal Hastalık (kreatinin > 2) • Endometrium kanseri
• Sjögren sendromu
• Akciğer kanseri
• SLE
• Non-Hodgkin lenfoma
• Tbc
• Over kanseri
• Kolon kanseri
• Pankreas kanseri
Bimanuel Muayene
„
Mutlaka gerekir. Ancak erken evrede
genellikle tanı konulamaz. İleri
evrede kitlesel bulgu olarak ortaya
çıkar.
Semptomlar
„
„
„
„
„
„
„
„
Uzun süre görülmez
Batında ağrı ve distansiyon
Bası semptomları (Sık idrara çıkma,
konstipasyon, şişkinlik)
Adet düzensizliği
Bulantı,kusma
Asit
Torsiyon
Zayıflama(facies ovarica)
Tanı Koymada Yararlanılan
Görüntüleme Yöntemleri
„
„
„
„
Ultrasonografi (US)
Manyetik Rezonans Görüntüleme
(MRG)
Bilgisayarlı Tomografi (BT)
PET-BT
Tanı
LAPARATOMİ
„
LAPAROSKOPİ
„
Yayılma Yolları
„
„
„
„
Direkt yayılma
Peritoneal disseminasyon
Lenfatik Yayılma
Hematojen Yayılma
„
Son 50 yılda tarama ve tanı
metodlarındaki gelişmelere rağmen
olguların 2/3’ü ileri evrede teşhis
edilmektedir. Yine bu süre
içerisindeki cerrahi ve
kemoterapideki gelişmeler tüm
evrelerde sürviyi ancak %30’lardan
%50’lere çıkartmıştır.
Borderline Over Tümörü
„
„
„
„
„
„
„
Epitelial over tümörlerinin % 10-15’i
Ortalama yaş : 30 - 45
Çoğunluğu evre I
Metastaz yapabilir
Rekürensler nadir
Kemoterapi tedavide etkili değildir
Yaygın metastazların bulunduğu
hastalarda bile uzun dönem sağkalım
söz konusudur
Borderline Over Tm -Tanı
„
„
„
Overin kendisinde konur
Frozen ile borderline rapor edilen
hastaların %20’sinde nihai patoloji
invaziv over kanseri şeklinde
değişmektedir
Musinöz tümörler daha da sorunlu
Peritoneal Yüzeylerin
Karsinomatozisi
„
„
„
„
Aynı embriyonel kaynak
Over tümörü gibi davranır
Yaygın peritoneal ve abdominal
implantlar
Kemoterapiye cevabı iyidir
OVER KANSERİ
Erken evre
Evre I
(Ia Ib Ic)
Lokal
(Evre II)
İleri evre
diğerleri
(Evre III-IV)
FIGO (Cerrahi Patolojik evreleme)
„
Erken evre epitelial over
tümörlerinde hasta fertilitesi
korunması gerekirse evre 1A’da
konservatif cerrahi yapılabilir. Ancak
düşük riskli olmalıdır. Düşük riskli
evre 1B ve1C tartışmalıdır. İleri
evrede yapılacak cerrahi DEBULKİNG
veya SİTOREDÜKTİF cerrahidir.
OVER KANSERLERİNDE
KONSERVATİF TEDAVİ
„
EVRE Ia GRADE I
PERİTON SİTOLOJİSİ NEGATİF
OMENTUM BİYOPSİSİ NEGATİF
DİĞER OVER BİYOPSİSİ NEGATİF
LENF NODLARI NEGATİF
„
„
„
„
SIK ARALARLA KESİN TAKİP YAPILABİLMELİ
GENÇ VE GEBE KALMAK İSTEYEN KADIN
BATIN İÇİ GÖRÜNÜM TAMAMEN NORMAL OLMALI
ADEZYON OLMAMALI
EVRE OVER KANSERLERİNDE
CERRAHİ TEDAVİ
„
„
„
„
„
„
„
MİDLİNE İNSİZYON
DİKKATLİ PERİTONEAL EXPLORASYON
SİTOLOJİ İÇİN ABDOMİNAL YIKAMA (asit,pelvis
diafragma altı,parakolik bölgeler)
TAH-BSO VEYA ORGAN KORUYUCU CERRAHİ
OMENTEKTOMİ
ADEZYONLARDAN VEYA ŞÜPHELİ ALANLARDAN
BİYOPSİ
BİLATERAL PELVİK PARAAORTİK NOD
ÖRNEKLEMESİ
ERKEN EVRE OVER
TÜMÖRLERİNDE RELAPAROTOMİ
SONUÇLARI
EVRE
Ia
Ib
Ic
IIa
IIb
IIc
n
37
10
2
4
38
9
UPSTAGED
6(%6)
3(%3)
0(-)
4(%100)
15(%39)
3(%33)
YOUNG,JAMA 1983
ERKEN EVRE OVER KANSERLERİNDE GİZLİ
METASTAZ YERLERİ VE ORANLARI
YER
PERİTONEAL SİTOLOJİ
DİAFRAGMA
OMENTUM
ABDOMİNAL PERİTON
PELVİK PERİTON
PELVİK NODLAR
PARAAORTİK NODLAR
SIKLIK(%)
20
7.5
7
10
10
9
12
SOPER,OBSTET GYNECOL 1994
Erken Evre Prognostik Faktörler
„
„
„
„
„
„
„
Yüksek Grade
Clear Cell
Kapsül yırtımış
Asit
Batın sıvısı pozitif
Operasyon öncesi rüptür
Yapışıklık-Tümor ploidisi
CERRRAHİ SONRASI TÜMÖR TEKRARLAMALARI
İÇİN YÜKSEK RİSKLİ ERKEN EVRE OVER
KANSERLERİ
1-EVRE IC VE II TÜMÖRLER
2-GRADE III TÜMÖRLER
3-YAYGIN ASİT VARLIĞI
4-YAYGIN ADEZYON VARLIĞI
PRIMER SİTOREDUKSİYON
SINIFLAMASI
„
„
„
„
„
Tip I : uterus,adneks ve omentum.
Tip II : TipI+ pelvik periton, pelvik ve paraaortik
lenf nod diseksiyon
Tip III:Tip I + Tip II + ince barsak,kolon ve
parsiyel mesane rezeksiyonu
Tip IV: Tip I+II+III ince barsak,kolon iki tarafı,total
mesane ve diafragmanın rezeksiyonu
Tip V: Tip I+II+ III+IV+dalak,pankreas kuyruğu
rezeksiyonu
J.Ledermann, W.J.Hoskins, B.Kaye, B.Vergote
Sitoredüksiyon
Yazar, yıl
n
Optimal rezidüel
hastalık (%)
Rezidüel hastalık
yok (%)
Optimal için
cut-off (cm)
Değişik cerrahlar tarafından cerrahi yapılmış grup (Genel jinekolog ve genel cerrahlar dahil)
Neijt, 1987
191
49
11
2
65
54
14
1,5
Bertelsen, 1990
360
25
8
1
Marsoni, 1990
914
27
-
2
Potter, 1991
163
46
27
1
Eisenkop, 1992
263
54
12
1
Del Campo, 1994
91
27
8
2
Venesmaa, 1994
264
36
-
2
Baker, 1994
136
40
-
1
Makar, 1995
455
27
10
2
Junor, 1999
768
27
-
2
Olaitan, 2001
281
55
-
2
Toplam
3951
34 (25-55)
12 (8-27)
Chen, 1985
47
98
-
1,5
Heintz, 1986
70
70
4
1,5
Michel, 1997
152
91
30
2
Eisenkop, 1998
163
99
85
1
Vergote, 2000
112
89
43
1,5
Eisenkop, 2003
408
96
86
1
Toplam
952
93 (70-99)
65 (4-86)
Heintz, 1988
Jinekolojik Onkologlar tarafından cerrahi yapılmış grup
Sitoreduksiyon ne
zaman uygulanmalı?
„
„
„
Başlangıçta
Arada (Interval debulking)
Sekonder sitoredüksiyon
Sitoredüktif Amaç
„
„
„
Fizyolojik fayda (tümor küçülmesi)
Tümör perfüzyonu(Kötü damarlanma
kemoterapik ajanların suboptimal
konsantrasyonları)
İmmunolojik faktörler.
SİTOREDÜKTİF CERRAHİ
TÜM TÜMÖR DOKUSUNU ÇIKARTMAK
YA DA
1 CM DEN AZ OLACAK ŞEKİLDE TÜMÖR
DOKUSU BIRAKMAKTIR.
İleri evre over kanseri şüphesi
Morbidite, performans durumu ve
Hastalık yayılımı primer cerrahiye
İzin veriyor mu?
Hayır
Evet
Histolojik / sitolojik tanı
Primer sitoredüktif cerrahi
Optimal
Suboptimal
Platin bazlı ve taksanla neoadjuvan
kemoterapi
2-4 siklus kemoterapi sonrası
Cevabın değerlendirilmesi
Platin bazlı ve taksanla
kemoterapi
Cevap veya stabil
hastalık
İnterval sitoredüksiyon
Ek kemoterapi
Progresif hastalık
Alternatif kemoterapi
Palyatif tedavi
Suboptimal cerrahi nedenleri
¾
¾
¾
¾
Rezeke edilemeyen üst abdominal metastazlar ( % 85 )
İleri yaş veya medikal sorunlar (% 11 )
Stabil olmayan intraoperatif fizyoloji ( %2 )
Rezeke edilemeyen pelvik hastalık ( %2 )
( Eisenkop 2001 )
¾
¾
Cerrahi Deneyim ?
Biolojik agresif tümör ?
İlerlemiş evrelerde
prognozu etkileyenler
Yaş
Histoloji, Grade ve Asit
SLL bulguları
KT
Tümor genişliği
Residüal Tümör
Primer sitoredüksiyon derecesine göre
kemoterapiye komplet patolojik yanıt
oranları
Yazar
Yıl
n
Mikroskopik
residüel
hastalık %
Optimal
Sitoredüksiyon
%
Suboptimal
Sitoredüksiyon
%
Cohen
1983
67
73
35
34
Podratz
1984
118
82
44
39
Douplat
1986
51
85
73
19
Free
1987
89
75
36
9
Charmichael
1987
146
62
30
25
Bertelsen
1988
150
67
56
29
Sonnendecker
1988
24
-
69
38
Ayhan
1991
49
92
61
15
Katsoulis
1997
115
-
76
45
809
70
52
31
Toplam
Genel sağkalım (ay)(median)
Optimal
Yazar, yıl
Hoskins, 1994
Baker, 1994
Del Campo, 1994
Makar, 1995
Le, 1997
Michel, 1997
Eisenkop, 2003
Toplam
Suboptimal
Cut-off
(cm)
n
OS
n
OS
1
343
40
294
22
1
55
57
81
32
2
25
>38
66
22
2
123
56
332
18
2
105
>60
191
18
2
138
>30
14
14
1
392
72
16
19
1181
50
994
20
İleri Over kanserinde
Lenfadenektominin Yeri
Benedetti
Panici P, J Natl
Cancer Inst,
2005
1991-2003 arası
Evre IIIB-C,IV
452 olgu
228 olguda
lenfadenektomi
Yapılmamış
sadece bulky lenf nodlar çıkarılmış
224 olguda
Tam pelvik ve
paraarotik lenfadenektomi
yapılmış
195 olgu analiz için uygun
189 olgu analiz için uygun
5 yıılık PFS % 31.2
Median PFS 29.4 ay
5 yıllık survi % 48.5
Median survi 58.7 ay
5 yıılık PFS % 21.6
Median PFS 22.4 ay
5 yıllık survi % 47
Median survi 56.3 ay
*Sistematik lenfadenektomi PFS uzatmasına karşın, genel
surviyi etkilememektedir
Neoadjuvant KT
Seçilmiş olgular
Histolojik Tanı (Open L/S)
3 siklus KT
Sitoredüksiyon
3 siklus KT
Park et al, Schwartz et al, ...
EORTC-GCG 55865
GOG 152
425
550
319 (%75)
424 (%77)
Cisplatin / siklofosfamid
Cisplatin / paklitaksel
Evre IV
%21
%6*
WHO performans durumu 2
%17
%7
< 5 cm
%36
%56
> 5 cm
%64
%44
%10
%5
Erken ölüm
%3
%3
Cerrahiye uygun olmayan
%6
%4
Kayıtlı
Randomize edilmiş
Kemoterapi
Primer sitoredüktif cerrahiden sonra rezidüel hastalık
3 siklus kemoterapi sonrası
Progresif hastalık
Optimal interval sitoredüksiyon
%64
Genel cevap oranı
İnterval sitoredüksiyon
%84
İnterval sitoredüksiyon yok
%70
Komplet klinik cevap
İnterval sitoredüksiyon
%70
İnterval sitoredüksiyon yok
%35
Median genel sağkalım
İnterval sitoredüksiyon
26,4 ay
optimal
31,2 ay
suboptimal
18,6 ay
İnterval sitoredüksiyon yok
35,7 ay
19,2 ay
36,2 ay
İnterval sitoredüksiyon
14,5 ay
12,5 ay
İnterval sitoredüksiyon yok
11,5 ay
12,7 ay
Median hastalıksız sağkalım
Kemoterapi
„
Sitoredüktif cerrahi sonrası
verilmelidir. Kabul gören tedavi
süresi altı kürdür. Bazı olgularda üç
kür sonrası cerrahi ve sonrasında da
yine üç kür (interval) devam eder.
Bazı olgulardada altı kür kemoterapi
sonrası cerrahi yapılabilir.
Kemoterapi
„
Cisplatin veya Karboplatin
+Paclitaksel ana tedavidir. Cisplatin+
Cyclophospamid veya
PAC (cisplatin+
cyclophospamid+doksoru-bisin
olabilir. İntraperitoneal kemoterapi
dışında radyoterapi,ımmunoterapi,
hormonoterapi yapılabilir.
Takip
„
„
„
Muayene
Marker
Görüntüleme
PRİMER CERRAHİ SONRASI REKÜRRENS
„
„
„
„
„
Kemoterapinin etkinliği
Primer kemoterapinin tipi ve süresi
Rekürrenssiz aralık
Tümörün yayılımı
Görüntüleme yöntemleri
„
„
„
„
Second Look Laparatomi
Second Look Laparoskopi
Sekonder Sitoredüksiyon
Second line kemoterapi
SEKONDER SİTOREDÜKSİYON
TANIM:
„ Primer cerrahi sonrası persiste eden
ya da rekürrens olan pelvik ya da
abdominal tümörün cerrahi olarak
çıkartılması
SEKONDER SİTOREDÜKSİYON
İÇİN KONDİSYONLAR
„
„
„
„
İyi performans durumu
Ekstraabdominal metastazların yokluğu
(lenf, deri ve kas dışında )
İntraparenkimal multiple karaciğer
metastazının yokluğu??
Etkili bir ikincil kemoterapi seçeneğinin
bulunması
SEKONDER SİTOREDÜKSİYON SIRASINDA
YAPILABİLECEK CERRAHİ İŞEMLER
„
„
„
„
„
„
„
„
„
Peritoneal implantların ortadan
kaldırılması
Kolon rezeksiyonu (çıkan,inen,transvers)
İleal rezeksiyon
Parsiyel gastrik rezeksiyon
Residü omentum rezeksiyonu
Hartmann işlemi
Kolostomi
İleoileostomi
İleoileal by-pass
SEKONDER SİTOREDÜKSİYON SIRASINDA
YAPILABİLECEK CERRAHİ İŞEMLER
„
„
„
„
„
„
„
„
„
Pelvik tümöral kitlenin eksizyonu
Parsiyel sistektomi
Safra kesesinin rezeksiyonu
Diaframatik rezeksiyon
Splenektomi
Parsiyel hepatik rezeksiyon
Pankreas kuyruğu rezeksiyonu
Abdominal duvar rezeksiyonu
Retroperitoneal lenf nodu disseksiyonu
Download