ULUSAL KURTULUŞ SAVAŞINDA GÜÇLER

advertisement
ULUSAL KURTULUŞ SAVAŞINDA
GÜÇLER
TC.
OSMAN TÜRKOĞUZ
osmanturkoguz@gmail.com
T.VÇeşmealtı;01Hsaziran2010.
I. ULUSAL KURTULUŞ SAVAŞIMIZDA, ULUSAL GÜÇLERİN
KARŞILAŞTIRILMASI! (1 ve2 Bölüm) .................................................................................. 5
BİRİNCİ BÖLÜM! ........................................................................................................ 5
A.
1.
İLETİMİ İLETME YAZIM: ...................................................................................... 5
2.
GENEL DURURUMUZ! ........................................................................................... 6
3.
TARAFLAR ............................................................................................................... 8
a)
TÜRK ULUSAL GÜÇLERİ!............................................................................... 9
b)
KARŞI TARAF: ................................................................................................. 12
(1)
İNGİLTERE: .................................................................................................. 12
(2)
FRANSA: ....................................................................................................... 14
(3)
İTALYANLAR: ............................................................................................. 16
(4)
YUNANİSTAN: ............................................................................................. 18
İKİNCİ BÖLÜM! ......................................................................................................... 19
B.
1.
ANADOLU’DA METROPOLİTLİKLER KURULMUŞTUR! .............................. 21
2.
YUNAN DENİZ KUVVETLERİ: ........................................................................... 23
3.
YUNAN HAVA KUVVETLERİ: ........................................................................... 23
4.
YUNANİSTANIN KÜÇÜK ASYA ORDUSU KUVVESİ! ................................... 23
5.
BATI ANADOLU’DA CEPHE GERİSİ GÜVENLİĞİ! ......................................... 24
1
a)
BÜYÜK TAARRUZDAN ÖNCE, YUNAN SİLAHLI KUVVETLERİNİN
MEVCUDU:................................................................................................................. 24
b)
SAKARYA MEYDAN MUHAREBESİNDE YUNAN ORDUSUNUN GÜCÜ:
25
c)
BİRİNCİ İNÖNÜ MUHAREBESİNDE YUNAN ORDUSUNUN GÜCÜ: ..... 25
d)
YUNAN ZAYİATI: ........................................................................................... 25
6.
TÜRK TARAFI! ...................................................................................................... 26
7.
1920 YILINDAKİ GELİR VE GİDERLER: ........................................................... 29
a)
(1)
PARA OLARAK: ........................................................................................... 30
(2)
MALZEME OLARAK: .................................................................................. 30
(3)
SOVYETLERE GÖRE: ................................................................................. 31
b)
YURT İÇİ KAYNAKLARI ............................................................................... 31
c)
HİNTLİ MÜSLÜMANLARIN YARDIMI! ...................................................... 32
GARP CEPHESİ KUVVETLERİMİZ .................................................................... 32
8.
9.
SOVYET YARDIMLARI: ................................................................................ 30
a)
BATI CEPHESİNİN GENEL MEVCUDU: ...................................................... 32
b)
BÜYÜK TAARRUZ ZAYİAT DÖKÜMÜMÜZ. ............................................. 33
KAYNAKÇA: .......................................................................................................... 33
TÜRKİYE CUMHURİYETİ’NİN İÇ VE DIŞ POLİTİKALARI. .................................. 34
II.
A.
DEVLETİN İÇ VE DIŞ POLİTİKALARI ................................................................... 34
B.
TÜRK’ÜN ULUSAL POLİTİKASI’NIN ESASI ........................................................ 37
C.
SOVYET DEVRİMİ. ................................................................................................... 43
D.
ÇİN DEVRİMİ. ............................................................................................................ 44
E.
ATATÜRK DEVRİMİ ................................................................................................. 45
F.
PRATİK UYGULAMALAR. ...................................................................................... 49
G.
K A Y N A K Ç A ........................................................................................................ 61
ŞEKERSİZ VE BABASIZ BIRAKMAK! ................................................................... 61
III.
A.
“EKMEĞİ KARNEYE BAĞLAMAK” ....................................................................... 61
B.
DÜNYA SAVAŞININ İNSANLIĞA ZARARLARI! ................................................. 71
C.
MÜTTEFİKLER ARASI KONFERANSLAR ............................................................ 76
1.
BU KONFERANSLARDA ALINAN KARARLAR. ............................................. 76
2.
İSMET İNÖNÜ’NÜN KAHİRE’YE GİTME ŞARTLARI ..................................... 77
3.
ADANA MÜLAKATI (30.Ocak/01. Şubat,1943) ................................................... 78
D.
İNSAN KAYIPLARI ................................................................................................... 81
E.
K A Y N A K Ç A ........................................................................................................ 83
IV.
DÖNEKLERİMİZ! VE TÜRK, TÜRKLÜK VE ATATÜRK DÜŞMANLARIMIZ! 84
A.
NECİP FAZIL KISAKÜREK ...................................................................................... 85
B.
MÜSLÜMAN (!) NECİP FAZIL HAKKINDA YAZILANLAR ............................... 88
2
C.
NECİP FAZIL'IN TUTUKLANMA NEDENLERİNDEN BİRKAÇI: ....................... 89
D.
NECİP FAZIL VE İBDA-C TERÖR ÖRGÜTÜ İLİŞKİLERİ .................................... 89
E.
NASIL BİR MÜSLÜMAN (!) ..................................................................................... 90
F.
TÜRKÇE DÜŞMANI .................................................................................................. 91
TÜRK, ATEŞTE ATEŞLE DÖĞÜLÜR! ........................................................................ 97
V.
A.
TÜRK ........................................................................................................................... 97
B.
TÜRK NEDİR? NE DEĞİLDİR? ................................................................................ 98
C.
“DİLİMİZİN BAŞINA GELENLER…” ................................................................... 100
D.
“ULUS VE ÜMMET” ................................................................................................ 106
E.
KAYNAKÇA ............................................................................................................. 113
NEDEN AGAMEMNON’DA İMZA? ...................................................................... 114
VI.
A.
MONDROS ANLAŞMASI........................................................................................ 114
B.
AGAMEMNON KİMDİR? ........................................................................................ 115
C. KARILARINA BİLE SAHİPOLAMAYAN Yiğitlerin! Veletleri, TÜRK’ÜN
VATANINA NASIL SAHİP OLABİLİRLER? ................................................................ 118
KAYNAKÇA ............................................................................................................. 118
D.
İHANETLER SÜRDÜKÇE!...................................................................................... 119
VII.
A.
AZINLIKLAR VE MİSYONERLER. ....................................................................... 119
B.
ERMENİ İSYANLARI .............................................................................................. 123
C.
İLK MİSYONERLİK FAALİYETLERİ. .................................................................. 124
D.
EKONOMİK DURUM VE İMKÂNLAR. ................................................................ 125
1.
EĞİTİM VE HAYIR KURUMLARI ..................................................................... 125
2.
KAPİTİLASYONLAR. .......................................................................................... 126
3.
OKULLAŞMA SÜRECİ........................................................................................ 127
E.
OSMANLI NE YAPIYORDU? ................................................................................. 128
F.
AZINLIKLAR MESELESİ. ....................................................................................... 128
G.
KAYNAKLAR. .......................................................................................................... 130
VIII.
FELAKETLERİ UNUTMAK VE BÖLÜNEREK YIKILMAK! .............................. 130
A.
FELAKET .................................................................................................................. 130
B.
VE BÖLÜNEREK YIKILMAK! ............................................................................... 135
IX.
BAŞKANLIK, MAŞKANLIK SİSTEMİ. ................................................................ 141
A.
”SİSTEM TIKANDI.” ............................................................................................... 142
B.
”BAŞKANLIK VE YARI BAŞKANLIK SİSTEMLERİ” ........................................ 143
C.
BAŞKANLIK SİSTEMİ NEDİR? ............................................................................. 144
D.
SONUÇ OLARAK DERİM Kİ.................................................................................. 151
ANAYASA’YI ŞERİATA AÇMAK MÜMKÜN MÜ? ................................................ 152
X.
A.
R. T. ERDOĞAN VE D. BAHÇELİ .......................................................................... 152
3
NEDEN VE NİÇİN İSTEDİKLERİNİZ OLAMAZ. ................................................. 154
B.
TÜRKLERİ DÖNME ve HAİN GÖZÜ İLE GÖRMEK! .......................................... 158
XI.
A.
TARİH, TÜRK VE TÜRK İNSANI .......................................................................... 158
B.
ARAP EMPERYALİZMİ .......................................................................................... 159
C.
TÜRKLERİN İSLAMLAŞTIRILMASI .................................................................... 166
1.
MÜSLÜMAN ARAPLARIN TÜRKLERE İLK SALDIRILARI ......................... 166
2.
BUHARI’NIN TALAN EDİLMESİ ...................................................................... 166
3.
HACCAC VE RUTBİL ......................................................................................... 167
4.
KUTEYBE İBNİ MÜSLİM ................................................................................... 168
5.
BUHARA'NIN TEKRAR KUŞATILMASI VE İLK TÜRK KATLİAMI ........... 169
6.
BİRİNCİ BÜYÜK KATLİAM ( TALKAN KATLİAMI ).................................... 171
7.
İKİNCİ BÜYÜK KATLİAM. ( CURCAN KATLİAMI ) ..................................... 173
8.
HAKAN SULU'NUN GÖKTÜRK BOYLARININ BAŞINA GEÇMESİ ............ 175
9.
HAKAN SULU'NUN ÖLÜMÜ VE CUZCAN BEYİNİN İHANETİ................... 176
10.
KUR-SUL'UN ÖLÜMÜ VE TÜRK ORDULARININ DAĞILMASI ................ 177
11.
MÜSLÜMAN ARAPLAR TÜRKLERE NEDEN SALDIRMIŞTIR ................. 178
DEĞİŞEN ARAP TOPLUMUNUN YENİ HAYAT ANLAYIŞI ............................. 179
D.
1.
HARBEDEN ASKERLERİN SERVETE KAVUŞMA İSTEĞİ ........................... 179
2.
YAYGIN GEÇİM SIKINTISI ............................................................................... 179
E.
TABERİ ANLATIMLARI ......................................................................................... 180
XII.
TÜRKİYE, NEREYE GÖTÜRÜLMEK İSTENMEKTEDİR! ................................. 183
A.
UYANIŞ ..................................................................................................................... 183
B.
BATIYA KARŞI, BATI KULLANILMALIDIR! ..................................................... 187
C.
SEVR ANTLAŞMASI ............................................................................................... 191
XIII.
BİR ULUSU VE BİR DİNİ FETVALARLA BÖLMEK. ......................................... 192
A.
FETVA ....................................................................................................................... 193
B.
BİRİNCİ DÜNYA SAVAŞI İÇİN MUKADDES CİHAT FETVASI ....................... 195
C.
KUVVAYI MİLLİYE’YE KARŞI “DÜRRÜZADE” FETVASI: ............................ 196
D.
kUVVAYI MİLLİ’Yİ DESTEKLEYEN “RIFAT bÖREKÇİ” FETVASI ................ 198
XIV. İHANETİN BELGELERİ. ......................................................................................... 200
A.
DELİL ........................................................................................................................ 200
B.
ÜÇ HAİN DİN ADAMI ............................................................................................. 201
C.
SAĞ VE SOL MESELESİ ......................................................................................... 204
4
I.
ULUSAL KURTULUŞ SAVAŞIMIZDA, ULUSAL GÜÇLERİN
KARŞILAŞTIRILMASI! (1 ve2 Bölüm)
OSMAN TÜRKOĞUZ
osmanturkoguz@gmail.com
Çeşmealtı;01Hsaziran2010.
A.
BİRİNCİ BÖLÜM!
“KAHRAMANI olduğu kadar GAFİLİ’DE, HAİNİ DE çok milletiz!”
BAŞKOMUTAN MUSTAFA KEMAL.
Turgut Özakman, Şu Çılgın Türkler, s.555.
“Dünya üzerinde Haini en çok olan milletiz!”Başvekil Mustafa
İsmet.1930.
Yunanlılar Anadolu’yu istila etmemişlerdir. Şehitliklerimiz de çatmadır! Diyen
ve bu Milletin 21.000Türk Lirasını her ay yiyen GAFİL, AYMAZ VE
HAİNLERİMİZİN suratlarına!
1.
İLETİMİ İLETME YAZIM:
“Yunanlılar Anadolu’ya gelmemişler!”Diyen Türklük hainlerimize soruyorum:
Manisa’da Tiyatro seyreden Yunan tümeni, içindeki sarıklılarla Kubilay’ımızın
başını kesen Vatan Haini//Bülent Arınç’ın Dedesi/ Derviş Mehmet’e Yunanca
piyes seyrettirmek amacıyla ve pasaportla mı Manisa’ya gelmişlerdi!
Yunanistan’ın Küçük Asya Orduları Başkomutanı Korgeneral Anastasios
Papulas’ın üniformasının ve Başkomutan Tümgeneral Tirikopis’in tabancasının
bizim askeri müzemizde işi ne! Ulusal Kurtuluş Savaşımıza dair, Yunanlı
komutanların anıları ve Yunan Harp Tarihi Yayınları damı yalan? Sizler, bunca
yalanlarınıza ve ihanetlerinize rağmen çocuklarınızın yüzlerine ve dahi aynada
kendi yüzlerinize bakabiliyor musunuz, EY! Aynave Türklük kaçkınları sizi!'
Ulusal Kurtuluş savaşındaki kahraman Yiğitlerimizin Tanrısal öykülerinin
anısına.
“KAHRAMANI olduğu kadar GAFİLİ’DE, HAİNİ DE çok milletiz!”
BAŞKOMUTAN MUSTAFA KEMAL.
Turgut Özakman, Şu Çılgın Türkler, S.555.
Afyon Belediye Reisi:”Anadolu’muzu istila ve işgal etmek için ölen Yunan
askerleri için, Afyon’a Yunan Askeri Mezarlığı yapma teklifinde bulunmuştu.
Başka Bir Atatürk’ten Korkanlar Partisi tarihçi! Milletvekili de:”Yunanlılar
Anadolu’yu istilaya gelmemişlerdir! İstiklal Harbi Şehitlikleri çatmadır,
uydurmadır;”demişti!
Sakarya Meydan Muharebesi devam ederken, Seyit Gazi türbesini ziyaret
eden Yunan Başkomutanı İzmirli Korgeneral Anastasiyos Papulas; Mezarın
büyüklüğünün sebebini sorduğunda, Yunanlı bir subay:
5
“Türkler, büyüklerine ve kahramanlarına saygılarını göstermek için
büyük mezarlar yaparlar!”Dediğinde,1935 senesinde Elefteriyos Venizelos
lehine darbeye girişmek suçundan kurşuna dizilen A.Papulas:
“Ben öldüğümde kim bilir ne kadar büyük mezar yaparlar!”Demişti.
Bir Türk Kurmay Yüzbaşısı da, bir radyo programında bu sorunun
yanıtını vermişti:”Size o kadar büyük mezar yaptık ki, Sakarya’dan izmir’e
kadar.
Vatan hainlerimizden çatma kahramanlarına görkemli türbeler yaptıran
hainlere sözümüz eklice sunduğumuz yazımızdadır. Saygılarımla.
Efendim, bendeniz bu başlık altında bir kitap yazmayı amaçlamıştım. Bu
işin zorluğundan yılmadım ve yılmam da. Yazmış olduğum kitaplar raflarda, ya
da alanların elinde kaldı.
Ulusumuzun kahramanlıklarını ilgilendiren konularda sürekli konuşanları
dinlediğimde, bunların dört grupta toplanmış olduklarını gördüm:
1*Hiçbir gerçekçi bilgisi olmadan; yalan ve yanlış, kulak
dolgunluğunun vermiş olduğu cesaretle konuşanlar;
2*Hainler ve Ajan Provokatörler!
3*Yunanistan’ı hafife alanlar;
4*Türk Ordusunu ve Türk Ulusunu bugünkü seviyesinde sananlar.
Atatürk devrimine inanmayanlar.
2.
GENEL DURURUMUZ!
30 Ekim 1918 tarihinde; Limni adasının Mondros Limanında; Agamemnun
savaş gemisinde, zorla imzalamış olduğumuz Ateşkes antlaşmasının 7’inci
maddesine göre ülkemiz işgal edilmişti. İstanbul, İzmir, Aydın, Antalya, Konya,
Ayıntap, Urfa, Mersin; Adana; Mardn, Maraş, Samsun; Ankara, EskiŞehir, İzmit,
Balıkesir, Bursa, Bandırma ve çok sayıda kasaba ve köylerimiz, İngiliz; Fransız,
İtalya ve Yunanistan tarafından işgale uğramıştı. Doğuda da Ermeniler Kars’ı
işgal ettikleri gibi, Doğu vilayetlerimizde de egemendiler. Karadeniz kıyılarında
da Rum-Pontus işgali vardı. Güneyimizde de Fransız kontrolünde, Ermeni
Milisleri katliamlar yapmaktaydılar.
Yaralı bulunan Yavuz savaş gemimiz İzmit körfezinde bağlıydı.
Donanmamızı oluşturan gemiler de Haliç’e çekilmişti. Bütün denizlerimiz;
İngiliz, Fransız, İtalyan ve yunan donanmasının kontrolü altındaydı. Elimizde
sağlam bir gemi yoktu. Türkiye Büyük Millet Meclisi açıldıktan sonra; Saman
pazarındaki bir kiralık binada,22 deniz subayı toplanarak TÜRK DENİZ
KUVVETLERİ KOMUTANLIĞINI OLUŞTURMUŞTU!
Teşkilat’ı Mahsusa dağıtılmıştı. İstanbul’da birbirinden bağımsız
haberalma grupları oluşturulmuştu. İlk resmi ve yasal, Haber alma grubumuz 6
kişiden oluşuyordu. Savaş boyunca da bu sayı 22 kişide kalmıştı.”Milli
Emniyetin Tarihçesi”. Lütfederek bana göndermişlerdi.
6
Eskişehir’den çekilen İngilizler,(13)lokomotif ve (100) vagonu da
beraberlerinde götürmüşlerdi. Ayrıca işletmenin kasasında bulunan
(20.000)TL’yi de almışlardı.
Elimizde demiryolu olarak şu hatlar kalmıştı:
1-Osmaneli-Eskişehir:118 KM.
2-Eskişehir-Ankara:268 KM.
3-Konya-Ulukışla: 237 KM:
Sakarya Meydan Muharebesinin sürdüğü her gün için, cepheye (320)ton
malzeme taşınmıştır.
MONDROS’TAN SONRA ELİMİZDEN ALINAN VE ELİMİZDE KALMIŞ
OLAN SİLAHLAR!
Ağır top: Elimizden alınan:1099;Kalan:82.
Sahra topu:”
“
:606. Kalan:200.
Piyade Tüfeği: “ “ :667.983.Kalan:123.191.
Ağr. Mk. Tüfek.
“
“
:3.108. kalan:1370.
-----------------------------------------------------------------------------Çeşitli cephelerde kalan:300.000 Asker ve 300.000Piyade tüfeği.
Geri teşkillerde:2000Mk.Tüfek ve 700 Top.
Geri teşkillerde Asker ve Jandarma:150.000 ve 150,000 Piyade tüfeği.
Toplam olarak:450.000 Asker ve 450.000 Piyade Tüfeği.
2000Ağır Makineli tüfek ve 700 adet çeşitli cins ve çapta Top.
BİRİNCİ DÜNYA SAVAŞINDA:2.8O5.534KİŞİ SİLÂHALTINA ALINMIŞTIR.
Bunlardan:
Şehit olanlar:325.O8O.
Yaralananlar:400.000,
Esirdüşenler:250.000kişidir.
Genelkurmay kaynakları, Şehit sayısını:3.159.200 olarak vermektedir.
Genel nüfus sayımız:1914’te 18.520.534 olarak saptanmıştı. Tüm gençler
silâhaltına alınmış olduğundan, üretim kadınlara ve yaşlılara kalmıştır.
Bozkır ayaklanmasında; Bozkır askerlik şubesi başkanı Albay ile İlçe
jandarma komutanı J.Yüzbaşı şehit edilmiş ve ilçede kurulu bulunan barut
fabrikası yakılmıştır.
İstanbuldaki silah ve mühimmat depolarına, İngiliz ve Fransızlarca el
konulmuştur. Zeytinburnundaki, Almanların kurmuş olduğu topçu mühimmat
fabrikasına da el konulmuştur.
Yunan işgali başlarken, izmir’de bulunan 65 topa ve Menemen’deki
7.000.000 Piyade tüfeği fişeğine el konulmuştur.
7
Manisa halkı, Teğmen Nuri Beyin kaçırmak istediği 16 otomatik ateşli
topun kaçırılmasına engel olmuş, bu toplar da Yunanlıların eline geçmiştir.
Balkan Savaşlarından bu yana, Osmanlı Ordusunun düşmanlara terk etmiş
olduğu şehirlerdeki, bankalarda ve çeşitli sandıklardaki paralara da düşmanlar
el koymuşlardır. Kepazelikler saysam sahifelerim dolar! Taraflara da bir göz
atmakta yarar var sanırım.
3.
TARAFLAR
KARŞI TARAF:
1-DIŞ GÜÇLER:
A-İngiltere,
B-Fransa,
C-İtalya,
D-Yunanistan,
E-Ermenistan,
F-Manevi destek: USA.
FİİLEN!
Bağlaşık devletlerin tüm müstemlekeleri:
1-Avustralya,
2-Yeni Zelanda,
3-Hindistan,
4-Suriye, Arabistan, Cezayir, Irak ve Senegal.
2-İÇ GÜÇLER:
A-Devletlü ve Şatafatlı Padişahı Zülcelâl,
B-Halifeyi Ruyu zemin!
C-Anadolu ve Rumeli Rum Vatandaşlarımız!
D-Ermeniler, Osmanlı vatandaşları ve HINÇAK VE
TAŞNAKSUTYUN cemiyetleri ve ermeni devleti.
E-Rum Ortodoks kilisesi,
F-Kürt Teali Cemiyeti,
G-Magri Mira ve Etniki Eterya,
H-Fiili başkanı Rahip Frew ve Sait Molla; Fahri Başkanı
da Devletlü ve Haşmetlû Padişahı Zülcelâl Altıncı Mehmet Vahiddettin,
K-Tüm Hain ve Çıkarcı yobazların altına dayalı
ihanetleri ve dahi VATAN HAİNLERİNİN çıkarmış oldukları, irili, ufaklı (63)
ayaklanma!
3.EK OLARAK:
A-Yokluk,
B-Cehalet ve sefalet,
C-araçsızlık ve gereçsizlik,
Ç-yenilgiler ve işgaller,
D-Uzun savaşların yıktığı harap bir ülke, yorgun, bitkin ve umutsuz bir
yığın halk,
E-Tüm eyaletlerini ve egemenliğini yitirmiş bir devlet!
8
F-Osmanlı ordusunun terhisi ve tüm silah ve mühimmatının da elinden
alınmış olması.
a)
TÜRK ULUSAL GÜÇLERİ!
1*Mirliva Mustafa Kemal,
2*Hukuku Milliye,
3*Kuvvayı Milliye,
4*Kongreler,
5*Türk halkı (başta Alevilerimiz)
6*Beş senedir Silivri’de esir tutulan ayın Filiz Erenerol’un Dedesi
Rahmetli Papa Eftim ve Türk Ortodoks kilisesi.
Ulusal Kurtuluş Savaşımızın büyüklüğünü, Türk ordusunun ve bu orduyu
yaratan Türk toplumunun onurunu, şan ve şerefini küçültmek; Mareşal Gazi
Mustafa Kemal’in dehasını ve yaratmış olduğu destanın heybetini de hafife
almak için, akıl ve vicdanla bağdaşmayan öyküler anlatırlar. Kötü niyetli,
Türklük ve çağ düşmanı dinleyenleri de bu masalları fısıl, fısıl akılları ve de
muhakemeleri gelişmemiz kişilere aktarırlar.
Bu gibi beyinsizlerle çok karşılaşmışımdır:”Mustafa Kemal Paşayı niye
büyütür durursunuz? On paralık Yunanı yenmek te lâf mı yani! O paralık bir işi,
deha ürünü yapıp, çıktınız!”Gibisinden söylemleri çokça dinlemiş, bu gibi akıl
dışı zavallılara, uzun, uzun laf anlatmışımdır. Osmanlının 150.000nüfuslu
Yunana yenilgiğini de bilene rastlamamışımdır.
Sonra da; ilk önce yazılı basında; tarikatlar ve dış güçler egemen
olduktan sonra da sözlü basında olumsuz eleştiriler boy göstermiştir:
“Yok; İngilizlerin asker kanadı, Lort Kürzon’un temsil ettiği siyasi
kanadın aleyhine, Ulusal Kurtuluş Savaşımızı kazanmamızı için, el altından biz
yardım edesiymiş! Anadolu’daki ihanetleri sanki İngilizlerin asker kanadı
çıkartmamış? Mustafa Sagir’in Anadolu’yu kandırması için, İnsizlerin asker
kanadı, İstanbul’da numaralar çevirmemiş gibi! Sanki Mustafa Sagir’in İngiliz
gizli haberalma örgütünden bir İngiliz Albayına bağlı değilmiş gibi! Türk’ün ve
Türklüğün kara yazgısını tek başına silip atan bu Büyük Türk kahramanına hep,
hayâsızca saldırmışlardır. Bugünkü hainler de aynı ihanetin içersindedirler.
Tüm olumsuzluklara karşın; can çekişen bir ümmet güruhundan çağdaş bir
ulus yaratmış olan bu ulusal kahramanımıza ve onun onurlu silah ve devrim
arkadaşlarına hayâsızca saldırılmış ve saldırılmaktadır. Din adına, tarikatlar
adına ve Müslümanlığı TÜRBANA bağlamak adına; bir sürü sürünen ve
sürüngen yaratık; iç ve dış desteklerinin gölgesinde, alçakça saldırılarını
sürdürmektedirler. Tüm bu saldırıların amacı:
Çağdaş, akılcı ve evrensel bilime dayalı, demokratik, LAİK ve sosyal
HUKUK devleti olan TÜRKİYE CUMHURİYETİNİ yıkmak, ŞERİATÇI, GERİCİ,
ÇAĞDAŞLIKTAN nasibini alamamış bir yönetim getirmeye yöneliktir. Tüm bu
saldırılar; bağımsızlığımıza, toprak ve ulusal bütünlüğümüze ve KADIN VE
VATANDAŞ HAKLARIMIZA DA yöneliktir. İran ve Afganistan ve Suudi Arabistan
modelidir ağızlarının suyunu akıtan! Türkiye’nin İran; Türk ulusunun da İran
9
ulusu olmadığını bu sersemlere anlatmak, hem de sürekli bir biçimde anlatmak
gerekmektedir!
Aydınıyla, yöneticisiyle, kolluk kuvvetleriyle, adliyesiyle, ordusuyla
Türk’ün bu anlatım işini yapması; Mareşal Gazi Mustafa Kemal’e lâyık olmanın
baş şartıdır. O:”BU COĞRAFYAYA LÂYIK BİR ULUS OLDUĞUMUZU
GÖSTEREMEZSEK, BİZİM KARA GÖZÜMÜZÜN HATIRI İÇİN BU COĞRAFYA DA
TUTMAZLAR!”Demişti!
Londra konferansında, Fransız Generali Gouraud, İngiliz Başbakanı Lloht
George:”Elimizdeki güçlerle Türkleri Anadolu’dan sürüp çıkartmamız mümkün
değildir!” Dediğinde; her yerde zıpçık gibi çıkan Yunanlı Kurmay Albay
Sarıyani:
“Biz Türklerin huylarını biliyoruz. İyi başlarlar ve sonunu getiremezler.
Yunan ordusu Fransız ordusu gibi değildir!” Buyurmuştu. Sakarya’ya taarruz
planını da bu Albay yapmıştı. Güney kanadımızdan, geniş bir yayla sarmak! Bu
enayice plan, Mustafa kemal’e bir hafta kazandırmıştı. Olay bu, amaç bu, hedef
te bu. Yalınız uygulanacak strateji değişik.
Bir zamanlar; Çetin Altan adlı bir yazarımız ortaya bir fikir atmıştı:
“Bulgar subayları ve havacıları, Ulusal Kurtuluş Savaşımızda, bizim
tarafımızda katılarak savaşmak istemişlerdi. Bu gerçeği niçin saklarlar?”
Bu istekler yıllarca önce, devletimizin en yetkili kurullarınca, resmi
belgelere dayalı olarak, yayımlanmıştı!
Genel Kurmay Başkanlığı, Harp Tarihi daire Başkanlığının yayımlamış olduğu,
Türk İstiklal Harbi 2’inci cilt,5’inci kısım,1’inci kitabın 177’inci sahifesini birlikte
okuyalım:
“Sıralarda Sofya’da bulunan Bolu milletvekili Cevat Abbas—Gürer—
tarafından, Türkiye Büyük Millet Meclisi Başkanlığına gönderilen yazıda,
Sofya’da pek çok Bulgar subay ve havacılarının Anadolu Milli Türk Ordusunda
hizmet ve görev almak istedikleri ildiriliyordu. Buna verilen karşılıkta, Bulgar
subaylarının ordumuzda kullanılmasının şimdilik uygun görülmediği
bildirilerek, Bulgarların başvurmaları halinde, uygun şekilde durumun idare
edilmesi istenmiştir.”
Hem “üç buçuk Yunanlıyı yenmek marifet mi!” Buyur; hem de”Bulgar
ulusunun subaylarının ulusal kavgaya hizmet beyanlarını “reddettiğimiz
yalanlarını uluslararası boyuta taşı!
Ulusal Kurtuluş savaşımız ne İspanya iç savaşıdır, ne de bu savaşa
katılmış olan uluslararası mavi Tugaylardır!
12 Eylül 1980 öncesi; kendisini milliyetçi, kendisinin dışındakileri
gomünist,” Kemalizm’e de renksiz ot gibi”de yen bir siyasi partimiz, sırf devlet
güçlerine yardım amacıyla! Silahlı bir güç kurmuştu! Devlete ve devletliye
yardımın kurallarını düzenleyen yasaları görmezlikten görerek dâhice bir buluş!
10
Onbaşı Adolf Hitler de İkinci Dünya Savaşından önce; aynı numarayı çekmişti!
SSleri, Gestapo’yu, sırf, Alman Ordusuna yardım etsinler amacıyla! Kurmuştu.
Homoseksüel ve dahi Alman Milliyetçisi Yüzbaşı Ernest Röhm’ün kurmuş
olduğu SA’LARI, bir gece baskınında; aynı yatakta şoförü ile yakaladığı
Yüzbaşıyı öldürmüş, sayıları 400.000’e varan sa’ları da ss’lere katmıştı.
Demokratik, laik, sosyal hukuk devleti olan ve Kemalist insancıl bir temel
üzerine kurulmuş bulunan Türkiye Cumhuriyetini silahla korumak, bu vazifeyle
yasal olarak görevlendirilmiş olan güçlerimizin görevi olduğunu hep
savunmuşuzdur.
Şimdi oturduk, bu dünyada ilk defa bir Türk’ün yarattığı, hem de yoktan
var ettiği Ulusal Kurtuluş Savaşındaki dengesizlikleri yazalım dedik. Yarınların
araştırmacısı Atatürkçü kuşakların, geniş kaynakları taramak suretiyle, epik
destanları gölgede bırakacak gerçekleri ortaya koyacaklardır. Türk çocuklarının
beyinleri çağdışı safsatalarla yıkanırken; aydını, doktoru, politikacısı ve din
adamları geçinenleri, Türklük ve din düşmanı bir ruh hastasını veli ve ulema
ilan ederken, oturup ta ağlamamız mı gerekirdi!
Milliyetçiliğin ne olduğunu ve ne olmadığını bilmeyen; ümmetçiliği ve
Arapçılığı Din ve Milliyet olarak yutturmaya çalışan; ulusal dilini ve ulusal
kimliğini de inkâr eden bazı çağ dışılar da bambaşka bir destekli uğraş
içersindeler. Mustafa Kemal’in karşısına kendi emrindeki silah arkadaşlarını ve
vatan hainlerini çıkarmaya çalışmaktalar. Bu uğraşın başlangıç tarihi, Ulusal
Kurtuluş Savaşının başlangıç tarihiyle başlamaktadır.
Birinci ordu komutanı Korgeneral sakallı Nurettin Paşa, Başkomutanlık
Meydan Muharebesinin sahibi ve İzmir fatihi olarak, şapka devrimine karşı
çıkartılmıştır!
Mareşal Gazi Mustafa Kemal;1927 senesinde; Cumhuriyet Halk Fırkasının
3’üncü kongresinde,36saat,30dakika süren Nutkunu okuyarak konuyu tüm
açıklığıyla tarihe armağan etmiştir.
O’NUN silah arkadaşlarının hepsi de birer milli kahramandılar. Bir türlü
havsalalarına sığdıramadıkları o görkemli devrimler sırasında, o parlak tarihi
aydınlık yolda, birer, birer dökülmüşlerdir!
Şimdi; hepsi de hakkın Rahmetine kavuşmuş olan; Kâzım Karabekir’i,
Mareşal Fevzi Çakmak’ı, Ali İhsan Sabisi, Ali Fuat Cebesoy’u O’NUN karşısında
göstermek uğraşı ahmaklıktan ve hainlikten öte bir anlam taşımaz!
Rahmetli Rauf Orbay; konuyu tüm açıklığı ve gerçekliği ile açıklamıştır:
“O olmasaydı, bizim hiç birimiz bir şey yapamazdık. Bizler olmasaydık, O
yine her şeyi daha iyi yapardı!”
Rahmetli Kâzım Karabekir; taa! Sivas’a kadar gelerek, Mustafa kemal’i
tutuklayarak İstanbul’a götürmek telaşı içindeki Korgeneral Kavaklılı Fevzi
Bey’e-Çakmak:
11
“Bu işi ondan başka kimse yapamaz.”Diyerek kararlılığını göstermişti.
Mareşal Fevzi Çakmak; Mustafa Kemal’in çok hırslı birisi olduğunu, başarıdan
sonra kendilerini tutuklayabileceğini savunmuştu. Kâzım Karabekir’in yanıtı da
çok görkemli olmuştu:
“O günlere yeter ki ulaşalım da, zararı yok, bizi tutuklasın!”
Erzurum günlerinde; İstanbul hükümetinin ısrarla geri çağırması üzerine,
askerlikten istifa eden Mirliva Mustafa kemal’in huzuruna çıkan 15’inci kolordu
komutanı Mirliva Kâzım Karabekir; dimdik esas duruşa geçerek:
“Ben ve kolordum emrinize amadeyiz, benim aziz komutanım!”Diye
tekmil vermiştir.
Onların hepsi de yiğit, hepsi de bu büyük destana lâyık, ulusumuzun
gözbebeği kahramanlarımızdır; bu da böyle biline.
Bu ulusal ve de evrensel davanın ekseni Mirliva Mustafa kemaldir. En
küçük erinden en büyük mareşaline kadar, Ulusal Kurtuluş savaşı adlı bu epik
destanın anlı ve şanlı kahramanlarıdır onlar.
Bugünkü onurlu varlığımızı onların mübarek kanlarına ve asil terlerine
borçluyuz. Bu küçücük yazım, onların soylu anısına sunulmuştur. Bu da böyle
biline!
b)
KARŞI TARAF:
(1)
İNGİLTERE:
Uçsuz ve bucaksız bir müstemlekeler imparatorluğu. Birinci Dünya Savaşında;
Çanakkale’ye çıkmadan önce; Harbiye Nazırı Lort Kitchner ile bazı İngiliz
makam sahipleri arasında yapılmış olan müzakerelerde ve yazışmalarda; yalınız
Hindistan ile Osmanlı İmparatorluğunun karşılaştırılmasında şu sonuca
varılmıştır:
“Bizim Hindistan’ın bir kolunu bağlasak bile, tek kolla Osmanlı
imparatorluğunu yine de yener!”
Dünyanın güneş batmayan bu İngiliz imparatorluğu haşmetlidir,
donamaları da, kara ve hava kuvvetleri de güçlüdürler. Maliyeleri de çok
sağlamdır. Kütülemara’da 13 general, 450 subay ve de 13.500 askerle esir
düşen İngiliz generali Tawsend, savaşı kim kazanır iddiasında şöyle
buyurmuştu: Masaya bir madeni İngiliz lirası ile bir Osmanlı kâğıt lirası
konulmuştu. Üfürülünce de Türk lirası uçmuştu.
“Üfürüldüğünde, kimin parası masadan uçmaz, savaşı o kazanır!”
12
Tüm dünya denizleri olduğu gibi, Osmanlı İmparatorluğunu çevreleyen
denizler de İngiliz donanmasının gözetimi altındaydı. Ankara’da bile 120 kişilik
bir kontrol noktası vardır. Samsunda’da 250 kişilik bir bölükleri vardır.19 Mayıs
1919 tarihinde; Sansun’a inecek olan Mirliva Mustafa Kemal’i tevkif etmekle de
görevlidir. Bandırma vapuru limana yaklaştığında; İngiliz müfreze komutanı
Binbaşı, müfrezesinin gerisine bir göz attığında, aklı başından gider. Her erinin
gerisinde, kaytan bıyıklı, siyah çizmeli elleri bellerinde yiğitler durmaktadır.
Mirliva Mustafa Kemal’in huzuruna dikilir, esas duruşta:
“Ben ve emrimdeki bölüğüm emirlerinize amadeyiz Sayın
General!”Tekmilini verir. Ulusal Kurtuluş Savaşı bitene kadar da Ankara’da
tutulurlar. Savaş bitiğinde askeri mahkemede, kendisini şöyle savunur:
“Benim görevim emrime verilen askerleri sağ ve salimen ülkeme
getirmektir. Esaret hayatımızda, üç askerin vadesiyle öldüler.”samsundaki
durumu anlatır ve:”Mustafa Kemal Paşayı, emriniz gereği, tutuklamaya
kalksaydım, hepimiz ölmüş olacaktık!”Der ve aklanır. İkinci Dünya Savaşında
da Türkiye’de görevlendirilir.
İngiltere Anadolu’da işgal etmiş olduğu bazı vilayetlerimizi Fransızlara
devreder.
USA’NIN Osmanlı topraklarının işgal edilmesinde manevi desteği vardır.
İzmir limanında, Arizona ve Newjersey adlı iki kruvazörü yatmaktadır. İzmir’in
işgal planı Arizona savaş gemisinde yapılmıştır.
İngilizler, İstanbul ‘da Kara Harp okuluna yerleşerek polis alama
bahanesiyle bir haberalma sistemi oluşturmuşlardır. Bunun adı da: kara
Jumbo’dur!
Osmanlı İmparatoru ve İslamların Halifesi altıncı Mehmet Vahdettin’in
himayelerinde ve Sait Molla’nın da başında bulunduğu “İngiliz muhipleri
cemiyeti de”,harıl, harıl İngilizlere ajanlık yapacak vatan hainlerini yetiştirerek,
ayaklanma çıkartmaları için Anadolu’ya bol altınla göndermektedir.
Anadolu’da akıtılan masum Türklerin kanları, din ve Hilafet adına
akıtılmıştır.
Yaralı bulunan Yavuz adlı savaş gemimizi İzmit’e çekerek, Mustafa
kemal’e karşı savaşmak üzere bir kolordu kurmuşlardır. Bunu komuta heyetini
de yavuz’un içinde toplamışlardır. Bu Kolordunun adı: KUVVAY’I İNZİBATİYE
ve KUVVAY’I TEDİBE’DİR. Komutanları da; Ünlü Benli Belkız’ın babasıdır!
İngilizler; Fransızları, İtalyanları ve yunanlıları oynatıp durmuştur.
Savaşın politik ağırlığı İngiltere Dış işleri Bakanı ve Hindistan Genel Valisi Lort
Kürzon’un omuzlarındadır. Bunların adları müttefiklerdir ama birbirlerine kazık
atmaktan da bir türlü vaz geçememişlerdir. Fransa ve İtalya, Anadolu milli
hükümetine, uçak, silah, mühimmat ve asker üniforması satmıştır. O İngilizler
ise, başımıza tüm belaları sardırmışlardır. Birinci Dünya savaşı arifesinde,
bedelleri peşinen ödenmiş olan iki savaş gemimize el koymuşlardır. Savaşın
13
başlangıcında da, Rusya’ya karşı Osmanlı İmparatorluğunu korumak amacı ile
yerleşmiş olduğu Kıbrıs adasını ilhak etmiştir. Birinci Dünya Savaşında Mısır
esir kampında esir bulunan 150.000türk askerinin, bitlerini temizleme
bahanesiyle KREZOL’LÜ havuzlarda yıkanmaya zorlayarak gözlerini kör
etmişlerdir. Bu eylemleri bir Ermeni doktorun önerisi üzerine yapmışlardır. Sırf
esir askerlerimizin askeri hizmetlerde kullanılmaması için bu insanlık dışı
eylemlerini yapmışlardır.
Para, silah, politik güç ve Yunanistan lehine istihbarat ile; İngiltere,
Türkiye Büyük Millet Meclisi güçlerinin karşısına dikilmiştir.
(2)
FRANSA:
Ağır sanayi devrimini gerçekleştirmiş; denizde, karada ve havada çok güçlü,
sözde, hürriyetlerin beşiği ve evrensel hamisi! Adi bir sömürgeci olarak serpilip
gelişmiştir! Cezayir, Tunus, Suriye emri işgallerinde; Afrika, Hindi çini’de,
Madagaskar’da ve Büyük okyanus’ta sömürgeler sahibi; İngiltere’nin dümen
suyunda, Ermenilerin de emicesi bir kabaran ulus! Urfa’yı, Ayıntap’ı ve Maraş’ı
işgal etmiş, Zonguldak’a kadar da uzanmış bir gafil ülke! İngilizlere karşı da ikili
oynamada. İstanbul’da üçlü işgale de ortak. İngiliz, Fransız ve İtalyan polisleri,
Fukara Osmanlı polisiyle birlikte devriye olarak gezmede! Kuvvay’ı Milliye,
İstanbul’u kontrolü altına almış haberleri yok. Zaman, zaman İngiliz Kruvazörü
İren Dük, Kuvvay’ı Milliye’ye geçiş yolu olan Beykoz sırtlarını bombardıman
etmede. Bu nedenle de Türk halkı, bu savaş gemisine ”TENEKE KÖPEK!”
ADINI TAKMIŞTIR.
Kuvvetli bir Fransız donanması, İstanbul’u, Çanakkale boğazını ve İzmir’i
tutmuş. Paris ve Aleksandret adlı iki gambot ta, Akdeniz sahillerimizde; MersinAntalya arasında kuş uçurtmamaktadır.
Bu iki katil gemi de Antalya körfezinde yatmaktadır. Topçu Yüzbaşısı
Rahmetli Mustafa Erdoğan Beyin 7,5Luk bataryası bu iki geminin hesabını da
gördüğü gibi; Meis adasında yatan İngiliz uçak gemisi MERİ’Yİ de batırmıştır.
Bu kahraman batarya’nın Mondros ateş kes hükümlerinin aksine kapak
takımlarına el konulmamıştır. Rahmetli Mustafa Erdoğan, Çanakkale Kahramanı
Miralay Şefik Beyin damadıdır,1965 senesinde Antalya’da vefat etmiştir.
Halen kullanmakta olduğumuz Alemdar gemisi de; Kuvvay’ı Milliyeci
kahramanlarımızın sopa ve de yumrukla Fransızlardan ele geçirmiş oldukları bir
gemidir.
İkinci Dünya Savaşı sırasında; Fransa’dan Afrika’ya kaçarak, burada
felçten ölen Ebleh Fransız Mareşal’i Franset D’esperey, iki Fransız askerinin
kantarmasından tutmuş olduğu, yularsız ve dahi dizginsiz bir Beyaz at
üzerinde, Osmanlı oğlanı laternacıların şiddetli alkışları ve caddenin iki
tarafından sarkıtılmış yabancı bayrakları arasından ve Beyoğlu’ndan geçerek,
İngilizlerin kendisine vermiş olduğu rolü, aptallığını belgeleyerek yerine
getirmişti!
14
Anadolu’muzun birçok yerlerinde bulunan işgalci ve kontrolcu yabancı
birlikler de Mustafa Kemal’den ilk şamarlarını yemedeler.
Maraş’ta bulunan Fransız işgal komutanına bir Maraşlının yanıtı tam
Mustafa Kemalce bir tokattır:
“Burayı, İstanbul hükümeti Fransızlara bıraktı! Önüne çıkan bir Maraşlıya
böyle demişti bu Ermeni âşığı Fransız. Almış olduğu yanıt ta Türk halkının
yanıtı olmuştur:
“İSTANBULDAKİ KIRIK DÖLLERİ, KİMİN MALINI KİME VERMİŞLER?”Bu
birinci Türk tokatı olmuştu!
İş bu yanıt; Erzurum Kongresine giderken, bir söğüt ağacının gölgesine
öğle yemeği olan PEYNİR; EKMEK ve SOĞAN’IN başına çökmeden önce,
Mirliva Mustafa Kemal’in bir Koca Erzurumludan almış olduğu yanıt kadar
görkemlidir:
“İşittim ki; İstanbul’daki kırık dölleri, Erzurumu’u düşmana
verecekmiş’Kimin malını kime verirlermiş? Onun hesabını sormaya geldim!” Bu
yürekli sahiplik karşısında Ermenin Emicesi Fransız ne yazar, Yunanın
Emicesi? Lloyd George ne yazar ve napar!
Bir sürü vatan haini; Padişahı, Şeyhülislamı, Sait Mollası ve Damat Ferit
haini ne yapar? Kafalarını taşlara vura, vura, vatan hainliklerini tarihin o
şaşmaz hükmüne teslim ederek yurt dışına tüyerler ve köpekliklerini orada
sürdürürler. Kimileri sığınmış olduğu Selanik’te önce adlarını, sonra da
dinlerini değiştirirler! Ama velâkin, Anadolu Türk olarak kalır.
MONDROS Ateşkes antlaşmasından sonra; bu Fransızların ettiğini
İngilizler etmemiş; İtalyan fukarası ise hiç etmemiştir. Bilfiil Ayıntap’a Maraş’ta,
Adana’da, Saimbeyli’de ve Urfa’da Türk ulusunun üstüne, Fransız kültürünün,
hümanizminin ve de Fransız uygarlığının ürünü olan her türlü ölüm aracını, top,
makineli tüfek ve uçak bombalarını yağdırmıştır. Sonunda da rezil ve rüsva
olarak Mustafa Kemal’den aman üstüne aman dilemişlerdir. Fransız
parlamentosunda; Fransızlara karşı gelen Türklere anarşist diyen bir hükümet
üyesine muhalefetten okkalı bir yanıt gelmiştir:
“Ekselans, Fransa’da bu gibi kimselere kahraman
denilmektedir!”Demiştir.
Ankara’daki Fransız Albayı Muogin’e, Mustafa Kemal’in Anadolu ihtilalı
üzerine vermiş olduğu ders para etmeyince; Fransızlara Urfa’da, Gaziantep’te,
Maraş’ta ve Gülek boğazında anlayacakları dilden iyi bir ders verilmiştir.
Jandarma üsteğmeni Rahmetli Hasan Akıncı (KARAAFET);45 kişilik birliği ile
Ünlü Verdün kahramanı Binbaşı Menil’i450 kişilik taburu ile Anadolu yiğitlerinin
deyimi ile yesir almıştır.
Bu çarpışmalarda; şehirlerimizi için bizim taraf Kuran’ı Kerim okurlarken,
karşı taraftan da Kuran okunduğuna tanıklık etmişlerdir. Meğerse Fransız
15
sancağı altında Müslüman Türklere karşı savaşırken ölen Cezayirli müslüman
Arapların Necip! Ruhlarına dualar okunmaktaymış!
Napolyon Bonapart bile, Mısır’ı aldığında müslüman olduğunu beyen
ederek Ali adını almamış mıydı? Emperyalizmdir bu; her kılığa ve her dine
kolaylıkla girer.
Mustafa Kemal’in askerleridir bunlar. Güneydeki Fransızları ve Fransız
destekli Ermenileri yener. Doğudaki Rus, İngiliz ve Fransız destekli Ermenileri
de yenerek yönünü asıl hedefe, batıya çevirir.
Besançon üniversitesinde görevli bulunan Madam Angel’in 94’lük
babası, boşuna:
“Ah! Türk kardeşlerim; babamız bize çok söylemişti. Osmanlının
kıymetini bilin, bu dönek Gâvurlara da aldanmayın dediydi!”Diyerek dizlerini
düğmüştü.
Patisteki Per Laroş mezarlığında bir anıt vardır; kaidesinde:
“Birinci Dünya Savaşında Fransızlarla omuz, omuza savaşan Ermenilerin
anısına!” Yazmaktadır.
(3)
İTALYANLAR:
İtalyanlar da, Anadolu’nun mirasçısı rolüne soyunmuştu. İngilizi, Fransızı ve
Yunanlısı da aynı roldeydiler.
M.Ö.735 yılında; Roma şehrini Romulüs’ün kurmuş olduğunu biliyoruz.
Kurt motifi de, ilginç olmasına çok ilginç! Bir de ETRÜSKLER var, Anadolu
çıkışlı.
M.Ö.1200 tarihlerinde; Truva Agamemnun tarafından ele geçirilince;
Truva kralı Priamos’un yeğen Yiğit Enea, kör babasını sırtlayıp, soluğu İtalya’da
alır! Roma’ya esas olan bir şehir kurar. Bundan dolayı da İtalyanlar da Anadolu
yağmasından miras payı isterler
.
Kral Priamos’un Agamemnun’a kapatma giden ve Agamemnun’un karısı
Klyteamastra tarafından Agamemnun ile birlikte öldürülen kızı
KASSANDRA’NIN adı İtalya’da ünlü bir geçide verilmiştir. Onlar da Anadolu’dan
pay kapmaya gelirler. Söke’yi, Antalya’yı ve Konya’yı işgal ederler. Konya garı
da İngiliz işgalindedir. Antalya işgali ilginçtir.
Otuz kadar yüksek rütbeli İtalyan subayı, Antalya Vilayet konağının giriş
kapısı önüne gelirler. Antalya limanında da savaş gemileri hazır ve dahi
nazırdır. Vilayet konağının kapısında nöbet bekleyen yırtık çarıklı jandarma
eri,1903 modeli Mauser tüfeğini gelenlere doğrultur ve:
“YASAAAH!”Diye de bağırır. Horoz tüylü şapkalı İtalyan işgal kuvveti de
gerisin geriye gemilerine dönerler!
16
Yıllar sonra; Antalya lisesi edebiyat öğretmeni Rahmetli Rauf Mutluay’a,
öğrencileri “DEVLETnedir”diye sual ettiklerinde, yukarıda anlatmış olduğum
olayı anlatarak:
“ANTALYA VİLAYETİNİN KAPISINDAKİ YARIM ÇARIKLI JANDARMA
ERİDİR!”Diye cevap verir.
EVET, DEVLET BUDUR! Zırhlı arabalarda ve koruma ordusu ile
gezenler değil!
Mirliva Mustafa Kemal Paşa, Samsun’a çıkar. Samsun’un ana
caddesinde; yırtık elbiseli bir asker ağlamaktadır:
“Devlet batıyor, beni de terhis ettiler!” Diye de dövünmektedir. Mustafa
Kemal emrini verir:
“Bu askeri alın, giydirin ve benim konutumun kapısına nöbetçi dikin!”Bu
asker, Mirliva Mustafa Kemal’in ordusunun ilk eridir.
Daha sonra bir sivil gelir, tabancasını Mustafa kemal’e uzatır:
“Paşam, seni vurmam için bunu bana verdiler. Sen kötü adam olamazsın,
buyur!” Diyerek tabancayı teslim eder. Mirliva Mustafa Kemal:
“Bunu da alın ve giydirin. Bunu da konutuma nöbetçi dikin!” Emrini verir.
Bu da Mirliva Mustafa Kemal’in ordusunun ikinci eridir.
Gelelim İtalyanlara; İtalyanlar, Trablus’tan tanıdıkları Mustafa Kemal ile
çatışmayı göze alamadıklarından yardım elini uzatmışlardır. Bunda biraz da
Yunanistan’a Anadolu’dan fazla pay verme politikası etkili olmuştur. İtalyanlar:
1-230.000 kat askeri üniforma vermeyi taahhüt ettikleri halde,32.000 kat
askeri üniforma teslim etmişlerdir,
2-Birinci Dünya Savaşında; Avusturya ordusundan ganimet olarak almış
oldukları 7,9 mm. çaplı piyade tüfeklerini ve bu tüfeklerin cephanelerini
bedelleri karşılığında satmışlardır,
3-uçak satmışlardır,
4-Milas’a düşmüş olan bir uçaklarını bize bırakmışlardır. Türk
teknisyenleri bu uçağı tamir ederek Türk ordusuna teslim etmişlerdir.
5-İstanbul’da konsolosluk yapmış olan İtalya Dış İşleri Bakanı Kont
Sforza’nın istihbarat yönünden çok yardımları olduğuna şahsen inanmaktayım.
Bu ortaklar, İngiliz yuları ile epeyce aleyhimizde bulunmuşlardır.
USA Başkanı Wilson; Yunanistan başbakanı Elefterios Venizelos’a”
Yunan isteklerinin tatmini için söz vermiştir! Ayrıca; İzmir’in Yunanlılar
tarafından işgali için de Lloyd George’a A”YES!” Çekmiştir.
17
Gelelim gerçek hasmımız yunanlılara: Yunan ulusunun maddi ve manevi
gücünün çok üstünde olan destekçileri ve Yunanlının Ulusal Kurtuluş
Savaşındaki pozisyonlarını tam olarak hesaba katmadan, gerçek bir
değerlendirme yapmamız mümkün değildir.
(4)
YUNANİSTAN:
Osmanlı İmparatorluğunun bir vilayeti iken; İngiltere, Çarlık Rusya ve
Fransa’nın desteğiyle,1929 yılında bağımsızlığına kavuşan Yunanistan bir
büyüme illetine tutulmuştur. Osmanlı yönetimin beceriksizliği, saray ve eşrafın
ayak oyunları, Tepedelenli Ali paşayı Osmanlıya ezdirtmiş; sonunda da
Osmanlı utanç verici durumlara düşürülmüş,1827’de Navarin baskınında;
İngiliz, Fransız ve Çarlık Rusya donanmaları Osmanlı donanmasını yok
etmişlerdir. Mısır Valisinden yardım istenmiş, Mısır valisinin oğlu İbrahim paşa
Yunan ayaklanmasını bastırmıştır. Mısır valisi Kavalalı Mehmet Ali’nin
ayaklanmasında da; ikinci Mahmut:” Denize düşen yılana sarılır!” Diyerek Rus
Çarından yardım istemiştir.1833.Osmanlı imparatorluğu bir dış güce
egemenliğini teslim etmiştir.
1897 senesinde; Osmanlı-Yunanistan savaşında, yenilen Yunanlı olmuş,
Rus çarının araya girmesiyle de Kaybeden Osmanlı İmparatorluğu olmuştur.
Daha önce de; Üçlü destekle Yunanlılar Girit adasını almışlardır.
“MEGALO İDEA” hayaline kapılan Yunanistan, Bizans rüyalarına
kapılmış; Ayasofya Kilisesinde Yunan Kralına taç giydirme paranoyasına
tutulmuş, bu parayonik düşle de Anadolu’yu istilaya karar vermiştir.
Batılı devlet adamlarını eski Atina ve Platon hayranlığı, Yunanlıya gönül
kapılarını platonik olarak ardına kadar açtırtmıştır.
Yunanlının Atina sitesi sakinleri olmadığı ortaya çıkınca da o büyük
düşlerin tarları da kaçmıştır!
Günümüzde bile; İyonya’nın ve Anadolu’nun öneminden habersiz
aydınlılarımız! Yunan Türküleri söylemektedirler. Afyon Belediye Reisi:”
“Afyona bir Yunan şehitliği yapılmalıdır!”Diyerek tepinmededir. Şehitliğin
İslami bir kavram olduğunun ne önemi var!
Halikarnas Balıkçısını ve Azra Erhat’ı okumayan ve okuyup ta
anlamayanlar; nerede yazılı bir taş görseler:”Antik Yunan Uygarlığı’” diyerek
tepinmedeler!
BİRİNCİ BÖLÜMÜN SONU.
TC.
OSMAN TÜRKOĞUZ
osmanturkoguz@gmail.com
TV.Çeşmealtı;08 Haziran 2010.
18
B.
İKİNCİ BÖLÜM!
İLGİ:
A*Bir ulusu ve bir dini bölen fetvalar,
B*İhanetin belgeleri,
C*Vatan hainliği suçları,
D*Dövüşen iki kardeş kavmin tanrılarıdır.
E*Silahlı Kuvvetlere Müdahale, Ulusal Felaketlerin Habercisi midir?
Ostüzü.
Blog adresim: http://osmanturkoguz.blogspot.com/
1854–1855 yıllarında Yunanistan’ın Atina Büyük Elçisi olan bir Fransız
diplomatının anıları dilimize de terüme edilmiştir. Çok ilginç bilgiler
içermektedir. Yunanlıların, Batılıların bildiği gibi uygar insanlar olmadıklarını
örnekleriyle açıklamaktadır bu kitap. Eflatun(Platon)’un Hindistan’da kaldığını
biz de biliyoruz. Eflatun, Devlet isimli eserini Hindistan’dan aşırmıştır diyor bu
kitap.
Bizim Aydın geçinenlerimiz de; Atina’yı ve dolayısıyla Yunanistan’ı
aydınlatan Anadolu kültürünün mirasını yok farz ederek, Türklerin Anadolu’daki
tarihlerini 400 çadırlık bir aşiret göçüne bağlamaktadırlar! Gazi Mustafa Kemal
ATATÜRK; bu bilimselliğe! Gerekli tokadını vurmuştur.
Mareşal Gazi Mustafa Kemal; devrimlerini uygulamaya koyduğu
sıralarda; tüm TÜRK aydınlarının düşüncelerine asırlık bir kuruntu
egemendi:”Arabınkini Arap’a, Aceminkini Aceme, Batı’nınkini de Batı’ya geri
versek; bize uzun kollu bir Buhara hırkasından başka bir şey kalmaz!”
Divan’ı Lugat’it Türkî; Kutadgu Bilik, İbniSina; Farabi, El Buruni,
Secerey’i Terakime, Ali Şir Nevai ve Dedem Korkut’tan haberi olmayan bu
kuruntu sahiplerine bugün acıyarak bakmaktayız!
ATATÜRK, bu tükenmişliğe ve bu ulusal bilinçten yoksunluğa çok acır ve
şöyle derdi:
“Araplarla tanışıncaya dek, Türk’ün devlet, hükümet, hukuk, adalet gibi
uygar kavramlara; şeref, namus, insaf ve vicdan gibi yüksek duygulara birer ad
vermemiş olması düşünülebilinir mi? Belli ki, her ulusta görüldüğü üzere
Türk’ünde tarihte gaflet anları olmuş, birçok varlıklarına ve bu arada diline de
bakmaz olmuştur. Biz şimdi ulusal benliğimize kavuştuğumuz gibi öz dilimize
de kavuşacağız.”
Bu görüşünü de, sık, sık anlatmış olduğu şu öykü ile pekiştirirdi:
“Vaktiyle; zengin bir köy ağası şehirde hamama gitmiş. Yıkanmış, kurulanmış,
Giyinmek için bohçasına el attığında, bir de ne görsün silahlığından başka her
şeyi çalınmış! Başlamış hamamcılardan hesap sormaya. Hamamcılar, Ağanın
19
şantaj yaptığını, yoksa çalınan, çarpılan bir şey olmadığını ileri sürmüşler. Ağa
da, silahlığını çıplak beline kuşanarak ortaya çıkmış ve şöyle haykırmış:
“Görenler Allah için söylesin, ben buraya bu kılıkta gelebilir miyim?
ATATÜRK; öyküsünün sonunu da şöyle bağlardı:
“Ağa’nın hamama çıplak gelmediğine herkesin aklı yattı. Ama Türk’ün
yurdundan dilsiz çıkmadığına hâlâ aklı ermeyen gafiller var!”
Tarihi ve ulusal kimliği çalınan, eline bir hurma dalı ve fi tarihiyle
anlatılan masallar tutuşturulanlar için, hamama hamamcıların dedikleri gibi
gelinir! Neden bunları anlatıyorum! Biraz daha beklemenizi rica edeceğim.
Mirliva Mustafa Kemal, bir Cuma selamlığı için, Cuma selamlığının
yapılacağı camiye gelir. Diğer paşalarla birlikte Padişah’ı Zül Celalin camiye
gelmelerini beklerlerken, diğer paşalar, aralarında yüksek perdeden ittifakla
konuşurlar. Sakallı ve dahi heybetli, göğsü madalyalarla dolu bir Paşa:
“Şu bizim askerle savaş kazanmak mümkün değildir. Silahlar patladı
mıydı hemen kaçarlar! Der. Mirliva Mustafa Kemal, hemen yanıtını verir:
“TÜRK ASKERİ ASLA KAÇMAZ! SAVAŞTA YENİLEN KOMUTANDIR! Der.
Paşalar, kendi aralarında, hiç tanımadığı bu Genç Paşa için: ”Kim bu
zibidi? Deyu söylenirler.
Bendeniz; ilkyazımın başında; Mirliva Mustafa Kemal’i diğer unsurlara
denk bir öğe olarak sunmuştum. Ulusal Kurtuluş Savaşımıza bir delilik olarak
bakanlar ve başarı şansı vermeyenler, Türk ulusunun geçmişini ve yapısını
bilmeyen inançsızlardır. Mirliva Mustafa Kemal’in, sürekli olarak başarıdan söz
etmesi, Türk ulusuna bilinçli bir inanmışlığın ve bilginin eseridir. Bu da böyle
biline. Şimdi de dönelim öykümüze.
Ulusal Kurtuluş Savaşımızın başında ve sonunda, bu görkemli ve diğer
uluslara örnek olacak tarihi olayı kabul etmeyenler, devrimlerden sonra ve
günümüzde de iftira ve hezeyanlarını sürdürmüşlerdir. Bu ”DÂHİLİ
BEDHAHLAR”’IN yapmış olduklarını İLGİ yazılarımda anlatmıştım.
Günümüzdeki alçaklıkları anlatmaya sahifeler yetmez. Tarikatçı kadınlar ve
erkekler ve dahi iktidara sahibolanlar, ÇAĞDAŞ VE ATATÜRKÇÜ DÜŞÜNCEYE
alenen meydan okumadalar. Ankara’nın göbeğindeki, bizleri Anadolu tarihine
bağlayan HİTİT GÜNEŞ KURSUNU kâfir işi saymadalar. KÜLTÜR
BAKANLIĞININ DÜZENLEMİŞ OLDUĞU VE TRT’YE ÜÇ SANİYECİK YANSIYAN
BİR SEMPOZYUMDA UYUYANLARLA, YENİ BİR TÜRK-İSLAM SENTEZİ
OLUŞTURULMAYA
ÇALIŞILMAKTADIR! İslamdan önceki Anadolu kültürüyle kültürümüzün
sentezinden söz eden de yoktur.
NOT: Daha sonra; İSLAM-TÜRK sentezinden söz edilmiştir!
20
Yunanlılar ise; üç bin yıllık Anadolu kültürüne bir çırpıda sahip çıkarak,
Anadolu’muzun sahibi olup çıkmışlardır!
Luviler; Pro Hititler, Hititler, Urartu; Lidya; Frikya ve Likya bir kalemde
Yun anlaştırılmıştır. Bir Alman Bilginin yazmış olduğu-CEREM-Tanrı yaratan
toprak Anadolu ve Tanrılar, Mezarlar ve bilginler adlı kitaptan kaç Türk’ün
haberi vardır? ”Tanrıların vatanı Anadolu!”Yunanlılar, Anadolu tanrılarına bile
sahip çıkmışlardır!
Mareşal Gazi Mustafa Kemal, Yeğenimiz HEKTOR’UN yapamadığını
başarmıştır. Fatih Sultan Mehmed’in Papa İkinci Pius’a yazdığı mektubu okuyan
gericilerimiz ve Aydınlarımız da! Beri gelsinler. ”Bizler sizlerle yakın akrabayız.
Biz, Rumlardan Hektor’un intikamını alırken, Rumlara neden yardım
ediyorsunuz! Büyük Taarruzda; Döger’deki Yunan İhtiyat Kolordusunun
kıpırdanmadığını öğrenen Mareşal Gazi Mustafa Kemal:
”Şimdi Hektor’un intikamını aldım!”Demiştir.
Gafletimizden; Yunanlılar; Hıristiyan Anadolu halkına, Rumca
bilmedikleri halde sahip çıkmıştır. İç ihanet ve bilgisizlik, içeriden dış istilayı
cesaretlendirmiştir.
Osmanlı vatandaşı Rumlar ve Hıristiyanlar; Limni, Midilli ve Sakız
adalarında askeri eğitime tabi tutularak bir Kolordu şeklinde örgütlenmişlerdir.
Bu Kolordunun bağlı birliklerine komuta edecek Yunan subayları; Batı Anadolu
bölgemizdeki demiryolları istasyonlarının büfelerine yerleştirilmiştir.
Eşref Sencer Kuşçubaşı, Tarihe Benden Notlar. Teşkilat’ı Mahsusa
Reisi.1913.Türkmen Parlak, Düşman Ege’ye nasıl girdi.1’inci cilt.
Yunan kilisesi; Osmanlının dini hoşgörüsü sayesinde, askeri biçimde
örgütlenmiş ve Yunan halkına, Anadolu’yu sürekli bir biçimde vaat etmiştir!
İzmir şehrinin batısına düşen iki yüksek tepe vardır. Bu tepelere Çatalkaya
denilir. Yunan mitolojisinde; bu tepeler, Anadolu’yu fethe gelecek Yunan
donanmasını gözetleyen iki kardeş olarak, Yunan halkının beyinlerine
işlenmiştir.
1.
ANADOLU’DA METROPOLİTLİKLER KURULMUŞTUR!
MENEMEN gibi bir kasabada,-1945’te nüfusu 4000 kişi kadardı-Üç büyük
kilise bugün hâlâ ayaktadır! Osmanlı vatandaşı Rumlar Yunan Bankalarının
desteğinde, EGE bölgesinde taşınmaz alımına hız vermişlerdir. Bu konudaki
Yunan makamlarını vermiş olduğu emir elimize geçmiştir.
Zavallı Anadolu Türk’ü,190 sene Selçuklu,623 sene de Osmanlı hep
cephelerde, Din ve Tanrı ve Araplar adına can vermiştir. Genelkurmay
Başkanlığı yayımına göre: Birinci Dünya Savaşında,3.159.200(Üç milyon
yüzellidokuz bin iki yüz)şehit ve 400.000 yaralı ve 155.000 esir vermişiz!
21
Büyük devletlerin ve Hıristiyan âlemlnln maddi ve manevi desteğinde
olan Yunanistan, Osmanlı vatandaşı Rum ve Hıristiyanların da desteğindeydi.
Papa Eftime İnanan Türk Ortodoks kilisesi mensupları da Mustafa Kemal’in
izindeydiler. Ergenekon darbesini planlama suçundan Silivri’de hapiste yatan
Sayın Filiz Erenerol da Rahmetli Papa Eftim’ İn torunudur!
Yunanlılar; ekserisi Osmanlı vatandaşı Rumlardan olmak üzere,
Kırkağaç’ta 48-KIRKSEKİZ-tabur askere savaş eğitimi vermiştir!
Antalya,01 Haziran 1921 tarihine kadar İtalyanların işgalindeydi. Bir anda;
160.000 kilometrelik bir Anadolu toprağı; Zonguldak’ın batısı-İzmir-EskişehirSöke Yunan işgalindedir. Üç milyon Türk te İşgal altındadır. Anadolu
cıscıpıldak elimizde kalmıştır!
1914 İstatistiklerine göre, bölgenin nüfus yoğunluğu!
Eskişehir Mutasarrıflığında:140.678 Türk,2613 Rum ve 8593 Ermeni
vardır!
Kütahya Mutasarrıflığında:303.348 Türk.755 Rum ve 4543 Ermeni vardır!
Afyonkarahisar Mutasarrıflığında:277.659 Türk,632 Rum,7.439 Ermeni
vardır!
Ankara’da:877.285 Türk,20.000 Rum ve 51.556 Ermeni mevcuttur!
Bölge halkının %98’i Türk,%4’ü Rum,%0,6’sı da Ermenidir. İzmir’de 21
Rum doktor ve üç Türk doktor vardır. Zonguldak ilimizde 216 Rum esnafı ve
sadece BİR Türk esnafı vardır.
Not: Adlarını kapsayan listeler elimdedir.
Eskişehir-Kütahya, Bilecik ve Afyonkarahisar’da birer
Rüştiye(Ortaokul);Ankara’da bir lise ve bir Ziraat okulu vardır.
1928 senesinde; Manisa’ya bir lise açabilmek için 10(ON)LİSE MEZUNU
bulunamamıştır; öğretmen yapabilmek için!
Karadeniz Ereğlisi-Antalya hattının uzunluğu:620Km.Maraş, Ayıntap, Urfa
ve dahi Kars bile işgal altındadır! Tüm bu yörelerimizin her türlü gelirleri
işgalcilerin eline geçmiştir. Bu yörelerdeki Osmanlı tebaasının kontrolü da
işgalcilerin ellerindedir.
Madenler, ormanlar, akarsular, sanayi ve ulaşım da işgalcilerin ellerine
geçmiştir.
Daha 13 Kasım1918 tarihinde,55 parçadan oluşan bir düşman donanması
İstanbul limanına demir atmıştı. Bu gemilerin 22’si İngiliz,2’si Fransız,17’si
İtalyan ve 4’ü de Yunanlılara ait idi! Yunan gemilerinin içinde; Averof adlı bir
Yunan zenginin satın alıp, Yunan donanmasına armağan ettiği aynı adı taşıyan
muharebe kruvazörü de vardı. Alman yapımı olan bu savaş gemisi, İkinci Dünya
Savaşında, Almanlar tarafından batırılmıştır.
1829 senesinde nüfusu 150.000 olan Yunanistan’ın nüfusu 7.000.000’u
bulmuştu.
22
Başlangıçta; Ankara bile Kuvvay’ı Millicilerin kontrolünde değildi.
Ankara büyük Millet Meclisi Hükümeti, toplam 5.000.000’luk bir nüfus
üzerinde egemenlik kurmaya çalışıyordu!
2.
YUNAN DENİZ KUVVETLERİ:
Yunanistan bahriye Bakanlığına bağlı Yunan Donanması Komutanlığının
emrinde:
A-İki muharebe gemisi,
B-Bir zırhlı kruvazör,
C-Bir hafif kruvazör,
Ç-Altı torpido bot,
D-Yardımcı kruvazörler,
E-Mayın arama ve tarama gemileri,
F-Taşıt gemileri mevcuttu.
Kılkış Muharebe gemisiyle Averof zırhlı kruvazörü gösteri kuvveti olarak
kullanılmıştır.
Aşağıda adları yazılı savaş gemileri, Türk deniz ulaştırma girişimini
engellemek için görevlendirilmişlerdir:
1-Kılkış,
2-Lemnos muharebe gemisi,
3-Averof zırhlı kruvazörü,
Pnthir,Jerat,Leon,Aetos,Kervanos,Neagemea,Thyella,sfendo.,Lonchi,Nap
hıotassa,Dova,Apsis,Niki ve velos muhripleri;Aigli,Thets ,dapne, Arethusa,
Aşayon, Daris torpido botları ile mayın arama ve tarama gemileri ve taşıt
gemileri.
Hele kruvazörü ile bir torpido bot ve bir yardımcı kruvazör, EGE ve Doğu
Akdeniz’de, diğerleri ise Marmara ve Karadeniz’de, iki filo olarak
görevlendirilmiştir.
3.
YUNAN HAVA KUVVETLERİ:
1-İzmir’de Gaziemir’de bir uçak parkı,
2-Bursa, Uşak ve Garipçe’de konuşlandırılan dokuzar uçaklı uçak
taburlarında, toplam olarak 40 keşif,10 adet bombardıman olmak üzere 50 uçak.
NOT: Keşif uçakları, aynı zamanda bombardıman uçağı olarak ta
kullanılabiliyordu.
4.
YUNANİSTANIN KÜÇÜK ASYA ORDUSU KUVVESİ!
23
(Ekim 19212’e göre Kara Kuvvetleri.)
Toplam personel sayısı:177.237.Bunun 129.017’si üç kolordu;15.300
Ordunun çeşitli teşkil ve hizmetlerinde,18.820 Emniyet birliklerinde,14.100’ü
Karma birliklerde bulunup;
*12 piyade tümeni,
*Bir süvari tugayı,
*Bir kısım bağımsız alay ve jandarma birliklerinden oluşmuştur.
Kara Kuvvetleri; KUZEY ve GÜNEY grubu olarak ikiye ayrılmıştır. Güney
grubu 1’inci kolordu Komutanlığının sevk ve idaresindedir. Kütahya ve Uşak
askeri bölge komutanlıklarıyla sorumluluk alanına yayılmıştır.
*Kuzey grubu da Üçüncü Kolordu Komutanlığının sevk ve
idaresindeydi. Bunlar da, sorumluluk alanında savunma önlemleri almakla
meşgul idiler! NOT: Bir ülkeyi işgale gelen ordunun savunma önlemleri alması,
onun taarruz gücü olmadığının işaretidir!
5.
BATI ANADOLU’DA CEPHE GERİSİ GÜVENLİĞİ!
10 Ekim 1921 tarihinde,(A:G:S:B) remizle bir Yüksek Askeri Bölge
Komutanlığı, İzmir’de kurulmuştu. Bu komutanlık emrinde:
*Bandırma ve Alaşehir’de iki Askeri bölge Komutanlığı; İzmir, Aydın, Akhisar’da
olmak üzere üç bağımsız Askeri Bölge Komutanlığı bulunuyordu. Kurulmuştu.
Yunanlıların Anadolu seferi kuvvetleri dışında:
A*8(Sekiz) Piyade Tümeni Epir’de,
B*14 Piyade Tümeni Makedonya’da
C*6Piyade tümeni Batı Trakya’da,
Ç*Mürettep Piyade Tugayı da Batı Trakya’da bulunuyordu.
29 Mart 1921’den sonra; Batı Anadolu, İzmir, ödemiş, Manisa, Alaşehir,
Simav ve Bandırma olmak üzere altı Askeri Bölge Komutanlığına; İzmir’deki
yüksek Genel askeri Bölge Komutanlığı da, Kuzeyde Balıkesir, Güneyde Manisa
ve İzmir Komutanlığına ayrılmıştır.
Sakarya öncesi; Yunan Ordusu hakkındaki Türk Genelkurmay Başkanlığı
Harp Tarihi Daire Başkanlığının kanaatini de görelim:
“Yunan ulusuna ve Yunan ordusuna verilmiş olan Ankara hedefi; yeni bir
umut, moral ve enerji kaynağı oluşturmuş; bu umut ve enerjiyle Yunan ordusu
Polatlı ve Haymana önlerine kadar gelebilmişti.”
a)
BÜYÜK TAARRUZDAN ÖNCE, YUNAN SİLAHLI
KUVVETLERİNİN MEVCUDU:
24
Aşağıda yazıldığı gibiydi:
A*Subay:6.565,
B*Er: 218.432,
C*Piyade Tüfeği:100.352,
Ç*Hafif Makineli Tüfek:3.139,
D*Ağır Makineli Tüfek:1.280,
E*Her çeşit çapta Top:418,
F*Kılıç:1.280,
J*50Uçak,
H*Kamyon:4.030,
I*Oto:33,
İ*Ambulans:1.777,
K*Hayvan:63.721.
b)
SAKARYA MEYDAN MUHAREBESİNDE YUNAN
ORDUSUNUN GÜCÜ:
*Piyade tüfeği:85.000,makineli tüfek:515,
*Her çapta çap Top:167 adet.
c)
BİRİNCİ İNÖNÜ MUHAREBESİNDE YUNAN
ORDUSUNUN GÜCÜ:
1*472 Subay,
2*15.816 er,
3*12.500Piyade tüfeği,
4*270 hafif makineli tüfek,
5*80 Ağır makineli tüfek,
6*72 her çaptan Top mevcut idi.
d)
YUNAN ZAYİATI:
İnönü’de: 8 Subay,49 Er ölü.9 subay,145 er yaralı.
Sakarya’da: Subay ve er 15.000 ölü, subay ve er 25.000yaralı.
Büyük taarruzda: Subay ve Er 100.000 ölü. Bazı kaynaklara göre
de:120.000-130.000 ölü.
Yunanlılardan alınan 20.826 savaş tutsağından 23 Amele taburu yapılarak
yol ve demiryolu tamiratında kullanılmıştır. Büyük taarruzdan sonra;300 adet
çeşitli çapta Top,5 Lokomotif,66 Vagon ele geçirilmiştir.
Ele geçirilmiş olan hayvanlardan, Türk ordusunu ihtiyacı giderildikten
sonra: 8.371 Beygir, 8.430 Öküz ve Manda, 8.711 eşek, 14.340 Sütlü koyun, 440
Deve halkımıza dağıtılmıştır.
09 Eylül 1922’ye kadar da: 900 adet çeşitli çapta Top, 1200 adet araç, 450
vagon cephane ele geçirilmiştir. 02 Eylül 1922 tarihinde; Uşak’ın iki kilometre
25
doğusunda GÖĞEM köyünde esir edilen Yunanistan’ın Küçük Asya Orduları
Başkomutanı Tümgeneral Trikopis ve diğer esir generaller Kayseri’nin bir
ilçesinde, Tavas’ta, tutulmuşlardır.
6.
TÜRK TARAFI!
Türk tarafına bir göz atmadan önce; bu kutsal savaşta şehit düşenlerin
şehirlerimize göre listesiyle, bu şanlı destanda komutanlık yapmış olan
komutanlarımızı adlarını vermek istiyorum. Ondan sonra da, kısacık bir
anlatıma girelim.
Tokat218,Artova 5,Erbaa148,Niksar 34, Reşadiye 90, Zile 275,Trabzon
322, Akçaabat (Polathane)120,Cevizlik (Maçka) 103, Of (Solaklı)160,Sürmene
127, Tunceli-Çemişgezek 9, Urfa 75, Birecik 10, Siverek 58, Suruç 4, Viranşehir
3, Van 19, Yozgat-Akdğmadeni 239, Boğazlayan 130, Zonguldak 85, Bartın 275,
Devrek 200, Ereğli 256, Safranbolu 203. Bugünkü sınırlarımızın dışında kalan il
ve ilçelerden verilmiş olan şehitlerimiz listeye dâhil edilememiştir.
(A.J.İst.Cilt1,s.110-112).
Başkomutan Müşir Gazi Mustafa Kemal, Garp cephesi Komutanı
Tümgeneral İsmet Paşa, Genelkurmay Başkanı Birinci Ferik Kavaklılı Fevzi
Paşa, 1’inci Ordu komutanı Birinci Ferik Sakallı Nurettin Paşa, İkinci ordu
Komutanı Orgeneral Yakup Şevki (Subaşı) Paşa,15’inci kolordu komutanı
Kâzım Karabekir Paşa, Batı Cephesi Kurmay Başkanı Erkan’ı Harp Miralayı
Asım Gündüz( Ünlü Kel Asım), Kemalettin Sami Paşa, Halis Bıyıktay Paşa, Halit
Akmansü Paşa, Ali Hikmet Ayerdim Paşa, Derviş Paşa, İzzettin Çalışlar Paşa,
5’inci süvari Kolordu komutanı Fahrettin Ferdi Altay Paşa, Kazım Özalp Paşa,
Halis Bıyıktay Paşa, Cafer Tayyar Eğilmez Paşa, Şükrü Naili Gökberk Paşa,
Şehit Miralay Nazım Bey… Hepsinin adını yazmam mümkün olamamıştır. Yüce
Ruhları önünde saygı ile eğilirim.
Muharebelerde ŞEHİT düşen (13) Erimize karşılık bir subayımız ŞEHİT
düşmüştür. Sakarya Meydan Muharebesinde sekiz ŞEHİT erimize karşılık bir
Subayımız ŞEHİT düşmüştür. 7 büyük rütbeli subay ,686 subay, 13.917 Erimiz
şehit düşmüş 25.000 Askerimiz de yaralanmıştır.
Ulusal Kurtuluş Savaşında; 33.685 subayımız ve Erimiz yaralanmış,
bunların 33.460’ı ateşli silahlarla, 225’i de süngü ile yaralanmıştır.
Ulusal Kurtuluş Savaşı sonunda;159 subayımız ve 1.284 Erimiz Malûl
kalmıştır.
Türkiye Büyük Millet Meclisi ve Türkiye Büyük Millet Meclisi Hükümeti
kurulduğunda; İstanbul’da da bir hükümet ve ol hükümetin kadroları vardı.
Osmanlı devletinin topraklarının 1/3’ü de işgal altındaydı. Sanayinin toplanmış
olduğu İstanbul, İzmir, Ayıntap, Bursa ve ESKİŞEHİR İŞGAL ALTINDAYDI.
Eskişehir işgal edilmeden önce İngilizlerce kamaları alınmış olan toplarımıza,
Eskişehir demir yolları cer atölyesinde, ray demirinden yeni top kamalar –top
mermi kapağı-dökülmüştü. İnönü muharebelerinde, Ankaralı demircilerin
pencere demirlerinden döğmüş olduğu süngülerle ve süngüsü olmayanlar da
26
piyade tüfeğinin dipçikleriyle hücum etmişlerdi. Üç şehitler tepesinde; bir
piyade taburunun üç bölük komutanı da şehit düşmüştü, bölüklerin başına
geçen Kıta çavuşlarıyla Tümen komutanı Kemalettin Sami Bey atlı, Alay
komutanı Miralay Salih Bey de yaya olarak bir dipçik hücumuna kalkmışlardı.80
Kişilik (SEKSEN) süngüsüz Türk taburu, bir tümen Yunan askerini
mevzilerinden söküp atmıştı. Kemalettin Sami Paşanın vücudunda 31
(OTUZBİR) mermi yarası vardı. Bu dipçik hücumunda da iki kurşun yarası
almıştı.
Ali İhsan Sabis Paşanın, geri çekilirken boşaltamadığı Musul ve Nusaybin
depolarındaki 3.000.000altın liralık silah ve cephanemize İngilizler el
koymuşlardı. İzmir müstahkem mevzilerimizdeki –Sonradan elimize geçen-65
topumuzla; Menemen ve Manisa askeri depolarındaki milyonlarca cephanemiz
ve Manisa’da, halkın geri çekmemize engel olduğu, 16 otomatik ateşli topumuz
da Yunan ordusunun eline geçmişti.
Baruthane, Fişekhane, Tophane ve Zeytinburnu’na kurmuş olduğumuz
top mermisi fabrikası, askeri depolarımızdaki tüm silah ve cephanemiz de
düşmanlarımızın ellerine geçmişti. Konya Bozkır’da, Askerlik şubesi başkanını
ve İlçe jandarma Bölük Komutanını öldüren asiler, Barut fabrikamızı da
yakmışlardı. Ulusumuzun başına İttihat ve Terakki’nin ve dahi Damadı Şehriyari
Enver Paşanın getirmiş olduğu felaket, NUTUK’TA anlatıldığı gibidir.
Cepheler oluşturulduğunda, para ve her türlü malzeme sıkıntısı büyük
boyutlara varmıştı. Üç ayda; Garp Cephesine 1.200.000 lira verilecekti. Altı ayda
hiç para verilememişti. Erzurum Postanesi, halka ait 350.000Liraya el
koymuştu. 1921 yılı Ocak ayında TBMMECLİSİ Hükümetinin maaş borcu
1.500.000Tl’ye varmıştı.
Batı Cephesine ayda 1.000.000 TL, Doğu ve Güneydoğu ordularımız için
de 4.000.000Türk lirasına ihtiyaç vardı. Duyunu Umumiye borcu,162.121.625
Lira olmuştu. Yıllık faizi de 9.652.000Türk lirasıydı. Bu borç, 1854 KIRIM SAVAŞI
İÇİN OSMANLININ ALMIŞ OLDUĞU BORÇ İDİ. Osmanlı İmparatorluğu 1882
tarihinde Muharrem kararnamesiyle iflasını ilan etmişti. İstanbul’da Duyunu
umumiye—Genel Borçlar idaresi-kurulmuş ve Osmanlı Devletinin birçok
gelirlerine el koymuştu. Bu arada tuz ve TÜTÜN gelirine de el koymuştu. Özel
kolluk kuvvetleri kurulmuştu.1901 tarihinde; Duyunu Umumiye KOLCULARI
20.000 Türkü, Tütün kaçakçısı diyerek öldürmüştür. ”Türkiye’nin Düzeni,”
Cumhuriyet kolluk kuvvetlerinin silah kullanma yetkilerinden birisi ve en
önemlisi de Duyunu Umumiye kOLCULARININ silah kullanma yetkisinden
kalmadır! TBMM Hükümeti, Ziraat Bankasından 1.200.000TL.borç almak
zorunda kalmıştı.
“Ülke dâhilinde rastlanılan tütün kaçakçılarına ihtar etmeden silah
kullanılır!”
Bugün; Ulu Hakan diyerek göklere çıkarılan Abdülhamit’i Sani: ”Elimden
gelse bu ulusun dilini de Arapça yapardım!” Diyen Ulu Türk Hakanı!
Haydarpaşa Bağdat demiryolunun iki tarafındaki araziden YİRMİŞER
27
KİLOMETRELİK kısmandaki her türlü maden ve ormanlardan yararlanmayı da
Alman hükümetine bırakmıştı. Demiryollarımız da yabancılara aitti!
Mondros Antlaşmasının hükümlerine dayanarak; İngilizler,04 Aralık 1918
tarihinde 2’inci ordumuzun silah ve cephanesine el koymuşlardı. katma’da:
Adet Mantelli Top ve top başına 150 adet Top mermisi,
2Adet Kudretli dağ Topu ve Top başına 300 adet top mermisi,
3 Adet dağ Topu,
47 Adet makineli tüfek ve 156.000 adet MK. Tf. Fişeği, İngilizlere
teslim edilmiştir!
Milletvekillerimiz, öğrenci yataklarında yatıyorlar, karavanadan
yemeklerini yiyorlardı ve de öğrenci sıralarında da oturuyorlardı. Türkiye büyük
Millet meclisini de bir LÜKÜN LAMBASI AYDINLATIYORDU! Bugünkü gibi
emekli maaşları ve bol keseden sağlık harcamaları ve meclis lokantaları da
yoktu.
Sivas Kongresine gelen 28 delegenin, BARINMA ve HER TÜRLÜ
ihtiyaçlarını 32 gün süreyle ŞEKERCİOĞLU İSMAİL EFENDİ KARŞILAMIŞTI.
SAYIN RTE’NİN OĞULLARINDAN BİRİSİNİN USA’DAKİi HER TÜRLÜ
GİDERLERİNİ DE REMZİ AMICASI KARŞILAMAKTAYMIŞ!
Temmuz 1921’den Kasım 1921’e kadar İtalya’dan 30.000 takım asker
elbisesi, yurt içinden de 40.000 takım asker elbisesi alınmış,230.000 takım
elbise de ihaleye bağlanmıştır. Askerin giyecek ihtiyacı için 500.000TL.Ödenek
ayrılmıştır. İtalyanlar, vermeyi vaat ettikleri 200.000 kat asker elbisesini
verememişlerdir!
Avrupa’ya silah ve mühimmat almaya giden satın alma komisyonu
üyeleri, 450.000TL’ının ivedi olarak gönderilmesini ivedi olarak istemişlerdi! Bir
tümen(fırka)vasati olarak (12.000)kişi olarak kabul edilir. Ulusal kurtuluş
Savaşında, Türk Fırkaları(Tümenleri)2000-3000 kişiden oluşturulmuştur. Bir
Kolordu da 36.000 kişiden oluşturulmuş kabul edilmekteydi. Şimdi; Ünlü 15’inci
Kazım Karabekir’in KOLORDU’SUNUN MEVCUDUNU görelim:
Subay:660 Kişi,
Er ve Erbaş:19.047 Kişi,
P.Tüfeği:13.800 Adet,
Makineli tüfek:120 Adet,
Her çaptan Top:64 adet,
Binek hayvanı:3.769 Tane.
TÜRK ORDUSU, Birinci İnönü Muharebesine:
417 subay,
8.500 Er,
47 adet ağır makineli Tüfek,
18 adet hafif Makineli tüfek,
28
28 adet çeşitli çapta Top ile katılmıştı!
Yunanistan’da, kişi başına 1.600 Kuruş vergi düşerken; Türkiye’de kişi
başına 600Kuruş vergi düşmekteydi!
7.
1920 YILINDAKİ GELİR VE GİDERLER:
Türkiye Gelir-----: 46.000.000,
Gider: 60.000.000,
Açık:
14.000.000
Yunanistan Gelir: 115.000.000Lr, Gider: 142.000Lr,
27.000.000 Lr.
Açık:
Yunanistan savunmasına 53.000.000Lr ayırırken; Türkiye Büyük Millet
Meclisi Hükümeti 28.000.000Lr ayırabilmekteydi
.
Türkiye Büyük Millet Meclisi Hükümetinin gelir kaynakları:
*Bina ve arazi vergisi:2.500.000TL,
*kazanç vergisi:2.000.000TL,
*Hayvan vergisi:5.700.000TL,
*Aşar vergisi:13.500.000Tl,
*Gümrük rüsumu:10.000.000TL,
*Tuz rüsumu:3.500.000TL,
* Ve sair gelirler?
Bütçe giderlerinin dağılımı:
-Padişaha:555.012 TL, ödenek ayrılmıştır!
1*TBMM: Başkanlığına:18.370 TL,
2*M.S. B:28.618.556TL,
3*İç İşleri. Bakanlığına:8.944.887 TL,
4*Maliye Bk:7.173.100TL,
5*Adalet Bk:2.759.274 TL,
6*Bayındırlık Bk:620.000TL,
7*Sağlık Bk:613.141TL,
8*Mili Eğitim Bk:577.061 TL,
9*Şer’i ye Vekâletine:522.062TL,
10*Dış İşleri Bk: 303.748TL,
11*Danıştay: Ödenek yok!
12*Sayıştay:26.696TL,
13*Matbuat ve İstihbarat:88.000TL,
14*Aşiretler ve Muhacirler:874.000TL Ödenek ayrılmıştır.
Sabahattin Selek, Anadolu İhtilali, c.1, s.155-156.
01Mayıs-31 Ekim 1920 tarihleri arası için Bakanlar Kuruluna (6aylık süre
için),30.000.000TLiralık harcama yetkisi verilmişti. Bunun 10.775.303 TL. Kısmı
Milli savunma harcamaları içindi! Hesaplanan Bütçe
gelirleri:61.388.62358TL,Bütçe giderleri:63.018.388TL, Açık:1.629.732TL.
29
1921Bütçesinde: Milli savunma için: 45.000.000TL. İhtiyaç hesaplanmış;
55.000.000TL. da tahmini bütçe için öngörülmüş iken; gerçek ihtiyacın:
81.000.000TL. Olduğu ortaya çıkmıştır! 1921Bütçesi: 52.285.000 Gelir,
77.325.300TL. İle kabul edilmiştir.
Buhara Cumhurbaşkanı Osman Hocaoğlu; ellerinde bulunan 100.000.000
Altının TBMMECLİSİ Hükümetine verilmesi için kendi meclisinden onay alarak
bu altınların Türkiye’ye iletilmesi için Lenin’e göndermiştir. Lenin, bu altınları
Rubleye çevirerek Türkiye’ye ulaştırmıştır. İlk Sovyet elçilik mensupları
Türkiye’ye gelirken, 200 Kilo altınla beraber geldikleri söylenmektedir.
a)
SOVYET YARDIMLARI:
(1)
PARA OLARAK:
1920 YILINDA: ------*516.800Ruble=304.912 TL,
*1.000.000 Ruble=590.000TL,
*1.500.000Ruble=885.000TL,
* 50.000Ruble=29.500TL,
*100.000 Osmanlı altını,
TOPLAM:*2.316.412TL.
1921YILINDA:-------*4.000.000Ruble=2.360.000TL,
*4.000.000Ruble=2.360.000TL,
*1.160.000Altın Ruble=900.000TL,
*240.000Al.Ruble=241.000TL,
*400.000Al.Ruble=236.000TL,
TOPLAM:5.597.000TL.
1922 YILINDA:-------*1.100.000Alltın Ruble=649.000TL,
*3.500.000Al.Ruble= 2.08+65.000TL.
TOPLAM:11.028.012TL.
(2)
MALZEME OLARAK:
18 Eylül 1921’den 14 Haziran 1922’ye kadar:
1*43.374 Piyade tüfeği,
2*56.042Sandık Piyade tüfeği fişeği,
3*318 Adet Ağır Mk. Tüfek,
4* 18 Sandık Rus P.Tüfeği fab. Aletleri,
5*81 Adet Top,
6*13 Adet Rus Bomba topu,
7*159.043 Adet Top mermisi,
8*40 Sandık Rus el bombası,
9*83 sandık İngiliz el bombası,
10*200Adet Rus el bombası,
60 Sandık kılıç,
30
11*10 Sandık dumansız barut,
12*43 Sandık Rus P.Tüfeği fişeği kovanı,
13*8 sandık Fişeği kapsülü,
104 Sandık Rus Fişeği çekirdeği.
(3)
SOVYETLERE GÖRE:
A*39.275 Piyade Tüfeği,
B*327 Makineli tüfek,
C*54 Top,
ç*62.986.000Piyade fişeği,
D*147.079 Top mermisi,
E*1000Atımlık Top barutu,
F*4000 Adet el bombası,
H*4000ASdet Şarapnel,
K*1500 Kılıç,
20.000Gaz Maskesi.
Fransızlar, Ankara Anlaşması üzerine çekilirken:
1*10 Adet Uçak,
2*10.089 Piyade Tüfeği,
3*505 sandık P.Tüfeği fişeği.
b)
YURT İÇİ KAYNAKLARI
1*Ankara’daki Fabrikalarda top mermisi ve piyade fişeği imalatı yapılmıştır.
Sakarya Meydan Muharebesini başlamasına bir gece kala, 1000 adet 77
milimetre çapındaki top mermileri tapaları çıkarılmadan, tornadan geçirilerek,
topların çapını 75 milimetreye indirilmişlerdir. Bu imalathanelerde, kılıç imal
edildiği gibi, boş kovanlar da yeniden doldurulmaktaydı.
2*İstanbul’daki depolardan, gizli örgütlerce kaçırılan silah ve malzemeler,
İnebolu yoluyla Ankara’ya ulaştırılmaktaydı:
A* Beş uçak,
B*1 telsiz istasyonu,
C*260.000Top mermisi,
14* Adet Makineli Tüfek, çok sayıda Piyade Tüfeği ve Milyonlarca Piyade tüfeği
fişeği depolardan çalınarak Ankara’ya iletilmiştir. Gizli örgütlerce ve
Türkmenler Tekkesi kanalıyla, Anadolu’ya gitmek istenyenler de
kaçırılmaktaydı
.
AKBAŞ DEPOSUNDAN ALINANLAR:
Edremit Kaymakamı Köprülülü Hamdi Bey bir gece baskını ile Gelibolu akbaş
cephane deposundan:
1*8.000 Piyade Tüfeği,
31
2*5.000 Sandık Piyade fişeği,
3*200 Makineli Tüfeğe el koymuştur. Vatan haini bazı Çerkezler, Rahmetli
Kahraman Hamdi Bey’i
yakalayarak, bir değirmen damında,
hayâlarını burmak suretiyle öldürmüşlerdir. İngilizler ele geçirmiş olduğu silah
ve fişekleri de imha etmişlerdir.
I923 Bütçesi:22 Şubat 1923 tarihinde kabul edilen Bütçe geliri:87.735.573
TL. Olarak öngörülmüş olup; bunun 49.207.924 TL’SI MSBAKANLIĞINA
ayrılmıştır
.
c)
HİNTLİ MÜSLÜMANLARIN YARDIMI!
Hintli müslümanlar, 26.Aralık1921’den, 12 ağustos 1922’ye kadar 675.494
Altın liralık bir yardımı, doğrudan doğruya TBMM’Sİ Başkanı Müşir Gazi
Mustafa Kemal adına yapmışlardır. Büyük taarruz için para sıkıntısı çeken Milli
Savunma Bakanlığına bu parayı Mustafa kemal eslim etmiştir. Askerlerimizin
çarık, palaska gibi ihtiyaçları bu para ile karşılanmıştır. Artmış olan 250.000TL.
Mustafa Kemal’e iade edilmiştir. Bugün, hovardaca elden çıkarmış olduğumuz
İŞ BANKASI bu para ile kurulmuştur.
Sakarya Meydan Muharebesinden sonra, uzun bir hazırlık dönemi
yaşanmıştır. Yunan ordusu, almış olduğu yenilgiler nedeniyle savunmaya önem
vermiştir! Türk ordusu da, taarruz için gerekli tedarik ve yeni düzenlemelerle
uğraşmıştır. Fransa’dan 1850 Hoçkis Hafif Makineli Tüfeği satın alınarak orduya
dağıtılmıştır. TBMMECLİSİNDE, Türk ordusuna ve de Mareşal Gazi Mustafa
Kemal’e sataşmalar başlamıştır.
8.
GARP CEPHESİ KUVVETLERİMİZ
Garp Cephesi Komutanlığının emrinde; 49 adedi demir tekerlekli 100 adet
kamyon vardır!
Her türlü İkmal, Kağnı arabaları, mekkâre kolları ve ASIRLADIR
HORLADIĞIMIZ, EVİMİZDEKİ YERİ SARI İNEKTEN SONRA GELEN
KADINLARIMIZLA YAPILMAKTAYDI! Şimdi ve de izninizle, Garp Cephesi
kuvvetlerimize bir göz atmanın zamanı da gelmiştir sanırım. Türk azim ve
iradesinin neler yatmış olduğunu, somut olarak bu kuvvetlerde görmek
mümkündür. Bu da, Mareşal Gazi Mustafa Kemal ve silah arkadaşlarının inanç
ve iradelerinin eseridir.
a)
BATI CEPHESİNİN GENEL MEVCUDU:
Subay: 8.270,
Erat: 181.966,
547 subayımızın ve 13.829 askerimizin ŞEHİT olması, kurtarılan yerler
halkından 3.468 Askere izin verilmesi ve İzmir’e, kurtarılmış yerlerden 159
32
subayımızın katılması ile bu mevcut ortaya çıkmıştır. 8.658 Subay, 199.283 Er,
taarruz başlangıcındaki GARP CEPHESİ KUVVESİ.
Subay: 8.817
Er:199.283
Katılma:159.
199.283
----------------------------------------------------Subay:8.817
Er:199.283
Şehit: 547
13.829
---------------------------------------------------------------Toplam:8.270
185.454
3.468 izinli
-------------------------------------------------------------Toplam:8.270
181.986 Mudanya Mütarekesi mevcudu.
b)
BÜYÜK TAARRUZ ZAYİAT DÖKÜMÜMÜZ.
SUBAY-------Şehit :
146
Yaralı :
378
HST. Yatan: 21
Esir
TOPLAM:
547
9.
% --------
ER ---------
1.7
4.3
0.2
2.397
9.477
1.900
%
1.2
4.9
0.9
13.829
KAYNAKÇA:
1*Nutuk, Mustafa Kemal,
2*İstiklal Harbi Hatıraları, Ali Fuat Cebesoy,
3*İstiklal Harbimiz, kazım Karabekir,
4*Büyük Türk Zaferi, Fahri Belen
5*Anadolu İhtilali, Sabahattin Selek
6*Genelkurmay Başkanlığı Harp Tarihi Yayınları:
7*Türk İstiklal Harbine Dair:2 v 3’üncü Ciltlere ait:1.2.3 ve 6’ıncı kitaplar.
8*Kar Boğazında esir düşen Fr. Bnb. Meni’lin Anıları, Taha Toros,
9*Gelibolu Günlüğü, General ian Hamil ton,
10*Tek Adam, Ş.S.Aydemir,
11*Bir Devrin Perde Arkası, E.SV. Miralayı Ve Teşkilatı Mahsusa’nın son Başkanı
Hüsamettin Ertürk.
12*Tekâlifi Milliye Emirleri ve Uygulanışı, Mehmet kayırhan.
13*Anastasios Papulas’ın Anıları,
14*Felakete Doğru; Prens Andreas’ın anıları. (Prens Philip’in Babası.)
15-Düşman EGE’YE nasıl geldi ve EGE’DEN nasıl gitti? Türkmen Parlak.
İKİNCİ BÖLÜMÜN SONU
OSMAN TÜRKOĞUZ
osmanturkoguz@gmail.com
33
II.
TÜRKİYE CUMHURİYETİ’NİN İÇ VE DIŞ POLİTİKALARI.
OSMAN TÜRKOĞUZ
osmanturkoguz@gmail.com
Çeşmealtı;31 Mayıs 2008/15 Temmuz 2011.Ve 14 Nisan 2012.VE:29 Haziran
2012.
VATANSEVERLERİMİZ GURURLANSIN!
VATAN HAİNLERİMİZ DE GÜNÜMÜZE BAKARAK UTANSINLAR DİYE!
“Atatürk, günümüzün en büyük lideridir. Her tarafı düşmanla çevrili, yıkık bir
imparatorluktan, yepyeni bir cumhuriyet yarattı. En önemlisi; sınırlarında
hiçbir düşman ülke bırakmadı, dost devletlerle çevrili bir Türkiye bıraktı.”
Mustafa Kemal’in ölümü üzerine, javaharral Nehru’nun, tutuklu bulunduğu ceza
evinden, Kızı İndire Gandi’ye yazdığı mektup.
“Asıl önemli olan ve memleketi temelinden yıkan, halkını esir eden, içerideki
cephenin suskunluğudur!”Gazi Mustafa Kemal
“Benim milletimden istediğim yegâne şey; başının üstüne çıkardığı insanların
kanındaki ve ruhundaki cevheri araştırmaktan bir an olsun vazgeçmesinler.
Gazi Mustafa kemal.
Bu yazımı yeniden ve yeniden okumakta yarar ummaktayım! Ama, yine de
sizler bilirsiniz! Kösem koyunun ardından giden sürüye sözüm yok! PS:1946
senesinde;Kösem koyunun arkasında üçyüz koyunu uçuruma atlayan
vatandaşa Türkiye Büyük Millet Meclisi yardım etmişti. Çobanının ardından
ısrarla gitmek isteyen beleşçiler; 19,500TL.Maaş için Vekillerine yardım
etmedeler! Bu yazımı yeniden okumakta yarar var diyor ve saygılarımı da
SUNUYORUM: OSTÜZÜ.
A.
DEVLETİN İÇ VE DIŞ POLİTİKALARI
Yeni bir devlet kurulduğu zaman; bu devletin politikası, iki ayrı görünüm
gösterir: Ya eski politikalar sürdürülür, ya da yeni politikalar üretilerek,
uygulamaya konulur.
Bir devlet, uluslararası arena’ya ilk defa çıkıyorsa, kendisine uygun politikalar
üretip, onları uygulamak zorundadır. Diğer devletlerin, bu yeni devlet’e karşı
oluşturacakları politikalar, yeni politikalar oluşturulmasında en büyük etkendir.
Bir devlet’e karşı politika oluşturulmasında; diğer devletlerin, o devlet’e ve
oluşturulacak politikaya karşı, tepkileri de göz önünde tutulur.
Benim anlatmak istediğim, bu konular değildir. Tarih’te çok örneği olan bu
konu; kanımca, bir tez konusu olacak kadar geniştir. Ben, asıl anlatmak
34
istediğim konuya yardımı olur düşüncesi ile birkaç örnek vermekle
yetineceğim.
Çarlık Rusya; beş sene süren bir iç savaştan sonra, yıkıldı. Komünistler,
iktidarı almadan önce; Çar ve aile’sini kurşuna dizerek, öldürdüler.
Bütün dünya’da, siyasi tarih’in başlangıcı, (1789) olarak kabul edilmiş iken,
siyasi tarih’in başlangıcını, (1917) olarak değiştirdiler.
(1773) yılında kurulmuş olan, Bolşoy Tiyatrosu’nun ve Bolşoy Balesi’nin
kuruluş tarihi’ne dokunmadılar. Mülkiyet hakkını kaldırarak, üretim araç ve
gereçlerini devletleştirdiler. Toprak’ta, özel mülkiyetin yerini, Sovkoz ve
kolhozlar aldı. Tarım Reformu uygulamasında (1932)’de, (8.000.000) kişi
açlıktan öldü.”Victor Andrıyeviç Krevçenko, Hürriyeti Seçtim.1949 baskısı.”
(1937) temizliğinde; 3 Mareşal,13 Orgeneral, 57’si Kor. Komutanı olmak üzere,
210 General, 208 Amiral ve 30.000 subay, kurşuna dizilerek öldürüldü.
Egemenliklerini verme sözü ile kandırılarak, yanlarına çekilen devletler, uydu
haline getirildiler. Çarlık yanlısı Amiral Kolçak’ın yenilmesinde ve
yakalanmasında en büyük etken olan 50.000 kişilik Çek ordusu, ülkelerine
dönmek istediklerinden gizli polis Çeka tarafından makineli tüfek ateşleri
altında öldürüldüler.
En önemliside, Rus Dil’i, Rus Kültürü ve Kuril Alfabe’si, S. S. C. Birliği’nin
temel’i kabul edilmiştir.
Stalin, (1198) arkadaşından, (1132)’sini kurşuna dizdirmiştir. Önce; ÇEKA Adlı
gizli polis örgütüne toplu cinayetler işlettirildi. Sonra M.V. D devreye girdi. Bu
örgüt, yeterinden fazla cinayet işleyince, lağvedilerek N.K.V.D. devreye
sokuldu.
Stalin’in ölümünden sonra’, K.G.B. kuruldu. S.S.C.B. dağıldıktan sonra, K.G.B.
lağvedilerek yeni bir gizli polis örgütü kuruldu; Fsp. Genelkurmay
Başkanlığı’na bağlı G.R. U Örgütü varlığını sürdürmektedir.
Sovyet Marksist Devrimi; Ölüm, şiddet, işkence, kan ve gözyaşı içinde
boğuldu.
Almanya’da, iktidarı ele geçiren Onbaşı Adolf Hitler, İmparator İkinci
Wilhelm’i Hollanda’ya sürgüne gönderdi. Nazi Partisi dışındaki, siyasi partileri
kapattı. İşçi örgütlerinin ve sendikaların kapısına kilit vurdurdu. Kendisine
bağlı, SS adlı, silahlı bir güç kurdurdu. Yüzbaşı E. Röhm’ü Öldürerek , (400.000)
mevcutlu, SA. Adlı silâhlı gücünü, SS. LERE kattı.
Gestapo adlı gizli polis örgütü kurdu. Alman polisi pasifleştirdi. Alman
Polisinin, üçte ikisi görevden uzaklaştırılarak, yerlerine Nasyonal Sosyalist
Partili polisler yerleştirildi.
Onbaşı Adolf Hitler’in Almanya’yı ele geçirişini Prof. Dr. Papaz Martin Niemöller
günlüğüne şöylece not etmişti:
35
“Önce sosyalistleri topladılar, sesimi çıkarmadım; çünkü ben sosyalist
değildim. Sonra sendikacıları topladılar, sesimi çıkarmadım; çünkü sendikacı
değildim. Sonra Yahudileri topladılar, sesimi çıkarmadım; çünkü Yahudi
değildim. Sonra beni almaya geldiler; benim için sesini çıkaracak kalmamıştı.
Ülkemizde de aynen bu oyun oynatılmaktadır. TSK’NIN kafasına çuval
geçirildiği gibi; Askerlerimizin omuzları da SA postallarına çiğnettirilmiştir.
Fransız Vatanseverleri Maki’leri maskeli hâkim ve Müddei hususilerin
yargılaması benzeri olarak, vatanseverlerimizi sahte suç dosyaları ve maskeli
tanıklarla Üsera Kamplarına doldurma devri sürdürülmektedir.
Türkiye’de; Üniversite Reformu’nu, Onbaşı Adolf Hitler’in kovduğu,
ATATÜRK’ÜN ülkemize kabul ettiği, Alman Bilginleri gerçekleştirdi. Türk
Ticaret Kanunu’nu, Fikir ve Sanat Eserleri Kanunu’nu prof. Dr. HİRŞ
hazırlamıştır.
Adolf Hitler, Alman neslini ıslah etmek için, insan haraları kurdurdu.
İkinci Dünya Savaşında, (60.000.000) insanın ölümüne ve trilyonlarca dolarlık
zarara neden olmuş ve milyonlarca Yahudi’yi GAZ FIRINLARINDA yaktırmıştır.
NAZİ Devrimi, Dünyayı, kan, gözyaşı, yıkım ve acılara gömerek ve Avrupa’yı
komünist Rus egemenliğine bırakarak yıkıldı.
Daha yakın olan, İran olayını anlatmayacağım. Anlatılmaya değmez
Üç renkli Alman Bayrağını değiştirerek Nazi amblemini Alman Bayrağı olarak
kabul ettirdi. Alman Bayrağı, Uzunca süren yedi yıl savaşlarında kullanılan,
Alman süvari üniforması renklerinden esinlenerek yapılmıştı. Yeni Alman
Hükümetince, Birinci Dünya Savaşının galipleri savaşılacak bire düşman olarak
seçildiler.
Yahudi Malları ve birçok yazarın kitapları –Uzun Bıçaklar Gecesinde- yakıldı.
Yahudi bilginleri, Almanya’dan kaçtılar.
Fidel Castro, Başçavuş Batista’yı devirerek, Küba’da, Marksist bir yönetim
kurdu. A.B.D’LERİ’NİN, kumar ve fuhuş yuvası olmaktan öte bir anlam
kazanamayan, Küba’yı toparladı. S.S.C.B.LİĞİ’NİN dümen Suyu’na girerek,
Dünya’mızı Nükleer Savaş’ın eşiğine getirdi.
Bu devrimlerin ortak özelliği-İran’ın Molla Rejimi dâhil- dışarıya Rejim İhraç
etmektir.
Benito Mussolini’nin Faşist uygulamasını anlatmayacağım. Komünizm. Nazizm
ve Faşizm, aynı ortak özelliklere sahiptirler. Bu rejimlerin tanımını, ekonomik ve
sosyal içeriklerine bakarak yapmaktayız. Ben, başka türlü bir yaklaşım
deneyeceğim:
Demokrasilerde, seçimle iktidara gelen siyasi partiler, hükümet olma
hakkına sahiptirler. Başka türlü söylemle, iktidarın sahibidirler. Sistemleri’nin
36
kabul ettiği, anayasa ve yasalar çerçevesinde, o devletin silâhlı kuvvetlerine,
polisine, gizli polisine, tüm kurum ve kuruluşlarına emir verebilirler.
Danıştay'ın (8) . Dairesi, ibret verici bir karar vermiştir: ”Siyasi partiler, plan ve
Programları’nı, devlet’in memurları ile uygulamak zorundadırlar. Plan ve
program uygulamak amacıyla, devlet’in memurlarını değiştiremezler.”
Yukarı’da, sözünü ettiğim rejimlerde, siyasi partiler, önce, devletin organlarını
sonrada, devleti ele geçirmektedirler, A.K.P. yetkilileri, ne derlerse desinler,
aynı oyunu oynamaktadırlar.
Osmanlı Devleti’nin içine düştüğü felâketi bilmeyenimiz yoktur. 1535
tarihinde verilen gemi taşımacılığı kapitülasyon’u, adalet dağıtma görevimizi de
elimizden almıştı.
Osmanlı vatandaşlarına, gece bekçiliği, duvar ustalığı, amelelik ve sonu
gelmeyen, askerlik hizmeti kalmıştı.
B.
TÜRK’ÜN ULUSAL POLİTİKASI’NIN ESASI
Türk’ün ulusal Politikası’nın esası, Amasya genelgesi ile belirlenmiştir:
” Vatan’ın ve Ulus’un kaderini, Ulusun kendisi belirleyecektir.”
Asırlardan beri, Türk’ün kaderini belirleyen GÖKSEL İRADE, yerini İNSAN
İRADESİ’NE bırakmıştır. Yeni devlet kurulmadan, devletin izleyeceği politika’nın
esası belirlenerek, dünya’ya duyurulmuştur. Amasya’da alınan kararın
uygulaması olarak; Anadolu’da ve Rumeli’nde kongreler başlamıştır.
Erzurum ve Sivas kongreleri uygulanacak savaş stratejisini belirlemiştir. Milli
Kuvvetler, Müdafaayı Hukuk’un kontrolüne verilmiştir.
T.B.M.M. seçimle, Türk Halkı tarafından oluşturulmuştur.
Osmanlı Devleti’nin 1917 tarihinde, tek taraflı kaldırdığı Kapitülasyonlar, Sevr
Antlaşması ile yeniden kabul edilmiştir.
Saltanat Şûrası’nca onaylanan Sevr Anlaşması, Ankara’da kurulan ulusal
yönetimce reddedilmiştir. T.B.M. Meclisi’nin duvarına: ” Hâkimiyet, Bilâ Kaydı
Şart, Milletindir.” Yazılmıştır. TÜRKİYE Cumhuriyetinde de Diyanet İşleri
Başkanları protokol sıralamasında ön sıralara yükseltilmiştir. Osmanlı
Devletinde; Şeyhülislamlar Sadrazam vekili olarak ta görev yaparlardı. Sevr
anlaşmasını Vatan Haini Damat Mehmet Ferit kabul ettiği halde, Şeyhülislam
Mustafa Sabri Sadrazam vekili olarak onaylamıştır. Mısır’a yerleşen bu Vatan
hainimiz yazdığı bir kitapta:”Yunan idaresinde yaşamak, Mustafa Kemal’in
idaresinde yaşamaktan iyidir!”Hezeyanını da kusmuştur.
Bu, Amasya Genelgesi ile dünya’ya duyurulan, İNSAN İRADESİ’NİN yasama
organımıza yansıtılmasıdır.
37
Kapitülasyonlar nedeniyle Osmanlı Devleti’nin Gayri Müslim vatandaşları,
yabancı devletlerin konsolosluk mahkemelerinde yargılanıyorlardı.
İstanbul’da; Fransız Büyük Elçisi, (75.000) Osmanlı vatandaşına HİMAYE KARTI
dağıttığı için, bunlardan vergi bile alınamıyordu.
Ulusal Kurtuluş Savaşı’nı; ülkemizi istilâ edenleri, ülkemizden kovmak için
verilmiş bir savaş olarak görenler çokçadır. Ulusal Kurtuluş Savaşı,” Türk’ün
MAKÛS TALİHİ’Nİ.” yenmek için verilmiş bir HALK SAVAŞI’DIR.
SEVR’İ kabul etmeyen KUVVACILAR, Osmanlılığı da kabul etmiyorlardı.
Ankara’da kurulan Meclis, Osmanlı’nın Mebus’an Meclisi değil, TÜRKİYE
BÜYÜK MİLLET MECLİSİ’YDİ.
Osmanlı, İngiliz korkusu ile hiçbir suçu olmayan, BOĞAZLAYAN KAYMAKAM’I
ve Yozgat Mutasarrıf Vekili KEMAL BEYİ, Harbiye Nezareti’nin önünde
astırmıştı.
Ankara’nın uygulaması başka türlüydü. Afgan Kralı Habibullah Han’ı öldüren
Mustafa Sağır adlı İngiliz Casusu, Mustafa Kemal Paşa’yı da öldürmek üzere,
Ankara’ya gönderilmişti. Kısa sürede, foyası meydana çıkarılan bu ünlü Casus,
Ankara’da, Türk Mahkemesi’nde yargılanarak, asılmıştır.
Bu kararlılıkla, Ankara’nın İstanbul olmadığı, hiçbir zaman’da, Osmanlı olmak
niyetinde olmadığı, İngilizlere ve uşaklarına anlatılmış olmaktadır.
Türk Halkı, tarihi’nde ilk defa, Anadolu’da, ulusal bir devlet kurmak için
savaşıyordu. Bu, ilân edilmemiş devletin politikası da ulusal ve evrenseldi.
Ağızlarını açtıklarında:” Anadolu, Osmanlı’dan bize miras kalmıştır,”diyenlere
de sözüm olacaktır.
Anadolu, Osmanlı’nın Sevr’i kabul etmesiyle, Anadolu’nun MİRASI’NA
düşmanlarımız konmuştur. Ulusal Kurtuluş Savaşımızla; kendi ülkemizi
yeniden fethe çıkmışızdır. Önce, Ermenileri yeniyoruz, Ermenilerle Gümrü
Antlaşması imzalıyoruz. Lenin ve ekibi, Çarlık Rusya ile savaşta iken, Moskova
Antlaşması’nı imzalıyoruz. Afganistan ile anlaşma yapıyoruz.
Güney’de Fransızları yeniyoruz. Fransızlarla, Ankara Antlaşmasını
imzalıyoruz. Fransızlar, çok sayıda silah, cephane, teçhizat bırakıp, çekiliyorlar.
Fransa’dan, (1.850) adet, Hoçkis marka otomatik tüfek satın alıyoruz.
Fransızlarla, eşit koşullarda, yapılan bir antlaşmadır bu.
İtalyanlar, Yunanlılara verilen ödünlerden rahatsızlık duyarak, işgal
ettikleri yerleri boşaltmışlardır. İtalya, Avusturya Ordusu’ndan ele geçirdiği,
piyade tüfeği ve piyade Cephanesi’ni, bedeli karşılığında, TBMM. Hükümeti’ne
satmakta hiçbir sakınca görmemiştir.
Ayrıca, yapılan bir anlaşmayla, (32.000) kat, asker üniforması alıyoruz.
İtalyanlar, söz verdikleri (200.000) kat, asker üniformasını teslim edemediler.
38
Afganistan Ordusu’nu eğitmek için, yapılan anlaşmaya göre; Afganistan’a
gönderilecek Türk Subayları’nın bir üst rütbe ile gönderilmesi sağlanıyor.
Enver Paşa, Türk Ordusu’nda görev yapacak Alman Subayları’nı bir üst
rütbe ile kabul etmişti. Alman Ordusu’nda, en yüksek süvari general’inin
rütbesi tüm generaldi. Emekli Süvari Tüm Generali Liman Von Sanders,
Mareşal rütbesi ile Osmanlı Ordusu’nda göreve getiriliyordu. Alman askerî
geleneğine göre; bir meydan savaşı kazanan Orgeneral Mareşal olabilirdi.
Rahmetli Turgut Özal: ” Sevr anlaşması, Lozan’dan iyiydi,” buyurmuştu.
NUTKU bile, Çankaya’da okuduğunu itiraf ettiğine göre; kendisini, bu
beyanından dolayı mazur görmemiz gerekir.
30 Ekim 1918’de, imzaladığımız Mondros ateş kes anlatması ile Birinci
Dünya Savaşı’ndan yenik çıktık.
Gururlu İngilizler; Kraliçe Elizabeth Adlı Sancak Gemisi dururken; anlaşmayı
niçin, daha küçük bir savaş gemisi olan, AGAMEMNUN’DA İMZALATTILAR?
18’nci yüzyıla kadar; İngilizler, Londra Şehrini, Roma Şehrini kuran, ENEA
isimli, Truva’lı bir kahramanın kurduğuna inanıyorlardı. Truva’yı, Akhalar’ın
Kralı Agamemnun fethetmişti. ENEA, Truva Kralı’nın soyundandı.
Biz Türkler fuzulî işgalci oluyorduk!
Yunan Ordusu’nun çöküşünü önleyebilmek için, İngilizler telaş
içerisinde, çareler aramaya başladılar.
Mustafa Kemal Paşa Başkanlığında bir kurulun, İzmit’e gelmesini teklif ettiler.
Bu teklif, güvenlik gerekçesi ile kabul edilmedi.
Başkomutan olan Müşir Gazi Mustafa Kemal, aynı zaman’da da TBMM
Başkanıydı. Devletin de başıydı. Müzakere Heyeti’ni, ancak ve ancak, o
atayabilirdi.
Bu İngiliz oyunu ile Müşir Gazi Mustafa Kemal, müzakerecilerin başkanı olacak;
İstanbul’daki İngiliz uşakları ‘da söz sahibi olacaklardı.
Daha önce’de, Harington, Mustafa Kemal Paşa ile buluşmak istemişti. Buluşma
Teklifi’nin Mustafa Kemal Paşa’dan gelmiş olması şartı, buluşmayı sonuçsuz
bırakmıştı. Başkomutan ve T.B.M. Meclisi Başkanı, Korgeneral Harington ve
daha küçük rütbeli Fransız ve İtalyan generalleri ‘ne muhatap edilecekti. Oyun
üstüne, oyun sergileyenler, oyuna geldiklerini çok sonraları fark edebildiler.
Türkiye Büyük Millet Meclisi Hükümeti, Yunanlılarla savaşmıştı. Ateşkes
antlaşmasını da Yunanlılarla yapması gerekirdi. Devletler Hukukun da, usul ve
teamül böyleydi.
Ateşkes müzakerelerine, İngiliz, Fransız ve İtalyan Delegeleri ile TBMM
Delegeleri katılmıştı. General Mazarakis Başkanlığındaki Yunan Delegeleri,
39
gemiden karaya çıkartılmamıştı. Ateşkes antlaşması imzalandıktan sonra,
usulen, GEMİDEKİLERE’ DE imzalattırılmıştı. İşte.
Batılıların hazmedemedikleri durum budur. Mudanya Ateşkesi, Mondros’u ve
Sevr’i yok saydırmıştı.
TBMM Hükümet’i, Ulusal Kurtuluş Savaşı’nın galibi olarak değil, Birinci Dünya
Savaşı’nın galibi olarak, Lozan’a gitmiştir.
Batılı devletler, bu Yenilgileri’nin öcünü alma sevdasındadırlar.
Lozan’da, TAM BAĞIMSIZLIK İLKESİ, inatla savunulmuştur. Dış İşleri
Bakan’ı ve Garp Cephesi Komutanı İsmet Paşa’nın ısrarcı tutumu, İngiliz Baş
Delegesi ve konferans yöneticisi Lort Gürzon’u çileden çıkartmıştır.
Lozan Konferansı’na iştirak edenler, Türk Delegasyonu’na haber vermeden,
müzakerelere ara vererek, Lozan’dan ayrılmışlardır. Türk delegeleri de yurda
dönmüştür.
Uzunca bir aradan sonra; müzakereler yeniden başlamıştır. Sekiz ay süren
zorlu bir maratondan sonra, anlaşma sağlanarak, LOZAN ANTLAŞMASİ
imzalanmıştır.
Lord Gürzon’un, İsmet Paşa’ya söylediği : ”Neyi teklif etsem,
reddediyordunuz. Reddettiklerinizi, cebimize koyuyoruz. Yanmış ve yıkılmış
Anadolu’yu tamir için bize geldiğinizde, bunları teker, teker ve misli ile tekrar
vereceğiz size.” Lort Gürzon’un bu sözü, ATATÜRK’ÜN kulağına küpe
olmuştur.
Ulusal Kurtuluş Savaşı sırasında uygulanan siyasi yöntemler, Türkiye
Cumhuriyeti’nin politikasına eksen olmuştur.
—Ulusal Kurtuluş Savaşı sırasında, Mareşal Furunze, Sovyetler adına,
Ülkemize gelmişti.
— General MC. Arthur, ülkemize, ATATÜRK’Ü görmeye gelmiştir.
—Afgan Kralı Emanullah Han, iki defa, ülkemize gelir:
ATATÜRK’ÜN sağlığında ve Mustafa Kemal öldükten sonra. Emanullah Han,
Mustafa Kemal’in “ güçlü bir ordu kursun”, nasihatini hafife aldığından; eski bir
jandarma eri olan, su dağıtıcısının oğlu Beçe Saka tarafından tahtından
indirilmiştir.
Burka denilen, kadın kıyafeti ile kaçarak canını zor kurtarmıştı.
Mustafa Kemal ölünce; gizlice, Dolmabahçe Sarayına gelerek, Mustafa Kemal’in
cenazesi önünde saygı duruşunda bulunmuştu.
–1935’te İsveç Veliaht Prensi ‘de ATATÜRK’Ü görmeye gelmiştir.
40
—1934 tarihinde; Marsilya’da, bir silâhlı saldırı sonucu öldürülen Yugoslavya
Kralı Aleksandır, ATATÜRK’Ü görmek için, Türkiye’ye gelmişti. ATATÜRK’E:
”Size bir sır tevdi edeceğim, Yunanlılar İzmir’e çıkmadan önce; İngilizler, İzmir’e
bizim çıkmamızı teklif etmişlerdi, Reddetmiştik.” dediğinde; ATATÜRK’TEN, şu
karşılığı almıştı: ”Geçmiş olsun, Ekselans.”
—Arabistan’ı, Osmanlı Devleti aleyhine, isyana kaldıran Mekke Şerifi Hüseyin’in
Ürdün’e Kral yapılan oğlu Abdullah’ta, ATATÜRK’Ü ziyaret edenler arasındadır.
—Boşanmış bir kadın olan, Madam Simpson ile evlendiği için İngiltere Tahtı’nı
bırakmak zorunda kalan, İngiltere Kralı Edward, özel olarak, ATATÜRK’Ü
görmek için İstanbul’a, Dolmabahçe Sarayı’na gelmiştir.
ATATÜRK’ÜN sağlığında, bütün yollar, Roma’ya değil de, bütün yollar
Ankara’ya çıkmaktaydı.
Bütün bunları niçin mi yazıyorum? Söyleyeyim: Mustafa Kemal, binbaşı iken,
1910 yılında, Fransa’ya, Pikardi Manevralarına gitmişti. Gözlerinden rahatsız
olduğu için Karlspat Kaplıcalarına, tedavi için gitmişti. Bir de, 1918 yılında,
Veliaht Vahdettin Efendiyle, Almanya’ya gitmiştir.
19 sene öğrencilik, 19 sene komutanlık,19 sene’de Devlet Başkanlığı yapmış
olan Gazi Mustafa Kemal, 19, Mayıs 1919 tarihinde, bir daha sınırlarının dışına
çıkmamak üzere, Anadolu’ya çıkmıştır.
—İsmet İnönü’de aynı politikayı izlemiştir. Başbakanlığında, S.S.C.Birliği’ne,
Bulgaristan’a ve İtalya’ya görevle gönderilmiştir. Dış İşleri Bakanı olarak,
Lozan’ı imzalamıştır.
- 1943 Yılında, Churchill ve Roosevelt Kahire’de buluşmuşlardı., Churchill
,uçağını Türkiye’ye yollayarak Cumhurbaşkanı İsmet İnönü’yü Kahire’ye davet
etmiştir.
Başbakan İsmet İnönü, İtalyanlarla resmi görüşmelerde bulunmak için,
Roma Garında, trenden iner. Etrafına bakınır, İtalya Başbakanı Benito
Mussolini’yi ortalıkta göremez. Bunun nedenini sorduğunda:
-“Ekselans, Duçe çok meşgûl, sizi saray’da karşılayacak;” yanıtını
almıştır.
-“ Ya; öyle mi, biz’de geldiğimiz gibi gitmesini biliriz,” diyen İsmet İnönü;
gerisin geri, tren’e biner. Benito Mussolini, yıldırım hızı ve binlerce özürle,
Roma Garı’na yetişir.
Yıl 1926, Midilli Adası’nın açığında, Fransız Bandıralı Lotus gemisi ile Türk
Bandıralı Bozkurt kömür gemisi çarpışır. Türk Gemisi batar. Denizcilerimizden,
ölenler ve yaralananlar olur.
İstanbul’da, Sorgu Yargıcı Himmet Bey, her iki kaptan’ı da tutuklar.
Fransızlar; tutuklanan Fransız kaptan, derhal serbest bırakılmadığı takdirde,
limanlarımızı bombardıman edeceklerini bildirir bir kesin uyarı’da bulunmuştur.
41
Adliye Vekili, Sorgu Yargıcı Himmet Bey’e durumu bildirir. Himmet Bey’in yanıtı
net ve kesindir: ”Deliller, her iki Kaptanı’nda tutukluluk hallerinin devamını
gerektirmektedir. Fransızların kesin uyarısı da beni ilgilendirmemektedir.”
Mareşal Fevzi Çakmak’a danışılır. Mareşal Fevzi Çakmak: ”Fransızların bir tek
mermisi, bir Türk limanına düşerse, Suriye’yi işgal edeceğimizi Fransızlara
bildirin.” Der.
Türkiye Cumhuriyeti Hükümeti tarafından, Fransızların kesin uyarısı reddedilir.
Fransızlar, Lahey Adalet Divanı’na gitmeyi kabul ederler. Mahmut Esat Bey,
Lahey’e gider, Fransız tezini çürütür, dava’yı kazandığı gibi, Fransızlara da özür
diletir.
ATATÜRK tarafından, kendisine, BOZKURT soyadı verilmiştir.
Esat Mahmut Bozkurt, memleketi olan Söke’de yatmaktadır. İstanbul
Üniversitesi’nden mezun olduktan sonra; Devletler Hukuku alanında doktora
yapmak üzere Lozan’a gider. Ulusal Kurtuluş Savaşı başlayınca, doktora
çalışmasını yarıda bırakır, omzunda tüfeği ile Anadolu’ya gelir.
04, Ekim ,1926’tıda yürürlüğe giren Türk Medeni Kanunu, o’nun eseridir.
—Etimesğut’a ve Kayseri’ye uçak fabrikaları kurularak, buralarda üretilen (10)
adet Türk Tipi Uçak, Hollanda’ya satılmıştır.
—İngiltere’den (15.000.000) milyon sterlinlik bir kredi bulunarak, yedi evlik bir
yerleşim yeri olan, Karabük’e demir ve çelik fabrikası kurulmuştur.
— 29.Ekim.1937 tarihinde; Cumhuriyet Bayramı nedeniyle, S.S.C.Birliği
Komünist Partisi genel Sekreteri Stalin, ATATÜRK’E bir kutlama telgrafı çeker.
Kutlama telgrafını iade eden ATATÜRK, saat 01.00’de, S.S.C.B. Büyük
Elçiliği’ne gelir. Yanında, mükemmel Rusça bilen, Azeri asıllı bir Hava Albayı
vardır. Büyük Elçi Kara han’a ateş püskürür:
“Parti Genel Sekreteri Stalin’in çekmiş olduğu kutlama telgrafını iade
ettim. Stalin, ancak, İsmet Paşa’ya kutlama telgrafı çekebilir. S.S.C.B. bizi küçük
görmesin; biz, küçük bir coğrafya’ya sığmış, büyük bir devletiz. Bundan sonra,
büyük devletlerin yazgısı küçük devletlerin elindedir. Ben, Kars’a ordularımın
başına gidiyorum. Stalin’de, ordularının başına gelsin; görelim bakalım, kim
küçükmüş, kim büyükmüş.”
Der. Araya girmek isteyen bir N.K.V.D. Mensubu’nu : ”Sen, Türkiye’de size
hizmet edecek uşak olmadığını ne zaman anlayacaksın?” diyerek, sertçe
azarlar.
İran’da; Türk Büyük Elçiliğinde Kavas olan Rıza isimli bir eski süvari
çavuşu, bir darbe ile İran tahtını ele geçirir. Ankara’ya gelir, ATATÜRK’ÜN
yaptıklarına hayran kalır. ”İran’a döndüğümde, MEN DE bunları yapacağım,”
deyince, ATATÜRK: ”Evli iseniz mümkün değildir Majeste” diye yanıt verir.
42
Rıza Şah’ı, müttefikler iktidardan uzaklaştırıp, oğlu Muhammet Rıza. İran
Yönetimi’nin başına geçirirler. Hiçbir varlık gösteremeyen Muhammet Rıza’da,
Humeyni tarafından devrilerek sürgüne gönderilmişti. Sürgünde ölen
Muhammet Rıza’nın:”ATATÜRK’ÜN yaptığı LAİKLİK uygulamasını, ne babam
ne de ben yapabildik,” diye sayıkladığını gazeteler yazmıştı.
—ATATÜRK’ÜN önderliğinde Balkan Antantı hayata geçirilir.
—ATATÜRK’ÜN önderliğinde, Sadabat Paktı kurulur.
—Ağnam vergisi-Küçükbaş hayvan vergisi- kaldırılır.
—Aşar vergisi kaldırılır.
—Devrimlerin alt yapı çalışmaları hızlandırılır. 1876 Anayasası,1909 ve 1913
tarihli ekleri ile aynen korunur ve o Anayasa uygulanır.
1.Ocak.1921’de, 21 maddelik bir Anayasa kabul edilir, öteki Anayasa’ya hiç
dokunulmaz. Osmanlı’nın Kanunları aynen uygulanır. 1913 senesinde kabul
edilen, ordumuzun beslenmesini düzenleyen“ Tayinat ve Yem Kanunu”, 1963
tarihine kadar yürürlüğünü sürdürmüştür.
Uzun, uzun şunu yaptı, bunu yaptı demektense; reform ve devrim
sürecini diğer devrimlerin süreçleri ile karşılaştırmak, daha kısa ve daha
mantıklı bir yol olsa gerektir.
C.
SOVYET DEVRİMİ.
1917 tarihinde başlayan iç savaş, 1922 tarihinde sona ermiştir. Eski rejim
taraftarları ile Bolşevik Muhalifleri’nin ve ayrılıkçıların, kitle halinde
öldürülmeleri sürdürülmüştür. Toprak Sahipleri’nin ellerinden, toprakları zorla
ve alelacele hazırlanmış kararnamelerle alınmıştır.
Karl Marks’ın beklentisine göre; ihtilâl, sanayi ülkesi olan Almanya’ ve
Fransa’da kendiliğinden çıkmamış; bir tarım ülkesi olan Rusya’da, silâh zoru ile
ve uzun süren bir iç savaş sonu gerçekleştirilmiştir.
İhtilâl’in dinamiği, İŞÇİLER olması gerekirken; ÇİFTÇİLER, en büyük desteği
sağlamışlardır.
Uzun süren bir alt yapı hazırlığı yaşanmadan; kısa süreli ve çok kanlı bir
şekilde; tarım’da, sanayi’de ve toplumsal yaşamdaki değişiklikler uygulamaya
konulmuştur.
Tüm hatalar, yeni, yeni suçlar ve suçlular yaratılarak örtülmeye çalışılmıştır.
Gizli polis teşkilâtları Kitlesel kıyımlara imzalar atmıştır. ÇEKA, MVD ve
NKVD’NİN (2.500.000) insan öldürdüğü; 1917–1949 arasında, ( 49.000.000)
insanın öldürüldüğü açıklanmaktadır.
43
Bunca kan ve gözyaşı ile yaratılan, Gorbaçov’un bir fiskesi ile darmadağın
olup, yıkılmıştır.
Sovyet Devrimi’nin Dünya’ya ihraç çalışmaları, ayaklanmalara ve iç savaşlara
neden olarak, milyonlarca insanın ölümüne, sakat kalmasına ve ülkelerin
bölünmelerine neden olmuştur.
Miras ve toprak sahibi olmak yasaklanmıştır. Daha sonraları, miras hakkı geri
verilmiş, ekip biçmeleri içinde, kişi başına (40) metre kare toprak verilmiştir.
Bu, özel mülkiyete açılan topraklar, Sovyet toprağının %4’ünü oluşturmuştur.
Bu topraklardan elde edilen meyve, sebze, tavuk ve yumurta,%96 topraktan
elde edilen miktarı geçmiştir.
Rusya, (45.000) tank, (45.000) uçak, (3.500.000) askerine, gizli Polise ve
hapishanelerine rağmen, dağılıp gitmiştir.
D.
ÇİN DEVRİMİ.
1842 tarihinde, Avrupalılar, (20.000) sandık afyonu satabilmek için, Çin’i
istilâ etmiştir. Çin, derin bir uykudaydı.
Napolyon: ”Dünya için asıl tehlike, Çin’in uyanmasındadır.” demiş.
1912’de, Dr. Sun Yat Sen’in Cumhuriyet denemesini, bacanağı olan Mareşal
Çankayşek’in yönetimi almıştır. Çin, önce SSCBİRLİĞİ, sonra’da Japonya ile
uzun süren bir savaşa girmiştir.
1949 Yılında, uzun süredir devam eden iç savaşı, Mao Çeç- Tung kazanmıştır.
Toprak reformu sırasında, (2.000.000) insan’ın acımasızca öldürüldüğünü
okumuştuk.
Kararnameler ve Makineli Tüfeklerle, devrim bir yere varamamış, tıkanmıştır.
Mao’nun Kızıl Kitabi’de bir işe yaramamıştır.
1966 yılında, Kültür devrimi ilân edilerek, geçmişe ait ne varsa izleri silinmeye
çalışılmıştır.
Konfiçyüs’ün bir deyimi ile başa çıkan olmamıştır: ”Militan’ın, ne kendisine, ne
ailesine, ne de devletine faydası dokunur.”
Mao.” İktidar, militan’ın namlusu ucundadır.” diye buyurmuştu.
Çin’de, her şey yakılıp, yıkıldıktan sonra KONFİÇYÜS galip gelmiştir.
1976 yılında, Mao ölünce, Çin’de rüzgârlar başka türlü esmeye başlamıştır. Alt
yapı çalışması ile Çin, korkulan ülke konumuna gelmiştir.
Bugün; (1.700) Üniversite ve Teknik Okulla, büyük bir sanayi devi haline
gelmiştir kitlesel kıyımlarla, kanla ve gözyaşı ile varamadığı yerlere, OKUL ve
ALINTERİ ile erişmiştir.
44
Çin’in lise ve üst seviyedeki okullarında, ATATÜRK VE ATATÜRKÇÜLÜK
okutulmaktadır. Çin Devrimi’nin dışarıya ihraç girişimleri de, Sovyetlerin
yarattığı felâketlere eş felâketler yaratmıştır.
E.
ATATÜRK DEVRİMİ
“ATATÜRK DEVRİMİ, birden bire, tepeden inme bir devrimdir.”
Diyenler, öteki devrim hareketlerini, yeterince inceleyememiş olanlar gibime
geliyor.
İran Halkını, binlerce yıl geriye götüren, devrim diye adlandırılan hareket ve
yukarıda anlatılanlar, ulusların tepesine kaç senede inmiştir?
Fransız devrimi, (400) sene çekilen bir sıkıntının ürünüdür.
Sovyet Devrimi, Fransız Devrimi’nin Yirminci asırdaki kopyasıdır.
Samsun’dan, Havza’ya geçen Mustafa Kemal, oradan tüm ulusal
davranışları harekete geçirmiştir.
İki defa toplanan Alaşehir Kongresi, Balıkesir Kongresi ve ülkemizin her
tarafında toplanan kongreleri, Kuvay’ı Milliye ve Müdafaayı Hukuk örgütlenmesi
izlemiştir. Türk Halkı, hem kurtuluş için örgütlenmiş, hem kendi kendisini
yönetmeye başlamıştır.
Bu davranışlar, halkımızın demokrasiye yabancı olmadığının göstergesidir.
Seçim sisteminin oturması ile Cumhuriyete geçiş sancısız olmuştur.
Cumhuriyet, kavgasız ve gürültüsüz kabul edilerek, ilân edilmiştir.
Başkomutan ve Devlet Başkanı olan Mareşal Gazi Mustafa Kemal, Türk Halkının
sevgisine ve olağan üstü gücüne rağmen, hiçbir yenilik hareketine
girişmemiştir. Devrimin alt yapı çalışmalarına girişmiştir.
Kurtuluştan sonra yapacağı devrimleri 7/8 Temmuz gecesi, Erzurum’da, Mazhar
Müfit Kansu’ya not ettirmiştir. O’nun hiç acelesi yoktur. Yıllarca, kafasında
tuttuğu, bir sır olarak sakladığı planlarını zamanı geldiğinde sırası ile
uygulamaya koymuştur.
Ulusal Kurtuluş Savaşı zaferle sonuçlandırılıp, Lozan Antlaşması da
imzalandıktan sonra; tüm dikkat ve çalışmalarını yapmasını düşündüğü işler
üzerinde yoğunlaştırmıştır. (11) suikast teşebbüsü atlatmıştır.
—Hilâfet ve Saltanat birbirinden ayrılmıştır.
—Saltanat kaldırılmıştır.
—Evkaf ve Şer’i ye vekâleti kaldırılmıştır.
45
—Tevhidi Tedrisat Yasası-Eğitim ve Öğretim Birliği Yasası- yürürlüğe
girmiştir.
Bu yasa’nın gerekçesi, Cumhuriyet’in eğitim Devrimi’nin habercisidir: “Bir
ülke’de iki çeşit eğitim, iki tip insan yetiştirmesine yarar. Bu da, ulusal birlik
için en büyük engeldir.”
Genelkurmay Başkanlığı’nın Vekâlet olması kaldırılarak Başbakanlığa
bağlanmıştır.
—Tabii Hukuk’a göre, yepyeni bir Anayasa hazırlanır ve yürürlüğe
konulur. 1876 Anayasa’sı, tüm değişiklikleri ile yürürlükten kaldırılır. Yıl
1924’tür.
—Ankara’da Hukuk Fakültesi açılır. Yıl 1925’tir.
—04 Ekim1926 tarihinde yürürlüğe girmek üzere, TÜRK MEDENİ
KANUN’U kabul edilir.
Mecelle, 1917 tarihli ekleri ile birlikte, yürürlükten kaldırılır.
Devrimlerin başında, Müşir Gazi Mustafa Kemal emekliye ayrılır. Mustafa
İsmet’te (50) TL. Emekli maaşı ile emekliye ayrılır.
Devrim yapacak adamların her türlü yetkiden sıyrılıp, sivil elbise ile halkının
karşısına çıkmasının başka bir örneği var mıdır?
—Türkiye Cumhuriyeti’nin Merkez Bankası görevini yürüten Osmanlı
Bankası’nın bu görevine son verilir.
—Türkçe gramer kitabı yayımlanır.
—Türkiye Cumhuriyet Merkez Bankası kurulur.
—Sümer Bank ve Eti Bank kurulur.
— Dolmabahçe Sarayı’nda, Uluslararası “Türk Dili Kongresi” toplanır
—Kazma, Kürek ve kol gücüyle dağlar delinir, Irmaklar ve uçurumlar
aşılarak, ülkemiz baştanbaşa demir ağlarıyla örülür.
Amerika Birleşik Devletleri’nin 1958’deki Genelkurmay Başkanı: ”Bizim için ne
Komünist Çin ne’de Komünist Rusya tehlikeli birer düşmandır. Bizim en
tehlikeli düşmanımız kara yollarımızdır.” demişti.
Bin kamyon’un taşıdığı yükü bir lokomotif taşıdığına göre, doğru bir saptama
yapılmıştır.
Bunu Mustafa Kemal görmüş, Adnan Menderes, ABD’nin tuzağına düşmüştür.
46
Komünizm’in yayılmasını önlemek için! Hükümet kararıyla, Kore’ye bir
Tugay Türk Askeri gönderen Adnan Menderes, aynı günlerde, Yedek Subay
olan oğlunu Nato’nun Merkezi, Paris’e göndermiştir.
Yedi sene savaşlarında, İngiltere’ye kiralık asker veren Büyük Frederik, her
asker için ineklere ödenen gümrük vergisi almıştır.
Demokrat Parti Hükümeti’nin de böyle bir uygulaması olduğunu gazetelerimiz
yazmıştı.
Amerikalıların, her asker için ödediği (175) Dolar’ın (150) dolarını alarak, askere
(25) dolar verildiği, şikâyet konusu olmuştur. Hatta bir Amerikalı
yetkilinin:”TÜRK ASKERİNİN MALİYETİ, 25 CENT!”, dediğini gazetelerimiz
yazmışlardı!
Erdal İnönü Yedek subay Okulunda öğrenciyken, önemli bir kişinin düğününde
bulunması istenir. Cumartesi akşamı için, Yedek Subay Bölük komutanından
izin alma isteğini Cumhurbaşkanı İsmet İnönü geri çevirdiğinden; Erdal İnönü
düğünde bulunamaz.
Mareşal Fevzi Çakmak, (23) sene Genelkurmay Başkanlığı yapmıştır.
O’nun döneminde; ordu komutalarından birisi, bir askeri, bulunduğu
birliğinden alarak, daha rahat bir birliğe vermiştir. Durumu öğrenen Mareşal, o
askeri eski birliğine iade ettirir. Bu duruma çok üzülen ordu komutanı,
Mareşal’in huzuruna çıkar: ” Sayın Mareşalim, bir askeri bir yerden başka bir
yere nakletmek yetkimiz yok mudur?” diye sorduğunda, aldığı yanıt karşısında,
sorup, soracağına, bin kere pişman olur. Mareşal, parmağını ordu komutanının
gözüne doğru uzatarak:” Sayın Orgeneral; subay ve astsubayları istediğiniz
yerden alıp, istediğiniz yerlere atayabilirsiniz. Bir orduda torpil, erlere kadar
inerse, o orduyu ayakta tutmak mümkün olmaz, o ordu dağılır.” demiştir.
Türk Silahlı Kuvvetlerinde; SAT ve SAS Komandoları muvazzaf subay ve
astsubaylar arasından seçilir. Başbakan Tansu Uçuran Çiller zamanında bu
kural bir kez değiştirilir. “Bunda ne var” diyenlerimiz bulunabilir. Merhum
Turgut Özal:” Anayasayı bir kere delmekle bir şey olmaz demişti.
”Silahlı Kuvvetlerin Kuralları’nın kanla yazıldığını bilmeyenlere sözüm yok.
Sayın Tansu Hanımın büyük oğulları, SAT Komandosu yapılarak, Yeni köydeki
köşklerinin karşısındaki kışlada askerlik hizmetini şerefi ile ve Hakkı ile
bitirmiştir.
Prof. Dr. Mümtaz Soysal’ın başına gelenler, unutulur cinsten değildir.
Bilimsel bir Kitabı’nda sosyalizmi anlattığı için, komünizm propagandası
yapmak suçundan gözaltına alınarak Mamak Askeri Ceza ve Tutukevi’ne
kapatılmıştı. Çenesindeki yara izinin öyküsünü anlatmaktan utanç duyarım.
Komünizm propagandası ile suçlanan Sayın Mümtaz Soysal, Orly Katliamı’nın
duruşmasında, Türkiye Cumhuriyeti’nin haklarını savunmak için Paris’e
gönderilmiştir.
Dört sat boyunca Türkiye’nin haklarını savunduğu gibi, bu görev için yapılan
tüm masrafı kendisi karşılamıştır. Daha sonraları, Dış İşleri Bakanı olan Sayın
47
Mümtaz Soysal’ın tek oğlu, Yedek Subay olarak askerliğini yaptığı Karakol
(11)sefer terörist saldırısına uğramıştır. Oğlu’nun görev Yeri’nin değiştirilmesi
teklifini, DIŞ İŞLERİ BAKANI SAYIN MÜMTAZ SOYSAL kabul etmemiştir.
Antakya’da, J. Eğitim Tabur komutanlığında bulunduğum sırada, boyu
Kırıkkale P.Tüfeğine denk bir genç kapımı çaldı; buyur edip kendisine yer
gösterdiğimde: ”Ben kendimi asker yaptım, huzurunda oturamam:” dedi.”
Boyum küçük diyerek, beni askerlik yapma şerefinden yoksun bıraktılar. Asker
için boy mu gerek, yürek mi gerek Sayın Komutanım,” diyerek ortalığı çınlattı.
Terziyi çağırdım, bu yeni askere ölçüsüne göre elbise dikmesini emrettim. O
Küçücük askerimin boyuna uygun bir filinta bularak kendisine zimmetle
verdim. Asker elbisesini giyerek, bölük komutanı ile birlikte odama geldi,
tekmilini verdikten sonra, izin isteyerek: ”Sayın komutanım, namusumu
kurtardınız. Alay konusu olmaktan da kurtulacağım. Sizden bir dileğim daha
var. Diğer asker arkadaşlarıma neyi uygularsanız, bana onu uygulayın.”
Bütün bu yapılanmalar; 17-23.Şubat.1923 tarihleri arasında toplanmış
olan, İzmir İktisat Kongresi’nde alınan kararlara göre olmaktadır. Hatırımda
yanlış kalmadıysa, bu kongreye, Türk toplum’unun her kesiminden,1343 delege
davet edilmişti. Bu kongre çok hararetli tartışmalarla sona ermiştir. Gazi
Mustafa Kemal Paşa’nın Kongreyi açış konuşması, günümüz Türkçesi’ne
uyarlanarak okullarımızda okutulmalıdır.
—Ankara’da, Dil, Tarih ve Coğrafya Fakültesi kuruldu. Bu Fakültede,
Hititçe ve Sümerce kürsüleri açıldı.
-İkinci Abdülhamit’in tahtan indirilmesinin dinen sakıncalı olmadığına
dair Fetva veren, Elmalılı Hamdi Yazır’a tercüme ettirilen Kuran’ı Kerim, çok
sayıda bastırılarak, halkımıza bedava dağıtılmış; bu girişimin harcamaları
ATATÜRK tarafından karşılanmıştır–15.000TL—
Papaz okulu kaçkını Gürcü Jozef Stalin, devrim yapacağım diye,
cinayetlerine soyunmadan önce bir Mareşal elbisesi giyer. Böylece Mareşal
olur. Bulganin’e de bir Mareşal elbisesi giydirir, o’nu da Mareşal yapar.
İlkokul öğretmeni Benito Mussolini, iktidarı alır almaz, DUCE Unvanını
alır. O dahi bir Mareşal elbisesi giyer; İtalyan Orduları’nın fiili Başkomutanı olur.
Onbaşı Adolf Hitler, ”Alman Irkı’nın onurunu ve gururunu” temsil eden
FÜHRER -Başbuğ- Unvanı’nı alır ve Alman Ulusu’nun Başkomutanı olur.
Hukuk Fakültesi kaçkını Saddam Hüseyin, bir Mareşal elbisesi giyer, Irak
Orduları’nın Başkomutanı olur. Kabine üyeleri de, asker elbisesi giyerek
komutan olurlar. İşin acıklı yanı, bunlardan ölüm cezasına hüküm giyenler, sivil
elbise ile asılırlar.
48
İngiliz Ordusu’nda, Onbaşı Rütbesi ile bulaşıkçılık yapan İdi Âmin, bir
darbe ile iktidara gelir. Londra piyasalarından satın aldığı madalyaları ve
nişanları taktırdığı mareşal elbisesini giyinir ve o anda Mareşal olur.
Türkiye’ye devrim hemen gelmez. Halk Mektepleri ve Millet Mektepleri
açılır. Alt yapı tamamlanır. Devrimler sıra ile Türk Halkı’nın huzuruna çıkarılır.
Bunları uzun uzadıya yazma olanağım yok. Kadınlara seçme ve seçilme hakkı
verilir. İlk Genel seçim’de (18) TÜRK KADINI TBMM’NE GİRER.
ATATÜRK İLKELERİ ‘DE ANAYASA’DAKİ YERİNİ ALIR.
F.
PRATİK UYGULAMALAR.
Balıkesirli Onbaşı Musa, askerliğini Kuşadası’nda yapmaktadır. Sahil
gözetleme nöbeti kendisine geldiğinde, Hoçkis Otomatik tüfeğini alarak,
gözetleme yerinde mevzi’e girer. Türk kara sularına girmiş olan İngiliz savaş
gemisinden indirilen bir filika, içi İngiliz askerleri ile dolu olarak, kıyıya doğru
gelmektedir. Onbaşı Musa, filika’nın üzerinden, uyarı ateşi açar. Filikadaki
İngiliz askerleri, uyarı Ateşi’ne aldırış etmeden, kıyıya yaklaşırlar.
Onbaşı Musa, filika’ya ateş açar. Bir İngiliz Subayı vurulup ölür. Yaralananlarda
vardır. İngilizler, politik atağa kalkarlar. Onbaşı Musa’nın derhal
cezalandırılmasını isterler.
Çok iyi derecede Fransızca bilen Dilâver Argun Bey, Kuşadası Kaymakamı’dır.
İngilizlerle bağlantı’yı o sağlamaktadır. Durumun önemi nedeniyle, Başbakan
İsmet İnönü ile telefon bağlantısı kurulur. Cumhurbaşkanı ATATÜRK’E bilgi
verilir.
Kaymakam Dilâver Bey kanalı ile İngilizlere şu bilgi verilir: ”Kara sularımıza
giren ve kıyılarımıza izinsiz olarak çıkmak isteyen, uyarı ateşimize de aldırış
etmeyen askerlerinizin bu davranışlarına karşı yapılan bu yasal müdahale’de
suç unsuru bulunmadığından, Onbaşı Musa’nın cezalandırılmasına gerek
görülmemiştir.”
Cenazeleri’nin kendilerine teslimini isteyen İngilizlere, Ankara’dan şöyle
bir yanıt gelmiştir: ”Subayınızın cenazesi, olay yerine bir Türk Savaş Gemisi
geldikten sonra, törenle teslim edilecektir. ”Ertesi günü, Türk Savaş Gemisi
olay yerine gelir, İngiliz Subayı’nın cesedi törenle İngilizlere teslim edilir.
İngilizler, cenazelerini alarak ve süngülerini Onbaşı Musa’nın önünde
düşürerek çekilip giderler.
02,Ekim,1992 tarihinde, EGE DENİZİ’NDE, Nato’nun Kararlılık Gösterisi–92
tatbikatı yapılmaktadır. Türk Donanması’na ait Savaş Gemilerimizde bu
tatbikata katılmıştı. Bu tatbikatta, gerçek mühimmat kullanılmayacaktı. TCG.
Muavenet Muhribimizin tüm personeli uyanık ve görev başındaydı.
Gece yarısı; Amerikan Donanması’na ait Saratoga uçak gemisinden fırlatılan iki
adet Sea Sparrow füzesi, Muavenet’in kaptan köprüsünde patlamıştır. Gemi
Komutanı ve beş Türk Askeri şehit olmuştur.
49
Deniz Teğmeni KILIÇ, hala yaralarının acısını ve sıkıntısını yaşamaktadır. Olayın
bir kaza eseri meydana geldiği savunmasını, yalınız korkaklar ve iktidara
sevdalı olanlar kabul edebilirler.
ABD. Türk donanmasına, KNOKS tipi, HURDA savaş gemilerini vermek
istemektedir. Türk Donanması’na, Alman yapımı savaş gemileri katılmıştır. Bir
yağcılık gösterisi olarak Turgut adı verilen; yoğun tenkit üzerine adı TURGUR
REİS’E dönüştürülen Donanmamızın Amiral Gemisi, ülkemizin gururu olmuştu.
Amerikalılar, bu durumu politikalarına uygun görememişlerdi. Amerika’da
Başkanlık seçimleri yaklaşmıştı. G. Bush’un Ermeni ve Rum oylarını garantiye
alması için Türkleri küçük düşürecek bir olay gerçekleştirmesi gerekliydi.
Muavenet Muhribi,1942 yapımıydı, donanmamıza 1972 yılında katılmıştı.
Amerikalıların Türkiye’ye verdiği savaş gemileri, genellikle1942 yapımı eski
gemilerdi. Beş Yiğit denizcimiz ile Donanmamızın bir efsane adı, Amerikan
politikasına kurban edilmiştir.
Türk Deniz Kuvvetlerinde; bu üçüncü Muavenet gemisiydi. İlk MUAVENET’İ
MİLLİYE Gambotumuz, Morta koyunda demirli bulunan İngilizlerin GOLİYAT
adlı savaş gemisini torpilleyerek batırmıştı. Bu, Muavenet Muhribimizin
vurulması ve Çoban Davut’un sapan taşı ile öldürdüğü Dev Golyat’ın
öldürülmesinin karşılığıydı.
Kara’da silahı kullanan kişi onu kullanma sorumluluğunu taşır. Hava’da uçağı
kullanan pilot, ateş etme sorumluluğun taşır. Deniz Kuvvetlerinde bu, böylesine
kolay ve pratik değildir. Savaş gemileri seyir halindeyken bütün silahlar
sıfırlanır, namluları aşağıya indirilir. Tatbikat’ta, durum buna benzemekle
birlikte, çok daha güvenli bir sistem devreye sokulur. Ateşleme emri
verildiğinde, ÜÇ GÜVENLİK SİSTEMİ devreye girer.
Cumhuriyetin onuncu yılı kutlamaları, tüm yurtta ve dış
temsilciliklerimizde coşku ile kutlanmıştı. Ankara’da, Hipodrom’da yapılan
tören çok görkemli olmuştu.
SSCB. DEN Mareşal KLEMENTİ Varaşilof’ta şeref locasındaydı.
SSCBİRLİĞİNİN bağış olarak verdiği (450) adet ZİS marka, Rus yapımı askeri
araçlarda tören geçişine iştirak etmişti. ATATÜRK; “NE MUTLU TÜRK’ÜM
DİYENE” cümlesi ile biten konuşmasını o gün yapmıştır.
1935 senesi, Benito Mussoli’nin kaynayıp köpürdüğü senedir. İtalyan
Generalleri, turist görünümüne bürünerek, Antalya kıyılarında ve Toros
Dağlarında keşifler yapmaktadır.
İtalyanların, Türkiye kıyılarına çıkarma yapacakları söylentisi ortalıkta
dolaşmaktadır.
Tam bu sırada; B.Mussolini’nin, ünlü bir Alman Yazarına, ATATÜRK’Ü
kastederek: ”Ankara’da bir sarhoş var,” dediği ATATÜRK’ÜN DE kulağına gelir.
Törenlerden sonra kutlamalar başlamıştır.
50
Orada bulunanlar, ATATÜRK’ÜN gergin davranışından, büyük bir fırtına’nın
kopacağı sezgisine kapılırlar. Havacı, Denizci ve Karacı Subay Grupları, huzura
kabulü beklemektedir.
Sakarya Meydan Muharebesi’ne, üsteğmen rütbesi ile katılmış olan, Hava
Subayı Ziya Zeyrek’te orada bulunmaktadır. Bizler, bu olayın öyküsünü, şimdi
Rahmetli olan o komutanımızdan dinlemiştik.
Mısır Büyük Elçisi, başına geleceklerden habersiz olarak, başındaki fesi
çıkarmadan, ATATÜRK’ÜN huzuruna girer. Saygı ile eğilip, selam vermek
isterken, ATATÜRK, elinin tersi ile adamın başındaki fesi yere düşürür. İngiliz
Büyük Elçisi, açıklama isteği ile ileri çıkmak isteyince, hariciyeciler buna engel
olurlar ve adamı dışarı çıkarırlar.
Olanlar, bundan sonra olur. İtalya Büyük Elçisi, Kurmay Yüzbaşı Mustafa
Kemal’in Trablus’ta savaştığı İtalyan Amirali’nin oğludur. Cumhuriyet
Bayramını kutlamak üzere huzura girdiğinde; ATATÜRK, gözlerini elçi’nin
gözlerine dikerek:” Ekselans, senin Palyaço’dan ne haber?” diye sorar. Neye
uğradığını şaşıran zavallı adam, huzurdan hemen ayrılır. Birkaç gün sonra;
İtalya Büyük Elçisi’nin istifa ederek, Ankara’dan ayrıldığı haberi başkentlerde
duyulmağa başlar.
Lozan Anlaşması ile Antakya Fransızlarda kalır. Misak’ı Milli sınırları
içersinde gösterilen bu vatan toprağının Türkiye Cumhuriyeti’nin sınırlarının
dışında kalması, Antakyalıları üzdüğü kadar, ATATÜRK içinde üzüntü
kaynağıdır.
Etiler’in Antakya’da uzun süre yaşamış olmaları nedeniyle, Antakyalıların nüfus
cüzdanlarına “ETİ TÜRK’Ü” ibaresi yazılmıştı.
Orta Asya’da, Çin sınırına yakın bölgelere ”HATAY” denildiğini, bir yabancı
yazarın eserinden okuyan ATATÜRK, Antakya’yı merkez kabul edip, bölgeye
HATAY adını vermiştir.
Türkiye’den, HATAY’A gönderilen mektuplar, ” böyle bir yer yoktur” damgası
ile geri gönderiliyordu.
Fransızlar, SAAR Bölgesi’nin Almanlar tarafından geri alınmasına, karşı
koyamamışlardı. ATATÜRK, HATAY’I Türkiye sınırlar içine katma kararı verince
çalışmalar başlatılmıştır. Dörtyol ilçesini merkez yapan ATATÜRK, HATAY’I geri
alma çalışmalarını buradan yönetiyordu. Sağlığı yerinde değildi.
İstanbul’da, Tokatlı yan’da istirahat ederken yaverini yanına çağırarak şu emri
verir:
”Haydarpaşa’ya telefon et, bir tren hazırlansın; HATAY’A gideceğiz. Ankara’ya
da telefon et; İsmet Paşa ve Fevzi Paşa Hazretleri Eskişehir’de bize katılsınlar. ”
Emrini duyan yaver, yıldırım gibi dışarıya fırlar. Otuz dakika sonra, İngiliz
Büyük Elçisi, büyük bir telaşla, ATATÜRK’ÜN huzurundadır.
51
”Ekselans, İngiltere Başbakanından selam ve saygılar getirdim. Ekselans
ATATÜRK acele etmesinler. Hatay meselesi sulh ve sükûn içerisinde
çözülecektir;” mesajını size iletmemi emrettiler. “Size, bu mesajı iletmekten
onur duyarım.”der.
Hatay davası, ATATÜRK’ÜN öngördüğü şekilde ,-Türkiye lehine- çözüme
kavuşturulur. Sonraları, ATATÜRK şöyle konuşur: ”Yaverime, HATAY için
gerekli emrimi verdiğimde, etrafımda İngiliz Casusları’nın olacağını biliyordum.
İngiliz Büyük Elçisinin gelişi bu tahminimi doğruladı.”
İtalyanların Antalya kıyılarına çıkartma yapacakları haberleri üzerine,
ATATÜRK Antalya yöresine bir gezi düzenler. Yol kenarında sürülerini otlatan
küçük bir çobana rastlarlar.
ATATÜRK, çocuk çobandan bir türkü söylemesini ister. Çoban, yanık bir türkü
söyler; ATATÜRK, çobana 50tl. Verir ve: ” Bir türkü daha söyler misin?”diye
sorar; çoban: ”Elli lira daha verirsen söylerim.” deyince, ATATÜRK ayağa
kalkarak: ”Kalkın, gidelim. İkinci türkü söylemesi için elli lira isteyen bu
insanlar, buralarını bedava isteyen İtalyanları buralara sokmazlar.” der.
Küçücük bir davranıştan büyük bir sonuç çıkarmak yalnızca O’na mahsustur.
ATATÜRK, önemli bir konuda karar vermeden önce halka giderdi,
İsmet İNÖNÜ döneminde, aynı çizgi izlenmiştir: Tam bağımsızlık
titizlikle uygulanmıştır.
İsmet İnönü, Cumhurbaşkanı seçildikten sonra, Kara Harp Okulu’nu ziyaret
etmiştir. Öğrencilerle sohbet ederken: ”Çocuklar, sizlere çok ciddi bir şey
anlatacağım. Yakında, İkinci Dünya Savaşı başlayacaktır. Bu savaş sonrasında,
birçok ülkenin sınırları değişecektir.” dediğinde, bir subay namzedi ayağa
kalkarak:” Türkiye’n inde sınırları değişecek mi? diye sorduğunda; İsmet
İnönü: ”sınırları kalemle çizilen ülkelerin sınırları değişecektir. Bizim ülkemizin
sınırları kılıçla çizilmiştir, aynen kalacaktır.” demiştir.
1943 yılında, Ankara’da, Sıhhiye Ordu Evi’nin kuzey köşesinde,
Almanya’nı n Türkiye Büyük Elçisi Franz Von Papen’e bir suikast düzenlenir.
Bomba, suikastçının elinde patlar, suikastçı parçalanarak ölür. F.Von Papen,
yara almadan kurtulur.
Polisin elinde iki kanıt vardır: Bir ayakkabı ökçesi, birde numarası
silinmiş bir Walther marka tabanca kabzası. Türk polisi, 24 saatte, olayı
aydınlatır. Suikast’ı, İstanbul Rus Konsolosu ve iki yardımcısı düzenlemiştir.
Suikastçı, tıbbiye’de okuyan Süleyman isimli bir Yugoslav göçmenidir. Bir
tabur piyade askeri, İstanbul Rus Konsolosluğu’nu kuşatır. Konsolos yakalanır.
Kaçmak üzere olan iki yardımcısı da, Kayseri’de tren’de yakalanarak Ankara’ya
getirildiler.
Davaları Ankara Ağır Ceza Mahkemesinde görüldü. Sanıklar, (15)’er sene ceza
alırlar.
52
1958 yılında; Irak’ta yapılan hükümet darbesi üzerine, aceleyle,
Ankara’da Muhafız Jandarma Alayı kuruldu. Bu Alayın iki Tabur’u Anıt Tepe’de,
bir Tabur’da Çankaya Köşkündeydi.
04 Ocak 1960 akşamı, Çankaya’da konuşlanan 4’ncü j.Bölüğü banyo için şehre
inmekteyken; Sarhoş bir vaziyette, Türk kız arkadaşının evinden dönmekte olan
Amerikalı Yarbay Morison, otomobiliyle Bölüğün içersine dalar. Niğdeli J.Eri
Hamza’yı öldürür, bir grup J. Erin’de yaralanmasına neden olur.
Ankara Sosyetesinden meraklı hanımların moral desteği ile desteklenen Yarbay
Morison, Amerikan Askeri Mahkemesinde yargılanır. (6)ay süreyle KAPRİ
ADASI’NDA bulunma cezası ile cezalandırılır.
Türk kız arkadaşının evinden, sarhoş olarak dönme, görev dönüşü sayılmıştır!
İlginç bir rastlantı olarak, Kuşadası Kaymakamı Dilâver Argun, Ankara Valisidir.
Kendisi ile sert konuştu diye şikâyet ettiği Muhafız J. Alay Komutanı J. Albay
Cemal Alkan Adıyaman’a, eşkıya takibine sürülmüştür.
İkinci Dünya Savaşı’nın en karanlık günlerinde; Başkan Roosevelt ve
Churchill, Cumhurbaşkanı İsmet İnönü’yü Kahire Konferansı’na davet ederler.
Cumhurbaşkanı İsmet İnönü’nün, Kahire’ye gitmek için şartları vardır.
1- Eşit devlet ilkesi uygulanacaktır.
2- Uygulanabilir ve devletimize yük getirmez olacaktır.
3- Hazırlanacak gündeme göre, eşitlik ilkesine göre konuşulmayacaksa
ben gelmem.
İngiltere Başbakanı Margaret Teacher, Hindistan ve Yunanistan
Başbakanlarını hava Limanı’nda, törenle karşılamıştır.
Türkiye Cumhuriyeti Başbakanı Turgut Özal’da İngiltere Başbakanlık konutu
Downing Stret’in kapısında karşılamıştır.
Sene 1959; Türkiye cumhuriyeti Başvekili Adnan Menderes, Esenboğa
hava limanında, ABD. Dışişleri Bakanı J.F.Dallas’ı saatlerce beklemiştir.
Zaman’ın Maliye Bakanı Kaya Erdem, Dünya Bankası yetkilileriyle, bir
masanın karşılıklı taraflarında yerlerini alırlar. A! O’da ne? Kaya Erdem’in kızı,
karşı cephede, Babasının, dolayısıyla Türkiye’nin karşısında karşı değil mi?
Yıl 1967, Albaylar Cuntası, Yunanistan’da, yönetime el koyarlar ve
Nato’nun askeri kanadından çekilirler. Albaylar devrilir, normal yönetim
kurulur.
Yunanistan’ın Nato’nun askeri kanadına girmesine Türkiye’nin vetosu engeldir.
Kenan Evren Türkiye’nin Devlet Başkanıdır. Nato Başkomutanı Orgeneral
Rogers, Türkiye’ye gelir, Kenen Evren Paşa’ya çıkar. ”Siz veto’nuzu çekin, ben
onlara gösteririm mi “, der, ne derse der. Yunalılardan ve Nato’dan hiçbir ödün
almadan, Türkiye’nin vetosunu kaldırır.
Yunanistan yine de bildiğini okumayı sürdürür. Emekliye ayrılan General
Rogers, Kenan Evren’e vedaya gelir; Kenan Evren, Ankara’yı terk ederek,
Konya’ya gider, Mevlâna’ya sığınır.
53
Yıl 1966, Suudi Arabistan Kralı Suudi, Türkiye’ye gelir. Emevilerin
İstanbul’u kuşatmaları sırasında, vebadan ölen, Eyüp Sultan olarak
adlandırdığımız, İslam Büyüğü’nün türbesini ziyarete gider. ”Ben ANITKABİR’E
gitmem:” der.
Zamanın Dış İşleri Bakanı İhsan Sabri Çaşlayangil’dir. Başbakan’da Süleyman
Demirel’dir. Habeşistan İmparatoru Haile Salasıya Türkiye’ye gelir, doğruca
ANITKABİR’E uğrar, MUSTAFA KEMAL’İN kabri üzerine, İKİ GÜMÜŞ GÜL
bırakır.
Humeyni’nin Dış işleri Bakanı Ankara’ya gelir. ”Ben, ANITKABİR’E
gitmem.” der. Kendilerinden saydıkları Mevlâna’yı ziyarete gider.
Macaristan’a gittiğinde de, o ülkenin Büyükleri’nin mezarlarını ziyaret eder,
meçhul asker anıtına çelenk koyar.
Başbakan Turgut Özal’dır.
Suudi Arabistan Kralı, Türkiye cumhuriyeti Cumhurbaşkanı Abdullah Gül’ün
daveti üzerine Türkiye’ye gelir. Hava alanında karşılanır, bir otele yerleşir. Sayın
Gül ve Sayın Erdoğan tarafından otelde ziyaret edilir. ANITKABİR’E gitmez.
Ülkemizde, yas nedeniyle bayraklar yarıya indirilir, Suudi Büyük Elçiliğindeki,
Suudi bayrağı yarıya indirilemez. Kral’a, ATATÜRK ŞEREF MADALYASI verilir!
Prof. Dr. Gülten Kazgan yazmıştı. ABD. Dallas Üniversitesinde, bir grup
öğrenciye, Türkiye’nin Dış Politikası “, ödev olarak verilir. Bir hafta sonra,
öğrenciler ödevi geri verirler.”Türkiye’nin bağımsız bir politikası yoktur.
İncelenmeye değmez .” derler.
Gazi Mustafa Kemal, İngilizleri yener, İngilizlerle dost olur. Fransızları
yener, Fransızlarla dost olur. Yunanlıları yener, Yunanlılarla dost olur. “Ebedi
dostluk ve ebedi düşmanlık yoktur. Ebedi çıkar vardır.” Bu kural, evrensel
politika kuralıdır.
Yunanistan Başbakanı Elefteriyos Venizelos, Yunanlıları İzmir’e çıkartan
politikacıdır. Giritli bir avukat olan bu politikacı, Ankara’ya geldiğinde, Ankara
Garında, Başbakan İsmet Paşa tarafından karşılanmıştır.
Bu, Türk düşmanı olarak bilinen politikacının, Nobel Ödül Komitesi’ne yazdığı
bir mektup Sayın Özgen Acar tarafından bulunarak, 20.Mayıs.1981 tarihinde,
Milliyet gazetesinde yayımlanmıştır. Sözü, E. Venizalos’a bırakıyorum:
“ Hak ve din kavramlarının karıştırıldığı, teokratik bir rejim altında
çökmekte olan bir imparatorluğun yerini ulusal, çağdaş, canlılık ve hayat dolu
bir devlet almıştır. Büyük reformcu Mustafa Kemal Paşa’nın itici gücüyle
sultanların mutlakıyet rejimi kaldırılmış ve devlet açıkça LAİK olmuştur. Ulus,
tümüyle haklı olarak, tutkulu bir biçimde, uygar ulusların öncüleri arasında yer
almak üzere gelişmeye doğru atılımda bulunmuştur.
54
Ayrıca, barışın güçlendirmesi hareketi, belirgin bir biçimde etnik,
modern Türk Devleti’ne bugünkü görünümünü sağlayan iç reformları ile birlikte
yürütülmüştür. Gerçekten, etnik ve siyasal sınırlarından açıkça memnun
Türkiye, komşularıyla tüm toprak sorunlarını çözümlemiş ve böylece Yakın
doğuda barışın temel direği olmuştur. Düşmanlık içinde geçen uzun yüzyıllar
boyunca, Türkiye ile kanlı savaşları sürdürmüş biz Yunanlılar, eski Osmanlı
İmparatorluğu’nun yerini alan bu ülkedeki köklü değişikliğin etkilerini ilk olarak
duyabilme fırsatını elde ettik. Küçük Asya felâketinin hemen ertesinde,
savaştan bir ulus devlet olarak çıkan ve yeniden sağlığına kavuşmuş Türkiye
ile anlaşma olanağını görerek, ona elimizi uzattık ve o’da bunu içtenlikle kabul
etti ve sıktı. Barış isteğini besledikleri takdirde, en tehlikeli anlaşmazlıkların
ayırdığı halklar arasında anlaşma olanağı için bir örnek oluşturacak bu
yakınlaşmadan, iki ülke için olduğu kadar, Yakındoğu’da barış düzeninin
korunması İçinde yalınızca olumlu sonuçlar ortaya çıkmıştır. İşte, barış
sorununa bu değerli katkıyı sağlayan kişi, Türkiye Cumhuriyeti Başkanı
Mustafa Kemal Paşa’dır.
Yakındoğu’da barış yolunun da yeniçağ açan yunan-Türk anlaşmasının
imzalandığı dönemde, 1930 yılındaki Yunan Hükümeti’nin Başkanı sıfatı ile
şimdi Nobel Barış Ödülü Komitesinin seçkin üyeleri önünde, Mustafa Kemal
Paşa’nın adaylığını, bu onur ödülüne layık olarak önermekten şeref
duymaktayım. En derin saygılarımın kabulünü rica ederim, Sayın Başkan.”
09. Eylül. 1934 E.Venizelos.
Her inanç grubundaki insanlarımızı gözlemlediğimde; bilenlerin
bildiklerinin tersini yaptıklarını görürüm.
Yaşar Kemal’in, 1954 yılında, Cumhuriyet Gazetesinde yayımlanan bir yazı
dizisini hala hatırlarım: ”Yanan Ormanlarda Elli Gün”. Sayın Yaşar Kemal ile
yanan ormanlık alanları gezen bir köylümüz, orman ve ormansızlık üzerine
söylenmiş en güzel sözleri anlatmış. Sayın Yaşar Kemal, bu köylümüzün,
orman yakmaktan beş sene hapiste yattığını sonradan öğrenmiş.
Aydınlarımızın, yöneticilerimizin, yazarlarımızın ve politikacılarımızın çoğu,
ATATÜRK’ÜN yaptıklarını ve söylediklerini çok iyi bilmelerine karşın apayrı
yollar tutmalarının nedenini anlamış değilim.
ATATÜRK, ”hürriyet ve bağımsızlık benim karakterimdir.” der. O: ”Söz konusu
vatansa, gerisi teferruattır” der.
Ne yazık ki, ATATÜRKÇÜ geçinenlerin çoğunda, bu özellikleri görmek mümkün
değildir.
Günümüzde; Batı’ya ve ABD ‘YE yaranma eğilimleri Sivas Kongresindeki
MANDACILIK TUTKUSUNUN BİR DEVAMI MIDIR?
Bendeniz, bu konuya akıl erdirmiş değilim?
06 Mart 1922; Mareşal Gazi Mustafa Kemal, Türkiye Büyük Millet Meclisi
kürsüsünden konuşmaktadır:
55
“Efendiler
Avrupa’nın bütün ilerlemesine, yükselmesine ve uygarlaşmasına
karşılık, Türkiye tam tersine gerilemiş ve düşüş vadisine yuvarlana durmuştur:
Artık vaziyeti düzeltmek için mutlaka Avrupa’dan nasihat almak, bütün işleri
Avrupa’nın emellerine göre yapmak, bütün dersleri Avrupa’dan almak gibi bir
takım zihniyetler belirdi. Hâlbuki hangi istiklâl vardır ki ecnebilerin
nasihatleriyle, ecnebilerin planlarıyla yükselebilsin? Tarih, böyle bir hâdiseyi
kaydetmemiştir.”
Dış İşleri Bakanı Ali Babacan Bey, Avrupa Parlamentosu Dış İlişkiler
Komitesinde ; ” Türkiye’de sadece Gayrimüslim azınlıklar değil, Müslüman
çoğunlukta dini özgürlüklerle ilgili sorunlar yaşıyor.” diyerek, kendi hükümetini
ve Türkiye Cumhuriyeti Devletini, yabancılara şikâyet etmiştir.
Ali Babacan Bey, Türkiye Cumhuriyeti’nin haklarını savunacağı, Türkiye
Cumhuriyeti'nin Avrupa Birliğine girmesi için büyük mücadeleler vereceği
insanlara, Türkiye’yi kötülemekle nereye varmak istemektedir?
Türk Ulusu, siyasi inanç farklılıklarına bakmaksızın, bunun hesabını AKP.
İktidarına sormalıdır
Lahey Adalet Divanında, Türkiye Cumhuriyeti’nin hakkını savunan
Mahmut Esat Bozkurt’un kemiklerini sızlatmaya kimsenin hakkı olmadığı gibi,
Ali Bey’in de hiçbir hakkı yoktur.
Amerikan Silahlı Kuvvetleri’nin, Irak’a girme konusu konuşulurken; Ali
Babacan Bey ve Dış İşleri Bakanı Ziya Bey, gece yarısı ABD. Dış İşleri Bakanı
Powel’in evinin kapısını çalarlar.
Sayın Colin Powel Beyefendi, evinde istirahattadır. Belki gecelik kıyafeti iledir.
Bizimkileri içeriye buyur eder. Diplomasi tarihinde böylesine bir olay
görülmemiştir. Amerikan Silahlı Kuvvetlerinin sınırımızdan Irak’a girmesi için,
(26.000.000.000) Dolar geçiş ücreti istediklerini basınımızdan öğrendik.
Sayın Colin Powel, ABD’NİN Maliye Bakanı değildir. Maliye Bakanı olsa ne
yazar. ABD’lerinde; bakanlar Başkanın sekreteridirler. Başkan ne buyurursa
onu yerine getirmekle yükümlüdürler.
Cumhurbaşkanı İsmet İnönü: ”Ben, Enver Paşa değilim, beni savaşa
sürükleyemezler.” diyerek kararını önceden bildirmişti.
Cumhurbaşkanı İsmet İnönü, ilk defa İngiltere Başbakanı W. Churchill ile
Adana’da karşılaşmıştır.
Tarih 31 Ocak, -1.Şubattır. W.Churchill, Türkiye’nin hemen savaşa girmesini
istemektedir.
İtalya’ya karşı açılacak bir sefer, Almanların Balkanlardaki durumlarını
kötüleştirecektir.
Türkiye savaşa girince, Romanya petrol kuyuları bombalanacak, petrolsüz
kalan Almanya’nın erken çöküşü sağlanacaktır.
56
W.Churchill’in tezi böyledir. İki taraf arasındaki görüşmeler, Yenice tren
İstasyonu’na çekilen bir vagon içersinde yapılmaktadır. Mareşal Fevzi Çakmak
ve Başbakan Şükrü Saraçoğlu’da görüşmelere katılmışlardır. Bu nedenle,
Türkiye’nin 1943 yılı sona ermeden savaşa girmesi gerekir. W. Churchill, bunu
ister.
İsmet İnönü, Türkiye’nin savaşa hazır olmadığını, Türk silâhlı kuvvetlerinin,
yeni silâhlarla ve yeni araç gereçlerle donatılması gerektiğini savunur.
Genelkurmay Başkanı Mareşal Fevzi Çakmak uzun bir ihtiyaç listesi
hazırlayarak İsmet İnönü’ye sunar. Listedeki istekler hemen karşılandığı
takdirde; Türkiye, Almanya’ya karşı savaşa girecektir. Listedeki ana istekler
şunlardır:
1-(2.500.000)kişilik bir orduyu, son model teçhizatla donatmak,
2-(2.500) Tank,
3-Sayısız lokomotif, vagon, uçak, top, her türlü gemi,
4-Asker ayakkabısı, matara, yemek levazımatı,
5-Askerin giyim kuşamı, iğneden ipliğine ihtiyaç malzemeleri,
6- ( 250.000) kişilik, mavi gözlü İngiliz askeri,
W. Churchill’in (1.000.000) kişilik müstemleke askeri teklifi kabul
görmemiştir.
İstek listemizdeki malzemeler temin edildiğinde ve SSC Birliğinin gerçek
niyeti açığa çıktığında Türkiye Cumhuriyeti savaşa girecektir. Bu malzemeler,
çok uzun sürede temin edilirse, Türkiye Cumhuriyeti Şubat, 1945 tarihinde,
savaşa girecektir.
Gerçekten; İsmet İnönü sözünü tutup, 23 Şubat 1945 tarihinde Nazi
Almanyası’na savaş ilan etmiştir.
Cumhurbaşkanı İsmet İnönü, Türkiye Büyük Millet Meclisi’ne geldiğinde
etrafını sararan milletvekillerine:
“Savaşa sürüklenmek söz konusu değildir. Saldırıya uğrama durumu
başka, yükümlülüklerimizde geçerlidir. Başka türlü savaşa girmek için kırk kere
düşünürüz, sonra yine kırk kere düşünürüz, ondan sonra yine düşünürüz.” der.
İsmet Paşa’nın bu sözünü dinleyen bir milletvekili: ”En büyüğümüzün
ölçülülüğü, en büyük güvencemiz.” der.
W. Churchill, savaşa girmesi için İsmet İnönü’nü ikna edemez.
Yenice görüşmelerinde bulunan bir Fransız diplomatının anıları yayımlandı.
Fransız Diplomat :” Churchill kızdı, tehdit etti, yalvardı ve hatta ağladı. İsmet
Paşa’yı istediği noktaya getiremedi. İsmet Paşa hep, ilk tavrını değiştirmedi.”
diye yazmaktadır.
İsmet Paşa İktidardan düştüğünde; bir zamanlar o’nu göklere çıkaranlar,
o’nu yerden yere vururken, Churchill şu İngilizce mektubu yazmıştır:
“AZİZ GENERALİM,”
57
“Her ne kadar benim Türkiye politika ilişkilerine karışmaklığım doğru
olmayabilirse de; Türkiye’nin mukadderatına riyaset ettiğiniz uzun devrenin
kapanmış olduğunu şahsen büyük teessür duyarak öğrenmiş bulunuyorum.
Bana öyle geliyor ki, tarih general olarak kazandığınız zaferlerden başka,
Türkiye Cumhuriyeti’ni, İkinci Dünya Savaşı’nın vahim tehlikeleri içinde nasıl
sıyırıp geçirdiğinizi ve aynı zamanda, Mustafa Kemal tarafından sert
mücadelelerle kurulmuş olan hürriyetçi ve ilerici hükümet şeklini nasıl
koruduğunuzu kaydedecektir. Dostça ve zevkli olan mülakatımızı daima
hatırlarım ve politika sahnesinden şimdiki çekilmenizde, size en iyi dileklerimi
yollarım.”
Pek samimiyetle sizin
Winston S. Churchill
1945 yılında, 1924 Anayasamızın dili Türkçeleştirilmişti. Demokrat Parti
İktidara gelir gelmez, ATATÜRK DEVRİMİ’NE karşı adımlar atılmaya
başlanmıştır.
1932 yılında Türkçeleştirilen Arapça Ezan, tekrar Arapçaya çevrilmiştir. 1937
yılında Anayasamıza giren ATATÜRK İLKELERİ, ’CHP’nin Ambleminde olduğu
gerekçesiyle, DP. İktidarını çareler aramaya sevk etmiştir. Sonunda, aranılan
çare bulunmuştur.
1952 yılında, 1945 Anayasası yerine 1924 Anayasası yürürlüğe konulmuştur.
Bakanlıklar, Vekâletler, Genelkurmay Başkanlığı, Erkan’ı Harbi Umumiye
Riyaseti olmuştur.
Demokratların bilmedikleri bir şey vardı. Ya da bilmezlikten geldikleri önemli bir
şey vardı; bu şey, niçin Başvekil ve Vekil denildiğiydi.
İstanbul’da Sadrazam ve Nazırlar vardı. Onları ürkütmemek için, Ankara, onlar
adına iş yapılıyormuş görüntüsünü vermek için böyle bir taktik uygulanmıştı.
DP. İktidar olduktan sonra, sayısı (5.000)’e varan, HALK EVLERİ’Nİ kapatarak
kitaplarını bakkallara, mülkiyetlerini Hazine’ye devretmiş, CUMHURİYET
KÜLTÜRÜ’NE en büyük ihaneti yapmıştır.
Mustafa Kemal ATATÜRK ile Mustafa İsmet İnönü’nün kavgası;
aydınlıkla karanlığın, çağdaşlıkla çağ dışılığın, vatanseverlikle ihanet’in,
hurafeyle bilimin, gerçek dindarlıkla din sömürücülüğünün, bağımsızlıkla
köleliğin, eşit haklara sahip vatandaşlıkla cariye ve köleliğin, insan onuruyla
onursuzluğun savaşıdır.
Kısaca söylemek gerekirse; olumluluk ile olumsuzluğun, iradeyle iradesizliğin
savaşıdır. Mustafa kemal ATATÜRK, bu durumu ne güzel anlatmıştır.
Milli Eğitim Bakanı Dr. Reşit Galip’in bir sorusuna şu yanıtı vermiştir: ”Ben,
manevi miras olarak hiçbir ayet, hiçbir dogma, hiçbir donmuş ve kalıplaşmış
kural bırakmıyorum. Benim manevi mirasım bilim ve akıldır. Zaman süratle
ilerliyor, Milletlerin, toplumların, kişilerin mutluluk ve mutsuzluk anlayışları bile
değişiyor. Böyle bir dünya’da, asla değişmeyecek hükümler getirdiğini iddia
etmek, aklın ve ilmin gelişimini inkâr etmek olur. Benim Türk Milleti için yapmak
58
istediklerim ve başarmaya çalıştıklarım ortadadır. Benden sonra, beni
benimsemek isteyenler, bu temel eksen üzerinde akıl ve ilmin rehberliğini kabul
ederlerse, manevi mirasçılarım olurlar.”
O’nun en büyük özelliklerinden birisi de, yanılmaz bir biçimde, insanları
tanımasıdır. Hiçbir uluslararası konferans deneyimi olmayan Batı Cephesi
Komutanı İsmet Paşa’yı Lozan’a göndermesidir.
Bu davranışı, yapacağı devrimler sırasında ve sonrasında, kendisine ve
devrimlerine bağlı kalacak devlet adamını ortaya koymaktır.
El yazısı ile yazdığı talimat’ı da bunun böyle olduğunu göstermektedir:
”Müşküllerinizin hallinde daima Başvekil İsmet Paşa’ya müracaat edeceksiniz;
başka kimseye değil.” Gazi MUSTAFA. Kemal. İmza.
1949 yılında, sayısı (11) olan dini dernek, sağ partilerin iktidara
gelmeleriyle; önceleri aritmetik diziyle, sonraları –neredeyse- geometrik diziyle
artış göstermiştir.
ATATÜRK’ÜN yaptıklarını, bir yazı ile anlatmak amacında değilim;
amacım, nereden nereye geldiğimizi göstermektir
ATATÜRK ile İNÖNÜ’NÜN daktiloları var mıydı, bilemiyorum. Benim
bildiğim, ülkemizde iki ünlü daktilo olduğudur. Birisi, Rahmetli Bülent Ecevit’e
ait ERİKA marka daktilo makinesi. Bunu, Son Osmanlı Sadrazamı Tevfik
Paşa’nın oğlu, İsmail Hakkı Okday Bey hediye etmiş. Bu şanslı ERİKA, şimdi
müzede. Öteki ünlü daktilo makinesi nerelerde bilemiyorum.
Bu daktilo’nun varlığını Sayın Hasan Celal Güzel Bey’den öğrenmiştik.1983
genel seçimlerinde, Turgut Özal iktidara gelince, ilk iş olarak, bu daktilo ile W’si
olmayan Başkan George Bush’a şükran mektubunu yazmış. Dedikodumu
bilemiyorum; her 4 Temmuz şükran gününde, bu W’siz Buch bu mektubu okur,
okur’da ağlarmış.
Merhum Turgut Özal’ın Daktilosu’nun müzeye konulmasını niçin mi
istiyorum. Anlatayım: Bu çok ünlü daktilo’nun adını “ŞÜKRAN” koydum. Bu
daktilo’nun yanına, şimdi çoktan unuttuğumuz Muavenet Şehitlerimizin ve
yaralı Muavenet Muhribimizin fotoğraflarını ‘da koyalım. Daktiloları seyrederken
ŞEFİTLERİMİZİ’DE hatırlamış oluruz.
Hısım ve akrabayı devlet memuriyetlerine yerleştirmek, bir hastalık olarak
kabul edilmektedir.
A.B.Devletleri, bu hastalıktan 1890 yılında kurtulabilmiştir. Ünlü komünist avcısı
Mc. Carty, Amerika’yı kasıp kavurduğu bir sırada, asker olan Yeğeni’ni
Havai’den Amerika Kıtası’na getirdiği için perişan edilmişti.
Günümüzde ülkemizde; devlet hizmetlerine memur seçilirken, bizden-bizden
değil formülü uygulanmaktadır.
59
ATATÜRK,1937 yılında; Adana’da: ”Herkes, yeteneğine ve tahsiline göre iş
istesin. O’nun bunun aracılığı ile benden ve İsmet Paşa’dan tavassut
beklemesin. Tavassutla iş verilemez.” demişti.
Ulusal Kurtuluş Savaşı yıllarında, Kâzım Karabekir Paşa’nın, bir bahane
uydurarak, Ankara’ya gönderdiği Kurmay Yüzbaşı Kâzım Orbay, Enver Paşa’nın
eniştesidir. Mustafa Kemal Paşa’nın huzuruna çıkar. Batı Cephesindeki bir
Tümen’e atandığı tebliğ edildiğinde: ”Biliyorsunuz, ben, Enver Paşa’nın
eniştesiyim.” dediğinde; Mustafa Kemal Paşa: ”Sizinle, daha önceden
tanışmıştık, görevinizin başına gidiniz.” der.
Rahmetli E. Kor. General Cemal Madanoğlu, yüzselliliklerden, Eşme
Belediye Başkanı’nın oğludur.
ATATÜRK döneminde, Kara Harp Okulu’nu bitirmiştir. Harp Akademisi’ni de
bitirip, Kurmay Subay olarak ordumuza katılmıştır. Enver Paşa’nın oğlu Ali
Enver’in Annesi, Sultan Vahdettin’in kızıdır. Ali Enver, Pilot Yüzbaşı olarak
Hava Kuvvetlerimizde görev yapmıştır.
Birinci Ordu Komutanı Sakallı Nurettin Paşa’nın İzmit’te linç ettirdiği Ali
Kemal’in oğlu, Zeki Konur alp, İsmet İnönü döneminde Dış İşleri Bakanlığı’nda
görev alıp, Dışişlerimizin en güçlü diplomatlarından birisi olarak, ülkemizi dış
ülkelerde onurla temsil etmiştir. O’nun oğlu, günümüzde, Büyük Elçi olarak dış
ülkelerde ülkemizi temsil etmektedir.
İsmet İnönü döneminde; haber almaya çok önem verilmiştir. Bu konuda
bir tek olayı örnek olarak vermek istiyorum.
1943 yılında; İngilizlerin Ankara’daki Büyük Elçiliğinde büyük bir casusluk olayı
yaşanmıştı. Çok sonraları; Beşparmak, Çiçero adı altında, bu olay
filmleştirilmiştir. MİT. Bir doçent doktora tarihini yazdırmıştı. Bu kitabın (51)inci
sahifesinde, bu olayı gerçekleştiren kişinin Elyaza Bazna adlı, Kosovalı bir Türk
olduğu yazıyor.
Napolyon Bonapart’ın çok güzel bir saptaması vardır: ” Zaferin babası
çoktur; yenilgiyse, kimsesiz, boynu bükük bir yetimdir.”
İkinci Dünya Savaşında, İsmet İnönü’nün yaşadığı sıkıntılar, unutulup gitmiştir.
DP: İktidar olduğunda, Savaşa girmeme başarısı ihaleye çıkmıştı. Rahmetli
Fatin Rüştü Zorlu 22 Ağustos 1958 günü, T.B.M.M’NİN kürsüsüne çıkarak,
övünç içersinde, şöyle söylüyordu: ”Türkiye’nin İkinci Dünya Savaşına
girmesine ben engel oldum. Türkiye’yi, İkinci Dünya Savaşı’ndan ben
kurtardım.”
1950 Genel Seçimlerinde; Salihli’ye gelen İsmet İnönü’ye küçük bir kız
çocuğu: ”Bizi şekersiz bıraktın, buraya ne yüzle geliyorsun?” der. Kızın başını
okşayan İsmet İnönü: ” Sizi şekersiz bıraktım ama babasız bırakmadım .” diye
yanıt verir.
İkinci Dünya Savaşı sonunda; Almanya’da yayımlanan Büyük Dünya
Olayları adlı kitapta, İnönü’nün politikası şöyle tanımlanır: ” Hipodrom’da
60
yapılan askeri geçit töreninde; Alman Tankları’nın üzerinden, İngiliz uçaklarını
uçurtmak.”
Zonguldak şehir merkezinde iki görkemli heykel vardır. ATATÜRK ile
İNÖNÜ’NÜN şaha kalkmış at üzerindeki heykelleri beni çok heyecanlandırır.
İnönü’nün heykelinin kaidesindeki yazı’da beni çok düşündürür: ”Bir ülkede
namuslular, en az namussuzlar kadar cesur olmazlarsa, o ülke’de kurtuluş
umudu yoktur.”
Fatih sultan Mehmet İstanbul’u alırken, kiliselere doluşarak kurtuluş için,
Azizlerden yardım bekleyen Bizanslıları düşünürüm. Sonra ‘da aklıma Romalı
bir büyüğün söylediği söz gelir:
”Başkaları tarafından kurtarılmayı, yalınız köleler bekler.”
G.
KAYNAKÇA
1-V.Shirer, Nazi İmparatorluğu,3 cilt,
2-İSAAC DEUTSCHER, Troçki,3 cilt,
3-Paul Carell, Barbaros’sa Harekâtı, 3cilt
4—Ş.Süreyya Aydemir, İkinci Adam.3cilt.
5-Faik Ahmet Barutçunun Anıları(1939–1945)
6-Edward weisband, İkinci Dünya Savaşında, İnönü’nün Dış Politikası.
7-Azra Erhat, Mitolojik Sözlük.
8-Victor Andriyeviç Krevçenko, Hürriyeti Seçtim,1949 basımı.
OSMAN TÜRKOĞUZ
osmanturkoguz@gmail.com
III.
ŞEKERSİZ VE BABASIZ BIRAKMAK!
OSMAN TÜRKOĞUZ
osmanturkoguz@gmail.com
İzmir; 12. Nisan. 2009
A.
“EKMEĞİ KARNEYE BAĞLAMAK”
“İsmet İnönü, İkinci Dünya Savaşında; EKMEĞİ KARNEYE BAĞLAMIŞTIR!” O
tarihte doğmayanlar! Esip, gürlemekte, iftar çadırlarını ve sokakları zapt
etmekte!
1946 senesinde yapılan tek dereceli Genel Seçimlerinde, ovadaydık. Eski
bir alışkanlık olarak; yazın, yayladan ovaya göçtüğümüz halde, ovaya yayla
derdik.
Seçim sandığı, kerpiçten yapılmış, bir kahvehanenin önüne konulmuştu.
Kahvehanenin, İzmir-Çanakkale’ye bakan yüzüne de bir seçim afişi
61
yapıştırılmıştı: Dur işareti yapan bir el ve ol elin altında ,”YETER SÖZ
MİLLETİNDİR!” D.P.Yazısı.
Öğleye doğru; kahvehanenin önüne bir taksi gelip durdu. Taksinin peşinden
gelen araçtan, jandarmalar indiler. Taksiden inen Beyefendi, Menemen
Kaymakamı Rahmetli Niyazi Dalokay idi. Babam, Hatundere köyü muhtarı
olduğu için, kendisini ve oğullarını tanıyordum. Ünlü mimar ve Ankara Belediye
Başkanlarından, Rahmetli, Vedat Dalokay’ın babasıydı. Rahmetli Niyazi Bey,
parmağını ol afişe doğru uzatarak, gür bir sesle:
“-İndirin o afişi oradan!”, diye gürledi. İlk anda; köylülerden ve sandık
kurulundan ses, seda çıkmadı. Biraz sonra, meydana gelen sessizliği,
köyümüzün en sert Demokrat Partilisi olan, Taş Ahmet bozdu:
“-Bugün, söz bizim; siz o afişi oradan indirtemezsiniz!”, diye gürledi. Orası
karıştı. Kaymakam Bey; jandarmalara da emir verdi:
“-O afişi oradan indirin, bu adamı da karakola götürün!” Dedi.
Bendeniz; o zaman, yeni yetme bir çocuktum. Fakir ve cahil bir köylünün,
Jandarmalarının yanında, bir İlçe Kaymakamına sert çıkışını, adeta kafa tutup,
köylü seçmenlerin önünde, ders verişini şaşkınlıkla karşılamıştım!
İkinci Dünya Savaşının en civcivli günlerinde; Çin’den satın alınan CİN
DARISI’NIN köylülerimize yedirilmesi halkımızın çok gücüne gitmişti. Bu cin
darısı, herkesi kabız yapmıştı
18 yaşını geçenler için; senelik yol vergisi 18TL. İdi. Bunu ödeyemeyen
vergi mükelleflerini, jandarma yakalar karayollarında, 6 gün çalıştırırdı. Bu
muamele de, köylülerimizi çok üzmekteydi.
Cumhuriyet kurulduğundan beri; Türkiye Cumhuriyetinin bütün kurum ve
kuruluşları, her türlü kamusal işlerini jandarma kanalı ile yerine getirirlerdi.
Öyle ki, devlet daireleri alacakları rüşvetleri bile jandarma kanalı ile alırlardı.
Olmayacak işler için; on paralık bir tebligat işi için bile, silahlı iki jandarma
halkın huzuruna çıkarılırdı.
Ülkemizin %99’luk bir kısmı; jandarmanın sorumluluk alanındaydı. Gece,
gündüz, varlı vakitsiz, jandarma ile burun, buruna gelen köylülerimiz
jandarmadan bıkmışlardı
Bendeniz; jandarma subayı olduktan sonra, 7201 sayılı tebligat kanunu ve
diğer tebligat kanunları olmasına karşın, jandarmamızı boğan bu kabil
angaryadan işlerle çok mücadele etmişimdir. ”Pulumuz bitti”; “Mektup paramız
yok!” gibi özürleri geçerli kabul etmemiştim.
Bu gibi davranışlarım nedeni ile de çok tenkitlere ve şikâyetlere uğramıştım.
Ama meslek hayatım boyunca; bir tebligat için dolaştığı köylerde, şiddetli
yağmurlardan ıslanarak, zatürree olup ölen iki masum jandarma erimizin
öyküsünü hiç mi, hiç unutmadım!
62
Rahmetli Avni Doğan, anılarında bu durumundan çok şikâyet etmiş,
şöylesine çok acı bir saptamada bulunmuştu:
“Türkiye Cumhuriyeti’nin bütün problemlerini, ilkokul mezunu bir jandarma
onbaşısına havale edip, problemleri çözüme kavuşturamadı diye de, o’nu
mahkemelerde süründürmekle, bir yerlere varılamaz!”
Ulusal Kurtuluş Savaşı Destanını yazan, Rahmetli Nazım Hikmet RanWarzanski-,savaşa gidip, sağ salim geri dönen bir kahramanı şöyle
tanımlamıştı:
“SAVAŞTAN ÖNCE, KARTALDA BAHÇIVANDI, SAVAŞTAN SONRA,
KARTALDA BAHÇIVAN!”
Bu bahçıvan, belki de sakat olarak terhis edilmişti!
Halkımızın okur, yazar oranı % 03 olarak kalmıştı. Ne modern tarımcılık vardı,
ne üretim, ne de Pazar. Halkımız yokluk ve yoksulluk içersindeydi. Toprak
dağıtılamamasını şikâyete dilimiz varmaz.
Kimler ne ile ve nasıl toprağı işleyeceklerdi!
1945 senesinde; çiftçiyi topraklandırmak için bir kanun hazırlanması TBMM de
bulunan üç büyük toprak sahibine havale edilmişti. Adnan Menderes, Emin
Sazak ve Adanalı bir toprak ağası, üçü de CHP’Lİ olan bu Baylar, kanuna bir
17’inci madde ekleyerek, kanunu işlemez hale getirmişlerdi.
18’inci asırda; Avusturya- Macaristan İmparatoru Jozef; toprağa bağlı
köleliği, serfliği kaldırınca, köleler isyan etmişlerdi. Biz de, isyan, misyan
olmadı. Yalınız, seçmenlerimiz, kurtarıcı olarak bu üç toprak ağasının yollarına
gül döktüler!
Benim ortanca teyzemin kocası; Menemen Piyade Alayının önünde bir
bakla tarlası satın almıştı. Piyade Alayının katırları, bakla tarlasına girerek bir
hayli zarara sebep olmuşlardı.
Rahmetli Eniştem, ”bu işi İsmet Paşa yaptırmıştır”, diyerek ölene kadar, 25
sene, İsmet İnönü’ye düşman kesildiydi! Bu olay da, 1948 senesinde meydana
gelmişti!
Ankara, Hukuk Fakültesinin yargıç adaylarına söylenmiş bir söz vardı: ”Meriç
nehri kenarında bir fakirin kaybolan ineğinin acısını yüreklerinizde
duyacaksınız!”.
İkinci Arap Halifesi Hz. Ömer’inde bir dert yakınışı vardır:
“Fırat nehri kenarında oğlağını yitiren, bunun hesabını benden
sormaktadır!”
63
İkinci Dünya Savaşının getirmiş olduğu sıkıntılara, her türlü suiistimal,
vurgun ve soygun eklenince halkımızın çekmiş olduğu geçim derdi, dev
boyutlara yükselmiş, karaborsa her tarafa yayılmıştı.
Cumhurbaşkanımız İsmet İnönü: ”Hangi devletin hesabına çalıştığı belli
olmayan gözü doymaz vurguncu ve karaborsacıları, soluduğumuz havayı bile
satacaklardır!” demişti.
Diğer taraftan, savaşın nerelere kadar yayılacağı bilinemezken, her türlü kötü
olasılıklara karşı, önlemler alınmaktaydı. Silahlı Kuvvetlerimizin mevcudu,
milyonlara ulaşmıştı. Bunların ne zamana kadar silâhaltında kalacağı da
bilinemiyordu. Yiyecek stokları yapmak için elverişli binalar ve tesisler de
yeterli değildi.
Yarısı çalınarak, çok zor şartlarda toplanılan yiyecek maddelerinin tabiat
olaylarına karşı korunamayıp bozulması da halkımızı çok kızdırmıştı. Toplanan
yiyecek maddelerini Toprak Ofisine taşıyan araç sahiplerinin, bunların yarısının
yerine taş ve toprak doldurdukları inancı da çok yaygın bir hale gelmişti.
Mustafa Kemal Atatürk’ün, iktidarı denetleyecek bir muhalefet partisinin olması
isteği ve arzusu, yaşanılan olaylarla, doğruluğunu kanıtlamıştı. Bu arada;
Türkiye Cumhuriyeti, 1954 yılına kadar, payına düşen Genel Borçlarını ödemeyi
sürdürmüştü!
İstanbul’da; Mustafa Kemal’in kurdurduğu Cumhuriyet gazetesi vardı.
Ankara’daki Ulus gazetesi, Sivas’ta yayın başlayan İRADE’İ MİLLİYE gazetesi,
Ankara’ya gelindiğinde, HÂKİMİYET’İ MİLLİYE adını almıştı. ULUS gazetesi de
bu gazetenin devamıydı. İzmir’de; ANADOLU VE YENİ ASIR gazeteleri etkili
gazetelerdi. Anadolu gazetesini, Damat Ferit paşanın yaveri Makineli tüfekçi
Üsteğmen Tarık Mümtaz Göztepe tarafından çıkarılmaktaydı. Bu gazete, köy
muhtarlıklarına bedava gelmekteydi.
Köylerimizde radyo yoktu. Helvacı köyündeki tek radyodan, Mustafa
Kemal’in ölüm haberleri dinlenilmişti. Halkımız, gaz lambası ve zeytinyağı
lambası ile aydınlanıyordu. İlçelerin girişine yapılan betonarme odacıklarda,
halkımıza dağıtılacak gaz tenekeleri korunurdu.
Okullaşma yaygınlaşamamıştı. Benim doğduğum köyde ilkokul yoktu.
Helvacı köyündeki ilkokula gidiyorduk. 1932 yılında yaptırılan ilkokul kasten
yakılıp, yeniden yaptırılmıştı.
Menemen ilçe merkezinde, çok eski model bir elektrik motoru vardı.
Bunun da çalışma süresi çok kısıtlı ve yararlananların sayısı da çok azdı. Bu
elektrik üreten makine o kadar eskiydi ki, pistonunu alt ve üst ölü noktalarından
geçirtmek için, yan tarafında, devasa bir çarkı vardı!
Köy kahvehaneleri, lüks lambası ile aydınlatılırdı. Halkımız; her işi hükümetten
bekleyen ve her kötülüğü de hükümete yükleyen bir ruh hali içersindeydi!
1946 genel seçimleri, çok tartışma yaratmış, C.H.P’Sİ iktidarı
değiştirilememişti. D.Partisi T.B.M.Meclisine girmişti. İsmet İnönü’nün Yalta
64
konferansı tutanaklarını ele geçirdiği; Jozef Stalin’in, tek partili yönetime sahip
olan Türkiye’yi FAŞİST olarak nitelemesinin ERKEN DEMOKRASİYE GEÇİŞE
neden olduğu, çok yazılmıştı!
Prof. Dr. Rahmetli Nihat Erim’in:
“Paşam; bir yerde yeni bir bakkal dükkânı açılırsa; halkımız, oradaki
fiyatlara bakmadan o dükkâna akın eder. Yeni bir siyasi partinin açılması
erken!” uyarısını da dinlemeyerek, Demokrat partinin açılışına izin verdiği de
çok söylenmişti.
Rahmetli İsmet Paşa’nın, MUHAFAZAKÂR CUMHURİYETÇİ PARTİSİNİN VE
SERBEST HALK PARTİSİNİN denemeleri nedeniyle, çok partili hayata 1960
sonrası geçmeyi düşündüğü de çok konuşulmuştu!
Mülki idareciler, C.H.P Başkanı gibiydiler. Suiistimal söylentisi çoktu ve
çoğu da doğruydu.
C.H.Partili bir politikacı; İtalya’dan satın aldığı cam mataraları, Türk Silahlı
Kuvvetlerine satmıştı! Bendeniz de, bu cam mataralardan çok çekmiştim.
Urfa’da bulunan jandarma Eğitim Taburunda; her eğitimde birkaç cam matara
kırılırdı.
Usulüne uygun tutanak tuttuğumuz halde; her cam matara için (135) kuruşu
T.C. Maliyesine yatırarak, cam mataranın zimmetinden kurtulurduk! Cam
Mataraları, T.S.K’NE kabul ettirenler mi suçluydular; eğitim sırasında, her türlü
titizliğimize karşın, CAM MATARALARIN KIRILMASIN NEDEN OLAN BİZLER Mİ
SUÇLUYDUK?
O günlerde, 1 Mark 50 kuruştu. Başbakan Rahmetli Recep Peker, 12.
Eylül. 1947 kararları ile paramızın değerini düşürmüştü. 1 dolar, 282 kuruş
olmuştu. Bir gümüş liranın maden değeri 136 kuruştu. 1948 yılında, 1 gram
altının değeri 175 kuruştu ve Milli Gelir Hesapları 1948 yılı değerlerine göre
yapılırdı!
14 Mayıs 1950 tarihinde; Cumhurbaşkanı Rahmetli İsmet İnönü iktidardan
düştüğünde, (127) ton Altın, (300.000.000) Dolar ve haysiyetli bir Türk Parası
bırakmıştı!
Sık, sık yazarım; D.P. İktidara geldiğinde; ”Demokrasi geldi”, diye,
sevincinden sınıfında, oynayan bir Türk öğrenciye, Oxsfortlu bir Profesörün
dediğini:
“-Genellikle; Şarkta, oyla iktidara gelenler, süngü ile giderler. D.P.
İktidardan oy ile giderse o zaman sevinip, oynamalısınız!” der.
Kanada’dan Türkiye için satın alınan uçakların, İspanya iç savaşında
kullanılmak üzere, ispanya’ya satılmasının suçu da bir küçük memurun
boynuna yıkılmıştı!
65
Fakirlikler, yokluklar, yoksunluklar, vurgunlar ve karanlıklar içersinde ömür
tüketen ülkemizin durumu da bu merkezdeydi. Halkımız; en tepedeki
değiştirildiğinde, her şeyin de düzeleceğine inanmıştı.
Ülkemizde; cahili, aydını, hırlısı, hırsızı ve vurguncusunun düşman kesildiği bir
tek İsmet İnönü vardı!
O Büyük ve Namuslu insan, ”etrafımızdaki milletler, seçim üstüne seçim
yaparlarken; utancımdan duvarlara bile bakamıyordum,” demekteydi.
Çankaya köşkünde; bir akşam; İsmet İnönü’nün aile meclisinde
demokrasi tartışması yapılmaktadır. Bu konuda olumsuz görüş bildiren
Rahmetli Mevhibe İnönü Hanımefendiye, İsmet Paşa bir soru yöneltir:
“Mevhibe Hanımefendi; siz, Kızılay’da araba ile giderken, bir trafik polisi
dur işareti yapsa, ne yaparsınız?” diye sorar. Rahmetli Mevhibe Hanımefendi,
gayetle sakin bir şekilde.
“Ne yapacağım Paşam, dururum;” deyince de, Rahmetli İsmet Paşa;
“İyi ya, işte demokrasi budur!” der.
Demokrasiye geçmek için henüz erken olduğunu söyleyen, çokbilmişlere
de:
“Bugün denesek, yarın da denesek, DEMOKRASİNİN BİR TAKIM
SIKINTILARI OLACAKTIR. BUGÜN DENEMEKTE YARAR VARDIR, ÇÜNKÜ BEN
YAŞARKEN BU SIKINTILARI KARŞILAMALIYIM!” der.
Böylesine bir deneme; tek partili ve otoriter şeflik sisteminden, çok partili
sisteme geçmek; İsmet Paşa’nın ve C.H.Partisi iktidarının sonu olabilir de.
Rahmetli İsmet Paşa; tüm bunları; Uşak’ta başına taş atılmasını, Himmetdede
tren istasyonundan Kayseri’ye sokulmamasını, TBMM’den, cezalı olarak,
oturumlardan uzaklaştırılmasını önceden kabul etmiştir!
1938 senesinde; Cumhurbaşkanı seçildikten sonra, Rahmetli İsmet
İnönü, Kara Harp Okulu’na gelir. Kara Harp Okulu, 1936 yılında İstanbul’dan,
Ankara’ya gelmiştir. Harp Okulu Öğrencileriyle, genel durum hakkında konuşur.
Yarının subay adaylarına önemli açıklamalarda bulunur.
“İkinci Dünya Savaşı kaçınılmaz; bu savaşın sonunda, birçok devletlerin
de sınırları değişecektir;” der.
Genç bir Harbiyeli ayağa kalkarak:
“Sayın Cumhurbaşkanım; Türkiye Cumhuriyetinin sınırlarında her hangi
bir değişiklik olacak mı?” Diye sorduğunda:
66
“HAYIR! HAYIR! TÜRKİYE’NİN SINIRLARINDA ASLA BİR DEĞİŞİKLİK
OLMAYACAKTIR. SINIRLARI KALEMLE ÇİZİLEN ÜLKELERİN SINIRLARINDA
DEĞİŞİKLİKLER OLCAKTIR. TÜRKİYE CUMHURİYETİNİN SINIRLARI KILIÇLA
ÇİZİLMİŞTİR!”diyerek, inancını ve öngörüsünü ortaya koymuştur.
İkinci Dünya Savaşı, 01, Eylül. 1939 tarihinde; Nazi Almanyasının
Polonya’ya saldırması ile fiilen başlamıştır.
Cumhurbaşkanı İsmet İnönü’nün Kara Harp Okulundaki, bu denli kesin
yargısını şöylece analiz edebiliyorum:
1-Cumhurbaşkanı İsmet İnönü’nün yönetimindeki Türkiye Cumhuriyeti,
savaşan tarafların hiç birisi ile ortaklık kurmayacaktır. Seferberliğini
tamamlayarak, silahlı tarafsız olacaktır;
2-Savaşın galibi, kesin olarak belli olduğunda, o tarafla ortaklık
kuracaktır,
3-Savaşan tarafların her ikisini de idare edecektir,
4-Her hangi bir baskına karşı da uyanık bulunacaktır,
5- Enver Paşa Budalası gibi, muharebeleri kazanıp, savaşın sonunda
yenilen Almanlara, peşinen ortak olmayacaktır. Sabırla ve çile ile bekleyip,
neticeyi görerek kararını verecektir.
Mareşal Gazi Mustafa kemal ATATÜRK, savaşın 1940- 1945 yılları
arasında olacağını kesin olarak söylemiştir.
Maarif Vekili Hasan Ali Yücel’in başlattığı Köy Enstitüsü modeli ve
askerliğini çavuş olarak yapanların ilkokul üçüncü sınıflara kadar öğretmenlik
yapmaları, 1947 senesinde, Maarif Vekili olan, Reşat Şemsettin Sirer tarafından
engellenmiştir.
Kuleli Asker Lisesi Konya’ya; Maltepe Asker lisesi Akşehir’e; devlet
arşivleri Eskişehir’e, İstanbul’daki müzelerin eşyaları da Niğde’ye taşınmıştır.
Trakya’ya da; derinlemesine, İstanbul’a kadar, Mareşal Fevzi çakmak
savunma hattı inşa edilmişti. Alman tehlikesi sınırımıza yaklaştığında, bir savaş
tehlikesi durumunda, Trakya ve İstanbul boşaltılacaktı. Elli kilogramlık kişisel
eşyası ile gideceklerin yol giderlerini devletimiz karşılayacaktı.
İki Sovyet diplomatı; Kızılay Subay Ordu Evinin köşesinde; Almanya’nın
Ankara Büyük Elçisi Emekli Piyade Binbaşısı Franz Von Papen’e suikast
düzenlemişti. Türk polisi, 24 saatte, suikastı çözmüştü.
Suikastı yapmakla görevlendirilen, tıp fakültesinde okuyan Yugoslavakyalı,
Süleyman adlı, bir Türk idi.
Bir tabur piyade askeri ile İstanbul’daki Sovyet konsolosluğu çevrilerek,
suikastçının birisi alınmış, diğer suikastçı da, Kayseri’de trende yakalanmıştı.
Her iki suikastçının yargılanmaları, Ankara’da yapılarak, onbeş er sene ağır
hapse hüküm giymişlerdi.
67
Almanlara krom madeni satışımıza misilleme olarak, İngiliz uçakları
Milas’ın Güllük kasabasını bombalamışlardı.
REFAH adlı köhne bir gemi; çoğu, İngiltere’den uçak alacak genç subaylardan
oluşan bir kafilemizi alarak, Mersinden, Akdeniz’e açılmıştı. Milliyeti belli
olmayan bir denizaltı tarafından torpillenerek batırılan bu gemide 179 kişi
boğulmuş, 23 kişi de kurtulmuştu.
Ankara’da, Kızılay’da bulunan İngiltere Büyük Elçiliğinden, ikinci cephe
planları çalınmış, çoğu sahte çıkan 250, 000 Sterline, Almanya’ya satılmıştı.
Casusluk işini; Priştina, 1904 doğumlu bir Türk, Eliya Bazna yapmıştı.
Kendisine ÇİÇERO TAKMA adını Franz Von Papen vermişti. Mit’in tarihçesi,
S.51
1949 senesinde; Sütlüce’deki Şakir Zümre silah fabrikası sabotaja
uğratılmıştı.
1949 senesinde; Moskova’daki ateşemiliter yardımcımız Kurmay Yüzbaşı Fuat
Güzaltan’ı, N.K.V.D ajanları trende öldürerek, intihar süsü vermişlerdi.
Sovyetler Birliğinin, ülkemizden toprak istekleri ve Boğazları birlikte
savunma istekleri kabul edilmemişti. Rahmetli İsmet İnönü’nün kararlı tutumu
büyük bir buhranı ortaya çıkarmıştı.
Yeni Amerika Birleşik Devletleri Başkanı Truman’ın bir sözü, Sovyetler
birliğinin ateşini düşürmeye yetmişti. ”Amerika’nın sınırı Kaliforniya’dan başlar,
Kars’ta biter. Türkiye’nin sınırı da Kars’ta başlar, Kaliforniya’da biter!”
23 sene Genel Kurmay Başkanlığını yapan Mareşal Fevzi Çakmak’ın hiç
te ayrılma niyeti yoktu. Her türlü yeniliğe kapalı olduğu söyleniyordu. Uçaklara
telsiz taktırmadığı; bu nedenle, İran Şehinşahı Muhammet Rıza Pehlevi ile Mısır
Kıralı Faruk’un kız kardeşinin düğünlerinden, Tahran’dan dönen bir uçak
filomuzun düştüğü; zırhlı birliklere sıcak bakmadığı söyleniyordu.
1944 senesinde; Ankara ‘da bir operasyonla görevden alınarak, yerine Enver
Paşa’nın kız kardeşinin kocası Orgeneral Kazım Orbay getirilmiştir. Emekliye
sevk edilen Mareşal Fevzi Çakmak; politikacıların eline düşerek, epeyce
hırpalanmış ve Cumhurbaşkanı İsmet İnönü’ye de küsmüştü.
Binbaşı olarak 2. Dünya Savaşı’na girip, Genel Kurmay Başkanı olarak
çıkan, Sovyet Mareşali Semyon Mihayiloviç Stemenko, Mareşal Fevzi
Çakmak’ın Sovyet sınırına (29) Tabur kaydırdığını yazmaktadır.(4)
Mareşal Fevzi Çakmak; Almanların, birkaç hafta içersinde, Sovyet Rusya’yı
yıkacağı inancını saklamadan söylemekteydi.
Bendeniz; bugün ve her zaman, ”iyi ki cumhurbaşkanı seçilmedi”, demekteyim.
Yaksa; Emekli General Ali İhsan Sabis ve Emekli General Hüseyin Hüsnü
Erkilet ile başımıza çok büyük dertler açardı.(5)
3.000.000 Gencimizin silâhaltında tutulması ve uzun süren savaş, Türk
ekonomisini iflasa sürüklemiştir.
68
Alman Eçisi Franz Von Papen’in önerisi ile VARLIK VERGİSİ KANUNU çıkartıldı.
Askere gitmeyen Gayrı Müslim vatandaşlara vergi yükümlülükleri getirildi. Ağır
vergilerini ödeyemeyenler, Erzurum’a, taş ocaklarına gönderildi.
Bu uygulama, ülkemize olumsuz ve eşitlik ilkesine aykırı bir davranış olarak
yükletildi!
O zamanki Başbakanımız Rahmetli Şükrü Saraçoğlu:
“Varlık Vergisi Kanunu o kadar benim kanunumdur ki, Türkiye
Cumhuriyeti, aynı duruma düşse, bu kanunu yeniden uygulamaktan bir dakika
geri durmam,” diyerek, iş bu kanuna sahip çıktı.
Türkiye Cumhuriyet Merkez Bankası eski başkanlarından Sayın Şükrü
Saraçoğlu, bu Ödemişli yiğit adamın torunudur.
Görünebilen genel durumu, çalakalem, kısacık yazdım. Perde gerisinde
oynanan büyük politik oyunları, savaşan tarafların kendi safına devletleri
çekebilme yarışlarını da kısacık olsa da yazmakla, Rahmetli İsmet İnönü ve
onun fedakâr ve isimsiz kahraman arkadaşlarına şükran borcumu yerine
getirmek istiyorum.
Önce; Rahmetli Faik Ahmet Barutcu’nun anılarını okuyalım:
“11. Nisan.1939 günü, Dışişleri Bakanımız Şükrü Saraçoğlu, C.H.Partisi
grubunda; kürsüye gelerek; Avrupa’da beliren savaş tehlikesi karşısında,
Türkiye Cumhuriyeti’nin siyasetini açıkladı: ”Türkiye Cumhuriyeti’nin siyaseti,
tam bir tarafsızlık” dedi.
İngiltere ile yapılan yardım bildirgenin, bir anlaşmaya dönüştürülmesinden söz
eder. Bu antlaşmaya, Fransa’nın da gireceğini belirtir.
İtalya’nın durumu tam bir belirsizlik içersindedir.
Türkiye Cumhuriyeti’ni tedirgin eden iki şey vardır: İTALYA’NIN TAVRI,
RUSYA’NIN İZLEYECEĞİ POLİTİKA!
Balkan devletlerinin yetkilileri; Türkiye Cumhuriyetinden medet ummaktadırlar.
Alman Büyük Elçisi Franz Von Papen, sürekli gerilim ve girişim içersindedir.
Dış İşleri Bakanımız; Moskova’yı ziyaret eder. Odesa limanına vardığında;
karartılmış olan limanda, kendisini birkaç küçük memur karşılar. Moskova’da
Jozef Stalin ve Dış İşleri Bakanı Molotof ile konuşur. Rusların ileri sürdükleri,
Türk boğazlarını, bir savaşta birlikte savunma fikrini şiddetle reddeder. Hatta
bu konu konuşulurken, Molotof’un masasına bir yumruk indirdiği anlatılmıştır.
Mareşal Klementi Varaşilof’ da ziyaret eder. O da aynı teklifi ileri sürer.
Bir savaşta, boğazları birlikte savunma!
69
Rahmetli Saraçoğlu; Mareşal K. Varaşilof’a: ”Boğazlar Türkiye’nin elinde
bulundukça, Rusya endişelenmemeli.”, der.
Bu Mareşal, Cumhuriyetin ONUNCU YILINDA Ankara’ya gelmiştir. Taksim’deki
Atatürk Anıtında görülen iki Rus Subayından birisi MAREŞAL FURUNZE, diğeri
de MAREŞAL Klementi VARAŞİLOF’TUR.
Jozef Stalin ve Molotof; Rahmetli Şükrü Saraçoğlu’nu, tiyatro ve at
yarışları gibi gösterilerde oyalarlar.
Her hangi bir anlaşmaya yanaşmazlar.
Cumhurbaşkanı Rahmetli İsmet İnönü’nün talimatıyla, şükrü Saraçoğlu;
Ankara’ya eli boş döner.
S.S.C.Birliği, Romanya’nın Basarabya ve Bukovina bölgesini işgal
ettiğinde, doğabilecek uluslararası infiali ölçme telaşına düşer.
Franz Von Papen de; Türkiye cumhuriyeti’ni Almanya safına çekme
telaşındadır.
Almanya ve Sovyetler Birliği, Polonya sınırına asker yığmaktadır.
İngilizler ve Fransızlar; Suriye ve Irak’a 700,000 asker göndermişlerdir.
Fransız generali Weygand ve kurmayları, Ankara’ya gelirler.
Bunları, İngiliz Generalleri ve kurmayları izler.
Türk kamuoyunda bir endişe belirmiştir: ”Almanların vermiş olduğu iki
savaş gemisi yüzünden, nasıl Birinci Dünya Savaşına girdiysek; İngilizlerin
altınları yüzünden, İkinci Dünya Savaşına sürüklenmeyelim!” F.A.Barutçu,
s.g.e. S.5-40,
Enver Paşa, Cemal Paşa ve Talat Paşa’nın hayalciliği; Enver Paşa’nın
Alman hayranlığı ve Kayzer Wilhelm kari bıyıkları, Osmanlı Devletini Birinci
dünya Savaşı cehennemine atar.
Tarihçi Merhum Ziya Şakir; Enver Paşa’nın kaşında bulunan üç beyaz kılın
öyküsünü yazmıştır:
“Napolyon’un kaşında bulunan üç beyaz kıl, nasıl onun uğuru idiyse, bu üç
beyaz kılı da Enver paşa kendi uğuru olarak kabul etmekteydi.”
Bu üç beyaz kıl; Binbaşı Enver’i, DAMAD’I ŞEHRİYARİ, ENVER PAŞA VE FİİLİ
BAŞKOMUTAN YAPAR.
Paşa olan babası; bir toplantıda, övünerek:
“Ben, hayatımda hiç harama uçkur çözmedim!” dediğinde; Şair
Nizamettin Nazif te, lafı gediğine koyar:
“Paşam, keşke, helaline de uçkur çözmeseydiniz!” der.
70
B.
DÜNYA SAVAŞININ İNSANLIĞA ZARARLARI!
“Birinci Dünya Savaşı, dünyanın o tarihe dek gördüğü en kanlı savaştı.
Savaşın toplam ölü sayısının (20.000.000) insan olduğu bilinmektedir. Bunun
9.000.000’u, savaş sırasında çıkan salgınlar, açlık ya da diğer nedenlerle ölen
sivillerden oluşmaktadır. Buna karşılık, askeri alandaki ölü sayısının
(11.000.000) dolaylarında olduğu sanılmaktadır.
Bunun 8.000.000’u resmi rakamlardır ve dağılımı da şöyledir:
*-Almanya: 1.770.000 ile 2.000.000
*-Rusya:
1.700.000
*-Fransa: 1.360.000
*-Av-Macaristan:1.200.000
*-İtalya.
460,000ile650,000
*-İngiltere: 760,000
*-Yeni Zelanda, Avustralya, Kanada ve diğerleri,
A.B.D’LERİ: 110, 000 ile 126,000
*-Osmanlı İmp. 3.159.200- Ans. Eksik yazmış: 375,000
Kayıpları, tutsakları ve yaralıları da sayacak olursak, savaştaki insan
kaybının 37.000.500 kişi olduğunu; bunun 22.000.000’unun Müttefiklere ait
olduğunu buluruz.
Savaş ekonomik bakımından da tam bir yıkım olmuştur.
Toplam harcamaların XXX75,077000Sterlin olduğu görülür.”-Bence eksik!“Toprakları en çok hasara uğrayan ülke, Fransa’dır. Toplam 1,875 mil
karelik orman ve 8,000mil karelik ekili alan mahvolmuştur.” 1. Dünya Savaşı,
c.3,S.928,
Cumhurbaşkanı İsmet İnönü; savaşın ikici haftasında, yakın arkadaşlarını
Çankaya’da bir yemek masasının etrafında toplar. Genel bir durum
muhakemesi içinde; İkinci Dünya Savaşına dair, düşüncelerini söyler. ”Faik
Ahmet Barutçu, Siyasi anılar, S.40-42”
“Olayları zamanından önce kestirme ve kendi dileklerimiz çerçevesinde
yürütmeye olanak yoktur. Savaş, bir genel durum alma yeteneğini, gün
geçtikçe daha çok göstermektedir. Genel bir savaşta ise, Türkiye nasıl savaş
dışı kalabilir? Olaylar, sürükleyip götürür. Dileyelim ki, biz savaşa en son ve
bitime yakın girelim.
Acaba İnönü nasıl ve ne düşünüyor? Geçeği ve durumun gelişme
biçimleriyle ilgili yakın olasılıkları, şimdi onun ağzından dinleyelim.
Çankaya’da, arkadaşlarını çevresinde topladığı yemek masasında anlatıyor:
“Bizi savaşa götürecek, açık bağlantılarımız dışında, hiçbir düşünce ve
kararımız ve tükenmez isteğimiz yoktur. Bize bir saldırı olmadıkça savaş
İngiltere’nin güvence verdiği Balkan Ülkelerine sıçramadıkça, bizim için bir
savaş tehlikesi yoktur.
71
Almanya; Balkan Ülkelerinden istediği ekonomik çıkarı, askeri baskıyı
düşünmeye ihtiyaç duyurmayan bir barış ilişkileri içinde sağlamaktadır. Bu
durumda; Balkanlara sarkıp, bütün balkan uluslarını silahlı bir direnmeye
yöneltecek bir askeri saldırı, Almanya’ya kesin bir zafer kazandırmayacağına
göre; Almanya kuvvetlerini dağıtmaktan ve müttefiklere karşı zayıflamaktan
başka sonucu ve olumlu hiçbir yararı düşünülemeyecek bir eyleme neden
girsin?
Almanlar ile müttefikler arasındaki savaş, Majino çizgisinde geçecektir.
Almanya, bir saldırı için hazırlanıyorsa, mutlaka Majino’ya saldırı içindir. Diğer
olasılıklar, müttefikleri Majino cephesinden asker çekmeye yöneltmek içindir.
Bunlar, şaşırtıcı propagandalardan başka bir şey değildir. Almanya için savaş,
Batı Cephesinde biter. Müttefikler için savaş, Almanya’yı güçsüz düşürerek,
teslime zorlamayı amaçlıyor. Bu nedenle, savaş dört- beş seneden önce bitmez.
İngilizler, önümüzdeki haziranda, Almanya’nın iki katı Hava kuvvetine,
yani 12,000 uçağa sahip olacaklardır. Bu kuvvetin yarısı ile Almanya Hava
kuvvetlerine saldırıp, o kuvveti yok etmeyi ve ondan sonra, geri kalacak 6,000
uçakla, hava egemenliğini umutla elde bulundurmayı amaçlayan bir hazırlıkları
var.
Bu savaş, para savaşıdır. Milyarlar ve milyonlar harcıyor İngiltere.
Rusya’ya gelince; Rus Emperyalizmi bilinmektedir ve bugünkü Rus
hükümetinin düşüncesi de budur. Ancak; İngiliz ve Fransızlarla savaşa
tutuşmaktan kesinlikle kaçınmaktadır. Böyle bir savaşın, Rusya’yı bilinmeyen
büyük tehlikelerle karşılaştıracağını Rus Devlet Büyükleri bilir. Bunun içindir ki,
Türkiye üzerindeki emellerini de, Türkiye’nin yalnız ve en zayıf anında
gerçekleştirmeyi düşünebilirler. Bugün; Türkiye’ye bir saldırıya kalkışmak,
İngiliz ve Fransız kuvvetleriyle de savaşı göze almak olur. Oysa Rusya,
Müttefiklerle savaşa karar verecek durumda değildir.
Doğudaki İngiliz ve Fransız kuvvetlerine gelince; Fransızlar, Suriye’de
birkaç yüz bin asker yığacakları gibi. İngilizler de, Avustralya’dan ve Yeni
Zelanda’dan Mısır ve Filistin’e sürekli asker getirip, yığınak yapıyorlar. Bu asker
yığmanın nedenleri ve amaçları ne olabilir?
Alman ve Rus ilişkilerinin ulaşacağı sonuç bilinmemektedir. Bugüne kadar,
aldıkları kararlarla, ilişkilerinin ölçüsü biliniyor sayılsa bile, bu akşam ya da
yarın alacakları karar bilinemez. Müttefikler, en kötü olasılıkları da düşünmek
zorunluluğundadır.
Bir Alman- Rus askeri birleşmesi geçekleşirse, çevreyi boş bularak, Irak’a
inecek bir düşman saldırısı Musul petrollerini ele geçirdikten sonra,
İmparatorluğun Asya’daki sömürgeleri ile ilişki ve bağlantılarını tehlikeye
sokar. Onun için, İngiliz ve Fransız İmparatorlukları, en uzak olasılıkları da
yakınmış gibi göz önünde bulundurarak, böyle bir saldırıyı düşmanların
kafasında yer almaya olanak bırakmayacak askeri hazırlıklarda bulunmuşlardır
ve bulunuyorlar.
72
Doğu’daki bu Müttefik ordularıyla, Kafkasya’ya ortak bir saldırı eylemi ya
da böyle bir öneri karşısında kalma olasılığı var mıdır? Rusya’ya karşı böyle bir
davranış, Napolyon’un yanlışını yinelemek ocağı için, geçerli değildir. Rusya’yı
Kafkasya’dan çıkarmak, savaşta kesin bir sonuç almak anlamına gelmez. Daha
çok ilerlemek ise, tarihteki yanlışları yinelemek olur. Bunun için; Müttefiklerin
böyle bir davranışı düşünülemeyeceği gibi, böyle bir öneri ebetteki bizce de
kabul edilemez.
Sonuçta; savaşa karar verecek olan sizlersiniz. Böyle bir savaştan yana olur
musunuz? Petrole sahip olmak, çekici bir şey gibi görünür. Bizim ülkemizde
eksiğimiz, varsın bir petrol olsun. Onu da paramızla alırız. BİZİM İÇİN, SAVAŞ
BİR ZORUNLULUK OLARAK BAŞA GELMEDİKÇE, ÖNGÖRÜLEMEZ!
İngilizlerden aldığımız altınlar, sonuçta, savaşsız geçecek üç yılın giderlerini
ancak karşılayabilir. BEN, SAVAŞIN DIŞINDA KALARAK, SONUNA KADAR, 500
Milyonluk bir bütçe açığı ile işi idare edebilmeye çoktan razıyım. Bu savaşın
böyle az bir zaman içinde sonuçlanacağına inanılamaz!”
“İnönü’nün, bu büyük ve gerçekçi devlet adamının düşünceleri ve
sözleri, hepimizin içini açtı!” F.A.B.
Napolyon’un güzel bir sözü vardır: ”Zaferin babası çoktur; yenilgi
kimsesiz bir yetimdir!”
Dış İşleri Bakanlarımızdan, Rahmetli Fatin Rüştü Zorlu; Tevfik Rüştü
Aras’ın damadıdır. 22.Ağustos.1958 tarihinde; T.B.M.Meclisinin kürsüsüne
çıkarak:
“Türkiye’nin İkinci Dünya Savaşına girmesine ben engel oldum.
Türkiye’yi; İkinci Dünya Savaşı belasından ben kurtardım!” diye övünmüştür.”
Şevket Süreyya Aydemir, İkinci Adam, C.3; S.333
1972 senesinde; Uşak İmam-hatip lisesinde Milli Güvenlik dersine
giriyordum. Bir öğrenci; elinde tuttuğu R.N.K’INDAN bir kitabı göstererek:
“Öğretmenim; Türkiye’nin, İkinci Dünya Savaşına girmesine bu kitap
engel olduğu gibi; koskoca bir mahalle yandığı halde; bu kitabın bulunduğu
eve hiçbir şey olmamış!” Demişti.
OL KİTABI, SINIFIN ORTASINA KOYDUM, KİBRİT İSTEDİM, BİR KİBRİTLE
KİTAP YANMAYA BAŞLADI.
Korkudan dillerini yutacak hale gelen öğrenciler olduydu. Türkiye
Cumhuriyeti’ni savaşın dışında tutan Cumhurbaşkanı Rahmetli İsmet İnönü’nün
BIKMAK, ÜRKMEK, KORKMAK VE YILMAK BİLMEYEN AKIL VE İRADESİDİR.
Savaştan sonra, şöyle bir değerlendirme yapmıştır: ”İkinci Dünya Savaşı
sırasında; müdafaa ettiğimiz politikanın esası Cihan Savaşı içinde, Türkiye’nin
tamamiyetine sahip şekilde, demokratik nizam altında hür olmak, müreffeh
yaşamasını gaye edinmektir.” Ş. S. Aydemir; İkinci Adam, C.3, S.349.
73
Cumhurbaşkanı Rahmetli İsmet İnönü’nün izlediği politikada, dosdoğru bir yön
vardır: ”TÜRKİYE CUMHURİYETİ’Nİ SAVAŞIN DIŞINDA TUTMAK!” Rahmetli
Faik Ahmet Barutcu’nun sözünü ettiğimiz eserinin 53’üncü sahifesini okuyalım.
“Cumhurbaşkanı İsmet İnönü; T.B.M.MECLİSİNE geldiğinde,
Milletvekilleri etrafını sararak, savaşa girip, girmeyeceğimizi sorarlar. O büyük
insan, meraklı Milletvekillerine şöyle yanıt verir:
“SAVAŞA SÜRÜKLENMEK SÖZ KONUSU DEĞİLDİR. SALDIRIYA
UĞRAMA DURUMU BAŞKA, YÜKÜMLÜLÜKLERİMİZ DE GEÇERLİDİR. BAŞKA
TÜRLÜ SAVAŞA GİRMEK İÇİN KIRK KERE DÜŞÜNÜRÜRÜZ. SONRA YİNE KIRK
KERE DÜŞÜNÜRÜZ, ONDAN SONRA YİNE DÜŞÜNÜRÜZ!” DER BU sözleri
dinleyen bir Milletvekili.
“ En büyüğümüzün ölçülülüğü, en büyük güvencemizdir,” der.
Ankara’da, Alman, İngiliz ve Fransız Büyükelçileri arasında; Türkiye’yi
taraflarına çekebilmek için kıyasıya bir mücadele ve yarış yaşanmaktadır.
Türkiye Cumhuriyeti, İngiltere, Fransa, üçlü Anlaşma imzaladılar.
Savaşa girmek için, Türkiye Cumhuriyeti; SOVYET RUSYA İLE İTALYA’NIN
durumlarının belirginleşmesini öne sürmektedir. İtalya’nın savaşa girmesi
koşulu aranmaktadır. Roma Büyük Elçimiz Rahmetli Hüseyin Ragıp Bey’in bir
”esprisi, İtalya’nın durumunu güzelce ortaya koymaktadır: ”İtalya savaşa
girecek amma, 12’ye iki kala!” Büyükelçilerin çıkışları, İsmet Paşa’yı tedirgin
etmekte; hiç çekinmeden:
“BEN, ENVER PAŞA DEĞİLİM; BENİ SAVAŞA SÜRÜKLEYEMEZLER!”
DEMEKTEDİR.
Alman Büyük Elçisi Franz Von Papen; üçlü paktın imzasından çok
tedirgindir. ”Almanya, Balkanlara inmek düşüncesinde değildir. Rusya’dan da
size bir zarar gelmez!” telkinlerini yapmaktadır.
Şükrü Saraçoğlu: ”Bizim Müttefiklerle bir antlaşmamız vardır. Bunu adı, üçlü
antlaşmadır, bir de töresel anlaşmamız vardır”, diyerek; Franz Von Papen’in
konuşmasını kesmiştir.
Sonunda; İtalya savaşa girer. T.B.M.Meclisinde de iki fikir belirginleşir:
*-İtalyanların durumu belli oldu, üçlü pakta göre, hukuken savaşa
girmemiz gerekir.
*-Falih Rıfkı Atay’ın başını çektiği grup; ”İtalya’nın savaşa girmesi, bizim
de otomatik olarak savaşa girmemizi gerektirmez.” F.A.Barutçu, S.G.E, S.75-86
Türkiye Cumhuriyeti hükümetinde ve T.B.M.Meclisinde, aklıselim galebe çaldı,
Türkiye Cumhuriyeti savaşa girmedi. İtalya’nın, Müttefiklere savaş açmasından
bir gün sonra; İngiliz ve Fransız Elçileri, Dış İşleri Bakanlığımıza gelerek, Üçlü
Antlaşmanın 2’inci maddesine göre şu isteklerde bulunurlar:
74
*-İtalya ile hemen ilişkilerin kesilmesi,
*-Seferberlik ilanı,
*-Boğazların, Montrö Anlaşması koşullarına uygun olarak, tehlike
durumunun varlığını ilan edip, kapatılması,
*-Deniz ve hava üslerimizin müttefiklerin yararlanmasına açık
bulundurulması,
*-İtalyan vapurlarına el konulması,
*-İtalya’ya savaş ilanı.
Bu protokolün 2’inci maddesi de şöyledir:
“yukarıda adı geçen antlaşma gereğince, Türkiye’nin girdiği
yükümlülükler; bu ülkenin Sovyet Sosyalist cumhuriyetler birliği ile silahlı bir
anlaşmazlığa sürüklenmesini gerektirecek ya da sonuçlandıracak bir davranışa
onu zorlayamayacaktır.”
Başbakan Rahmetli Şükrü Saraçoğlu, Türkiye Cumhuriyeti’nin aldığı
kararları; İngiliz ve Fransız Elçilerine bildirişini şöyle anlatır:
“İngiliz ve Fransız elçilerini davet ettim. Kendilerine, önce dedim ki,
başvurunuz bir girişim midir ve hükümetinizden aldığınız yönergeye kesinlikle
uygun mudur? ”Evet, dediler, bir demarştır ve hükümetlerimizden aldığımız
yönergeye dayalı ve kesinlikle uygundur.”
“-O halde dedim; Türkiye Cumhuriyetinin kararını bildiriyorum:
Hükümetimiz, İtalya’ya savaş ilan etmenin Türkiye Cumhuriyetini, Rusya ile
silahlı bir anlaşmazlığa sürüklemesini gerektirecek bir duruma sokacağını
gördüğünden 2 numaralı protokolün verdiği hakkı kullanmaya karar vermiştir.”
Dış İşleri Bakanlığını sinirlenerek terk eden her iki Büyük Elçi, iki saat
sonra, tekrar geriye gelerek; aldığımız kararın doğru olduğunu söylemişlerdir!”
Faik Ahmet Barutçu, s.g. e. S.94-96
T.B.M.Meclisi, altıncı seçim döneminin ikinci toplantı yılına girmiştir.
Cumhurbaşkanı Rahmetli İsmet İnönü de, yıllık konuşmasına şöyle başlamıştır:
“İç ve dış güvenliğin korunması için sürekli bir dikkat ve dürüst bir hava
içinde çalışma olanağını bulan Cumhuriyet hükümetinin değişmeyen dış
siyasetini ve savaş karşısındaki durumunu çok açık çizgilerle ortaya koymuş ve
gözler önüne sermiştir.”
“Cumhuriyet Hükümetinin dış siyasetinde geçen yıldan beri bir değişiklik
olmamıştır. Bunun en birinci nedeni, o siyasetin, siyasal bağımsızlık ve ülke
bütünlüğümüzün korunmasını esas alması ve olayların gidişine göre değişen
açgözlü emellerle ilgili bulunmamasıdır. Türkiye’nin, sınırları dışında bir karış
toprakta gözü ve bir hakkı çiğneme niyeti yoktur. Bizim güvenimize ve o
güvenle eş anlamlı olan yaşamsal çıkarlarımıza saldırı niyetinde olmayan hiçbir
devlet, bizim siyasetimizden kaygılanamaz ve bizi, hakkımızı korumak
istediğimiz için eleştiremez.”
“Bizim savaş dışı durumumuz, bize karşı aynı iyi niyeti gösteren ve
uygulayan bütün devletlerle en normal ilişkilerimize engel değildir. Yine, savaş
75
dışı durumumuz; topraklarımızın, deniz ve havalarımızın bu devletlerin
birbirlerine karşı kullanılmasına engeldir. Ve biz, savaşa girmedikçe, kesin ve
ciddi engel olarak kalacaktır. Bunu sevinçle açıklamak isterim. Türk-Sovyet
ilişkileri, dünya siyasetinin karışıkları içersinde, başlı başına bir varlıktır…”
“Dostluklarımıza ve bağlantılarımıza da vefalı kalacağız. İngiltere, zor
koşullar içersinde, kahramanca bir ölüm, kalım savaşı içersinde bulunduğu bir
zamanda, onunla olan bağlarımızın, sağlam ve sarsılmaz olduğunu söylemek,
benim için bir borçtur…”
Bu, konuşma bir büyük devlet adamının konuşmasıdır. Demokrasilerde
birçok tuhaflıkların yanı sıra, sokaklardan gelen birisi de iktidarı ele geçirebilir.
Bunun en çarpıcı örneklerinden birisi de; Napolyon Bonapart’ın yeğenidir.
Jerom’un oğlu; 1848 senesinde, seçimle Fransa Cumhurbaşkanlığına
geldikten sonra, bir darbe ile Fransız İmparatoru oluşudur.
Halkına verecek bir şeyi olmadığı için; el attığı Meksika’dan temiz bir sopa
yiyerek ayrılışı, kendisini akıllandırmadığından; 1870’te, Sedan’da Almanlara
yenilerek terki diyar etmiştir.
Adam, bir hiç iken, en yüksek makamlara kendisini taşıyan Demokrasi
Sistemini değiştirmeye kalkışır! Bindiği trenden, resmi olmayan bir durakta
inmek isterken, tren kazasına uğrar! Oyla gelip, oyla gideceğini hesaba
katmadan, oyunlarla iktidarda kalacağının hesaplarını yapar! Yaşadığı çağdan
ve o çağın koşullarından hiç haberi de yoktur.
Eski bir çağa takılmış, kalmıştır. Plağa takılan gramofon iğnesi gibi; LIKIT!
LIKIT! LIKIT! Öter durur!
C.
MÜTTEFİKLER ARASI KONFERANSLAR
İkinci Dünya Savaşı’nın yönetimi için, Churchill ile Başkan Rooswelth;
önce; Waşington yakınlarında bulunan Dumbrton Oaks kasabasında buluşarak,
Ünlü Atlantik beyannamesini yayımladılar. Ondan sonra; Müttefikler arasında;
dünya’nın çeşitli şehirlerinde konferanslar yapıldı.
1.
BU KONFERANSLARDA ALINAN KARARLAR.
*-Quebek Konferansı: Kanada’nın Quebek şehrinde, Rooswelth, Churchill
ve Molotof buluştular (19, Ekim,1943)Türkiye Cumhuriyeti’nin savaşa girme
konusu tartışıldı. Rus Dış İşleri Bakanı Molotof; daha önceki fikrinde ısrar
ederek; ”Türkiye’nin, 1943 İlkbaharında, savaşa girmesini bildirdi.
*-Tahran Konferansı (01/06. Aralık.1943). İngilizler ve Ruslar tarafından
işgal edilmiş bulunan Tahran’da; Başkan Rooswelth, İngiltere Başbakanı Sir
Winston Churchill ve S.S.C.B’liği Komünist Partisi Genel Sekreteri Jozef Stalin
76
ve kurmayları buluştular. Daha güvenli kabul edildiği için; konferans Rus
Elçiliğinde yapıldı.
Sonradan öğrendiğimize göre; Sovyetlerin Ünlü Casusluk Örgütü N.K.V.D
mensubu, subaylar ve generaller, garson ve hizmetli kılığında çalışmışlar.
Elçilikte, delegelerin kaldıkları her tarafı mikrofonla donatmışlar; Başkan
Roosewelth’in oturduğu odada, koltuk ve divan içlerine 105 adet gizli mikrofon
yerleştirmişler!
Molotof; “Alınan kararlar doğrultusunda, Türkiye’nin emirle savaşa
sokulmasını istemiştir.”
Tahran Konferansı sonunda; J.Stalin Moskova’ya; Roosewelth ve W. Churchill
de Kahire’ye dönmüşler ve ivedi olarak, Cumhurbaşkanı İsmet İnönü’yü
Kahire’ye davet etmişlerdir.
W.Churchill, İsmet İnönü’nün, İngiliz uçağı ile Kahire’ye gelmesini istemesine
karşın; İsmet İnönü, Başkan Roosewelth’in Amerikan Hava Kuvvetlerinde Hava
Generali olan oğlunun kullandığı bir uçakla Kahire’ye gitmiştir.
Her konferansa babası ile iştirak eden bu General; “İfşa ediyorum” adı ile
anılarını yazmıştır.
Ş.S.Aydemir; İkinci Adam C.2, S.265, bakınız neler yazmış: ”İsmet Paşa,
Kahire’ye gidecektir; fakat Tahran konferansı kararlarını tebellüğ etmek (yani,
bu kararların kendisine bildirilmesi) için değil, eşit taraflar arasında yapılan
serbest münakaşa yolu ile müzakere etmek için gidecektir.
İkinci Kahire Konferansı (1/6.12,1943)
“Eşit söz hakkı şartı ile“ Kahire’ye gitmiştir.
2.
İSMET İNÖNÜ’NÜN KAHİRE’YE GİTME ŞARTLARI
*-Eşit devlet ilkesi uygulanacaktır,
*-İstenilecek hususlar, uygulanabilir ve Türkiye Cumhuriyeti’ne yük
getirmez olacaktır,
*-Hazırlanacak gündeme göre müzakereler yürütülecektir.”
Konferansta; W. Churchill, kurulacak Birleşmiş Milletler örgütünde;
Türkiye’nin isteklerinin karşılanacağı masalını anlatırken; Başkan Roosewelth,
Atatürk’ü görememenin üzüntüsünü dile getiriyordu. Aslında; Almanya’nın her
yeni yenilgisi, ”Türkiye Savaşa Gir!” Baskılarını artırıyordu.
Kahire konferansının yapılacağı yerde, çok sıkı güvenlik önlemleri
alınmıştı. Her taraf, askerlerle ve her çeşit silah ve araçlarla dopdoluydu. Taa!
Amerika’dan Türkiye’ye gelerek, ”İkinci Dünya Savaşında; İnönü’nün dış
Politikası” kitabının yazarı, Amerikalı Edward Weisband’ı okumakta çok yarar
vardır.(12)
Başkan B. Roosewelth, W.Churchill ve İsmet İnönü; sabah kahvaltısı için
masaya otururlar. İsmet Paşa; W.Churchill’e dönerek: ”Sayın Churchill, der;
77
benim her sabah, yürüyüş yapmak gibi bir âdetim vardır. Burada, sabah
yürüyüşü yapamıyorum; çünkü yollar ve her taraf, askerlerle ve araç gereçlerle
dopdolu!” W.Churchill, gayetle mütebessim bir yüzle:
-Ekselans İsmet Paşa; der, bu denli yoğun güvenlik önlemi almak
zorundayız. Ya bir Alman saldırısı ve sızması olursa. Böyle bir duruma
düşmemek için hazırlıklı olmalıyız!” İsmet İnönü, O Büyük insan, O büyük
devlet adamı, hemen taşı gediğine koyar
:
-Siz, burada kendiniz için, bu denli yoğun güvenlik önlemini, bir Alman
saldırısı için alıyorsunuz! Benim ülkemin sınırları apaçık; güvenlik önlemleri
için yeterli araç, gerecim de yok. Bir Alman saldırısı olursa Türk halkının
güvenliğini nasıl sağlayabilirim? Onun için; istediğimiz yardımların bir an önce
verilmesini bekliyorum!” der.
Başkan Roosewelth’in gülmekten, gözlerinden yaşlar boşanır. W. Churchill’e
dönerek:
“-Sayın W.Churchill, faka bastın. Ülkesini ve halkını tehlikeye atmamakta
İsmet İnönü haklıdır. Boş yere sıkıştırmayalım, istediklerini verelim” der.
3.
ADANA MÜLAKATI (30.Ocak/01. Şubat,1943)
Churchill; Adana’da kendisine ayrılan Yenice İstasyonunda kaldı.
Toplantılar, kenara çekilen bir vagonda cereyan etti. Türk tarafında;
Cumhurbaşkanı İsmet İnönü, Başbakan Şükrü Saraçoğlu, Genelkurmay
Başkanı Mareşal Fevzi Çakmak vardı. Başbakan W.Churchill, özetle şunların
karşılanmasını istiyordu.
*-İtalya’ya karşı geniş bir sefer açılacaktır. İtalya’nın çöküşü, Almanların
Balkanlardaki durumunu sarsacaktır. Bu takdirde de, Sovyetlerin kuzeyden,
Müttefiklerin de Türkiye vasıtasıyla güneyden harekete geçmeleri ve savaşın bu
suretle Balkanlara intikali, Almanları yenilgiye doğru itecektir. Bu arada;
Romanya petrolleri de bombardıman edileceğinden; Almanya’nın akaryakıtsız
kalışı, Alman mukavemetini ayrıca sarsacaktır. Ama bütün bu işlerde, hem kara,
hem hava harekâtı için Türkiye’nin yardımına ihtiyaç vardır. Hülasa, Türkiye,
1943 yılı sona ermeden savaşa girmeli ve bu suretle de, müttefiklerine karşı
taahhütlerini yerine getirmelidir.”
Cumhurbaşkanı İsmet İnönü; bu tekliflere karşı; başlıca iki nokta
üzerinde durmuştur.
*-Türkiye Cumhuriyeti, Sovyet Rusya’dan emin değildir. Almanya’nın
yenilmesi ile beraber, Rusya’nın Avrupa’da hâkim kuvvet olması mümkündür.”
*-“Türk ordusunun savaşa katılması için, bu ordunun öncelikle ve geniş
ölçüde teçhiz atlandırılması gerekir.”Ş.S.Aydemir; İkinci Adam, C.2;S.260/261,
Çok sonraları; bu toplantılara katılmış olan bir Fransız diplomatının
anıları yayımlandı. Fransız diplomat:
78
“Churchill kızdı, tehdit etti, yalvardı ve hatta ağladı; İsmet Paşa’yı istediği
noktaya getiremedi. İsmet Paşa hep, eski tavrını değiştirmedi,”diyordu.
W.Churchill, kendisine ayrılan binada, çok derin düşüncelere dalar:
”Acaba, Osmanlı İmparatorluğunu dağıtmakla kötü mü ettik? Bu toprakları
merkez yapan yeni bir Türk İmparatorluğu kuramaz mıyız?”
İkinci Dünya Savaşından önce; Komünistlere azılı bir düşman olan
W.Churchill’in, Almanya’ya karşı Ruslarla anlaşmasını kasteden başbakan
Rahmetli Şükrü Saraçoğlu:
“Sayın Başbakan, Londra’da yaşayan Winston Churchill adlı birisi var.
Avam Kamarasında; ”Komünistlerle, Faşistlerden birisini seçmek durumunda
kalırsam, faşistleri seçerim”, demişti. Bu sözünü, O’Na hatırlatır mısınız?”
demişti.
W.Churchill’in, Türkiye Cumhuriyeti’ni hemen savaşa sokma baskısına
karşı, çok uzun bir ihtiyaç listesi hazırlatarak İsmet İnönü’nün eli ile
W.Churchill’e verdirdiği söylenmişti. Bu listede neler yoktu, neler! Ana
kalemleri şunlardan oluşuyordu:
*-2.500.000 kişilik bir orduyu, en son sistem araç, gereç ve teçhizatla
donatmak,
*-2,500 adet Tank,
*-Sayısız lokomotif, Uçak, Top, vagon Kamyon ve Gemi;
*-Asker Fotini, Matara veYemek levazımatı,
*-250,000 Mavi Gözlü İngiliz Askeri. Bu istek listemizdeki malzemeler,
hemen temin edildiğinde ve SOVYET RUSYA’NIN GERÇEK NİYETİ DE AÇIĞA
ÇIKTIĞINDA; Türkiye Cumhuriyeti Almanya’ya savaş açacaktı!
Bu malzemeler, çok uzun bir sürede temin edilirse; Türkiye Cumhuriyeti,
ŞUBAT.1945 TARİHİNDE savaşa girecekti!
Cumhurbaşkanı Rahmetli İsmet İnönü, gerçekten de verdiği sözü tutmuştur: 23,
ŞUBAT. 1945 TARİHİNDE, NAZİ ALMANYASINA SAVAŞ İLAN ETMİŞTİR!
Rahmetli İsmet İnönü’nün ileri görüşlülüğünü göremeyen, ya da görmek
istemeyen Salaklara, Solaklara ve dahi Malaklara selamlar ederim, Kör
Gözlerinden ve Sağır Vicdanlarından kurtulmalarını dilerim.
Cumhurbaşkanı İsmet İnönü; Nisan. 1950’de; İzmir’de Halkımıza şöyle
demişti: ”Halk, bana, vaktini doldurdun; çekil git; derse memnun olurum. Bu
genel seçimde çıkacak her türlü sonuç kabulümdür.”
İkinci Dünya Savaşının en bunalımlı günlerinde başlatılan OKULLAŞMA
SEFERBERLİĞİ DE O’NUN ESERİDİR. M.Asaf Aktan,”Canlandırıcı Eğitim
Yolunda;” adlı eserinde, bir anısını anlatır:
“İsmet Paşa, Savaştepe’ye- Eski adı Giresun- gelmişti. Kendisini, tuğla ocağına
götürüyorduk. Yolda giderken tepeden; şimdi anımsıyorum, Pamukçudan
79
HATİCE KOLUKISA O GÜN GALİBA KÜMES NÖBETİNDEYDİ, o’nu çağırdı;
geldi. ”Ne var torbanda ?” dedi. O da:
“Torbamda, peynirim, ekmeğim var, köftem var;” dedi.
“Başka neyin var, göster bakayım;” dedi. Torbadan, Sophokles’in ANTİGON’U
çıktı. ANTİGON’U görür görmez, İsmet Paşa’nın gözleri yaşardı. Yanındaki
Abddurrahman Nafiz Gürman Paşa’ya; ”Paşam, görüyor musunuz, bu klasikler
daha yeni çıktı Ankara’da bile okunmuyor. Benim çocuklarım okuyor.
Köylümüz, şehirlimiz, erimiz, generalimiz ne zaman kitabı da kumanyasına
ekleyecek duruma gelirse, o gün Türkiye gerçekten kurtulmuş olur” dedi. Melih
Âşık; milliyet gazetesi,18.Nisan.2002,
14. Mayıs. 1950 tarihinde yapılan genel seçimlerde, C.H.P’Si seçimleri ve
27 senelik iktidarını da kaybetti. Tenkitler ve kötüleme rüzgârları, PEMBE
KÖŞK’DEKİ MUHALEFET LİDERİ İSMET İNÖNÜ’YE DOĞRU ESMEYE BAŞLADI.
Şair Orhan Seyfi Orhon;
“Bir duman oldu parti, savruldu,
Ne tavan kaldı bak, ne de dam kaldı;
Koca şef denilen heyulâdan,
Bir koca ihtiyar adam kaldı!”
Ayni adam, daha önceleri şöyle yazıyordu: ”..Vakıa bu kolay olmadı. Milli şefin
saçlarındaki ışıklar, ta oradan geliyor. Bunlar, on altıncı yıldönümünü
kutladığımız beyazlardır. Biz, onlara, ağaran bir fecir gibi bakıyoruz..” Bu
politikacı, daha önce de; Rahmetli İsmet İnönü için ne methiyeler düzmüştü:
“Bir dağ başısın, ak saçın alnında bulutlar,
Çizmenle çizilmiştir, aşılmaz bu hudutlar.
Gökten Ata’nın ruhu eğilmiş, seni kutlar,
Çizmenle çizilmiştir, aşılmaz bu hudutlar..”
Ş.S.Aydemir; İkinci adam, C.3, s.489,
O’NUN sayesinde, Türkiye cumhuriyeti’nin hudutları aşılmadığı halde; insan
şeklinde yaratılmış, ikiyüzlü, riyakâr yaratıkların ruhlarındaki yapmacık sevgi ve
saygı aşıldı.
Rahmetli İmran Ökten’in cenaze töreninde öldürmeye kalkışanlara Polatlı topçu
Okulu komutanı bir Tuğgeneral engel olmadı mıydı?
Bu tip, kişiliksiz ve omurgasız insanlara en güzel yanıtı İngiliz Wellington Dükü
vermiştir: Napolyon’u yenen Wellington Dükü; Londra’ya zaferle döndüğünde;
kendisini coşkun alkışlarla karşılayan kalabalık insan seline,” SABUN
KÖPÜKLERİ”, demişti. Başbakan olduktan sonra, kendisini yuhalayan
kalabalıklara da, aynı biçimde ses vermişti: ”SABUN KÖPÜKLERİ!” Maalesef,
bizimkiler sabun köpükleri değil, insanlığın yüz karasıdırlar!
80
İkinci Dünya Savaşından sonra; bir grup Alman bilgini, “Büyük Dünya
Olayları”, adında çok kapsamlı bir ansiklopedi yayımladı. İsmet İnönü’nün dış
politikası başlığı altındaki bir bölümde; Hipodromda yapılan bir geçit töreninde;
yerde Alman tanklarının, onların üstünde de İngiliz uçaklarının fotoğrafları
vardı!
1950 genel seçimlerinde ve daha sonraları yapılan seçim propagandalarında;
Rahmetli İsmet İnönü’ye yükletilen en hayâsızca saldırılardan birisi de; İKİNCİ
DÜNYA SAVAŞINA GİRMEYEREK, HALKIMIZIN ERKEKLİK DUYGUSUNU
ZAYIFLATTI!” töhmeti olmuştur.
İkinci Dünya Savaşına girenlerin vermiş oldukları insan kaybını verdiğimde; bu
iftirayı ortaya atanlar utanırlar mı dersiniz!
D.
İNSAN KAYIPLARI
ÜLKELER--------------ASKER KAYIPLARI -----------SİVİL KAYIPLARI----------TOPLAM
MİHVER KAYIPLARI
Almanya---------- 4.500.000-------------------2.000.000------------- -6.500.000
Japonya--------- 2,000,000-------------------- 350,000---------------- 2,350,000
İtalya-----------400,000 ----------------- - 100,000-----------------500,000
Romanya-------300,000---------------------200,000-----------------500,000
Avusturya-------230,000---------------------144,000---------------- - 344,000
Macaristan------160,000---------------------270,000--------------- - 340,000
Finlandiya--------84,000---------------------- 16,000-------------- 100,000
Toplam.---------10,134,000
7,674,000------------------ 3,580,000----------MÜTTEFİK KAYIPLARI
RUSYA----------20.000.000
Çin-----------------4.900.000
İngiltere-------------350,000
Yugoslavya--------1,700,000
U.S.A-----------------274,000
Fransa---------------600,000
10.000.000--------------------10.000.000 ----------2.500.000----------------------2.400.000-----------300,000------------------------- 50,000-----------300,000----------------------1,400,000------------274,000---------------------------------0------------258,000----------------------- 342,000---------------
81
Polonya-------------4,123,000
Kanada---------------37,000
Bulgaristan---------35,000
Arnavutluk---------- 30,000
Hindistan-------------37,000
Avustralya-----------35,000
Yunanistan----------450,000
Yeni Zelanda--------12,000
Belçika----------------82,000
Güney Afrika---------7,000
Hollanda--------------- 210,000
Lüksemburg----------5,000
Norveç------------------10,000
123,000-------------------- 4,000,000----------37,000--------------------------------- 0-----------------32,000-------------------------
3,000----------------
28,000---------------------------- 2,000-------------- 24,000----------------------------13,000--------------23,000-----------------------------2,000-------------20,000------------------------ -430,000-----------10,000------------------------------2,000-------------10,000--------------------------- 72,000-------------7,000-----------------------------------0--------------6,000--------------------------204,000----------5,000-----------------------------------0---------2,000------------------------------8,000---------
Toplam----------------- 14.201.000---------------------- 24.042.000---------38.243.000
MİHVER KAYIPLARI VE MÜTTEFİK KAYIPLARI
GENEL TOPLAM( Yuvarlak): 22.000.000----------------28.000.000--- -------50.000.000
Cumhuriyet Gazetesi,14. Eylül. 1999
Bu milletler, erkekliklerini kanıtlamak için, bu insancıklarını feda mı
ettiler?
Adnan Menderes bu çeşitten propagandalarını sürdürürken; Türk Askeri,
Kore’ye savaşmaya gidiyordu; Adnan Menderes’in oğlu da, Paris’e NATO
karargâhına askerliğini yapmak için gidiyordu!
Rahmetli İsmet İnönü; bir seçim gezisinde, Salihli ilçe merkezine uğrar.
Üç yaşlarında bir kız çocuğu önüne çıkar:
“- BİZİ ŞEKERSİZ BIRAKTIN! BURAYA NE YÜZLE GELİYORSUN?”DİYE,
AZARLAR. Çocuğa öyle öğretilmiştir. Ne yapsın çocuk! Şeker gibi bir konu ile
o’da kandırılmıştır.
82
İsmet İnönü, kendisini suçlayan ve haksız bir şekilde azarlayan, o küçücük kız
çocuğunun başını okşayıp:
“SİZİ ŞEKERSİZ BIRAKTIM AMA BABASIZ BIRAKMADIM!” diyerek, o kız
gibilerin büyüklerine cevabını verir.
Rahmetli İsmet İnönü’nün iktidardan düşmesi, dünya’da şaşkınlık
yaratmıştır. Jozef Stalin’in: ”İsmet İnönü’nün kafasında kuyrukları birbirine
değmeden, yedi tilki dolaşır;” dediği, gazetelerimize bile yansımıştı.
En anlamlı mektubu, W.Churchill göndermiştir. Ulusal kurtuluş Savaşı
düşmanlarına ayıp olacak ama iş bu mektubu iş bu yazıma ekleyeceğim:
“AZİZ GENERALİM,”
“Her ne kadar benim Türkiye politika ilişkilerine karışmazlığım doğru
olmayabilirse de, Türkiye’nin mukadderatına riyaset ettiğiniz uzun devrenin
kapanmış olduğunu, şahsen büyük teessür duyarak öğrenmiş bulunuyorum.
Bana öyle geliyor ki, tarih, general olarak kazandığınız zaferlerden başka, İkinci
Dünya savaşının vahim tehlikeleri içinde nasıl sıyırıp geçirdiğinizi ve aynı
zamanda Mustafa Kemal tarafından sert mücadelelerle kurulmuş olan hürriyetçi
ve ilerici hükümet şeklini nasıl koruduğunuzu kaydedecektir. Dostça ve zevkli
olan mülakatımızı daima hatırlarım ve politika sahnesinden şimdiki
çekilmenizde, size en iyi, dileklerimi yollarım.”
Pek samimiyetle sizin
Winston S. Churchill.
İsmet İnönü’nün kavgası; aklın hurafe ve safsata ile vatanseverliğin
ihanetle, namus ve şerefin, yalan, dolan ve talanla, ulusal çıkarların, bireysel ve
uluslararası çıkarlarla, gerçek dindarlığın ve gerçek Tanrı sevgisinin
soytarılıklarla kavgasıdır. Akın kara ile ilmin ve inancın şekille aldatma ile
kavgasıdır.
Zonguldak il merkezinde bulunan, şaha kalkmış at üzerindeki Atatürk’ün
ve İnönü’nün heykelleri, beni çok heyecanlandırır. İnönü’nün heykelinin
kaidesindeki yazı da, beni hep düşündürmüştür:
“BİR ÜLKEDE NAMUSLULAR, EN AZ NAKUSSUZLAR KADAR CESUR
OLMAZLARSA, O ÜLKEDE KURTULUŞ UMUDU YOKTUR!”
Herkesin kurtarıcı beklediği ülkemizde; bir büyük Romalının şu sözü
aklımdan hiç çıkmaz:
“BAŞKALARI TARAFINDAN KURTARILMAYI, YALINIZ KÖLELER
BEKLER”.
E.
KAYNAKÇA
1-Faik Ahmet Barutçu, Siyasi Anılar,1939-1945
83
2-Şevket Süreyya Aydemir; İkinci Adam, üç cilt
3-Mit’in Tarihçesi, S.51
4-Mareşal Semyon Mihayiloviç Stemenko’nun Anıları
5-Yener Yayınları, Birinci Dünya Savaşı, c.3, s.928
6-Osman Özdeş, İkinci Dünya Savaşı
7-Edward weissand, İkinci Dünya Savaşında, İnönü’nün Dış Politikası
8-Cumhuriyet gazetesi,14,Eylül.1999.
OSMAN TÜRKOĞUZ
osmanturkoguz@gmail.com
İzmir; 12, Nisan, 2009
IV.
DÖNEKLERİMİZ! VE TÜRK, TÜRKLÜK VE ATATÜRK DÜŞMANLARIMIZ!
22 Eylül 2011 Perşembe
DÖNEKLERİMİZ VE TÜRK, TÜRKLÜK VE ATATÜRK HAİNLERİMİZ.
TC.
OSMAN TÜRKOĞUZ
osmanturkoguz@gmail.com
TV. Çeşmealtı;23 Eylül 2011.MERAK EDENLERE TV=TÜRK VATANDAŞI
“Evvel onlardandı, şimdi bunlardan,
Renkten renge giren Bukalemunlardan!”
İlgi: Babasız ve Şekersiz Bırakmak.—Bloğumda—
Bizde; Aydın geçinerek her türlü dönekliği, inkârı ve ihaneti
yapmaktan da çekinmeyenlere örnekler vermek istiyorum. Bence bu
eyyamcılık, bir türlü atamadığımız Şark Kurnazlığının eseridir. Önce; Orhan
Seyfi Orhon’dan örnek vermek istiyorum. Bu Dönek Şairimiz, kendisi gibi Şair
olan Rahmetli Yusuf Ziya Ortaç’ın da Bacanağıydı.
“14. Mayıs. 1950 tarihinde yapılan genel seçimlerde, C.H.P’Si seçimleri ve 27
senelik iktidarını da kaybetti. Tenkitler ve kötüleme rüzgârları, PEMBE
KÖŞK’DEKİ MUHALEFET LİDERİ İSMET İNÖNÜ’YE DOĞRU ESMEYE BAŞLADI.
Şair Orhan Seyfi Orhon;
“Bir duman oldu parti, savruldu,
Ne tavan kaldı bak, ne de dam kaldı;
Koca şef denilen heyulâdan,
Bir koca ihtiyar adam kaldı!”
Ayni adam, daha önceleri ne methiyeler düzmüştü: ”.Vakıa bu kolay olmadı.
Milli Şefin saçlarındaki ışıklar, ta oradan geliyor. Bunlar, on altıncı yıldönümünü
kutladığımız beyazlardır. Biz, onlara, ağaran bir fecir gibi bakıyoruz.” Bu
politikacı, daha önce de; Rahmetli İsmet İnönü için ne methiyeler düzmüştü:
“Bir dağ başısın, ak saçın alnında bulutlar,
Çizmenle çizilmiştir, aşılmaz bu hudutlar.
Gökten Ata’nın ruhu eğilmiş, seni kutlar,
84
Çizmenle çizilmiştir, aşılmaz bu hudutlar.”
Ş.S.Aydemir; İkinci adam, C.3, s.489,
O’NUN sayesinde, Türkiye Cumhuriyeti’nin hudutları aşılmadığı halde; insan
şeklinde yaratılmış, ikiyüzlü, riyakâr yaratıkların ruhlarındaki yapmacık sevgi ve
saygı aşıldı.
Rahmetli İmran Öktem’in cenaze töreninde öldürmeye kalkışanlara Polatlı
Topçu Okulu Komutanı bir Tuğgeneral engel olmadı mıydı?
Bu tip, kişiliksiz ve omurgasız insanlara en güzel yanıtı İngiliz Wellington Dükü
vermiştir: Napolyon’u yenen Wellington Dükü; Londra’ya zaferle döndüğünde;
kendisini coşkun alkışlarla karşılayan kalabalık insan seline,” SABUN
KÖPÜKLERİ”, demişti. Başbakan olduktan sonra, kendisini yuhalayan
kalabalıklara da, aynı biçimde ses vermişti: ”SABUN KÖPÜKLERİ!” Maalesef,
bizimkiler sabun köpükleri değil, insanlığın yüz karasıdırlar!
İkinci Dünya Savaşından sonra; bir grup Alman bilgini, “Büyük Dünya
Olayları”, adında çok kapsamlı bir ansiklopedi yayımladı. İsmet İnönü’nün dış
politikası başlığı altındaki bir bölümde; Hipodromda yapılan bir geçit töreninde;
yerde Alman tanklarının, onların üstünde de İngiliz uçaklarının fotoğrafları
vardı!
1950 genel seçimlerinde ve daha sonraları yapılan seçim propagandalarında;
Rahmetli İsmet İnönü’ye yükletilen en hayâsızca saldırılardan birisi de; İKİNCİ
DÜNYA SAVAŞINA GİRMEYEREK, HALKIMIZIN ERKEKLİK DUYGUSUNU
ZAYIFLATTI!”Töhmeti olmuştur.”
A.
NECİP FAZIL KISAKÜREK
Necib Fazıl Kısakürek te çok ünlü bir şairimizdi. Deniz subayıydı ve 24 yaşında
yazmış olduğu “Kaldırımlar” adlı şiiri ile de çok ünlenmişti.
”Sokaktayım kimsesiz, bir sokak ortasında/
Yürüyorum, arkama bakmadan yürüyorum/
Yolumun karanlığa saplanan noktasında/
Sanki beni bekleyen bir hayal görüyorum!”
Dörtlüğü ile başlayan bu şiir Türk şiirinin en görkemli örneklerinden birisi
olmuştu. Kumar oynamaya tutkundu.”Namı diğer Parmaksız Salih” adlı romanı
da kumar tutkusunu irdelemekteydi.”Büyük Doğu” adlı bir dergi çıkarmış,
örtülü ödenekten yararlanmak için Adnan Menderes’e yaklaşmıştı. Adnan
Menderes’in ölümü üzerine de”Bir Efenin Ölümü” adlı bir şiir yazmıştı.
Sonraları tam bir Türk, Türklük ve Atatürk düşmanı Arap hayranı olup
çıkmıştı.1968’de başlatılan Atatürk devrimine karşı saldırıların odak noktasında
bulunmuştu. İçinde bulunduğu THY uçağının kapısını havada açılması
sırasında, ortalığı ayağa kaldırmıştı:”Bu, bana yapılmış olan bir suikast
olayıdır!”Diyerek ayılıp, bayılmıştı. ”Bu ülke 500 senedir şehit vermemiştir.
85
Çünkü din uğruna savaşılmamıştır!” Sayıklaması da onundur. Şimdi Onun
Mustafa Kemal’in ölümü üzerine yazmış olduğu yazıya bir bakalım.
”Atatürk’ten sonra Atatürk”, s.211 ve devamı. 26 Kasım 1938.
“Son Onbeş gündür her sabah yatağımdan kalkıp Dolmabahçe sarayını yerinde
bulduktan sonra ona varlık ve mana izafe eden(bağlayan) unsurun yok
olduğuna inanabilmek, yaman bir idrak işkencesi. Atatürk’ten bir parça halinde
kalan birçok şey arasında onun yokluğu, merkezi olmayan bir daire tasviri gibi,
içinden çıkılmaz bir muhal (olamazlık) hissi veriyor. Fındığın kabuğunu
kırmadan içini yiyen korkunç bir sihirbaz edasile ölüm, Atatürk’ü, hüviyeti
etrafındaki büyük zarfa el değdirmeksizin aldı götürdü. Ölüm, her insanda basit
bir tezahür farkile aynı marifeti tekrarlamasına rağmen bu son misalde bulduğu
müeyyide kudretini, bütün tarih boyunca sık, sık ele geçirebilmiş değildir.
Yaratıcının bir defa bile şaşırmamağa memur işçisi, bu misalde kudretinin her
zamanki mevzu ile mevzuunun bu defaki kudretini bir araya getirdi.”
“Mahalleden bir ölü çıktığı zaman o semt ister istemez kendisine bir alâka
düştüğünü kabul eder.Ölümün mücerret(soyut) sirayet ve ihtarı küçük bir
mesafe yakınlığını bir nevi akrabalık haline getirir.Fakat ne de olsa
kimse,ölünün evindekiler kadar davaya muhatap değildir.Ölen ne kadar içtimai
ve herkese aid bir hüviyet taşırsa taşısın bu bağ,kan ve his yakınlıkları
karşısında sadece yapma bir zihin telaşı uyandırmaktan ötürü bir acı
duyurmaz.Bütün dünyada,kralına anası kadar yanacak kimse yoktur..bu zalim
ruh kanununa rağmen bu defaki ölüm,vatanın her evinden çıkmış kadar göze
büyük göründü.Evimizdeki bir kahve fincanının çatlaması,bize Yedikule
surlarının çöküşünden daha tesirli geldiği halde bu defaki ölümü hepimiz,fiili ve
Şahsi bir mülkiyet kaybı ifadesiyle duyduk.İçtimai ölüler arasında her evin
ölüsü olabilmiş Kahramanlar,tek eldeki parmak sayısından daha azdır.”
“Hiçbir Türk kendi devlet reisine bütün dünyanın bu türlü bir saygı
göstereceğini ümid edemezdi. Osmanlı İmparatorluğu’nun yarı dünyaya sahip
olduğu devirlerde bile böyle bir ihtirama hedef olabilmiş hükümdar yoktu.
Avrupa’nın bize en yabancı milletlerine kadar heyetlerle, askeri kıtalarla ve en
büyük mümessillerle Ankara’ya koşmuş olması gösteriyor ki Garp, Atatürk’ün
şahsında Türk ehliyet ve kıymetine artık inanmıştır. Bu inandırışın büyük
aksiyonunu yapan milli kahraman’ın ölüsü karşısında da hiçbir protokol
kaidesinin almadığı ve hiçbir Garplının bir yabancıya göstermediği bir hürmetle
şapkasını çıkarmaktadır. Atatürk’ün gözleriyle görmediği bu manzarayı biz
yalınız gözlerimizde bırakmayarak keskin bir delalet halinde şuurumuza
sindirmekle mükellefiz: O Türke hem Türkü, hem de Avrupalıyı inandırmıştı”
“Tarihte büyük bedbinlerle büyük nikbinlerden oluşan iki sıra kahraman vardır.
Her şeyi karanlık gören, aydınlığı aramaya doğru gizli bir cehde, aydınlık gören
de öldürücü şartlar karşısında kırılmaz bir mukavemete gebedir. Bence bu
fakültelerin ikisi de, dava ve aksiyon doğuracak çapta olmak şartı ile,
kurtarıcılara mahsus vasıflardandır. Bedbin kahraman bizi, vücudunu
görmediğimiz bir hayata erdirmeğe, nikbin kahraman da vücudunu
gördüğümüz ölüm tehlikesinden kaçırmağa memurdur. Atatürk’ün ruhi
maktalardan(kesitlerden) en alakalısı, O’NUN yılmaz ve hezimet kabul etmez
86
nikbinliğidir. Atatürk, bu eşsiz nikbinliği, başta ve sonda, biri milletine ve öbürü
şahsına ait iki büyük tezahürle vesikalandırdı. Birinci vesika: Bir millet için
esaret ve mahkûmiyet anının bir vakıa halinde teslim edildiği hengâmede bu
vakıaya inanmayan tek adam O idi. Bütün dünya ile birlikte milleti de kendi
ölümüne inandığı vakit O inanmadı. Bütün dünya ile birlikte milleti de kendi
ölümüne inandığı vakit O inanmadı. Bu, Atatürk’ün millet ufkuna doğuşu ile
başlayan ilk ve büyük nikbinliğinin tecellisidir.
İkinci vesika: Milli kahraman
hasta döşeğinde günden güne fenalaşırken yakınlarından itibaren bütün Türk
milletine kadar herkes ağır bir Ümitsizlik içinde boğuluyor, fakat kendisi bir
çocuk gibi saffetli, ayağa kalkacağı, otomobiline veya motörüne bineceği
dakikayı bekliyor, ölebileceğine bir an bile mümkün gözile bakamıyordu. Bu
sonuncu teselli. Atatürk, başlangıçta milletinin, sonunda da kendisinin
ölümüne inanmadı. Bu iki nikbinlik tecellisinin birinde haklı, ötekinde haksız
çıktı. Fakat koca bir millete hayat vesilesi getirmiş bir kahramanın ferdi hayatı
olamayacağı için O’NU ikinci tecellide de haksız bulamayacağız.”
“Benim gözümde birbirine bağlı iki işin sahibi olarak iki Atatürk var. Zaman
tasnifile bunlardan biri düşmanın denize dökülüşüne, öbürü de bugüne kadar
sürer. Biri, ölüm hükmü giydirilmiş bir milleti şahlandırdı. Mucize çapında bir
barışla madde ve askerlik planında muzaffer kıldı. Öbürü, bir an evvelki ölüm
tehlikesini doğuran sebepler âlemine karşı harekete geçti, fikir ve cemiyet
planında yeni bir bünye inşasına girişti. Bu tarife göre birine asker, öbürüne
inkılâpçı Atatürk demek hatıra gelecektir. Atatürk’ün iki iş merhalesini temsil
eden cepheleri arasında bence, mefkûreci ve hudutsuz şahsiyet asker
Atatürk’tedir. Asker sıfatı da O’NU ifadeye kifayetsizdir. Zira bu merhalede
askerlik O’NUN sadece aletiydi. Bu merhalede O,en büyük asker olmak
kıymetinin çok üstünde bir değer taşıdı.Koca bir milletin diriliş iradesini temsil
eden mefkûrevi insan olmak değeri.Bu değerile Atatürk,beşer tarihinde sayısı
birkaçı geçmeyen hakiki millet kurtarıcılardan bir tanesidir.Dehasının sırrı da ne
askeri,ne içtimai,ne de aklidir.Aksine,laboratuar ilimlerinin çerçeveleyemediği
ve aleladelikler serisinin yanaşamadığı bir heyette ve tamamıyla ferdi ve
insiyakidir.Zaten kahraman dediğimiz meçhul yaratılış ve bünyenin bütün
farikası,bu ferdi ve insiyaki cevherde değil midir? Yoksa herhangi bir ihtilalcı
başlangıçta milleti Atatürk gibi ayaklandırabilir, herhangi bir asker kurtuluş
mücadelesini Atatürk kadar iyi idare edebilir ve herhangi bir idareci Atatürk’ün
kurduğu teşekkülleri kurabilirdi. Fakat kimse, Samsun’a çıkışından, İzmir’e
girişine kadar, O’NUN taşıdığı iş kıymet ve imanını taşıyamazdı. Bütün bu
melekelerin atalet ve felakete battığı dakikada hepsini birden yerinden
fırlatacak bir ruhi adale işidir. Kahraman dediğimiz meçhul yaratılış ve
bünyenin herkesten farklı olarak sahip olduğu hususi ve harikulâde unsur da,
işte bu ruhi adaledir.”
“İnkılâpçı Atatürk’e bütün talih ve salahiyetine asker Atatürk hazırladı. Garip bir
tesadüf cilvesiyle iki Atatürk’ten her biri ayrı isimler taşıyor. Mustafa Kemal ve
Atatürk. İnkılâpçı Atatürk. Tanzimat’tan beri Türk cemiyetinin Avrupa medeniyet
manzumesine kavuşturulması yolunda girişilen yarım ve kısır teşebbüsleri tam
ve yüzde yüz randımanlı hamleler haline getirdi. Türk cemiyetinin, Tanzimat’tan
beri alev, alev yanan kafası ve ruhu ile bir türlü kararını bulamadığı, hududunu
çizemediği, mevcutlardan neyi verip, neyi veremeyeceğini, neyi alıp neyi
alamayacağını kestiremediği medenileşme davasını, bütün Şarkı topyekûn
87
vermek ve yerine bütün Garbı topyekûn almak şeklinde topyekûn halletti.
O’NUN bu cüretli iradesinde d,taşıdığı ruhi adalenin bir ihtizazına(titreşimine)
şahid oluyoruz. Tanzimat tabii seyrinde devam etseydi belki daha asırlarca,
Atatürk’ün vardığı bu telakki ve cesaret merhalesine ulaştıramayacaktı.
Filhakika bütün müesseseleriyle Türk cemiyetine aşılanan Garp, Türk toprakları
üzerinde ve iktisadi, ilmi, içtimai sahalarda büyük muvaffakiyetlerle yemişini
vermeye başladı. Kurtuluş zaferini takibeden merhalede Garp; kanun, şapka,
harf, yol, fabrika, banka, mektep, ordu, bütün aletleriyle vatana tatbik
edilebilmiştir. Şu kadar ki yalınız müspet bilgiler ve maddi aletler manzumesi
telakki eden ve ruhi planda Garbın da bizzat kendi kendisini aradığını bilen bir
fikir adamı gözünde bu hareket, kıymet hükmünü sarsan bin bir çetin davaya
karşı, nihayet madde çerçevesinde büyük bir ıslahçılık hareketi olmaktan ileriye
geçemez. Fikir, ahlak ve sanat cephelerile yepyeni, istiklâlli ve şahsi bir cemiyet
binası işile de bir tutulamaz. İkinci merhalenin Atatürk’ü, ıslahçılık tarihimizin
en büyük çehresidir. Fakat ilk merhalenin Atatürk’ü, aynı soydan hâdiseler
arasında, bütün beşer tarihinin en ulvi ifadesini taşır.”
“Milli kahraman’ın ölümü önünde duyduğumuz matem hissini, tek bir
emniyet duygusile teselliye muktediriz: Teknesinde Atatürk’ü yoğuran soylu
Türk milletinin, için, için tekeyyünleri(çoğalmaları) aynı çapta kahramanlara
daima gebe kalacağı emniyeti.”(26.11.1938).Bu yazısından sonra; Necip Fazıl
Kısakürek, çok aşağılık bir seyir takibetmiştir. Döneklerin Şeyhi sayılabilir.
Ahmet Dursun
Necip Fazıl Kısakürek Gerçeği.
« : Temmuz 05, 2008, 11:49:21 ÖS »
Alıntı
“Necip Fazıl, Cumhuriyet döneminde yetişen en büyük Türk düşmanlarından
birisidir.
Ne hazindir ki; eğitim seviyesi düşük insanlar bu adamı milliyetçi bir kimse
olarak tanırlar.
Türklük ve Atatürk düşmanı, fikrî dönek, kadın bacağına şiirler yazan bir
müptezel olan bu şahsın herzelerinden ve saklanan adî kişiliğinden birkaç
değerlendirmeyi dikkatinize sunmak isterim...
B.
MÜSLÜMAN (!) NECİP FAZIL HAKKINDA YAZILANLAR
…"Üstad, yüz tikleri olan, çok sigara içen ve tanımadıklarının yanında az
konuşan, at yarışlarına pek meraklı biriydi.
Devlet bankalarının genel müdürleri üzerinde büyük nüfuzu vardı. Örneğin;
Ziraat Bankası Genel Müdürü Mithat Dülge'nin odasına kapıyı vurmadan girer
ve "Oğlum Mithat. Bana para, sana da bir iki oyunca lazım der" sonra genel
müdürün özel çalışma odasına girer ve birkaç saat içinde Ankara Radyosu için
nefis iki skeci kaleme alır ve merkez veznesinden gelecek binlikleri beklerdi.
Oradan da bahis oynamaya Hipodrom'a. Çoğu kez o morlar orada erir ve üstat
hiç üzülmezdi... İçkiye çok düşkündü ve ben o gençlik yıllarında bu ehlî keyif
88
yazarın nasıl olup da din simsarlarının idolü olduğunu anlamaya çalışır
dururdum."
C.
NECİP FAZIL'IN TUTUKLANMA NEDENLERİNDEN BİRKAÇI:
- Türklüğe Hakaret: 9.6.1947 – 5.8.1947 (1 ay, 27 gün)
- Türklüğe Hakaret Davası Bitti, Son Posta, 6 Ağustos 1947
- Türklüğe Hakaret: 21.4.1950 – 15.7.1950 (3 ay, 25 gün)
- Tevkif Müzekkeresi, C. Savcı No: 950 / 5191
- Atatürk'e Hakaret: 15.10.1960
– 18.12.1961 (1 yıl, 65 gün)- 1960 / 3349 numaralı mahkûmlar için
müddetnâme''Destân'' adlı şiirinde Cumhuriyet inkılâplarına ve Başbuğ
Atatürk'e dolaylı yoldan hakaret vardır.
İşte millî devlet ve lâik rejime muhalefetini ispatlayan bir mısrası...
"Ah küçük hokkabazlık, sefil aynalı dolap; Bir şapka, bir eldiven, bir maymun
ve inkılâp!
D.
NECİP FAZIL VE İBDA-C TERÖR ÖRGÜTÜ İLİŞKİLERİ
İBDA-C (İslami Büyük Doğu Akıncılar Cephesi)"
İBDA fikriyatı, İslamcı edebiyatçı Necip Fazıl Kısakürek ve onun Şeyhi Seyyid
Abdülhakim Arvasi yanlısı akıncı gençler tarafından 15 Kasım 1975 tarihinde,
Salih Mirzabeyoğlu öncülüğünde çıkarılan Gölge Dergisi çerçevesinde oluştu.
"Necip Fazıl Kısakürek'in "BÜYÜK DOĞU" fikriyatından etkilenerek ortaya
çıktığı iddia edilen, Osmanlı Devleti modelinde federatif yapılı bir İslam Devleti
kurulması amacını güden ve bu amaç doğrultusunda silahlı mücadele
yöntemini benimseyen terör örgütüdür.
http://www.yesil.org/teror/ibdac.htm
İslami Büyük Doğu, Necip Fazıl Kısakürek'in düşüncelerini yansıtan bir
dernektir.
Akıncılar Birliği de 80 öncesinin MSP Gençlik Kolları'nın kurduğu dernektir. Bu
iki dernek birleşmiştir, İBDA-C'yi oluşturmuşlardır.
http://arsiv.sabah.com.tr/2003/12/14/yaz33-10-107-20031205.html
"Necip Fazıl Kısakürek, the IBDA-C's ideologue, published 130 books on
Islamic thought, Islamic arts and other issues. His thought continues to
influence the IBDA-C."
http://www.intelligence.org.il/Eng/var/yf_12_03.htm
Necip Fazıl Kısakürek için yürüyüş yapan İBDA/C'ciler
89
http://www.milliyet.com.tr/2006/05/25/son/sontur34.asp
Necip Fazıl "Son Devrin Din Mazlumları" isimli kitabında Dersim İsyanı’nı, Şeyh
Said'i, Said'i Kürdî'yi vs. öve, öve bitiremez.
1937'de Tunceli isyanında Türk Silahlı Kuvvetleri'nin katliam yapıp bilmem kaç
yüz bin Kürt'ün öldürdüğünü iddia eder.
Necip Fazıl, 1946'da İstanbul'da verdiği bir konferansta Atatürk'ü sahte
kahraman ilan etmiştir.
Abdullah Öcalan denen insan ziyanı olan aşağılık köpek, Necip Fazıl ile ilgili bir
soruya aynen şöyle cevap vermiştir…
"20 yaşlarında ya vardım, ya yoktum. Necip Fazıl Kısakürek'in konferanslarına
gider, bayağı da etkilenirdim..."
" (Apo ve PKK adlı kitaptan)
Tayip Erdoğan'ın başdanışmanı olan, Amerikalılara ''bizi delikten aşağı
süpürmeyin diyen'' Kürt Cüneyt Zapsu'nun dedesi Abdurrahim Zapsu, Necip
Fazıl'ın yazdığı haftalık "Ehli Sünnet" dergisinin yayıncısıdır.
E.
NASIL BİR MÜSLÜMAN (!)
Bu sahtekârın meşhur şiiri "Kadın Bacakları"nı okuyalım da, nasıl bir
Müslüman (!) olduğunu da görelim…
Her ayağın bastığı yerde sanki kalbim var,
Kalbim ki vahşi bir zevk alır ezilişinden.
Ömrümün geçtiği yolda bana sorsalar,
Gidiyorum bir kadın bacağının peşinden.
Bir kadının içinden ağlayışı, gülüşü,
Gözlerinden ziyade bacaklarına yakın,
Bir lisandır onların duruşu, bükülüşü,
Kadınlar! Onlar varken konuşmayınız sakın.
İnce sütunlardaki ilahi güzelliğe,
Bacakların ruhudur şekil veren diyorum.
Bacakları bir kalın örtüde saklı diye,
Mermerde kalbi çarpan Venüs'ü sevmiyorum.
Boynuma doladığın güzel putu görseler,
İnsanlar öğrenirdi neye tapacağını.
Kör olsam da açılır gözüm, ona sürseler,
İsa'nın eli diye, bir kadın bacağını.
Bu şiire göre Necip Fazıl'ın, bir ayak fetişisti olduğu ortaya çıkıyor.
Necip Fazıl, 1934 yılına dek kadınların bacaklarına şiirler yazacak kadar nefis
düşkünü bir adamdı. Eğlence ve kadınlar onun hayatının baş unsuruydu. Daha
90
sonra da bu pislik hayatını devam ettirmediğini iddia etse de ''döneklerden,
dönenlerden'' hayır gelmez.
F.
TÜRKÇE DÜŞMANI
Devam edelim… Bu müfteri ayrıca Türkçe düşmanıdır.
Türkçeye ağır hakaretler içeren yazısını aktarıyorum…
- Kısa heceler...
Aşağıdaki cümleyi, ona hususî bir mana biçmeden, onda ayrı bir mana Murad
edildiğini hesaba katmadan, sadece Türkçe olarak okuyunuz.
- Ciğerimi delici, yüreğimi yakıcı, kafamı kemirici soru şu ki, gericiliğe mi,
ilericiliğe mi, ne tarafa döneceğini bilemeyene, ne diyeceğini, ne edeceğini
bulamayana, baba izini görmeyene, anadilini yitirene, yolunu şaşırana, ya kuzu
gibi boyuna budalaca acı acı meleyene, ya da kısa heceli ölü kelimeleri dizi, dizi
boşuna sıralayana, şu yeni kuşağa ne demeli; acımalı mı, acımamalı mı?
İçinde 50 kelime ve 162 hece bulunan bu cümlede tek bir uzun hece yoktur ve
böyle bir lisan yeryüzünde mevcut değildir.
- Bu hâl, tarihin ilk çağlarında, henüz hançeresi gelişmemiş bir millete işarettir.
- Tek heceler...
Dilimiz umumiyetle tek, hiç değilse az heceli kelimelerden örülü: al, kal, çal, dal,
ol, sol, dol, yol, ser, ver, ger, yer, ar, ban, kan, san, at, kat, tat, çat, kap, sap, tap,
yap, say, yay, kay, cay, sil, bil, ek, çek, şiş, piş, ye, de, filân, falan, sayısıza
kadar giden bir dizi...
Askerî kumanda sesine benzeyen ve sonlarına birer "mak" veya "mek" edatı
eklenince ancak iki heceli mastarlığa çıkabilen "emr-i hazır”lardan ibaret bu tek
veya az heceli kelimeler kalabalığı içinde yabancı dillerden devşirilmiş dolgun
heceler de Türk hançeresine uymadığı için bölünmüştür:
Psomi (Rumca ekmek) İpsomi... Fikir-Fikir... Spor-Sipor... Film-Film... NefsNefis... Remz-Remiz... Vesaire...- Başka dillerde tek hecede 4-5 sese kadar
çıkabilen (rast, drops) dolgun heceler Türkçede 2-3 sesi aşamaz ve ancak
kültürlü insanların hançeresinde yer bulabilir.
- Bir dilde uzun, dolgun ve çok heceli kelimeler, tefekküriyet ve medeniyet
işaretidir.
- Türk Milleti'nin, ruhunu dayayacağı üstün bir medeniyet mihrakı buluncaya
kadar sürdüğü hayat içinde dili, kısa heceler bahsinde olduğu gibi, konuşmaya
ve dolayısıyla düşünmeye vakti olmayan bir topluluğu ifade eder.
- Mücerret mefhum...
91
Türkçede, kendi öz anlamı olarak tek bir mücerret mefhum yoktur.
Aşağıdaki, hemen her lisanda mevcut mücerret mefhumların Türkçe karşılığını
arayınız:
Zaman, mekân, mesafe, zevk, şevk, mevzuu, merkez, mihrak, gaye, mefkûre,
din, Allah ve namütenahiye kadar sayabiliriz.
Mücerret mefhumların hatta basitlerinden olan bu kelimelerden bir tanesini bile
Türkçede bulamazsınız.
"Allah" adının hiçbir lisanda eşi bulunmaz has ve âlem ismi olması bir tarafa,
ilâh manasına her dilde mevcut kelime bile Türkçede yoktur. "Tanrı" kelimesi
"Tanyeri”nden gelir ve mücerretlikle alâkasız, putperestlikten kalma bir madde
ismi olmaktan ileriye geçemez.
"Mevzuu" kelimesine uydurulan "konu" ise "koymak" gibi kaba ve maddî bir
fiile dayanır.
"Vazetmek" fiili "koymak" değildir ve onun üstünde bir manayı (nüans-gamiza)
belirticidir.
- Neticede, sade ve mahdut madde isimlerine mahsus, beşerî tefekkür
malzemesinden mahrum bir lisan karşısında kalıyoruz. Hatta "dil" bile "lisan"
kelimesine uymuyor ve ağızdaki et parçasından ibaret kalıyor.
- Cetlerimiz İslamı kabul edip kâinat çapında bir tefekkür ve tahassüs hazinesini
yüklendikleri an, takdir ettiler ki, kumanda seslerinden ibaret tek ve kısa heceli,
ahenksiz sadece yalçın madde plânına bağlı, mücerret mefhumdan sıfır
derecesinde bir dille ne insan, ne cemiyet, ne de devlet teşkil edilebilir.
Artık Türk, madde fatihliğinden, onunla beraber mana fatihliğine geçmiştir;
bunun için de maddî kılıcına eş bir mana kılıcı lâzımdır. Hâlbuki elinde, manevi
kılıç adına, çelik değil, bir saman parçası bile yoktur? Ne yapsın?
- Türk, İslamiyeti kabul ettikten sonra düşünmeye başlamıştır. Bu, anlayan ve
insafı olan için riyazî bir hakikattir. İşte bu Türk, yani İslamiyet'i kabul ettikten
sonra gerçek Türk'ü bulan Türk, ilk iş olarak, kaba müşahhaslardan ileriye
geçemeyen dilini zenginleştirmek zaruretini idrak etmiştir.
Bunun için de, Batılının, Yunan ve Lâtin kaynaklarına uzanışı gibi, öz kültür
kaynağının iki örnek diline el uzatmış ve Türkçenin çarşafı üzerine Arap ve Fars
ağaçlarının meyvelerini silkelemeyi tek yol kabul etmiştir.
Necip Fazıl Kısakürek, İdeolocya Örgüsü, Büyük Doğu Yay.
Bu yazıda Necip Fazıl, Türk diline hakaret ederek, Arap dilini kutsadığı gibi
''Türkler Müslüman olduktan sonra düşünmeye başlamıştır'' diyerek de
koskoca İslâm öncesi Türk tarihine ve Türklerine bile sövmüştür.
92
Sanırım bu kadar bilgi Necip Fazıl'ın Türk ırkı için ne kadar tehlikeli bir yaratık
olduğunu ispata kâfidir.
Necip Fazıl KISAKÜREK denen kişi bugün molla, takunyalı, çarşaflı, şalvarlı,
şeriatçı takımına mal olmuş yobazın ve Türk düşmanının biridir.
Necip Fazıl KISAKÜREK, Nazım Hikmet RAN gibi kişiler için "Kendisi, kişiliği
işe yaramaz ama şiirleri iyidir!" demek, Ahmet KAYA’NIN bir PKK'lı olduğunu
bile, bile "Olsun be, müziği çok güzel!" deyip dinlemek gibi bir şeydir.
Bir şiiri: Destan
Durun kalabalıklar, bu cadde çıkmaz sokak!
Haykırsam, kollarımı makas gibi açarak:
Durun, durun, bir dünya iniyor tepemizden,
Çatırdılar çatır geliyor karanlık kubbemizden,
Çekiyor tebeşirle yekûn hattını afet;
Alevler içinde ev, üst katında ziyafet!
Durum diye bir lâf var, buyrunuz size durum;
Bu toprak çirkef oldu, bu gökyüzü bodurum!
Bir şey koptu benden, şey, her şeyi tutan bir şey,
Benim adım Bay Necip, babamınki Fazıl Bey;
Utanırdı burnunu göstermekten sütninem,
Kızımın gösterdiği, kefen bezine mahrem.
Ey tepetaklak ehram, başı üstünde bina;
Evde cinayet, tramvay arabasında zina!
Bir kitap sarayının bin dolusu iskambil;
Barajlar yıkan şarap, sebil üstüne sebil!
Ve ferman, kumardaki dört kıralın buyruğu;
Başkentler haritası, yerde sarhoş kusmuğu!
Geçenler geçti seni, uçtu pabucun dama,
Çatla Sodom-Gomore, patla Bizans ve Roma!
Öttür yem borusunu öttür, öttür, borazan!
Bitpazarında sattık, kalkamaz artık kazan!
Allahın on pulunu bekleye dursun on kul;
Bir kişiye tam dokuz, dokuz kişiye bir pul.
Bu taksimi kurt yapmaz kuzulara şah olsa;
Yaşasın, kefenimin kefili karaborsa!
Kubur faresi hayat, meselesiz, gerçeksiz;
Heykel destek üstünde, benim ruhum desteksiz.
Siyaset kavas, ilim köle, sanat ihtilâç;
Serbest, verem ve sıtma; mahpus, gümrükte ilâç.
Bülbüllere emir var: Lisan öğren vakvaktan;
Bahset tarih, balığın tırmandığı kavaktan!
93
Bak, arslan hakikate, ispinoz kafesinde;
Tartılan vatana bak, dalkavuk kefesinde!
Mezarda kan terliyor babamın iskeleti;
Ne yaptık, ne yaptılar mukaddes emaneti?
Ah, küçük hokkabazlık, sefil aynalı dolap;
Bir şapka, bir eldiven, bir maymun ve inkılâp.
1 – N. Fazıl, 1947 ve 1950 iki defa olmak suretiyle Türklüğe ve 1960'da Atatürk'e
hakaret suçlamasıyla yargılanmış mıdır?
2- Necip Fazıl, 5816 sayılı Atatürk'ü koruma yasası uyarınca İstanbul Toplu
Basın Mahkemeleri'nce 8.7.1981 tarihli ve 1977-137 sayılı kararı ile Atatürk'e
hakaretten mahkûm edilmiş, bu mahkûmiyet kararı Yargıtay 9. Ceza Dairesi'nin
17.2.1982 tarih 1982-13 esas ve 1982-786 sayılı kararı ile onanmış mıdır?
3- N. Fazıl, 17 Temmuz 1959'da Büyük Doğu dergisinde yayımlanan bir
yazısında "Amerikan politikasını korumakla mükellefiz... Amerikan siyasetini
tutmak biricik yol... Amerika'dan nazlı bir sevgili muamelesi görmek biricik
dikkatimiz olmalı. Yoksa bir Amerikan bahriyelisinin iki yana açık bacakları
arasında mütalaa ettiği kadından ileri geçemeyiz.
Dış siyasetimizde Amerikan siyaseti ve iç bünyemizde Amerikanizm politikasını
kendimize tecezzi etmez (birbirinden ayrılmaz) bir siyaset vahidine (tekliğine)
göre ayarlamakta büyük ve her işe hâkim bir mana gizlidir." diyerek Amerikan
emperyalizmin savunuculuğunu yapmış mıdır?
4- "Son Devrin Din Mazlumları" adlı kitabında İngiliz desteğiyle gerçekleştirilen
Dersimdeki Kürtçü ayaklanmaları desteklemiş midir? Bu kitabında bölgede
Kürtleri tepeleyen kahraman Türk askerlerini katliamcı ve soykırımcı olmakla
suçlamış mıdır?
5- "Ah küçük hokkabazlık, sefil aynalı dolap / Bir şapka, bir eldiven, bir
maymun ve inkılâp" şeklindeki mısraları ile kast ettiği "maymun" ve "inkılâp"
nelerdir? Bu soruyu büyük bir ıstırap ve utanç ile sorduğumu da
belirtmeliyim…
6- İrticaî terör nedeniyle yitirdiğimiz en kutlu ve kutsal şehitlerimizden biri olan
Şehit Kubilay ve menfur Menemen hadisesi hakkında N. Fazıl'ın Büyük Doğu
dergisinde bu işin devlet provokasyonu olduğu iddia edilmiş midir? Bu yazı ile
o devrede devletin başında bulunan Başbuğ Atatürk zan altında bırakılmış
mıdır?
7- Başlık içerisinde belirtilen Türkçe hakkında düşünceleriyle, Türkçede
bulunan tek heceli kelimelerin fazlalığını dolayısıyla "Türkçeyi kalitesizlik ve
Türkleri kafasızlıkla" ithâm etmiş midir?
8- Yine aynı yazısında "Türk, İslamiyeti kabul ettikten sonra düşünmeye
başlamıştır." diyerek binlerce yıllık İslâm öncesi Türk tarihine, medeniyetine ve
Müslüman olmayan Türklere hakaret etmiş midir?
94
9- Yüce Başbuğ Atatürk'ün Gençliğe Hitabesi’ne nazire olarak kaleme aldığı
kendi Gençliğe Hitabesi’nde "....halka değil Hakk'a inanan, meclisinin
duvarında "Hakimiyet Hakk'ındır" düsturuna hasret çeken, gerçek adaleti bu
inanışta ve halis hürriyeti Hakk'a kölelikte bulan bir gençlik..." şeklinde
düşünceleriyle Başbuğ Atatürk'ün "Egemenlik kayıtsız-şartsız milletindir"
düşüncesini tel'in ve tekzip etmiş midir?
10- Bizzat en yakınlarının şahadetiyle ile "Büyük Doğu" dergisine DP iktidarının
bilhassa son yıllarında Menderes tarafından örtülü ödenekle para aktarıldığı
şeklindeki iddialar doğru mudur?
Necip Fazıl Kısakürek 7 Temmuz 1959 Büyük Doğu Dergisinde; Bugün de ABD
NİN şefkatli(!) kucağında oturan biri de yakın zamanda benzer sözleri etmişti.
Üstadının öğüdünü ne güzel tutmuş değil mi?
Fazıl'ın Türk töresini, dilini; Arap töresinden, dilinden aşağı gören birçok
yazısıda var arasanız bulursunuz.
Fazıl'ın ve onun ardından gidenlerin bilmediği ya da gömmezden geldiği nokta
şudur kavm-i necip olarak dillendirilen Arap bin türlü rezilliğe saplanmışken,
onlarca puta taparken, Şamanist diye küçümsenmek istenen Türk ataların,
Tanrıya olan inançlarını ifade biçimleridir.
Bengütaşların doğu yüzünden birkaç satır:
Davar, at, sığır, kazlar kendi dilince neyler?
Horozlar tan atmadan öter bu ödke söyler. (ödke: zaman, bu ödke Tanrının
kullarının uyanık olmasını istediği zaman)
Kuşlar bile uyumaz o çağ uyanık olur!
Dağ sırtına çıkan kurt o çağda neden ulur?
Ağaçlar dallarını sallayıp hışırdatır.
Otlar yere eğilip bize neler anlatır?
Kendi dilince söyler her biri bize neler?
Usu olanlar anlar sesleri kulak deler..
Her birisi yalvarır, derler yaratanına,
Sen bizleri var ettin, eriştik bu tanına.
Bizden saygı, arpağı kabul et ey Tanrı'mız! (arpağ:dua,yakarış)
Vermeseydin güneşi ağarmazdı tanımız.....
Dinle Bilge Kağa'nı boşa gönül avutma!
Geleceği öğütler, iyi öğren, unutma!....
Tanrı üstte gökleri, içinde varlıkları,
Altta yağız yerleri, ışık, karanlıkları..
İkisi arasında kişiyi yaratmış,
Kopuna üstün kılmış bellek, usla donatmış. (Kopu:topu,hepsi)
Gökte,yerde var kopu da yaratılan.
Benzemez yaratana sonradan yaratılan.
Kökte Tengri, Yerde Biz;
İleti: H.Murat Çelik
95
************
Burada 80 yıl önce, 80 yıl sonra başlığında verdiğim yazıyı yinelemeden
geçemeyeceğim.
Dikkatle bakınız kimler ne demiş?
Şimdi daha iyi anlaşılmaktadır bölücülükte nasıl işbirliği yapıldığı, neleri
kullandıkları. Dincilik ile Kürtçülük üzerinden nasıl ve ne zamandan beri ülke
bütünlüğü, ULUS devlet yıkılmaya çalışılmaktadır. İzelyiniz ibret alınız.
(A.Dursun)YORUMSUZ; 80 YIL ÖNCE 80 YIL SONRA
80 yıl önce
'Ne mutlu Türküm diyene'
ATATÜRK
80 yıl sonra
'Sen ne mutlu Türküm dersen oda ne mutlu kürdüm der. Türklük yerine
Türkiyelilik bilinci yerleştirilmelidir'
Tayyip Erdoğan
'Cumhuriyetin ilanı İstanbul'un tarihi değerini ve saygınlığını düşürmüştür'
Kadir Topbaş
'Kürtlerin geleceği ve özgürlüğü için Türk askerinin kanının oluk oluk akması
gerekir'
Leyla Zana
'Toprak tek başına bir anlam ifade etmiyor. APO Türklere Allahın bir lütfüdür.
İnsanları öldürmek yerine Kürtlere istedikleri toprakları vermek gerekir'
Ahmet Altan
'Türkiye, sadece Türklere bırakılmayacak kadar önemli bir ülkedir'
M.Ali Birant
'Atatürk öldüğünden beri hala zenginlik ve özgürlük üretemiyorsak sebebi
Kemalizm'dir'
Ahmet Altan
'Vatan sevgisi nedir ki? Vatanı seveceğinize gidin evde karınızı sevin'
Çetin Altan
'Memleketi bir çift kadın memesine satarım'
Ahmet Altan
'Kimse söylemiyor bari ben söyleyeyim. Türkiye'de (1) milyon Ermeni'yle 30 bin
Kürt katledildi'
Orhan Pamuk 'Türk Silahlı Kuvvetlerine karşı sırtımızı Amerika'ya dönmeliyiz'
Fethullah(ya da Fethullah) Gülen
'Boğazlar milletler arası bir komisyona devredilmelidir'
Rahmi KoçYorum yok, çünkü yoruma dahi gerek duyulmayacak kadar açık bu
ifadelere sadece ulu önder Mustafa Kemal'den bir yanıt verelim yeterli olur.
96
Bilirsiniz: Bizi yanlış yola sürükleyen kötüler, çoğu zaman, din perdesine
bürünmüşler, saf ve temiz halkımızı hep “şeriat” sözleriyle aldata gelmişlerdir.
Tarihimizi okuyunuz; görürsünüz ki ulusu gerileten, tutsaklaştıran, çürüten
kötülükler hep din örtüsü altındaki geriliklerden, bayağılıklardan ve
alçaklıklardan gelmiştir. Onlar her türlü davranışı dinle karşılaştırırlar."
M. K. Atatürk (1923)
*********
25 Aralık 1919, İngiliz Yüksek Komiserliği Baş tercümanı A. Ryan'ın raporu:
"Amacımız bölmek ve hükmetmek olmalıdır. Biz, bu gerçek ideali dinmiş gibi
davranacak çıkarcı bir grubu idareci olarak takdim etmeye çalışacağız"
[Yoruma gerek var mı? Bu yöntem açık ya da dolaylı emperyalizmin başlıca
silahıdır] kaynak:
1881-1938 Atatürk, Kurtuluş savaşı ve cumhuriyet kronolojisi, Turgut Özakman,
Bilgi yayınevi, 1999, sayfa 93.
TC
OSMAN TÜRKOĞUZ
osmanturkoguz@gmail.com
V.
TÜRK, ATEŞTE ATEŞLE DÖĞÜLÜR!
TC
OSMAN TÜRKOĞUZ
osmanturkoguz@gmail.com
TV. İzmir; 25 Nisan 2010./11 Şubat 2013.Türk ve Türklük düşmanlarımıza!
Facebook'ta "Avustralya'ya savaş açan iki Türk"yazısını görünce arşivimi
taradım: Osmanlılarla hiç bir bağıntısı olmayan Afganistanlı iki Türk'ün,
Rahmetli Hasan ile Osman'a sonsuz rahmetler dilerim.
A.
TÜRK
"Türk Milleti,ebediyete akıp giden her on senede
bir..."Cumhurbaşkanı Gazi Mustafa kemal,Onuncu yıl söylevi.
"Ben,Tanrı gibi gökten doğmuş Türk Bilge kağan..." "Ey
Türk milleti!.."Göktürk kitabeleri.
"Benim için en büyük övünç Türk olarak doğmuş
olmamdır!"Ebu'l Gazi Bahadır Han, Secereyi Terakime.
97
"Biz ki Meliki Turan, Emiri Türkistanız. Biz ki, Türkoğlu
Türküz. Biz ki, milletlerin en Kadimi ve Uusu Türk'ün Başbuğuyuz!" Timur Han,
Ünlü Aksak Temür.
TÜRK BAYRAĞI, TÜRK DİLİ, TÜRK ORDUSU, TÜRK TARİHİ, TÜRKÜLERİMİZ,
DİĞER TÜRK DEVLETLERİ, KUZEY KIBRIS TÜRK FEDERE DEVLETİ, TÜRKİYE
BÜYÜK MİLLET MECLİSİ,"BİR MİLLET, İKİ DEVLETİZ!" MERHUM HAYDAR
ALİYEV.
"TürklereMüteşekkiriz!" Barak Obama, USA Başkanı.
“Ben, Türk Milletine her şeyi, hatta komünizmi bile kabul ettiririm; yenilgiyi asla
kabul ettiremem.” Cumhurbaşkanımız Mustafa İsmat İnönü.
"Türk ve Türkçülüğü Anayasadan çıkartacağız!"Sayın Bülent Arınç,
Kubilayımızın başını kesen Derviş Mehmet adlı Giritlili dönmenin torunu.
1*İlgi: Verilen hedef Akdeniz, varılan yer EGE Denizi: Ostüzü. Blog No:16.
2*PATATESLER: Ostüzü. Blog NO:76.
B.
TÜRK NEDİR? NE DEĞİLDİR?
Öncelikle; bu soruların içeriğini tanımlamamız gerek. Ansiklopediler ve
sözlükler şöyle demiş, yok bu böyle buyurmuş; Çinliler böyle demiş! Bunlara
da sığınmamıza gerek yoktur diyorum.
Rahmetli Afet Uzmay (İnan), Atatürk’ün yönlendirmesiyle; İsviçre’de,
Prof.Dr. Eugene Pittard’ın kürsüsünde tarih öğreniyordu. Profesör Dr.E. Pittard;
Rahmetli Afet İnan’a, doktora tezi olarak, Türk Tarihini vermişti. Acele ile
Ankara’ya dönen Rahmetli Afet İnan, Türk Milletini nasıl tanımlaması gerektiğini
Atatürk’e sormuştu.
Atatürk:
“Önce, sen çalış, metni hazırla, beraberce inceleriz!” Demişti.
Hazırlamış olduğu metni Atatürk’e sunan Rahmetli Afet İnan’ın sonucu
alması pek te uzun sürmemişti. Hazır metni uzun, uzun inceleyen Atatürk:
“Hele Dur. Ver bana bir kâğıt; ben sana Türk’ü tanımlayayım!” Demiş;
kendisine verilen kâğıda, kurşun kalemle şöylece yazmıştı:
“Bu memleket, dünyanın beklemediği, asla ümit etmediği bir müstesna
mevcudiyetin, yüksek tecellisine yüksek sahna oldu. Bu sahna, yedi bin senelik
en aşağı bir Türk beşiğidir. Beşik, tabiatın rüzgârlarıyla sallandı. Beşiğin
içindeki çocuk, tabiat yağmurlarıyla yıkandı. O çocuk, tabiatın şimşeklerinden,
yıldırımlarından, kasırgalarından evvela korkar gibi oldu; sonra onlara alıştı,
98
onları tabiatın babası tanıdı, onların oğlu oldu; şimşek, yıldırım, güneş oldu,
Türk oldu. Türk budur; yıldırımdır, kasırgadır, dünyayı aydınlatan güneştir.”
M.Cemal Kutay, Türkçe İbadet, c.1,S.48-49,
Osmanlı; 623 senelik egemenliğinde, bir defacık olsun Türk olamadığı
gibi, bir defacık olsun Türk’ü anlamaya ve tanımaya kalkışmamıştır. Türk’ten
üstün tuttuğu devşirme döllerine Türk’ü boğdurtmaktan da çekinmemişti.
Dördüncü Murat; 27 Ocak 1635 cumartesi günü, Osmanlının kuruluş
yıldönümünde, öz be öz Türk olan Ünlü Şair Nefiy’i boğdurtmuştu.
Yeniçeri kanunnamesine: ”Türk’ten Yeniçeri alınmaya” Hükmü
konulmuştur.
“Türk’ten vezir olmaya’” hükmü de can ve gönülden uygulanmıştır.
Ünlü tarihçi Naima: ”Etrabı bi idrak” diyerek Türk’ü karakterize etmekten
çekinmemiştir. -İdrakten, anlamaktan ve algılamaktan yoksun Türk!
Osmanlı, "Sırtını kürke, kapını da Türk’e alıştırma!” Sözünü atasözü
olarak kullanmaktan çekinmemiştir.
Osmanlı; ”Türk değil mi Marsıvan’ın eşeği; eşek değil köpekten de
aşağı!”Demekten utanmaıştır.
Osmanlı;”Türk ne bilir bayramı, lık, lık içer ayranı!” Demiş.
Hadis toplayıcılardan; en erkencisi, Hz. Muhammed’in ölümünden 245
sene sonra Buhari, toplamış olduğu hadisler arasında Türklere de yer vermiştir:
Bunların çoğunun Arapların uydurması olduğuna inanmaktayım.
Türk boylarına egemenliği kabul ettirmek için; iktidarı elinde bulunduran
Türk boyunun, ya Cengiz Han soyundan ya da Kayı Boyundan olması
gerekmekteydi.
Osmanoğulları, Anadolu’da egemen olan diğer Türk boylarına egemenliklerini
kabul ettirebilmek için; İkinci Murat zamanında; Yazıcıoğlu Ali’ye yazdırmış
oldukları Türk şeceresinde, kendilerini GÜNHAN SOYUNDAN KAYI BOYUNA
MENSUP GÖSTERTTİLER!
KAYI BOYUNA mensup Türk aşiretleri; Mavera ün nehirden Hindistan’a
inerek, TÜRKİYE DEVLETİNİ /Devlet'it Türkiyye/KURMUŞLARDIR.
Oğuzlar, anlaşmaları gereği, Mısır’a her sene demir kütüğü gibi
malzemelerin yanı sıra 2000 oğuz delikanlısını da esir olarak satmaktaydılar.
Mısır ordusuna asker olarak alınan bu Genç Oğuzlar, Mısır’da iktidarı ele
geçirerek DEVLET’İT TÜRKİYYE-TÜRKİYE DEVLETİNİ-KURMUŞLARDIR.
Osmanlılar, bunların kölelikten gelmiş olduklarını vurgulamak için, bunlara
KÖLEMENLER ya da aynı anlama gelen MEMLUKLAR demişlerdir. Yavuz
Sultan Selim’in 1516-1517 tarihinde yıkmış olduğu devlet bu Türk devletidir.
99
Yavuz Sultan Selim’ in Şah İsmail’e yazmış olduğu mektubu da çok
önemlidir:"Türkçü-İslamcı çevrelerin övünç kaynağı Yavus Sultan Selimin:
“Ben, Beyazıt oğlu Sultan Selim, Sen ki Eşek Türk!” Deyen mektubunu
Prof.Dr. Şahebettin Tekindağ bulmuştur. Baki öz, Osmanlı’da Alevi
ayaklanmaları s.15,Cem dergisi sayı4,s.45.
25 Kasım 1988 günlü ve 14,737 sayılı Milliyet gazetesinde yayımlanan çok
ilginç bir saptama vardı. Bu gözlemlerini 1906 yılında kitap halinde yayımlayan
yazar da Yüzbaşı Frederik William Von Herbert adlı bir yabancı yazardı.
C.
“DİLİMİZİN BAŞINA GELENLER…”
“Dildeki Osmanlıca sözleri yaşatmayı Türkçeyi yaşatmak sanan, öz
Türkçe sözcükleri ise uydurma diye niteleyenlere yılların ötesinden bir yanıt
geliyor.”
“Nesiller, nesilleri anlamıyor öz Türkçe’de, ileri gidildiği için dede ile
torun anlaşamıyor” gibi bahanelerle yeni nesillerin kafası tedavülden kalkmış
Arapça ve Farsça sözcüklerle doldurmaya çalışanların yaptığı yanlışlık, aşağıda
çarpıcı biçimde vurgulanıyor.
Hollanda ‘da yaşayan bir sevgili okurumuz bundan 82 yıl önce yazılmış
olan” Balkan Patikalarında” adlı kitaptan aldığı tek sayfalık fotokopiyi bize
gönderirken” çok şaşıracaksınız” notunu eklemiş.
Kitap, Londra’da 1906 yılında basılmış… Yazarının adı “Yüzbaşı Frederik
William Von Herbert”.Aynı yazarın daha önce “Plevne Savunması” adlı bir kitap
yazdığı kapakta belirtiliyor…
Hep birlikte kitabın 156 ve 157’inci sayfalarını okuyunuz.
Diyor ki Yüzbaşı Herbert:
“Halk Türkçesi katıksız (öz) Türkçedir. İşçinin, satıcının, ustanın, küçük
çiftçinin sözcük dağarcığı Türkçedir. Buna karşılık İstanbullu yüksek memurun
dilindeki sözcüklerin yarıdan çoğu Arapça ve Farsçadır… Osmanlı
İmparatorluğunda yüksek sınıflar mümkün olduğu kadar az Türkçe, mümkün
olduğunca çok Arapça ve Farsça sözcük kullanmayı gösteriş sayarlar. Bildikleri
tüm Arapça ve Farsça sözlükleri Türkçe ses uyumu ve cümle yapısına
uygulayarak kullanırlar.
Sokaktaki Türk, babasına “baba”, annesine “ana”, erkek kardeşine
“kardeş”, kız kardeşine “kız kardeş” veya kısaca “kız” der.
Fiyakacı Osmanlı memuru ise babasına “peder”, annesine “valide”, erkek
kardeşine “birader”, kız kardeşine “hemşire” demeyi yeğler.
100
Ancak, halktan bir ihtiyarı onurlandırmak istediği zaman, o’na “baba” diye hitap
eder. Yakın gördüğü bir yaşlı kadına, örneğin evin hizmetçisine “ana” diyebilir.
Ama kendi annesine “ana” demez. Kardeş sözcüğünü genel ve samimi bir hitap
şekli olarak kullanır. Eğer kızkardeşine “kız” derse nezaketsizlik etmiş sayılır.
Fakir adam Öztürkçe konuşur. Zengin adam Türkçeyi saptırılmış anlamlarda
kullanır.
Öz Türkçe konuşan alçak gönüllü halk, eğitim görmüş sınıfların dilini
anlamadığı için bir İstanbul Efendisi bir köylüyle, ancak onun düzeyine
indirerek konuşur.
Edebi Türkçe, yani şiir ve roman dili, Osmanlı İmparatorluğu’nun Türkçe
konuşan halkının yarısı için kapağı mühürlü bir kitaptır adeta.
Osmanlıda küçümseyiş ve gösteriş o denli ileri gitmiştir ki, yüksek
sınıflar için Arapça ve Farsçası bilinen sözcüklerin Türkçesini kullanmak kaba
sayılır olmuştur. Arapça ve Farsça sözcüklerin sayısı her yıl artmaktadır.
Hacca giden yüksek yetkili oradan Arapça, doğu sınırına giden subay İran’dan
Farsça sözcük getirmektedir.
Geçenlerde, ”lisan” yerine “dil” sözcüğünü kullandığım için Osmanlı
dostlarım bana serzenişte bulundular. Oysa otuz yıl önce, Türkçeyi ilk
öğrendiğim zaman “lisan” sözcüğü henüz ortada yokken ve herkes “dil”
sözcüğünü kullanıyordu.”
“Bundan 82-bugün 97-yıl önce yazılmış olan yukarıdaki satırlar, Arapça,
Farsça-Türkçe bulamacının, hangi özentiler sonucu ortaya çıktığını açıkça
anlatıyor!”
10 Aralık 2005 tarihli Hürriyet gazetesinde; Ünlü yazarlarımızdan
Rahmetli Orhan Kemal Öğütçü’nün babası ile ilgili bir haber yayımlanmıştı.
Rahmetli Abdülkadir Öğütçünün not defterine geçirmiş olduğu anıları çok
ilginçti. Hayatı sürgünlerde geçen Rahmetli Abdülkadir Öğütçü’ye, Ahmet
Kemal Akünal şöyle seslenir:
“Kemali; dedi, biz hürriyet için çalıştık. Hem de Türk hürriyetçisi sıfatıyla.
Türlük tabirini, İstanbul saltanatının Türk Padişahlarından, Türk paşa ve
memurlarına kadar eşeklikle vasıflandırdıkları zaman Türklük için çalıştık.” Bu
anlatmış olduğu durumlar 20’inci yüzyılda geçmektedir.
19’uncu yüzyılda; İstanbul’da Avusturya –Macaristan Elçiliğinde görevli
bulunan İsveçli bir babadan ve Ermeni bir anadan doğma Hammer, geniş
kapsamlı bir Osmanlı tarihini de yazmıştı.
Bakınız; 53’üncü kitabın 9’uncu sahifesinin 15’inci satırında neler yazmıştır:
“Hatta bir gün, kabalığından dolayı TÜRK UNVANI VERİLEN Vaiz
Ahmet…”
101
Dördüncü Murat’a verilen, Osmanlı İmparatorluğunun bozulma nedenleri
üzerine, raporu da Arnavut Koçi Bey yazmıştı. Koçi Bey, şöyle buyuruyordu:
“ Her zümreye adı geçen tarihten beri, milleti ve mezhebi bilinmeyen Şehir
Oğlanı, TÜRK, Çingene, Tatar, Kürt, Ecnebi, Laz, Yörük, Katırcı, Deveci, hamal,
Ağdacı, Yolkesen alınmaktaydı…” Zuhuri Danışmend, Koçi Bey Risalesi, s.43.
Konumuzu SEBEP- SONUÇ İLİŞKİSİNE- CAUSALİTE-NEDENSELLİK
İLKESİNE göre irdelemek zorundayız.
Osmanlı; TÜRK’Ü kaba, saba ve anlayışı kıt bir beyinsiz bir yaratık yerine
koymuştur.
Selçuklular, Fars kültürü ve Arap hayranlığı nedeni ile TÜRK’ÜN semtine bile
uğramamışlardır.
Ünlü Mevlana Celalettin’i Rumi, Mesnevisini ve Divan’ı Kebiri’ni Farsça
yazmıştır.
Türklük bilincini yitirmemiş olan Anadolu Türkmen halkı; Mevlana’nın karşısına
YUNUS’U çıkarmıştır.
Karaman’da bir çiftlik sahibi olan Koca YUNUS, bir beyit söyleyerek, 6 ciltlik ve
25.618 beyitlik Mesnevi’yi yere sermiştir:
“ETTEN KEMİĞE BÜRÜNDÜM;
YUNUS OLUBEN GÖRÜNDÜM.”
Daha gerilere gidersek; taaa! 1069-1072’lere, Kaşgarlı Mahmut; DİVANILUGAT-İT TÜRK’Ü YAZARAK, Bağdat’taki Arap Abbasi Halifeye sunmuştu.
O cennetmekân ULU TÜRK; TÜRK’Ü, MUSTAFA KEMAL’İN GÖZÜ İLE
GÖRÜYORDU.
Kafasını, gönlünü ve ruhunu ümmet potasında eritmiş olan Osmanlı,
Müslümanlaşayım derken Araplaşmıştı.
Anadolu Türk’ü ve Balkanlara göçen diğer Türk boyları Türklük bilincine dört
elle sarılmışlardır.
İran kültürüne tutsak olan Anadolu Selçuklularına karşı başlatılan Türklük
kıyamı, Osmanlılara karşı da bütün hızı ile sürdürülmüştü.
Yıldırımların, fırtınaların ve kudurmuş doğal olayların gazabına uğrayan Türk;
iktidarların da ateşten hışmına uğratıldı.
Yalınız Osmanlıya karşı 135 ayaklanma çıkartıldı. Dağlara, çadırlara sığınan
Türkmenlik ruhu halk ozanlarınca ifade edilerek cönklerde saklanmıştır.
Osmanlını Türk kırımları, Türk’ü bir ruh etrafında bütünleştirdi. Gezginci ve
genellikle de Alevi halk ozanlarımız, uğranılan haksızlıkları sazlarının telleri ve
dillerinin temiz Türkçesi ile nesillerden, nesillere taşıdı.
102
Osmanlının divan şiiri karşısına halk şiiri ile dikildiği gibi; Osmanlının Bizans ve
Arap kırması müziğinin karşısına da türkülerini ve bozlaklarını dikmesini bildi.
Türk’e ve Türklük bilincine dayanan Selçuklu ve Osmanlı, güçlü birer
devlet kurarak, tarih sahnesine çıkmıştı. Ümmetçi söylemleriyle ve Arap’ın
gazve öykülerine bir de ulûhiyet ekleyerek, dayanmış olduğu güce sırtını da
çevirerek kendi sonlarını getirmişlerdi.
18’inci asırda; Ilgın ovasında, Osmanlı ordusu ile isyancılar arasındaki
muharebede ilk defa iki tarafça da top kullanılmıştı.
Osmanlının kendi halkından toplamış olduğu 80.000 tüfeğin, kendi ordusundaki
tüfeklerden daha mükemmel olduğu gözlenmişti.
Selçuklunun 100 Frank süvarisi ile Kırşehir ovasında bastırmış olduğu Baba
İshak ayaklanması-1204- yeniden tarih sahnesine çıkmıştı.
Türk; kanıyla ve canıyla kurmuş olduğu kendi devletlerinin örs ve çekici
arasında dövüldüğü gibi; Osmanlının din adına düşman bellediği devletlerin
ateşinde de dövülmüştür. Yokluk ve sefalet ve dahi horlanma ateşi bir taraftan;
derebeyleri ve mütegallibe ateşi ve mültezim ateşi diğer taraftan Türk’ü dövüp
durmuştur.
Osmanlı; iki senede bir, Türk gençliğini ve orta yaşlısını ateşlere sürerek,
ateşlerde dövdürmüştür. Dövülmek, fiziki işkenceye uğratılmak anlamında
kullanılmamalıdır. Dövülmek; demirin örs ve çekiç arasında, su ve ateşle
çelikleşmesidir.
Mareşal Gazi Mustafa Kemal Atatürk’ün anlatmış olduğu yağmur, şimşek,
fırtına ve yıldırımların yarattığı Türk; kurmuş olduğu kendi devletlerinin ateşiyle
ve yaşamının harlı ateşiyle de dövüle, dövüle; yiğitliğe, güzelliğe ve insanlık
öyküsünün onuruna gelip oturmuştur.
Bir Cuma selamlığına gitmiş olan Mustafa Kemal; Türklük bilincinden
yoksun, kulluk ve kölelik bilincindeki Osmanlı paşalarının konuşmalarına
tanıklık eder.
Paşalar derler ki:
“Bu Türk askeri ile savaş kazanılmaz. Bunlar, hep yenilirler ve kaçarlar!”
Mustafa kemal hışımla parlar:
“Türk askeri kaçmaz ve yenilmez. Yenilen komutanlarıdır!” Der.
Paşalar hayretler içersinde:
“Yahu, kim bu zıpçıktı?”Derler. Geç te olsa, O’NUN ordulara komuta
etmiş olduğunu öğrenirler.
1839 tarihinde, aç ve sefil Mısır ordusuna yenildik.
103
Sebep-Sonuç ilişkisine göre olayı irdelemek durumundayız.
Osmanlı ordusunda; üsteğmen rütbesiyle Alman birliğini kuracak olan Helmuth
Barnard Von Moltke adlı bir dahi Prusyalı subay vardır. Anılarını utanmadan
okumak mümkün değildir.
Mısır ordusunu da Fransız subayları yönetmektedir. Mısır ordusu manevra
planını uygularken, Osmanlı paşaları aruz vezni ile şiirler okumaktadır.
Telaşla ve helecanla paşalara başvurur:
“Mısır ordusu harekât planını uyguluyor. İzin veriniz, şöyle, şöyle bir plan
uygulayarak Mısır ordusunu yok edeyim!” Der.
“Silahlar henüz patlamadı; muharebe de başlamadı, otur oturduğun
yerde!” Derler ve feci bir şekilde de yenilirler.
Komutanlar bu denli zır cahil olduktan sonra Türk askeri ne yapabilir!
1711 tarihinde; Rus ordusu Çarı ve Çariçesi ile birlikte çembere
alınmışken; Sarayın odunculuğundan Serdarı Ekremliğe getirilen Baltacı
Mehmet Paşa, Katerina’nın getirmiş olduğu araba dolusu mücevherleri
görünce:
“Kırımdaki bir kale yıkıla; Çar ve Çariçe ve dahi Rus ordusu da
çemberimizden kurtula!” Emrini verdiği Osmanlı Vakanüvisleri anlatmaktadır!
82 yaşındaki Baltacı Mehmet Paşa,Merzifonlu Kara Mustafa Paşa gibi dediğim
dedüktüre kilitlidir İsveç kralı Demirbaş Karlın önerilerini de hiç dinlemez.
Avusturya ordusu Başkomutanı Topal Prens Ojen, deha sahibi bir
Fransız generalidir.
Osmanlı ordusu, bir nehir üzerine kurmuş olduğu köprüden karşı kıyıya
geçmektedir. Ancak; Osmanlı ordusu Başkomutanı köprün giriş başına
kondurduğu bir tahsildar; her askerden geçiş ücreti almaktadır. ”Etmeyin,
eylemeyin, düşman ordusu peşimizde!” Nasihatlerini dinlemez.
Prens Ojen yetişir; köprüyü yakar ve tüm Osmanlı ordusunu da imha eder. Her
türlü askeri ve lojistik malzemelerimizin yanı sıra, 7000 çuval savaş hazinesi
paramıza da el koyar.
Yine bu Avusturya-Osmanlı savaşlarında; Osmanlı ordusu çok ilginç
müneccim hesaplarına dalarak imha edilmiştir: Osmanlı ordusu, muharebe
düzenini almış; düşman ordusunun pozisyonunu beklemektedir. Düşman
ordusu imha edilme pozisyonuna girdiği, tüm Osmanlı komutanlarının taarruz
edilmesinde ısrar ettikleri halde; Osmanlı Başkomutanı: ”Müneccimbaşı eşref
saatini bildirmeden, taarruz etmek dinen caiz değildir!” Buyurduğundan; tüm
Osmanlı ordusu, Başkomutanı ve Müneccimbaşısı dâhil kılıçtan geçirilmiştir.
Mareşal Gazi Mustafa Kemal’in anlatmak istediği durum budur.
104
Kara Harpokulu müzesinde bir kılıç sergilenmektedir. Kılıcın kabzasına
da, Fransızca üç kısacık cümle yazılmıştır:
“ Lamoure pour la femme/la vie pour la patrie/L’oheure pour mois!”
*Aşk, kadın için/
Hayat vatan için/
Şeref benim için*.
Bu kılıç; 11 kişilik bir Türk keşif mangası tarafından 450 kişilik taburu ile birlikte
esir alınan bir Romen tabur komutanına aittir.
Mareşal Gazi Mustafa Kemal bunu demek istemektedir.
Bendeniz çok görmüşümdür; komutanı cesur olan bir Türk birliğinde korkak
asker yoktur.
Eski Alman bölük talimnamesinde çok görkemli bir ifade vardı: ”Bölük, bölük
komutanının ruhunu taşır!”
Ulusal Kurtuluş savaşımızda; Fransızlar, Ünlü Menil Taburunu kar
boğazında görevlendirmişlerdi. Jandarma üsteğmeni Kara Afet Hasan Bey; 45
kişilik bir milis kuvveti ile bu taburu esir almıştı. Anlatılmak istenilen
durumlardan birisi de bu durumdur.
26 Ağustos 1071’de; Malazgirt’te bulunan Rahmetli Alp Aslan’ın Türklük
bilincinden pek haberi yoktur. Günümüzdeki devletlilerin haberleri varmola!
Bağdat’taki Arap Halife:
“Arap’ın ve Acemin Sultanı!” Diye tebrik name yazar! Sultanın sesi ve
sedası çıkmaz.
Türk ellerinde Türklere yapılan Arap mezalimi, İslami boyutun öne çıkarılmasını
sağlamıştır.
Yalınız Malazgirt Meydan Muharebesinin kazanılmasında bir ulusal bilinç
etkinliği söz konusudur.
Bizans ordusunda, paralı Hıristiyan Türk askerleri mevcut idi. Bu Türk
askerlerinin Komutanı General Tarkan’ın dikkatini bir şey çekmişti:
Karşılarındaki ordunun ata biniş şekilleri, muharebede yapmış oldukları
manevraları ve konuşmuş olduğu dilleri kendilerinkine benzemektedir.
Muharebenin en kızıştığı bir anda; ordusu ile Türk ordusuna katılır.
Burada da bir ulusal bilinç, Türklük bilincinin şahlanması vardır.
Balkan savaşında yenilgi kepazeliği; Çanakkale Muharebelerindeki destansı
yiğitlik ve kahramanlık, komutanı ile askerlerinin anlaşmasında saklıdır.
105
Yunanlılar İzmir’e çıkarken tek kurşun atmadan teslim bayrağını çekmiş
olan Ali Nadir Paşa; Balkan Savaşında da; tek bir mermi attırmadan Selanik’i
Yunanlılara teslim etmiştir.
Trablusgarp ve Balkan savaşlarının ateşinde dövdürülen Türk,
Çanakkale’de ve Ulusal Kurtuluş savaşında destanlar yazmıştır.
ULUSAL ŞAHLANIŞ. Türklük bilincindeki Türk’ü yenmek mümkün
değildir. Cengiz Han:"Türk'ün kanına başka kan karışmazsa Türk
yenilmez!"Osman Beyin eşinin anlatımı!
Günümüzde oynanmakta olan oyunlara, tarihsel bir gözle bakmasını
bilemeyenler de bu büyük ihanetin içersindedirler.
İmparatorluk iken yenilen ümmetçi ve Osmanlı; Çanakkale’de cehennem
ateşlerinde dövüldükten sonra ve Türkleşince yenmiştir.
Selçukluları ve onlardan önceki dönemleri göz önüne getirelim: Türk,
hemen, hemen her sene ateşle sınava çekilmiştir.
Osmanlının 623 senelik ömrünü senelere ayırdığımızda da, görürüz ki, Türk her
sene içte ve dışta ateşle sınanmıştır. Türk’ün ateşle sınanmasının kemikleri,
kanıt olarak, dünyanın dört bir tarafına bırakılmıştır.
Osmanlı; bu kan ve gözyaşı ile bırakılmış olan Türk’ün kemikleri üzerine
saraylar kurup, içlerini cariyeler ve içoğlanları ile doldurmuştur.
Diyebiliriz ki; Türk, yatakta rahat ve huzur içersinde ölmemiştir. Türk, İslamı
savunayım derken, Müslümanlarca arkadan vurulmuş, Türklüğünü de yitire
yazmıştır.
Müslümanlık ve ümmetçilik öğesini öne çıkarmak isteyen devşirme dölleri,
Büyük Fransız Devriminin getirmiş olduğu ulusçuluk ateşini fark
edememişlerdi.
Osmanlı, Ümmetleşerek Araplaştıkça; Müslüman Araplar ve Azınlıklar,
uluslaşmışlardı.
Bulgar Bulgarlığını, Arnavut Arnavutluğunu, Yunan Yunanlığını bilmiş; bizler
Mareşal Gazi Mustafa Kemal’e kadar, yaratmış olduğumuz ”KAVM’İ NECİB’İ
ARAP” heyulasının altında ezilmişizdir.
06Araslık 2005 tarihli Cumhuriyet gazetesinde yamlanmış olan Sayın
Orhan Busalı’nın, hâlâ güncelliğini koruyan makalesine de bir göz atalım:
D.
“ULUS VE ÜMMET”
“Alt ve üst kimlikler! Tartışmalardan geçilmiyor ortalık. Bunu esas
tartışacak baba tarihçilerimizi ve sosyologlarımızı göremiyoruz.
Ama niye ve ne zaman tartışıyoruz!
106
Kürtler” ayrılığa giden yolda” milliyetçi kimlik istiyor!
AB, ”Kürt kültürü “ ne çözüm istiyor!
ABD Kürt devleti kuruyor ve Türkiye’dekilere de ilgi gösteriyor.
Ve bu koşullar karşısında Türkiye aciz kalıyor ve soruna çözüm arıyoruz!
İslamcı iktidar, ümmetçi ideolojileri gereği, milleti ümmete dönüştürmek istiyor!
“Büyük vizyoner” Başbakan Erdoğan hemen sepetindeki patatesi fırına
sürüyor: ”Bizim ortak yönümüz dindir” diyor ve sadece ümmetçiliğin ülke
bütünlüğünü sağlayabileceği” gibi, arkaik bir görüş ileri sürüyor.
Çözüm? Postmodernistler, ümmetçiler, dinciler, liberal aydınlar, çözümü “alt ve
üst” kimlik tartışmasında arıyorlar.
Çözümün sihirli anahtarı!
***
İttifaka dikkat: İslamcılar-Her ne pahasına olursa olsun AB’ci ve
Amerikancı aydınlar -AB ve ABD (Doğal müttefikleri tabii ki Kürt milliyetçileri).
İdeolojik zeminleri, ulus devlet ve ulusçuluk döneminin sona erdiği tezi.
Paradoksa bakın: Tarihin hiçbir döneminde ulusal devlet kurma, ulusçuluk
patlaması bu kadar büyük yaşanmıyor.
ABD, dünyanın en büyük ulus devleti! Giderek keskinleşen bir ulus
devlet hem de Çin! Japonya!
Şüphesiz Avrupa’da bir deneme yaşanıyor. Ama deneme. ”Ulusçuluğu”
sona erdirmeye yönelik değil! Ulus kimlikleriyle var olunmaya çalışılan ülke
denemesi! Tutar veya tutmaz.
Türkiye’nin ulusal kimliğine ve bütünlüğüne atılan en büyük oklardan biri,
şüphesiz ki “ekonomik liberalizm”
Zaten, ”alt-üst kimlikle Anadolu Federasyonu “zırvalıklarını “ kol gezdiren
“büyük ittifak’ın yapısal harcını oluşturan da, bu ekonomik liberalizm! Yukarıda
saydığımız ittifakın tartışmasız elbirliği ettiği konu!
“Ulusal da ne’ymiş!”
“Küreselleşme çağında ulusal ekonomi, ulusal para, ulusal çıkar, ulusal
şirket ve kurum mu olur” muş!
Tek akıllı bu ittifak, herkes gerzek!
107
ABD’NİN en büyük ekonomik ulusalcı, Çin’in en büyük ulusalcı, Japonya,
Kore’nin ve diğerlerinin de ulusal ekonomiciler olduğunun kimse farkında
değil!
AB de bu karmaşada şimdilik ”AB ulusalcılığı” ile yer almaya çalışıyor!
Türkiye’de ise ulusal adına ne varsa yıkılmaya çalışılıyor!
Bizler, dünyayı anlamayan aptallar!
***
Ümmetçilik, Erdoğan’ın, partisinin ve bütün diğer destekçilerin ayaklarına
dolaşır. Arkaik çözümlerin zamanı biteli yüzyıllar oldu!
İhtilalcı Bay Müsteşar, tepeden “Ümmetçi”, ”dinci” bir ülke oluşturmanın
teorisini, 1995 bildirisiyle ortaya koymuştu: İslami kültürün egemenliği, yerel ve
merkezi, her yerde! Unutanlar arşivlerde bulup okusunlar yeniden!
***
Ulus ne!
Ulus kimliği yok olunca, geride parçalanmış bir topluluk kalır.
AKP; milleti parçalıyor, topluluklara ayırıyor!
Ulus ne? Ne sadece dinsel, ne de sadece ırksal topluluk!
Ulus, ortak çıkar, ortak heyecanlar, ortak dil, ortak duygunun toplamı!
Ulus; toprağın kokusu, heyecanı, çekmesi, rengi, sesi, suyu, dağı!
Ulus; bir hasret, hasretlik!
Ulus, bir görüntü; belleğin üzerine her şeyi inşa ettiği!
Ulus, koşan yarışçımızın ipi göğüslemesi için çarpan yürek!
Ulus; Hidayet’in bütün topları potaya sokmasının anlatılmaz tadı!
Ulus, Gaziantep baklavası, Koksa helvası, Karadeniz fıkrası, laz burnu,
Boğaziçi’nin sisi, Koç’un TÜPRAŞ’I!
Ulus, Çanakkale, Kocatepe, Nusret Mayın gemisi, Savarona, Çankaya.
Ulus, bu ülkeye katkıda bulunan herkes. Bilimcimiz; edebiyatçımız,
şairmiz, ressamımız, çizerimiz. Yazarımız.”
Osmanlı imparatorluğunun her cephede yenilmesini sağlayan
ümmetçilik, Cumhuriyetimizin başına musallat edilerek, Türk’ün dünya
sahnesinden silinmesine neden olacaktır.
Şimdi; Sayın RTE’NİN, 1980’li yıllarda etmiş olduğu ve Trabzon asker arşivinde
saklanan, bu konudaki yeminini de okuyalım:
"Ben Muhammet Müslüman ümmetindenim. (BEN; TÜRK
MİLLETİNDENİM: Ostüzü). Türkiye dinsiz, laik bir ülke haline gelmiştir.
Hayatımı, Mustafa Kemal dinsizliği ile savaşa adayacağıma, Türkiye’yi bir din
ve şeriat devleti haline getirmek için mücadele edeceğime, Kemal Paşa
zamanında çıkarılan dinsiz kanunları tatbiksiz edeceğime, kısa zamanda ümmet
108
esasına dayanan şeriat devletinin kurulması için çalışacağıma; dinim, Allahım
ve bütün mukaddesatım üzerine yemin ve kasem ederim!”
Türkiye Cumhuriyetini, çağdaş Atatürk devrimlerini savunmak için
mücadele edenler neden tutuklanmasınlar!
Türk, gitmiş olduğu her yere, geleneklerinin yanı sıra, yer isimlerini de
beraberinde götürmüştür.
Araplaşmanın ve zibidileşmenin yanı sıra bu geleneklerimiz de silinmiştir.
24 OĞUZ BOYU’NUN üzerindeki en büyük otorite; BAYINDIR HAN’DIR. Bayındır
Han; senede bir defa OĞUZ BEYLERİNE sarayında ziyafet verir. Ziyafet
sonunda; eşini yanına alarak sarayı yağma etsinler diye, Beylere bırakırdı.
Saray yağmasında; her BEY, beğenmiş olduğu eşyayı alırdı. Her Beyin bir oğlu
Bayındır hanın sarayında kalmak zorundaydı.
Oğul sahibi Han için; içi beyaz keçe döşeli beyaz çadır kurulurdu. Kalaylı
kazanda beyaz koyun eti pişirilirdi.
Kız sahibi Han için de; içi kızıl keçe döşeli kızıl çadır kurulur; kızıl koyun
eti ile doyurulurdu.
Çocuksuz olan Han için de; içi siyah keçe döşeli siyah çadır kurulur; kara
kazanda pişirilen kara koyun eti ile doyurulurdu.
İzmir’in güneyinde bulunan yerleşim yerimizin adı Kızıl çullu idi. Bugün,
Nato Güneydoğu Komutanlığının bulunduğu yerde, KIZILÇULLU KÖY
ENSTİTÜSÜ vardı.
İsimleri Türkçeleştirme sevdasına düşen bazı aklı evveller, nice Türk isimlerinin
de kanına girmişlerdi.
Kız çocuklu bir Bey’in oturduğu yer anlamına gelen Kızılçullu adı ŞİRİNYER
yapılmıştı.
Kuzeydeki harabelere Karaca ören; güneydeki harabelere de kızılca ören
denilirdi. Mardin ili Derik ilçesi Özel idare memuru Rahmetli Cemil Bey, Kızıl
adını sakıncalı bularak, BOYAKLI yapmış olduğu övünerek anlatırdı.
24 oğuz Beyi’nin üzerideki en güçlü ve en tılsımlı olgu TÜRKLÜK
olgusuydu. Kök Türklerle başlayan bu Türklük olgusu, Türk’ü asırlarca süren
ATEŞTE ATEŞ İLE DÖĞÜLMESİ SÜRECİ sonu, 24 Oğuz boyunun ortak adı
olmuştur.
Kayı; Yüregir, Döger, karaevli, Arka evli, Kınık… Gibi boy adları; yer adı
olarak, ülkemiz coğrafyasındaki yerlerini almıştı.
24 Oğuz boyu; Ateşlerde dövüle, dövüle Türk çeliği olarak ortaya
çıkmıştır.
109
Müşir Gazi Mustafa Kemal, peşi sıra, ölümüne göz kırpmadan giden bu
Türk çeliği ile iç ve dış düşmanları yenmesini bilmişti.
İngiliz silahları ile donatılmış olan Ümmetçiler de Türkleşenler tarafından
tasfiye edilmişti.
“Bizim ortak yönümüz İslam’dır!” İslamın ortak yönü bugüne kadar
Türk’ün kanını akıtmaktan öte ne sağlamıştır?
İkinci Abdülhamit’in ümmetçilik tutkusu, Milletleşen Arapları bir çatı altında
tutabilmiş midir?
Dinleri, dilleri, tarihleri ve peygamberleri aynı olan Araplar; siyasi ve coğrafya
sınırları içersinde, biribirlerine düşman olan bağımsız ve milli birer devlet
haline gelmişken, Osmanlı hâlâ Türk’e ümmetçilik masalları anlatmaktaydı.
Dış ve iç düşmanlarımızla birlik olan Müslüman tebaamız, Osmanlı
İmparatorluğunun yenilmesini sağlamadı mı?
İçte kavga, dışta kavga; Arapların kutsal yerlerini Hıristiyan âlemine karşı
koruyan ve savunan Türk’ü o Müslüman Araplar öldürmedi miydi?
Müslüman milletlerle, Türklüğe düşman olanlar için Türkiye Cumhuriyeti
DAR’ÜL HARP BÖLGESİ ilan edilmedi mi?
Müslüman Türkler, Müslüman Araplarca esir edilerek satılmadı mı?
Bütün Müslümanların Halifesi, Kutsal cihat ilan ettiği halde, tüm ümmetçi
Müslümanlar bir olarak, İngiliz, Fransız ve Rus ordularının sancakları altında,
Müslüman Türk’e karşı dövüşmedi miydi?
Birinci Selim ve Birinci Süleyman döneminde Şeyhülislamlık yapan Ebu
Suut Efendi adlı, Türklük ve birlik bilincinden yoksun, dar kafalı Molla’nın “Işıklı
taifesi!**Kızılbaşlar **aleyhine vermiş olduğu fetvalar üzerine Osmanlı
İmparatorluğunda Türk kıyımı yaşanmadı mıydı?
“Işıklı Taifesinden olanlar, dinden ve dahi imandan çıkmıştır. Canları,
kanları, malları ve dahi ayalleri helaldir!” Bu ve buna benzer fetvalarla; Çaldıran
muharebesi sırasında, Yavuz Sultan Selim 40.000 Alevi Türk’ü kestirmemiş
miydi?
Osmanlı İmparatorluğunun en güçlü olduğu kabul edilen Kanuni Sultan
Süleyman döneminde; malları ve mülkleri ellerinden alınmış olan Anadolu
Türkleri BÜYÜK KAÇKUN’U yaşayarak, çiftini ve çubuğunu bozarak büyük
şehirlere kaçmamış mıydı?
Anadolu ve Rumeli Türkleri; işkence, vergi ve Paşalar zulmünden ayaklanmıştı.
Fatih Sultan Mehmet’in vezirlerinden Rum Mehmet Paşa; Konya’da
yapmış olduğu zulümlerin nedenini şöylece açıklamıştı
110
“İSTANBUL’UN FETHİNİN İNTİKAMI BÖYLECE ALINIR!”
Birinci Sultan Süleyman’ın devşirme Civanı damadı şehriyari Rum
İbrahim Paşa; İçel valisinin neden olduğu ayaklanmayı büyük bir Türk kıyımı ile
bastırdığından, Ol Padişah’ı Zülcelâl’ın gönlünü bir kere daha fethetmiştir.
Damadı Şehriyari Hırvat Rüstem Paşa da; Şehzade Mustafa’nın ve
Şehzade Beyazıt’ in öldürülmelerinde ve Osmanlıyı rüşvet belasına alıştırmada
göstermiş olduğu büyük hünerinin meyvelerini toplamıştır. Saptanabilinen
terekesi PATATESLER başlıklı yazımda da verilmişti.
Üç Şehzade kardeşini ve 40,000Türk’ü ustalıkla öldürttüğü için; hakkıyla
Yavuz sıfatını kazanmıştı.
İki oğlunu ve aç bıraktığı Türk insanını almış olduğu fetvalara dayanarak
ortadan kaldırmış olan Birinci Süleyman da, hakkı ile KANUNİ sıfatına lâyık
görülmüştür!
Kuyucu Murat Paşa da, KUYUCU sıfatını hakkı ile kazanmıştır! Afyon ve
dinar bölgesinde, 100.000 Türkmen’i kuyulara doldurtarak öldürmüştür.
Avustralya Kıtası ve Yeni Zelanda adası, İngiliz İmparatorluğunun her
türlü suçluyu sürgün ettiği birer ıssız kara parçasıydı. Buranın nüfusu, her çeşit
insanlardan oluşmaktaydı. Bu yeni kıta, İngiltere’ye bağlı, uluslaşamamış bir
insan mozaiğini barındırmaktayken ne mi oldu?
Birinci Dünya Savaşı için; buralardan toplanmış askerlerden oluşan Kolorduya,
ANZAK KOLORDUSU adı verilmişti.
Bu Kolordu; Mısır’da Ehramların gölgesinde eğitimlerini tamamlayarak, sevk
edildiği Çanakkale’de Türk’ün cehennem ateşinde dövülerek yenilmişti.
Çanakkale cehenneminde; Türk’e yenilmiş olan ANZAKLAR, O ateşte birleşmiş,
Avustralya ve Yeni Zelanda uluslarını meydana getirmişlerdir.
Masa başı dönek aydınların ve Dedelerimizi soykırımla itham eden
Ermenofillerin bilmediği bir Türk destanından söz edeceğim.
Sene 1915-1916; ANZAKLAR; Gelibolu’da, Bolayır’da ve Suvla’da Türk
öldürmekle meşguller.
Müslüman Araplar ve Müslüman Zenciler de, bu soylu! Davranış içinde,
Efendilerine yaranma savaşındalar.
Bu tarihte; Afganistan’dan Avustralya’ya göç etmiş iki Türk genci
yaşamaktadır. Dondurmacı Osman ve Börekçi Hasan. Bu iki Türk’ün Osmanlı
devleti ile de hiçbir bağlantıları yoktur. Ateşlerden geçerek, ruhları çelikleşmiş
bu iki Türk, önce Osmanlı asker üniforması diktirirler.
111
Osman Onbaşı rütbesi takar, Hasan da er olur. Silahlanırlar ve ellerine de bir
TÜRK BAYRAĞI alırlar.
Avustralya’ya, Avustralya’da savaş açarlar.
Karakolları ve kışlaları basarlar, trenleri kurşun yağmuruna tutarlar, köprüleri
havaya uçururlar. Avustralyalılar dehşet içinde kalırlar.
Sonunda da; bu iki Türk askerini, bir yerde uyurlarken yakalarlar ve yargılarlar.
Bu iki TÜRK ASKERİ, kendilerini şöyle savunurlar:
“Avustralya; Osmanlı İmparatorluğu ile savaş halindedir. Anzak
Kolordusu Gelibolu’da Türklere karşı savaşmaktadır. Biz de; Türk asker
üniforması giyinerek ve Türk Bayrağı altında; Avustralya ile savaşıyoruz.”
Bu iki Türk Askerine, sonradan çok pişmanlık duyacakları ölüm cezası verirler.
Tanrımız bir kere Mustafa Kemal verir. Bir daha Mustafa Kemal vermez. O’NUN
sayesinde onurlanan bir ulusun fertleri olarak; O’NA söverek, O’NA her türlü
iftiraları yaparak, Arapların bile terk etmiş olduğu ÜMMETÇİLİĞİN ve
Eyaletleşmenin kapısına geldik, dayandık. Osmanlıyı yıkan olguyu kurtuluş
reçetesi olarak benimsedik!
Kaşgarlı Mahmut; 1072 tarihinde yazmış olduğu DİVAN’I LÜGAT’İT TÜRK
adlı görkemli kitabı ve 24 Oğuz boyu ile Bağdat’a giderek Arap Halifesinin
kapısına dayanmıştı.
Müslüman olduğunu sanan Türklerin kapısına da Araplık-URABİLİK- gitmemek
üzere dayanmıştı. Bakınız; Bu ünlü Türk Bilgini neler yazmıştı! Hem de
Araplıktan başka bir şey kabul etmeyen bir Arap hükümdara:
“Tanrı, Türkleri yeryüzüne İLBAY kıldı; dünya uluslarının yönetim yularını
onların eline verdi. TÜRK DİLİNİ öğrenmek farz ve ayındır”. Osman Türkoğuz,
Halifelik, s.47.
Kaşgarlı Mahmut’tan yüzlerce yıl sonra; Ali Şir Nevai; Muhakemet-ül Lûgateyn
adlı eserinde:
“Türk’ün bilgisiz zavallı gençleri güzel sanarak Farsça şiir yazmaya
özeniyorlar. Bir insan, geniş ve iyi düşünen, Türkçede böylesine genişlikler,
zenginlikler dururken, bu dilde şiir söylemenin daha yerinde, daha kolay
olacağını anlar. Anadilimin üzerinde düşünmeye koyuldum; Türkçenin
derinliklerine dalınca, gözlerime onsekiz bin evrenden daha büyük bir evren
göründü. Bu evrenin aydınlık alanlarında, esinimin şahlanan atını koşturdum,
sınırsız hayalimin hırçın kuşunu havalandırdım”. Osman Türkoğuz, Halifelik.
S.47-48.
Romalı Ünlü hatip ÇİÇERO: ”geçmişten habersiz kalmak demek, her
zaman çocuk kalmak demektir” der.
1500 senede oluşan bir katılım, birlik ve beraberlik sağlayamamış; tüm
ulusların Arapların kölesi olmasını sağlamıştır. Uluslaşan Araplık, diğer ulusları
ümmet potasında bıraktırmıştır.
112
1984’ten beri; çoluk, çocuk, asker, polis, yaşlı ve kadın dinlemeden
haince öldüren ve onları destekleyenlerle ortak bağımız İSLAM değil miydi?
Sayın RTE; dümdüz vaaz verir gibi konuşmaktadır. Tarihi gerçeklerle de
pek ilgilenmemektedir: ”ümmetçilikle Osmanlı 600 sene birlik ve beraberlik
içersinde yaşamış!” yazık! Pekiyi Anadolu'da ve Rumelinde çıkan ve çok kanlı
bir şekilde bastırılan ayaklanmalara ne buyurulur?
Kürt olduğunu iddia edenlerin bu 30’uncu ayaklanmalarıdır!
“Unutulmuş medeni Vasfı’nı ve ulusal kimliğini” Mareşal Gazi Mustafa
Kemal ile kazanmış bulunan Türk, bu yaylım ateşlerinde yeniden kendisini
bulacaktır.
Anıtkabire gidenlerin sayısındaki artış, bunun böyle olacağını işaret etmiyor
mu?
Bütün ulusların tarihlerini incelediğimizde; görünürüz ki, Türk ulusu
ateşten hiç çıkmamıştır.
Mareşal Gazi Mustafa Kemal bizlere, hem akılcı hem de apaydınlık yolu
göstermiştir. Her türlü dogmalardan ve hurafelerden arındırılmış, bilimsel yolu
da miras olarak bırakmıştır. O’NUN aydınlık yolu; ne ırkçılığa, ne kafatasçılığa,
ne de evrensel maceracılığa çıkmaz.
“Ulusal Kurtuluş Savaşını yapan Türkiye halkına, TÜRK MİLLETİ denir!”
Diyerek, ÜMMETÇİLİK devrini de kapatmıştır.
Onun için de mozaik masallarını dinlemeyiz.
Bizler; ateşlerde dövüle, dövüle ortaya çıkmış TÜRK ÇELİĞİYİZ.
Mareşal Gazi Mustafa Kemal Atatürk’e ve onun getirdiği yeniliklere karşı olmak,
ihanetle birdir biliriz.
E.
KAYNAKÇA
1-Oğuzlar, Prof.Dr. Faruk Sümer,
2-Türkçe İbadet, M.Cemal Kutay,
3-TC. Anayasaları,
4-Divan’ı Lügat’it Türk,
5-Muhakemat’ül Lügateyn, Ali Şir Nevai,
6-Türk’ün Ateşle İmtihanı, Halide edip Adıvar,
7-Halifelik, Osman Türkoğuz,
8-Milliyet gazetesi,25 Kasım 1988,
9-Türkiye Mektupları, Mareşal Bernart Helmuth Von Moltke,
10-Cumhuriyet gazetesi,06 Aralık 2005,
11-İslam Hukuku, Prof.Dr. Coşkun Üçok,
12-Şu Çılgın Türkler, Turgut Özakman,
113
13-Gelibolu 1915,Erol Mütercimler,
14- Gelibolu, Alain Moreheat
15-Türk tarihi,
16-Alevi ayaklanmaları, Baki Öz,
17-Dirlik ve Düzenlik Savaşı, Prof.Dr. Mustafa Akdağ,
18-Hürriyet gazetesi,10 Aralık 2005,
19-Hammer Tarihi,53’üncü kitap,
20-Koçi Bey Risalesi, Zuhuri Danişment,
21-Cumhuriyet gazetesi,12 Eylül 2006,
22-Hürriyet gazetesi,12 Eylül 2006.
OSMAN TÜRKOĞUZ
osmanturkoguz@gmail.com
VI.
NEDEN AGAMEMNON’DA İMZA?
İZMİR; 20 Ekim.2 008
OSMAN TÜRKOĞUZ
osmanturkoguz@gmail.com
A.
MONDROS ANLAŞMASI
Osmanlı İmparatorluğu,(3.159.220) şehit ve (130.000) yaralı
verdiği, Birinci Dünya Savaşanından yenik olarak çıkmıştı. Enver
Paşa’nın,”memurlara maaş ödemek için girdik”, dediği, bize ait olmayan bu
savaş, Osmanlı’nın da son savaşı olmuştur.30 Ekim.1918 tarihinde; Limni
Adası’nın MONDROS Limanında, AGAMEMNON adlı küçük bir savaş
gemisinde, Osmanlı İmparatorluğunu teslim alan bu uğursuz anlaşma; Bağlaşık
Devletler adına, İngiltere Akdeniz Donanması komutanı Amiral Sir Arthur
Galthorp ile Osmanlı devletini temsil edenler arasında imzalanmıştır.
Tarihimize, MONDROS ANLAŞMASI adı ile geçen bu ünlü
anlaşmanın (7)’inci maddesine dayanan Bağlaşık devletler, ülkemizin en önemli
kilit noktalarını ve stratejik kesimlerini işgâl etmişlerdir. Yunanlılar bile, bu
7’inci maddeye dayanarak, İzmir’e çıkıp, Anadolu içlerine kadar tecavüzlerini
sürdürdüğü gibi, İngilizler, Fransızlar, İtalyanlar, Ermeniler ve iç hainler de,
ülkemizde tecavüz etmedikleri bölge bırakmamışlardı. Bahriye Eski Nazırı
Emekli Albay Hüseyin Rauf Orbay; Amiral Sir Arthur Galthorp’un sert tutumu
nedeniyle, sunulan anlaşma taslağı üzerinde konuşamadan, anlaşma
imzalanmıştı.
İngiltere’nin Akdeniz Donanması’nın amirallik gemisi Quen
Elizabeth, devrinin en güçlü ve en gösterişli savaş
gemisiydi.(800.000.000)Sterlin’e mal olan bu korkunç gemi, her tetiği çekilişte,
Türk siperleri üzerine(8.000) kilogram mermi yağdırmaktaydı. İngilizler çok
114
gururlu ve gösterişi seven bir ulus olmalarına karşın; teslim anlaşmasını niçin
bu görkemli gemide; ya da karada, görkemli bir sarayda imzalattırmadılar?
Birinci Dünya Savaşı’nın galipleri, koskoca Alman İmparatorluğu’na teslim
anlaşmasını bir vagonun içinde imzalattırmadılar mıydı? İkinci Dünya
Savaşında;Fransızların savaşı kaybetmeleri üzerine; müzeden çıkartan bu
vagonda Hitler,kayıtsız ve şartsız teslim anlaşmasını burada Fransızlara
imzalattırmamış mıydı!Ulusal Kurtuluş Savaşı sonunda;Yunan Delegelerini
gemiden çıkartmayıp, İngiliz, Fransız ve İtalyan delegelerine, MUDANYA’DA ve
bir Rus Tüccarı’nın konağında, ateşkes antlaşmasını imzalattırmadık mı!
B.
AGAMEMNON KİMDİR?
Bu AGAMEMNON OLAYI, oldum olası benim ilgimi çekmiştir.
Kendi, kendime sorduğum sorunun, kendime göre, yanıtını bulduktan sonra;
inadına, çok bilenlere sordum. Beni ikna edecek bir yanıt ta alamadım. Yüzümü
tarih’e çevirdim. Bu Agamemnon denilen Kralın, Balçova’da yaşamış olan
Agamemnon ile hiçbir bağlantısı da yoktur. Sorumun yanıtının Yunanistan’ da
ve TRUVA’DA olabileceğini kestirerek, bu taraflara yöneldim. İnceledikçe de,
yanılmadığımı gördüm. AGAMEMNON; M.Ö. 1200 TARİHİNDE, TRUVA’YI
KUŞATAN BİRLEŞİK HELLEN ORDULARI’NIN BAŞKOMUTANI OLAN BİR AKHA
KRALIDIR. Bu komutan ve Kral, Yunan Mitolojisi’nin, adından en çok söz
ettiren Kahramandır. Truva’yı,(1 )dokuz sene kuşatmış, Kalhas adlı bir
komutanın TAHTA AT OYUNU İLE, TRUVA’YI DÜŞÜREREK yağmalamış ve
yakıp, yıkmıştır. Kendisi, tanrılarla bir tutulur ve adı da tanrı adları ile bir ve
beraber geçer. Argoslu’dur; kardeşi Menelaos ta, Isparta Kralıdır. Atresoğlu
diye de anılır. Pelops ve Tantalos’un soyundandır. Anası Aerope tarafından,
Girit’teki Minos soyu ile bağlantısı var kabul edilir. Zeus ile Evropa’nın
soyundan indiği kabul edilir.
Çok hovarda olan, (23) karılı Zeus; bir gölde yıkanan Leto ile
birleşmesinden doğan kızları, Klytaimetre, Agamemnon ile; öteki kızı Helen de
Menelaos ile evlidirler. Bu dönem Truva’sında Priyamos adlı bir Kral hüküm
sürmektedir. Yunan Mitolojisine göre; Truva’nın ilk Kralı, Zeus’un Elektra’dan
olan oğlu Dardanos’tur. Kral Priyamos’un, Kraliçe Hekabe’den olan
çocuklarının en ünlüleri, HEKTOR, KASANDRA VE PARİS’-ALEKSANDROSTiR. Kassandra, olacakları önceden bilmesine karşın; Apollonla sevişmediği
için, Apollon ağzına tükürdüğünden, kendisine kimseler inanmamaktadır.
Truva Kralı Priyamos’un, tanrı soylu bir yakın akrabası vardır; adı
da Ankhisestir. İda Dağında-bugünkü Kaz Dağı- sığırlarını güderken; Tanrıça
Afrodit tarafından görülür ve dahi çok beğenilir. Güzeller Güzeli Afrodit, bin bir
türlü işve ve naz yaparak, Ankhses’i baştan çıkartır. Kekik kokulu,”canavarların
anası ve bin pınarlı”, diye anılan İda Dağında, bir pınarın başında sevişirler. Bu
sevişmenin vermiş olduğu ilham ile İda Dağındaki tüm yabanıl hayvanlar da
çiftleşirler. Mitoloji bu, insanın yaptığını her canlıya yaptırır. Bu sevişme
sonrasında; Ünlü Yiğit Aineais –Aeneas- doğar. Ankhises, aynı zamanda;
Dardanie şehrinin de yöneticisidir. Priamos’un, Hekabe’den olan Yiğit Oğlu ile
birlikte, Truva Savaşının tüm yükünü, tanrı soylu bu yiğit Aineais omuzlarında
taşırlar.
115
Paris, dünya’ya geldiğinde, Kassandra:”Bu çocuk, Truva’yı
felakete sürükleyecektir; mutlaka ölmesi gerekir”, diyerek cümle âlemi
uyarmasına aldıran olmamıştır. Her ihtimal düşünülerek, Paris, İda Dağına
bırakılmıştır. Bir ayı tarafından büyütülen Paris, yakışıklılığı ile ortalığı kasıp,
kavurmuştur. Kaz dağının İslam anlatımında da çok önemli bir yeri vardır.
Edremit körfezinin kuzeyine düşen bu dağı ilk gördüğümde, beni tarihin
derinliklerine çekip, götürmüştü. Hafif sisli ve derinden derine etkileyen
mitolojik bir görüntüsü vardır. Tarihlerin derinliklerinde; nice aşk öykülerine,
nice ihtiraslara sahne olmuş olan bu dağ, ne yazık ki, günümüzde, SİYANÜRLE
ALTIN ARAMALARINA KONU OLMAKTADIR.
Peleus ile Thetis’in olimpostaki düğünlerine çağrılmayan tanrı Eris,
üzerinde,”en güzeline” yazılı bir altın elmayı ortaya fırlatmıştır. Tanrıca Hera,
Athena ve Afrodit’in de hazır bulunduğu bu olayın hakemliğine Baş tanrı Zeus
tarafından Paris seçilmiştir. Paris’i kandırmak için, Kaz Dağına koşan üç
tanrıça, Paris’i kandırma yarışına girişmiştir. Tanrıça Hera; Paris’e, Asya
krallığını; Athena, sonsuz akıl ve başarıyı, Afrodit te, Güzel Helana’nın aşkını
vaat etmiştir. Isparta Kralı Menelaos, Girit’e, büyük babası Katreus’un cenaze
törenine gittiği bir sırada; Iskartadaki sarayında misafir bulunan Paris te, güzel
Helena’yı, tüm çeyizi ile birlikte, Truva’ya kaçırır. Bu kaçırışın intikamının almak
ve Truva’yı cezalandırmak üzere, Agamemnon komutasındaki birleşik ordu,
Argos’tan Aulis’ e hareket eder. Üç gün boyu, deniz rüzgârlarının esmemesi
üzerine, Agamemnon, Kızı İfijeni’yi kurban eder. Sonunda, Truva kuşatılır. On
sene süren Truva kuşatması, iki taraf yiğitlerini bitirme noktasına getirir.
Anadolu, Truva’nın yardımına koşar. Patroklas, Sarpedon’u; Hektor, Patroklas’ı
öldürür. Aşil doğduğunda; anası, topuğundan tutarak, ölümsüzlük ırmağına –
Styks ırmağı-batırdığından, parmaklarının tuttuğu yere su değmediği için
ölümcüllük buralarda saklıdır. Paris bir okla, Aşil’i topuğundan, su değmeyen
yerinden vurarak öldürür. Aineais, aslanlar gibi savaşırken, bir taşla ağır bir
şekilde yaralanır. Annesi Afrodit, yıldırım hızı ile yetişerek, oğlunu mutlak bir
ölümden kurtarır. Aslında, tanrı Poseidon da, Aineas’ın ölümünü
istememektedir. Kalhas’ın yarattığı, Ünlü Tahta at oyunu ile, Truva düşürülür.
Filoktodos’un attığı bir okla, kasığından yaralanan Paris ölür. Oğlu Prens
Askanios’un elinden tutan Prens Aineas(ENES), 80 yaşındaki gözleri görmeyen
babasını sırtına alarak İda dağına kaçar. Oradan, İtalya’ya geçer. Yanında,
Truva’dan kaçırdığı kutsal heykel Palladion vardır. Tiber nehri
kenarındaPallantea şehrinin bulunduğu yere varır, Roma şehrinin kurulacağı
Pallantinus tepesini geçer. Burada, yerli Krallarla ve Yunanistan göçmeni
krallarla savaşır. Ünlü Vergiliyüs-Virgil- bu Yiğidin öyküsünü
destanlaştırır.”Aenais” adını verdiği destanını tamamlayamadan ölür. Bu
destan, Roma edebiyatının şaheseri sayılır.
Efsane bu ya; bu Yiğit Aineias, İngiltere’ye geçer, İngilizlere göre; İngiliz ulusu
bu Yiğidin soyundan gelmektedir.18’inci asra gelinceye kadar; İngilizler bu
inançlarına dört elle sarılmışlardır. Truva savaşı, Anadolu halklarını ve
Krallarını birleştiren Truva’ya karşı birleşen Yunan yarımadası devletlerinin ve
bağımsız şehirlerinin yaptığı bir savaştır. Bu savaşta; Anadolu birliğinin ekseni
HEKTORDUR. HEKTOR, BİR BAKIMA MUSTAFA KEMALDİR. Mareşal Gazi
Mustafa kemal’in, Büyük taarruzumuzun geliştiği bir zamanda
116
söylediği;”HEKTORUN İNTİKAMI ALINMIŞTIR”, SÖZÜ BU BAKIMDAN ÇOK
ANLAMLIDIR. İşin en ilginç yanlarından birisi de; Fatih Sultan Mehmed’in, Papa
ikinci Pius’a yazdığı mektuptur:”Bizler, sizlerle akrabayız. Biz, Truva’nın
intikamını Rumlardan alırken onlara yardım etmenizi
anlayamıyoruz.”Çanakkale’ye, Osmanlı İmparatorluğunu yıkmağa gelen batılı
emperyalistler, Haçlı güçlerine ek olarak, Anadolu ve Atina mitolojisini de
beraberlerinde getirmişlerdir. Yahudi Peygamberi Davut’un bir sapan taşı ile
öldürmüş olduğu Golyat isimli devi de, bir savaş gemisi yaparak onu da
Çanakkale önlerine, Gelibolu’nun karşısına getirmişlerdir. BU TÜRK ASKERİNE
ÖLÜM KUSAN GOLYAT’I DA BİR TÜRK TORPİLİ BATIRMIŞTIR. Truvalı Prens
Aineas’ın torunları olan İngilizler! Fatih Kral Agamemnon’un mirasçıları olarak,
GELİBOLU’YA VE ANADOLU’YA GELMİŞLER!
TÜRK SİLAHLI KUVVETLERİNİN VATANSEVERLİĞİ VE YİĞİTLİĞİ
KARŞISINDA tası ve tarağı toplayarak, bir gece yarısı firar eden İngilizler ve
bağlaşıkları, Truva’yı da, Aineas efsanesini de bizlere bırakıp, çekip
gitmişlerdir. Şimdi de, üzerinde binlerce senedir yaşadığımız bu vatanımızda,
BİZLERİ FUZULİ İŞGALCİ YERİNE KOYMAK İÇİN; BU, AGAMEMNON’DA
TESLİM ANLAŞMASINI İMZALATMA YOLUNU SAHNELEMİŞLERDİ.
TÜRKİYE BÜYÜK MİLLET MECLİSİ BAŞKANI VE BAŞKOMUTAN
MAREŞAL GAZİ MUSTAFA KEMAL; ULUSALKURTULUŞ SAVAŞI SONUNDA;
yendiği yunanlıları, Agamemnon’un veletlerini, Mudanya limanında demirli
bulunan gemilerinden indirmeden, AİNEAS’IN VELETLERİNE VE ÖTEKİ
YARDAKÇILARINA ATEŞKESİ İMZALATTIRMIŞTIR. Böylece, mağlubiyetimiz
sonunda, başımıza geçirilmek istenen Mondros ve Sevr yularını parçalayıp,
atmıştır. Mondros’ta imzacı yalınız İngiltere iken, Mudanya’da; Fransızlar ve
İtalyanlar da, yenilgilerini onaylamışlardır. Mudanya Ateşkes Antlaşması, Ulusal
Kurtuluş Savaşımızın değil, Birinci Dünya Savaşı’nın ateşkes antlaşması
olmuştur. Onun için Lozan’a başımız dimdik yürümüştük. Kimler ne derlerse
desinler, kimler ne sentezlerle uğraşırlarsa uğraşsınlar, BİZLER, ATATÜRK’ÜN
VE DOLAYISI İLE ANADOLU’NUN MİRASÇILARIYIZ Bizler, Anadolu yarımadası
üzerinde yaşamış olan uygarlıkların mirasçısıyız. Yoksa Osmanlının
başkalarına hovardaca peşkeş çektiği Anadolu’yu ve Rumeli’yi anlımızın akı ve
kanımızın pakı ile yeniden geri almadık mı? Bizler; Osmanlıdan öncekilerin
mirasçısıyız.
1915yılında; Gelibolu’ya çıkarma planlarını Yunanistan
Genelkurmay Başkanlığı hazırlayarak İngilizlere sunmuştu. İngiltere
kraliçesinin Kocası; Sakarya Meydan Muharebesinde yenmiş olduğumuz,
Yunan Ordusunun ikinci kolordu komutanı korgeneral Prens Andrea idi.
İspanya Kralı Juan Karlos ta, Ulusal kurtuluş Savaşımıza Yüzbaşı rütbesinde
katılan ve sonradan Yunanistan Kralı olan Prens Paul’un kızı Prenses Sofia’nın
kocasıdır. Bizler, Asya bozkırlarından gelenlerle, Anadolu’da kalanların
Kızları ve Oğulları olarak, ANADOLU UYGARLIK GELENEĞİNİ SÜRDÜRMEYE
KESİN OLARAK KARARLIYIZ.
Truva’yı yakıp, yıkarak ve dahi yağmalayarak ülkesine dönen Kral
Agamemnon, Priamos’un akıllı kızı, Kassandra’yı da kapatma olarak sarayına
götürür. Isparta Kralı Menelaos ta, bir manastıra sığınan karısı Güzel Helena’yı
117
öldürmek için kılıcına davranır. Helena’nın çıplak memesini ve dahi çıplak
vücudunu görünce, öfkesi geçer ve O’nu öldürmekten de vazgeçer: eski
karısını yanına alarak, sarayına döner. Kral Agamemnon bu kadar şanslı
değildir. Agamemnon’un karısı ve Kraliçe Helena’nın kız kardeşi olan
Klytaimestre; Kral Agamemnon’un öz amcaoğlu Aigistihos ile sevişmekte ve
kızı İfijeni’yi kurban ettiği içinde, Agamemnon’a içerlemektedir. Bu nedenle de,
Kral Agamemnon’u ve Kassandra’yı, gözünü kırpmadan öldürür. İtalya’da, bir
tren yolu geçidinin adı Kassandra’dır.
Bu nedenle ve Aineais destanı nedeniyle, İtalyanlar da, Türkiye’den pay
istemektedirler. Fransızlara ne oluyor dersiniz? Ölü soygunculuğu, bizi öldü
sanmalarından dolayı yanılma.
C.
KARILARINA BİLE SAHİPOLAMAYAN Yiğitlerin! Veletleri,
TÜRK’ÜN VATANINA NASIL SAHİP OLABİLİRLER?
30 Ekim 1918 tarihli Ateşkes teslim anlaşması, Agamemnon’un sarayında
imzalansaydı bile, MUSTAFA KEMAL PAŞA VE TÜRK ULUSU İÇİN NE
YAZARDI? İsimlerden ve masallardan yarar umanların varlığı ortadayken,
başkalarının masallarından yarar umma düşümüzü anlayabilmiş değilim. PARİS
adı, Fransa’nın başşehrine verilmiş! Siirt İlimizin PARİS adlı köyüne ne denilir?
MAREŞAL GAZİ MUSTAFA KEMAL, HİTİTLERDEN VE SÜMERLERDEN
BAŞLAYARAK, ANADOLU’NU GERÇEK TAPISINI ARARKEN; TÜM TARİHİMİZİ
400 ÇADIRLIK BİR KAFİLEYE BAĞLAMAK, AKLIN VE VİCDANIN ALACAĞI İŞ
MİDİR?400 çadırla başlayan işgâl öykülerine, Türklüğün kökünü ve kökenini
bağlamak, iş değildir. Elin oğulları, Hititçedeki, SU VE ekmek ANLAMINA
GELEN WATER, NANNEA kelimelerine ve bir Latin Ozanının yazdığı AİNEİAS
DESTANINA SARILARAK HAK VE HUKUK İDDEASINDA BULUNURLARKEN,
KENDİ KENDİMİZİ İNKÂR, DUYULMUŞ VE GÖRÜLMÜŞ BİR ŞEY DEĞİLDİR.
Üstündeki ve altındaki değerlere sahip olamadığımız VATANIMIZA, O’NUN,
BUNUN VE DAHİ ŞUNUN DESTEĞİYLE Mİ SAHİP OLACAĞIZ?
Kenarından ve köşesinden ÜLKÜMÜZÜ VE ÜLKEMİZİ
KEMİRENLERE TANRIMIZ AKIL VE VİCDAN VERSİN.
D.
KAYNAKÇA
Azra Erhat, Mitolojik Sözlük,
Çanakkale Muharebeleri, çeşitli kaynaklar.
Prof.Dr. Pierre Renouvin ,Birinci Dünya Savaşı,
Ali Naci Karacan, Lozan ve İnönü.
TC.
OSMAN TÜRKOĞUZ
osmanturkoguz@gmail.com
118
VII.
İHANETLER SÜRDÜKÇE!
TC. OSMAN TÜRKOĞUZ
TV. İzmir,16 Ekim 2008.
osmanturkoguz@gmail.com
A.
AZINLIKLAR VE MİSYONERLER.
“Bu coğrafya’ya lâyık bir ulus olduğumuzu kanıtlayamazsak;
Kara gözümüzün hatırı için bizi bu coğrafyada yaşatmazlar.”
MAREŞAL GAZİ MUSTAFA KEMAL.
“Tarihin piyonu mu olacağız, yoksa tarihin öznesi mi olacağız? Geçmişte
olduğu gibi tarihin öznesi olmaya daha yatkınız, yani tarihi biz yapacağız.
Yapılan olmayacağız ve biz yapacağız. Yapmak için bilgili olmak zorundayız. İyi
eğitimli olmak zorundayız, bunun için okumak zorundayız. Başka hiçbir
alternatifi yok, okuyacaksınız. Fransa, Osmanlı İmparatorluğu bünyesinde 500
okul açmış, İngiltere 178,Amerika 426,Almanya 140 okul açmış; sadece bu Dört
devletin açtığı okul 1244.Kim idare eder bu imparatorluğu?1878’e kadar hiçbir
misyoner okulunda Türk öğrenci, Müslüman öğrenci okutulmamıştır! Kim
yönetir bu devleti? Siz Gençler okuyacaksınız, okumalısınız!”
Profesör DR. YUSUF HALAÇOĞLU, Türkiye’nin derin kökleri, OSMANLI KİMLİĞİ
VE AŞİRETLER, ÖNSÖZ.
Osmanlı Anadolu Selçuklularının yönetim biçimini aynen uygulamış;
İmparatorluk olunca da Türklük asabiyetini yitirerek Selçuklular gibi tarihin çöp
çukuruna yuvarlanmıştır. Eski Türk geleneklerini benimseyen Osmanlı
kozmopolit bir devlete dönüşünce de Türkten korkmaya başlamıştır. Türklerde
Dört anayön vardır ve kutsaldır. Haftanın dört günü de kutsaldır. Osmanlı
devletinde Hükümet haftanın Dört gününde toplanırdı. Bab’ıhümayun/Bab’ı
Meşihat/Bab’ı Seraskeri ve Bab’ı Âli DÖRT ÖNEMLİ ANA KURUM İDİ.
Şamanizm’den gelmeydi.24’te kutsaldı. Anadolu’ya yerleştirilen Türk aşiretleri
Türkçe Aşiret adlarını taşıyan köy ve kasabalara yerleştirilmişti. Bendeniz;
OĞUZ’UN YİRMİDÖRT oğlunun adlarını taşıyan aşiretlerin yerleşme adlarının
da aynı olduğunu arşivime aldım. Meraklı olanlarımız Profesör DR. Yusuf
Haçaloğlu’nun yukarıda adını verdiğim kitabına bakabilirler. Rize’de Sayın Bay
Recep Beyimizin doğup büyüdüğü RUM Köyünün adı da POTOMA olarak
Osmanlı köy envanterine geçirilmiştir. Gariptir ama çok acı bir gerçektir: Bu
Rum köyünden çıkan ve Türklüğe düşmanlığını yüksek sesle haykıran bir
kişiye karşı Oğuz’un soylarından tek kişi ÖNE Çıkamamıştır. Mustafa Kemal’in
kurmuş olduğu CH PARTİSİNİN başına geçen Zat ta Hem Kürtlüğünü hem de
Peygamber soyundan indiğini, Sait’i Kürt’e nazire olarak ilan etmekten
utanmamıştır. Demek ki bu zat Dağ Arabı olmaktadır!
Şimdi de gelelim yazımıza:
119
“Malatya cinayetleri üzerine; Misyonerler, Misyonerlik Faaliyetlerini bir süre,
askıya alma kararı aldılar.”Yazılı basın.
“Dört ayet ezberledim; bu Aptallara (30) sene imamlık yaptım” Mordoğan
doğumlu bir Rum Papazının itirafı
Önce; Trabzon’da, İtalyan Uyruklu bir Katolik Papazı öldürüldü. Papazın katili,
(16) yaşında bir Türk genci çıktı. Irak’tan ülkemize geldiği saptanan cinayet
tabancasını Katilin Ağabeysi vermiş!
Daha sonra; İstanbul’un göbeğinde ve GÜPEGÜNDÜZ; HRAN DİNK adlı bir Türk
GAZETECİSİ, tabanca ile öldürüldü. HRAN DİNK’İN KATİLİ YİNE TRABZONLU
BİR TÜRK Genci çıktı.”Böylece; Türk ve Türklük Düşmanlarının ellerine Türlük
aleyhinde kullanacakları bir fırsat daha geçti; “ diye, ne yapacağımıza karar
veremez bir ürküntü içersinde çırpınırken; yepyeni bir facia haberi dünyamızı
yerinden oynattı: Malatya’da Hıristiyanlık propagandası yapan üç kişi,
işkenceler altında, boğazları kesilerek öldürülmüştü.Tüm bu feci olaylar
olurken; bizler, Türban- Mürban,Ümmet- Mümmet, Müslim- Gayrı Müslim, Alt
kimlik- Üst kimlik yutturmacaları üzerinde, ÇAĞDIŞI VE ATATÜRK DEVRİMİNE
TERS POLİTİKA YAPMAKLA uğraşıyorduk.
Daha sonra; çok vahim bir utanmazlık ortaya çıkartıldı: Trabzon İl Emniyet
Müdürlüğü’nün çay ocağında; Hrant Dink’in katilinin boynuna Türk bayrağı
asılarak, ULUSAL BİR KAHRAMANMIŞ gibi; fotoğrafı yayımlandı. İşin daha
kötüsü, bu fotoğrafı çeken emniyet görevlileri,” bu fotoğraf, Garaj Jandarma
Karakolunda çekilmiştir;” yalan ve iftirasına başvurdular.
Katiller, cahiller, tarikatçılar, sözüm onlara, milliyetçi geçinenler; TÜRK
ULUSUNU yerden yere vuracak eylemlerini yaparlarken; bizler, öyle uykusuna
yatan mandalar gibi; ağızlarımızda kelime salatalarıyla derin uykulardaydık.
Akıllara sığmayan bu Kanlı eylemler üzerine; akıllara durgunluk verecek
davranışlar sergiledik. Öldürmek, çaresizliğin en çarpıcı ifadesidir.
Anadolu’da yaşamış Büyük FİLEZOF EPİKTETOS’UN “Düşünceler ve
Sohbetler” adlı eserinde; öldürmenin çaresizliğini anlatan bir öykü vardır:
Roma imparatoru, FİLOZOF EPİKTETOS’A:
- ”Ben, her şeye muktedirim. Sözümü dinlemeyecek olan seni, bir çırpıda
öldürtmek gücünde ve yetkisindeyim;” diyerek, gürler. FİLOZOF EPİKTETOS,
gayetle sakin bir şekilde:”Ben, size benim istemediğim bir şeyi zorla
yaptıramazsınız dedim. Beni öldüremezsiniz demedim; beni öldürmeniz, benim
istemediğim bir şeyi yaptıramamış olmanızın çaresizliğindendir.” Deyince;
Haşmetli ve dahi Dehşetli Roma İmparatoru şişer ve öylece kalakalır. Öldürmek
son çare değildir. Zalimler, masumları öldürdüklerinde, son ölümün kendilerine
geleceğinden habersizdirler. İnsanları okutmazsanız ve dahi insan gibi
yaşatmazsanız, onların işledikleri suçların ve yaptıkları hataların altında
kalmaktan sizi hiçbir kimse kurtaramaz.
Önce; (AZINLIK—EKALLİYET)nedir? O’nu tanımlayalım. ATATÜRK DİL VE
TARİH YÜKSEK KURUMU’NUN, Türkçe Sözlüğüne bakalım. c.1, s.120.
120
AZINLIK, ĞI,İS.
1-Bir toplulukta, herhangi bir nitelik bakımından ayrı ve ötekilerden sayıca az
olanlar; EKALLİYET, ÇOĞUNLUK KARŞITI.
2-Sosyolojik. Bir ülkede, egemen ulusa göre ayrı soydan ve sayıca az olan
topluluk, ekalliyet hükümeti, mecliste çoğunluğu olmayan bir siyasi partinin
kurduğu hükümet. Azınlıkta kalmak; toplulukta belli bir sorun üzerine oy
verenler, karşı düşünceye oy verenlerden daha az olmak.”
Profesör Dr. Pars Tuğlacının yaratmış olduğu DEV SÖZLÜK, OKYANUS’A bir
göz atalım. c.1, s.199.
AZINLIK-ĞI,İ.
1- Bir toplulukta, her hangi bir nitelik bakımından ayrı ve ötekilerden sayıca az
olanlar, ya da bunların bu hali. OSM. EKALLİYET. İng.Minorıty, Fr. Minorıte. FelSos. Bir ülkede, egemen olan ulusa göre sayıca az olan, kendilerini başka etnik
kökten sayan ve aralarında ayrı bir dil ya da din bağı olan topluluk.”AZINLIK’IN
sözlük anlamı bu
A-Misyon, misyoner, misyonerlik nedir? Bunların da sözlük anlamlarına
bakalım. OKYANUS, C.3.S.19B-Misyon, i.Fr. Mission
1- Bir kimseye bir şey yapmak üzere verilen özel görev.
2-Bir hükümetin, bir kimseye verdiği belirli ve özel görev.
3-Dini, diplomatik, bilimsel v.b.bir görev yüklenmiş kimselerin tümü(diplomatik
misyon).
B-Misyoner, i.Fr. Missionnere.
1-İç ya da dış misyonlarda görev alan RAHİP, PAPAZ, DİN ADAMI.(
İng.missionnary)
C-Misyonerlik-ği.i.
1- Misyonerin yaptığı iş.Misyoner olma hali.
2- Genel anlamda; başka dinden olan iş, Başka dinden olanları, kendi dinine
kazandırmak için kurulan dernek.
3-Özel anlamda, Hıristiyan olmayan ülkelerde, Hıristanlığı yaymak amacıyla
kurulan ve bu amacı güden kurum.”
Bazı köşe yazarlarımız, bu MİSYONERLİK OLAYLARINI hayali varsayımlarla
özdeşleştirmek gayretine düştüler. Her birisi Rahmetli Ahmet Mithat Efendi
olup çıktılar. Hıristiyanların ülkemizde faaliyet göstermeleri doğal bir hak
sayılmalıymış! Ülkemizde bulunan Hıristiyanların Kiliseleri, Şapelleri,
Metropolitlikleri; Yahudilerin de Havraları vardır. Bu gibi ibadet yerleri, Türkiye
Cumhuriyeti’nin koruması ve güvencesi altındadır. Amma ve lakin ülkemiz
genelinde yoğun bir biçimde sürdürülen ve MİSYONERLERCE YÜRÜTÜLEN
HIRİSTİYANLAŞTIRMA FAALİYETLERİ, İBADET HÜRRİYETİİNİN SINIRLARI
İÇERSİNDE GÖRÜLEMEZ VE GÖSTERİLEMEZ. Bu, gırtlağına kadar
121
borçlandırılan bir ülkenin egemenlik hakkına yapılmış fiili bir müdahaledir. Bu
konuya, tarihten örnekler vererek, tekrar döneceğiz
.
Sayın Metin Gökçe’nin dilimize kazandırdığı çok değerli bir kitap var: Prof.Dr.
Pierre Benouvin’in “Birinci Dünya Savaşı.”
X1X’uncu asırda gelişen Sanayi, çok büyük ham madde ihtiyacına neden
olmuştu. Az gelişmiş ya da hiç gelişememiş ülkelerde, DİNİ PROPAĞANDA, EN
ETKİLİ BİR SİLAH OLARAK KULLANILMIŞTIR. Prens BİSMARK’I azleden İkinci
Wilhelm, İstanbul’a, Kudüs’e ve Halep şehrine gitmiş, Müslüman olduğu
söylentileri yayılmıştır. Bir taraftan, Müslümanlar okşanırken; diğer tarafta,
Misyonerler, İslam Dünyası’nın dibine dinamit koymakla uğraşmaktaydılar.
Osmanlı İmparatorluğunda EĞİTİM MİSYONERLERİN EMRİNE VERİLMİŞTİ!
Sultan Abdülhamit’in yaptırdığı bir araştırma; Osmanlı İmparatorluğunun
sınırları içersinde(392) azınlık okulunun Misyonerlerin EMİR VE DENETİMLERİ
altında olduğunu ortay koymuştur. Prof.Dr. Pierre Benouvin, durumu şöylece
değerlendirmektedir:
”Nihayet, İslam Dinindeki devletlerin siyasal hayatına liberal ve demokratik
fikirlerin sokulması daha da kolay değildi. Her ne kadar, Paris’te ve Londra’da
sürgün hayatı yaşamış olan “JeunesTurc”-Jön Türkler-Abdülhamit istibdadına
saldırmışlarsa da, onlarda, otoriter bir rejime bağlı kalmışlardır. Hıristiyan
Avrupa, kendi din düşüncelerini yayma yolunda, durmadan çaba göstermiştir.
Katolik, Protestan, dahası Ortodoks Misyonerleri, “İncil’”i duymamış olanlara
karşı bir ödevi yerine getirdikleri duygusundan hareket ediyorlardı…
Hıristiyanlık doktrinini yayan misyoner, bundan dolayı bir uygarlık şeklinin,
Hıristiyanlığın temelindeki”Avrupa Uygarlığı’nın propagandasını yapmış
oluyordu…”
“XX’ inci yılın ilk yıllarında; Avrupa’nın dışında, Hıristiyanlığı yaymağa
çalışan(18.000) Misyoner,”vicariast”ve “prefectures” adı verilen örgütlerin
içersine alınmış ve propaganda yönetimine bağlanmıştı.(8.000) Protestan
misyoneri de, dünyanın her yerine dağılarak çalışıyordu. Osmanlı
imparatorluğunda ayrı bir durum vardı: Bu İmparatorluğun kapladığı ülkelerde,
Müslümanlık, ortadan kaldıramadığı öteki dinlerin üstüne yerleşmişti. Bundan
başka,”KAPİTİLASYONLARIN” koruduğu Katolik misyonerleri ÜÇ YÜZ YILDIR,
BU MEMLEKETLERDE ÇALIŞMAKTAYDILAR. Cizvitler Suriye’de, Dominikler
Filistin ve Irak’ta önemli sonuçlar elde etmişlerdi. Bununla birlikte, Müslüman
çevrelerde, hiçbir başarı gösterememişlerdi.” Prof. Dr. Pierre Benouvin,
Misyonerlik olayının dünya çapında çalışmalarını ve aldıkları sonuçları, uzun,
uzun anlatmakta; ilkel dinlere sahip zenciler üzerinde aldıkları önemli sonuçları
anlatmaktadır. Bu konuda, Afrikalı bir devlet adamının anlatımı misyonerlik
çalışmalarını en çarpıcı bir biçimde, gözler önüne sermektedir:
“AVRUPALILAR GELDİKLERİNDE; ELLERİNDE KİTAPLARI VARDI. Bizim de
arazilerimiz vardı. GÖZÜMÜZ KAPALI OLARAK, KİTAPLARINI OKUMAMIZ İÇİN
KİTAPLARI BİZE VERDİLER. GÖZLERİMİZİ AÇTIĞIMIZDA, KİTAPLAR BİZİM
ELİMİZDE; ARAZİLERİMİZ DE AVRUPALILARIN ELLERİNDEYDİ.”
122
Osmanlı İmparatorluğu’nun içersine düştüğü yüz kızartıcı durum; 1839
Tanzimat fermanı ve 1856 Islahat fermanından sonra; büyük devletlerin ve
azınlıkların çok büyük baskılarının oluşturduğu çaresizliklerin ve korkaklıkların
bir uzantısıdır.
Sürekli ve planlı bir şekilde yürütülen bu müdahaleler, Osmanlı
İmparatorluğu’nun egemenlik hakkını ipotek altına sokmuştur. KATOLİK,
ORTODOKS VE PROTESTAN KİLİSELERİ, ÜLKELERİNDEN DAHA GÜÇLÜ VE
ÖRGÜTLÜ BİR BİÇİMDE, OSMANLI İMPARATORLUĞUNA YERLEŞMİŞLERDİR.
Büyük il merkezlerinde kurulan metropolitliklere bağlı kiliseler, tam bir askeri
disiplin altında, istihbarat faaliyetleri de dâhil olmak üzere, ülkemiz aleyhinde
çalışmışlardır. Ulusal Kurtuluş Savaşı yıllarında; kiliseler, her türlü din dışı, din
ile bağdaşmayan işlerde faaliyet göstermişlerdir. İzmir metropoliti
Hristostomas, Averof zırhlısı süvarisi Mavraki ile İzmir’in işgalini planlayıp,
Yerli Rum çetelerini örgütlemiştir. Kiliseler, silah deposu haline
sokulmuştur.15.Mayıs.1919 tarihinde; İzmir’e çıkan Yunan askerlerini tuz ve
ekmekle karşılayan bu Metropolit, onları takdis etmiştir. Hristostomas’ın asıl
adı Meletyos’tur. Metropolit olunca; Rumca,” altın ağızlı” anlamına gelen
Hristostomas adını almıştır. Yunanlılar, Gediz galibiyetinden sonra; Kütahya’da
bir savaş konseyi toplamışlardı. Hristostomas, bu toplantıya, iki metropolit
göndermişti. Efes Metropoliti Aftimos, Yunan Ordusu’nun Ankara’ya yürümesi
için çılgınca çalışmıştı. Hıristiyan din adamları, Kralın başkanlığındaki bir savaş
konseyine girerek, KRALIN, POLİTİKACILARIN VE YUNAN GENERALLERİNİN
ÜZERİNDE MANEVİ BİR BASKI OLUŞTURMUŞLARDI.
Misyonerlik Faaliyetleri, İngiltere, Fransa, Rusya ve A.B.D.LERİ’Nİ tam yetkili
kıldığı ve her türlü desteği sağladığı Hıristiyan din adamlarınca yürütülmüştür.
Bunlar, azınlıklar için KATOLİK,
ORTODOKS VE PROTESTAN OKULLARI AÇARAK, Osmanlı vatandaşı
gayrımüslümleri eğitmişlerdir. Osmanlı devleti, tam bir çaresizlik ve çıkmaz
içersindedir.
B.
ERMENİ İSYANLARI
Misyonerler, Hıristiyanlık eğitiminin yanı sıra, MİLLİYETÇİLİK FİKİRLERİNİ VE
HİLAL HAÇ KAVGASINI DA AŞILAMIŞLARDIR. Bu konuda, yayımlanmış çok
eser vardır. Biz, belgelerimizi Sayın Dr.M. Hidayet Vahapoğlu’nun “Osmanlıdan
günümüze Azınlık ve Yabancı Okulları,” adlı eserinden alacağız. Ermeniler,
Gregoryen olmaları nedeniyle, Papalığın ve Hıristiyan dünyasının ilgisini
çekmiştir. Katolik ve Protestan misyonerlerince açılan okullarda, Müslümanlara
karşı din düşmanlığı ve ulusal bağımsızlık fikirleri işlenmiştir. Merzifon’daki
Amerikan kolejinden HINCAK VE RUM PONTUS faaliyetleri yönetilmiştir.
Van’daki Çarlık Rus konsolosları,1870-1880 yıllarında; bağımsızlık duygularıyla
dopdolu bir Ermeni gençliği yetiştirmişlerdir. “ATATÜRK” ADLI BİR KİTAP
YAZARAK, ÜLKEMİZDE VE DÜNYA2DA ÜNLENEN LORD KİNROSS, Van’da,
İngiliz konsolos yardımcılığı görevinde bulunmuş ve, ve Ermeni soykırımı
yalanları ile dopdolu Mavi Kitaba imzasını atmıştır. İslam Ansiklopedisinin
Kürtler maddesini, İngilizlerden aldığı altınlara karşılık olara, Çarlık Rusya’nın
Erzurum konsolosu Minorski’nin yazdığı söylenmektedir.
123
Bu nedenle; önemli Ermeni ayaklanmalarını şöylece sıralayabiliriz:
Erzurum İsyanı-----------------------1890
Musa Bey olayı-----------------------1890
Kumkapı gösterisi--------------------1890
Merzifon, Kayseri ve Yozgat olayları—1892-1893
Birinci Sason İsyanı-------------------1894
Bab’ı Âli Olayı------------------------ -1895
Zeytun İsyanı-------------------------- 1895
Trabzon, Gümüşhane, Bayburt, Erzurum, Hınıs, Muş,
Bitlis Olayları----------------------------1895
Birinci Van İsyanı---------------------- -1896
Osmanlı Bankası baskını------------ -1896
İkinci Sason İsyanı---------------------- 1904
2’inci Abdülhamit’e Suikast--------- 1905
Adana Olayı---------------------------- -1909
1914 Olayları--------------------------- 1914
2’inci Van isyanı----------------------- -1915
Şebinkarahisar isyanı---------------- -1915
“Yukarıdaki tarih ve olaylarla günümüzdeki Ermeni terör olayları mukayese
edilirse, ermeni hareketlerinin tertiplendiği dönemler, Osmanlı Devleti’nin ve
Türkiye Cumhuriyeti’nin iç ve dış mücadeleler verdiği, zor şartlar altında ve
güçsüz olduğu dönemlerdir. Bu da, Ermenilerin güç ve otorite karşısında sinen
bir yapıda olduğunu gösterir.”
C.
İLK MİSYONERLİK FAALİYETLERİ.
İlk misyonerlik çalışmaları, Hz. İsa’nın Havarilerinden olan ve adını PAVLUS
olarak değiştiren, Roma’da, işkence ile öldürülen ve Azizlik mertebesi verilen
kişi tarafından yapılmıştır. Bu kişinin çalışmaları sonucu; Anadolu’da ve
Makedonya’da çok sayıda kilise kurulmuştur. İkinci Misyonerlik faaliyeti;
Roma’da, Papanın misyon başkanlığında,1662 tarihinde örgütleniştir. S.G.E.
S.33
Protestan misyonerlik örgütleri içinde en etkili olanı, AMERİKAN BOART OF
COMMİSSİONERSFOR FOREİGN MİSSİON adlı misyonerlik örgütüdür. Bu
örgüt, Osmanlı İmparatorluğu’nun çeşitli bölgelerine çok sayıda misyoner
göndermiştir. Örnek verecek olursak:
1-Batı Trakya’ya yönelik olarak 6
2-Kıbrıs’a yönelik
3
3-Musevilere yönelik
4
4-Batı Anadolu’ya yönelik
227
5-Orta Anadolu’ya yönelik
98
6-Doğu Anadolu’ya yönelik
102
7-suriye2ye yönelik
59
8-Avrupa Türkiyesine yönelik
Toplam olarak: 540 misyoner. s.g.e. s.35
124
XVII’ inci y.y.da; Fransa, Cizvitler ve Fransiskenlerle, Osmanlı Devleti’nin
başına bin türlü dert ve bela getirmiştir.Katolik, Paris Capucin Cemiyeti Vaizi
Rahip Pasifico,1621 yılında; İstanbul, Kıbrıs, Suriye , Filistin ve Irak’ Capucin
Manastırları kurmuştur.XVIII ve XIX’UNCU yüzyıllarda;Protestan misyoner
faaliyetleri büyük boyutlarda olmuştur.Özellikle;
İngilizler tarafından kurulan misyonerlik örgütleri, çok etkili bir biçimde,
Osmanlı Devletini
İçeriden sarsmıştır. Beyrut’ta, Cizvit papazları tarafından, Saint Jozef
üniversitesi kurulurken, İstanbul’da da Amerikan Protestanları tarafından,
Amerikan Robert koleji kurulmuştur.
“Amerikalıların, Osmanlı Devletine ilgi göstermeleri üç nedene dayanıyordu:”
D.
EKONOMİK DURUM VE İMKÂNLAR.
1.
EĞİTİM VE HAYIR KURUMLARI
“Misyonerler ve onları gönderen devletler tarafından kurulan EĞİTİM VE HAYIR
KURUMLARI’NIN VARLIĞI. Osmanlı Devletinde, kalıcı Amerikan bağı,
misyonerlerce kurulup işletilen eğitim ve hayır kurumlarının faaliyetleri sonucu
oluşmuştur. Amerikan Misyonerleri’nin sahip oldukları mülk varlığı,1879’da
(100.000.000) Dolara ulaştığı tahmin edilmektedir.1914 TARİHİNE
GELİNDİĞİNDE; Osmanlı Devletinde, doktor ve eğitmen kisvesi altında,
(1000)’den fazla misyoner çalışmaktadır. Reverend William Goodel, İNCİL’İ
ERMENİCE VE TÜRKÇEYE ÇEVİRMİŞTİR. Bursa, Trabzon ve Erzurum’da
kurulan misyonlarla, 1869 yılında, görev sayısı (21)’e yükselmiştir.1896 yılında;
Amerika’dan 7,İngiltere’den 4 ayrı kiliseye bağlı misyonerler, tüm ülkeye
dağıtılarak, görev sayısı 869’a yükselmiştir. Bu tarihte; Anadolu’da, Amerikan
misyonu bulunan şehirler şunlardır: Bursa, İzmir, Merzifon, Kayseri, Sivas,
Trabzon, Erzurum, Harput, Bitlis, Van, Mardin, Adana, Haçin, Ankara, Yozgat,
Amasya, Tokat, Arapkir, Malatya, Palu, Diyarbakır, Urfa, Birecik, Elbistan,
Tarsus ve İstanbul.”Misyonerler, hastane teşkilatlanması şeklinde çalışmalarını
sürdürmüşlerdir.
1910 yılı ve sonrası yapılan (42.693)tıbbi müdahalenin, sadece(185)’i Türklere
yapılmıştır. Tek, tek görevlendirilen misyonerlerin yerini, dış devletlerce tam
destekli ve dev finans kaynaklı, ÖZEL EĞİTİM SİSTEMLERİ ALMIŞTIR. BU
İŞLER OLUP, BİTERKEN; OSMANLI VATANDAŞI TÜRKLER, HÂLÂ, ELİF, CİM,
DALLI. ARAP GAZVE ÖYKÜLERİYLE DESTEKLİ, POZİTİF BİLİMLERE ARKASI
DÖNÜK BİR ANLAYIŞLA YARATILAN EĞİTİM SİSTEMİYLE UYUTULMAKTAYDI.
Köylere kadar yayılan misyoner okulları, EMPERYALİZMİN ELİNDE ÇOK
GÜÇLÜ BİR SİLAH OLMUŞTUR
Osmanlı vatandaşlarını birbirlerine düşman etmiştir. Ülke, bağımsızlık
mücadelesini veren kamplara bölünmüştür. Ayrılıkçı Arap liderlerinden Refik
Rızzık Sellum, Osmanlı Divan’ı harbi huzurunda, aynen şöyle ifade
vermiştir:”Ben, Fransız okullarında okudum. Bugün, Suriye, Irak ve Lübnan’da
Eşraf ve ağaların çocukları, Cizvit okullarında okur. Öteki Arap diyarlarında ise
İngilizce hâkimdir. Onlar, ya İngiliz okullarında, ya Amerikan kolejlerinde
125
okurlar. Hepsinin gayesi, Türkler hakkında benim sahip olduğum bilgileri telkin
etmektir. Hepsi için ortak düşman Türklerdir. Bu itibarla, Arapları malûm ve
hatta gayrı malûm sevketmek, emelinde olanların ele alacakları yegâne konu,
Türk düşmanlığıdır. Zannediyorum ki, bizim hatamıza bizden sonrakiler de
ister, istemez düşeceklerdir.”
2.
KAPİTİLASYONLAR.
Bir yandan, yoğun bir şekilde yürütülen misyonerlik faaliyetleri; diğer yandan,
çeşitli tarihlerde, yabancı devletlere verilmiş olan KAPİTİLASYONLAR,
YABANCI DEVLETLERİN, OSMANLI DEVLETİNİ ÇÖKERTME AMACINA HİZMET
ETMEKTEYDİ.
Başlangıçta ekonomik Olan bu imtiyazlar, sonraları, DİNİ, SİYASİ, ADLİ VE
SOSYAL BİR MÜDAHALE HAKKI KAZANDIRMIŞTIR
Kapitülasyonlar, değişik adlarla ve değişik yorumlarla, Osmanlı devletini ve
Osmanlı vatandaşlarını çepeçevre kuşatmıştır:
-“ŞARK MESELESİ,”
- “KATOLİKLİĞİN, ORTODOKSLUĞUN VE PROTESTANLIĞIN HAMİLİĞİ,”
-“HIRİSTİYANLARIN KUTSAL YERLERİNİN KORUYUCULUĞ,”
-“GAYRIMÜSLÜMLERE TANINAN, IRZ, NAMUS, CAN VE ÖĞRETİM EŞİTLİĞİ,”
-“ERMENİLERLE MESKÛN YERLERDE, İSLAHAT YAPILMASI,
En sonunda da,”muhtar bir Ermeni yurdu.”En sonunda da, bağımsız bir Ermeni
Devleti’nin kurulması, gündeme getirilmiştir.
ÇEŞİTLİ DEVLETLERE VERİLEN KAPİTİLASYONLAR.
1346 Bizans,
1365 Raguza,
1451 Cenova,
1455 Venedik,
1460 Floransa,
1535 Fransa,
1579 İngiltere,
1612 Hollanda,
1615 Avusturya,
1737 İsveç,
1740 İki Sicilya krallığı,
1746 Danimarka,
1747 Toskanya,
1761 Prusya.1782 İspanya;1783 Rusya;1821 Sardunya;1830 A.B.Devletleri;
1838 Belçika; 1839 Bremen, Lübeck, Hamburg;1843 Portekiz; 1855
Yunanistan!;1858 Brezilya; 1870 Bavyera.
Kapitülasyonlar, Önce, “İHSAN,”olarak verilmiş; sonra “İMTİYAZ” OLMUŞ,
DAHA SONRA DA, EGEMENLİĞİN KAYBINA NEDEN OLMUŞTUR.
Ermeni soykırım masalı-jenosit- tanımı; 1948 Birleşmiş Milletler JENOSİT
tanımının geriye doğru işletilmek istenmesidir. İngilizlerin, Fransızların,
126
Amerikalıları ve Rusların yapmış oldukları SOYKIRIMDAN SÖZ EDEN YOKTUR.
Fransızların etek düşkünü Cumhurbaşkanları Nikolas Sarkozy:” Ermeni
soykırımını Türkler kabul etmeli”, derken; CEZYİR’DE, FRANSIZLARIN YAPMIŞ
OLDUKLARI SOYKIRIM İÇİN:”Bunlar tarihçilerin işi. Bunları tarihçilere
bırakalım”, demektedir. Soykırımı tanımanın gerisinde, TAZMİNAT VE TOPRAK
İSTEKLERİ YATMAKTADIR.
3.
OKULLAŞMA SÜRECİ
XX’İNCİ ASRIN BAŞLARINDA; MİSYOERLİK FAALİYETLERİ AZINLIKLARIN
BAŞKALDIRISI İLE BİRLİKTE, OKULLAŞMA SÜRECİNE GİRMİŞTİR.
İstanbul’da,(45) azınlık kız ve erkek okulu açılmıştır. Osmanlı Ülkesinin
tamamında açılan(900) Azınlık Okulu’nun en kritik bölgelerimizde açılmış
olduklarının farkına çok geç varılmıştır.”Doğu ve Güneydoğu Anadolu
bölgesiyle Orta doğu’da sürdürülen okullaşma faaliyetlerinin hemen, hemen
tamamı Amerika Birleşik Devletleri ile İngiltere İmparatorluğu tarafından, ya
bizzat ya da desteklenerek gerçekleştirilmiştir. Bu bölgelerde faaliyet gösteren
bu devletlere ait misyonerler ya da siyasi ajanlar, emellerine ulaşmada alt
yapıyı oluşturacak kalıcı mahiyette her türlü önlemleri almaktan
kaçınmamışlardır.”s.g.e.s.74-75,Misyonerlik Teşkilatını destekleyen ve himaye
eden devletlerin bu nlara yapmış oldukları yardım miktarları aşağıya
çıkarılmıştır;Okullar ve Frank olarak yapılan yardımlar.
1-Fransız okulları 140.000Fr.
2-İngiliz okulları 125.000Fr.
3-Alman okulları 85,000Fr.
4-Rus okulları
5.000Fr.
5-İtalyan okulları 32.000Fr.
6-Yahudi okulları bilinmiyor.
7-Amerikan okulları
100.000Fr.
8-Özel okullar
100.000Fr.
S.G.E.S.167-171
Osmanlı devleti zamanında İstanbul’da kurulan (65) yabancı okulun bir kısmı,
Lozan Antlaşması ile Cumhuriyet dönemine intikal etmiştir:”1893 tarihinde,
Zühtü Paşa tarafından, padişah’a sunulan bir raporda Osmanlı ülkesi içinde
bulunan Protestan okullarının durumuna dair köklü bilgiler verilmiştir. Ülke
içinde (392) Protestan ve Amerikan okulunun bulunduğu; bunlardan(108)
tanesinin 17 yıllık süre içersinde açıldığı, buna göre de her yıl, yaklaşık olarak 7
okul’un açılmış olduğu anlaşılmıştır.33 okulun açılış ruhsatının Padişah
tarafından, 7 okulun açılış ruhsatının Sadrazam tarafından, 11 okulun da Maarif
Nezareti tarafından ruhsatlandırıldığı anlaşılmıştır. Buna göre; (341 okulun
ruhsatsız ve mevzuat hükümlerine aykırı olarak açılmış olduğu anlaşılmıştır:”
1903 tarihli Maarif Salnamesi ile ve Amerikan milli arşivinde bulunan bir
belgeye göre, çeşitli okullardan(1039 tanesi Osmanlı ülkesinin dört bir tarafında
faaliyet göstermektedirler. Çeşitli devletlerin destek ve kontrolündeki okulları
şöylece sıralayabiliriz:
1-Fransız okulları
72,
2-İngiliz okulları
83,
3-Amerikan okulları 465,
127
4-Avusturya okulları 7,
5-Alman okulları
7,
6-İtalyan okulları
24,
7-Rus okulları(Beyrut)
44,
8-İran okulları
2,
9-Yunan okulları(İzmir)
3.
Amerikan okullarının çokluğu, Ulusal Kurtuluş Savaşında, AMERİKAN
MANDACILIK FİKRİNİN SİVAS’TA ORTAYA ATILMA NEDENİNİ DE
BELİRLEMEKTEDİR.
E.
OSMANLI NE YAPIYORDU?
1838 TARİHLİ Balta limanı Anlaşması, Osmanlı Devleti ile İngiltere arasında
imzalanmıştı. İngiliz Dış İşleri Bakan’ı:”Tatlı iş,” diyerek, bu anlaşmayı
değerlendirmişti. Bu anlaşma ile; Osmanlı İmparatorluğu, hem kendi
ekonomisini hem de Mısır ekonomisini çökertmişti.1854 Kırım savaşı, ayakta
zar, zor duran Osmanlı Maliyesini iflasa götürmüştü. zo Avrupa’nın seri üretimli
fabrika ürünleri, Osmanlı’nın el tezgâhlarını da silip, süpürmüştü. Avrupa
devletlerinden alınan borçlarla, saraylar v e konaklar yapıldığı gibi,
Abdülmecit’in kızlarının ve damatlarının masrafları karşılanmıştı.1867
senesinde, Fransa ve İngiltere’yi gezen sultan Abdülaziz, Mısır’a da uğramış,
çok görkemli törenlerle karşılanmıştı. İstanbul’a dönüş törenleri için, Osmanlı
Bankasından (360.000 )altın, borç olarak alınmıştı. Bu arada, A.B.Devletleri de
EĞİTİM YAĞMASINA KATILMIŞTI. Misyonerlik teşkilatı, CASUSLUK VE DİNİ
PROPAGANDA YANINDA, SİLAHLI EYLEMLERİ DE DESTEKLEMEYE
BAŞLAMIŞTI. Kiliseler ve mabetler, birer cephanelik haline sokulmuşlardı. Her
türlü silah ve cephane, KIZIL HAÇ İLAÇ SANDIKLARI İÇERSİNDE, ÜLKEMİZE
SOKULMUŞTUR.
Cennet mekân Rahmetli Papa Eftim, Ulusal Kurtuluş Savaşı’nda, Rum Ortodoks
Kilisesinden ayrılarak, TÜRK ORTODOKS KİLİSESİNİ KURMUŞTUR. Mareşal
Gazi Mustafa Kemal ve Batı Cephesi Komutanı Korgeneral Mustafa İsmet
sayesinde ve Lozan’da, bu misyonerlik derdinden ve Yabancı okullar derdinden
kısmen kurtulabilmiştik. Lozan’a rağmen, İngiliz lisesi, Alman lisesi, İtalyan
Lisesi, Avusturya lisesi ve Amerikan Kolejleri eğitim ve öğretimlerini
sürdürmektedirler. Lozan Anlaşması ile, İstanbul valiliği, Eyüp Kaymakamlığı
emrine bağlanan Fener Rum Ortodoks Patrikliği, günümüzde; Vatikan’daki
Papa’nın sevdası ile sevdalanarak EKÜMEMENLİK SAVAŞINI
SÜRDÜRMEKTEDİR. Heybeli Ada’da, bağımsız bir Hıristiyan İlahiyat fakültesi
açma savaşı da bütün hızı ve şiddeti ile sürdürülmektedir.”TEVHİD’İ TEDRİSAT
KANUNU’NUN-EĞİTİM VE ÖĞRETİM BİRLİĞİ YASASI’NIN- gerekçesi,
günümüzde ve sağcı iktidarlar döneminde, TÜRK OKULLARINDA BİLE
UYGULANMAMAKTADIR?
F.
AZINLIKLAR MESELESİ.
128
24.Temmuz.1923 tarihinde imzalanan LOZAN ANTLAŞMASI ile, Ülkemizin
sınırları içersinde yaşayan ÜÇ AZINLIK KABUL STATÜSÜ EDİLMİŞTİR:
1-RUMLAR,
2-ERMENİLER,
3-YAHUDİLER.
Lozan Antlaşmasından sonra; Bulgarlarla yapılan özel bir anlaşma ile
ülkemizde yaşayan Bulgar kökenlilere de azınlık statüsü verilmiştir. Bunun
dışında, ülkemizde yaşayan azınlıklar yoktur. Uluslararası emperyalizm; az
gelişmiş ülkelerin etnik varlıklarından, önce azınlıklar yaratarak sonunda yeni,
yeni uluslar yaratma gayretlerini, iç yardımcıları sayesinde, sürdürmektedirler.
Ulusal Kurtuluş Savaşı sonunda; Mareşal Gazi Mustafa kemal, TÜRK
MİLLETİ’NİN TANIMINI YAPMIŞTIR:
”ULUSAL KURTULUŞ SAVAŞINI YAPAN TÜRKİYE HALKINA TÜRK MİLLETİ
DENİR.” DEMİŞTİR.
Bu, ezberden yapılan bir tanım değildir. Mustafa Kemal Paşa, Erzurum ve Sivas
Kongrelerini oralara giderek orada yaşayanlarla birlikte gerçekleştirmişti.
Düşman devletlerin her türlü tehditlerine ve bol, bol harcadıkları altınlarına
karşın, TÜRKİYEMİZİN DÖRT BİR TARAFINDAKİ İNSANLAR, O’NUN PEŞİNDEN
GİDEREK, O’NUN FİKİRLERİ VE VATANSEVER EYLEMLERİYLE GENEL
KABULDE BİRLEŞMİŞLERDİR.
Bu birleşmenin sınavını da, muharebe meydanlarında, kanlarını dökerek ve
canlarını seve, seve vererek ve vermişlerdir. Bunun dışındaki konuşma ve
yorumlar ihanete yöneliktir. MİLLETLER ARASI KONFERANS2I KİŞİNEV’DE
ALMIŞ OLDUKLARI KARARI OKUMALARI, ONLARI UYUDUKLARI İHANET
UYKUSUNDAN UYANDIRMAYA YETER SANIYORUM. Türkiye Cumhuriyeti,
Osmanlının yattığı gaflet uykusundan uyanmazsa, sadece ve dahi sadece
KÖTÜ TARİH TEKRARLANIR.
Takvim Gazetesi’nin 19.Mayıs.2007 tarihli sayısında yayımlanan ilginç bir
haber, tehlikelerin varlığını bizlere haber vermektedir:
“KENDİSİNİ KURTARICI SANMIŞ”.
“Malatya’daki yayınevi katliamının planlayıcısı ve azmettiricisi olduğu belirtilen
Emre günaydın, 4 kişilik bir ekip tarafından sorgulanıyor.
Günaydın’ın,”Misyonerlik çalışması içersinde bulunanlara”,”dur”
, denilmesi
gerektiği ve bu işi Malatya’da yapacak kişinin ben olduğumu düşündüm”,
dediği ileri sürüldü. Bu arada, Emre Günaydın, sağlık kontrolünden geçirilirken,
pencerenin kenarına gelen Baba Mustafa Günaydın:”Kimseden korkum yok,
arkandayım oğlum, korkma, seni çok seviyorum;” diye bağırdı.
30.Mayıs.2007 tarihli Milliyet gazetesinde iki haber:
“ARTVİNDE SKANDAL.”
129
“Boyunlarında haç taşıyan iki Papaz, üç kişinin saldırısına uğradı. Papazlar,
şikâyetçi olmadı.”
“ARTVİNDE İKİ PAPAZ DÖVÜLDÜ.”
“Borçka ilçesine turist olarak gelen iki Gürcü Papaz, kontör almak için girdikleri
dükkânda, tartıştıkları üç kişi tarafından dövüldü. Hastaneye götürülen
Papazları döven Fatih Kurtuluş, Serkan kurtuluş ve Mehmet Özdemir:”
Boyunlarında haçla büfeye geldiler. Ne iş yaptıklarını sorduk; Misyoner
olduklarını söylediler. Kavga çıktı;” dediler. Papazlar, şikâyetçi olmadılar.”
Büyük, güçlü ve vatansever bir İstihbarat örgütümüzün:”Türkiye’de (3.500)
casus bulunduğunu söylediğini gazetelerden okumuştuk. Posta Gazetesi2nin
02.Eylül.2007 tarihli sayısına da bir göz atalım:” TÜRKİYE’DE 1100MİSYONER
VAR.
“A.B.D. Dışişleri Bakanlığı’nın ,”Uluslararası dini özgürlükler”, raporuna göre,
Türkiye’de 1100 Hıristiyan misyoner bulunuyor. ABD raporunda, Türkiye’de
hükümetin genel olarak, dini özgürlüklere saygılı olduğu ve bu özgürlüklerin
anayasa ile korunduğu belirtilirken, Müslümanlar ve diğer dinlere mensup
kişiler için üniversiteler ve devlet kurumlarında belli kısıtlamaların devam ettiği
belirtildi. Raporda, Türkiye’de Radikal İslami unsurların Yahudi karşıtı
tutumlarının sürdüğü ifade edildi.”Şimdilik, benim yazacaklarım bu kadarlık.
G.
KAYNAKLAR.
1-Epiktetos, Düşünceler ve Sohbetler,
2-Prof.Dr. Pierre Benouvin, Birinci Dünya savaşı, Metin gökçe çevirisi,
3-Papa Eftim, Torunu Sayın Bayan Sevgi Erenerol’u, Cebren Taklibi Hükümet
etmeye teşebbüs suçundan Silivri Çatma Mahkemesi 18 yıla Mahkûm ederek
Ortodoks PAATRİĞİ BARTOLEMEOS’U SEVİNDİRMİŞTİR!
Yazının içersinde belirtilen gazeteler.
OSMAN TÜRKOĞUZ
osmanturkoguz@gmail.com
VIII.
FELAKETLERİ UNUTMAK VE BÖLÜNEREK YIKILMAK!
OSMAN TÜRKOĞUZ
osmanturkoguz@gmail.com
İzmir ;31 Aralık 2010./ İZMİR;10 Haziran 2013
FELAKETLERİ UNUTMAK! VE BÖLÜNEREK YIKILMAK! (12 Ocak 2011).08
Şubat 2013 VE ŞİMDİ!
A.
FELAKET
130
“Bir cemiyette en muzır Adam, ehliyetsiz olduğu halde salahiyet sahibi
olandır!" Başvekil İsmet Paşa, Ankara Üniversitesi Hukuk Fakültesinin diploma
töreni. 08 Temmuz 1929.
“Benim Aziz milletimden ısrarla istediğin tek şey şudur: Kendisini yönetmek
için başının üzerine çıkaracağı adamların, kanındaki ve vicdanındaki cevheri
incelemekten bir dakika tevakki etmesinler.” Mareşal Gazi Mustafa Kemal
Atatürk.
“Cesaret insanı zafere / Kararsızlık tehlikeye / Korkaklıkta ölüme götürür.”
Filozof Seneca, Sayın Şenol Güneş’ten.
“Buz dağının görünen kısmına göre manevra yapan kaptan da gemideki
yolcularla beraber ölür.”Ostüzü.
Ortaçağdan sonra; barutun icadı, topçuluğun gelişmesi ve yeni keşfedilen
kıtalardan getirilen servetler, küçük devletlerin yıkılarak merkezi kırallıkların
gelişmesini sağlamıştı. Sonunda büyük imparatorluklar kurularak sayısız
devleti çatısı altında toplamıştı. Fransız İhtilali ve Büyük Filozofların
aydınlatmaları ile haksızlığa ve zulme uğrayan ulusların bağımsızlıklarını
kazanmalarına neden olmuştu.19’uncu ve 20’inci asırlar, büyük devletlerin
denge aramalarına tanık olmuştu.20’inci asrın ikinci yarısı da Bloklaşmaya
sahne olmuştu. Amerika Birleşik Devletleri ve Avrupa Komünist Rus Bloğunu
dağıttıktan sonra, Komünist Çin de modelini değiştirerek serbest piyasa
ekonomisini geçmişti.
İşte ulus devletler için felaket bu suretle meydana gelmiştir. Felaketin adı da
USA’DIR!
Sanayide ileri gitmiş ülkeler bir birlik oluşturarak Üniter ve güçlü ülkeleri
bölerek küçük, küçük tüketim toplumları yaratmak ve ortaçağ beyliklerini
oluşturma yoluna girdiler.
Sovyet Sosyalist Cumhuriyetler Birliği dağıtılarak, eski Sovyet Peyklerinden
yeni devletler oluşturuldu.
Yugoslavya’nın gücü ve azmi Avrupa’yı, özellikle Almanya’yı ve Amerika’yı
korkuttuğundan bölünerek bir kenara itildi.
Komünist Rusya 1968’de Aleksandr Dubçek’in Çekoklavakya’sını bölerek iki
devlet oluşturmuştu. Ankara’ya Büyükelçi olarak atanan Rahmetli Aleksandr
Dubçek sonunda bir orman işletmesine memur olarak atanmış ve aniden
ölmüştü. Bu olayların yaratıcıları Kosigin ve Brejnev bile ölmüşlerdir.
Afganistan ve Irak demokrasi getirmek masalı ile yıkıldı. Bizim Müslüman
Başbakanımız bile, Irak’a hürriyet getirecek! Amerikalı askerlerin sağ ve dahi
salim olarak ülkelerine dönmeleri için dualar etmedi miydi?
Şimdi Nükleer güç İran’a hürriyet götürme masalları ile zavallı Müslüman
ülkeler bile aldatılmaya çalışılmaktadır. Amerika’nın, Fransa’nın, Kuzey
131
Kore’nin ve İsrail’in nükleere silahları olacak Müslüman ülkelerin olmayacak!
Hadi canım sende!
Afganistan’da vatanları için dövüşen Müslüman Afgan Vatanseverlerine karşı
Müslüman Türk askerinin görevlendirilme pazarlıkları yapılacak, Türkiye’ye Kan
kusturan Kürt asilerine karşı hiçbir hareket yapılmayacak! Hadi canım sende!
Osmanlı İmparatorluğunu yıkan Batılı oyunlarını ne çabuk unutmuşuz!
*Kendi dillerini konuşan,
*Kendi pozitif eğitim sistemini kuran,
*Kendi meclisleri olan,
*Kendi bayrakları olan,
*kendi özel güçleri olan,
*Kendi ulusal marşlarını söyleyen EYALETLER!
Osmanlı bir baktı ki, Balkan Savaşında, “kendi özel güvenlik kuvvetlerini kuran
Eyaletler”bir olarak Osmanlıyı yenmişler!
Osmanlı Mebusan Meclisinde bir Gayrimüslim:
“Benim Osmanlılığım, Osmanlı Bankasının Osmanlılığı gibidir!” Dediğini ne
çabuk unuttuk. Şimdi de, bizleri yönetenlerin bazıları için ve de alenen
Türklüğü, Türk Banklı olmak gibi algılanmaktadır!
Güneydoğulu birisinin:
“MGKurulu kararları temenni niyetindedir, kabul etmiyoruz”! Demesini hafife
almamalıyız. Bugüne kadar MGKurulu’nun almış olduğu irticaya yönelik
karalara uyuldu muydu? Bir aile içersinde bile iki dil o ailenin parçalanmasına
yeter de artar bile. Bunu tartışmaya açmak bile en azından ihanettir. İki dil
karmaşasının altından kalkacak devlet yoktur. Yarın mahkemelerde iki dil,
çıkarılacak yasalarda iki dil! Sonunda Sayın RTE’NİN saymış olduğu 25 anasıra
göre düzenleme ve Türkiye, önce bölünmüş sonra da paramparça olmuş.
Sizlere iki belge sunacağım, bunların ne demek istediğini çözemezseniz eyvah
ki eyvah!
Birinci belge: 1993 senesindeydik; bir dershanenin kimya öğretmeni bir Sayın
Bayanımız Yargıtay’daki bir dosyadan alınmış bir yemin metnini bana
getirmişti. Bu metni bilgisayara yükleterek gerekli yerlere iletmiştim. Bu arada,
emekli subaylarımıza sataşan Sodep Genel Sekreteri Ertuğrul Günay’a da
iletmiştim. Bu bir Kuran Kursu yeminiydi. Bu yemini 1980’li yıllarda Sayın
RTE’nin de etmiş olduğunu sonradan öğrenmiştim. Yemin metni şöyledir:
“Ben, Muhammet ümmetindenim. Türkiye, dinsiz, laik bir memleket haline
gelmiştir. Hayatımı, Mustafa Kemal dinsizliği ile savaşa adayacağıma,
Türkiye’yi bir din ve şeriat devleti haline getirmek için mücadele edeceğime,
Kemal Paşa zamanında çıkarılan dinsiz kanunların tatbikini önleyeceğime, kısa
zamanda ümmet esasına dayanan, şeriat devletinin kurulması için
132
çalışacağıma, dinim, Allah’ım ve bütün mukaddesatım üzerine yemin ve kasem
ederim.”
Bu zavallılarımız Atatürk devrimini ortadan kaldırmak için Allah ve kur'an
üzerine yemin ve kasem ederlerken, Birleşmiş Milletler de Atatürk hakkında
oybirliği ile onurlu bir karar almaktaydı. Buyurunuz; önce bu konudaki
alıntımızı okuyalım:
"adını; yarattığı Türkiyeden silmek için cabalayan osmanlı meraklılarina kapak
olsun."
> ATATÜRK KİMDİR
> Yıl 1976 UNESCO, üyelerine bir öneriyle gelir. Öneri paketindeki bir
> cümleyi sizlere okumak istiyorum.
> Diyor ki "Bu gün UNESCO'nun üzerinde çalıştığı bütün projelerin isim
> babası Mustafa Kemal'dir."
> Öneri nedir?
> Öneri ise onun doğumunun yüzüncü yılında, 152 üyesi vardı, UNESCO'nun
> 152 ülkenin devletleri aynı anda kutlasın önerisidir.
> Birden İsveç delegesi ayağa kalkar ve şöyle söyler:
> "Ne yani dünyada bu kadar devlet adamı var hepsinin doğum gününü böyle
> kutlayacak mıyız?" şeklindeki kinayeli sözlerine,
> Rus delegesi ayağa fırlar yumruğunu masaya vurur, ve 152 ülkenin
> delegelerine aynen şöyle söyler;
> "Genç delege arkadasım hatırlatmak isterim ki ATATÜRK öyle dünyadaki
> herhangi bir lider değildir, bırakın onu bir yıl anmayi her ülke her
> problemimizde çare olarak aramalıyız"
> Sonra ne mi olur? UNESCO tarihinde ilk ve tektir hiç negatif oy yok,
> hiç çekimser oy yok 152 ülke şu metne imza atar;
> Hani İsveç delegesi demişti ya "ne yani" diye. O İsveç delegesi bu
> imzanın atıldığı gün mikrofona gelir ve aynen şunları söyler:
> "Ben ATATÜRK'ü inceledim bütün ülkelerden özür diliyor ilk imzayı ben
> atıyorum" diyecektir.
> İşte o muhteşem belge diyor ki;
> "ATATÜRK KİMDİR?
> ATATÜRK ULUSLARARASI ANLAYIŞ, İŞBİRLİĞİ, BARIS YOLUNDA ÇABA
GÖSTERMİŞ
> ÜSTÜN KİŞİ,
> OLAĞANÜSTÜ DEVRİMLER GERÇEKLEŞTİRMİŞ BİR İNKİLAPÇI,
> SÖMÜRGECİLİK VE YAYILMACILIĞA KARŞI SAVAŞAN İLK ÖNDER,
> İNSAN HAKLARINA SAYGILI,
> DÜNYA BARIŞININ ÖNCÜSÜ,
> BÜTÜN YAŞAMI BOYUNCA İNSANLAR ARASINDA RENK, DİL, DİN, IRK
AYIRIMI
> GÖSTERMEYEN,
133
> EŞİ OLMAYAN DEVLET ADAMI,
> TÜRKİYE CUMHURİYETİNİN KURUCUSU"
> Var mı? böyle bir metin!
> Bir filozof der ki "bir ülke için kıstas aradığınız zaman o ülkenin en
> büyük liderini gözden geçirin."
> Şu anda kıstas arayan ülkelere sanıyorum bundan daha iyi bir metin
> gösteremeyiz.
> İşte bu metin 152 ülke tarafından imzalanmıstır.
> Eşi olmayan devlet adamı metni.
> (Prof. Dr. İlnur Güntürkün KALIPÇI’NIN yazısından).
Bizimkilerin, en büyük ölümüzün arkasından, Müslüğmanlığa rağmen en
aşağılık hakaretleri yaparlerken, dünya Atatürk hakkında ne demiş; üşenmeden
okuyalım:
"O kişisel kazanç ve ün peşinde koşan basit bir diktatör değil, gelecek
kuşaklar için sağlam temeller atmaya uğraşan bir kahramandı".Pro. WaltherI.
Wriht jr."Atatürk Türkiye’yi tek düşman kalmaksızın bırakmıştır. Bu
zamanımızın hiç bir devlet şefinin başaramadığıdır."Alman
VolkischerBeobachter gazetesi.
Şimdi de ikinci ve daha vahim bir belgeyi sunuyorum: Bu belge Türkiye
Cumhuriyetini temsil eden devletlilerle Avrupa Birliği arasında
imzalanmıştır.”Brüksel Zirvesi Sonuç Bildirisi!”. Bu belgenin başlık bölümü:
“Presidency Condusons”
“Madde 23-“Müzakerelerin yalnız Türkiye’yle değil, diğer devletlerle de
yapılabileceğinin, müzakereler sırasında Türkiye birkaç devlete bölünürse veya
Güneydoğu bölgesinde bir Kürt devleti kurulursa, yeni karara gerek olmaksızın
onlarla da müzakere yapılacağına…”
Bu belgelerden çıkaracağımız iki vahim ve kesin sonuç vardır. Hiçte kendimizi
kandırtmayalım: Önce ikinci belgeyle ne demek isteniyor onu yazalım:
“Ey! Bölücü unsurlar, ellerinizi çabuk tutarak Türkiye’yi biran önce
bölmelisiniz. Bizler, siz Türkiye’yi bölmeden önce Türkiye Cumhuriyetini
Avrupa birliğine katiyen almayız, onları uyutur, başarınız için onlardan ödün
üstüne ödün almayı sürdürürüz. Ha gayret, size yardım edecek iktidarların
başarılı olması için de her türlü desteğimizi esirgemeyiz.”Bunun anlamı
kesinlikle budur. Bendeniz Kürt cesaretini en iyi bilenlerdenimdir: Bir destek
varsa Kürt cesurdur.
Gelelim Kuran Kursu yeminin anlamına:”Türkiye Cumhuriyeti bölünecek diye
çalışmanızı gevşetmeyin. Bölünürse bölünür, önemli olan Şeriatı geri
getirmektir. Ha gayret çoğu gitti azı kaldı.”
134
Ya şimdi; herkes, her şeyiyle siyasi partilerimiz de dâhil elele ya da hiçbir
zaman”.
B.
VE BÖLÜNEREK YIKILMAK!
Sayın Büyüğüm SAD Beyefendi; ülkemizde değişmez ve değiştirilemez bir
gerçek vardır: Türkiye’de iktidarlar değiştikçe şu şeyler değişmiş olurdu:
1-Resmi makamlara oturanlar,
2-Resmi araçları kullananlar,
3-Resmi helâlara sıçanlar,
4-Sekreterleri şapanlar,
5-Ülkemizi soyanlar değişirdi.
Buna da DÜZEN değişti denilirdi.
DÜZÜLENLER hep aynı kalırlardı; yalınız POZİSYONLARI değiştirilirdi. Bir kıçı
Kuzeye domaltılmış, bir de bakarsınız ki kıçı Güneye domaltılmış!
Bu konuda çok doluyum; uzun, uzun yazmayacağım.
1956 senesinde; Başvekil Adnan Menderes’in canı muz istediği için, bir F–84
Ankara’dan Adana’ya MUZ almaya gitmişti.
Bedrettin Demirel, sınıf arkadaşı Kenan Evren’e Konya’da vereceği ziyafet için,
bir topçu uçağı Kıbrıs’a Davidof Purosu almak için gönderilmişti. O uçağın
kalkışı beynime kazınmış halde ne yapsam kurtulamıyorum.
Hava Kuvvetleri Komutanı Orgeneral Tahsin Şahinkaya’nın ve ailesinin
temizlenecek elbiselerinin bir C–130 Herkül Uçağı ile İzmir’e getirildiği, dönüşte
de Hava Lisan Okulu bahçesindeki Mandalinlerden toplanan meyvelerle
Ankara’ya döndüğü bilenlerce çok anlatılmıştı.
27 Mayıs 1960 Askeri darbesinde; ilk ağızda(7.500) subayın Türk Silahlı
Kuvvetleriyle ilişiği kesildi. Bu facia”Eminsucu’lar” olarak uzun yıllar
vicdanlarımızı kanattı.
(147) Üniversite öğretim üyesinin görevine bir yasa ile son verildi.
Aynı hata 12 Eylül 1980 darbesinde de tekrarlandı. Üniversite’ye girilerek
(1402)’likler yaratıldı.”Ben iktidarım ne istersem yaparım” mantığı bugünkü
iktidarın mantığına yol açtı.
Türk Silahlı Kuvvetleri, Aydın kesimlerde UMUT olma inancını yitirdi. Türk
Silahlı Kuvvetleri personeli içlerine kapandı iç çevrede ve kendi düşünce
sistemi içersine kilitlenerek donup kaldı! Türk Silahlı Kuvvetlerinde emeklilik
işleri güçlülere sığınanlara yer açmak için yapılmış olduğu inancı dışarıya
vuran açıklamalar nedeniyle, aydın ve halk kesiminde güçlendi. Emekli Kurmay
Albay Osman Köksal’ın evindeki belgeler niye çaldırıldı dersiniz!
135
Büyük Bilgin ve Atatürkçü Hava Korgeneral Sabri Tavazer’in Orgeneralliğinin
önlenmesi bize has bir taktikle olmuştu
.
Viski içinde yüzen Genelkurmay Başkanı Orgeneral Semih Sancar’ın emekli
olmasına iki gün kala, Başbakan Süleyman Demirel’e kış tatbikatında General
üniforması giydiren bir Orgeneral’in—Ali Fethi Esener’in inadı Rahmetli Büyük
insan Orgeneral Adnan Ersöz’ün Genel Kurmay Başkanı olmasını engellemek
içindi. Sonunda Orgeneral Kenan Evren Genelkurmay Başkanı olmuştu.
Sayın Demirel’in kırdığı bardaklar saymakla biter mi! Eskişehir Sıkıyönetim
Komutanı olan Atatürkçü Rahmetli Orgeneral İrfan Özaydınlı, Nurculuk’u
Sıkıyönetimin ilanına neden olan suçlardan sayarak Kadir Mısırlıoğlu’nu ve 92
sanığı mahkûm ettirdiği için Hava Kuvvetleri Komutanı yapılmayarak, Türk
Silahlı Kuvvetlerinin yerleşmiş geleneklerine aykırı olarak bir Hava
korgeneralini Hava Kuvvetleri Komutanı yapmıştı.
Genel Kurmay Başkanı Orgeneral Kenan Evren de aynı yolu izlemişti. Deniz
kuvvetleri Komutanı olacak gözü ile bakılan Oramiral Akif Akdoğanların yerine
bir darbe arkadaşını seçmişti.
İşin en onurlu yanı da, eline 12 Eylül Askeri Darbe planı verilmiş olan Büyük
denizci ve daha Büyük insan olan Akdoğanlar, bu dosyayı Başbakan Süleyman
Demirel’e değilde Kenan Evren’e teslim etmişti.
Genel Kurmay Başkanı Orgeneral Semih Sancar da,”Ecevit Mavisi” bir kumaş
sürtüşmesi nedeni ile suçladığı Hava Kuvvetleri Komutanı Köylü lâkabı ile ünlü
Orgeneral Emin Alpkaya’nın soruşturmasını Korgeneral Musa Öğün ile çok
yakından tanıdığım, Tüm General Adnan Sarper’e yaptırtmıştı. Türk Silahlı
Kuvvetlerinde bir üstün duruşmasında bile astları bulunamazken bu kepazeliği
Büyük Askeri Yargıç Mehmet Turan onurlu bir belge ile tarihe mal
etmişti:”Kuvvet Komutanı bir Orgeneralin soruşturmasını ast rütbedeki
Generallere yaptıran Orgeneral Semih Sancar hakkında Genel Kurmay
Başkanlığına suç duyurusunda bulunmuştu!”
Tüm bu olumsuzluklar Aydın kesimin ve uyanık halkımızın gözlerinden
kaçmamıştı. Hele, hele Demokrat Partiye oy vermiş olan Beş milyon–
5.000.000.000-seçmene kuyruk yakıştırmamız yenir, yutulur ve dahi unutulur bir
lokma değildi.
Hukuk Fakültesinde bir İdari Hukuk Doçentine sordum:
“Sayın Doçentim; Sıkıyönetime neden olan olaylar arasında Üniversitelerimizin
ders programları var mıydı?” Sayın Doçent sersemledi:
“Yok, hayır yoktu.”
“O zaman sizler Sıkıyönetim komutanlarının Hanımlarına eşleriniz vasıtası ile
hulul ederek, yetenekli Akademisyenlerin adlarını vererek onları ekarte
ettirdiniz. Atılmış olanlar Batı ve Amerikan üniversitelerinde hemen iş buldular
136
ve görkemli eserler de verdiler! Bu duruma ne diyorsunuz?” Adam yerinden
fırladı ve:
“Aynen sizin dediğiniz gibi yaptık!” Dedi.
Zonguldak Sıkıyönetim Komutan Yardımcılığının tüm işleri bana bağlanmıştı.
Sayın Ali Uzun adlı Namuslu bir Mimarımızı Çatalağzı Belediye Başkanı olarak
görevlendirmiştik. Çok onurlu işler de yapmıştı. Anap iktidara geldiğinde; Sayın
Ali uzun Zonguldak İmar Müdür Yardımcısı yapılmıştı. İmar Müdürlüğüne de Bir
Sanat Okulu mezunu bir kimesne getirilmişti. Üşenmeden kalkıp Zonguldak’a
gittim ve Sayın Ali uzun’a sordum:
“Bu nasıl iş!”Gülerek çok kısa bir yanıt verdi:
“Sayın müdürüm, benden önce Semra Özal’a ulaşmış!”Neden güldüğünü
anlamıştım:”Güleriz ağlanacak halimize!”
27 Mayıs 1960’tan önce emekli olan bir Süvari Binbaşısı Emniyet Genel
Müdürlüğü Önemli İşler Müdürü yapılmıştı. Komutanım siz emekli olmamış
mıydınız!” dediğimde:”Orasını karıştırma, tepki için emekli olmuştum!” Dediydi.
Emeklilik için Komite üyelerinin huzur’u Hümayunlarına gelen bir Yaşlı asker de
Amasya’ya Vali yapılmıştı. Bizler bu oyunları bilemediğimiz için, kan
dökülmesin diyerek koşarken, 18 makineli tüfekle Harbiyelilerin üzerine bir
buçuk saat mermi yağdırmak ve dahi BAŞVEKİL ADNAN MENDERES’İN AKIL
HOCASI OLMAK SUÇLARINDAN, HİÇBİR İŞLE GÖREVLİ OLMAYANLAR
TARAFINDAN TUTUKLANMIŞTIK.
Çok komik; Gaziantep’teki Anlatmayayım, çok utanıyorum. 1 'inci seyyar
Jandarma Tümen Komutanı olan Tüm generalTevfik Doğantay, Kara
Harpokulunda benim Harp tarihi öğretmenimdi. 27 Mayıs sabahı herşey
yatıştıktan sonra yaınında bir karacı subay ile,Adalet bakanlığından
başbakanlığe geldiğini gördüm. Saygı için yanına gittiğimde, Harbiyeli bir
öğrenci, aniden ortaya çıkarak:"Komutanım, bu Jandarma Üsteğmeni bizi
makineli tğüfek ateşleri ile yaradı!" Dedi. Sayın General bir onurlu iş yapmak
için beni bile dinlemeden hemen bir tank çağırdı ve tank komutanına: "Bu
subayı Harpokuluna götürerek, benim tutukladığımı söyleyiniz!"
Ben çok gülmüştüm: Neden mi? Benim bölüğümde hiç makineli ya da otomatik
tüfek yoktu. Açık sandıkta, imal tarihlerine göre tasnif edilmiş 860 adet 7,9
mm.Lik Piyade fişeğim vardı.
Hüseyin Seyfullah’ın—Alpaslan Türkeş’in-nasıl Başbakanlık Müsteşarı
olduğunu da çok yakından bilenlerdenim.
27 Mayıs 1960’tan sonra; Demokrat Partiye oy veren (5.000.000.000)
vatandaşımıza biz askerler KUYRUK sözünü yakıştırmıştık.12 Eylül 1980’den
sonra da Türk toplumundan kopmamızın günahı bizlere aittir.
Ağaoğlu Ahmet’in bir Rus Kazak Albayının Kızından olma oğlu Samet Ağaoğlu,
Salihi’ye geldiğinde Salihli Ağır Ceza Mahkemesi Başkanı kendilerini
137
karşılamadığı için, Salihli Ağır Ceza Mahkemesi lağvedilerek ol Küstah!
Hâkimin tayini çıkartılıp, ol mahkeme yeniden Salihli’de kurulmuştu.
Kenan Evren’in Eniştelerini Manisa Asker Hastanesinde muayene etmedikleri
için ol Hastane lağvedilerek Ol Küstah! Atasagunlar başka yerlere atanarak ol
hastane yeniden kurulmuştu.
Osman Türkoğuz gibiler, ne hediye ne de rüşvet alanlar, hatır gönül işlerine
bulaşmadan ülkesi ve dahi Atatürk ülküsü için çalışan subaylar, her devirde
olduğu gibi, “BEŞİBİRLİKLER” döneminde de sürülmüş ve
süründürülmüşlerdir.
Hülmenli bir kaçakçının oğlu, Türkçesi bile çok zayıf bir jandarma subayı,
Bornova J.Komando Tabur Komutanlığından İzmir İl Jandarma Alay
Komutanlığına, oradan da Kırkağaç Jandarma Er Eğitim Alay Komutanlığına,
oradan da Balıkesir İl Jandarma Alay Komutanlığına atanmıştı. Jandarma Genel
komutanı Orgeneral Orhan yiğit zamanında, haksız erat tayinleri için gittiğimde,
bu işlere bakan Şimdi Rahmetli Olan bir Binbaşı—Albay Emin Şahinoğlu--,
dolabından, yeşil kâğıtlara yazılmış (1800) er adı çıkardı ve:
“Deli olma ve hemen git, bu işlerin başı O!” Dedi.
Yapılmış olan pislikleri yazmak için yüreğim izin vermiyor.
Komutanlıktan ayrıldığında Yedi tır eşya ile bir J.Astsubayının yaptırtmış
olduğu Kumla’daki villasına uğurlandığı söylenmişti. Yedi Tırı Kumla’ya
gönderen J.Albayı da İstanbul İl Jandarma Alay Komutanı yapılmıştı.
Antakya’da bir ünlü ailenin dağları ve taşları Fransızlara tapulatan bir ailenin
arazilerini kamulaştırdığım ve teklif edilen olanakları kabul etmediğim için
ivedilikle Taburumun tüm subaylarıyla birlikte başka yerlere atanmıştım. Altı ay
sonra da özel bir görev izni ile Antakya’ya görevlendirilip yeni kamulaştırmalar
yapmıştım. Kızıltepe Seyyar Jandarma Alay Komutanlığına tayin edilmem üzere
J.Gn. Komutanı’nın Huzur’u Hümayunlarına çıkarak ve direkt olarak:
“Komutanım, benim yemediğim rüşvetleri kimler yiyor!”Demiştim.
Unutmadan bir şeyi daha yazmak istiyorum:
18 makineli tüfekle Harbiyelileri 1,5 saat ateş altına almak ve Başvekil Adnan
Menderes’in akıl hocalığı suçlarından aklandığım halde Kilis’te konuşlanan
122’inci seyyar jandarma alayı karargâh ve servis bölük komutanlığına tayinim
çıkmıştı. Yassıada duruşmaları da TRT’DEN verilmekteydi. Yalanları
dinlediğimde kan beynime sıçradı ve Kilis Postanesinden Mahkeme Başkanı
Rahmetli Salim Başol’a bir telgraf çektim:
“27 Mayıs’ın sahte Kahramanları Don Kişot gibi yel değirmenlerine
saldırmaktadırlar. Tanık sıfatı ile dinlenmemi arz ederim!”
Bir akşam tanık sıfatı ile dinlenmem hususunda mahkeme kararını Rahmetli
Salim Başol okudu. Bu kararın bana tebliğ edilmesini hâlâ beklemekteyim!
138
Zonguldak il Jandarma alay Komutanı iken (384) kaçak kömür ocağını
patlattırmış, kum kaçakçılığını da önlemiştim. Dediklerini ve istediklerini
yapmadığım için de sürüldüm. Kara Kuvvetleri İstihbarat başkanlığından
Zonguldaklı İki kurmay binbaşıya aleyhimde rapor düzenlettirdiler ve kış
ortasında Konya’ya pasif bir göreve sürüldüm. Karakuvvetleri İstihbarat
Başkanlığında görevli bılınan bu subaylar, Albay rütbesinde emekli edildikten
sonra birer Atatürkçü kesilirek Tarih doktoru yapıldılar.
Bölge komutanına rağmen 8 il jandarma alayı,59 ilçe jandarma bölüğü ve 450
Jandarma karakolunun ve Bölge Jandarma komutanlığının ita âmirliği de bana
verildi. Bu durumu genelleştirdiğimizde askeri yönetimin kokuşmuşluğu ortaya
çıkar. İzmir’de Teleferikteki 89 derece meyilli yamaca site kurmaktır askeri
yönetim sözüne bendeniz yanıt bulamadımdı! Komutanlarımız her yönden
sınıfta kaldılar ve faturalar da Türk Silahlı Kuvvetlerine kesildi.
Zonguldak İl Jandarma Alay Komutanlığından Konya’ya sürüldüğümde iki
önemli konuşmaya da tanık olmuştum: Bir grup polis, bir masanın ortasındaki
Atatürk büstüne:
“Ey Selanikli, sana inananların hallerine bak!”
Diyerek ağlarlarken, bir polis memuru da:
“Sayın Albayım, sizin gitmenize biz üzülsek de cüzdanlarımız gülüyor!” Dedi.
Hayatımın en güzel dersini de Zonguldak Trafik Şube Müdürü Baş komiser
Kadir Ceylan vermişti:
“Sayın komutanım; Türkiye’de rüşvet, soygun, vurgun ve talan hiçbir gücün
önleyemeyeceği bir olgudur. Rahat yaşamak isterseniz, bunlarla mücadeleyi
bırakarak, bunlarla birlikte yaşamayı öğrenmelisiniz”! Demişti.
Bunlar tüm namuslu devlet Memurlarımızın öyküsüdür. Tüm bu
namussuzluklarımız Atatürk sisteminin üzerine yıkıldı. Bir evde karı ve koca
kavgası sokağa taştığında tüm hovardalara nasıl gün doğarsa şer güçlere de
böylece günleri biz doğurttuk.
Öğretmenlerimiz imamlara ve tarikatlara yenildiler.
Türkiye’nin Atatürk devrimi aleyhindeki alt yapısı:
1-Komutanlarımız
2-Hâkim ve Savcılarımız
3-Öğretmenlerimiz ve Aydınlarımız! Politikacılarımız Tarafından büyük bir
başarı ile hazırlanmıştır.
Tüme varım metodu ile olayları genişletmek mümkündür. Toplumun katmanları
arasında çatlaklar oluşturduk, buraya giren yabancı sular donarak çatlakları
genişletti.
139
Dünya üzerinde bulunan her devletin Milli Menfaatlerini gerçekleştirmek için
Milli Hedefleri vardır. Bu hedefler, Milli Güvenlik siyaset Belgelerinde
açıklanmaktadır. Türkiye Cumhuriyeti, Ümmetçiliğe ve dış devletlerin
önerilerine kilitlenmiş durumdadır. Bizi ilgilendiren ve bugünkü durumumuzu
ve yarınımızı etkileyecek olan Tek şey, Amerika Birleşik Devletlerinin Milli
Siyaset Belgesindeki 21’inci Yüzyıl Hedefleridir.
Amerika Birleşik Devletlerinin Milli Güvenlik Belgesinde iki önemli konu vardır,
bizleri bugünkü karmaşaya ve dağınıklığa iten. Burasını iyi okuyup, aklımızı da
başımıza almazsak yarın için de çok geç kalmış olacağımızı şimdiden
söyleyebilirim:
1*“21’inci yüz yılda; hiçbir ülke ya da ülkeler topluluğuna STRATEJİK GÜÇ
OLMA İZNİ VERİLMEYECEKTİR!”
2*”Bu hedefin sağlanması için önleyici güç kullanımı da dâhil her yola
başvurulacaktır.”
Amerika Birleşik Devletleri’nin, Türkiye toprakları üzerinde ÜÇ temel, ÜÇ’ü de
mümkünse ulaşılabilir nitelikte hedefleri vardır:
“1-Büyük İsrail’in oluşturulması,
“2-Büyük Ermenistan’ın oluşturulması,
“3-Büyük Kürdistan’ın oluşturulması.
Daha uzun vadede:
A-İstanbul merkezli Büyük Ortodoks devletinin kurulması,
B-Pontus Rum ve Yunan devletinin kurulması,
C-Konya merkezli HİLAFET devletinin kurulması!
Çok önemli bir haber:
“Ankara-Cumhuriyet Bürosu.”
“Vali ve kaymakamlar Amerika Birleşik Devletlerine eyalet uygulaması stajına
gittiler.”
“İş İşleri Bakanlığı Strateji geliştirme Başkanlığı bünyesinde, Amerikan yönetim
sistemini görmek ve uygulamaları incelemek amacıyla 35 Kaymakam ve Vali
Muavini, 1,5 aylık kurs için Amerika Birleşik Devletlerine gittiler.”
Gezi heyetinin başkanı Kadir Çakır:”Öğrendiklerimizi en iyi şekilde
uygulayacağız!” Dedi.
Başkomutan ve Türkiye Büyük Millet Meclisi Başkanı Mareşal Gazi Mustafa
Kemal, 06 Mart 1922 tarihinde Türkiye büyük Millet Meclisi Kürsüsünden tüm
dünyaya seslenmişti:
“Efendiler,”
140
“Avrupa’nın bütün ilerlemesine, yükselmesine ve medenileşmesine karşılık
Türkiye tam tersine gerilemiş ve düşüş vadisine yuvarlandırılmıştır. Artık
vaziyeti düzeltmek için mutlaka Avrupa’dan nasihat almak, bütün işleri
Avrupa’nın emellerine göre yapmak, bütün dersleri Avrupa’dan almak gibi bir
takım zihniyetler belirdi. Hâlbuki hangi istiklal vardır ki ecnebilerin
nasihatleriyle, ecnebilerin planlarıyla yükselebilsin? Tarih, böyle bir hadiseyi
kaydetmemiştir.”
Gazi Mustafa Kemal.
Sayın RTE’NİN, Amerikan Başkanı tarafından gözden çıkarılacağını sanan, Kürt
kökenli ve Musa Anter’in çok yakını bir AKPELİ Büyük BİR POLİTİKACI
tarafından:
“Sayın RTE’Yİ delikten aşağıya süpüreceğinize on kullanmalısınız!”Denildiğini
okumuş muydunuz acaba!
Bdp Genel Başkanı Selahattin Demirtaş:”Türkiye (25) eyalete bölünmeli, her
eyaletin de özel güvenlik güçleri olmalı!”Dediğinde Türkiye Halkı ayağa kalkmış
ve sessizce de yerine oturmuştu. Bunun bir anlaşmanın ifadesi olduğuna
inanan var mıydı?
İyi okumalıyız ve de uyanmalıyız; senelerce önce Sayın Recep Tayyip Erdoğan
Bey bakınız ne buyurmuştu:
“TÜRKİYEYİ EYALETLERE BÖLMEK LÂZIM. MERKEZİ YÖNETİMİN BİR TAKIM
YETKİLERİ BUNLARA VERİLMELİDİR. BELEDİYE BAŞKANLARI DA BU
KONUDA EN YETKİLİ OLMALIDIR. O BÖLGELERDEKİ HER TÜRLÜ EĞİTİM DE
BUNLARA BIRAKILMALIDIR!”
Buz dağının görünmeyen kısmı buradadır Sayın Seyircilerimiz.
Ps: Hava Kuvvetlerimize komutan olan Generallerin Silivri Toplama Kampına
gönderilmesini hazırlamak, Silahlı Kuvvetlerimizin içinde sürdürülen
çatışmanın Politikacılara yansımasının eseridir. Eskişehir’deki Hv. Orgenerali
Komutan Silivri’ye, emekliye ayrılan kurmay başkanı tümgeneral de, AKP’DEN
Parlamentoya.
OSMAN TÜRKOĞUZ
osmanturkoguz@gmail.com
IX.
BAŞKANLIK, MAŞKANLIK SİSTEMİ.
OSMAN TÜRKOĞUZ
osmanturkoguz@gmail.com
Çeşmealtı;20,Eylül,2008
İzmir;20,0cak,2009
.
141
“Efendiler, aziz milletime şunu tavsiye ederim
ki,
Bağrında yetiştirerek başının üstüne kadar
çıkardığı
Adamların kanındaki, vicdanındaki aslî cevheri,
çok
İyi Tahlil etmek dikkatinden bir an feragat etmesinler.”
Mustafa kemal ATATÜRK
“Demokrasi, insan hakları, özgürlük, ibadet özgürlüğü”,
”küreselleşme”, masallarıyla halkımızı kandıranların foyaları meydana
çıktığında, sözlü ve boyalı basında bir ses yükselir: ”Sistem çöktü, sistem
tıkandı.”
Bu çığırı Özal açmıştır; Sayın Süleyman Demirel zamanında da epeyce
gündemde kalmıştı. Gazetelerimize, şöyle bir göz gezdirirken aynı masalın
sahnelenmekte olduğunu, üzülerek gördüm:
A.
”SİSTEM TIKANDI.”
Bir zamanlar; Atatürkçü düşünce Derneği’nin çıkarmış olduğu, aylık dergi’nin
başına bir Prof, geçmişti. ” İşbu dergi, iki ayda bir çıkacak, başkanlık üzerine
yapılan araştırmaları yayımlayacaktır!” diyerek, Rahmetli Turgut Özal’ın önünü
açmıştı.
Kahrımdan, 10 Kasım 1997 tarihinde, bu yazıyı yayımlayarak ilgili yerlere
iletmiştim. Olumlu tepkiler almıştım.
Sayın R.T.E’NİN gidişinin de bu doğrultuda olduğunu gözlemlemekteyim. Ufak,
tefek eklemelerle, o yazımı aynen veriyorum:
“Bu Başkanlık konusu; yıllarca önce, Turgut Özal’ın Semra Özal ile
birlikte gittiği Beylerbeyi sarayındaki Sultan Abdülaziz’in tahtına oturmasını
gösteren fotoğrafın yayımlanması ile gündeme gelmişti. O koltuğa kimler
oturmamıştı! Sultan Abdülaziz oturmuştu, Keçi Sakallı Napolyon 3’ün İspanyol
asıllı Eşi ve Sultan Abdülhamit oturmuştu.
Daha hiçbir şey olmayan Turgut Özal, bu koltuğa kurulup, Sünnetçi Kemal’in
önünde, şeyi sünnetçi pensesine kıstırılmış, tonton bir çocuk gibi, kasılmış bir
halde fotoğraf çektirmişti. Bir gazetemizde yayımlanmış olan bu fotoğraftaki
Özal; her gün, biraz daha kasılmış gibi gelir bana.
Efendim, konu bu fotoğrafla kalsaydı endişe etmeye gerek yok derdim.
Rahmetli Turgut Özal, politikada birazcık palazlandığında; Kopenhag’a gider.
Oradaki Diplomatımız, O’na bir akşam yemeği verir.
Bir, iki kadehten sonra; Rahmetli Turgut Özal; Tıpkı o fotoğraftaki gibi kasılarak
çok önemli bir ifşaatta bulunur: ”Türkiye’nin kurtulabilmesi için, mutlaka bir
hanedan kurması gereklidir;” der. Bu sayıklama karşısında; yemeği veren
142
Diplomatımız, sofrayı terk eder. Rahmetli, hanedan kurma düşleri içersinde,
sofrada yapayalnız kalır.
Rahmetli, 12 Eylül’den sonra, bir siyasi parti kurar; gazetelerimizin yazdığına
göre, U.S.A’NIN Dış İşleri Bakanı E. General Aleksandır Haig’in, Sayın Devlet
Başkanı E.General Kenan Evren’e ricası üzerine veto edilmez.
Bir tren yolu köprüsünün açılış töreninde, Sayın Kenan Evren’in konuşması ve
karşısındaki zayıf Siyaset adamlarının bulunmuş olması nedeniyle iktidarı
kazanır.
Hasan Celal Güzel’den öğrendiğimize göre de, George Buch’a bir şükran
mektubu yazarak, yapılmış olan iyiliğin altında kalmaz.
Tek başına iktidar olan Rahmetli, iktidarın nimetlerinin farkındaydı. T.R.T’Yİ
satın almaya gelen İngiliz Maxwell: ”Yahu, Özal bana tuhaf teklifler yaptı. Oğlu
Ahmet’in görünmez ortak yapılması şartını ileri sürdü,” demiş, gazetelerimiz
böyle yazdı.
Rahmetlinin yaptıklarının ülkemize çok yararlı olmasına karşın, çocuklarına bir
tek dikili ağaç bırakmaması cidden fevkalade üzücü bir durumdur!
Benim Kaim validem: ” On param yok”, dediği gün; Eşim, çantasını kontrol
ettiğinde; on parası olmadığını, bunun yanında, çantasında bir hayli parası
olduğunu gördüğünü söylerdi. ”Tek dikil ağacı olmayabilir. İki yüz senelik
ormanı olamaz mı?”
Ne ise, Rahmetli, Türkiye’yi dörde katladığını, Türkiye’yi 2000 yılında, on büyük
devletten birisi haline getirecek sistemin işlemediğini, işleyemediğini söyleyen
Rahmetli Özal, bu işin çözümünün BAŞKANLIK SİSTEMİNDEN geçtiğini, açık
ve dahi seçik, söyledikten sonra, Çankaya’da BAŞKANLIK üzerine yaptığı bir
tanıtım toplantısında, bilim adamlarıyla bir de filim çektirip, bunu T.T.R.
Televizyonunda yayınlattıydı.
Danışmanlar ordusunun oturdukları masanın uç kısmına oturmuş olan
Rahmetli Özal; danışmanlarına, BAŞKANLIK SİSTEMİ İLE ilgili yeni bir anayasa
hazırlamalarını ferman etmişti.
Atatürk’ün getirmiş olduğu CUMHURİYET SİSTEMİ sayesinde; Çankaya’ya
kadar çıkmış bulunan Büyük Anayasa Bilginleri: ”YES SİR!,” Diyerek , can ve
gönülden bu işe hazır olduklarını göstermişlerdi!
Çankaya’ya belediye otobüsleriyle bile, çıkamayan bizler, ATATÜRK’ÜMÜZÜN
GETİRMİŞ OLDUĞU SİSTEMDEN MEMNUN İKEN, işbu sistemin Çankaya’ya
çıkarmış olduğu BÜYÜKLERİMİZ bu sistemden niye ve niçin memnun değiller?
Bunu anlamış değilim! ( Bal gibi anladım ya, hınzırlığımdan böyle yazdım).
B.
”BAŞKANLIK VE YARI BAŞKANLIK SİSTEMLERİ”
143
İzin verirseniz, önce, ”Başkanlık ve Yarı Başkanlık sistemleri” nedir.
Bunları inceleyelim.
24.Temmuz.1996 tarihli bir genelgeyle, ATATÜRKÇÜ DÜŞÜNCE
DERNEKLERİ’NDEN, çok ilginç şeyler istenildi: Numara verilmemiş bu
genelge’nin altındaki imza, Prof. Dr. Mustafa Altındağ’a aitti.
ATATÜRKÇÜ DÜŞÜNCE DERGİS’NİN YAYIN SÜRESİ VE YAYIN KONUSU
DEĞİŞTİRİLİYORDU. Atatürkçü Düşünce Dergisi, kendisini sistem
tartışmalarına adayacaktı!
İlk olarak, şu dört konuda görüş bildirilecekti:
1-Başkanlık Sistemi,
2-Yarı Başkanlık sistemi,
3-Başbakan’ın Seçimle Belirlenmesi Sistemi,
4-Hali hazır sistemin, İyileştirilerek, sürdürülmesi.
Atatürkçü Düşünce Derneği, kamu yararı olan derneklerdendir.
Birdenbire, yönetim kurulunun haberi ve kararı olmadan; dergi’nin genel yayın
yönetmeni, böylesine, derneğin kuruluş amacına aykırı bir karara nasıl
varabilirdi? Demek ki; fırtına yüksek tepelerden esmekteydi. İlk tepkiyi, Balçova
Atatürkçü Düşünce Derneği kurucusu ve Başkanı Rahmetli Zühal Taşezen’den
geldi.
Bendeniz, hiçbir derneğe ve siyasi partiye kayıtlı olmadığım gibi, hiçbir
gösteriye de katılmam. Türk Silahlı Kuvvetlerinden almış olduğum doğrultuya
içtenlikle ve inançla bağlılığımı sürdürmek kararımı vermiştim.
Rahmetli Zühal Taşezen’in ricasını kırmam da mümkün olmadığından, ilk tepki
yazımı yazıp kendisine vermiştim. Tepkiler, yağmur gibi yağınca da, genelge
ortadan kaldırılmıştı.
C.
BAŞKANLIK SİSTEMİ NEDİR?
Ansiklopediler, Başkanlık Sisteminin tanımında ve gelişme sürecinin
açıklanmasında, aynı şeyleri söylüyorlar. Ana Britannica, c.4, s.365: ”Yasama,
yürütme ve yargı kuvvetleri arasında sert ayrılığa dayanan temsili yönetim
biçimi;” diyor.
Parlamenter sistem gibi, tarihsel gelişmemin ürünü olmayıp, konfederasyon
maddelerini gözden geçirmek amacıyla, Mayıs 1787’de, Fhilnadelphia’da
toplanan kurultayca hazırlanan anayasasıyla oluşturulmuştur.
Başkanlık Sisteminde, YASAMA, YÜRÜTME VE YARGICI KUVVETLERİ, hem
organ, hem işlev yönünden birbirlerinden bağımsız olmakla birlikte, aralarında
denetim ve dengeye dayalı bir ilişki vardır. Ama denetim ve denge
mekanizmalarının zayıflığı, uygulamada üstünlüğün yürütme kuvvetinde, yani
BAŞKAN’DA olmasına yol açmıştır.
144
Amerika Birleşik Devletlerinde, yürütme organı BAŞKAN, YASAMA ORGANI İKİ
MECLİSLİ KONGREDİR.
Yürütme organını tek başına temsil eden BAŞKAN, parlamenter sistemdeki
CUMHURBAŞKANI VE BAŞBAKANIN yetkilerini elinde bulundurur.
A.B.Devletleri anayasasının yürütme organına vermiş olduğu tüm yetkileri
kullanır. Seçim yoluyla iş başına geldiğinden, geniş yetkilerinin kaynağını ve
geçerliliğini doğrudan, HALKTAN alır. Başkan, bu yetkilerini kullanırken,
parlamenter sistemdeki devlet başkanı gibi sorumsuzdur. Kongre’ye karşı,
siyasal sorumluluğu yoktur. Seçilmiş olduğu süre içinde, almış olduğu
kararlardan dolayı düşürülemez ve görevden alınamaz.
Yargı yoluyla görevden alınma (IMPachment) yöntemi, sadece ve yalınızca,
”VATANA İHANET, İRTİKÂP, RÜŞVET, KAMU MALINA ZARAR VERME,” GİBİ
SUÇLARI İŞLEDİĞİNDE UYGULANIR.
YÜKSEK MAHKEME BAŞKANININ başkanlığında toplanan Senato’nun üçte ilki
çoğunlukla alacağı Mahkûmiyet kararı ile Başkanın görevine son verilir.
”Başkan; yürütme yetkilerini Senatonun onayı ile atayacağı Sekreterleri-Bakan
karşılığı- aracılığı ile uygular.
Sekreterler, Başkana karşı sorumludurlar. Kongre’ye karşıda siyasal
sorumlulukları yoktur. Başkan, yürütmede, Kongre de (Senato ve temsilciler
meclisi) yasama işlevinde tam bağımsızdır.
Başkan, kongre’yi feshedemez; yasa önerme hakkı, kongre üyelerinindir.
Olağan üstü durumlarda, Başkan, kongre’yi toplantıya çağırabilir. Başkan ve
sekreterleri, Kongre’nin toplantılarına katılamazlar. Başkan, yasaları veto
edebilir. Kongre’nin kabul ettiği yasalar, Başkan’ın onayı ile yasalaşır. Bütçe’ye,
Kongre egemendir. Başkan’ın, Yüksek Mahkeme’ye, mülki ve askeri makamlara
yaptığı atamalar, Senato’nun onayı ile geçerlik kazanır.
Başkanlık Sistemi’ni, kısaca özetledik. Yarı Başkanlık Sistemini de,
kısaca özetledikten sonra, gereğini düşünelim. Bir kelimelik soruya, bir
kelimelik yanıt doğru mu olur, yanlış mı olur?
”Başkanlık sistemi gelsin,” “gelmesin,” gibi çözümü bir kelimelik yanıtta
arayanlarla ne demokrasi olur, ne de ülkeyi yönetmek olur!
Temsilciler Meclisi ve Senato, ayrı, ayrı incelenmelidir. Federasyonla yönetilen
devletlerde, çift meclis şarttır. Federe devletler, nüfusuna bakılmaksızın,
seçmiş oldukları İKİ SENATÖR ile Kongre oluşturulur. Nüfus yoğunluğu
oranına göre seçilenlerle Temsilciler Meclisi oluşturulur; (435)üyeden oluşur.
Her ulusun karakterine, kültürüne ve sosyal yapısına uygun yönetim biçimleri
oluşturulur.
Başkanlık sistemi, Amerikan siyasi kültürünün, siyasi olgunluğunun ve
Amerikan halk karmaşasının bir ürünüdür. A.B.Devletleri, yönetimdeki YAĞMA
SİSTEMİNİ, 1890’da terk etmiştir. Yönetime dost, hısım ve akraba ataması
RUHSAL BİR HASTALIK OLARAK KABUL EDİLİR. Büyük Elçiler gibi, belirli
145
yüksek görevliler, yeni seçilen Başkan’a istifalarını verirler. Valiler, Savcılar,
Şerifler, Kolluk görevi yöneticileri seçimle göreve gelirler.
Başkanlık yetkileriyle donatılmış OLAN HİTLER, STALİN, MUSSOLİNİ ve
FRANKO dünyayı ne hallere soktular. Salazar, Rafael Trujillo ve benzerleri
uluslarının başlarına bela oldular.
A.B.D’nin tarihinde, Başkanlık Sisteminden başka yönetim biçimi
denenmemiştir.
Başkan’ın diktatör olmasını ve hayatı boyunca Başkan olarak kalmak
istemesini ne ile ve kiminle durduracaksınız?
Yarı Başkanlık sistemine; uzun boylu, girmek istemiyorum. Yetkilerle destekli
kuvvetler ayrımını uygulayan Fransa’da, Fransız Cumhurbaşkanı’nın dokuz
kişilik bir danışma kurulu vardır. Cumhurbaşkanı, yeni seçilmiş Meclisi
dağıtabilir. Başbakanlık ve bakanlıklar vardır. Yürütme, genel olarak
hükümettedir.
Profesör Dr.Maurice Duverger, Fransa Cumhurbaşkanları için:”Seçimle Gelen
Krallar”, yakıştırmasını yapmıştır.
Osmanlı imparatorluğu da, bir türlü Başkanlık Sistemiyle yönetilmiştir.
623 sene süren bir yönetimin sonuçları ortadadır: TEBAA, KÖLE, CARİYE VE
AZINLIKLARA DAYALI, ÜMMET BİR TOPLUM.
Otoriteye uymaya programlanmış; iyi bilirlerin ve karizmatik olduğunu söyleyen
ruh hastalarının peşinden koşması kalıtımsal bir hastalık haline getirilmiş, hep
kurtarıcı bekleyen bir toplum.
Kâbe’nin içinde, namaz kılmak için, Kıble yönünü ararken, bir melek tarafından
yönlendirildiğini söyleyen demokratik bir ülkenin lideri ve O’nu çılgınca
alkışlayan bir seçmen kitlesi, başka bir deyişle, MİLLİ İRADE TEMSİLCİLERİ
Demokrasilerde, anayasa ‘nın ve yasaların açık hükümlerine rağmen, her türlü
yasal engelleri çiğnemekten çekinmeyenler BAŞKAN olurlarsa, onlara kim ve
ne ile dur diyecek?
Eflatun’un demokrasi tanımlaması, az gelişmiş ve bütünleşememiş tüm
toplumlarda, aynen görülmektedir. Siyasi partiler, Mafya tipi, aile ve çıkar
şirketlerine dönüşen siyasi parti iktidarlarına bakarak; ”sistemi değiştirelim,”
diyorlar. Siyasi partiler, sistemi değiştirecek tutum ve davranışlarını
değiştirmediği sürece; ya da, başka türlü bir söylemle, siyasi partiler, bu tür
davranışların odağı olma hallerini bırakmadığı süre, BAŞKANLIĞIN
DİKTATÖRLÜĞE DÖNÜŞECEĞİ BİR GERÇEKTİR
Böylece, Atatürk’ten kalan iyi ve güzel ne varsa silinir, gider.
Bir ülke’de, GAFLET, DALALET VE HATTA HIYANET yarışmaya girmişse;
sistemi değiştirmek yerine o olguyu yok etmek gerekir.
146
Bakınız; Mareşal Gazi Mustafa Kemal Atatürk, ne diyor: ”Cumhuriyet’te son
söz, millet tarafından seçilmiş Meclistedir. Millet adına, her türlü kanunları o
yapar. Hükümete güvenoyu verir, ya da düşürür. Millet, vekillerinden memnun
olmazsa, belirli zamanlar sonunda, başkalarını seçer. Millet, egemenliğini,
devlet yönetimine katılmasını, ancak zamanında oyunu kullanmasıyla sağlar.
Cumhuriyet, milletvekillerinden oluşan meclisi ve belirli zaman için seçilmiş
devlet başkanı ile milli egemenliğin korunmasının en iyi kefilidir. Cumhuriyet’te,
meclis, cumhurbaşkanı ve hükümet, halkın hürriyetini, güvenliğini ve rahatını
düşünmekten ve sağlamaya çalışmaktan başka bir şey yapamazlar. ”
Atatürk’ün bu direktifi, lise ders kitaplarına, iri ve belirgin harflerle yazılarak
girmişti! Verilen tanım ve direktif, AÇIK, SEÇİK ortadadır.
”MİLLETVEKİLLERİ”,“MECLİS”, CUMHURBAŞKANI” VE “BAKANLAR… ”
Bu olgu ortadayken, her türlü kanunsuzluğa çanak tutulduğu bir devirde, siz,
nasıl başka sistemleri ideal olarak halkımıza sunmak istersiniz?
Sizler, bu sistemin yarattığı ve bu sistemi koruyup, kollayacağınıza
NAMUSUNUZ ÜZERİNE ANT İÇEN SİZLER, ANT İÇMEYİ SU İÇMEK Mİ
ZANNEDİYORSUNUZ?
Mareşal Gazi Mustafa Kemal; cumhuriyet rejiminin yükselebilmesi için; ”FİKRİ
HÜR, VİCDANI HÜR, İRFANI HÜR GENÇLERİN” YETİŞTİRİLMESİNİ İSTEMİŞTİ.
İslam dinin param parça eden tarikat okullarında ve siyasi parti kulislerinde,
AKLI VE VİCDANI KİLİTLİ; CÜZDANI HÜR BİATÇI İNSANCIKLAR YETİŞTİREN
SİZLER, BU KAFAYI TAŞIDIĞINIZ SÜRECE; hırsızlığın, soygunun, vurgunun ve
adam kayırmacılığın ucunu T.B.M.M.’DE, DOKUNULMAZLIK ŞEMSİYESİ
ALTINA ALIRSANIZ, HER PİSLİĞİ DEMOKRASİNİN GEREĞİ SAYARSANIZ, HER
SİSTEMİ AYNI SONUCA GÖTÜRÜRSÜNÜZ.
Öğrencilerimize, demokrasi ile yönetilen ülkelerin nasıl yüceldiklerini,
insanı eksen tutan değerlere nasıl ulaştıklarını coşku ile anlatacağız. İkinci
Dünya Savaşında, demokrasi ile yönetilen ülkelerin, Hitler ve Mussolini
Faşizmini, Japon Faşist Militarizmini nasıl da yendiklerini anlatacağız. Soğuk
savaş yıllarını, Jozef Stalin’in, Faşist, kaba ve Militarist tehditleri sayesinde;
demokrasiye yönelen ülkemizin nasıl gelişip, yüceldiğini, sonuç olarak ta, nasıl
demokratik, laik, sosyal hukuk devleti haline geldiğini anlatacağız.
Bazı Büyük Türk Büyükleri;”sistem fevkalâde işliyor,” diyerek, açılış,
maçılış ve düğün törenlerinde boy gösterecek, demokrasinin özel girişimciler
eliyle yaratılan nimetlerini sergilerken de, yataklara düşecek. Sonunda da; iki
ellerini yanlara açıp, şapkalı elini sallayarak: ”Sistem işleyemiyor, sistem
tıkandı;” deyip, işin içinden sıyrılıp, çıkacağız.
864 rakımlı tepeye çıkanlar, daha yüksek bir tepeye çıkma hastalığına
tutuluyorlar. Bu nasıl bir vicdan? Bu nasıl bir politika?
Bir sıpaya binemeyip, kolunu kıranlar Başkanlık Küheylanına nasıl binecekler,
merak ediyorum!
Bizler, son hedefe varana kadar yeni hedefler bulamazsak, bu isteklerin sonun
göremeyiz.
147
Başkanlık sistemine geçtikten sonra; cumhurbaşkanlarının yapmış olduğu
açılış, maçılış, nikâh ve düğün törenlerini şereflendirmek için, yeni bir makam
bulmalıyız.
Şimdi; doğru oturup, dosdoğru konuşalım. Türk ulusu, Atatürk’ün getirmiş
olduğu bu sisteme GENEL KABUL ile varmıştır.
Politikacıların tüm beceriksizliklerine, vurgun’a, murgun’ ve oy aldığı halktan
tüm kopukluğuna karşın, halkımız bu sisteme sahiptir.
Sizler, bu sistemin tüm nimetlerinden yararlanan sizler, ” sistem işleyemiyor,
ille de mavilim “, derseniz, ötekiler ne demezler? Onlar da: ”Mademki sistem
işleyemiyor, biz de TEOKRATİK bir sistemin gelmesini isteruk!” diyemezler mi?
Berikiler de, FAŞİZİM, NAZİZİM VE HATTA KOMÜNİZİM;” KOMÜNİZİM”,
DİYEMEZLER Mİ?
Sizler, Sayın Türk Büyükleri, sizler: “sistem tıkandı, işleyemiyor,” derseniz,
YENİ GENEL KABUL ARAYIŞLARI ORTAYA ÇIKMAZ MI?
Liselerde okutulan tarih kitaplarına Atatürk’ün direktifini koy; sonra da kalk,
sistemin altını oy. Öğrenciler: ”Ula bu nasıl aptes, bu nasıl namaz”, demezler
mi?
Politikacıların bu konudaki sözlerini yerler mi, yemezler mi?
Türk Anayasa Mahkemesi, 1961’den 1982 tarihine kadar, haklarımızın
özüne dair kararlar verdi.
1982 anayasası ile de, hakların şekli ortaya çıktı. VERİLEN SINIRLARIN İÇİNDE
HAKLAR VARDIR. O SINIRLARIN DIŞINDA DA, ISPARTALI HAKKI VARDIR.
Başkanlık sistemine geçiş olayı, PADİŞAHLIKTAN, CUMHURİYETE GEÇİŞ
OLAYINDAN DAHA BELALI BİR İŞTİR.
Bir kere, Mareşal Gazi Mustafa Kemal yoktur. O’NUN eline su dökecek politikacı
da DÜNYA ÜZERİNDE YOKTUR.
Cumhuriyet döneminde dengeye varan kuvvetler, çok ani ve çok sert bir
biçimde ayrılacaktır. İki meclis gündeme gelecektir; iki meclis gündeme
geldiğinde de ”FEDERASYON” VE “FEDERE DEVLETLER” GÜNDEME
oturacaktır.
Sevr’in başlama sürecini başlatan ayrılıkçı terör olayı, iç politikada ve ülke
dışında desteklenen bir sürece girecektir. İşin içersine; tarikatlar, cemaatler,
aşiretler, boylar ve dahi soylar girecektir.
ULUS OLMA SÜRECİ, ÜMMET OLMA SÜRECİNE DÖNECEKTİR. Politikacı
pazarlarında bu işler yürütülemez.
148
Başkanın adamları ve madamları ortaya çıkacaktır. Çankaya’ya bir Başkan
oturttuğumuzda, başımıza binlerce başkanlık belası gelecektir. Halk tarafından,
doğrudan, doğruya seçilmiş olan Başkanı da düşürmek öyle kolay bir iş
değildir. PADİŞAHIM ÇOK YAŞA. İşte, asıl kıyameti de o zaman yaşamış
olacağız. Halktan kopan, halkın tepesinde dokunulmaz bir adam ve Eflatun’un
dediği yaşanmış olacaktır.
Hoca Nasrettin’in eşek öyküsünü tersten alalım: Rahmetli Özal: ”Başkanlık”,
dediğinde, Ispartalımız da:”Olmaz”, diyerek, bas, bas bağırıyordu. Ispartalımız
ve her hangi bir politikacımız: ”Başkanlık”, dediğinde de; Başkanlıkla ilgisi ve
dahi bilgisi olmayanlar,”OLMAZZ”, diye bağırmalıdırlar.
Türk toplumu, asırlardan beri, tek kafadan yönetime alışıktır. ”Bin kişi
yiyeceğine, bir kişi’nin yemesi daha iyi,” denilecektir.
Voltair’in bir tanımı daha hayata geçirilmiş olacaktır: ”Bir Aslan’ın yediğini, dört
yüz Fare’ye mundar ettirmemek.”
Rahmetli Özal, genel seçimleri kazanamayan ANAPLILARI, devletin çeşitli
kademelerini arpalık haline getiren atamalarıyla onurlandırırdı. Bir kısım
seçimzedeler de, DANIŞMANLAR ORDUSUNUN MAAŞ BORDROLARINA DÂHİL
EDİLİRDİ.
Eh! Başkanlık sistemi geldiğinde; Çankaya yetersiz kalacağından, Ayrancı ve
Dikmen kamulaştırılarak, içinde Başkanın danışmanlarının, korumalarının,
korumaların ve danışmanların korumalarının oturacağı yasak şehre de ivedilikle
ve şiddetle ihtiyaç duyulacaktır.
Çankaya köşkü de yetersiz kalacaktır. Milletvekillerine bir yasak şehir
yaratmasını bilen Büyüklerimiz; kendilerine de, BİR BEYAZ SARAY İNŞAA
ETMEKTE TEREDDÜT ETMEYECEKLERDİR.
Mermerleri İtalya’dan, Porfirleri Fransa’dan, ağaç ve çiçekleri dışarıdan
getirilecek olan bu BEYAZ SARAY, A.B.D.’NİN Başkanlarının bile kıskançlığını
üstüne çekecektir.
Cumhurbaşkanlığı Muhafız Tugayına görkemli kışlalar yapılmıştır. Muhafız
Tugayının personelinin üniformaları da mutlaka, Başkanın emir ve direktifleri
doğrultusunda değiştirilmelidir.
Cumhuriyetin, Başkanlık Sistemine ayak uyduramayan bütün renkleri de
değiştirilecektir.
Başkanlık Sistemi geldiğinde, Bakanları yönetmek te dert olmaktan çıkacaktır.
BAŞKANIN SEKRETERLERİ ÜLKEYİ GÜL GİBİ YÖNETECEKTİR. SORU,
GENSORU VE GÜVENOYU DERDİ DE OLMAYACAKTIR. Başbakan da
olmayacaktır.
İşte o zamanda, Başkanın Sekreterleri için topluca bir binaya da ihtiyaç
duyulacaktır. Şehrin dört bir tarafına dağılmış olan sekreterlik binaları,
Sekreterlerin hemen ve derakap, Başkanın huzurlarında hazır ve nazır
olmalarına büyük bir engel oluşturduğu da göz ardı edilmemelidir. Başkanın
149
Sekreterlerini kabul ettiği salonun duvarına; Başkanın tam gerisine, Abraham
lincol’ün bir kararı İngilizce olarak kazınmalıdır:
“HAYIR, DİYENLER YEDİ KİŞİ, OLUR DİYENLER BİR KİŞİ; BEYLER,
OLUR DİYENLER KAZANMIŞTIR.”
Başkanlık sisteminin hiç mi faydası yok? Faydayı, ekonomik açıdan ve
yakınları açısından ele alıyorum. Ahmet Sukarno, Hollandalıları Endonezya’dan
kovarak, ülkesini bağımsızlığa kavuşturmuştur. Bundan sonra da, yapmadığı
hiçbir kötü iş bırakmamıştır.
Bir Japon Aktristi ile evlenmiştir. Bu Şanslı Aktris; Sukarno’dan olma kızı ile
Paris’te yaşamaktadır. İktidarı aldıktan sonra, her şeyi alan, hızını alamayıp bir
pavyon kızını da alan Rahmetli Ahmet Sukarno; 1959 senesinde, İstanbul’a
gelerek, Lüks Nermin’in Sermayesi bir Hanım Kızdan BELSOĞUKLUĞU
ALARAK, Lüks Nermin’in evinin kapatılmasına neden olmuştu!
Başlatılan bir Komünist darbe girişimini, Kara kuvvetleri Komutanı Orgeneral
Suharto önlemiş ve Endonezya’yı ikinci sefer kurtarmıştır!
Eflatun’un öngördüğü olaylar meydana gelmiştir: Ülkeyi kurtaran
kahramanların elinden ülkeyi kurtarmak. Sonunda da, Endonezya, Suharto’nun
elinden kurtarılmıştır.
Bu Başkan’ın çocukları ne olacaklar diyerek, kendi, kendimi yiyip, bitiriyordum.
Tanrı’ma binlerce şükürler olsun ki; bu çocuklar, kendilerini ve Torunlarının
torunlarını bile kurtarmışlar.
05.Ekim.1997 tarihli hürriyet gazetesinde yayımlanan bir haber yorumun, haber
kısmını ele alalım. Meraklı olanlar, anılan gazeteyi bulur ve VATAN KURTARAN
BİR BAŞKANIN ÜLKESİNE VE YEDİ SÜLALESİNE NE DENLİ BÜYÜK BİR
HİZMETTE BULUNMUŞ OLDUĞUNU GÖRÜR.
BAŞKAN GENERAL SUHARTO’NUN ÇOCUKLARI.
1-Bambang Trihatmoco (42 yaşında ve Erkek) Tahmini serveti,
(3.000.000.000) Dolar. Birnantara Gurubu’nu yönetiyor. Petro kimya, Medya,
Telekomünikasyon ve Bankalar.)
2-Siti Hardijanti Rukmana, ”TUTUT” (47 yaşında ve Kız).Tahmini serveti,
(2.000.000.000.) Dolar. Citra Ramtoro Gurubu’nu yönetiyor. Emlak, Paralı
Otoyollar ve Bankalar.
3-Hutomo Mandala Putra, ”Tommy” (33 yaşında ve erkek) Tahmini
serveti, (600.000.000.) Dolar. Humpuss Gurubu’nu yönetiyor. Havacılık, Oto
yollar, otomotiv ve Petrol Endüstrisi.
4-Sigit Harcojudanto (45 yaşında ve Erkek). Tahmini serveti,
(450,000,000,) Dolar. Hanurata Gurubu’nu yönetiyor. Bankalar, Plastik
Endüstrisi.
5-Siti Hedijanti Herijadi,”Titiek” (Kız).Tahmini serveti, (200.000.000.)
Dolar. Finans, Emlak, Benzin İstasyonları.
150
6-Siti Hutami Endang Adyningsih, “Mamiek”. (31 yaşında ve Kız.)
Tahmini serveti,(100.000.000.) Dolar. Emlak, Petrol ve Bilgisayar.
Kaynak. Far Eastern Economic Review,1996.
Rafael Trujillo adlı bir Başkan da, Güney Amerika kıtasına adını
yazdırmıştı. Kızı ile dans edenleri general yaparmış. Kızın evlendirdiği
Beynelmilel Hovarda Porfiroza Robeiroza’yı Paris’e Büyük Elçi atayıvermişti.
Bu Büyük Elçi de, tutup Fransız Sinema yıldızı, baygın bakışlı Daniel Dariyö ile
evlenmişti.
Amerika’dan gelen yardım dolarlarıyla, Hava Kuvvetleri Komutanı olan 29
yaşındaki Oğlu Amerikalı sinema yıldızları Kim Novak ile gönül eğlendirilmişti.
Sonra ne mi oldu? Eflatun’un dediği oldu? Bu, general bonkörü Başkan, aracı
içersinde öldürüldü. Suharto da hapsedildi.
Güney Kore Başkanı Shman Re de tepetaklak düşürülmüştü.
Az gelişmiş ülkelerde, elbirliği ile demokrasinin ırzına geçenler,” demokrasi
bağırıyor” diyerek, o’nu boğmaya kalkışıyor Nazi subayı gibi; işkencecilere
dokunmayıp, işkence altında inleyen genci öldürerek, sessizliği sağlayıp huzur
içersinde, kemanlarımızı çalmayı sürdürelim mi?
Her türlü pisliğe bulaştırıp, günde belki yüz kere tecavüz ettiğimiz DEMOKRASİ
HİÇ BAĞIRMASIN MI? Samanlıkta, bastırılarak ırzına geçilen kimsesiz ve
sahipsiz kadınlar gibi hiç GIKI ÇIKMASIN MI?
Büyüklerimize seslenmek istiyorum. Siz, “sistemin değişmesi gereklidir”,
derseniz, ötekiler de başka türlü düzen isterler. Dünya’da düzenden çok ne
var?
Az gelişmiş ve kalkındırılamamış ülkelere bir bakmamız yeterlidir.
D.
SONUÇ OLARAK DERİM Kİ.
1-Hastalıklar ve sakatlıklar, sistemde değil, sistemin kaymağını
yiyenlerdedir,
2-Öncelikle, şu 83’üncü maddeyi değiştirelim. HIRSIZIN, RÜŞVETÇİNİN,
SOYGUNCULARIN, BÖLÜCÜ HAİNLERİN VE ÇAĞDIŞILARIN SIĞINDIKLARI
KALELERİ YERLE BİR EDELİM.
4-Cumhurbaşkanına T.B.M.Meclisi’ni feshetme yetkisini verelim,
5-Milletvekillerinin siyasi parti değiştirme pazarlarını kapatalım; kim
hangi siyasi partiden seçilmişse siyasi partide siyaset yapmalıdır,
6-Güney Kore, iki cumhurbaşkanını ve bir cumhurbaşkanı’nın oğlunu
RÜŞVET’TEN MAHKÛM ETTİRDİ,
151
7-Bizler, her türlü suçtan ve özellikle de CUMHURİYET REJİMİNE KARŞI
İŞLENMİŞ OLAN SUÇLARDAN SABIKALI OLANLARI YÖNETİME GETİRİRSEK,
bu kafaya ve bu eylemlere sistem mi dayanır? HIRSIZI BAŞA, DÜZENİ DE TAŞA
KOYMAYALIM.
Brezilya’dan, Arjantin’den ve dahi öteki BAŞKANLIKLARDAN DERS
alanımız yok mu? DÜZENİ DEĞİŞTİRMEYİ BIRAKALIM DA, ÖTEKİNİN
HALLERİNİ DÜZELTELİM!
Merhum Özal’ın ağzından dökülen sözler, çok ilginçtir. Başkan olsaydı, aynı
sözlerin mantığıyla mı, başkanlığını sürdürürdü, Tanrı bilir:
1-Fiyatları, Tanrı ayarlamaktadır!
2- “HABİBULLAH’A “–ALLAH’IN- İPİNE SARILIN. Bu deyim, Atatürk ve
Çağ düşmanı Norslu Sait Okur’a aittir. Nur Risaleleri denilen pejmürde,
kitapçıklarda, çok sıkça geçmektedir.
3- Benim memurum işini bilir. Bizler, O’nu memuru olmadığımızdan ve
dahi olmaya da niyetimiz olmadığından, bu değerlendirme, bizleri bağlamaz.
4-BAŞKANLIK SİSTEMİNİN, USA’YI BİLE NE HALLERE SOKTUĞUNU
GÖZARDI EDEMEYİZ! Sistemi koruyan yosmalara rağmen!
OSMAN TÜRKOĞUZ
osmanturkoguz@gmail.com
X.
ANAYASA’YI ŞERİATA AÇMAK MÜMKÜN MÜ?
OSMAN TÜRKOĞUZ
osmanturkoguz@gmail.com
İzmir; 27 Ekim. 2008.
A.
R. T. ERDOĞAN VE D. BAHÇELİ
Demokratik, laik, sosyal hukuk devleti olan; evrensel değerlere sahip,
Mareşal Gazi Mustafa Kemal’in vermiş olduğu uluslar arası kişilik ile kişilikli;
Türkiye Cumhuriyetini koruyup, kollamakla yükümlü ve hükümlü, anayasal
kurum ve kuruluşlarımızın vermiş oldukları gerekçeli kararları BAZI
YEMİNLİLERİ ÇİLEDEN ÇIKARTARAK, NE SÖYLEDİKLERİNİ BİLEMEZ BİR
HALE SOKMAKTADIR. Bu cümle, biraz uzun oldu; ATATÜRK DEVRİMLERİ VE
ÇAĞDAŞLIK SÖZ KONUSU OLDUĞUNDA, KISA CÜMLELERLE ÇAĞDIŞILIĞIN
HEZEYANLARINI ANLATMAK MÜMKÜN OLAMAMAKTADIR.
152
Bendeniz, Sayın R.T.E’NİN, çağdaş ve uygar bir ülkenin bir insanına bile
yakıştıramadığım söylemlerinin yanlışlıkların anlatmak istiyorum. Yüzüne hiç
tebessüm ve neşe uğramamış; basurdan tedirgin olmuş bir eda ile yırtınan
Sayın Bahçeli’ye hiçbir sözüm yoktur, olamaz da.
Tanrı Dağından ve Erciyes’ten inen, senede bir gün, Başbuğlarının kabrini
ziyaret eden, MHP’NİN üç tekerleğini de yitirip, tek stepneyle kalan Sayın
Bahçeliyi, ne yapacağını bilemez bir dul Bayan şaşkınlığı içersinde, Sayın
R.T.ERDOĞAN’A STEPNE OLMUŞ görüyorum.
Ülkemizin ve ülküsünün yüksek çıkarlarını tehlikeye sokan! Sayın
R.T.Erdoğan’ı bir kaşık suda boğmak isteyen Sayın Bahçeli; aynı R.T.E,
ANAYASAL KURUMLARA VE ONLARIN ANAYASAL TASARRUFLARINA,
HAKSIZ VE AĞIR BİR SUÇ İŞLER BİÇİMDE SALDIRMASINI GÖRÜNCE;” Gel
kardeşim, gel, Anayasal kurumları kuşa çevirelim”, demekten çekinmiyor. Hani,
Sayın Bahçeli’nin böylesine yanar ve dahi döner tavırlar sergilemesinde hiçbir
çekincesi de yok.
Bizler, çağdaşlaşmadan ve Atatürk devrimleri ekseninden ülkemiz kayar diye
endişe ediyoruz; çünkü ve dahi çünkü yarınlarımızı, aydınlık ve çağdaş bir
şekilde teslim edecek ÇOCUKLARIMIZ VAR.
Sayın Bahçeli’nin böyle bir endişesi de yok sanıyorum.
”Efendim, Sayın Bahçeli, çok ince bir politika izliyor. AKP’YE tuzaklar
hazırlıyor!”
Bizim, böylesine ince politikalara da aklımız ve vicdanımız ermez. Ülkemin
geleceği üzerinde ince ve dahi mince politikalar yürütülemez.
Sayın Bahçeli’nin Rahmetli Türkeş’in kabrini ziyareti; ”yaptığım icraatlar
nedeniyle, acaba yerinde duruyor mu kontrolüne yönelik olmalı“ diyorum.
Şimdi, gelelim Sayın Recep Tayyip Erdoğan Bey’e; Sayın Bayım, sizin tavrınızı,
”DÖVERİM HA’LARLA”, ETRAFINA SALACAĞI KORKULARLA, ANAYASAL
KURUM VE KURULUŞLARI VE VATANDAŞLARIMIZI KORKUTUP, DURUMU
KURTARACAK, BLÖFÇÜ BİR TAVIR OLARAK GÖRÜYOR VE ALGILIYORUM.
Rahmetli Adnan Menderes te, “ÖN TEDBİRLER KANUNU”İLE, Anayasamızın
temel hak ve özgürlüklerini askıya almak istemişti; tutmamıştı.
O zaman, Türkiye Cumhuriyeti’nin bu denli sağlam hukuki güvenceleri de
yoktu.
Yol yakın iken bu söylemlerden ve Anayasal kuruluşlarımıza ve oy
kopartabilmek için, yiyecek dağıttığınız ve dahi İFTAR ÇADIRLARINI MESKEN
TUTTURDUĞUNUZ VATANDAŞLARIMIZA, bu denli hakaretlerle yüklenmekten
de vazgeçiniz.
Anayasa Mahkemesinin 11 üyesi de, birer AKADEMİ MEZUNU OLSALAR BİLE,
SİZİN İSTEDİĞİNİZİN GERÇEKLEŞMESİ YİNE DE MÜMKÜN OLAMAZ.
153
SİZLERİ, DEMOKRASİ TRENİMİZDEN, İSTEDİĞİNİZ İSTASYONDA
İNDİRTMEZLER, BUNU DA İYİCE ANLAMIŞ OLMANIZ GEREKİR.
B.
NEDEN VE NİÇİN İSTEDİKLERİNİZ OLAMAZ.
Sizler, iktidara gelmek için, şimdi dört elle sarıldığınız, şekilci ve halkımızı
birbirine düşürücü konulardan hiç söz etmemiştiniz. Seçildikten sonrada,
T.B.M. MECLİSİ KÜRSÜSÜNDEN, TÜRK ULUSUNUN VE TÜM DÜNYANIN
GÖZLERİ ÖNÜNDE AND İÇMİŞTİNİZ. Bu içtiğiniz andı, su yerine içmediğinizi
idrak ettiğinize inanıyorum.
Şimdi, benim yazacağım bu andı, bir aynanın üzerine yazarak, aynanın
karşısına maile geçip, işbu andınızı, yüksek bir sesle okumanızı öneriyorum;
unutmuş olabilirsiniz; siz unutmamış olsanız bile, etrafınızı çevirenler, size
unutturabilirler.
AND İÇME
Madde 81-Türkiye Büyük millet meclisi üyeleri, göreve başlarken
aşağıdaki şekilde and içerler:
1-Devletinin varlığı ve bağımsızlığını,
2-Vatanın ve milletin bölünmez bütünlüğünü,
3-Milletin kayıtsız ve şartsız egemenliğini koruyacağıma;
4-Hukukun üstünlüğüne,
5-Demokratik ve laik cumhuriyete ve Atatürk ilke ve inkılâplarına bağlı
kalacağıma;
6-Toplumun huzur ve refahı,
7-Milli dayanışma ve adalet anlayışı içinde herkesin insan haklarından ve
temel hürriyetlerden yararlanma ülküsünden ve anayasaya sadakatten
ayrılmayacağıma; büyük Türk milleti önünde namusum ve şerefim üzerine and
içerim”.
Bendeniz, daha iyi anlaşılsın diye, AND’I, maddeler halinde yazdım.
İnsana sormazlar mı, ”Beyefendi, delik deşik yapmak için çırpındığınızı
gözlemlediğimiz, bu anayasaya ve habire yüklendiğiniz CUMHURİYETİMİZİN
DEĞERLERİ ve BAĞLI KALACAĞINIZI, HER SIKIŞTIĞINIZ ZAMANDA
YİNELEDİĞİNİZ ATATÜRK DEVRİMİ ÜZERİNE ANDİÇMEMİŞ MİYDİNİZ?
Andınızın hükmü, iktidara gelebilmek için, halkımızı kandırmaya kadar mıydı?
Bu soruların yanıtını, önce, aile fertlerinize vermelisiniz. Eğer, onları ikna
edebilirseniz; bizim karşımıza çıkıp ta, yalayıp, yuttuğunuz andınızı
savunmalısınız.
Haydi, bu teklifimizi duymamış olduğunuzu kabul edelim.1961 anayasamızın
154’üncü maddesinde dokunulmalarına anayasa yasağı konulan ve 1982
anayasamıza aynen alınmış olan şu yasalarımıza ne diyeceksiniz? “
BEŞİNCİ KISIM
154
ÇEŞİTLİ HÜKÜMLER
1-inkılâp kanunlarının korunması
Madde174-Anayasanın hiçbir hükmü, Türk toplumunu çağdaş uygarlık
seviyesinin üstüne çıkarma ve Türkiye cumhuriyetinin laiklik niteliğini koruma
amacını güden, aşağıda gösterilen inkılâp kanunlarının, anayasanın halkoyu ile
kabul edildiği tarihte yürürlükte bulunan hükümlerinin, anayasaya aykırı olduğu
şeklinde anlaşılamaz ve yorumlanamaz:
1-3Mart 1340 tarihli ve 430 sayılı Tevhidi Tedrisat kanunu,
2-25 Teşrinisâni 1341 tarihli ve 671 sayılı Şapka İktisası Hakkında kanun,
3-30 Teşrinisâni 1341 tarihli ve 677 sayılı tekke ve Zaviyelerle türbelerin
Seddine ve Türbedarlıklar ile Bir Takım Unvanların Men ve İlgasına dair Kanun;
4-17 Şubat 1926 743 sayılı Türk Kanunu Medenisiyle kabul edilen,
evlenme akdinin evlendirme memuru önünde yapılacağına dair medenî nikâh
esası ile aynı kanunun 110’uncu maddesi hükmü,
5-20 Mayıs 1928 tarihli ve 1288 sayılı Beynelmilel Erkamın kabulü
hakkında kanun,
6-1 Teşrinisâni 1928 tarihli ve 1353 sayılı Türk harflerinin Kabul ve Tatbiki
Hakkında kanun;
7-26 Teşrinisâni 1934 tarihli ve 2590 sayılı Efendi, Bey, Paşa gibi lakâp ve
Unvanların kaldırıldığına dair kanun,
8-3 kânunuevvel 1934 tarihli ve 2596 sayılı Bazı Kisvelerin
Giyilemeyeceğine dair kanun.”
Sayın Recep Tayyip Beyefendi; İran gibi ülkelerde, çağdışı ve insan
onuruyla bağdaşmayan yönetimler, kolayca iktidar olmuş düşüncesi, Sahte
evrak düzenlemek suçundan mahkûm SAYIN Erbakan’a da kolay yapılabilir bir
eylem olarak gözükmüştü.
O ülkelerden Mustafa Kemal geçmedi ki. O ülkelerin Mustafa kemal’leri
yoktu ki. O ülkeleri yönetenler de çağ dışında bir saltanat rüyasıyla
yaşamaktaydılar. İran, İran silahlı kuvvetlerinin işgali altındaydı. Ali gitti, Veli
geldi. Şahlık, bastonun tepesinde; softalar da bastonun altındaydılar. Yönetim
bastonu tepetaklak etti; Mollalar üste çıktılar, İRAN HALKI DA TEPESİ ÜSTÜNE
DİKİLDİ.
Bugünlerde, afla beraber, eski sağlığına ve eski politik gücüne kavuşan Sayın
Affedilmişin hakkını yememek lâzım. Telefon dinletmek suçundan Başkanlıktan
olan ve hapis cezası alan Richard Nixon da, tekerlekli sandalyeye sığınarak affa
mazhar olmuştu.
Sayın Devletimizi Dolandırmaktan Aflı’ya tekerlekli sandalye çok yakışmıştı.
Ünlü Fizikçi Stephan Hawkins gibi, bitkin ve büyük bir masumiyet içersinde
gözükmesiyle yüreklerimizi dağlamıştı. Ne ise, hiç olmazsa eski öğrencisi ve
yardımcısı Sayın A. Gül, O’nu kurtararak, üzülenlerinin yüzlerini güldürmüştü.
Bu konular, birbirlerine bağlı oldukları için bu tarafa da uğranamazlık
edemezdim. Bazı açıklamalar yaptıktan sonra; politikacıların önlerindeki
mayınlı sahalara geleceğim.
155
Sayın Bay Recep Tayyip Bey; siz, isterseniz %100 çoğunlukla
T.B.M.Meclisine geliniz; her istediğinizi, kanun olarak çıkartamazsınız.
Nedenini mi soruyorsunuz?
Şu, MİLLİ İRADE SÖYLEMİNİ BİR KENARA BIRAKMALISINIZ.
Rahmetli Adnan Menderes te, “genel irade”, türküsünü söyleye, söyleye
gitmedi miydi?
Beğenmediğiniz, değiştirmek için can attığınız anayasa’yı %97’lik bir genel
irade kabul etmedi miydi? %47’yi genel irade kabul ediyorsunuz; çok güzel;
size oy vermeyen % 53, neyin iradesi oluyor dersiniz?
Cumhuriyetimizi kurup, bugünlere getirenlerin iradeleri neyin iradesi oluyor
dersiniz?
UYMAK ZORUNDA OLDUĞUNUZ KURALLAR.
1-Anayasa’da yazılı olan ve KAZIYE’İ MUHKEM HALE gelmiş, UYULMASI ZORUNLU OLAN, KANUN HÜKMÜNDE İÇTİHAT- yüksek mahkeme
kararlarına aynen uyacaksınız;
2-T.B.M.Meclisi iç tüzüğünü aynen uygulayacaksınız;
3-Gazi Mustafa Kemal Atatürk’ün getirmiş olduğu, POZETİF VE
EVRENSEL HUKUK KURALLARINA aynen uyacak ve uygulayacaksınız;
4-AİHM kararlarını uygulayacaksınız;
5-“ULUSAL KURTULUŞ SAVAŞINI YAPAN TÜRKİYE HALKINA, TÜRK
MİLLETİ DENİLİR,”tanımındaki, TEK ULUS, TEK VATAN, TEK BAYRAK VE TEK
EGEMENLİK tanımının dışında çözüm arayışlarına gitmeyeceksiniz;
6-MUSTAFA KEMAL ATATÜRK’ÜN CUMHURİYETİMİZİ GENÇLERE
EMANET ETTİĞİNİ DE HİÇ AKLINIZDAN ÇIKARMAYACAKSINIZ;
7-ANAYASAMIZA GÖRE KURULMUŞ BULUNAN TÜRKİYE
CUMHURİYETİ’Nİ koruyup, kollamakla görevli kurum ve kuruluşların olduğunu
aklınızdan asla çıkarmayacaksınız,
8- Takiyye’ye sapmayacaksınız ve “DARÜL HARP”, masalını bir kenara
bırakacaksınız.
Bunlara aynen uymazsanız ne mi olur? Anlatayım:
Anayasa kitapçığımızı açıp, okuyalım:
“BİRİNCİ KISIM”
“GENEL ESASLAR”
“I.Devletin şekli”
“Madde1-Türkiye devleti bir cumhuriyettir,
156
“II-Cumhuriyetin nitelikleri”
“Madde2-Türkiye Cumhuriyeti,”
“Milli dayanışma ve adalet anlayışı içinde,”
“ İnsan haklarına saygılı,”
“Atatürk milliyetçiliğine bağlı,”
“ Başlangıçta belirtilen temel ilkelere dayanan,”
“ Demokratik, lâik ve sosyal bir hukuk devletidir.”
“III.Devletin bütünlüğü, resmi dili, bayrağı, milli marşı ve başkenti.”
Madde3-Türkiye Devleti, ülkesi ve milletiyle bölünmez bir bütündür. Dili
Türkçe’dir.
Bayrağı, şekli kanunda belirtilen, beyaz ay yıldızlı al bayraktır.
Milli marşı ”İstiklal Marşı “dır.
Başkenti Ankara’dır.
IV-DEĞİŞTİRİLEMEYECEK HÜKÜMLER
Madde 4- Anayasanın 1’inci maddesindeki Devletin şeklinin Cumhuriyet
olduğu hakkındaki hüküm ile 2’inci maddesindeki Cumhuriyetin nitelikleri ve
3’üncü maddesi hükümleri değiştirilemez ve değiştirilmesi teklif edilemez.”
V. DEVLETİN TEMEL AMAÇ VE GÖREVLERİ
Madde5-Devletin temel amaç ve görevleri, Türk milletinin bağımsızlığını
ve bütünlüğünü, ülkenin bölünmezliğini, Cumhuriyeti ve demokrasiyi korumak,
kişilerin ve toplumun refah, huzur ve mutluluğunu sağlamak, kişinin temel hak
ve hürriyetlerini, sosyal hukuk devleti ve adalet ilkeleriyle bağdaşmayacak
surette sınırlayan siyasal, ekonomik ve sosyal engelleri kaldırmaya, insanın
maddi ve manevî varlığının gelişmesi için gerekli şartları hazırlamaya
çalışmaktır.”
Sayın Bay Recep Tayyip Beyefendi; bu yazdığım, anayasamıza konulan
yasaklar; dış politikada sık, sık değiştirdiğiniz kırmızıçizgilere hiç benzemezler.
Bunlar, ULUSAL GENEL KABUL VE KANLA YAZILMIŞLARDIR.
ANAYASALAR KANLA YAZILIRLAR, HÜKÜMET PROĞRAMLARI DA
BUYASAKLARIN KAPSAMINDADIR. ”Ben programıma aldım”,” ben, halkıma
söz verdim”, ANAYASAMIZIN HÜKÜMLERİ KARŞISINDA ÖZÜR OLARAK
KABUL EDİLEMEZ.
Şeker, Bulgur ve Nohutla da seçmenler kandırıla bilinir; amma velâkin, MİLLİ
İRADE SÖYLEMLERİYLE anayasa hükümleri çiğnenemez.
SAYIN BAYIM, İŞTE SAYDIĞIM BU NEDENLERDEN ÖTÜRÜ, HER İSTEDİĞİN
KUŞU KAFESE KOYDURTMAZLAR.
BENDEN SÖYLEMESİ.
T.B.M. MECLİSİ DE, YASAK ÇİZGİLERİNİN KAPSAM ALANINA GİREN
KONULARDA YASA YAPAMAZ.
157
YAPARSA DA, CUMHURİYETİNİN ŞEKLİNE AYKIRILIK, ANAYASA
MAHKEMESİNİN GÖREV ALANI İÇERSİNE GİRER.
OSMAN TÜRKOĞUZ
osmanturkoguz@gmail.com
XI.
TÜRKLERİ DÖNME ve HAİN GÖZÜ İLE GÖRMEK!
OSMAN TÜRKOĞUZ
osmanturkoguz@gmail.com
Çeşmealtı;06 Ağustos 2012./Tekrar!
İleti yazım: BİZ;Bu Âlemde ve Öteki Âlemde de evvel Allah Türkoğlu
Türküz. Devşirmelik ve Dönmelikle de bir ilgimiz yoktur.24 Türk boyunun ortak
Sıfatı olarak Türküz. Damarlarımızda Oğuzunkanını, yüreğimizde, ruhumuzda
ve başımızda da Atatükümüze inancımızı taşırız.Cümle uluslarla ve inançlarla
da barışığız. Blog adresim: http://osmanturkoguz.blogspot.com/
TÜRKLERİ DÖNME ve HAİN GÖZÜ İLE GÖRMEK!
“Biz neden güçlüyüz? Biz, vatan hainlerini öldürürüz. Başka
milletlerin vatan hainlerini de başlarına geçiririz. Biz,bundan dolayı
güçlüyüz!”Henry Kissinger,USA’NIN Dış İşleri Bakanlarından
“Bir yerde dinden söz edildi mi sıkı durmak gerekir. Zira ya
canınızı ya da malınızı alacaklardır!”Konfüçyüs
Şuursuzca tepki; İhanetten, Cehaletten ve korkudandır.
Alınmasın Öküzler ama, trenin raydan çıkamayacağını bilselerdi, kıçlarını trene
dönerek var güçleri ile kaçmazlardı! Ostüzü.
Ha trenden Öküzlerin kaçması, ha çağdaşlıktan çağdışına
Dönmelerin kaçması!
/ Ha Hainlerimizin Türk ve Türklük üzerine fikir olarak geveledikleri saçması!
Ostüzü.
İlgi: BLOG adresim:743,Araplaştırmanın İpuçları.
A.
TARİH, TÜRK VE TÜRK İNSANI
Çeşmealtı-İzmir dolmuşunda, orta yaşlı bir Bey, özellikle yanıma oturdu.
Kendisini tanıttıktan sonra:”Sizinle karşılaşmayı çok istiyordum. Bu
karşılaşmamız haberli gibi oldu.”Dedi ve eydirdi: ”Yazılarınızı sürekli olarak
okumaktayım. Her okuyanı ters köşeye yatırmak gibi bir sitiliniz var. Son
yazınızda; Türk ve Türklüğe yapılan haksız saldırılara veriştirmişsiniz! Yani,
Türkler için anlatılanların hiç mi doğru tarafı yoktur? ”Dedikten sonra sustu.
Ben de onunla konuşmaya soru ile başladım:
158
“Yaşınız ve tahsiliniz gereği olarak, Çanakkale Muharebelerini ve Ulusal
Kurtuluş Savaşımızı okumuşsunuzdur. İnönü Muharebelerinin, Sakarya ve
Dumlupınar Meydan Muharebelerinin tüm Harp Tarihi belgeleri taraflarca da
yayımlanmıştır. Yunanistan Harp Tarihi Belgelerini, Tirikupis’in anılarını;
Sakarya’da Yunan İkinci Kolordu Komutanı Prens Andre’nin “Felâkete Doğru”
kitabını da okumuş olmalsınız. Yunanistan Başbakanı Elefterios Venizelos’un
İsveç Nobel Komitesine yapmış olduğu teklifi de bilmeyenimiz yok gibidir.1934
Nobel Barış ödülünün Mustafa kemal Atatürk’e verilmesini önermişti. Norveç’te
Atasözü haline gelmiş bir deyim vardır:”Atatürk gibi akıllı olmak!”Winston
Churcihil’in İsmet İnönü’ye yazdığı mektup ta ortadadır.
Daniel Dumoulin, adlı bir Belçikalının yılbaşı tebriği de ortadadır:”
"Turguie; tu dois Atatürk a Dieu et le reste a Ataturk!"
Türkiye, Atatürk’ü Allaha, geri kalan her şeyi de Atatürk’e
borçlusunuz!
”Ulusal Kurtuluş Savaşı hiç yapılmamış!” Diyenler, Hainlerimizi Kahraman
yapanlar, Atatürk’e ve İsmet İnönü’ye hakaret edenler ortada. Bunların
hangisine inanmaktasınız ve sizce hangisi doğrudur?
“Atatürk ve İnönü birer ulusal kahramanımızdır. Bugün siyasilerce
anlatılan her şey yalana ve iftiraya dayalıdır!”Dedi.
Sorunuzun yanıtını siz vermiş oldunuz! Bugünkü iftiralar ve karalamalar,
yarın tarih olarak salakların ve yığınların da karşısına çıkartılacaktır.
Bir, iki olay Türkü ve Türk insanını tanıtmaya yeterlidir. Çanakkale
Muharebelerinde, Türk mevzisinin önünde yatan bir İngiliz subayını, siperden
beyaz bayrak çıkartarak sırtlayan bir Türk askeri, onu İngiliz mevzilerinin önüne
bırakır.
Ulusal Kurtuluş Savaşında; Talas’ta esir olarak tutulan Yunanistan’ın
Küşükasya Orduları Başkomutanı Tümgeneral Tirikupis’e Türk Kadınları
yemeklerinden verirler. Uşak yöresinde, İzmir’e doğru ilerleyen Türk askerlerine
çörek veren Köylü Kadınları bunlardan Yunan Esirlerinin de yemelerini
isterler.”Dedim ve daha başka şeylerden de söz ettim.
Katillerin, yağmacıların, Allah adına insanları kesenlerin ve insanları Allah
adına esir pazarlarında satanları anlatan bir yazı yazacağıma da söz vermiştim.
B.
ARAP EMPERYALİZMİ
Benim son yazımın çıktısını okuyanlardan da memnuniyetsizlik işaretleri
gelmedi değil. Kim yağmacı, kim katliamcı, kimler zulme ve soyguna uğramış;
Allah adı kullanılarak kimler kitleler halinde, genç, çocuk, kadın ve kız, Arap
159
pazarlarında, hayvanlar gibi asırlarca satılmış! İslamcılık, nasıl Arap
emperyalizminin aracı olarak kullanılmış! Onu da yazayım da içim rahat etsin.
Uhut yenilgisinden sonra; Mekkelilerin 10.000 kişilik bir güçle, Medine
üzerine yürüyecekleri haberi, Mekke’de bulunan Hz. Muhammed’in Amcası
Abbas tarafından Hz.Muhammed’de bildirilince “savunma önlemleri
konuşulurken; Selman’ıFarisinin önerisi üzerine Medine’nin etrafına geniş
hendekler kazılmasına başlanmıştır. Selman’ıFarisi hendeği kazarken büyükçe
ve sert bir kayaya rastlamıştı. Peygamber;eline balyozu aldı,kayaya şiddetli bir
şekilde vurdu.kayadan büyük bir şekilde üç şimşek çıktı.Selman’ı Farisi bu
durumu Peygambere sordu: Peygamber Efendimiz de:
“Ey! Selman, ilkinde Allah(CC) bana Yemen’in kapılarını açtı. İkinci
şimşekle Allah bana Şam ve batının kapılarını açtı. Üçüncü seferde ise,
doğunun kapılarını açtı!”Dedi. Sözcü Gazetesi,06 Ağustos 2012,Ramazan
Köşesi.
“Şura suresi (42’inci sure)7’inci ayet: ”Ve işte böyle sana-MuhammedArabî bir Kur’an vahyetmekteyiz ki Umm’ul Kura’yı (Mekke şehrini) ve
çevresindekileri sakındırasın ve o toplama gününün dehşetini haber veresin—
Onda şüphe yok; bir fırka cennet’te, bir fırka sair’de (Çılgın ateş
içinde).”Kur’anı Kerim ve İzahlı Meali, s.482.Elmalılı Hamdi Yazır.”
Müslümanlıktaki aşamaları görebilmek için; 17 Eylül 622; Hicret’ten sonra;
Hz.Muhammet ile Medineli Yahudiler; Hz.Muhammet ile Medineli Yahudiler
arasında imzalanan,65 maddelik Medine Sözleşmesi. Taha Akyol; Medine’den
Lozan’a. Okunmalı derim.
“Tevrat’ta; her sefer dönüşü; ”binbaşıların, ganimet olarak yağmalanan
altın ve kıymetli eşyaları çadırlarında oturan Hahamlara verdiklerini”
yazmaktadır. Kuran’ı Kerim’in sekizinci Enfal suresinin ilk ayetinde:
”Ganimetin, Tanrı ile peygambere ait olduğu”, yazılıyken; Hüneyin gazvesinde;
elde edilen: 1- 24.000 deve, 2- 44.000 davar, 3- 6.000 esir; 4- 300 okka altın, Sayın Ş.Keçeli,4,000 okka altın ve gümüş diyor.- 5- 600 okka gümüşün
paylaşımda büyük tartışma çıktığı için; aynı surenin 41’inci ayetinde, yağmadan
elde edilen Ganimetin (8) zümreye paylaştırılması emredilmiştir.
Hz. Muhammet’in sütannesi Âlime de Ganimet olarak alınan esir kadınlar
arasında bulunmaktadır! Ahmet Cevdet Paşa; Kısası Enbiya ve Tevarih’i
Hulafa.C.1,s.309.
Hz. Muhammet, Mekke’yi gizlice terk edip, Medine’ye sığındığında, orada
yaşayan Yahudi toplumu ile 65 maddelik bir anlaşma yapmıştı.-Taha Akyol;
Medine’den Lozan’a- Bu anlaşmaya göre; Hz. Muhammet, kervan basma gibi
eylemlere girişmeyecek, Medine’deki huzuru koruyacaktı.
Bedir Gazasında; kendisini Beni Nadir Yahudi aşiretinin öldüreceğini öğrenen
Hz. Muhammet; Beni Nadir Yahudi aşiretinin tüm mallarına el koyarak,
kendilerini Medine’den sürgün etti. Beni Nadir;600 deve yükü eşyalarını alarak;
tüm mal varlıklarını da Medine’de bırakarak Medine’den kovuldu. Taşınamaz
160
malları Medineli Müslümanlar arasında paylaştırıldı, Yahudi evlerine de
Muhacirler yerleştirildi.
Uhut Gazasından sonra da; Beni Luka Yahudi aşiretini, 24 saat içersinde, bin
deve yükü eşyası ile Medine’yi terk ettirdi. Bir kış günü; Müslümanlığı kabul
etmemiş Kureyşlilerin, 10,000 kişilik bir kuvvetle Medine’ye saldıracakları
haberini Hz. Muhammet’in amcası Abbas bildirince, Medine’deki panik, şehrin
etrafına hendek kazılması ile durduruldu.
Medine’de yaşayan en büyük Yahudi topluluğu olan Kureyza; Mekkelilerle bir
oldu. Kureyza kabile reisinin kızı Safiye de, Hayber Yahudi aşireti reisinin oğlu
ile evliydi. Mekkeliler, Medine ablukasını kaldırıp, Mekke’ye dönünce; Kureyza
aşiretinin anlaşmaya uymama konusu gündeme getirildi. Kazılan hendekten
atlayarak geçmek isterken, bir ağaç dikmesinin üzerine düşerek, ağır yaralanan
bir Müslüman hakem seçildi. Hasta haliyle Medine’ye gelen bu seçilmiş hakem,
iki tarafı dinledikten sonra; kararını açıkladı: “Kureyza aşiretine mensup, bütün
ergin erkeklerin boyunları vurulacak; bütün malları ve mülkleri ellerinden
alınacak, çocukları, kadın ve kızlarına esir işlemi yapılacaktır.
”Meydana toplatılan Kureyzalı erkeklerin, meşale ışıkları altında; bizzat Hz.
Muhammet tarafından, etek kıllarına bakılarak; etek kılları siyah olanlar
cellâtlara teslim edilerek boyunları vuruldu.*-İslam Ansiklopedisi, Beni Nadir,
Beni Luka ve Kureyza maddeleri.O minibüste, Yahudi düşmanı arkadaşım: “-Kureyza Yahudi kavmi, Allah’ın
emri ile öldürüldü!” demişti. İşin en çok tuhafıma giden tarafı da; büyük bir din
bilginimizin, aynı fikri yayımlaması oldu: Ol bilginimizde, bu soruya yanıt
olarak, gazetedeki köşesinde: ”Kureyza Yahudi aşireti Allah’ın emri ile
öldürüldü” diye yazdı:
—Hz. Musa, tanrısının emrini uygulayarak kadın esirleri öldürtmüştür.
—Diğer kavimlere verilen her türlü zarar, Hz. Musa’nın tanrısının emri gereğidir.
—Bütün kavimlerin malları ve canları Musa Peygamberin tanrısının emri ile
İsrail oğullarının tasarrufundadır.
—Tüm insanlara yapılacak işlemler Hz. Musa’nın tanrısının emri gereğidir.
Tevrat ve İsrail dini metinleri böyle yazmaktadır.
Şimdi, gelelim İslam tarafına:
—23 senede, Kuran’ı Kerim’in 180-200 ayeti neys oldu-Nakzedildi- Kıble Kudüs
iken Kâbe’ye döndü. —Kureyza Yahudi aşiretinin tüm ergin erkekleri, Ulu
Tanrımızın emirleri üzerine öldürüldü! Kadınları, kızları ve çocukları esir
işlemine tabi tutuldu. Tüm mal varlıklarına Ulu Tanrımızın emirleri gereği el
konuldu!
—Hz. Muhammet’in kölesi ve üvey oğlu Zeyd’in boşadığı karısı, Hz.
Muhammet’in yeğeni ve eski nişanlısı Zeynep’in, Hz. Muhammet ile nikâhlarını
bizzat Ulu Tanrımız kıydı.-Kuran’ı Kerim, 33’üncüAhzap suresi,37’inci ayet.—Kuran’ı Kerim’de, Ulu Tanrımız, Hz. Muhammet’e: “Ne bir eksik, ne de bir
fazla, sen tebliğ et” diye seslendi. 5’inci Maide suresi, 67’inci ayet. Şimdi de
buradan 2’inci Bakara suresine geçelim: Bakara suresi, İsrail oğullarının
yaptıkları kötülükleri ve döneklikleri, uzun, uzun anlatmakta; tanrı’nın
nimetlerini inkâr ederek, Musa peygambere de bin bir zorluk çıkardıklarını
161
sayıp, dökmektedir. Kuran’ı Kerime ve Hz. Muhammet’in getirdiklerine
inanmadıkları takdirde, nasıl bir Tanrısal azapla karşılaşacakları da
anlatılmaktadır...”
Abbasiler döneminde; Babek adlı birisinin önderliğinde,”Ortak Mülkiyeti”
savunan ve Kızıl bayraklı büyük bir ayaklanma olmuştu. Afşin Bey adlı bir Türk
komutan, kendi ordusu ile bunlara karşı savaşarak 7.500 esiri kurtardığı gibi
250.000 asiyi de öldürmüştü. Bir kadının ihbarı ile; sünnetsiz olduğu ve
akşamları bazı kitapları okuduğu anlaşılan bu Büyük Kahraman Arap
Mahkemesine çekilmişti. Neden sünnetsiz olduğu sorulduğunda:
”Çok ileri yaşlarda Müslüman oldum. Sünnetin islamın temel kurallarından
olmadığını bildiğimden, yaşlı halimde acıya katlanmak ta istemedim, bu
nedenle de sünnet olmadım!” Dediğinde:
”Muharebelerde yaralanarak bunun acılarına katlanıyorsunuz!”Denildiğinde:
”Muharebe sosyal bir olaydır, yaralanmak ta doğaldır!”demişti.
”Akşamları, bazı kitapları okuyormuşsunuz. Bu kitaplar neye dairdir?”
Sorusuna da:
”Mensup olduğum milletimin tarihidir okuduğum kitaplar.”demiş ve ölüme
hüküm giymiştir.
Cezaevine kapatılan Rahmetli Afşin Bey, aç bırakılarak öldürülmüştür.
Bakınız Ansiklopediler bu konuda neler demektedir:
“Afşın Abbasi Devleti hükümdarı halife Mutasım’ın başkomutanı. Asıl adı
Haydar bin Kâvus olup, Afşin de denir.
Doğum tarihi meçhuldür. Kendisi Uşrusana beylerinden olduğu bilinmektedir
ve Afşın kelimesi özel bir ismi değilde Uşrusana beylerin sıfattır.[1] Kendisi İrani
asıllıdır. Abbasi hükümdarı Memun zamanında kendi isteğiyle Kelime-i Şehadet
getirerek müslüman olmuş ve ordusuyla birlikte Abbasi hükümdarı Memun'un
ordusuna katılmıştır. Afşin’in gulam ordusuna "Türk Birliği" dendi ve bu ordu
ölene kadar halifeye hep sadık kaldı. Afşın'ın ölümünden sonra bu ordu dağıldı.
Abbasi hükümdarı Mutasım’ın Mısır ve Suriye valiliği sırasında birlikte bulundu
ve birliğiyle Mısır'da patlak veren ayaklanmaları bastırdı. Arşın’ın en önemli
askeri başarısı uzun zaman Azerbaycan'da sorun çıkaran Bâbek
Ayaklanması'nı bastırmasıdır. Üç yıllık kanlı mücadelelerden ve savaşlardan
sonra 837 yılında Hurremi Babek'i tutsak ederek Abbasi ili Samarra’ya getirdi
ve bu başarısı Müslüman dünyasında büyük sevince neden oldu. 838 yılında
hükümdar Mutasım’ın da katıldığı Amorium seferinde kendi ordusu Türk
birliğine komuta eden Afşın bu seferin başarıya ulaşmasında önemli rol oynadı.
Bâbek Ayaklanması'nı desteklemek üzere doğuya ilerleyen Doğu Roma ordusu
Ankara yakınlarında Afşin’in ordusu tarafından yenilgiye uğratıldı ve Ankara
Arap İmparatorluğu' nun eline geçti.”
162
“Korkusuz savaşçılar olan Türk birliğinin yaptığı cesurca saldırı düşmanın
bozulup kaçmasına neden olmuştu. Bütün bu başarıları rakipleri tarafından
kıskanıldı. Çeşitli iftiralar ile hükümdarın gözünden düşürüldü ve hapse atıldı.
Yapılan mahkemede suçsuz yere suçlandı. Bazı asileri kışkırttığı ve kendisinin
müslüman olmadığı ileri sürüldü. Mahkûm edilen Afşın hapishanede aç
bırakılarak 841 yılında öldürüldü.”
YİĞİT TÜRK’TEN:
“Kuteybe—Kuteybe bin Müslim, Buhara ve Taşkent’te 10.000 Türk subayını,
uçkurlarını kullanarak, ağaçlara astırtan Emevi Müslüman Arap komutanı--/Ostüzü, buna karşılık belh şehrinde hazırlık yaparak, baharda büyük bir ordu
ile Talkan şehrine doğru yürür.
O ana kadar bir direniş hazırlığı yapamayan Talkan şehri meliki Sehrek,
Kuteybe’nin gelişinden önce şehri terkeder. Şehre hiç savaşmadan giren
Kuteybe’nin adamları şehirde eli kılıç tutabilen ne kadar erkek varsa hepsini
kılıçtan geçirirler. Bu Katliam o zamana kadar yapılanların en büyüğüdür.
Kuteybe bu katliamı diğer beyliklere ibret olması için yapar. Kuteybe’nin
askerleri öldürebildikleri kadar öldürürler, geri kalanları da, Talkan yolu
üzerindeki ağaçlara asarlar. Bu yolun 4 fersah ( 24 km.) mesafelik bölümü
Türklerin ağaçlara asılan cesetleri ile doludur.
Talkan katliamı tarihe, Arapların o güne kadar yaptıkları katliamların en büyüğü
olarak geçmiştir. Halk, Müslüman Araplarla savaşmadığı halde, Kuteybe ve
askerleri sırf diğerlerine örnek olsun diye 40.000 kadar kişiyi kılıçtan geçirmiş,
ağaçlara asmıştır. Talkan ve Curcan katliamları olarak tarihin kara sahnesinde
yerini aldılar. Biri de diğerinden aşağı kalmaz. Belki Türklerin kanlarından
ekmek yapılması-yenmesi üfürme olabilir ama geri kalanı doğrudur.
EK:17.000Türk’ün kanını ucunda değirmen olan bir dereye akıtarak, bu derenin
suyu ile öğüttükleri buğdaydan yaptıkları ekmeği yiyerek, Türklerin kanından
yapılmış ekmekleri yedik diye övünmeleri de bundandır! Ostüzü.
Tarih kitaplarında okutulmaz, tarih bölümlerinde söylenmez, sorsan tarihçilere,
şöyle derler: Aslında Türkler Çinlilerle savaşırken yardıma gelmiş Araplar,
sonra türkler Araplara karşı sempati beslemiş, islama yönelmişler ama
sonrasında bir takım istenmeyen olaylar meydana gelmiş, bunun üzerine bu
savaşlar yapılmış, o kadar da kötü şeyler olmamış canıııımm…
Bütün Türk tarihindeki olaylar kötü, savaşlar şiddetli, vurdular kırdılar gerçek,
bir tek Türkleri Arapların katletmesi gerçek değil. 30000–40000 Türkten
bahsediyoruz. Kılıçsız silahsız bazıları da pes etmiş. Ama bu sayılmaz, niye?
Araplar iyi ya? Cici ya? Din kardeşimiz ya? Vay anasını arkadaş, hayret. Bu
kadar da üstü örtülmez ki böylesi olayların.
Sonra da elli şekil entirikayı mı kötülersiniz ay. Nefret suçu işledi. Vay saldırdı
Araplara diye.
163
Bütün Ortadoğu ırkları seçkin ama en seçkinleri de Araplar! Ben de onları çok
severim! Böyle diyeyim de götüme kaçmasın..
Konuşmaktan bile imtina ettim ben bu heriflerle. Ne kanım çekti ne canım
konuşmak istedi. Boşnak, moşnak hepsiyle kanka oldum, ahbap oldum da bu
herifler nedense böyle Türk eti yer gibime geldi benim hep.
Sürdü de sürdü nefretleri, Türklerin karnında altın var diye Trablusgarp’ta
kestiklerini de biliriz dedeleri. Bizim büyük dede dönmüş ama cümle arkadaşı
ölmüş. Kendisinin muskası varmış düşmana karşı, hiç kurşun gelmemiş bu
yüzden kendisine, ahbaplarına hep gelmiş hepsi de ölmüş, diye anlatırmış
babamlara. Eşkıya filmindeki gibi. Yazık. Bunlar da Müslüman.
Ne diyeyim Araplar, ah Araplar ah. Ne desem ben içim susmaz. Taa ne
zamandır yazacaktım da hep unuttum. Şimdi de dilimi yontmak zorunda
olduğumdan dolayı yazamıyorum.
Unutturulan tarihi unutmuyoruz, unutmayız, ne bunu, ne Talkan'ı, ne Hocalıyı
ne şunu, ne bunu.
Ama bizden olmaz. Biz reklâm yapamayız. Herkesin mahalle savaşı bile meydan
savaşı ama bizim kesilişimiz tarih sahnesinde yok. İyi. Çok güzel.
Kuteybe denen aziz kişilik, Araplara mahsus üç kere tekrarlamak alışkanlığıyla
hepsini öldürün diye fetvalar vermiş. Sonra da "aman efendim, gök tanrı'ya
benziyordu islamın Allahı, ondan Müslüman olduk.." He ya, aynen öyle. Neden
Hıristiyan olmadık? İsa gök tanrıya benzemiyor muydu? Musa’nın rabb'ı neye
benziyordu peki? Zeus?
İnsan hıristiyana gücenmiyor da salak gibi, Müslüman’a güceniyor, düşünüyor
ki: Hadi o düşman, hadi o haçlı, hadi o almaya geldi, devşirmeye, tahribata,
saflarına çekmeye, sen ne bok yemeye geldin yıllardır milletin üstüne? 1500
senedir Türkle uğraştığın yetmedi, haaala rejimini satmaya çalış. Çok
sinirlendim çok.
Herkese güceniyorum. Yani ben gücenmek olarak yumuşattım. Malum sözlük
kuralları yüzünden. Siz gücenmek yerine istediğiniz kelimeyi koyunuz. Dikesi
gelmek dâhil.
Ahımız kalsın üstünüzde. Böyle seçilen bir din de çok kabul göremedi tabii
haliyle. Fason. Akşam rakı iç sabah cumaya git. Şimdi de kesecekmişsiniz la
milleti? Arap uşakları?”
Curcan katliamı, “talkan katliamı ile birlikte 100.000'e yakın Türk’ün
öldürüldüğü ve onbinlercesinin köle ve cariye olarak pazarlarda satıldığı iddia
edilen katliam.”
Taberi’nin,”Milletler ve Hükümdarlar Tarihi”adlı altı ciltlik kitabını MEK’LIĞI
yayınevinden satın almıştım. Bu kitapta; Arapların; İran, Horasan ve Türk
Ellerinde yapmış oldukları insanlık dışı katliam ve uygulamalar, diğer Araplar
gibi, övünerek anlatılmaktadır. Burada, bir bloktan aldığım iki büyük Türk
164
Kıyamının öyküsü anlatılmaktadır. Türkler için”Yağmacı ve Kıyıcı” diyen Aymaz
ve Hainlerimize bu yazı armağan edilmiştir: Ostüzü.
,
“ bir defasında Abdurrahman b. Müslim, Kuteybe'ye, 4000 esirle
gelmişti. Kuteybe, Abdurrahman'ın böyle kalabalık Türk esirleri ile geldiğini
görünce hemen tahtının çıkarılmasını ve bir meydana kurulmasını istedi.
Tahtının üzerine mağruru bir eda ile oturan Kuteybe, bu Türk esirlerinden
bininin sağına, bininin soluna, bininin arkasına ve bininin de önüne
dizilmelerini söylemiş ve sonrada Arap askerlerine dönerek yalın kılıç bu
Türklerin kafalarının koparılmasını emretmiştir.
EK: Ostüzü: Müslüman Araplar, kendi peygamberleri olan Hz. Muhammed’in:
BİR İNSANI ÖLDÜREN BÜTÜN İNSANLARI ÖLDÜRMÜŞ GİBİR!”Hadisini
hatırlamaz olmuşlardır tarihleri boyunca.
”Cebbar, zorba, İnsafsız Arap komutanının etrafının bir anda bu Türklerin kafa
kol ve gövdeleri ile bir kan gölü haline geldiğinden hiç kimsenin şüphesi
olmamalıdır. Bu Muharebelerde öldürülen Türklerin haddi hesabı yoktu. Nitekim
bu Vahşetten adeta gururlanan bir Arap şairi Kaah el-Aşkari şöyle haykırmıştır:
“Kazan ve Facfac önlerinde korkudan birbirlerine sarılmış zavallı Türkleri
öldürdüğünüz geceleri hele bir hatırlayınız. Herkesi kılıçtan geçirdiniz. Sadece
ata dahi binmeyecek yaşta küçük Çocuklar kaldı. Binenlerde o hırçın atların
sırtında sanki bir yük gibiydiler. ( Sayfa 314 )”
“Harzem'de ayaklanan halk, Kuteybe ile işbirliği yaptığı için Caygan’ı öldürür.
Bunun üzerine, Kuteybe bütün Harzem'i yakıp yıkar, halkı kılıçtan geçirir.
Harzemli ünlü Türk bilgini, Biruni Harzem'deki Uygarlığın yok edilişini şu
şekilde anlatır.
"Kuteybe, her çareye baş vurarak Harzemlilerin yazılı dilini bilenleri,
geleneklerini Koruyanlarını, bütün bilginleri öldürttü, böylece her şey
karanlıklara gömüldü.”
” Katliamdan geriye kalan kız ve kadınlardan beş de biri cariye olarak Halifeye
ayrıldıktan sonra, geriye kalanlar askerler arasında ganimet Olarak
paylaştırılır”.
Ek: Ostüzü: Hz. Ömer zamanında, İran Hükümdarının üç kızı Mekke Esir
pazarına getirilerek satışa sunulur. Kızların asaletleri nedeniyle, diğer esir
kadınlardan farklı olmalarına Halife Ömer karar vererek yeni bir fiyat listesi
hazırlar. Kızların ikisinin bedellerini kesesinden ödeyen Hz. Ali, kızların birisini
oğlu Hasan’a, diğerini de Hz. Ömer’in oğluna armağan eder. Hasanın soyundan
gelen kişiler bu İranlı esirden olanlardır.”
Osman Türkoğuz; “Araplaştırmanın İpuçları. “
Sayın Tarhan AYKUT’UN BLOGUNDAN.
165
C.
TÜRKLERİN İSLAMLAŞTIRILMASI
“Giderek daha çok siyasete bulaştırılmak istenen İslam, ilk olarak Türklere ne
şekilde ve hangi şartlarda gelmiştir pek bilinmez, sanki bilinmesi de pek
istenmez. Ancak, birçoğumuzun bilmediği, ya da bilmek istemediği bu tarih, en
çok bilmemiz gereken konuların başında gelmektedir...
Aşağıdaki doküman tamamen İslami kaynaklardan, Taberi ve Zekeriya Kitapçı
gibi İslami tarihçi ve yazarlardan düzenlenerek hazırlanmıştır.
Türklerin ilk Müslümanlaştırılmaları ile ilgili 670'li tarihlere dayanan bilgiler
maalesef okullarda bizlere hiçbir zaman verilmemiş, verilen bilgiler ise,
Türklerin Müslümanlığa geçişleri kendi istekleri ile olmuş gibi gösterilerek,
740'lara kadar ki tarih atlanarak verilmiştir.
İslam'ın Türklere zorla kabul ettirilmeleri ile ilgili 670'lerden başlayarak 740'lara
kadar uzanan tarihin bize okullarda anlatılmamasının nedenlerini, bu kısa tarihi
öğrenince biraz daha anlamak mümkün olabilecektir. Şimdi, bu atlanan 70
senelik tarihe bir göz atalım...
1.
MÜSLÜMAN ARAPLARIN TÜRKLERE İLK SALDIRILARI
Seyhun ve Ceyhun nehirleri arasında bulunan bölge tarihi ipek yolu
üzerindedir..
Türk beylikleri, bu bölgedeki, Buhara, Semerkant, Talkan, Baykent gibi
şehirlerde yerleşmiş yaşıyorlar, deri imal ediyor ve pamuktan kâğıt üreterek
bunları satıyor ve iyi de para kazanıyorlardı...
Bu üretimlerinin yanı sıra Altın madenleri çalıştırıyorlardı...
Özellikle adı zengin şehir manasına gelen, Semerkant'ın zenginliğinin o devirde
dillere destan olduğu söylenir..
Bu zenginlik öteden beri Talancı Arapların iştahını kabartıyorduysa da,
Türklerden çekiniyorlar ve araya sınır olarak koydukları Ceyhun nehrini
geçmeye pek cesaret edemiyorlardı...
Çünkü daha önce Halife Osman zamanında, Muhammed bin Cerir
komutasındaki Araplar İslamı yayma bahanesiyle oraları talan etmek için 2700
kişilik bir ordu ile Fergane'ye kadar girdiyse de Türkler tarafından yok
edilmişlerdi. Ancak daha sonraları Muaviye tarafından, Ceyhun nehrinin altında
kalan Horasan'ın tamamıyla işgal edilmesi ile o bölgede ilk Araplaştırma ve
İslamlaştırma girişimleri başlamış oldu...
2.
BUHARI’NIN TALAN EDİLMESİ
Horasan'ın kendileri tarafından tamamen işgal edilmesinden cesaret alan
Araplar, Muaviye'nin ilk Horasan valisi olan, Ubeydullah bin Ziyad 673 yılında bu
166
sefer ilkinden çok daha kalabalık 24000 kişilik bir ordu ile Ceyhun nehrini
geçerek Kibac Hatun yönetimindeki Buhara'yı kuşatır.
Kibac Hatun diğer Türk beyliklerinden yardım isterse de bu yardım kendisine
gelmez ve Araplar verdikleri kayıplardan dolayı Buhara'yı işgal edemezlerse de
tam anlamıyla talan ederler.
Daha sonra, Muaviye'nin ikinci Horasan Valisi, Halife Osman'ın oğlu Said de
Buhara'ya saldırmaya hazırlanır. Kendisine diğer Türk Beyliklerinden yardım
gelmeyeceğini anlayan Kibac Hatun, Sait’le anlaşma yapmak zorunda kalır.
Bu anlaşmaya göre, Kibac Hatun, Sait’e diğer Türk Beyliklerine yapacağı
saldırılarda önüne çıkmayacağına dair güvence ve bu güvencenin teminatı
olarak da Buhara'daki Türk asilzadelerinden rehinler verir... (Bu sayı kimi
tarihçilere göre 50 kimine göre de 80'dir... )
Bu anlaşmanın verdiği rahatlıkla Said, zenginliğini öteden beri duyduğu
Semerkant'a saldırır...
Semerkant'ı baştan aşağı talan eder ve topladığı binlerce Türk gencini, köle
pazarlarında satmak için Horasan'a getirir...
Said daha sonra Kibac Hatun'dan aldığı 80 kadar rehine tarafından bir punduna
getirilmiş ve hançerlenerek öldürülmüştü...( Sait’i öldürdükten sonra dağa
kaçmayı başaran rehinlerin orada açlıktan öldüğü söylenir )
Said'den sonra, Horasan Valisi Salim bin Ziyad olur. Horasan'da Muaviye'nin
oğlu Yezit’e bağlıdır...
Ziyad'da ayni şekilde 680 yılında Türkleri İslamlaştırmak ve şehirlerini talan
etmek için saldırır fakat püskürtülerek geri çekilirler. Bu sefer, kendi orduları
Türkler tarafından talan edilerek silahları alınır...
Daha sonra Araplar daha güçlü bir orduyla tekrar saldırır ve Türkleri gene talan
ederler... Bu talandan her Arap 2400 dirhem alır... (Bir kölenin satış fiyatı 300 ile
500 dirhem arasında olduğu düşünülürse, bu durumda aldıkları ganimet adam
başına 7 veya 8 köleye eş değerdedir.)
3.
HACCAC VE RUTBİL
İslam'da ilk asimilasyon 685 yılında Abdülmelik ile başlar..
Abdülmelik, etrafını İslamlaştırmaya adı İslam tarihine kan dökücü zalim olan
Haccac'ı kendisine yardımcı seçerek başlar...
Abdülmelik önce civar halkların dillerini Arapçalaştırdı. Haraç karşılığı önceden
bazı hakları kabul edilmiş olan gayri Müslimlerin bütün haklarını geri aldı. Bu
arada Haccac'ı Irak genel valiliğine atadı...
Haccac'ın Irak'a genel vali atanmasından sonra Türklerin kaderinde ilk köklü
167
değişikler başlamış oldu.
Haccac ilk olarak Ubeydullah ibni Ebi Bekri'yi Sicistan'a, Muhalleb ibni Ebi
Sufra'yi da Horasan'a vali yapar...
O tarihte, Sicistan'ın Türk Hükümdarı Rutbil'dir ve Araplara vergi vermektedir.
Haccac, bununla yetinmez ve Ubeydullah'ı Rutbil’sin üzerine göndererek ondan
tam olarak teslim olmasını ister..
Rutbil önce bu teklifi kabul etmek istemez... Bunun üzerine Ubeydullah Rutbil'in
üzerine yürür. Rutbil 18 fersah geriye çekilerek Ubeydullah ve ordusunu
kuşatma altına alır. Ubeydullah, Rutbil'den kurtulmak için 700000 dirhem teklif
ederse de Rutbil kabul etmeyerek Arap ordusunu büyük bir bozguna uğratır.
Buna çok kızan Haccac 40000 kişilik büyük bir ordu toparlayarak, Abdurrahman
ibn Esas komutasında Rutbil'in üzerine gönderir. Rutbil'i yenemeyeceğini
anlayan Esas, bu sefer onunla anlaşır.
Bu olay karşısında çılgına dönen Haccac, Esas'ı yakalatmak üzere bir birlik
gönderirse de, Esas'ın ordusu bu birliği yenilgiye uğratır ve geri kalanları da
Basra'ya kadar sürer. Ancak burada yenilen Esas'ın ordusu dağılır ve Esas
Rutbil'e sığınır.
Bunun üzerine Haccac, Esas'ı kendisine vermesi için Rutbil'i tehdit eder.
Vermediği takdirde çok büyük bir ordu ile üzerine yürüyeceğini ve bütün Türk
şehirlerini harap edeceğini, verirse de kendisinden 7 sene hiç vergi
almayacağını söyler. Türk şehirlerinin tekrar bir savaşa girmesini istemeyen
Rutbil, 7 sene haraçtan muaf tutulacağını da düşünerek Haccac'ın bu teklifini
kabul eder ve Esas ve yakınlarını Haccac'a teslim eder.
Ancak, Rutbil Haccac'a güvenmekle hata yaptığını daha sonra anlayacaktır.
Haccac Rutbil'den Esas'ı teslim aldıktan sonra derhal yeni bir ordu
düzenleyerek 699 yılında Muhalleb bin Ebi Sufyan komutasında Türk
şehirlerinin üzerine gönderir.
Hocente, Kes, Sogd ve Nesef'i ele geçirirse de Türkler direnirler. Horasan
valiliğine Muhelleb'in oğlu Yezid gelir. Yezid ibni Muhelleb'de Türk şehirlerini
talan eder. Yezit’in savaşçıları, Harzem'den ele geçirdiği Türkleri boyunlarına
damga vurarak köle pazarlarında satarlar. Bu tarihlerde, Araplar Türklerin
yurtlarını devamlı olarak istila edip şehirlerini talan ettilerse de kalıcı bir
üstünlük sağlayamamışlar, elde ettikleri yerleri sonunda tekrar Türlere geri
vermek zorunda kalmışlardı...
4.
KUTEYBE İBNİ MÜSLİM
705 yılında Abdülmelik öldüğünde yerine oğlu Velid geçer. Ve Türk tarihini
önemli şekilde etkileyecek olay, Kuteybe ibni Müslim'in Horasan'a vali atanması
olur. Bu zamana kadar kalıcı bir başarı elde edemeyen Araplar onun zamanında
168
Türk yurtlarında kalıcı başarılar elde etmişlerdir.
Türklerin gerçek anlamda kılıç zoru ile Müslümanlaştırılmaya başlamaları
Kuteybe zamanında olmuştur...
Vali olduğu andan itibaren, Türk Beyliklerinin toptan işgal edilerek
İslamlaştırılması için çok güçlü bir ordu kurmaya başlar. Merv'de askerleri
toplayarak, Allah kendi dininin aziz olması için size bu toprakları helal kıldı der...
Sanki Bakara suresi 193'ü... "Yalnız Allah dini kalana kadar onlarla savaşın..."
ya da "8.Enfal /.39'u "din tamamen Allah'ın oluncaya kadar onlarla savaşın!"
Ayetlerini savaşçılarına hatırlatarak Arap ordusunu Türklerin üzerine sürer.
Kuteybe ilk olarak Baykent'i kuşatır. Diğer Beyliklerden Türk Savaşçılar
Baykent'in savunmasına yardıma gelirler. İki ay süren bir savaş olur. Kuteybe
tam bir zafer kazanamazsa da, Türkleri haraca bağlayan bir anlaşma yapmaya
zorlar. Şehir yıkımdan kurtulur ama şehre giren Araplar anlaşmaya rağmen
şehrin bir kısmını yağmalarlar ve şehirden ayrılırlarken arkalarında bir de askeri
garnizon bırakırlar. Başlarına gelecekleri anlayan Türkler ayaklanmaya başlarlar
ve kendi aralarında silahlanarak karşı bir mücahit birliği kurarlar, Baykent'de
karışıklıklar başlar. Bunun üzerine Kuteybe Baykent'e tekrar gelerek nekadar
silahlanan Türk varsa hepsini öldürtür. Kadınları ve çocukları esir alır ve şehri
tekrar baştan aşağı yağmalar.
Taberi'nin anlatımlarına göre, Kuteybe'nin aldığı ganimetlerin haddi hesabı
yoktur. Taberi, bütün Horasan'ı işgal ettiklerinde dahi bu kadar ganimet
toplayamadıklarını söyler.
Şehrin yağmasından sonra, daha önce Horasan'da Merv'e getirilmiş olan Arap
aileleri, Merv'den getirilerek Baykent'e yerleştirilir... Muhafız birlikleri
oluşturulur. Valilik den vergi tahsildarlığına kadar bütün denetim organları
Araplardan oluşturulur...
Türklerin Budist ve Zerdüşt inançlarını simgeleyen bütün heykeller toplatılır, taş
olanlar kırılır, altın olanlar eritilerek ganimet olarak Araplar tarafından alınır...
Bunlar, Enfal suresinde yazdığı gibi, sanki Araplara Allah'ın verdiği
ganimetlerdir. Daha sonra esir edilen kadın ve çocuklar kocalarına ve
babalarına geri satılır. Müslümanlar, Baykentli Türklerin neleri var neleri yoksa
almışlar, şehrin onarımı da gene Türklere kalmıştır...
Bundan sonra sıra gelir Buhara'nın tamamen işgal edilip
Müslümanlaştırılmasına...
5.
BUHARA'NIN TEKRAR KUŞATILMASI VE İLK TÜRK
KATLİAMI
Kuteybe Merv'de büyük bir hazırlık yapar... Bu arada Vardana ve Buhara
beylikleri arasında çatışmalar vardır... Müslümanlara karşı mücadele etmek için
bu çatışmalar derhal durdurulur ve Vardan Hudat, Kuteybe'ye karşı Türklerin
başına geçer...
169
Kuteybe önce, Numiskent ve Ramitan'a saldırır ve buraları kolayca istila eder...
Demirkapı önlerinde Vardan'la çarpışırlar... Vardan savaşı kaybeder ve
Buhara'ya doğru çekilir... Ancak Kuteybe'de, savaştan yorgun düştüğü için
Buhara'yı alamadan Merv'e geri döner...
Haccac bunu başarısızlık olarak kabul eder ve, Buhara'yı mutlaka alması için
Kuteybe'ye emir verir. Kuteybe büyük bir hazırlık yaparak bir sene sonra tekrar
Buhara'yı kuşatır. Türkler direnir ve Kuteybe başarılı olamaz, ordusu dağılmaya
başlar.
Bunun üzerine Kuteybe her bir Türk başı için askerlerine 100 dirhem vaat eder.
Para hırsı ile gayrete gelen Araplar, şehri istila ederler. Bütün direnen Türkler
kılıçtan geçirilerek tam bir katliam yapılır, Araplar Türk kadınlarına tecavüz
ederler, beğendikleri kadınları ya cariye olarak kullanmak ya da köle pazarında
satmak üzere alıkoyarlar. Erkeklerden de binlerce kişiyi köle olarak satmak
üzere beraberlerinde götürürler.
Araplardan oluşan yeni bir idari kurumlaşma yapılır... Diğer beyliklerden tepkiler
gelmeye başlayınca da, Buhara Melikesi Hatun'un oğlu Tuğ Sad kukla
hükümdar yapılır. Tuğ Sad tarihe hain bir işbirlikçi olarak geçer. Daha sonrada
Müslüman olarak oğluna da, efendisi Kuteybe'nin ismini vererek bağlılığını
kanıtlar. Etkili bir kolonizasyon yapmak isteyen Kuteybe bunun için öncelikle
yerli halkı İslamlaştırmaya başlar...
Buhara halkı önceleri Müslüman olmuş gibi görünseler de bu dini kabul etmek
istemezler...
Kuteybe Türklerin aslında Müslüman olmadıklarını, evlerinde İslami kuralları
tatbik etmediklerini anlar ve yeni bir yöntem geliştirir..Bu yönteme göre Türkler
evlerini Araplarla paylaşmak zorunda bırakılırlar ve bu şekilde bire bir kontrol
altına alınırlar.. İslami kurallara uymayanlar ise ağır cezalara uğratılırlar...
(Bugün, bazı İslami yazarlar bu getirilen tedbirlerin İslam'ın Türkler tarafından
kabul edilmesinde çok yarar sağladığını açıkça ifade ederler. Bu yaklaşım da
üzerinde düşünülmesi gereken bir konudur. )
Kuteybe'nin bu zorlamaları karşısında, halktan bazı direnişçiler çıkar. Gizlice
silahlanırlar. Bu durum karşısında Araplar camiye dahi silahsız gidemez olurlar.
Kuteybe baskıları arttırır, kendi aralarında örgütleşen Türkleri yakalattırıp
öldürtür.
Bu arada yeni vergi yasaları getirir... Yerli halk, halifeye senede 200000 dirhem,
Horasan valisi Haccac'a da 10000 dirhem vergi ödemeye mecbur bırakılır...
Bunun dışında Arap askerlerinin atlarına yem temin etmeye, oraya getirilip
yerleştirilen Arap ailelerine odun temin etmeye ve onlara tahsis edilen
arazilerde çalışmaya mecbur bırakılırlar...
Kadınlar, kızlar Araplara cariye yapılırlar... Buhara Türkleri bu yıllarda dünyadaki
çok az milletin yaşadığı vahşeti ve ızdırabı yaşar... Kuteybe'nin getirip Türk
evlerine yerleştirdiği Arap'lar, Türklerin o zamana kadar yaptıkları bütün
170
birikimlerinin üzerine konarlar, Türklerin tarlalarını alır ve Türkleri o tarlalarda
çalıştırırlar... İste Tek din İslam oluncaya kadar savaşın diyen ayet, Arapları
Türklerin sırtından geçimlerini sağlayacak ortamı yaratmıştır... Allah dini
dedikleri İslam, Ahzab Suresi / 50 de olduğu gibi, savaşta gasp edilen Türk
kızlarını da ganimet olarak görür ve Araplara cariye olmalarını helal kılar...
Cuma namazı zorunlu hale getirilir... Gene de Türklerden rağbet görmez. Bunun
üzerine Kuteybe, namaza gelenlere 2 dirhem vaat ederek önce fakirler üzerinde
İslamın etkili olmasını temine çalışır... Bu uygulama nispeten başarılı olur...
Fakir halktan para için camiye gidenler olur...
6.
BİRİNCİ BÜYÜK KATLİAM ( TALKAN KATLİAMI )
Buhara'da olanlar diğer Türk Beyliklerinde de etkilerini gösterir.. Aynı şeylerin
kendi başlarına geleceğinden korkmaktadırlar... Sogd meliki Neyzek Tarhan
şehrinin yıkıma uğramaması için Kuteybe ile anlaşmak zorunda kalır.. Bu
anlaşmaya göre Tarhan haraç verecek ve tarafsız kalacaktır...
Ancak bu tarafsız kalmalar ve Türklerin birleşememeleri Arapların işlerini
kolaylaştırmış ve Türk beyliklerini istedikleri gibi istila edip talan etmişlerdir...
İlk olarak saldırıya uğrayan Kibac Hatun'a diğer beyliklerden yardım
gelmeyince, o yardımı esirgeyenler aynı akıbete uğramışlardır... Bu olaylarda
Türklerin belli bir şekilde organize olamamaları da onların Araplar tarafından
istila edilmelerini kolaylaştırmıştır...
Neyzek Tarhan daha sonra Kuteybe ile yaptığı anlaşmada hatalı olduğunu ve bu
anlaşmanın kendisine hiçbir güvence getirmeyeceği gibi diğer Türk Beylerine
de ihanet etmiş olacağını anlar...
Tohoristan'a dönerek bütün Türk Beyliklerine birer mektup yazar ve onları ortak
bir direnişe girmeleri için uyarmaya çalışır. İlk olumlu yanıt Talkan meliki
Sehrek'den gelir. Tarhan’ın planlarını öğrenen Kuteybe, buna karşılık Belh
şehrinde hazırlık yaparak, baharda büyük bir ordu ile Talkan şehrine doğru
yürür. O ana kadar bir direniş hazırlığı yapamayan Talkan şehri meliki Sehrek,
Kuteybe'nin gelişinden önce şehri terk eder. Şehre hiç savaşmadan giren
Kuteybe'nin adamları şehirde eli kılıç tutabilen nekadar erkek varsa hepsini
kılıçtan geçirirler... Bu katliam o zamana kadar yapılanların en büyüğüdür.
Kuteybe bu katliamı diğer beyliklere ibret olması için yapar..
Kuteybe'nin askerleri öldürebildikleri kadar öldürürler, geri kalanları da, Talkan
yolu üzerindeki ağaçlara asarlar... Bu yolun 4 fersah ( 24 Km.) mesafelik bölümü
Türklerin ağaçlara asılan cesetleri ile doludur... Talkan katliamı tarihe, Arapların
o güne kadar yaptıkları katliamların en büyüğü olarak geçmiştir. Halk,
Müslüman Araplarla savaşmadığı halde, Kuteybe ve askerleri sırf diğerlerine
örnek olsun diye 40.000 kadar kişiyi kılıçtan geçirmiş, ağaçlara asmıştır... Bütün
bunlar hep İslam adına yapılmıştır.
Kuteybe, Talkan katliamından sonra Suman'a girer... Erkeklerin pek çoğunu
öldürterek, kadınlarını ve kızlarını cariye olarak alıkoyar. Daha sonra Kes ve
171
Nesef'de aynı şeyleri yapar... Erkekler öldürülür, Türk kadın ve kızları utanç
verici bir şekilde Araplara cariye olurlar.
Daha sonra Faryab'a yönelir ve Faryab'ın teslim olmasını ister... Faryab halkı
başlarına gelecekleri bildiklerinden teslim olmaya yanaşmazlar... Erkekleri
dövüşerek ölürler... Bütün şehir yakılır... Araplar bu şehre yakılmış şehir
anlamında Muhtereka derler.
Kuteybe, Faryab'dan sonra, Tarhan'ın çekildiği kale Bazgis'i kuşatır. 2 ay
süreyle devamlı olarak buraya saldırır fakat bir sonuç elde edemez... Bu arada
kış yaklaşır...Kuteybe'nin kışın savaşacak gücü yoktur ancak, kale içindeki
Türklerin de yiyecekleri bitmiştir.. Her iki tarafta savaşın kendileri için
kaybedildiğini düşünür.. Kuteybe son olarak bir hileye baş vurur.. Tarhan'ın
yanına Muhammed bin Selim adındaki adamını gönderir.. Muhammed ibni Selim
Tarhan'ın teslim olması durumunda kendisine hiç bir şekilde zarar gelmeyeceği
güvencesini verir... Kalenin açlık içinde olmasından dolayı Tarhan'ın
Kuteybe'nin teklifini kabul etmesinden başka yapılacak bir şeyi yoktur...
Komutanları ile görüşüp teklifi kabul ederler... Silahlarını teslim ederek kaleden
çıkarlar... Tarhan kaleden çıkar çıkmaz yakalanır, etrafı hendek açılmış bir
çadırda zincire vurulur... Kuteybe bu arada Tarhan'ı hemen öldürmez... Haccac'a
haber göndererek ne yapacağını sorar... Haccac Tarhan için, " O bir Müslüman
düşmanıdır hiç aman vermeden öldür" der... Kuteybe önce Tarhan'ın iki oğlunu,
Tarhan'ın ve toplanan halkın gözü önünde öldürtür. Arkasından 700 kadar Türk
savaşçısının başlarını gene Tarhan'ın ve halkın gözü önünde kestirir... Tarhan'ı
da bizzat kendisi öldürür. Bütün kesilen başlar Haccac'a gönderilir... Kuteybe
sanki Kuran'daki ayetleri yerine getirmiştir.
9 Tevbe. 123. Ey iman edenler! Kâfirlerden yakınınızda olanlara karşı savaşın ve
onlar (savaş anında) sizde bir sertlik bulsunlar. Bilin ki, Allah sakınanlarla
beraberdir.
Tarhan'ın öldürülmesinden sonra, Kuteybe, Aral Gölü'nün altında bulunan
Harzem bölgesine yürür. Harzem'de Caygan ile Havarizat arasında taht kavgası
vardır... Kuteybe, Caygan'la işbirliği yapar... Önce Havarizat ile etrafındakileri
öldürtür. Arkasından Camhud melikini yenerek 4000 civarında esir alırlar.
Ancak, daha sonra bunlar Kuteybe'nin emri üzerine öldürülürler.
Bu olay, Ziya Kitapçının, İslam Tarihi ve Türkler adlı kitabında aynen şöyle
anlatılır;
Bu harplerden birinde, et-Taberi'nin bütün tafsilatı ile anlattığına göre, bir
defasında Abdurrahman b. Müslim, Kuteybe'ye, 4000 esirle gelmişti. Kuteybe,
Abdurrahman'ın böyle kalabalık Türk esirleri ile geldiğini görünce hemen
tahtının çıkarılmasını ve bir meydana kurulmasını istedi. Tahtının üzerine
mağruru bir eda ile oturan Kuteybe, bu Türk esirlerinden bin tanesini sağına,
bin tanesini soluna, bin tanesini arkasına ve bin tanesini de önüne dizilmelerini
söylemiş ve sonrada Arap askerlerine dönerek yalın kılıç bu Türklerin
kafalarının koparılmasını emretmiştir. Cebbar, zorba, insafsız Arap komutanının
etrafının bir anda bu Türklerin kafa, kol ve gövdeleri ile bir kan gölü haline
172
geldiğinden hiç kimsenin şüphesi olmamalıdır. Bu harplerde öldürülen Türklerin
haddi hesabı yoktu. Nitekim bu vahşetten adeta gururlanan bir Arap şairi Kaah
el-Aşkari şöyle haykırmıştır,
Kazah ve Facfac önlerinde korkudan birbirlerine sarılmış zavallı Türkleri
öldürdüğünüz geceleri hele bir hatırlayınız. Herkesi kılıçtan geçirdiniz. Sadece
ata dahi binmeyecek yaşta küçük çocuklar kaldı. Binenlerde o hırçın atların
sırtında sanki bir yük gibiydiler. ( Sayfa 314 )
Harzem'de ayaklanan halk, Kuteybe ile işbirliği yaptığı için Caygan'ı öldürür.
Bunun üzerine, Kuteybe bütün Harzem'i yakıp yıkar, halkı kılıçtan geçirir.
Harzemli ünlü Türk bilgini, Biruni Harzem'deki uygarlığın yok edilişini şu şekilde
anlatır...
"Kuteybe, her çareye başvurarak Harzemlilerin yazılı dilini bilenleri,
geleneklerini koruyanlarını, bütün bilginleri öldürttü, böylece her şey
karanlıklara gömüldü... İslam Harzemlilerin içinde girerken, onların tarihi
hakkında bilinenleri artık öğrenme olanağı bırakmadı... Harzem'i yıktıktan sonra
Kuteybe, Semerkant üzerine yürür... Semerkant meliki Gurek üzerine gelen
Müslümanlara karşı diğer Türk Beyliklerinden yardım ister. Taşkent ve
Fergane'den yardım gönderir, fakat gelen birlikler yolda Kuteybe'nin askerleri
tarafından pusuya düşürülerek yok edilirler. Semerkant, kuşatılır... Araplar
mancınık ateşi ile saldırırlar... Daha fazla dayanamayacağını anlayan Gurek,
Kuteybe ile anlaşmak zorunda kalır... Bu anlaşmaya göre
,
1.Semerkant Araplara her sene 2.200.000 altın ödeyecektir.
2.Bir defaya mahsus olmak üzere 30.000 Türk gencini esir olarak verecektir.
3.Şehirde Cami yapılacaktır.
4.Şehirde eli silah tutan kimse dolaşmayacaktır.
5.Tapınak ve putlardaki tüm mücevherler Kuteybe'ye teslim edilecektir..
Daha sonra Kuteybe, altından yapılan putları erittirerek alır ve Merv'e geri
döner.. Dönerken kardeşi Abdurrahman bin Müslim’i Semerkant'ın başına vali
olarak bırakır.
Kuteybe'nin Merv'e dönüşünden sonra, Türkler kendi aralarında işgalci
Müslümanlara karşı bir direniş birliği kurarlar. Zaman, zaman Ceyhun ırmağını
geçerek Araplara pusu kurar ve ciddi zararlar verirler... Haccac Kuteybe'ye
Taşkent ve Fergana'yi işgal etmesi talimatını verir... Kuteybe Taşkent'e gider
fakat başarılı olamaz... Bu arada Haccac ölür. Halife Velid, Kuteybe'ye Türklere
karşı savaşları devam ettirmesini söyler... Kuteybe bu sefer Kasgar'a doğru yola
çıkar... Tam Kaşgar'ı kuşatacakken Halife Velid ölür, yerine Süleyman ibni
Abdülmelik halife olur.. Bu yeni Halife ile arası hiç iyi olmayan Kuteybe Kaşgar
seferini yarıda bırakarak ona karşı ayaklanır, ancak kendi komutanları
tarafından 11 yakını ile birlikte 716 senesinde kafası kesilerek öldürülür.. Çünkü
Kuteybe'nin komutanları Halifeye karşı gelmek istememişlerdir.
7.
İKİNCİ BÜYÜK KATLİAM. ( CURCAN KATLİAMI )
Kuteybe ve Haccac'ın ölümü, Arapların Türkleri Müslümanlaştırmak ve Türk
şehirlerini talan etmek politikalarında bir değişiklik yapmamıştır...
173
Öncelikle, Araplardaki Türklere karşı olan korku ortadan kalktığı için, Araplar,
Kuteybe'den sonra da aynı şekilde Türk yurtlarına saldırılarını sürdürmeye
devam etmişlerdir.. Kuteybe'nin öldüğü aynı yıl olan 716 da, Yezid ibni Muhelleb
Horasan'a vali atanır..
İlk iş olarak Dağıstan'ı işgal eder... Dağıstan meliki Saltekin, Yezit'e karşı uzun
süre dayanır. Sonunda Dağıstan düşer...
Şehir yağmalanır ve 14000 kişi öldürülür. Dağıstan’dan sonra Curcan'a yönelir.
Curcan 300.000 dirhem karşısında savaşmadan teslim olur... Yezid, Curcan'a bir
bölük asker yerleştirerek, Taberistan' a doğru yola koyulur... Taberistan Meliki,
İsfehbed, Deylem melikinden 10000 kişilik bir yardım alarak savaşa başlar...
İsfehbed savaşırken, Curcan halkı da ayaklanarak Esed ibni Abdullah
komutasındaki askerleri imha ederler... Yezid öfkeye kapılır, Curcan'lı Türkleri
yendiğinde kanlarından değirmen döndürüp ekmek yiyeceğine dair Allah'a
yemin eder. Askerlerini toplayarak Curcan üzerine yürür. Curcan beyi, şehirden
çıkarak Curcan kalesine çekilir. 7 ay süren savaştan sonra, kale düşer. Curcan
Beyi öldürülür. Kaledeki askerler esir alınır.
Araplar, daha sonra Curcan şehrine girerler. Burada da aynı şekilde Kuteybe'nin
yaptığı katliama benzer bir katliam yapılır... Türkleri öldürerek, 4 fersah boyunca
sağlı sollu ağaçlara astırır... Allah'a verdiği sözü yerine getirmek için, esir aldığı
binlerce Türk'ü, Enderiz vadisindeki nehrin kenarına sürükler, orada askerlerine
korumasız Türkleri öldürtür...
Öldürülen Türklerin kanlarını nehire akıtır... Nehrin suyuyla akan kanlardan,
ilerideki değirmenden un ve ekmek yaptırarak yer ve Allah'a verdiği sözü yerine
getirir. Katliamdan geriye kalan kız ve kadınlardan beş de biri cariye olarak
halifeye ayrıldıktan sonra, geriye kalanlar askerler arasında ganimet olarak
paylaştırılır.
Kaynaklar Curcan katliamında Talkan katliamında olduğu gibi yaklaşık 40.000
Türk'ün öldürüldüğünü söylerler...
717 yılından sonraki zaman, Arapların kendi aralarındaki çatışmalarla geçer..
Buraya kadar dikkat ederseniz, ilk Arap saldırıları başladığında Kibac hatun
diğer Türk Beyliklerinden yardım istediği halde istediği yardım kendisine
verilmemişti..
Sonra o yardımı göndermeyenler, yardıma muhtaç duruma düştüler... Bu
olaylardan Türklerin daha o zaman da aralarında tam bir birlik ve beraberlik
sağlayamamış olduklarını görüyoruz...
717 yılında Ömer ibni Abdülaziz halife olur. İki yıl sonra hastalanır yerine, 719
da, Yezid ibni Abdülmelik geçer. Yezid ibni Abdülmelik ile Yezid ibn Mehleb'in
arası iyi değildir...
Yezid ibn Mehleb hapse attırılır ancak, Yezid ibni Mehleb hapisten kaçarak,
Basra'da örgütlenir ve Yezid ibni Abdülmelik'e karşı ayaklanır...
174
721'de Abbas ve Mesleme adında iki komutan önderliğinde kurulan hilafet
ordusu Yezid ibni Mehleb ile savaşır...
Bu savaşta Abbas ve Yezit ibni Mehleb ölür... Yezit'in kafası kesilerek halife
Yezit ibn Abdülmelik'e yollanır... Mesleme, Mehleb'in yakını olan yaklaşık 300
kişinin daha kafasını kestirerek öldürtür. Yezid ibni Mehleb'in oğlu olan,
Muaviye ibni Yezidi’de elinde bulundurduğu 32 kadar Mesmele taraftarının
kafasını kestirtir...
Aralarındaki savaş, Mehleb taraftarlarının tamamen yok edilmesi ile biter…
Mesmele, Mehleb'den ele geçirdiği aralarında Türklerin de bulunduğu cariyeleri
Cerrah ibni Hakem'e satar. Bu arada, Yezid ibni Mehleb'in yerine getirilen yeni
Horasan Valisi, Cerrah ibni Abdullah, Türkmenistan'ın iç kısımlarına bazı
saldırılar yaparsa da başarılı olamaz
.
Kuteybe'nin ölümüyle birlikte Türk topraklarına yapılan akınlar eskisi kadar
başarılı olamamışlardır...
Bu dönemde İslam yayılmacılığı bir duraksama içine girer...
Halife II. Ömer ibn Abdülaziz, işgal altında bulunan yörelerdeki Arap
egemenliğinin her geçen gün biraz daha zorlaşır bir hale gelmesinden dolayı bu
bölgelerde yaşanan gerginliğin azaltılarak İslam'ın kuvvetlendirilmesine çalışır...
Kendisine bağlı yöneticilere, " Bundan böyle Türk Beyliklerine saldırmayın,
hâkimiyetiniz altında bulunan bölgelerde gücünüzü arttırarak İslamı yaymaya
çalışın" demiştir...
Ayrıca, II. Ömer, Müslüman olan halklardan cizye alınmamasını isterse de,
Arapların gelirlerinde önemli ölçüde düşme olmasından dolayı bu karardan
daha sonra, Türklerin Müslümanlıklarında samimi olmadıkları bahane edilerek
vazgeçilmiştir... Bu arada Horasan'da Cerrah ibni Abdullah, yerine
Abdurrahman ibni Nuaym atanmıştır...
8.
HAKAN SULU'NUN GÖKTÜRK BOYLARININ BAŞINA
GEÇMESİ
Türkler, Arapların istilasına karşı direnişlerini Çin'den yardım isteyerek
sürdürürler...
Daha önce Araplarla işbirliği içinde olan Tugsad da, 718 yılında Çin
imparatorundan yardım ister... Çin, Türklere yardım göndermez...
Turgis Kaani Sulu, Bati Göktürk Boylarının başına geçerek, 720 yılında
Sogd'daki Türklerin Araplara karşı isyanını desteklemek için bir birlik gönderir...
Sulu'nun, Kur-Sul adındaki komutanı, Seyhun nehrini geçerek, Sogd'a gelir ve
oradaki diğer Türklerle birleşerek, Semerkant'a doğru yürür... Arap Valisi, Said
ibni Haris, Türkleri durduramaz ve Semerkant'a çekilir...
175
Ancak Türkler Semerkant'ı kuşatamazlar... Bu arada Said ibni Haris yerine 721
yılında Horasan'a Said ibni Harasi atanır... 722'de Hisam Halife olur, Said ibni
Harasi'yi görevden alarak yerine Müslim ibni Sait’i atar...
Müslim ilk olarak Afşin'i haraca bağlar... Seyhun'u geçerek bütün ekinleri ve
ağaçları yakarak ilerler... Bunun üzerine Turgis Hakanı Sulu, Müslim'in üzerine
yürür... Sulu'nun üzerine geldiğini öğrenen Müslim geri çekilmeye başlar...
Seyhun nehri yakınlarında, bir başka Türk birliği tarafından durdurulur.. Bir
yandan yukardan Sulu'nun birlikleri ilerlediği için acele eden Müslim, zayiat
vermesine rağmen, Seyhun nehrini geçerek Semerkant'a çekilir...
Bu yenilgi üzerine, Müslim görevden alınır, yerine Esed ibni Abdullah atanır.
Esed ilk olarak Hoten şehrini ele geçirerek yağmalar... Ancak, Turgis Hakanının
Müslim'i kovalamasından cesaret alan halk Araplara karşı ayaklanır. 726 yılında
Turgis Hakanı Sulu kararlı bir şekilde Esed'in üzerine yürür. Huttal'da
çarpışırlar. Esed, Sulu karşısında ağır bir mağlubiyet alır. Bunun üzerine 727'de
Esed'de görevden alınarak yerine Esres ibni Abdullah atanır.
Esres halk üzerinde baskı uygulayarak denetim kurabileceğini düşünürse de
başarılı olamaz... Bir kısım halk Müslüman olduklarını söyleyerek vergi vermek
istemezler ve Turgis'lerden yardım isterler.
Turgis Hakanı Sulu 728 yılında Buhara'yı zapt eder... Bu arada Esres'in yerine
Cüneyt ibn Abdurrahman geçer...Araplar Semerkant'a çekilir..
Hakan Sulu ve Kur-Sul idaresindeki Turgis kuvvetleri 729 yılında 58 gün süreyle
Arapları Kemerce kalesinde kuşatma altında tutarlar.. Açlıktan ölme noktasına
gelen Araplar Kemere’den çıkarak teslim olurlar, yapılan anlaşma gereğince
teslim olanlar Debusia'ya gönderilirler...
Daha sonra Hakan Sulu, Semerkant'ı kuşatır... Semerkant'ın işgal komutanı
Savra ibni Hurr, Cüneyd ibni Abdurrahman'dan yardım ister... Cüneyd yardıma
gelmeden Savra ve Hakan Sulu Semerkant yakınlarında savaşırlar... Araplar
savaşı kaybeder, Semerkant'ın Arap Karargâh komutanı Savra bu savaşta ölür...
Halife Hisam, Kufe ve Basra'dan 20000 kişilik ek bir kuvveti Cüneyd ibni
Abdurrahman'a gönderir... Hakan Sulu 732'de Buhara'yı terk ederek çekilir...
734'de Cüneyd ibni Abdurrahman ölür, yerine Asım ibni Abdullah geçer, bir yıl
sonra onun da yerine Halid ibni Abdullah geçer...
9.
HAKAN SULU'NUN ÖLÜMÜ VE CUZCAN BEYİNİN İHANETİ
Hakan Sulu, 737 yılında Halid'in üzerine yürür... Araplar zayiat vererek
Ceyhun'un güneyine çekilir.
Türkler Ceyhun nehrini geçerek Arapları Belh'e kadar çekilmeye zorlar, ancak
Cuzcan önderi, Arap'larla birleşerek Hakan Sulu'nun ülkesine çekilmesine
sebep olur.
176
Göründüğü kadarı ile eğer Cuzcan önderi Araplarla işbirliği yapmamış olsaydı
Hakan Sulu'nun ordusu muhtemelen Arapları Türk topraklarından
temizleyecekti...
Hakan Sulu ülkesine döndükten sonra bir zamanlar Araplara karşı beraber
savaştığı Kur-Sul tarafından şahsi nedenlerden dolayı öldürülür...
Bu gelişmenin birazda Çin tarafından tezgâhlandığı ve tarihte Çin'in Türk
Beyliklerini birbirine düşürme siyaseti olarak görülür. Hakan Sulu'nun ölmesi
Araplar arasında sevinçle karşılanır. Öyleki Horasan Valisi Araplara Hakan'ın
öldürülmesinden dolayı şükür orucu tutulmasını ister...
Haberi Halife Hisam'a ulaştırırsa da, Halife bu haberin doğruluğunu anlamak için
güvendiği adamlarını yollayarak haberin doğruluğunu öğrenmelerini ister...
Hakan Sulu'nun öldürülmesinden sonra Türkler bir daha toparlanamazlar...
Arapların Türk yurtlarından temizlenmeleri ile ilgili umutları bir anda söner...
Öncelikle Dikhanlar denen yerel egemenlikler Araplara büyük tavizler verirler...
Müslümanlığı kabul eden kişilere büyük ekonomik çıkarlar sağlanır... Cizye
olarak alınan vergilerin miktarları düşürülerek önceki zorlamalara göre çok daha
yumuşak bir sömürü politikası uygulanır...
Buraya kadar ki tarihte Türklerin zorla Müslümanlaştırılmalarına hizmet etmiş
olan en önemli 2 isim, Arap Komutanı Kuteybe ve Hakan Sulu'nun tam önemli
bir darbe indirmek üzereyken kendini Araplara satarak onlarla işbirliği içine
giren hain Cuzcan Beyi'dir...
Kur-Sul'da, Turgis Hakanı Sulu'yu şahsi çıkarları uğruna öldürerek ister istemez
Arapların korkulu rüyasını ortadan kaldırmış, Müslümanlığın Türk topraklarında
daha rahat bir şekilde yayılmasına neden olmuştur.
10.
KUR-SUL'UN ÖLÜMÜ VE TÜRK ORDULARININ DAĞILMASI
Emevilerin son valisi, Nasır ibni Seyyar'ın valiliğe gelmesi ile birlikte Güney
Türkistan'da Arap güçlerinde bir toparlanma başlar. Nasır, Arap hâkimiyetinin
yumuşak bir politika ile daha kolay bir şekilde yayılabileceği bilinci ile güçlü bir
ordu kurarak Türk topraklarına yayılır. 739 yılında Araplar Semerkant'a tamamen
yerleşirler..
Ancak, Seyhun nehrini geçmeye çalışırlarsa da, Kur-Sul komutasındaki Türk
ordusu tarafından durdurulurlar...
Sayı olarak Kur-Sul'un ordusundan daha kalabalık olmalarına rağmen, nehrin
öte tarafına geçmeye cesaret edemezler...
Ancak bu arada Araplar için hiç beklemedikleri bir gelişme olur... Araplara karşı
saldırı düzenlemeyi planlayan ve bu nedenle nehrin etrafında keşif yapan KurSul, Arap askerlerine yakalanır...
177
Nasır, Kur-Sul'u hemen öldürerek cesedini Türklerin görebileceği şekilde
Seyhun nehrinin kenarına astırır... Bu manzara çok geçmeden Türkler üzerinde
beklenen etkiyi yapar ve Türk ordusu zaten sayıca üstün olan Araplar
karşısında dağılır... Taşkent ve Fergana da teslim olur...
Nasır, bundan sonra Arap hâkimiyetini daha yumuşak politikalar uygulayarak
sürdürür... Yurtlarını terk ederek giden Türklerin geri dönmeleri halinde vergi
borçları affedilir... Halk içinden Müslüman olanlara bazı ekonomik ve sosyal
çıkarlar sağlanarak, onların kendiliğinden Müslümanlığı seçmeleri teşvik edilir...
İslam'ın taraftar bulabilmesi için, gerek korkutarak, gerek teşvik ederek gereken
her türlü tedbiri alınır... Bu alınan tedbirler yavaşta olsa sonuç verir.. Türk
topraklarındaki son Emevi Arap valisi Nasır ibni Seyyar Türklere İslam'ı kabul
ettirtmeyi başarmıştır.
Bizi ilgilendiren tarih buraya kadardır. Bundan bir süre sonra Arap
topraklarında, Emevi Hanedanının egemenliği son bulur ve Abbasilerin devri
kendini gösterir.
749'da Abbasiler Emevi Hanedanını zorlamaya başlar... Arap topraklarında
başlayan iç savaş, Emevilerin dışarı yayılmaları için gerekli olan kuvvetin
bölünmesine yol açar... Abbasilerle birlikte, Müslümanlaştırılan halklar üzerinde
daha uyumlu, onların örf ve ananelerine uyan bir İslam uygulanır. Emevilerden
sonra İslamiyet'in evrensel bir din olduğu şeklinde uygulamalar yapılarak
İslam'ın daha geniş kitlelere yayılmasına özen gösterilir. Bu şekilde önceleri
Arap dini olarak kurulan din, giderek daha bir evrensel görünüm kazanır.
Bu arada Araplar arası çatışmalar da giderek şiddetlenir... Araplar arası kavgada
Mevaliler, yani azat edilmiş köleler de belli bir önem kazanırlar..
Bu çatışmaların içinde olan Arap şefleri Mevali'yi kendi taraflarına çekmek
isterler... Ancak, bütün Müslümanları eşit gören İslam karşısında Mevali'nin
durumu belirsizdir... Mevali, eşitliği öngören İslam adına, Arap üstünlüğüne
karşı çıkar.. Ali tarafı ve Peygamberin amcası Abbas'ın soyu, Emeviler
tarafından kendilerinden hile ve zorbalıkla alınan iktidarlarının asıl sahipleri
olarak görünmeleri, beraberinde bir takım siyasal sorunları da başlatır... Bu
arada, sınıfsal farklılıklar ve beraberinde yaşanan olumsuzlukların nedeni
olarak, ezilen sınıf tarafından İslamın kendisi değil, Emevi hanedanın iktidarı
sorumlu tutulur..
11.
MÜSLÜMAN ARAPLAR TÜRKLERE NEDEN SALDIRMIŞTIR
Genelde, bu tarihi bilen İslami çevreler, Müslüman Arapların Türklere
saldırmasını, onları İslam dinine davet etmek, gerekirse bu uğurda zor
kullanarak, onları İslam'a boyun eğdirmeye zorlamak şeklinde yorumlarlar...
Ancak tek neden bu değildir...
Bu konu da ayrıca Zekeriya Kitapçının Yeni İslam Tarihi ve Türkler adlı
Kitabında anlatılmıştır. Aşağıdaki pasaj, aynı kitaptan alınma bir bölümdür.
178
D.
DEĞİŞEN ARAP TOPLUMUNUN YENİ HAYAT ANLAYIŞI
1.
HARBEDEN ASKERLERİN SERVETE KAVUŞMA İSTEĞİ
Arapları, Orta Asyayı fethe zorlayan bir diğer faktörde harbeden askerlerin kısa
zamanda büyük servet ve zenginliklere sahip olmaları idi. Değil daha sonraki
devirler, ilk devirlerdeki fetih hareketlerinde bile sosyo-ekonomik nedenlerin
çok önemli bir faktör olduğu ortaya çıkmaktadır.
Genellikle Bedevi, çölde yaşayan, fakrı zaruret içinde çok insafsız bir hayat
mücadelesi içinde yoğrulan Araplar, daha İslamın ilk devirlerinde harbeden
askerlerin verilen yüksek maaş ve ganimetler dolayısıyla kısa zamanda büyük
bir servet ve zenginliğe kavuştuklarını görmüşlerdir.
Mücahit gazilerin bundan sonraki yaşantıları ve hayat seviyeleri bir anda
değişmiş ve harbe iştirak etmeyenlere nazaran çok daha iyi ve müreffeh bir
hayat sürmeye başlamışlardır. Bu kabil Arap bedevilerinin o zamanki durumu,
bugün Anadolu'nun iç kısımlarından kalkarak aynı sosyo-ekonomik nedenlerle
çalışmak için Almanya'ya giden Türk köylüsünü ve onun sosyal hayatında da
meydana gelen baş döndürücü değişiklikleri hatırlatmaktadır.
Bunun içindir ki Arap kabileleri çeşitli cephelerde savaşmak için hata Hz. Ömer
devrinde Medine'ye çok büyük kafileler halinde akın, akın gelmeye
başlamışlardır. Daha sonraları bunları Bedevi aileler takip etmiş ve dolayısıyla
Arap yarımadasının dışına daha o devirlerden itibaren çok büyük bir Müslüman
Arap göçü L. Caetani'nin ifadesiyle tarihte ilk defa Sami ırkının göçü başlamış
oluyordu.
Tarihte belki ilk defa vaki olan bu Sami Arap göçü, Emeviler devrinde de bütün
canlılığı ile devam etmiş, sadece İran'a değil, Türkistan'ın Buhara, Baykent,
Semerkant gibi daha birçok büyük şehirlerine önemli ölçüde Arap aileleri
yerleştirilmiştir.
Özellikle Buhara'ya yerleştirilen bu kabil muhacir Arap aileleri o kadar çoktu ki,
Kuteybe b. Müslim be yerleşik Arap nüfusu ve kesafetine dayanarak bu büyük
Türk şehrini nerede ise kolonize etmeye kalkışmış ve bunda önemli ölçüde de
muvaffak da olmuştur.
Genellikle 25–50 bin arasında değişen ve aile efradıyla birlikte yapılan bu göçler,
bir taraftan İran ve Türkistan'ın büyük şehirlerinin Arap nüfusuyla iskân
edilmesine, diğer taraftan da siyasi Arap hâkimiyetinin bölgede daha kolay bir
şekilde yerleşmesine ve hatta İslam dininin gelişme ve yayılmasına da yardım
etmiştir.
2.
YAYGIN GEÇİM SIKINTISI
Müslüman Arapları komşu ülkeleri ve bu arada Türkistan'ı fethetmeye zorlayan
önemli sebeplerden bir diğeri de çok yaygın hale gelen geçim sıkıntısıdır...
179
Nitekim el-Mesudi'nin en güzel kitap olarak tavsif ettiği ve fetih hareketlerini çok
daha objektif kıstaslar içinde ele alan ilk tarihçilerimizden Belazuri'nin Fütuhu'l
Büldan adındaki kıymetli eserinde, Arapların geçim sıkıntısı yokluk ve
mahrumiyetler içinde sürdürdükleri hayat mücadelesi nedeniyle komşu ülkeleri
fethetmeye zorlandıkları ve bu ülkelerde çok büyük sayıda yerleştikleri hakkında
sarih ifadeler vardır. ( Sayfa 299...)
E.
TABERİ ANLATIMLARI
Aşağıdaki pasajlar doğrudan Taberinin anlatımından alınmıştır.
Tarih-i Taberi / Cilt 3/(Syf–343)
Her kim Türk'lerden baş getirirse yüz dirhem vereceğim. İmdi Müslümanlar bir,
bir Türk'lerin başını kesip getirip 100 dirhemi aldılar. Ve Türk'leri dağıtıp
hesapsız kırdılar ve mübalağa ile mal ve ganimet alıp yine dönüp Merv'e
geldiler.
Yaz gelince Kuteybe Horasan şehirlerine nameler gönderip asker topladı. Sonra
göçüp Talkan'a vardı. Şehrek ki Talkan meliki idi. Neyzekle müttefik idi.
Kuteybe'nin geldiğini işitince kaçtı. Kuteybe Talkan'a girdiği vakit hükmetti ki
ahalisini kılıçtan geçireler. Nekadar kırabilirlerse kıralar. Bunun üzerine
Kuteybe'nin askeri orada hesapsız adam öldürdü. Rivayet ederler ki 4 fersenk
yol iki taraftan muttasıl ceviz ağacı dallarına adamlar asılmış idi. Oradan göçtü.
Mervalarüd'e kondu. Oradaki melik kaçtı. Kuteybe onun da iki oğlunu tuttukta
kalan şehrin beyleri itaat edip istikbale geldiler.(Syf–344). ”Baban bile olsa
Türk’ü öldür!” Hadis! Ostüzü
Kuteybe dedi: - Vallahi eğer benim ömrümden üç söz söyleyecek kadar zaman
kalmış olsa bunu derim ki (Uktülühü Uktülühü Uktülühü). ( Hepsini öldürün,
hepsini öldürün, hepsini öldürün )
Bunun üzerine Neyzek'i ve iki kardeşi oğulları ki biri Sol ve biri Osman'dır. Ve
yine o kendisi ile mahsur olanların hepsini öldürdüler. Hepsi 700 adam idi.
Buyurdu başlarını kesip Haccac’a gönderdiler.(Syf–347)
Kuteybe deve palanı demek olur.(Syf–351)
Ganimet malının beşte birini Haccac'a gönderip Semerkant'ın fethini de ilan etti.
Haccac da bu haberi işitip sevindi. Kuteybe tekrar Merv'e döndü. Kardeşi
Abdullah'ı Semerkant'a emir yaptı. Askerlerinin bir miktarını onun yanında
bıraktı ve lüzumu kadar harp aleti verip, Abdullah'a dedi: Kâfirlerden hiç kimseyi
Semerkant'a girmeye bırakma, ancak eline bir parça balçık ver ve o balçığın
üzerine mühür vur.(Syf–353)
Kuteybe'nin Havarizem Şehrine Gitmesi Haberi:
Havarizem melikinin adı Çaygan idi. Ondan küçük Havarizad adlı bir kardeşi
vardı. Çaygan'ın üzerine galebe etmiş idi ve onun bütün işini tutmuş idi. İşitse ki
Çaygan'ın eline güzel bir cariye girmiş yahut bir nefis bir kumaş almış derhal
180
adam gönderip aldırırdı. Yine işitse ki bir kişinin güzel kızı var yahut güzel bir
avreti var derhal mecal vermez, çekip alırdı. Hiç kimse men edemezdi. Ve
Çaygan'a ondan şikâyet etseler ben ona bir şey diyemem, derdi. Çaygan da
onun elinden bunalmış idi. Bu işi bu şekilde uzatınca Çaygan'ın tahammül
etmeye takati kalmadı. El altından Kuteybe'ye adam gönderdi. Havarizem
şehirlerinden üç şehrin kilitlerini bile gönderdi.
Ve Kuteybe'ye dedi: Havarizem'e gelip kardeşimi öldürürsen her ne dilersen
vereyim, dedi. Lakin bu haberi hiç kimseye bildirmedi. Bu haber Kuteybe'ye
ulaşınca gaza vakti idi. Kuteybe kavmine Segat gazasına varırız diye bildirdi.
Çaygan'ın adamını geri gönderdi. Havarizad'e haber verdiler ki Kuteybe Segad'a
gazaya gider. O da gayet sevindi. Ve kavmine bildirdi ki bu yıl cenkten
eminsiniz, zira Kuteybe segad'a gidermiş. Ve bizde iş'e meşgul olalım dedi.
Bilmedi ki Kuteybe kendi üzerine gelir. Bu esnada Kuteybe ansızın bin atlı ile
Medinetül Fil ki Havarizemin ulu ve muazzam şehridir. Zira Havarizem ülkesi üç
şehirdir. Ondan ulusu yoktur.
Kuteybe çıkıp geldi. Havarizem halkı Kuteybe'yi görüp korktular. Kuteybe doğru
Çaygan'ın yanına geldi. Ve Havarizad'a haber verdiler ki ne gafil durursun işte
Kuteybe erişip âlemi fesada verdi. Havarizad anladı ki bu iş Çaygan'ın başı
altındadır. Diledi ki Çaygan'ı öldüre. Lakin fırsat ve mecal bulamadı. İmdi hazır
bulunan sipahi ile sürüp Medinetül Fil'e geldi. Çaygan o üç şehri Kuteybe'ye
verip kendisi de Kuteybe'nin yanına geldi. Ve Havarizad şaşkına döndü. Nihayet
Kuteybe'ye adam gönderip aman diledi.
Kuteybe dedi: Amanı kardeşinden dile eğer o aman verirse benden emin ol.
Havarizad dedi: -İmdi bildim ki benim ölmem lazım. Zira benim kardeşime boyun
eğmem ölmek demektir. Belki ölmek muti olmaktan iyidir, dedi. Bunun üzerine
cenge koyuldu. Bir saat cenk edip sonunda tutuldu. Kuteybe'ye getirdiler.
Kuteybe dedi: Kendini nasıl görürsün.
Havarizad dedi: -Ey emir, beni melâmet etme ki ben kılıca eli onun için vurdum
ki seninle benim aramda bir hüküm zahir ola. İmdi fırsat senin oldu, bana ne
öğünmek gerek, ne dilersen et. Bunun üzerine Kuteybe buyurdu. Dışarı çıkıp
boynunu vurdular.
Çaygan dedi: -Ey emir, henüz gönlüm şifa bulmadı.
Kuteybe dedi: -Daha ne dilersin?
Çaygan Dedi: -Dilerim ki onunla bile olan kimselerin hepsini öldüresin.
Kuteybe dedi: -İmdi sen benim yanıma topla, ben öldüreyim. Çaygan da hepsini
tutup getirdi.
Kuteybe cümlesini öldürüp mallarını aldı. Çaygan şöyle şart etmiş idi ki: Bin baş
esir ve nice bin kumaş vere. İmdi Kuteybe Medinetül File girip o malı
Çaygan'dan aldı.
181
Çaygan Kuteybe'den yardım diledi. Zira Camhüd meliki daima gelip Çaygan ile
cenk ederdi. Ve Çaygan'ı gayet incitirdi. Kuteybe Abdurrahman'ı ona yardıma
gönderdi. Ve Abdurrahman varıp muharebe etti ve o meliki öldürdü. Çaygan o
yerleri fethedip dört bin baş esir aldılar. Kuteybe buyurdu. Hepsini öldürdüler.
(Syf–349–350)
—Şaş askeri bize gece baskın etmek dilermiş, imdi varın onların yolunda filan
yerde pusuda durun. Ve onlar çıktığı vakit üzerlerine sürünüz. Ola ki bir fetih
edesiniz, dedi. Muslih b.Müslim’İ bunlara kumandan tayin etti. Muslih de gelip o
700 adamı üç bölük etti. Bir bölüğünü yolun sağ yanına, bir bölüğünü sol yanına
koydu ve kendisi bir bölükle yolun üzerine durdu. Gece yarısı geçince Şaş
askeri çıkıp geldiler. Muslih'i yol üzerinde görünce cenge meşgul oldular. Ve o
iki bölük gaziler de iki taraftan hamle edip aç kurdun koyuna girdiği gibi kâfirleri
tarumar ettiler. Gazilerde Şübe adlı bir bahadır yiğit vardı. Kendisini Şaş
güruhuna ve kalabalığına vurdu. Onların ortalarında bir melik zadeleri vardı.
Yetişip Şübe onu kulağı tözünden kılıç ile çaldı. Öyle bir çaldıki başı top gibi
havaya uçtu. Şaş askeri bu heybeti gördüklerinde hepsi bozguna uğradılar.
Müslümanlar ardına düşüp onları hesapsız kırdılar. Onlardan kurtulan pek az
oldu. Ve onların ekserisi Melikzadeler idi. Ziynetli ve silahlı kimselerdi. Onların
başlarını ve silahlarını ve elbiselerini hepsini aldılar geri dönüp Sürür ile
Kuteybe'nin yanına geldiler. Ertesi gün Kuteybe hükmetti ki cenge atılalar.
Gavrek Kuteybe'ye adam gönderip dedi:
—Bu ettiğin harbi öyle zannetme ki Arapların kuvveti ile edersin belki acemden
benim
kardeşlerimdir ki sana yardım edip cenk ederler. Yoksa harbe Arapları gönder.
Gör ki biz de neler ederiz, dedi. Kuteybe bu sözü işitip gazaba geldi ve
münadilere çağırttı. Müslüman mübarizleri toplanıp kâfirlerin üzerine yürüyüş
ettiler ve buyurdu ki mancınık kurdular ve bir burcu döğe, döğe yıktılar. Ve
Müslümanlar o yıkılan yerden hücum ettikte kâfirlerden bir bahadır er gelip o
gedikte durdu her kim ileri gelse mecal vermez öldürürdü. Müslümanlarda
silahşorlar çok idi. Kuteybe onları çağırtıp dedi ki: Sizden kim ki o şahsı ok ile
vurursa ben ona on bin dirhem veririm. O silahşorlardan biri ileri yürüyüp ok ile
o şahsı atıp gözünden vurdu ve ensesinden çıktı. Derhal düştü. O kişi
Kuteybe'nin yanına gelip on bin dirhemi aldı.(Syf–351–352)
BANA VAKİT AYIRARAK BLOĞUMU ZİYARET ETME NEZAKETİNİ
GÖSTERDİĞİNİZ İÇİN TEŞEKKÜR EDERİM
http://tarhantaykut.blogspot.com
Hâlâ, bir şeyler anlamadınız mı? Her sistemin insanlığa hayırlı gelecek
sloganı vardır:Amerikalılar demokrasiyi getirir,petrolü ve yer altı zenginliklerini
alıp ta ülkelerine götürür
“Osmanlı devleti, tam (375) sene, Mekke ve Medine’ye Sürre Alayları ile neler mi
gönderdi. Sürre Emini’nin atının eyer takımları altın ve gümüşten imal edilirdi,
Urgan olarak kullanılan kısımları da saf ipekten yapılırdı. Götürdükleri eşyanın
tutarı da akıllara zarar verecek cinsten idi.
182
—200.000Düka altını, 20.000 ton buğday,
—100.000 kat, elbise, çakşır, camadan, şalvar
—100.000 adet kaftan,
—Kâbe’de yakılacak bir senelik gülyağı. Osmanlı, tam (375) sene Kâbe’de
GÜLYAĞI yaktırmıştır. E.B.Şapalyo, Mezhepler ve Tarikatlar Tarihi. Osmani
Türkoğuz; Patatesler.
OSMAN TÜRKOĞUZ
osmanturkoguz@gmail.com
XII.
TÜRKİYE, NEREYE GÖTÜRÜLMEK İSTENMEKTEDİR!
osmanzekiturkoguz@hotmail.com
İzmir; 27 Şubat 2010./09 Şubat 2013!
A.
UYANIŞ
Bu başlık altında 1999 yılında Uyanış'ta yayımlanmıştır!
Türkiye; Türkiye Cumhuriyetinden ve Mustafa Kemal Atatürk'ten
korkanların istemiş olduğu parçalanmaya götürülmektedir. Avrupa
Parlamentosundan bir Soytarının:"Avrupa Birliğine girmek için Atatürkçülüğü
bırakmalıısınız!"Emri uygulanmaktadır. Sayın Recep Beyimizin son Avrupa
turunda:"Elli senedir, Avrupa Birliğinin kapısında
bekletiliyoruz!"Beyanı"Atatürk'ü ve Türklüğü de sildik, üniter yapıyı da
çökerttik; daha ne istiyorsunuz!"Diye bir yakarıdır.
“Efendiler!
Avrupa’nın bütün ilerlemesine, yükselmesine ve medenileşmesine karşılık
Türkiye tam tersine gerilemiş ve düşüş vadisine yuvarlandırılmıştır. Artık
vaziyeti düzeltmek için mutlaka Avrupa’dan nasihat almak, bütün işleri
Avrupa’nın emellerine göre yapmak, bütün dersleri Avrupa’dan almak gibi bir
takım zihniyetler belirdi. Hâlbuki hangi istiklal vardır ki ecnebilerin
nasihatleriyle, ecnebilerin planlarıyla yükselebilsin? Tarih, böyle bir hadiseyi
kaydetmemiştir!” Mareşal Gazi Mustafa Kemal, TBMM.06 Mart 1922.
“BİZ, BU COĞRAFYAYA LÂYIK BİR ULUS OLDUĞUMUZU İSBAT EDEMEZSEK;
BİZİM KARA GÖZÜMÜZ İÇİN, BİZİ BU COĞRAFYADA YAŞATMAZLAR!”
MAREŞAL GAZİ MUSTAFA KEMAL.
Bu, benim 01.12. 2004 tarihinde; böyük bir Türk Büyüğü namzedinin
istemi üzerine, yazmış olduğum kitabımın adıdır. Bir öğrencime de armağan
etmiştim. Çok az sayıda teksir edilerek dağıtılmıştı. Bendeniz; bu kitabıma 28
Aralık 1998 tarihinde, Zonguldak’ta yayımlanan UYANIŞ adlı gazetedeki yazımı
da eklemiştim. Konuya şöyle yaklaşmıştım:
183
“Dününü bilmeyen, gününü ve dahi yarınını da hiç bilemez. Yalınız tahılla
beslenen toplumların ve o toplumun bireylerinin bellek kapasiteleri üç
günlüktür. Duyguyla köpürerek, şahlanıp, kırıp ta dökerek hep zararla ve köhne
geçmişleriyle yaşamak! Kısır bir döngünün adına da talih ve kader demek! Bu
kısır döngüye “Tanrımızın iradesi ve KADERİMİZ!” Deyip te geçeriz.
Kişiler, davranışları ile de, kendilerinin ve içinde yaşamakta oldukları
toplumların alın yazgılarını belirlemektedirler.
Gazi Mustafa Kemal’e gelene kadar, YENİLMEK, HORLANMAK, İTİLİP
KAKILMAK TANRI’NIN İRADESİNE BAĞLANAN BİR YAŞAM BİÇİMİ OLARAK
ALGILATTIRILMIŞTIR!
22 Haziran 1919 tarihinde, Türk ulusuna ve tüm dünyaya yayımlanan
AMASYA GENELGESİ ile BEŞERİ İRADE, ALIN YAZGISI KALEMİNİ ELİNE
ALMIŞTIR!
Bizi ve Koskoca Osmanlı İmparatorluğunu, 10 Ağustos 1920 SEVR bataklığına
götüren yazgısallık tepetaklak edilmiştir.
İnsanlara ve toplumlara yapılmış olan fenalıkların cezasını Tanrı’ya havale
etmek; korkaklık, beceriksizlik ve onursuzluğun kabulünden başka bir şey
değildir.
Bizler; Türk ulusu olarak Gazi Mustafa Kemal gibi davranırız! Öyle davranmak
zorundayız. ULUSAL ONURUMUZUN VE TÜRKLÜĞÜMÜZÜN BİZLERE
YÜKLEMİŞ OLDUĞU DAVRANIŞ BİÇİMİ DE BUDUR!
Bize yapılan ve yapılmış olan kötülükleri yakamızdan silker atarız. Kötülük
yapanları da bir daha kötülük yapamayacak hale koyarak, elimizi dostça uzatırız.
BİZLER, ANALİZİ, SENTEZİ, YORUMU VE ÇIKARSIZ VATANIMIZI SEVMEYİ
MAREŞAL GAZİ MUSTAFA KEMAL’DEN ÖĞRENDİK.
Bendeniz; senelerce, tüm astlarıma ve öğrencilerime SEVR’İN 52,62.63.64
ve 231’inci maddelerini, bıkmadan anlattım.
Mudanya’ya ve Lozan’a yenilmişler gibi oturtulan Batı’nın, SEVR’İ uygun
durumlar yaratarak uygulama girişimlerinde bulunacaklarını! Şeriatçıların ve
gericileri çok kuvvetlenerek, HARİCİ BEDHAHLARLA BİRLİKTE, TÜRKİYE
CUMHURİYETİNE VE ATATÜRK DEVRİMİNE YÜKLENECEKLERİNİ HEP
ANLATTIM.
Bizlere, SEVR paranoyasına tutulmuşlar dediler.
Bendeniz, geçmişi bir masal gibi değil de, hangi anlaşmaya bir sonraki vuruşun
gizlenmiş olduğunu göstererek anlatmıştım.
Şimdi; UYANIŞ gazetesinde yayımlanan ve başlığı:
”2000’li Yıllarda; Türkiye’ye Yöneltilecek Diplomatik Dış Baskılar ve Türkiye’nin
Karşı Politikaları!”
184
“Uluslar; görünürdeki varlıklarını yitirmekle yıkılmazlar: Bu felakete
uğrayanları yok eden illet, HAFIZALARINI YİTİRMİŞ OLMALARIDIR!” Prof.Dr.
Gustave le Bon.
“Sakarya Meydan Muharebesi, en kritik anlarını yaşamaktadır. Cephenin
kuzeyindeki kilit, Karacadağ düşmüştür. Güney kanadımızı kuşatmayı
amaçlayan Yunan saldırısı Haymana’ya dayanmış, Batıya karşı kurmuş
olduğumuz cephemiz, Güneye döndürülmüştür. Türkiye Büyük Millet Meclisi
Orduları Başkomutan Gazi Mustafa Kemal; Batı Cephesi Kurmay Başkanı ve
sınıf arkadaşı Miralay Asım Gündüz’e:
“Asım; bana iki fırka bul!” Emrini vermiştir.
Cephemizin güney kanadından alınan iki fırkamız, 24 saatlik bir CEBRİ
YÜRÜYÜŞ ile 114 kilometre kat ederek, Başkomutan Gazi Mustafa Kemal’in
emrine girmiştir.
DOKUZ YÜZ ŞEHİT VERİLEREK yapılmış olan DUA TEPE saldırısı,
Düşman cephesinin çökmesini sağlamıştır. DUA TEPEYE dikilen Türk Bayrağını
seyreden Başkomutan Gazi Mustafa Kemal; gülerek ve eldivenlerini eline
takarken:
“Papulas’a TÜRK ULUSU adına şükranlarımı sunarım!” Demiştir.
Sarkan cephemizin böğrüne saplanan Türk hançeri, düşman cephesinin
çöküşünü sağlamıştır. En sonunda da; Büyük taarruzumuzla Yunan orduları
dağıtılmıştır.
Esir düşen Yunanistan’ın Küçük Asya Orduları Başkomutanı Tüm General
Trikopis; Uşak’ta; Yunan Kralına hazırlanmış olan konakta; Başkomutan
Mareşal Gazi Mustafa Kemal’in huzurlarına çıkarılır. Mareşal Gazi
Başkomutanımız esirleri güler yüzle karşılar. Birçok hareket varken, neden
hiçbir harekette bulunmadıklarını sorar:
“Öğleden sonra; Afyon-Ilgın yönünde, bir karşı saldırı yapmayı
düşünmüştüm!” Der.
Haritasının başına eğilen Başkomutanımızdan da:
“Ben de; şöyle ve şöyle yaparak karşı saldırınızı karşılardım!” Yanıtını
alır.
Ünlü Alman Stratejisti Tüm General Karl Von Clausewitç ününü sağlayan,
KAN adlı eserinde savaşı şöyle tanımlamıştı:
“Savaş, politikanın başka araçlarla devamıdır!”
Savaşta yapılacak hareketlerin ve bu hareketlere karşı yapılması
düşünülen hareketlerin planları vardır. Bu planlar barış zamanında yapılır. Bize
dost ve düşman olacak devletlerin, bize karşı uygulamaları düşünülen
185
planlarına karşı, karşı planlar yapılır. Jeopolitik, bir ulusun tüm planlarına ve
etkinliklerine egemendir.
Komşu devletlerin ve uzak devletlerin ULUSAL HEDEFLERİNİ ve ULUSAL
STRAREJİLERİNİ çok iyi bilmek gerekir. Politikada karşı planlar yoksa
teslimiyet vardır.
Örnek vermek gerekirse, örnekler çoktur *EK)
İngilizler; bugün Emekli Generallerimize ve Akademisyenlere ve
gazetecilerimize karşı yapılan gece baskınlarını 16 Mart 1920’den sonra yaparak
58 adamımızı Malta’ya sürerek, tüm dünya’ya bunları kurşuna dizeceklerini
duyurmuştu. Batum’a gelen İngiliz subaylarını derhal tutuklatan TBMM Başkanı
Gazi Mustafa Kemal de bir bildiri yayımlamıştı:
“Malta’da sürgünde bulunan adamlarımızdan her hangi birisini İngilizler
kurşuna dizerlerse; elimizde bulunan İngiliz esirleri de derhal kurşuna
dizilecektir!” İngilizlerin yelkenleri rüzgâr tutamaz hale gelmişti.
Midilli açıklarında; bir Fransız gemisi ile çarpışan kömür yüklü BOZKURT
adlı gemimiz batmıştı. İstanbul’daki Müstantik Himmet Bey de; her iki geminin
kaptanını tutuklamıştı.
Fransızlar bir son ihtarla:
“Kaptanımız serbest bırakılmazsa, Türk limanlarını topa tutarız!”
Tehdidinde bulunmuşlardı.
Karşı yanıt hemen verilmişti:
“Bir tek Türk Limanına bir tek Fransız topçu mermisi düştüğü takdirde;
SURİYE’Yİ İŞGÂL EDERİZ!” Politika muharebesinin karşı planları olmayan,
Medrese çıkışlılarda, sürekli olarak “YES MEN!” ve TESLİMİYET VARDIR!
VARDIR.
Türk Genel Kurmayı dış hatta çıkma manevrasında; Medreseden
icazetliler de ah yalellim türküsünü çığırmadalar!
Bendeniz, 2000’li yıllarda Türkiye’nin siyasi konjonktürünü ve bu
konjonktürü belirleyecek etkenlerden söz etmek istiyorum:
*Bugün düzeltemediğimiz siyasi tümsekler, örtmek için üzerine atmış
olduğumuz topraklarla, birer Everest tepesi olarak, geleceğimizin yolu üzerinde,
karşımıza dikileceklerdir.
*Ülkemizi birinci kuşaktan çevreleyen ve çemberleyen, ülkemize karşı
politikalarını yeni motiflerle bezeyerek sürdürmeleri beklenmelidir.
*İkinci kuşağı oluşturan Suudi Arabistan, Sudan ve Libya; önce kendi
yönetimlerini güvenceye almak; sonra da, başarılı olmuş laik, demokratik ve
sosyal bir hukuk devleti olan TÜRKİYE CUMHURİYETİ’NİN, diğer islam
ülkelerine örnek olmasını önlemek için, petrol gelirleri ve diğer üçüncü kuşak
ülkelerinin taşaronluğu ile aleyhimizde bulunmaları beklenmelidir. Bu girişimler
186
için para ve DİN motif olarak kullanılacaktır.
Suudi şirketlerine Turgut Özal’ın sağlamış olduğu kolaylıklar gözden
geçirilmelidir.
*Üçüncü kuşak ülkeleri; USA ve onun güdümündeki İngiltere, Fransa,
Almanya ve dahi İtalya ve öteki İnsan Hakları türkülerini çığırıp, ülkelerindeki
sübyancılık olaylarını görmeyen ülkeler de bu kervana katılacaklardır.
Türkiye’ye karşı başlatılmış olan haçlı seferleri, 8’inci haçlı seferi ile bitmemiştir.
B.
BATIYA KARŞI, BATI KULLANILMALIDIR!
*Üçüncü Dünya Savaşı ne zaman çıkacak diye beklemeyelim! Üçüncü
Dünya Savaşı henüz bitmemiştir.
*Gerilla hareketleri, iç kavgalar ve iç savaşlar, Üçüncü Dünya Savaşının
uygulamalarıdır. Az gelişmiş ve hedefteki ülkeler, kendi çocukları birikirine
düşürülerek parçalanacaktır.
*Etnik gruplar ve diğer inanç grupları kışkırtılacaktır.
BU POLİTİKALARI ŞÖYLECE SIRALAYABİLİRİZ:
1- Bölücülük ve bölgecilik, Osmanlı imparatorluğundan bu yana. Batı’nın
başımıza sardığı, bizlerin de hâlâ farkına varamadığımız bu büyük bela, daha da
büyütülerek ve daha da kaşınarak, üzerine tuzruhu serpilerek, dış müdahale
olanağı sağlayacak bir hale getirilmeye çalışılacaktır.
Çünkü bu problem şu nedenlerden dolayı daha da önem kazanmıştır:
“A- Bölgenin sahip olduğu su ve diğer doğal zenginlikler bakımından,
B- Her yönden—Kültür ve okumuşluk hariç—önderi olduğumuz Türk dünyası
ile aramıza set çekmek yönünden,
C- Bu, USA ve Batı için çok zor bir durum yaratmak olduğundan, Azeri-Ermen
çekişmesi kullanılacaktır,
D- Almanya’nın Kuveyt ve diğer yağmalardan pay alamaması, kontrolunda bir
Kürt devleti yaratılması isteği yönünden,
E- Rusya’nın, İran’ın ve diğer devletlerin büyük ve güçlü bir Türkiye
yaratılmasından korkmaları yönünden,
F- Tüm bunlar başarıldığı takdirde; SEVR’İN uygulanabilirliği yönünden.
BUNUN İÇİN DE:
*Silahlı ve terörist hareketler desteklenecektir,
*Türkiye Cumhuriyetinin iç siyaseti, Siyasi islam bazına çekilerek, orada tüm
yenilikler, tüm güzellikler boğulacaktır
.
*Gençlik, en basit Türban yüzünden parçalanıp, çağdışına itilerek, ATATÜRK’ÜN
187
TÜRK GENÇLİĞİNE verdiği görevin yerine getirilmesi önlenmiş olacaktır,
*Mezhep çatışmaları hızlandırılacaktır,
*İslam Dini yerine, İslamı temsil yetkisi NURCULUK gibi, Müslümanlık dışı
akımlara verilecektir.
*Clemenceau-Klemanso-: ”Bir damla petrol, bir damla kan!” Demişti. Yirmi
birinci asırda da: ”Bir damla su, bir damla kan!” Olacaktır.
2- Siyasal İslam’ın bölünerek yerleşmesine çalışılacaktır. İlericilik ve
gericilik kavgası yerini, Siyasal İslamın temsil edilmesi kavgasına bırakacaktır.
İslam’a zıt dini akımlar desteklenecektir,
Her siyasi partinin bir tarikata dayanarak, bu tarikatı siyasi İslam yapma kavgası
yaratılacaktır. 20 Ekim1998 tarihli Cumhuriyet gazetesinde, bunun ilk belirtileri
yayımlanmıştır: ”Tarikatlar Arasında Siyasi Destek Kavgası!”
Okullarda siyasi İslam’ı destekleme kavgaları, tarikat kavgaları yerine
kızıştırılarak sürdürülecektir,
TBMM’NE sokulan tarikatçı Milletvekilleri sayısı artırıldığı gibi, TBMM açıkça
tarikatlar arası savaş alanına dönüştürülecektir,
3- Milli Eğitim, daha da yozlaştırılacak, çağa uygun insan yetiştirme
kavgası yerine, tutsak ve dogmatik kafalı taraftar yetiştirme kavgası sürdürülüp,
genişletilecektir,
Sosyal boyutlu Atatürkçülük, ekonomik boyuta indirilip; ağabeydik-gübeydik
palavralarla sulandırılarak gölgeye çekilmeye çalışılacaktır,
Eskiye özlem kamçılanacak, Osmanlının bilmem kaçıncı yıldönümü kutlamaları,
bilmem kaçıncı Mehmed’in ve Ahmed’in sünnet ve cülus kutlamaları
izlettirilecektir,
Arap’ın ve İran’ın siyasal güç kurma kavgaları kızışacaktır.
4- Ortaasya Türk cumhuriyetleri ile anlaşmazlıklar ve çekişmeler
yaratılacaktır. ”EK: Turgut Özal’ın taa USA’ da: ”Azeriler bizden değildirler.
Onlar Şii’dirler!” Dediğini unutmamalıyız!
5- Komşularımızla olan anlaşmazlıklarımız körüklenerek, çok masraflı ve
çok büyük bir askeri güç yaratarak, beslememiz sağlanacaktır. Kaynaklarımızın
yatırıma ayrılması önlenecektir.
*Hiç te dost olmayan ülkeler tarafından kuşatılmış bulunan Türkiye
Cumhuriyeti, İsrail örneğinde olduğu gibi, dış hatlara çıkmalı, dış hatlara dayalı
diplomasisini güçlendirmelidir.
188
*Türkiye Cumhuriyeti; ulusal politikasında SEVR olgusunu göz ardı
etmeksizin, dışta ve içte uygulayacağı stratejisini belirlemeli; günü birlik ve
ayaküstü diplomasiden kaçınmalıdır. Bireyini ve Türk Toplumunu, yönlendirilen
değil, yöneten ve politika üreten bir seviyede yetiştirmelidir.
*Politik yelpazede, bir kişinin duracağı yerde, kişilik kaygısından ve özveri
sorunundan kaynaklanan nedenlerle, bir kaş kişi durursa, karşısındaki yeri işgal
eden tek kişi daha da güçlü bir duruma geçer. (KOALİSYON!)
*Atatürk devriminin özüne yönelik saldırılar, Atatürkçü güçlerin
korkusundan; orta sürede mümkün görülmemesine karşın; masumiyet örtüsüne
büründürülmüş biçimsel isteklere verilecek ödünler dış ve iç politikada özü yok
etmek için kullanılacaktır.
*Osmanlının Düveli Muazama korkusu, USA ve BATI korkusu olarak
Cumhuriyet döneminin günümüz yöneticilerine yansımıştır. Bu korkun ile
anayasamızın ve dahi yasalarımızın hükümleri uygulanamamaktadır.
Yargı kararları Yürütmenin elinde kalmaktadır. Her kapatılan siyasi partinin,
hemencecik, başka adlar altında devamına izin verilemezdi! Ödünler, döner ve
dolaşır ödünü verenlerin başına çoraplar örer. USA’DA, korkusuzca idam
hükümleri uygulanırken, bize insan hakları dersleri vermesi, yukarıda, sözünü
etmiş olduğum korkunun eseridir.
6- Türkçe kirletilerek, yabancı hayranlığı körüklenecek ve yabancı mallarla
birlikte yabancı sözlüklere ülkemizi ve ülkümüzü istila ettirilecektir.
Dil; Almanya’daki tokluluklardan Alman ulusunu, İngiltere’deki
topluluklardan İngiliz ulusunu yaratmıştır. Osmanlının Fars ve Arap kırması,
kelime salatası dili, Ümmetçilik odağında bile birleşemeyen Türk öğesinin
başına Binbir bela açan, garip mi, garip bir güruh oluşturmuştur. Bu güruhun
içindeki etnik öğeler kendi anadillerine yapışarak ulus olabilme bilincine
erişebilmişlerdir. Fransa’da; Frank kadınları ile evlenen ve Latince konuşan fakir
Romalı askerlerden üreyen yeni topluluk, yaratmış oldukları yeni dille, Fransız
dilini ve Fransız ulusunu yaratmışlardır.
Şimdi; bu olgu Anadolu’da yeniden dokunmaktadır. Türkçe, alabildiğine
başka dillerin boyunduruğuna, ATATÜRK’E inat sokulurken; insan hakları
edebiyatıyla, dışa dayalı iç yardakçılarla:
”Her etnik grup kendi anadiliyle eğitim ve öğretim yapsın!” Fikri, yüksek sesle
yankılandırılmaktadır. Türk toplumu, karmaşaya uğratılan dili nedeni ile
çözülürken; öteki unsurlar da, kendi anadillerine ve bu dille öğrenim haklarına
kavuşturularak uluslaştırma sürecine sokulmaktadırlar. Tüm bunları
görememek için, tarihi bilmemenin yanı sıra, kör olmak gerekir. Tüm bunlar,
SEVR’İ uygulayabilmenin yeni figürleridir.
7- Üretimi çok aşan bir tüketim toplumu yaratılmış olup, bu olgu daha da
güçlendirilecektir.
189
8- Anasırdan; etnik gruplar yaratılacak, insan hakları edebiyatıyla terör
desteklenecek; bu uğurda ölenlerimize değer verilmemesi sağlanacaktır.
9- Siyasi partiler arasında kısır çekişmeler, anlaşması mümkün olmayan
ideolojik boyutlara taşınacaktır.
10- Gelir dağılımdaki adaletsizlik daha da büyük boyutlara taşınacaktır.
Seçene 45 milyonTl. Asgari ücret üzerinden aylık; seçilene 1.500.000.000TL.
Aylık ve ayriyeten sosyal üstünlük ayrıcalıkları sağlanacaktır. (1998)
11- Enflasyon, şişirildikçe şişirilecek, insanlar, daha da vurdumduymaz ;
”BANA NECİ,”, ADAM SENDECİ,” haline getirileceklerdir.
12- Adam kayırmalar; ön saflarda hep fakirlerin ve garibanların
çocuklarının bulundurulması; önce öfkeye sonra da isyana dönüştürülecektir.
13- Osmanlı da olsun, diğer devletlerde, Fransa da olsun, egemenliği
kullananın hırsızlık ve yasadışılıkta ısrarı onların sonu olmuştur.
TBMM’İNDE; Milletvekillerinin vurgunu, talanı TBMM ‘İNİN
soruşturamayacağı bir boyuta vardığı,her türlü basından net ve açıkça
izlenmektedir.
Anayasamızın 83’üncü maddesi bu şekilde kaldığı sürece:
Halkımızda TBMM’ne alt sıralarda olan güven tamamen sarsılacaktır.
Halkımızda; Cumhuriyete, Yargıya ve Yürütmeye olan güveni de sarsılacaktır.
BUNUN SONUNDA DA:
Marjinal sağ düşüncede DİSSENSUS sağlanmış olacaktır. Dini
propagandalardan gelmiş olan sola düşmanlık, solu temsil edenlerin
beceriksizlikleri yüzünden, solu silip te süpürecektir.
TÜM SİYASİ PARTİLER, GÖZLERİ KORMÜŞÇESİNE, SİYASAL İSLAM
KAVGASINDA, TÜRK SİLAHLI KUVVETLERİNİ YALINIZ BIRAKTIKLARI GİBİ.
O’nu BOY HEDEFİ YAPMAKTADIRLAR.
Okumuşların çoğalması, onların haksızlıkları daha iyi görmelerini
sağlayacaktır. Bu durum da sistemimizin aleyhine sonuçlar doğuracaktır.
SAĞDAKİ MARJİNALLER, ORDUYA KARŞI ALTTAN, ALTA HALKIMIZI
KIŞKIRTMAKTADIRLAR. (1998)
12 Eylül’ün Yiğit Paşalarının armağanı olan Holdingleşmiş ve örgütlenmiş
olan sözlü ve yazılı basın ile destekli MARJİNAL SAĞ; politikalar ürettiği gibi, bu
politikaları uygulayacak politik motifler de üretmekte ve uygulamaya
koyabilmektedirler. Özellikle; Suriye, Almanya ve Yunanistan’da bulunan ve
beslenerek desteklenen örgütlerle daha da etkin bir mücadele yapılmalıdır.
İmam-hatip okulları, kesinlikle meslek okulları olarak kalmalıdır. Buradan mezun
olanlara, dini yüksek okulların dışındaki fakülte ve yüksek okulların kapıları
190
kapatılmalıdır. Asker okullarını kapıları da değil açılmak, hiç aralanmamalıdır.
Dış devletlerdeki görevleri sırasında, ya da burada bulunanların, ülkemiz,
ulusumuz ve cumhuriyetimiz aleyhinde işlemiş oldukları suçlar çok sıkı bir
şekilde izlenmeli, ülkemizdeki mal varlıklarına bile el konulabilinmeli.
Cumhuriyetimizi fişek ve göbek atarak kutlamak yeterli değildir.
Cumhuriyetle neler kazandık? Cumhuriyeti yitirdiğimiz takdirde nelerimizi
yitirmiş oluruz? Bunların bilinci ile cumhuriyetimize sahip çıkmalıyız. BİR
TOPLUMUN BİREYLERİ, DÖRTBUÇUK KIÇI KIRIK AJAN-PROVAKATÖR
MOLLANIN PEŞİNDEN GİDECEK SEVİYEDE KALDIĞI SÜRECE, VATAN
HAİNLERİ BUNLARDAN ELBETTE YARANLANACAKLARDIR!
*Çağdaş eğitim, Milli gelirin adaletli bir şekilde dağıtılması, temal
ihtiyaçlarımızın giderilmesinde tek bir ölçünün kullanılması mutlaka
sağlanmalıdır. Asgari ücret komedisi toplumsal bir trajediye dönmeden mutlaka
bitirilmelidir Adalet sistemimiz, çok hızlı ve etkin bir biçimde çalışma düzenine
kavuşturulmalıdır. Türkiye Cumhuriyetini Hâkim Ve Cumhuriyet savcısı sayısı,
TBMM memur sayısından azdır.
Politikacıların elleri, DİNDEN-CAMİDEN, Emniyetten TSK’DAN ve devlet
kurum ve kuruluşlarından çektirilmelidir. Denge hesapları için, pespaye
kimselerle pazarlık yapılmamalıdır.
Bizleri bekleyen çok büyük sorunların bazıları bunlardır. Bu sorunlarımızı
görmezden gelerek, bugünü yaratan yasal ve sosyal alt yapıyı düzeltmeden,
ivedi yapılacak bir seçim, çok korkunç sonuçlara bizleri ve ülkemizi götürecektir
(1998).
Belediyeleri ve şirketleri ele geçirmiş olan aşırı sağ, oradan kent
varoşlarının her türlü desteği ile sistemimizi felç ederek iktidarı ele geçirecektir.
(1998).
İŞTE, GELECEKTEKİ TÜRK SİYASİ KONJÖNKTÜRÜNÜ BELİRLEYİP,
ONUN STRATEJİSİNİ DE BELİRLEYECEK FAKTÖRLERDEN BAZILARI.
TANRIMIZIN HALKIMIZA VE POLİTİKACILARIMIZA AKIL VERMESİ DİLEĞİYLE,
SAYIN SEYİRCİLER.”
C.
SEVR ANTLAŞMASI
12 Kesimden, 433 maddeden ve 130 sahifeden oluşturulan bu ünlü
paçavranın bizimle ilgili maddelerini okumamızda bin bir yarar görmekteyim.
Madde 52- “Fıratın doğusunda, ileride saptanacak Ermenistan’ın güney
sınırının güneyinde ve 27’inci maddenin 11/2 ve 3’üncü fıkralarındaki tanıma
uygun olarak saptanan Suriye ve Irak ile Türkiye sınırının kuzeyinde, Kürtlerin
sayıca üstün bulunduğu bölgelerin yerel özerkliğini, işbu antlaşmanın yürürlüğe
konulmasından başlayarak altı ay içinde, İstanbul’da toplanan ve İngiliz, Fransız
ve İtalyan Hükümetlerinden her birinin atadığı üç üyeden oluşan bir komisyon
hazırlayacaktır.
191
Herhangi bir sorun üzerinde oy birliği oluşamazsa, bu sorun, Komisyon
üyelerince, bağlı oldukları hükümetlerine götürülecektir. Bu plan, SüryaniGeldaniler ile bu bölgelerin içindeki öteki etnik ve dinsel azınlıkların
korunmasına ilişkin tam güvenceleri de kapsayacaktır. Bu amaçla, İngiliz,
Fransız, İtalyan, İranlı ve Kürt temsilcilerinden oluşan bir komisyon
incelemelerde bulunmak ve işbu Antlaşma uyarınca, Türkiye sınırının İran sınırı
ile birleşmesi durumlarında, Türkiye sınırında yapılması gerekebilecek
düzeltmeleri kararlaştırmak üzere bu yerleri ziyaret edecektir.”
“Madde 63- Osmanlı hükümeti 62’inci maddede öngörülen
komisyonlardan birinin ya da ötekinin kararlarını, kendisine bildirildiğinden
başlayarak üç ay içinde kabul etmeyi ve yürürlüğe koymayı şimdiden kabul
eder.”
“Madde 64- İşbu antlaşmasının yürürlüğe konuluşundan bir yıl sonra
62’inci maddede belirtilen bölgelerdeki Kürtler, bu bölgelerdeki nüfusun
çoğunluğunun Türkiye’den bağımsız olmak istediklerini kanıtlayarak Milletler
Cemiyeti Konseyine başvururlarsa ve konsey de bu nüfusun bu bağımsızlığa
yetenekli olduğu görüşüne varırsa ve bu bağımsızlığı onlara tanımayı Türkiye’ye
salık verirse, Türkiye, bu tavsiyeye uymayı ve bu bölgeler üzerinde bütün
haklarından ve sıfatlarından vazgeçmeyi şimdiden kabul eder.
Bu vazgeçmenin ayrıntıları başlıca müttefik devletlerle Türkiye arasında
yapılacak özel bir sözleşmeye konu olacaktır.
Bu vazgeçme gerçekleşirse ve gerçekleşeceği zaman, Kürdistan’ın
şimdiye dek Musul vilayetinde kalmış kesiminde oturan Kürtlerin, bu bağımsız
Kürt Devleti’ne kendi istekleri ile katılmalarına, başlıca müttefik devletlerle
Türkiye arasında yapılacak özel bir sözleşmeye konu olacaktır.”
“Madde 231- Osmanlı Meclisi Mebusanına sevk edilecek olan Bütçe
Kanunu tasarısı, Duyun-u Umumiye görevlileri İngiliz. Fransız ve İtalyan
yetkililerince onaylanacaktır. Bütçe kanunu kabul edilse bile; bu delegelerin bu
kanunu uygulamama yetkileri vardır.”
Sayın RTE’NİN eyalet olarak anlatmış olduğu açılımın nerelere kadar
varabileceğini kestirebiliyor musunuz?
Bir İtalyan Profesörün önerisi ile iş bu yazımızı sonlamak istiyorum:
“Türklere zorla hiçbir şeyi kabul ettirmek mümkün değildir. Üzerinize Pars
gibi atlar ve sizi parçalarlar. Türkler, güzellikle her şeyi kabul ederler!”
OSMAN TÜRKOĞUZ
osmanturkoguz@gmail.com,
XIII.
BİR ULUSU VE BİR DİNİ FETVALARLA BÖLMEK.
192
OSMAN TÜRKOĞUZ
Çeşmealtı; 02. Ağustos. 2008
osmanturkoguz@gmail.com,
A.
FETVA
Sayın Bay Hamza’yı tanımış olsaydınız; sizi, iki dakika içersinde fıtık eder,
bir üniversite hastanesine gönderirdi. Acele ile böbreğinizin birisi alınırdı ve siz
fıtığınızla evinize geri dönmek zorunda kalırdınız. Bu Hamza Bey; beni ne zaman
bir kalabalık önünde görse, bir konuyu ileri sürerek tartışmak ister görüntüsünü
verdikten sonra: ”Bu dedikleriniz; Yahudi uydurması; bunları anlatmaktan
vazgeçiniz;” diye akıl verir; bendeniz de bir türlü akıllanamam!
Geçen gün, yine karşıma çıktı. Benim,” Gülme Fetva Hattı’nı” anlatmışlar.
Bayağı kızgındı. Boyu ve cüssesi benden bir hayli iriceydi. Boyuna bakarak
bilgiçlik taslıyordu. Doğrudan doğruya konuya girdi:
“-FETVA’YI ŞERİFLE dalga geçmenin cezası büyüktür. Yarın, bunun
hesabını sorarlarsa, size yazık olur. Babı Meşihat’a da dil uzatmamalısınız.,”
dedi. Cebimden Anayasamızı çıkardım:
“- Okuyacaklarımı ve söyleyeceklerimi iyi dinle. Kalabalıkta, kuyuya taş
atıp tüyme,” dedim ve 136’ıncı maddeyi okudum:
”-İ. Diyanet İşleri Başkanlığı.”
“Madde 136-genel idare içinde yer alan Diyanet İşleri Başkanlığı, lâiklik
ilkesi doğrultusunda, bütün siyasi görüş ve düşünüşlerin dışında kalarak ve
milletçe dayanışma ve bütünleşmeyi amaç edinerek, özel kanununda gösterilen
görevleri yerine getirir.”
“-Bu maddeyi ve Diyanet İşleri Başkanlığı Teşkilât Kanununu okudunuz
mu? Dedim. Belli ve belirsiz : ”- okumadım”; dedi.
Şimdi sizlere yazacağım olayları kısaca kendisine anlattım.
“-Bir daha karşıma çıkıp ta; yok şu, yok bu,” diye zırvalama. Boyuna ve
dahi postuna bakmam, seni çok fena yaparım,” dedim. Söylene, söylene çekip
gitti.
Nadir Şah; İran’da egemenliği ele aldığında; Osmanlılara haber salmış:
“-Ben, İran’da tahtı ele geçirdim. Sizinle çok yakın akrabayım. AFŞAR
TÜRK BOYUNDANIM; bu fırsat bir daha ele geçmez. Geliniz anlaşalım;”
demiştir.
Babı Meşihat’tan FETVA çıkmıştır: ”-Onlar Şii’dir, kanı, canı, malı ve ayalı
helâldir. Hıristiyanlarla anlaşmak mümkündür. Bunlarla anlaşmak, dinen
193
mümkün değildir.”
Anlaşmış olsaydık; doğu cephemiz güvenceye alınmış olurdu. Bu durum,
Şeyhülislam’ın umurunda mıydı?
Meraklı olanlarınız; Osmanlı devleti devrinde verilmiş olan fetvaları
okusunlar da hırslarından mosmor kesilsinler. Kızılbaşlar-ışıklı taifesi- için
verilmiş fetvalarda ortak deyim:”“-Kanı, canı ve malı helâldir”. Fetvaları verenler de TÜRK SOYUNDAN
ŞEYHÜLİSLAMLARDIR. Ama SÜNNİ geçinen Osmanlının uşaklarıdır.
1828 yılında, Mora’yı yitirdiğimizde, Osmanlı Şeyhülislamı Yasinci Zade
Abdülvehap Efendi bir fetva vermiştir; evlere şenlik:
“MORAYI KAYBETMEK İSLAM DİNİ AÇISINDAN HAYIRLI OLMUŞTUR.”
Kaynak: Mahmut Esat Bozkurt, ATATÜRK İHTİLALİ; Dr. Abdülkadir Altunsu,
Osmanlı Şeyhülislamları. s.184,Osman Türkoğuz, Halifelik s.72,
“-Padişah, Halife zalim olsa da, O’na itaat gerekir. Çünkü millet lâyık
olduğu idareyi bulur kuralı ŞERİAT ESASIDIR. Bunun aksine hareket edenler
KÂFİR OLUR.” Mecmuatü’l edep; Mahmut Esat Bozkurt, ATATÜRK İHTİLALİ
s.341,
Osmanlı padişahı Avcı Mehmet’in Huzuru Hümâyunlarında bir tartışma
geçer. Şeyhülislam Bursalı Mehmet Efendi, Sadrazam Köprülü Fazıl Ahmet
Paşa’ya:
“-Köprülü Mehmet Paşa’nın ölümü isabet oldu. Çünkü namuslu ve
iktidarlı birçok adamların haksız yere kanını akıttı.” der.
Sadrazam Köprülü Fazıl Ahmet Paşa:
“-Babam, öldürdüklerini hep senin FETVANLA öldürdü.” diye yanıt
verdiğinde; ŞEYHÜLİSLAM Bursalı Mehmet Efendi:
“-Ne yapayım, şerrinden korkardım, bu sebeple FETVALARI VERDİM;”
der.
Sadrazam Köprülü Fazıl Ahmet Paşa da, taşı gediğine koyar:
“-Ya Allah’tan korkmayıp, mahlûktan korkmak İLM’İ DYANET’E lâyık
mıdır? “? der. Dr. Abdülkadir Altunsu, Osmanlı Şeyhülislamları s.90-91,Osman
Türkoğuz, Halifelik s.78,
Arap milletini ele alalım; aynı dili konuşuyorlar, aynı dine mensuplar, ayrı,
ayrı devletler. Dini uygulamaları apayrı. Suudi Arabistan ayrı fetva verir, İran
apayrı fetvalar verir, Irak ve Yemen ve öteki İslam ülkeleri başka türlü fetvalar
verirler.
194
Yemen’de ve Habeşistan’da KIZLARIN SÜNNET OLMALARI DİNEN
ZORUNLUDUR. Sünnet olan kız ve kadınlardan ölen ölene.
Siyasi İslâmi uygulayan İslâm ülkelerinde; İslâm dini MİLLİYET VE DAHİ MİLLET
olup çıkmıştır.
Hani islamda birlik ve dahi beraberlik? İslâm’da birlik ve beraberlik; yalınız ve
yalınız KADINLARI AŞAĞILAMADA VARDIR.
İki Müslüman ve kan kardeşi ülke savaşa tutuşsa; her iki taraf ta; Allah’ın
adını anarak birbirlerini öldürecekler ve cennet’e birlikte gidecekler. Ya orada da
birbirlerini öldürürlerse! Sizlere üç önemli fetva vermek istiyorum.
Hıristiyanların Müslüman oluşlarını önlemek için, para ile bir fetva verilmiştir.
”denize bir damla içki dökülse, deniz kuruduğu zaman, oradaki kuruyan bir otu
yiyen ineğin sütünden içen kimse’nin yedi ceddi de Müslüman olsa, bu oluş
dinen hükümsüzdür. Çünkü hepsi de cehennemliktir.”
B.
BİRİNCİ DÜNYA SAVAŞI İÇİN MUKADDES CİHAT FETVASI
Birinci Dünya Savaşına girişimiz dinen olur veren fetva’yı Suat Hayri
Ürgüplünün babası vermiştir. Abdülhamit’i tahtan indiren fetvayı da, Rahmetli
Hamdi Yazır vermiştir. Çok ilginçtir; fetva ile kelle kesenlerin kelleleri de fetva ile
kesilmiştir.
Gelelim Mukaddes Cihat Fetvasına.
“Fetvahane,
minhu’t-Tevfik, (olduğu gibi yazıyorum)
Bu meselenin beyanında Eimme’i Hanefi yeden cevap bu veçhiledir ki:
İslamiyet aleyhine tehacüm’i ada vaki ve memaliği islamiyenin gasp ve gâreti
ve nufüs’i İslamiyenin seby ve esir edilmeleri mutahakkak olunca Padişah’ı
İslam hazretleri nefir’i âm suretiyle cihadı emir ettikte,”infirû hilafen ve sikâlen
ve câhidû biemvâliküm ve enfisikum “ ayet’i celilesi hükmi münifince
kâffe’i müslimin üzerine cihan farz olup genç ve ihtiyar piyade ve süvari olarak
bilcümle aktardaki müslimin inin malen ve bedenen cihada musaraat eylemeleri
farz’ı ayın olur mu? Ne buyrula?
El-cevap: Allah’ü Teâlâ âlem olur. Ketebehu, el-fakir ileyhi Ta’âlâ Hayri
bin Avnî el-ürgübî Ufiye anhu.
Bu suretle elyevm makam’ı hilâfet’i İslam iye ve memâlik’i mahrusa’i
şahaneye sefain’i harbi ve asâkiri berriyesiyle hücum etmek suretiyle Hilâfeti
İslâmiyeye hudut neuzübillahi taâla nûr’ı âli’i İslamiyetlin itfa ve imhasına saf
bulundukları mutahakkak olan Rusya ve İngiltere ve Fransa ile anlara mutîn ve
zahir olan hükümetlerin taht’ı idarelerinde bulunan kaffe’i müsliminin dahi
mezkûr hükümetlerin aleyhine ilan’ı cihad ederek bilfiil gazaya musaraat
eylemeleri farz olur mu? Ne buyrula?
El-cevap. Allah’ü Teâlâ âlem olur. İmza ve ad aynı.
Bu suretle maksûdun husulü cem’i müslimin cihada musaraat
etmelerine mütevakkıf iken bazıları neuzübillahi taâlâ tehalüf etseler tehalüfleri
mâsiyet’i azime olup gazabı ilahiye ve bu mâsiyeti şenianın cezasına müstehak
olurlar mı? Ne buyrula?
195
El-cevap:Allah’ı Teâlâ âlem olur. İmza ve ad aynı.
Bu suretle hükümeti islamiye muharebe eden hükümeti mezbûre ahali’i
islamıiyesinin kendilerini kati ve hatta cem’i ailelerini mahv ile ikrah ve icbar
edilmiş olsalar bile hükümet’i İslâ miye asakiriyle muharebe etmeleri şeran
haram’ı kati ile haram olup katil olmalarıyle nâr’ı cah’ıme olurlar mı?Ne buyrula?
El-cevap:Allah’ı Teâlâ âlem olur.imza ve ad aynı.
Bu surette harbi hazırda İngiltere ve Fransa ve Rusya ve Sırbiye ve
Karadağ hükümetleriyle zahir iken taht’ı idarelerinde olan Müslümanların
hükümet’i seniyye’i islâmiyeye muin bulunan Almanya ve Avusturya aleyhine
harp etmeleri Hilâfet’i İslamiyenin mazarratını mucip olacağından ism’i azim
olmakla azâb’ı elime müstahak olurlar mı? Ne buyrula?
El-cevap. Allah’ı Teâlâ âlem olur.
Ketebehu el-fakir ileyhi Ta’âlâ
Hayri bin Avni el-Ürgübî Ufiye anhu.
Bu fetva üzerine HALİFE’Yİ RUYU ZEMİN, KUTSAL CİHAD ilan eder. İlk
tepkiyi, Osmanlı’nın , Arap kökenli, Bağdat Müftüsü verir :”- Hilafet Kureyşli bir
Arabın hakkıdır. Kureyşli Arap olmayan halifenin halifeliği geçersizdir. Vermiş
olduğu Kutsal Cihad ilanı da yok hükmündedir.”
Tüm Müslümanlar, Çarlık Rusya’nın, İngiltere’nin ve Fransa’nın saflarında
Osmanlıya kurşun sıkmışlardır. Çarlık Rus Ordusunda bulunan Türk ve
Müslüman asıllılar: ”Bu, din harbi değil; gün harbidir ;” diyerek Osmanlıya
kurşun sıkmıştır.
Bu fetvayı ve Kutsal cihad ilanını Alman imparatorluğu sağlamıştır. Bu geçersiz
Cihad sayesinde, (3.159.200) Türk Askeri şehit olmuştur.
C.
KUVVAYI MİLLİYE’YE KARŞI “DÜRRÜZADE” FETVASI:
İngilizlerde, İstanbul’daki vatan ve din düşmanlarına bir fetva hazırlatarak
uçaklarla Anadolu ve Trakya içlerine attırtmışlar; Sait Molla denilen hainin
kurduğu casusluk örgütü ile isyanlar çıkartmışlardır.
Sadrazam Damat Ferit Paşa Haini; bir yandan ”Kuvve’İ İnzibatiye” adlı bir Hilafet
Ordusu kurdurmuş; bir yardanda bu hain fetvayı yayımlattırmıştır.
Bu fetvayı Şeyhülislam Dürri zade Abdullah Efendi kaleme almıştır. Bu Hain
Abdullah Efendi; İstanbul’un geri alınması üzerine, kaçtığı Arabistan’da
ölmüştür.
Kızları, Diyanet İşleri Başkanlığına, kendilerine maaş bağlanması için başvuruda
bulunmuşlardır. Şimdi, bu namussuz fetvayı Türkçeleştirerek veriyorum. Bu
fetva, Sultan Vahdettin’in bir “Hatt’ı Hümayun“u ve İstanbul Hükümeti’nin bir
bildirisi ile; 05Nisan.1920 günü yayımlanmıştır.
Bu “Fetva’yı Şerife!”, aynen şöyledir:
“Bütün nizamın sebebi olan İslam halifesi (yüce Tanrı O’nun hilâfetini
kıyamet gününe kadar sürdürsün) Hazretlerinin idaresi altında bulunan İslâm
196
beldelerinde, bazı Şerir şahıslar aralarında birleşip ve kendilerine reisler
seçerek padişahın sadık tabasını hileler ve tezvirler ile kandırmağa ve yoldan
çıkarmağa, Padişahın yüksek emirleri olmadan, ahaliden asker toplamağa
kalkışıp, görünüşte askeri iaşe ve teçhiz bahanesiyle ve gerçekte mal toplama
sevdasıyla kutsal şeriata ve Padişahın emirlerine aykırı olarak bir takım salma
ve vergiler kesip, çeşitli baskı ve işkencelerle halkın mallarını ve eşyalarını
yağmalamak ve bu yoldan Tanrı’nın kullarına zulmede gelmeğe ve suçlar
işlemeğe, memleketin bazı köyleri ve bölgelerine hücum ile tahrip, yerle bir
etmek, Padişahın sadık tebaalarından nice masum kimseleri katl ve kanlarını
döktükleri, müminlerin emiri olan padişah emrinde bulunan bazı dini, askeri ve
mülki memurları kendi başlarına azi ve kendi hempalarını tayin, hilafet merkezi
ile memleketin ulaştırma ve haberleşme yollarını kesmek, devletçe gönderilen
emirlerin yapılmasını yasaklamak, hükümet merkezini diğer bölgelerden
ayırmak suretiyle, halifelik otoritesini kırmak ve zayıflatmak maksadıyla yüksek
halifelik makamına ihanet etmek imama (Padişaha) itaatten dışarı düşmekle,
“Devleti Âliye’”nin nizam ve düzenlerini, memleketin asayişini bozmak için
yalanlar yaymak ile halkı fitneye sevke sebep ve fesada gayret etmekte
oldukları açıklanmış ve gerçekleşmiş olan adı geçen reisleri ile aveneleri ve
onlara bağlı olan kimseler eşkıya mertebesinde bulunup, dağılmaları hakkında
gönderilmiş bulunan yüksek emirlerden sonra halâ inat ve fesatlarında
direnirler ise adı geçen kimselerin kötülüklerinden memleketi temizlemek ve
zararlarından halkı kurtarmak vacip olup ”Fe-katilû nelleti tebga hatta tefea ile
emerillah” ayeti kerimesi gereğince katilleri ve gerekirse kitle halinde
öldürülmeleri meşru ve farz olur mu?
Beyan buyrula. Cevabı budur: gerçeği Tanrı bilir ki, olur.
Dürri Zade Es-Seyyid Abdullah tarafından yazıldı.
Böylece padişahın ülkesinde savaş kudretleri bulunan Müslümanların âdil
halifemiz ve imamımız Sultan Mehmet Vahidettin Han Hazretlerinin çevresi
etrafında toplanıp, bunlarla çarpışmak için yapılan davet ve emirlerine koşup,
adı geçen eşkıyalar ile savaşları vacip olur mu? Beyan buyrula.
Cevabı budur: Gerçeği Tanrı bilir ki, olur.
Dürri Zade Es-Seyyid Abdullah tarafından yazıldı.
Bu surette Halife hazretleri tarafından adı geçen eşkıyalar ile çarpışmak için
tayin olunan askerler, çarpışmaktan kaçınır ve firar eylerlerse, büyük günaha
girip ve asi olup, dünya’da şiddetle cezaya ve ahrette acıklı azaplara hak
kazanmış olurlar mı? Beyan buyrula.
Cevabı budur: Gerçeği Tanrı bilir ki, olurlar.
Dürri Zade Es-Seyyid Abdullah tarafından yazıldı.
Bu suretle halife’nin askerlerinden olup ta eşkıyaları katledenler gazi ve
eşkıyalar tarafından katlolun anlar şehit ve şefaate nail olurlar mı? Beyan
buyrula.
Cevabı budur: Gerçeği Tanrı bilir ki, olurlar.
Dürri Zade Es-Seyyid Abdullah tarafından yazıldı.
197
Bu suretle eşkıyalar ile muharebe hakkında çıkarılmış olan padişah
emirlerine itaat etmeyen Müslümanlar asi ve şeran cezalandırılmaya hak
kazanmış olurlar mı? Beyan buyrula.
Cevabı budur: Gerçeği Tanrı bilir ki, olurlar.
Dürri Zade Es- Seyyid Abdullah tarafından yazıldı.”
Bu fetva birçok Türk’ün kanının akmasına neden olmuştur.”Ilımlı
İslâm”numaraları bizi bu aşağılık durumlara götürür. Yüce Tanrı; bir defa
Mustafa Kemal verir, bunu da unutmamamız gerekir. Bu fetva üzerine VATAN
HAİNİ NEMRUT MUSTAFA; Mustafa Kemal ve yedi kader arkadaşını GIYABEN
idama mahkûm etmiştir. Altıncı Vahdettin de bu kararı onaylamıştır.
D.
kUVVAYI MİLLİ’Yİ DESTEKLEYEN “RIFAT bÖREKÇİ” FETVASI
Anadolu da boş durmamış, mukabil Fetvayı yayımlamıştır. Yüce İslam
dini, iki cepheye ayrılan ülkemizde, her iki tarafa da elini uzatmıştır. Bir yerde,
politikanın içersine dini soktunuz mu, tüm alçak yarasalar orasını mesken tutar.
Din, birleştirici ve barıştırıcı özelliğini yitirerek politikacının çıkar aleti haline
gelir. Mareşal Gazi Mustafa kemal’e kızgınlık ve düşmanlıkların altında, din
bezirgânlarının soyma ve sömürme hırsları yatmaktadır.
Cennetmekân Rıfat Börekçi ve cennetmekân (153) kahraman Müftü bir araya
gelerek mukabil fetvayı hazırlayıp, imzalayarak yayımlamışlardır.
Rahmetli Rıfat Börekçi. ilk Diyanet İşleri Başkanımız olmuştur. En sıkıntılı
anların da, T.B.M.Meclisi Başkanı Mustafa kemal’in emrine (1.200) Türk lirasını
veren Ankara müftüsü, bu Rıfat Efendidir.
Bu ÜNLÜ FETVA’YI Türkçeleştirilmiş olarak veriyorum:
“Dünya nizamının sebebi olan İslâm Halifesi Hazretlerinin halifelik
makamı ve saltanat yeri olan İstanbul, müminlerin emerinin (padişahın)
varlığının sebebine aykırı olarak, İslamların düşmanları olan düşman devletler
tarafından fiilen işgâl edilerek İslâm Askerleri silâhlarından uzaklaştırılıp,
bazıları haksız olarak katl ve hilafet yerinin korunmasına yarayan bütün
istihkamları, kale ve diğer harp vasıtaları zapt edilmiş, resmi işler görmeğe ve
İslam askerlerini teçhize memur olan Babıâli ve harbiye Nezaretine el konularak,
halifeyi milletin gerçek menfaatlerini hedef tutan tedbirler almaktan fiilen men
ve örfi idare ilan ve divanı harpler kurmak suretiyle İngiliz Kanunlarını tatbikle
muhakeme etmek ve cezalandırmak suretiyle halifenin yargılama hakkına
müdahale ve yine yüksek halifelik makamının maksatlarına aykırı olarak
Osmanlı memleketi parçalarından İzmir ve Adana ve Maraş ve Ayıntap ve Urfa
bölgelerinde düşmanlar tarafından tecavüz edilerek gayrimüslim tebaa ile
birleşip İslamları katilam ve mallarını yağmalamak ve kadınlara tecavüz ve
İslam’ın kutsal saydığı hususları tahkir eder olduklarında açıklandığı veçhile
hakaret ve esirliğe maruz kalmış bulunan İslam halifesinin kurtarılması için
elden gelen gayreti sarf ederek bütün iman sahiplerine farz olur mu? Beyan
198
buyrula.
Cevabı budur: Gerçeği tanrı bilir ki, olur.
Bu suretle meşru haklarını ve halifeliğin gasp edilmiş olan kudretini
kurtarmak ve fiilen tecavüze maruz kaldığı zikredilen memleketleri düşmandan
temizlemek için mücadele eden ve savaşan İslam halkı şeriatça eşkıya olurlar
mı? Beyan buyrula.
Cevabı budur: Gerçeği Tanrı bilir ki, olmazlar.
Bu suretle düşmanlara karşı açılan savaşta ölenler şehit, hayatta
kalanlar gazi olurlar mı? Beyan buyrula.
Cevabı budur: Gerçeği Tanrı bilir ki olurlar.
Bu suretle savaşta ve dini vazifesini yerine getiren İslam halkına
karşı, düşman tarafını tutarak İslâmlar arasında fitne çıkararak silah kullanan
Müslümanlar, şeriatça günahların en büyüğünü işlemiş ve fesada yönelmiş
olurlar mı? Beyan buyrula.
Cevabı budur: Gerçeği tanrı bilir ki, olurlar.
Bu suretle düşman devletlerinin zorlamaları ve kandırmalarıyla
olaylara ve gerçeklere aykırı olarak çıkarılmış bulunan fetvalar, İslâm halkı için
şeriatça muteber olurlar mı? Beyan buyrula:
Cevabı budur: Gerçeği Tanrı bilir ki, olmazlar.”
kaynak olarak: Dr. Abdülkadir Altınsu, Osmanlı Şeyhülislamları, Mahmut Esat
Bozkurt, ATATÜRK İHTİLALİ VE Sabahattin Selek, Anadolu İhtilalı
ATATÜRK ile kazandıklarımız üstüne titremezsek, böylesine utanç verici
durumlardan bizleri kimseler kurtaramaz.
Benim aklımın almadığı bir olgu var: Diyanet İşleri Başkanlığımızın “ALO
FETVA HATTI”. Şeyhülislamlık kaldırılmış; Fetvahane tarih olmuş, fetva emini
ortalarda yok. Fetva kurumu tarihteki yerini almış. Osmanlıda fetvalar, SÜNNİ
MEZHEBE göre verilerek, Osmanlı toplumu paramparça edilmiştir Bu Diyanet
İşleri’nin fetva ısrarı, tarihi bir özlemin ifadesi midir?
Medeni kanunumuz, Ticaret kanunumuz, Borçlar kanunumuz şöyle desinler;
fetvalar da böyle desin.
Politikacılarımız da FETVA gibi düşünürler. İşte durum bugünkü gibi olur.
Fetva kurumu, dinden hukuk çıkarıp, toplumun üstüne çöreklendiği için tarihe
gömülmüştür.
Bu fetva sözleri beni ürkütmektedir.
OSMAN TÜRKOĞUZ
199
osmanturkoguz@gmail.com
XIV.
İHANETİN BELGELERİ.
OSMAN TÜRKOĞUZ
osmanturkoguz@gmail.com
İzmir; 24 Haziran2008
A.
DELİL
Çok beğendiğim bir ifade var: ”Aydın İnsan, araştırır, yargılar bir sonuca
varır. Cahil yobaz, duyar, görür ve hükme varır.”
Genelleme geleneğimizin üstüne diyecek yok.
Benim, 21 yaşlarında bir Fransızca öğretmenim vardı. O’nu denemek için: ”400
çeşit peynirimiz var diyorsunuz, hepsinin tadı aynı. Kadınlarınız birbirinin aynı,”
dedim.
Şöyle bir durdu:”Bayım, dedi, 201 çeşit peynirimizden yediniz mi?”
—Yok, hayır, yemedim” dedim. ”30.000.000 Kadınımızın yarısının bir fazlası ile
tanıştınız mı? Diye sorunca da:
-“Nerede bizde o şanş ”dedim.
“Siz, sübjektif konuşuyorsunuz. Bu kanaatiniz hiçbir kimseyi bağlamaz”,
diyerek, çapkınca bir kahkaha attıydı.
Paşa’nın birisi, bir Arap köleye kızdığında:”Arabistan yakıla“ diye emir
buyurmuş.
Rahmetli Besim Atalay, bir kitabında :” Yunanlılar İzmir’i işgal ettiklerinde; bazı
İzmir Camilerinde, Kuran’ı kerim’de Rum Suresi vardır, bu nedenle de Yunanlılar
bizi yöneteceklerdir. Sakın ola karşı gelmeyesiniz” diye vaazlar verilmişti” diye
yazmış.
Tüm ülkemizde, imamlarımızın yaptıkları vatanseverce çalışmaları bilmeyenler,
tüm Rahmetli İmamlarımızı lânetlemişlerdir.
Isparta’da Hafız İbrahim Efendi gönüllülerden DEMİR ALAY’I; Afyon’da Hoca
Şükrü Efendi de ÇELİKALAYI kurmuşlardı.
Müdafaayı Hukukta çalışan din adamlarının sayıları ciltleri doldurur.
Denizli Müftüsü Ahmet Efendi ile Ankara Müftüsü Hoca Rıfat – Börekçi -
200
Efendinin şahıslarında, hepsi de Rahmetli olan, bu vatansever din adamlarımızı
hürmetle yâd ederim.
Din Adamlarımızın içinden hainler de çıktığı gibi, din adamı kılığında hainlik
edenler de çıkmıştır.
B.
ÜÇ HAİN DİN ADAMI
Ben, ÜÇ HAİN Din Adamından söz etmek istiyorum.
Yunanlılar, Anadolu’yu istilâ etmek amacı ile kurdukları ordu’nun
Başkomutanlığına İzmir doğumlu Korgeneral Pareskevupulos’u getirmişlerdi.
İkici sefer görevinden istifa eden bu Yunanlı Komutan, General Metaksas’ın
önüne bir yığın istihbarat dosyası atarak: ”İmamlar bile Alaylar kurup savaş
hazırlığına başlamışlar. Türklerin savaşma iradesini kırmamızı mümkün
görmüyorum”, der. General Mateksas’a teklif edilen Başkomutanlık önerisini:”
Kazanma şansımızın %60 bile olmadığı bir savaşa giremem,” diyerek
reddettiğini tarih kitapları yazmaktadır.
Şimdi, hainlerden söz edebiliriz:
1-Son Osmanlı Şeyhülislamı Tokatlı Mustafa Sabri Efendidir. Sadrazamlar
yerinde olmadığı zamanlar, Şeyhülislamlar Sadrazamlara vekâlet ederlerdi.
Sadrazam Damat Ferit Paşa, bir bahane ile Sadrazamlıktan ayrıldığından, SEVR
Paçavrasını Şeyhülislam Mustafa Sabri Hoca onaylattırmıştı. Lozan’dan sonra,
yurt dışına çıkartılan Mustafa Sabri Hoca, yayımladığı bir kitapta, ATATÜRK’E
olmadık iftiralarda bulunmuş: ”Yunan İdaresi altında yaşamak, Mustafa
Kemal’in idaresi altında yaşamaktan bin kez hayırlıdır”, diye yazmıştı.1953
yılında, Kahire’de ölmüştür.
2-Şeyhülislam Dürrizade Abdullah Hoca, Mustafa kemal Paşa ve yedi
dava arkadaşı hakkında ÖLÜM FETVASI vererek, NEMRUT MUSTAFA’NIN
bunlar hakkında ölüm cezası vermesine sağlamıştır.
3-İngiliz Muhipleri Cemiyeti’ni kurarak, Rahip Frew adlı bir Hıristiyan Din
Adamı’nın emrinde, ÜLKEMİZ ALEYHİNDE CASUSLUK YAPAN HAİN HOCA.
Rahip Frew’den aldığı altınlarla Anadolu’ya ajanlar yollayarak, ayaklanmalar
çıkartmıştır. Rahip Frew’e gönderdiği mektuplar, Yeğeni tarafında Mustafa
Kemal Paşa’ya ulaştırılmıştır. Mektuplar, Sait Molla Hoca’nın özel defterinden
kopyalanarak alınmasına rağmen, Sait Hoca, 08Ekim,1919 tarihli İstanbul
gazetesinde şiddetli bir yalanlama yayımlattırmıştı.
Üşenmeden bu iğrenç mektupları okuyalım:
1-Birinci mektup: “Aziz dostum, verilen iki bin lirayı, Adapazarı’ndaki Hikmet
Bey’e gönderdim. Oradaki işler pek yolunda gidiyor. Birkaç gün sonra kesin
netice elde edeceğiz. Şimdi aldığım bu bilgiyi, size sunmayı uygun buldum.
Yarın sabah, bizzat gelip, size bilgi vereceğim.
201
Kuvayı Milliye taraftarlarının Fransa’ya fevkalade yakınlık
gösterdiklerini ve General Franchet d’Esperey’nin Sivas’a gönderdiği
subayların, Mustafa kemal Paşa ile görüşerek İngiltere Hükümeti aleyhinde bazı
kararlar aldığını (N.B.D. 285/39) adamımız özel olarak gönderdiği bir kurye ile
gönderdiği mektupta bildiriyor. D.B.Q.91/39 her ne kadar cemiyetimize dâhil ise
de; bu zatın Fransızlara casusluk ettiği ve sizin bu teşkilâta başkanlık ettiğinizi
beyan ettiği kanaati ben de hâsıl olmuştur. Bu mesele hakkında da, kanaati
âlilerine ve üstatlık itimadınıza muhalif olarak vuku bulacak beyanatımla,
şimdiye kadar o zat hakkında göstermiş olduğunuz itimattaki hatayı meydana
çıkarmış olacağım.
Dün sabah, Âdil Bey ile birlikte, Damat Ferit Paşa Hazretlerini ziyaret ettim.
Biraz daha sabır ve intizar buyurmaları lüzumunu tarafınızdan kendilerine tebliğ
ettim. Müşarünileyh Hazretleri, cevaben size teşekkür etmekle beraber Kuvayı
Milleyenin Anadolu’da tamamamen kök saldığını ve mukabil bir hareket neticesi
bilinen başlarını tepelendirilmedikçe, kendilerinin iktidara gelemeyerek Zatı
şahane’nin onayına sunulan anlaşma hükümlerinin konferansta savunulmasına
imkân olmadığını ve Kuvayı Milliye’nin dağıtılması için İngiltere Hükümeti
Fahimesi nezdinde acele bir girişimde bulunularak, ortak bir nota’nın
Milletvekilleri seçiminden önce Babı Aliye verilmesini ve ÇETELERİMİZİN
Adapazarı, Karacabey ve Şile’de Rumlara karşı yapacakları tecavüzlerin, Kuvayı
Milliye’nin asayişi ihlal ettiklerini ileri sürerek, maksadımızın oluşmasına
çalışmamızı ve İngiliz basının Kuvayı Milliye aleyhinde neşriyatta bulunmasının
teminini ve özel surette Torpido ile gönderilen(E.B.K.19/2)ye telsiz telgrafla, dün
konuştuğumuz meseleler hakkında talimat verilmesini rica ediyor.
Bu gece onbir’de, Âdil Bey ile “K”de sizi görecek ve Ferit Paşa’nın bazı özel
ricalarını daha tebliğ edecek. Bundan sonra, Zatı Şahane ile Mister T.R.
görüşebilecektir. Refik Bey’e artık itimat edemeyiz. Sadık Bey’de bizimle
çalışabilecektir. Hürmetlerimi takdim ederim.11.x.1919.Sait. Tahşiye: Karacabey
ile Bozkırdan henüz haber gelmedi. Bozkır’dan, Ben Osman Türk Oğuz haber
vereyim: İlçe Jandarma Bölük Komutanı Yüzbaşıyı parçalayarak öldürdüler.
Bozkır Barut Fabrikasını da yaktılar.
2-İkinci Mektup:12 tarihiyle Ankara’daki “N.B.D.285/3”tarafından gelen
mektupta, Sivas Heyeti Temsil iyesinden Erkânıharp Miralaylığından emekli
Vasıf Bey’in d’Esperey ile temas etmek üzere gönderileceği… Hikmet Bey
paraları almış. Biraz daha para istiyor.” İhanet mektubu sürüp gidiyor. 18/19
x.1919 Sait.
3-Üçüncü Mektup: Yapılan propagandaları göz tabibi Esat Paşa kolu ve
bilhassa Çürük sulu Mahmut Paşa, resmi bilgilere dayanarak sürekli olarak
takibettiriyor ve halkın heyecanının yatıştırılmasına çalışıyorlar. Bu adamlara,
başvurularında hiçbir cevap verilmemesini, dün kararlaştırılan zata, Zatı Şahane
vasıtası ile emir verilmesini rica ve hürmetlerimi takdim ederim.19.10,1919 Sait.
4-Dördüncü mektup: Aziz Üstat; Muhipler arasında franmason teşkilatı
badiği itiraz oluyor İttihatçıların irsine imtisalken çekiniliyor. Bu teşkilâtın
idaresine kalb, ruhu ile tenmiye edilmiş gençlerin ithaliyle bu programı tatbik
edebileceğiz. Benim dış görünüşümün verdiği ürküntü dolayısıyla, çok eski
202
sevenimiz(K.B.V.4/35)kararlaştırılan esaslar dahilinde işe başlayacaktır. Ankara
ve Kayseri’den yine haber yok. Hürmetlerimi takdim ederim üstadım.19.10.1919
Sait. 2
5- Beşinci Mektup: Üstat; bu mektupla birbirlerini İngiliz Casusu Rahip
frew’e şikâyet ediyorlar.21.10.1919.Sait.
6-Altıncı Mektup: “Muhterem Üstat; Ankara’dan ”N.B.D.295/3”ten kurye ile
gelen 20,Ekim,1919 tarihli mektupta,”K.D.S.93/1”,talimatımıza uygun olarak
orada bırakılarak, kendisi Kayseri’ye hareket etmiştir. Talimatın taktikli suretini
Galip Bey’e gönderdiğini bildiriyor. Evvelki tahsisatın sarf olunmasından
yeniden tahsisat istiyor…”M.K. B.”fasih Türkçesi sayesinde mühim rol
çeviriyormuş. HELE HOCALIĞINA DİYECEK YOK diyor. Talimatın “x.v” tertibi
tamamen ihzar edilmiş, aramızda, yeni yabancılar girmemiş ise meydana
çıkmadan, maksat fiilen temin edilmiş olacaktır. Yeni tahsisatın verilmesini
beklemek üzere kurye (4.R) burada alıkonulmuştur.23/24,x,1919S. Haşiye:
Ahmet Rıza Bey’in İtalya mandası hakkındaki beyanatını risalenin sonuna
ekledim. Kendisinin Fransa’ya gitmesi bizce tehlike olur. Bunu temin ediniz.”
7-Yedinci Mektup: “Üstadım; Çok uzun bir ihanet belgesi…(N.B.S.495/1)
KONYA’YA önem verilmesini tavsiye ediyor… Yeni bir parola gönderiniz.
Hikmet’e ve Kadıköylüye numaralarını vereceğim. Hürmetlerimi takdim ederim
üstadım.24,x,1919 S. Haşiye: Kaç defadır söylemek istediğim halde unutuyorum
Mustafa kemal Paşa’ya ve taraftarlarına biraz müsait görünmeli ki, kendisi
kemali emniyetle buraya gelebilsin. Bu işe fevkalade ehemmiyet veriniz. Kendi
gazetelerimizle taraftarlık edemeyiz.”
8- Sekizinci Mektup: ”Aziz Üstadım; İngiliz casusuna akıl
veriyor.26.x,1919 S.
9-Dokuzuncu Mektup: ”9.R.” kurye geldi. Keskin teşkilatı bitmiştir.
Arkadaşlara propaganda için talimat verdim. Muvaffakiyatımızın ilk semeratına
kari ben iktiraf edeceğimizden eminim üstadım.27/28,x.1919 s.
10-Onuncu mektup: ”Aziz Üstat, Anadolu teşkilatımızın bazı tertipleri
Kuvayı Milliye’ce anlaşılmış, alelhusus Ankara ve Kayseri’de aleyhimize faaliyet
başlamıştır. Kürt Cemiyeti verdiği Va’di hilafına faaliyet gösteremedi… Konya’da
“K.B.81/1”sizin vasıtanızla propaganda heyetlerinin, Bozkır’a gidecek tanınmış
şahsiyetler üzerinde etkili olması tebliğ edilmeli. Çetelerimizin bir kısmı tenkil
olunuyor. Takdimi ihtiramat eylerim.”29/30,x,1919S.
11- Onbirinci Mektup: ”Aziz Üstadım; Kürt Teali cemiyetindeki samimi
dostlarımla görüştüm. Yeni geldiklerinden, birkaç gün sonra, verilen talimat
dairesinde tertibat ittihaz edeceklerini, yalınız Kürdistan’a gönderilecek
arkadaşlar için büyük bir tahsisatın vücuduna ihtiyaç olduğunu söylüyorlar
.”D.b.R.3/141”’den gelen mektupta, Urfa, Ayıntap, Maraş’ta Fransızlar aleyhinde
gereğinden fazla tahrikler yaptıkları bildirilmiştir… İhtira mat’ı aciz anemi takdim
ederim.4.11.1919 S.
12-Onikinci Mektup: ”Aziz Üstadım”;Çok uzun bir ihanet belgesidir. Bir
203
sürü kot numaralı VATAN HAİNLERİNDEN bahsediliyor ve bol para isteniyor. Ali
Kemal Bey’in Vatan Hainleri listesine alınmasının zaruretinden bahsediliyor.
Sait Molla Vatan Hainlerinin morallerinin çökmüş olduğu açıkça anlaşılıyor.
Mektup, “hürmetlerimi takdim ederim üstadımla sona eriyor.5.11.1919
S.Mektubun altına eklenen not, çok önemli:”Kemal yakalanmış, mensubiyeti
itibariyle 1K. B. R. 15 / 1” in teşkilâtla bağlantısı meydana çıkmış demektir. Bu
zatı himaye elzemdir.”
C.
SAĞ VE SOL MESELESİ
Sayın Süleyman Demirel, Türkiye Cumhuriyeti Başbakanı iken, çok büyük
bir söz söylemişti: ”Bana, sağcılar suç işliyorlar dedirtemezsiniz.”
buyurmuşlardı. Tam O günlerdeydi; Manisa Şehir merkezinde, sağcı bir siyasi
partiye bağlı bir militan, iki genç delikanlıyı tabanca ile vurarak öldürmüştü.
Katilin evinde bulduğum bir genelge, her aklıma geldiğinde kanımı
donduruyor:”Birisini öldürdüğünüzde; katil oldum, günaha girdim diye
üzülmeyiniz. Yüce Yaratan, ölenin alnına senin tarafından öldürüleceğini yazdığı
gibi; senin alnına da, o kimseyi öldüreceğini yazmıştır.” O genelgede tamı
tamamına böyle yazıyordu.
1986 Senesinde; Nurcuların Yayımladığı KÖPRÜ Dergi’sinin(86)inci
sayısında Sayın Süleyman Demirel’in bir söyleşisi yayımlandı. Sayın Demirel,
Cumhuriyetin ilk yıllarından söz ederken: ”O yıllarda, zulüm; vardı, sıkıntı vardı.
Saidî Norsi fevkalade büyük bir bilgindi.”diyordu.
Bunlar beni çok rahatsız ediyordu. Bir yerde, öylesine bir tartışmaya tanık
oldum ki, böyle bir tartışmayı arasaydım, bulamazdım. Beş kişi, bir masanın
etrafına oturmuşlar; birisi anlatıyor, üçü onu onaylıyordu. Dördüncü kişi ‘nin
huzursuz olduğu yüz hatlarından belliydi. Gençten, hafif sakallı olanı, sesini
yükselterek, öteki masadakilerin de kendisini duymalarını amaçladığını
belirtiyordu. Masa’da pişirilen konu, sağ ve sol konusuydu.
Sakallı adam: ” Efendim; bana ve bilgime güvenebilirsiniz. Kuran’ı Kerim’de bu
sağ ve sol hakkında ayetler var. Sol, biraz hafife alınmış. Zaten, sol elin işi belli,
taharetlenmek;” dediğinde,
o huzursuz genç: ”Unutmayınız ki Kalbimiz solda;”dedi.
Sakallı adam.” Ayetin üstüne söz söylenmez”; dedi ve konuşmasını şöyle
sürdürdü: ”Solcuları bana anlatmayın, tanıdıklarımın tümü beynamaz; ne varsa
sağda ve sağcılıkta var.” Deyip, konuşmasına noktayı koydu.
O huzursuzluğunu belli eden genç:”Sağ ve sol kavramı Fransız İhtilâlınde
ortaya çıkmıştır;” dedi.
Sandalyemi elime alıp, izin isteyerek, masalarının kenarına iliştim. Sakallı
Beyefendiye:” Konulara vakıfsınız. Elimde olmayarak dinledim ve yararlandım.
Bazı şeyler, benim aklımı da kurcalıyor, bunları size sorabilir miyim?” dedim.
204
Sakallı adam, sandalyesinde biraz gerinerek:”Buyurun, sorun.” Dedi.
“Siz, Ulusal Kurtuluş Savaşı’nı kuran ve yürüten Önderlerimize
solcudurlar,” dediniz, “elinizdeki ölçü nedir?” Dedim.
-“Efendim, din ve diyanetle ilişikleri yoktu. Zaferden sonra, eskiye ait ne
varsa yerle bir ettiler.”
-“İslam dininin Yüce Peygamberi de, başarıdan sonra, eskiye ait ne varsa
yerle yeksan etmedi mi? ”
—“Evet, aynen böyle yapmıştı.” Dedi, ben, hemen sorumu yapıştırdım: “
Yeni bir hareket yapan, sağ dediğimiz eski yapıyı yıkıp atıyor. O yeni hareket Sol
olmuyor mu? Yıkılan sağ olduğuna göre.”
“ Doğru söylüyor gibisiniz.” Dedi. Ben de sorularımı sormayı
sürdürdüm: ”Yüce Tanrımızın izni olmadan hiçbir şey olmaz. Doğru değil mi?”
dedim.
”Evet, yaprak bile kımıldamaz.” Dedi.
”-YÜCE TANRIMIZ, Ulusal Kurtuluşumuzu sağlayanların, eskiyi
yıkacaklarını bilmiyor muydu?”
-“Aksini düşünmek, dinden, imandan çıkmış sayılır,”dedi.
–“Şimdi söyle bakalım, savaşı niçin Mustafa kemal Paşa kazandı?”
Adamcağız hiç seslenemedi.
Ben de sürekli sordum:
-“Son Osmanlı Şeyhülislamı Rahmetli Mustafa Sabri Hoca, sağcı mıydı?”
“-Evet, sağcıydı,” dedi.
–“ Sadrazam Damat Ferit Paşa, Şeyhülislam Dürrizade Abdullah Hoca
ve Sait Molla Hoca Neciydiler?”
—“Onlar da sağcıydılar;” dedi.
-“ Ya, Divanı Harp Başkanı Nemrut Mustafa Paşa?
–“ O dahi sağcıydı:” dedi.
-“Şeyhülislam Mustafa Sabri Hoca SEVR anlaşmasını imzaladı. Sürgüne
gittiği Mısır’da Türkiye Cumhuriyeti Aleyhinde kitaplar yazdı. Dürrizade
Abdullah Hoca da, Mustafa Kemal Paşa ve yedi silah4 arkadaşı aleyhinde ölüm
fetvası verdi. Bu Fetva’ya dayanarak, Nemrut Mustafa Paşa da O BÜYÜK
KAHRAMANLARI idama mahkûm etti. Sait Molla denen Hain de, İngiliz Casusu
Rahip Frew emrinde, Ulusal Kurtuluş Savaşımız aleyhinde casusluk şebekesi
205
kurdu. Sadrazam Damat Ferit Paşa Haini de vatanını, vatanımızı İngilizlere sattı.
Bak yavrum, bak sakalı güzelim, Vatan Haininin sağcısı, solcusu olmaz.”dedim,
izin isteyerek masalarından ayrıldım. Geride kalan dört kişi hararetle elimi
sıktıydı. İşte, bunun için bu yazıyı yazdım.
OSMAN TÜRKOĞUZ
osmanturkoguz@gmail.com
BU KİTABIN YAZARI
206
Download