KANSER HASTALARINDA TROMBOZ YÖNETİMİ Dr Emel Sezer MEUTF-Tıbbi Onkoloji 1823 Bouillard; Kanserli hastalarda VTE sıklığını farketti. 1865 Armand Trousseau VTE ve kanser ilişkisini tanımladı. Kanserli hastalar: Ambulatuar hastalar :%8-19 Kanseri olmayan ambulatuar hastalar: %1.4 FARK VAR MI? TÜM VTE VAKALARINDA • %18’inde kanser vardır. • VTE için sebep bulunamayan hastaların yaklaşık %10-17’sinde 2 yıl içerisinde kanser teşhis edilir. TÜM KANSERLİ HASTALARIN • %15’inde semptomatik VTE olur. • Otopsi serilerinde VTE oranı % 30-50. KANSERİ OLMAYAN HASTALARLA KIYASLANDIĞINDA • VTE riski X7 • Bazı kanser tiplerinde bu oran X28 EPİDEMİYOLOJİ • • • • HASTA İLİŞKİLİ İleri yaş Obezite Ko-morbidite Performans durumu • • • • • TEDAVİ İLİŞKİLİ Kemoterapi, antianjiogenetik ajanlar Radyasyon tedavisi Cerrahi Venöz girşim Performans durumu RİSK FAKTÖRLERİ • • • • KANSER İLİŞKİLİ Primer yerleşim Evre Histoloji Tanı tarihi BİYOMARKERLAR • Trombosit sayısı>350.000 • Lökosit sayısı>11000 • Hgb <10 g/dl Risk Faktorü Etki Kanser 3 Eski VTE 3 Fiziksel aktivitede azalma* 2 Bilinen trombofilik durum 1 Yakın (≤ 1 az.) travma/cerrahi 1 İleri yaş(≥ 70y) 1 Kalp veya solunum yetmezliği 1 Akut MI veya iskemik MI 1 Obezite (BMI ≥ 30) 1 Hormon tedavisi 1 RİSK DEĞERLENDİRME HASTA ÖZELLİKLERİ RİSK SKORU Kanser yerleşim yeri • Çok yüksek risk (mide, pankreas) • Yüksek risk ( akciğer, lenfoma, mesane, testis, jinekolojik tümörler) 2 KT öncesi trombosit sayımı >350 000 1 Hbg <10 g/dl 1 Kemoterapi öncesi lökosit sayısı ≥11 000 BMI ≥35 kg/m2 1 1 1 TOPLAM SKOR RİSK SEMPTOMATİK VTE RİSKİ 0 DÜŞÜK %0.3-0.8 1-2 ORTA %1.8-2 3 VE ÜZERİ YÜKSEK %6.7-7.1 RİSK MODELİ-KHORAN Odds ratio Kanser yok 1.00 Akciğer kanseri 22.2 (3.6-136.1) Tüm hematolojik kanserler 28.0 (4.0-199.7) GI 20.3 (4.9-83.0) Meme 4.9 (2.3-10.5) Beyin 6.7 (1.0-45.4) Cilt 3.8 (1.1-12.9) ENT 1.6 ( 0.4 -6.4) KANSER ALT GRUBU-VTE AJANLAR Talidomid, Lenalidomid Bevacizumab, Sorafenib, Sunitinib Tamoksifen Kemoteröpatikler ( L-asparjinaz, bleomisin, 5 FU, siplatin, Mitomisin-c, vink alkaloidleri) KEMOTERÖPATİK AJAN-VTE 1. STAZ • Uzun süreli immobilizasyon • Damarlara dışarıdan tümör basısı 2. VASKÜLER HASAR • • • • Tümörün direk invazyonu Uzun süreli santral venöz kateter kullanımı Kemoterapötiklerin vasküler hasarı Tümöral sitokinlerin vasküler endotel etkileri 3. HİPERKOAGULABİLİTE • Tümör ilşikli prokoagulanlar (,Doku faktörü, TNF α, IL-1 β, VEGF) • Bozulmuş endotel hücre defansı ( AT-Protein C –Protein S eksiklikleri, APC reziastansı) • Tümör hücreleri, endotel hücreleri, platelt ve konak makrofajlar arası artmış adezyonlar PATOGENEZ KANSER NASIL PIHTIYA SEBEP OLUR PRİMER PROFİLAKSİ KEMOTERAPİ ALAN AMBULATUAR HASTA KEMOTERAPİ ALAN YATAN HASTA CERRAHİ YAPILAN KANSER HASTASI VTE-PROFİLAKSİ Heparin, LMWH, Fondaparinux Warfarin TEDAVİ SEÇENEKLERİ • • • • • Renal fonksiyonlar Takip kriteri Antikoagulan etkinliğin geri dönüşümü Kullanım kolaylığı Fiyat TEDAVİ SEÇİMİ NCCN: Yüksek trombotik özellikte anti-anjiogenik tedavi alan hastalar (talidomid, lenalidomid± dekzametazon) KEMOTERAPİ ALAN AMBULATUAR HASTAkime profilaksi yapalım? • • • • Düşük doz warfarin (1 mg- 6 hafta süreyle: INR: 1.3-1.9) Aspirin (81-325 mg) Enoxaparin 1mg/kg en az 3 ay Apixaban AJAN SEÇENEKLERİ • Kontraindikasyon olmayan hastalar HASTANEDE YATAN KANSER HASTASI- kime profilaksi yapalım? NCCN/ASCO KLAVUZU • Enoxaparin, 40 mg sc • Tinzaparin, 4500 ünite • Dalteparin 5000ünite • Heparin: 5000 ünite/ 3kez • Warfarin: INR 2-3 İALÇ YAKLAŞIMI • Major cerrahi girişim planlanan hastalar • Laparotomi, laparoskopi, torakotomi gibi girişimler planlanan ve en az 30 dakikadan daha uzun süren cerrahi yapılacak hastalar CERRAHİ PLANLANAN KANSER HASTASI- kime profilaksi yapalım? MEKANİK PROFİLAKSİ FARMAKOLOJİK • Aralıklı pnömotik kompresyon cihazları • Venöz ayak pompa cihazları • Elektrikli kas stimulasyonları • Düşük doz fraksiyone olmayan heparin • LMWH • En az 7-10 gün kullanılmalı. • Daha uzun profilaktik yaklaşım VTE riski yüksek, obezlerde ve major abdominopelvik cerrahi yapılanlarda kullanılmalıdır. TEDAVİ YAKLAŞIMI 1. Ölümcül PTE engellemek, 2. Akut bacak veya akciğer embolileri ile ilgili morbiidteyi azaltmak 3. Vte tekrarının engellemek 4. VTE’nin uzun dönem hasarını engellemek. TEDAVİ-AMAÇ • VTE atağından sonraki ilk 5 günde böbrek yetmezliği olmayan hastalarda LMWH tercih edilmelidir. • Tedavi süresi genellikle 6 aydır. • Akut DVT: 3-6 ay • Akut PTE: 6-12 ay • Daha uzun tedavi, VTE riski yüksek olan metastatik hastalıklı aktif kemoterapi alan seçilmiş hastalarda uygulanmalıdır. SEKONDER VTE PROFİLAKSİSİ • WARFARİN • Kullanım zorluğu: • • • • Oral alım bozukluğu, ve düşük vitamin K alımı Sık antibi,yotik kullanımı Diayre atakları Karaciğer yetmezliği: pıhtılaşma faktörlerinin sentezinde azalma, • İlaç etkleşimleri. • Sık ara vermeler: Trombositopeni ve cerrahi girşimler sebebiyle • INR takibi sebebiyle sık damar yolu kullanım ihtiyacı • Rekürens ve kanama riski kanseri olmayan bireylere göre daha yüksek. • DÜŞÜK MOLEKÜLER AĞIRLIKLI HEPARİN VTE PROFİLAKSİSİSEKONDER PROFİLAKSİ DVT/PTE olan Kanserli hastalar : • LMWH (Dalteparin- 200 IU/kg- 1 ay; sonrasında 150 IU/kg-5 ay) vs warfarin (INR:2.5) ORAL ANTİKOAGULAN MI LMWH Mİ?: ETKİNLİK Lee A et al, NEJM 2003; 349:146-153 LMWH ile Effektif antikoagulasyon; VTE komplikasyonlarını engellerken sağkalım katkısı yoktur. Anti-tümör etkisi gösterilememiştir. KESİN RÖLATİF • Hemorajik SVO öyküsü • Son 3 ayda geçirilmiş iskemik SVO • İntrakranial tümör • Son 3 haftada major travma, cerrahi veya kafa travması öyküsü. • Trombosit sayımı< 100000 • Aktif kanama • Kanama diyatezi • 75 yaş üstü • Hamile veya postpartum 1. hafta • Travmatik resusitasyon • Refrakte HT • İleri evre karaciğer hastalığı • Enfektif endokardit • Son 3 ayda geçirilmiş GI kanama • 1 yıl altı yaşam beklentisi TROMBOFLAKSİ İÇİN KONTRAİNDİKASYONLAR • VTE sonrası kanserli hastalarda yaşam süresi kısalır. • Kanser sebeiyle hospitalize hastalarda VTE en sık ölüm sebebidir. • VTE geçirmiş kanser hastalarında sağkalım cinsiyetler arası fark gösterir. PROGNOZ Tanı anında veya tanıdan sonraki ilk 1 yıl içerisinde VTE atağı geçiren hastalarda uzak metastaz sıklığı artar ve bu hastalar VTE geçirmeyenlere göre daha kısa yaşar. Sorente HT, et al NEJM 2000 • VTE hastanede yatan kanser hastalarında en sık 2. ölüm sebebidir. • Risk faktörlei, solid tümörler, kemoterapi, cerrahi, trombositopeni. • LMWH ile sekonder prevansiyon warfarine göre daha olumlu sonuçlanır. • Kanser hastaları VTE için gerekenden daha az profilaksi yapılır. ÖZETLE…