Ahlak - Mehmetoglu Ihsan Tekoglu

–<< Ahlak ve İnsan
>>–
İhsan Tekoğlu
─ “Ahlak” mı, “İman” mı ? ─
(Ahlak Yazıları : Özel)
Önsöz : (“Hoca” olmak kolaylaştı. Başına
“takke” 1 geçiren, Kur’an’ı
anlamadan ezberleyip “hafız” olan, herhangi bir camide görev alan, “müezzin” veya
“imam” diye görevlendirilen ve hatta hacca gidip “hacı” denilen, yerine ve yaşına göre
“sakal” bırakan, ne var ki “İslam”ın “İ”sini dâhi doğru dürüst bilmeyen her Allah
kulu “Hoca oldu çıktı”. “Camiler” böyle, “Cemevleri” de böyle. Bir de bunlara
“İlahiyatçı” geçinen, akademik kariyer sahibi olduğunu ileri süren “okumuş
câhilleri” katarsanız ; ortada “Gerçek İslam” yerine, hurafelerle ve hikayelerle
şekillendirilmiş “Uydurma İslam” diye yeni bir din bulursunuz. Hele hele bu yeni dini
dünyalık ve geçimlik bir “meslek” hâline getirirseniz para koyacak küp bulamazsınız.
(Yukarıda saydığım benzetmeler İslam’a sonradan yapılan ekleme ve çıkarma olarak
bilinmeli ve anlaşılmalıdır. Bunlara “bid’at”, “İsrailiyat” ve “hurafe” denilir. İslam
meslek değil, “ahlak” ve “iman” bütünlüğüdür. Bu iki değer yoksa, ortada “mü’min”,
yâni “Gerçek Müslüman” yok demektir. Böyle bir ortamda “Çağdaş müşrikler ve
çağdaş münafıklar” ortalığı boş bulur, İslam adına konuşur. Aşağıdaki bölümlerde
bu görüşlere açıklık getirmeye çalışalım.)
Önce “Ahlak”, sonra “İman”
“İslam Dini”nin sahibi “Allah”tır. Hz. Muhammed bu dini insanlığa tebliğ edip
açıklayan son “Elçi”dir. “Kur’an”, Yüce Allah’ın insanlığa gönderdiği kelamıdır.
Kur’an’ın dili “Arapça”dır, anlamı “Rabça”dır. Kur’an’ı tanımayan, anlamayan,
kulaktan dolma ve bir yönüyle de uydurma bilgilerle din alıp, din satan insan ;
kesinlikle “Din Adamı” veya “Hoca” olamaz. (İşte yeryüzündeki müslümanların perişan
hâli bu bozulma ve çürümeden ileri gelmektedir).
1
(Yukarıdaki çizelgede “İslam Binası”nın temeli ve katları görülmektedir. Bu
binanın temeli, kolonları, kirişleri ve çatısı iyi oturtulmazsa ; bina en küçük bir sarsıntıda
yıkılır gider. Korku ve çıkar kaygısı içine düşen “sözde bir müslüman” hangi katta
oturursa otursun tepetaklak yere çakılır. Günümüzde İslam Binası iyi yapılandırılmadığı
için yıkılmış ve müslümanlar enkaz altında kalmıştır. Yukarıdaki İslam Binası’nı iyi
anlamak gerekir. Katları karıştırırsanız ; aklınız da karışır, “İslam Dairesi”nin dışına
çıkarsınız. Katların açıklanması kısaca şöyledir) :
1― Ahlak : (Önce “ahlak” gelir. Peygamberimiz : “Din güzel ahlaktır. Ben
güzel ahlakı tamamlamak için gönderildim” buyurmuştur. 2 Bu kutlu söz dinin
temelidir. Resulallah “Model İnsan”dır. İslam’a giren ve gerçek iman ile şereflenen
bir kimse Hz. Peygamber’i taklit etmeye kalkışmaz. Onu “örnek” alır. Esasen Yüce
Allah : “Doğrusu Allah Resulü sizin için, Allah’ın ve Ahiret Günü’nün ödülünü
uman ve Allah’ı sürekli hatırda tutan herkes için “güzel bir örnek”tir.” (Ahzab, 33/21)
buyuruyor. Ayrıca : “Çünkü sen, muhteşem bir “ahlaka / yaratılışa” sahipsin.”
buyurmuş ve görevlendirdiği Peygamberin bu özelliği için örnek alınmasını
emretmiştir. Hz. Aişe’nin Peygamberin ahlakını soran birisine : “Siz hiç Kur’an
okumuyor musunuz ? Onun ahlakı Kur’an’dı” demesi işin özünü ve temelini
anlatmaktadır. 3 (İlk müfessirlerden Hz. Peygamberimiz’in yeğeni “İbn. Abbas”ın
tasnifine (sınıflandırmasına) göre din ; ahlak, akaid (iman), ibadet ve muamelattan
meydana gelen dört katlı bir binadır.)
2― İman : (Karakteri bozuk bir kimse veya cahil bir insan ; önce iman ederse
(ettiğini söylerse), onun imanı “taklidi” iman olur, iman ahlak temeline dayanmazsa
çürük iman olur. İmanda esas “tahkiki” imandır. Taklit saptırır, tahkik (araştırma)
doğru yola götürür. Yüce Allah’ın şu ayeti bu konunun özünü ve doğrusunu anlatır :
(Kalem, 68/4)
“Bedeviler “iman ettik” dediler. De ki “iman etmiş değilsiniz, ama “teslim olduk”
diyebilirsiniz. Çünkü iman henüz kalplerinize girmiş değil. Ama eğer Allah
Resulü’ne uyarsanız, Allah amellerinizin (işlerinizin) zerresini eksiltmez. Çünkü
Allah tarifsiz bir bağış, eşsiz bir merhamet sahibidir.” (Hucurat, 49/14) Allah’tan başka
hiçbir kimse insandaki imanın eğrisini ve doğrusunu bilemez. Her ne kadar bazı iş ve
ameller (davranışlar) imana dair bir işaret olsa da ; işin özünü ve gizli yönünü Allah
bilir. (Önce “ahlak”, sonra “iman” derken, bu gerçekleri bilmek gerekir. Ahlaksız bir
iman, insanı yerine göre “Münafık”, veya çıkar için bir insanoğluna taparsa “müşrik”
yapar. Her türlü haramı yer-yutar, çalar-çırpar ve kendi fetvasını da kendisi verir. Kendi
bankasını veya kendi devletini soyar.)
3― İbadet : (“İbadet” Allah’a kulluktur. Biz deriz ki, Yüce Allah’ın : “Yap
dediğini yapmak, yapma dediğini yapmamak ibadettir.” (İbadet konusunu “Hadis”
kaynakları ile anlamaya ve anlatmaya çalışalım) :
1―
2―
3―
“Namaz dinin direğidir.” 5
“Zekât İslam’ın köprüsüdür.” 6
Yüce Allah : “Oruç, benim içindir. Onun mükafatını (ödülünü) ancak Ben
veririm” buyurmuştur. 7
4― “Hac cihattır, umre nafiledir.” 8
5― Kelimei Şehadet : “Lâilahe illallah, Muhammeden Resulallah” demek ve
bunu dil ile söyleyip kalb ile tasdik etmek ; Allah’ı, Peygamberi, Kur’an’ı ve İslam’ı
kabul etmek demektir. (Bunlardan başka “İman Esasları”, yâni “Amentü” gelir.
Bunlar Kur’an ve Hadislerle sabittir.)
6― “Çalışınız, herkes kendisi için yaratılmış olan şeye kolaylıkla ulaşır.” 9
(Çalışmak, helal yoldan kazanmak, başkalarına yük olmamak, yakınlara ve muhtaçlara
yardım etmek ibadettir. Mü’min sadaka verir, münafık sadaka vermez.)
2
4- Muamelat : (“Muamelat” hayatın her anını kapsayan, her iş ve eylemin
hesabını vermek olarak anlaşılmalıdır. İnsan şu ayetlerin ışığında yaşamalıdır. Çünkü
insanın kalbinden geçenlerden tutun da, yaptığı her iş, söylediği her söz yazıcı
melekler tarafından kayda geçirilir. “Amel Defterleri”ne yazılır. Ahirette kurulacak
“Yüce Divan”da bu defterler açılır ve insanlar o defterlere göre sorgulanıp yargılanır.
Amel Defteri için Yüce Allah şöyle buyuruyor : “İnsanın sağında ve solunda oturan
yazıcı iki melek, onun yaptıklarını yazmaktadır. / İnsan hiçbir söz söylemez ki,
yanında onu gözetleyen ve her sözünü kayda geçiren hazır bir melek
bulunmasın.” (Kaf, 50/17,18) Aslında insan için iman etmek bir başlangıçtır. “Kelimei
Şehadet”i isteyerek ve kalben inanarak ; söyleyen herkes müslümandır. Ne var ki Hz.
Peygamberimizin : “Dünya ahiretin tarlasıdır. Burda ne ekersen, orda onu
biçersin.” 10 buyurduğu gibi ; dünyada ekilen ekinlerin cinsine göre, ahirette sorgu
ve yargı yapılır. İyi tohum ekenler kurtulur. Kötü tohum ekenler ateşe atılır. İşte
muamelat budur. İnsan kontrol altındadır. Her an devamlı denetlenir ve sınanır.
“İnsanlar yalnızca “İman ettik” demekle, sınanıp denenmeden bırakılacaklarını
mı sanıyorlar ?” (Ankebut, 29/2) Muamelat hayatın her anını kapsar. (Bir adamın
muamelatı bozuksa ; onun ahlakı, imanı, ibadeti de bozuktur.)
5- Tasavvuf ve Tarikat : (Yukarıdaki dört ana maddenin (katın) özünü,
sözünü ve ruhunu bilmeyen bir insan ; bir sarık ve bir cüppe ile “tarikat ve tasavvuf
ehli” oluyor. Gerçekten bu işe şaşmak lazım. O tiplere ve onların çağırdıkları yola
girenlere acımak gerekir. İlim düzeyi yüksek olmayan bir kimse tasavvuf ve tarikat
ehli olamaz. Günümüzde câhil veya okumuş (!) birçok insan bu yollarla küplerini
doldurmaktadır. (Yazıklar olsun !)
Sonsöz : (“İslam Binası” budur. Gerisi aldanma, aldatılma ve aldatmadır.
Sonsözü Hz. Peygamber Efendimize bırakalım : “Müftüler sana fetva verseler de,
sen kalbine danış.” 11 (İman ahlaksız olursa ; günümüz müslümanlarının içine
düştüğü durum meydana gelir. Ahlaksız iman bir gün gelir insanı yoldan çıkarır. Ahlak
ve iman bir arada ve sağlam olursa ; insan kurtuluşa erer. Doğrusunu Allah bilir.)
İhsan Tekoğlu
İstanbul - 23 Ocak 2015
www.ihsantekoglu.com
ihsan_tekoglu@hotmail.com
Dipnot ve Kaynakça :
1- Takke, (Takke özel bir din kıyafeti değildir. Yahudilik, Hristiyanlık ve hatta Budistlikte
de takke takılır. Takkeye, sarığa değil kafanın içine bakmak gerekir.)
2- Hadis, (Ahmed b. Hanbel, III. 381/Muvatta, Hüsn’ül Huluk,18)
3- Ahmed bin Hanbel, (VI, 91)
4- Mustafa İslamoğlu, (Hayat Kitabı KUR’AN / Gerekçeli Meal-Tefsir, s.117, dipnot :
6, el-hulk)
5- Hadis, (Münâvî, Feyzü’l-Kadir, IV.cilt 248)
6- Hadis, (Keşfü’l -Hafâ, 439 (1416)
7- Hadis, (Buhari, Savm, 2)
8- Hadis, (İbn Mace, Menâsik, 44)
9- Hadis, (Buhari, Kader, 4)
10- Hadis, (Keşfü’l -Hafâ, I.cilt 495 (1320)
11- Hadis, (Ahmed b. Hanbel, 4, 228)
3