Çocuk Hakları Komitesi`ne Rapor Veren
advertisement
Çocuk Haklarına dair Sözleşme için Hükümet Dışı Kuruluşlar (HDK) Grubu BM Çocuk Hakları Komitesine ÇOCUKLARIN SATILMALARI, ÇOCUK FUHUŞU VE ÇOCUK PORNOGRAFİSİ İhtiyari Protokolü’nün Uygulanması konulu Rapor sunmak isteyen HÜKÜMET DIŞI KURULUŞLAR için Rehber Cenevre 2006 İçindekiler 1. Giriş.................................................................................................................................................. 3 2. Arka plan.............................................................................................................................................. 4 Çocukların cinsel istismarına karşı mücadele ...................................................................................... 4 Çocuk Haklarına dair Sözleşme’nin Kullanılması ................................................................................. 6 3. Protokol .............................................................................................................................................. 7 Hükümler ve yorum ............................................................................................................................. 7 Uyarılar .............................................................................................................................................. 10 4. Denetleme ve Raporlama .................................................................................................................. 12 Yasal Reform ve Uygulama ................................................................................................................ 12 Politika ve programlar ....................................................................................................................... 14 Tüm çocukların korunması ................................................................................................................ 15 Kurbanların statüsü ve gördükleri muamele ..................................................................................... 16 Fiil işleyenlerin statüsü ve gördükleri muamele ................................................................................ 17 Katkıda bulunan etkenler .................................................................................................................. 18 Bir HDK Raporunun Hazırlanması .......................................................................................................... 19 İhtiyari Protokolün uygulanmasına ilişkin spesifik konular ............................................................... 22 6. Komite’nin oturum ve ön-oturumları ................................................................................................ 23 EKLER ..................................................................................................................................................... 25 Çocuk Haklarına dair Sözleşme Çocukların Satılmaları, Çocuk Fuhuşu ve Çocuk Pornografisi hakkında İhtiyari Protokol .................................................................................................................................... 26 Taraf devletlerce sunulan başlangıç raporlarına ilişkin Yol Gösterici İlkeler ......................................... 36 Yazan: Séverine Jacomy Teşekkür: Bruno Romazzotti, Laura Theytaz-Bergman Bu yayın Çocuk Haklarına dair Sözleşme için Hükümet Dışı Kuruluşlar Grubunun çalışma programı çerçevesinde, İsveç Uluslararası Kalkınma Ajansı (The Swedish International Development Agency -SIDA), Finlandiya Dışişleri Bakanlığı ve OAK Vakfı’nın mali desteğiyle hazırlanmıştır. Ayrıca, Çocuk Haklarına dair Sözleşme için Uygulama Elkitabı (Implementation Handbook for the Convention on the Rights of the Child, UNICEF, 2002) kitabından aktarma yapmamıza izin veren UNICEF’e teşekkür ederiz. Çocuk Haklarına dair Sözleşme için Hükümet Dışı Kuruluşlar Grubu, 1, rue Varembé, 1202 Geneva CH - Tel (+41) 22 740 47 30 • Fax (+41) 22 740 11 45, E-mail: fpp@bluewin.ch • www.againstsexualexploitation.org 2 1. Giriş Cinsel istismara uğramak çocuk haklarının kabul edilemez bir ihlalidir. Bu, insanlığa hakarettir ve bir çocuğun başına gelebilecek en kötü olaylardan biridir. Ancak, cinsel istismar halen yaygındır ve gizlenmeye devam etmektedir. İstismar daha sistematik uygulamaların önünü açmakta, bu yolla büyük gelirler elde edilmekte ve büyük acılara uğranmaktadır. Zincirin bir ucunda bulunan çocuğun korunması gerekir. Diğer uçta ise bu çocuğu istismar etmekten alıkonulması gereken bir yetişkin veya genç vardır. Bunların arasında yasadışı bir faaliyet olarak aracılık işlevi yürüterek kâr edenler bulunur. Bunlara karşı, devletlerin uluslararası müdahale yükümlülükleri vardır. Gerek sivil toplum gerekse devletler bu konuda hesap verebilir olmalıdırlar. Bu rehber, Çocuk Haklarına dair Sözleşme (ÇHS), Çocukların Satılmaları, Çocuk Fuhuşu ve Çocuk Pornografisi hakkında İhtiyari Protokol (İngilizce metinde OPSC1) çerçevesinde raporlama ve gözlemleme konularında destek sunmak amacıyla hazırlanmıştır. Bu alanda çok sayıda mekanizma ve kriter bulunduğundan2, Protokolün çocukların cinsel istismarına karşı mücadeledeki diğer küresel çabaları mümkün olduğunca bütünleyecek biçimde stratejik ve etkin olarak kullanılması önem taşımaktadır. Bu rehberin, gerek uzman Hükümet Dışı Kuruluşlar’ın (HDK)3, gerekse Çocuk Hakları Komitesi’nin (bu metinde Komite olarak yer alacaktır) raporları konusunda daha önce herhangi bir deneyimi olmayan insan hakları örgütleri için yararlı olacağını umuyoruz. İçerik, ÇHS üzerine genel elkitaplarında, özellikle UNICEF tarafından ilk kez 1998’de ve gözden geçirilerek 2002’de yayınlanan Çocuk Haklarına dair Sözleşme Uygulama Elkitabı ile ÇHS için HDK Grubu tarafından yayınlanan ve şu ara gözden geçirilmekte olan Çocuk Hakları Komitesi HDK Raporlama Rehberi’nde bulunabilen kimi bilgi ve ipuçlarını temel almaktadır. Ek olarak Rehber, protokolün taslakları hakkında geri plan bilgileri, ilk Taraf devletlerin raporlarından bazıları hakkında bir yorum ve Komite’nin 39. ve 40. oturumlarında ele alınan ilk rapor çalışmaları konusunda bilgiler de içermektedir. İhtiyari Protokolün tam metninin yanı sıra Komite’nin 1 Şubat 2002 tarihli 29. oturumunda kabul ettiği Taraf Devlet resmi kılavuz ilkeleri de Ekler’de bulunabilir. 1 Çocukların Satılmaları, Çocuk Fuhuşu ve Çocuk Pornografisi hakkında İhtiyari Protokol ile ilgili belgelere, başlangıçta verilen İngilizce referans kısaltması OPSA idi. Bu daha sonra OPSC olarak değiştirilmiş olmakla birlikte İnsan Hakları Yüksek Komiserliği önceki belgelerde ilk referansı kullanmaya devam etmektedir. Örneğin Taraf Devlet Kazakistan’ın bu değişiklikten önceki referansı CRC/C/OPSA/KAZ/1’dir. Referans değişimden sonra çıkarılan sonuç gözlemlerinde CRC/C/OPSC/KAZ/CO/1 olmuştur. 2 Bakınız: Çocukların Cinsel İstismarına karşı Mücadele için Uluslararası Mekanizmalar – Ulusal HDKlar için bir Rehber (International Mechanisms To Combat Child Sexual Exploitation And Abuse – A Guide for National NGOs), ÇHS için HDK Grubu, Çocukların Cinsel İstismarı hakkında Alt-grup, gözden geçirilmiş ve güncellenmiş basım, Cenevre 2003. 3 Bu metinde HDK ve Sivil Toplum Kuruluşu (HDK) kavramları aynı anlamda ve birbirlerinin yerine kullanılmaktadır. 3 Çocukların Satılmaları, Çocuk Fuhuşu ve Çocuk Pornografisi hakkında İhtiyari Protokol ile bağlı tüm resmi BM belgeleri ve gelecekte yapılacak oturumların gündemlerine, Birleşmiş Milletler İnsan Hakları Yüksek Komiserliği’nin web sayfasından ulaşılabilir: http://www.ohchr.org/english/bodies/crc/ 2. Arka plan Çocukların cinsel istismarına karşı mücadele Çocukların cinsel istismarına karşı mücadele, istismarın olduğu yerde başlar. Bu mücadeleye katılan bireyler, kuşkusuz uzun süredir devam eden, ancak yaygınlık kazanmakta olan ve çocuk hakları standartları açısından kabul edilemez nitelikteki uygulamaları ihbar eder, bunlara müdahalede bulunur ve açığa çıkartırlar. 1980’lerde bazı açıklamalar BM’nin dikkatini çekti. Çağdaş Kölelik Biçimlerine karşı Çalışma Grubu konuyu ele aldı ve BM İnsan Hakları Komisyonu’nun 1990/68 sayılı kararıyla Çocukların Satılmaları, Çocuk Fuhuşu ve Çocuk Pornografisi hakkında Özel Raportörlük vekilliği oluşturuldu. Buna göre bütün dünyada konunun araştırılması, İnsan Hakları Komisyonu’na raporlar sunulması ve çocukların korunması için tavsiyelerde bulunulması öngörüldü.4 Mahreç ülkelerdeki seks turizmi ve kampanyaları, Batılı Devletleri konuyla ilgilenmeye zorladı. Ancak HDK raporları ve medya skandalları kurban ve saldırganların sadece turizm endüstrisi alanında değil, her yerde bulunduğunu gösterdi. Sonuç olarak Çocukların Ticari Cinsel Sömürüsüne karşı Birinci Dünya Kongresi 1996’da Stockholm’de toplanarak Stockholm Deklarasyonu’nu karar altına aldı. Bu belgede hükümetlere yönelik olarak şu çağrılarda bulunuluyordu: Sorunla mücadeleye yüksek derecede öncelik verin ve uygun kaynaklar ayırın; Bütün kesimler arasında güçlü bir işbirliği tesis edin ve ailelerin çocukların korunmasındaki rolünü güçlendirin; Çocukların cinsel istismarının bütün biçimlerini suç kapsamına alın ve saldırganları cezalandırın; İstismara karşı korunmasız çocuklar için önlem almak, bu çocukları korumak, geri kazanmak ve toplumla yeniden bütünleştirmek için yöntemler geliştirin; Cinsel istismara karşı mücadeleye daha fazla çocuğu katmayı deneyin. 4 Eski vekiller arasında Bayan Ofelia Calcetas-Santos (1994-2001) ile Bay Vitit Muntarbhorn (1991-1994) sayılmalıdır. Muntarbhorn Çocukların Ticari Cinsel Sömürüsüne karşı İkinci Dünya Kongresinin organize edilmesine çok katkıda bulunmuştur. Görevi bugün, Temmuz 2001’de atanan Bay Juan Miguel Petit (Uruguay) yürütmektedir. O tarihten bu yana Petit, internette çocuk pornografisi ve çocuğun cinsel istismarının önlenmesine ilişkin raporlar hazırlamıştır. Yine, dünyada çocukların cinsel istismarı ve şiddete maruz kalmaları konusunda çalışan diğer özel raportörler arasında Kadına karşı Şiddet Özel Raportörü Dr. Yakın Ertürk (Türkiye) ile başta kadınlar ve çocuklar olmak üzere İnsan Kaçakçılığı Özel Raportörü Bayan Sigma Huda (Bangladeş) sayılabilir. 4 Kongre ayrıca çocukların cinsel istismarıyla mücadeleye yönelik kapsamlı kılavuz ilkeler içeren bir Eylem Takvimi geliştirerek hükümetlere kendi ulusal planlarını hazırlama çağrısında bulundu ve Çocuk Hakları Komitesi’nin, çocukların cinsel istismarına karşı mücadelede anahtar bir role sahip olduğunu vurguladı. 2001’de Yokohama’da toplanan İkinci Dünya Kongresi de, Stockholm Eylem Takvimini yeniden onayladı. Katılımcılar çocukların cinsel istismarıyla mücadelenin muhasebesini birlikte yaptılar. Nihai raporda bölgesel tavsiyelere ve cinsel istismara karşı mücadele yönünde taahhütlere yer verildi. Kongrelerce benimsenen tavsiyeler yasal açıdan bağlayıcı nitelik taşımanın yanı sıra hükümetlerin güçlü taahhütlerini de temsil ediyordu.5 Kongrelerin öncesinde ve sonrasında bütün dünyada bölgesel danışma toplantıları düzenlenerek ülkelerin spesifik girdiler, derinlemesine araştırmalar, bölgesel yasal araçlar, taahhütler ve öncelikler tanımlamasına olanak sağlandı. Bazı ülkelerde Eylem Takvimi’ni uygulamak üzere ulusal eylem planları kabul edildi.6 Bu küresel gelişmeler yeni ortaklıklar, farklı müdahale ve finansman modellerini de gündeme getirdi. Ulusal HDK’lar çalışmalarından edindikleri dersleri paylaşma, kendi hükümetlerinin sözlerini ne kadar tuttukları konusunda rapor sunma, ulusal eylem planlarında yer alma, öncelikli programlara finansman bulma, yasaları değiştirme ve uygulamaya sokma olanağı buldular. Uluslararası ve bölgesel süreçler, siyasal ve teknik değiş tokuş, dar anlamda gözlemcilikten daha güçlü bir potansiyele sahip olduğunu kanıtlamıştır. Ancak bu ilişkinin bağlayıcı olmayan niteliği kimi konuların ele alınmasına olanak vermemiş ve önemli toplantılarda hükümetlerin alt düzeyde temsil edilmesine izin vermiştir. Dolayısıyla çocukların cinsel istismarına karşı uluslararası mekanizmaların kullanılması açısından ÇHS ve İhtiyari Protokol gibi bağlayıcı mekanizmalar kolektif danışma ve denetleme sistemleri olarak ideal tamamlayıcı rol oynayabilirler. 5 Bütün belgelere kongrelerin resmi web sayfalarından ulaşılabilir: http://www.csecworldcongress.org ECPAT International (End Child Prostitution, Child Pornography and Trafficking of Children for Sexual Purposes-Çocuk Fahişeliğine, Çocuk Pornografisine ve Çocukların Cinsel Amaçlarla Ticaretine Son) Eylem Takviminin uygulanması konusunda yıllık raporlar yayınlamaktadır. ECPAT International ayrıca ulusal eylem planları hakkında bilgiler de içeren bir online ülke profili veri tabanı geliştirmiştir. Bkz: http://www.ecpat.net/eng/Ecpat_inter/projects/monitoring/monitoring.asp 6 5 Çocukların Satılmaları, Çocuk Fuhuşu ve Çocuk Pornografisi hakkında İhtiyari Protokol, Çocuk Haklarına dair Sözleşme’den yalıtılarak ele alınamaz. Sözleşme bir bütündür ve maddeleri birbiriyle ilintilidir. Çocuk Haklarına dair Sözleşme’nin Kullanılması Çocuk Haklarına dair Sözleşme (ÇHS), çocuk haklarını ve hükümetlerin bu hakları uygularken elde tutacakları Şu noktalara özel önem verilmelidir: Sözleşme genel ilkeleri standartları en iyi ifade eden uluslararası insan hakları anlaşmasıdır. Tarihte en evrensel ölçekte kabul edilmiş insan hakları enstrümanı olan bu Sözleşme’yi, resmen imza atma niyetleri doğrultusunda işaret vermekte olan ABD ve Somali dışındaki bütün ülkeler onaylamıştır. Bu enstrümanı onaylamakla ulusal hükümetler çocuk haklarını koruma ve güvence altına alma taahhüdünde bulunmuş olmakta ve bu taahhütlerinin denetlenmesini kabul etmektedirler. Çocuk Haklarına dair Sözleşme’nin dört temel ilkesi, ayrım gözetmeme, çocuğun yüksek yararı, yaşama ve gelişme hakkı ve çocuğun görüşlerinin dikkate alınmasıdır. Çocukların cinsel istismarı açısından Sözleşme’nin 34 ve 35. Maddeleri, devletlerin yükümlülüklerine tamamen açıklık getirmektedir. 19. madde, ana-baba veya vasiler tarafından cinsel istismar dahil olmak üzere çocuğa yönelik şiddet, eziyet ve istismar uygulamalarını konu almaktadır. Madde 34. Taraf devletler, çocuğu, her türlü cinsel sömürüye ve cinsel suiistimale karşı koruma güvencesi verirler. Bu amaçla Taraf devletler özellikle: a. Çocuğun yasadışı bir cinsel faaliyete girişmek üzere kandırılması veya zorlanmasını; b. Çocukların, fuhuş, ya da diğer yasadışı cinsel faaliyette bulundurularak sömürülmesini; c. Çocukların pornografik nitelikli gösterilerde ve malzemede kullanılarak sömürülmesini, önlemek amacıyla ulusal düzeyde ve ikili ile çok taraflı ilişkilerde gerekli her türlü önlemi alırlar. 6 Madde 2: (Taraf devletlerin yasal) yetkileri altında bulunan her çocuğa bütün haklarının herhangi bir bakımdan hiçbir ayrım gözetilmeksizin tanınması Madde 3(1): çocukları ilgilendiren bütün faaliyetlerde, çocuğun yüksek yararının temel düşünce olması Madde 6: çocuğun hayatta kalması ve gelişmesi için mümkün olan azami çabanın gösterilmesi Madde 12: çocuğun kendini ilgilendiren her konuda görüşlerini serbestçe ifade etmesine saygı gösterilmesi; çocuğu etkileyen herhangi bir adli veya idari kovuşturmada çocuğun dinlenilmesi fırsatı. Sözleşme ile yakın bağlantılı maddeler Uygulanmaları İhtiyari Protokol ile bağlantılı olan maddeler arasında şunlar bulunmaktadır: Madde 8: çocuğun kimliğinin korunması Madde 11: yasadışı yollarla ülke dışına çıkarılma ve geri döndürülmeye karşı korunma Madde 16: özel yaşantısına, aile ve konutuna keyfi müdahalelerden korunma Madde 20: ailesiz çocuklar Madde 21: evlat edinme Madde 32: çocuk işçiliği Madde 33: uyuşturucu kullanımı ve kaçakçılığı Madde 34: cinsel istismar Madde 35: kaçırılma, satılma, fuhuşa konu olmanın önlenmesi Madde 36: diğer istismar biçimleri Madde 39: yeniden sağlığına kavuşturma Çocukların Silahlı Çatışmalara Katılmaları ile ilgili İhtiyari Protokol Çocuk Haklarına dair Sözleşme Uygulama Elkitabı, UNICEF 2002. Madde 35. Taraf devletler, her ne nedenle ve hangi biçimde olursa olsun, çocukların kaçırılmaları, satılmaları veya fuhuşa konu olmalarını önlemek için ulusal düzeyde ve ikili ve çok yanlı ilişkilerde gereken her türlü önlemleri alırlar. Madde 19. Bu Sözleşme’ye taraf devletler, çocuğun ana-babasının ya da onlardan yalnızca birinin, yasal vasi veya vasilerinin ya da bakımını üstlenen herhangi bir kişinin yanında iken bedensel veya zihinsel saldırı, şiddet veya suiistimale, ihmal ya da ihmalkâr muameleye, ırza geçme dahil her türlü istismar ve kötü muameleye karşı korunması için; yasal, idari, toplumsal, eğitsel bütün önlemleri alırlar. Bir sonraki bölüm Protokol’ün ayrıntılarına girmektedir. Ancak hakları temel alan kapsamlı bir yaklaşım, çocuğun yüksek yararı doğrultusunda ve uluslararası insan hakları yasalarına uyumlu olarak Protokolün etkisini azami kılmanın en iyi yoludur. 3. Protokol 7 Hükümler ve yorum Madde 1., 2. maddede geniş olarak tanımlanan çocukların satılmaları, çocuk fuhuşu ve çocuk pornografisinin yasaklanması gerektiğine işaret etmektedir. “Her tür muamele veya eylem… neyin karşılığında veya hangi yoldan olursa olsun … herhangi bir karşılık veya başka bir niyetle yapılan cinsel etkinlikler… hangi araçla yapılırsa yapılsın… gerçek fiille ya da benzeştirme yoluyla cinsel etkinlik içinde gösterme …” gibi kapsayıcı ifadelerin kullanılması yoluyla bu maddeler Taraf devletlerin cinsel istismarı ortadan kaldırmak yönünde güçlü bir iradeye sahip olduklarını göstermektedir. Ancak 3. madde Taraf devletlerin bazı eylemleri suç saymasını sınırlamaktadır. Liste kapsayıcı olmakla birlikte, eylemlerin kapsamı sınırlanmakta ve kâr amaçlı olmayan organları ve evlat edinmede onayı dışta bırakmaktadır. Metinde bu son konunun diğer yürürlükteki uluslararası belgelerle (örneğin Evlat Edinmede Çocukların Korunması ve İşbirliği Hakkında Lahey Sözleşmesi) uyum içinde ele alınmasını öngörmektedir. Eylemin belli bir ülkede veya ülke sınırlarının arasında yapılmasına, girişim düzeyinde kalmasına, yardakçılık veya katılım içeriği taşımasına, bireyler, gruplar veya yasal konumdaki kişilerce (internet sağlayıcıları, film şirketleri vb) gerçekleştirilmesine bakılmaksızın listede yer verilen bütün eylemler suç sayılmaktadır. Buna tepki olarak bazı Taraf devletler bu konuların azami düzeyde kapsanması yoluyla çocuklara daha iyi bir koruma temin etme yönünde deklarasyonlar 7 7 Protokol’ün tam metnine Ek’te ulaşılabilir. yayınlamışlardır. Örneğin Arjantin “çocukların satılmalarının yalnızca madde 3, paragraf 1(a)’da belirtilen haliyle değil bütün durumlar için suç sayılması gerektiğine inandığını” açıklamış ve “Çocuk Haklarına dair Sözleşme’nin 21.maddesinin (b), (c), (d) ve (e) fıkralarına rezerv koyarak, kendi yetkisinde olan ve ülkede ikamet eden çocukların uluslararası evlat edinilmesine izin vermemiştir.” Öte yandan, başka ülkeler cinsel rüşt yaşının üstündeki kişilerin bazı pornografik malzemelere sahip olmasının suç sayılmasına şerh koymaktadır. İsveç gibi, Danimarka da “Protokol’ün 2. maddesindeki ‘her tür ifade’ sözcüklerini ‘her tür görsel ifade’ olarak yorumladığını” açıklamış ve “15 yaşını doldurmuş bir kimsenin pornografik görsel malzemelere sahip olmasının ve sahip olduğunu onaylamasının Protokol’ün kısıtlayıcı hükümlerinin kapsamında değerlendirilmeyeceğini” eklemiştir. ABD 3. maddede sıralanan eylemlerin tam tanımına, özellikle ulusal yasalara uygun olarak bir çocuğun evlat edinilmesi veya organ transferi maliyetlerinin hukuksal ödemesine ilişkin olarak, bir dizi şerh düşmüştür. 2. maddede tanımlanan fiilleri –bunlar, asgari düzeyde, 3. maddeye göre suç sayılan belirli eylemlerden olmasa bile- yasaklamayan bir devletten açıklama istenebilir. Yasaklama ilgili eylemlerin suç sayılması anlamına gelmese de, hükümetin duyarlılık kampanyaları düzenlemesine, hizmetlerin oturtulmasına vb belirli bir yasal temel oluşturabilmelidir. Madde 4 ve 5, madde 3’te sıralanan suçların faillerinin her koşulda adli kovuşturmaya tabi tutulmasının güvencesi verilmektedir. Devletler bu eylemleri kendi sınırları dahilinde suç saymalı ve suçluları iade etme yoluna gitmemeleri durumunda kendileri kovuşturmalıdır. Devletler yurtdışında veya kendi vatandaşlarına karşı yapıldığında da bu tür eylemleri suç sayabilir ve suçluların iadesi kurallarını işletebilirler. Dolayısıyla bunu tercih ettiklerinde, bu suçlar iade anlaşmalarında içerilmeli veya Devletler iade uygulamasının yasal temeli olarak Protokol’e başvurmalıdırlar. Madde 6’da cürüm işleyenlerin 8 kovuşturulması için Devletler arasında azami işbirliği öngörülmektedir. Bu hükümler sağlam bir temel oluşturmakla birlikte, yurtdışında yapılan eylemlerin suç sayılması zorunluluk değil tercih olacağından, uygulama hala devletlerin iyi niyetine bağımlıdır. Birçok taraf Devlet 5 inci maddeye şerh koymuştur. Örneğin El Salvador “cürüm, talepte bulunan ülke sınırları dahilinde işlenmiş ise ve fiil uluslararası bir kapsamda değilse, sonuç olarak ortak suçlar söz konusu olsa bile, suçlanan kişi iade edilecektir” şeklinde bir açıklama yapma gereği hissetmiştir. Madde 7, cürümle ilgili mal ve gelirin müsaderesini ve bunlara el konmasını ve suç sayılan fiilin gerçekleştirildiği tesislerin kapatılmasını öngörmektedir. Bu, özellikle çocuk pornografisi ve örgütlü fuhuşla ilişkili durumlar için geçerlidir. Ancak bazı İspanyolca konuşulan ülkelerde (Arjantin ve Kolombiya) “zoralım” (confiscación veya decomisar) sözcüğü yalnızca bir mahkeme kararı veya cezanın parçası olarak mal ve gelirin müsaderesi ve bunlara el konması olarak yorumlanmaktadır. Madde 8 çocuk kurbanların suçlu sayılmamasını öngörmemekte, ancak Taraf devletlere, korunmasız konumları göz önüne alınarak, çocuk kurban veya tanıkların hak ve çıkarlarını, özel ihtiyaçlarını, bilgi alma ve katılım haklarını korumaya dönük uygun önlemler geliştirme yükümlülüğü getirmektedir. Bu çocuklar bütün süreç boyunca desteklenmeli ve korunmalıdırlar. Çocuk ile ana-babasının özel yaşamlarının gizliliği, kimlikleri ve güvenlikleri korunmak zorundadır. Taraf devletler davaların ele alınması, çocuk kurbanların mağduriyetlerinin giderilmesine dönük talimat ve kararların uygulanmasında gereksiz gecikmeleri ortadan kaldırmalıdırlar. Bunu destekleme amacıyla 8. maddede benzeri soruşturmalarda çalışan bütün görevlilerin mesleki eğitim görmüş olmaları ile kurbanlara dönük fiillerin önlenmesi, kurbanların korunmaları ve rehabilitasyonları ile ilgili bütün kişi ve kurumların da ayrıca korunmaları hükme bağlanmıştır. Madde 9’da önleme ve toplumla yeniden bütünleştirme mekanizmalarının zorunluluğu ayrıntılarıyla ele alınırken, 10. maddede uluslararası işbirliği özendirilmektedir. Madde 11’de ulusal ve uluslararası mevzuatın, İhtiyari Protokole oranla çocukların haklarına daha fazla yardımcı olması hükme bağlanmıştır. Bu, yoruma açık olabilir. Katar “protokolde bulunan ve İslam Şeriatı ile uyuşmayan herhangi bir hüküm” ifadesi ile genel bir kayıt düşmüştür. Ancak bu tür bir deklarasyonun geçerliliği sorunu, uluslararası bir sözleşmeye konacak şerhin kapsam ve amaçla sınırlanmasını gerektiren genel uluslararası hukuk ilkesinin ışığında değerlendirilmelidir. (Bkz. 1969 Viyana Anlaşmalar Hukuku Sözleşmesi) Katar örneğinde böylesi bir kayıt, Protokol’ün alanına giren suçlarda da suç soruşturması ve suçlunun mahkumiyetini köklü biçimde etkileyebilir. İhtiyari Protokol’ün raporlama, onaylama, uygulama ve değişiklikle ilgili diğer maddeleri. 9 Uyarılar Devletler ve Komite’nin çelişen tutumları söz konusuyken ÇHS için HDK Grubu ve bazı üyeler, hazırlanma aşamasındayken İhtiyari Protokole karşı açık tutum aldılar. Protokol hükümleriyle ilgili yukarıda yapılan çözümlemeye paralel olarak alınan bu tutumun temel argümanları şunlardı: Uluslararası hukukta zaten çocukların (18 yaşına kadar) cinsel istismarın tüm biçimlerine, herhangi bir amaçla satılma ve kaçakçılığa konu olmalarına karşı korunma hakkı konusunda uzlaşma mevcuttur. Ayrıca Devletler açısından da yükümlülükler vardır (…)Bu özgün sorunla ilgili ihtiyari bir protokol dikkat ve enerjiyi satış ve cinsel istismar olgularının diğer yönlerinden uzaklaştıracaktır.8 Bu alanda uluslararası işbirliğinin yenilenmesine uygun bir çerçeve vardır; eksik olan mevcut mekanizmaları çalıştıracak olan siyasi iradedir. Çocuğun yüksek yararı varolan standartların en hızlı biçimde hayata geçirilmelerini gerektirmektedir.9 Stockholm Kongresinin başarısı (…) ve Eylem Takviminin –açık uçlu çalışma grubunda temsil edilen Devletler dahil- bütün katılımcıların oy birliğiyle kabul edilmesi Sözleşmenin yürürlükteki maddelerinin uygulanması için uygun bir çerçeve sunmuştur. Söz konusu Eylem Takvimi BM Genel Kurulunda peş peşe iki kararla desteklenmiştir.10Çocukların satılması sorunlu başlıklar içerir (…) İhtiyari Protokol’ün 2. maddesindeki tanım, çocuğun bir kişi veya gruba, hangi bedel karşılığı veya niyetle olursa olsun verilmesini içermesiyle ÇHS’nin 35. maddesiyle uyum içindedir. Ancak madde 3’ün hükümleri yalnızca belli eylem veya işlemleri cebri suç saymaktadır (…) Madde 3.1. a) ii) evlat edinme ile ilgili cezai yükümlülüğü aracılık yapanlarla sınırlayarak, satış sözleşmesindeki asli aktörlerin satıcılar ve alıcılar olduğunu açıkça unutmaktadır.11Madde 2’deki çocuk fuhuşu tanımı ile madde 3, paragraf 1 b’deki suç sayılma tanımı arasında tutarsızlık vardır. 3.maddede kullanıcı veya müşteriye herhangi bir cezai yükümlülük atfedilmemekte, yükümlülük yalnızca çocuk fuhuşu için çocuk temin eden, sunan, veren, teklif edenlere atfedilmemektedir.12 Metin “çocuk hakkı”nı ele almaktan çok bir “suç önleme” aracı olarak görülebilir, çünkü cürüm işleyenlerin cezalandırılmasına verilen ağırlık, kurbanların haklarının korunmasından daha fazladır.13 Ne yazık ki bütün bu değerlendirmeler halen geçerlidir. İhtiyari Protokolün yazımı sırasında altı çizilen kaygılar, bugün Komite’ye sunulan Taraf Devlet raporlarına bakarak değerlendirilebilir. Ancak 8 DCI/ICCB, İhtiyari Protokol taslağını değerlendiren açık uçlu çalışma grubuna sunulan yazılı görüş, 15 Ağustos 1994. ICCB, İnsan Hakları Komisyonu, Sözlü Katkı, 24. fıkra, Mart 1995. 10 Çocukların Cinsel İstismarında Odak Noktası, ÇHS HDK Grubu, İnsan Hakları Komisyonu, Sözlü Katkı, 20. fıkra, Mart 1998. 11 Birleşik HDK grubu, ÇHK çalışma grubu tarafından 4 Şubat 2000’de ileri bir tarihte ayrıntıları yeniden ele alınmak üzere (ad referandum) kabul edilen, İhtiyari Protokol hakkında tartışma raporu. 12 age 13 age 9 10 Komite’nin benimsediği tutum, metnin sınırlarına ilişkin kaygıları paylaştığını ve ÇHS’nin bütün ilke ve maddelerini göz önüne alan bütüncül bir denetleme görüşünü benimsediğini göstermektedir.14 1994’te Çocuk Hakları Komitesi, İnsan Hakları Komisyonunun çocukların satılmalarını, çocuk fuhuşunu ve çocuk pornografisini önlemek ve ortadan kaldırmak için etkin uluslararası önlemler geliştirmek amacıyla aldığı kararı (karar 1994/90, 9 Mart 1994) ile yine Komisyonun, çocukların satılmaları, çocuk fuhuşu ve çocuk pornografisi hakkında İhtiyari Protokol taslağının yol gösterici ilkelerini ve bunları önleme ve ortadan kaldırmaya dönük temel önlemleri belirlemek amacıyla açık-uçlu bir çalışma grubu oluşturma kararını kaydetmiştir. Komite 6. oturumunda (Nisan 1994) “Birleşmiş Milletler organlarıyla İşbirliği - Çocukların satılmaları, çocuk fuhuşu ve çocuk pornografisi” hakkında resmi bir bildiri benimsedi. Bu bildiride, Sözleşmeyle oluşturulan çerçeveye vurgu yapılıyor ve “satış, fuhuş ve pornografiden etkilenen çocuğun esas olarak bir kurban olarak değerlendirilmesi, bütün önlemlerin çocuğun insan olarak saygınlığını, aile ve toplum içinde özel koruma ve destek görmesini, tam güvence altına almayı gözetmesi” gerektiğinin altı çiziliyordu. (6. Oturum Raporu, Nisan 1994, CRC/C/29, s.4. Ayrıca bkz: 10. Oturum Raporu, Ekim/kasım 1995, CRC/C/46, fıkra 220 ve 226). 1996 tarihli bir çalışma grubu bildirisinde Komite, Sözleşmenin yalnızca cinsel istismar konusunda spesifik hükümler getirmekle yetinmeyerek, “çocukların insan haklarına ilişkin bütüncül bir yaklaşım sunduğuna” işaret etmiştir. Bu yaklaşım ışığında bütün haklar çocuğun insan olarak saygınlığına içsel nitelikler olarak tanınmış ve bir hakkın uygulanmasının diğer bütün çocuk haklarının uygulanması ve tamamına saygı gösterilmesi halinde etkin olabileceği kabul edilmiştir. Tek sözcükle Sözleşme, insan haklarının bölünmezliğini ve karşılıklı bağımlılığını yeniden teyit etmiş olmaktadır. “Sonuç olarak, çocuğun satış, fuhuş ve pornografi de dahil, her tür istismara karşı korunması, ayrı bir konu olarak görülemez; koruma, çocuk haklarının geniş bağlamı içinde ve Sözleşme’den kaynaklanan uluslararası zorunluluklar dikkate alınarak sağlanmalıdır.” Komite, ayrıca çocuğun istismara karşı korunmasıyla ilgili diğer önemli hukuk belgelerinin de benimsendiğini kaydetmekte ve “aslında denetleme görevleri çerçevesinde Çocuk Hakları Komitesi tarafından kullanılmakta olan” Kadınlara Karşı Her Türlü Ayrımcılığın Önlenmesi Sözleşmesi, İnsan Ticaretinin ve İnsanların Fuhuş Yoluyla Sömürülmesinin Yasaklanmasına dair Sözleşme ve ILO Zorla Çalıştırma Sözleşmesi, 1930 (no.29) belgelerine atıfta bulunmaktadır. (11. Oturum Raporu, Ocak 1996, CRC/C/50, s. 46) Komite 22. oturumunda (Ocak 1999), İhtiyari Protokol taslağı çalışma grubunun 5. oturumuna sunulmak üzere bir bildiri yayınları. Bu bildiride, “Komite, uluslararası topluma, ortaya çıkmakta olan kapsayıcı yaklaşımın optimal olmasını temin etmek üzere çok değerli bir fırsatın söz konusu olduğu görüşünden hareketle, çalışma grubunun yakın geçmişteki gelişmelerin dökümünü çıkartmasının ve yaklaşımını değişen koşullar ışığında yeniden değerlendirmesinin yararlı olacağı izlenimi edinmektedir. Çok sayıda işbirliği çağrısının olmasına karşın, eşzamanlı olarak fazla inisiyatif geliştirilmesi nedeniyle amaçlara ulaşmak zordur; mükerrer davranışlardan ve çakışan inisiyatiflerden, tutarsızlık ve uyumsuzluk riskinden kaçınmak önem taşımaktadır… Sonuç olarak Komite, Sözleşme’de belirtilen çocuk haklarına bütüncül bir yaklaşımın, bütün aktörler tarafından özenli bir çaba gösterilmesini, daha yakın işbirliği kurulmasını ve böylece sonuçların uyumlulaştırılmasını gerektirdiği inancındadır” denmektedir. (12. Oturum Raporu, Ocak 1999, CRC/C/84, fırka 217). Komite’nin (ve ilgili değişik sivil toplum örgütlerinin) yaptığı, mevcut araçları güçlendirmenin daha verimli olacağı yolundaki vurgulara karşın, açık-uçlu çalışma grubu Protokol taslakları hazırlamayı ve geliştirmeyi sürdürdü. 25 Mayıs 2000’de BM Genel Kurulu İhtiyari Protokolü kabul etti. Şubat 2002’de 16 Taraf Devlet bu Protokolü onayladı. Çocuk Haklarına dair Sözleşme için Uygulama Elkitabı (Implementation Handbook for the Convention on the Rights of the Child, UNICEF, 2002) 14 11 Jaap E. Doek, ÇHS HDK Grubunun kaygılarını yanıtlayan mektup, 13 Mart 2000. 4. Denetleme ve Raporlama İhtiyari Protokol uyarınca Komiteye sunulan ilk raporların (2004 sonu-2005 başları) analizi15 Taraf devletlerin öncelikleri, elde edilebilen bilgiler ve Protokol’ün yorumlanmasına ilişkin başlangıçtaki anlayışları ortaya koymaktadır. 25 ile 100 sayfa arasındaki bu raporların tamamı baştan sona çocuğun cinsel istismarının son derece ciddi bir insan hakları sorunu olarak büyük tehlike arz ettiğini ve gerek devletler gerekse toplumlar arasında disiplinler arası bir işbirliğini gerektirdiğini saptıyordu. Bütün Taraf devletler ülkelerinde sorunun gerçekliğini kabul etmiyorlardı. Hepsi sorunla ilgili, belirli düzeyde bir taahhüt ortaya koyuyor ve bu konuda daha fazla çaba göstereceklerini ifade ediyorlardı. Aşağıdaki gözlemler ve ipuçları bu ilk raporların analizini temel almaktadır. Bu gözlemler bütün durumlarda geçerlilik taşımayabilir. Bazı örneklerde yalnızca HDK’larının ele alması gereken sorunlara işaret etmekle yetinilmiş olabilir. HDK’lar ulusal belgelerin hazırlanmasına katılabilecekleri gibi alternatif veya gölge raporlar da hazırlayabilirler. Taraf devletlerin talep edilen konulardaki resmi verileri için 2. eke bakılabilir. Ek 2, Çocuk Haklarına dair Sözleşme’ye dahil edilecek, çocuk satışı, fuhuşu ve pornografisi ile ilgili İhtiyari Protokol’ün 12. madde 1. fıkrası uyarınca Taraf devletlerce sunulan başlangıç raporları yönlendirici ilkeleri. Yasal Reform ve Uygulama Bekleneceği gibi, çocukların satılmaları, çocuk fuhuşu ve pornografisi alanındaki yasal düzeltmeler veya yeni yasal hükümlerin bütünü yalnızca birkaç yıllık geçmişe (özellikle Çocukların Ticari Cinsel Sömürüsüne karşı iki dünya kongresinden bugüne) sahip olduğundan, Taraf devletlerin raporlarında yasal mevzuata güçlü bir vurgu yapılmaktadır. Birçok hükümet ceza yasalarındaki boşlukları gidermek amacıyla yeni yasalar çıkarmış, diğerleri İhtiyari Protokolü, ulusal hukuka göre üstünlük taşıyacak şekilde kendi sistemlerine eklemişlerdir. Bütün raporlarda benzeri yasal konularda ayrıntılı bilgi bulanmaktadır. Ancak bu yasal araçların yerleştirilmesi ve uygulanmasına ilişkin raporlar zayıftır. En iyi örneklerde bile uygulama raporları, olgunun yaygınlığına ilişkin yüksek tahminlerle çelişen düşük vaka ve kovuşturma oranından söz etmektedir. Kovuşturmalara ek olarak, kurbanların lehine alınan (özel koruma önlemleri veya tazminat gibi) adli önlemlerin sayısı da sunulması gereken önemli veriler arasındadır. 15 12 Andorra, İzlanda, İtalya, Kazakistan, Norveç ve Fas Suçların nitelenmesi karmaşık bir boyut oluşturmaktadır. Bazı raporlarda vakaların raporlanması ve kovuşturma hakkında bol bilgi bulunmaktadır. Çoğunluğu, aile içi cinsel istismar dahil ırza tecavüzle ilgilidir. Cinsel istismar kurbanlarının resmi kayıtlı sayısı çok daha azdır. Sonuç olarak Taraf devletler, cinsel istismarla ilgili bazı suçların daha geniş kapsamların içinde yer alıp almadığını gösterecek biçimde verileri düzenlemelidir. Eğer durum buysa, Taraf devletler farklı suçların nitelikleri ve sınıflandırılmasındaki farkları açıklamalıdırlar. Benzer biçimde, çocuk pornografisiyle itham edilen ve kısıtlayıcı önlemlere tabi tutulan kişilerin sayısı hayli düşüktür. Denetlenen web sayfası ve sorgulanan şüpheli sayıları da Komiteye sunulmalı, bu sayede düşük sayıların hükümetin ataletinden mi işin karmaşıklığından mı kaynaklandığı görülebilmelidir. Her durumda, kurbanların ve saldırganların yaş, cinsiyet, sosyal statü ve milliyetlerine ilişkin verilerin varlığı Komite’nin tabloyu daha iyi görmesine ve hükümetin çabalarını değerlendirmeye yardımcı olacaktır. Son olarak, Taraf devletlerin çocuk pornografisi alanına giren malzemelerin bulundurulmasına hukuki yaklaşımları arasında tutarsızlık vardır. Kimi ülkelerde bunu yasaklayan açık hükümler varken, hükümlerin sertlik derecesi değişmektedir. Başka ülkeler ise mevzuatlarında konu içerilmediği için açık bir yasaklamaya gitmemişlerdir. Aynı zamanda aynı ülkeler çocukları her tür pornografiye maruz kalmaktan koruduklarını belirtmektedirler. Bu noktada çocukları pornografide kullanılmaktan korumak ile pornografiye maruz kalmaktan korumak arasında bir karışıklık olduğu anlaşılmaktadır. Yeni teknolojilerle çocuk pornografisi ve cinsel istismar da bir sorundur. İnternet kimi ülkelerde konuyla ilgili olarak ele alınırken, başkalarının gündemine girmemiş bulunmaktadır. İnternet yoluyla çocuk pornografisi kullanıcılarının soruşturulması, “geleneksel” (yazılı medya) çocuk pornografisi kullanıcılarının soruşturulmasına göre daha kolaydır. Çocuk pornografisi ve istismarında giderek daha fazla kullanılan cep telefonları da yasalara girmelidir. 13 Taraf devletler İhtiyari Protokol’le bağlantılı hükümlere göre geçmiş ve güncel cezai sorgu ve kovuşturmalar hakkında ayrıntılı bilgi iletmelidir. Vaka bilgisi vermeyen veya az veren ülkeler için Komite, hükümetlerden kovuşturma düzeyinin düşüklüğüne ilişkin getirilen açıklayıcı varsayım ve belgeleri isteyecektir. (olay sayısının düşüklüğü, fail, ve/veya kurbanların saptanmasındaki güçlükler, suç ağını hedefleme zorluğu, zihniyet, vs) Taraf devletler, konunun gerek yasal mevzuatlarında gerekse uygulamalarında tam olarak yerli yerine oturtulduğunu temin etmek üzere çocuk pornografisinin çeşitli boyutlarına duyarlılık göstermek zorundadırlar. Bu bağlamda çocukların pornografide kullanılmaktan korunmaları ile pornografiye maruz kalmaktan korunmalarını raporlarında ayırmalıdırlar. HDK’lar, ulusal düzeyde görüşleri alınırsa, taslak yazım aşamasında hükümetlere eksiklerini kapatma çağrısında bulunabilirler, veya bu eksikleri kendi raporlarıyla Komite’nin dikkatine sunarlar. Politika ve programlar İhtiyari Protokolle bağlantılı bütün politika ve programlar bazı bilgiler vermekle beraber, çoğunlukla müdahale/rehabilitasyondan ziyade önlemeye odaklanılmaktadır. “Önleme”nin anlamının ülkeden ülkeye değiştiği de kaydedilmelidir. Öte yandan sözcük yetişkinlerin çocukları istismarının önlenmesi olarak da yorumlanabilir. Bu yöndeki bir faaliyet geniş tabanlı bir biçimde (çocuk haklarının desteklenmesi, yasaklara ilişkin bilgilendirme kampanyaları vs) yapılabileceği gibi potansiyel istismarcıların belirlenmesi ve duyarlılık yoluyla ve kimlikleri saptanmış faillerin yeni suç işlemelerinin önlenmesiyle yürütülebilir. Öte yandan önlemeden çocukların ve toplumların sorunlar ve mevcut riskler (örneğin okullarda, tıp merkezlerinde vb) hakkında duyarlı kılınması veya kimi davranışlardan kaçınılması (örn. güvenli internet kullanımı) yoluyla, çocukların cinsel sömürü riskine karşı korunması da anlaşılabilir. Bazı devlet raporlarında önleme esas olarak korunmasız çocuklarla potansiyel istismarcılar arasındaki temasın önlenmesi olarak yorumlanmakta, her iki tarafın risk faktörleri hedeflenmemektedir. Bu tür politikalar kısa vadelidir ve genellikle çocuk haklarının ihlaline götürür. Müdahale/rehabilitasyon politika ve programları ise genellikle ülkede zor durumda bulunan bütün çocuklara sunulan temel hizmetleri kapsamakta ve cinsel istismar kurbanlarına verilen özel destek konusunda bir veri içermemektedir. Görevlilere yönelik eğitim programları, ailelerinden ayrı düşmüş veya kaçırılmış çocuklara yönelik müdahale ve işbirliği programları ile internetle bağlantılı programlar az sayıda istisnaları oluşturmaktadır. Sonuç olarak raporlar genellikle, programların hangi kurumlar eliyle, hangi kaynaklarla, ne kadar süre ile ve kaç kişi için vs uygulanacağına dair kesin bilgilerden yoksundur. Bu girişimlerin etkisinin değerlendirilmesi de genellikle eksik bırakılmaktadır. 14 Taraf devletler İhtiyari Protokol’le bağlantılı suçların gerek potansiyel kurbanları gerekse faillerine dönük önleme, müdahale ve sağlığına kavuşturma amaçlı spesifik politika ve programları raporlarında belirtmelidir. Raporlarda HDK inisiyatiflerinden söz edilebilir, ancak bu kapsamda bizzat devletin ne yaptığı da açıklıkla belirtilmelidir. Raporlar, merkezi veya yerel makamlarca yürütülen bütün programların finansmanı, değerlendirilmesi ve sürdürülebilirliği hakkında veri sunmalıdır. Kurban veya faillerle doğrudan ilişkiye geçen HDK’lar bu bilgileri ilgililerin tanıklıklarıyla tamamlamalı, programların etkisi ile ilgili yorumlar ve gözlemlenen eksikler de ele alınmalıdır. Tüm çocukların korunması ÇHS’nin amaçları açısından “yürürlükteki yasaya göre reşitlik yaşı daha az değilse, on sekiz yaşının altındaki herkes çocuktur”16 Bu tanım Protokol için de geçerlidir. Reşitlik yaşı ülkeden ülkeye değişim gösterir. Bu sınırın altındaki çocuklar cinsel müdahalelere karşı yasal olarak korunur. Bu sınırın üzeri için, raporlar, çocukların zorla veya belli bir bedel karşılığı cinsel aktivitelere karşı, kendilerinden küçük olan akranlarına oranla biraz daha az korunduğunu göstermektedir. Cezalar reşit olmuş çocukların cinsel istismarı halinde biraz daha az olmaktadır. Çocuğun yeteneklerinin gelişmesi ışığında kurbanın yaşına göre ceza ağırlığının farklılaşması anlaşılır bir durum olmakla birlikte, Devletlerin bu farklılıkları uygun biçimde raporlamaları ve orantısız tutarsızlıkları gidermeleri gerekir. İhtiyari Protokol’le ilgili suçlara uygulanan cezalar, reşitlik yaşının üstündeki çocuklar için, küçükler için olduğu gibi ayrıntılı ve açık olarak belirtilmelidir. Cezaların etkin uygulanmasıyla ilgili kesin bilgiler verilmelidir. Ek olarak zorlama unsuru içermeyen ve örgütlü nitelik arz etmeyen, reşit çocuklarla ilgili fuhuş ve pornografi durumunda, müşterinin de kovuşturmaya uğrayıp uğramayacağı çoğu ülkede belirsizdir. Çocukların istismar ve pornografiden korunmasının hükümetlerin görevi olduğu hatırlatılmalıdır. Koruma zorunluluğu varlığını sürdürüyorsa, çocuğun istismar edilmek için reşit sayılması tamamen geçersizdir. Çocuğun kendi isteğine rağmen korunması bir sorun olmakla beraber, istismarcıların eylemleri nedeniyle sorumlu tutulmaları gerekir. Çocuk kurban veya tanıkların sorgulanması veya yargılanmaları sırasında koruma hizmetleri açısından ayrım getiren yaş sınırları konmuştur. Çoğu örnekte yargılama sırasında bir sosyal hizmet danışmanı veya psikologun bulunması, yalnızca belli bir yaşa kadar (çocuğun kurban veya saldırgan olduğu durumlarda) zorunlu tutulmaktadır. 16 ÇHS, Madde 1: “Çocuğa uygulanabilecek olan kanuna göre daha erken yaşta reşit olma durumu hariç, onsekiz yaşına kadar her insan çocuk sayılır.” 15 Benzer biçimde bazı ülkelerde, tanıkların sözlü olarak sorgulanması kapsamında bir çocuğun dinlenmesinin mahkemede tekrarına, psikolojik açıdan zararlı olabileceğinden hareketle yalnızca (ister kurban ister saldırgan olsun) belli bir yaşa kadar izin verilmemektedir. Daha büyük çocuklar (genellikle 16 yaş üzeri) bu bağlamdaki çocuk koruma önlemlerinin dışında görülmektedir. Bu, reşitlik yaşıyla karar verilebilecek bir konu olamaz. Yasal koruma ağının dışına düşmenin getirdiği bir risk de çocuk evliliğidir. Raporların hiçbirinde bu konudan söz edilmemiştir. Bazı ülkeler kimi koşullarda 18 yaş altı evliliğe izin vermektedir. Taraf devletler, cinsel istismar vakalarında kurban veya saldırgan açısından, bunun cezai ehliyete erişmekle eşdeğer görülemeyeceğini açıklıkla ifade etmelidirler. Son olarak, hükümetlerin en korunmasız durumdaki çocuklarla ilgili olarak özel koruma mekanizmaları geliştirmeleri gerekir. Bu grupta kız çocukları, etnik azınlıklara ait çocuklar, özürlü çocuklar, silahlı çatışma içindeki çocuklar, mülteci ve evlerinden olmuş çocuklar, ıslah evlerine giren veya buralardan yeni çıkan çocuklar sayılabilir. Çocukların cinsel istismarına karşı yasa ve kurallar bütün çocuklara tam koruma sağlamalıdır. Cinsel açıdan yetişkin olmayan çocukları korumakta başarısız olan hükümetlerin bu konudaki bilgileri raporlarından sildikleri görülmektedir. HDK’lar bu konuyu uygun biçimde ele almalı ve Taraf devletlerin cinsel istismarın potansiyel kurbanları ve faillerinin cinsel yetişkinlikleri konusunda yanlış mesajlar göndermemelerini sağlamalıdırlar. Satılma, fuhuş ve pornografiye karşı en güç durumdaki çocuklara özel dikkat gösterilmelidir. Hükümetler İhtiyari Protokolle bağlantılı konuların önlenmesi ve yakından denetlenmesine ilişkin, güç durumdaki çocuklar lehine nasıl bir özel dikkat gösterdiklerini raporlarında belirtmelidirler. Kurbanların statüsü ve gördükleri muamele Çoğu ülkenin yasalarında, fuhuş kurbanı veya risk altındaki çocukların, suçlu sayılmamakla birlikte önleme veya koruma önlemleri adına kapalı kurumlara veya gözetim altına konulması yaygındır. Güç durumdaki çocukların korunaklı bir çevrede bulunma ihtiyacı çok önemlidir, ancak bu çocukların özgürlüklerinden yoksun bırakılmaları ÇHS madde 37, b paragrafının ihlalidir. Burada “Hiçbir çocuk yasadışı ya da keyfi biçimde özgürlüğünden yoksun bırakılmayacaktır” denmektedir. Kimi durumlarda aynı zamanda cinsel istismar kurbanı olan çocuğun ayrıca suç işlediği gerekçesiyle bu uygulama yasal olarak yapılır. Örneğin uyuşturucu kullanımı bu çocukların tutuklanma nedeni olabilir. Yine de, çocuğun ulusal yasalara göre aynı anda hem kurban hem suçlu olduğu durumda, sözü edilen uygulama “çocuğun yüksek yararı” genel ilkesine aykırıdır. 16 Bu tür önlemler, cinsel istismar kurbanı çocukların statüsü hakkında, çocukların, potansiyel istismarcıların, yasa uygulayıcı personelin, çocuk bakımı görevlilerinin ve genel olarak toplumun zihnini karıştıracak niteliktedir. Son olarak, yasayı ihlal eden çocuklara karşı devletin şiddet uygulaması birçok ülkede halen görülen bir sorundur; cinsel istismar kurbanı çocukların suçlu olarak algılanması ve muamele görmesi kaygı vericidir. Sonuç olarak hükümetler raporlarında kurbanların statüsü ve gördükleri muamele ile çocuk suçlular hakkındaki bilgileri birbirinden tamamen ayırmalıdır. Çocuk suçlular hakkındaki bilgi, yalnızca cinsel suç faili çocuklar veya Protokol’le ilgili diğer suçları işleyen reşit olmayan çocuklarla ilgili olabilir. Kurbanların korunmasına dönük bazı önlemler, özgürlüğe kısıtlama getirilmesini de içeriyorsa, Taraf Devlet bu önlemlerin yasal ve psiko-sosyal temellerini ve kurbanlara nasıl bir yarar sağladığını ayrıntılarıyla açıklayacaktır. Taraf devletler cinsel istismar kurbanlarına yönelik önleme ve rehabilitasyon programları kapsamında, özellikle zor içeren müdahaleler, kapalı kurumlarda bakım veya tedavi ve ülkesine göndermek üzere sınır dışı etme durumlarında, çocuğun yüksek yararı kavramını dikkate alacaklardır. Fiil işleyenlerin statüsü ve gördükleri muamele Cinsel saldırılara karşı yasalar bir ülkede yaygın olarak uygulansa bile, yasaların cinsel sömürü müşterilerini ne ölçüde kapsadığı açık değildir. Uygulamada cinsel sömürü suçlarıyla ilgili yasal hükümlerin esas olarak aracı/örgütleyicilere uygulandığı ve hükümetlerce rapor edilen olay sayısına denk bir uygulamanın da olmadığı görülür. Daha önce değindiğimiz gibi raporla, çocukların satılması, çocuk fuhuşu ve pornografisine giden zincirin “son kullanıcıları”nın yasal konumuna ilişkin net bir veri sunulmamaktadır. Saldırının türü, ülke ve kurbanın yaşı gibi değişkenlere bağlı olarak müşteriler de sömürü sürecinin (satış) başka bir unsuru veya özel bir unsuru (fiilin sömürü boyutundan ziyade saldırı boyutuyla, ya da her iki boyut açısından) gibi kovuşturmaya uğrayabilir, veya (bir aracı tarafından sunulan çocuk pornografisi veya fuhuşunun “yalnızca” alıcısı sayılarak) hiçbir biçimde kovuşturulmayabilir. Müşteriler kovuşturmaya uğradığında, yine Taraf devletlerin para veya hapis cezası dışında ne öngördükleri belirsizdir. Suçun tekrarının önlenmesi ve sağlığına kavuşturma açısından bu durum kaygı vericidir. Benzer biçimde, potansiyel suçlulara karşı çocukların cinsel istismarının engellenmesine dönük önlemlerden (okul programları yoluyla ergenlerin/genç erkeklerin cinsel 17 davranış sorumluluğu edinmeleri, askerlikte veya sağlık hizmetlerinin parçası olarak psiko-medikal destek verilmesi) söz edilmemektedir. Son olarak, çocukların evlat edinilmesine dönük yasadışı bir işleyiş ilkesel olarak cezalandırılırken, yasadışı alıcı/müşteri/çocuklarını evlatlık veren anne-babaların yaptırıma uğraması hiçbir yerde söz konusu değildir. Göçmen çocuğun ülkesine iadesi konusunda Protokol hayli sert bir tutum alır. Zira madde 3 kapsamında, suçların failinin iadesinin talep edilmesi doğrudan uygulanabilir. Ancak ilk raporlarda bu hükmün kullanımında tam bir boşluk görülmüştür. Çocukların satılmaları, çocuk fuhuşu ve pornografisi alanında ise mevcut devletler arası iade sözleşmelerinin uygulanması açısından bir yarıboşluk söz konusudur. HDK’lar hükümetlerin, örneğin terör suçlarındaki iade uygulamalarıyla karşılaştırarak benzeri bir önleyici eylemin uygulanmama nedenlerini sorgulamalıdırlar. Bu sonuç siyasi iradeyle mi, hükümetler arası işbirliğinin sınırlarıyla mı yoksa geçerli bir vaka olmamasıyla mı ilgilidir? Hükümetler raporlarında değişik “müşteri” türlerinin konumu ve gördükleri muameleye sistematik olarak yer vermeli ve ülke içi veya dışında bütün potansiyel istismarcılara daha çeşitlenmiş ve önleyici politikalar uygulanmasını temin etmelidirler.17 Katkıda bulunan etkenler Yoksulluk, madde ticareti ve bağımlılığının önemli rolünün ötesinde raporlar çocukların satılması, çocuk fuhuşu ve çocuk pornografisinin “arz yönü”ne ilişkin kesin faktörlerin analizi açısından zayıftır. Özellikle cinsel istismar ve daha ileri cinsel sömürü arasında, cinsel yönlendirme, damgalama ve sömürü arasında, tüketici gereksinim, alışkanlık ve trendleriyle sömürü arasındaki bağlar önem taşımaktadır. Aynı şekilde talep cephesinde de etkenlerin analizi tamamen eksiktir. Çocukların satılmasının, çocuk fahişeliğinin ve çocuk pornografisinin müşterisi kimdir? Çocukların fiziksel bütünlüğünün ihlal edilmesinin belli bir dereceye kadar kabul edilmesine zihniyet veya gelenekler katkıda bulunmakta mıdır? Toplumun cinsellik ve pornografiye yaklaşımı nedir? Taraf devletler İhtiyari Protokolün “çocukların satılması, çocuk fuhuşu ve çocuk pornografisinin ortadan kaldırılması, yetişkinlerin sorumsuz cinsel davranışları da dahil olmak üzere katkıda bulunan etkenleri de içeren bütünlüklü bir yaklaşımın benimsenmesi ile 17 18 Çocukların satılması, çocuk fahişeliği ve çocuk pornografisi hakkında İhtiyari Protokol, bent 7-8 kolaylaşacağını” ve “kamuoyu bilincini yükselterek tüketici talebini azaltacak çabaların” gerekliliğini saptayan 7-8. paragrafını hafife almamalıdırlar. Bir HDK Raporunun Hazırlanması Sözleşme’nin 45(a) maddesi uyarınca Çocuk Hakları Komitesi, Sözleşme’nin uygulanmasına ilişkin uzman önerileri almak amacıyla uzmanlaşmış kurumları, UNICEF’i ve “öteki yetkili kuruluşları” davet edebilir. “Öteki yetkili kuruluşlar” terimi hükümet dışı kuruluşları içermektedir. Bu Sözleşme HDK’lara uygulamayı denetleme rolü atfeden tek uluslararası insan hakları sözleşmesidir. Komite, özel bir ülkede Sözleşme’nin uygulanmasına ilişkin kapsamlı bir resim elde edebilmek amacıyla, HDK’ları sistemli biçimde, rapor ve belge sunma ve dokümantasyona önem verme konularında cesaretlendirmektedir. Komite uluslararası, bölgesel ve yerel örgütlerin yolladığı yazılı bilgileri memnuniyetle karşılamaktadır. Bilgi, tek tek HDK’lar veya HDK koalisyonlarınca sunulabilir. Protokol’de Sözleşme’nin 45. maddesine eşdeğer bir hüküm bulunmamaktadır; ancak Komitenin 40. oturumundan itibaren izlediği uygulama, Protokol’ün denetlenmesiyle ilgili olarak da HDK’lardan sistematik bilgi alınacağına işaret eder niteliktedir. İhtiyari Protokol’ün hükümleri gereği rapor verme zorunluluğu olan Taraf devletlerden farklı olarak HDK’lar yalnızca uzmanlık alanlarına (örneğin yalnızca çocuk pornografisi) odaklanmayı seçebilirler. Önceki bölümde belirtildiği gibi HDK’lar hükümet raporunu yorumlayabilir, tamamlayıcı yeni veriler sunabilir, ihbar boşlukları ve yanlış bilgilendirme söz konusu olduğunda önleyici tutum geliştirebilirler. Bu rapor, hükümet raporunun hazırlanması sırasında hükümetle işbirliği (Komite’nin önerisi bu yöndedir18) yoluyla ve/veya alternatif veya “gölge” bir rapor hazırlanarak yürütülebilir. HDK Grubu çocuklar için faaliyet yürüten HDK’ların ülke düzeyinde birlik oluşturmasına ve bu birliklerin gelişmesine destek olmaktadır. Böyle bir birlik, üyelerinin sahip olacağı uzmanlık bilgisi ve temsil edilen görüş açılarının çeşitliliği sayesinde ulusal düzeyde daha etkin bir denetimi mümkün kılar. Geniş tabanlı ve temsili bir ulusal koalisyon çocuklar için çalışan HDK’ları işbirliği ve eşgüdüme yöneltir. İdeal olan, üyelerin, ülkede varolan farklı hukuk alanlarını, coğrafi, etnik ve kültürel kökenleri temsil edebilmesidir. Kurban veya değil, çocukların bakış açısının dikkate alınması da eşit düzeyde önemlidir. İhtiyari Protokol uyarınca hazırlanan bir rapor çalışmasında geniş bir birlik oluşturmak güç olabilir, ama birkaç uzman HDK güçlerini birleştirebilir. Çocuk haklarını konu alan mevcut bir birlik de 18 Komite genel kurallarda, rapor hazırlığının “hükümet politikalarına halk katılımının ve kamuoyunun dikkatinin çekilmesinin teşviki ve kolaylaştırılması” açısından bir olanak olduğunu ifade etmektedir (ÇHS/C/57). Komite taraf Devletle HDK işbirliğine dair oturumda ve iş listesinde sistemli olarak konuyu sorgulamış ve bu yaklaşımın takipçisi olmuştur. 19 bazı üyelerini rapor hazırlanan bölgeye temsilci olarak yollayabilir. Hükümetlerin HDK’lar grubunca hazırlanmış bir rapora güvensizlik belirtmeleri zordur. Ek olarak, tek bir kapsamlı rapor olması ve örneğin yirmi örgütten yirmi ayrı rapor yerine yirmi örgütün tek bir belgesinin incelenmesi, zamana karşı yarışan Komite üyelerine de konuları kavrama olanağı verir. Komite, Sözleşme’nin uygulanmasıyla ilgili gelişme ve zorlukları ciddi ve bağımsız bir değerlendirmeden geçirebilmek için HDK’ların özgün, güvenilir ve objectif bilgi vermelerine ihtiyaç duymaktadır. HDK bilgilerinin değerlendirilmesi, güvenilirliğini koruması gereken denetleme sürecinin ana unsurudur. HDK’ların kendi pozisyonlarını ve bilgilerini, medya raporlarından veya raporda göndermede bulunulan kamuoyu görüşünden ayırt etmek için kaynak göstermeleri çok önemlidir. HDK’lar ayrıca, mümkünse, hükümet raporunda yer verilmeyen resmi verilerden de alıntı yapabilirler. Ancak kesinlikle bunları kendi verileriymiş gibi kullanmamalıdırlar. HDK’lar bilgiye ulaşamadıkları ve bazı noktalarda yorum yapamadıkları durumda, bunu kabullenmeli ve Komite’ye taraf Devletle diyalogu ilerletmeyi önermekle yetinmelidirler. Komite bu tür bir şeffaflığı takdirle karşılayacaktır. Yanıtları vermek kadar soruları sormak da önemlidir. HDK’lar açısından, durumun yasal, siyasal açılardan ve bilinçlendirme bakımından geliştirilmesi amacıyla ne yapılması gerektiğine dair önerilerde bulunmak son derece önemlidir. Önceki bölümlerde taraf Devlet raporlarında ele alınan konulara alternatif HDK raporunda da değinilmesinin sağlayacağı yarar üzerinde durulmuştu. Ek olarak, aşağıdaki “Uygulama Kontrol Listesi” HDK’ları, Komite’ye ellerindeki bilgileri sunmakta mümkün olduğunca daha kapsayıcı çalışma yürütmelerine olanak verecektir. 20 Genel uygulama önlemleri Çocukların satılmaları, çocuk fuhuşu ve pornografisi hakkında İhtiyari Protokol ile bağlantılı aşağıdaki genel uygulama önlemleri alındı mı? bütün yönetim kademelerinde sorumlu bölüm ve kuruluşlar (İhtiyari Protokol Adalet, İçişleri, , Çalışma, Eğitim, Sosyal Hizmetler ve Sağlık Bakanlıklarının alanına girmektedir) tanımlanması ve koordinasyonu çözüldü mü? İlgili hükümet dışı örgütler, sivil toplum tarafları tanımlandı mı? Bütün yasa, politika ve uygulamaların çocuklarla ilgili yasaları konu alan maddeyle uyumlu olduğunu denetleyen kapsamlı bir gözden geçirme yapıldı mı? Eksiksiz uygulama açısından aşağıdaki noktaları kapsayan bir strateji benimsendi mi? o ilerleme hedef ve göstergelerinin gerektiğinde tanımlanması o İlgili uluslararası standartlar o çocuk haklarına daha fazla yardımcı olan hükümlerin olumsuz etkilenmemesi o gerektiğinde uluslararası işbirliği (Bu tür önlemler Sözleşme’nin tam uygulanmasına dönük bütünlüklü bir hükümet stratejisinin parçası olabilir) Bütçe analizi yapıldı mı, gerekli kaynaklar tahsis edildi mi? Denetleme ve değerlendirme mekanizmaları geliştirildi mi? İhtiyari protokol uygulamalarının yetişkinlere ve çocuklara yaygın biçimde tanıtılması için ne yapıldı? (İhtiyari protokol uyarınca polis, sınır görevlileri, mahkeme çalışanları, sosyal hizmet uzmanları, evlat edindirme kurumlarının görevlileri ve sağlık personelinin eğitimi de dahil olmak üzere) Uygun eğitim ve bilinçlendirme çalışmaları olarak ne yapıldı? Çocuk Haklarına dair Sözleşme için Uygulama Elkitabı /Implementation Handbook for the Convention on the Rights of the Child, UNICEF, 2002 21 İhtiyari Protokolün uygulanmasına ilişkin spesifik konular Çocukların satılmasının bütün biçimleri –bir çocuğun bir kişi veya grup tarafından bir başkasına ve bir bedel karşılığında aktarılmasını temin eden işlemler- ulusal yasalara göre suç sayılan fiil midir? Bir çocuğu, o cinsel açıdan sömürmek, o kâr elde etmek amacıyla organlarını transfer etmek, o zorla çalıştırmak amaçlarıyla teklif etmek, teslim etmek veya kabul etmek suç sayılmakta mıdır? Bir çocuğun evlat edinilmesi için aracı rolüyle, uygunsuz bir onay vermek suç sayılmakta mıdır? Bir çocuğu fahişelik (çocuğu kazanç karşılığı cinsel faaliyetlerde kullanma) amacıyla teklif etmek, elde etmek, temin etmek veya sunmak suç sayılmakta mıdır? Çocuk pornografisi ürünlerini (hangi yoldan olursa olsun, belirleyici özelliği cinsel amaçlı bir betimleme olmak üzere, çocuğu gerçek fiille ya da benzeştirme yoluyla cinsel etkinlik içinde gösterme ya da çocuğun cinsel organlarını herhangi bir biçimde teşhir eden ürünler) bu amaçlardan herhangi birine dönük olarak üretmek, dağıtmak, yayınlamak, ithal ve ihraç etmek, teklif etmek, satmak veya sahip olmak suç sayılmakta mıdır? Bu fiillerin vahim niteliğini yansıtan uygun yaptırımlar söz konusu mudur? Bu fiillerle ilgili veya bu fiillerden türetilmiş eşyalara el konmasını öngören hükümler mevcut mudur? Bu fiillerin yapıldığı tesisleri kapatmaya dönük önlemler söz konusu mudur? Bu fiillerin her biçimde tanıtımı ve reklamı yasaklanmış mıdır? Yasal kurumlar (örneğin şirketler) bu suçlardan sorumlu tutulabilmekte midir? Bu suçlarla bağlantılı yerel ceza yasaları, aynı yasal mevzuat alanı içinde suç işleyen yabancı ülke vatandaşlarına da uygulanabilmekte midir? Bu suçlar, ilgili Devlet ve diğer ülkeler arasında imzalanan bütün sözleşme ve anlaşmalardaki suçluların iadesine neden oluşturan fiillerin kapsamına girmekte midir? Devlet söz konusu fiillerin işlenmesiyle ilgili soruşturma, kovuşturma, ilgili malzemeye el koyma konularında öteki ülkelere yardımcı olmak için her türlü önlemi almakta mıdır? Kurban çocuklara hakları ve sömürülmeleriyle ilgili cezai durumların ayrıntılı ve tam bilgisi verilmekte midir? Ceza adalet prosedürünün bütün aşamalarında, çocuk kurbanların savunmasız durumları tanınmakta ve çocukların yüksek yararı öncelikle dikkate alınmakta mıdır? Çocuk kurbanlarla çalışmakta olan kişilere özel eğitim, özel hukuki ve psikolojik bilgi verilmekte midir? Ceza adalet prosedürleri tanıklar olarak çocukların özel gereksinimlerine uyarlanmış mıdır? Çocuk kurbanlar yasal süreçlerde desteklenmekte midir? Çocuk kurbanların kişisel çıkarlarını etkileyecek işlemlerde çocukların görüş, gereksinim ve kaygıları araştırılmakta ve dikkate alınmakta mıdır? Çocuk kurbanların özel yaşamlarının gizliliği ceza adalet sistemince tam olarak korunmakta mıdır? Yasa çocuk kurbanların kimliklerinin herhangi bir biçimde açıklanmasını yasaklamakta mıdır? Çocuk kurbanlar ve ailelerinin veya tanıkların, tehdit ve misillemeye karşı gerektiğinde korunabilmesi için uygun hükümler var mıdır? Çocuk kurbanlara yardım eden kişilerin güvenliğini sağlamak için gerekli ve uygun hükümler mevcut mudur? Çocuk kurbanların bulunduğu davalarda ve tazminat durumunda gereksiz gecikmeler bertaraf edilmekte midir? Devlet, eğitim, öğretim, reklam gibi yollarla çocukları ve genel kamuoyunu çocukların satılmaları ve sömürülmelerinin zararlı etkilerine ve bu tür faaliyetlerinin nasıl önleneceğine ilişkin bilgilendirmekte midir? Bu bilgilerin hazırlanmasına çocuklar ortak edilmekte midir? Çocuk kurbanların toplumla yeniden tam olarak bütünleşmeleri ve tedavileri için yeterli önlem alınmakta mıdır? Çocuk kurbanlar, yasal olarak sorumlu kişilerden tazminat isteyebilmekte midir? Devlet, kendi adli egemenlik alanında veya uluslararası düzeyde, bu tür suçları önlemek, açığa çıkarmak ve cezalandırmak için çaba gösteren kurumlarla tam işbirliğine girmekte ve bunlara destek vermekte midir? Devlet, kendi adli egemenlik alanında veya uluslararası düzeyde, çocuk kurbanlara yardımcı olmak için çaba gösteren kurumlarla tam işbirliğine girmekte ve bunlara destek vermekte midir? Çocuk Haklarına dair Sözleşme için Uygulama Elkitabı /Implementation Handbook for the Convention on the Rights of the Child, UNICEF, 2002 22 6. Komite’nin oturum ve ön-oturumları Komite’nin yakın geçmişte ikiye ayrılması İhtiyari Protokol raporlarının baştan sona tartışılabilmesine imkan sağladı. Komite, 39. oturumunda iki İhtiyari Protokole bağlı olarak sunulan raporların değerlendirilmesinde izleyeceği yöntemi belirledi. Eğer bir Taraf Devlet, İhtiyari Protokol raporuyla periyodik ÇHS raporunu aynı sırada vermişse, bu belgeler toplantıya süre eklenmesi suretiyle aynı oturumda ele alınır. Devlet yalnızca İhtiyari Protokol raporunu sunmuşsa, olağan oturumda bir sözlü araştırma da yürütülür. Devlet aynı zamanda “Çocukların Silahlı Çatışmalarda Yer Almaları Konusundaki İhtiyari Protokol” için de raporunu sunmuşsa, iki rapor aynı oturumda birlikte ele alınabilir. 40. oturumda İhtiyari Protokol raporunun incelenmesi için, periyodik ÇHS incelemesine üç saatlik süre eklendi. Ancak sonuç olarak bu sürenin yalnızca yirmi dakikası sorular ve otuz dakikası da yanıtlar için kullanıldı. Bu durum, periyodik ÇHS raporunun önceki tartışmasından bir çok sorunun henüz yanıtlanmamış olmasından kaynaklanıyordu. Komite bu sakıncayı gidermek çabasındadır; ancak İhtiyari Protokol raporunun tek bir oturumda ele alınması daha titiz ve kapsamlı bir incelemeyi mümkün kılacaktır. Daha iyi bir inceleme yapabilmek ve gecikmeleri önleyebilmek için, HDK’lar hükümetlerini İhtiyari Protokol raporlarını mümkün olduğunca erken ve ÇHS periyodik raporlarından ayrı olarak vermeleri yönünde teşvik etmelidir. Komite İhtiyari Protokol raporlarının her birinin, HDK’larla birlikte ön-oturumlarda incelenmesi için üç saat ayırarak benzersiz bir uygulama yapmıştır. Ön-oturumlar Taraf Devletin incelemeye alınmasından üç ay önce (Komite’nin bir önceki toplantısının sonunda) gerçekleşmektedir. Ön-oturum çalışma grupları özel olarak, yani hükümet temsilcileri, medya veya dışarıdan gözlemci katılmaksızın toplanır. İlgili hükümetler-arası kurumlar (UNICEF, ILO, UNHCR, WHO, UNESCO) toplantıya davet edilir. Yalnızca önceden yazılı olarak bilgi sunmuş olan HDK’lar, Komite tarafından “ilgili” sayılır ve davet edilir. HDK’lar raporlarının kapak sayfasında açıkça çalışma grubu toplantısına katılmak istediklerini belirtmelidirler. Ne yazık ki, Komite yolculuk harcamaları için fon temin edememektedir. Ancak HDK Grubu bazı örneklerde, Komite’nin ön-oturum çalışma grubuna katılması için davet ettiği ulusal HDK’lar veya birliklerin bir temsilcisinin yolculuk ve diğer harcamaları için sınırlı bir finansman yaratabilmektedir. Komite’nin çalışma grubu oturumunda bir Taraf Devlet raporunu değerlendirmesi için sabit bir prosedür yoktur. Çalışma büyük ölçüde her bir raporun yeterliliği veya eksikliğine, ne 23 kadar güvenilir bilgi aktarabildiğine göre değişecektir. Oturum başkanı genellikle toplantıyı katılımcılara (ulusal HDK’lar için 10-15 dakikalık) giriş konuşması hakkı vererek başlatır. Giriş konuşmalarını Komite üyelerinin soruları izler. Katılımcılar soruları nasıl paylaşacaklarını bir ara vererek değerlendirdikten sonra yanıtlara geçilir. Yanıtlar İngilizce, Fransızca ve İspanyolca, talep edildiği takdirde Arapça, Rusça ve Çince yapılabilir. HDK ve BM temsilcilerinin bulunmaması halinde ön-oturum toplantısı iptal edilir. HDK’ların önceden bilgi göndermeleri ve davet edildiklerinde ön-oturuma katılmaları önemlidir. HDK’lar katılamamaları durumunda uluslararası HDK’lar veya BM ajanslarının (örneğin. UNICEF, UNHCR, ILO) ofisleri ile bağlantı kurarak bir katılımın sağlanmasını temin etmeleri ve böylece ön incelemenin iptali olasılığını bertaraf etmeleri önem taşımaktadır. Komite, İhtiyari Protokol raporları için “konu listesi” yerine “sorular” hazırlamaya karar vermiştir. Bu sorular, taraf Devletçe yazılı olarak yanıtlanmayacak, sözlü incelemeyi yönlendirmeye yarayacaktır. Yine de, ilgili taraflar açısından siyasi ve teknik gereklilikler, İhtiyari Protokol raporlarının incelenmesi ve ÇHS denetleme işlemi kadar önem taşır. 24 EKLER 1. Çocuk Haklarına dair Sözleşme, Çocukların Satılmaları, Çocuk Fuhuşu ve Çocuk Pornografisi hakkında İhtiyari Protokol 2. Taraf Devletlerce sunulan başlangıç raporlarına ilişkin yol gösterici ilkeler 25 Çocuk Haklarına dair Sözleşme Çocukların Satılmaları, Çocuk Fuhuşu ve Çocuk Pornografisi hakkında İhtiyari Protokol A/RES/54/263 sayılı ve 25 Mayıs 2000 tarihli Genel Kurul kararıyla benimsenerek imza ve onaya açılmıştır Yürürlük tarihi: 18 Ocak 2002 Bu Protokol’ün Tarafı olan Devletler, Çocuk Haklarına dair Sözleşme’nin amaçlarının daha ileri düzeyde gerçekleştirilmesi ve Sözleşme hükümlerinin, özellikle de 1., 11., 21., 32., 33., 34., 35. ve 36. maddelerinin uygulanması açısından, Taraf Devletlerin çocukların satış, fuhuş ve pornografiden korunmalarını güvence altına almak üzere benimsemeleri gereken önlemleri artırmalarının uygun olacağı düşüncesiyle, Ayrıca Çocuk Haklarına dair Sözleşme’nin çocuğun ekonomik sömürüden; eğitimi açısından zararlı olan veya eğitimini engelleyen ya da sağlığına; fiziksel, zihinsel, manevi, ahlaki ya da sosyal gelişmesine zarar verebilecek işlerden korunma hakkı tanıdığını dikkate alarak, Çocukların alınıp satılma, fuhuş ve pornografi amaçlarıyla uluslararası planda kaçırılmaları olaylarının önemli ölçüde yaygınlaştığı gerçeğinden duydukları derin endişelerle, Çocukların satılmalarını, çocuk fuhuşu ve pornografisini doğrudan doğruya yaygınlaştıran ve çocukların özellikle maruz kaldıkları bir fiil olarak seks turizminin yaygın biçimde sürmekte oluşundan duyduğu kaygılarla, Kız çocuklar dahil olmak üzere bu konularda savunmasız bir dizi çocuk kesiminin cinsel sömürüye maruz kalma riskinin daha fazla olduğunu ve kız çocukların cinsel sömürünün ağırlıklı mağdurları olduğu gerçeğini dikkate alarak, Gerek Internet’te gerekse yeni gelişen diğer teknolojilerde çocuk pornografisinin giderek yaygınlaşmasından duyduğu kaygılarla, Internet’te Çocuk Pornografisine Karşı Mücadele Konferansı’na (Viyana, 1999) ve özellikle bu Konferans’ın çocuk pornografisi kapsamına giren üretim, dağıtım, ihraç, aktarım, ithal, bilinçli olarak yanında bulundurma ve reklam gibi işlemlerin tüm dünyada suç sayılmasına ilişkin kararı ile bu konuda Hükümetlerin ve internet sanayinin daha yakın 26 bir işbirliği ve ortaklık içine girmelerinin önemine ilişkin vurgularına atıfta bulunarak, Çocukların satılmalarının, çocuk fuhuşunun ve pornografisinin ortadan kaldırılmasının, bu tür işlere katkıda bulunan etmenleri, bu arada azgelişmişliği, yoksulluğu, ekonomik eşitsizlikleri, sosyoekonomik yapıdaki adaletsizlikleri, görevlerini yerine getiremeyen aileleri, eğitimsizliği, kırdan kente göçü, toplumsal cinsiyet ayrımcılığını, yetişkinlerin sorumsuz cinsel davranışlarını, zararlı geleneksel uygulamaları, silahlı çatışmaları ve çocuk kaçakçılığını ele alan bütüncül bir yaklaşımla daha kolaylaşacağına inanarak, Çocukların satılmalarına, çocuk fuhuşuna ve pornografisine yönelik talebin azaltılması amacıyla kamuoyunu duyarlılaştırma çabalarına gerek olduğuna, bu alanda bütün tarafların küresel ortaklığının geliştirilmesinin önem taşıdığına ve ulusal ölçekte yasaların gerektiği gibi uygulanmasının zorunlu olduğuna inanarak, Uluslararası Evlat Edinmede Çocukların Korunması ve İşbirliği Hakkında Lahey Sözleşmesi; Çocuk İstismarının Medeni Hukuku İlgilendiren Yönleriyle İlgili Lahey Sözleşmesi; Ana-babaların Sorumluluklarıyla İlgili Yargı, Uygulanan Yasalar, İnfaz ve İşbirliği ile Çocukların Korunmalarına Yönelik Önlemlerle İlgili Lahey Sözleşmesi ve En Kötü Biçimlerdeki Çocuk İşçiliğinin Yasaklanması ve Ortadan Kaldırılmasına İlişkin 182 Sayılı ILO Acil Eylem Sözleşmesi dahil olmak üzere çocukların korunmalarıyla ilgili uluslararası hukuki belgelerde yer alan hükümleri dikkate alarak, Çocuk Haklarına dair Sözleşme’nin, çocuğun haklarının korunmasına ve geliştirilmesine yönelik yaygın kararlılığın bir ifadesi olacak biçimde sağladığı belirgin destekten cesaret alarak, Çocukların satılmalarının, Çocuk Fuhuşunun ve Çocuk Pornografisinin Önlenmesi Eylem Programı’nın, Çocukların Ticari Amaçlı Cinsel Sömürüsüne Karşı 1996 Stockholm Kongresi Bildirgesi ve Eylem Planı’nın ve ilgili diğer uluslararası organların konuya ilişkin diğer kararlarını ve tavsiyelerini tanıyarak, Her halkın çocukların korunması ve uyumlu gelişmelerinin sağlanması açısından sahip oldukları kendi geleneklerinin ve kültürel değerlerinin önemini de gözeterek, Aşağıdaki hususlarda anlaşmaya varmışlardır: Madde 1 Taraf Devletler, çocukların satılmasını, çocuk fuhuşunu ve çocuk pornografisini bu Protokol’de yer aldığı biçimde yasaklayacaklardır. 27 Madde 2 Bu Protokol’ün amaçları açısından (a) Çocuk satışı, çocuğun bir kişi ya da grup tarafından, maddi ya da başka bir yarar karşılığı bir başkasına verildiği herhangi bir fiil ya da işlem anlamına gelir. (b) Çocuk fuhuşu, çocuğun maddi ya da başka bir yarar karşılığı cinsel etkinliklerde kullanılması anlamına gelir. (c) Çocuk pornografisi, hangi yoldan olursa olsun, belirleyici özelliği cinsel amaçlı bir betimleme olmak üzere, çocuğu gerçek fiille ya da benzeştirme yoluyla cinsel etkinlik içinde gösterme ya da çocuğun cinsel organlarını herhangi bir biçimde teşhir anlamına gelir. Madde 3 1. Taraf Devletlerin her biri, asgari bir zorunluluk olarak, aşağıda belirtilen fiillerin ve etkinliklerin, bu fiil ve etkinliklerin ülke içinde ya da dışında, bireysel olarak ya da organize biçimde gerçekleştirilsin, ceza yasası kapsamında yer almasını sağlayacaktır: (a) Madde 2(a)’da tanımlandığı biçimiyle çocuk satışı bağlamında: (i) Bir çocuğun aşağıdaki amaçlara yönelik olarak hangi biçim ve yoldan olursa olsun teklifi, teslimi ve kabulü: a. Çocuğun cinsel sömürüsü; b. Çocuğun organlarının kâr amacıyla başkalarına aktarımı; c. Çocuğun zorla çalıştırılması; (ii) Evlat edinmeyle ilgili geçerli uluslararası belgelere aykırı olarak, bir çocuğun evlat edinilebilmesi için aracı olarak uygunsuz yollardan onay sağlanması; (b) Madde 2(b)’de tanımlandığı biçimiyle bir çocuğu fuhuş amacıyla teklif etme, elde etme, temin etme ya da sağlama; ve (c) Madde 2(c)’de tanımlandığı biçimiyle çocuk pornografisinin yukarıdaki amaçlara yönelik olarak üretilmesi, dağıtılması, yayılması, ithali, ihracı, teklifi, satışı ya da bulundurulması. 28 2. Taraf Devlet’in ulusal yasalarındaki hükümlere tabi olmak üzere ilgili yaptırımlar, bu tür fiillerin herhangi birine yönelik teşebbüsler ve yine bu fiillerde suç ortaklığı ve yer alma durumları için de geçerli olacaktır. 3. Taraf Devletlerden her biri bu tür fiillere, ağır niteliklerini de gözeterek, uygun cezalar getirecektir. 4. Taraf Devletlerden her biri, kendi ulusal yasalarının hükümlerine tabi olmak üzere ve gerekli olduğu durumlarda, bu maddenin 1. paragrafında belirtilen ihlallerde tüzel kişilerin sorumlu tutulabilmelerini sağlayacak önlemleri alacaktır. Taraf Devlet’in benimsediği hukuk ilkeleri açısından tüzel kişilerin bu sorumlulukları cezai, hukuki ya da idari olabilir. 5. Taraf Devletler, evlat edinme işlemlerinde yer alan bütün kişilerin, bu alanda geçerli uluslararası hukuki belgelere uygun davranmalarını sağlamak için gerekli bütün hukuki ve idari önlemleri alacaklardır. Madde 4 1. Taraf Devletlerden her biri, yukarıdaki madde 3.1 kapsamına giren ihlallerin kendi topraklarında, kendisine kayıtlı gemi ya da uçakta ortaya çıkması halinde, bu ihlaller üzerinde yargı yetkisini kullanmak için gerekli önlemleri alacaktır. 2. Taraf Devletlerden her biri, madde 3.1’de belirtilen ihlâllerin aşağıdaki durumlarda gerçekleşmesi halinde bu ihlâller üzerinde yargı yetkisini kullanmak üzere gerekli önlemleri alabilir: (a) İhlalle suçlananın o Devlet’in vatandaşı olduğu veya topraklarında ikamet ettiği durumlar; (b) Mağdurun o Devlet’in vatandaşı olduğu durumlar. 3. Taraf Devletlerden her biri, ihlalle suçlanan kişi kendi topraklarında bulunduğu ve ihlâlin kendi vatandaşlarından biri tarafından gerçekleştirildiği gerekçesiyle bu kişinin bir başka Taraf Devlet’e suçluların iadesi çerçevesinde gönderilmediği durumlarda, söz konusu ihlaller üzerinde yargı yetkisini kullanmak için gerekli önlemleri alacaktır. 4. Bu Protokol, iç hukuka göre uygulanan cezaî herhangi bir yargı yetkisini dışlamaz. Madde 5 29 1. Madde 3.1’de tarif edilen ihlaller, Taraf Devletler arasında suçluların iadesi ile ilgili herhangi bir anlaşma çerçevesinde suçluların iadesini mümkün kılan ihlaller olarak değerlendirilecek, ayrıca suçluların iadesi konusunda aralarında daha sonra akdedilecek diğer bütün antlaşmalarda da yine bu nitelikteki ihlaller olarak ele alınacaktır. 2. Suçluların iadesini bu konuda bir anlaşmanın bulunması koşuluna bağlı gören herhangi bir Taraf Devlet, aralarında bu konuda bir anlaşma bulunmayan bir başka Taraf Devlet’ten suçlunun iadesi yönünde bir talebe muhatap olursa, bu Protokol’ü, belirtilen ihlallerde suçlu iadesinin hukuki temeli olarak ele alabilir. Suçlu iadesi, kendisine bu yönde talepte bulunulan Devletin belirleyeceği koşullara tabi olacaktır. 3. Suçluların iadesini bu yönde bir anlaşmanın varlığına bağlı kılmayan Taraf Devletler, kendisinden talepte bulunulan Devletin belirleyeceği koşullara tabi olmak üzere, bu Protokol’de belirtilen ihlalleri kendi aralarında suçlu iadesini mümkün kılan ihlaller olarak değerlendireceklerdir. 4. Taraf Devletler arasındaki suçlu iadesi açısından bu tür ihlaller, yalnızca fiilen ortaya çıktığı yerde değil, aynı zamanda madde 4 uyarınca bu alanda yargı yetkisi oluşturması istenen Devletlerde de gerçekleşmiş ihlaller sayılacaktır. 5. Madde 3.1’de tanımlanan bir ihlale ilişkin suçlu iadesi talebi yapılmışsa ve bu talebe muhatap olan Devlet ihlali yapan kişinin vatandaşlığı nedeniyle bu iadeyi gerçekleştirmezse veya gerçekleştirmeyecekse, konunun kovuşturma amacıyla yetkili mercilere sevki için gerekli önlemleri alacaktır. Madde 6 1. Taraf Devletler, kovuşturma için gerekli kanıtların ortaya çıkartılması dahil olmak üzere, madde 3.1’de yer alan ihlallerle ilgili soruşturmalarda, cezai kovuşturmalarda ya da suçlu iadelerinde birbirlerine mümkün olan azami yardımı yapacaklardır. 2. Taraflar, bu maddenin yukarıdaki 1. paragrafı altındaki yükümlülüklerini, aralarında mevcut karşılıklı hukuki yardım antlaşmaları ya da diğer düzenlemeler uyarınca yerine getireceklerdir. Bu tür antlaşma ya da düzenlemelerin olmadığı durumlarda ise Taraf Devletler birbirlerine kendi ulusal yasaları çerçevesinde yardımcı olacaklardır. 30 Madde 7 Taraf Devletler, kendi ulusal yasalarına tabi olmak kaydıyla: (a) Aşağıda belirtilenlere el konulmasını ve bunların müsaderesini sağlayacak önlemleri alacaklardır: (i) Bu Protokol çerçevesinde tanımlanan ihlallere doğrudan yönelik olan ya da bu ihlallere zemin Bu hazırlayan materyaller, tür varlıklar ihlallerden ve diğer sağlanan araçlar; kazançlar; (b) Yukarıdaki paragraf (i)’de belirtilen materyal, varlık, araç ve kazançlara el konması ve müsaderesi için bir başka Taraf Devlet’ten gelecek talepleri yerine getireceklerdir; (c) Bu tür ihlallerin gerçekleştirilmesi için kullanılan tesislerin geçici ya da sürekli biçimde kapatılmasını amaçlayan önlemler alacaklardır. Madde 8 1. Taraf Devletler, bu Protokol çerçevesinde yasaklanan uygulamaların çocuk mağdurlarının haklarını ve yararlarını cezai kovuşturma sürecinin bütün aşamalarında korumak için gerekli önlemleri özellikle aşağıdaki yollardan alacaklardır: (a) Çocuk mağdurların olumsuz etkilere açık yanlarının göz önüne alınması; bu konumdaki çocukların tanık olarak özel gereksinimleri dahil gereksinimlerinin gözetilmesi için mevcut prosedürlerin uyarlanması; (b) Çocuk mağdurların, ilgili kovuşturma sürecindeki hakları ve rolleri; kovuşturma sürecinin kapsamı, zamanlaması, ilerlemesi ve sonuçları konusunda bilgilendirilmeleri; (c) Çocuk mağdurların görüşlerinin, gereksinimlerinin ve duyarlılıklarının, kişisel yararları söz konusu olduğu durumlarda, ulusal yasalarda yer alan usullere uygun biçimde dile getirilmesine imkan tanınması; (d) Hukuki süreç boyunca çocuk mağdurlara gerekli destek hizmetlerinin sağlanması; (e) Çocuk mağdurların özel yaşamlarının ve kimliklerinin gerektiği biçimde korunması; çocuk mağdurların kimliklerinin bilinmesine yol açabilecek sakıncalı bilgilerin yaygınlaşmasına karşı ulusal yasalar çerçevesinde gerekli önlemlerin alınması; 31 (f) Gerektiği durumlarda çocukların, ailelerinin ve tanıkların tehdit ve misillemelere karşı korunmaları; (g) Davaların sonuçlandırılmasında, kararların tebliğinde ve çocuk mağdurlara tazminat ödenmesinde gereksiz gecikmelerden kaçınılması. 2. Taraf Devletler, mağdurun gerçek yaşına ilişkin belirsizliğin, mağdurun yaşının belirlenmesine ilişkin araştırmalar dahil olmak üzere cezai soruşturma sürecinin başlatılmasını engellememesini sağlayacaklardır. 3. Taraf Devletler, bu Protokol’de belirtilen fiillerin mağduru olan çocuklara ceza hukuku çerçevesinde gösterilecek davranışların çocuğun yüksek yararını birincil derecede gözetmesini sağlayacaklardır. 4. Taraf Devletler, bu Protokol ile yasaklanan fiillerin çocuk mağdurlarıyla ilgili işlerde görev yapanların, özellikle hukuk ve psikoloji alanlarındaki eğitim olmak üzere, gerekli eğitimden geçmeleri için önlemler alacaklardır. 5. Taraf Devletler, gerektiği durumlarda, bu tür ihlallere karşı mücadele eden, bu tür ihlallerin mağduru olan çocukların korunmaları ve rehabilitasyonu için çalışan kişilerin ve/veya kuruluşların güvenliğini sağlayacak önlemleri alacaklardır. 6. Bu maddedeki herhangi bir husus, suçlama altında olanların adil ve tarafsız biçimde yargılanma haklarıyla çelişmez ve bu hakkı dışlamaz. Madde 9 1. Taraf Devletler, bu Protokol’de tanımlanan ihlâllerin önlenmesi amacıyla yasalar, idari önlemler, sosyal politikalar ve programlar geliştirecekler, var olanları güçlendirecekler, uygulayacaklar ve yaygınlaştıracaklardır. Söz konusu ihlaller karşısında savunmasız ve güç durumda olan çocuklara özel bir dikkat gösterilecektir. 2. Taraf Devletler, bu Protokol’de tanımlanan ihlallerin zararlı sonuçlarına ve bu tür ihlalleri önleyecek girişimlere ilişkin bilgilendirme ve eğitim yoluyla çocuklar dahil olmak üzere genel kamu oyunda bu konuya ilişkin bilinç ve duyarlılık oluşmasını sağlayacaklardır. Taraf Devletler, bu madde altındaki yükümlülüklerini yerine getirirken, başta çocuklar ve çocuk 32 mağdurlar olmak üzere genel olarak toplumun söz konusu bilgilendirme ve eğitim çalışmalarına uluslararası düzeyde olanlar dahil katılmasını teşvik edecektir. 3. Taraf Devletler, bu tür ihlallerin mağduru olan kişilerin toplumla tam anlamda yeniden bütünleşmeleri, fiziksel ve psikolojik anlamda iyileşmeleri dahil, kendilerine gerekli yardımı sağlamak üzere bütün önlemleri alacaklardır. 4. Taraf Devletler, bu Protokol’de tanımlanan ihlallerin bütün çocuk mağdurlarının, ortaya çıkan durumdan yasal olarak sorumlu bulunanlardan ayrım gözetmeksizin tazminat talep edebilmelerini sağlayacaklardır. 5. Taraf Devletler, bu Protokol’de tanımlanan ihlalleri içeren tanıtıcı materyallerin üretilmesini ve dağıtılmasını etkili biçimde önlemek üzere gerekli bütün önlemleri alacaklardır. Madde 10 1. Taraf Devletler, çocuk satışı, çocuk fuhuşu, çocuk pornografisi ve çocuklara yönelik seks turizmi gibi fiillerin ve bu fillerin gerçekleşmesinden sorumlu kişilerin araştırılması, kovuşturulması ve cezalandırılması ve söz konusu fiillerin önlenmesi alanındaki uluslararası işbirliğini çok taraflı, bölgesel ve iki taraflı anlaşmalarla sağlamak üzere gerekli bütün önlemleri alacaklardır. Taraf Devletler, ayrıca, kendi yetkili mercileri, ulusal ve uluslararası hükümet dışı kuruluşlar ve uluslararası kuruluşlar arasındaki uluslararası işbirliğini ve eşgüdümü de geliştireceklerdir. 2. Taraf Devletler, çocuk mağdurların fiziksel ve psikolojik tedavileri, toplumla yeniden bütünleşmeleri ve ülkelerine iade edilmeleri konusunda karşılıklı olarak yardımlaşacaklar ve bu alandaki uluslararası işbirliğini geliştireceklerdir. 3. Taraf Devletler, çocukları alınıp satılma, fuhuş, pornografi ve seks turizmi gibi fiillere açık kılan, örneğin yoksulluk ve azgelişmişlik gibi temel nedenlerin ele alınabilmesi için gerekli uluslararası işbirliğini geliştireceklerdir. 4. Bunu yapabilecek durumda olan Taraf Devletler, halen mevcut çok taraflı, bölgesel, iki taraflı ya da diğer programlar aracılığıyla bu alanda mali, teknik ve diğer yardımlarda bulunacaklardır. Madde 11 Bu Protokol’de yer alan hiçbir konu; 33 (a) Taraf Devlet’in yasalarında; ya da (b) belirli bir Devlet’te geçerli olan uluslararası yasalarda yer alıp çocuk haklarının geliştirilmesi açısından daha elverişli nitelik taşıyan hükümleri etkilemeyecektir. Madde 12 1. Taraf Devletlerden her biri, bu Protokol’ün kendisi için yürürlüğe girdiği tarihten itibaren iki yıl içinde, Protokol’de yer alan hükümlerin yaşama geçirilmesi için alınan önlemler konusunda kapsamlı bilgiler veren bir raporu Çocuk Hakları Komitesi’ne sunacaktır. 2. Sözü edilen bu kapsamlı raporun sunulmasının ardından, Taraf Devletlerden her biri, Sözleşme’nin 44. maddesi uyarınca Çocuk Hakları Komitesi’ne sunacakları raporlarda Protokol’ün uygulanmasına ilişkin diğer bilgileri verecektir. Protokol’ün diğer Taraf Devletleri her beş yılda bir rapor vereceklerdir. 3. Çocuk Hakları Komitesi, bu Protokol’ün uygulanmasına ilişkin olarak Taraf Devletlerden ek bilgi talep edebilir. Madde 13 1. Bu Protokol, Sözleşme’ye taraf olan ya da Sözleşme’yi imzalayan herhangi bir Devlet’in imzasına açıktır. 2. Bu Protokol, Sözleşme’ye taraf olan ya da Sözleşme’yi imzalayan herhangi bir Devlet’in onayına ya da kabulüne açıktır. Protokol’ün onayına ya da kabulüne ilişkin belgelerin Birleşmiş Milletler Genel Sekreteri’ne iletilmesi gerekir. Madde 14 1. Bu Protokol, onuncu onay ya da kabul belgesinin tesliminden üç ay sonra yürürlüğe girer. 2. Bu Protokol’ü onaylayan ya da Protokol yürürlüğe girdikten sonra kabul eden her Devlet için, Protokol, bu Devlet’in kendi onay ya da kabul belgesinin tesliminden bir ay sonra yürürlüğe girer. Madde 15 34 1. Herhangi bir Taraf Devlet, Birleşmiş Milletler Genel Sekreteri’ne herhangi bir zaman yazılı bildirimde bulunarak bu Protokol’den çekilebilir. Bunun üzerine Genel Sekreter durumu, Sözleşme’yi onaylayan ya da kabul eden bütün Devletlere bildirir. Protokol’den geri çekilme, ilgili bildirimin Birleşmiş Milletler Genel Sekreteri tarafından alınmasından bir yıl sonra geçerlilik kazanır. 2. Protokol’den geri çekilme, Taraf Devlet’i, geri çekilme işleminin geçerlilik kazanmasından önce ortaya çıkan herhangi bir duruma ilişkin olarak bu Protokol uyarınca üstlenmiş bulunduğu yükümlülüklerden kurtarmaz. Ayrıca, böyle bir geri çekilme, geri çekilme işleminin geçerlilik kazanmasından önce Komite’nin gündemine alıp görüştüğü herhangi bir konuya ilişkin görüşmelerin sürmesini engellemez. Madde 16 1. Taraf Devletlerden herhangi biri, Protokol’de değişiklik önerip bu önerisini Birleşmiş Milletler Genel Sekreteri’ne iletebilir. Genel Sekreter bunun üzerine değişiklik önerisini diğer Taraf Devletlere ileterek, önerinin görüşülüp oylanması için bir Taraf Devletler Konferansı toplanmasını uygun görüp görmediklerini sorar. Taraf Devletlere bu konuda bilgi verilmesinin ardından dört ay içinde Taraf Devletlerden en az üçte birinin böyle bir Konferans’ı uygun bulması halinde, Genel Sekreter Konferans’ı Birleşmiş Milletler himayesinde toplar. Toplanan Konferans’ta hazır bulunan ve oy veren Taraf Devletlerin çoğunluğunun benimsediği değişiklik önerileri onay için Genel Kurul’a sunulur. 2. Bu maddenin 1. paragrafına uygun olarak kabul edilen herhangi bir değişiklik önerisi, Birleşmiş Milletler Genel Kurulu tarafından onaylanıp Taraf Devletlerin üçte iki çoğunluğu tarafından kabul edildikten sonra yürürlüğe girer. Herhangi bir değişiklik yürürlüğe girdiğinde, bu değişikliği kabul eden Taraf Devletler için bağlayıcılık kazanır; diğer Taraf Devletler içinse, kabul ettikleri bu Protokol’ün ve daha önceki değişikliklerin bağlayıcılığı devam eder. Madde 17 1. Bu Protokol’ün her biri asıl sayılan Arapça, Çince, İngilizce, Fransızca, Rusça ve İspanyolca metinleri Birleşmiş Milletlerin arşivlerinde muhafaza edilecektir. 2. Birleşmiş Milletler Genel Sekreteri, bu Protokol’ün onaylanmış kopyalarını, Sözleşme’ye taraf olan ve Sözleşme’yi imzalayan Devletlere gönderecektir. 35 12. madde 1. paragrafı uyarınca Taraf devletlerce sunulan başlangıç raporlarına ilişkin Yol Gösterici İlkeler Çocuk Haklarına dair Sözleşme, Çocukların Satılmaları, Çocuk Fuhşu ve Çocuk Pornografisi hakkında İhtiyari Protokol 04/04/2002 CRC/OP/SA/1. (Temel Referans Belgesi) Komite tarafından 1 Şubat 2002 tarihinde 777 sayılı toplantıda (yirmi dokuzuncu oturum) kabul edilmiştir I. Giriş 1. İhtiyari Protokol 12. madde 1. paragrafına göre her Taraf Devlet, Protokolün kendisi açısından yürürlüğe girmesini izleyen iki yıl içinde Çocuk Hakları Komitesine Protokol hükümlerini uygulamak üzere ne tür önlemler aldığına ilişkin kapsamlı bir rapor iletecektir. Daha sonra Protokol 12. madde 1. paragrafı uyarınca Taraf devletler, Sözleşmenin madde 44 1(b) paragrafı gereği Komite’ye sundukları raporlara, Protokol uygulamalarıyla ilgili bilgileri de ekleyeceklerdir. İhtiyari Protokole taraf olup Sözleşmeye taraf olmayan devletler beş yılda bir rapor sunar. 2. Komite, İhtiyari Protokolün madde 12, 3. paragrafı ışığında, protokolün uygulanması hakkında Taraf Devletlerden daha fazla bilgi talep edebilir. 3. Raporlar şu konularda bilgi içermelidir: (a) İhtiyari Protokolün ulusal yasal mevzuat açısından hukuki konumu ve bu mevzuat açısından uygulanabilirliği; (b) Taraf Devletin mümkün olduğunda İhtiyari Protokole konan rezervleri geri çekmeye yönelik niyeti; (c) İhtiyari Protokolün uygulanmasından sorumlu hükümet daire ve kuruluşları, bunların yerel ve bölgesel makamlar, sivil toplum, iş dünyası, medya vb ile ilişkileri; 36 (d) İhtiyari Protokolün hükümleri hakkında anne-baba ve çocuklar dahil kamuoyu geneline, her tür uygun araç, eğitim ve öğretim yollarını kullanarak bilgi yayılması; (e) Protokolün yayılması ve çocuklarla ilgili olarak çalışmakta olan profesyonellere ve diğer ilgili gruplara (göçmenlik bürosu çalışanları, yasa uygulayıcılar, sosyal hizmet uzmanları, vb) uygun eğitimler verilmesi; (f) Protokolün uygulanmasının periyodik olarak değerlendirilmesinde kullanılan mekanizma ve prosedürler, bu konuda belli başlı sorunlar. 4. Komite’ye raporlarında, Taraf devletler, İhtiyari Protokol uygulamasında, Çocuk Haklarına dair Sözleşme’nin ayrımcılık yapılmaması, çocuğun yüksek yararı, yaşama hakkı, yaşama ve gelişme hakkı, çocuğun görüşlerine saygı gibi genel ilkeleriyle nasıl bir uyum sağlandığını belirtmelidirler. Taraf devletler ayrıca, Protokol uygulamasının, Sözleşme hükümlerinin uygulanmasına (özellikle 1, 11, 21, 32, 33, 34, 35 ve 36. maddeler açısından) nasıl ve ne ölçüde katkı sağladığını açıklamalıdır. (bkz. İhtiyari Protokolün başlangıç bölümü). Ayrıca raporun hazırlanma süreci de, hükümet ve hükümet dışı kuruluş ve birimlerin yazım ve yayımlanmaya katkıları da dahil olmak üzere anlatılmalıdır. 5. Ayrıca, bu Yol Gösterici İlkelerin ele aldığı alanlarla ilgili olarak, Komite, Taraf devletleri: (a) İhtiyari Protokolde ortaya konan hakların hayata geçirilmesinde kaydedilen ilerlemeye ilişkin bilgi vermeye; (b) Protokolün gereği olan yükümlülüklerin yerine getirilme derecesini etkileyen faktörler ve –varsagüçlüklerin analizini yapmaya ; (c) Taraf Devletin İhtiyari Protokol ile ilgili çeşitli faaliyetlerine tahsis edilen bütçe hakkında bilgi vermeye; (d) Ayrıntılı veri aktarmaya; ve (e) Yasal, idari ve diğer ilgili metinler ile adli kararlar ve ilgili araştırmaların kopyalarını eklemeye davet etmektedir. II. Çocukların Satılmaları, Çocuk Fuhuşu ve Pornografisinin Yasaklanması 37 6. İhtiyari Protokolün 3. madde 1. paragrafında sıralanan eylem ve faaliyetleri kapsayan ve tanımlayan mevcut suç ve ceza yasa ve yönetmelikleri hakkında lütfen bilgi veriniz. Bu çerçevede, lütfen şu konularda bilgi veriniz: (a) Söz konusu suçların tanımında çocuğu tanımlamakta kullanılan yaş sınırı; (b) Bu fiillerin her birine uygulanan yaptırımlar ve cezaları ağırlaştıran veya hafifleten koşullar; (c) Her bir suç için zaman aşımı uygulaması; (d) Taraf Devletin suç ve ceza yasalarına göre suç sayılan, ancak İhtiyari Protokolün 3. madde 1. paragrafında belirtilmeyen diğer eylem ve faaliyetler; (e) İhtiyari Protokolün 3. madde 1. paragrafında sıralanan tüzel kişilerin sorumlulukları, Taraf Devletin tüzel kişilik tanımı; ve (f) Taraf Devletin suç ve ceza yasalarına göre, değinilen suçların herhangi birini işlemek ve işlenmesinde işbirliği yapmak yönündeki girişimlerin tanımı. 7. Çocuk edindirme ile ilgili olarak (madde 3, paragrafı 1 (a) (ii)), lütfen Taraf Devlet açısından uygulanabilir olan ikili ve çok taraflı anlaşmalar ile Taraf Devletin uluslararası anlaşmalara uygun biçimde çocuk edinen kişilere nasıl güvence verdiğini belirtiniz III. Ceza / suç prosedürü Yargılama hakkı 8. Lütfen İhtiyari Protokolün 3. madde 1. paragrafında atıfta bulunulan suçlar hakkında, Taraf Devletin, aşağıda koşullarda bir yargılama sistemi oluşturmak üzere aldığı yasamayla ilgili, adli ve idari önlemleri belirtiniz. (a) bu suçların Taraf Devletin topraklarında veya kendisine kayıtlı gemi ya da uçakta ortaya çıkması halinde; (b) Suçu işlemekle itham edilen kişinin Taraf Devletin uyruğunda olması veya bu devlette ikamet etmesi; (c) Kurbanın Taraf Devletin vatandaşı olması; (d) Suçu işlemekle itham edilen kişinin Taraf Devlet topraklarında bulunması ve Taraf Devletin bu kişiyi, suçun vatandaşlarından biri tarafından işlenmesi nedeniyle sınır dışı etmemesi. 38 9. Lütfen Taraf Devletin suç ceza sistemiyle ilgili, adli, idari ve yasamayla ilgili olanlar dahil olmak üzere, diğer kuralları oluşturan ulusal düzeydeki önlemleri belirtiniz. Suçlunun iadesi 10. Lütfen İhtiyari Protokol 3. madde 1. paragrafında atıfta bulunulan fiillerle ilgili olarak ve yine Protokolün 5. maddesinde sıralanan durumlara özel bir dikkat göstererek Taraf Devletin suçluların iadesi politikası hakkında bilgi veriniz. Lütfen Taraf devletlerle ilgili her bir durum hakkında, bu Yol Gösterici İlkelerin 5(d) paragrafında talep edilen veriler ışığında ilgili Devletlerden veya bu Devletlere gönderilen iade taleplerinin sayısını, failler ve kurbanlar hakkındaki verileri (yaş, cinsiyet, uyruk, vb) belirtiniz. Ayrıca lütfen prosedürün aldığı süre ve gündeme gelmekle birlikte başarılı olmayan iade talepleri hakkında bilgi veriniz. Mal ve gelirin müsaderesi ve bunlara el konması, tesislerin kapatılması 11. Lütfen, (a) İhtiyari Protokolün 7(a) maddesinde atıfta bulunulan mal ve gelirlere el konması; ve (b) Protokolün 3. madde 1. paragrafında belirtilen fiillerin yapıldığı tesislerin kesin veya geçici olarak kapatılması ile ilgili olarak alınan, yasamayla ilgili, adli ve idari önlemler hakkında bilgi veriniz. IV. Çocuk kurbanların haklarının korunması 12. Lütfen İhtiyari Protokolün 8. maddesi ve 9. madde, 3 ve 4. paragrafları ışığında, protokole göre yasaklanan fiillerin kurbanı olan çocukların hak ve çıkarlarının korunması amacıyla alınan yasamayla ilgili, adli ve idari niteliktekiler dahil olmak üzere bütün önlemler ve suçlanan kişinin adil ve tarafsız bir yargılamayla ilgili haklarını da güvence altına alan önlemleri belirtiniz. Lütfen: (a) ceza adalet sisteminin çocuk kurbanlara yönelik muameleyi düzenleyen ilgili ulusal yasa ve yönetmeliklerde çocuğun yüksek yararının öncelikle güvence altına alınması; (b) kurbanın gerçek yaşının belirlenemediği durumlarda yürütülen ceza soruşturmalarının güvence altına alınması ve yaşın belirlenmesinde kullanılan araçların belirtilmesi; (c) kovuşturma, sorgulama, yargılama ve çocuk kurban ve tanıkların çapraz sorgulanmasında kullanılan prosedürler dahil olmak üzere, çocuğun saygınlık ve değeri ile kültürel geri planına özel dikkat gösterilen, çocuğa duyarlı prosedürlerin benimsenmesi; anne-baba veya vasinin bu işlemlerde hazır bulunma hakkının, çocuğun yasal bir danışmanla temsil edilme ve ücretsiz hukuksal yardım için 39 başvurma hakkının güvence altına alınması; - İhtiyari Protokolle yasaklanmış pratiklerin doğrudan bir sonucu olarak, yasaya göre suç sayılan bir fiil işleyen çocuk bakımından ortaya çıkan yasal sonuçları lütfen belirtiniz; (d) çocuğun yasal sürecin bütünü boyunca bilgilendirilmesi ve bu açıdan sorumlu kişilerin belirtilmesi; (e) çocuğa görüşlerini, gereksinim ve kaygılarını ifade etme olanağı verilmesi; (f) yasal işlemlerin her basamağında çocuk kurbanlara psikolojik, fizyolojik ve dil desteği dahil olmak üzere uygun destek hizmetlerinin temini; (g) çocuk kurbanların özel yaşam ve kimliklerinin uygun biçimde korunması; (h) gerekli olduğunda çocuk kurbanlar ile aile ve tanıkların, ve çocuk kurbanların korunması ve/veya rehabilite edilmesi ile ilgili birey ve örgütlerin tehdit ve misillemelere karşı güvenliklerinin sağlanması; (i) bütün çocuk kurbanların, herhangi bir ayrımcılık söz konusu olmaksızın yeterli prosedürlere erişebilmelerinin, hukuken sorumlu olanlardan uğradıkları zarar karşılığında tazminat almalarının, davalarda gereksiz gecikmenin önlenmesinin ve tazminata hükmeden kararların uygulanmasının sağlanması; (j) çocuk kurbanların, topluma tam olarak yeniden kazanılmaları ve fiziksel ve psikolojik açıdan iyileşmeleri dahil olmak üzere uygun her tür yardımı almalarının temini için alınan önlemleri belirtiniz, V. Çocukların Satılmaları, Çocuk Fuhuşu ve Çocuk Pornografisinin Önlenmesi 13. İhtiyari Protokolün 9. madde 1, 2,5 ve 10. paragrafları ile 1. paragrafı ışığında lütfen aşağıdaki konularda bilgi veriniz: (a) Yasama ile ilgili, adli ve idari nitelikteki önlemler ile Protokolde atıfta bulunulan suçları önlemeye yönelik politika ve programlar. Raporlarda ayrıca bu tür engelleyici önlemlerle ilgili çocuklar ve bahsi geçen pratiklere karşı özellikle savunmasız konumdaki çocuklar için uygulanan önlemlere dair bilgi verilmelidir; (b) Genel olarak Protokole göre yasaklanan fiiller hakkında toplumun bilincini yükseltmeye yönelik araçlar. Lütfen aşağıdaki konularda bireysel veriler iletiniz: (i) Farklı bilinçlendirme ve eğitim faaliyetleri; 40 (ii) ilgili kamuoyu; (iii) hükümet kuruluşları ve hükümet dışı örgütlerin, iş dünyası ve medya çalışanlarının katkısı, vb; (iv) çocukların, çocuk kurbanların ve/veya toplulukların katılımı; (v) faaliyetlerin kapsamı (yerel, bölgesel, ulusal ve/veya uluslararası); (c) İhtiyari Protokolde tanımlanan fiillerin reklamını yapan materyalin üretim ve dağıtımını etkin biçimde yasaklayan, yasama ile ilgili, adli ve idari nitelikteki önlemler ve denetleme mekanizmaları. VI. Uluslararası yardım ve işbirliği Önleme 14. İhtiyari Protokolün 10. madde 3. paragrafı ışığında, lütfen Taraf Devletin başta yoksulluk ve azgelişmişlik olmak üzere, çocukların satılma, fuhuş, pornografi ve çocuk seks turizmine karşı savunmasız konuma gelmelerine katkıda bulunan temel nedenlerle ilgili olarak uluslararası işbirliğine verdikleri destek hakkında bilgi veriniz. Kurbanların korunması 15. Protokolün 10. madde 2. paragrafı ışığında, lütfen çocuk kurbanların fiziksel ve psikolojik tedavisi, topluma yeniden kazanılmaları ve ülkelerine dönmeleri için sağlanan uluslararası işbirliği hakkında bilgi veriniz. Yasanın uygulanması 16. Protokolün 6. ve 10. maddeleri ışığında, lütfen, protokolün 3. madde 1. paragrafında belirtilen fiillerle ilgili ceza ve suç prosedürünün bütün aşamalarında (ortaya çıkarma, soruşturma, kovuşturma, cezalandırma, ülkesine iade etme işlemleri) Taraf Devletin yardım ve işbirliği hakkında bilgi veriniz. Protokolün 7(b) maddesi ışığında, lütfen 7(a)da belirtilen ilgili mal ve gelirin müsaderesi ve bunlara el konması çerçevesinde başka Taraf Devletlere yapılan talepler hakkında da bilgi veriniz. 17. Lütfen ilgili Taraf Devlet yürürlükte olan çift taraflı, bölgesel, çok taraflı sözleşme, anlaşma ve başkaca düzenlemeleri, bu kapsama giren ulusal hukuk mevzuatını aktarınız. Son olarak, Taraf Devletin yetkili makamları, ulusal ve uluslararası sivil toplum örgütleri ve uluslararası örgütler arasındaki işbirliği ve eşgüdüm hakkında bilgi veriniz. Mali ve diğer yardımlar 41 18. Yukarıda (paragraf 14-17) sözü edilen uluslararası işbirliği çerçevesinde, mevcut çok taraflı, çift taraflı ve başka programlar aracılığıyla gerçekleştirilen mali, teknik ve başka yardımlar hakkında bilgi veriniz. VII. Diğer yasal hükümler 19. Lütfen ilgili Devletde yürürlükte bulunan ve çocuk haklarının hayata geçirilmesine olumlu etkisi bulunan ulusal ve uluslararası yasal mevzuat hükümleri hakkında bilgi veriniz. Raporlarda çocukların satılması, çocuk fuhuşu, pornografisi ve çocuklara yönelik seks turizmi ile ilgili temel uluslararası belgelerin onaylanmasına ilişkin ilgili Devletin durumuna, bu konuda girdiği diğer taahhütlere, bunların uygulamalarına ve karşılaşılan sorunlara da yer verilmelidir. 42
