FİZİK 4 Ders 3: Göreli Mekanik Doppler Olayı Bir ses dalgasının frekansı, kaynak ve alıcının hareketli oluşuna göre değişir. Bu etkiye Doppler olayı denir. Göreli kinematiğin önemli bir sonucu elektromanyetik dalgalar için Doppler etkisidir. Johann C.A. Doppler ( 1803 – 1853) Avusturyalı matematikçi ,fizikçi Dalga boyu Daha büyük dalga boyu Daha küçük dalga boyu Işığın Doppler olayı 2 açıdan sestekinden farklıdır. 1. Işık c hızı ile gittiği için, zaman genleşme etkisi nedeni ile göreli Doppler olayı fark gösterir. 2. Hava ortamında ilerleyen ses dalgası için formül kaynak ve alıcının hareketli oluşuna göre farklıdır. Ancak, ışık boşlukta ortama gerek duymadan yayılabilir. Göreli teoride kaynak ve alıcının hareketli oluşu fiziksel yasalarda bir fark oluşturmaz. Tren ve hareketsiz gözlemci örneği Işıktaki Doppler olayı astronomide önemli bir araçtır. Yıldızların uzaklık ölçümlerinde kullanışlı bir yöntemdir. Bir yıldızın ışığı, yapısında bulunan elementlere özgü frekanslarda yayınlanır. Özgün frekanslarda gözlenen kaymalar incelenip yıldızın dünyaya veya öteye doğru olan hareketi belirlenir. Hubble uzak galaksilerdeki yıldızların büyük çoğunluğunda frekansın azalma yönünde, yani kırmızıya doğru kaydığını gözlemiştir. fgözlemci < fkaynak SONUÇ: Galaksi bizden uzaklaşıyor. Hubble ayrıca galaksilerin uzaklaşma hızının uzaklıkla orantılı olduğunu belirlemiştir. Buna göre; «Evren düzenli bir şekilde genişler». SORU (Zafaritos Örnek 2.9): Uzak bir galaksiden gelen ışığın frekansı 3 kat kırmızıya kaymış olarak ölçülüyor ise, galaksinin hareket doğrultusunu ve süratini bulun. 𝑓𝑔 𝑓𝑘 = 1 3 , GÖRELİ MEKANİK • Klasik mekanikte eylemsiz bir referans sisteminden, diğerine GALILE dönüşümleri ile geçilir. • Klasik mekanik yasaları GALILE dönüşümleri altında invaryanttır. • Görelilik teorisinde eylemsiz referans sistemleri arasındaki doğru ilişki LORENTZ dönüşümü ile yapılır. AMAÇ: LORENTZ dönüşümü altında değişmez olan yeni bir göreli mekanik oluşturmaktır. Göreli mekanikte yeniden tanımlanacak kavramlar: Kütle (m), Momentum (p) , Enerji (E), Kuvvet (F) Yeni kavramlar ve yeni yasalar bulurken üç ilke bize yol gösterir: 1-) Doğru bir göreli yasa her eylemsiz referans sisteminde geçerli olmalıdır. 2-) Göreli kavramlar ve yasalar, ışık hızına göre yavaş hareket eden sistemler için klasik mekaniğe indirgenebilmelidir. 3-) Göreli yasalar deney ile uyumlu olmalıdır. (En önemlisi bu.) Göreli Kütle «En küçük kütle durgun kütledir» Kütle klasik mekanikte m=F/a dan kolayca hesaplanırdı. Göreli mekanikte, cisim hareketsiz hale getirilir. Bu durumu vurgulamak için m0 kütlesine durgun kütle (öz kütle) denir. Farklı referans sistemlerindeki gözlemciler için bir cismin durgun kütlesi aynıdır. (S ve S’ sistemleri için m=m’ olur.) Göreli kütle artışları? Sadece ışık hızına yakın hızlarda önemlidir. Sadece elektron, proton, mezon gibi atomik parçacıklar göreli etkilerin ölçülebilmesi için yeterli büyüklükte hızlara sahip olabilirler. Bu parçacıklarla ilgilenirken «olağan» fizik yasaları kullanılamaz. Önemli Not: Değişken kütle kavramı klasik mekaniğe tam paralellik sağlamaz. Kinetik enerji korunumunda bu durum kendini net olarak gösterir. Göreli Momentum Kalsik mekanikte, 𝑝 = 𝑚𝑣 Momentumun klasikteki en önemli uygulaması , momentum korunumu yasasıdır. Bunu göreli momentumda da geçerli kılmak gerekmektedir. Göreli momentum tanımının iki özelliği olmalıdır: 1-) 𝑣 << c olduğunda , 𝑝 = 𝑚𝑣 olmalıdır. 2-) Yalıtılmış bir sistemin 𝑝 sistemlerinde sabit olmalıdır. si tüm eylemsiz referans Klasik olarak lineer momentum tanımı, 𝑝= 𝑑𝑟 𝑚 𝑑𝑡 şeklinde yazar𝚤z. Bu ifadeden göreli tanıma ulaşabiliriz. S den S’ ne geçen bir sistem olunca hem 𝑑𝑟 hem de dt değişir ve hız daha karmaşık olur. Böylece momentum korunumu bozulur. Bunun yerine göreli olarak hareketli cismin kendi referans sistemindeki öz zamanına göre türev alınır: 𝑝=𝑚 𝑑𝑟 𝑑𝑡0 = 𝑚𝛾 𝑑𝑟 𝑑𝑡 = 𝛾m𝑣 Düşük hızlarda dt-> dt0 olduğundan momentum tan𝚤m𝚤 klasik momentuma indirgenir. Göreli momentum formülü her 3 koşulu da sağlamaktadır. Yani deneylerle uyumludur. 𝑝= 𝑚𝑣 1−𝑣 2 𝑐2 şeklinde tanımlanırsa, özel görelilikte de klasik fizikte olduğu gibi momentum korunur. Buradaki faktörünün en önemli katkısı cismin hızının ışık hızından daha fazla olmasını önlemektir. Not: Bazı kitaplarda m = m’ yani değişken kütle ile gösterilir. Göreli Enerji Momentumdan sonra göreli enerjiyi tanımlamak gerekir. Enerji tanımı da aynı iki koşulu sağlamalıdır. 1-) 𝑣 << c olduğunda , E tanımı klasik enerjiye inirgenmelidir. 2-) Yalıtılmış bir sistemin 𝐸 si tüm eylemsiz referans sistemlerinde sabit olmalıdır. Bu koşullara uyan enerji tanımı: E= 𝑚𝑐2 𝑣2 1− = 𝛾 𝑚𝑐2 𝑐2 Bir cisme 𝑑𝑟 yolu boyunca toplam 𝐹 kuvveti etkiyorsa 𝑑𝐸 = 𝐹 . 𝑑𝑟 Klasik mekanikte iş-enerji teoremi : Bir cismin enerjisindeki artış cisim üzerine yapılan işe eşittir. 𝑣 << c olduğunda , faktöründe Binom yaklaşıklığı kullanılırsa: −1/2 𝑣2 1 𝑣2 𝛾 = 1− 2 ≈1+ 𝑐 2 𝑐2 2 1 𝑣 1 2 2 𝐸 = 𝛾𝑚𝑐 2 ≈ 1 + 𝑚𝑐 = 𝑚𝑐 + 𝑚𝑣 2 2 2𝑐 2 yazılır. Bu denkleme göre hızı küçük olan cisimlerin enerjisi iki terimden oluşur. Durgun bir cismin göreli enerji ifadesi (durgun enerjisi) meşhur denklemle verilir: 𝐸 = 𝑚𝑐 2 (v=0 olduğunda) 𝐸 = 𝑚𝑐 2 + 𝐾 𝐾 = 𝐸 − 𝑚𝑐 2 = (-1) 𝑚𝑐 2 K : kinetik enerji 1 Küçük hızlarda 𝐾 ≈ 2m𝑣 2 olduğunu görmüştük, fakat genelde göreli kinetik enerji de bu farklıdır. Hızı c ye yaklaştıkça kinetik enerji sonsuza gider. 𝛾 ≥ 1 olduğundan göreli kinetik enerji de daima pozitiftir. Örnek 3.3 : Zafaritos, s. 40 İki Yararlı Bağıntı 1) Boyutsuz bir ifade olan β yı yazmak için : 𝒖 𝒑𝒄 𝜷≡ = 𝒄 𝑬 2) Enerji - Momentum Bağıntısı Çoğu durumda hızdan daha fazla momentum ve enerji bilindiğinden ikisini birbirine bağlayan bir ifadenin olması kullanışlıdır. 𝐸 2 = 𝑝2 𝑐 2 + (𝑚𝑐 2 )2 p = 0 durumunda toplam enerji E = E0=mc2 durgun enerjiye eşit olacaktır. Diğer taraftan foton gibi sıfır kütleli parçacıkların olduğu bilinmektedir. 𝐸 2 = 𝑝2 𝑐 2 + (𝑚𝑐 2 )2 ifadesinde m=0 ise E= pc olacaktır. Bu eşitlik daima ışık hızı ile hareket eden fotonlar ve nötrinolar için enerjiyi ve momentumu birbirine bağlayan tam ifadedir. Bu denklem Göreli mekanikte kullanılır. Birim: SI birim sisteminde enerji birimi joule (J) dür. Fakat göreli mekanik çekirdek ve parçacık fiziği ile ilgilendiğinden joule çok büyük kalır. Onun yerine enerjilerini elektronvolt (eV) ile ifade etmek uygundur. eV: Bir q = -1,6x10-19 C yüke sahip bir elektron üzerine ∆V= -1 voltluk potansiyel farkı altında yapılan iştir. 1 eV = 1,602.10-19 Joule Kütle için ise atomik parçacıklarda kilogram kullanışsız bir birimdir. Göreli mekanik uygulamalarında m kütlesi yerine mc2 çarpımı tercih edilir. Buna göre, kütle değeri verilirken mc2 birimi eV olacak şekilde veya kütle c2 ile bölünecek şekilde ifade edilir. (Elektronun kütlesinden durgun enerjisi : 0,511 MeV hesaplanır. Durgun kütlesi m= 0,511 MeV/c2 olur.) Kütle gibi momentum da göreli mekanikte yalnız başına kullanılmaz pc çarpımı kullanılır. Bu ifade enerji boyutundadır. O zaman momentum için uygun birim eV/c veya MeV/c olur. Kütlenin Enerjiye Dönüşümü İki ayrı m1 ve m2 kütleli blok göz önüne alalım. Bloklar birbirinden çok uzaktayken aralarındaki kuvvet sıfır alınabilir. Fakat yaklaştıklarında iki türlü kuvvet oluşabilir. 1-) İtici Kuvvet - Blokları yaklaştırmak için dışarıdan bir iş yapmak gerekir. 2-) Çekici Kuvvet – Cisimler birbirine yaklaştığında dışarı enerji verir. Önce itici durumu düşünelim: Bunun için bloklardan birine yay diğerine çengel takılı olsun. Böyle bağlı durum oluşabilir. Verilen iş yayın potansiyel enerjisi olarak depolanır. Depolanan bu enerjisi sistemin kütlesinde bir artış gibi gözlenir. Bağlı sistemin kütlesi M olsun. Cisim hareketsiz ise göreli toplam enerji = Mc2 Çengeli yavaşça açalım, iki blok birbirinden uzaklaşır ve ayrı m1 ve m2 kütleleri oluşur. Bu iki kütlenin toplam enerjisi 𝐸1 + 𝐸2 = 𝐾1 + 𝑚1 𝑐 2 + 𝐾2 + 𝑚2 𝑐 2 Enerji korunumuna göre Mc2=(𝐾1 + 𝐾2 ) + (𝑚1 +𝑚2 ) 𝑐 2 M > (𝑚1 +𝑚2 ) Kütledeki azalma ∆𝑀 = 𝑀 − (𝑚1 +𝑚2 ) Ve yukarıdaki bağıntıdan ∆𝑀c2=𝐾1 + 𝐾2 = cisim ikiye ayrıldığında çıkan enerji Kütle farkı kinetik enerjiye dönüşmüş oldu. Bu enerji iki cismi bir araya getirmek için yapılan işe eşittir. Şimdi aralarında çekici bir etkileşme olan iki cisim düşünelim. Cisimleri birbirinden ayırmak için bir iş yapılması gerekir. Bağlı bir sistemi parçalarına ayırmak için yapılması gereken iş ; B (Bağlanma Enerjisi) denir. Bağlı sistemin kütlesi M, onu oluşturan iki cismin kütleleri m1 ve m2 olsun. Enerji korunumuna göre Mc2+B=𝑚1 𝑐 2 + 𝑚2 𝑐 2 M < (𝑚1 +𝑚2 ) Aradaki fark ∆𝑀 = 𝑚1 +𝑚2 −M ∆𝑀c2 = B Örnek 3.8 : Zafaritos , s.45 Göreli Kuvvet Momentumdaki değişikliğin kaynağı kuvvettir. Klasik mekanikte birbirine etkiyen kuvvet için iki ayrı denklem yazılır: 𝐹 = 𝑚𝑎 𝐹= 𝑑𝑝 𝑑𝑡 Bu iki tanım 𝑝 = 𝑚𝑣 olduğundan eşdeğerdir. 𝑑𝑝 Fakat göreli mekanikte 𝑝 = 𝛾m𝑣 olduğundan 𝑑𝑡 ≠ 𝑚𝑎. O zaman göreli mekanikte sadece ikinci kuvvet denklemi geçerlidir. 𝑑𝑝 𝐹 = 𝑑𝑡 (Göreli Kuvvet) 𝑣<<c olduğunda klasik kuvvet tanımına indirgenir. Bu kuvvet tanımı iş-enerji teoremini de sağlar. Örnek 3.9 : Zafaritos , s. 46 Göreli kinematik uygulamalarında karşılaşılan en önemli kuvvet : elektromagnetik kuvvettir. Bir q yükü 𝐸 ve 𝐵 içinde hareket ettiğinde momentumundaki değişim 𝑑𝑝 𝐹= 𝑑𝑡 Bu Lorentz kuvveti 𝐹 = 𝑞(𝐸 + 𝑣𝑥𝐵) Kolay çözüm için düzgün 𝐵 alanında hareket göz önüne alınır. Bu durumda 𝐹 = 𝑞𝑣𝑥𝐵 ve kuvvet 𝑣 ye diktir. Cismin hızı sabit kalır yönü değişir. Cisim başlangıçta 𝐵 ye dik doğrultuda atılmışsa dairesel bir yörünge çizer. Daire yarıçapını bulmak için : 𝑑𝑝 𝑑𝑣 = 𝛾𝑚 = 𝑞𝑣𝑥𝐵 𝑑𝑡 𝑑𝑡 𝛾𝑚𝑎 = 𝑞𝑣𝐵 Dairesel harekette ivme 𝑣2 𝑅 olduğuna göre 𝑣2 𝛾𝑚 𝑅 =𝑞𝑣𝐵 𝑝 R = 𝑞𝐵 Örnek 3.10: Zafaritos , s. 47 Kütlesiz Parçacıklar : Foton Klasik mekanikte kütlesiz parçacık yok sayılır. Göreli mekanikte m=0 yani kütlesiz parçacık olur mu? 𝑝 = 𝛾𝑚𝑣 𝐸 = 𝛾𝑚𝑐 2 Bu iki denklemden olmazmış gibi duruyor ama öyle değil. Bu iki denklemden türettiğimiz iki denklem vardı: 𝐸 2 = 𝑝2 𝑐 2 + (𝑚𝑐 2 )2 𝑢 𝑝𝑐 𝛽≡ = 𝑐 𝐸 m=0 için bu iki denkleme bakarsak şu sonuç çıkar; kütlesiz parçacığın hızı daima v=c olmalıdır. Bunun tersi de geçerlidir yani ışık hızıyla giden bir parçacık bulunsaydı pc=E ve m=0 olması gerekirdi. Kütlesiz parçacıkların hem teorik hem de deneysel olarak var olabileceği kanıtlandı. Bunlar arasında en bilineni ışık parçacığı foton dur. Fotonlar küçük dalga paketleridir, enerji ve momentum taşırlar. Kütleleri sıfır olup, c hızıyla giderler. Fotonun enerji ve momentumunu ölçmek için bir örnek : 𝛾+𝐻 →𝑒+𝑝 Fotoiyonlaşma olayıdır. Foton için p ve E hesaplanabilir. Fotonlar dışında başka parçacıklarda bu özelliğe sahiptir. (Nötrino, graviton)