konu:cumhuriyet ressamları şeker ahmet paşa

GÖRSEL
SANATLAR
DERSİ
SINIF: 6.SINIF
KONU:CUMHURİYET
RESSAMLARI
ŞEKER AHMET PAŞA:
1841’de İstanbul’da doğdu, 1970’de
İstanbul’da öldü. Asıl adı Ahmet
Ali’dir. Küçük yaşta Tıbbiye
Mektebine girdi (1855). Resim
yeteneği nedeniyle bu okulda resim
öğretmenliği yardımcılığına
getirildi. Daha sonra okuldan
ayrılarak Harbiye’ye geçti.
Abdülaziz’in ilgisini çekince, resim öğrenimi için Paris’e gönderildi
(1864). Önce Mektebi Osmani’ye devam etti. Paris Güzel
Sanatlar Akademisi’ne geçti ve G. Boulanger, J. L. Gerome gibi
öğretmenlerden dersler aldı. Paris Uluslararası Fuar sergisinde
resimleri sergilendi (1867). Resimleri Salon’a kabul edildi (1869,
1870) Abdülaziz, Avrupa gezisi sırasında sergideki resimleri
gördü ve Ahmet Ali’yi resim seçip almakla görevlendirdi. 1870’te
akademiyi bitiren Ahmet Ali, ^^Prix de Rome^^u kazanarak, üç
ay süreyle Roma’ya gönderildi. Yurda dönünce kolağası rütbesiyle
Sultanahmet’teki Sanat Mektebi’ne resim öğretmeni olarak
atandı (1871). Uzun hazırlık ve çalışmalardan sonra, Türk ve
yabancı ressamların eserlerinden oluşan bir resim sergisi açmayı
başardı (27-Nisan-1873).
Bu sergi, Türkiye’de açılan ilk resim sergisiydi. İkinci sergiyi 1
Temmuz 1875’te Darülfünun binası salonunda açtı. Bu
sergide kendi resimleri, başka Türk ressamların eserleri,
çoğunlukla Hıristiyan ve yabancı ressamların eserleri yer
aldı. Ahmet Ali, Abdülaziz’in takdirini kazanarak,
padişah yaverliğine atandı. Bu görevi sırasında manzara
resimlerinden uzaklaştı ve Mercandaki konağındaki
atölyesinde natürmort çalışmaları yaptı. 1884’te mirliva
(tuğgeneral), 1890’da da ferik (tümgeneral) rütbesine
yükseldi.
Başlıca eserleri: Karpuz Dilimli ve Üzümlü natürmort,
Ağaçlar Arasında Karaca, Manolya ve Meyveler, Talim
Yapan Erler, Manzara, Tepe Üzerindeki Kale.
Şeker Ahmet Paşa, çağdaş Türk Resim Sanatı’nın temel
taşlarından biri olarak değerlendiriliyor. Batıdaki
deneyimleri özümseyen bir istemle, peyzaj temasına
yaptığı dünya çapındaki üslup katkısı, sanatçının
mekan derinliği ve atmosfer ilişkilerini yorumlayan
duyarlığının ürünü olarak görünür. Şeker Ahmet
Paşa’nın düzen anlayışına mal olan lirizm, özgün bir
şema geometrisiyle dengeleniyor.
Ahşap oyma, asamblaj
uygulama vb. yöntemlerle
somut veya soyut üç
boyutlu çalışmalar.
SÜLEYMAN SEYİD:
1842 yılında İstanbul’da doğdu, 1913 yılında İstanbul’da öldü.
Maltepe ve Maçka askeri rüştiyesinde okudu. İdadi ve Harbiye’de
resim yeteneğiyle öğretmenleri Chirans ve Kess’in dikkatlerini çekti.
Paris’e gönderilerek, Abdülaziz tarafından Türk öğrenciler için
açılmış olan Mektebi Osmani’de öğrenim görmeye başladı. Önce
Rolrobens’le, Mektebi Osmani’ye kapatılınca da A. Cabanel ile
çalıştı. Paris Güzel Sanatlar Okulu’nu bitirdi. Bazı kaynaklara göre
de bir yıl Roma’da kaldı. 1875’te yurda döndü ve Osman Nuri
Paşa’nın yardımcılığını yaptı. Harbiye’ye resim öğretmeni olarak
atandı. Fakat Şeker Ahmet Paşa ile resim anlayışı konusunda ters
düşünce, Kuleli Askeri Lisesinde öğretmenliğini sürdürmek
zorunda kaldı.
Ayrıca uzun yıllar da Askeri İdadisi’nde resim
öğretmenliği yaptı (1884-1910). Süleyman Seyyid’in
İstiklal ve Osmanlı gazetelerinde yazı ve çevirileri de
çıkmıştır. Bazı okullarda Fransızca öğretmenliği de
yapmıştır. Fenn-i Menazır adlı basılmamış bir eseri
vardır.
Natürmort temasına karşı yoğun ilgisiyle bilinen
Süleyman Seyyid, peyjaz ve figür alanında da üstün
yeteneklerini kanıtlıyor. Süleyman Seyyid özellikle
resim düzeninin içerdiği yön zıtlıklarında ifadesini
bulan üslup dinamizmi ile özgün yerini kazanıyor.
 EŞREF ÜREN:
1897’de İstanbul’da doğdu. 1984’te Ankara’da öldü. Bursa Ziraat
Okulu’ndan sonra Güzel Sanatlar Akademisi’nde okudu. Burada
İbrahim Çallı ve Hikmet Onat atölyelerinde çalıştı. Bir süre Paris’te
Andrê Lhote ve Othon Griesz’in atölyelerine devam etti(1928-1929).
Yurda dönüşünde çeşitli illerde resim öğretmenliği yaptı. ^^D
Grubu^^na katıldı. Resimleri bu grubun sergilerinde ve Galatasaray
Sergilerinde yer aldı. Katıldığı Devlet Resim ve Heykel sergilerinin
bazılarında ödül aldı(1942’de üçüncülük, 1945’te ikincilik, 1964’te
birincilik). Ayrıca Venedik Bienaline, Paris (UNESCO), San Francisco
ve Atina sergilerine katıldı.
En tanınmış eserleri: Ankara’da Kış, Gençlik Parkı, Beynam Ormanları,
Karadeniz Kadınları, Paris.
 ADNAN VARINCA:
1918’de İstanbul’da doğdu. Saint-Josephe Fransız Erkek Lisesini
bitirdikten sonra, Güzel Sanatlar Akademisinde Lêopold Lêvy ve Bedri
Rahmi Eyüboğlu atölyelerinde öğrenim gördü. Bu okulu 1948’de bitirdi.
Bir süre resim öğretmenliği yaptı. 1957-1973 yıllarında, Paris’te çalıştı.
Besançon’da açılan ^^Paris’te Altı Türk Ressamı^^ sergisinde ve
İstanbul Devlet Güzel Sanatlar Akademisi’ndeki ^^Paris’teki Türk
Ressamları^^ sergisinde yer aldı. Yurda döndükten sonra kişisel sergiler
açtı. 4. Sedat Simavi Vakfı Görsel Sanatlar Ödülü’nü Turan Erol’la
paylaştı(1980).
Resimsel oluşuma iç dünyasının kişisel yorum güçleriyle yaklaşan
Adnan Varınca pentür alanında az rastlanır bir üslupçu olarak
kavrıyoruz.
 NURİ İYEM:
1915’te İstanbul’da doğdu Güzel Sanatlar Akademisinde Nazmi Ziya Güran,
Hikmet Onat, İbrahim Çallı ve Lêopold Levy atölyelerinde öğrenim gördü
(1933-1937). Arkadaşlarıyla birlikte İstanbul’da ^^Liman Resim Sergisi^^ni
düzenledi (1940). 1941’de Ferruh Başağa, Avni Arbaş, Selim Turan, Fethi
Karakaş, Mümtaz Yener, Turgut Atalay, Nejat, Agop Arad, Haşmet Akal’la
birlikte ^^Yeniler Grubu^^da yer aldı. Bu grubun her yıl iki kez açılan
sergilerine katıldı(1941-1951).
1946-1983 yılları arasında yaklaşık kırk kadar kişisel sergi açtı.
Paris’te, Hollanda’da, Venedik’te, Sao Paolo’da resimlerini sergiledi.
Başlıca eserleri: Nalbant, Halk Şairi, Çeşme Başı, Aile, Orkestra, Ana
Şefkati, Kardeşler.
Nuri iyem, figüratif ve soyut çalışmalarının tümünde özenli bir işçiliğin
giderek ustalık katına ulaştığı bir gelişme içinde görülür.
 HALE ASAF:
1905 yılında İstanbul’da doğdu, 1938 yılında Paris’te öldü. Resim öğrenimine Almanya’da
Berlin Akademisi’nde başladı. Sonra İstanbul’da İnas Sanayii Nefise Mektebinde Ömer
Adil’in ve Feyhaman Duran’ın öğrencisi oldu. Maarif Vekaleti’nin bursuyla tekrar
Almanya’ya gönderildi(1924). Buradan Fransa’ya geçerek, Paris’te resim çalışmalarını
sürdürdü. Seramikçi İsmail Hakkı (Oygar) ile evlendi. Paris’teki Grande Chaumiêre
atölyesinde çalıştı. Matisse ve Dufy’den dersler aldı. Yurda dönüşünde ^^Müstakil
Ressamlar ve Heykeltıraşlar Birliğin^^nin çalışmalarına katıldı (1928). Bu topluluğunun
Ankara (1928) ve İstanbul (1929) sergilerinde yer aldı. Bir süre sonra Bursa Kız Öğretmen
Okulu’nda resim öğretmenliği yaptı. İstanbul’a döndü. Sonra da Paris’e giderek bu kente
yerleşti(1930). Bir yandan yakalandığı hastalıkla mücadele ederek resim çalışmalarını
sürdürdü. İtalya’daki Faşist yönetimden kaçan yazar Antonio Ariante ile birlikte bir süre
^^Jeune Europa^^ galerisini yönetti. Hale Asaf’ın İstanbul Resim ve Heykel Müzesi’nde
bulunan resimleri dışındaki eserleri bilinmemektedir.
Türk resim sanatında akonstrüktif üslup anlayışına uygun dramatik içerikler kazandırma
yolunda olan bir ressamın, Hale Asaf olduğu söylenebilir.
SEVTAP YAYLA SERT