Aḳsām-ı Sebʿa (Yedi Kısım) Arapça fiil köklerinin çeşitleri Arapçadaki bütün fiil köklerinden, o kökler vezin denilen kalıplara uydurularak yeni kelimeler türetilebilir. Fiil kökü sülāsīyse o köke ait olan üç sessiz harf, 1 çeşitli seslilerle sessizlerden oluşan belli bir vezne kaideli bir şekilde sokulur. Böylece manası tahmin edilebilir bir kelime ortaya çıkar. Yukarıda belirtildiği gibi sülāsī kökler üç sessiz harften oluşur. Ancak bazı kökler, kendilerinden türeyen kelimelerin belli vezinlerde hafif değişikliklere uğramasını sağlayan niteliklere sahiptir. Her kökün bütün vezinlerdeki tam şekillerini tahmin edebilmek hedefiyle bütün kökler, olabilecek bütün bu istisnaî niteliklerini hesaba katarak yedi kategoriye ayırabiliriz. Bu kategorilere bir sistem olarak اﻗﺴﺎم ﺳ�ﺒﻌﻪaḳṣām-ı sebʿa denir. Aḳṣām-ı sebʿada bütün fiiller iki gruba ayrılır: ﲱﯿﺢṣaḥīḥ (‘doğru, otantik’) fiiller ve ﻣﻌﺘﻞmuʿtel (‘hasta, sakıncalı’) fiiller. Bu iki grubun arasındaki temel fark sahih fiillerin köklerinin illetli (sıkıntılı) dediğimiz وveya یharflerinden2 hiçbirini içermezken mutel filllerin köklerinin bunlardan en az bir tanesini çeştli pozisyonlarda içermesidir. İlletli harfler bazı vezinleri sahih fiillerle kullanılan daha normal şekillerine göre kayda değer bir biçimde değiştirdiği için mutel fiiller aynı zamanda illetli fiiler olarak da bilinir. 1F Sahih ve mutel fiiller de niteliklerine göre daha spesifik gruplara ayrılabilir. O grupların isimleri, herbirinde bulunan köklerin belirgin unsurlarıyla birlikte aşağıda bulunabilir. 1 Şimdilik dört veya 2 Bazi beş sessizden oluşan kökler konumuzun dışındadır. vezinlerde bu harflerden biri اharfine dönüşebilir ancak hemzesiz elif bir kökün aslî harflerinden olamaz. 1 Ṣaḥīḥ fiil çeşitleri 1. Sālim ( ) ﺳﺎﱂfiil En kaideli fiil türüdür. İlletli harf içermez, hemze içermez, ve ikinci ve üçünce harfleri birbirinden farklıdır – ör ﻛﺘﺐ, ﲻﻞ, ﺣﺮك. C1 C2 C3 (normal harf) (normal harf) (normal harf) 2. Mehmūz ( ) �ﻤﻮزfiil Harflerinden biri hemzedir. Bu hemze bazı fiil çekimlerini daha çok etkiler ve Osmanlıcada yaygın kullanılan vezinlerde büyük değişikliğe sebep olmaz. 1. harf hemze: �ﻤﻮز اﻟﻔﺎءmehmūz’ül-fā’ – ör. ‘ ٔأ�ﺪvermek’ C1 ء C2 C3 (normal harf) (normal harf) 2. harf hemze: �ﻤﻮز اﻟﻌﲔmehmūz’ül-ʿayn – ör. ‘ ﺳأٔلsormak’ C1 (normal harf) C2 ء C3 (normal harf) 3. harf hemze: �ﻤﻮز اﻟﻼمmehmūz’ül-lām – ör. ‘ ﻗﺮ ٔأokumak’ C1 C2 (normal harf) (normal harf) C3 ء 3. Mużāʿaf / Muḍāʿaf ( ) ﻣﻀﺎﻋﻒfiil İkinci ve üçüncü harfleri aynıdır – ör ‘ ﺣبﺐsevmek’. Bu hadisenin de Osmanlıcada yaygın kullanılan vezinlerde pek bir etkisi yoktur. C1 C2 C3 (normal harf) (normal harf) (C2 ile aynı) 2 Muʿtel fiil çeşitleri 4. Mi�āl / Mi�el ( ) ﻣثﺎلfiil İlk harfi illetlidir. İlletli harfin asıl halinin ya وya da یolması lazım ve bu fiilden fiile değişmektedir – ör. ‘ و�ﺪbulmak’, ‘ �ﴪkolaylaşmak’. Bunlar tesadüfen dersimizin konusu olan fāʿil ve mefʿūl vezinlerinde bulunabilir, yani ism-i fāʿil ve ism-i mefʿūlleri sahih fiil gibi kurulur – ör. ﻣﻮﺟﻮدmevcūd ‘bulunan’. C1 وya da ی C2 C3 (normal harf) (normal harf) 5. Ecvef ( ) اﺟﻮفfiil Ortadaki harf illetli, ya وya da یolur – ör. ‘ ﻗﻮلdemek, söylemek’ ya da ‘ ﺳﲑyürümek’. C1 (normal harf) C2 وya da ی C3 (normal harf) Fāʿil vezni yerine ecvef fiilerin ism-i fāʿili (hareketi yapanı ifade eden isim) iki heceyi ayıran bir hemze ile yapılır, ancak bazı metinlerde bu pozisyonda یolarak enterprete edip hem öyle yazılmış hem de öyle telaffuz edilmiştir – ör. ‘ ﻏﯿﺐeksilmek, yok olmak’ kökünden �ﺎﺋﺐġā’ip ya da �ﺎﯾﺐġāyıp ‘kayıp’. Ecvef fiillerin ism-i mefʿūlünün iki hecesi de mefʿūl veznindekilerden farklıdır; mesela ikinci harf tamamen düşer ve ikince hecedeki sesli kökün asıl halinde bulunan ū ya da ī olur – ör. زور ‘ziyaret etmek’ kökünden ﻣﺰورmezūr ‘ziyaret edilen’ ya da ‘ �ﯿﻞölçmek’ kökünden ﻣﻜیﻞ ‘ölçülen’. ism-i fāʿil C1ā’iC3 ism-i mefʿūl C2 وise C2 یise meC1ūC3 meC1īC3 3 6. Nāḳıṣ ( ) �ﻗﺺfiil Nāḳıṣ fiillerinde üçüncü harf illetlidir. Bu harf asıl kökte ya وya da یolur. C1 C2 (normal harf) (normal harf) C3 و/ی Nāḳıṣ fiillerinin de ism-i fāʿil ism-i mefʿūlleri sahih fiillerden farklıdır. İsm-i fāʿilin sonunda her zaman یī olur – ör. ‘ ﺑﻘﯽkalmak’ kökünden �ﰵbāḳī ‘geri kalan’ ya da ‘ دﻋﻮçağırmak, davet etmek’ kökünden داﻋﯽdāʿī ‘çağıran, davet eden’.3 İsm-i mefʿūlün son hecesi ise kökteki asıl sesliyle biter – ör. ‘ ﺑﲎkurmak’ kökünden ﻣبﲎmebnī ‘kurulan’ ya da ‘ ﻋﻔﻮaffetmek’ kökünden ﻣﻌﻔﻮmaʿfū ‘affedilen’. ism-i fāʿil ism-i mefʿūl C3 وise C3 یise meC1C2ū meC1C2ī C1āC2ī 7. Lefīf ( ) ﻟﻔیﻒfiil Kökünün üç harfinden ikisi de illetliyse o fiile lefīf denir. Lefīf fiillerin iki çeşidi var: bir illetli harf kökün başında öbürü sonundaysa buna ﻟﻔیﻒ ﻣﻔﺮوقlefīf-i mefrūḳ denir; illetli harflerin ikisi de kökün sonunda yanyana bulunuyorsa buna ﻟﻔیﻒ ﻣﻘﺮونlefīf-i maḳrūn denir. 1. ve 3. harf illetli: ﻟﻔیﻒ ﻣﻔﺮوقlefīf-i mefrūḳ – ör. ‘ وﰵkorumak’ C1 و/ی C2 (normal harf) C3 و/ی 2. ve 3. harf illetli: ﻟﻔیﻒ ﻣﻘﺮونlefīf-i maḳrūn – ör. ‘ ﻃﻮیdürmek’ C1 (normal harf) C2 و/ی C3 و/ی Lefīf fiilerin ism-i fāʿil ism-i mefʿūlleri nāḳıṣ fiillerinki gibi yapılır. 3 Klasik Arapçada kullanılan bir şekli daha var ama Osmanlıca pek rastlanmadığından dolayı konumuzun dışındadır. 4