DENEY NO :1 DENEY ADI : KARA CİSİM IŞIMASI DENEYİN AMACI : Bir kara cismin yaptığı ışıma ile mutlak sıcaklığı arasındaki ilişkiyi incelemek ve Stefan-Boltzmann yasasını doğrulamak. Hazırlık Soruları 1. Enerji için Planck’ın türettiği ifadeyi kullanarak T sıcaklığındaki bir kara cismin yaptığı ışımanın M T 4 şeklinde verilebileceğini gösteriniz. 2. Wien yasasını ( maxT 2,898 103 m.K ) çıkarınız. TEORİK BİLGİ Elektrik yüküne sahip cisimler ivmelendikleri zaman ışınım yaparlar. Bütün maddeler rasgele hareket eden yüklü cisimlere sahip olduklarından, bütün cisimler elektromagnetik ışıma yaparlar. Bu ışıma sırasında açığa çıkan enerji, yüklerin rasgele hareketinin averaj kinetik enerjisine bağlıdır. Dolayısıyla ışımanın sıcaklıkla bağımlılığı ortaya çıkar. Kara cisim, yaptığı ışınım, yüklerin sadece termal hareketine bağlı olan cisimlerdir. Dolayısıyla hiçbir ışığı yansıtmamalıdır. Kara cisim ışıması, cismin sıcaklığı dışında başka hiçbir özelliğine bağlı değildir. Diğer bir deyişle, aynı sıcaklığa sahip iki kara cisim, diğer bütün özellikleri farklı olsa dahi aynı ışıma spektrumuna sahip olurlar. İdeal kara cisimlerin yansıtma katsayısı 0, soğurma katsayısı 1’dir. Pratikte ise soğurma katsayısı 1’e yakın olan cisimleri kara cisim olarak kabul ederiz. Kara cismin, illa ki siyah olması gerekmemektedir. Örneğin güneşin yüzeyi, gelen ışınımların sadece çok küçük bir kısmını yansıtmasından dolayı, kara cisim olarak değerlendirilir. Şekil 1.1: Gelen ışınların çoklu yansımalar sonucunda tamamen soğurulduğu içi boş bir cisim, kara cisim gibi davranır. Laboratuar ortamında gerçek bir kara cisim hazırlamak zor bir çalışmadır. Fakat duvarında küçük bir boşluk açılmış, içi boş bir cisim bize kara cisimleri incelemek için güzel bir fırsat sunar. Bu cisme gelen ışınlar çoklu yansımalar sonucunda tamamen soğurulur. Çıkan ışın ise sadece duvardaki yüklerin termal hareketinden kaynaklanır. Deneyler göstermiştir ki, kara cisimler bütün dalga boylarında ışıma yapmasına rağmen bazı dalga boylarındaki ışımalar diğerlerine göre daha büyük şiddette olmaktadır. Işımanın maksimum olduğu dalga boyu ise kara cismin sıcaklığı artıkça ters orantılı bir şekilde azalmaktadır. (Şekil 1.2) Klasik olarak bir kara cismin yapacağı ışıma frekansa bağlı olarak sürekli artmalıdır. Dolayısıyla bu yaklaşım tarzına göre, bütün maddeler herbir anda sonsuz enerji yaymalıdır. Bunun ise imkânsız olduğu açıktır. Klasik yaklaşımının yanlışlığı deneylerle de ispatlanmıştır. Kara cisim ışıması deneyleri, düşük frekanslarda klasik teoriyle uyumlu olmasına rağmen, mor ötesi bölgede tamamen zıt bir karakter sergilemektedir. Bilim tarihine “ultraviolet catastrophe” adıyla geçen bu durum klasik olarak hiçbir şekilde açıklanamamıştır. Bu uyumsuzluk Planck tarafından çözülmüştür. Planck enerjinin sürekli değil de, kesikli olduğu düşünüldüğünde deneylerin açıklanabileceğini göstermiştir. Kuantum teorisinin başlangıcı bu olaya dayanır. Şekil 1.2: Bir kara cismin maksimum ışıma yaptığı dalga boyu sıcaklığı ile ters orantılıdır. (Wien yasası) Spektral Enerji Yoğunluğunun Hesaplanması dEf : f ile f+df frekans aralığındaki enerji dnf: f ile f+df frekans aralığındaki dalga sayısı E ( f ) : f frekanslı bir dalganın ortalama enerjisi E P( E ) e e dE f dn f E ( f ) 1.1 E ( f ) E E.P( E ) 1.2 k BT E , 1.2 nolu denklemde yerine yazılırsa, k BT E E ( f ) Ee E k BT E e E k BT 1.3 E sonucu elde edilir. Bu noktada Planck teorisi ile klasik fizik birbirinden ayrılır. Klasik olarak enerji bütün değerleri aldığından ötürü toplam işlemi integrale dönüşür. Planck’ın teorisinde ise enerji sadece nhf (n tamsayı, h bir sabit) değerlerini alabilir. Klasik Fiziğe Göre E ( f ) Ee 0 e E k BT E k BT Planck Teorisine Göre dE E ( f ) nhfe nhf k BT n 0 e dE nhf k BT n 0 0 E f k BT hf E f e hf k BT 1 E f için beklenen iki farklı sonuç hf<<kBT limitinde aynı değere indirgenir. Frekans arttıkça klasik sonuç kBT olarak kalırken Planck yaklaşımı sıfıra doğru gider. k T Işığın parçacık davranışını açıklarken f frekansındaki toplam enerjinin B n foton hf k T tarafından taşındığını düşünürüz. Yüksek frekanslarda B 0 olduğu için termal hf enerji bir tek fotonun oluşumuna dahi sebep olamaz. Bu durum kara cisim ışımasının neden yüksek frekanslarda sıfıra gittiğini açıklar. DENEYİN YAPILIŞI Stefan-Boltzmann Yasasına göre T sıcaklığındaki bir kara cismin yaptığı ışıma T 4 ile orantılıdır. Fakat kara cismin bulunduğu ortam T0 sıcaklığında ise ölçülebilecek nicelik yalnızca M ' (T 4 T04 ) dır. Burada 5.67 108WK 4 / m2 dir. Bu deneyde kara cisim olarak pirinçten yapılmış bir silindir kullanılacaktır. Silindir bir elektrik fırının içine yerleştirilerek istenilen sıcaklığa kadar ısıtılacaktır. Diğer taraftan sadece kara cismin yaptığı ışımayı ölçebilmek için elektrik fırınının duvarlarından yapılan ışımayı tutacak bir filtreye ihtiyacımız olacaktır. Ayrıca pirinç silindirin sıcaklığını ölçebilmek için NiCr-Ni sıcaklık sensörü kullanılacaktır. Termal ışımayı ölçmek için ise mikrovoltmetreye bağlanmış bir termopil kullanılacaktır. Termopilin ölçüm noktası gelen termal radyasyonu neredeyse tamamen soğururken, karşılaştırma noktası çevre ile aynı sıcaklıktadır. Dolayısıyla mikrovoltmetreden okunan değer M ' nün göreceli bir ölçüsü olarak kullanılabilir. GÜVENLİK UYARISI Elektrik fırının dış yüzeyi çok yüksek sıcaklıklara çıkacaktır. Kesinlikle elektrik fırına DOKUNMAYINIZ!!! 1. Elektrik fırının içerisine pirinç silindiri yerleştirin. 2. Elektrik fırının ön kısmını filtre ile kapatınız. Böylece termopil sadece pirinç silindirden gelen ışımayı ölçecektir. 3. NiCr-Ni sıcaklık sensörünü digital termometreye bağlayarak, silindirin sıcaklığını ölçmek için kullanınız. Digital termometreyi 200 0C ayarında kullanınız. 4. Termopili mikrovoltmetreye bağlayınız. Kırmızı soketi, kırmızı sokete, mavi soketi mavi sokete bağlamaya dikkat ediniz. Mikrovoltmetreyi 10-4 V ayarında kullanınız. 5. Silindirin başlangıç sıcaklığını ölçünüz. Tam bu anda mikrovoltmetrenin sıfırı göstermesine dikkat ediniz. 6. Elektrik fırını açık konumuna getiriniz. Her 20 0C ’de bir sıcaklığı ve mikrovoltmetrenin gösterdiği değeri (U) kaydediniz. 7. Sıcaklık 400 0C civarında iken fırını kapatınız. Sıcaklık düşerken her 20 0C de bir yine sıcaklığı ve U’yu kaydediniz. 8. Sıcaklık 100 0C nin altına düştüğünde sıcaklık sensörünü kullanarak oda sıcaklığını tekrar ölçünüz. 9. T 4 T04 ’e karşılık U grafiğini çizerek eğimi hesaplayınız. T 4 T04 T(C) T(K) (1012 K 4 ) U (mV) Sıcaklık Artarken U (mV) Sıcaklık Azalırken SORULAR 1. Güneşin maksimum ışıma yaptığı dalgaboyunu, güneşin yüzey sıcaklığını kullanarak bulunuz. 2. Güneşin görünür bölgede yaptığı ışımanın yüzdesini bulunuz. 3. Elektromanyetik spektrumu çiziniz. Herbir bölgenin sınırlarını ve isimlerini yazınız. 4. Metal bir cisim 1000 K sıcaklığa ısıtılmıştır. Bu cismin etrafa yaydığı güç 1W ise yüzey alanını hesap ediniz.