Cumhuriyet Üniversitesi Tıp Fakültesi Tiroid Kanserli Peroksidasyonu Hastalarda Değişen Antioksidan Enzim Aktivitesi ve Lipid Diversity Between Antioxidant Enzyme Status and Lipid Peroxidation in Thyroid Cancer Patients Emel CANBAY *, Kenan ÇELİK **, Sebila DÖKMETAŞ ***, Kürşat KARADAYI ****, Mustafa TURAN ****, Fahrettin KELEŞTEMUR ****, Metin ŞEN ****** ÖZET SUMMARY Amaç :Tiroid bezi, Reaktif Oksijen Türevleri (ROT) oluşturan mekanizmalar içermektedir. Antioksidan Background: The thyroid gland contains mechanisms for enzim Reactive Oxygen Species (ROS) production. Deficiency in sistemindeki bozukluklar, ROT’un birikimine neden olabilir ki, antioxidant enzymes may lead to accumulation of ROS that can bu durum tiroid bezinde karsinogenezisin başlaması ile be result in initiation of carcinogenesis in thyroid gland. sonuçlanabilir. Bu nedenle, çalışmada tiroid kanseri olan Therefore, hastalarda antioksidan enzimlerden Glutatyon Peroksidaz Glutathione Peroxidase (GSH-Px) and the level of end product (GSH-Px) aktivitesi ve lipid peroksidasyonunun son ürünü olan of lipid peroxidation, which is malondialdehyde (MDA) in malondialdehid (MDA) düzeylerinin belirlenmesini amaçlandı. thyroid cancer patients. we investigated the activity of erythrocyte Yöntem : Kırkaltı tiroid kanserli hastanın ve 50 kişiden Methods: Activity of GSH-Px and the level of end product oluşan kontrol grubunun eritrositlerinde GSH-Px aktivitesi ve of lipid peroxidation, which is MDA, were studied in MDA düzeyleri spektrofotometrik yöntemlerle tayin edildi. erythrocytes of 46 patients with thyroid cancer and 50 healthy Bulgular : Tiroid kanserli hastalarda kontrollere göre controls. eritrosit MDA düzeyleri yüksek iken eritrosit GSH-Px aktiviteleri Results: Erythrocyte GSH-Px activities were found lower düşük bulundu. Ayrıca, tiroid kanserli hastaların eritrosit GSH- whereas erythrocyte MDA levels higher in patients with thyroid Px cancer compared with those of controls. It has been found that aktivitesi ve lipid peroksidasyonu arasında negatif korelasyon bulundu. Sonuç :Bu sonuçlar, tiroid kanserli hastalarda eritrosit lipid peroksidasyonu artarken eritrosit antioksidan enzim sisteminin anlamlı ölçüde zarar gördüğünü düşündürmektedir. Anahtar sözcükler: Tiroid kanseri, glutatyon peroksidaz, lipid peroksidasyonu, malondialdehid, antioksidan enzimler there was a negative correlation between erythrocyte GSH-Px activity and lipid peroxidation in thyroid cancer patients. Conclusion: These results suggest that erythrocyte antioxidant enzyme system was significantly impaired while erythrocyte lipid peroxidation was increased in thyroid cancer patients. Key words: Thyroid cancer, glutathione peroxidase, lipid peroxidation, malondialdehyde, antioxidant enzymes C. Ü. Tıp Fakültesi Dergisi 25 (4):151 – 156, 2003 * ** *** **** ***** ****** Arş. Gör. Dr., Cumhuriyet Üniversitesi Tıp Fakültesi, Genel Cerrahi Anabilim Dalı, Sivas Yrd.Doç. Dr., Cumhuriyet Üniversitesi Tıp Fakültesi, Biyokimya Anabilim Dalı, Sivas Prof.Dr., Cumhuriyet Üniversitesi Tıp Fakültesi, İç Hastalıkları Anabilim Dalı, Sivas Yrd.Doç. Dr., Cumhuriyet Üniversitesi Tıp Fakültesi, Genel Cerrahi Anabilim Dalı, Sivas Prof. Dr., Erciyes Üniversitesi Tıp Fakültesi, Endokrinoloji Bölümü, Kayseri Prof. Dr., Cumhuriyet Üniversitesi Tıp Fakültesi, Genel Cerrahi Anabilim Dalı, Sivas 151 Tiroid Kanserli Hastalarda Antioksidan Enzim ve Lipid Peroksidasyonu GİRİŞ peroksidasyonunun son ürünü olan Malondialdehid Aerobik organizmalarda, aerobik solunum ve (MDA) düzeylerinin belirlenmesi amaçlandı. substrat oksidasyonu sonucu oluşan Reaktif Oksijen Türevleri (ROT), detoksifiye antioksidan edilirler. enzim Hidroksi superoksid anyonlar (O2•-) sistemleri radikalller ile (–OH), ve hidrojen peroksit (H2 O2)’in dahil olduğu ROT’un küçük miktarları aerobik organizmalarda iç ve dış stimuluslara karşı sabit olarak üretilirler (1) . Düşük konsantrasyonlarda ROT, hücre farklılaşmasında rol oynayan hücre içi sinyal iletimi, hücre sistemi büyümesinin ve durması, apoptozis, mikroorganizmalara karşı bağışıklık antibakteriyel etkiler gibi bir çok biyokimyasal işlemde rol oynamasına rağmen (2), yüksek konsantrasyonlarda ya / ya da yetersiz detoksifasyonlarında ciddi metabolik fonksiyon bozukluğuna ve biyolojik makromoleküllerin hasarına yol açan oksidatif strese neden olur (3,4). Aslında ROT’un, malign dönüşümün bir kaç basamağında rol oynayabileceği bildirilmiştir (5). Aerobik organizmalarda, lipid peroksidasyon ürünleri DNA hasarına ve Na+/K+ ATPaz ve glutamat taşıyıcıları gibi proteinlerin inhibisyonuna neden olur (6). Artan lipid peroksidasyonu ve azalan antioksidan korumalar sonucu epoksitler oluşur. Bunlar hücre içinde nükleofilik merkez ile spontan olarak reaksiyona girip DNA, RNA ve proteinlere kovalent olarak bağlanır (7). Böyle bir reaksiyon sitotoksisiteye, alerjiye, mutajeniteye ve/veya karsinojenezise neden olabilir (8). Tiroid bezinde ROT oluşumuna neden olan mekanizmalar vardır (9). Süperoksid iyonlarının Süperoksid Dismutaz tarafından katalizi sonucu oluşan hidrojen peroksid, tiroid peroksidaz ile tiroid hormon sentezinde substrat olarak kullanılır ya da katalaz ve GSH-Px tarafından degredasyona uğrarlar (10). Süperoksid Dismutaz, katalaz veya GSH-Px yetersizliğinin, ROT birikimine neden olabileceği ve bunun da tiroid bezinde karsinojenezin başlamasına yol açabileceği düşünülebilir. Bugüne kadar, tiroid kanserli hastaların tiroid dokularında GSH-Px aktivitesi ve lipid peroksidasyonu ile ilgili iki fenotipik çalışma bulunmasına rağmen sonuçlar birbirleri ile çelişkilidir (11,12). Bu nedenle, bu çalışmada tiroid kanserli hastaların eritrositlerinde bir antioksidan enzim olan GSH-Px aktivitesinin ve lipid 152 GEREÇ ve YÖNTEM Hastalar ve kontrol grubunun seçimi: Bu çalışmada, histopatolojik olarak tanıları doğrulanmış 46 tiroid kanserli hastanın ve 50 kontrolün eritrositleri amacıyla alındı. Kontrol hastaneye grubundakiler, başvuran ancak kontrol bir hastalığı olmayan kişilerden rastgele olarak seçildi. Bu çalışmanın yürütülebilmesi için gerekli izin Cumhuriyet Üniversitesi Etik Kurulundan alındı. Bu çalışmaya alınan 6 erkek, 40 kadın hastanın ortalama yaşları 42 ± 8.2 ve 25 erkek 25 kadın kontrolun ise 44.5± 7 idi. Örnekler: Venöz kan örnekleri, hastalardan ve kontrol grubundan vakumlu heparinize tüplere alındı, örnekler analize kadar -70ºC’de saklanıldıktan sonra analiz için eppendorf tüplerine aktarıldı. Kanlar 2500xg’de 10 dakika, +4o C’ de santrifüj edildikten sonra supernatant alındı. Kalan presipitatda elde edilen eritrositler, bol serum fizyolojik ile üç kez yıkandı. Eritrositler 1:5 v/v oranında distile su ile donma-çözme yöntemi ile hemolize edildi. Hemolizat, 22.000xg de 60 dakika santrifuj edildikten sonra elde edilen supernatant GSH-Px aktivitesi ve MDA ölçümleri için kullanıldı. MDA Tayini: Lipid peroksidasyonunun son ürünü olan MDA tayini, Buege ve Aust’un metodunun modifikasyonu olarak TBARS yöntemi ile gerçekleştirildi. (13). Bir hacim eritrosit süspansiyonu, iki hacim stok solüsyonla (%15 w/v triklorasetik asit, % 0.375 w/v tiyobarbütürik asit ve 0.25-mol/L hidroklorik asit) ile karıştırıldı. Karışım, 30/dakika kaynayan su banyosu içinde ısıtıldı. Soğuduktan sonra çökelti 10 dakika 1000xg’ de santrifüj edilerek ayrıldı. Örneklerin absorbansı 535nm de ölçüldü. Girişimden kaçınmak için iyon girişimi önlenen tüpler ve deiyonize su kullanıldı. GSH-Px aktivite tayini: Eritrositlerdeki GSH-Px aktivitesi Prohaska (15) ve Kraus (16) tarafından modifiye edilen Paglia ve Valentine (14) nın yöntemi ile ölçüldü. Enzim aktivitesi, H2O2‘nin varlığında substrat olarak kullanılan Canbay ve ark. NADPH’nın oksidasyonu ile belirlendi ve spektrofotometrik olarak 340nm’de ölçüldü. Sonuçlar Tablo 2. Tiroid kanserli hastalarda ve kontrol grubunda eritrosit GSH-Px aktiviteleri ve MDA düzeyleri U/g Hb olarak ifade edildi. İstatistik: Glutatyon peroksidaz Sonuçlar, ortalama ± SD olarak verildi. Hasta ve (U g-1Hb) kontrol grubundaki GSH-Px aktivitesi ve MDA düzeyleri MDA Nmol ml-1) Normal Tiroid kanserli grup 956 ± 90 223 ± 14.07* 0.26 ± 0.07 1.39 ± 0.10* istatistiki anlamlılık student’s t-testi ile hesaplandı. GSHPx aktivitesi ve MDA düzeyleri arasındaki korelasyon least-square linear regression testi ile değerlendirildi. 46 tiroid kanserli hastada ve 50 kontrolün sonuçları ± SD olarak verilmiştir * p<0.01 ortalama Yaş, sigara içme ve enzim aktivitesi ve MDA seviyeleri arasındaki korelasyon Mann-Whitney U testi ile Tablo 3’de hastaların yaş ve sigara içimleri ile değerlendirildi. Bütün testler SPSS (version 9.0:SAS GSH-Px aktivitesi ve MDA düzeyleri arasındaki ilişki Institute, Carry, NC) bilgisayar programı ile hesaplandı. verilmiştir. Hastaların 40 yaş üstü olmaları ve sigara içimleri ile GSH-Px aktivitesi arasında negatif korelasyon bulunurken, SONUÇLAR Kırkaltı tiroid kanserli hasta ve 50 kontrolün eritrositlerinde GSH-Px aktivitesi ve MDA düzeyleri incelendi. Hasta ve kontrol grubunun demografik MDA bulunmamıştır. düzeyleri Hastaların özellikleri ile GSH-Px ile arasında diğer ilişki klinikopatolojik aktivitesi ve MDA düzeyleri arasında bir ilişki bulunmamıştır (p>0.05). Ayrıca özellikleri Tablo-1’de verildi. Tiroid kanserli hastalarda tiroid kanserli hastalarda GSH-Px kontrol grubu ile karşılaştırıldığında GSH-Px aktivitesinde aktivitesi ve MDA düzeyleri arasında istatistiki olarak azalma (t =8.06, p<0.01) anlamlı negatif korelasyon saptandı (r = -0.176, ve MDA düzeylerinde de artma (t=11.05, p<0.01) bulundu (Tablo-2). p=0.098, p<0.01). Tablo 1- Tirod kanserli hastalarda ve kontrol grubunda sıklık, Tablo 3. Tiroid kanserli hastalarda yaş, sigara içme durumu arasıdaki korelasyon ve GSH-Px aktiviteleri ve MDA düzeyleri * istatistiki olarak anlamlı yaş, cinsiyet ve risk faktörleri. Değişkenler Olgular (sayı) (%) Kontrol grubu (sayı) ( %) Glutatyon Peroksidaz Yaş (yıl) MDA (U g-1Hb) (Nmol ml-1) < 40 26 56 25 50 Yaş 40-65 20 44 25 50 < 40 280.04±16.13 1.42±0.15 40-65 166.05±13.14* 1.37±0.13 6 13 23 46 p=0.000 p=0.924 r= - 0.293 Cinsiyet Erkek Kadın 40 87 27 54 Evet 6 13 17 34 Evet 184.06±12.57* 1.17±0.2 Hayır 40 87 33 66 Hayır 262.96±39.58 1.43±0.11 p=0.003 p=0.350 Sigara içme Sigara içme Alkol kullanımı Evet Hayır 2 4 1 2 44 96 49 98 Histolojik tip Papiller 32 70 - - Folliküler 12 26 - - Medullar 2 4 r= -0.196 Tiroid kanserli hastaların sonuçları ortalama ± SD olarak verilmiştir * p<0.01 153 Tiroid Kanserli Hastalarda Antioksidan Enzim ve Lipid Peroksidasyonu TARTIŞMA bulmuştur. Bu bulgular, tiroid kanserli hastalarda azalan Karsinojenezis, birden çok mutasyonu takiben antioksidan oluşan çok aşamalı bir durumdur. ROT (17), lipid aktivitenin, DNA hasarına neden olabileceğini desteklemektedir. Kanserde hidroperoksit (18) ve MDA (19) gibi serbest radikaller lipid peroksidasyonu, kontrolsüz mutajeniktir ve fenotipik ve genotipik değişimlerin serbest radikallerin artışı nedeniyle kanser hücresinde mediyatörleri olarak rol oynayabilirler. Bu sistemde ciddi değişikliklere neden olabilir (27). Glutatyon ve oluşan neoplaziye GSH-Px, lipid peroksidasyonunun özellikle membrana götürecektir. Serbest radikallerin bu tip toksik etkilerine yönelik oluşturacağı hasardan hücreyi korur (28). tek tek mutasyonlar sonuçta karşı hücreler, enzimatik ve non-enzimatik savunma Peroksi-poliansature yağ asitleri, kısa zincirli yağ asidi mekanizmalarına savunma ve MDA üretimi yerine (30), GSH kullanılarak GSH-Px enzimler, enzimi vasıtasıyla hidrosi yağ asitlerine dönüştürülür sahiptir. mekanizmalarında esas Enzimatik olarak rol alan (29). Bu nedenle, GSH-Px aktivitesindeki azalma, MDA süperoksit dismutaz, GSH-Px ve katalaz enzimleridir. Yapılan çalışmalarda, farklı kanser doku ve üretiminin artmasıyla sonuçlanabilir. Peroksidasyon hücrelerinde antioksidan enzim aktiviteleri ölçülmüştür. işlemi ve kanser arasındaki ilşkiyi inceleyen çalışmalar Bu çalışmaların bazılarında antioksidan enzim aktiviteleri çelişkili sonuçlar düşük olarak bulunmuştur. GSH-Px enzim aktivitesi, rat kanserli hastalarda hepatokarsinojenezisinde (20) ve insan hepatomasında dokularda (11, 32-34) artan lipid peroksid düzeylerini (21) azalmış olarak bildirilmiştir. Benzer şekilde, Aceto bildirmişlerdir. Tiroid kanserli hastalarımızı kontrol grubu ve ile karşılaştırdığımızda, eritrosit MDA düzeyleri ve GPX arkadaşları, dokularında belirlemişlerdir çalışmalarda prostat kanserli düşük GSH-Px (22). Bununla enzim hastaların enzim birlikte aktivitelerinde testis aktivitesi diğer bir bazı aktivitesi plazmada arasında negatif Bazı araştırmacılar (31) ve korelasyon kanserli olduğunu gözledik. Sonuç değişiklik olarak, bulgularımız tiroid kanserli ve hastaların eritrositlerinde lipid peroksidasyonu artarken GSH-Px enzimatik serbest radikal savunma mekanizmalarının bulamamışlar ya da artış saptamışlardır. Hoffman arkadaşları, insan kolorektal kanserlerinde, vermektedir. aktivitesinde bir değişiklik olmadığını bildirmiştir(23). hasar gördüğünü düşündürmektedir. Bu sonuçlar Singh ve arkadaşları insan malign meme dokusunda ROT’un, artan GSH-Px aktivitesi saptamışlardır (24). Howie ve kontrol eden spesifik genlere hasar yapabileceğini ve hücrenin büyüme ve diferansiyasyonunu arkadaşları bir çok insan malign dokusunda artan GSH- daha hızlı büyümeyi ve maligniteyi uyarabileceğini Px aktivitesi bulmuşlardır (25). düşündürmektedir (35). Buna ilave olarak, bozulmuş Tiroid kanserinde antioksidan enzim aktivitesi savunma sistemine bağlı olarak bazı serbest radikallerin konusunda fazla bir çalışma yoktur. Sadani ve Nadkarni etkileriyle tiroid lipid mutasyonlara ve kromozomal aberasyonlara götürebilir arttığını (21, 35). Bu nedenle , tiroid kanserinde antioksidan bildirmiştir (11). Durak ve arkadaşları ise, tiroid kanseri enzim aktivitelerini araştıran çalışmaların yapılması, dokusunda normal dokuya göre GSH-Px aktivitesinin tiroid kanserinin patogenezini daha iyi anlamamızı azalmış, sağlamakla kanserli peroksidasyonu MDA hastaların ve tiroid GSH-Px düzeylerinin dokularında aktivitesinin ise artmış olduğunu bildirmişlerdir (12). Bizim çalışmamızda, tiroid kanserli birtakım birlikte yapısal yeni değişmelerin tedavi olması, yaklaşımlarının geliştirilmesi açısından önemlidir. hastalarının eritrositlerinde kontrol grubuna göre GSHPx’nin azaldığı bulundu. olarak bulunması, oluşumuna neden GSH-Px aktivitesinin azalmış ROT’lerinin olabileceğini artması ile düşündürebilir. Bu konuda daha fazla kanıt, Hasegawa ve arkadaşları tarafından bildirilmiştir (26). Hasegawa ve arkadaşları, papiller ve anaplastik tiroid kanseri hastalarının dokularında, GSH-Px mRNA ekspresyonunun azaldığını 154 TEŞEKKÜR kanser Bu çalışmanın istatistiksel analizinde yardımlarını esirgemeyen Cumhuriyet Üniversitesi Tıp Fakültesi Biyoistatistik Bölümü öğretim üyesi Yrd.Doç.Dr. Ziynet Çınar’a çok teşekkür ederiz. Canbay ve ark. KAYNAKLAR 15. Prohaska 1. Jornot L, Petersen H, Junod AF. Hydrogen peroxideinduced DNA damage is independent of nuclear calcium but dependent on redox-active ions. Biochem J 1998; 335: 85-94. Oh SH, Hoekstra WG, Ganther HE. of selenium. Biochem Biophys Res Commun 1977; 74: 6471. 16. Kraus RJ, Ganther HE. Reaction of cyanide with glutathione 2. Mates JM, Perez-Gomez C, Nunez de Castro I. Antioxidant enzymes and human diseases. Clin Biochem 1999; 32: 595-603. peroxidase. Biochem Biophys Res Commun 1980; 96:111622. 17. Guyton 3. Lee YJ, Galoforo SS, Berns CM, Chen JC, Davis BH, Sim JE, Corry JR, Glutathione peroxidase: inhibition by cyanide and release PM, Spitz DR. Glucose KZ, Kensler TW. Oxidative mechanisms in carcinogenesis. Br Med Bull 1993; 49: 523-44. deprivation-induced 18. Wagner JR, Hu CC, Ames BN. Endogenous oxidative cytotoxicity and alterations in mitogen-activated protein damage of deoxycytidine in DNA. Proc Natl Acad Sci U S A kinase activation are mediated by oxidative stress in multidrug-resistant human breast carcinoma cells. J Biol Chem 1998; 273: 5294-9. 1992; 89: 3380-4. 19. Mukai FH, Goldstein BD. Mutagenicity of malonaldehyde, a decomposition product of peroxidized polyunsaturated 4. Czene S, Tiback M, Harms-Ringdahl M. pH-dependent DNA cleavage in permeabilized human fibroblasts. Biochem J 1997; 323: 337-41. fatty acids. Science 1976; 191: 868-9. 20. Corrocher R, Casaril M, Bellisola G, Gabrielli GB, Nicoli N, Guidi GC, De Sandre G. Severe impairment of antioxidant 5. Wojtaszek P. Oxidative burst: an early plant response to pathogen infection. Biochem J, 1997; 322: 681-92. system in human hepatoma. Cancer 1986; 58:1658-62. 21. Player TJ, Mills DJ, Horton AA. Age-dependent changes in 6. Esterbauer H, Gebicki J, Puhl H, Jurgens G.The role of lipid rat liver microsomal and mitochondrial NADPH-dependent peroxidation and antioxidants in oxidative modification of lipid peroxidation. Biochem Biophys Res Commun 1977; LDL. Free Radic Biol Med 1992; 13: 341-90. 78: 1397-402. 7. Rikans LE, Hornbrook KR. Lipid peroxidation, antioxidant protection and aging. Biochim Biophys Acta 1997; 1362:116-27. Caccuri AM, Federici G. Glutathione-related enzyme activities in testis of patients with malignant diseases. Clin 8. Oesch F. Metabolism of carcinogens, possibilities for modulation. Acta Pharmacol Toxicol (Copenh) 1984; 55 Suppl 2: 15-33. Chim Acta 1989; 183: 83-6. 23. Hoffman CE, Webster NR, Wiggins PA, Chisholm EM, Giles GR, Leveson SH. Free radical detoxifying systems in 9. Fischer AG, Lee H. Xanthine oxidase from bovine thyroid glands. Life Sci II 1973; 12: 267-75. Mechanism of H2O2 production in porcine thyroid cells: evidence for intermediary formation of superoxide anion by H2O2-generating machinery. Biochemistry 1991; 30: 4880-6. 11. Sadani GR, Nadkarni GD. Role of tissue antioxidant defence in thyroid cancers. Cancer Lett 1996; 109: 231-5. 12. Durak I, Bayram F, Kavutcu M,Canbolat O, Ozturk HS. Impaired enzymatic antioxidant defense mechanism in cancerous human thyroid tissues. J Endocrinol Invest 1996; 19: 312-5. 13. Buege JA, Aust SD. Microsomal lipid peroxidation. Methods Enzymol 1978; 52: 302-10. 14. Paglia DE, Valentine WN. Studies on the quantitative and qualitative characterization of erythrocyte glutathione peroxidase. J Lab Clin Med 1967; 70: 158-69. human colorectal cancer. Br J Cancer 1985; 51:127-129. 24. Singh SV, Brunnert SR, Roberts B, Krishan A. Differential 10. Nakamura Y, Makino R, Tanaka T, Ishimura Y, Ohtaki S. NADPH-dependent 22. Aceto A, Di Ilio C, Angelucci S, Tenaglia R, Zezza A, expression of glutathione S-transferase, glutathione peroxidase and glutathione reductase in normal and malignant human breast tissues. Cancer Lett 1990; 51: 438. 25. Howie AF, Forrester LM, Glancey MJ, Schlager JJ, Powis G, Beckett GJ, Hayes JD, Wolf CR. Glutathione S-transferase and glutathione peroxidase expression in normal and tumour human tissues. Carcinogenesis 1990; 11: 451-8. 26. Hasegawa Y, Takano T, Miyauchi A, Matsuzuka F, Yoshida H, Kuma K, Amino N. Decreased expression of glutathione peroxidase mRNA in thyroid anaplastic carcinoma. Cancer Lett 2002; 182: 69-74. 27. Eriksson LC, Andersson GN. Membrane biochemistry and chemical hepatocarcinogenesis. Crit Rev Biochem Mol Biol 1992; 27: 1-55. 28. Masotti L, Casali E, Gesmundo N, Sartor G, Galeotti T, Borrello S, Piretti MV, Pagliuca G. Lipid peroxidation in cancer cells: chemical and physical studies. Ann N Y Acad Sci 1988; 551: 47-57. 155 Tiroid Kanserli Hastalarda Antioksidan Enzim ve Lipid Peroksidasyonu 29. Sevanian A, Muakkassah-Kelly SF, Montestruque S. The 33. Hietanen E, Punnonen K, Punnonen R, Auvinen O. Fatty influence of phospholipase A2 and glutathione peroxidase acid composition of phospholipids and neutral lipids and on the elimination of membrane lipid peroxides. lipid peroxidation in human breast cancer and lipoma Arch Biochem Biophys 1983; 223: 441-52. tissue. Carcinogenesis 1986; 7: 1965-9. 30. Levy RD, Oosthuizen MM, Degiannis E, Greyling D, 34. Otamiri T, Sjodahl R. Increased lipid peroxidation in Hatzitheofilou C. Glutathione-linked enzymes in benign and malignant tissues of patients with colorectal cancer. Cancer malignant oesophageal tissue. Br J Cancer 1999; 80: 32-7. 1989; 64: 422-5. 31. Gerber M, Segala C. Aging and cancer:plasma antioxidants and lipid peroxidation in young and aged breat cancer patients. In : Emerit I, Chance B, editors. Free radicals and aging. Birkhauser, Basel. 1992. p.235-46. 32. Levy RD, Oosthuizen MM, Degiannis E, Lambrechts H. Elevated reversible and irreversible lipid peroxidation in human oesophageal cancer. Anticancer 18:1325-28. Yazışma Adresi : Dr.Emel Canbay Cumhuriyet Üniversitesi Tıp Fakültesi, Genel Cerahi Anabilim Dalı, Sivas 58140 156 Res 1998; 35. Freeman BA, Crapo JD. Biology of disease: free radicals anogy of disease: free radicals an2; 47: 412-26.