Obsesif-Kompulsif Bozuklukta Genetik Çal›flmalar

Derlemeler/Reviews
M. M. Demet
Obsesif-Kompulsif Bozuklukta Genetik Çal›flmalar
Mehmet Murat Demet1
ÖZET:
ABSTRACT:
Obsesif-kompulsif bozuklukta genetik çal›flmalar
Genetic findings of obsessive-compulsive disorder
Obsesif-kompulsif bozukluk (OKB) zorla gelen yineleyici fikir, hayal ve
dürtüler yani obsesyonlar ve kat›, törensel ve zaman kayb›na yol açan
davran›fllar, yani kompulsiyonlardan oluflan bir psikiyatrik bozukluktur. OKB’nin kal›t›m özelli¤ine iliflkin ilk bulgular aile ve ikiz çal›flmalar›ndan elde edilmifltir. Segregasyon analizleri ise OKB kal›t›m›nda majör bir gen bölgesinin sorumlu olabilece¤ine iliflkin bilgiler sa¤lam›flt›r.
Yay›mlanm›fl bulunan tek ba¤lant› çal›flmas›nda 9p kromozom üzerinde çok noktal› bir ba¤lant› bulundu¤u bildirilmifltir. Son dönemde
ise genetik çal›flmalar OKB etiyolojisinde rolü oldu¤u düflünülen baz›
aday genler üzerinde yo¤unlaflm›fl, özellikle serotonerjik ve dopaminerjik sisteme iliflkin genler üzerinde yap›lan çal›flmalar bu sistemlere
iliflkin önceki klinik bulgular› destekleyen sonuçlar sa¤lam›flt›r. Ayr›ca,
opioid, glutamaterjik ve immun sistemlere iliflkin genler ile nörogeliflimsel genlere iliflkin ilk çal›flma sonuçlar› gelecekteki çal›flmalar aç›s›ndan araflt›rmac›lara umut veren genler olarak belirlenmifltir. Bu
yaz›da OKB’ye iliflkin aile, ikiz, segregasyon, ba¤lant› ve aday gen çal›flmalar› gözden geçirilmektedir.
Obsessive-compulsive disorder (OCD) is characterized by repetitive,
intrusive ideations, image or urges (obsession) and/or rigid, ritualistic
and time-consuming behaviours (compulsions). Early evidences on
inheritance of OCD have been obtained from family and twin studies.
Segregation analysis provides basic support for existence of a major
gene locus. In only published linkage analysis, it was reported that
multipoint linkage was found on chromosome 9p. Recently, genetic
studies have centered on plausible candidate genes, which are
thought to be involved in the etiology of OCD. Preliminary findings
from the studies of several candidate genes have contributed to
previous clinical findings, especially related to serotonergic and
dopaminergic systems. Also, the candidate genes of opioid,
glutamatergic systems as well as the genes of immune system and
neurodevelopmental progress give hope to researchers for future
investigation of these systems. In this review, the family, twin,
segregation, linkage, and candidate genes studies of OCD will be
reviewed.
Anahtar sözcükler: obsesif-kompulsif bozukluk, genetik, segregasyon, ba¤lant›, aday gen
Key words: obsessive-compulsive disorder, genetics, segregation,
linkage, candidate gene
Klinik Psikofarmakoloji Bülteni 2005;15:45-52
Klinik Psikofarmakoloji Bülteni 2005;15:45-52
G‹R‹fi
O
1
Doç. Dr., Celal Bayar Üniversitesi T›p Fakültesi
Psikiyatri Anabilim Dal›, Manisa-Turkey
Yaz›flma Adresi / Address reprint requests to:
Doç. Dr. Mehmet Murat Demet, Celal Bayar
Üniversitesi T›p Fakültesi Psikiyatri Anabilim
Dal›, Manisa-Turkey
Telefon / Phone: +90-236-237-6404
Faks / Fax: +90-236-235-0357
Elektronik posta adresi / E-mail address:
muratdemet@superonline.com
Kabul tarihi / Date of acceptance:
29 Kas›m 2004 / November 29, 2004
bsesif kompulsif bozukluk (OKB)
istenmeden gelen, uygunsuz
olarak yaflanan ve belirgin anksiyete ya da s›k›nt›ya neden olan, yineleyici düflünce, hayal ve dürtüler yani
obsesyonlar ve kiflinin obsesyonlara
tepki olarak ya da kat› bir biçimde uygulanmas› gereken kurallar›na göre
yapmaktan kendini al›koyamad›¤› yineleyici davran›fllar ya da zihinsel eylemler yani kompulsiyonlar ile belirli bir
psikiyatrik bozukluktur. OKB’nin yaflam
boyu yayg›nl›¤› %1.9-3.0 olarak bildirilmifltir (1,2). Kronikleflme olas›l›¤› oldukça yüksek olan, birçok olguda alevlenmeler ile giden ve epizodik bir prognoz
gösteren obsesif kompulsif bozukluk
yaratt›¤› ifllev bozuklu¤u ve yaflam kalitesinde düflme meydana getirmesi nedeni ile Dünya Sa¤l›k Örgütü taraf›ndan
dünya üzerinde en fazla ifllev kayb› yaratan ilk 10 t›bbi durum aras›nda kabul
edilmifltir (3). OKB’de kal›t›m›n rolü üzerinde uzun süreden beri durulmaktad›r
(4-6). Önceleri aile çal›flmalar› fleklinde
yap›lan araflt›rmalar son zamanlarda
özgül genetik yöntemlerle tasarlanmakta ve OKB’nin genetik temeli ile ilgili kesin bir sonuç bulunmamakla birlikte elimizdeki bilgiler giderek artmaktad›r. Bu yaz›da OKB’ye iliflkin genetik
çal›flmalar gözden geçirilmifltir.
1. A‹LE ÇALIfiMALARI
OKB’de ailesel geçifl 1930’lardan bu
yana araflt›r›lan bir konudur (7). Aile ça-
Klinik Psikofarmakoloji Bülteni, Cilt: 15, Say›: 1, 2005 / Bulletin of Clinical Psychopharmacology, Vol: 15, N.: 1, 2005 - www.psikofarmakoloji.org
45
Obsesif-kompulsif bozuklukta genetik çal›flmalar
l›flmalar› gözden geçirildi¤inde özellikle erken bafllang›çl› ve tik bozuklu¤unun efllik etti¤i OKB olgular›nda
genetik geçifli destekleyen sonuçlar elde edildi¤i (8,9);
buna karfl›n ailesel geçifli göstermeyen çal›flma sonuçlar›n›n da (10-12) bildirildi¤i görülmektedir. Swedo ve
arkadafllar› (13) ile Lenane ve arkadafllar› (14) OKB’li çocuk ve ergenlerin birinci derece akrabalar›nda %20-25
gibi yüksek oranda OKB belirlemifllerdir. Bu yüksek sonuçlar örneklemin ortalama yafl›n›n düflük olmas›na
ba¤l› olarak erken bafllang›c›n daha fazla ailesel yüklülük ve daha yüksek geçifle neden olabilece¤ine ba¤lanm›flt›r. Bellodi ve arkadafllar› 92 OKB’li hastan›n aileleri üzerinde yapt›klar› çal›flmada, ailelerdeki OKB morbidite oran›n› %3.4 bulurken; 14 yafl alt›ndaki OKB grubunda ailesel morbidite oran›n› %8.8 olarak belirlemifllerdir (15). Pauls ve arkadafllar›n›n yapt›klar› bir aile çal›flmas›nda ise 100 OKB ve 100 kontrol ailesi incelenmifl, OKB’li grubun birinci derece akrabalar›nda %18.2
oran›nda OKB saptand›¤› bildirilmifltir (7). Nestdat ve arkadafllar›n›n yay›mlad›klar› daha yeni bir çal›flmada ise
OKB olgular›n›n birinci derecede akrabalar›nda OKB tan›s› kontrol yak›nlar›na göre yaklafl›k befl kat fazla bulunmufltur (s›ras›yla %11.7 ve %2.7). Yazarlar obsesyonlar›n kompulsiyonlara göre daha yüksek ailesel geçifl özelli¤i gösterdi¤ini; ayr›ca erken bafllang›çl› OKB alt
grubunda ailesel geçifl özelli¤inin daha yüksek oldu¤unu bildirmifllerdir (6).
Aile ve ikiz çal›flmalar› OKB etiyolojisinde en az›ndan belirli alt gruplarda kal›t›mla geçebilen bir özellik
oldu¤unu göstermektedir. Ancak flimdiye kadar elde
edilen sonuçlar yaln›zca genetik geçiflin olabilece¤ini
göstermekte, fakat bu genetik özelli¤in ne oldu¤u, geçiflte majör bir gen etkisinin olup olmad›¤› konusunda
tan›mlama yapmaya yetmemektedir (16).
2. ‹K‹Z ÇALIfiMALARI
OKB’de genetik etkiler ikiz çal›flmalar› ile de gösterilmifltir. ‹kiz gruplar›nda yap›lan araflt›rmalarda monozigot ikizlerde OKB için efl-hastalanma (konkordans)
oran› dizigot ikizlere göre oldukça yüksek bulunmufltur (17-20). McGuffin ve Mawson iki monozigot ikiz çiftinde efl-hastalanma buldu¤unu bilidirirken (18), Carey
ve Gottesman 30 ikiz çifti üzerinde yapt›klar› çal›flmada monozigotlar›n %87, dizogotlar›n %47’sinde efl-hastalanma belirlemifllerdir (20). Jonnal ve arkadafllar› en
46
uygun kal›t›m modelinin obsesyonlar için %33, kompulsiyonlar için %26 oran›nda kal›t›labilirlik öngördü¤ünü bildirmifllerdir (21). Andrews ve arkadafllar› ise OKB
için %26’l›k kal›t›m oran› saptam›fllard›r, genetik özelliklerin özgül bir bozuklu¤a neden olmaktan çok yatk›nlaflt›r›c› bir rol oynayabilece¤ini ileri sürmüfllerdir
(22). Öte yandan Torgersen üç monozigot ve 9 dizigot
ikiz üzerinde yürüttü¤ü araflt›rmas›nda çiftlerden hiçbirinde efl-hastalanma belirlemedi¤ini bildirmifltir (23).
Cavallini ve Bellodi ise monozigot ikizlerde bulunan
yüksek efl-hastalanma oran›n›n OKB’de genetik temel
varsay›m›n› destekledi¤ini ancak teorik olarak monozigot örneklemde efl-hastalanma oran›n›n %100 olmas›
beklendi¤ini belirtmifllerdir (16).
3. SEGREGASYON ÇALIfiMALARI
Segregasyon çal›flmalar› potansiyel olarak otozomal olan bir majör genin OKB’nin geçiflinde rol oynay›p
oynamad›¤›n› tan›mlamak amac› ile yap›lmaktad›r. Aile ve segregasyon çal›flmalar› Tourette Sendromu ile
OKB aras›nda iliflki oldu¤unu göstermektedir. Tourette
sendromu olan hastalar›n birinci derece akrabalar›nda
OKB oranlar› %6-26 olarak bildirilmifltir (8,24,25). Öte
yandan OKB’li hastalar›n yak›nlar›nda Tourette Sendromu ve kronik motor tik bozuklu¤u da genel nüfusa göre daha yüksek oranda bulunmaktad›r (7,26). Nicolini
ve arkadafllar› ise OKB ve Tourette sendromlu 24 hasta üzerinde yapt›klar› bir segregasyon çal›flmas›nda
OKB’li ailelerde OKB’nin geçifli için Mendelyan modeli
uygun bulmufllar, ancak resesif ya da dominant ayr›m›na varmak için örneklem büyüklü¤ünün yeterli olmad›¤›n› ileri sürmüfllerdir (16). Benzer flekilde Cavallini
ve arkadafllar› da kad›nlarda daha belirgin olmak üzere 0.01’lik gen frekans› ve %8 homozigot AA-heterozigot Aa fleklinde yüksek penetrans ile Mendelyan bir
dominant modelin en uygun model oldu¤unu ileri sürmüfllerdir (27). Öte yandan Alsobrook ve arkadafllar›
OKB olgular›n› alt gruplara ay›rmadan analiz ettiklerinde en uygun geçifl modelinin non-Mendelyan model
oldu¤unu; pozitif aile öykülü alt grupta ise tek büyük
bölge (single major locus) ve çok etkenli zemin modeli fleklinde kar›fl›k bir modelin oldu¤unu, simetri/düzenleme obsesyon ve kompulsiyon içeri¤i olan grupta
ise tek majör bölge modelinin en uygun model oldu¤unu ileri sürmüfllerdir (28). Sonuç olarak segregasyon
Klinik Psikofarmakoloji Bülteni, Cilt: 15, Say›: 1, 2005 / Bulletin of Clinical Psychopharmacology, Vol: 15, N.: 1, 2005 - www.psikofarmakoloji.org
M. M. Demet
çal›flmalar› OKB’de muhtemelen dominant olan ve kad›nlarda daha kuvvetli etkiye sahip olan bir majör gen
bölgesinin olabilece¤ini göstermektedir (29).
4. BA⁄LANTI (LINKAGE) ÇALIfiMALARI
OKB olgular› üzerinde yap›lm›fl ve yay›mlanm›fl ilk
ba¤lant› çal›flmas›nda Hanna ve arkadafllar› 349 mark›r
(marker) ve ortalama 11.3 cm’lik mark›rlar aras› mesafe parametresi kullanm›fllar ve kromozom 9p üzerinde
2.25 LOD puan› ile parametrik; 19q üzerinde de 1.73
LOD puan› ile non-parametrik çok noktadan (multipoint) ba¤lant› iflareti saptam›fllar, özellikle 9p24 üzerinde
bir aday bölgenin daha ileri araflt›rmalar ile incelenmesi gerekti¤ini vurgulam›fllard›r (30). 2004 y›l›nda Willour
ve arkadafllar› yay›mlad›klar› bir çal›flmada bu çal›flma
sonuçlar›n› destekler bulgular›n belirlendi¤i bildirilmifltir (31).
5. MOLEKÜLER GENET‹K ÇALIfiMALARI
Aile ve ikiz çal›flmalar›ndan elde edilen pozitif sonuçlar ve özellikle de segregasyon analizlerinde üzerinde durulan tek gen bölgesi modeli OKB riskini artt›rabilecek bir çok aday gen üzerinde araflt›rma yap›lmas›na yol açm›flt›r. Nörotransmiter metabolizmas›na
iliflkin genler ve nörogeliflimsel yolaklar ile iliflkili genler asosiasyon çal›flmalar› ile incelenmifltir.
a. Serotonin ile ilgili çal›flmalar:
Serotonin geri al›m engelleyicilerin obsesif-kompulsif belirtiler üzerindeki etkinli¤i ve mCPP (metil kloro
fenil piperazin) maddesinin obsesif-kompulsif belirtilere yol açmas› serotonerjik yolaklarda ifllev bozuklu¤u
olabilece¤ini gösteren göstergeler olarak kabul edilmektedir. Bu durum OKB’de serotonin metabolizmas›nda ifllevi olan genlerin araflt›r›lmas›na yol açm›flt›r.
Serotonin tafl›y›c›s›: Kromozom 17 üzerindeki serotonin tafl›y›c›s› (SLC6A4) serotonin geri al›m engelleyicilerin klinik etkinlikleri için hedef bölgedir. Heils ve arkadafllar› bu bölge üzerindeki gen promoter bölgesi
(5HTTLPR) içinde bir mutasyon saptam›fllar (32); daha
sonra Lesch ve arkadafllar› 44-bp sekans›n›n bulunmamas› fleklinde bir polimorfizmin genin transkripsiyon
aktivitesinde bir azalmaya yol açabilece¤ini ileri sür-
müfllerdir (33). OKB’de bu polimorfizmin L ve S varyantlar›ndan özellikle L alleli üzerinde durulmaktad›r.
McDougle ve arkadafllar› (34) ile Bengel ve arkadafllar›
(35) 5HTTLPR’nin l alleli ile OKB aras›nda anlaml› iliflki
belirlemifllerdir. Meira-Lima ve arkadafllar› (2004) ise
OKB grubunda 5HTTLPR’nin L allelinin yüksek miktarda
temsil edildi¤ini bildirmifller, ancak homojen LL genotipi s›kl›¤› aç›s›ndan hastalar ve kontroller aras›nda fark
saptamam›fllard›r (36). Öte yandan söz konusu polimorfizm ile OKB aras›nda herhangi bir iliflki saptanmayan çal›flma sonuçlar› da yay›mlanm›flt›r (37,38).
5HT2A reseptörü: OKB tedavisinde 5HT2A reseptörlerinin serotonin geri al›m engelleyicileri ile aktivasyonu serotonin transmisyonunu art›rarak etkili olmaktad›r. Enoch ve arkadafllar› 5HT2A’y› kodlayan gen üzerindeki bir promoter polimorfizmin bozuklu¤a yatk›nl›¤› art›rd›¤›n›, 5HT2A reseptör geni -1438 G/A promoter
polimorfizminin mükemmeliyetçilik veya obsesyonalite gibi davran›fl özelliklerine katk›da bulunabilece¤ini
ileri sürmüfllerdir (39,40). Ancak bu sonuçlar sonraki çal›flmalarda tekrarlanmam›flt›r (41). Son dönemde yap›lan bir araflt›rmada ise Tot ve arkadafllar› 5HT2A reseptör geninin -1438 G/A ve T102C polimorfizmlerinin OKB
riskinin art›fl› ile iliflkili olmad›¤› ancak T102C’nin TT genotipinin ve -1438 G/A’n›n AA genotipinin OKB’nin klinik fliddeti ile iliflkili olabilece¤ini bildirmifllerdir (42). Bu
konuda yap›lan yeni bir çal›flmada T102C ile OKB aras›nda herhangi bir iliflki belirlenmedi¤i, ancak C516T
varyant› ile OKB aras›nda anlaml› bir iliflki saptand›¤›
bildirilmifltir (36).
5HT2B reseptörü: 5-HT2B reseptörü görece daha
yeni bulunarak serotonin reseptör ailesine kat›lan bir
reseptördür. Bu reseptörü kodlayan gen, HTR2B geni
farmakolojik ve pozisyonel olarak özellikle erken bafllang›çl› OKB’de aday gen olarak görülmektedir. Güncel
bilgilere göre 5-HT2B reseptörünün fizyolojik rolü tam
olarak bilinmemekle birlikte serotoninin embriyojenik
morfojenezis üzerindeki etkilerine arac›l›k etti¤i (43) ve
aktivasyonunun anksiyolitik etki yaratt›¤› (44,45) bildirilmifltir. Bu preklinik çal›flma sonuçlar›ndan yola ç›karak, 5-HT2B reseptör geni olan HTR2B geninin erken
bafllang›çl› OKB ile iliflkisini araflt›ran Kim ve arkadafllar› herhangi bir iliflki saptamam›fllar, ancak bu sonucun
5-HT2B2’nin mRNA taraf›ndan transkripsiyon sonras›n-
Klinik Psikofarmakoloji Bülteni, Cilt: 15, Say›: 1, 2005 / Bulletin of Clinical Psychopharmacology, Vol: 15, N.: 1, 2005 - www.psikofarmakoloji.org
47
Obsesif-kompulsif bozuklukta genetik çal›flmalar
da modülasyonunu d›fllayamayaca¤›n› ileri sürmüfllerdir (46).
5-HT1Db reseptörü: 5-HT1Db bir terminal otoreseptördür. Otistik hastalarda a¤›r, yineleyici davran›fllar›n yüksek 5-HT1D duyarl›l›¤›ndan kaynaklanabilece¤i
bildirilmifl, bu reseptörün geninin özellikle yineleyici
tipte davran›fllar ile iliflkili olabilece¤i ileri sürülmüfltür
(47). Selektif olmayan mCPP ve selektif agonist olan sumatriptan›n OKB belirtilerinde akut kötüleflmeye neden olmas› bu reseptör geninin de OKB geneti¤inde
aday gen olarak incelenmesine yol açm›flt›r. Mundo ve
arkadafllar› 5-HT1Db reseptör geninin G861C polimorfizmi ile OKB aras›nda bir iliflki olup olmad›¤›n› araflt›rm›fllar, özellikle G varyant›n›n OKB geliflme riski ile iliflkili olabilece¤i sonucuna varm›fllard›r (48). Ayn› araflt›rmac› grubu, 2002 y›l›nda yay›mlad›klar› bir çal›flmada,
önceki çal›flmada sunduklar› sonuçlar› daha genifl OKB
ailesi örnekleminde destekleyen sonuçlar elde ettiklerini ileri sürmüfllerdir (49). Son dönemde yap›lan bir
araflt›rmada ise Afrikal›lardan oluflan bir örneklemde
erkek hastalarda 5-HT1Db geninin G861C varyant›nda C
allelinin kontrollere göre daha anlaml› bulundu¤u bildirilmifltir (50). Ancak di Bella ve arkadafllar› ‹talyan örneklem üzerinde yapt›klar› bir çal›flmada 5-HT1Db geni ile OKB’ye yatk›nl›k aras›nda herhangi bir iliflki belirlemediklerini bildirmifllerdir (51).
b. Dopamin ile ilgili çal›flmalar:
Tourette sendromunda dopaminerjik mekanizmalar›n muhtemel ifllev bozuklu¤u ve OKB ile Tourette
sendromunun yüksek komorbidite oranlar› OKB etiyolojisinde dopaminerjik ifllevlerin de incelenmesine yol
açm›flt›r (7,8,24-26). Son dönemde yap›lan bir çal›flmada Denys ve arkadafllar› OKB hastalar›nda sol kaudat
çekirdekte D2 reseptör ba¤lanma alanlar›n›n önemli
derecede azald›¤›n› belirlemifllerdir (52). Ayr›ca D4 reseptörünü kodlayan gendeki polimorfizm (DRD4) ile
OKB aras›nda iliflki oldu¤u bildirilmifltir (53,54). Billet ve
arkadafllar› OKB hastalar›nda dopamin transporter, D2
reseptör geni, D3 reseptör geni ve D4 reseptör geni polimorfizmlerini araflt›rm›fllar ve yaln›zca DRD4 varyant›
ile OKB aras›nda iliflki saptam›fllard›r (55). Öte yandan
Hemmings ve arkadafllar› OKB hastalar›nda dopamin
transporter geni (DAT) A9-alleli içeren genotiplerin artt›¤›n› belirlemifllerdir (56). Ayn› araflt›rmac› grubu 2004
48
y›l›nda yay›mlad›klar› bir araflt›rmada erken bafllang›çl› ve geç bafllang›çl› OKB’yi genetik ve klinik de¤iflkenler aç›s›ndan karfl›laflt›rm›fllar, DRD4 geninin A7 allelinin
erken bafllang›çl› OKB’lerde daha düflük s›kl›kta bulundu¤unu; bu sonucun DRD4 polimorfizminin özellikle erken bafllang›çl› OKB’nin ortaya ç›kmas›nda rolü olabilece¤ini ileri sürmüfllerdir (57). Son dönemde elde edilen
bu olumlu sonuca karfl›n dopamin transporter geni
(DAT) ve D4 geni (DRD4) polimorfizmleri ile ilgili çal›flmalar›n erken bafllang›çl›, pozitif aile öyküsü olan OKB
olgular›nda yinelenmesi gere¤i bulunmaktad›r.
c. COMT geni ile ilgili çal›flmalar:
Katekol-o-metil transferaz (COMT) katekolaminlerin
(adrenalin, noradrenalin, dopamin) temel y›k›m enzimidir. Karayiorgou ve arkadafllar› erkek OKB olgular› ile
22q kromozom üzerindeki COMT enzim geni polimorfizmi aras›nda pozitif iliflki belirlemifllerdir (58). Daha
yeni bir çal›flmada Schindler ve arkadafllar› COMT homozigozitesi (HH veya LL) ile OKB aras›nda anlaml› iliflki belirlemifllerdir (59). 2001 y›l›nda Niehaus ve arkadafllar› OKB hastalar›nda H/L genotipini daha yüksek
s›kl›kla saptam›fllard›r (60). Alsobrook ve arkadafllar› ise
kad›n OKB olgular›nda ile düflük aktiviteli COMT alleli
aras›nda iliflki belirlediklerini bildirmifllerdir (61). Öte
yandan bu konuda yay›mlanan son çal›flmada MeiraLima ve arkadafllar› OKB ile COMT gen polimorfizmi aras›nda herhangi bir iliflki saptamad›klar›n› bildirmifllerdir
(38). Bu çal›flma sonuçlar› COMT’un allelik varyasyonlar›n›n OKB’ye yatk›nl›¤a neden olabilece¤ini göstermektedir. Öte yandan Erdal ve arkadafllar› COMT gen polimorfizmi ile OKB aras›nda do¤rudan bir iliflki belirlemediklerini, ancak L alleli için homozigot ya da heterozigot olan olgularda H alleli için homozigot olanlara göre
daha yüksek içgörü puanlar› saptad›klar›n› bildirmifllerdir (62). Son dönemde yay›mlanan bir metaanaliz çal›flmas›nda da COMT gen polimorfizmi ile OKB aras›nda,
cinsiyet iliflkisi de dahil olmak üzere bir iliflki oldu¤una
iliflkin yeterli bir kan›t olmad›¤› ileri sürülmüfltür (63).
d. MAO-A geni ile ilgili çal›flmalar:
MAO-A enzimi X kromozomu MAO-A geni taraf›ndan kodlanmaktad›r. MAO inhibitörlerinin OKB olgular›n›n tedavisinde etkin oldu¤unun gösterilmesi (64,65)
bu gen polimorfizmi ile OKB aras›ndaki olas› iliflkinin
araflt›r›lmas›na yol açm›flt›r. MAO-A geninin özellikle l
Klinik Psikofarmakoloji Bülteni, Cilt: 15, Say›: 1, 2005 / Bulletin of Clinical Psychopharmacology, Vol: 15, N.: 1, 2005 - www.psikofarmakoloji.org
M. M. Demet
allelinin OKB’li kad›nlarda anlaml› düzeyde daha s›k oldu¤u bildirilmifltir (66,67). Öte yandan son dönemde
yap›lan bir çal›flmada ise MAO-A gen polimorfizmi ile
OKB aras›nda anlaml› bir iliflki saptanmad›¤› bildirilmifltir (56).
e. µ Opiod reseptör geni ile ilgili çal›flmalar:
Opioid antagonisti naloksonun OKB belirtilerini
alevlendirmesi, opioid agonisti tramodolun baz› hastalarda tedavi edici etkilerinin olmas› opiod reseptörleri
üzerinde genetik çal›flma yap›lmas›na yol açm›flt›r. Urraca ve arkadafllar› opioid reseptör geninin C17T ve
A118G polimorfizmlerini incelemifl ve özellikle tiklerin
efllik etti¤i OKB olgular›nda OKB ile A118G polimorfizminin +G allelik varyant› aras›nda istatistiksel anlaml›l›¤a
çok yak›n iliflki belirlediklerini bildirmifllerdir (68).
f. Glikoprotein geni ile ilgili çal›flmalar:
Streptokok enfeksiyonlar›ndan sonra geliflen pediatrik otoimmun nöropsikiyatrik tabloda obsesif-kompulsif bulgular›n belirlenmesi immun yan›tla ilgili genlerin OKB’de aday gen olarak incelenmesine neden olmufltur. MOG (myelin oligodendrosit glikoprotein) bu
genlerden biridir. MOG geninin dört polimorfizmi (dinukleotid CA repeat-MOG2, tetranukleotid TAAA repeat MOG4, intronik tek (single) nukleotid C1334T ve intronik tek nukleotid C1099T) OKB ile iliflkileri aç›s›ndan
incelenmifl, MOG4’ün 459-bp alleli ile OKB aras›nda anlaml› iliflki saptanm›flt›r (69).
g. Glutamat ile ilgili çal›flmalar:
Son dönemde OKB’de glutamat taraf›ndan düzenlenen talamo-kortikal-striatal ifllev bozuklu¤undan söz
edilmektedir. Bu düflünceden yola ç›karak glutamat
reseptörü iyonotropik NMDA 2B (GRIN2B) ve OKB iliflkisi incelenmifl, bu genin (GRIN2B) 5072T/G varyant› ile
OKB aras›nda anlaml› iliflki saptanm›flt›r (70). Delorme
ve arkadafllar› ise bir baflka glutamat sistemine dahil
iki kainat reseptörü olan glutamat reseptörü iyonotropik kainat 2 (GRIK2) ve glutamat reseptörü iyonotropik
kainat (GRIK3) ile OKB aras›ndaki iliflkiyi incelemifller,
bir ba¤lant› sa¤lanmamas›na karfl›n otizmle iliflkili bulunan GRIK2 SNP (tek nukleotid polimorfizm) 1867 polimorfizminin OKB olgular›nda beklenenden daha düflük düzeyde kal›t›ld›¤›n› belirlemifllerdir (71). Otizm ile
obsessif-kompulsif belirtiler aras›ndaki iliflki baflka ça-
l›flmalarda da gösterilmifltir. Obsesif-kompulsif belirtilerin otizm spektrumu bozukluklar›nda daha s›k görüldü¤ü (72); iki bozukluk grubunda serotoninin önemli
rol oynamas›, her iki bozukluk etiyolojisinde de endojen opioidler ve oksitozinin ad›n›n geçmesi ve benzer
beyin görüntüleme sonuçlar›n›n elde edilmesi (73) glutamat reseptör geni ile iliflkili pozitif bulgular› anlaml›
hale getirmektedir.
h. BDNF geni ile ilgili çal›flmalar:
Beyin türevli nörotrofik faktör (BDNF) hücrenin yaflamsal faaliyetleri, farkl›laflmas› ve ölümü ile büyüme
faktörlerinden oluflan nörotrofinlere mensup bir faktördür. Fareler üzerinde yürütülen bir hayvan çal›flmas›nda BDNF ifadesindeki k›smi bozulman›n erken eriflkinlik ça¤›nda merkezi serotonerjik nöronlarda fizyolojik bozuklu¤a ve sonuçta da ileri yafllarda bu nöronlarda yap›sal bozulmaya yol açt›¤›n›n belirlenmesi, kromozom 11p13 üzerindeki BDNF lokusunun OKB ile iliflkisinin araflt›r›lmas›na yol açm›flt›r. BDNF geni ile
OKB’ye yatk›nl›k aras›nda iliflki olup olmad›¤›n›n araflt›r›ld›¤› çal›flmada Hall ve arkadafllar› OKB’li hastalarda,
özellikle proBDNF protein diziliflini etkileyen bir Val66Met varyasyonunun anlaml› oldu¤unu ileri sürmüfllerdir. Yazarlar BDNF ifadesindeki ya da ifllevlerindeki k›smi bozulmalar›n merkezi santral nörotransmisyonda
bozulmalara yol açabilece¤ini ve ancak baflka tip genetik yatk›nl›k özelliklerine ba¤l› olarak OKB, bipolar
bozukluk, majör depresif bozukluk v.s tablolar›n›n ortaya ç›kabilece¤i fleklinde bir aç›klaman›n akla yatk›n
oldu¤unu belirtmifllerdir (74,75).
SONUÇ
OKB’de kal›t›m›n rolüne iliflkin temel bilgiler erken
dönem aile ve ikiz çal›flmalar›na dayanmaktad›r. Çeliflkili çal›flma sonuçlar›na karfl›n elde edilen olumlu sonuçlar OKB’de kal›t›m›n rolü olabilece¤ine iliflkin bilgilerin artmas›n› sa¤lam›flt›r. Ancak aile ve ikiz çal›flmalar› OKB’de kal›t›m›n rolüne iliflkin kan›tlar sa¤lamas›na
karfl›n, bu kal›t›m›n niteli¤i hakk›nda bir sonuca var›lmas›nda yeterli olmamaktad›r. Daha ileri genetik çal›flma modeli olarak segregasyon analizlerinin uyguland›¤› araflt›rmalarda, yine çeliflkili çal›flma sonuçlar›na karfl›n muhtemelen dominant olan ve kad›nlarda daha
kuvvetli olan bir majör gen bölgesi fleklinde bir geçifl
Klinik Psikofarmakoloji Bülteni, Cilt: 15, Say›: 1, 2005 / Bulletin of Clinical Psychopharmacology, Vol: 15, N.: 1, 2005 - www.psikofarmakoloji.org
49
Obsesif-kompulsif bozuklukta genetik çal›flmalar
modeli olabilece¤i ileri sürülmüfltür. Aile ve ikiz çal›flmalar›ndan elde edilen klinik düzeyde bilgiler ve segregasyon analizlerinden elde edilen geçifl modeline
iliflkin bilgiler, araflt›rmalar› OKB kal›t›m›nda rol oynayabilece¤i düflünülen aday genlerin üzerine odaklanma
noktas›na getirmifltir.
Birtak›m klinik gözlemlere dayand›r›larak belirlenen
aday genler üzerinde yap›lan moleküler genetik araflt›rmalarda serotonerjik ve dopaminerjik sistemlere iliflkin
olarak uzun süreden beri bilinen klinik kan›tlara moleküler genetik düzeyde destekleyici sonuçlar sa¤lanm›flt›r. Ancak son dönem COMT ve MAO-A gen çal›flmalar›nda önceki olumlu sonuçlar›n aksine bu genlerin OKB kal›t›m›ndaki rolleri aç›s›ndan olumsuz sonuçlar elde edil-
mifltir. Öte yandan özellikle son dönemde streptokoksik enfeksiyonlara iliflkin pediatrik otoimmun nöropsikiyatrik bozukluk tablolar›nda obsesif-kompulsif belirtilerin görülmesinden yola ç›k›larak araflt›r›lan immun sistemle iliflkili aday gen çal›flmalar›ndan elde edilen ilk
olumlu sonuçlar, OKB ile immun sistem iliflkisini en
az›ndan baz› OKB alt gruplar›nda gelecekte araflt›r›lmaya de¤er bir alan durumuna getirmektedir. Tik bozuklu¤unun efllik etti¤i OKB alt grubunda µ opioid reseptör
genlerine iliflkin bulgular›n elde edilmesi opioid sistemin; otizm-OKB benzerli¤inden yola ç›k›larak yap›lan
çal›flmalarda elde edilen ilk bulgular glutamaterjik sistemin OKB kal›t›m› aç›s›ndan incelenmeye de¤er sistemler olarak de¤erlendirilmesini sa¤layacakt›r.
Kaynaklar:
1.
Robins LN, Helzer JE, Weissman MM, Orvaschel H, Gruenberg E,
Burke JD, Regier DA. Lifetime prevalence of specific psychiatric
disorders in three sites. Arch Gen Psychiatry 1984; 41:949-958
2. Bourdan KH, Rae DS, Locke BZ, Narrow WE, Reiger DA. Estimating
the prevalence of mental disorders in U.S. Adults from the
Epidemiologic Catchment Area Survey. Public Health Reports 1992;
107:663-668
3. Murray CL, Lopez AD. The global burden of disease: A
comprehensive assessment of mortality and disability from
diseases, injuries, and risk factors in 1990 and projected.
Cambridge. Mass: Harvard University Pres; 1996
4. Woodruff R, Pitts FM. Monozygotic twins with obsessional illness.
Am J Psychiatry 1964; 120:1075-1080
5. Marks IM, Crowe M, Drewe E, Young J, Dewhurst WG. Obsessivecompulsive neurosis in identical twins. Br J Psychiatry 1969;
115:991-998
6. Nestdat G, Samuels J, Riddle M, Bienvenu OJ, Liang KY, LaBuda M,
Walkup J, Grados M, Hoehn-Saric R. A family study of obsessivecompulsive disorder. Arch Gen Psychiatry 2000; 57:358-363
7.
Pauls DL, Alsobrook JP II, Goodman W, Rasmussen S, Leckman JF.
A family study of obsessive-compulsive disorder. Am J Psychiatry
1995; 512:76-79
8. Pauls DL, Towbin KE, Leckman JF, Zahner GE, Cohen DJ. Gilles de
la Tourette’s syndrome and obsessive-compulsive disorder:
evidence supporting a genetic relationship. Arch Gen Psychiatry,
1986; 43:1180-1182
9.
Pauls DL, Raymond CL, Stevenson JM, Leckman JF. A family study of
Gilles de la Tourette Syndrome. Am J Hum Genet 1991; 48:154-163
10. Rosenberg CM. Familial aspects of obsessional neurosis. Br J
Psychiatry 1967; 113:405-413
11. Insel TR, Hoover C, Murphy DL. Parents of patients with obsessivecompulsive disorder. Psychol Med 1983; 13: 807-811
50
12. McKeon P, Murray R. Familial aspects of obsessive-compulsive
neurosis. Br J Psychiatry 1987; 151:528-534
13. Swedo SE, Rapoport JL, Leonard HL, Cheslow DL. Obsessivecompulsive disorder in children and adolescents. Arch Gen
Psychiatry 1989; 46:335-341
14. Lenane MC, Swedo SE, Leonard H, Pauls DL, Sceery W, Rapoport
JL. Psychiatric disorders in first degree relatives of children and
adolescents with obsessive-compulsive disorder. J Am Acad Child
Adoles Psychiatry 1990; 29:407-412
15. Bellodi L, Sciuto G, Diaferia G, Ronchi P, Smeraldi E. Psychiatric
disorders in the families of patients with obsessive-compulsive
disorder. Psychiatry Res 1992; 42:111-120
16. Cavallini MC, Bellodi L. Genetics of anxiety disorder: Part I. In:
Anxiety Disorder (eds. EJL Griez, C.Faravelli, D.Nutt, D.Zohar), John
Wiley & Sons Ltd., 2001
17. Inouye E. Similar and dissimilar manifestations of obsessivecompulsive neurosis in monozygotic twins. Am J Psychiatry 1965;
21:1171-1175
18. McGuffin P, Mawson D. Obsessive compulsive neurosis: Two
identical twin pairs. Br J Psychiatry, 1980; 137:285-287
19. Rasmussen SA, Tsuang MT. The epidemiology of obsessivecompulsive disorder. J Clin Psychiatry 1984; 45:450-457
20. Carey G, Gottesman II. Twin and family studies of anxiety, phobia,
and obsessive-compulsive disorder. In: Klein D, Rabkin J, eds.
Anxiety: New Research and Changing Concepts. New York, NY:
Raven Press; 1981; 117-136
21. Jonnal AH, Gardner CO, Prescott CA, Kendler KS. Obsessive and
compulsive symptoms in a general population sample of female
twins. Am J Med Genet 2000; 96:791-796
22. Andrews G, Stewart G, Allen R, Henderson AS. The genetics of six
neurotic disorders: a twin study. J Affect Disord 1990; 19:23-29
Klinik Psikofarmakoloji Bülteni, Cilt: 15, Say›: 1, 2005 / Bulletin of Clinical Psychopharmacology, Vol: 15, N.: 1, 2005 - www.psikofarmakoloji.org
M. M. Demet
23. Torgersen S. Genetic factor in anxiety disorders. Arch Gen
Psychiatry 1983; 40:1085-1089
24. Pitman RK, Green RC, Jenike MA, Mesulam MM. Clinical
comparison of Tourette’s disorder and obsessive-compulsive
disorder. Am J Psychiatry 1987; 144:1166-1171
25. Grad LR, Pelcovitz D, Olson M, Matthews M, Grad JL. Obsessivecompulsive symptomatology in children with Tourette’s syndrome.
J Am Acad Child Psychiatry 1989; 26:69-73
26. Leonard HL, Lenane MC, Swedo SE, Rettew DC, Gershon ES,
Rapaport JL. Tics and Tourette’s disorder: A 2 to 7 years follow-up
of 54 obsessive-compulsive children. Am J Psychiatry 1992;
149:1244-1251
27. Cavallini MC, Pasquale L, Bellodi L, Smeraldi E. Complex
segregation analysis for obsessive compulsive disorder and
related disorders. Am J Med Genet 1999; 88:38-43
28. Alsobrook II JP, Leckman JF, Goodman WK, Rasmussen SA, Pauls
DL. Segregation analysis of obsessive-compulsive disorder using
symptom-based factor scores. Am J Med Genet 1999; 88:669-675
29. Grados MA, Walkup J, Walford S. Genetics of obsessivecompulsive disorders: new findings and challenges. Brain &
Development 2003; 25 (Suppl. 1):55-61
30. Hanna GL, Veenstra-VanderWeele J, Cox NJ, Boehnke M, Himle
JA, Curtis GC et al. Genome-wide linkage analysis of families with
obsessive-compulsive disorder and related disorders. Am J Med
Genet 2002; 114:541-552
31. Willour VL, Yao Shugart Y, Samuels J, Grados M, Cullen B, Bienvenu
OJ, Wang Y, Liang KY, Valle D, Hoehn-Saric R, Riddle M, Nestadt G.
Replication study supports evidence for linkage to 9p24 in obsessive-compulsive disorder. Am J Hum Genet 2004; 75:508-513
32. Heils A, Teufel A, Petri S, Stober G, Riederer P, Bengel D, Lesch KP.
Allelic variation of human serotonin transporter gene expression.
J Neurochem 1996; 66:2621-2624
33. Lesch KP, Bengel D, Heils A, Sabol SZ, Greenberg BD, Petri S,
Benjamin J, Muller CR, Hamer DH, Murphy DL. Association of
anxiety-related traits with a polymorphism in the serotonin gene
regulatory region. Science 1996; 274:1527-1531
38. Camarena B, Rinetti G, Cruz C, Hernandez S, de IF Jr, Nicolini H.
Association study of the serotonin transporter gene polymorphism
in obsessive-compulsive disorder. Int J Neuropsychopharmacol
2001; 4:269-272
39. Enoch MA, Kaye WH, Rotondo A, Greenberg BD, Murphy DL,
Goldman D. 5HT2A promoter polimorfizm -1438 G/A, anorexia
nervosa, and obsessive-compulsive disorder. Lancet 1998;
351:1785-1786
40. Enoch MA, Greenberg BD, Murphy DL, Goldman D. Sexually
dimorphic relationship of a 5-HT2A promoter polymorphism with
obsessive-compulsive disorder. Biol Psychiatry 2001; 49:385-388
41. Frisch A, Michaelovsky E, Rockah R, Amir I, Hermesh H, Laor N,
Fuchs C, Zohar J, Lerer B, Buniak SF, Landa S, Poyurovsky M,
Shapira B, Weizman R. Association between obsessivecompulsive disorder and polymorphisms of genes encoding
components of the serotonerjik and dopaminergic pathways. Eur
Neuropsychopharmacol 2000; 10:205-209
42. Tot fi, Erdal ME, Yaz›c› K, Yaz›c› AE, Metin Ö. T102C and -1438 G/A
polymorphisms of the 5-HT2A receptor gene in Turkish patients with
obsessive-compulsive disorder. Eur Psychiatry 2003; 18:249-254
43. Choi DS, Ward SJ, Messaddeq N, Launay J, Maroteaux L. 5-HT2B
receptor-mediated serotonin morphogenetic functions in mouse
cranial neural crest and myocardial cells. Development 1997;
124:1745-1755
44. Kennett GA, Wood MD, Bright F, Cilia J, Piper DC, Gager T, Thomas
D, Baxter GS, Forbes IT, Ham P, Blackburn TP. In vitro and in vivo
profile of SB 206553, a potent 5-HT2C/5-HT2B receptor antagonist
with anxiolitic-like properties. Br J Pharmacol 1996; 117:427-434
45. Duxon MS, Kennett GA, Lightowler S, Blackburn TR, Fone KCF.
Activation of 5-HT2B receptors in the medial amygdala causes
anxiolysis in the social interaction test in the rat.
Neuropharmacology 1997; 36:601-608
46. Kim SJ, Veenstra-VanderWeele J, Hanna GL, Gonen D, Leventhal
BL, Cook EH, Jr. Mutation screening of human 5-HT2B receptor
gene in early-onset obsessive-compulsive disorder. Molecular
and Cellular Probes 2000; 14:47-52
47. Hollander E, Pallanti S. 5-HT1D function and repetitive behaviors.
Am J Psychiatry 2001; 158:972-973 [Letter]
34. McDougle CJ, Epperson CN, Price LH, Gelernter J. Evidence for
linkage disequilibrium between serotonin transporter protein
gene (SLC6A4) and obsessive-compulsive disorder. Mol Psychiatry
1998; 3:270-273
48. Mundo E, Richter MA, Sam F, Macciardi F, Kennedy JL. Is the
5-HT1Db receptor gene implicated in the pathogenesis of obsessivecompulsive disorder? Am J Psychiatry 2000; 157:1160-1161
35. Bengel D, Greenberg BD, Cora-Locatelli G, Altemus M, Heils A, Li
Q, Murphy DL. Association of the serotonin transporter promoter
regulatory region polymorphism and obsessive-compulsive
disorder. Mol Psychiatry 1999; 4:463-466
49. Mundo E, Richter MA, Zai G, Sam F, McBridge J, Macciardi F,
Kennedy JL. 5HT1Db receptor gene implicated in the pathogenesis
of obsessive-compulsive disorder: further evidence from a
family-based association study. Mol Psychiatry 2002; 7:805-809
36. Meira-Lima I, Shavitt RG, Miguita K, Ikegana E, Miguel EC, Vallada
H. Association analysis of the catechol-o-methyltransferase
(COMT), serotonin transporter (5-HTT) and serotonin 2A receptor
(5HT2A) gene polymorphisms with obsessive-compulsive
disorder. Genes Brain and Behavior 2004; 3:75-79
50. Lochner C, Hemmings SMJ, Kinnear CJ, Moolman-Smook JC,
Corfield VA, Knowles JA, Niehaus DJH, Stein DJ. Gender in
obsessive-compulsive disorder: clinical and genetic findings. Eur
Neuropsychopharmacol 2004; 14:105-113
37. Billett EA, Richter MA, King N, Heils A, Lesch KP, Kennedy JL.
Obsessive-compulsive disorder, repsonse to serotonin reuptake
inhibitors and the serotonin transporter gene. Mol Psychiatry 1997;
2:403-406
51. Di Bella D, Cavallini MC, Bellodi L. No association between
obsessive-compulsive disorder and the 5-HT1Db receptor gene.
Am J Psychiatry 2002; 159:1783-1785
Klinik Psikofarmakoloji Bülteni, Cilt: 15, Say›: 1, 2005 / Bulletin of Clinical Psychopharmacology, Vol: 15, N.: 1, 2005 - www.psikofarmakoloji.org
51
Obsesif-kompulsif bozuklukta genetik çal›flmalar
52. Denys D, vanderWee N, Janssen J, DeGeus F, Westenberg HG.
Low level of dopaminergic D2 receptor binding in obsessivecompulsive disorder. Biol Psychiatry 2004; 55:1041-1045
53. Cruz C, Camarena B, King N, Paez F, Sidenberg D, de la Fuente JR,
Nicolini H. Increased prevalence of the seven-repeat variant of the
dopamin D4 receptor gene in patients with obsessive-compulsive
disorder with tics. Neurosci 1997; 231:1-4 [Letter]
54. Millet B, Chabane N, Delorme R, Leboyer M, Leroy S, Poirier MF,
Bourdel MC, Mouren-Simeoni MC, Rouillon F, Loo H, Krebs MO.
Association between the dopamin receptor D4 (DRD4) gene and
obsessive-compulsive disorder. Am J Med Genet 2003; 116:55-59
55. Billett EA, Richter MA, Sam F, Swinson RP, Dai XY, King N, Badri F,
Sasaki T, Buchanan JA, Kennedy JL. Investigation of dopamin
system genes in obsessive-compulsive disorder. Psychiatr Genet
1998; 8:163-169
56. Hemmings SMJ, Kinnear CJ, Niehaus DJH, Moolman-Smook JC,
Lochner C, Knowles JA, Corfield VA, Stein DJ. Investigating the role
of dopaminergic and serotonergic candidate genes in obsessivecompulsive disorder. Eur Neuropsychopharmacol 2003;13:93-98
57. Hemmings SMJ, Kinnear CJ, Lochner C, Niehaus DJH, Knowles JA,
Moolman-Smook JC, Corfield VA, Stein DJ. Early-versus late-onset
obsessive-compulsive disorder : investigating genetic and clinical
correlates. Psychiatry Res 2004 ; 128 :175-182
58. Karayiorgou M, Sobin C, Blundell ML, Galke BL, Malinova L,
Goldberg P, Ott J, Gogos JA. Family-based association studies
support a sexually dimorphic effect of COMT and MAOA on
genetic suspectibility to obsessive-compulsive disorder. Biol
Psychiatry 1999; 45:1178-1189
59. Schindler KM, Richter MA, Kennedy JL, Pato MT, Pato CN. Association
between homozygosity at the COMT gene locus and obsessivecompulsive disorder. Am J Med Genet 2000; 96:721-724
60. Niehaus DJ, Kinnear CJ, Corfield VA, du Toit PL, van Kradenburg J,
Moolman-Smook JC, Weyers JB, Potgieter A, Seedat S, Emsley RA,
Knowles JA, Brink PA, Stein DJ. Association between a catechol-Ometil transferase polymorphism and obsessive-compulsive
disorder in the Afrikaner population. J Affect Disord 2001; 65:61-65
61. Alsobrook JP, Zohar AH, Leboyer M, Chabane N, Ebstein RP, Pauls
DL. Association between the COMT locus and obsessivecompulsive disorder in females but not males. Am J Med Genet
2002;114:116-120
62. Erdal ME, Tot S, Yazici K, Yazici A, Herken H, Erdem P, Derici E,
Camdeviren H. Lack of association of catechol-O-methyltransferase gene polymorphism in obsessive-compulsive disorder.
Depress Anxiety 2003; 18:41-5
63. Azzam A, Mathews CA. Meta-analysis of the association between
the catecholamine-O-methyl-transferase gene and obsessivecompulsive disorder. Am J Med Genet, 2003; 123:64-69
64. Vallejo J, Olivares J, Marcos T, Bulbena A, Menchon M.
Clomipramine versus phenelzine in obsessive-compulsive
disorder: A controlled clinical trial. Br J Psychiatry 1992; 161:665-670
65. Jenike MA, Baer L, Minichiello WE, Rauch SL, Buttolph ML. Placebocontrolled trial of fluoxetine and phenelzine for obsessivecompulsive disorder. Am J Psychiatry 1997; 154:1261-1264
66. Camarena B, Cruz C, de IF Jr, Nicolini H. A higher frequency of a
low activity-related allele of the MAO-A gene in females with
obsessive-compulsive disorder. Psychiatr Genet 1998; 8:255-257
67. Camarena B, Rinetti G, Cruz C, Gomez A, de IF Jr, Nicolini H.
Additional evidence that genetic variation of MAO-A gene
supports a gender subtype in obsessive-compulsive disorder. Am
J Med Genet 2001; 105:279-282
68. Urraca N, Camarena B, Gomez-Caudillo L, Esmar MC, Nicolini H.
Mu opioid receptor gene as a candidate for the study of obsessivecompulsive disorder with and without tics. Am J Med Genet 2004;
127:94-96
69. Zai G, Bezchlibnyk YB, Richter MA, Arnold P, Burroughs E, Barr CL,
Kennedy JL. Myelin oligodendrocyte glycoprotein (MOG) gene is
associated with obsessive-compulsive disorder. Am J Med Genet
2004; 129;64-68
70. Arnold PD, Rosenberg DR, Mundo E, Tharmalingam S, Kennedy JL,
Richter MA. Association of a glutamate (NMDA) subunit receptor
gene (GRIN2B) with obsessive-compulsive disorder: a preliminary
study. Psychopharmacology 2004; 174:530-538
71. Delorme R, Krebs MO, Chabana N, Roy I, Millet B, Mouren-Simeoni
MC, Maier W, Bourgeron T, Leboyer M. Frequency and transmission
of glutamate receptors GRIK2 and GRIK3 polymorphisms in patients
with obsessive-compulsive disorder. Neuroreport 2004; 15:699-702
72. Kano Y, Ohta M, Nagai Y, Pauls DL, Leckman JF. Obsessivecompulsive symptoms in parents of Tourette Syndrome probands
and autism spectrum disorder probands. Psychiatry Clin Neurosci
2004; 58:348-352
73. Gross-Isseroff R, Hermesh H, Weizman A. Obsessive-compulsive
behaviour in autism-towards an autistic-obsessive compulsive
syndrome? World J Biol Psychiatry 2001; 2:193-197
74. Hall D, Dhilla A, Charalambous A, Gogos JA, Karayiorgou M.
Sequence variants of the Brain-Derived Neurotrophic Factor (BDNF)
gene are strongly associated with obsessive-compulsive disorder.
Am J Hum Genet, 2003;73:370-376
75. Vardar E. Obsesif kompulsif bozuklu¤un geneti¤i. Klinik
Psikofarmakoloji Bülteni 2000;10:153-159
52
Klinik Psikofarmakoloji Bülteni, Cilt: 15, Say›: 1, 2005 / Bulletin of Clinical Psychopharmacology, Vol: 15, N.: 1, 2005 - www.psikofarmakoloji.org