Document

1848 İHTİLALLERİ
LİBERALİZM
NASYONALİZM
1830 ihtilallerinden sonra
liberalizm (hürriyetçilik)
güçlenmeye devam
etmiştir.
Ekonomik gelişmeler,
demiryolu, haberleşme
araçlarının gelişimi
toplumları birbirlerine
daha da yaklaştırdı.
Fikir akımları yayılıyor.
XIX. yüzyılın ortalarında
en kuvvetli fikir
nasyonalizm
(milliyetçilik) olmuştur.
Aynı toprak üzerinde farklı
milletlere mensup
toplulukların kendi
kaderlerini kendilerinin
tayin etmesi fikri
nasyonalistleri ve
liberalleri birleştirmiştir.
FRANSA’DA ŞUBAT
İHTİLALİ
Fransa’da işçiler, Temmuz
İhtilali’nin sadece
zenginlerin işine
yaradığını, demokrasi
bakımından eksik
kaldığını iddia etti.
İşçiler, gizli dernekler
kurmuş, grevlere
gitmeye başlamışlardı.
İşçiler ne istiyor?
Uzun çalışma saatleri, ücret
azlığı,
sağlıksız çalışma şartları,
kadınlarla çocukların
çalıştırılmasından
şikâyetçiler.
Liberaller, aydınlar ve
ılımlı cumhuriyetçiler de
durumdan memnun
değillerdi. Onlar da
demokrasinin eksik
kaldığından şikayet
ediyordu.
Muhaliflerin sesi
yükseldikçe Kral LouisPhilippe de liberal
fikirlerden vazgeçmeye
başladı. İşçilerin sorunlarını
çözüp onların sesini
susturacağına, zor
kullanarak onları
susturmayı seçti.
Basın hürriyeti kısıtlandı,
yazarlar ağır cezalara
çarptırıldı.
22 Şubat 1848’de muhaliflerin
yapacağı geniş katılımlı bir
toplantı hükümet tarafından
yasaklandı. Bu durum
ayaklanmaya neden oldu.
Paris’in doğusunda öğrenciler
ve işçiler barikatlar kurup
bölgeyi savaş alanına çevirdiler.
Başbakan Guizot 23
Şubat günü istifa etti.
Bu istifa memnuniyet
yarattı.
Halk Dışişleri Bakanlığı’na
doğru yürürken paniğe kapılan
bazı askerler halka ateş açınca
52 kişinin öldüğü olaylar patlak
verdi. Bu durum öfkeyi artırmış
ve artık “yaşasın reform” diye
bağıranlar “yaşasın cumhuriyet”
diye bağırmaya başlamıştı.
24 Şubat günü Kral
tarafından göstericilerin
üzerine gönderilen
askerler halkın tarafına
geçti.
24 Şubat günü Kral tahttan
feragat etti ve İngiltere’ye
sığındı.
Cumhuriyetçiler geçici
hükümet kurdular. Paris artık
işçilerin kontrolündeydi.
İşçiler silahlıydı ve dolayısıyla
geçici hükümet, çalışma
sürelerini bir saat kısaltarak
Paris’te 10, taşrada 11 saate
düşürdü.
Mart 1848’de seçim kararı
alındı. 23 Nisan 1848’de
seçim yapıldı.
Seçime rağmen olaylar
durulmadı. Haziran’da
işçiler yeterli temsil elde
edemediklerini düşünerek
olaylar çıkarınca 11.000
işçi tutuklandı ve 4000’i de
sömürgelere sürüldü.
Yeni anayasa kabul edildi.
1848 yılında başlayan
devre “İkinci Cumhuriyet”
denir. Birinci Cumhuriyet
1792-1804 arası
yaşanmıştı.
İlk Cumhurbaşkanı,
Napolyon’un Hollanda
Kralı olan kardeşi Louis’in
oğlu Louis-Napolyon
Bonapart seçildi.
Yaşasın İmparator sesleri
1852 yılında yapılan halk
oylaması ile imparator
oldu. III. Napolyon oldu.
İTALYA’DA MİLLİ BİRLİK
MÜCADELESİ
Viyana Kongresi ile İtalya
dağınık halde tutulmuş,
Kuzey İtalya ise
Avusturya’nın kontrolüne
bırakılmıştı.
1847 yılında itibaren
başlayan gösterilerde
“Avusturyalılara ölüm”
diye bağırılıyordu.
1848 yılında İtalyan
liberaller, yabancıları
kovarak milli birliği
sağlama fikrini yaymaya
başlamıştı.
1848’de Lombardiya’da
halk ayaklanarak
Avusturyalılara saldırdı.
Askerler halka ateş açınca
ölenler ve yaralananlar
oldu. Ayaklanmalar yayıldı.
Bütün İtalya harekete
geçmişti. İtalya devletleri
içinde en güçlüsü olan
Piyemonte’nin Kralı CharlesAlbert “İtalya Kralı” ilan
edildi. Lombardiya ve
Venedik, Avusturyalılardan
temizlendi.
Ancak aynı yıl 120.000
kişilik Avusturya ordusu
İtalya’ya girdi ve
Piyemonte kuvvetlerini
ezerek kontrolü ele geçirdi.
1848 yılında Metternich’in
istifası ardından da Macarların
bağımsızlıklarını ilan etmesiyle
başlayan karışıklıklar CharlesAlbert’in yeniden harekete
geçmesine neden oldu. Ancak
1849 yılında Avusturya ordusu
yeniden İtalyan milliyetçilerinin
heveslerini kursağında bıraktı.
ALMANYA
Gümrük birliğini kuran
Alman devletleri hızla
zenginleşmişti.
1848 ihtilalleri buraya da
sıçramış ve Berlin’de halk
sokaklara barikatlar kurarak
askerlerle çatışmıştı.
Alman milliyetçileri 31
Mart 1848’de Frankfurt’ta
tüm Alman devletlerinden
temsilcilerin katıldığı
geçici bir parlamento
düzenlemişti.
Almanya’da iki görüş vardı.
Küçük Almanya
Büyük Almanya.
Küçük Almanya, Prusya’nın
liderliğinde Avusturya’nın yer
almadığı Almanya devleti idi.
Diğeri ise Avusturya’nın dahil
olduğu Büyük Almanya.
Avusturya’nın olmadığı
Almanya’da karar kılındı.
Avusturya’nın baskıları
nedeniyle Prusya Kralı
Frederick Wilhelm
kendisine sunulan Almanya
İmparatorluğu tacını
reddetti.
Frederick Wilhelm:
“Allah’ın ihsan etmediği
bir tacı alamam”.
Avusturya’nın müdahalesi
ile Almanya’daki birlik
çabaları bir süre daha
beklemek zorunda
kalacaktı.
AVUSTURYA
Metternich’in en büyük
korkusu liberalizm ve
milliyetçilik hareketlerinin
Avusturya’ya sıçraması idi.
Avrupa’daki gelişmeler
çok geçmeden Macarlar
arasında etkisini
göstermiştir.
Metternich, farklı unsurları
bir arada tutabilmek için
sıkı bir rejim uygulamış,
gizli polis teşkilatı ile
herkesi yakından takip
etmeye çalışmıştı.
Şubat İhtilali Viyana’da öğrenci
ve aydınları harekete geçirdi.
Meclis önünde toplanan ahali
“Yaşasın Hürriyet” diye
bağırmış, halkın üzerine
askerler ateş açınca, bu kez
“Kahrolsun Metternich” diye
bağırmaya başladılar.
Halk meclis binasını
basınca da Metternich
istifa etmek zorunda kaldı.
Anayasa hazırlandı ve
Milli Meclis toplandı.
Meclis daha ilk
oturumlarında feodal
hakları kaldırdı.
Liberal hareketler Macar
milli bağımsızlık
hareketlerine zemin
hazırladı.
Macarlar Mart 1848’de
kendi hükümetlerini
kurdular.
Macar lider Kossuth, tüm
Macarları mücadeleye
çağırdı. Bu çağrı sonrası
Polonyalılar Macarların
yardımına koştu.
1848 Kasım ayında Avusturya
Başbakanı olan Schwarzenberg,
sert tedbirlere başvurdu.
Macaristan, Avusturya’nın bir
eyaleti olarak kabul edildi. Buna
karşılık Macarlar cumhuriyeti
ilan ettiler ve Kossuth
Cumhurbaşkanı oldu.
Avusturya ordusu
Macaristan’ın başkenti
Peşte’ye girdi.
Macarlar, Polonyalıların
yardımı ile rakiplerine
üstünlük kurdular.
1849 Şubat ayında Rus
ordusu yardıma geldi.
Rusya neden yardım etti?
1. Macarlar başarılı olursa olayların
Rusya’nın kontrolündeki Polonya’ya
sıçrama ihtimali var. Macarların
safında savaşan sayısız Polonyalı
vardı.
2. Ruslar, Avusturyalıları kendilerine
minnettar bırakarak Balkan
meselelerinde önlerine engel
çıkarmalarına mani olmak istiyordu.
General Paskeviç, 200.000
kişilik ordusuyla Ağustos
1849’da Macaristan’ı
silindir gibi ezdi. Ardından
da Avusturya ordusu büyük
öfkeyle Macaristan’a girdi.
Kossuth dahil pek çok
Macar ve Leh Osmanlı
Devleti’ne sığındı.
Mülteciler Sorunu