Antiviral ilaçlar Kaynak

ANTİVİRAL İLAÇLAR
Son 25 yılda antiviral ilaçlar alanında, önemli
gelişmeler olmuş ve kısıtlı sayıda bazı virus
türlerinin yaptığı sistemik infeksiyonların etkin
antiviral ilaçlarla tedavisi mümkün olmuştur.
Digitized negative stain electron micrograph of
brome mosaic virus, print magnification at
2600x [2].
Mammalian reovirus core as solved by cryoelectron microscopy and image reconstruction
Rhinovirus 14 (a common cold virus) as
solved by X-ray crystallography
Herpesvirus (an example herpesvirus image )
Human Herpes Virus Electron Micrograph -- the bar represents 100 nm.
Herpes simplex virus
An electron microscopic image of herpes simplex virus
How many different viruses are there on planet Earth?
Twenty years ago Stephen Morse suggested that there were about
one million viruses of vertebrates (he arrived at this calculation by
assuming ~20 different viruses in each of the 50,000 vertebrates on
the planet).
The results of a new study suggest that at least 320,000 different
viruses infect mammals.
İnsanı infekte edebilen çok sayıda virusun az bir
kısmı virulans etki gösterir ve onlarla olan infeksiyon
değişen şiddette hastalık haline neden olur.
Bunların çoğunu aktif
immünizasyon (aşı) ile önlemek ve
böylece bu hastalıkları kontrol
altında tutmak mümkün olmuştur.
Viruslar yalın yapıda olan ve
sadece insan, hayvan, bitki, bakteri
ve benzeri organizmalarda onların
daha kompleks ve gelişmiş olan
hücreleri içinde çoğalabilen en ufak
infeksiyon etkenlerdir.
Viruslar kendi
genetik
materyellerini ve
yeni viral
proteinleri sentez
etmek için
bu hücrelerin
biokimyasal
mekanizmalarını
kullanmak
zorundadırlar
Virus üzerine glikoprotein molekülleri
saplanmış iki katlı bir lipid membran ile
onun içindeki protein tabakalarından ve
öz kısmını teşkil eden genetik materyel
(
) oluşur.
Human Cytomegalovirus (HCMV, Human Herpesvirus 5) replication
cycle cartoon
Human Cytomegalovirus (HCMV, Human Herpesvirus 5) cartoon
Human Cytomegalovirus (HCMV, Human Herpesvirus 5) cartoon
Genetik materyel
DNA’dan veya
RNA’dan oluşur.
Buna göre viruslar
diye iki ana gruba
ayrılır.
i- DNA
ii- RNA virusları
DNA ve RNA ya
tek zincir veya çift
zincir şeklinde
bulunur.
Virusların yaşam siklusu
DNA viruslarının siklusu şöyle özetlenebilir:
İ- Virus konakçı hücresinin membranı üzerine
elektrostatik etkileşme ile adsobe edilerek ya
da influenza ve polio viruslarında olduğu gibi
kendilerine özgü membran reseptörlerine
yapışarak kendilerine affinite gösteren
hücrelere bağlanır (Tutunma)
ii- pinositoz olayı ile membranı geçip
sitoplazmaya erişir ve kabuğunu
kaybeder; virus DNA’sı serbest hale girer
(sokulma ve soyunma)
iii- Virus DNA’sı (genom) hücre
çekirdeğine girer ve orada okunur, yeni
DNA sentezi için gerekli enzimleri hücrede
sentez ettirecek mRNA’lar hazırlanır
(viral genomun transkripsiyonu)
iv- mRNA’ların aracılığı ile konakçı
hücresinde düzenleyici proteinler
oln bu enzimler sentez edilir (erken
protein sentezi) ve bunların
yardımıyla viruslar için yeni DNA
sentez edilir.
v- daha sonra yeni virus
DNA’sından, yavru virusların
yapısına giren yapısal proteinleri
sentez ettirecek mRNA ‘lar yapılır
(geç mRNA sentezi ve geç protein
sentezi) son iki döneme ortak bir
adla viral proteinlerin çevirisi adı
verilir.
vi- geç mRNA’nın kontrolu
altında konakçı hücrede
yapılanan proteinler, proteazlar
tarafından daha ufak parçalara
ayrılmak ve diğer enzimler
tarafından postranslasyonel
(çeviri sonrası) modifikasyona
uğrarlar ve yavru virusun
yapısını ve kabuğunu
tamamlarlar; böylece VİRİON
denilen viruslar oluşur (montaj
ve olgunlaşma dönemi).
Olgun viruslar diğer hücrelere
girmek üzere hücreden
ekzositozla (tomurcuklanma)
veya hücre lizisi sonucu dışarı
atılırlar.
RNA’ viruslarının yaşam siklusunda;
İlk iki dönem aynen yukarıdaki gibidir, daha sonraki dönemler
yukarıdakilere ana hatları ile benzerler. Bu viruslar hücrelerin çekirdeğine
girmeksizin sitoplazmada çoğalırlar ve hücre ribozomlarını, ya doğrudan
doğruya ya da retroviruslarda olduğu gibi, ters transkriptaz aracılığı ile
oluşan DNA kopyları üzerinden dolaylı bir şekilde etkilerler.
Virusların yaptığı temel infeksiyon tipleri
İ- Litik tipte infeksiyonlar
DNA ve RNA viruslarının çoğu (kızamık, polio, nezle vb gibi) yukarıda sayılan
basamakların hepsinden geçerek hücre içinde çok sayıda yavru virus
tanecikleri (virion) oluştururlar ve sonuçta hücreyi patlatırlar ve başka bir
deyimle hücrenin lizisine neden olurlar.
Hızlı yayılırlar
Erken ilaç verilmesi esastır.
ii-Süregelen tipte infeksiyonlar
Konakçı
hücrelerde
yaşamlarını
yitirmezler
Bir yandan
çoğalırlar bir
yandan hücre
dışına
salıverilirler
Bazen hafif ve
bazen de “
alevlenmeler”
olur.
Örnek; hepatit
B ve AİDS
iii- Latent tipte infeksiyonlar
Virus hücrede çoğalmadan kalır
Farkına varılması ve tanı zordur.
Varolan antivirallerden etkilemezler
Genetik materyali konakçının
kromozomuna interge olmuştur.
Konakçı hücresi bölündükçe
klonlamış hücre sayısı artar.
İntegre viral genoma PROVİRUS
denir.
Provirus duruma göre aktif olabilir.
Bu olay herpes virus
infeksiyonlarının çoğunda
dönüşümlü olarak meydana gelir.
Dudak herpesi,
jenital herpes,zona
Epstein Barr virusu
Sitomegalolovirus
infeksiyonlarına
olduğu gibi
Viruslara karşı rezistans gelişmesi
Antiviral ilaçların
yaygınlaşması rezistans
virusları ortaya
çıkarmıştır.
Bunlar tedavi edilen
hastalarda değil ilaçla
temasa gelmemiş
hastalardan da izole
edilmiştir.
Rezistans gelişmesi
virusun genetik
materyalinde meydana
gelen mutasyonlara
bağlıdır.
3 mekanizma rol oynar:
Antiviral ilaçlarla tedavinin genel
durumu
Litik tipteki viral
infeksiyonlarda hastalık
ortaya çıkmadan önce
virusun çoğalması
maksimum dereceye
çıkmış durumdadır.
Bu nedenle tanı erken
yapılmalı ve ilaçla
tedaviye erken
başlanmalıdır.
Hastalık belitileri ortaya
çıktıktan sonra siklusun
etkilenmesi hastalık
gelişmesini fazla
değiştirmez.
Fakat belirtiler ortaya çıkmadan önce inkübasyon dönemi
sırasında ilaç tarafından bu siklusun etkilenmesi hastalık
oluşmasını engeller veya hafif seyretmesini sağlar.
O halde antiviral ilaçlarla PROFLAKSİ yapmak tedavi
yapmaktan daha verimli bir yaklaşımdır.
SINIFLANDIRMA
Viral infeksiyonların profilaksi ve tedavisi için kullanılan ilaçlar 4 gruba ayrılır:
1- herpes viruslara etkili ilaçlar
2-İmmun yetmezlik virusuna (HİV) etkili antiretroviral ilaçlar
3- İnfluenza virusuna etkili sentetik ilaçlar
4- İmmün faktörler (immün globulinler ve insan interferonları)
1-Herpesviruslar grubuna etkili
ilaçlar
Herpesviruslar
DNA
viruslarıdır.
Herpesviruslerin insanda hastalık yapan başlıca 4
türü vardır
İ -herpes
simpleks tip
1ve tip II
- herpes
labialis
- herpes
genitalis
- hepres
keratit
infeksiyonları
nın
etkenleri.
İi- Varisella- zoster virusu
-su çiçeği
-hereps zoster
virusü
Australian National
University
Canberra,
Australia.
iii- sitomegalovirus
-immün yetmezlik
bulunan hastalar
hariç asemptomatik
infeksiyon yapar.
iv-Epstein- Barr virusu
-infeksiyon
mononükleoz
etkenidir.
-Burkitt
lenfoması gibi
bazı tumöral
hastalıklara
eşlik eden
onkojen bir
virustür.
Şimdiye kadar bulunan herpes
viruslara etkili ilaçlar olan
-asiklorovir
-trifluidin
-idoksuridin
gibi ilaçlar sadece herpes simpleks
ve/ veya varisella- zoster viruslarının
yaptığı infeksiyonlara karşı etkilidirler.
SMV’ye etkili ilaçlar
klinik kullanıma yeni
girmişlerdir.
-Eptein-Barr
virusuna
etkili ilaç
halen
yoktur.
Herpesviruslara etkili
ilaçların antiviral
etkileri konakçının
hücreleri içinde
DNA VİRAL
REPLİKASYONUNU
İNHİBE ETMELERİNE
BAĞLIDIR.
Bu ilaçlar pirimidin ve
purin nukleozidlerin
analoglarıdır.
ASİKLOVİR
Asiklovir belirgin antiviral etkinliği yanında
konakçı hücreleri üzerinde minimum toksik etki
gösteren ve halen varolanlar içinde
herpesviruslara etkili
ZOVİRAX (Glaxo Welcome) tb.200,400,800 ;
süsp. 200mg/ml :25 ml şişe ; flakon, 250mg
vial. ; oftalmik pomad, krem
Hem lokal ve hem
de sistemik
uygulanabilir.
EN SELEKTİF
ilaçtır.
-Bir ön ilaçtır.
Asiklovir kimyasal
yapısı bakımından
guanin nukloesidin
bir asiklik
analoğudur.
İnfekte konakçı
hücrelerin içinde
viral DNA tarafından
kodlanan bir enzim
olan HSV timidin
kinazın aracılığı ile
önce asiklovir
monofosfata
dönüştürülür.
Sonrasında konakçı
hücresinin kinazları
tarafından, antiviral
etkinlik gösteren
esas metabolit olan
asiklovir trifosfata
dönüştürülür.
Asiklovir trifosfat, viral DNA
polimerazların yalancı
substratıdır ve doğal olan
endojen deoksiguanozin
trifosfat (dGTP) ile
yarışmaya girerek adı geçen
viral enzimleri bloke eder.
Konakçı hücresinin aynı
enzimleri pek etkilenmez.
Ayrıca asiklovir trifosfat viral
DNA polimeraz tarafından
uzayan DNA zincirine
sokulur ve sonuçta enzimin
“intiharına” (inhiharlı
inaktivasyon) neden olur.
Şöyle ki;
Asiklovir DNA zincirine
bağlanınca DNA zincirinin
uzaması durur ve ucuna
asiklovir bağlı yarım
kalmış DNA zinciri,
enzime irreversibl şekilde
bağlanarak DNA
polimerazı çalışamaz
duruma getirir.
Sonuçta viral DNA sentezi
inhibe edilir.
Kullanılış
Asiklovir, immün yetmezliği olan veya immünosupressyon yapılmış hastalarda
meydana gelen mükokütanöz herpes simpleks infeksiyonlarının (herpes
labialis, herpes genitalis) ve varisella- zoster virusu infeksiyonlarının yayılmasını
önlemek için ve mortalitesi yüksek, yayılmış infeksiyonların (herpes ensefaliti)
tedavisi için yaşamsal bir öneme ve yarara sahiptir.
1- Jenital herpes simpleks infeksiyonu
2- Herpes labialis
3- Oftalmik herpes simplek infeksiyonu
4- Varisella-zoster infeksiyonları (su çiceği)
5-Diğer infeksiyonlar (herpes simpleks
ensefaliti)
Famsiklovir ve pensiklovir
-asiklovire benzerler.
-konakçı hücresinde
daha uzun kalır.
Famsiklovir oral üç
kez 500mg.
Akut zona zoster ve
immün sistemi
normal kimselerde 3
günlükten eski
olmayan lokalize
herpes zosterin ted.
kull.
Diğer ilaçlar
- Gansiklovir sodyum
Sitomegalovirus
üzerinde asiklovire
göre 50 kez daha
güçlü.
AİDS’li hastalar ve
immünosüpresif tedavi
uygulanan kemik iliği
veya solid organ
transplantasyonu
yapılmış hastalar gibi
immün yetmezlikli
kimselerde mortalite
ve morbidite nedeni
olan SMV
infeksiyonlarının bazı
şekillerinde etkilidir.
Cymevene IV (Roche):
500 mg vial, 25 Vial
kutu
Foskarnet sodyum
Viral DNA polimerazı inhibe ederek
başta sitomegalovirus olmak üzere
bütün insan herpes virus türlerinde
DNA sentezini inhibe eder.
En sık yan tesiri: böbrek
fonksiyonlarını bozması. Akut
tübüler nekroz yapar.
Vitarabin
-Purin nuklozid
analogudur.
-İmmün yetmezlik
hastalardaki
sistemik herpes
simpleks
infeksiyonlarına
karşı kull.
Türkiye’de
üretilmiyor.
İdoksuridin
Herpes simplekse karşı kull.
-asiklovir trifosfata dönüşerek etkinlik kazanır
-Seçiciliği yoktur. Fazla toksik
-Lokal uygulanır.
-Herpido Göz damlası (Novartis) %0.1’lik
Sidovovir
Diğerlerinden
daha
toksiktir.
Gebelerde
kullanılmaz.
2. İmmün yetmezlik virusuna
etkili ilaçlar
İlk olarak 1981 yılında farkına varılan AİDS’li
hastaların ve ARC’li (AİDS-related complex)
hastaların tedavisi için , hastalık etkeni olan HİV
(Human immunodeficiency virus, genelikle HİV-1
tipi) öldürebilen veya inhibe edebilen ilaçlardır.
This is a picture of HIV virus
1997 yılı WHO
raporuna göre
30 milyon HİV
infekte olmuş
olgu sayısı
vardır.
Türkiyede
halen 5000
dolayındadır.
HİV
Retrovirus
tipinde bir
RNA
virusudur.
-kan ve
lenfoid
dokuda
CD4 + T
lenfositleri
tutar.
- Virus T lenfositleri
yüzeyindeki CD4
reseptörlere yüksek
affiniteli bir şekilde
bağlar ve lenfosit içine
bu reseptörler aracılığı
ile girer.
Sonuçta T
lenfositler
ölür.
- HİV
duruma
göre litik
ve latent
tipte
infeksiyon
yapar
This is a picture of HIV virus structure
Sınıflandırma
A- Ters transkriptaz (TT)
inhibitörleri
HİV konakçı hücre içine girdikten sonra
erken dönemde meydana gelen genomik
RNA, hücrenin genomik DNA’sına eklenecek
olan viral çift zincirli DNA kopyası haline
dönüşür.
Dönüşüm viral transkriptaz
enzimi tarafından katalize
edilir.
Bu enzimi inhibe eden ilaçlar virusun yaşam
siklusunu bu basamakta yarım bıraktırarak
hücreler içindeki akut infeksiyonu önlerler.
Klinik
kullanıma yeni
girmeye
başlamışlardır.
- Zidovudin:
AİDS’li
hastaların
tedavisi için
kullanılmaya
başlanılan ilk
antiviral içindir.
Bir retrovirus
olan HİV’in
çoğalmasını
inhibe eder.
- Ağız
yolundan alınır
ve midebarsak
kanalından iyi
absorbe edilir.
RETROVİR
(Glaxo
Wellcome)
:100mg, 250
mg kapsüller;
Şurup 50 mg/
ml, flakon
Zidovir kapsül
(İlsan) 100,
250 mg...
Lamivudin
Ters transkriptazı inhibe
eder. Oral bioyararlımı %90
‘a yakındır.
HİV çabuk rezistans
kazandığından tek başına
kullanılmamalıdır.
Hepatit B virusune karşı da
etkili olduğundan kronik
hepatit B tedavisinde de kull.
AİDS’de antiretroviral
ilaçlarla kombine kull.
Kronik hepatit C olgularında
haftada 3 kez i.m. veya s.k
16- 24 uygulanan inteferonalfa’ya ek olarak 1 yıl kadar
bir süre ağızdan 100 mg
olarka verilir.
Didanozin
Purin nukleozid analoğudur.
1991 yılı sonunda kliniğe girmiştir.
Videx (Bristol Meyers Squibb: 100 mg ‘lık
çiğneme tableti.)
HİV replikasyonu inhibe edilir.
Trifosfat şeklinin konakçı hücrede kalış süresi
zidovudininkinden daha uzundur.
Zalsitabin
Bir sitozin
nukleozid
analoğudur.
Terapötik etkinliği,
zidovudin ve
didanozine göre
düşüktür.
Hivid tb. (Roche)
0.375 mg ve
0.750 mg’lık tab.
Stavudin
Timidin nukleozid analoğudur.
Konakçı hücrelerine girdikten sonra orada hücrenin timidin kinaz enzimleriyle
aktif transport şekline dönüştürülür ve endojen deoksitimidin trifosfatla
yarışmaya girerekviral ters traskriptazı inhibe eder.
-Oral kull. 12 saatte bir 30-40 mg aç karna verilir.
2- PROTEAZ İNHİBİTÖRLERİ
Virusun yaşam siklusunun ileri döneminde
viral proteinlerin çevirisi basamağında
meydana gelen düzenleyici ve yapısal
prekürsör proteinlerin çeviri sonrası
modifikasyonla aktif proteinlere
dönüştürülmesini sağlayan viral aspartat
polimerazı inhibe eden ilaçlardır.
Konakçıya da etkilidirler
Rezistans geliştiğinden kombine kullanılır
İLAÇLAR
-sakinavir, indinavir, ritonavir ve nelfinavir
Yan tesirleri: gövdede yağ toplanması, hiperlipidemi,
insulin rezistansı, yatkınlığı olanlarda tip II diabet yaparlar.
KOMBİNE TEDAVİ
HİV ilaçlarına karşı
genellikle rezistan
geliştiğinden HİV
tedavisinde
antiretroviral ilaçlar
genellikle üçlü yada
dörtlü
kombinasyonlar
şeklinde kull.
Bu tür
kombinasyonlarla
tedavi kesilirse
replikasyon ve klinik
belirtiler yeniden
başlar.
Bu tür tedavilere
yüksek etkili
antiretroviral tedavi
denilir.
Bu tedavilerin
maliyeti çok
yüksektir.
Üçlü tedavide yıllık
ilaç kişi başına
12.000-14.000 ABD
doları kadardır.
3. İnfluenza Virusuna etkili sentetik ilaçlar
İnfluenza virusu esas
olarak solunum sisteminde
yerleşen ve oldukça çabuk
rezistan suşlar oluşturan
bir mikroorganizmadır.
İnaktive aşılar
influenzainfeksiyonuna
karşı kısmi koruma sağlar.
İnfluenzaya karşı
yakın zamana
karşı kullanılan
ilaçlar
Amantadin
Rimantadin
Son yıllarda viral
nöraminidaz
inhibitörü ilaçlar
kullanıma
girmiştir.
Türkiyede
pazarlanmamıştır.
Nöroaminidaz inhibitörleri
1Oseltamivir
2Zanamivir
Nöroaminidaz;
Virusun infekte ettiği hücreden kurtulup diğer hücreleri infekte edebilmesi ve
replikasyonu için gerekli olan virus yüzeyinde yerleşmiş olan temel bir enzimdir.
Enzim konakçı hücre membranının ve virusun glikokonjugat moleküllerinden
terminal sialik asid rezidülerini koparmak suretiyle virusu serbestleştirir.
-Hücreyi infekte olmuş virusun içinde çoğalması sonucu oluşan vironların diğer
hücreleri infekte etmek üzere hücreden dışarı atılması bu şekilde mümkün olur.
- Nöraminidaz influenza virusunun hava yolunda mukus tarafından inaktive
edilmesini önler ve olasılıkla hava yolu mukozasına virusun yerleşmesini
kolaylaştırır.
Enzimin ilaçlarla inhibisyon,
virus taneciklerinin hücre
yüzeyinde yapışıp kalmak
suretiyle ve birbirleriyle
birleşmek suretiyle küme
oluşturmasına neden olur.
Oseltamivir
İnfluenza A ve B infeksiyonlarının önlenmesi ve hem de tedavisinde yararlı
bulunmuştur.
Tedavi için semptomların başlamasından 40 saat içinde verilmesi gerektiği tavsiye
edilmektedir.
Hastalığın devam süresini 1-2 gün kısaltır.
Tedavi için 5 gün süre ile oral 75 mg verilir.
Zanamivir
İnfluenza A ve B kull.
Özel inhalatörle ağız boşluğuna 2 kez 10 mg
püskürtüp inhale etmek suretiyle uygulanır.
-semptomlar başladıktan sonra 48 saat içinde
başlnır ve 5 gün sürer.
Amantadin
İnfluenza A
virusunun çeşitli
suşlarına (asya
nezlesi virusu
gibi) etkili
sentetik bir
ilaçtır.
-İnfluenza B’ye
etkili değildir.
GI absobsiyonu
iyidir.
Öldürülmüş
virustan
hazırlanan
influenza aşısı
kadar etkilidir.
Oral günde 2
kez 100 mg
verilir.
Rimantadin
Eski SSCB
geliştirlmiştir.
İnfluenza A’ya
amantadinden
daha etkili
bulunmuştur.
Günde 200 mg
oral verilir.
Ribavirin
Purin nukleozid analoğudur.
Hem DNA ve hemde RNA viruslarına
etkili geniş spektrumlu bir ilaçtır.
- bebeklerde ve çocuklarda tehlikeli
solunsal sinsisyel virus infeksiyonlarının
-kronik hepatit C hastalarında
interferonalfa ile birlikte kull.
4- İmmün Globulin preparatları ve
INTERFERON ALFA
1- İnsan normal
immünglobulini (gamaglobulin)
İ.m. ve iv. verilirler.
Normal immünglobulin
toplumda halen sık
hastalık yapan kızamık,
su çiceği, kabakulak,
kızamıkçık, hepatit A ve
B viruslarına karşı
oluşturulmuş antikorları
içerir.
İMİG preparatları % 95
oranında İgG içerir.
İmmün globulinlerin antiviral profilaksi ve tedavi için
klinklerde kullanıldığı durumlar:
1-hepatit A, B, ve C
virusu infeksiyonuna
karşı proflaksi
sağlayabilir.
2- Kızamıkçık ve su
çiçeğine karşı proflaksi
sağlar.
3- Son zamanlarda
yenidoğan bebeklerde
ağızdan verilen gamaglobulininyenidoğanların
retrıvirusuna bağlı
diaresine proflaksi sağlar.
4- Kronik lenfositik
lösemili hastalarda
düzenli verilmesi
infeksiyonlara proflaksi
sağlar.
2- Spesifik antiviral immün globulinler
Yüksek titreli (spesifik)
hepatit B immün
globulini
Hepatit B yüzey antijeni
antikoru titresi yüksek
donörlerin harmanlanmış
plazmasından elde edilen
spesifik bir preparattır.
Diğer antiviral spesifik immün globulinler
İ- varisella zoster immün globulini
İi- vaksina (çiçek aşısı)immün globulini
İii- insan kuduz immünglobulini
İv- atkaynaklı anti-kuduz serumu
V- sitomegalovirus immün globulini
Vi- anti rubella (kızamıkçık)
immün globulini
Vii- Antirubeola (kızamık)
immün globulini
Anti-kuduz serum dışında hepsi de
hiperimmün globülindir.
İNTERFERON ALFA
RNA ve DNA viruslerinin ve çeşitli sitokinlerin (interlökin-1 ve –2 ve
tümör nekroz faktör –alfa gibi) sataşmaso sonucu insan ve diğer memli
türlerininhücreleri tarafından üretilen ve o türün diğer hücreleri birçok
viruslara ve diğer infeksiyon etkenlerine karşı koruyabilen, 165-187
aminosaid ardışımından oluşan suda çözünen, 17 –25 kilodalton
molekül ağırlığında glikoprotein yapılı endojen maddelerdir.
Viruslardan başka bakteriler
ve hücre içine yerleşen
çeşitli mikroorganizmalar da
interferon sentezine ve
salıverilmesine neden
olurlar.
İnterferonlar hücreyi istila
eden virüs için spesifik
değildirler. Diğer virularında
gelişmesini ve çoğalmasını
inhibe ederler.
Antiviral spektrumları
geniştir. Hem DNA ve hem
de RNA viruslarını
öldürebilirler.
İnterforon tipleri
Üç tipi vardır.
İnterferon alfa (İFN-alfa)
İnterferon beta (İFN-beta)
İnterferon-gama (İFN-gama)