BMM211-H02 Yrd.Doç.Dr. Ziynet PAMUK ziynetpamuk@gmail.com 1 1. GİRİŞ C, 1970’li yılların başlarında AT&T Bell labaratuarlarında UNIX işletim sistemini yazmak için geliştirilmiş bir programlama dilidir. Esnek yapısı nedeniyle mikrodenetleyici programlanmasından işletim sistemi yazımına kadar değişik boyutlardaki uygulamalarda kullanılmaktadır. C dilinde programcı kendi fonksiyonlarını hazırlayabilir ve zengin fonksiyon kütüphanelerini kullanabilir. C programlama dili yapısal bir dildir. C’de yazılan programlar bloklar halinde yazılırlar. 2 Genel Yapısı: main() { sabitler; değişkenler; deyimler; } fonksiyon1() { ........... } fonksiyon2() { ........... } ........... C de bir değişkeni kullanmadan önce tanımlamak zorundayız, değişken ve deyimlerde büyük küçük harf ayrımı vardır. 3 4 5 2. C FONKSİYONLARINA GİRİŞ C programlama dili, fonksiyon olarak adlandırılan alt programların birleştirilmesi kavramına dayanır. Bir C programı, bir yada daha çok fonksiyonun, bir araya gelmesi ile oluşur. Her fonksiyonun bir adı ve fonksiyona gelen değeri gösteren argümanı vardır. Fonksiyon adından sonra () işareti gelir. Bu şekilde değişkenden ayırt ederiz. Fonksiyon adı hesapla ise hesapla() şeklinde yazarız. 6 2. 1. C Fonksiyonlarının Genel Yapısı Bir fonksiyonun genel yapısı: Fonksiyonun tipi Fonksiyonun adı (argümanın tipi argümanın adı) { değişkenlerin bildirimi; fonksiyonun içindeki deyimler veya diğer fonksiyonlar } Tanımladığımız fonksiyona fonksiyonun işlevi ile ilgili isimler verilmelidir. toplama(), cikarma() gibi. Fonksiyonun tipi ise görevini tamamladıktan sonra çağrılan yere sonucun nasıl bir değer gideceğini belirler. Eğer bir fonksiyon kendisini çağırana hiçbir veri göndermeyecekse tipi void olmalıdır. 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18