ALİ RAİF İLAÇ SAN

KISA ÜRÜN BİLGİSİ
1. BEŞERİ TIBBİ ÜRÜNÜN ADI
OLEDRO pediatrik şurup
2. KALİTATİF VE KANTİTATİF BİLEŞİM
Etkin madde: Her bir 5 ml şurup 1 mg klorfeniramin maleat, 5 mg fenilefrin HCl,
160 mg parasetamol içerir.
Yardımcı maddeler: Her 5 ml’de;
Etanol……………………………….520 mg
Propilen glikol ……………………...650 mg
Şeker (Sükroz)……..………………1750 mg
Sodyum metil hidroksibenzoat……….70 mg
Sodyum propil hidroksibenzoat ………30 mg
Yardımcı maddeler için 6.1’e bakınız.
3. FARMASÖTİK FORM
Şurup
Renksiz, ahududu aromalı, berrak viskoz şurup
4. KLİNİK ÖZELLİKLER
4.1. Terapötik endikasyonlar
OLEDRO pediatrik şurup, grip ve soğuk algınlığına bağlı ağrı, ateş ve nezlenin
semptomatik tedavisinde kullanılır.
4.2. Pozoloji ve uygulama şekli
Pozoloji/Uygulama sıklığı ve süresi
Doktora danışılmadan kullanılmamalıdır.
Doktor tarafından başka şekilde tavsiye edilmediği takdirde aşağıdaki dozlarda kullanılır:
1/22
12 yaşından büyük çocuklarda ve yetişkinlerde (44 kg ve üstü):
Her 6 saatte bir 20 ml
6–12 yaş grubundaki çocuklarda (22-43 kg):
Her 6 saatte bir 10 ml
24 saat içerisinde en fazla 4 doz kullanılır.
Uygulama şekli
Oral yoldan kullanılır.
Özel popülasyonlara ilişkin ek bilgiler
Böbrek/Karaciğer yetmezliği
OLEDRO
pediatrik
şurup,
karaciğer
veya
böbrek
yetmezliği
olan
hastalarda
kullanılırken dikkatli olunmalıdır. OLEDRO şiddetli karaciğer veya böbrek yetmezliği
olan hastalarda kontrendikedir.
Pediyatrik popülasyon
OLEDRO pediatrik şurup, 6 yaşın altındaki çocuklarda kullanılmamalıdır.
6-12 yaş arası kullanımı önerilmemektedir.
Geriyatrik Popülasyon
OLEDRO pediatrik şurup’un yaşlılarda kullanımı araştırılmamıştır.
Diğer
Alkol alan kişilerde günlük alınan parasetamol dozunun 2 g’ı aşmaması gereklidir (bkz.
4.4. Özel kullanım uyarıları ve önlemleri).
4.3. Kontrendikasyonlar
OLEDRO pediatrik şurup, aşağıdaki durumlarda kontrendikedir:
•
Etkin maddeler veya diğer adrenerjik ilaçlara veya içerdiği maddelerden herhangi
birine karşı aşırı duyarlılık
• Şiddetli karaciğer (Child-Pugh kategorisi > 9) veya böbrek hastalığı
• Şiddetli hipertansiyon ve taşikardinin eşlik ettiği hastalıklar
• Koroner arter hastalığı
2/22
• Monoamin oksidaz inhibitörleri ile tedavi
olanlarda (OLEDRO pediatrik
şurup kullanımından 14 gün içinde MAOİ (bir antibakteriyel olan furazolidon
dahil)/RIMA almış ve/veya almaya devam eden hastalarda) kontrendikedir.
Psödoefedrin ve bu tip bir ilacın aynı zamanda kullanılması kan basıncında
yükselmeye neden olabilir.
• Miksiyon sonrası mesanede bir miktar idrarın kaldığı, prostat adenomu
• Mesane boynunda obstrüksiyon
• Piloroduodenal obstrüksiyon
• Stenoz yapan peptik ülser
• Diabetes Mellitus
• Hipertiroidizm
• Akciğer hastalıkları (astım dahil)
• Epilepsi
• Dar açılı glokom
• Feokromasitoma hastalarında
• 6 yaş altı kullanımı kontrendikedir.
4.4. Özel kullanım uyarıları ve önlemleri
OLEDRO pediatrik şurup,
•
60 yaş üzerindeki hastalarda
•
Aritmiler, kardiyovasküler hastalıklar, iskemik kalp hastalığı
•
Hipertansiyon
•
Prostat hipertrofisi
•
Böbrek yetmezliği
•
Tiroid fonksiyon bozukluklarında kullanımından kaçınılmalıdır.
•
Perhiz
•
Psikoz
3/22
•
Solunum güçlüğü durumlarında
•
Anemisi olanlar, akciğer hastaları, karaciğer ve böbrek fonksiyon bozukluğu olan
hastalarda doktor kontrolü altında dikkatli kullanılmalıdır.
•
Önceden mevcut hepatik hastalığı bulunan hastalar için, yüksek dozda veya uzun süreli
tedaviler esnasında periyodik aralıklarla karaciğer fonksiyon tetkikleri yapmak
gerekebilir. Böbrek yetmezliği (kreatinin klerensi < 10 ml/dk) halinde, doktorun
parasetamol kullanımının yarar/risk oranını dikkatle değerlendirmesi gerekir. Doz
ayarlaması yapılmalı ve hasta kesintisiz izlenmelidir.
•
Bir yıl boyunca günlük terapötik parasetamol dozları alan bir hastada hepatik nekroz
ve daha kısa süreli olarak aşırı doz kullanan bir hastada karaciğer hasarı bildirilmiştir.
12–48 saat içinde karaciğer enzimleri yükselebilir ve protrombin zamanı uzayabilir.
Ancak klinik semptomlar dozun alınmasından 1-6 gün sonrasına kadar görülmeyebilir.
•
Hepatatoksisite riskinden ötürü, parasetamol, tavsiye edilenden daha yüksek dozlarda
ya da daha uzun süreli alınmamalıdır. Hafif veya orta şiddette karaciğer yetmezliği
(Child-Pugh kategorisi < 9) olan hastalar, parasetamolü dikkatli kullanmalıdırlar.
•
Terapötik dozlarda parasetamol uygulaması sırasında serum alanin aminotransferaz
(ALT) düzeyi yükselebilir. Terapötik dozlarda parasetamol ile hepatik oksidatif stresi
artıran ve hepatik glutatyon rezervini azaltan ilaçların eşzamanlı kullanımı, alkolizm,
sepsis veya Diabetes Mellitus gibi çeşitli durumlar hepatik toksisite riskinde artışa yol
açabilir.
•
Tanısı konmuş veya şüpheli konjenital uzamış QT sendromu veya Torsades de Pointes
hastalarında kullanımından kaçınılmalıdır.
•
OLEDRO pediatrik şurup, monoamin oksidaz inhibitörleri kullanımı sırasında ya
da kullanımını takip eden 2 hafta süresince kullanılmamalıdır.
•
Ameliyat durumunda tedavinin birkaç gün önceden durdurulması önerilir. Halojenli
anestetiklerin kullanılması, hipertansif kriz riskini artırır.
•
Taşikardi veya palpitasyon gelişen duyarlı hastalarda, tedavi durdurulmalıdır.
4/22
•
Parasetamolü ilk kullananlarda veya daha önce kullanım hikayesi olanlarda, kullanımın
ilk dozunda veya tekrarlayan dozlarında deride kızarıklık döküntü veya bir deri
reaksiyonu oluşabilmektedir. Bu durumda doktor ile irtibata geçilerek ilacın
kullanımının
bırakılması
ve alternatif bir
tedaviye
geçilmesi
gerekmektedir.
Parasetamol ile deri reaksiyonu gösteren kişi bir daha bu ilacı veya parasetamol içeren
başka bir ilacı kullanmamalıdır. Bu durum, ciddi ve ölümle sonuçlanabilen Steven
Johnson Sendromu (SJS), toksik epidermal nekroliz (TEN) ve akut generalize
ekzantematoz püstüloz (AGEP) dahil cilt reaksiyonlarına neden olabilmektedir.
•
Parasetamol içeren ilaçların uzun süre kullanılmasını takiben
yüksek doza
ulaşıldığında, büyük ölçüde irreversibl böbrek yetersizliğiyle birlikte analjezik
nefropati gelişme olasılığı göz ardı edilemez.
•
Gilbert sendromu olan hastaların parasetamol kullanması, sarılık gibi klinik
semptomlara ve daha belirgin hiperbilirubinemiye neden olabilir. Bu nedenle, bu
hastalar parasetamolü dikkatli kullanmalıdırlar.
•
Hematopoietik disfonksiyon durumunda dozun azaltılması ve/veya dozlar arasındaki
sürenin uzatılması gibi önlemler alınmalıdır.
•
Astım, kronik rinit ve kronik ürtikeri olan ve özellikle antiinflamatuar ilaçlara aşırı
duyarlılığı olan hastalarda dikkatli olunmalıdır. Duyarlı kişilerde propifenazon ve
parasetamol içeren ilaçlarla nadiren astım krizleri ve anaflaktik şok bildirilmiştir.
•
Glukoz 6-fosfat dehidrojenaz eksikliği olanlarda dikkatli kullanılmalıdır. Seyrek olarak
hemoliz vakaları görülebilir.
•
Orta düzeyde alkol ile birlikte eşzamanlı parasetamol alınması, karaciğer toksisitesi
riskinde bir artışa yol açabilir. Alkolik karaciğer hastalarında dikkatli kullanılmalıdır.
Alkol alan kişilerde hepatotoksisite riski nedeniyle günlük alınan parasetamol dozunun
2 g’ı aşmaması gerekir.
• Parasetamol, klorfeniramin maleat ve fenilefrin HCl içeren diğer ilaçların OLEDRO
pediatrik şurup ile eşzamanlı kullanımından kaçınılmalıdır.
5/22
•
3-5 gün içinde yeni semptomların oluşması ya da ağrının ve/veya ateşin azalmaması
halinde hastaların parasetamol kullanmaya son vermesi ve bir doktora danışması
önerilir.
• Parasetamol akut yüksek dozda ciddi karaciğer toksisitesine neden olur. Erişkinlerde
kronik günlük dozlarda karaciğer hasarına neden olabilir.
•
Seyrek olarak fenilefrin dahil olmak üzere sempatomimetik ilaçlarla posterior geri
dönüşlü ensefelopati (PRES), geri dönüşlü serebral vazokonstriksiyon sendromu
(SCVS) bildirilmiştir. Bildirilen semptomlar, ani başlayan şiddetli baş ağrısı, bulantı,
kusma ve görme bozukluğudur. Olguların çoğu uygun tedavi ile birkaç günde
düzelmiştir.
PRES/R
CVS
semptomları
gelişmesi
halinde
fenilefrin
hemen
kesilmelidir.
•
Serebral ateroskleroz
•
İdiyopatik ortostatik hipotansiyon
•
6 yaşın altındaki çocuklarda zorunlu tıbbi gerekçe olmadan kullanılmamalıdır.
•
Önerilen dozu aşmamalı veya ardı ardına 5 günden daha uzun süre kullanılmamalıdır.
Yüksek doz parasetamol ve bu arada uzunca bir süre içerisinde kullanılan toplam dozun
yüksek olması; irreversibl karaciğer yetersizliğiyle birlikte analjeziklere bağlı nefropati
gelişmesine neden olabilir. Hastalar bu ilacı kullanırken, parasetamol içeren daha başka
ürünler kullanmamaları konusunda uyarılmalıdırlar.
Bu tıbbi üründe hacmin %10.4’ü (a/h) kadar alkol (etanol) vardır. Her 5 ml dozda 520 mg
etanol içerir. Yani her dozda, 12.8 ml biraya veya 5.34 ml şaraba eşdeğer etanol vardır. Alkol
bağımlılığı olanlar için zararlı olabilir. Hamile veya emziren kadınlar, çocuklar ve karaciğer
hastalığı ya da epilepsi gibi yüksek risk grubundaki hastalar için dikkate alınmalıdır.
İçeriğindeki propilen glikol nedeniyle, alkol benzeri semptomlara sebebiyet verebilir.
İçeriğinde
bulunan
metil
ve
propil
hidroksibenzoatlar
allerjik
reaksiyonlara
(muhtemelen gecikmiş) sebebiyet verebilir.
Bu tıbbi ürün her 5 ml’de 1mmol (23 mg)’dan daha az sodyum ihtiva eder; yani
esasında “sodyum icermez”.
6/22
İçeriğindeki
şeker
nedeniyle,
Nadir
kalıtımsal
früktoz
intoleransı,
glikozgalaktoz
malabsorpsiyon veya sukraz-izomaltaz yetmezliği problemi olan hastaların bu ilacı
kullanmamaları gerekir.
4.5. Diğer tıbbi ürünler ile etkileşimler ve diğer etkileşim şekilleri
•
Propantelin gibi mide boşalmasını yavaşlatan ilaçlar, parasetamolün yavaş emilmesine
ve dolayısıyla parasetamolün etkisinin daha geç ortaya çıkmasına neden olabilir.
•
Metoklopramid gibi mide boşalmasını hızlandıran ilaçlar, parasetamolün daha hızlı
emilmesine ve dolayısıyla parasetamolün etkisinin daha hızlı başlamasına neden
olabilir.
•
Bazı
hipnotikler
ve
antiepileptik
ilaçlar
(glutetimid,
fenobarbital,
fenitoin,
karbamazepin, vb.) veya rifampisin gibi karaciğerde hepatik mikrozomal enzim
indüksiyonuna sebep olan ilaçların tek başına kullanıldığında zararsız olan parasetamol
dozlarıyla eşzamanlı kullanımı karaciğer hasarına yol açabilir. Aşırı alkol tüketimi
halinde, terapötik dozlarda bile parasetamol alınması da karaciğer hasarına neden
olabilir.
•
Parasetamolün kloramfenikol ile kombinasyon halinde kullanılması, kloramfenikolün
yarılanma ömrünü uzatabilir ve dolayısıyla bu ilacın toksisite riskini arttırabilir.
• Parasetamol (veya metabolitleri), K vitaminine bağımlı koagülasyon faktörü sentezinde
rol oynayan enzimler ile etkileşir. Parasetamol ile varfarin veya kumarin türevleri
arasındaki etkileşimler, “uluslararası normalleştirilmiş oran” (International Normalized
Ratio, INR) değerinde bir artışa ve kanama riskinde bir artışa neden olabilir. Bu nedenle,
oral antikoagülan kullanan hastalar, tıbbi denetim ve kontrol olmadan uzun süreli
parasetamol kullanmamalıdırlar.
•
5-hidroksitriptamin (serotonin) tip 3 reseptör antagonistleri olan tropisetron ve
granisetron, farmakodinamik etkileşim ile parasetamolün analjezik etkisini tamamen
baskılayabilir.
•
Parasetamol ve azidotimidin (AZT-zidovudin) eşzamanlı kullanılması nötropeni
eğilimini artırır. Bu nedenle tıbbi tavsiye olmadıkça, parasetamol AZT ile birlikte
alınmamalıdır.
7/22
•
Birden fazla ağrı kesiciyle kombinasyon tedavisinden kaçınılması önerilmektedir.
Bunun hastaya ekstra bir fayda sağladığını gösteren çok az kanıt vardır ve genelde
istenmeyen etkilerde artışa yol açmaktadır.
•
Parasetamol emilim hızı metoklopramid ya da domperidon ile artabilir ve kolestiramin
ile azalabilir.
•
St. John’s Wort (Hypericum perforatum – sarı kantaron) parasetamolün kan düzeylerini
azaltabilir.
•
Doz aşımında parasetamol karaciğerde harabiyeti risk taşır ve parasetamolün toksisitesi;
karaciğerde toksik etki yaratabilecek diğer ilaçlarla birlikte kullanıldığında, kronik
alkolizmde veya aç kalmış hastalarda artabilir.
•
Besinler ile birlikte alındığında parasetamolün emilim hızı azalabilir.
•
OLEDRO pediatrik şurup, MAOI/RIMA alanlarda
kullanılmamalıdır. Trisiklik
antidepresanlar, iştah bastırıcı ilaçlar, sempatomimetik ajanlar (dekonjestanlar, iştah
bastırıcılar ve amfetamin benzeri psikostimülanlar gibi) ve sempatomimetik aminlerin
katabolizmasını etkileyen monoamin oksidaz inhibitörleri (furazolidon dahil) ile beraber
kullanılması
bazen
kan
basıncının
yükselmesine
neden
olabilir
(bkz
4.3
kontrendikasyonlar). Moklobemid ve oksitosin ile birlikte kullanımı tansiyon
yükselmesine neden olabilir.
•
Klorfeniramin,
santral
sinir
sistemine
etkili
ilaçların
(sempatomimetikler,
antidepresanlar) etkilerini artırabilir.
•
Alkol, barbitüratlar, hipnotikler, opioid analjezikler, anksiyolitikler ve antipsikotikler
gibi santral sinir sistemi depresanlarının etkilerini artırabilir. Atropin, trisiklik
antidepresanlar ve MAO inhibitörlerinin antimuskarinik etkilerini artırabilir.
•
Klorfeniramin, fenitoin metabolizmasını inhibe eder, bu nedenle fenitoin toksisitesine
neden olabilir.
• Antihistaminikler derideki histamin yanıtını baskılayabileceği için alerji testleri
yapılmadan birkaç gün önce kesilmelidir.
8/22
4.6. Gebelik ve laktasyon
Genel tavsiye
Gebelik kategorisi: C
Çocuk doğurma potansiyeli bulunan kadınlar/Doğum kontrolü (Kontrasepsiyon)
OLEDRO pediatrik şurup’ un çocuk doğurma potansiyeli bulunan kadınlar/doğum
kontrolü üzerinde etkisi için çalışma bulunmamaktadır.
Gebelik dönemi
Hayvanlar üzerinde yapılan çalışmalar, gebelik /ve-veya/ embriyonal/fetal gelişim /ve-veya/
doğum /ve-veya/ doğum sonrası gelişim üzerindeki etkiler bakımından yetersizdir (bkz. kısım
5.3). İnsanlara yönelik potansiyel risk bilinmemektedir.
OLEDRO pediatrik şurup, gerekli olmadıkça gebelik döneminde kullanılmamalıdır.
Laktasyon dönemi
OLEDRO pediatrik şurup, gerekli olmadıkça emzirme döneminde kullanılmamalıdır.
Üreme yeteneği (Fertilite)
OLEDRO pediatrik şurup’ un üreme yeteneği üzerine etkisi ile ilgili klinik çalışma yoktur.
Hayvanlarda yapılan kronik toksisite araştırmalarında parasetamolün testiküler atrofiye neden
olduğu ve spermatogenezi inhibe ettiği bildirilmiştir.
4.7. Araç ve makine kullanımı üzerindeki etkiler
OLEDRO pediatrik şurup, sedasyon yapabildiğinden, araç ya da makine kullanılırken
dikkatli olmak gerekir.
4.8. İstenmeyen etkiler
Çok yaygın (≥1/10); yaygın (≥1/100 ila <1/10); yaygın olmayan (≥1/1.000 ila <1/100);
seyrek (≥1/10.000 ila <1/1.000); çok seyrek (<1/10.000), bilinmiyor (eldeki verilerden
hareketle tahmin edilemiyor)
9/22
Parasetamol
Kan ve lenf sistemi hastalıkları
Seyrek: Çok miktarda alındığında anemi, methemoglobinemi, uzun süreli kullanımda
hemolitik anemiye bağlı trombositopeni, trombositopenik purpura, lökopeni, nötropeni,
pansitopeni gibi kan sayımı değişiklikleri
Bu yan etkiler parasetamol ile neden-sonuç ilişkisi içinde değildir.
Çok seyrek: Agranülositoz
Bağışıklık sistemi hastalıkları
Seyrek: Alerjik reaksiyonlar, anaflaksi
Çok seyrek: Lyell sendromu
Bilinmiyor: Bronkospazm, pozitif alerji testi, immün trombositopeni
Sinir sistemi hastalıkları
Yaygın: Baş ağrısı, baş dönmesi, somnolans, parestezi
Bilinmiyor: Santral sinir sistemi stimülasyonu, ensefalopati, insomnia, tremor
Solunum, göğüs hastalıkları ve mediastinal hastalıklar
Yaygın: Üst solunum yolu enfeksiyon belirtileri
Seyrek: Analjezik astım sendromu da dahil astım ve bronkospazm
Gastrointestinal hastalıklar
Yaygın: Bulantı, kusma, dispepsi, flatulans, karın ağrısı, konstipasyon
Yaygın olmayan: Gastrointestinal kanama
Seyrek: İshal
Hepatobilier hastalıklar
Seyrek: Çok miktarda alındığında hepatik bozukluk
Deri ve deri altı doku hastalıkları
Seyrek: Ürtiker ve diğer deri döküntüleri, kaşıntı, alerjik ödem ve anjiyoödem, akut
generalize eksantematöz püstülozis, eritema multiform, Stevens-Johnson sendromu ve
toksik epidermal nekroliz (fatal sonuçlar dahil)
10/22
Bu belirti ilacın kesilmesiyle kaybolur.
Böbrek ve idrar yolu hastalıkları
Yaygın olmayan: Parasetamolün terapötik dozlarını takiben nefrotoksik etkileri yaygın
değildir. Uzun süreli uygulamada papiler nekroz bildirilmiştir.
Asetilsalisilik asiti tolere edemeyen hastalar (örneğin astım hastaları), yaygın olarak (%510) parasetamole reaksiyon gösterebilir.
Klorfeniramin maleat
Kan ve lenf sistemi hastalıkları
Seyrek: Anemi, hemolitik anemi, methemoglobinemi, trombositopeni, trombositopenik
purpura, lökopeni, nötropeni, pansitopeni, agranülositoz
Metabolizma ve beslenme hastalıkları
Seyrek: Anoreksi
Psikiyatrik hastalıklar
Seyrek: Depresyon, kabuslar
Sinir sistemi hastalıkları
Seyrek: Baş dönmesi, iritabilite, konsantre olamama
Bilinmiyor: Baş ağrısı, sedasyon, çocuklarda paradoksikal eksitasyon, yaşlılarda
konfüzyonal psikoz
Göz hastalıkları
Seyrek: Bulanık görme
Kulak ve iç kulak hastalıkları
Seyrek: Tinnitus
Kardiyak hastalıklar
Seyrek: Taşikardi, palpitasyon, aritmi, hipotansiyon
11/22
Solunum sistemi hastalıkları
Seyrek: Bronşial sekresyonda kalınlaşma
Gastrointestinal hastalıklar
Seyrek: Bulantı, kusma, dispepsi, karın ağrısı, diyare
Bilinmiyor: Ağız kuruluğu
Hepato-biliyer hastalıkları
Seyrek: Sarılık dahil hepatit
Deri ve derialtı doku hastalıkları
Bilinmiyor: Ürtiker, eksfoliyatif dermatit dahil alerjik reaksiyonlar, fotosensitivite, deri
Reaksiyonları
Kas-iskelet bozuklukları, bağ doku ve kemik hastalıkları
Bilinmiyor: Kas seğirmesi ve inkoordinasyonu
Böbrek ve idrar yolu hastalıkları
Bilinmiyor: Üriner retansiyon
Genel bozukluklar ve uygulama bölgesine ilişkin hastalıklar
Seyrek: Halsizlik, göğüs sıkışması
Fenilefrin Hidroklorür
Fenilefrinle yapılan klinik çalışmalarda gözlenen en yaygın advers olaylar aşağıda
belirtilmiştir.
Endokrin hastalıkları
Bilinmiyor: Metabolik fonksiyonun endokrin ve diğer düzenleyicileri üzerindeki etkileri
Psikiyatrik hastalıklar
Bilinmiyor: Sinirlilik, irritabilite, huzursuzluk ve heyecanlanma
12/22
Sinir sistemi hastalıkları
Bilinmiyor: İnsomnia
Kardiyak hastalıkları
Bilinmiyor: Kan basıncının (özellikle hipertansif hastalıklarda) yükselmesi, refleks
bradikardi
Gastrointestinal hastalıklar
Bilinmiyor: Bulantı, kusma
Böbrek ve idrar yolu hastalıkları
Bilinmiyor: Miksiyon başlangıcında zorlanma ve damla, ağrılı idrar yapma bildirilmiştir.
Pazarlama sonrasında tanımlanan advers olaylar aşağıda tanımlanmıştır. Bu advers
olayların sıklığı bilinmiyor.
Göz hastalıkları
Bilinmiyor: Midriyazis, akut açılı glokom (kapalı açılı glokomu olanlarda görülmesi
daha olasıdır).
Deri ve deri altı doku hastalıkları
Bilinmiyor:
Alerjik
reaksiyonlar
(ör:
raş,
ürtiker,
alerjik
dermatit),
diğer
sempatomimetiklerle oluşabilecek çapraz duyarlılığın dahil olduğu hipersensitivite
reaksiyonlarıdır.
Böbrek ve idrar yolu hastalıkları
Bilinmiyor: Dizüri, üriner retansiyon, bu daha çok mesane çıkış obstrüksiyonuyla meydana
gelir, prostatik hipertrofi gibi fenilefrin kalp atım hızında hafif bir artışa yol açabilir
Nadiren baş dönmesi, baş ağrısı, hipertansiyon ve huzursuzluk bildirilmiştir.
13/22
Şüpheli advers reaksiyonların raporlanması
Ruhsatlandırma sonrası şüpheli ilaç advers reaksiyonlarının raporlanması büyük önem
taşımaktadır. Raporlama yapılması, ilacın yarar/risk dengesinin sürekli olarak izlenmesine
olanak sağlar. Sağlık mesleği mensuplarının herhangi bir şüpheli advers reaksiyonu Türkiye
Farmakovijilans Merkezi (TÜFAM)’ne bildirmeleri gerekmektedir
(www.titck.gov.tr ; e-posta: tufam@titck.gov.tr; tel: 0 800 314 00 08; faks: 0 312 218 35 99)
4.9. Doz aşımı ve tedavisi
Parasetamol
Parasetamolü 10 g’dan fazla alan yetişkinlerde toksisite olasılığı vardır. Dahası, aşırı dozun
zararı siroz olmayan alkolik karaciğer hastalığı olanlarda daha büyüktür. Çocuklarda aşırı
dozu takiben karaciğer hasarı göreceli olarak daha nadirdir. Karaciğer hücre hasarı ile
birlikte parasetamol aşırı dozajında normal erişkinlerde 2 saat civarında olan parasetamol
yarı ömrü genellikle 4 saate veya daha uzun sürelere uzar.
14
C-aminopirinden sonra
14
CO2
atılımında azalma bildirilmiştir. Bu; plazma parasetamol konsantrasyonu veya yarı ömür
veya konvansiyonel karaciğer fonksiyon testi ölçümlerine nazaran parasetamol aşırı dozajı
ile karaciğer hücre hasarı arasında daha iyi ilişki kurar parasetamole bağlı fulminant
karaciğer yetmezliğini takiben gelişen akut tübüler nekrozdan dolayı böbrek yetmezliği
oluşabilir. Bununla beraber, bunun insidansı başka nedenlerden dolayı fulminant karaciğer
yetmezliği olan hastalarla karşılaştırıldığında bu grup hastalarda daha sık değildir. Nadiren,
ilaç aldıktan 2-10 gün sonra, sadece minimal karaciğer toksisitesi ile birlikte renal tübüler
nekroz oluşabilir. Aşırı dozda parasetamol almış bir hastada kronik alkol alımının akut
pankreatit gelişmesine katkıda bulunduğu bildirilmiştir. Akut aşırı doza ilaveten,
parasetamolün günlük aşırı miktarlarda alımından sonra karaciğer hasarı ve nefrotoksik
etkiler bildirilmiştir.
Semptomlar: Sedasyon ve ataksi doz aşımında en sık gelişen semptomlardır. Bulantı,
göz kararması, kusma, taşikardi diğer semptomlardır.
Solgunluk, anoreksi, bulantı ve kusma parasetamol doz aşımının sık görülen erken
semptomlarıdır.
Hepatik nekroz parasetamol doz aşımının dozla ilişkili komplikasyonudur.
Hepatik enzimler yükselebilir ve protrombin süresi 12 ila 48 saat içinde uzar, fakat
14/22
klinik semptomlar ilacın alımını takiben 1 ila 6 gün görülmeyebilir.
Tedavi: Akut doz aşımında parasetamol, hepatotoksik etki gösterebilir, karaciğer nekrozuna
bile neden olabilir. Hastayı gecikmiş hepatotoksisiteye karşı korumak için parasetamol aşırı
dozajı hemen tedavi edilmelidir. Bunun için, absorbsiyonu azaltmayı (gastrik lavaj veya
aktif kömür) takiben intravenöz N-asetilsistein veya oral metionin vermek gerekir. Eğer
hasta kusuyorsa veya aktif kömür ile konjuge edilmişse metionin kullanılmamalıdır. Doruk
plazma konsantrasyonları aşırı dozu takiben 4 saate kadar gecikebilir. Bu nedenle
hepatotoksisite riskini belirlemek için plazma parasetamol düzeyleri ilaç alımından en az 4
saat sonrasına kadar ölçülmelidir. Ek tedavi (ilave oral metionin veya intravenöz Nasetilsistein) kan parasetamol içeriği ve ilaç alımından beri geçen süre ışığı altında
değerlendirilmelidir. Hepatik enzim indükleyici ilaçlar alan hastalarda, uzun süredir
alkol bağımlısı olanlarda, veya kronik olarak beslenme eksikliği olanlarda N-asetil
sistein ile tedavi eşiğinin %30-50 düşürülmesi önerilir, çünkü bu hastalar parasetamolün
toksik etkilerine karşı daha duyarlı olabilirler. Parasetamol aşırı dozajını takiben
gelişebilecek fulminant karaciğer yetmezliği tedavisi uzmanlık gerektirebilir.
Fenilefrin hidroklorür
Semptomlar: Fenilefrin doz aşımı advers reaksiyonlar altında listelenen etkilerle benzerdir.
Ek semptomlar hipertansiyon ve olası refleks bradikardisini içerebilir. Ciddi olgularda
konfüzyon, halüsinasyonlar, nöbetler ve aritmiler meydana gelebilir.
Bununla birlikte ciddi fenilefrin toksisitesi yaratmak için gerekli miktar parasetamolle
ilişkili toksisiteye neden olan miktarlardan daha fazla olacaktır.
Tedavi: Tedavi klinik olarak uygun olmalıdır. Ciddi hipertansiyon, fentolamin gibi alfa
bloke edici ilaçlarla tedavi gerektirir.
Klorfeniramin maleat
Semptomlar: Sedasyon, SSS paradoksal stimülasyonu, toksik psikoz, nöbet, apne,
konvülsiyonlar,
antikolinerjik
etkiler,
distonik
reaksiyonlar
ve
aritmi
dahil
kardiyovasküler kolaps
Tedavi: Gastrik lavaj veya ipeka şurubuyla emezis yoluyla tedaviye başlanmalıdır. Ardından
aktif kömür ve katartikler uygulanarak absorbsiyonu azaltılır. Diğer semptomatik ve
15/22
destekleyici önlemler kalp, solunum, böbrek ve karaciğer fonksiyonları ve sıvı-elektrolit
dengesine göre özel dikkatle uygulanmalıdır.
Hipotansiyon ve aritmiler tedavi edilmelidir. SSS konvülsiyonları IV diazepam ile tedavi
edilebilir. Ciddi durumlarda hemoperfüzyon kullanılabilir.
5. FARMAKOLOJİK ÖZELLİKLER
5.1. Farmakodinamik özellikler
Farmakoterapötik grup: Diğer soğuk algınlığı preparatları
ATC kodu: R05X
Klorfeniramin maleat, H1-reseptörleri üzerinde etkili bir antihistaminiktir; solunum yolu
hastalıklarında
sık
görülen
allerjik
semptomları
giderir.
Kılcal
damarlardaki
geçirgenliği azaltarak burun akıntısı, aksırma, gözde sulanma ve kaşıntı gibi belirtileri
giderir.
Parasetamol analjezik ve antipiretik bir ajandır. Parasetamolün terapötik etkilerinin,
siklooksijenaz enziminin inhibisyonu sonucu prostaglandin sentezinin inhibisyonuna
bağlı olduğu düşünülmektedir. Parasetamolün periferik siklooksijenaza oranla santral
siklooksijenaz üzerine daha etkili inhibitör olduğunu gösteren kanıtlar vardır. Parasetamolün
analjezik ve antipiretik özellikleri vardır fakat sadece zayıf anti-enflamatuvar özellikler
gösterir.
Bu durum; enflamatuvar dokuların diğer dokulara oranla daha yüksek seviyelerde hücresel
peroksitler içermesi ve bu hücresel peroksidlerin siklooksijenaz inhibisyonunu önlemesiyle
açıklanabilir. Trombosit agregasyonunu inhibe etmez, protrombin cevabını etkilemez.
Fenilefrin
hidroklorür,
başlıca
adrenerjik
reseptörler
üzerine
direkt
etkisi
olan
sempatomimetik bir maddedir. Bir nazal dekonjestan olarak üst solunum yolu
mukozalarındaki şişkinliği giderir, vazokonstriktör etkisi ile burun ve sinüslerdeki tıkanıkları
hafifletir.
16/22
5.2. Farmakokinetik özellikler
Genel özellikler
Klorfeniramin maleat
Emilim: Klorfeniramin, mide-barsak kanalından nispeten yavaş emilir. Oral uygulama
sonrası en yüksek plazma konsantrasyonlarına 2.5-6 saat içinde erişilir. Biyoyararlanımı
%25-50 oranındadır.
Dağılım : Dolaşımda
bulunan
klorfeniraminin
%70’i
proteinlere
bağlı
haldedir.
Klorfeniramin vücutta, santral sinir sistemi de dahil olmak üzere, geniş oranda dağılır.
Biyotransformasyon: Karaciğerde belirgin oranda ilk-geçiş metabolizmasına uğrar.
Klorfeniramin yüksek oranda metabolize edilir. Metabolitleri desmetil ve didesmetil
klorfeniramindir.
Eliminasyon:
Klorfeniraminin
farmakokinetiğinde
belirgin
bireysel
farklılıklar
bulunmaktadır; yarı ömrü 2-43 saat arasında bildirilmiştir. Klorfenamin maleat vücutta,
yüksek oranda biyotransformasyon geçirir ve değişmeyen ilaç ve metabolitleri başlıca idrar
yoluyla atılır.
Doğrusallık ve doğrusal olmayan durum: Veri mevcut değildir.
Fenilefrin Hidroklorür
Emilim: Monoaminoksidazlar nedeniyle gastrointestinal sistemden düzensiz emilir.
Dağılım: Oral yoldan alındığında nazal konjestan olarak etkinliğini korur, ilaç dağılımı
sistemik dolaşım aracılığıyla nazal mukozanın vasküler tabakasına dağılır. Dağılım hacmi
(Vd) başlangıç: 26-61; kararlı durum dağılım hacmi (Vdss) 184-543 L (ortalama: 340 L)
Biyotransformasyon: Fenilefrin ilk
başta
barsak
ve
karaciğerde
monoaminoksidaz
tarafından metabolize edilir. İlk geçiş etkisine uğraması nedeniyle sınırlı oral
biyoyararlanıma sahiptir.
Eliminasyon: Fenilefrin başlıca inaktif metbolitleri halinde idrarla atılır. Eliminasyon yarı
ömrü alfa fazı yaklaşık 5 dk ve terminal faz 2-3 saattir.
Doğrusallık ve doğrusal olmayan durum: Veri mevcut değildir.
17/22
Parasetamol
Emilim: Parasetamol, mide-barsak kanalından hızla ve tam olarak pasif difüzyon ile emilir;
plazmadaki en yüksek konsantrasyonları formülasyona bağlı olarak genellikle oral
uygulamadan sonra 30 ila 90 dakika arasında elde edilir. Gastrik boşalma, oral uygulanan
parasetamol absorpsiyonu için hız sınırlayıcı bir basamaktır. Parasetamol değişken bir
oranda ilk geçiş metabolizmasına uğradığı için oral uygulamadan sonra sistemik dolaşımda
tam olarak bulunmaz. Erişkinlerdeki oral biyoyararlanımının uygulanan parasetamol
miktarına bağlı olduğu görülmektedir. Oral biyoyararlanım 500 mg'lık dozdan sonra %63
iken, 1 veya 2 g (tablet formu) dozundan sonra yaklaşık %90'a yükselir.
Dağılım: Parasetamol birçok vücut sıvısına eşit miktarda dağılır; tahmini dağılım hacmi
0.95 l/kg'dır. Terapötik dozları takiben parasetamol plazma proteinlerine önemli oranda
bağlanmaz.
Çocuklardaki dağılım kinetiği (Vd/F) erişkinlerdekine benzerdir.
Biyotransformasyon: Parasetamol karaciğerde metabolize olur ve insanda çok sayıda
metabolitleri tanımlanmıştır. İdrarla atılan majör metaboliti glukuronid ve sülfat
konjugatıdır. Parasetamolün %10 kadarı minör bir yolla sitokrom P-450 karma fonksiyonlu
oksidaz sistemi (başlıca CYP2E1 ve CYP3A4) ile reaktif bir metabolit olan
asetamidokinona dönüşür. Bu metabolit hızla indirgenmiş glutatyon ile konjuge olur ve
sistein ve merkaptürik asit konjugatları şeklinde atılır.
Büyük miktarlarda parasetamol alındığında hepatik glutatyon azalabilir ve vital
hepatoselüler makromoleküllerine kovalan olarak bağlanan hepatosit asetamidokinonun aşırı
birikmesine yol açar. Bu da doz aşımı durumunda görülebilen hepatik nekroza yol açar.
Eliminasyon: Eliminasyon yarı-ömrü, terapötik dozlarda 1–3 saat kadardır. Dozun %90100’ü, 24 saat içerisinde glukuronid (%60), sülfat (%35) veya sistein (%3) konjügasyon
ürünleri olarak böbrekler yoluyla vücuttan atılır. Tek dozu (1000 mg i.v.) takiben
parasetamolün total vücut klerensi yaklaşık 5 ml/dak/kg'dır. Parasetamolün renal klerensi
idrar akış hızına bağlıdır, fakat pH'ya bağlı değildir.
Uygulanan ilacın %4'ten daha azı değişmemiş parasetamol halinde atılır. Sağlıklı
bireylerde terapötik dozun yaklaşık %85-95'i 24 saat içinde idrar ile atılır.
18/22
Doğrusallık ve doğrusal olmayan durum: Reaktif parasetamol metabolitlerinin karaciğer
hücre proteinlerine bağlanması, hepatoselüler hasara sebep olur. Terapötik dozlarda, bu
metabolitler, glutatyon tarafından bağlanır ve nontoksik konjugatlar oluştururlar. Ancak
masif doz aşımı halinde, karaciğerin (glutatyon oluşumunu kolaylaştıran ve teşvik eden)
SH-donörleri deposu tükenir; ilacın toksik metabolitleri karaciğerde birikir ve karaciğer
hücre nekrozu gelişir ve bu da karaciğer fonksiyonunda bozulmaya ve giderek hepatik
komaya kadar ilerler.
Pozolojiye uygun kullanıldığında farmakokinetiği doğrusaldır.
Hastalardaki karakteristik özellikler
Böbrek yetmezliği
2-8 saatler arasında ortalama plazma yarılanma ömrü normal ve böbrek yetmezliği olan
hastalarda aynıdır, fakat 8-24 saatler arasında böbrek yetmezliğinde eliminasyon hızı azalır.
Kronik renal yetmezlikte glukronid ve sülfat konjugatlarında belirgin birikme olur. Ana
bileşiğin kısıtlı rejenerasyonuyla kronik böbrek yetmezliği olan hastalarda biriken parasetamol
konjugatlarında bir miktar ekstra eliminasyon oluşabilir. Kronik böbrek yetmezliğinde
parasetamol doz aralığını uzatmak tavsiye edilir. Hemodiyalizde parasetamol plazma
düzeyleri azalabileceğinden terapötik kan düzeylerini korumak için ilave parasetamol dozları
gerekebilir.
Karaciğer yetmezliği
Hafif karaciğer hastalığı olan hastalardaki ortalama plazma yarılanma ömrü normal
bireylerdekine benzerdir; fakat ciddi karaciğer yetmezliğinde önemli derecede uzar
(yaklaşık %75). Bununla beraber, yarılanma ömrünün uzamasının klinik önemi açık
değildir; çünkü karaciğer hastalığı olan hastalarda ilaç birikmesi ve hepatotoksisite olduğu
kanıtlanmamış ve glutatyon konjugasyonu azalmamıştır.
Kronik stabil karaciğer hastalığı olan 20 hastaya 13 gün 4 g/gün parasetamol verilmesi
karaciğer fonksiyonunda bozulmaya yol açmamıştır. Hafif karaciğer hastalığında önerilen
dozlarda alındığında parasetamolün zararlı olduğu kanıtlanmamıştır. Bununla bereaber,
şiddetli karaciğer hastalığında, plazma parasetamol yarılanma ömrü önemli derecede
uzamıştır.
19/22
Yaşlı hastalarda
Genç ve yaşlı sağlıklı denekler arasında farmakokinetik parametrelerde gözlenen
farklılıkların klinik olarak önemli olduğu düşünülmemektedir. Bununla beraber serum
parasetamol yarılanma ömrünün belirgin derecede arttığını (yaklaşık %84) ve parasetamol
klerensinin zayıf, hareketsiz ve yaşlı hastalarda sağlıklı genç kişilere nazaran azaldığını
(yaklaşık %47) düşündüren kanıtlar vardır.
Çocuklarda
Çalışmalar 0-2 gün arasındaki yeni doğanlarda ve 3-10 yaş arasındaki çocuklarda parasetamol
majör metabolitinin parasetamol sülfat olduğunu göstermiştir.
Yetişkinlerdeki ve 12 yaş ve üzeri çocuklardaki veriler, majör metabolitin glukronid konjugatı
olduğunu göstermiştir. Bununla beraber, parasetamolün genel eliminasyon hızında veya idrara
geçen toplam ilaç miktarında yaşa ilişkin önemli farklılıklar yoktur.
5.3. Klinik öncesi güvenlilik verileri
OLEDRO pediatrik şurup ile yapılmış hayvan çalışmaları bulunmamaktadır.
Klorfeniramin maleat
Klorfeniramin uzun zamandır insanlar tarafından kullanılmaktadır ve farmakovijilans verileri
çok iyi tolere edildiğini, teratojenik ya da karsinojenik olmadığını ve ciddi doz aşımlarında
bile irreversibl herhangi bir toksisite oluşturmadığını göstermektedir.
Parasetamol
Akut Toksisite: Parasetamol yetişkin sıçanlara ve kobaylara oral yoldan verildikten sonra
hafif toksik olduğu saptanmıştır. Farelerde ve yenidoğan sıçanlarda önemli oranda daha fazla
toksik olmasının sebebi ise, muhtemelen, farelerde maddenin farklı bir metabolizmasının
bulunması ve yenidoğan sıçanlarda hepatik enzim sisteminin olgunlaşmamış olmasıdır.
Köpekler ve kedilere daha yüksek dozlarda verildiğinde kusmaya sebep olmuştur. Bu nedenle
bu hayvan cinslerinde oral LD 50 değeri saptanamamıştır.
Kronik Toksisite: Toksik dozların verilmesinin ardından deney hayvanlarında yavaş kilo
artışı, diürez, asidüri ve dehidratasyon ile enfeksiyonlara karşı duyarlılık artışı gibi etkiler
gözlenmiştir. Otopsi sırasında, abdominal organlarda kan akımı artışı, intestinal mukoza
iritasyonu gözlenmiştir.
20/22
Mutajenik ve Tümörojenik Potansiyeli: Sıçanlarda, hepatotoksik doz düzeyinde potansiyel bir
genotoksisite
gözlenmiş
ve
bu
bulgu
doğrudan
bir
DNA
hasarı
olarak
değil,
hepatotoksisite/miyelotoksisitenin dolaylı bir sonucu olarak açıklanmıştır. Dolayısıyla, bir
eşik doz varsayılabilir.
Diyeti 6.000 ppm’e kadar olan erkek sıçanlarda yapılan 2 yıllık bir çalışmada
parasetamolün karsinojenik aktivitesine ilişkin herhangi bir bulgu bildirilmemiştir.
Mononükleer hücre lösemisi insidansının artması nedeniyle dişi sıçanlarda bazı
karsinojenik aktivite bulguları söz konusudur. Diyeti 6.000 ppm kadar olan farelerde
yapılan 2 yıllık bir çalışmada ise parasetamolün karsinojenik aktivitesini gösteren herhangi
bir bulgu saptanmamıştır.
Üreme Toksisitesi: İnsanlarda kapsamlı kullanımdan sonra embriyotoksik veya teratojenik
riskte bir artış gözlenmemiştir. Parasetamol hamilelik dönemlerinde de sıklıkla alınmakta
olup, gerek hamileliğin seyri gerekse doğmamış çocuk üzerinde herhangi bir olumsuz etki
görülmemiştir.
Hayvanlarda yapılan kronik toksisite araştırmalarında parasetamolün testiküler atrofiye neden
olduğu ve spermatogenezi inhibe ettiği bildirilmiştir.
Fenilefrin hidroklorür
Yeterli klinik öncesi deneyim bulunmamaktadır.
6. FARMASÖTİK ÖZELLİKLER
6.1. Yardımcı maddelerin listesi
Etanol
Propilen glikol
Ahududu esansı
Şeker
Gliserin
Sodyum metil hidroksibenzoat
Sodyum propil hidroksibenzoat
Sitrik asit
Deiyonize su
21/22
6.2. Geçimsizlikler
Bilinen herhangi bir geçimsizliği yoktur.
6.3. Raf ömrü
24 ay
6.4. Saklamaya yönelik özel tedbirler
250 C nin altındaki oda sıcaklığında saklayınız.
6.5. Ambalajın niteliği ve içeriği
Polietilen kapak ile kapatılmış tip II renkli cam şişe, Kaşık ölçek ile birlikte
Dış Ambalaj: Karton kutu
6.6. Beşeri tıbbi üründen arta kalan maddelerin imhası ve diğer özel önlemler
“Tıbbi Atıkların Kontrolü Yönetmeliği” ve “Ambalaj ve Ambalaj Atıklarının
Kontrolü” yönetmeliklerine uygun olarak imha edilmelidir.
7. RUHSAT SAHİBİ
Drogsan İlaçları San. ve Tic. A.Ş.
Oğuzlar Mah. 1370. sok. 7/3
Balgat-ANKARA
Tel: 0 312 287 74 10
Faks: 0 312 287 61 15
8. RUHSAT NUMARASI
199/76
9. İLK RUHSAT TARİHİ/RUHSAT YENİLEME TARİHİ
İlk ruhsat tarihi: 02.04.2002
Ruhsat yenileme tarihi: 17.07.2014
10. KÜB’ün YENİLENME TARİHİ
22/22