Duvar Tipi Yoğuşmalı Isıtma Cihazlarının Sayısal Olarak

MAKALE
Duvar Tipi Yoğuşmalı
Isıtma Cihazlarının Sayısal
Olarak İncelenmesi
Hasan AVCI1, Dilek KUMLUTAŞ2, Mustafa DUTUCU1, Sinan YÜCEDAĞ1
1 Türk Demir Döküm Fabrikaları A.Ş., Ar&Ge Merkezi Departmanı
Bozüyük, Bilecik, hasan.avci@demirdokum.com.tr, mustafa.dutucu@demirdokum.com.tr, sinan.yucedag@demirdokum.com.tr
2 Dokuz Eylül Üniversitesi Mühendislik Fakültesi Makina Mühendisliği Bölümü
Tınaztepe Kampusü, İzmir, dilek.kumlutas@deu.edu.tr
NUMERICAL INVESTIGATION OF THE WALL
HANG CONDENSE HEATING APPLIANCES
ÖZET
Günümüzde yaşam alanlarının ısıtılmasını sağlayan
cihazların enerji verimliliği ile ilgili birçok düzenlemeler yapılmaktadır. Bu bağlamda, ERP (Energy Related
Products) regülasyonları ile 2015 yılının Eylül ayından
itibaren Avrupa Birliği ülkelerinde yoğuşmasız cihaz
kullanımı yasaklanacaktır. Bu regülasyonların ülkemizde
de uygulanması için ilgili bakanlıklarca çalışmalar devam
etmektedir. Bundan dolayı, duvar tipi ısıtma cihazlarında
enerji verimliliği ve yoğuşma önemli bir tasarım kriteri
haline gelmiştir. Mevcut duvar tipi ısıtma cihazlarının
yoğuşmalı hale getirilmesi ve yeni tasarlanacak yoğuşmalı
cihazların ilgili regülasyonları sağlayabilmesi için ısıtma
cihazları üreticileri detaylı mühendislik çalışmaları yapmak
zorundadır.
50
Abstract: Nowadays, a lot of regulations have been made
about the energy efficiency of appliances used for heating
the residence space. Based on this, non-condense appliance will be forbidden at European Union countries valid
starting from September 2015 with ERP (Energy Related
Products) regulations. The legislative efforts have continued to be implemented for our country by the relevant
ministries as well. Therefore, the energy efficiency and
condensation become important design criteria for the
wall hang heating appliances. The producers of heating
appliances have to do detailed engineering studies in
order to adapt the existing wall hang heating appliances
to condense version and design new condense appliances
in accord with the related regulations.
Bu çalışmada; duvar tipi yoğuşmalı bir ısıtma cihazının
yanma ünitesine ait hava hacminin sayısal modeli oluşturulmuştur. Bu hava hacminde gerçekleşen ısı transferi ve
akışkanlar dinamiği sayısal olarak hesaplanmış olup yanma
ünitesi içerisinde gerçekleşen akış karakteristikleri ve ısı
dağılımları detaylı olarak incelenmiştir.
In this study, the numerical air volume of the wall hang
condense heating appliance’s heat engine is modeled. The
occurred heat transfer and fluid dynamics are calculated
numerically for this air volume and the distributions of
flow and heat are investigated in depth.
Anahtar Kelimler: Duvar Tipi Isıtma Cihazı, Yanma Ünitesi,
Hesaplamalı Akışkanlar Dinamiği (HAD)
Keywords: Wall Hang Heating Appliance, Heat Engine,
Computational Fluid Dynamics (CFD)
TTMD DERGİSİ
TEMMUZ - AĞUSTOS 2015
SEMBOLLER
CO
CO2
Cp
k
T f
α
ν
ρ
Karbonmonoksit
Karbondioksit
Özgül ısı [J/kgK]
Isı iletim katsayısı [W/mK]
Film sıcaklığı [K]
Isıl yayılım katsayısı [m2/s]
Kinematik vizkosite [m2/s]
Yoğunluk [kg/m3]
GİRİŞ
Yaşam alanlarında ve konutlarda ısıtma ve sıcak su temini
için ısı üretimi, dağıtımı ve tüketiminin aynı bağımsız
bölüm içerisinde yapılmasına bireysel ısıtma denir ( Türkeri,
2007). Bireysel ısıtma sistemi olan duvar tipi ısıtma cihazları,
ülkemizde ve Avrupa’da yaygınlaşan doğalgaz altyapısı
sayesinde kullanımları artmaktadır.
Avrupa birliği ülkelerinde, 2015 Eylül ayından itibaren
ERP regülasyonlarına göre yoğuşmasız ısıtma cihazı satışı
yasaklanacaktır (Avcı vd., 2015). Bu nedenle, enerji verimliliği yüksek ısıtma cihazlarının geliştirilmesi çalışmaları
önem kazanmıştır. Isıtma cihazı üreticilerinin, mevcut ve
tasarlanacak yeni ürünlerini bu yasal yönetmeliklere uygun
hale getirebilmesi için birçok mühendislik çalışmaları yapması gerekmektedir.
Duvar tipi yoğuşmalı ısıtma cihazların ısıl performansında
ve enerji verimliliği üzerinde, yanma ünitelerinin içerisinde
kullanılan ısı değiştiriciler, yönlendiriciler ve diğer akış
engelleyiciler önemli rol oynamaktadır. Yanma reaksiyonun
gerçekleştiği bu ortamlarda kullanılan bu ısı değiştiriciler
ve akış yönlendiriciler bakır, alüminyum veya paslanmaz
çelik malzemelerden üretilebilmektedir. Ayrıca, atık gaz
olarak bilinen yanmış gaz ortamından ısıtılacak olan akışkana aktarılan toplam ısı transferi ve gerçekleşen basınç
düşümleri yanma ünitesi içerisinde kullanılan komponentlerin geometrisine göre değişim göstermektedir.
Yanma ünitelerinin içerisindeki ısı değiştiricilerinde gerçekleşen taşınımla olan ısı transferinin arttırılması için
genişletilmiş yüzeyler kullanılmaktadır. Bu genişletilmiş
yüzeyler alüminyum malzemeden üretilmiş ısı değiştiricileri için çoğunlukla kanatlı borulu geometrilerle
oluşturulmuştur. Literatürde, çeşitli kanat tiplerindeki
kanatlı borulu ısı değiştiricilerinin hava tarafında gerçekleşen ısı transferini ve ısıl performansını inceleyen birçok
deneysel çalışma mevcuttur (Du ve Wang, 2000; Kim
vd., 1999; Perrotin ve Clodic, 2003; Wang vd., 2001). Bu
çalışmalar, sadece belirli deney şartları altında ve farklı
uygulama alanları için gerçekleştirilmiştir. Ancak yanma
reaksiyonun gerçekleştiği yanma üniteleri için deneysel
çalışmalar çok fazla bulunmamaktadır (Lee vd.,2011).
Duvar tipi yoğuşmalı ısıtma cihazlarının yanma ünitesinde
gerçekleşen ısı transferi ve akış dağılımlarının incelenmesinde deneysel çalışmaların yanı sıra sayısal yöntemlerin de
kullanılması gerekmektedir. Yanma ünitelerinde kullanılan
kanatlı borulu ısı değiştirici tasarımı hakkında literatürde
yapılan sayısal çalışmalar incelendiğinde, 2010 yılında
Wais tarafından gerçekleştirilmiş detaylı bir çalışma bulunmaktadır (Wais, 2010). Radyal kanatlı borulu ısı değiştirici
optimizasyon çalışmasında, farklı akış hızı değerlerinin ve
kanat profili değişikliğinin performansa olan etkisi incelenmiştir. 2013 yılında H. Bilirgen ve arkadaşları tarafından
yapılan diğer bir çalışmada; belirlenen kanatlı yapıya ait
tasarım parametrelerinin, kanatlı borulu ısı değiştiricisinde
meydana gelen ortalama ısı transferi ve basınç düşümü
üzerindeki etkileri, ANSYS programı ile sayısal olarak incelenmiştir (Bilirgen vd., 2013). Kanatlı borulu ısı değiştiricileri
ile ilgili literatürde birçok sayısal çalışma olmasına karşın
yanma ünitesi iç hava hacminin sayısal modellenerek,
gerçekleşen ısı ve akış dağılımlarını belirleyen sayısal
çalışma neredeyse yok denecek kadar azdır. 2013 yılında
Karaaslan ve arkadaşları tarafından yapılan çalışmada; bir
kombinin alüminyum döküm üretim tekniği ile üretilmiş
yanma ünitesi sayısal olarak modellenmiş olup kanatçıklı
ve kanatçıksız durama ait ısı transferi ve akış karakteristiği
incelenmiştir (Karaaslan vd., 2013).
Bir önceki çalışmamızda yanma ünitesi içerisinde
modellenen kanatlı borulu ısı değiştiricisine ait tasarım
parametreleri sayısal olarak incelenmiş olup belirlenen
en iyi tasarım değerleri bu çalışmadaki ısı değiştiricisinin
modellenmesinde kullanılmıştır (Avcı vd, 2015).
Bu çalışmada ise öncelikle duvar tipi yoğuşmalı bir ısıtma
cihazının yanma ünitesine ait hava hacminin sayısal modeli
oluşturulmuştur. Bu hava hacminde gerçekleşen ısı transferi ve akışkanlar dinamiği sayısal olarak hesaplanmış olup
yanma ünitesi içerisinde gerçekleşen akış karakteristikleri
ve ısı dağılımları detaylı olarak incelenmiştir.
TEMMUZ - AĞUSTOS 2015
TTMD DERGİSİ
51
MAKALE
SAYISAL ÇALIŞMA
Bu çalışma kapsamında incelenen duvar tipi yoğuşmalı
ısıtma cihazının yanma ünitesine ait çalışma prensibi Şekil
1’ de verilmiştir. CO ve CO2 emisyonlarının standartların
belirlediği limitlerin altında olması gereği nedeni ile yanıcı
gaz (doğalgaz) ve taze hava karıştırıcıda belli oranlarda
karıştırılır. Gaz hava karışımı brülörde yakılır. Yanma reaksiyonu sonucu ortaya çıkan ısı enerjisi, iletim, taşınım ve
ışınım yolu ile ısı değiştiricisinden suya transfer edilir. Atık
gazda bulunan su buharı gizli ısısını kaybederek yoğuşma
sıcaklığı altına indiğinde sıva faza dönüşür. Sıvı faza dönen
bu suya yoğuşma suyu denilmektedir. Yanma ünitesi drenajından yoğuşma suyu tahliye edilir. Atık gaz son olarak
atık gaz borusu ile atmosfere gönderilir (Avcı vd, 2015).
Şekil 2. Atık gaz hacmine ait üç boyutlu sayısal model gösterimi.
Şekil 3. Isı değiştiricisi kesit detay gösterimi.
Model oluşturulduktan sonra sayısal analizler için bir
sonraki adım, modeli çözüm ağına ayırma işlemidir. Farklı
ağ yapısı oluşturma teknikleri birlikte kullanılarak sayısal
modele ait uygun çözüm ağı oluşturulmuştur. Sayısal
modele ait çözüm ağı eleman sayısı 835719 olup Şekil 4
de gösterilmiştir.
Şekil 1. Duvar tipi yoğuşmalı ısıtma cihazının yanma ünitesine
ait çalışma prensibinin şematik gösterimi (Avcı vd, 2015).
Yanma ünitesi içerisindeki atık gaza ait akış ve ısı dağılımlarının incelenebilmesi için atık gaz hava hacminin sayısal üç
boyutlu modeli oluşturulmuştur (Şekil 2). Şekil 2 de görüldüğü gibi, çözüm ağı eleman sayılarını azaltmak ve çözüm
sürelerini kısaltmak için silindirik yanma ünitesi iç hava
hacminin dörtte birlik kısmı modellenmiştir. Isı değiştiricisi
yüzeyleri, brülör yüzeyi ve yönlendirici yüzeyleri hava hacminden çıkartılarak akış engelleyici olarak modellenmiştir.
Alüminyum kanatlı ısı değiştiricisine ait kesit ve boyut
detayları Şekil 3 de verilmiştir. Bir önceki çalışmamızda
yanma ünitesi içerisinde modellenen ısı değiştiricisine
ait tasarım parametreleri sayısal olarak incelenmiş olup
belirlenen en iyi tasarım değerleri bu çalışmadaki ısı değiştiricisinin modellenmesinde kullanılmıştır (Avcı vd, 2015).
52
TTMD DERGİSİ
TEMMUZ - AĞUSTOS 2015
Şekil 4. Sayısal modele ait çözüm ağının gösterimi.
Sayısal çözüm sırasında, oda sıcaklığındaki 6000 serisi
alüminyum malzemesine ait 0.42 yayma katsayı değerleri
ısı değiştiricisi yüzeyler için tanımlanmıştır.
Atık gaz hacmi için sayısal çözüm sırasında, havanın
bazı termofiziksel özellikleri kullanılmaktadır. Havanın
özellikleri, yanma ünitesinin giriş ve çıkışındaki deneysel
olarak belirlenen atık gaz sıcaklıklarının ortalaması alınarak hesaplanan film sıcaklığındaki değerler olarak kabul
edilmiştir. Tablo 1’de havanın termofiziksel özellikleri belirtilmiştir. Tf film sıcaklığını, ρ yoğunluğu, Cp özgül ısıyı, k ısı
iletim katsayısını, α ısıl yayılım katsayısını ve ν kinematik
viskoziteyi ifade etmektedir (Incropera ve Dewitt, 2000).
Tablo 1. Havanın termofiziksel özellikleri.
Tf [K]
ρ [kg/
k [W/
Cp [J/kgK]
m 3]
mK]
850
0.4097
1110
0.0596
α [m2/s] ν [m2/s]
13.1
x10-5
9.38 x10-5
Yapılan deneysel çalışmalar ve kabuller doğrultusunda
sayısal modellere ait sınır şartları belirlenmiş olup Şekil 5
de şematik olarak gösterilmiştir.
Tablo 2. Isı değiştiricisi sabit yüzey sıcaklıkları.
Sarmal
1. Sarmal
2. Sarmal
3. Sarmal
4. Sarmal
5. Sarmal
6. Sarmal
7. Sarmal
8. Sarmal
9. Sarmal
10. Sarmal
11. Sarmal
12. Sarmal
Sıcaklık (K)
428.15
423.15
420.65
438.15
405.15
393.15
375.15
355.65
345.15
337.15
331.15
328.15
Simetri yüzeyleri ve atık gaz çıkış yüzeyi dışında kalan yönlendirici yüzeyleri ve diğer yüzeyler adyabatik sınır koşulu
olarak sayısal çalışmaya tanımlanmıştır.
Literatür araştırmaları ve önceki çalışmalarımızdan
kazandığımız deneyimler sonucunda, sayısal modelimizin
çözümünde; sürekli rejim, ışınım etkileri, yerçekimi etkisiyle oluşan doğal taşınım, fan etkisiyle oluşan zorlanmış
taşınım ve türbülanslı akış türü koşulları göz önünde
bulundurulmuştur.
SONUÇLAR
Sayısal çalışmadan elde edilen veriler incelendiğinde
dörtte bir modellenen yanma ünitesi iç hava hacminde
gerçekleşen akış çizgileri Şekil 6 da verilmiştir. Brülör yüzeyinde 0.85 m/sn hız ile ayrılan atık gaz çıkış bölgesinden
71.19 m/sn hıza ulaşarak ayrılmaktadır.
Şekil 5. Sayısal modele ait sınır şartlarının gösterimi.
Belirli oranlarda karıştırılan yanıcı gaz (doğalgaz vb.) ve
hava bir fan yardımı ile brülör yüzeyinden geçerek yanma
ünitesi içerisine girmektedir. Bu karışımın giriş hızı, brülör
yüzeylerine sınır şartı olarak tanımlanmıştır. Deneysel çalışmalarımızda kullanılan fan debisi ve brülör yüzey alanları
göz önünde bulundurulduğunda 0.85 m/sn lik bir hava
girişi hesaplanmıştır.
Alüminyum ısı değiştiricisi, kanatlı borulu 12 adet sarmaldan tasarlanmıştır. Sayısal analizlerde, atık gaz hava
hacminin temas ettiği ısı değiştiricisi yüzeylerine sabit
sıcaklık sınır şartı tanımlanmıştır. Her bir sarmaldaki sıcaklık
değerleri, önceki deneysel çalışmalarımızla belirlenmiş
olup Tablo 2 de verilmiştir.
Şekil 6 da görüldüğü gibi atık gazın büyük bir bölümü, ilk
olarak brülör yüzeyinden ayrıldıktan sonra ısı değiştiricisinin yanma ünitesi iç bölgesine yakın yüzeyleri üzerinden
geçerek yönlendiriciye doğru ilerlemektedir. Şekil 7 de
bu bölgede gerçekleşen atık gaz hareketine ait detaylı
bulgular elde edilmiştir. Yanma reaksiyonun gerçekleştiği
bu bölgede kanatlarla arttırılmış ısı transfer yüzey alanları
etkin olarak kullanılamamaktadır. Ayrıca bu bölgede gerçekleşen toplam ısı transferinin büyük bir bölümü ışınım
yolu ile suya aktarılmaktadır. Bu yüzden, bu bölgedeki
kanatlı tip ısı değiştiricisi tasarımı ve kullanımı yeniden
değerlendirilmelidir.
Şekil 6. Yanma ünitesi iç
hava hacminde gerçekleşen
akış çizgileri.
TEMMUZ - AĞUSTOS 2015
TTMD DERGİSİ
53
MAKALE
tedir. Sayısal çalışmada çıkış bölgesinde gerçekleşen ortalama atık gaz sıcaklık değeri 335.473 K olarak bulunmuştur.
Sonuç olarak, atık gaz çıkış sıcaklık değerine göre sayısal
çalışma ısıl yönden uygun modellenmiştir.
Şekil 7. Yanma ünitesi iç hava hacminin üst
bölgesinde gerçekleşen detaylı hava akışı.
Yanma ünitesi iç hava hacminin alt bölgesinde gerçekleşen
hava akışına ait detaylı bulgular Şekil 8 de verilmiştir. Atık
gaz, yönlendirici sayesinde ısı değiştiricisi üzerine gönderilmektedir. Bu bölgedeki kanatlı yüzeyler etkin bir şekilde
kullanıldığı görülmektedir. Ayrıca çıkışa doğru atık gazın
hızı arttığından dolayı kanatlı yüzeyler üzerindeki yerel
taşınım katsayıları da artmaktadır. 8. sarımdan 12. sarıma
kadarki ısı değiştiricisi yüzeylerinde gerçekleşen ortalama
yerel taşınım katsayı 43.03 W/m2K olarak bulunmuştur. Bu
bölgede aynı zamanda yoğuşma olayı da meydana gelmektedir. Bu nedenlerden dolayı bu bölgede kullanılan ısı
değiştiricisinin kanat yapısı ve tasarımı gerçekleşen toplam
ısı transferi üzerinde önemli etkisi bulunmaktadır.
Şekil 9. Yanma ünitesi iç hava hacmine ait sıcaklık dağılımı.
DEĞERLENDİRME
Şekil 8. Yanma ünitesi iç hava hacminin alt
bölgesinde gerçekleşen detaylı hava akışı.
Dörtte birlik kısmı modellenen yanma ünitesinde gerçekleşen toplam basınç düşümü 2963 Pa olarak bulunmuştur.
Yanma ünitesi iç hava hacminde gerçekleşen sıcaklık dağılımı Şekil 9 da verilmiştir.
Yönlendiriciden sonraki yanma ünitesinin alt bölgesinde
bulunan atık gaza ait sıcaklık dağılımları gerçek durumu
yansıtmaktadır. Bu bölgede gerçekleşen toplam ısı transferinin büyük bir kısmı taşınım yolu ile olmaktadır.
Duvar tipi yoğuşmalı ısıtma cihazlarında atık gaz çıkış
sıcaklık değerleri 328.15 K ile 338.15 K arasında değişmek-
54
TTMD DERGİSİ
TEMMUZ - AĞUSTOS 2015
Duvar tipi yoğuşmalı bir ısıtma cihazının yanma ünitesine
ait iç havası sayısal olarak modellenebilmiştir. Bu sayede
atık gazın akış ve sıcaklık dağılımları detaylı olarak incelenmiştir. Ayrıca, bu çalışma ile bu tür yanma ünitelerinin
iki farklı özellikte ısıl bölgeye sahip olduğu bulunmuştur.
Yanma ünitesi iç hava hacminin üst bölgesinde, yanma
reaksiyonu sonucu meydana gelen atık gaz enerjisinin
büyük bir bölümünü ışınım yolu ile suya aktarmasına
karşın iç hava hacminin alt bölgesinde enerjinin büyük
bir bölümü taşınım yolu ile aktarılmaktadır. Bu yüzden,
ısı değiştiricisi yüzeylerine tanımlanan sabit sıcaklık sınır
şartının üst bölge için uygun bir sınır şartı olmadığı belirlenmiştir.
Bu çalışma sonucunda elde edilen detaylı akış çizgileri ile
yanma ünitesi içerisine konumlandırılacak her komponentin atık gaz hareketi üzerinde etkili olduğu gösterilmiştir.
Bundan sonraki çalışmalarımızda yanma sonucu ortaya
çıkan atık gaz kompozisyonları ve bunlara ait ısıl modeller
sınır şartı olarak tanımlanacak olup deneysel çalışmalarla
doğrulamalar gerçekleştirilecektir.
TEŞEKKÜR
ÖZGEÇMİŞLER
Bu çalışma; TÜBİTAK 1501 Destek Programı 3130798 kodlu
TEYDEB projesi ile desteklenmiştir. Desteklerinden dolayı
TÜBİTAK’a teşekkür ederiz.
Hasan AVCI
KAYNAKLAR
• Avcı H., Kumlutas D., Kapar A., Dutucu M., 2015,
Kombideki Isı Değiştirici Kapasitesine Tasarım
Parametrelerinin Etkisi, XII. Ulusal Tesisat Müendisliği
Kongresi, İzmir, 425-437.
• Bilirgen H., Dunbar S., Levy E. K., 2013, Numerical
Modeling of Finned Heat Exchangers, Applied Thermal
Engineering, 61, 278-288.
• Du Y. J., Wang C. C., 2000, An Experimental Study of
The Air Side Performance of Superslit Fin and Tube
Heat Exchangers, International Journal of Heat and
Mass Transfer, 43, 4475-4482.
• Incropera F. P., Dewitt D. P, 2000, Isı ve Kütle Geçişinin
Temelleri, Literatür Yayınları.
• Karaaslan S., Çalışır T., Yılmazoğlu M. Z., Yılmaz T.
O., Başkaya Ş., 2013, 19. Ulusal Isı Bilimi ve Tekniği
Kongresi, Samsun, 732-737.
• Kim N. H., Youn B., Webb R. L., 1999, Air Side Heat
Transfer and Friction Correlations for Plain Fin and
Tube Heat Exchangers with Staggered Tube Arrangements, ASME Transaction, 121.
• Lee S., Kum S. M., Lee C. E., 2011, Performance of Heat
Exchanger and Pilot Boiler for The Development of A
Condensing Gas Boiler, Energy, 36, 3945-3951.
• Türkeri, A., 2007, Bireysel ve Merkezi Isıtma Sistemlerinin Tanıtımı ve Karşılaştırılması, VIII. Ulusal Tesisat
Kongresi, İzmir, 181-188.
• Perrotin T., Clodic D., 2003, Fin Efficiency Calculation
in Enhanced Fin and Tube Heat Exchanger in Dry
Conditions, International Congress of Refrigeration.
• Wais P., 2010, Fluid Flow Consideration in Fin Tube
Heat Exchanger Optimization, Archives of Thermodynamics, 31, 87-104.
• Wang C. C., Lee W. S., Sheu W. J., 2001, A Comparative Study of Compact Enhanced Fin and
Tube Heat Exchangers, International Journal
of Heat and Mass Transfer, 44, 3565-3573.
1984 yılı Edirne doğumludur. 2007 yılında Dokuz Eylül
Üniversitesi, Mühendislik Fakültesi, Makina Mühendisliği
Bölümü’nü bitirmiştir. 2011 yılında aynı üniversitede Yüksek
Lisans eğitimini tamamlamıştır. 2010-2013 yılları arasında
Vestel Beyaz Eşya A.Ş. firmasının Teknoloji Geliştirme
ve Endüstriyel Tasarım departmanında mekanik/termal
tasarım mühendisi olarak çalışmıştır. 2013 yılından itibaren
Vaillant Grup bünyesindeki Türk DemirDöküm Fabrikaları
firmasının Ar&Ge Merkezinde inovasyon mühendisi olarak
çalışmaktadır. Dokuz Eylül Üniversitesi Makina Mühendisliği
Bölümü Enerji Anabilim Dalı'nda doktora eğitimine devam
etmektedir.
Dilek KUMLUTAŞ
İzmir doğumludur. 1990 yılında Dokuz Eylül Üniversitesi,
Mühendislik Fakültesi, Makina Mühendisliği Bölümü’nü
bitirmiştir. Aynı Üniversite’nin Enerji Anabilim dalında
1994 yılında Yüksek Lisans, 1999 yılında Doktora Eğitimini
tamamlamıştır. 1990-1999 yılları arasında Araştırma Görevlisi, 1999-2007 yılları arasında Yardımcı Doçent, 2007-2013
Doçent olarak görev yapmıştır. 2013 yılından beri Makina
Bölümü’nde Profesör olarak çalışmaktadır.
Mustafa DUTUCU
1984 Karabük doğumludur. 2007 yılında Dokuz Eylül
Üniversitesi, Mühendislik Fakültesi Makina Mühendisliği
Bölümü’nü bitirmiştir. 2009-2011 yılları arasında Kardemir
AŞ’de Mekanik Bakım ve Onarım Mühendisi olarak çalışmıştır. 2011-2012 yılları arasında Erse Makina’da imalat
mühendisi ve 2012-2014 yılları arasında Petlas AŞ’de
Ar&Ge departmanında Ürün Geliştirme ve Proses Mühendisi olarak çalışmıştır. 2014 yılından itibaren Vaillant Grup
bünyesindeki Türk DemirDöküm Fabrikaları firmasında
Ar&Ge Merkezinde tasarım mühendisi olarak çalışmaktadır.
Karabük Üniversitesi’nde Yüksek Lisans eğitimine devam
etmektedir.
Sinan YÜCEDAĞ
1979 İstanbul doğumludur. 2003 yılında
Dokuz Eylül Üniversitesi, Mühendislik Fakültesi, Makina Mühendisliği Bölümü’nü bitirmiştir.
2007 yılında Gazi Üniversitesi Makine Mühendisliği
Bölümü’nde Yüksek Lisans eğitimini tamamlamıştır. 2007
yılında DemirDöküm Fab. A.Ş’de göreve başlamış olup,
2007-2009 yılları arasında Ar-Ge mühendisi olarak çeşitli
projelerde görev almıştır. 2009-2013 yılları arasında
Ar-Ge sorumlusu olarak, 2013 yılından itibaren de Ar-Ge
Merkezi’nde Proje Yöneticisi olarak görev almaktadır
TEMMUZ - AĞUSTOS 2015
TTMD DERGİSİ
55