URSI-TÜRKİYE’2014 VII. Bilimsel Kongresi, 28-30 Ağustos 2014, ELAZIĞ İnsansız Hava Aracı Kullanarak Anten Işıma Örüntüsü Ölçümü Emre Aydemir1, Erhan Güleç2, Mustafa İlarslan2, Mansur Çelebi2, Ekrem Demirel3, Fatih Üstüner4 1 2 Hava Harp Okulu, Eln. Müh., Yeşilyurt, İstanbul, m.aydemir@hho.edu.tr Hava Harp Okulu, HUTEN, Yeşilyurt, İstanbul, erhangulec_2005@hotmail.com, m.ilarslan@hho.edu.tr 3 TÜBİTAK UME, Gebze, Kocaeli, ekrem.demirel@tubitak.gov.tr 4 TÜBİTAK BİLGEM UEKAE, Gebze, Kocaeli, fatih.ustuner@tubitak.gov.tr Özet: Kompleks platformlar üzerinde yer alan düşük frekanslı yönsüz antenlerin tesis edildikleri platformun üstünde ışıma örüntüsü ölçümlerininyapılması bu tip antenlerin büyüklüğü ve uzak alan gereksinimleri nedeniyle oldukça zorludur. Bu probleme bir çözüm sağlamak üzere insansız hava aracı ile ışıma örüntüsü ölçümüne yönelik bir girişimde bulunulmuştur. Kavram gösterimi için otopilotla teçhiz edilmiş bir uzaktan kumandalı (R/C) model uçak kullanılmıştır. Test altındaki anten olarak bir log peryodik antenden yararlanılmış ve bu antenin yanca ışıma örüntüsü ölçülmüştür. Ölçülen ışıma örüntüsünün hesaplanan örüntüyle oldukça benzerlik içermesi yöntemin kullanılabilirliği konusunda umut verici olmuştur. Abstract: The in-situ radiation pattern measurement of low frequency antennas on complex platforms is a challenging job due to the large antenna sizes and large distances for far field requirements. In order to propose a solution for this problem, an attempt is made by using an unmanned aerial vehicle for the radiation pattern measurement. A radio controlled (R/C) model aircraft equipped with an autopilot system is used for the concept demonstration. A log-periodic antenna is used as the antenna under test and the azimuthal radiation pattern of the antenna is measured. The quite good agreement of the measured pattern with that of the simulated pattern promises that the UAV may be used for antenna radiation pattern measurement. 1. Giriş Monopol antenler idealde eşyönlü örüntülere sahiptirler. Bununla birlikte savaş gemisi gibi kompleks geometriye sahip platformlar üzerine yerleştirildiklerinde, anten ışıma örüntüleri ideal beklentilerden sapar ve bazı yönlerde ölü bölgelerin (null) doğmasına yol açar. Kompleks platformların elektromanyetik simülasyonları antenlerin doğru yerleştirilmesi açısından oldukça faydalıdır. Bununla birlikte doğrulama için bazen gerçek platform üzerinde anten ışıma örüntüsü ölçümlerinin yapılması gerekebilir. Bir savaş gemisinin uzunluğunun en az 50 m olduğu düşünülürse gemi gövdesiyle büyük etkileşime sahip HF antenleri gibi antenlerin uzak alan gereksinimleri anten ışıma örüntüsü ölçümlerinde 500 m gibi büyük mesafelerdir. Ayrıca yanca ışıma örüntüsünün farklı yükseliş açıları için ölçülmesi gerekebilir. Büyük mesafelerde ölçümlerin gerektiği bu gibi durumlarda genelde uçaklardan ve helikopterlerden faydalanılır. Bu yöntem kullanılarak yapılan ışıma örüntüsü ölçümlerine ilişkin detaylı bilgi kaynaklarda mevcuttur [1,2]. Ancak insanlı hava araçlarında ölçüm maliyetlerinin yüksek olması nedeniyle alternatif çözümlere ihtiyaç duyulmaktadır. Bu amaçla ucuz maliyetli insansız hava araçlarıyla ışıma örüntüsü ölçülmesine yönelik bir deneysel çalışma yapılmıştır. Kavramsal ölçüm düzeneği Şekil 1’de verilmiştir. Bu fikrin gerçeklenebilirliğini kontrol etmek amacıyla çok ucuz bir sistem ortaya konmuştur. Çalışmada 1.8 m kanat açıklığına sahip bir R/C model uçak, bir otopilot ve GPS ile donatılarak otonom uçuş yapan bir insansız hava aracına dönüştürülmüştür. Yerde konuşlı test anteni olarak bir log-peryodik anten seçilmiştir. Test frekansı 433 MHz olarak seçilmiş ve bu frekansta yayın yapan lisans gerektirmeyen, sabit çıkış güçlü (500 mW) bir verici uçağa yerleştirilmiştir. Test frekansında çeyrek dalga boyuna sahip bir monopol anten uçağın kanadının ortasına yerleştirilen bir toprak düzleminin üstüne yerleştirilmiştir. Karşılıklık (reciprocity) kanunu geçerli olduğundan herhangi bir anten verici veya alıcı konumunda olabilirken, bu denemede ticari bir spektrum analizörden alıcı olarak yararlanmak amacıyla yerdeki antenin alıcı, uçağın üzerindeki antenin ise verici olmasına karar verilmiştir. 2. İnsansız Hava Aracı (İHA) Üretim maliyetlerinin düşmesi, insan hayatının risk olmaktan çıkması ve gerçek zamanlı veri transferini gerçekleştirebilmeleri nedeniyle İHA’ların kullanımı hızla artmaktadır. İHA’lar genellikle askeri görevlerin URSI-TÜRKİYE’2014 VII. Bilimsel Kongresi, 28-30 Ağustos 2014, ELAZIĞ ifasında kullanılmaktadır. Bununla birlikte ucuz GPS alıcılarının ve otopilot modüllerinin erişilebilir hale gelmesiyle birçok bilimsel araştırma projesinde de İHA’lar kullanılabilir hale gelmiştir [3]. Bu çalışmada, istenilen uçuş profilinin daha rahat elde edilebilmesi için ve kararlı uçuş karakteristiği nedeniyle uçak tipi bir İHA kullanımına karar verilmiştir. Kullanılan R/C model uçak oldukça standart bir konfigürasyona sahip olup 2.4 GHz’de kumandası, servo motorları, bataryası, elektronik hız kontrolü ve pervanesiyle bir bütün oluşturmaktadır. Çalışmada model uçaktan beklenen uçuş profili alıcı antenden belirli bir yükseklik ve uzaklıkta sabit çapa sahip bir dairede uçuş yapmasıdır. Model uçağın bu uçuş profilini otomatik gerçekleştirebilmesi için ataletsel ölçüm birimine sahip bir otopilot ve GPS alıcı standart model uçak konfigürasyonuna eklenmiştir. Şekil 1. Işıma örüntüsü ölçüm düzeneği İHA’nın ve yer kontrol istasyonunun blok diyagramı Şekil 2’de verilmiştir. Bu konfigürasyonla İHA havada 30 dakika süreyle 120 km/s hızla ve belirtilen uçuş noktaları arasında otonom olarak uçuş gerçekleştirebilmektedir. Seyrüsefer parametreleri uçuş sırasında yer istasyonundan değiştirilebilmektedir. R/C Transmitter R/C Receiver R/C - Autopilot Switch PC Ground Station Ground Station Antenna UAV Antenna & XBEE Modem 5 GHz Video Transmitter Video Antenna XBEE Modem Autopilot with Embedded IMU On Screen Display Module Battery Voltage & Current Sensor Servos, ESC GPS VGA Camera Şekil 2. Yer Kontrol İstasyonu (sol) and İHA (sağ) aviyonik blok diyagramları 3. Ölçüm ve Simülasyon Ölçüm mümkün olduğu kadar engel ve yükseltilerden uzak bir spor sahasında gerçekleştirilmiştir. İHA tarafından izlenen dairesel yörünge 80 m çapındadır. Log-peryodik anten bu dairesel yörüngenin tam ortasına yerden 2 m yükseklikte dikey polarizasyonda yerleştirilmiştir. Uçağın yerden yüksekliği (irtifası) 30 m’de tutulmuştur. Böylece 200 yükseliş açısında olan bir yanca kesitinde örüntü ölçümü yapılmıştır. Uçuş dairesinde tam bir tur atmak için gereken süre ile spektrum analizörü sıfır span modunda tarama süresi eşleştirilerek örüntü ölçümü için gerekli senkronizasyon sağlanmıştır. Örüntü karşılaştırmasında kullanabilmek için log-peryodik antenin simülasyonu yapılmıştır. Bu amaçla anten dielektrik katsayısı 4 ve iletkenliği 0.005 seçilen bir toprak düzlemi üzerinde NEC’de modellenmiştir. Işıma örüntüsü simülasyonu yine 200 yükseliş açısındaki bir yanca kesit baz alınarak yapılmıştır. URSI-TÜRKİYE’2014 VII. Bilimsel Kongresi, 28-30 Ağustos 2014, ELAZIĞ Ölçüm ve simülasyon sonuçları Şekil 3’te verilmiştir. Mavi eğri ölçüm sonuçlarını gösterirken, kırmızı eğri simülasyon sonuçlarını göstermektedir. Şekilden görüldüğü gibi, örüntünün ön lobunda ve arka sıfır noktasında oldukça büyük bir uyum elde edilmiştir. Örüntünün antenin arka tarafında ise bir miktar sapma mevcuttur. Bunun gerçek antenin simülasyonundaki eksiklikten kaynaklandığı düşünülmektedir. 90 20 120 60 15 150 30 10 5 180 0 210 330 240 300 270 Şekil 3. Log-peryodik antenin 200 yükseliş açısında yanca ışıma örüntüsü; teorik (kırmızı eğri) ve ölçüm (mavi eğri) 4. Sonuç Bir log-peryodik antenin ışıma örüntüsü bir İHA kullanılarak oldukça doğru bir şekilde ölçülmüştür. Elde edilen sonuçlar yöntemin kullanılabilir olduğunu göstermiştir. Ayrıca R/C model uçak bazlı ucuz bir İHA’nın tecrübe sahibi olmayan kullanıcılar tarafından da geliştirilebileceği ve istenilen amaç doğrultusunda kullanılabileceği gösterilmiştir. Bu çalışmada iki boyutlu ışıma örüntüsü verisi kaydedilmiştir. Uçuş profili parametrelerinin yer istasyonundan değiştirilebilmesi mümkün olduğundan örüntünün üç boyutlu elde edilebilmesi de imkan dahilindedir. Mevcut çalışmada karşılaşılan en büyük olumsuzluk rüzgarlı havanın etkisi olmuştur. Model uçakların, belirli bir süratin üstünde esen rüzgarlı havalarda otonom belirlenen uçuş profilini izleyebilmeleri oldukça zordur. Bu nedenle gelecekteki çalışmalarda daha büyük kanat açıklığına ve daha güçlü motora sahip bir uçağın kullanılması veya quad-copter tarzı yeni platformlara geçiş planlanmaktadır. Günümüzde, elektromanyetik simülasyon anten performansının tahmininde oldukça önemli bir yer tutmaktadır. Bununla birlikte, hiçbir simülasyon gerçek bir ölçümün yerini dolduramamaktadır. Dolayısıyla, birçok kişi antenin gerçek saha performansını merak etmeye devam edecektir. Büyük antenlerin ışıma örüntüsü ölçümlerinde İHA kullanımı ölçüm maliyetlerinin düşürülmesi açısından büyük gelecek vaat etmektedir. 5. Teşekkür Bu çalışmanın gerçekleştirilmesinde verilen maddi destek nedeniyle TÜBİTAK’a teşekkürü bir borç biliriz. Kaynaklar [1]. B. Witvliet, “Airborne evaluation/verification of antenna patterns of broadcasting stations”, EMC 2006, 18th International Wroclaw Symposium And Exhibition On Electromagnetic Compatibility, Wroclaw, Polonya, 2006 [2]. Rep. ITU-R SM.2056, “Airborne evaluation/verification of antenna patterns of broadcasting stations”, (question ITU-R 225/1), 29 Eylül 2005. [3]. M. Quigley, Provo, M.A. Goodrich, R.W.Beard, “Semi-autonomous human-UAV interfaces for fixed-wing mini-UAVs”, IROS 2004 International Conference on Intelligent Robots and Systems, Sendai, Japonya, 2004, sayfa 2457– 2462.