ogut yazman.fh11

Ça¤dafl Düflünce
Dr. Ö¤üt Yazman
YAfiAMIN ‹Ç‹NDEN HEK‹ML‹K
Doktor Sevgisi
Geçti¤imiz Mart ay›nda
14 Mart T›p Bayram› kutland›. O gün
Prof. Dr. Mehmet Haberal, yapt›¤› bir konuflmada flöyle
diyordu: “‹nsanlar›n kendilerini önce Tanr›’ya sonra sana emanet
ediyorum dedi¤i tek meslek doktorluktur.” (Kanal B Haber )
eçenlerde Bütün Dünya okuru
genç bir annenin Fransa’dan
gönderdi¤i bir e-posta’da
benzer bir ifade vard›. Bütün Dünya
Ocak-2015 say›s›ndaki “21. Yüzy›l
ve 2015 Dünyas›” adl› makalemi
okumufl, yaz› hakk›nda görüfllerini ve
‹stanbul’da hekimlik yapan babas› ile
ilgili bir an›s›n› paylaflm›fl. ‹znini
G
alamad›¤›m için ismini yazam›yorum.
Mektup flöyle bafll›yor:
“Bütün Dünya dergisini çok
severek okuyorum. Umar›m sizin de
dedi¤iniz gibi dünya daha bar›fl dolu,
demokratik bir döneme girer de
'uygarl›klar çat›flmas›' sadece Hegel'in
retori¤inde kal›r.”
Daha sonra Türkiye’de doktorlara
61
BD MAYIS 2015
uygulanan fliddeti, görevi
bafl›nda sald›r›ya u¤rayarak hayat›n› kaybeden
doktor haberlerini üzüntü
ve hayretle okudu¤unu
belirtiyor. ‹stanbul’da
hekimlik yapan babas› ile
ilgili flöyle diyor:
“Babam›n doktor olarak ne kadar çok insan›n
hayat›na dokundu¤unu
afla¤›-yukar› biliyordum
ama geçenlerde bir hastas›n›n bana gönderdi¤i
mektup beni çok etkiledi. Ekte gönderiyorum”.
oktorlara duyulmas› gereken
sevgi ve sayg›y› yans›tan
mektubun ilgili bölümlerini
aynen aktar›yorum:
“Baban›zla tan›flt›¤›m zaman sen
küçücük bir çocuktun. fiimdi genç bir
annesin. Bildi¤in gibi baban›n tedavisinde yaflayan yafll› bir hastay›m.
Geçen on befl y›lda hasta-doktor iliflkisi d›fl›nda aram›zda ayr› ve benim
için de¤erli bir dostluk olufltu. Sana
anlatmak istediklerimi, seninle görüflüp anlatamad›m. Giderayak bende
kalmas›n düflüncesiyle yazmak zorunlulu¤u duydum.
Bir sabah fliddetli bir kalp krizi
ile acil hastanaye kald›r›lm›flt›m.
Durumum ümitsiz gibiydi. Hemen
yetiflti ve ben anjiyo masas›nda iken
d›flar›da bekleyen o¤lumla görüflmek
için h›zla d›flar› ç›kt›. Bilincim yerindeydi. Ondan imza almak için ç›kt›¤›n›
anlam›flt›m. Hemen geri ça¤›rtt›m ve
’Ben imzalar›m, ne istersen yap’
D
62
dedim. O¤lum içeri girdi¤inde ise
a¤lam›fl, gözleri kan çana¤›na dönmüfltü. Baban o gün ’by pas’l› kalbe
bir stent takarak beni kurtarm›flt›.
Aradan yedi-sekiz y›l daha geçmiflti ki zavall› yüre¤im, yine isyanlardayd›. O sabah hastanedeki odam
kalabal›kt›. Yak›nlar›m ve çocuklar›m
(yurt d›fl›ndan gelen dahil) suskun ve
heyecanl› bir bekleyifl içinde afla¤›
ça¤r›lmam› bekliyorduk. Baban, beni
ald›rtmam›fl, kendisi gelmek nezaketini
göstermifl ve ’Günayd›n’ demiflti.
Ondan yaflça çok daha büyük olman›n
verdi¤i içtenlikli bir cesaretle “Gel
seni bir öpeyim” demifl ve sonra
duygulu ve sakin bir flekilde flunlar›
söylemifltim:
“Kendimi önce Tanr›’ya, sonra
sana emanet ediyorum.”
M›z›kç›l›k yapan bir kalbe bir kez
daha müdahale edilip önceki stentin
içine bir stent daha konuldu. Sonra
Cleveland’a gittim. Bir hafta süreyle
incelediler ve sonunda 'Yap›lmas›
gerekenlerin en iyisi yap›lm›fl, ayn›
ilaçlar› almaya devam edin.' diyerek
BD MAYIS 2015
u¤urlad›lar. Ç›kt›¤›mda babana
durumu özetleyen bir fax mesaj›
gönderdim. Sonra telefon ettim ve
dedim ki: Burada gökdelen binalar
var bilirsin. Onlar›n aras›ndan bir
hekimlik abidesi yükseliyor. ‹flte o
sensin hocam. O, ülkemizin yetifltirdi¤i
ve uluslararas› alanda da tan›nan bir
hekim. Onun bilimsel titizli¤i ve t›p
eti¤ine ba¤l›l›¤› bu sat›rlara s›¤maz.
Ben hayattayken,
onun çok sevdi¤i
biricik k›z› olarak
bunlar› bilmeni ve
çocuklar›na da
anlatman› istedim.”
Onlar,
Atatürk’ün
kendini emanet
etti¤i sayg›n bir
mesle¤in
mensup ve
uygulay›c›lar›d›r.
ektup, herkesi yeniden düflünme ve de¤erlendirmeye bir ça¤r› niteli¤inde. Türkiye’de
Askeri T›bbiye ile14 Mart günü
bafllayan t›p e¤itimi 200 y›la yaklaflan
geçmifli ile yurtsever, fedakâr çok
de¤erli insanlar yetifltirmifltir.
Onlar ba¤›ms›zl›k ve demokrasi
afl›¤›d›r; her zaman yenilik hareketlerinin öncüleri aras›ndad›r.
Onlar, Atatürk’ün kendini emanet
etti¤i sayg›n bir mesle¤in mensup ve
uygulay›c›lar›d›r.
Onlar, hastalar›n iyilefltirilmesine
ve insan sa¤l›¤›n›n korunmas›na,
koflullar ne olursa olsun kendilerini
adayan özverili insanlard›r. En uzun
M
e¤itim dönemleri ile zor kazan›lan bu
yüce meslek mensuplar›na son zamanlarda reva görülenler kabul edilemez.
Düzmece senaryolarla y›llarca
tutuklu kalanlar aras›nda hastalar›ndan
kopar›lan dünyaca ünlü de¤erli doktorlar da var.
Yaral›ya acil müdahale etti¤i için
yarg›lanan genç doktorlar da var.
Say›lar› art›r›lm›fl, ö¤retim üyesi olmayan T›p Fakülteleri
de var.
14 Mart 2015 günkü kutlamalarda
Do¤uanadolu illerimizden birinde Tabip
Odas› yetkilisi flöyle
diyordu:“T›p Fakültesini Veteriner Fakültesine dönüfltürseler daha iyi olur.
Çünkü ö¤retim üyelerinin yar›s›ndan
fazlas› veteriner. Ben olsam T›p Fakültesini Veteriner Fakültesine dönüfltürürüm. Yönetimi de haz›r. Birçok
bölümün bafl›nda veteriner hekim
var."
ayatlar›m›z› emanet etti¤imiz
bu sayg›n mesle¤in, tüm
sorunlar› acildir, milletçe
ivedi çözümler getirmeliyiz. Her
koflulda, gecesini gündüzüne katan
fedakar ve cefakar doktorlar›m›z›
derin bir sevgi ve sayg› ile selaml›yorum. •
H
ogutyazman@butundunya.com.tr
Sevgi insanl›¤›n, fliddet hayvanl›¤›n kanunudur.
***
Sevgi her zaman ›st›rap çeker, hiçbir zaman ne gücenir ne de intikam almaya çal›fl›r.
Mahatma Gandhi
63