18022015_cdn/cetaflu-forte-film-tablet-9a44 kisa

KIsA İrıüN
1.
rnşrcnİ
rrgıİ trnüxtrıı
niı,cisi
nıı
CETAFLU FORTE Film Tablet
2.
x,rr,İrnrir
vrc
x.lNrİrarir
Etkin madde: Her bir film
nir,rcşİıvı
tablet
Parasetamol
Fenilefrin hidroklorür .... .
Klorfeniramin maleat . ....
650 mg
l0 mg
4mg
ıçenr.
Yardımcı maddeler: Yardımcı maddeler için 6.1'ebakınız.
3.
F'ARMASÖTiK FoRM
Film tablet
Mavirenkli, yuvarlak, bikonveks film kaplı tablet.
4.
4.
KLiNİKÖzrcr,r,irg,rcn
1.Terapötik endikasyonlar
CETAFLU FORTE, grip Ve soğuk algınlığına bağlı ağrı, ateş Ve
semptomatik tedavisinde kullanılır.
nezlenin
4.2. Pozoloji
ve uygulama şekli
PozolojiAJygulama sıklığı ve süresi
12 yaşın üzerindeki çocuklar ve yetişkinlerde:
Her 6 saatte
1 tablet
kullanıhr
Hastanın durumuna göre, doktorun gerekli gördüğü durumlarda her
tablet kullan ı labili r. Gü
nd
e 6 tabletten fazla kullı anı lmam al
ı
d
ı
4
saatte
1
r.
5 günden uzun süreli kullanllmamahdlr
Alkol alan kişilerde hepatotoksisite riski nedeniyle günlük alınan parasetamol dozunun 2 g'ı
aşmamasl gereklidir (3 tablet).
Uygulama şek|i
oral yoldan kullanılır
Özel popülasyonlara ilişkin ek bilgiler
Böbrek lKaraciğer yetmezliği
CETAFLU FORTE, karaciğer veya böbrek yetmezllği olan hastalarda kullanılırken dikkatli
olunmalıdır. CETAFLU FORTE şiddetli karaciğer veya böbrek yetmezliği olan hastalarda
kontrendikedir.
1
114
Pediyatrik popülasyon
CETAFLU FORTE, 12 yaşın altındaki çocuklarda kullanılmamalıdır
Geriyatrik popülasyon
CETAFLU FoRTE' un yaş larda kullan ımı
l ı
araştı rı lmamı
ştır
Diğer
Alkol alan kişilerde günlük alınan
parasetamol dozunun
4.4. Özel kullanım uyarlları ve önlemleri).
2 g'ı aşmaması gereklidir (bkz.
4.3. Kontrendikasyonlar
CETAFLU FORTE, aşağıdaki durumlarda kontrendikedir:
ı Etkin maddeler veya diğer adrenerjik ilaçlara veya içerdiği maddelerden herhangi
ı
ı
ı
ı
ı
.
ı
o
ı
.
ı
ı
o
birine karşl aşırı duyarlılık
Şiddetli kalp-damar, karaciğer (Child-Pugh kategorisi > 9) veya böbrek hastalığı
Şiddetli hipeıtansiyon ve taşikardinin eşlik ettiği hastallklar
Koroner arter hastalığı
Miksiyon sonrasl mesanede bir miktar idrarın kaldığı, prostat adenomu
Mesane boynunda obstrüksiyon
Piloroduodenal obstrüksiyon
Stenoz yapan peptik ülser
Akciğer hastalıkları (astım dahil)
Dar açılı glokom
G-6PD (glukoz-6-fosfat dehidrojenaz) eksikliği
Epilepsi
Gebelik ve laktasyon (BkZ.4.6. Gebelik ve laktasyon)
12 yaşln altındaki çocuklarda
4.4. Ozel kullanım uyarıları ve önlemleri
Anemisi olanlar, akciğer hastalarl, karaciğer ve böbrek fonksiyon bozukluğu olan hastalarda
doktor kontrolü altında dikkatli kullanılmalıdır. Önceden ınevcut hepatik hastalığı bulunan
hastalar için, yüksek dozda Veya uzun süreli tedaviler esnasında periyodik arallklarla
karaciğer fonksiyon tetkikleri yapmak gerekebilir. Böbrek yetmezliği (kreatinin klerensi <
l0 ml/dk) halinde, dokİorun parasetamol kullanımının yararlrisk oranlnl dikkatle
değerlendirmesi gerekir.Doz ayarlaması yapılmalı ve hasta kesintisiz izlenmelidir.
.
o
ı
ı
Önerilen doz aşılmamalı Veya ardarda 5
günden daha uzun
süre
kullanılmamalıdır. Yiiksek d'oz parasetamol ve bu arada uzunca bir sijre içerİsİnde
kullanıIan toplam dozun yiiksek olması; İrreversİbl karaciğer yetersizliğiyle birlikte
analjeziklere bağlı nefropati gelişmesİne neden olabilir. Hastalar hu İIacı
kullanırken, parasetamol içeren daha başka üriinler kullanmamalqrı konusunda
uyarılmalıdırlar.
Parasetamol erişkİnlerde kronik günlİik dozlarda karaciğer hosorına neden olabilİr.
Parasetamolün alkolle birlikte kullanılması karaciğer hasarına neden olabileceğinden
bu ürün kullanılırken alkollü içecekler içilmemelidir.
Alkolik karaciğer hastalarında dikkatli kullanılııalıdır. Alkol alan kişilerde
2 t14
hepatotoksisite riski nedeniyle günlük alınan parasetamol dozunun
ı
ı
ı
.
ı
o
ı
.
ı
ı
ı
o
o
ı
ı
o
ı
.
ı
ı
ı
.
ı
2 g'ı
aşmaması
gereklidir.
Parasetamol akut yüksek dozda karaciğer toksisitesine neden olur.
Parasetamolü ilk kullananlarda veya daha önce kullanım hikayesi olanlarda, kullanımın
ilk dozunda veya tekrarlayan dozlarnda deride kızarıklık, dökünti.i veya bir deri
reaksiyonu oluşabilmektedir. Bu durumda doktor ile irtibata geçilerek ilacın
kullanımının bırakılması ve alternatif bir tedaviye geçilmesi gerekmektedir. Parasetamol
ile deri reaksiyonu gözlenen kişi bir daha bu ilacı veya parasetamol içeren başka bir
ilacı kullanmamalıdır. Bu durum, ciddi ve ölümle sonuçlanabilen Steven Johnson
Sendromu (SJS), toksik epidermal nekroliz (TEN) ve akut genera|ize el<z'antematöz
püstüloz (AGEP) dahil cilt reaksiyonlarına neden olabilmektedir.
Bir yıl boyunca günlük terapötik parasetamol dozları alan bir hastada hepatik nekroz ve
daha kısa süreli olarak aşırı doz kullanan bir hastada karaciğer hasarı bildirilmiştir.
1248 saat içinde karaciğer enzimleri yükselebilir ve protrombin zamanı uzayabiIir. Ancak
klinik semptomlar dozun allnmasından l-6 gün sonraslna kadar görülmeyebilir.
Hepatotoksisite riskinden ötürü, parasetamol, tavsiye edilenden daha yüksek dozlarda
ya da daha uzun süreli alınmamalıdır. Hafif veya orta şiddette karaciğer yetmezliği
(Child-Pugh kategorisi <9) olan hastal ar, parasetam olü dikkatli kul l anmal ı dırlar.
Terapötik dozlarda parasetamol uygulaınası sırasında serum alanin aıninotransferaz
(ALT) düzeyi yükselebilir.
Terapötik dozlarda parasetamol ile hepatik oksidatif stresi arffıran ve hepatik glutatyon
rezervini azaltan ilaçları eş zamanIı kullanımı, alkolizm, sepsis veya diabetes mellitus
gibi çeşitli durumlar hepatik toksisite riskinde artışa neden olabilir.
Yüksek dozlarda parasetamolün uzun süreli kullanılmasl böbrek hasarına neden olabilir.
Glukoz 6 fosfat dehidrojenaz eksikliği olanlarda dikkatli kullanılmalıdır. Seyrek olarak
hemoliz vakaları görülebilir.
Gilbert sendromu olan hastaların parasetamol kullanmasl, sarılık gibi klinik
semptomlara ve daha belirgin hiperbilirubinemiye neden olabilir. Bu nedenle, bu
hastal ar parasetamolü dikkatl i ku l anmal ıdırl ar.
Miyokardın sempatomimetik ilaçlara karşı duyarlılığını artıran
anesteziklerin kullanıldığı durumlarda fenilefrin içeren preparatlar kullanılmamalıdır.
Fenilefrinin olasl vazokonstriktif etkisi nedeniyle, kardiyovasküler hastalığı olan
70 yaşın üstündeki hastalarda dikkatli olmak gerekir.
Tanısı konmuş veya şüpheli konjenital uzamış QT sendromu Veya Torsades de
Pointes hastaların da kullan ımın dan kaçın ı lmalı d ır.
Kardiyovaskülersistem hastalıkları
Bronşiyal astım
Serebralateroskleroz
Diabetes Mellitus
Hipertansiyon
idiyopatikortostatikhipotansiyon
Feokromositoma
Prostat hipertrofısi
Tiroid fonksiyon bozukluklarında kullanımından kaçınılmalıdır.
CETAFLU FORTE,72 yaşından küçük çocuklarda kullanılmamalıdır.
J günden uzun süreli kullanılmamalıdır. Akut alevlenmeler dışında fenilefrin
kronik rinit tedavisinde kullanı lmamahd ır.
I
3114
4.5. Diğer tıbbi ürünler ile etkileşimler
Parasetamol
ve diğer etkileşim şekilleri
Parasetamolün ilaç-ilaç etkileşimleı'i genellikle minördür ve ancak, diğer ilacın terapötik
indeksi düşük (örneğin varfarin ve kumarin) ya da antikonvülsif ilaç olması durumunda
önem kazanır.
Parasetamolün non steroidal antienflamatuar ilaçlarla (NSAD birlikte kulIanllması,
NSAi'ların böbreklerdeki olumsuz etkilerini arttlrabilir.
Birden fazla ağrı kesiciyle kombinasyon tedavisinden kaçınılması önerilmektedir. Bunun
hastaya ekstra bir fayda sağladığını gösteren çok az kanıt vardır ve genelde istenmeyen
etkilerde aıtışa yol açmaktadır
Parasetamol iIe, kafein
ve opiatlar gibi diğer analjezikler arasında
farmakodinamik
etki leşim ler bu l unmuştur.
Probenesid, parasetamolün metabol izmasın ı
Güncel veriler, parasetamoIün
karbaınazepin
desteklemektedir.
gibi
en
geller
hepatotoksisitesinin
antiepileptik ilaçlarla birlikte
Tüberküloz tedavisinde kullanılan rifampisin
üzerindeki toksik etkisini artırır.
fenobarbital, fenitoin veya
kullanıldığında artmadığını
Ve isoniazid, parasetamolün karaciğer
Parasetamol ve zidovudinin özellikle kronik tedavi süresince birlikte kullanılması nötropeni
insidansında artışa yol açabilir. Bu nedenle tıbbi tavsiye olmadıkça, parasetamol zidovudin
ile birlikte alınmamalıdır.
Parasetamol (veya metabolitleri), K vitaminine bağımlı koagülasyon faktörü sentezinde rol
oynayan enzimler ile etkileşir. Parasetamol ile varfarin veya kumarin türevleri arasındaki
etkileşimler, "uluslararası normalleştirilmiş oran" (International Normalized Ratio, INR)
değerinde bir artışa ve kanama riskinde bir aıtışa neden olabilir. Bu nedenle, oral
antikoagülan kullanan hastalar, tıbbi denetim ve kontrol olmadan uzun süreli parasetamol
kullanmamalldırlar.
Bazı hipnotikler ve antiepileptik ilaçIar (glutetimid, fenobarbital, fenitoin, karbamazepin,
vb.) veya rifampisin gibi karaciğerde hepatik mikrozomal enzim indüksiyonuna sebep olan
ilaçların tek başına kullanıldığında zararslz olan parasetamol dozlarıyla eşzamanlı
kullanımı karaciğer hasarına yol açabiIir. Aşırı alkol tüketimi halinde, terapötik dozlarda
bile parasetamol aIınması da karaciğer hasarına neden oIabilir.
Parasetamolün kloramfenikol ile kombinasyon halinde kullanılması, koloramfenikolün
yarılanma ömrünü uzatabilir ve dolayıslyla bu ilacın toksisite riskini arffırabilir.
S-hidroksitriptamin (serotonin) tip 3 reseptör antagonistleri olan tropisetron ve granisetron,
farmakodinamik etkileşim ile parasetamolün analjezik etkisini tamamen baskılayabilir.
Propantelin gibi mide boşa|masını yavaşlatan ilaçlar, parasetamolün yavaş eınilmesine ve
dolayısıyla parasetamolün etkisinin daha geç ortaya çıkmasına neden olabilir.
4114
Metoklopramid gibi mide boşalmasınl hızlandıran ilaçlar, parasetamolün daha hızlı
eınilmesine ve dolayısıyla parasetaınolün etkisinin daha hız|ı başlamasına neden olabilir.
Parasetamol emilim hızı metoklopramid ya da domperion ile artabilir ve kolestiramin iIe
azalabilir.
St. John's Wort (Hypericum perforatuın _ Sarl kantaron) parasetalnolün kan düzeylerini
azaltabllir.
Besinler ile birlikte alındığında parasetamolün emilim hızı azalabilir.
Fenilefrin hidroklorür
Fenilefrin; monoamin oksidaz (MAo) inhibit<ırleri (maklobeınid dahil), alfa- ve betablokerler ve antihipertansifler (debrisokin, guanetidin, rezerpin), fenotiyazin tipi
antihistaminler (ömeğin prometazin), bronkodilatör sempatomimetikler, trisiklik
antidepressanlar (ömeğin imipramin, amitriptilin), guanetidin ya da atropin, dijitalis,
Rauwolfia aIkaloidleri, indometazin, metildopa, diğer santral sinir sistemi uyarıcıları ve
olasılıkla teofi linle etkileşime girebi lnıe potansiyel ine sahiptir.
oksitosik ilaçlarla birlikte kullanılan fenilefrinin pressör etkisinin arftığl, bazı genel
anestetiklerle birlikte kullanılan fenilefrinin ender de olsa aritmi riski o|uşturduğu
bildirilmiştir. intravenöz ergo alkaloidi (Ergotamin ve metilserjit) kullanan lıastalarda kan
basıncının aşırı yükselme olasılığı vardlr. Digoksin ve kardiyak glikozitler dizensiz kalp atışı
ve kalp krizi riskini arttırır.
Klorfeniramin maleat
Klorfeniramin, santral etkili ilaçların (sempatomimetikler, antidepresanlar) etkilerini
artırabilir.
Alkol, barbitüratlar, hipnotikler, opioid analjezikler, anksiyolitikler ve antipsikotikler gibi
santral sinir sistemi depresanlarının etkilerini aftırabilir. Atropin, trisiklik antidepresanlar ve
inhibitörlerinin antimuskarinik etkilerini aıttırabilir. Klorfeniramin, fenitoin
MAo
metabolizmasını inhibe eder, bu nedenle fenitoin toksisitesine neden olabilir.
Antihistaminikler derideki histamin yanıtlnı baskılayabileceği için alerji testleri yapılmadan
birkaç gün önce kesilmelidir.
4.6. Gebelik
ve laktasyon
Genel tavsiye
Gebelik kategorisi: C
Çocuk doğurma potansiyeli bulunan kadınlarlDoğum kontrolü (Kontrasepsiyon)
CETAFLU FoRTE'un çocuk doğurma potansiyeli bulunan kadınlar/doğum
üzerinde etkisi için çahşma bulunmamaktadır.
kontrolü
Gebelik dönemi
CETAFLU FoRTE'un gebe kadınlarda kullanımına ilişkin yeterli veri mevcut
değildir.
Hayvanlar üzerinde yapılan çalışmalar, gebelik, embriyonal/fetal gelişim, doğum ya da
doğum Sonrasl gelişim üzerindeki etkiler bakımından yetersizdir. insanlara yönelik
potansiyel risk bilinmemektedir.
CETAFLU FORTE, gerekli
olmadı kça gebelik döneminde kullan ı lmamalı
5114
dı
r
Laktasyon dönemi
CETAFLU FORTE gerekli olmad ıkça emzirme döneminde kullanılmamalıdlr
Ureme yeteneği (Fertilite)
CETAFLU FoRTE'un
üreme yeteneği üzerine etkisi ile
ilgili klinik çalışma yoktur.
4.7. Araç ve makine kullanımı üzerindeki etkiler
CETAFLU FORTE uyuşukluğa neden olabilir. Bu nedenle hastalar araç veya
makine
kullanırken dikkatli olmaları konusunda uyarılmalıdırlar. Uyku hali, sedatifler,trankilizanlar
ve alkollü içeceklerin kull an ım ıyla artabilir.
4.8. istenmeyen etkiler
Uyuşukluk, sersemlik, ağız veya boğaz kuruluğu, baş ağrısı, uykusuzluk, irritabilite ve
asabiyet, taşikardi ve palpitasyonlar, en sık bildirilen yan etkilerdir. Özellikle çocuklarda,
bazen huzursuzluk ve uyku bozuklukları ortaya çıkabilir.
Kabızlık, ishal veya şişkinlik dahil gastrointestinal bozukluklar görülebilir; bulantı ve kusma
bildirilmiştir.
Şu terimler ve sıklık dereceleri kullanılmıştır:
Çok yaygln (2lll0); yaygn (>l/l00 ila <1/l0); yaygın olmayan (>l/l.000 ila
<l/100); seyrek (>l/10.000 ila <1/1.000); çok seyrek (<1/l0.000), bilinmiyor (eldeki
verilerden hareketle tahmin edilemiyor)
Parasetamol
Parasetamolün istenmeyen etkileri genellikle hafiftir.
toksisite görülmesi muhtemeldir.
l0 g'ın üzerinde
aIınması durumunda
Kan ve lenf sistemi hastalıkları
Seyrek: Çok miktarda alındığında anemi, methemoglobinemi, uzun süreli kullanımda
hemolitik anemiye bağlı trombositopeni, trombositopenik purpura, lökopeni, nötropeni ve
pansitopeni gibi kan Saylm değişiklikleri
Bu yan etkiler parasetamol ile neden-sonuç ilişkisi içinde değildir
Çok seyrek: Agranülositoz
Bağışıklık sistemi h astalıkları
Seyrek: Alerlik reaksiyonlar, anaflaksi
Çok seyrek: Lyell sendromu
B
i
I
inm iyor: Bronkospazın, poziti f alerj i testi, imınün trombositopeni
Sinir sistemi hastalıkları
Yaygın: Baş ağrısı, baş dönmesi, somnolans, parestezi
Bilinmiyor: Santral sinir sistemi stimüIasyonu, ensefelopati, insomia, tremor
Solunum, göğüs hastalıkları ve mediastinal hastalıklar
Yaygln: Üst solunum yolu enfeksiyon beliıtileri
Seyrek: Analjezik astım sendromu da dahil astım ve bronkospazm
6 t14
Gastrointestinal hastalıklar
Yaygın: Bulantı, kusma, dispepsi, flatulans, karın ağrısı, konstipasyon
Yaygın olmayan : Gastrointestinal kanama
Seyrek: ishal
Hepatobilier hastalıklar
Seyrek: Çok miktarda allndığında hepatik bozukluk
Deri ve deri altı doku hastalıkları
Seyrek: Üniker ve diğer deri döküntüIeri, kaşıntı, alerjik ödem ve anjiyoödem, akut
generalize eksantematöz püstülozis, eritema multiform, Stevens-Johnson sendromu ve toksik
epidermal nekroliz (fatal sonuçlar dahil)
Bu beliıti ilacın kesiImesiyle kaybolur.
Böbrek ve idrar yolu hastalıkları
Yaygın olmayan: Parasetamolün terapötik dozlarını takiben nefrotoksik etkileri yaygın
değildir. Uzun süreli uygulamada papiler nekroz bildirilmiştir.
Asetilsalisilik asiti tolere edemeyen hastalar (örneğin astım hastaları), yaygın olarak (%5-rc)
parasetamol e reaksiyon gösterebi l ir.
Fenilefrin hidroklorür
Fenilefrinle yapılan klinik çalışmalarda gözlenen en yaygın advers olaylar aşağıda
belirtilmiştir.
Endokrin hastalıkları
Bilinmiyor: Metabolik fonksiyonun endokrin ve diğer düzenleyicileri üzerindeki etkileri
Psikiyatrik hastalıklar
B ilinmiyor: S inirlilik, irritabilite, huzursuzluk
ve heyecanlanma
Sinir sistemi hastalıkları
Bilinmiyor: Insomnia
Kardiyak hastalıkları
Bilinmiyor: Kan basıncınln (özellikle hipertansif hastalarda) yükselmesi, refleks bradikardi
Gastrointestinal hastalıklar
Bilinmiyor: Bulantı, kusma
Böbrek ve idrar yolu hastalıkları
Bilinmiyor: Miksiyon başIangıcın da zorlanma ve damla, ağrıIı idrar yapma bildirilmiştir.
Pazarlaıııa sonrasında tanımlanan advers olaylar aşağıda tanımlanmıştlr. Bu advers olayların
sıklığı bilinmiyor fakat büyük olasllıkIa seyrek olduğu düşünülmektedir.
Göz hastalıkları
Bilinmiyor: Midriyazis, akut açıIı glokom (kapalı açılı glokomu olanlarda görülmesi daha
olasıdır.)
Deri ve deri altı doku hastalıkları
Bilinmiyor: Alerjik reaksiyonlar (ör: foŞ, üftiker, alerjik dermatit),
7
114
diğer
Sempatomimetiklerle oluşabilecek çapraz duyarlıIığın
reaksiyonlarıdır.
dahil oIduğu
hipersensitivite
Böbrek ve idrar yolu hastalıkları
Bilinmiyor: Dizüri, üriner retansiyon, bu daha çok mesane çıkış obstrüksiyonuyla meydana
gelir, prostatik hipertrofi gibi
Fenilefrin kap atım hıznda hafif bir artışa yol açabilir. Nadiren baş dönmesi, baş ağrısı,
hipeıtansiyon ve huzursuzluk bildirilm iştir.
Klorfeniramin maleat
Kan ve lenf sistemi hastalıkları
Seyrek: Anemi, hemolitik anemi, methemoglobinemi, trombositopeni, trombositopenik
purpura, lökopeni, nötropeni, pansitopeni, agranülositoz
Metabolizma ve beslenme hastalıkları
Seyrek: Anoreksi
Psikiyatrik hastalıklar
Seyrek: Depresyon, kabuslar
Sinir sistemi hastalıkları
Bilinmiyor: Baş ağrısı, sedasyon, çocuklarda paradoksikal eksitasyon, yaşlılarda
konfüzyonal psikoz
Seyrek: Baş dönmesi, iritabilite, konsantre olamama
Göz hastalıkları
Seyrek: Bulanlk görme
Kulak ve iç kulak hastalıkları
Seyrek: Tinnitus
Kardiyak hastalıklar
Seyrek: Taşikardi, palpitasyon, aritmi, hipotansiyon
Solunum sistemi hastalıkları
Seyrek: BronşiaI sekresyonda kalınlaşma
Gastrointestinal hastalıklar
BiIinmiyor: Ağız kuruluğu
Seyrek: Bulantı, kusma, dispepsi, karın ağrısı, diyare
Hepato_biliyer h astalıkları
Seyrek: Sarılık dahil hepatit
Deri ve derialtı doku hastalıkları
Bilinmiyor: Ürtiker, eksfoliyatif dermatit dahil alerjik reaksiyonlar, fotosensitivite, deri
reaksiyonları
Kas-iskelet bozuk]ukları, bağ doku ve kemik hastalıkları
Bilinmiyor: Kas seyirmesi ve inkoordinasyonu
8114
Böbrek ve idrar yolu hastalıkları
Bilinmiyor: Üriner retansiyon
Genel bozukluklar ve uygulama bölgesine ilişkin hastalıklar
Seyrek: Halsizlik, göğüs sıkışması
Şüpheli advers reaksiyonların raporlanması
RuhsatlandırTna sonrası şüpheli ilaç advers reaksiyonlarlnln raporlanması büyük önem
taşımaktadır. Raporlama yapılması, ilacın yararlrisk dengesinin sürekli olarak izlenmesine
olanak sağlar. Sağlık mesleği mensuplarının herhangi bir şüpheli advers reaksiyonu Türkiye
Farmakovijilans Merkezi $ÜFAM)'ne bildirmeleri gerekmektedir (www.titck.gov.tr; e-
posta: tufam@titck.gov.tr; tel: 0 800 314 00 08; faks: 0 312218 35 99).
4.9. Doz aşlmı ve tedavisi
Parasetamolü 10 g'dan fazla a|an yetişkinlerde toksisite olasılığı vardır. Dahası, aşırı dozun
zararı sıroz olmayan alkolik karaciğer hastalığı olanlarda daha büyüktiir. Çocuklarda
aşırı dozu takiben karaciğer hasarı göreceli olarak daha nadirdir. Karaciğer hücre hasarı ile
birlikte parasetamol aşırı dozajında normal erişkinlerde 2 saat civarında olan parasetamol
yarı ömrü genellikle 4 saate veya daha uzun sürelere uzar.|ac-aminopirinden so-u ''Co,
atılımında azalma bildirilmiştir. Bu; p|azma parasetamol konsantrasyonu Veya yarl ömür,
veya konvansiyonel karaciğer fonksiyon testi ölçümleine nazaran parasetamol aşırı dozajı
ile karaciğer hücre hasarı arasında daha iyi ilişki kurar parasetamole bağlı fulminant
karaciğer yetmezliğini takiben gelişen akut ttibüler nekrozdan dolayı böbrek yetmezliği
oluşabilir. Bununla beraber, bunun insidansı başka nedenlerden dolay fulminant karaciğer
yetmez|iği olan hastalarla karşılaştırıldığında bu grup hastalarda daha sık değildir. Nadiren,
ilaç aldlktan 2-l0 gün sonra, sadece minimal karaciğer toksisitesi ile birlikte renal
ti.ibüler nekroz oluşabilir. Aşırı dozda parasetamol almış bir hastada kronik alkol allmının
akut pankreatit gelişmesine katkıda bulunduğu bildirilmiştir. Akut aşırı doza ilaveten,
parasetamolün günlük aşırı miktarlarda alımından sonra karaciğer hasarı ve nefrotoksik
etkiler bildirilmiştir.
Semptomlar: Solgunluk, anoreksi bulantı ve kusma parasetamol doz aşımının sık görülen
erken semptomlarıdır. Hepatik nekroz parasetamol doz aşlmlnln dozla ilişkili
komplikasyonudur. Hepatik enzimler yükselebilir ve protrombin süresi 12 ila 48 saat içinde
uzar,fakat klinik semptomlar ilacın alımını takiben l ila 6 gün görülmeyebilir. Özellikle
çocuklarda olmak üzere ajitasyonun izlediği uyku hali. görme bozuklukları, bulantı, kusma,
baş ağrlsı, dolaşım bozuklukları, koma, konvülsiyonlar, davranış değişiklikleri,
hipertansiyon Ve bradikardi, antihistaminiğin parasempatolitik etkisiyIe fenilefrinin
sempatomimetik etkisinin karşılıklı olarak güçlenmesine bağlı olarak görülebilen
seınptomlardır.
Tedavi: Akut doz aşımında parasetamol, hepatotoksik etki gösterebilir, karaciğer nekrozuna
bile neden olabilir. Hastayı gecikmiş hepatotoksisiteye karşı korumak için parasetamol aşırı
dozajı hemen tedavi edilmelidir. Bunun için, absorbsiyonu azaltmayı (gastrik lavaj veya
aktif könıür) takiben intravenöz N-asetilsistein veya oral metionin vermek gerekir. Eğer
hasta kusuyorsa Veya aktif kömür ile konjuge edilmişse metionin ku|lanılmamalıdır. Doruk
plazma konsantrasyonlarl aşIrl dozu takiben 4 saale kadar gecikebilir. Bu nedenle
hepatotoksisite riskini belirlemek için plazma parasetamol düzeyleri ilaç alınıından en az 4
saat sonrasına kadar ölçülmelidir. Ek tedavi (ilave oral metionin veya intravenöz Nasetilsistein) kan parasetamol içeriği Ve ilaç alımından beri geçen süre ışığı altında
9 t14
değerlendirilmelidir. Hepatik enzim indükleyici ilaçlar alan hastalarda, uzun süredir alko|
bağıınlısı olanlarda, veya kronik olarak beslenıne eksikliği olanlarda N-asetil sistein ile
tedavi eşiğinin %30-50 düşürülınesi önerilir, çünkü bu hastalar parasetamolün toksik
etkilerine karşı daha duyarlı olabilirler. Parasetamol aşırı dozajını takiben gelişebilecek
fu lminant karaciğer yetmezliği tedavisi uzmanlık gerektirebi lir.
Fenilefrin hidroklorür
Semptomlar: Fenilefrinin doz aşımı advers reaksiyonIar altlnda listelenen etkilerle benzerdir.
Ek semptomlar hipertansiyon ve olası refleks bradikardisini içerebilir. Ciddi olgularda
konftizyon, halüsinasyon lar' nöbetler ve aritm i ler ıneydana gelebi lir.
Bununla birlikte ciddi fenilefrin toksisitesi yaratınak için gerekli miktar parasetamolle ilişkili
toksi siteye neden olan m i ktarl ardan daha fazla ol acaktt r.
Tedavi: Tedavi klinik olarak uygun olmalıdır. Ciddi hipeıtansiyon, fentolamin gibi alfa
bloke edici ilaçlarla tedavi gerektirir.
Klorfeniramin maleat
Semptomlar: Sedasyon, SSS paradoksal stimülasyonu, toksik psikoz, nöbet, apne,
konvülsiyonlar, antikolinerjik etkiler, distonik reaksiyonlar ve aritmi dahil kardiyovasküIer
kolaps.
Tedavi: Gastrik lavaj veya ipeka şurubuyla emezis yoluyla tedaviye başlanmalldır. Ardından
aktif kömür ve katartikler uygulanarak absorbsiyonu azaltılır. Diğer semptomatik ve
destekleyici önlemler kalp, solunum, böbrek ve karaciğer fonksiyonları ve sıvı-elektrolit
dengesine göre özel dikkatle uygulanmalıdır.
Hipotansiyon ve aritmiler tedavi edilmelidir. SSS konvülsiyonları IV diazepam ile tedavi
edi lebi lir. Ciddi durum larda hemoperftizyon kullanı labi l ir.
5.
FARMAKoLOJİK Özrcr,r,İxr,rcn
5.1. Farmakodinamik özellikler
Farmakoterapötik grup: Diğer soğuk alglnlığı preparatları
ATC kodu: R05X
Parasetamol etkin bir ağrı kesici ve ateş düşürücüdür. Parasetamolün terapötik etkilerinin,
siklooksijenaz enziminin inhibisyonu Sonucu prostaglandin sentezinin inhibisyonuna bağlı
olduğu düşünülmektedir. Parasetamolün periferik siklooksijenaza oranla
santral
siklooksijen az izerine daha etkili inhibitör olduğunu gösteren kanltlar vardır. Parasetamolün
analjezik ve antipiretik özellikleri vardır fakat sadece zayıf anti-enflaınatuvar özellikler
gösterir. Bu durum; enflamafuvar dokuların diğer dokulara oranla daha yüksek seviyelerde
hücresel peroksidler içermesi ve bu hücresel peroksidlerin parasetamolün siklooksijenaz
inhibisyonunu önlemesiyle açıklanabiIir. Trombosit agregasyonunu inhibe etmez,
protrombin cevabını etkilemez.
Fenilefrin hidroklorür, başlıca adrenerjik reseptörler üzerine direkt etkisi olan
sempatomimetik bir maddedir. Bir nazal dekonjestan olarak üst solunum yolu
mukozalarındaki şişkinliği giderir, vazokonstriktör etkisi ile burun Ve sinüslerdeki
tıkanıkl ıkları hafi
fl
etir.
10 t14
Klorfeniramin maleat; antihistaminik (antiallerjik) bir madde olup, kılcal damarlardaki
geçirgen|iği azaltarak burun akıntısı, aksıuna, gözde sulanına ve kaşıntı gibi beliıtileri
giderir.
5.2. Farmakokinetik özellikler
Parasetamol
Parasetamolün absorpsiyonu başlıca ince barsaklardan olur
Emilim: Parasetamol, mide-barsak kanalındanhızla ve tam olarak pasif difiizyon ile emilir;
plazmadaki en yüksek konsantrasyonlarl formülasyona bağlı olarak genellikle oral
uygulamadan sonra 30 ila 90 dakika arasında elde edilir. Gastrik boşalma, oral uygulanan
parasetamol absorpsiyonu için hız sınırlaylcı bir basamaktır. Parasetamol değişken bir
oranda ilk geçiş metabolizmaslna uğradığl için oral uygulamadan sonra sistemik dolaşlmda
tam olarak bulunmaz. Erişkinlerdeki oral biyoyararlanIlnInln uygulanan parasetamol
miktarına bağlı olduğu görülmektedir. oral biyoyararlanım 500 mg'lık dozdan sonra Vo63
iken, l veya2 g (tablet formu) dozundan sonra yaklaşıkYo90'a yükselir.
Dağlllm: Parasetamol birçok vücut sıvısına eşit miktarda dağılır; tahmini dağılım hacmi
0.95 Vkg'dır. Terapötik dozları takiben parasetamol plazma proteinlerine önemli
oranda bağlanmaz.
Çocuklardaki dağılım kinetiği (Vd/r) erişkinIerdekine benzerdir.
Biyotransformas}ıon: Parasetamol karaciğerde metabolize olur ve insanda çok sayıda
metabolitleri tanımlanmlştır. idrarla atılan majör metaboliti glukuronid Ve süIfat
konjugatıdır. Parasetanıolün %10 kadarl minör bir yolla sitokrom P-450 karma
fonksiyonlu oksidaz sistemi (başIıca CYP2E1 ve CYP3A4) ile reaktif bir metabolit
olan asetamidokinona dönüşür. Bu metabolithızla indirgenmiş glutatyon ile konjuge olur ve
sistein ve merkaptlirik asit konjugatları şeklinde atllır. Büyük miktarlarda parasetamol
alındığında hepatik glutatyon azalabilir ve vital hepatoselüler makromoleküllerine kovalan
olarak bağlanan hepatosit asetamidokinonun aşırı birikmesine yol açar. Bu da doz aşımı
durumunda görü lebi l en hepatik nekroza yol açar.
Eliminasyon: Tek dozu (l000 mg i.v.) takiben parasetamolün totalvücut klerensiyaklaşık 5
mlldak/kg'dır. Parasetamolün renal klerensi idrar akış hızına bağlıdır, fakat pH'ya bağlı
değildir. Uygulanan ilacın o/o4'ten daha azl değişmemiş parasetamol halinde atıIır. Sağlıklı
bireylerde terapötik dozun yak|aşlk yo85-95'i 24 saat içinde idrar ile atılır.
Doğrusallık ve doğrusal olma}ran durum: Reaktif parasetamol metabolitlerinin karaciğer
hücre proteinlerine bağlanması, hepatoselüler hasara sebep olur. Terapötik dozlarda,
bu metabolitler, glutatyon taraflndan bağlanlr Ve nontoksik konjugatlar oluştururlar.
Ancak masif doz aşlmı halinde, karaciğerin (glutaŞon ol!ışumunu kolaylaştıran ve teşvik
eden) SH- donörleri deposu tükenir; ilacın toksik metabolitleri karaciğerde birikir Ve
karaciğer hücre nekrozu gelişir ve bu da karaciğer fonksiyonunda bozulmaya Ve giderek
hepatik komaya kadar ilerler.
Pozoloj iye uygun kul
lan ı ldı
ğında farm akokin etiği doğrusaldı r.
Fenilefrin hidroklorür
Emilim: Monoaminoksidazlar nedeniyle gastrointestinal sistemden düzensiz emilir
11 114
Dağılım: oral yoldan alındığında nazal konjestan olarak etkinliğini korur, ilaç dağılımı
sistemik dolaşım aracılığıyla nazal mukozanın vasküler tabakasına dağılır. Dağılıın hacmi
(Vd) başlangıç:26-6|; kararlı duruın dağılım hacmi (Vdss) 184-543 L (ortalama:340 L)
Biyotransformasyon: Fenilefrin ilk başta barsak ve karaciğerde monoaminoksidaz taraflndan
metabolize edilir. ilk geçiş etkisine uğraması nedeniyle sınırlı oral biyoyararlanıma sahiptir.
Eliminasyon: Fenilefrin başlıca inaktif metabolitleri halinde idrarla atıllr. Eliminasyon yarl
ömrü alfa fazl yaklaşık 5 dk ve terminal faz 2-3 saattir.
Doğrusallık ve doğrusal olmayan durum: Veri mevcut değildir
Klorfeniramin maleat
Emilim: Klorfeniramin, mide-barsak kanallndan nispeten yavaş emilir. oral uygulama
sonrast en yüksek plazma konsantrasyonlarına 2.5-6 saat içinde erişilir. Biyoyararlanımı
%25-50 oranındadır.
Dağıllm: Dolaşımda bulunan klorfeniraminin yo70'i proteinlere
bağlı haldedir
Klorfeniramin vücutta, santral sinir sistemi de dahil olmak izere, geniş oranda dağılır.
Biyotransformasyon: Karaciğerde belirgin oranda ilk-geçiş metabolizmaslna uğrar.
Klorfeniramin yüksek oranda metabolize edilir. Metabolitleri desmetil ve didesmetil
klorfeniramindir.
Eliminas},on Klorfeniraminin farmakokinetiğinde belirgin bireysel farklılıklar
bulunmaktadır; yarl ömrü 2-43 saat arasında bildirilmiştir. Değişmeyen ilaç Ve
metabolitleri başlıca idrar yoluyla atiır.
Doğrusallık ve doğrusal olma]yan durum: Veri mevcut değildir
5.3. Klinik
öncesi güvenlilik verileri
Parasetamol
Akut Toksisite
Parasetamol yetişkin slçanlara ve kobaylara oral yoldan verildikten sonra hafif toksik olduğu
saptanmıştır. Farelerde ve yenidoğan sıçanlarda önemli oranda daha faz|a toksik olmasının
sebebi ise, muhtemelen, farelerde maddenin farkll bir metabolizmasınln bulunması ve
yenidoğan sı çanlarda hepatik erzim sisteminin olgunl aşmamı ş olması dır.
Köpekler ve kedilere daha yüksek dozlarda verildiğinde kusmaya sebep olmuştur. Bu
nedenle bu hayvan cinslerinde oral LD50 değeri saptanamamıştır.
Kronik Toksisite
Toksik doz|arn verilmesinin ardından deney hayvanlarında yavaş kilo artışl, diirez, asidüri
ve dehidratasyon ile enfeksiyonlara karşı duyarhllk artlşı gibi etkiler gözlenmiştir.
otopsi Sırasında, abdominal organlarda kan aklmı artışı, intestinal mukoza iritasyonu
gözlenmiştir.
Mutojenik ve Tümöroj enik Potansiyeli
Sıçanlarda, hepatotoksik doz düzeyinde potansiyel bir genotoksisite gözlenmiş ve bu bulgu
12114
doğrudan bir DNA hasarı olarak değil, hepatotoksisite/miyelotoksisitenin
olarak açıklanmıştır. Dolayısıyla, bir eşik doz varsayılabilir.
dolaylı bir sonucu
Diyeti 6.000 ppm'e kadar olan erkek sıçanlarda yapılan 2 yıllık bir çalışmada parasetamolün
karsinojenik aktivitesine ilişkin herhangi bir bulgu bildirilmemiştir. Mononükleer hücre
löseınisi insidansının aıtınası nedeniyle dişi sıçanlarda bazı karsinojenik aktivite bulguları
söz konusudur. Diyeti 6.000 ppm kadar olan farelerde yapılan 2 yıllık bir çalışmada
ise parasetamolün karsinojenik aktivitesini gösteren herhangi bir bulgu saptanmamıştır.
Üreme Toksisitesi
insanlarda kapsamlı kullanımdan Soma embriyotoksik veya teratojenik riskte bir aıtış
gözlenmemiştir. Parasetamol hamilelik dönemlerinde de sıklıkla alınmakta olup, gerek
hamileliğin seyri gerekse doğmamış çocuk üzerinde herhangi bir olumsuz etki
görülmemiştir.
Hayvanlarda yapılan kronik toksisite araştırmalarında parasetamolün testiküler atrofiye
ffiibe ettiği bildirilmiştir.
neden olduğu ve spermatogenezi
Fenilefrin hidroklorür
Yeterli klinik öncesi deneyim bulunmamaktadır
Klorfeniramin maleat
Yeterli klinik öncesi deneyim bulunmamaktadır.
6. FARMASÖTiKÖZELLİKLER
6.1. Yardımcı maddelerin listesi
Mısır nişastası
Povidone (K-30)
Mikrokristalin selüloz
Kolloidal silikon dioksit
Magnezyum stearat
Opadry (kaplama maddesi)
6.2. Geçimsizlikler
Bilinen herhangi bir geçimsizliği yokfur
6.3. Raf ömrü
24 ay
6.4. Saklamaya yönelik özel tedbirler
25" C' nin altındaki oda sıcaklığında saklanmal ıdır
6.5. Ambalajın niteliği ve içeriği
20 film tabletlik blister ambalajlarda
Blister: PVC/PVDC+Aluminyum folyo
Dış Ambalaj: Karton kufu
13114
6.6. Beşeri tıbbi üründen arta kalan maddelerin imhası ve diğer özel önlemler
"Tlbbi Atıkların Kontrolü Yönetrneliği" Ve "Ambalaj Ve Ambalaj Atıklarının
Kontrolü" yönetmeliklerine uygun olarak imha editmelidir.
7.
RUHSAT sAHİBi
ATABAY KiMYA SAN.
ve TiC. A.Ş.
Aclbadem, Köftiincü Sokak No. 1
34718 Kadıköy / iSTANBUL
8.
RUHSAT NUMARASI
t90/33
9.
İr,xnurrsAT TARİIIİ/RUHsAT YENİLEME TARİHİ
Ilk ruhsat tarihi: 02.03.1999
Ruhsat yenileme tarihi: 10.
KüB,üN YENİLENME TARiIIİ
14 t14