İKTİSAT DOKTORA PROGRAMI Anabilim Dalı: İktisat PROGRAMIN

İKTİSAT DOKTORA PROGRAMI
Anabilim Dalı: İktisat
PROGRAMIN TANIMI:
İktisat Anabilim Dalı doktora programının açılmasıyla hedeflenenler,
enstitümüzden mezun olacak yüksek lisans öğrencilerimize, kendi üniversitelerinde
lisansüstü eğitimlerine devam etme olanağı sunmak; üniversitemizde görev yapan ve
doktora için gerekli şartları taşıyan öğretim elemanlarına bu olanağı sunabilmek;
enstitümüz öğrencilerine bağımsız araştırma yapma ve bilimsel olayları geniş ve derin
bir bakış açısı ile irdeleyerek yorum yapma olanağı sunmak ve enstitümüz
öğrencilerine, yeni sentezlere ulaşabilmeleri için gerekli adımları belirleme yeteneğini
kazandırmaktır.
İKTİSAT ANABİLİM DALI DOKTORA PROGRAMI TAHMİNİ DERS
LİSTESİ
İktisat doktora programı, yüksek lisans derecesi ile kabul edilen öğrenciler için
toplam 24 krediden ve 60 AKTS’den az olmamak koşuluyla en az sekiz ders, uzmanlık
alan dersi, seminer çalışması, yeterlik sınavı ve tez çalışmasından oluşur.
İktisat doktora programı; lisans derecesiyle kabul edilen öğrenciler için toplam
48 krediden ve 120 AKTS’den az olmamak koşuluyla 16 ders, uzmanlık alan dersi,
seminer çalışması, yeterlik sınavı ve tez çalışmasından oluşur.
İktisat doktora programına lisans veya yüksek lisans derecesiyle kabul edilen
öğrenciler için tez çalışması 60 AKTS değerindedir.
Bir yarıyılda alınan derslerin toplam kredisi 15’i geçemez.
Doktora programında yer alacak zorunlu ve seçmeli derslerin listesi aşağıda
gösterilmektedir.
Dersler
Kredi
Dönemi
3
3
3
3
3
3
3
3
3
3
3
3
3
3
3
Zorunlu/
Seçmeli
Zorunlu
Zorunlu
Zorunlu
Seçmeli
Seçmeli
Seçmeli
Seçmeli
Seçmeli
Seçmeli
Seçmeli
Seçmeli
Seçmeli
Seçmeli
Seçmeli
Seçmeli
İleri Mikro İktisat I-II
İleri Makro İktisat I-II
İleri Ekonometri I-II
Para Teorisi ve Politikası I-II
Uluslar arası Ekonomi I-II
Kriz Ekonomisi
Güncel İktisadi Sorunlar
Döviz Ekonomisi
Zaman Serisi Analizleri
Kalkınma İktisadı
İleri Büyüme Teorisi
İktisadi Düşünce Tarihi
Ekonomi Politik
Türkiye Ekonomisi
Uluslararası Ekonomik Entegrasyon
Politikaları
Enerji Politikaları ve Türkiye’de
Enerji Politikaları Uygulamaları
Bölgesel ve Kentsel Kalkınma
Güncel Ekonomik Sorunlar
Çevre Ekonomisi
3
Seçmeli
-
3
3
3
Seçmeli
Seçmeli
Seçmeli
-
Güz/Bahar
Güz/Bahar
Güz/Bahar
Güz/Bahar
Güz/Bahar
-
Ders
listesi
nde
yer
alan
dersler ve içerikleri şöyledir:
İLERİ MİKRO İKTİSAT I-II (Zorunlu; 3 Kredi)
Neo-Klasik Firma Teorisi; Eksik Rekabet Ortamında Fiyatlandırma Modelleri; Eksik
Rekabet Ortamında Firma Davranışları; Tüketici Davranışları, Fayda ve Tüketici
Teorisine Katkılar; Üretim Fonksiyonu, Teknolojik Gelişme, Faktör İkame Esnekliği
ve Gelir Dağılımı; Faktör Piyasasında Eksik Rekabet Koşulları; Farklı Emek
Piyasalarının İşleyişi ve Koşulları, Firmanın Sermaye Yapısı, Sermaye Maliyeti ve
Firmanın Yatırım Kararı; Oligopol Ortamında Firma Birleşmeleri: Yatay ve Dikey
Birleşmeler; Piyasa Başarısızlıklarının Anatomisi: Eksik Rekabet Piyasaları, Tahsis
Etkinliği Ve X Etkinsizliği; Piyasa Başarısızlıkları: Pozitif ve Negatif Dışsallıklar,
Kamusal Mallar, Asimetrik Bilgi; Genel Denge ve Refah Teorisi; Piyasa Ekonomisine
Müdahale ve Sosyal Refah.
İLERİ MAKRO İKTİSAT I-II (Zorunlu; 3 Kredi)
Makro iktisadi sorunlar, amaçlar ve araçlar, Keynes iktisadının yükselişi ve zayıflayışı;
Klasikler ve Keynes: Keynes’in Say kanununu reddi, Genel Teori’nin içeriği, Büyük
Depresyon; Ortodoks Keynesyenler: Ekonomide denge tartışması, eksik istihdam,
Phillips eğrisi, Tobin ve Ortodoks Keynesyenlerin temel önermeleri; Ortodoks
Monetarizm: Miktar Kuramı, bekleyişlerin dahil edildiği Phillips eğrisi, istikarar
politikası, Friedman; Yeni Klasik Okul: Muth’dan Lucas’a Yeni Klasik modellerin
yapısı, ekonomik dalgalanmaların izahı, para arzında beklenmeyen değişmelerin etkisi,
dinamik zaman tutarsızlığı, güven ve parasal kurallar, merkez bankası bağımsızlığı
tartışmaları; Reel Konjonktür Okulu: Reel Konjonktür Teorisi, teknoloji ve arz şokları,
Solow bakiyesi, Büyük Depresyona tekrar bakış; Yeni Keynesyen Okul: Keynesyen
iktisadın yeniden yükselişi, reel katılıklar, LM’siz makro iktisat; Post Keynesyen
Okul: Say kanununun taksonomik eleştirisi, yatırımlar, likidite, karar ve belirsizlik;
Avusturya Okulu: Sermayenin dönemler arası yapısı, sermaye tabanlı makro ekonomik
çatı, Keynes’in tasarruf paradoksuna yeniden bakış, Avusturya Okulu’nun konjonktür
teorisi, enflasyon ve deflasyon; Yeni Politik Makro İktisat I: Hükümetin iktisat
politikası seçiminde politik etkiler, fırsatçılık ve partizanlık, siyaset bazlı ekonomik
modeller; Yeni Politik Makro İktisat I: Merkez bankası bağımsızlığına yeniden bakış,
borç ve açıkların ekonomi politiği, iktisadi büyümeye politik sınırlar; Modern İktisadi
Büyüme: Uzun dönem ve büyüme, yakınsama tartışması, Solow ve Romer, kurumlar
ve coğrafyanın etkisi; Krizleri ve Kalkınmasıyla Türk Ekonomisi: Kadro Hareketi,
Sosyalist eğilim, Demokratik Hareket, disiplinsiz gelişme, planlama, arz şokları,
politik istikrarsızlıklar ve krizler; Makro iktisatta gelişmelerin özeti, uzlaşılan ve
tartışılan noktalar, Türk akademik makro iktisadı.
BİLİMSEL ARAŞTIRMA YÖNTEMLERİ (Zorunlu; 3 Kredi)
Bilgi ve bilim; Bilgi ve bilim felsefesi, bilim düşüncesi; İlmi/Bilimsel bilginin şartları;
Araştırma ve bilgi toplama metotları; Bir konunun bilim açısından araştırılması
sürecinde aşamalar; Tasarı hazırlama; Kaynak gösterme ve dipnotlar; Yazıda ifade ve
dilin önemi doğru cümle kullanımı ve vurgular, imla kuralları; Bilgisayarla yazma:
İnternet’ten yaralanma, uygulamalı; Tablo ve şekiller Grafikler ve yararlanma;
İktisatta Yöntem Tartışmaları; Türkçe İktisat Literatür taraması ve değerlendirme;
Başarılı bir yazı için temel ilkeler.
İLERİ EKONOMETRİ I-II (Zorunlu; 3 Kredi)
Ekonometrik model seçimi; Yapısal değişikliğin tespiti; Eşanlı Denklem Sistemleri;
Dinamik modeller; Kukla değişkenler; Regresyon modellerinde ölçme ve tanımlama
hataları; Doğrusal panel veri yöntemleri, Sabit Etkiler, Rassal Etkiler, POLS,
Between, Within Tahmini, Panel veride hipotez testleri, Denklem sistemleri, GMM,
2SLS, 3SLS, Dinamik panel veri yöntemleri, Dengeli olmayan paneller, Durağan
olmayan paneller, Panel birim kök testleri, Panel Koentegrasyon.
PARA TEORİSİ VE POLİTİKASI I-II (Seçmeli; 3 Kredi)
Paranın anlamı, değeri; Para ve enformasyon; Para, piyasa ve devlet; Politik iş
çevrimleri; Alternatif parasal rejimler; İç ve dış para; Para politikası amaç ve araçları;
Para politikası teorisi ve etkinlik tartışmaları: Duruma ve kurala bağlı para politikaları;
Rasyonel beklentiler ve para yansızlığı; Parasal aktarım mekanizması; Merkez bankası
bağımsızlığı ve para politikası; Enflasyon hedeflemesi, parasal hedefleme, döviz kuru
hedeflemesi; Finansal istikrar, finansal kriz teorileri ve para politikası; Para ikamesi:
Nedenleri etkileri, ölçümü ve para politikalarına etkileri; Türkiye´de para ve
bankacılık.
ULUSLARARASI EKONOMİ I-II (Seçmeli; 3 Kredi)
Karşılaştırmalı Üstünlükler Teorisinde Yanılgılar; Spesifik Faktör Modeli; Kaynaklar
ve Ticaret: Heckscher-Ohlin Modeli; Standart Ticaret Modeli; Uluslar arası Gelir
Transferleri; Endüstri İçi Ticaret, Ölçek Ekonomisi, Eksik Rekabet; Uluslar arası
Faktör Hareketleri ve Faktör Fiyatları Yaklaşımı; Döviz Kuru Faiz Oranı, Bekleyişler
ve Denge; Enflasyon ve Döviz Kuru Dinamikleri; SGP’ne göre uzun Dönem; Gelişmiş
Ülkelerde Stratejik Ticaret Politikası; Uygulamada Stratejik Ticaret Politikası; Uluslar
arası Ticaret Politkası ve Gelişmekte Olan Ülkeler; Dual Ekonomi Problemleri;
Uluslar arası Ticaret Politkası ve Gelişmekte Olan Ülkeler; Uluslararası İktisat
Politikası Uygulamaları; Devalüasyon ve Revalüasyon: Elastikiyetler Yaklaşımı,
Emme Yaklaşımı ve Parasal Yaklaşım; Ticaret Politikasının politik ekonomisi:
Kolektif davranış politik süreci modelleme.
İSTATİSTİK I-II (Seçmeli; 3 Kredi)
Matematiksel beklentiler; Değişkenlik ve bölünme; İndeks Hesaplamaları; Olasılık
Teorisi; Örnekleme teorisi ve tahmin; Ki-kare testi; F testi ve varyans çözümlemesi;
İkili dağılımlar ve matematiksel beklentiler; Korelasyon Analizi; Regresyon Analizi;
Temel ekonometrik testler; Zaman serileri çözümlemesi ve testleri; Model tahminleme
uygulamaları.
KRİZ EKONOMİSİ (Seçmeli; 3 Kredi)
Dünya Ekonomisine Genel Bakış; 1929 Dünya Ekonomik Bunalımı; 1980 Sonrası
Dönemde Yaşanan İktisadi Krizler; 1994 Türkiye Krizi; 2000-2001 Türkiye Krizi;
2008 Küresel Kredi Krizi; Kriz Yönetimi; Uluslararası Kurumların Krizlere Etkisi;
Kriz göstergeleri.
GÜNCEL İKTİSADİ SORUNLAR (Seçmeli; 3 Kredi)
Türkiye Ekonomisinde İşsizlik ve Enflasyon; Türkiye Ekonomisinde Gelir Dağılımı;
Türkiye Ekonomisinde İç ve Dış Borçlanma; Türkiye Ekonomisinde Faiz ve Para
Politikaları; Türkiye Ekonomisinde Yabancı Sermaye Hareketleri; Türkiye
Ekonomisinde Sektörlerin Güncel Ekonomik Sorunları: Tarım Sektörü, Hizmet
Sektörleri, Sanayi Sektörü, İnşaat Sektörü, Turizm Sektörü; Türkiye Ekonomisinde
İktisadi ve Mali Krizler; Dünya Ekonomisinde Güncel Ekonomik Sorunlar; Dünya
Ekonomisinin Güncel Ekonomik Sorunlarının Türkiye Ekonomisine Etkileri; Sorunlar
İle İlgili Gelecek Projeksiyonları.
DÖVİZ EKONOMİSİ (Seçmeli; 3 Kredi)
Paradan dövize; Sabit Kur:Uygulama alanı, etkileri-sonuçları, faydaları-maliyetleri;
Esnek Kur: Uygulama alanı, etkileri-sonuçları, faydaları-maliyetleri; Risk
Yönetimi:Vadelerin kurlara yansıması, aktörler ve davranışları; Kurların
Yönetimi:Döviz bandı, sürünen parite, para birliği ve para sahası; Uygulama örnekleri;
Kriz ve Kriz Yönetme Politikaları; Döviz Kurlarının Belirlenmesi:Akım modeli, PPP,
Moneter yaklaşım, Keynesyen yaklaşım; Sermaye Hesabı Yaklaşımları, Mundell –
Flemming(MF) Modeli; Yapışkan fiyatlar bekleyişler ve MF’nin genişletilmesi;
Modern Parasal Yaklaşımlar: Frenkel yaklaşımı, rasyonel ve intibaklı bekleyişler,
regresif bekleyişler; Kaos ve döviz piyasası, kaotik determinizm; Stok-Akım
Modelleri: Para ikamesi, Ricardocu muadelet teoremi; Döviz Kuru Dalgalanmalarının
Maliyeti.
ZAMAN SERİLERİ ANALİZİ (Seçmeli; 3 Kredi)
Zaman Serilerinin Bileşenlerine Ayrılması (Trend, Mevsim Etkisinin, Konjonktür ve
Düzensiz Hareketlerin Saptanması)/ Üstel Düzgünleştirme Yöntemleri/ Otoregresif
Model/ Hareketli Ortalamalar Yöntemi/ Bileşik Otoregresif Hareketli Ortalamalar
Yöntemi/ Zaman Serilerinde Regresyon Analizi veya Koentegrasyon Analizi;
Durağanlık; Ergodiklik; ARIMA modelleri; Box-Jenkins metodolojisi; Birim Kök
Testleri; Rassal Yürüyüş modeli; Spektral Analiz; Volatilite modelleri (ARCH,
GARCH, TARCH, CGARCH); Doğrusal olmayan zaman serileri modelleri (TAR,
STAR, LSTAR, etc.); VAR; ECM; Eşbütünleşme; Granger nedensellik testleri;
Doğrusal olmayan zaman serileri.
KALKINMA İKTİSADI (Seçmeli; 3 Kredi)
Kalkınma Ekonomisinin Kavramsal ve gelişim süreci; Modernleşme Teorisi;
Bağımlılık Teorisi- Yapısalcılık; Dünya Sistemi Teorisi; Neo-Liberalizm ve Ekonomik
Gelişme Teorisi; Küreselleşme Teorisi; Kürselleşmiş Dünya´da Gelişme İkilemi ve
Raúl Prebisch - Yeni Yapısalcılık; Neo-Marxist Gelişme Teorisi; Gelişme Teorisinde
Teknoloji ve Teknoloji odaklı Gelişme; Küresel Kapitalizm Teorisi ve Ulus Ötesi
Seçkinlerin Gelişimi; Üretimin Uluslararasılaşması ve Küresel Gelişme; Finans Odaklı
Gelişme ve Merkez-Çevre İlişkisi; Küresel Gelişmede Çevre Ülkelerin Original Sin
Problemi.
İLERİ BÜYÜME TEORİSİ (Seçmeli; 3 Kredi)
Ekonomik büyüme ve gelişme kavramları: ülke gelir farklılıkları, gelir ve refah,
Bugünün dünyasında gelir ve refah farklılıkları; Geleneksel Neo-klasik Büyüme
kuramları; Ekonomik performanstaki farklılıkların temel belirleyicileri; İnsan Niteliği
ve Büyüme; Teknoloji ve Büyüme; Shumpeteryan Büyüme Modelleri; Kuznets ve
modern ekonomik Büyüme; Teknoloji yayılımı, Ticaret ve karşılıklı Bağımlılık;
Ticaret ve Büyüme: Büyüme ve finansal sermaye akımları, Zengin ülkelerden yoksul
ülkelere sermaye akımları, H-O modelinde büyüme, Teknolojik değişiklik, yayılım ve
yaparak öğrenme; Ekonomik büyüme ve ekonomik gelişme Dengeli dengesiz büyüme
modelleri arz yanlı talep yanlı; Kalkınmada piyasa başarısızlıkları ve yapısal dönüşüm;
Büyümenin ekonomi politiği; Kurumlar, siyaset ve ekonomik büyüme; Yeni büyüme
stratejileri.
İKTİSADİ DÜŞÜNCE TARİHİ (Seçmeli; 3 Kredi)
İktisadi düşünce tahlilinde yöntem; Ticari kapitalizm ve özellikleri; Merkantilizm
doktrinin doğuşu ve özellikleri; Endüstriyel kapitalizmin gelişme süreci; Fizyokrat
Okul’un gelişme süreci; Klasik öğreti ve laissez faire (liberal öğretinin doğuşu); Klasik
sistem ve Klasik öğretinin oluşumu; Neo-klasik sistemin işleyiş süreci; Liberal öğreti
ve ideolojik tepkiler; Sosyalist öğreti ve Marksizm; Modern ekonomi ve yeni iktisadi
doktrinler; Marjinalist teori ve analiz, monetarizm ve analizi; Yeni Klasikler ve
iktisatta yeni oluşumlar.
EKONOMİ POLİTİK (Seçmeli; 3 Kredi)
Ekonomi politiğin doğası ve ideolojileri: Liberalizm, Milliyetçilik ve Marksizm;
Ekonomi politiğin ana çerçevesi; Devlet ve ekonomi teorisi; Kollektif eylem;
Federalizmin ekonomi politiği; Anayasal politik iktisat; Modern bürokrasi teorisi;
Uluslararası politik iktisadın kuramsal temelleri: Liberal yaklaşımlar, Realist
yaklaşımlar, Marksist yaklaşımlar; Uluslararası ticaretin ekonomi politiği.
TÜRKİYE EKONOMİSİ (Seçmeli; 3 Kredi)
Osmanlıdan devralınan miras: Cumhuriyetin kuruluş yıllarında Türkiye ekonomisi;
Devletçilik ve sonrası; Toplumsal dönüşümün hız kazanması: Planlı Dönem; 1980
Dönüşümü: Parasal politika ve gelişmeler; Kamu kesimi ekonomisi, ekonominin dış
dünyası; Tarım Sektörü; Sanayi ve hizmetler sektörünün gelişimi; Nüfus ve işgücü,
çalışma yaşamı; Ulusal üretim ve bölüşüm, ekonominin genel dengesi; Dünya
ekonomisinde Türkiye, uzun dönemde gelişme; Krizler: Türkiye ekonomisinin çeyrek
yüzyıllık yolculuğu; Kara Delik: Türkiye ekonomisinde yatırım politikaları; Türkiye
dünyanın neresinde? Karşılaştırmalı IMF uygulamaları; Türkiye ekonomisinin güncel
sorunları.
ULUSLARARASI EKONOMİK ENTEGRASYON VE UYUM POLİTİKALARI
(Seçmeli; 3 Kredi)
Uluslararası ilişkiler ve entegrasyon teorisi; Ekonomik entegrasyonun safhaları;
Küreselleşme, bölgeselleşme ve ekonomik entegrasyon teorisi; Bölgesel ve uluslar
arası entegrasyon uygulama alanları; Avrupa Ekonomik İşbirliği Örgütü, yapısı ve
işleyişi; Birleşmiş Millerler kuruluşları; Dünya Bankası Grubu; IMF; Avrupa
Kıtasında ekonomik birleşmeler ve işbirlikleri; Amerika Kıtasında ekonomik
birleşmeler ve işbirlikleri; Afrika Kıtasında ekonomik birleşmeler ve işbirlikleri;
Ortadoğu’da ekonomik birleşmeler ve işbirlikleri; Asya-Pasifik Bölgesi’nde ekonomik
birleşmeler ve işbirlikleri; Okyanusya’da ekonomik birleşmeler ve işbirlikleri; Tarihi
miras ve Türkiye’nin uluslar arası konumu; İslam ve İslam Dünyası’nın toplumsal
yapısı ve genel karakteristikleri; Türkiye’nin içinde bulunduğu entegrasyon
hareketleri; Vizyon, stratejik analiz ve stratejik yön; GATT ve DTÖ; AB sosyoekonomik analiz ve entegrasyon çabaları.
ENERJİ POLİTİKALARI VE TÜRKİYE’DE ENERJİ POLİTİKALARI
UYGULAMALARI (Seçmeli; 3 Kredi)
Enerji ve enerji güvenliği kavramları; Enerji politikalarının oluşturulması; Enerji
politikalarının mikro ve makro ekonomik açıdan etkileri; Enerji kaynakları
(yenilenebilir ve yenilenemeyen; konvansiyonel ve konvansiyonel olmayan, alternatif
ve yeni gelişmekte olan kaynaklar); Enerji teknolojilerindeki gelişmeleri, yeni ve
“yükselen” enerji kaynaklarının potansiyelleri; Dünya birincil enerji tüketiminde en
fazla kullanılan fosil kaynakların (petrol, doğal gaz ve kömür) coğrafi dağılımları;
Arama ve üretim maliyetleri; Enerji konusunda yapılan (önümüzdeki on yıllar için)
senaryolar; Türkiye’nin enerji kaynakları, politikaları, stratejileri; Uluslar arası enerji
kuruluşları ve antlaşmaları; Türkiye’de enerji kaynakları ve sürdürülebilirliği;
Türkiye’de enerji politikalarının ekonomik açıdan etkileri; Türkiye’de alternatif enerji
politikaları; AB enerji politikalarının Türkiye açısından değerlendirilmesi.
KENTSEL KALKINMA (Seçmeli; 3 Kredi)
Nokta ekonomisinden mekân ekonomisine geçiş; Ulusal kalkınma paradigmasından
kentsel kalkınmaya geçiş; Kentsel kalkınmanın yerel karar birimleri; Kentsel
kalkınmada girişimcilik; Kentsel kalkınmanın ağ ekonomisine dayalı işleyişi; Yenilik
ağ sistemi; Yenilikçi ağ kentler; Kentsel yapılanma; Öğrenen kent; Kent kalkınma
ajansları; Kentsel kalkınmada ulusal kalkınma stratejileri.
ÇEVRE EKONOMİSİ (Seçmeli; 3 Kredi)
Çevre ve ekonomi ilişkisi; Çevre sorunları; Çevre sorunlarının ekonomik etkileri;
Sektörel çevre sorunları ve politikaları; Alternatif enerji kaynakları, sürdürülebilirliği
ve etkileri; Çevre sorunları politikalarının gelişmiş ülkeler üzerine etkileri; Çevre
sorunları politikalarının gelişmekte olan ülkeler üzerine etkileri; Çevre sorunlarının
mikro ve makro ekonomik açıdan etkileri; Uluslar arası çevre kuruluşları ve
antlaşmaları; Türkiye’de çevre sorunları; Türkiye’de çevre politikalarının ekonomik
açıdan etkileri; Türkiye’de sektörel çevre politikaları; AB çevre politikalarının Türkiye
açısından değerlendirilmesi.
Doktora Programı
Amaç ve kapsam
MADDE 44 – (1) Doktora programının amacı; öğrenciye bağımsız araştırma
yapma, bilimsel olayları geniş ve derin bir bakış açısı ile inceleyerek yorum yapma ve
yeni sentezlere ulaşmak için gerekli adımları belirleme yeteneği kazandırmaktır.
Doktora programı sonunda hazırlanacak tezin;
a) Bilime yenilik getirme,
b) Yeni bir bilimsel yöntem geliştirme,
c) Bilinen bir yöntemi yeni bir alana uygulama
niteliklerinden birini yerine getirmesi gerekir.
(2) Doktora programı, Enstitüde yürütülen programlardan birinde ve/veya
Üniversite içinde ya da yurt içi/yurt dışı diğer yükseköğretim kurumlarıyla ortaklaşa
düzenlenmiş programlar şeklinde de yürütülebilir.
Süre
MADDE 45 – (1) Doktora programının azami tamamlanma süresi; yüksek lisans
derecesi ile kabul edilenler için 6(altı) yıl, lisans derecesi ile kabul edilenler için
9(dokuz) yıldır. Azami sürede eğitimini başarı ile tamamlayarak mezun olamayan
öğrenci 2547 sayılı Kanunun 46 ncı maddesi hükümlerine göre belirlenen ilgili
dönemin öğrenci katkı payını veya öğrenim ücretini ödemek koşulu ile öğrenimine
devam etmek için kayıt yaptırabilir. Bu durumda ders ve sınavlara katılma ile tez
hazırlama hariç öğrenciye tanınan diğer haklardan yararlandırılmaksızın öğrencilik
statüsü devam eder.
(2) Doktora programı için gerekli dersleri başarıyla tamamlamanın azami süresi
tezli yüksek lisans derecesi ile kabul edilenler için 2(iki) yıl, lisans derecesi ile kabul
edilenler için 3(üç) yıldır.
(3) Bu süre içinde derslerini başarıyla tamamlamayan ve azami süresi içinde tez
çalışmasını tamamlamayan öğrenci, 2547 sayılı Kanunun 46 ncı maddesinde belirtilen
koşullara göre ilgili döneme ait öğrenci katkı payı veya öğrenim ücretini ödemek
koşulu ile öğrenimine devam etmek için kayıt yaptırabilir. Bu durumda, ders ve
sınavlara katılma ile tez hazırlama hariç, öğrenciye tanınan diğer haklardan
yararlandırılmaksızın öğrencilik statüsü devam eder. Lisans derecesi ile doktora
programına başvurmuş olanlardan, gerekli kredi yükü, proje ve benzeri diğer şartları
yerine getirmiş olmaları kaydıyla doktora tezinde başarılı olamayan öğrencinin talebi
üzerine kendisine tezsiz yüksek lisans diploması verilir.
(4) Tez önerisi Enstitü Yönetim Kurulu tarafından kabul edildiği tarihten
itibaren; öğrenci doktora tezini, tezli yüksek lisans diplomasıyla müracaat eden için
18(onsekiz) aydan, lisans diplomasıyla müracaat eden için 24 (yirmidört) aydan önce
Enstitüye sunamaz. Öğrencinin doktora tezini Enstitüye teslim edebilmesi için, tezli
yüksek lisans diplomasıyla müracaat etmiş ise en az 3(üç), lisans diplomasıyla
müracaat etmiş ise en az 4(dört) kez tez izleme komitesince başarılı sayılması gerekir.
Dersler ve krediler
MADDE 46 – (1) Doktora programı; tezli yüksek lisans derecesi ile kabul edilen
öğrenci için en az 7(yedi) ders, uzmanlık alan dersi, seminer dersi, yeterlik sınavı, tez
önerisi ve tez çalışmasından oluşur. Öğrencinin programdan mezun olabilmesi için en
az 180 AKTS krediyi tamamlaması gerekmektedir.
(2) Doktora programı; lisans derecesiyle kabul edilen öğrenci için en az
14(ondört) ders, uzmanlık alan dersi, seminer dersi, yeterlik sınavı, tez önerisi ve tez
çalışmasından oluşur. Öğrencinin programdan mezun olabilmesi için en az 240 AKTS
krediyi tamamlaması gerekmektedir.
(3) Bir yarıyılda alınan uzmanlık alan, seminer ve tez çalışması dersleri hariç,
zorunlu/seçmeli derslerin sayısı 5’i (beş) geçemez.
(4) Doktora ders dönemi en az 2(iki) dönemden oluşur. Yatay geçişle gelen
öğrenci hariç olmak üzere, özel öğrenci olarak alınan derslerle veya fazla kredi
alınarak ders dönemi kısaltılamaz.
Seminer dersi
MADDE 47 – (1) Öğrenci, teze başlamadan önce seminer dersinde yazılı bir
çalışma hazırlamak, bu çalışmayı sözlü olarak sunmak ve başarılı olmak zorundadır.
Seminer dersi danışman tarafından başarılı veya başarısız olarak değerlendirilir. İlgili
tutanak ve formlar dönem sonunda Enstitüye teslim edilir. Bu belgelere, lisansüstü tez
yazım kılavuzunda belirtilen kurallara ve ölçütlere göre hazırlanan seminere ait yazılı
çalışmayı içeren CD eklenir. Seminer dersinin hangi dönemde yapılacağına danışman
karar verir.
Doktora yeterlik sınavı ve esasları
MADDE 48 – (1) Doktora yeterlik sınavının amacı; öğrencinin temel konular ve
doktora çalışmasıyla ilgili konularda derinliğine bilgi sahibi olup olmadığının
sınanmasıdır. Öğrenci, derslerini başarı ile tamamladıktan sonra danışmanın onayıyla
yeterlik sınavına girmek istediğini belirten bir dilekçe ile anabilim dalı başkanlığına
başvurur. Anabilim Dalı Kurulu tarafından önerilen Doktora Yeterlik Komitesi Enstitü
Yönetim Kurulunca onaylanır. Doktora Yeterlik Komitesi öğrencinin yeterlik sınavına
gireceği tarihi belirler. Yeterlik sınavları Mayıs-Haziran ve Kasım-Aralık aylarında
olmak üzere yılda 2(iki) kez yapılır.
(2) Yeterlik sınavları, ilgili Anabilim Dalı Kurulu tarafından önerilen, Enstitü
Yönetim Kurulu tarafından onaylanan ve ilgili Bilim Dalı Başkanlarından oluşan
5(beş) kişilik doktora yeterlik komitesi tarafından düzenlenir ve yürütülür. Bilim Dalı
Başkanlarının sayısının yeterli olmadığı durumda, ilgili anabilim dalı öğretim
üyelerinden de komiteye üye yapılabilir. Komite, farklı alanlardaki sınavları
hazırlamak, uygulamak ve değerlendirmek amacı ile sınav jürisi kurulmasını
önerebilir.
(3) Doktora yeterlik komitesi, en az ikisi kurum dışından olmak üzere, danışman
dâhil, 5(beş) asıl ve 2(iki) yedek öğretim üyesinden oluşan bir sınav jürisi oluşturur.
Doktora yeterlik komitesi, yeterlik sınav jürisi belirlerken, bu jürinin bir üyesinin
yakın bir anabilim dalından olmasına karar verebilir. Yedek üyelerden en az biri diğer
üniversitelerin öğretim üyelerinden seçilir. Yeterlik sınavına gelemeyen üyenin yerine
yedek jüri üyesi davet edilir.
(4) Doktora yeterlik sınavı; öğrencinin ilgili bilim alanındaki yeteneğini ve
araştırmaya olan eğilimini belirleyecek yazılı ve sözlü kısımlardan oluşur. Yeterlik
sınavının sözlü kısmı herkese açık olup, öğrenciye yalnız jüri üyeleri soru sorabilir.
Doktora yeterlik sınavında öğrencinin başarılı sayılabilmesi için, yazılı ve sözlü
sınavların ortalamasının 100 üzerinden en az 75 puan alması gerekir. Jüri, sözlü sınav
sonucunu bir rapor halinde yazılı sınav belgeleri ile birlikte en geç 3(üç) gün içinde
ilgili Anabilim Dalı Başkanlığı aracılığı ile Enstitü Müdürlüğüne teslim eder.
(5) Yeterlik sınavında başarısız olan öğrenci, bir sonraki yeterlik sınavı
döneminde tekrar sınava alınır. Zorunlu haller dışında jüri değiştirilemez.
(6) İki defa yeterlik sınavında başarısız olan öğrenciye, yeterlik jürisinin önerisi
Enstitü Yönetim Kurulunun uygun görüşü ile en fazla bir yarıyıl ders yükü kadar, yeni
ya da daha önce alıp başarılı olduğu dersler aldırılabilir. Bu dersler başarı ile
geçildikten sonra öğrencinin doktora yeterlik sınav süreci tekrarlanır.
Tez izleme komitesi
MADDE 49 – (1) Doktora yeterlik sınavında başarılı olan öğrenci için,
danışmanın önerisi, Anabilim Dalı Kurulunun uygun görüşü ve Enstitü Yönetim
Kurulunun kararı ile Tez İzleme Komitesi oluşturulur.
(2) Tez İzleme Komitesi 3(üç) öğretim üyesinden oluşur. Komitede öğrencinin
danışmanından başka, üyelerden en az biri yakın bir anabilim dalından veya farklı bir
üniversitenin ilgili/yakın bir anabilim dalından seçilir. İkinci tez danışmanı dilerse
komite toplantılarına katılabilir ancak Tez İzleme Komitesine üye olamaz.
(3) Tez İzleme Komitesinin kurulmasından sonraki yarıyıllarda, Anabilim Dalı
Kurulunun gerekçeli önerisi ve Enstitü Yönetim Kurulu’nun onayı ile komite
üyelerinde değişiklik yapılabilir.
Tez önerisi ve tez izleme raporları
MADDE 50 – (1) Doktora yeterlik sınavını başarı ile tamamlayan öğrenci, en
geç 6(altı) ay içinde, yapacağı araştırmanın amacını, yöntemini ve çalışma planını
kapsayan tez önerisinin yazılı raporunu danışmanının uygun görüşüyle Enstitü
Yönetim Kurulunun onayına sunulmak üzere anabilim dalı başkanlığına teslim eder.
Öğrenci aynı raporu, Enstitü Yönetim Kurulunun onayladığı sözlü savunma tarihinden
en az 15(onbeş) gün önce Tez İzleme Komite üyelerine de iletir.
(2) Tez izleme komitesi, öğrencinin sunduğu tez önerisinin kabulüne veya
reddine salt çoğunlukla karar verir. Bu kararla tez önerisi, komite tarafından anabilim
dalı başkanlığına teslim edilir. Anabilim dalı başkanlığı tez önerisini, sözlü savunmayı
izleyen 3(üç) gün içinde Enstitüye gönderir. Tez önerisi Enstitü Yönetim Kurulu kararı
ile kesinleşir.
(3) Tez önerisi reddedilen öğrenci, başka bir danışman talep edebilir ve/veya yeni
bir tez konusu seçebilir. Böyle bir durumda yeni bir tez izleme komitesi atanabilir.
Programa, aynı danışmanla devam etmek isteyen öğrenci 3(üç) ay içinde; danışman ve
tez konusunu değiştiren öğrenci ise 6(altı) ay içinde tekrar tez önerisi savunmasına
girer.
(4) Tez önerisi kabul edilen öğrenci için tez izleme komitesi, Ocak-Haziran ve
Temmuz-Aralık ayları arasında birer kere olmak üzere yılda 2(iki) kez toplanır.
Öğrenci, danışmanın onayıyla toplantı tarihinden en az 1(bir) ay önce komite üyelerine
yazılı bir rapor sunar. Bu raporda, o ana kadar yapılan çalışmaların özeti ve bir sonraki
yarıyılda yapılacak çalışma planı belirtilir. Öğrencinin tez çalışması, komite tarafından
başarılı veya başarısız olarak değerlendirilir. Tez izleme komitesinin kararı ve
öğrencinin tez izleme ara raporu 3(üç) iş günü içerisinde anabilim dalı başkanlığı
tarafından enstitüye teslim edilir.
(5) Tez önerisi veya tez izleme raporunu süresi içinde sunmayan öğrenci, o
dönem için başarısız sayılır.
(6) Çalışmalarına yurt dışında devam eden öğrenci, sunmak zorunda olduğu tez
izleme raporlarını dönüşünden itibaren en geç 3(üç) ay içerisinde tez izleme komitesi
önünde sözlü olarak sunar.
Tez savunma sınavı ve tezin sonuçlanması
MADDE 51 – (1) Doktora programındaki bir öğrenci, elde ettiği sonuçları
Enstitü tez yazım esaslarına uygun biçimde yazmak ve tezini jüri önünde sözlü olarak
savunmak zorundadır.
(2) Tezini tamamlayan öğrencinin danışmanı, öğrencinin tez savunma sınavına
girebilmesi için anabilim dalı başkanlığına başvurur. Anabilim dalı başkanlığı tez
jürisi, savunma sınav tarihi ve yeri önerisiyle birlikte tezin ciltlenmemiş 7(yedi)
nüshasını ve intihal raporunu Enstitüye teslim eder. Tez savunma sınavı, Enstitü
Yönetim Kurulu onayından sonra en erken 1(bir), en geç 2(iki) ay içerisinde
belirlenecek bir tarihte yapılır.
(3) Tez savunma sınavı jüri üyeleri, savunma sınavı tarihi ve yeri; danışmanın
anabilim dalı başkanlığına önerisi, anabilim dalı başkanlığının enstitüye teklifi ve
Enstitü Yönetim Kurulu’nun onayı ile belirlenir. Tez savunma jürisi, en az ikisi kurum
dışından olmak üzere, danışman dâhil, 5(beş) asıl ve biri kurum dışından olmak üzere
2(iki) yedek öğretim üyesinden oluşur. Tez izleme komitesi bu jürinin doğal üyesidir.
Enstitü Yönetim Kurulu tarafından atanan jüri üyeleri, kendilerine tebligat yapıldığı
tarihten itibaren 1(bir) hafta içerisinde varsa mazeretlerini Enstitü Müdürlüğüne
bildirir. Tez izleme komitesinde yer alan öğretim üyelerinden, tez savunma sınavına
mazereti nedeniyle giremeyecek olan, mazeretini belirten dilekçeyi anabilim dalı
başkanlığına sunar ve bu dilekçeye istinaden anabilim dalı başkanlığının önerisi ve
Enstitü Yönetim Kurulu’nun onayıyla yeni üye belirlenir.
(4) Tez savunma sınavının yeri, tarihi ve saati en az 3(üç) gün önceden Enstitüde
ve ilgili anabilim dalında ilan edilir. Sınav, dinleyicilere açık olarak yapılır. Ancak,
öğrenciye yalnız jüri üyeleri soru sorabilir. Sınav, tez çalışmasının sunulması ve bunu
izleyen soru-cevap bölümünden oluşur. İkinci tez danışmanı tez savunmasına
katılabilir ancak jüri üyesi olamaz.
(5) Tez savunma sınavının tamamlanmasından sonra jüri, dinleyicilere kapalı
olarak tez hakkında salt çoğunlukla kabul, ret veya düzeltme kararı verir. Jüri üyeleri
tezle ilgili ayrıntılı kişisel raporlarını sınav sonuç tutanağına ekleyerek, tez
danışmanına iletirler. Bu raporlar ve tutanak anabilim dalı başkanlığınca tez savunma
sınavını izleyen 3(üç) iş günü içinde sınav evrakıyla birlikte Enstitüye teslim edilir.
Tezi hakkında düzeltme kararı verilen öğrenci, en geç 6(altı) ay içinde gereğini
yaparak tezini zorunlu haller dışında aynı jüri önünde yeniden savunur. Tezi
reddedilen veya düzeltme sonrası savunmada tezi reddedilen öğrenciye yeni bir tez
konusu verilir. Lisans derecesi ile doktoraya kabul edilmiş olanlardan tezde başarılı
olamayanlar için talepleri halinde bu Yönetmeliğin 45 inci maddesinin dördüncü
fıkrasına göre tezsiz yüksek lisans diploması verilir.
(6) Jürinin kabul ettiği tez, öğrenci tarafından tez yazım esaslarına uygun şekilde
hazırlanarak Enstitünün belirlediği sayıda çoğaltılır, gerekli diğer belgeler ve danışman
tarafından onaylanmış tezin teslim kopyası, intihal raporuyla birlikte 1(bir) ay
içerisinde Enstitüye teslim edilir.
(7) Öğrencinin doktora tez savunma sınavına girebilmesi için Enstitü Kurulu ek
olarak bilimsel bir yayın ölçütü getirebilir.