atomların varlığı ile ilgili teoriler

ATOM MODELLERİ VE MODERN ATOM TEORİSİ
HAZIRLAYAN :
Gökçe SÖNMEZ
SINIFI - NUMARASI :
9/A - 724
ÖĞRETMENİN ADI SOYADI :
Müge GÜL
DERSİN ADI :
KİMYA
ATOMLARIN VARLIĞI İLE İLGİLİ TEORİLER
ATOM MODELLERİ
Maddenin tanecikli yapıda yani atomlardan olabileceği fikri insanlık tarihi kadar eskidir. Teos’ta
doğmuş Anadolulu düşünür Demokritos (Demokritos), günümüzden 2500 yıl kadar önce (M.Ö. 500. yıllar) bütün
maddelerin bölünemeyen parçalardan ibaret olduğunu belirtmiştir. Maddedeki değişmelerin bölünemeyen bu
taneciklerin sayı; biçim ve dizilişlerindeki değişmeye bağlı olduğunu kabul etmiştir. Atomlar hakkında ilk bilimsen
teori 1808 yılında John Dalton (Can Daltın) tarafından ortaya atılmıştır. Daha sonra Thomsen, Rufherford, Borh,
Brogli Born, Atom teorileridir. Daha sonra da Modern Atom teorisi ortaya atılmıştır.
1.
2.
3.
4.
5.
6.
John Dalton Atom Teorisi (1803)
Sir Joseph John Thomson Atom Teorisi (1902)
Ernest Rutherford Atom Teorisi (1911)
Borh Atom Teorisi (1913)
De Brogli Atom Teorisi (1923)
Born Atom Teorisi (1927)
1. Dalton Atom Modeli
Bilimsel anlamda ilk atom modeli 1807 yılında Dalton tarafından geliştirildi. Dalton, elementlerin ve bileşiklerin
birbirine dönüşebilmesini, bunlar arasında sabit oran ve
katlı oran yasalarının bulunmasını atomun varlığına delil olarak gösterdi.
Dalton atom modelinin varsayımları şunlardır:
1.Madde, çok küçük, yoğun, bölünemez ve yok edilemez atomlardan oluşmuştur.
(Çekirdek tepkimelerinden dolayı geçerliliğini yitirmiştir.)
2.Bir elementin atomları şekil, büyüklük, kütle ve özellik olarak birbirinin aynıdır, farklı elementlerin ki ise farklıdır.
(İzotopların varlığı ile geçerliliğini yitirmiştir.)
3.Bir elementin kimyasal tepkimelere katılabilen en küçük parçası atomdur.
Atomla ilgili günümüzdeki bilgiler dikkate alındığında Dalton atom teorisinde üç önemli yanlış hemen fark
edilir
1.Atomlar içi boş küreler değildir. Boşluklu yapıdadırlar.
2.Aynı cins elementlerin atomları tam olarak aynı değildir.Kütleleri farklı (izotop) olanları vardır.
3.Maddelerin en küçük parçasının atom olduğu ve atomların parçalanamaz olduğu doğru değildir. Radyoaktif
atomlar daha küçük parçalara ayılarak daha farklı kimyasal özellikte başka atomlara ayrışabilir;proton,
nötron, elektron gibi parçacıklar saça bilirler.
2. Thomson Atom Modeli
Thomson elektrik deşarj tüpleriyle yaptığı çalışmaların sonucunda,
maddenin yapısında elektrikle yüklü taneciklerin varlığını saptamıştır.
Yaptığı deneylerde tüm maddelerde negatif (-) yüklü taneciklerin
(elektronların) varlığını gözlemiştir. Maddenin nötr yapıda
olmasından dolayı (-) yüklü taneciklere eşit sayıda (+) yüklü
taneciklerin de olması gerektiğini ileri sürmüştür. Atomun yapısında
(+) ve (-) yüklü taneciklerin yani proton ve elektronun bulunduğunu
belirten ilk modeldir.
Thomson atom modelinin varsayımları şunlardır:
1.Atomlar küre biçimli olup yapı çapları yaklaşık 10 -10 m dir.
2.Atomlar elektriksel olarak nötrdür. Yani, atomdaki proton ve
elektron sayıları birbirine eşittir.
3.Elektronlar atom içinde homojen olarak dağılmıştır.
4.Elektronların kütlesi, protonların kütlesine göre çok küçüktür. Bu
nedenle atom kütlesinin büyük çoğunluğunu protonlar oluşturur.
Elektronun Keşfi:
Maddenin yapısına ilk olarak modern yaklaşım Thomson’un katot ışınlarını inceleyerek elektronun keşfi
ile başlar. Thomson : elektriksel gerilim uygulanan katot ışınları tüpünde katot ışınların negatif kutup tarafından
itildiğini pozitif kutba doğru çekildiğini tespit etti.
Aynı cins elektrik yüklerinin bir birini itmesi ve farklı yük elektrik yüklerinin birbirini çekmesi nedeniyle
Thomson katot ışınlarının negatif elektrik yüklerinden olduğu sonucu çıkardı.
Thomson deneyinde katot için farklı madde kullandığında ve deney tüpünün farklı gazla
doldurulduğunda da katot ışınlarının aynı davranışta bulunduğunu gördü. Böylece elektronun maddenin cinsinin
karakteristik bir özelliği olmadığını bütün atom cinsleri için elektronun her birinin aynı olduğunu neticesini ortaya
koydu.Elektron negatif yüklü olduğundan elektriksel alanda pozitif kutba doğru saparlar. Elektriksel alandaki bu
sapmalar taneciğin yükü (e)ile doğru, kütlesi(m) ile ters orantılıdır. Yükün kütleye oranı (e/m) bir elektrik alanı
içinde elektronların doğrusal yoldan ne kadar sapacağını gösterir.
Protonun Keşfi
Katot tüpleriyle elektron elde edildiği gibi, elektrik deşarj (boşalma ) tüpleri ile de pozitif iyonlar
elde edilir. Bu tüplerde uygulanan yüksek gerilim sonucunda atomdan elektronlar koparılarak pozitif iyonlar
oluşturulur. Oluşan bu pozitif iyonlar bir elektriksel alanda elektronun ters yönünde hareket ederek negatif elektrota
(katota) doğru ilerler. Bu iyonların büyük bir kısmı hareketleri sırasında ortamdaki elektronlara çarparak nötral
atomlar oluştururlar. Çok az bir kısmı ise yollarına devam ederek katota erişirler. Eğer ortası delikli bir katot
kullanılırsa , pozitif parçacıklar delikten geçerler. Bu ışınlara pozitif iyonlar yada kanal ışınları denir.
Pozitif iyonlar için e/m nin saptanmasında katot ışınlarının incelenmesinde kullanılan yöntemin hemen
hemen aynısı kullanıldı. Katot ışınlarında katot maddesi ne olursa olsun elde edilen ışınların e/m oranı hep aynı
bulunmuştu. Oysa pozitif ışınlarda elde edilen e/m oranı tüpteki gazın oranına göre farklı olduğu bulundu
3. Rutherford Atom Modeli
Rutherford, radyoaktif maddeden elde ettiği +2 yüklü alfa taneciklerini çok ince metal yaprak üzerine göndermiştir.
Bu ışınların çok büyük bir kısmının sapmadan, az bir kısmının ise saparak metal yapraktan geçtiğini çok az bir
kısmının ise geriye yansıdığını saptamıştır.
Rutherford, Thomson atom modeliyle bu sonuçları açıklayamamıştır.
Atom homojen bir yapıda olsaydı, bütün a parçacıklarının levhayı
geçmesi veya geçmemesi gerekirdi. a taneciklerinden bazılarının çok az
sapması veya geri dönmesi, atom içinde (+) yüklü iyonların geçmesini
zorlaştıran bir bölümün varlığını gösterdi. Bu nedenle Rutherford,
atomda pozitif yükün ve kütlenin atom merkezinde çok küçük hacimde
toplandığını düşündü ve bu bölüme çekirdek adını verdi. Deney
sırasında sapan veya geri dönen a taneciklerinin çekirdeğe çok yakın
gelen veya tam çekirdek üzerine isabet eden tanecikler olduğunu
belirtti.
Rutherford atom modelinin varsayımları şunlardır:
1.Atomda pozitif yük ve kütle, atom merkezinde çekirdek olarak
adlandırılan çok küçük bir hacimde toplanmıştır. Atomun yarıçapı 10 -10
m, çekirdeğin yarı çapı 10-15 m civarındadır.
2.Çekirdekteki pozitif yük miktarı bir elementin bütün atomları için aynı ve diğer atomlarınkinden farklıdır. Pozitif
yük sayısı atom kütlesinin yaklaşık yarısına eşittir. 3.Atomların nötrlüğünü sağlamak üzere, proton sayısına eşit
sayıda elektron, çekirdek etrafında bulunur. Atom hacminin büyük bir bölümü, çok hızlı hareket eden elektronlar
tarafından doldurulur.
Rutherford modeli atomdaki elektronların hareketlerini açıklayamadığı gibi elektronların niçin çekirdek üzerine
düşmedikleri sorusunu da yanıtlayamamaktadır.
Dalton, Thomson ve Rutherford atom modellerinde proton ve nötronlarla ilgili bilgiler verildi. Daha sonraki
yıllarda Chadwick, atom çekirdeğinde nötron denilen yüksüz bir taneciğin varlığını saptamıştır. Bu şekilde, atomun
üç temel tanecikten oluştuğu anlaşılmıştır. Daha sonraki yıllarda atomda, proton, nötron ve elektronun yanı sıra çok
sayıda taneciğin bulunduğu anlaşılmıştır. Ancak atomların davranışlarını proton, nötron ve elektron sayıları
belirler.
Atomu Oluşturan Temel Tanecikler
Atomun temel tanecikleri, atom çekirdeğinde bulunan
protonlar ve nötronlar ile çekirdeğin çevresinde bulunan
elektronlardır.
Tanecik
Bulunduğu yer
Bağıl kütle(akb)
Bağıl yük
Proton(p+)
Çekirdek
1
+1
Nötron(n)
Çekirdek
1
0
Elektron(e-)
Çekirdek dışı
1/1836
-1
Proton sayısı : Atomları birbirinden ayıran temel sayıdır. Bir elementin tüm atomlarında proton sayısı aynı, farklı
element atomlarında proton sayısı farklıdır.
Nötron sayısı: Çekirdekteki yüksüz parçacıktır. Bir elementin tüm atomlarında farklı ( izotop ), farklı element
atomlarında aynı ( izoton ) sayıda olabilir.
Elektron sayısı: Kimyasal davranışı belirler. Bir atomun elektron sayısı değişince kimyasal özelliği değişir.
Çekirdekte bulunan taneciklere (p+n) nükleon denir.
Elementler sembollerle gösterilir. Sembol aynı zamanda o elementin atomunu da belirtir.
Herhangi bir elementin sembolünün sol üst köşesinde kütle numarası, sol alt köşesinde atom numarası sağ üst
köşesinde ise iyonun ise yükü belirtilir.
Atom numarası = proton sayısı =çekirdek yükü = nötr atomdaki elektron sayısı
Kütle numarası = proton sayısı+nötron sayısı = nükleon sayısı
Atomlar, sürtme, ısı ve ışık enerjisi gibi etkilerle elektron kazanarak negatif yüklü veya elektron kaybederek pozitif
yüklü hale gelebilir. Yüklü atomlara iyon denir. Negatif yüklü iyonlara anyon, pozitif yüklü iyonlara da katyon
denir. İyon yükü (q), iyondaki proton ve elektron sayıları arasındaki farka eşittir.
Yük : elektron vererek ( yükseltgenme) ya da elektron alarak (indirgenme) ulaşılan değerliktir.
Yük = proton sayısı – elektron sayısı
p+ = e- Nötrdür.
p+ > e- Katyondur.
p+ < e- Anyondur.
1910 da F. Soddy (F. Sodi) radyoaktiflikle ilgili çalışmalar yaparken uranyum atomunun farklı kütleli atomlarını
bulmuş bu atomlara izotop adını vermiştir.
İzotop : ( bX - cX ) Atom numaraları aynı, kütle numaraları farklı olan atom ya da iyonlara denir. Başka bir deyişle
proton sayıları aynı, nötron sayıları farklı olan atom ya da iyonlardır.
Örneğin H ‘nin doğada üç izotopu vardır:
Hidrojen, H ; 1 p , 0 n
döteryum D ; 1 p , 1 n
trityum T ; 1 p , 2 n içerir.
İzotop atomların ;
*Kimyasal özellikleri aynı, fiziksel özellikleri farklıdır.
* Bir elementle oluşturdukları bileşik formülleri aynı, mol kütleleri farklıdır.
* Doğada bulunuş yüzdeleri farklıdır.Bu nedenle elementler için ortalama atom kütlesinden bahsedilir.
Ortalama Atom kütlesi:
İzotopların doğadaki bolluk yüzdelerine göre kütlelerinin toplamıdır.
Ortalama atom kütlesi:%.KN1 + %.KN2 +..
İzobar : ( bX - bY )
Atom numarası farklı, kütle numarası aynı olan atomlara izobar atom denir. İzobar atomların fiziksel ve kimyasal
özellikleri farklıdır. Na-24 ve Mg-24 birbirinin izobarıdır.
İzoton :
Atom ve kütle numaraları farklı nötron sayıları aynı olan atomlara izoton atom denir. İzobar atomların fiziksel ve
kimyasal özellikleri faklıdır.
19K(39) ve 20Ca(40) birbirinin izotonudur. K nın nötron sayısı 39-19 dan 20, Ca nın 40-20 den yine 20 dir. Nötron
sayıları eşit olduğu için bu iki element birbirinin izotonudur.
izoelektronik : Elektron sayıları aynı olan farklı atom ya da iyonlar. 11Na+1 ve 9F-1 iyonlarında eşit sayıda yani 10 ar
elektronu vardır. Bu iki iyon birbirinin izoelektroniğidir.
allotrop :
Bir elementin aynı cins atomlarının farklı bağlanmış kristal ya da molekül şekillerinden her biri birbirinin
allotropudur.
Bazı elementlerin allotropları şöyledir:
Karbon: elmas ve grafit
Oksijen: oksijen ve ozon
Kükürt: rombik, amorf ve monoklin kükürt
Fosfor: beyaz, siyah ve kırmızı fosfor Allotropların ;
· Atomlar arası bağ yapıları farklıdır.
· Bağ yapılarının farklı olması nedeniyle fiziksel özellikleri farklıdır.
(görünüm, erime ve kaynama sıcaklıkları, öz kütle ....)
· Başka elementlerle tepkimeye girme yatkınlığı farklıdır.
· Bir başka elementle oluşturduğu bileşiklerin formülleri aynıdır.
4. Bohr Atom Modeli
Rutherford atom modeli çekirdek çevresinde bulunan elektronların hareketlerini fizik yasalarına göre açıklamakta
yetersiz kalmıştır. Bunun üzerine Danimarkalı Fizikçi Bohr bir elektronlu olan atom ya da iyonlar ( 1H, 2He+1,
+2
3L ...) için bir atom modeli geliştirmiştir.
Bohr atom modelinin varsayımları şunlardır:
1. Elektronlar çekirdek çevresinde yarı çapı belli dairesel yörüngelerde bulunabilir. Bu yörüngelere enerji
düzeyi de denir. Yörüngeler çekirdeğe yakınlık sırasına göre ya K, L, M... gibi harflerle, ya da 1, 2, 3, ...n
gibi tam sayılarla gösterilir. Her enerji düzeyinin belirli bir enerjisi vardır.
Çekirdeğe en yakın enerji seviyesinin enerjisi en küçüktür. Çekirdekten uzaklaştıkça yörüngelerin enerjisi artar.
Hidrojen atomunda bir elektron en düşük enerjili yörüngede bulunur. Bu yörüngelerden birinde bulunan elektron
kendiliğinden enerji yaymaz. Elektronu olası en düşük enerjili yörüngelerde bulunan atomun elektron dizilişine
temel hal elektron dizilişi denir. Atom dışarıdan enerji kazanırsa elektron aldığı enerjinin değerine bağlı olarak
daha yüksek enerjili bir düzeye sıçrar. Böyle elektronlara uyarılmış elektron, atomlara da uyarılmış atom denir.
Uyarılmış elektron, daha düşük enerjili bir düzeye düşerken hareket ettiği iki enerji düzeyi farkına eşit enerjiyi
dışarıya verir.
Bohr Atom Modelinin Eksik Yönleri
Bohr modeli rutherforad atom modeline göre oldukça üstün
tarafları olsa da bu kuramında eksik yönleri söz konusudur.
Elektronun, maddesel nokta şeklinde düşünüldüğünden,
yörünce üzerinde enerji yayımlamadan dönüşleri, yörüngeden
yörüngeye atlayışı ve açığa çıkan enerjinin ışıma halinde alınıp
verilmesi açıklanması kolay olmayan bir durumdur.
Bohr atom modeli yalnızca tek elektronlu sistemlerin spektrumlarını
açıklayabilir. Ve çok elektronlu sistemlerin spektrumlarıı açıklamakta
yetersiz kalır. Çok elektronlu atomların spektrumlarında enerji
düzeylerinin herbirinin iki ya da daha fazla düzeye ayrıldığı
görülmektedir.
Yine hidrojen gazı, bir elektrik alanı veya magnetik alanda soğurma
spektrumları incelenirse, enerji düzeylerinin çok elektronlu sistemlerde
olduğu gibi iki ya da daha fazla enerji düzeyine ayrıldığı görülür.
Modern Atom Modeli
Bohr atom modeli, tek elektronlu türlerin davranışlarının açıklanmasında başarılı olmakla birlikte, çok elektronlu
atomların davranışlarını açıklamada yetersiz kalmıştır. Modern atom teorisine göre , Bohr atom teorisindeki gibi
elektronları yörüngelerde sabit hızla dönen tanecikler olarak düşünmek yanlıştır. Çünkü elektronun hızı ve yeri için
kesin bir şey söylenemez. Elektronun bulunma olasılığının olduğu yerlerden bahsedilir.
Modern atom teorisinin modelinin varsayımları şunlardır:
1. Elektronlar çekirdek çevresinde belirli enerji düzeylerinde bulunur. Her enerji düzeyi “n” ile belirtilir. Bu enerji
düzeylerine baş kuant sayısı denir. Baş kuant sayısı orbitallerin çekirdekten ortalama uzaklığını ya da enerjisini
belirler. Çekirdekten uzaklaştıkça enerji artar. Çünkü protonların elektronları çekim gücü azalır, buna bağlı olarak
da elektronların hareketi ve enerjisi artar.
2. Elektronlar hem kendi çevrelerinde hem de çekirdek çevresinde döner. Elektronun kendi ekseni etrafında dönme
hareketine spin hareketi, çekirdek çevresindeki dönme hareketine de orbital hareketi denir. Çekirdek çevresinde
dönmeleri sırasında elektronların bulunma ihtimalinin yüksek olduğu geometrik bölgelere orbital denir. Dört çeşit
orbital vardır.
s orbitali: Küresel bir şekle sahiptir. Birinci enerji düzeyinden itibaren her enerji düzeyinde bir tane s orbitali
bulunur. En çok iki elektron alır.
p orbitali: İkinci enerji düzeyinden itibaren her enerji düzeyinde vardır. p orbitalleri, px , py ve pz olmak üzere üç
çeşittir. Aynı enerji düzeyinde bulunan üç orbitalin de enerjileri birbirine eşittir.en çok altı elektron alır.
d orbitali: Üçüncü enerji düzeyinden itibaren her enerji düzeyinde vardır. Beş çeşit d orbitali vardır. Aynı enerji
düzeyindeki beş orbitalin enerjileri birbirine eşittir. En çok on elektron alır.
f orbitali: Dördüncü enerji düzeyinden itibaren her enerji düzeyinde enerjileri birbirine eşit yedi tane f orbitali
vardır. En çok on dört elektron alır.
Elektron Dizilişleri:
Elektronların orbitalleri doldurmasında belirli kurallar vardır. Bunlar şöyle özetlenebilir:
Elektronlar öncelikle enerjisi en az olan orbitali doldurur. Bir orbitalin enerjisi çekirdeğe yaklaştıkça azalır. Aynı
temel enerji düzeyindeki orbitallerin enerjileri arasındaki ilişki s < p < d < f şeklindedir. Buna göre enerjisi en az
olan orbital 1s dir.
Bir orbital en fazla iki elektron taşıyabilir. Bir orbitaldeki iki elektronun dönme yönleri zıttır. bu ilkeye Pauli
dışlama ilkesi denir. Elektronların bu şekilde dönmeleri, oluşturdukları manyetik alan yönlerinin zıt olmasını sağlar.
Bu şekilde elektronlar sanki zıt kutupları yan yana getirilmiş iki mıknatıs gibi birbirini çeker.
Şu anda uygulanan en düşük enerjiden en yükseğe doğru elektronların sıralanışı ,
1s2 2s2 2p6 3s2 3p6 4s2 3d10 4p6 5s2 4d10 5p6 6s2 4f14 5d10 6p6 şeklinde devam eder.
Bir orbital ve içindeki elektronlar, bir çember ve içine çizilen çapraz çizgi veya oklarla gösterilir.
1
1H: 1s
2
2He: 1s
2
B:
1s
2s2 2p1
5
Aynı temel enerji düzeyindeki eş enerjili orbitallere elektronlar önce teker teker girer. Tüm orbitaller yarı dolu hale
geldikten sonra orbitaller tam dolu hale geçmeye başlar. Bu kurala Hund (Hunt) kuralı denir.
2
2
2
6C: 1s 2s 2p
2
2
4
8O: 1s 2s 2p
2
2
6
10Ne: 1s 2s 2p
Bir atomdaki orbitallerin tümünün tam dolu veya bazılarının tam dolu diğerlerinin yarı dolu olması hâline küresel
simetrik elektron dizilişi denir. Elektron dizilişi s1, s2, p3, p6, d5, d10, f7, f14 ile biten atomlar küresel simetrik elektron
dağılımına sahiptir. Bu tür atomlar, diğerlerine göre daha düşük enerjili olup daha kararlı yapıdadır. Küresel
simetri nedeniyle elektron dizilişlerinde aşağıdaki değişmeler olur.
ns2 (n–1) d4 yerine ns1 (n–1) d5
ns2 (n–1) d9 yerine n s1 (n–1) d10
Örneğin 24Cr ün elektron dizilişi : 1s2 2s2 2p6 3s2 3p6 4s2 3d4 şeklinde değil
2
2
6
2
6
1
5
24Cr: 1s 2s 2p 3s 3p 4s 3d şeklinde yazılır.
Aynı durum 29Cu da da vardır. 29Cu un gerçek elektron dizilişi ise,
2
2
6
2
6
1
10
29Cu: 1s 2s 2p 3s 3p 4s 3d şeklinde yazılır.
Bu değişmeler yalnız ns ve (n–1) d orbitalleri arasında olur. Diğerlerinde bu tür değişme yoktur.
Elektron Dizilişlerinin Kısa Yazılışı
Atomların elektron dizilişleri soy gaz olarak bilinen ve elektron dizilişleri s 2 p6 ile biten elementlerden
yararlanılarak kısaltılabilir. Örneğin;
2 2
6
10Ne : 1s 2s 2p ,
2 2
6 1
11Na : 1s 2s 2p 3s dir.
Na un ilk 10 elektronunun dizilişi Ne daki gibidir. Bu nedenle Na un elektron dizilişi;
1
11Na: [Ne] 3s şeklinde kısaltılabilir.
Uyarılmış Atomların Elektron Dizilişi
Uyarılmış atomların elektronlarından bazıları temel hal enerji düzeyinden daha yüksek enerji düzeylerine atlamış
durumdadır.
2 2
6 1
11Na : 1s 2s 2p 3s (temel hâl)
2 2
6
1
11Na : 1s 2s 2p 3p (uyarılmış hâl)
Değerlik Elektronları
Bir atomda iç enerji düzeylerindeki elektronlar atom çekirdeğine daha yakın olduklarından atoma daha sıkı
bağlıdır. Ancak en dış enerji düzeyindeki elektronlar atoma daha gevşek bağlıdır. Elementlerin tepkimeye girerken
aldıkları, verdikleri veya ortaklaşa kullandıkları elektronlar, atomun en dış katmanındaki bu gevşek bağlı
elektronlardır. Elementlerin kimyasal özelliklerini belirleyen bu elektronlara değerlik elektronları denir. Değerlik
elektron sayıları aynı olan elementlerin kimyasal özellikleri benzerdir.
İyonların Elektron Dizilişi
Negatif yüklü bir iyonun elektron dizilişlerinde iyonun sahip olduğu toplam elektronlar en düşük enerjili orbitalden
başlanarak orbitallere yazılır. Nötr azotun elektron dizilişi: 7N: 1s22s23p3 tür
N–3 iyonunun elektron dizilişi; 7N–3: 1s22s22p6 dır.
Pozitif yüklü bir iyonun elektron dizilişlerinde, önce atomun nötr haldeki elektron dizilişi yazılır. Sonra yüksek
enerjili orbitallerden başlanarak yük sayısı kadar elektron orbitallerden çıkarılır.
2 2
6 2
5
17Cl : 1s 2s 2p 3s 3p
+5
2 2
6 2
17Cl : 1s 2s 2p 3s Geçiş elementlerinde, önce en yüksek enerji düzeyindeki s orbitallerinden, sonra da bir alt
enerji düzeyindeki d orbitallerinden elektronlar koparılır.
2 2
6 2
6 2
6
26Fe :1s 2s 2p 3s 3p 4s 3d
+2:
6
[18Ar]3d
26Fe