1) ULMUS MİNOR’ ün botanik özellikleri: 2) ULMUS MİNOR’ ün ekolojik özellikleri: Sistematiği, İklim(su, sıcaklık), Habitus’u, Işık, Kabuğu, Toprak, Sürgünü, Yayılışı Yaprağı, Çiçeği, Meyvesi, 3) Anavatanı Tohumu 4) Kaynak 1) ULMUS MİNOR’un botanik özellikleri: Sistematiği: Kingdom: Plantae Division: Magnoliophyta Class: Magnoliopsida Order: urticales Family: ulmaceae Genus: ulmus Species: Ulmus minor Habitus: a) Boy: 30-40m kadar boylanabilen 12 m çap yapabilen, uzun ömürlü geniş tepeli bir ağaçtır. b)Dallanma: Yanlara doğru sarkık dallı bir ağaçtır. Kabuk: Kabuk genç gövdelerde ince ve düzgün, yaşlılarda kalın ve derin çatlaklıdır. Gövde çoğu kez mantar tabakası ile kaplıdır Sürgün: Kırmızı kahverengindeki sürgünleri tüylü sonraları çıplak ve incedir. Yaprak: Yapraklarının üst yüzü parlak koyu yeşil ve çıplak, alt yüzü çıplak fakat yan damarların ana damarla birleştiği yerlerde tüylüdür. Yapraklar eliptik veya ters yumurta biçimindedir. Yaprak boyu: 6-9 cm Genişliği: 4 cm Yaprağın uç tarafı sivrice, dip tarafı çok çarpıktır. Çiçek yapısı: Çiçekler çok kısa saplı, demetler halinde bir araya toplanmışlar. Periant çan gibi kenarları kirpiklidir. Meyvesi: Ters yumurta – geniş elips biçimindeki meyve 1-2 cm boyunda, meyvenin etrafı damarlı zarsı bir kanatla çevrilmiştir. Nus tibi meyve kanadın uç kısmına kaymıştır Mayıs ayında olgunlaşır. 2) ULMUS MİNOR’un ekolojik Işık isteği: özellikleri: Genellikle ışık isteği fazla olan bir ağaçtır. Toprak isteği: Taze, nemli ve yarı nemli toprakları ister. Toprak türü: Hafif asit-hafif alkali, iyi drenajlı, derin, killikumlu toprakları sever. Anavatanı AVRUPA, BATI ASYA KAYNAKÇA: www.google.com.tr ( ulmus minor ) TÜRKİYE EREZYONLA MÜCADELE, AĞAÇLANDIRMA VE DOĞAL VARLIKLARI KORUMA VAKFI ( AĞAÇLAR ) TÜRKİYE ORMANCILAR DERNEĞİ (DEREDEN-TEPEDEN DOĞAL VE YAPAY ALANLARDAKİ BİTKİLER)