1 İlaç ve Toksine Yönelik Atık Yönetimi Prof.Dr.Dildar Konukoğlu İ.Ü. Cerrahpaşa Tıp fakültesi Tıbbi Biyokimya AD Cerrahpaşa Tıp Fakültesi Çevre Birimi Tehlikeli Atık Birimi Dünya sağlık örgütü (WHO ) ilacı şu şekilde tanımlamaktadır; "Fizyolojik sistemleri veya patolojik durumları alanın yararı için değiştirmek veya incelemek amacıyla kullanılabilen bir maddedir." İlaç, canlı hücre üzerinde meydana getirdiği etki ile bir hastalığın teşhisini, iyileştirilmesi veya semptomlarının azaltılması amacıyla tedavisini veya bu hastalıktan korunmayı mümkün kılan, canlılara değişik uygulama yöntemleri ile verilen doğal, yarı sentetik veya sentetik kimyasal preparatlardır. Ticari ilaçlar ilaç firmaları tarafından üretilir ve genellikle patentlidir. Etken maddesinin patent süresi dolmuş ve birden çok firmanın üretebildiği ilaçlara ise jenerik ilaçlar denir. İlaçlar; Kimyasal yapısına göre ;kolin esterleri, organik fosfatlar,barbütüratlar, penisilinler gibi , Etki yerlerine göre; otonom sinir sistemi, endokrin sistem ilaçları , kalp-damar sistemi, ürogenital sistem gibi ve Kullanıldığı durumlara göre ;antihipertansif , diüretik, antihistaminik ,antilipidemik, antiemetik, antidepresan, antipsikotik, antidiyabetik , antibakteriyel antihelmintik , antifungal,, antimalaryal antikanser ilaçları gibi sınıflandırılabilir. Daha güvenilir ve geniş kullanım alanına sahip sınıflandırma sistemi ise aşağıda verilen ‘’Anatomical Therapeutic Chemical Classification System’’dir (ATC sistemi). Sindirim sistemi ve metabolizması Kan ve kan oluşturan organlar Kardiyovasküler sistem Dermolojikler Genitoüriner sistem ve seks hormonları Sistemik hormon preparatları Sistemik kullanılan antiinfektifler Antineoplastikler ve immunmodülatör ajanlar Kas ve iskelet sistemi Sinir sistemi Antiparazitikler, insektisitler Solunum sistemi Duyu organları Çeşitli ; Allerjenler, diagnostik ve teröpatik radyofarmasötikler Hazırlama Şekline göre ilaçlar: 1. Majistral İlaç: Doktor tarafından yazılan formüllü etken madde ve miktarlarına göre eczacının hazırladığı yapma ilaç şekli. Artık bazı kısıtlı cilt ilaçları dışında pek tercih edilmemektedir. 2. Ofisinal ilaç: Farmakope' de bulunan formüle göre eczacı tarafından hazırlanan, hazır bulundurulan ilaçlardır. 3. Müstahzar ilaç: Sağlık Bakanlığından alınmış ruhsatla ilaç firmaları veya ilaç laboratuvarları tarafından hazırlanan ilaçlar. 2 İlaç iki kısımdan meydana gelir: 1. Etkin madde (drog): Canlıda fizyolojik etki gösteren bir veya birkaç kimyasal madde karışımıdır. 2. Taşıyıcı (sıvağ): Etkin maddenin hasta tarafından kolay alınabilmesi veya dozunun iyi yaralanabilmesi için katılan fizyolojik etkisi olmayan kimyasal maddelerdir (glukoz, parafin, gliserin gibi). Hastalıkların tedavisi, ilaçların kullanım amaçlarının en önemlisini oluşturur. İlaçlar ya sentez yolu ile veya doğal kaynaklardan elde edilirler. Bitkisel kaynaklı ilaçlar bitkilerin özsuyu, yaprak, rizom (soğan), kök, tohum veya kabuk gibi belirli bir kısmından elde edilir. Bitkisel kaynaklardan elde edilen en önemli etkin maddeler alkaloidler ve glikozitlerdir (Örneğin belladon ve afyon alkoloidleri, dijital glikozidi gibi). Hayvansal kaynaklı ilaçlar, hormonlar, serumlar, enzimler gibi preparatlardır. Mikroorganizmalardan antibiyotiklerin elde edilmesinde yararlanılır. Örneğin Penisilin, Penicillium notatum adlı küf mantarından elde edilir. Madensel (mineral) kaynaklı ilaçlar daha az sayıdadır. Tedavide kükürt, iyot, demir, alüminyum, magnezyum, amonyum bileşiklerinden yararlanılır. DNA Rekombinasyonu tekniği ile de ilaç eldesi mümkündür. Bu tekniğin esası, insan veya deney hayvanlarında belirli bir etkin maddeyi sentez eden hücrelerden alınan DNA molekülünü çeşitli işlemlerden geçirerek kolay üretilen bir mikroorganizmanın sitoplazması içine sokmaktır. Rekombinanat teknoloji ile insan interferonları, insülin, büyüme hormonu ve bazı aşılar hazırlanmaktadır. İlaçların hastaya verilebilecek şekilde özel kalıplara sokulmuş hallerine ilaçların farmasötik şekli denir. İlaçların farmasötik şekillerine göre sınıflandırma Katı ilaç çeşitleri Toz ,kaşe,paket,kapsül ,pilül , Tablet (komprime),pastil,ovul/fitil/suppozituvar Yarı katı ilaç çeşitleri Pomad/merhem ,Krem ,Pat (Macun) ,Liniment ,Yakı Sıvı ilaç çeşitleri Solüsyon, liyofilize,tentür ,ekstre (eriyik) Eliksir ,şurup ,losyon,lavman ,damla Süspansiyon ,emülsiyon Çift fazlı sistemler Diğer ilaç çeşitleri Aerosol ,nebülizör Transdermal terapötik sistem Kemoterapötikler: Vücudu istila eden mikroorganizma, parazit veya zararlı hücreleri konakçıya zarar vermeden öldüren veya üremesini ve çoğalmasını durduran tedaviye kemoterapi denir. Kimyasal yapıları belli veya yapay olarak elde edilen maddelere kemoterapötik, doğal kaynaklı olanlara ise antibiyotik denmesine karşın, günümüzde antibiyotiklerin çoğunun sentetik ya da semisentetik yöntemlerle elde edilmesi mümkün olduğundan, antibiyotik terimi tedavide kullanılan kemoterapötik ve antibiyotik niteliğindeki maddeler için genel bir ad olarak kullanılır. Kemoterapide kullanılan ilaçlar, genellikle etki yaptıkları mikroorganizmanın cinsine göre sınıflandırılır : 3 Kemoterapötiklerin sınıflandırılması Antibakteriyel Genel olarak antibiyotik olarak adlandırılır. İki tip etki gösterirler; Bakteriyostatik etki yapanlar: Bunlar bakteri hücresinin gelişmesini ve üremesini önlerler. Sülfonamidler. tetrasiklinler , makrolitler kloramfenikol , linkozamidler; Bakterisid olanlar: Bakteri hücresini yok ederler. Penisilinler, sefalosporinler, aminoglikozidler, vankomisin, rifampin gibi Antihelmintik Mebendazol, Diklorofen, Metronidazol, Piperazin gibi Antifungal Amfoterisin B, Mikonazol nitrat, Griseofulvin gibi Antimalaryal Klorokin, Primetamin ve Primakin Antiamibik Klorokin fosfat, organik arsenik bileşikleri Ektoparazitlere karşı Uyuz /Bit tedavisinde kullanılan ilaçlardır. Antivirutik İnfluenza virusuna etkili ilaçlar (amantadin gibi),herpes virusuna etkili (vidarabin, Asiklovir gibi), İmmün yetmezlik Virüsüne Etkili İlaçlar ( Azidotimidin ;AZT gibi), interferonlar Antineoplastik Memeli hücresine de toksik etki gösterirler. Sitostatik veya sitotoksik ilaçlardır . Alkilleyici ajanlar, antimetabolitler gibi Antiseptik ve Halojenler; İyot (Örnek:tentürdiyot) / klor-hipoklorid içerirler dezenfektanlar Alkoller; %70 lik Etil alkol Aldehidler: Formaldehid, glutaraldehid gibi Fenolik Bileşikler: Heksaklorofen Oksidleyici maddeler: Hidrojen peroksid (H2O2), Potasyum permanganat (KMnO4 Katyonik deterjanlar Metal bileşikleri : Gümüş nitrat, Gümüş sülfadiazin . Diğer antiseptikler:Borik asid , salisilik asid Rivanol , Ichtyol, İlaç atıkları 1980 yıllardan itibaren farmasötikler çevrenin kimyasal kirleticileri olarak tanımlanmaya başlamış ve bu yöndeki kanılar giderek artmıştır. Son yıllarda analitik kimyacıların farmasötik atıklardan kaynaklanan problemler üzerindeki çok sayıdaki çalışmaları EPA tarafından yayınlanan rehberlerde kaynak olarak gösterilmiştir. İçme sularında , yer altı ve üstü sularda ve toprakta farmasötik atıklar saptanmıştır. Su kalitesinde azalma, endokrin bozukluklar, antibiyotik direnci farmasötik atıkların yol açtığı en sık gözlenen olaylardır. Yapılan çalışmalarda 1939 dan beri erkek sperm sayısı %50 azaldığı, infertilite , genital bozukluklar, kanser (meme ve prostat) ve çocuklarda nörolojik bozukluklarda artış bulunduğu bildirilmektedir. Antibiyotik direnci özellikle ampisilin direçli bakteri , penisilin, tetrasiklin ve vankomisin dirençli- E.Coli tespit edilmiştir. İlaçların kullanım öncesi ve sonrası oluşan atıkları kimyasal atık olarak çevreye geçtiklerinde ortaya çıkabilecek olası zararlı etkilerinin değerlendirilmesi, bu maddelerin yerüstü ve yeraltı su kaynaklarına geçen miktarlarının izlenmesi yakın gelecekte ciddi problemlerin önlenmesi açısından önem verilmesi gereken bir konudur. Bu tip atıkların toplanması ve imhası, hem halk sağlığı, hem de çevre üzerine doğrudan etkileri nedeniyle önemlidir. Mevzuatımızda İlaç atıkları; Tehlikeli Atıkların Kontrolü Yönetmeliği(30 Mart 2010 tarih, 27537 sayılı Resmi Gazete) , 05.07.2008 tarih, 26927 sayılı Resmi Gazetede yayımlanan Atık Yönetimi Genel Esaslarına İlişkin Yönetmelik , 22 Temmuz 2005 tarih, 25883 sayılı Resmi Gazetede 4 yayımlanan Tıbbı Atıkların Kontrolü Yönetmeliği (30 Mart 2010 tarih, 27537 sayılı Resmi Gazetede yayımlanan Tıbbı Atıkların Kontrolü Yönetmeliğinde Değişiklik Yapılmasına Dair Yönetmelik) ve Ambalaj ve Ambalaj Atıklarının Kontrolü Yönetmeliği (30/7/2004 tarihli ve 25538 sayılı Resmi Gazete) kapsamında değerlendirilmektedir Yukarıda belirtilen yönetmelik esaslara göre ilaç atıklarının yönetimi yapılır. İlaç atıkların kaynağında ayrılması ve toplanması İlaç atığı kapsamı içinde, kullanım tarihi dolmuş, kullanılmayan veya kontamine olmuş farmasötik ürünler, ilaçlar, aşılar, ve serumlar bulunur. Kapağı açılmış şurup ve göz damlaları, soğuk zinciri bozulmuş aşı, insülin ve gama globülinler, dökülmüş tablet veya kapsüller, kapaksız krem veya pomadlar, farmasötiklerin hazırlanmasında kullanılan şişe , kutu, eldiven, maske, hortumlar ve ilaç vialleri de ilaç atığıdır. Dermal bandlar, nikotin bandları da tehlikeli atık sınıfındadır. Aerosoller: Aerosol inhaler içinde farmasötik barındırıyor ise tehlikeli atıktır. Birçok aerosol inhaler irritan madde içerir. ilaç atığı infeksiyöz olduğunda (enfeksiyonlu hastaya paranteral yolla verilen ilacı atığı içeren enjektörler veya serum şişeleri gibi) iki kat tehlikelidir. Bu tip atıkların toplandığı atık kutularının üzeri ‘’Enfeksiyöz ve Tehlikeli Atık ‘’ olarak etiketlenmesi gereklidir. İlaçların ambalajları da özeldir , örneğin serum ve kan ürünlerinin ambalajında polivinil klorür kullanılır, bunlar yakılarak imha edildiğinde dioksin ve furan gibi toksik maddeler oluşmasına neden olmaktadır. Dünya Sağlık Örgütü , tüm bu nedenlerle, kan ürünlerinin ambalaj materyalleri, perfüzyon çözeltilerinin plastik torbaları, intravenöz kullanılan PVC tüpler ve cıva gibi ağır metalleri içeren farmasötik ürünlerin imhasında yakma işleminin uygulanmamasını; farmasötik ürünlerin ambalajlanmasında PVC içermeyen materyallerin kullanılmasını önermektedir. Genotoksik atıklar , tehlikeli atıklar içinde yer alan farmasötik atık olup genotoksik atıkların mutajenik, teratojenik veya karsinojenik özellikleri bulunur. Hem hastane içinde hem de hastaneden çıkartıldıklarında güvenlik problemi oluştururlar. Sitostatik ilaçlar, sitotoksik ilaçlar, kimyasallar ve radyo aktif materyel ile tedavi gören hastaların dışkı, idrar ve kusmukları genotoksik atıklar içinde değerlendirilir. Sitotoksik (antineoplastik) ilaçlar kanser kemoterapisinde kullanılır ve canlı hücrelerinin büyümesini durdurur veya hücreyi öldürürler. Onkoloji ve radyoterapi ünitelerinde kullanımları yaygın olan immunosupresiv ajanlar ayrıca organ transplantasyonunda ve çeşitli immünolojik temelli hastalıklarda kullanılır. Onkoloji ünitelerinde genotik atıklar (sitostatik +radioaktif ) % 1 gibi bir miktarı oluşturur. Antineoplastik ilaçlar aşağıdaki şekilde de sınıflandırılır; - Alkilleyici İlaçlar: Hücrede DNA çift zincirinde birden fazla noktaya kovalent bağla bağlanarak DNA molekülünü alkillerler. Busulfan, Dakarbazin, Lomustin (CCNU),Estramustin fosfat sodyum Fotemustine, fosfamid, Karboplatin, Karmustin, Klorambusil, Klornafazin, Mekloretamin hidroklorür ,Melfalan, Mileran, Siklofosfamid, Sisplatin, Streptozosin, Teosulfan bu grupta yer alır. - Antimetabolitler: DNA, RNA, proteinler ve diğer hücre komponentlerinin sentez zincirinde rol oynayan doğal metabolitlerin analoglarıdır .Örnekler; Azotioprim, Fludarabin, Fluorourasil, Merkaptopürin, Metotreksat , Procarbazin, Sitosin arabinosid , Tioguanin - Mitoz inhibitörleri: Etkilerini mitozun metafaz döneminde, mikrotübüllerden ibaret olan mitoz iğciklerinin oluşmasını önleyerek gösterirler. Örnek; Etoposid ,Vinkristin, Vinblastin, Vinerolbin - Antibiyotikler: Çeşitli mikroorganizmaların kültürlerinden elde edilirler. Doksorubisin Daunorubisin ,Bleomisin , Mitomisin ,Mitramisin ,Epirubisin gibi 5 Hormonlar ve hormon antagonistleri: Bazı malign tümör hücreleri, bir hormon tarafından baskı altında tutulan hücrelerden kaynaklanır. Bu durumda hormonlar kullanılabilir. Bazı tümör grupları da hormon tarafından stimüle edilen dokulardan kaynaklanır. Bu tip tümörlerde de hormon antagonistleri kullanılabilir. Glukokortikoid hormonlar,Östrojenler Projestinler GnRH (Gonadotropin salıverici hormon), Antiandrojenler gibi Genotoksik Atıklar 1. İlaç hazırlanması ve verilmesi sırasında ; kullanılan enjektör, iğne, vial ,ampul gibi kontamine olan materyel, kontamine ambalajlar 2. Kullanım süresi dolmuş ilaç ve solüsyonlar. 3. Hastanın idrarı, dışkı ve kusmuğu :öncelikle 48 saat genotoksik olduğu düşünülür. Bu süre bazı durumlarda 1 haftayı bulabilir. İlaç atıklarının toplanması Sitotoksik ilaçlar hazırlandıktan sonra uygulama alanına götürülürken, temiz plastik torbaların içine yerleştirilerek güvenli bir şekilde kapatılmalı ve yırtılması engellenecek şekilde taşınmalıdır. Sitotoksik ilaçları taşımadan görevli personel dökülmelerde, bulaşmış alanın işaretlenmesi ve yardım çağırma gibi konularda eğitim almış olmalıdır. İlaç atıkları farmasötik formlarına göre ayrılmalıdır; kapsül, toz, krem, losyon, jel, solüsyon, suppozutuvar, şurup, tablet gibi. Ancak narkotikler , antineoplastikler, yasal kontrole tabi ilaçlar, antiseptik ve disinfektanlar olarak etiketlenmeli ve diğer ilaç atıklarından ayrılmalıdır. İlaçların kağıt, karton, plastik ve metal ambalaj atıkları, ilaç atığı ile kontamine olmamaları şartıyla diğer atıklardan ayrı olarak mavi renkli plastik torbalarda toplanır. Serum ve ilaç şişeleri gibi cam ambalaj atıkları ise yine kontamine olmamaları şartıyla cam ambalaj kumbaralarında, kumbara olmaması halinde ise diğer ambalaj atıkları ile birlikte mavi renkli plastik torbalarda toplanırlar. Kullanılmış serum şişeleri ayrı toplanmadan önce, uçlarındaki lastik, hortum, iğne gibi hasta ile temas eden kontamine olmuş materyallerden ayrılır. Eğer ilaç atığı ile kontaminasyon var ise ‘’Tehlikeli Atık’’ kutusunda toplanır. - İlaç atıkların depolanması ve bertarafı İlaç atığı tehlikeli atıktır. Tehlikeli atıklar kesinlikle kanalizasyon sistemine boşaltılmaz, doğrudan havaya verilmez, düşük sıcaklıklarda yakılmaz, evsel atıklarla karıştırılmaz ve depolanarak bertaraf edilmez. Kullanma süresi geçmiş veya istenmeyen ilaçlar ‘’Tehlikeli Atık’’ olarak değerlendirilmelidir. Kontrollü maddeler, anti-infektif maddeler, sitotoksik ve sitostatik ilaçlar , antiseptikler ve disinfektanlar olarak ayrı ayrı toplanmalıdır. Diğer ilaçlar katı-yarı katı-pudlara, sıvılar ve aerosoller olarak farmasötik özelliklerine göre sınıflandırılır . Süresi dolmuş, kullanılmamış ilaçlar , ilaç firmasına geri verilebilir. Farmasötikler ile kontamine yataklar, elbise, çamaşır ve laboratuvar cam eşyaları ayrı değerlendirilmelidir (tekrar kullanıma sokulabilir, parçalanarak depolanabilir) Dış ambalajlar kontamine olmamış ve uygun ise geri dönüşüme verilir; uygun değilse depolama alanına ‘tehlikeli atık’’ olarak gönderilmelidir. Atık üreticisinin yükümlülükleri Tehlikeli Atıkların Kontrolü Yönetmeliği atıkların tesislerinde geçici olarak depolaması durumunda valilikten izin alınmasını gerekli tutar. Atık üretimi 1000 kg/ay dan az ise izin almaksızın 180 gün , atık üretimi 1000 kg/ay dan fazla ise ise geçici depolama izni alınması gereklidir. 6 Tehlikeli atıklar için birimlerde yönetmeliklerde verilen kriterlere uygun ara depolama istasyonları oluşturulmalıdır. Zararlı ve tehlikeli atık toplama ve saklama konteyner/kapları ilgili atık ile uyumlu olmalıdır ve uyumsuz bakiye materyal barındırmamalıdır. Tehlikeli kimyasal kaplarının üzerinde ayrıca atığın ‘‘tehlike atıklar yönetmeliğinde’’ verilen atık kodunun, atık oluşum tarihinin ve kimyasal ile ilgili diğer bilgilerin bulunduğu bir etiket bulundurulmalıdır. “Dikkat Tehlikeli Atık” yazısı olmalıdır. Atık depoları tesis ve binalardan uzak olmalıdır. Beton saha üzerinde uluslar arası standartlardaki konteynırlarda, konteynır üzerinde “Tehlikeli Atık” ibaresi, miktar, tarih yazılmalı, konteynırlar kapalı olmalı, reaksiyona girmeyecek şekilde depolanmalıdır.Yetkisiz kişileri erişimin engellendiği güvenlikli bir yer olmalıdır. Depoda yangın güvenliği önlemleri alınmış olmalıdır. Uygun bir havalandırma sistemi kurulmalıdır. İlkyardım malzeme kiti bulundurulmalıdır ve personele ilk yardım eğitimi verilmelidir. Farmasötik atıkların kodlanması; Tehlikeli Atıkların Kontrolü Yönetmeliğinde ;İnsan ve hayvan sağlığına ve/veya bu konulardaki araştırmalara ilişkin atıklar (doğrudan sağlığa ilişkin olmayan mutfak ve restoran atıkları hariç) (18) nolu kod ile tanımlanmaktadır. ‘A’ mutlak tehlikeli olduğunu ‘M’ tehlikeli atık olma kriterlerinin sorgulanması gerektiğini gösterir. 15 01 Ambalaj (Belediyenin Ayrı Toplanmış Ambalaj Atıkları Dahil) 15 01 10 Tehlikeli maddelerin kalıntılarını içeren yada tehlikeli maddelerle pislenmiş ambalaj 15 01 11 Tehlikeli gözenekli kalıplar içeren (örneğin asbest) boş basınçlı konteynırlar içeren metalik ambalajlar 18 01 İnsanlarda Doğum, Teşhis, Tedavi ya da Hastalık Önleme Çalışmaları Atıkları 18 01 03 Enfeksiyonu engellemek amacı ile toplanmaları ve atılmaları özel işleme tabi olan atıklar 18 01 06 Tehlikeli maddeler içeren yada tehlikeli maddelerden oluşan kimyasallar 18 01 08 Sitotoksik ve sitostatik ilaçlar 18 01 10 Diş tedavisinden kaynaklanan amalgam atıkları 18 02 Hayvanlarla İlgili Araştırma, Teşhis, Tedavi Yada Hastalık Önleme Çalışmalarından Kaynaklanan Atıklar 18 02 02 Enfeksiyonu engellemek amacı ile toplanmaları ve atılmaları özel işleme tabi olan atıklar 18 02 05 Tehlikeli maddeler içeren yada tehlikeli maddelerden oluşan kimyasallar 18 02 07 Sitotoksik ve sitostatik ilaçlar Gönderime hazır olan ilaç atıkları tehlikeli atıkların kontrolü yönetmeliği gereklilikleri sağlanarak ‘’Tehlikeli Atık’’ olarak lisanslı firma aracılığı ile bertaraf tesisine teslim edilir. Bertaraf tesis tarafından teslim alınan atık ilaçların imha işleminin yapılıp ilgili bertaraf tutanağının hazırlanması işlemleri, atık üreticisi tarafından takip edilir. Atık üreticileri “Atık beyan formunu her yıl takip eden yılın en geç Mart ayı sonuna kadar bir önceki yıla ait bilgileri içerecek şekilde Bakanlıkça hazırlanan web tabanlı programı kullanarak doldurmak, onaylamak ve çıktısını almak ve beş yıl boyunca bir nüshasını saklamakla” yükümlüdür. İlaç atıkları nasıl azaltılabilir? İhtiyaç kadar alınır, yan etkileri, ilaç etkileşimleri ve maliyetler göz önüne alınarak ilaçlar seçilmelidir. İlaçlar uygun şartlarda depolanmalı ve saklanmalıdır. Nemli yerlerde 7 tutulmamalıdır.Küçük miktarlarda ilaç reçete edilerek gereksiz ilaç stoklarının oluşumu engellenmelidir. Tekrarlanacak ilaç aralığının optimizasyonu sağlanmalı, tekrarlanan ilaçların durumu yeniden değerlendirilmelidir. Bilgisayar destekli reçeteleme yaygınlaştırılmalı, gereksiz /uygun olmayan reçete yazımı azaltılmalıdır. Toksinler ve toksin atıkları Hayvan, bitki veya mikroplar gibi canlı organizmalar tarafından üretilen, ve diğer canlılar için zarar verici olan maddeler, genel anlamda toksin olarak adlandırılmaktadır Ağız yoluyla alındığında veya herhangi bir yolla emildiğinde biyolojik sistemlerde hasar veya ölüm oluşturan maddelere “toksin” veya “zehir”, toksinlerin etkilerini inceleyen bilim dalına da “toksikoloji” denir. Orginlerine göre toksinler ; organik ve inorganik kaynaklı olanlar olmak üzere iki başlık altında toplanabilir. Maddenin üç halinde de toksinler bulunabilir.Bunlar içinde en tehlikeli olanları sıvı ve gaz halinde olanlardır. Katı halde bulunan toksinler vücut alınması için için sıvı yada gaz formuna dönüşmeleri gerekir.Toksinlerin canlı üzerindeki etkileri belirli bir bölge ile kısıtlı (lokal) yada toksin vücut içinde farklı bir yerde etkisini gösterebilir (genel). Bazı durumlarda ise her iki etkinin aynı anda gözlendiği bilinmektedir. Toksinler kimyasal veya biyolojik kökenli olabilir . İnorganik kimyasal toksinler; Toksik elementler ve tuzları (Ağır metaller- civa, arsenik, kadmiyum gibi) amonyak, nitrit, nitratlar gibi Organik kimyasal toksinler: Pestisitler, herbisitler, koruyucu maddeler, renklendiriciler, tatlandırıcılar, antibiyotikler, anti-depresanlar, biyotoksinler, benzen ve formaldehit kimyasallar, deterjanlar ,kanserojenler, farmasötikler vb Biyolojik kökenli toksinler (biyotoksin): Bitkisel, hayvansal ya da bakteri kökenli olurlar. Organizmada antitoksin adı verilen özel bağışıklık cisimlerinin oluşmasına yol açarak antijen ödevi görürler. Organizmanın savunma gücünün üstündeki miktarlara ulaştıklarında ise hastalıklara yol açarlar. Bitkisel kökenli toksinlere örnek olarak kimi bitkilerin reçine vb. salgıları gösterilebilir. Risin biyolojik silah olarak kullanılan toksindir. Yılan, akrep gibi hayvanların zehirleri hayvansal kökenli toksinlerdendir. Son dönemde yapılan çalışmalarda peptit bileşenlerinin otoimmün, kronik enflamatuar, kardiyovasküler, nörolojik ve tümöral hastalıkların tedavisinde de etkili olabildiği gösterilmiştir. Bakteri kökenli toksinler ekzotoksin ve endotoksin olmak üzere ikiye ayrılır. Ekzotoksinler yaşayan bakteriler tarafından salgılanan zehirlerdir. Bakterilerin metabolizma ürünü olan ekzotoksinler, endotoksinlerden daha etkilidir. - Endotoksinler Bakterilerin hücre çeperlerinde bulunan dışarıya salgılanmayan, ancak hücrenin parçalanması sonucu meydana çıkan lipopolisakkarit yapısında (yani bakterinin yapı maddelerinden olan) bir takım toksik maddelerdir. Daha çok gram (-) bakteriler tarafından meydana getirilirler. Bunlar da ısıya ve birtakım protein eritici enzimlere karşı dayanıklıdırlar. Bazıları 100°C sıcaklığa dayanabilir ve formol'la harap olmaz. - Ekzotoksinler Daha çok gram (+) mikroorganizmalar tarafından meydana getirilirler. Başlıca Clostridium tetani (tetanoz etkeni), Clostridium perfringens (Clostridium etkeni), Gram (-)'lerin bir kısmı, Shigella dysenteria (dizanteri amili), Vibrio cholera (kolera amili) ekzotoksin yapar. Ekzotoksinler mikroorganizma tarafından dışarı salınırlar. Toksinler suda erirler. Bu yüzden bulundukları ortamda hızla yayılırlar. Bakteriler dışında birtakım hayvanlar da ekzotoksin yapar. Sıvı halde ve beklemekle aktivitelerini kısmen kaybederler. Clostridium botulinum toksini yeryüzünde bilinen en kuvvetli 8 - toksindir. Toksinler genellikle polipeptid yapısında maddelerdir. Ekzotoksinler, genellikle sıcağa dayanıksız olup 60-80 °C sıcaklıkta tahrip olurlar. Ekzotoksinler etkilerine göre nörotoksin, eritrotoksin veya enterotoksin gibi isimler alabilir. Bazı toksinler invaziv özellik gösterebilir, bazı protein yapılı toksinler ise sitotoksik aktivite gösterirler. Toksin proteinlerinin kuvvetli antijenik özelliği bulunmaktadır. Diğer taraftan örneğin virüslarla oluşan infeksiyonlarda , mikrop toksinleri ile oluşan hastalıkların tedavisinde (örn. tetanoz ve difteride) aşı ve bağışık antiserumlar kullanılmaktadır. Aşılar Cansız (ölü) mikrop aşıları: Ölü bakteri aşıları : Tifo, paratifo, kolera, boğmaca, veba, salgın tifüs aşıları . İnaktive virüs aşıları : Çocuk felci (Salk tipi) , kuduz, influenza (Grip) aşıları gibi Canlı (atenüe) mikrop aşıları: Canlı bakteri aşıları : BCG Verem Aşısı Canlı virüs aşıları : Sabin tipi çocuk felci aşısı, Sarı ateş , kızamık, kızamıkçık,kabakulak. Mikrop ürünlerinden hazırlanan aşılar: Toksoid (Anatoksin) aşılar: Difteri ve tetanoz gibi bakteri toksinleriyle meydana gelen hastalıklardan korunmada kullanılan aşılardır. Mikropların belirli bir kısmından hazırlanan aşılar: Bazı infeksiyon hastalıklarında, etken mikrobun belirli bir parçasından (örneğin HBs Ag partikülleri, N. meningitidis'in hücre duvar polisakkariti gibi) hazırlanan aşılardır. Biyoteknolojik aşılar: Rekombinant DNA Aşıları: Rekombinant HBV aşısı). Sentetik peptit aşıları: Kolera toksini, streptokok M proteini aşıları gibi. . Serum tedavisi (pasif bağışıklama) İnsanda tedavi ve koruma amacıyla kullanılan serumlar heterolog (at, sığır, koyun gibi hayvanlarda) veya homolog (insanda) olarak hazırlanır. Serumlar insanda pasif bağışıklama amacıyla kullanılırlar. Hazır, sentezlenmiş antikor içerdikleri için, uygulandıkları anda etkilerini gösterirler. Bu ürünler çoğunlukla kapsadıkları antikor çeşidine göre isimlendirilirler. Örneğin; Antitoksik serumlar : Difteri, tetanoz, gazlı gangren, botulismus gibi Antibakteriyel serumlar : Şarbon, N. meningitidis, boğmaca gibi Antiviral serumlar : Kuduz, Hepatit-B, Kabakulak gibi Antivenom serumlar : Akrep, yılan, örümcek gibi Burada verilen örneklerin hayvan orijinli bağışık serum şeklinde olanları veya insan orijinli hiperimmün gamaglobülin şeklinde olanları vardır. Toksinler ve atıkları, tehlikeli Atıkların Kontrolü Yönetmeliği , Atık Yönetimi Genel Esaslarına İlişkin Yönetmelik ve Tıbbı Atıkların Kontrolü Yönetmeliğine göre yönetilir. Sağlık kuruluşlarından toksin atıkları; toksin ile enfekte olan hastaların vücut sıvıları, kültürler, enjektör, iğne atıkları, lanset, pipetler, tedavi amaçla kullanılmış ampul /viyal, zamanı geçmiş, soğuk zinciri bozulmuş , uygun olmayan koşullarda saklanmış, etiketi bozulmuş aşı ve serumlar, artık serumlardan kaynaklanabilir. Toksinler, toksik özelliklere sahip olduklarından infeksiyöz ve tehlikeli atık üretirler. Toksin ve kontamine atıklar toksinin türüne göre inaktivasyon işlemlerine tabi tutulmalıdır . Enjektör, iğne ve flakonlar sharplarda toplanır ve otoklavlanır veya tehlikeli atık olarak kabul edilir. Organik/inorganik kimyasal toksinler ise tehlikeli atıkların kontrolü yönetmeliğine göre ‘Tehlikeli atık’’ kaplarında toplanır ve uygun depolarda saklanır ve bertaraf edilirler. Aşı ve serumlar tehlikeli farmasötik atıktır. 9 Kullanılmamış/miyadı geçmiş/bozulmuş olanlar ilgili firmalara geri verilerek uzaklaştırılır. Toksinler ile yapılan çalışmalarda mutlaka güvenlik kabinleri kullanılmalıdır ve ünite içinde atıklar burada tutulmalıdır. Sonuç olarak, ilaç ve toksin atıklarının, toplanma-depolama-bertaraf öncesi ve sonrasının iş gücü, maliyet ve zaman, materyal açısından planlanması, çalışma ekiplerinin kurulması ve çalışma ekibin sağlık ve güvenliğinin sağlanması, türlerine göre ayrılması, bertarafı, kontrol altında olan ilaçların güvenliliği için yöntemlerin verilmesi aşamalarının yönetilmesi gerekmektedir. Bunun için kurum/kuruluşlarda etkin sistemler kurulmalı ve devamı sağlanmalıdır. İlaç atıkları ve toksinler tehlikeli atıktır. Tüm Sağlık çalışanlarına eğitim verilmesi, bilimsel çalışmalarda kullanılanlar da dahil olmak üzere tüm ilaçların envanterlerinin hazırlanması gerekliliği , kişisel ve genel güvenlik önlemlerinin alınması konusunda gereken titizliğin gösterilmesi gerekliliği , atık ve depo sorumlularının belirlenmesi ve uygun depolama koşuları sağlanması gereklidir. Kaynaklar Atık Yönetimi Genel Esaslarına İlişkin Yönetmelik (05.07.2008 – 26927 R.G) Tıbbi Atıkların Kontrolü Yönetmeliği (22.07.2005 - 25883 R.G.) Tehlikeli Atıkların Kontrolü Yönetmeliği (14.03.2005 - 25755 R.G.) WHO Management of waste from hospitals and other health care establishments. Report on a WHO meeting, Bergen, 28 JuneÐ1 July 1983. Copenhagen, World Health Organization Regional Office for Europe (EURO Reports and Studies, No. 97).1985 WHO.Safe management of wastes from health-care activities.2nd edition,2013 EPA Inaction in Identifying Hazardous Waste Pharmaceuticals May Result in Unsafe Disposal Report No. 12-P-0508 May 25, 2012 Managing Pharmaceutical Waste A 10-Step Blueprint for Healthcare Facilities In the United States. 2008 WHO Drug Information .WHO Drug Information Vol. 27, No. 2, 2013 Fent K, Weston AA, Caminada D. Ecotoxicology of human pharmaceuticals. Aquatic Toxicol; 76: 122-159, 2006 ATC/DDD Classification. WHO Drug Information,Vol. 27, No. 2, 2013 Hansel S, Castegnaro M, Sportouch M-H . Chemical degradation of wastes of antineoplastic agents. Part 1: cyclophosphamide, ifosfamide and melphalan. International archives of occupational and environmental health,; 69:109-114, 1997 Wilson SJ . Safe disposal of some commonly used injectable antineoplastic drugs. Journal of clinical and hospital pharmacy, 8:295-299 ,1983 WHO, Expert Consensus Statement on achieving self-sufficiency in safe bloodand blood products, based on voluntary non-remunerated blood donation 2012 WHO Library Cataloguing-in-Publication Data International statistical classification of diseases and related health problems. - 10th revision, edition 2010,2012 Saygı Ş, Battal D, Şahin N. Çevre ve insan sağlığı yönünden ilaç atıklarının önemi Marmara Pharmaceutical Journal 16: 82-90, 2012. EPA: Hazardous waste listings. A user-friendly reference documentDRAFT, http://www.epa.gov/osw/hazard/wastetypes/pdfs/listing-ref.pdf ,2008 http://www.vestara.com/images/Issues_Solutions.pdf ,Pharmaceutical waste management issues and solutions. Vestara. The Joint Commission Standards. Section on Medication Management and Environmental Care. www.jointcommission.org. Gill, D. Michael; Bacterial toxins: a table of lethal amounts; Microbiological Reviews; 1982; 46: 86-94 Registry of toxic effects of chemical substances (RTECS): comprehensive guide to the RTECS. 1997. Doris V. Sweet, ed., U.S. Dept of Health and Human Services, Public Health Service, Centers for Disease Control and Prevention, National Institute for Occupational Safety and Health; Cincinnati, Ohio 10