İNSAN ANATOMİSİ ve FİZYOLOJİSİ Dicle Aras Organizmanın yapısal düzeni, fizyoloji ve anatomi ile ilgili temel kavramlar Organizmanın Yapısal Düzeni 3.9.2015 2 Fizyoloji İnsan organizmasını oluşturan hücre, doku ve organların işleyişini, ilişkilerini ve etkileşimlerini inceleyen bilim dalıdır. Fizyolojik olayların amacı homeostasisi (iç denge) korumaktır. Organizmadaki tüm olaylar birbiriyle dengeli ve düzenli bir şekilde gerçekleşmelidir. 3.9.2015 3 Fizyoloji Homeostasis; insan vücudunun, iç dengedeki sağlayarak oluşturduğu kendini koruma eğilimidir. sürekliliği Bu durumu korumak için tasarlanmış mekanizma homeostatik mekanizma olarak adlandırılır. Homeostatik mekanizma stresi dengeleyemediği zaman hastalık veya ölüm ortaya çıkabilir. 3.9.2015 4 Fizyoloji Homeostatik mekanizma; geribildirim sistemi ile çalışır. İki tür geribildirim sistemi vardır. Bunlar; Pozitif geribildirim sistemi ve Negatif geribildirim sistemidir. 3.9.2015 5 Fizyoloji Negatif geribildirim; bu mekanizmanın görevi uygun olmayan değişikliği önlemektir, böylece mevcut durum korunacaktır. Bu, negatif geribildirim sistemdir, çünkü düzenleyicinin yanıtı uyaranı geri çevirmektir. Çoğu homeostatik mekanizma bu şekilde çalışır. Vücut ısısı, kandaki şeker düzeyinin ayarı (glikoz) vb. 3.9.2015 6 Fizyoloji 3.9.2015 7 Fizyoloji Pozitif geribildirim; sabit durumdan farklılaşmalar yaratan, değişikliklerin şiddetini artıran bir dizi olayı başlatır. Doğum eylemi süresince bu sistem işler. Bebeğin başı annenin rahim ağzını zorlarken bir refleks hareketi rahmin kasılmasına yol açar. Kasılma bebeğin başını tekrar rahim ağzına doğru zorlar. Bu bir diğer kasılma ile sonuçlanır ve pozitif geribildirim bebek doğana kadar sürekli olarak tekrarlanır. 3.9.2015 8 Fizyoloji 3.9.2015 9 Fizyoloji Egzersiz fizyolojisi; akut ve kronik egzersize maruz kaldıklarında vücudumuzdaki yapılar ve onların fonksiyonlarının nasıl etkilendiğinin incelendiği çalışma alanı. Spor fizyolojisi; Egzersiz fizyolojisinde oluşan konseptlerin sporcuların antrenmanlarında ve sportif performansın artırılması amacıyla uygulanmasıdır. Bu nedenle spor fizyolojisi egzersiz fizyolojisinden türemiştir. 3.9.2015 10 Fizyoloji Fiziksel aktivite; iskelet kaslarının kasılmasıyla dinlenik düzeyin üzerinde enerji harcaması gerektiren aktivitelerdir. Egzersiz; fiziksel uygunluğun bir ya da birkaç parametresini korumak ve geliştirmek amacıyla yapılan planlı fiziksel aktivitelerdir. 3.9.2015 11 Fizyoloji Fiziksel uygunluk; kassal işi tatmin edici düzeyde yapabilmektir. Günlük işleri canlı ve uyanık yapabilme, boş zamanları eğlenceli aktivitelerle geçirecek enerjiye sahip olabilme ve gün içinde beklenmeyen tehlikeleri karşılayabilecek yeterliliğe sahip olabilme yeteneğidir. 3.9.2015 12 Fizyoloji Fiziksel uygunluğun unsurları; sağlığa ilişkin unsurlar ve motor uygunluk unsurları olarak iki grupta incelenir. Sağlığa ilişkin unsurları; kardiyovasküler uygunluk, kassal uygunluk (kas kuvveti ve dayanıklılığı, esneklik), vücut kompozisyonu ve biyokimyasal parametrelerdir. 3.9.2015 13 Fizyoloji Motor uygunluk unsurları; güç, denge, koordinasyon, sürat, çeviklik ve reaksiyon zamanıdır. Kalıtımın biyolojik temellerinden, moleküler biyolojiden canlıların davranış özelliklerine kadar her şey fizyolojinin konusudur. 3.9.2015 14 Anatomi Eski Yunanca bir terimdir. Ana+tome (içinden+kesmek) İnsan vücudunu oluşturan birimlerin normal şeklini, yapısını, işlevlerini ve aralarındaki ilişkileri inceleyen bilim dalıdır. Latince karşılığı disseksiyondur (dissection). 3.9.2015 15 Anatomi Anatomi temelde mikroskobik ve makroskobik olarak ikiye ayrılmıştır. Anatominin bundan ayrı birçok alt grupları da vardır. 3.9.2015 16 Anatomi - Mikroskobik anatomi İnsan yapısını mikroskop altında inceler. Sitoloji (cytology) hücre bilim, Histoloji (histologia) doku bilim, iki alt dalıdır. 3.9.2015 17 Anatomi - Makroskobik anatomi İnsan yapısının çıplak gözle görülebilen oluşumlarını inceler. 3.9.2015 18 Anatominin alt dalları I. Gelişimsel anatomi İnsan vücudundaki oluşumların şekil, yapı ve fonksiyonlarını zigottan başlayarak ölüme kadar inceler. Doğum öncesi, çocukluk, erişkinlik ve yaşlılık dönemi anatomisi olarak dört başlık altında incelenir. 3.9.2015 19 Anatominin alt dalları a. Embryologia – doğum öncesi dönem anatomisi Sperm ile oositin birleşerek oluşturdukları zigotu, onun büyümesini ve gelişimini doğuma (partum) kadar inceler. 3.9.2015 20 Anatominin alt dalları b. Çocukluk dönemi anatomisi Doğumdan puberte dönemine kadar süren gelişimi inceler. c. Erişkin dönemi anatomisi Erişkin insan vücudunun yapısını inceler. 3.9.2015 21 Anatominin alt dalları d. Geriatrik anatomi - yaşlılık dönemi anatomisi Yaşlı insanlarda görülen yapısal değişiklikleri inceler. 3.9.2015 22 Anatominin alt dalları II. Yüzeyel anatomi İnsan vücudu üzerinde organları el ve gözle inceleyen anatomi dalıdır. İnsan vücudu inspeksiyon (gözle m.), palpasyon (elle m.), perküsyon (dinleyerek m.) ve öskültasyon (dinleyerek ms.) yöntemleriyle muayene edilir. 3.9.2015 23 Anatominin alt dalları III. Bölgesel anatomi (anatomia topographic, regionali) İnsan vücudunu bölgelere ayırır. Doku ve organları dıştan içe doğru inceler. 3.9.2015 24 Anatominin alt dalları IV. Fonksiyonel anatomi İnsan vücudunda bulunan doku ve organların fonksiyonlarını inceler. 3.9.2015 25 Anatominin alt dalları V. Sistematik anatomi (anatomia systematica) Organizmada aynı işi yapan doku ve organları ve bunların bir araya gelerek oluşturdukları sistemleri inceler. 3.9.2015 26 Anatominin alt dalları VI. Karşılaştırmalı anatomi (anatomia comperativa) Hayvan anatomisini karşılaştırmalı olarak inceler. VII. Cerrahi anatomi (anatomia chirurgica) Anatominin cerrahi uygulamalarda nasıl kullanıldığını gösteren alt anatomi dalıdır. 3.9.2015 27 Anatominin alt dalları VIII.Klinik anatomi Tüm anatomi bilgilerinin klinikte, canlı üzerinde uygulanmasını inceleler. 3.9.2015 28 Anatominin alt dalları IX. Kesitsel anatomi (radyolojik anatomi) Hastalıkları tanılamada kullanılan bazı yöntemler vardır. Bunlar; radyoloji, bilgisayarlı tomografi (CT), nükleer manyetik rezonans görüntüleme (NMRI), pozitron emisyon tomografisi (PET), sintigrafi ve ultrasound’dur. 3.9.2015 29 Anatominin alt dalları IX. Kesitsel anatomi (radyolojik anatomi) Bu yöntemler vücudu çeşitli açılardan milimetrik ince dilimlere ayrılmasıyla elde edilen görüntülerin incelenmesini sağlar. Radyolojik anatomi bilgisi bu kesitlerin doğru anlamlandırılıp yorumlanmasını sağlar. 3.9.2015 30 Anatominin alt dalları X. Artistik anatomi Güzel sanatlarda ressam ve heykeltıraşlar tarafından kullanılır. XI. Spor anatomisi Egzersiz ve spor eğitimi veren kurumlarda özellikle hareket sistemini inceleyen bilimdir. 3.9.2015 31 Organizmanın Yapısal Düzeni Evreni oluşturan her şey, element denilen maddelerden meydana gelmiştir. Bildiğimiz 92 tane element vardır. Elementler ise atomlardan meydana gelmişlerdir. Atom, bir kimyasal elementin karakteristik özelliğini taşıyan en küçük parçasıdır. 3.9.2015 32 Organizmanın Yapısal Düzeni Atom, proton (+), elektron (-) ve nötronlardan (0) oluşur. Atomun kimyasal özellikleri proton ve nötron sayıları ile belirlenir. 3.9.2015 33 İnsan Vücudunu Oluşturan Elementler Oksijen O 65 Hücre solunumu için gereklidir. Suyun bileşenidir. Karbon C 18 Organik moleküllerin ana maddesidir. Hidrojen H 10 Birçok organik bileşende bulunur. Suyun bileşenidir. Nitrojen N 3 Tüm protein ve nükleit asitlerin bileşenidir. Kalsiyum Ca 1.5 Fosfor P 1 Potasyum K 0.4 Hücrenin temel pozitif iyonudur. Sinir ve kas işlevlerinde rol oynar. Sülfür S 0.3 Çoğu proteinlerin bileşenidir. Sodyum Na 0.2 Doku sıvılarının temel pozitif iyonudur. Magnezyum Mg 0.1 Kan ve diğer vücut dokuları için gereklidir. Klor Cl 0.1 Doku sıvılarının temel negatif iyonudur. Demir Fe 0.- Hemoglobin ve miyoglobin ve bazı enzimlerin bileşenidir. I 0.- Troid hormonunun bileşenidir. İyot 3.9.2015 Kemik ve dişlerin yapısal bileşenidir. Kas kasılmasında ve kan pıhtılaşmasında önemli rol oynar. Nükleit asit bileşendir. Kemiğin yapı taşlarındandır. Enerji transferinde önemlidir. 34 Organizmanın Yapısal Düzeni Elektrik yüklü atoma iyon denir. İyonlar katyon (+) ve anyon (-) olmak üzere iki gruptur. Organizma yapısının hiyerarşik düzeni; Atom Molekül Hücre Doku Organizma 3.9.2015 Makro molekül Organ Organel Sistem 35 Organizmanın Yapısal Düzeni 3.9.2015 36 Organizmanın Yapısal Düzeni Atomlar bazı fiziksel ve kimyasal kurallara göre molekülleri oluştururlar. Atom ve moleküller hücre içindeki tüm biyokimyasal olayların gelişmesini sağlarlar. İnsan vücudunda farklı tiplerde toplamda yaklaşık yüz trilyon kadar hücre bulunur. 3.9.2015 37 Organizmanın Yapısal Düzeni Belirli fonksiyonları yerine getirmek için uzmanlaşmış hücre gruplarına doku denir. Dokular organize olup birlikte çalışarak organları meydana getirirler. Belli dokular ve organlar da birlikte çalışarak sistemleri oluştururlar. 3.9.2015 38 Organizmanın Yapısal Düzeni - Sistemler Deri Sistemi Boşaltım Sistemi Hareket Sistemi Üreme Sistemi Solunum Sistemi Endokrin Sistemi Dolaşım Sistemi Sinir Sistemi ve Duyu Organları Sindirim Sistemi 3.9.2015 39 Organizmanın Yapısal Düzeni - Sistemler Deri Sistemi Vücudu dış etkenlerden korur. Vücut ısısını dengelemeye yardım eder. Periferden dokunma, ağrı, ısı ve basınç duyusunu alır. 3.9.2015 40 Organizmanın Yapısal Düzeni - Sistemler Hareket Sistemi Aktif ve pasif hareket sistemi olarak incelenir. Kemikler, ligamentler, kıkırdak doku ve eklemler pasif bölümünü oluşturur. Kaslar, tendonlar, tendon kılıfları ve bursa gibi yapılar ise aktif bölümünü oluşturur. 3.9.2015 41 Organizmanın Yapısal Düzeni - Sistemler Solunum Sistemi Hava yollarından ve akciğerlerden oluşur (ağız, burun, larinks, trakea, bronşlar, bronşioller, alveoller). Kana oksijen sağlar ve vücuttaki karbondioksitin dışarı atılmasını sağlar. 3.9.2015 42 Organizmanın Yapısal Düzeni - Sistemler Dolaşım Sistemi Kalp ve kan damarlarından oluşmuştur (Lenfatik). Damarlar besinleri ve oksijeni hücrelere iletirler ve atıkları organizmadan dışarı taşırlar. 3.9.2015 43 Organizmanın Yapısal Düzeni - Sistemler Sindirim Sistemi Sindirim kanalı (ağız, farinks, mide, ince ve kalın bağırsaklar, anüs) ve sindirim bezlerinden oluşur. Besinlerin kan içinde emilebilmesi için yiyecekleri öğütür ve atık maddeleri organizmadan dışarı taşır. 3.9.2015 44 Organizmanın Yapısal Düzeni - Sistemler Boşaltım Sistemi Vücudun elektrolit ve sıvı dengesini ayarlar. Böbrekler zararlı maddeleri ve suyu kandan süzer, kanın bileşimini ayarlar. Üriner sistemin diğer bileşenleri aracılığıyla da idrarın dışarı atılmasını sağlar. 3.9.2015 45 Organizmanın Yapısal Düzeni - Sistemler Üreme Sistemi Kadın ve erkek üreme sistemleri, iç ve dış genital organlardan meydana gelmiştir. Erkek üreme sistemi sperm üretir ve iletir. Kadın üreme sistemi yumurta üretir ve döllenmiş yumurtanın yerleşmesini ve gelişmesini sağlar. 3.9.2015 46 Organizmanın Yapısal Düzeni - Sistemler Endokrin Sistemi Hormon denilen kimyasal maddeleri salgılayan doku ve bezlerden oluşur. Tüm sistemlerle birlikte çalışır. Metabolik aktiviteyi düzenler. 3.9.2015 47 Organizmanın Yapısal Düzeni - Sistemler Sinir Sistemi ve Duyu Organları Beyin, beyincik, omurilik, duyu organları ve sinirlerden meydana gelir. Vücuttaki tüm aktiviteleri düzenler. Organizmanın bulunduğu sisteminin başlıca görevidir. 3.9.2015 ortama uyum sağlaması sinir 48 Organik ve İnorganik Bileşenler Kimyasal bileşenler iki grupta toplanır. 1. Organik Bileşenler 2. İnorganik Bileşenler 3.9.2015 49 Organik Bileşenler Karbon elementi içeren geniş, karmaşık moleküllü bileşenlerdir. Organik bileşenler vücudun kimyasal metabolizma için gerekli enerjiyi üretirler. yapı taşlarıdır ve Yaşam ve yaşamın devamı için gerekli olan kimyasal reaksiyonları başlatır ve düzenlerler. 3.9.2015 50 Organik Bileşenler Organik bileşikler dört ana grupta incelenirler. Bunlar; 1. 2. 3. 4. Karbonhidrat Lipit Protein Nükleit asit 3.9.2015 51 Organik Bileşenler 1. Karbonhidrat Karbon en çok karbon, hidrojen ve oksijen ile birleşir. Karbon, hidrojen ve oksijen içeren bileşiklere karbonhidrat denir. 3.9.2015 52 Organik Bileşenler 1. Karbonhidrat Nişasta ve selüloz çok büyük ve karmaşık karbonhidrat moleküllerdir. Basit şekerler de karbonhidrat molekülüdür ve vücut tarafından yakıt molekülleri olarak ve enerji depolamak için kullanılırlar. 3.9.2015 53 Organik Bileşenler 2. Lipit Bunlar da karbon, hidrojen ve oksijen içeren hidrokarbon türevidir. Bu elementlere fosfor ve azot da eklenebilir. Lipitler suda çözülmezler. 3.9.2015 54 Organik Bileşenler 2. Lipit Nötral yağlar lipitlerin bir grubudur. Yağlar; organizmada enerji depo maddesi olarak görev yaparlar. 3.9.2015 55 Organik Bileşenler 3. Protein Karbon, hidrojen, oksijen ve azot içerirler. Birçok protein kükürt de içerebilir. Bu elementler proteinlerin yapı taşları olan amino asitlerin birleşenleridir. 3.9.2015 56 Organik Bileşenler 3. Protein Proteinler enzim ve katalizör olarak kimyasal reaksiyonları düzenlerler. Hücre fonksiyonunu büyük ölçüde belirleyen faktör hücredeki protein miktarı ve çeşididir. 3.9.2015 57 Organik Bileşenler 4. Nükleit asit Kalıtım üniteleri olan genleri oluşturan materyallerdir. Nükleit asitler genetik bilginin; 3.9.2015 Saklanması, Çoğaltılması (replikasyonu), Çeşitliliği (rekombinasyonu), Aktarılması (transmisyonu) görevlerini üstlenirler. 58 Organik Bileşenler 4. Nükleit asit Nükleit asitler iki grupta incelenir. Bunlar; Deoksiribonükleit asit (DNA) Ribonükleit asit (RNA) 3.9.2015 59 İnorganik Bileşenler Karbon elementi içermeyen küçük ve basit bileşenlerdir (su, tuz, basit asit ve bazlar). İnorganik maddelere; Hücre zarından içeri ve dışarı madde taşınmasında, Elektrolit-sıvı dengesinin kurulmasında ihtiyaç duyulur. 3.9.2015 60 Anatomik Pozisyon Anatomi tanım bilimidir. Vücudun bütününe ve yapıların birbirlerine olan pozisyonlarını belirlemek için tek anlamlı terim ve tanımlar kullanılır. Bu tanımların tamamı anatomik pozisyona göre yapılır. 3.9.2015 61 Anatomik Pozisyon Ayakta dik duran, baş dik, yüz karşıya dönük, kollar iki yanda sarkık, avuç içleri karşıya dönük ve ayakların topuklardan bitişik olduğu pozisyona denir. 3.9.2015 62 Anatomik Düzlemler 1. Sagital düzlem (planum sagittale) Önden arkaya, yukarıdan aşağıya doğru olan düzlemdir. Vücudu sağ-sol parçalara böler. 3.9.2015 63 Anatomik Düzlemler 2. Frontal düzlem (planum frontale, koronal) Sağdan sola veya soldan sağa, yukarıdan aşağıya doğru olan düzlemdir. Vücudu ön-arka parçalara ayırır. 3.9.2015 64 Anatomik Düzlemler 3. Transvers düzlem (planum transversum, horizontal) Yere paralel uzanan düzlemdir. Vücudu üst ve alt parçalara böler. 3.9.2015 65 Anatomik Düzlemler 3.9.2015 66 Anatomik Eksenler 1. Vertikal eksen (axis verticalis) Vücutta yukarıdan aşağıya ve yere dik olan eksendir. 3.9.2015 67 Anatomik Eksenler 2. Sagital eksen (axis sagittalis) Vücutta önden arkaya ve yere paralel olan eksendir. 3.9.2015 68 Anatomik Eksenler 3. Transvers eksen (axis transversalis) Vücutta sağdan sola veya soldan sağa ve yere paralel olan eksendir. 3.9.2015 69 Anatomik Eksenler 3.9.2015 70 Anatomik Bölgeler I. Kaput (caput, baş) II. Kollum (collum, boyun) III. Trunkus (truncus, gövde) I. II. III. IV. 3.9.2015 Toraks (thorax, göğüs kafesi) Dorsum (dorsum, sırt) Abdomen (abdomen, karın) Pelvis (pelvis, leğen) 71 Anatomik Bölgeler IV. Regio membri süperioris I. II. III. IV. Omos (omuz) Brachium (kol) Antebrchium (önkol) Manus (el) V. Regio membri inferioris I. II. III. IV. 3.9.2015 Gluteus (kalça) Femur (uyluk) Crus (bacak) Pedis (ayak) 72 Anatomik Bölgeler 3.9.2015 73 Anatomik Boşluklar İç organların yerleştiği boşluklara kavitas (cavitas) denir. İki ana vücut boşluğu vardır. Bunlar; Cavitas dorsalis (arka boşluk) Cavitas ventralis (ön boşluk)’dir. 3.9.2015 74 Anatomik Boşluklar – Cavitas dorsalis Birbiriyle bağlantılı iki boşluk halindedir. Kafatası içinde kalan kısmı cavitas cranii (kavitas krani, kafatası boşluğu)’dir. Burada beyin bulunur. Omurgalar içinde kalan bölümü ise canalis vertebralis’dir (kanalis vertebralis, omurga kanalı). Burada omurilik bulunur. 3.9.2015 75 Anatomik Boşluklar – Cavitas dorsalis 3.9.2015 76 Anatomik Boşluklar – Cavitas ventralis Gövdenin ön kısmında bulunur. Diyafragma ile üst ve alt olarak ikiye ayrılmıştır. Üst boşluğa cavitas thoracis (kavitas torasis, göğüs boşluğu) alt boşluğa ise cavitas abdominalis (kavitas abdominalis, karın boşluğu) denir. Karın boşluğunun altında da cavitas pelvis (kavitas pelvis, leğen boşluğu) bulunur. 3.9.2015 77 Anatomik Boşluklar – Cavitas ventralis 3.9.2015 78 Anatomik Boşluklar – Cavitas ventralis Cavitas thoracis’de akciğerler, kalp, yemek borusu, soluk borusu ve büyük damarlar, Cavitas abdominalis’de mide, ince ve kalın bağırsaklar, karaciğer, safra kesesi, dalak, pankreas, böbrekler, böbrek üstü bezleri ve aort bulunur. 3.9.2015 79 Anatomik Boşluklar – Cavitas ventralis Cavitas pelvis’de ise idrar kesesi ve borusu, ince bağırsak kıvrımları, rektum ile kadında uterus, tüpler ve yumurtalıklar, erkekte sperm kanalı ve prostat bezi bulunur. 3.9.2015 80 Yer ve Yön Bildiren Anatomik Terimler Superior (üst,üstte) Anterior (ön, önde) Medial (orta hatta yakın) Internal (hacmin içindeki) Dextra (sağ) Superficial (yüzeyel) Proximal (gövdeye yakın üst uç) 3.9.2015 Inferior (alt, altta) Posterior (arka, arkada Lateral (orta hatta uzak) External (hacmin dışındaki) Sinistra (sol) Profundus (derin) Distal (gövdeye uzak alt uç) 81 Yer ve Yön Bildiren Anatomik Terimler Medianus (tam ortadaki) Intermedius (iki oluşum arasındaki) Visceralis (iç organlarla ilgili) Centralis (merkezdeki) Periphericus (uzaktaki) Peripheralis (çevresel) Ventralis (karın tarafında) 3.9.2015 Dorsalis (sırta ait) Thorocalis (göğüs kafesinde) Abdominalis (karın içinde) Margo (kenar) Cranialis (başa ait, baş tarafında) Corpus (cisim) Extremites (uç) 82 Yer ve Yön Bildiren Anatomik Terimler Caudalis (ayak ucuna yönelik, bir organın altında) Planta (ayak tabanı) Palma (el ayası) Collum (boyun) Facies (yüz) Truncus (gövde) 3.9.2015 Sagitalis (oksal, ok yönü) Transversalis (enine) Vertikalis (düşey) Horizontalis (yatay) Apix (tepe) Apicalis (tepede) Basis (taban) Basalis (tabanda) 83 Yer ve Yön Bildiren Anatomik Terimler Ipsilateralis (aynı tarafta) Contralateralis (karşı tarafta) Longutudinalis (boyuna) Nukleus (çekirdek) Nukleolus (çekirdekçik) Arteria (atardamar) Vena (toplardamar) Ligament (bağ) 3.9.2015 Articulatio (eklem) Ductus (boru, kanal) Vesicula (küçük kesecik) Muskulus (kas) Nervus (sinir) Glandula (bez) Ganglion (düğüm) Regio (bölge) Foramen (delik) 84 Yer ve Yön Bildiren Anatomik Terimler 3.9.2015 85 Hareket Bildiren Anatomik Terimler Flexion (fleksiyon): Eklem açısının küçüldüğü bükme hareketi. Hiperfleksiyon aşırı bükülme demektir. Lateral fleksiyon yanlara bükülme anlamına gelir. 3.9.2015 86 Hareket Bildiren Anatomik Terimler 3.9.2015 87 Hareket Bildiren Anatomik Terimler Plantar flexion: Ayak tabanına doğru yapılan bükme hareketidir. Ayak ucu yukarı hareket eder. Dorsi flexion: Ayağın sırtına doğru yapılan bükme hareketidir. Ayak ucu aşağı hareket eder. 3.9.2015 88 Hareket Bildiren Anatomik Terimler 3.9.2015 89 Hareket Bildiren Anatomik Terimler Extantion (ekstantiyon): Eklem açısının büyüdüğü germe hareketi. Hiperekstansiyon aşırı germe anlamına gelir. Lateral ekstansiyon yanlara germe demektir. 3.9.2015 90 Hareket Bildiren Anatomik Terimler 3.9.2015 91 Hareket Bildiren Anatomik Terimler Abduction (abduksiyon): Orta hattan uzaklaşma hareketidir. Adduction (adduksiyon): Orta hatta yaklaşma hareketidir. 3.9.2015 92 Hareket Bildiren Anatomik Terimler 3.9.2015 93 Hareket Bildiren Anatomik Terimler Rotation (rotasyon): Bir eklemin kendi ekseni etrafında yaptığı dönme hareketidir. Dönme hareketi mediale doğru oluyorsa buna iç rotasyon denir. Dönme hareketi laterale doğru oluyorsa buna dış rotasyon denir. 3.9.2015 94 Hareket Bildiren Anatomik Terimler Başı ve boynu sağa-sola çevirme hareketine sağa-sola rotasyon denir. Önkoldaki iç rotasyona pronation (pronasyon), dış rotasyona ise supination (supinasyon) denir. 3.9.2015 95 Hareket Bildiren Anatomik Terimler 3.9.2015 96 Hareket Bildiren Anatomik Terimler Circumduction (sirkumdiksiyon): Bir nokta etrafında yapılan dairesel dönme hareketidir. Opposition (oppozisyon): El baş parmağının diğer parmaklara yaklaşma hareketidir. Reposition (repozisyon): El baş parmağının diğer parmaklardan uzaklaşma hareketidir. 3.9.2015 97 Hareket Bildiren Anatomik Terimler 3.9.2015 98 Hareket Bildiren Anatomik Terimler Inversion (inversiyon): Ayağın ön kısmını aşağı ve içe döndüren, küçük parmak tarafına yatma hareketidir. Ayak tabanı mediale döner. Eversion (eversiyon): Ayağın ön kısmını yukarı ve dışa döndüren, baş parmak üzerine yatma hareketidir. Ayak tabanı laterale döner. 3.9.2015 99 Hareket Bildiren Anatomik Terimler 3.9.2015 100