MAKİNA VE KİMYA ENDÜSTRİSİ KURUMU SU KİRLİLİĞİ KONTROLÜ YÖNERGESİ BİRİNCİ BÖLÜM Amaç, Kapsam, Dayanak, Tanımlar, İlkeler ve Esaslar Amaç MADDE 1 – (1) Bu Yönergenin amacı, Makina ve Kimya Endüstrisi Kurumuna ait Fabrika/İşletme Müdürlüklerinde oluşan su kirliliğinin önlenmesi için gerekli olan hukuki ve teknik esasları belirlemektir. Kapsam MADDE 2- (1) Bu Yönerge atıksuların boşaltım ilkelerini ve boşaltım izni esaslarını, atıksu altyapı tesisleri ile ilgili esasları ve su kirliliğinin önlenmesi amacıyla yapılacak izleme ve denetleme usul ve esaslarını kapsar. Dayanak MADDE 3– (1) Bu Yönerge; a) 2872 sayılı Çevre Kanunu’na, b) Çevre ve Orman Bakanlığı tarafından hazırlanan, 31/12/2004 tarihli ve 25687 sayılı Resmi Gazete’de yayınlanan Su Kirliliği Kontrolü Yönetmeliği’ne dayanılarak hazırlanmıştır. Tanımlar MADDE 4 - (1) Bu Yönergede geçen; a) Alıcı ortam: Atıksuların deşarj edildiği veya dolaylı olarak karıştığı göl, akarsu, kıyı ve deniz suları ile yeraltı suları gibi yakın veya uzak çevreyi, b) Atık: Her türlü üretim ve tüketim faaliyetleri sonunda, fiziksel, kimyasal ve bakteriyolojik özellikleriyle karıştıkları alıcı ortamların doğal bileşim ve özelliklerinin değişmesine yol açarak dolaylı veya doğrudan zararlara yol açabilen ve ortamın kullanım potansiyelini etkileyen katı, sıvı veya gaz halindeki maddelerle atık enerjiyi, c) Atıksu: Evsel ve endüstriyel kullanımlar sonucunda kirlenmiş veya özellikleri kısmen veya tamamen değişmiş suları, ç) Atıksu altyapı tesisleri: Evsel ve/veya endüstriyel atıksuları toplayan kanalizasyon sistemi ile atıksuların arıtıldığı ve arıtılmış atıksuların nihai bertarafının sağlandığı sistem ve tesislerin tamamını, d) Atıksu arıtımı: Suların çeşitli kullanımlar sonucunda atıksu haline dönüşerek yitirdikleri fiziksel, kimyasal ve bakteriyolojik özelliklerinin bir kısmını veya tamamını tekrar kazandırabilmek ve/veya boşaldıkları alıcı ortamın doğal fiziksel, kimyasal, bakteriyolojik ve ekolojik özelliklerini değiştirmeyecek hale getirebilmek için uygulanan fiziksel, kimyasal ve biyolojik arıtma işlemlerinin birini veya birkaçını, e) Atıksu kaynakları: Faaliyet ve üretimleri nedeniyle atıksuların oluşumuna yol açan Fabrika/İşletme Müdürlüklerini, f) Bağlantı kanalı: Atıksu kaynağının atıksularını kanalizasyon sistemine ileten, parsel bacası ile atıksu kanalı arasında yer alan kanalı, g) Bakanlık: Çevre ve Şehircilik Bakanlığını, ğ) Debi: Bir akım kesitinden birim zamanda geçen suyun hacmini, h) Deşarj: Arıtılmış olsun olmasın, atıksuların doğrudan veya dolaylı olarak alıcı ortama boşaltılmasını, ı) Çevre yönetim birimi: Kuruma ait Fabrika/İşletme Müdürlüklerinin faaliyetlerinin çevre mevzuatına uygunluğunu, alınan tedbirlerin etkili olarak uygulanıp uygulanmadığını değerlendiren, tesis içi yıllık denetim programları düzenleyen birimi, i) Endüstriyel atıksu: Fabrika/İşletme Müdürlüklerinin faaliyetlerinden kaynaklı, evsel atıksu ve yağmur suyu dışında oluşan atıksuları, 1 j) Evsel atıksu: Fabrika/İşletme Müdürlüklerine ait ofis ve lojmanlardaki evsel faaliyetlerden kaynaklanan atıksuları, k) İdare: Çevre ve Şehircilik Bakanlığını, Sağlık Bakanlığını, mülki amirleri, büyükşehir ve şehir belediye başkanlıklarını, atıksu altyapı tesisleri yönetimini, İl Çevre ve Şehircilik Müdürlüklerini, Devlet Su İşleri Genel Müdürlüğünü, l) Kanalizasyon sistemi: Ayrık sistemde evsel ve/veya endüstriyel atıksuları ayrı, yağmur sularını ayrı; bileşik sistemde ise bütün atıksuları birlikte toplamaya, uzaklaştırmaya ve arıtma tesislerine iletmeye yarayan birbirleriyle bağlantılı boru ya da kanallardan oluşan sistemi, m) Kompozit numune: Evsel ve endüstriyel atıksularda belirli zaman aralıklarında atıksu debisiyle orantılı olarak alınan karışık numuneyi, n) Merkez teşkilatı: Teşekkül merkezindeki birimleri, o) Numune alma noktası: Atıksu numune alma noktası, atıksuların toplanıp şehir atıksu sistemine veya alıcı ortamlara boşaltım noktasını; alıcı ortam numune alma noktası ise, atıksuyun alıcı ortama deşarj edilerek alıcı ortamla tam olarak karıştıktan sonra numunenin alındığı noktayı, ö) Oluşan atıksu miktarı: Belirli bir oluşum periyodu için ölçümlerle veya su tüketiminden hareketle yapılan hesaplamalarla belirlenen atıksu miktarını, p) Su kirliliği: Su kaynağının kimyasal, fiziksel, bakteriyolojik, radyoaktif ve ekolojik özelliklerinin olumsuz yönde değişmesi şeklinde gözlenen ve doğrudan veya dolaylı yoldan biyolojik kaynaklarda, insan sağlığında, balıkçılıkta, su kalitesinde ve suyun diğer amaçlarla kullanılmasında engelleyici bozulmalar yaratacak madde veya enerji atıklarının boşaltılmasını, r) Taşra teşkilatı: Teşekkül merkezi dışındaki Fabrika/İşletme Müdürlüklerini, s) Yeraltı suları (YAS): Toprak yüzeyinin altında, durgun veya hareket halinde olan bütün suları, ifade eder. İlkeler MADDE 5 – (1) Bu Yönerge, Makina ve Kimya Endüstrisi Kurumu’na ait Fabrika/İşletme Müdürlüklerinde oluşan su kirliliği kontrolü faaliyetlerinin bir plan ve program dahilinde yürütülmesini sağlar. Sorumluluk, kontrol ve rapor verme esasları MADDE 6- (1) Bu Yönerge hükümlerinin uygulanmasından taşra teşkilatında çevre yönetim birimi, takibi ve kontrolünden Üretim Yönetimi ve Mühendislik Hizmetleri Dairesi Başkanlığına bağlı İş Sağlığı, Güvenliği ve Çevre Şubesi Müdürlüğü sorumludur. (2) Yönerge hükümlerinin gereğince uygulanıp uygulanmadığı, Teftiş Kurulu Başkanlığınca denetlenir, gerektiğinde Genel Müdüre sunulmak üzere rapor düzenlenir. (3) Müfettişler ile uygulamadan sorumlu amirler bu Yönergenin geliştirilmesine ilişkin olarak rapor verirler. Değişiklik esasları MADDE 7- (1) Bu Yönergede, mevzuattaki değişmeler ve ihtiyaçlar göz önüne alınarak, Teftiş Kurulu Başkanlığı, Üretim Yönetimi ve Mühendislik Hizmetleri Dairesi Başkanlığı, İşletme/Fabrika Müdürlüklerinin teklifi üzerine, İnsan Kaynakları Dairesi Başkanlığının koordinesinde hazırlanan değişiklik teklifleri, Teşekkül Genel Müdürü’nün Olur’una sunulur. Dağıtım ve kullanma esasları MADDE 8- (1) Bu yönerge gizli olmayıp, tüm Kurum birimlerine dağıtılır. 2 İKİNCİ BÖLÜM Suların Korunması ve Kirlenmesinin Önlenmesi Suların korunması ve kirlenmesiyle ilgili esaslar MADDE 9- (1) Suların korunması ve kirlenmesinin önlenmesinde; a) Su kirliliği kontrolü açısından her tür kirletici kaynağın bir izin belgesine bağlanması, b) Evsel kaynaklı atıksular için, konuta giren temiz su miktarının atıksuya eşit olması, c) Atıksu miktarını ve atık sudaki atık konsantrasyonunu en aza indirerek kirliliği kaynağında önleyecek teknoloji ile üretim yapılması, ç) Atık su arıtımında teknik ve ekonomik açıdan uygun arıtma yöntemlerinin seçilmesi, d) Atık suların arıtılmadan alıcı ortama verilmesi yasak olup, arıtılmış atık suyun verileceği alıcı ortam için belirlenmiş kalite standartlarının olumsuz yönde etkilenmemesi, esastır. ÜÇÜNCÜ BÖLÜM Yüzeysel Sularla İlgili Kirletme Yasakları İçme ve kullanma suyu temin edilen yüzeysel sularla ilgili kirletme yasakları MADDE 10 - (1) Arıtılsa dahi içme ve kullanma suyu rezervuarına atıksuların deşarjına izin verilmez. (2) Her türlü katı atık ve artıklar bu tür su kaynaklarına atılamaz. DÖRDÜNCÜ BÖLÜM Atıksuların Boşaltım Esasları Kanalizasyon sistemlerine boşaltım MADDE 11 – (1) Kanalizasyon sistemlerine atıksu boşaltımı için uygulanacak temel ilkeler şunlardır; a) Kanalizasyon sistemi bulunan yerlerde her türlü atıksuların kanalizasyon şebekesine bağlanması bir hak ve mecburiyettir. b) Kanalizasyon sistemleri tahrip edilemez ve kullanım amaçları değiştirilemez. c) Atıksu oluşumuna sebep olan Makina ve Kimya Endüstrisi Kurumu’na ait Fabrika/İşletme Müdürlükleri, kanalizasyon sisteminden, arıtma ve/veya bertaraf amacıyla kurulmuş arıtma ve deşarj tesislerinden yararlanmalarının doğuracağı bütün harcamaları karşılamakla yükümlüdür. ç) Atıksu miktarının belirlenmesi için, içme suyu şebekesi haricinden su temin edenler, temin ettiği su miktarını alt yapı tesisleri yönetimine belgelemek ve bedeli karşılığında kanalizasyon sistemine bağlanmak zorundadır. d) Bir Fabrika/İşletme Müdürlüğünün atıksuyunun kanalizasyon sistemine doğrudan bağlanabilmesi, ya da vidanjör veya benzeri bir taşıma aracı ile taşınarak boşaltılabilmesi için; 1) Kanalizasyon sisteminin yapısına ve çalışmasına zarar verip engel olmaması, 2) Çalışan personel ve civar halkı için sağlık sakıncası yaratmaması, 3) Kanalizasyon sisteminin bağlandığı arıtma tesisinin çalışmasını ve verimini olumsuz yönde etkilememesi, 4) Biyolojik arıtma tesisinde arıtılamayacak maddeler içermemesi, 5) Atıksu arıtma tesisinde oluşacak çamur ve benzeri artıkların uzaklaştırılmasını, kullanılmasını zorlaştırmaması ve çevre kirlenmesine yol açacak nitelik kazanmalarına neden olmaması, 6) Endüstriyel atık sularını sızdırmaz nitelikteki fosseptikte toplayan ve vidanjör vasıtası ile atıksu altyapı tesislerine veren atıksu kaynaklarının, atıksu yönetimleriyle 3 yaptıkları protokolü ve vidanjörle atıksu bertarafı sonucunda aldıkları belgeleri beş yıl süreyle muhafaza etmesi ve denetimler sırasında görevlilere beyan etmesi, gerekir. Alıcı ortama doğrudan boşaltım MADDE 12 – (1) Atıksuların nitelik ve niceliklerinin kontrolu, kirliliğin azaltılması ve arıtılması, verilen atıksu deşarj standartlarına uyulup uyulmadığı hususunun uygun aralıklarla ve düzenli bir biçimde gözlenmesi ve belgelenmesi Fabrika/İşletme Müdürlüğünün (kirleten) sorumluluk ve yükümlülüğündedir. Bu ölçümler beş yıl süreyle saklanır. İdare, bu yükümlülüğün yerine getirilip getirilmediğini, gerekiyorsa kendi ölçümleriyle denetler. İdare tarafından denetim amacıyla yapılan ölçümlerin masrafı Fabrika/İşletme Müdürlüğü tarafından karşılanır. (2) Alıcı ortamlarda kirlenmenin önlenebilmesi için yapılacak uygulamalarda aşağıdaki genel esaslar geçerlidir: a) Atıksu altyapı tesisi bulunan yörelerde Fabrika/İşletme Müdürlükleri kanalizasyon sistemine bağlantı esaslarına uyulmak şartıyla, atıksularını kentsel kanalizasyon sistemine deşarj edebilirler. Kent dışında kalan ve doğrudan alıcı ortama deşarj yapan atıksu kaynakları, münferit veya ortak arıtma tesisleri yaparlar. b) Deşarj standartlarının sağlanması amacıyla, atıksuların yağmur suları, soğutma suları, az kirli yıkama suları ve buna benzer az kirli sularla seyreltilmesi yasaktır. c) Her türlü katı atık, arıtma çamurları ve fosseptik çamurlarının alıcı su ortamlarına boşaltılmaları yasaktır. ç) Fabrika/İşletme Müdürlükleri faaliyet türlerine göre, alıcı ortama verdikleri atıksular için Su Kirliliği Kontrol Yönetmeliğinin ekinde yer alan Tablolara konulan deşarj standartlarını sağlamakla yükümlüdürler. Evsel nitelikli atıksuların alıcı su ortamlarına deşarjlarında uyulması gereken standart değerler de Su Kirliliği Kontrol Yönetmeliğinin eki Tablo 21’de verilmiştir. Kompozit numunelerin alınması ve değerlendirilmesi MADDE 13 – (1) Atıksuların alıcı ortamlara doğrudan deşarjı ile ilgili olarak Su Kirliliği Yönetmeliğinde yer alan standart değerler, alınan kompozit atıksu numunelerinde aşılmaması gereken sınır değerleri ifade etmektedir. (2) Fabrika/İşletme Müdürlükleri, gerekli deşarj standartlarını sağlamak için arıtma tesislerinin çıkış sularını deşarj izin belgesinde belirtilen aralıklarla numune almak, ölçüm ve analiz yapmak suretiyle kontrol etmek, atık suların özellikleri ve miktarlarına ilişkin bilgileri belirlemek, belgelemek ve denetimlerde beyan etmekle yükümlüdürler. İdare, bu yükümlülüğün yerine getirilip getirilmediğini, gerekiyorsa kendi ölçümleriyle denetler. İdare tarafından yapılan bu ölçümlerin masrafı ilgili Fabrika/İşletme Müdürlüğü tarafından karşılanır. (3) Alıcı ortama atıksu deşarj standartları için üç ayrı sınır verilmiştir. Bunlar; anlık, iki saatlik ve yirmi dört saatlik kompozit çıkış suyu numunelerinden elde edilen konsantrasyonları ifade etmektedir. (4) Denetlemelerde normal işletme şartlarına ait iki saatlik kompozit numuneler ve bunlara ait sınır değerler esas alınır. Ancak iki saatlik kompozit numune alınması mümkün olmayan, arıtılmış atık sularını iki saatten daha kısa sürede alıcı ortama deşarj eden atıksu arıtma tesislerinde, arıtılmış atık su deşarjının devam ettiği süre içerisinde alınan kompozit numune değeri iki saatlik kompozit numune değeri ile kıyaslanarak denetleme yapılır. (5) Atıksular veya arıtılmış sulardan numune alınması Numune Alma ve Analiz Metodları Tebliğine göre yaptırılır. Endüstriyel atıksu deşarj standartları 4 MADDE 14 – (1) Fabrika/İşletme Müdürlükleri üretim tiplerine göre aşağıda görüldüğü şekilde gruplandırılmıştır: a) Kimya sanayii sektörü, b)Metal sanayii sektörü; demir çelik işleme tesisleri, genelde metal hazırlama ve işleme, galvanizleme, dağlama, elektrolitik kaplama, metal renklendirme, çinko kaplama, emayeleme, sırlama, mineleme tesisleri, metal taşlama ve zımparalama tesisleri, laklamaboyama tesisleri, demir dışı metal üretimi, demir ve demir dışı dökümhane ve metal şekillendirme ve benzerleri. c) Karışık endüstriler; sektör belirlemesi yapılamayan sanayiler. Evsel nitelikli atıksular için deşarj standartları MADDE 15 – (1) Evsel nitelikli atıksu kaynaklarından doğrudan ve/veya kentsel arıtma tesislerinden arıtılmış olarak çıkan suların alıcı ortama deşarjında istenen standart değerler Su Kirliliği Kontrolü Yönetmeliğinde yer alan Tablo 21’de verilmiştir. BEŞİNCİ BÖLÜM Çevre İzni Alınması ile İlgili Hükümler Alıcı ortama atıksu deşarjı olan Fabrika/İşletme Müdürlükleri için çevre izni MADDE 16 – (1) Her atıksu deşarjı için idarenin istediği çıkış suyu kalitesinin ve diğer şartların sağlanması koşuluyla, alıcı ortama her türlü evsel ve/veya endüstriyel nitelikli atıksuların doğrudan deşarjı için çevre izni alınması mecburidir. (2) Çevre izni alınması işlemlerinde Çevre İzin ve Lisans Yönetmeliğinin hükümleri uygulanır. Alıcı ortama atıksu deşarjı konusunda çevre iznine tabi işletmeler için genel hükümler MADDE 17 – (1) Fabrika/İşletme Müdürlüğünün Çevre İzin başvurusunda bulunabilmesi için bir adet yirmi dört saatlik kompozit atıksu numune sonucunun veya en az üç adet iki saatlik kompozit atıksu numunesi analiz sonuçlarının aritmetik ortalamasının Su Kirliliği Kontrolü Yönetmeliğinde belirtilen standartları sağlaması gerekmektedir. (2) Çevre İzni işlemlerinde gerekli olan atıksu analizlerinin, Bakanlıktan Çevre Analizleri Ön Yeterlilik/Yeterlilik Belgesi almış laboratuvarlarda yapılması zorunludur. Kirlenmeye karşı tedbir yükümlülüğü MADDE 18 – (1) Çevre izni alan Fabrika/İşletme Müdürlükleri arıtma tesislerini kurup işletmeye aldıktan sonra da çevre izin belgesinde öngörülenin ötesinde kirletici atmamakla ve gerek alıcı ortam, gerekse deşarj standartlarını aşmamakla yükümlüdürler. ALTINCI BÖLÜM Atıksu Bağlantı İzni, Kanalizasyona Bağlantı Kısıtları, Atıksu Toplama Sistemine Verilemeyecek Maddeler, Atıksu Özellikleri, Kanalizasyona Bağlantı ve Boşaltım ve Yönetmeliğin İhlali Atıksu Bağlantı İzni MADDE 19 – (1) Fabrika/İşletme Müdürlüklerinin atıksularını atıksu altyapı tesislerine bağlayabilmeleri, atıksu altyapı tesisleri yönetimince (belediyeler) verilecek olan atıksu bağlantı iznine tabidir. Atıksu bağlantı izni, evsel atıksuların yazılı bir belge karşılığında; endüstriyel atıksuların bağlantı kalite kontrol izin belgesindeki koşulları sağlaması halinde, atıksu altyapı tesisleri yönetimi tarafından verilen izindir. Kanalizasyon sistemine bağlantı kısıtları MADDE 20 – (1) Atıksu altyapı tesisleri kapsamında inşa edilen ve işletilen kanalizasyon sistemlerine yapılacak bağlantılar aşağıdaki kısıtlamalara tabidir: 5 a) Kanalizasyonun ayrık sistemde olması halinde, yağmur suları ve kirli olmayan diğer drenaj suları, kanalizasyona bağlanamaz. b) Birleşik ve ayrık sistemlerde, izne esas olacak atıksu miktarları ve özellikleri yağışsız havalarda belirlenir. c) Kirletici maddeler ihtiva etmeyen soğutma sularının, yetkili atıksu altyapı tesisleri yönetiminin özel onayı olmadan kanalizasyon sistemine bağlanması yasaktır. ç) Endüstriyel atıksular ön arıtma gereğini ortadan kaldırmak üzere kirletilmemiş sularla seyreltilerek kanalizasyon sistemine verilemez. d) Atıksu altyapı tesislerine deşarj edilmiş olan atıksular, atıksu altyapı tesisleri yönetimlerinin yazılı izni olmadıkça herhangi bir amaç için kullanılamaz. e) Kanalizasyon sisteminin arıtma ile sonlanmasına bakılmaksızın evsel atık sular kanalizasyon sistemine belediyenin izni ile bağlantı yapabilir. f) Endüstriyel nitelikli küçük atık su kaynaklarının, sonu arıtma tesisi ile sonuçlanmayan kanalizasyon sistemine doğrudan veya kısıtlama yaparak, Su Kirliliği Kontrol Yönetmeliğinin ekinde yer alan Tablo 25’te verilen standart değerleri sağlayarak bağlanıp bağlanamayacağına toplam kirlilik yükleri ve alıcı ortam özellikleri dikkate alınarak, Mahalli Çevre Kurulu tarafından karar verilir. Atıksu toplama sistemine verilemeyecek maddeler MADDE 21 – (1) Arıtma tesisinin arıtma verimini olumsuz yönde etkileyen maddeler; atıksu tesislerini tahrip eden, fonkisyonlarını ve bakımlarını engelleyen, zorlaştıran, tehlikeye sokan veya tesislerde çalışan personele zarar veren maddelerin atıksu altyapı tesislerine verilmesi yasaktır. (2) Çöp ve katı maddelerin öğütülerek kanalizasyona verilmesini sağlayan çöp öğütücülerinin kullanılması yasaktır. (3) Bitkisel ve madeni atık yağların kanalizasyona verilmesi yasaktır. Atıksu altyapı tesislerine bağlanabilecek atıksuların özellikleri MADDE 22 – (1) Endüstriyel atık suların, atıksu altyapı tesislerine kabul edilmesi için Su Kirliliği Kontrol Yönetmeliğinin ekinde yer alan Tablo 25’te verilen standart değerlere uyum göstermesi şarttır. (2) Küçük atıksu kaynakları tanımına giren endüstri atık sularından Su Kirliliği Kontrol Yönetmeliğinin ekinde yer alan Tablo 25’te verilen standart değerleri aşanların atıksu altyapı tesislerine doğrudan bağlanabilmesi, atıksu altyapı yönetimlerinin iznine bağlıdır. Kanalizasyon sistemine bağlantı ve boşaltımların kontrol düzeni MADDE 23– (1) Fabrika/İşletme Müdürlüklerinin kanalizasyon sistemine atıksu bağlantısının yapıldığı yerde, kolayca ulaşılabilen ve çalışmaya müsait bir kontrol bacası inşa edilir. Kontrol bacasının projesi ve tipi bir plan üzerinde gösterilerek ilgili atıksu altyapı tesisleri yönetiminin bilgisine sunulur. Atıksu altyapı tesisleri kullanımı çerçevesinde yönetmeliğin ihlali kapsamına giren davranışlar MADDE 24- (1) Atıksu altyapı tesisleri kullanımı çerçevesinde aşağıda sıralanan ihlaller gerçekleşirse; a) Bağlantı ile ilgili kısıtlamalar ve bununla ilgili olarak, bağlantısı yasaklanan atıksular veya maddeler atıksu sistemine boşaltılıyorsa veya atıksu bağlantı kalite kontrol izin belgesinde öngörülen sınır değerler aşılıyorsa, b) Kontrol ve belgeleme yükümlülüğüne ilişkin olarak, atıksu miktarları ve özelliklerini ölçebilmek amacıyla gerekli ölçüm düzenekleri ve kontrol bacaları tesis çıkışında kurulmamışsa, uygun yere konulmamışsa veya çalıştırılamıyorsa, bakımı yapılmıyorsa, uygun ve sorumlu bir personel tayin edilmemişse veya kayıt defteri beş yıl boyunca saklanmamışsa ya da resmen denetimle görevli kişinin talebine rağmen ibraz edilmemişse, c) Kontrol düzeni ile ilgili olarak, atıksu sisteminin veya atıksuyun incelenmesine müsaade edilmemişse, 6 idare kendi mevzuatı çerçevesinde gerekli işlemleri yapar. YEDİNCİ BÖLÜM Denetim, Haber Verme Yükümlülüğü, İzleme ve Yaptırım Denetim MADDE 25 – (1) Bu Yönerge uyarınca; a) Alıcı ortama her türlü atıksu deşarj denetiminde Bakanlık yetkilidir. Bu yetki taşrada il çevre ve şehircilik müdürlüklerince kullanılır. b) Alıcı ortama atıksu deşarjı olan Fabrika/İşletme Müdürlükleri için çevre izin belgesinde belirtilen hükümlere uyulup uyulmadığının denetiminden Bakanlık ve il çevre ve şehircilik müdürlükleri sorumludur. c) Kanalizasyona bağlantı izni ile bağlantı kalite kontrol izni belgesinde belirtilen hükümlere uyulup uyulmadığının denetiminden atıksu altyapı tesisleri yönetimleri sorumludur. Haber verme yükümlülüğü MADDE 26 – (1) Atıksu üreten Fabrika/İşletme Müdürlükleri mevzuatta öngörülen arıtma tesis veya sistemlerini kurmak ve atık sularını deşarj standartlarını sağlayacak şekilde arıtmak zorundadırlar. (2) Arıtma tesisi olmayanlar, arızalananlar, çalıştığı halde standartları sağlayamayanlar, faaliyetinde kapasite artırımına gidenler, faaliyetlerini geçici veya sürekli olarak durduranlar ilgili idareye derhal haber vermekle yükümlüdürler. İzleme MADDE 27 – (1) Fabrika/İşletme Müdürlükleri, arıtma tesislerinin verimli olarak çalıştığının izlenmesinden ve kayıtlarının tutulmasından sorumludur. (2) Atıksuların özellikleri ve miktarları düzenli olarak Bakanlıkça belirlenecek bir formatta ve dijital ortamda kaydedilir. (3) Fabrika/İşletme Müdürlükleri, atıksularının çıkış sularında deşarj izin belgesinde belirtilen aralıklarla numune almakla, ölçüm ve analiz yapmak suretiyle kontrol etmekle, atıksuların özellikleri ve miktarlarına ilişkin bilgileri belirlemek, belgelemek ve denetimlerde beyan etmekle yükümlüdürler. (4) Yapılan ölçüm ve analizlerin sonuçları raporların asılları ile birlikte dijital ortamda da en az beş yıl süreyle saklanmak zorundadır. Yaptırım MADDE 28 – (1) Bu Yönergedeki yasaklara aykırı hareket edenler ve belirtilen yükümlülükleri yerine getirmeyen Fabrika/İşletme Müdürlüklerine; ek süre verilmesi ve bu süre sonunda da eksikliklerin yerine getirilmemesi durumunda; faaliyetlerinin kısmen veya tamamen durdurulma cezası yetkili makamlar tarafından; idari nitelikteki cezalar ise yine yetkili merciler tarafından verilir. SEKİZİNCİ BÖLÜM Yürürlük ve Yürütme Yürürlük MADDE 29 – (1) Bu Yönerge 18.02.2017 tarihli Makam Olur’u ile yürürlüğe girer. Yürütme MADDE 30 – (1) Bu Yönerge hükümlerini Makina ve Kimya Endüstrisi Kurumu Genel Müdürü yürütür. 7