IMF Emrediyor AKP Özelleştiriyor

sayı 149 / 1 haziran 2005
• İMO Başkanı Taner Yüzgeç’in
Oktay Ekinci’ye verdiği
Yanıt
2’de
• Eğitim Sen Kapatılamaz
TMMOB İNŞAAT MÜHENDİSLERİ ODASI YAYIN ORGANIDIR
6’da
• Brüksel Zirvesi Kararlarına
Yönelik Bazı Saptamalar 7’de
• TMMOB Su Politikaları
Kongresi
8’de
IMF Emrediyor
AKP Özelleştiriyor
• TÜPRAŞ, TELEKOM, TEKEL,
Seydişehir Alüminyum
özelleştiriliyor.
• İşçi sendikaları özelleştirmeye
karşı top yekun mücadele
başlattı.
• TÜRK-İŞ, HAK-İŞ, DİSK, KESK,
TMMOB, TTB ve KİGEM’in
ortaklaşa düzenlediği “20. Yılında
Türkiye’de Özelleştirme Gerçeği”
konulu sempozyum, çalışan
kesimlerin özelleştirmeye karşı
tepkisinin ifadesi oldu.
Yoksulluk artıyor
• Sempozyumda bir konuşma yapan
TMMOB Başkanı Mehmet Soğancı
“Özelleştirmeleri durdurabiliriz.” dedi.
IMF emrediyor, AKP yerine getiriyor. Türkiye’nin karlı kuruluşları birer birer yerli
ya da yabancı sermaye gruplarına satılıyor. AKP iktidarı, IMF direktifleri doğrultusunda bir taraftan eğitim, sağlık gibi temel insan haklarını paralı hale getirmeye
çalışırken, bir taraftan da Türkiye’nin ekonomik ve sosyal hayatında köklü değişiklikler anlamında gelecek özelleştirmeleri yapmak için yoğun çaba harcıyor. Asgari
ücreti bile yüksek bularak azaltılmasını isteyen IMF, Türkiye’yle yaptığı anlaşmalarda, ülkenin tüm değerlerinin uluslararası sermaye gruplarına peşkeş çekilmesini
dayatıyor. AKP iktidarı, özelleştirmeye çalıştığı kurumların zarar ettiği, kamuya yük
getirdiğini iddia ederek, toplumsal meşruiyet sağlamaya çalışıyor.
Kapitalist küreselleşme sürecinin en önemli sacayaklarından birisi olan özelleştirme, ulusal ekonomilerin borç ilişkisiyle kıskaç altında tutulması ve dışa bağımlı
hale getirilmesini öngörüyor. Dış borç konusunda oldukça sıkıntılı olan Türkiye’nin,
IMF ve Dünya Bankası’ndan gelen dayatmalara boyun eğmemesi mümkün görünmüyor. Dayatmanın başında da kamusal alanın daraltılması ve özelleştirmeler
geliyor.
Dikkat edilmelidir; AKP iktidarı stratejik, karlı ve verimli bir şekilde faaliyetlerini
sürdüren, Seydişehir Alüminyum Tesisleri, SEKA, Erdemir, Tekel, Petkim, Tüpraş,
THY, Telekom, Şeker fabrikaları, enerji santralleri, SSK, Köy Hizmetleri gibi kuruluşları ya özelleştiriyor ya da kapatıyor. Hiç kuşkusuz, bu işletmeler devre dışı
bırakılınca, kamusal değerlerimizde kayda değer bir azalma olacağı açıktır.
Özelleştirme ve/veya kapatma süreci ekonomik ve sosyal hayatta büyük bir alt üst
oluşa ve yıkıma yol açacaktır. Özelleştirmenin, kamusal alanı daraltmanın işsizlik,
yoksulluk, açlık olarak geri döneceğinden ise hükümet kanadı hiç söz etmiyor.
Uluslararası sermayenin Türkiye’ye biçtiği rol belli: Türkiye ucuz işgücü cenneti
haline getirilecek. Ülkemizin yer altı ve yer üstü zenginlikleri, IMF ve Dünya Bankası’nın dayattığı sömürü programlarıyla talan edilecek. Bu ülkenin öz kaynaklarıyla
yaratılan birbirinden önemli, birbirinden değerli kurumlar haraç mezat satılacak.
Şu noktaya vurgu yapmakta fayda bulunuyor. Ülkemiz büyük ve küresel bir oyunla
karşı karşıyadır. AKP düşen bu oyunun sahnelenmesinden başka bir şey değildir.
4’te
Yoksulluk artıyor. Artma eğilimi içinde olan bir başka gösterge ise işsizlik. Tüm toplumsal
kesimlerle birlikte yoksulluk ve işsizlik mühendisleri de vuruyor. İnşaat mühendislerinin
yüzde 30’una yakını işsizlik kıskacında bulunuyor. İş bulup çalışanlar ise yoksulluk sınırının altında ücret alıyor.
Bütün bunlar yoruma hacet bırakmayacak oranda anlaşılır oranlardır. Siyasal iktidarın
‘ekonomik ve sosyal hayat iyiye gidiyor’ şeklinde açıklamasını yalanlayan verilerdir. Siyasal iktidar büyüyen işsizliği, yaşam standartları arasındaki devasa uçurumu ve yoksulluk,
açlık sınırında ücret alan milyonlarca insanı görmezden geliyor.
Bir halkın mutlu olup olmadığını açığa çıkartmak için başka kriterlere ihtiyaç bulunur mu?
Yoksulluk ve işsizliğin arasında bunalan bir halk mutlu değildir. Bu halkı ne ekonominin
büyüdüğüne dair rakamlar ikna edebilir ne de enflasyonun düşük seviyelerde çıkması.
Büyüyen ekonominin sonuçları ve düşük enflasyon düzeyi aile bütçesine yansımadığı
sürece, Başbakanın TV’lere çıkıp, toz pembe bir tablo çizmesi artık inandırıcı olmuyor.
Bu olumsuz tabloyu kamuoyunun dikkatine sunan yine devletin kendi kurumları oluyor.
Hükümet kanadından yapılan iyimser açıklamaları devletin kurumları dayanaksız bırakıyor.
Yine aynı şekilde, Avrupa Birliği uyum yasaları çerçevesinde gerçekleştirilen değişiklikler
ve demokratikleşme söylemine karşın, bu siyasal iktidar döneminde ancak askeri darbe
dönemlerinde görülen sendika kapatma işi gerçekleşmek üzere. 200 bin üyeli öğretmen
sendikası, eğitim biliminin vazgeçilmezlerinden olan anadilde eğitimi savunduğu için
kapatılmayla karşı karşıya bulunuyor. Yeni çıkartılan Türk Ceza Kanunu ‘nun özellikle
basınla ilgili bölümleri bir öncekinden daha baskıcı ve ağırlaştırılmış hükümler içeriyor.
Bu arada hükümetin, seçim öncesi seçmenine verdiği sözleri yerine getirmek için fırsat
kolladı anlaşılıyor. Türban, kesintisiz eğitim, kaçak kuran kursları konularındaki açıklama
ve girişimler kaygı yaratıyor. Özellikle eğitim ve adalet alanındaki kadrolaşma kamuoyundaki bu kaygıyı pekiştiriyor.
IMF yetkililerinin ‘asgari ücreti çok gördüğüne’ dair açıklamaları kamuoyuna yansıdı. Tabi
bunun bir de gerçek hayattaki karşılığı olacaktı. Ki, ilk gösterge işçi kesimi ile hükümet
arasında başlayan toplu sözleşme sürecinde açığa çıktı. Hükümet kamuda çalışan işçilere
yüzde 4 zam önerdi.
Son dönemde hız kazanan özelleştirme süreci, bir bakıma AKP iktidarının ekonomik
krizi aşma, kamusal alanın sınırlarını daraltma, soysal devlet anlayışını ortadan kaldırma
hedefinin ifadesi olarak değerlendirilebilir. Elbette özelleştirmeci zihniyetin dayanak aldığı
yalnızca ekonominin yaşadığı sıkıntılar değildir. AKP tüm ekonomik ve soysal hayatı
değiştirmek, Anadolu coğrafyasında başka bir hayatı inşa etmek istemektedir. Bu, küreselleşmeci ve paranın belirleyici olduğu bir hayattır.
Uluslararası sermaye güçleri tarafından dayatılan ve AKP eliyle uygulanmaya çalışılan bu
hayata karşı tüm emek güçlerinin, “bir başka hayatın” olduğuna dair iddialarını kuvveden
fiile geçirmeleri gerekiyor.
Taner Yüzgeç
Başkan