İşçi Emekçileri Güncel Haber Sitesi@2006 | DEBA`da direniş sürüyor

DEBA'da direniş sürüyor
Açıklama: Denizli'de 3 yıldır alamadıkları 10 aylık maaş ve kıdem tazminatları için bir yıldan
uzun süredir mücadele eden Denizli Basma Sanayii (DEBA) işçileri, mücadeleye
Kategori: Çalışma Yaşamı
Eklenme Tarihi: 18 Mart 2013
Geçerli Tarih: 19 Temmuz 2017, 04:07
Site: İşçi Emekçileri Güncel Haber Sitesi@2006
URL: http://www.iscileremekci.net/haber_detay.asp?haberID=458
Denizli'de 3 yıldır alamadıkları 10 aylık maaş ve kıdem tazminatları için bir yıldan uzun süredir
mücadele eden Denizli Basma Sanayii (DEBA) işçileri, mücadeleye aralıksız devam ediyor.
DEBA işçileri, dün Candoğan Parkı önünde bir basın açıklaması ve oturma eylemi gerçekleştirdi.
DEBA patronu Esat Sivri ve İş Bankası'nı protesto eden işçiler "DEBA işçisi direnişin simgesi",
"Direne direne kazanacağız", "Yaşasın sınıf dayanışması" sloganlarını attı. Bir yıldan uzun
süredir direndiklerini hatırlatan işçiler, "Taşlardan, duvarlardan, yerdeki kaldırımlardan bile ses
geliyor ama Esat Sivri'den ve İş Bankası'ndan ses gelmiyor" diyerek tepkilerini dile getirdiler.
'BU DAVET BİZİM'
İşçiler adına konuşan Nejdet Elver, şöyle dedi: "Ey bu ülkenin güzel insanları, elbette bu ülke
hepimizin. Ama görüyorsunuz, birileri bu ülke emekçilerinin hakkını gasp ediyor. Hukuk varsa
nerede? Hukuken de hakkımızı kazandık ama niye hiç bir şey değişmiyor? Maalesef, hırsızlık,
sahtekarlık yasa tanımazlık var. Gizli anlaşmalarla emekçilerin hakkı sömürülürken, adaletten
haktan hukuktan kim söz edebilir? Her geçen gün yeni haberler alıyoruz. İş Bankası Esat Sivri'ye
20 trilyon kredi veriyor. Bu kredinin maaş ve kıdem tazminatları ödensin diye verildiği yönünde
iddialar var. Bu 20 trilyon para nerede? Yoksa bu paralar Sivri ailesinin öteki fabrikalarında mı
kullanıldı. Bizler haklarımızı alana dek asla yılmayacağız. Ey insanım diyenler, hele emekçiler.
Şunu biliniz ki güzel günler zorlu duraklardan geçer. Çoğalarak azimle fedakarlık göstererek
mücadeleyi yükseltiyoruz." Elver sözlerine Nazım Hikmet'in dizeleriyle son verdi:
"Yaşamak bir ağaç gibi tek ve hür
Ve bir orman gibi kardeşçesine
Bu davet bizim."