Telekomünikasyon ve Bilgi Teknolojileri
advertisement
19. TELEKOMÜNİKASYON VE BİLGİ TEKNOLOJİLERİ Telekomünikasyon AB ekonomisinde hızla gelişen ve bütün ekonomi için itici güç olan bir sektördür. Avrupa Birliği, Telekomünikasyon Politikası’nı, bu alandaki hızlı teknolojik gelişmelerin yanı sıra, Adalet Divanı’nın sektörün AB Antlaşması’nın rekabet hükümlerine tabi olduğuna ilişkin kararı doğrultusunda oluşturmuştur. Telekomünikasyon ve Bilgi Teknolojisi Politikası Amsterdam Antlaşması’nın İç Pazar’ın uyumlaştırılmasına ilişkin 95. maddesi, rekabete ilişkin 81 ve 82. maddeleri ve hizmetlerin tesisine ilişkin 47-55. maddelerine dayanmaktadır. Bilgi ve iletişim teknolojilerinin teknolojik gelişiminin desteklenmesi politikası Amsterdam Antlaşması’nın 163-172. maddelerine, Birlik telekomünikasyon ve bilgi teknolojileri sanayinin rekabet gücünün geliştirilmesi için gerekli koşulların yaratılmasına ilişkin mevzuat Amsterdam Antlaşması’nın 157. maddesine, telekomünikasyon sektöründe Avrupa ağlarının geliştirilmesine ilişkin yasal çerçeve Amsterdam Antlaşması’nın 154, 155 ve 156. maddelerine dayanılarak düzenlenmiştir. Posta hizmetlerinin aşamalı olarak serbestleştirilmesi AB’nin Haziran 1992 tarihinde yayınladığı Yeşil Kitap’ı takiben gerçekleşmiştir. AB genelinde telekomünikasyon piyasasının serbestleştirilme süreci ise 1988 yılında başlamış ve 1998’de tamamlanmıştır. Amaç, İç Pazar’ın rekabet gücünün artırılması ve teknolojinin hızla geliştiği sektörde yatırımların teşvik edilmesidir. 1999 yılında sektörün yeniden gözden geçirilmesinden sonra, telekomünikasyona ilişkin AB müktesebatı 2002 yılında güncellenmiştir. Yeni düzenleyici mevzuat paketi, sanayinin gelişimi, rekabetin güçlendirilmesi, büyümede artış, kamunun ve kullanıcıların yararının gözetilmesini sağlamaya yönelik yasal düzenleyici çerçeve ortaya koymaktadır. Aday ülkelerin üye olacakları tarihe kadar söz konusu mevzuata uyum sağlamaları ve değişen mevzuatı uygulamaları gerekmektedir. Müktesebatın uygulanması, düzenleyici kurumun sorumluluklarının uygulamaya ilişkin menfaatlerden ayrılmasını gerektirmektedir. Aday ülkelerin AB müktesebatı doğrultusunda şu hususları yerine getirmeleri öngörülmüştür: • AB politikasıyla uyumlu bir ulusal telekomünikasyon politikasının kabul edilmesi, • AB’ye üye olduklarında piyasa güçleriyle başedebilecek şekilde piyasa aktörlerinin hazırlanması, • Birlik mevzuatına uyum sağlanarak ve bu mevzuat uygulanarak telekomünikasyon piyasasının AB üyeliğine hazırlanması, • Bağımsız bir kurum vasıtasıyla düzenleyici çerçevenin tarafsız bir şekilde uygulanmasının sağlanması, • Başta evrensel hizmet olmak üzere gelişmemiş yörelerin iletişim ihtiyaçlarının karşılanması.
