Yorum 27 Temmuz 2002

YORUM
BAHADIR KALE AĞASI
MAYIS 68’DEN
GELECEĞE YANKILAR
24 MAYIS 2008
Mayıs 68’in öğrenci liderlerinden Daniel Cohn
Bendit’in kırk yıl değerlendirmesi nostaljik
sayılmaz: “68 olayları dünyayı değiştirdi.
Fakat bugün toplum farklı. Artık yeni
düşünceler ve ufuklar gerekiyor.”
Kızıl Danny
bakmalı...
haklı.
Artık
Mayıs
2018’e
“Kırk yıl oldu bile”.
1985 yılı II. Dünya Savaşı’nın bitmesinin kırkıncı yıldönümüydü. Batı Avrupa’da birçok televizyon programı, sergi,
kitap ve dergi kapağı bu konuyu işlemekteydi. Savaş vahşeti toplumların hafızasında henüz taze sayılırdı. Hâlbuki
o dönemde yirmili yaşlardaki bir genç için, büyük savaş tarihin derinliklerinde kalmıştı. Gündem çok farklıydı:
soğuk savaş, Sovyetler Birliği ile ABD arasında nükleer yarış, Avrupa Ekonomik Topluluğu, Çin’de ilk
kıpırdanmalar, Türkiye’de Özal’lı yenilenme, dünyada yaygınlaşan kişisel bilgisayar, Orta Doğu’da çatışma ve
Afrika’ya yardım için Live Aid konserleri yılları.
Sonra, birkaç yıl sonra yine bir geçmişi anma furyası sardı Batı Avrupa’yı: “Yirmi yıl oldu bile”.
Bu kez 1968 olayları odaktaydı. Prag’dan Paris’e, Chicago’dan, Roma’ya öğrenci eylemleriyle
etkilenen dünya kültürü. Tam olarak yaşanmamış, fakat nispeten daha yakın bir geçmişin nostaljisi
kapladı sosyal ortamı, kültürel etkinlikleri ve yayın dünyasını. Seksenlerin rengârenk estetiğinde,
altmışların siyah-beyaz görüntüleri yine de pek yakın gelemedi o dönemin gençlerine.
Yakın gelecek de çok uzaktı. Moskova’da Gorbaçev soğuk savaşı bitirmek üzereydi. Avrupa’da parasal birliğin
zemini oluşmaktaydı. Çin dragonu gözlerini açıyor, Türkiye’de yenilenmenin yetersizlikleri yapısal sorunlara
dönüşüyor, ABD’de emekleme dönemindeki internetin altyapısı özel kullanıma açılıyordu. Fakat daha toplumlar
farkında değildi ki, Orta Doğu’da istikrarsızlık ve Afrika’da yoksulluk dışında, birçok alanda köklü bir değişim
başlamıştı. Çağdaş ülkelerde yenilik taleplerinin baskısının arttığı bu dönemde 1968 yılı bir gelecek nostaljisi
olarak anıldı.
Sonra, 2008’de yine “kırk yıl oldu bile”.
Artık II. Dünya Savaşı anılarının gerçekten kuşak aşımına uğradığı bir dönemde, 1968 yılı toplumsal yaşama yön
veren kuşakların nostaljik referansı oldu. Nasıl ki 1789 Fransız Devrimi Avrupa’ya dalga dalga yayılan etkilerde
bulunduysa, Paris’te başlayan Mayıs 68 olayları da tarihsel önem taşıyorlar. Altmışlı yıllarla başlayan birçok
toplumsal eğilim yetmişli yıllarda kalıcı bir siyasal birikime dönüştü. Mayıs 68 bu açıdan önemli. Hem Batı
dünyasını anlayabilmek için, hem de güncel siyaseti geçmiş ve gelecek zamanların göreceliğinde çok boyutlu
değerlendirebilmek için.
Mayıs 68’de Fransa
Fransa 1960 sonrasında, 18. yüzyılda ülkeye egemen olan Aristokrasi ve Kilise’ye karşı yükselen burjuvazinin
siyasal güç mücadelesi ortamından çok farklıydı. Mutlak bir devrim havası yoktu. Devrim değil, devrimsel etkiler
doğuran olaylar söz konusuydu.
Ekonomi : II. Dünya Savaşı sonrası dönemde Batı Avrupa uzun bir ekonomik büyüme, tüketim toplumuna
dönüşme ve refah devleti tesisi evresinin son dönemlerindeydi. Savaş sonrası doğan gençler ekonomik kriz ve
işsizlik kavramlarına yabancı olarak büyümüşlerdi. Fakat ilk olumsuz göstergeler ve gelecek kaygılarının
titreşimleri hissedilmekteydi.
Toplum : Sendikalar ile devlet arasında gerginlik başlamak üzereydi. Bu arada SSCB yörüngesindeki
komünistler, Çin kültür devriminden etkilenen Maocular, çekim alanı genişleyen Troçkistler, eski toprakların
kaybını hazmedemeyen aşırı milliyetçiler, sol hareketlere benzer örgütlenmelere giden Katolikler ve genelde
ABD’nin Vietnam savaşına karşı oluşan barış hareketlerinin ilk filizleri iç ve dış politika arasındaki etkileşime dâhil
olmaktaydı.
Y
O
R
U
M
B A H A D I R
K A L E A Ğ A S I
Siyaset : De Gaulle rejimi yaşanmaktaydı. Savaş kahramanı “General” 1958’de Cezayir kriziyle istikrarsızlığa
giren demokrasiyi kurtarmak üzere siyasete geri çağrılmıştı. Fransa’nın denizaşırı ulusal topraklarının büyük
bölümü ve sömürgelerinin bağımsızlığı ile sonuçlanacak cesur kararları almış ve kendisi için tasarlanmış çok
güçlü bir başkanlık tesis eden yeni anayasal düzeni getirmişti. Sonradan 1981’de cumhurbaşkanı seçilecek olan
sol muhalefetin önderi François Mitterand 1965 başkanlık seçimlerinde De Gaulle’ü zorlamıştı.
Uluslararası ilişkiler : Fransa dış siyasette nükleer güç konumu, Avrupa Ekonomik Topluluğu’na İngiltere’nin
üyeliğini veto eden tutumu, uzaya uydu gönderme başarısı ve NATO’nun askeri kanadı dışında kalma özelliği ile
sivrilmekteydi.
Devrim devrinin devinimi
Gerginlik 1 Mayıs kutlamalarında başladı. Aynı gün Nanterre Üniversitesi’nde aralarında Alman Daniel CohnBendit’in de bulunduğu öğrenciler disiplin kuruluna verildi. Öğrenci gösterileri başladı. Cohn-Bendit bu süreçte
öğrenci liderlerinden biri durumuna geldi. Göstericilere müdahale eden polise dil çıkarırkenki fotoğrafı bir Mayıs 68
ikonu oldu. (Halen Yeşiller Partisi’nin bir lideri olarak Avrupa Parlamenteri ve Türkiye’nin AB üyeliğinin tutkulu bir
savunucusu.)
2 Mayıs’ta Sorbonne Üniversitesi’nde aşırı sağcı Occident militanları öğrenci birliğinin
bürolarını yaktı; öğrenciler arası çatışmalar başladı. İlerleyen günlerde üniversite işgali,
öğrenci kurultayları, özgürlük şölenleri, şarkılar, danslar, polisle çatışma, tutuklamalar,
havalarda uçan kaldırım taşları, yanan otomobiller, coplar, göz yaşartıcı bombalar, barikatlarla
kapatılmış Paris caddeleri, fabrikalara ve sivil toplum kuruluşlarına yayılan hareket… 13 Mayıs
günü ülke genelinde 1 milyon katılımcılı gösteri yürüyüşleri. 25 Mayıs’ta 9 milyon kişi grevde.
Sokaklar toz duman; okul, ulaştırma, posta, telefon, benzin yok. 27 Mayıs’ta hükümet ile
sendikalar arasında ücret artışları ve dört haftalık yıllık tatil öngören anlaşmaya halk
kurultaylarında red. Mitterand’ın geçici hükümet talebi...
Bu olaylar sırasında Cumhurbaşkanı Charles de Gaulle 29 Mayıs günü bir ara ortadan yok oldu. Almanya’da,
Baden-Baden’de konuşlanmış olan Fransız askeri birliklerinin başındaki General Massu ile istişareye gittiği
öğrenildi. Ertesi sabah Paris’te 800 bin kişi De Gaulle lehine gösteri yürüyüşü yaptı. Öğleden sonra Paris’e dönen
De Gaulle meclisi feshettiğini ve seçimlere gidileceğini açıkladı.
Zamanın göreceliğinde
Mayıs 68 olaylarının sonuçları Fransa tarihinde geniş zaman dilimlerine yayıldı:

De Gaulle Haziran’da parlamento seçimleri düzenledi, partisi zafer kazandı. Halkın önemli bir kesimi
özgürlükçü başkaldırıya destek vererek meydanları doldurmuş olsa da, demokrasi sayı rejimi olduğunu bir
kere daha hatırlattı. İstikrar kaygısıyla yola devam isteyen taraf daha kalabalıktı.

Fakat ertesi yıl De Gaulle bir anayasa reformu için Fransızlardan “evet oyu” talep etti. “Hayır” oyları yüzde
52,41 çıkınca, kaderine razı oldu. Süresinin dolmasına üç yıl kala istifa ederek köşesine çekilmeyi uygun
buldu. Fransa’da sağ-sol dengesinin ve birbirini takip edecek farklı partilerin iktidarına dayalı bir siyasetin
önü açıldı.

Mayıs 68 olayları dünyayı etkilerken, Fransa toplumu da dünyaya açıldı. Kültürel yenilikçilik, farklı
görüşlere açıklık, sorgulayıcılık gibi eğilimler olağanlaştı. Eşzamanlı olarak, komünist rejimlerin
baskıcılığına karşı Avrupa solu eleştirel ve mesafeli bir tutuma geçti. Barışa, doğaya, insani yardıma ve
insan haklarına duyarlı uluslararası sivil toplum hareketlerinin kökleri de bu döneme uzanıyor. Örneğin,
1999’da Kosova’da Birleşmiş Milletler adına yöneticilik görevinden sonra 2007 yılında Fransa dışişleri
bakanı olan Bernard Kouchner Sınır Tanımayan Hekimler örgütünü 1971’de kurdu.

Bu dönemin önde gelen temalarından biri cinsel özgürlük oldu. Mayıs 68’in dikkat çeken bir simgesi de
“pantolonlu genç kızlar”dı. Yetmişli yıllarda doğum kontrol haplarının yaygınlaşması ile kadının iş ortamı
ve özel yaşamdaki eşit rolü arasında paralel bir evrim tetiklendi.

Katı disiplinli, ezberci, öğrencinin bireysel kimliğinin ezildiği Fransız okul sistemi de pedagojik bir devrime
girdi. Her ne kadar Fransa’da bu özelliklerin bazı kalıntıları halen gözlemlense de, dünyadaki benzer
eğitim sistemleri de etkilendi. Türkiye gibi değişimin kamu politikalarında zor hazmedildiği ülkeler hariç.
-2-
Y
O
R
U
M
B A H A D I R
K A L E A Ğ A S I
Değişen dünya
Tabii 1968 yılı ile özdeşleşen toplumsal dönüşüm dönemi Fransa’nın ötesinde bir coğrafyada gelişti. İşte yalnızca
bir yılın başkaldırı kronolojisi:
Şubat
Şubat
Mart
Nisan
Nisan
Mayıs
Haziran
Temmuz
Ağustos
Ağustos
Eylül
Ekim
Ekim
Ekim
:
:
:
:
:
:
:
:
:
:
:
:
:
:
Kasım
:
- Kasım
- Aralık
:
:
-
Çekoslovakya’da “Prag Baharı”. Dubçek hükümetinin “güleryüzlü sosyalizm” deneyimi.
Roma’da üniversitenin öğrenciler tarafından işgali. İlkbahar boyunca gösteriler ve grevler.
Polonya’da öğrenci gösterileri, hükümetin şiddetle karşılık vermesi.
ABD’de birçok kentte ırk ayrımına karşı eylemler ve Martin Luther King’e suikast.
Batı Almanya’da ayaklanmalar ve gösteri yürüyüşleri
Tokyo’da öğrenci olayları
Kanada’da ayaklanma ve gösteri yürüyüşleri
İstanbul’da ABD 6. filosuna tepki eylemleri, güvenlik güçlerinin şiddetle bastırması.
Sovyet tanklarının Prag’ı işgali.
ABD’de Demokrat Parti kurultayında Vietnam karşıtı gösterilerin polisle çatışmaya dönüşmesi.
ABD’de kadın hakları hareketinin sokak gösterileriyle güçlenmesi
Meksika’da katliama dönüşen ayaklanma bastırma girişimleri
Kuzey İrlanda’da şiddete dönüşen gösteri yürüyüşleri.
Meksika Olimpiyatlarında kürsüye çıkan ABD’li siyah atletler Tommie Smith ve John Carlos’un
siyah eldivenli yumruklarını havaya kaldırdıkları madalya töreni fotoğrafı.
Türkiye İşçi Partisi kongresinde “demokratik yolla güleryüzlü sosyalizme” karşı çıkan grubun
partiyi ikiye bölmesi.
Deniz Gezmiş ve arkadaşlarının ilk protesto eylemleri ve ilk tutuklanmaları.
Öğrenci olayları sonucunda İstanbul Üniversitesi’nin süresiz kapatılması. İleriki yıllarda Batı’da
zamanla toplumsal uzlaşma ve demokrasi baskın çıkarken, Türkiye’nin 12 Mart cuntası ve
12 Eylül karanlığına sürüklenmesi.
Yıllar akarken toplumlar değişiyor, insanlar da zamanın göreceliliğinde savruluyor. Örneğin
1968 yılında Nicholas Sarkozy adında bir ortaokul örencisi De Gaulle’e destek gösterisine
gitmesine izin vermeyen lise müdürüne sinirleniyor, Carla Bruni adında bir İtalyan bebek ise
ilk dişini çıkarmaya hazırlanıyordu. Aynı yıl Barack Obama Endonezya’da Jakarta’da ilkokula
gidiyor, Hillary Clinton Yale Hukuk Fakültesi’ne kabul oluyor, George W. Bush 22 yaşında
pilotluk eğitimi alıyor, Tayyip Erdoğan Necip Fazıl Kısakürek’in şiir okuma etkinliklerine
katılıyor, Deniz Baykal Mülkiye’de asistan olarak Siyasal Katılım dersi veriyor, Usame Bin
Ladin Arabistan’da din eğitimi alıyordu. Beatles, Rolling Stones, Jimi Hendrix, Fleetwood
Mac, Pink Floyd ve Bob Dylan’lı müzik yıllarında Michael Jackson kardeşlerinden ayrılarak
solo kariyere başlıyor, Celin Dion ve Kylie Minogue dünyaya geliyordu. Bu arada Steven
Spielberg isimli bir genç ilk kısa filmini çekerken, Neil Amstrong bir yıl içinde Ay’a ilk ayak
basacak insan olacağını öğreniyor, Stanley Kubrick’in Uzay Macerası 2001 isimli filmi
gösterime giriyordu. Yine aynı yıl Bill Gates ve Paul Allen adında iki okul çocuğu ilk
elektronik oyunlarını tasarlıyorlardı.
Mayıs 68‘in öğrenci liderlerinden Daniel Cohn Bendit’in kırk yıl değerlendirmesi nostaljik sayılmaz: “68 olayları
dünyayı değiştirdi. Fakat bugün toplum farklı. Artık yeni düşünceler ve ufuklar gerekiyor”. Kızıl Danny haklı. Artık
Mayıs 2018’e bakmalı. Mayıs 2009’u tartışmalı. Tabii bu arada Mayıs 68’in bazı sloganları hala yankılanabilir:

“Yasaklamak yasak!”

“Gerçekçi ol, imkânsızı iste!”

“Hayal gücü iktidara!”
Dr Bahadır Kaleağası
Brüksel
kaleagasi@tusiad.org
-3-