QUERCUS COCCİFERA -KERMES MEŞESİ- İÇERİK Botanik Özellikleri Yapraklar Çiçekler Meyveler Kullanım alanları ve odun özellikleri Yayılışı BOTANİK ÖZELLİKLERİ Kermes meşesi Türkiye’nin batı ve güney kesimlerindeki makiliklerin en hakim elemanıdır. Çoğunlula sık dallı, herdem yeşil 2-3 m. boyunda bir çalı veya korumaya alındığında veya yetiştirildiğinde 6-7 m.’ ye kadar boylanabilen büyük bir ağaçtır. Yaşlı gövdelerde kabuk boyuna çatlaklı ve pulludur. Genç sürgünler grimsi kahverengindedir. Kahverengi tomurcukları 3-4 mm. boyunda ve pulları yumurta biçimindedir. Yapraklar; Değişik boyut ve formdaki deri gibi sert yaprakları eliptik veya yumurta biçiminde olup 1.2-2.3 cm. genişliğinde, 1.5-4 cm. boyundadır. Kenarları ondülelidir (dalgalı). Herdem yeşil yaprakların üst yüzü koyu yeşil ve parlak, alt yüzü solgun yeşildir. Yaprağın her iki yüzü de tüysüzdür. Böylece pırnal meşesinden (Quercus ilex) kolayca ayrılır. Yaprak sapı çok kısadır. Yaprak kenarında sert dikenli dişler vardır, dişler sivri ve batıcıdır. Çiçekler; Dişi çiçekler 1-2 adedi bir arada olmak üzere yaprağın koltuğunda yer alır. Çiçek açma zamanı nisan mayıs aylarıdır. Meyveler; Meyve sapı kısadır. Yarı küre şeklindeki kadeh dikenlidir. Kadehin pulları dört köşelidir. Bu pulların uçları biz gibi batıcıdır. Kadehin orta kısmındaki pullar geriye doğru kıvrılmıştır. Kadeh meyvenin yarısını veya 2/3’ ünü içine almıştır. Palamut sivri uçludur. Kısa saplar üzerinde tek olarak gelişir ve genellile boldur. Kullanım alanları ve odun özellikleri; Kermes adı, bu meşenin kabuğunda, dallarında yaşayan Kermes Böceği’nden (Chermes ilicis) gelir. Eskiden kermes bitkilerine konaklık yaptığı ve bu bitkilerin de dişilerinden elde edilen bir tür boya ipekleri kırmızıya boyamakta kullanılmaktaydı. Büyümesi gayet yavaş olan Kermes Meşesi yakacak odunu olarak tüketilir. Büyümesi gayet yavaş olan Kermes Meşesi yakacak odunu olarak tüketilir. Kermes Meşesi’nin odun yoğunluğu yüksek ve çok serttir, bu yüzden taş meşesi olarak da adlandırılır. Yayılışı; Kermes Meşe’si Mediterranean rejynun tipik bitki örtüsü olan makinin önemli bir bireyidir. Doğu akdeniz bölgesinde yayılış yapar. Türkiye'de yayılışı; • Marmara, Ege bölgelerinde bulunur. Karadeniz bölgesinde; Zonguldak, Giresun ve Tokat'ta lokal olarak bulunur.