ANLATIM TEKNİKLERİ

ANLATIM BİÇİMLERİ
Hazırlayan
İSMAİL ŞAHİNER
Yazar öğretme amacı güder.
Okuyucuya bilgi verir.
Cümleler kesin yargı bildirir.
Tanımlama ve örneklere sık
yer verilir.
Daha çok düşünce
yazılarında kullanılan bir
anlatım biçimidir.
Nesnel bir anlatım kullanılır.
Tiyatro söze ve eyleme dayanan bir sanat
dalıdır. Bir tiyatro yapıtında dramatik
çalışma ya da olay, kişiler, kendine özgü bir
dil ve söz düzeni bulunur. Bunların kullanımı
amaç doğrultusunda değişiklikler
göstermiş , farklı tiyatro biçimleri
oluşmuştur. Bu biçimlerin başlıcaları da
benzetmeci tiyatro, göstermeci tiyatro ve
epik tiyatrodur.
Samimi, karşılıklı konuşuyormuş
gibi bir anlatım vardır.
Soru- cevaplara yer verilir.
Okuyucunun düşüncelerini
değiştirme çabası vardır.
“Her görüş saygıdeğerdir.” Görüşüne
katılmıyorum. Bu tür sözler saçma ve bilim
dışıdır.Sadece bilimsel ve bundan ötürü de
doğru olan görüşler saygıdeğerdir. Bir bilgisizin
görüşü hiç de saygıdeğer olamaz .
Kimi yazarlara göre, öykü, bazı konuları belli
bir plan içinde anlatmalıdır. O zaman da yazarın
hemen konuya girmesi, zamanı ve kişileri
belirlemesi gerekir. Ama uygulamada böyle mi?
Olaya dayalı anlatım biçimidir.
Olay bilinen bir zamanda belli bir
yerde yaşanır.
Olayı yaşayan kişiler vardır.
Kişiler veya diğer canlılar
arasındaki ilişkiler anlatılır.
Anlatım öğretici nitelik taşımaz.
Dükkandan çıktıktan sonra, yürüyemeyeceğini
anlamış, Unkapanı’ndaki kahvelerden birine
oturmuştu. Evine gitmek için kendini zorladı.
Hava kararmış şehrin ışıkları yanmıştı. Yokuşu
tırmanırken birdenbire başı dönmüş yere
yıkılmıştı.
Gözlemlemeye dayanır.
Görülen iç ve dış özellikler
ayrıntılı ve açık bir şekilde
anlatılır.
Buna sözcüklerle resim yapma
sanatı da denebilir.
“Sabahın erken saatleri Sardalye Sokağında
bir büyü gibidir. Ortalığın ağarıp da güneşin
doğmasına yakın sokağı saran grilik içinde her
şey zamanın zincirinden kurtulmuşçasına gümüşi
bir ışığa asılıdır sanki. Sokak fenerleri teker
teker söner; arsaları bürümüş otlar
yemyeşildir.”