176 MS-009 Doking Programlarının Güvenilirliğinin HIV Proteaz Enzim Veri Seti İçin Değerlendirilmesi Merve Senem Avaz, Vildan Adar Hacettepe Üniversitesi Fen Fakültesi Kimya Bölümü, Bilgisayar-Destekli İlaç Tasarım Grubu, Ankara, 06532, Türkiye vildan@hacettepe.edu.tr AIDS (Edinilmiş Bağışıklık Eksikliği Sendromu), 20 yüzyılda önceden bilinmeyen bir patojen tarafından meydana gelen büyük bir bulaşıcı hastalıktır. HIV Proteaz enzimi, HIV virüsünün yayılmasında en etkili yapıdır. Günümüzde AIDS tedavisinde kullanılan HIV Proteaz (PR) ilaçlarının (inhibitörlerin) çoğu, peptidomimetik yapıya sahiptir. Virüs bu ilaçlara karşı direnç geliştirdiği için ilaçların etkisi giderek azalmıştır. Bu çalışmada X-Ray yapısı bilinen 14 HIV-Proteaz kompleksi için, 3 ayrı doking yönteminin; FlexX, Autodock (AD) ve Autodock (AD) Vina, validasyonu yapılmıştır. Test seti içinde 7 çift FDA onaylı ilaç; Ritonavir, İndinavir, Nelfinavir, Darunavir, Saquinavir, Lopinavir ve Tipranavir bulunmaktadır [2]. Her kompleks çifti enzimin doğal ve/veya mutant (aktif bölge aminoasitleri dışında) yapısını içermekte ve bunlar enzimin “ substrat bağlanma bölgesine” ile etkileşmektedir. Uygun parametreler saptandıktan sonra, deneysel X Ray yapısı ile hesaplama sonucunda elde edilen iki yapı RMSD sonuçlarının karşılaştırılması ile yöntemin doğruluğu test edilmiştir. İncelenen üç yöntem arasında yapılan karşılaştırmalar sonucunda, HIV Proteaz enzimi için AD Vina’nın en iyi sonucu verdiği bulunmuştur [3]. Bu çalışma Hacettepe Üniversitesi Bilimsel Araştırmalar Birimi BAP 07A601009 ve BAP 010D08601004 nolu projeleri ile desteklenmiştir. KAYNAKLAR [1] Kohl N. E., Emini E. A., Schleif W. A., Davis L. J., Davis J. C., Heimbach J. C., Dixon R. A. F., Scolnick E. M., Sigal I. S., 1988, Active human immunodeficiency virus protease is required for viral infectivity, Proc. Nati. Acad. Sci. USA, 85 (13), 4686-4690. [2] Lea A. P., Faulds D., 1996, Ritonavir, Drugs, 52(4), 541-546 [3] Avaz M.S., “HIV-1 Proteaz Enziminin İnhibitörleriyle Etkileşimi Esnasındaki Konformasyonel Değişikliklerin Teorik İncelenmesi ve Yeni Analogların Tasarımı”, Hacettepe Üniversitesi, Ankara, 2011.