Gerilim Kaynaklı Eviricilerde Ortak Mod Gerilimi, Akımı, Etkileri

Gerilim Kaynaklı Eviricilerde Ortak Mod Gerilimi, Akımı,
Etkileri ve Bastırma Yöntemleri
Emre Ün
Ahmet M. Hava
Orta Doğu Teknik Üniversitesi, Elektrik - Elektronik Mühendisliği Bölümü, 06531 Ankara
e-posta: un@metu.edu.tr
Özet
Gerilim kaynaklı eviricilerle sürülen asenkron motorlarda ortak
mod gerilimi (OMG) ve buna bağlı oluşan parazitik ortak mod
akımı (OMA) oluşmaktadır. OMG ve OMA’nın nedenleri ve
evirici tipine göre değişimi tanımlanmıştır. OMA’nın yarattığı
olumsuzluklar incelenmiş ve OMG ve OMA’yı bastırma
yöntemleri araştırılmıştır. Yöntemlerin başarımı teori ve
deneysel çalışmalarla incelenmiştir. Evirici anahtarlama darbe
şablonu ile OMG’nin azaltılması ve ortak mod indüktansı ile de
OMA’nın iyice bastırılması yaklaşımının en ekonomik ve
yüksek başarımlı yöntem olduğu deneysel olarak gösterilmiştir.
1. Giriş
Gerilim kaynaklı eviriciler (GKE) DC gerilimin AC gerilime
dönüştürülmesinde kullanılır. İstenen şiddette ve frekansta AC
gerilim üretebilen bu güç elektroniği cihazları yaygın olarak
kesintisiz güç kaynaklarında ve AC motor sürücülerinde
kullanılır. GKE’ler, motor sürücü uygulamasında çıkış
geriliminin frekans ve şiddetini geniş bir aralıkta ve yüksek
doğrulukta ayarlayarak motor hızı denetiminin kalitesini ve
motorun enerji verimini yükseltirler. Bu nedenle motor sürücü
uygulamaları gittikçe artmakta olup geniş vadede motorların
büyük çoğunluğunun GKE’lerle sürüleceği beklenmektedir.
Şekil 1’de standart üç fazlı bir motor sürücünün devre diyagramı
gösterilmektedir. Şekildeki sürücünün DC bara gerilimi, şebeke
geriliminin üç fazlı diyotlu doğrultucu ile doğrultulmasından
sonra kondansatörlerle süzülmesiyle elde edilir. DC bara
gerilimi, iki düzeyli, üç iletkenli, üç fazlı GKE ile DC den AC ye
dönüştürülüp motor terminallerine uygulanır.
Vdc / 2
−
vno +
o
I in
Yük
n
Vdc / 2
Sa −
Sc+
Sb+
Sa+
a
b
Sb −
hava@metu.edu.tr
İstenen şiddet ve frekansta çıkış gerilimi elde etmek için
anahtarlar belli sıklıkta ve darbe şablonu kullanılarak
anahtarlanır. Anahtarların anahtarlama frekansı düşük (kHz’nin
altında) ve motorun kaçak indüktansları küçük olduğunda
motordan akan akımın harmonik bileşenleri güçlü olup titreşim,
gürültü ve kayıplara neden olurlar. Bu nedenle anahtarlama
kayıplarının izin verdiği ölçüde anahtarlama frekansı yükseltilir.
Uygulamada kW mertebesinde güçlerde tipik olarak 10-20 kHz,
MW mertebesinde güçlerde ise 1-5 kHz arasında frekanslarda
anahtarlama yapılır. Topolojik yapı itibarı ile Şekil 1’de
gösterilen iki düzeyli eviricili motor sürücü devresi birkaç MW
ve altı güçlerde en yaygın olarak kullanılan devredir.
İki düzeyli eviricide en yaygın anahtarlama yöntemi darbe
genişlik modülasyonu (DGM) yöntemi olup, bu yöntem sabit
anahtarlama frekansı (fs=1/Ts) kullanarak ve evirici çıkış gerilim
darbelerinin genişliğini ayarlayarak temel frekansta bir sinüs
gerilimi üretme mantığına dayanır. Bunun için anahtarlama
frekansında bir üçgen dalga (taşıyıcı) ile üretilmek istenen
frekans ve şiddette bir sinüs dalgası (modülasyon dalgası)
karşılaştırılır ve iki dalganın kesişme noktaları anahtarların
anahtarlanma anlarını belirler (Şekil 2). Eviricinin her bir bacağı
için bir sinüs dalgası sözkonusudur ancak taşıyıcı dalga tüm
fazlar için ortaktır. Her bir evirici bacağının alt ve üst
anahtarlarının mantık durumları birbirini tamamlar (Sa+=1 Æ Sa=0). Kısadevre hatasını önlemek üzere, anahtarlama geçiş
bölgelerinde her iki anahtar da td boşta zamanı süresince
kesimde çalışmada bırakılır. Böylece evirici çıkışında dikdörtgen
gerilim darbeleri oluşur. Bu gerilim darbelerinin Ts’deki
ortalamaları alındığında çıkışta temel frekansta sinüs biçimli
olan bir gerilim dalgası (referans dalgayla özdeş) elde edilir.
Vtri
c
wt
Vref -a
Sc−
Şekil 1: Üç fazlı iki düzeyli eviricili motor sürücü devresi.
GKE’ler yari-iletken anahtarlardan oluşup, devrenin normal
çalışma modlarında anahtarlar, ideal anahtar gibi ya iletimde ya
da kesimde olurlar. Dolayısıyla, sabit DC bara geriliminden
beslenen GKE’lerin çıkış gerilimleri dikdörtgen dalga biçimlidir.
S a+
1
0
wt
Vdc / 2
Vao
wt
− Vdc / 2
Şekil 2: Darbe genişlik modulasyonu.
Eviricinin ürettiği gerilimler keskin uçlu darbelerden oluşur ve
bu darbeler motor üzerinde olumsuz etkiler yaratır. Uygulamada,
anahtarlama anında değişim hızı yüksek olan Ortak Mod
Gerilimi (OMG) motorda büyük şiddette kaçak akımlara (Ortak
Mod Akımı (OMA)) neden olur. OMG ve OMA motor
yataklarında bozulma, sürücünün elektronik devrelerlerinin
girişim sonucu aldığı hatalı işaretlerden kaynaklı sürücü hatalı
kesilmeleri (nuisance trip), benzer biçimde çevredeki elektronik
yüklerin bu gürültüleri kapması sonucu bozulmalar, işlev kaybı,
vb. sorunlara neden olur [1]. Dik uçlu gerilim darbelerinin
yarattığı bir diğer etki ise uzun kablolu motor uygulamalarında,
yansıma nedeniyle gerilim yükselmesi olup, yükselme sonucu
genellikle motorların stator sargılarının ilk bobininde dielektrik
delinme oluşmakta ve dolayısıyla motor arızalanmaktadır [1]. Bu
çalışmada eviricinin yüksek hızlı değişen OMG’sinin yarattığı
bu sorunlar ve sorunlara pratik yaklaşımlar incelenecektir.
2. OMG ve Evirici Topolojileri
Şekil 1’deki iki düzeyli eviricide OMG motorun stator
sargılarının yıldız bağlantı noktası ile DC baranın orta noktası
arasındaki gerilim farkı olup, (1) de formülü verilmiştir.
vno = (vao + vbo + vco ) / 3
(1)
Bu eviricide, her üç bacağında artı yada eksi DC baraya
bağlanması durumunda, OMG Vdc/2 şiddetinde, diğer
durumlarda ise Vdc/6 şiddetindedir. Anahtarlama anlarında ortak
mod geriliminin değişimi her zaman Vdc/3 şiddetindedir.
Şekil 3’te gösterilen üç düzeyli üç fazlı nötr noktası bağlantılı
eviricide de OMG (1) deki gibidir. Faz çıkış gerilimi anlık olarak
üstteki, ortadaki yada alttaki iki anahtarın iletimde olmasına göre
sırasıyla +Vdc/2, 0 yada –Vdc/2 değerini alır. Adından
anlaşılacağı üzere, üç farklı çıkış gerilim düzeyi seçeneği sunan
bu evirici tipinde, çıkış geriliminin anahtarlama anındaki
değişimi daha düşüktür. Bu eviricide OMG, anahtar konumuna
göre Vdc/2, Vdc/3, Vdc/6 veya 0 şiddetindedir. Ayrıca
anahtarlama anında OMG’nin değişimi Vdc/6 kadar olup, iki
düzeyli eviricidekinin yarısı kadardır [2]. Yüksek gerilim
uygulamalarında kullanılan daha yüksek düzeyli eviricilerde
OMG’nin anahtarlama anındaki değişimi daha da düşük olur.
Burada tanımlanan OMG değerleri eviricilerin topolojik özelliği
olup, değişik DGM uygulamalarında bunlardan bazıları OMG’yi
istenen değerlerde tutmak ya da eviriciden başka boyutlarda
başarım sağlamak amacıyla yaratılmayabilir.
P
Cu
Vdc
+
−
o
Cl
N
Sa1
Sb1
Da1 Sa2
Db1 Sb2
Dc1
Sc2
Sb3
Dc2
Sc3
Da2
Sa3
Db2
Sa4
OMG, eviricideki anahtarların konumuna göre belirlendiği için
her anahtarlama anında hızlı bir değişim gösterir. Uygulamada,
standart motor sürücülerinde kullanılan yarı iletken anahtarlar
IGBT (Insulated Gate Bipolar Transistor) anahtarlardır.
IGBT’lerin iletime girme ve kesme süreleri tipik olarak 0.1-1µs
arasındadır. Standart fazarası 400 Vrms şebekeden beslenen
sürücülerde DC bara gerilimi ise yaklaşık 550 V civarındadır. Bu
durumda OMG’nin değişimi 1-2 kV/µs seviyesinde olmaktadır.
Bu hızlı değişim özellikle motor sürücü uygulamalarında büyük
sorunlar oluşturmaktadır. Zira motor sargıları ile motor karkası
arasındaki kısa mesafe nedeniyle bu iki iletken yüzey arasında
yüksek frekanslarda etkili olan bir eşdeğer parazitik kondansatör
bulunmaktadır ve motorun ortak mod ayrıntılı eşdeğer devresi bu
elemanları kapsamaktadır (Şekil 4) [3], [4]. Güvenlik nedeniyle
iletken yapıda olan motor karkası topraklandığından, yüksek
frekansta motordan toprağa parazitik kondansatör üzerinden
parazitik ortak mod akımı (OMA) akar. Özellikle küçük güçlü
motor uygulamalarında OMA’nın tepe değeri anma akımı ile
karşılaştırılabilir seviyede olabilir. Bu akım motor rulmanlarına
zarar verip kısa sürede bozulmalarına neden olur (Şekil 5).
Yüksek frekansta yayınım yaptıkları için, OMG ve OMA ayrıca
sürücünün beslendiği şebekede ve sürücünün kendi elektronik
devrelerinde elektromanyetik gürültüye neden olurlar ve
dolayısıyla çeşitli istenmeyen kesilme hataları (sürücünün
kendisinde de dahil olmak üzere), elektronik devrelerin
işlevlerini kaybetmeleri vb. durumlar oluşabilir.
Stator Demiri
Vcm
Vcm
Rotor Demiri
C eq
Rulman
Stator Demiri
(a)
(b)
Şekil 4: Üç fazlı AC motor ve sürücünün yüksek frekans ortak
mod ayrıntılı (a) ve basitleştirilmiş (b) eşdeğer devreleri.
Sc1
Sb4
a
3. OMG’nin Motor ve Şebekeye Etkileri
Sc4
b
Şekil 3: Üç fazlı üç düzeyli evirici devre topolojisi.
c
Şekil 5: Yüksek OMG/OMA sonucu yüzeyi aşınmış rulman.
OMG’den kaynaklanan OMA’ların şiddeti, motor tipi, boyutu,
yapısı ve topraklama yöntemi vb. etkenlere bağlıdır [5]. Büyük
motorlarda sargı-şasi arası eşdeğer kondansatör değeri küçük
motorlarınkine göre daha büyük olduğundan, OMA da daha
büyük olur. OMA’yı yol üzerindeki impedans ta etkiler ve yolun
yüksek frekanstaki impedansı yüksekse OMA da azalır. Örneğin
seramik izolasyonlu rulmanlarda OMA az olur. Hava aralığının
göreceli olarak büyük olduğu bazı tip sürekli mıknatıslı
motorlarda da OMA nispeten az olur. Ancak modern sürücülerin
kullanıldığı her uygulamada az ya da çok OMA oluşur ve
olumsuz etkiler yaratır. Özellikle DC bara geriliminin,
anahtarlama hızının ve frekansının yüksek olduğu evirici tipi
sürücü uygulamalarında OMA zararlı boyutlara ulaşır ve sistem
başarımının sağlanması açısından bastırılmalıdır.
OMA’yı pasif devrelerle bastırmanın daha etkin yolu (ortak
mod indüktansına göre) ortak mod trafosu kullanmaktır (Şek
7.a). Ortak mod trafosunun ortak mod indüktansından farkı,
trafonun bir adet ikincil sargısının olması ve bu sargının bir
sönümlendirme direncine bağlanmasıdır (Şek 7.b). Trafoyla
OMA’nın hem tepe değeri düşürülür hem de direnç sayesinde
hızlıca sönümlenmesi sağlanır ve böylece rms değeri düşürülmüş
olur [4]. Sönüm direncinin seçimi tasarımda önemli olup,
optimum değerden sapmada başarım çok düşük olur. Uygun bir
tasarımla ortak mod trafosu ortak mod indüktansı ile aynı etkili
ama boyut (fiyat) olarak çok daha küçük (1/3 katı) yapılabilir[4].
Ortak Mod
Trafosu
İkincil
Sargı
Sönümlendirme Direnci
4. OMG/OMA Azaltma Yöntemleri
OMG ve OMA çeşitli yöntemlerle azaltılabilir. Bunlardan biri
devre topolojisini değiştirerek standart iki düzeyli evirici yerine
üç veya daha çok düzeyli evirici kullanma mantığına dayanır.
Ancak bu yaklaşım evirici ve dolayısıyla sürücü fiyatını önemli
ölçüde arttırıp büyük güç ve gerilim uygulamaları dışında tercih
edilmez. Daha yaygın olarak evirici topolojisini değiştirmeden
ve yapıya eklemelerle gerçeklenen pasif ve aktif OMG/OMA
azaltma/bastırma yöntemleri kullanılır [4], [6], [7]. Pasif
yöntemler sadece pasif eleman kullanarak azaltma/bastırma
sağlarken, aktif yöntemler pasif ve aktif elemanları kapsar.
Pasif yöntemlerin en basiti tek bir ortak mod indüktansının
evirici çıkışı ile motor arasına seri olarak eklenmesidir (Şek.
6.a). Ortak mod indüktansında üç fazın sargıları ferrit
malzemeden yapılmış bir toroid çekirdekte aynı yönde akı
yaratacak şekilde sarılır (Şek. 6.b). Dengeli üç faz akımlarının
toplamı sıfır olduğundan, normal mod akımları (normal akımlar)
çekirdekte net bir akı oluşturmaz ve normal mod indüktansı çok
küçüktür (ihmal edilebilir) ancak ortak moddaki akımlar net bir
akı yaratır ve dolayısıyla ortak mod indüktansı çok büyük olup
OMA’ya direnç gösterir. Tipik uygulamalarda kullanılan ferrit
çekirdekler yüksek frekanslarda maynetik geçirgenliklerini (µ)
kaybederken, OMA indüktansında kullanılan çekirdekler yüksek
frekanslarda (onlarca kHz mertebesindeki anahtarlama frekansı
ve katları ile yarı iletken anahtarların açılıp kapanma hızı dv/dt
ile ilgili olan ve tipik olarak MHz mertebesinde olan
frekanslarda) geçirgenliklerini korumalıdır ki, OMA etkince
bastırılabilsin. OMA indüktansı motor sürücülerde ve bir çok
güç elektroniği uygulamasında çok yaygın olarak kullanılır ve
motor uygulamasında kullanıldığında OMA’nın tepe değerini
önemli boyutta azaltmak olanaklıdır [4]. Ancak özellikle artan
güçlerde gerekli indüktansı sağlayan yüksek sarım sayısı temel
frekanstaki kayıplar nedeniyle, çekirdek sayısı ise fiyat ve boyut
artışı nedeniyle arttırılamaz ve etkin bastırma sağlanamaz.
Ortak Mod
İndüktansı
(a)
(b)
Şekil 6: Ortak mod indüktansı ve motor sürücüde kullanımı.
(a)
(b)
Şekil 7: Ortak mod trafosu ve motor sürücüde kullanımı.
OMA’nın motordan akmasını engellemek için bir başka
yaklaşım bu akımın evirici üzerinden (kısa yoldan) yolunu
kapatması için başka bir yol sağlamaktır. Bu amaçla Şekil 8’de
gösterilen RLC süzgeç devresi kullanılabilir. Devredeki küçük
boyutlu ortak mod indüktansı Lc OMA’yı azaltırken, L, C ve R
elemanları standart çıkış süzgeci görevi yapar. Rc ve Cc
OMA’nın yolunu kısaltır ve akımın motor yerine süzgeç
üzerinden dolaşmasını sağlar [6]. Yöntemin başarımı için Cc,
motor ortak mod eşdeğer kondandasatöründen çok daha büyük
olmalıdır ( yaklaşık olarak 100 kat).
Lc
Rc
L
Cc
C
R
Şekil 8: RLC tipi pasif OMA süzgecin motor sürücüde kullanımı.
OMA’yı bastırmak için yukarda anlatılan pasif yötemlerden
başka hem pasif elemanların hemde yarı iletken anahtarların
kullanıldığı aktif süzme teknikleri de kullanılabilir [7]. Şekil
9’da gösterilen yöntemde, evirici ile motor arasına bağlanan
ortak mod trafosunun ikincil sargısına yarım köprü evirici yapısı
kullanılarak evirici DC barasından karşı gerilim uygulanır.
Uygulanan gerilimin şiddeti Vdc/2 olup işareti ise anahtarlar T1
ve T2 nin konumuna bağlıdır. Üretilen gerilim ortak mod
trafosunun birincil sargısında OMG’ye karşı yönde ve
olabildiğince yakın şiddette ise motora uygulanan OMG’nin
etkisi azaltılmış ve dolayısıyla OMA bastırılmış olur. Bunun için
trafonun sarım oranlarının uygun olması gerekir. Bu süzgeçte
aktif süzgeç bir kontrollü gerilim kaynağı gibi davranır. C1
kondansatörleri çok küçük boyutta olup, OMG’nin polarite
bilgisini taşır ve OMG’nin etkisini bastırmak için gerekli anahtar
konumunu belirler. Aktif süzgeç yapısında orta noktadan az da
olsa bir miktar akım çekildiği için C0 kondansatörlerinin orta
noktası kayabilir (0 olmayabilir). Kayma ve salınımı %1-2
mertebesinden az tutmak için yeterince büyük değerde C0
kondansatörleri kullanmak gerekir. Bu tip aktif süzgeç kullanılan
uygulamalarda OMG ve OMA başarılı bir şekilde azaltılır. Aktif
süzgeçteki gecikmelerden dolayı bastırma az bir miktar zayıflar.
Yöntem karmaşık, pahalı ve güvenilirlik açısından sorunludur.
C1
Tr1
konumlarının kombinasyonları ile oluşturulur ve her bir DGM
yönteminin kendine özgü bir OMG karakteristiği vardır [9].
Sinüsoidal DGM, uzay vektör DGM (UVDGM), süreksiz
modülasyonlu DGM gibi geleneksel yöntemlerde OMG ±Vdc/2
değerine ulaşır. OMG azaltıcı DGM yöntemlerinde ise ±Vdc/2
değerlerine neden olan anahtar konumları kullanılmaz, ancak
bilinen OMG azaltıcı yöntemlerin [3], [10] darbe şablonunun
diğer karakteristiklerinin başarımı kötü olduğu için tercih
edilmezler [9]. Yazarların geliştirdiği yakın komşu DGM
(YKDGM) yönteminde hem OMG azaltılır hem de diğer
karakteristiklerin başarımı yüksektir [11], [12].
Çizelge I. İki düzeyli evirici anahtar konumları ve OMG
Vao
Vbo
Vco
Vno
Sa+ Sb+ Sc+
000
-Vdc/2
-Vdc/2
-Vdc/2
-Vdc/2
100
Vdc/2
-Vdc/2
-Vdc/2
-Vdc/6
110
Vdc/2
Vdc/2
-Vdc/2
Vdc/6
010
-Vdc/2
Vdc/2
-Vdc/2
-Vdc/6
011
-Vdc/2
Vdc/2
Vdc/2
Vdc/6
001
-Vdc/2
-Vdc/2
Vdc/2
-Vdc/6
101
Vdc/2
-Vdc/2
Vdc/2
Vdc/6
111
Vdc/2
Vdc/2
Vdc/2
Vdc/2
C0
Tr2
Şekil 9: Aktif OMA süzgeçli motor sürücü devre diyagramı.
Şebekeye diyotlu doğrultucu yerine DGM doğrultucu üzerinden
bağlanan motor sürücü uygulamalarında OMG ve etkilerini
azaltmanın bir yolu DGM doğrultucu ve DGM evirici darbe
şablonlarının birbirine uyumlu olarak programlanmasıdır [8].
Şekil 10’da devre diyagramı gösterilen bu topolojide, OMA’yı
engellemek için doğrultucu ve eviricinin DGM işaretleri uygun
şekilde programlanarak Vog ve Vno gerilimlerinin birbirine ters
işarette, eşit yada yakın büyüklükte olması ve böylece OMA’yı
süren gerilimin olabildiğince az olması sağlanır. Bu şartlar
sağlandığında motor yıldız noktasının toprağa göre gerilimi Vng,
±Vdc/3 yada 0 değerini alır. Bu sayede gerek OMG gerekse
OMA düşürülmüş olur. Ancak DGM doğrultucu rejenerative yük
uygulaması veya girişte yüksek güç kalitesi gerektiren azınlık
uygulamalarda ekonomik olabilmektedir. Doğrultucunun DGM
şablonu ile OMG/OMA azaltma yöntemi bu nedenle yaygın
kullanılamamaktadır. Ayrıca çalışma noktasına bağlı olarak ve
özellikle düşük evirici çıkış geriliminde çalışmada, OMG
±2Vdc/3 değerini alabilir. DGM doğrultucusuz sürücüde oluşan
tepe OMG olan ±Vdc/2’den daha büyük olan bu gerilim sürücü
için zararlı olduğundan bu yaklaşım tek başına kullanılamaz ve
ek süzgeçlerin kullanımı kaçınılmazdır.
o a
b
g
DGM Dogrultucu
n
c
g
DGM Evirici
Şekil 10: DGM doğrultucu-eviricili motor sürücü devresi.
Diyotlu doğrultucu girişli ve iki düzeyli eviricili standart
sürücüde anahtarlama şablonunun uygun seçilmesi ile
OMG/OMA kaynağından zayıflatılarak (az üretilerek) ek süzgeç
yapılarına olan gereksinim azaltılır. Özellikle kullanılan
anahtarlama şablonunun eviricinin anahtarlama dalgacıkları, yarı
iletken anahtarlama kayıpları ve gerilim doğrusallığı gibi
karakteristiklerinin de üstün nitelikte olması durumunda bu
yöntemler tercih edilir, çünkü yöntemin maliyeti olmayıp sadece
darbe şablonunun farklı programlanması ile sonuca ulaşılır.
Bölüm 2’de anlatıldığı gibi, anahtarların konumlarına bağlı
olarak iki düzeyli eviricide OMG ±Vdc/2 veya ±Vdc/6 değerlerini
alabilir (Çizelge I). DGM yöntemleri çizelgedeki anahtar
YKDGM bir süreksiz modülasyon yöntemi olup, yöntemde her
DGM periyodunda fazlardan biri DC baranın artı ya da eksi
terminaline kilitlenirken, diğer iki fazda anahtarlama yapılır. Her
60o’de bir kilitlenen fazın sırası değişir. Bu yöntemin bir DGM
periyodundaki anahtar işaretleri ve karşılık gelen OMG Şekil
11’de verilmiştir. Şekilde ayrıca karşılaştırma amacıyla
UVDGM işaretleri de gösterilmiştir. Şekilde gösterildiği gibi,
YKDGM yönteminde OMG ±Vdc/6 değerlerini almaktayken
UVDGM yönteminde ±Vdc/2 değerli yüksek OMG oluşmaktadır.
Yöntem hem süreksiz modülasyon özelliği nedeni ile
anahtarlama kayıplarının azaltılmasını sağlar, hem de
doğrusallık bölgesinde yöntemin anahtarlama dalgacıkları
geleneksel yöntemlerle karşılaştırılabilir boyuttadır. YKDGM
yönteminin gerilim doğrusallık bölgesi yaklaşık geleneksel
UVDGM yönteminin üst yarısından oluşmaktadır. Bu nedenle
YKDGM yöntemi yüksek modülasyon bölgesinde uygulanabilir
ve düşük modülasyon bölgesinde de geleneksel bir yöntemin
kullanılmasını gerektirir [12]. Anahtarlama şablonu üzerinde
yapılan bu tür değişiklikle OMG azaltılır ancak dv/dt değişmez
(∆V=Vdc/3). Bu nedenle uygulamada OMA’daki azalma
OMG’deki azalma kadar olmaz. Ayrıca anlatılan YKDGM
yönteminin iki düzeyli eviriciye uygulanmasına benzer olarak,
çok düzeyli eviricilerde de benzer biçimde uygun anahtarlama
şablonları kullanarak OMG ve OMA azaltılabilir. Bu çalışmada
YKDGM ve UVDGM’nin OMG/OMA özellikleri deneylerle
incelenecektir.
Sa+
Sb+
Sc+
1
0
1
0
1
0
VDC / 2
Vno −VVDC//66
DC
−VDC / 2
UVDGM
YKDGM
Şekil 11: UVDGM ve YKDGM’nin darbe şablonu ve OMG’si.
5. Deney Sonuçları
YKDGM ve UVDGM yöntemlerinin deneysel OMG/OMA
başarımı Şekil 12’de gösterilen 4kW’lık asenkron motor sürücü
düzeneği ile incelenmiştir [11]. DGM darbe şablonu ve sürücü
denetim algoritması TMS320F2808 DSP ile programlanmıştır.
DC bara gerilimi 500 V, çıkış faz gerilimi 180.3 Vrms ve frekansı
51 Hz’dir. Motor boşta çalışmaktadır. DGM frekansı YKDGM
için 10 kHz ve UVDGM için 6.6 kHz olarak seçilmiş böylece
eşit anahtarlama sayısı sağlanmıştır. Şekil 13’te her iki yöntemin
faz akımı, modülasyon işareti, OMG ve OMA’sı gösterilmiştir.
YKDGM’de OMG ve OMA’nın hem tepe hemde rms
değerlerinin düştüğü gözlemlenmiştir. YKDGM kullanıldığında,
UVDGM’ye göre OMA tepe değeri 1.1A’den 950mA’e rms
değeri 107mA’den 95mA’e düşmüştür. dv/dt değeri
değişmediğinden OMA az değişmiştir. OMG’de ki azalma çok
daha belirgindir. YKDGM kullanıldığında OMG tepe değeri
UVDGM’deki 442 V’dan 212 V’a, OMG rms değeri ise 130
V’dan 92 V’a düşmüştür.
Ortak mod indüktansının OMA üzerindeki bastırıcı etkisini
incelemek için deney düzeneğinde evirici ile motor arasına ortak
mod eşdeğer indüktans değeri yaklaşık 2.1 mH olan bir ortak
mod indüktansı eklenmiştir. Bu indüktansın normal moddaki
eşdeğeri ise ihmal edilebilir düzeydedir. Ortak mod indüktansı
bir adet toroid ferrit çekirdeği kullanılarak ve faz başına 12 sarım
sarılarak üretilmiştir. Çekirdeğin dış çapı, iç çapı ve yüksekliği
sırasıyla 36mm, 23mm ve 15mm’dir. Çekirdeğin bağıl ilk
manyetik geçirgenliği (µr) 12000 olup evirici OMG frekans
spektrumu bölgesinde sağladığı yüksek indüktans karakteristiği
ile OMA’yı bastırmaya uygun özelliktedir.
Şekil 12: Asenkron motor sürücüde OMG/OMA ölçme düzeneği.
Ortak mod indüktansı eklendikten sonra ilk olarak UVDGM
yöntemi kullanılmış ve indüktansın OMA başarımına etkisi
incelenmiştir ve deney sonuçları Şekil 14’te üstte verilmiştir.
OMA’nın rms değeri indüktans eklenmeden önceki duruma göre
107 mA’den 88 mA’e; tepe değeri ise 1.10 A’den 486mA’e
düşmüştür. Aynı indüktans YKDGM ile birlikte kullanıldığında
elde edilen deney sonuçları Şekil 14’te altta verilmiştir.
OMA’nın rms değeri indüktansın UVDGM yöntemi ile birlikte
kullanıldığı duruma göre 88mA’den 78mA’e tepe değeri ise 486
mA’den 354 mA’e düşürülmüştür. Bu değerler UVDGM
yönteminin kullanıldığı duruma göre oldukça düşüktür. Daha
büyük bir çekirdek kullanarak OMA’yı bastırma oranlarını
arttırmak olanaklı olmakla beraber ekonomik olmayıp boyutları
da arttırdığından tercih edilmemiştir. Ortak mod indüktansı
yöntemlerin OMG karakterlerini önemli ölçüde değiştirmemiştir.
Şekil. 13: UVDGM (üst) ve YKDGM (alt) yöntemlerinde motor faz
akımı (mavi, 2A/bölme), OMA (sarı, 0.5A/bölme), OMG (kırmızı,
200V/bölme) ve modülasyon dalgası (yeşil, 0.2birim/bölme).
Şekil. 14: Ortak mod indüktansı eklendiğinde UVDGM (üst) ve
YKDGM (alt) yöntemlerinde motor faz akımı (mavi, 2A/bölme), OMA
(sarı, 0.5A/bölme), OMG (kırmızı, 200V/bölme) dalgaları.
A
Sa +
N
a
o
B
C
Sa
Sb +
−
Sc +
b
Sb −
Sc −
c
n
g
icm
g
Ferrit çekirdekten yapılan ortak mod transformatörü büyük
boyutlu manyetik çekirdek gerektirmiş ve kısmen faydalı sonuç
doğurmuş, ancak ekonomik ve pratik olmayışı nedeniyle bu
değerlendirmeler kapsam dışı bırakılmıştır. Bu amaca uygun
manyetik çekirdek tipi olan nanocrystalline malzeme ile
tasarlanan ortak mod transformatörü daha iyi sonuç verecektir.
Yapılan deneysel çalışmalar OMG’yi bastırmak için DGM
yöntemleri ve darbe şablonunun uygun seçilmesinin uygun
yöntem olduğunu, ancak bunun OMA’yı bastırmak için yeterli
olmadığını göstermiştir. Aynı şekilde sadece pasif eleman
kullanılarak OMA bastırma başarımı da istenen düzeye
ulaşamamaktadır. Bu nedenle en iyi başarım, her iki yöntemin
birlikte kullanılması ile sağlanmıştır. YKDGM ile OMG
azaltılıp, bu OMG’nin yaratacağı OMA’yı bastırmak için de
küçük bir ortak mod indüktansı kullanılarak akım yoluna karşı
büyük impedans oluşturulmuştur. Böylece en etkin, basit ve
ekonomik OMG/OMA bastırımı gerçeklenmiştir.
6. Sonuçlar
Bu bildiride gerilim kaynaklı eviricilerde OMG ve OMA
incelenmiş, bunların uygulamada yarattığı sorunlara değinilmiş,
ve çözüm yöntemleri incelenip değerlendirilmiştir.
Değişik evirici topolojileri ve bunların OMG ve OMA
üzerindeki etkileri incelenmiştir. Evirici düzeyinin arttırılması ile
(örneğin üç düzeyli evirici topolojisiyle) ara gerilim basamakları
oluşturulup ∆V (ve dv/dt) azaltılması olanaklı hale gelmekte,
ancak OMG değeri anahtarlama şablonuna bağlı olarak yüksek
kalabilmektedir. Ancak üç düzeyli evirici, karmaşa ve fiyatı
yükseldiğinden OMG/OMA azaltmakta tercih edilmemektedir.
Basit yapılı ek donanım gerektiren pasif süzgeçler, ve özellikle
bunlardan ortak mod indüktansı, OMG’yi etkilemeyip seri
impedans ile OMA’yı başarıyla bastırdığından uygulamada
tercih edilir. Ancak hantal yapıdadır. Aktif süzgeçler karşı
gerilim indükleyerek OMG’yi bastırır ve dolayısıyla OMA’yı
yokeder. Ancak karmaşık elektronik donanım nedeniyle yaygın
değildir. DGM doğrultucular ise hem pahalı çözüm
olduklarından hem de başarımları sınırlı bir çalışma bölgesinde
yeterli olduğundan OMG/OMA bastırmada çözüm değildirler.
Standart iki düzeyli eviricide uygun DGM şablonuyla OMG’yi
bastırmak, hiçbir ek maliyet getirmemesi ve sadece yazılım
değişikliği gerektirmesi nedeniyle tercih edilebilir. Bu
yaklaşımın uygulandığı YKDGM yöntemi ve bunun diğer DGM
yöntemlerine üstünlüğü deneysel sonuçlarla gösterilmiştir.
Ancak yöntem OMG’yi başarılı biçimde bastırmasına rağmen
OMA’yı yeterince bastırmak için hala pasif süzgeçlere (küçük
bir ortak mod indüktansına) gereksinim bulunmaktadır.
YKDGM, pasif süzgeçlerle birlikte kullanıldığında hem OMG
hemde OMA başarılı biçimde bastırılır. Karma çözümün
oluşturulduğu bu yaklaşımın başarılı sonuçlar verdiği deneysel
çalışmalarla ispatlanmıştır.
OMG ve OMA’nın etkilerini önerilen yöntemlerle ekonomik ve
etkin biçimde azaltarak motor ve sürücünün ömrü arttırılıp,
çevreye OMG ve OMA gürültüsünün yayılması da
engellenebilir.
Kaynakça
[1] J.M. Erdman, R.J. Kerkman, D.W. Schlegel, and G.L.
Skibinski, “Effect of PWM inverters on AC motor bearing
currents and shaft voltages,” IEEE Trans. on Ind.
Applicats., vol. 32, pp. 250-259, March/April 1996.
[2] B. Üstüntepe, A.M. Hava, “Üç-fazlı üç-düzeyli nötr Noktası
bağlantılı evirici ve uygulamaları,” ELECO 2006, ElektrikElektronik-Bilgisayar Mühendisliği Sempozyumu, 6-10
Aralık 2006, Bursa, sayfa 126-130.
[3] M. Cacciato, A. Consoli, G. Scarcella and A. Testa,
“Reduction of common-mode currents in PWM inverter
motor drives,” IEEE Trans. on Ind. Applicats., vol. 35, no
2, pp. 469–476, March-April 1999.
[4] S. Ogasawara and H. Akagi “Modeling and damping of highfrequency leakage currents in PWM inverter-fed AC motor
drive systems,” IEEE Trans. on Ind. Applicats., vol 32, no
5, pp. 1105-1114, September-October 1996.
[5] A. Mütze and A. Binder “High frequency stator ground
currents of inverter-fed squirrel-cage induction motors up to
500 kW,” Proc. 10th European Conference on Power
Electronics and Applications (EPE), Toulouse, 2003, bildiri
no: 027 (CD-ROM).
[6] H. Akagi, H. Hasegawa and T. Doumoto “Design and
performance of a passive EMI filter for use with a voltagesource PWM inverter having sinusoidal output voltage and
zero common-mode voltage,” IEEE Trans. on Power
Electronics, vol 19, pp. 1069-1076, July 2004.
[7] S. Ogasawara, H. Ayano and H. Akagi “An active circuit for
cancellation of common-mode voltage generated by a
PWM inverter,” IEEE Trans. on Power Electronics, vol 13,
pp. 835-841, September 1998.
[8] H.D. Lee and S.K. Sul “Common-mode voltage reduction
method modifying the distribution of zero-voltage vector in
PWM converter/inverter system,” IEEE Trans. on Ind.
Applicats., vol. 37, pp. 1732-1738, November/December
2001.
[9] E. Ün and A.M. Hava, “Performance analysis and
comparison of reduced common mode voltage PWM and
standard PWM techniques for three phase voltage source
inverters,” IEEE-APEC 2006 Conf., Dallas, Texas, March
2006, pp. 303-309.
[10] Y.S. Lai and F.S. Shyu, “Optimal common-mode voltage
reduction PWM technique for inverter control with
consideration of the dead-time effects-part I: basic
development,” IEEE Trans. on Ind. Applicats., vol 40, no.
6, pp.1605 – 1612, November/December 2004.
[11] E. Ün and A.M. Hava “A near state PWM method with
reduced switching frequency and reduced common mode
voltage for three-phase voltage source inverters,” IEEEIEMDC Conf., pp. 235-240, May 2-5, 2007, Antalya.
[12] E. Ün and A. M. Hava, “Performance characteristics of the
reduced common mode voltage near state PWM method,”
Proc. 12th European Conference on Power Electronics and
Applications (EPE), Aalborg, Denmark, September 2007,
bildiri no: 091 (CD-ROM).