4. Ulusal Kimya Öğrenci Kongresi 18-20 Mayıs 2013 Manisa Poster Sunum, P60 GÜMÜŞ KOMPLEKSLERİ KULLANILARAK POLİ(LAKTİT-KO-GLİKOLİT) SENTEZİ VE KARAKTERİZASYONU Umut Ayan, İlker Bostancıoğlu, Ozan Deniz, Sıla Balcan, Mehmet Balcan Ege Üniversitesi, Fen Fakültesi, Kimya Bölümü, 35100 Bornova, İzmir, Türkiye umutayan34@gmail.com Biyomalzemeler, insan vücudundaki canlı dokuların işlevlerini yerine getirmek ya da desteklemek amacıyla kullanılan doğal ya da sentetik malzemelerdir. Tipik bir biyomalzemenin; biyouyumlu olması, toksik olmaması, biyobozunur ise biyobozunma ürünlerinin toksik etkiler göstermemesi, gerekli fiziksel özelliklere (mekanik ve termal dayanım gibi) sahip olması istenir. Biyomalzemeler metalik, seramik, polimerik ve kompozit malzemeler olmak üzere dört başlık altında toplanabilirler. Son zamanlarda endüstride sentetik biyobozunur polimerlere karşı olan ilgi hergeçen gün artmaktadır. Bu polimerlerin içinde poliesterler, polilaktonlar, polihidratlar, polikarbonatlar, poliortoesterler, polifozfozen, polifosfonat vb. bulunur[1]. Bunlar arasından özellikle glikolik ve laktik asitin homopolimerleri ve kopolimerleri; biyouyumlulukları ve biyobozunurlukları yönünden oldukça ilgi çekicidirler[2]. Bu poliesterler, eczacılık ve biyomedikal uygulamalarda kullanım alanı bulmaktadır. Örneğin; doku mühendisliğinde, kontrollü ilaç salınım uygulamalarında, cerrahi dikiş malzemelerinde, diş ve ortopedik tedavilerde, vücuda yerleştirilen materyallerde kullanılmaktadır[3,4,5]. Poli(laktit-ko-glikolit) PLGA; sentezi için başlıca iki metod vardır. Bu metodlardan ilki, laktik asit ve glikolik asitin direkt polimerizasyonudur. Diğer bir sentez yolu ise; bu iki asitin siklik dimerlerinin halka açılma polimerizasyonudur. İkinci sentez yolu çok daha elverişli bir yoldur. Bunun sebebi zincir uzunluğunun kontrolü ve yan tepkimelerin en aza indirilmesi yoluyla kısa sürede yüksek molekül kütleli polimerlerin sentezlenebilmesidir[3,6,7]. O O O O H3C + O O Güm üş kom pleksi O CH3 O O glikolit laktit O CH3 O H O O HO O O CH3 O x+ y poli(laktit-ko-glikolit) Bu araştırma kapsamında biyobozunur ve biyouyumlu olan laktit ve glikolit monomerlerinden yola çıkılarak poli(laktit-ko-glikolit) kopolimeri, antibakteriyal özelliğe sahip olan gümüş kompleksleri kullanılarak halka açılma polimerizasyonu ile sentezlenmiştir. Ürünün fiziksel ve kimyasal özellikleri FTIR, H-NMR, GPC ve TG ile incelenecektir. KAYNAKLAR [1] W. S. Shalaby, Biomedical Polymers, (1994) [2] M. Vert, S.M. Li, G. Spenlehauer, P.J. Guerin, Mater. Sci. 3 (1992) 432–446 [3] D.K. Gilding, A.M. Reed, Polymer, 20 (1979) 1459-1464 [4] C.C. Chu, J. Anthony von Fraunhofer, H.P. Greisler Wound Closure, Biomaterials and Devices [5] J. Kohn, R. Langer, B.D. Ratner, A.S. Hoffman, F. J. Schoen, J. K. Lemons, Academic Press, [6] D.D. Hile, M.V. Pishko, J. Polym. Sci. Part A 39 (2001) 562–570 [7] M. Okada, Prog. Polym. Sci. 27 (2002) 87–133 74 KimyaKongreleri.org