gurbuz turgay.fh11

BD ﬁUBAT 2011
En çok
özlediğim ses!
U
zun y›llar önce, tam
bir sa¤›rl›kla ”sessiz aleme” göç etti¤im zamandan bu yana, duydu¤um
seslerin an›lar›yla ›st›rab›m› hafifletmeyi düﬂündüm.
Aradan y›llar geçti; art›k ne bir
kuﬂun ﬂak›yan na¤melerini, ne bir müzi¤i, ne de bir dost sesinin izlerini haf›zamda bulabiliyorum.
Geçenlerde, genç bir dostumun
sordu¤u bir soru zihnimi kurcalad›.
Bir an için kendimi, iﬂitebilen mutlu
insanlar aras›nda buldum. Hayatta üç
gün iﬂitebilsem ne yapard›m?
‹kinci gün, asla duymad›¤›m sesleri arar, onlar› dinlerdim. Gökyüzünde süratle kayan bulutlar aras›nda kaybolup giden bir uça¤›n homurtusuna
dalar; pervanelerin havac› o¤luma söyledi¤i ﬂark›y› dinlerdim.
Radyomu açar ve sevdi¤im ses
sanatç›lar›n›n söyledi¤i ﬂark›lar› arar
bulurdum. ‹kinci günün akﬂam› hemen bir senfoni orkestras›n›n konse144
Gönderi: Dr. GÜRBÜZ TURGAY
rine gider, viyolonsellerin tatl› na¤meleri aras›nda Caruso, Schumann,
Heink, Mary Garden gibi billur ses
sanatç›lar›n›n rüyas›na dalard›m.
Üçüncü gün kuﬂluk vakti k›rlara
ç›kar, ormanlar›n vahﬂi sessizli¤ine
dalar, kayalar›n aras›ndan akan engin
bir ›rma¤›n u¤ultusunu dinlerdim.
Buradan, rüzgarla nazl› nazl› meyillenen da¤lara, çay›rlara döner; çay›r
kuﬂlar›n›n içli ça¤›r›ﬂlar›na kulak verir,
güne veda eden son c›v›lt›lar›n› dinlerdim.
Geceleyin penceremin önüne oturup, karanl›kta pervas›zca konuﬂan
sevgilileri doyas›ya kadar dinler, ya¤murun dam› döven sesinin ahengiyle
kendimi uykuya b›rak›rd›m.
‹lk gün ne mi yapard›m?
Uyan›r uyanmaz yaln›zca bir ses
arard›m. Bütün bir gün yaln›z bu sese
kendimi verir, onu, bir daha unutmayacak ﬂekilde haf›zama iﬂlerdim.
Bu ses, duyma mutlulu¤una ulaﬂamad›¤›m o¤lumun sesidir. •