Teknik, ekonomik ve sosyal gerekliliklerden dolayı karasal ulaşımı ve transportu sağlamak amacıyla orman içinde çeşitli özelliklerde, yoğunlukta ve genişlikte yollar inşa edilmektedir. Erişimin sürdürülebilirliği açısından karayolları ve orman yolları birbirleriyle birleşerek diğer alanlarda olduğu gibi orman ekosistemini de bir ağ gibi kavramaktadır. Bir taraftan işletmeye açılan alanları arttırmak ve sürütme mesafesini kısaltmak için yol yoğunluğu arttırılırken diğer taraftan da sıklaşan ve standartları geliştirilip genişletilen orman yollarının olumsuz etkileri daha fazla hissedilmeye başlanmıştır. Orman ekosistemi üzerinde uygulanacak her türlü operasyonun olumsuz çevresel etkileri dikkate alınarak hassas biçimde uygulanması gerekliliğine dayanan paradigmaya göre, yol ağlarının potansiyel ekolojik etkileri önem arz etmektedir. Bu çalışmanın amacı, yolların ormanın bütüncül yapısını biçimsel olarak nasıl parçaladığını, parçacılık oranını (fragmantasyonu) nasıl arttırdığını ortaya koymak ve bunun orman ekosistemi üzerinde doğrudan ve dolaylı hangi potansiyel etkilere neden olabileceğini tartışmaktır. Bu kapsamda, yol ağının orman ekosistemi üzerindeki yapısal etkilerini değerlendirebilmek amacıyla geliştirilen yöntembilim de tanıtılmaya çalışılmıştır.