Ç.Ü. Fen ve Mühendislik Bilimleri Dergisi Yıl:2016 Cilt:34-6 √s = 7 TeV’deki PROTON-PROTON ÇARPIŞMALARINDA WZ’e BOZUNAN W¢ AYAR BOZONUNUN ARANMASI √S = 7 Tev’deki Proton-Proton Çarpışmalarında Wz’eBozunan W¢ Ayar Bozonunun Aranması Aytül ADIGÜZEL Fizik Anabilim Dalı Ayşe POLATÖZ Fizik Anabilim Dalı ÖZET 2011’de BHÇ’de CMS tarafından toplanan 7 TeV’lik4.8 fb-1 toplam ışıklılık verisi kullanılarak WZ değişmez kütle spektrum ölçümü ve elektron ve muonlu WZ son durumlarına bozunan yeni egzotik parçacıkları arama sonuçları sunulmuştur. Standart Model proseslerinden beklenen fonlarla karşılaştırıldığında WZ adaylarının kütle dağılımında anlamlı bir fazlalık gözlenmemiştir. WZ resonanslarının varlığına dair anlamlı bir kanıt olmadığı için, Sequential Standart Model de WZ son durumuna bozunan kuramsal parçacıkların kütlesinde %95’lik güvenilirlik seviyesinde daha düşük sınırlar hesaplanmştır. Sequential Standart Model göz önüne alındığında %95’lik güvenilirlik seviyesinde 800 GeV’nin aşağısındaki W¢ bozonu kütleleri dışarlanmıştır. Anahtar Kelimeler: CMS, Muonlar, Elektronlar, BHÇ, Egzotik parçacıklar ABSTRACT Thisworkpresents a measurement of the WZ invariantmassspectrumandsearchfornewexoticparticlesdecayingtothe WZ final statewithelectronsandmuonsusing an integratedluminosity of 4.8 fb -1 of 7 TeVdatacollectedbythe CMS experiment at the LHC in 2011. No significantexcess is observed in themassdistribution of the WZ candidatescomparedtothe background expectationfromStandard Model processes. Since there is noevidencefor WZ resonances, lowerbounds at %95 Confidence Level (C.L.) are set on themass of hypotheticalparticlesdecayingtothe WZ final state in SequentialStandard Model (SSM).Assumingthe SSM, W¢ bosonswithmassesbelow 800 GeVhavebeenexcluded at %95 C.L. KeyWords: CMS, Muons, Electrons, LHC, Exoticparticles Giriş Standart Model (SM), günümüzde maddenin temel bileşenlerini ve onların etkileşimlerini tanımlamada oldukça başarılı bir model olarak kabul edilmektedir. Çünkü SM öngörülerinin çoğu birçok deneysel testi başarıyla geçmiştir. Fakat birçok teoriksel limitlerin ve SM’in cevaplayamadığı bir takım soruların olması fizikçileri, SM ötesi adı verilen daha temel bir teori olması gerektiğine Aynı başlıklı Doktora tezinden üretilmiştir. - 30 - Ç.Ü. Fen ve Mühendislik Bilimleri Dergisi Yıl:2016 Cilt:34-6 inandırmaktadır. Mevcut ve gelecekteki parçacık çarpıştırıcılarının temel amacı bu SM ötesi olayları araştırmaktır. Elektrozayıf simetri kırınımının (EZSK) doğasının anlaşılması parçacık fiziğinin en önemli sorunlarından birisidir. Bu sorunun çözmeye çalışan Higgs mekanizması doğal bir çözüm getirmekte ve yüksek enerjilere çıktıkça başka sorunlar vermektedir. SM ötesi birkaç teori bu sorunu çözmek için yeni yüklü ayar bozonlarını öngörmektedir. Bu bozonlarınTeV skalasındaki kütlelere sahip olması beklenmektedir ve BHÇ’de araştırılacaklardır. Büyük Hadron Çarpıştırıcısı (BHÇ) şimdiye kadar ulaşılan en yüksek enerjili proton–proton çarpıştırcısıdır. BHÇ’de kütle merkezi enerjisi 14 Tevatron olup, proton hüzmelerinin etkileşme noktalarına 4 dedektör yerleştirilecektir. CMS (Sıkı MÜonSelenoidi), ATLAS (Toroidal BHÇ Aygıtı), ALİCE (Büyük İyon Çapıştırma Deneyi) ve LHC-b (A LargeHadronColliderBeauty). Bu dedektörlerden CMS ve ATLAS genel amaçlı dedektörler olup, yeni parçacıkları keşfetmek için dizayn edilmişlerdir. Materyal ve Metot Standart Model ve Başarıları Son elli yıldır, maddenin temel bileşenlerini saptamak ve onların etkileşimlerini tanımlamak amacıyla parçacık fiziğinde birçok deneysel ve teoriksel çalışmalar yapılmaktadır. Bu çalışmalar sınırlı sayıda parçacıklar kümesini içeren ve simetri ilkelerine dayanan temel bir teoriye öncülük etmiştir. Bu teori “Standart Model” (SM) olarak adlandırılır. Standart Model’in öngörüleri deneysel olarak tespit edilen sıfırdan farklı nötrino kütleleri hariç, geçen on yılın deneysel verileri ile oldukça uyumludur. SM, evrendeki tüm maddenin, alanlar vasıtasıyla etkileşen ½ spinli temel parçacıklardan (fermiyonlardan) oluştuğunu öngörmektedir (Çizelge 1). Standart Model’in Cevaplayamadığı Sorular Standart Model öngörülerinin deneysel sonuçlarla uyumunun çok iyi olmasına rağmen yanıtlayamadığı bir takım sorular vardır: 1) SM, Gravitasyonel etkileşmeyi içermez. 2) Astrofiziksel gözlemler evrenin ancak yaklaşık 4’te birinin maddeden, geri kalanın Standart Model’de tanımlanmayan bir karanlık maddeden oluştuğunu göstermektedir. 3) Standart Model’de nötrinolar kütlesiz parçacık olarak kabul edilmesine rağmen son yıllarda yapılan deneylerde nötrinoların çok küçükte olsa sıfırdan farklı bir kütleye sahip olduğuna dair işaretler görülmüştür (Moortgat, 2004). 4) Hiyerarşi problemi: Elektrozayıf kuvvetlerin birleştiği enerji ölçeği (~ 102GeV ) ve Planck ölçeği (~ 1019GeV ) arasındaki farkın büyük olması hiyerarşiproblemi olarak adlandırılır (Masetti, 2005). Bunun sonuçlarından biride eğer bu iki ölçek arasında yeni fizik mevcut değil ise Standart Model Planck’ın kütle ölçeğine ( - 31 - Ç.Ü. Fen ve Mühendislik Bilimleri Dergisi Yıl:2016 Cilt:34-6 M planck ) kadar geçerlidir, bundan sonra doğal olmayan bir yolla ince ayar yapılmadıkça Higgs kütlesi ıraksayacaktır. Çizelge 1. Standart Modele göre temel fermiyonlar. (Masetti, 2005) AİLE KUARKLAR LEPTONLAR İsim Sembol Yük İsim Sembol І Yukarı u + ⅔ Elektron νe Aşağı d - ⅓ nötrinosu eElektron Yük 0 -1 ІІ Çekici Acayip c s + ⅔ - ⅓ Müonnötrinosu Müon νμ μ- 0 -1 ІІІ Üst Alt t b + ⅔ - ⅓ Taunötrinosu Tau ντ τ- 0 -1 5) Ayar Çiftlenimlerinin Birleşmesi: 19. yüzyılda, elektrik ve manyetik etkileşmelerin birbirlerinden bağımsız olaylar olmadıkları, ancak tek bir elektromanyetik etkileşmenin iki belirtisi olduğunun deneysel kanıtları Maxwell’i gözlenen tüm elektrik ve manyetik olayların ortak bir tanımını yapmaya yönlendirdi. SM’de elektromanyetik ve zayıf etkileşmeler elektrozayıf etkileşme olarak birleştirilmiş olup, kendiliğinden kırılan SU 2 ´U 1 simetrili bir yerel ayar teorisiyle tanımlanmaktadır. () L () Y Bu ortak tanımların başarısı; 3 temel etkileşmenin (ve daha sonrada gravitasyonel etkileşmenin) tek bir basit simetri grubunun sonucu olarak anlaşılabileceği ümidini doğurmuştur. Bu, kuvvetli, zayıf ve elektromanyetik etkileşmelerin aynı enerji ölçeğinde birleştirilmesi anlamına gelir (Moortgat, 2004). Büyük Hadron Çarpıştırıcısı ve CMS Deneyi Büyük Hadron Çarpıştırıcısı (BHÇ) BHÇ, İsviçre’deki Avrupa Parçacık Fiziği (CERN) laboratuarında inşa edilen dünyanın en büyük proton-proton çarpıştırıcısıdır (Şekil 1). 1 TeV mertebesindeki kütle ölçeğinde ortaya çıkan yeni fiziği, ve yeni parçacıkları keşfetmek için s = 14 TeV’depp çarpışmalarını sağlayacaktır. BHÇ’nin 2008’de çalışmaya başlaması planlanmaktadır. BHÇ’ninSM’nin cevaplayamadığı bazı sorulara cevap bulabileceğine ve bugünün SM’nin ötesindeki teorilerini doğrulayarak yüksek enerji fiziği için yeni bir çağ açabileceğine inanılmaktadır. BHÇ mevcut LEP tüneline protonları hızlandıracak şekilde yeni ilaveler yapılarak inşa edilmektedir. Doğrusal bir hızlandırıcı ile protonlar 50 MeV’e, bir Booster ile 1.4GeV’e, PS’te 25 GeV’e ve SPS’de 450 GeV’e kadar hızlandırılacaktır. Son olarak protonlar 7 TeV’e kadar hızlandırılabilecekleri BHÇ’ye gönderilir ve daha sonra her 25 ns’de bir BHÇ dedektörlerinde çarpıştırılır. BHÇ, - 32 - Ç.Ü. Fen ve Mühendislik Bilimleri Dergisi Yıl:2016 Cilt:34-6 ppçarpışmalarının 40 MHz’lik öbek geçiş oranıyla olmasını sağlayacaktır. Her 11 öbekteki proton sayısı yaklaşık 10 olacaktır. BHÇ ışıklılığının dizaynı, 1034 cm -2 s -1 ’lik yüksek ışıklılık olarak temsil edilir, ilk 3 yıl için azaltılmış ışıklılıkta ( 2´1033 cm -2 s -1 ’lik düşük ışıklılık) çalışacaktır. Şekil 1. Dedektörleriyle birlikte BHÇ projesinin şematik bir görüntüsü. (Yetkin, 2006) BHÇ projesinin 4 farklı dedektörü vardır; Sıkı MüonSelenoidi (CMS) ve ATLAS (Toroidal BHÇ Aygıtı) genel amaçlı dedektörler olup; LHC-b (LargeHadronCollider-Beauty), b fiziğini araştırmak ve ALİCE (Büyük İyon Çarpıştırıcısı) ağır iyonlarla çalışmak için tahsis edilmiştir. BHÇ projesindeki tüm dedektörlerin yerleşimi Şekil 2’de gösterilmektedir. CMS ve ATLAS deneyleri çoğunlukla Higgs fiziğine odaklanacaklardır. CMS Deneyi CMS deneyi, BHÇ’nin genel amaçlı iki deneyinden biridir. Temel fiziksel amaç, elektrozayıf simetri kırımınımda, parçacıklara kütle kazandıran Higgsbozonunu araştırmaktır. CMS dedektörü, BHÇ şartlarına dayanıklı ve Higgsbozonuyla birlikte yeni fiziğin keşfini sağlayacak şekilde dizaynedilmektetir. CMS dedektörünün alt dedektörlerine kısaca değinelim. Şekil 2. CMS dedektörünün tam görünüşü. (Yetkin,2006) - 33 - Ç.Ü. Fen ve Mühendislik Bilimleri Dergisi Yıl:2016 Cilt:34-6 İzleyici Dedektörün iç bölgesi olup, parçacıkların yükünü, momentumunu ve yörüngesini belirleyen sistemlerdir. Çapı 2.6 m, uzunluğu 6 m olan silindirik hacme sahiptir.İz başına 13 nokta ölçümü yapılacaktır. CMS izleyicisi, pixeldedektörleri ve silikon şerit dedektörlerinden oluşmaktadır. PixelDedektörleri Pixeldedektörü yüksek çözünürlüklü yüklü izler için üç boyutlu uzayda nokta bilgisi verir. Bu çözünürlükte, yüklü parçacıkların vuruş parametrelerinin ölçümleri, b kuarkının köşe yapılandırılması ve böylece parçacığın kimliğinin saptanması mümkün olacaktır. Silikon Şerit Dedektörleri CMS merkezi izleyicisinin ara bölgesinde bulunur. Şerit dedektörü, s 14 pixeldedektörü ile birlikte, örnek tanımlamada, iz yapılandırılmasında ve TeV’de yüksek ışıklılık etkileşimlerinden gelen yaklaşık 1GeV/c dikine momentumlu tüm izler için momentum ölçümlerinde kullanılacaktır. Kalorimetreler CMS deneyindeki parçacıkların enerjisini ölçmeye yarayan dedektördür. Parçacıkların kimliğini belirlemede önemli rol oynar. Hermitik yapılarından dolayı kayıp dikine enerjinin tam ölçümü sağlar. Kalorimetrenin ilk kısmında elektromanyetik etkileşme yapan, elektron ve fotonların enerji ölçümlerinde kullanılan EKAL yer almaktadır. İkinci kısmında ise hadronların enerji ölçümlerini yapan HKAL bulunmaktadır (Chatrcyhan, 2008). EKAL Amacı elektron ve fotonların pozisyonunu, yönünü ve enerjisini doğru olarak ölçmektir.HKAL ile birlikte jetleri ölçmeye yardımcı olur. bozunumundaki iki foton için mükemmel bir kütle çözünürlüğü sağlayacaktır. Aktif maddesi kurşun tungsten (PbWO4)’dir. HKAL Amacı jetlerin enerjileri ve yönleri ile kayıp dikine enerji ölçümleri yapmaktır.EKAL’ı çevreler. Hermitik yapısından dolayı toplam görünür dikine ve kayıp dikine enerji ölçümlerinin yapılmasını sağlar. Elektronların, fotonların ve müonların kimliğini belirlenmeyede yardım eder. Magnet CMS deneyinde bobin içerisinde kuvvetli alan ve yoğun bir dizaynı yapabilmek için selenoid tipinde manyetik alan seçilir.CMS süper iletken selenoid 13 muzunluğunda ve 5.9 m iç çapındadır.İzleyici sistem EKAL ve HKAL iç bobin ile sarılmıştır.Süperiletkenmagnet sistemi ile üretilen 4 Teslalık manyetik alan dikine - 34 - Ç.Ü. Fen ve Mühendislik Bilimleri Dergisi Yıl:2016 Cilt:34-6 düzlemdeki parçacık yörüngelerini büker ve merkezi izleyici sistem ve müonalanlarının birleşmesi ile birlikte dikine momentum ölçümlerinin tam olarak yapılmasını sağlar. Yüklü parçacıklarını yörüngelerinin eğriliği ile manyetik alan şiddeti arasındaki bağıntı şöyle verilir: PT = 0.3´ B ´ R Burada, PT GeV/c biriminde parçacıkların dikine momentumudur; B, Tesla birimindeki manyetik alandır; R, metre biriminde parçacıkların eğrilik yarıçapıdır. Dikine momentumu 0.9GeV/c daha az olan parçacıklar kalorimetrelere ulaşamaz. Müon sistemi Amacı; müonların kimliğini belirlemek ve iç izleyici ile birlikte müonların dik momentumlarının ölçümünü sağlamaktır. CMS müon sisteminde üç tür dedektör kullanılmaktadır:Sürüklenme Tüpleri, Katot Şerit Odacıkları, Dayanıklı Paralel Plakalı Odacıklar. Tetikleyici ve DAQ CMS deneyinde tahmin edilen oly büyüklüğü yaklaşık olarak 1 MB’tır ve bu sayı bir saniye sonunda 100 TeraByte ulaşacaktır. On-line analizlerini yapmak ve bu dataları biriktirmek oldukça zordur ve zaman alır, bundan dolayı data büyüklüklerini azaltmak gerekir. CMS deneyinde bu indirgeme birkaç basamakta yapılabilir ve bu basamaklar “seviyeler” olarak adlandırılır. Her tetikleyici seviyede uygun adayı bulmak için hızlı ve basit algoritmalar kullanılır(Yetkin, 2006). √s = 7 TeV’deki PROTON-PROTON ÇARPIŞMALARINDA WZ’e BOZUNAN W¢ AYAR BOZONUNUN ARANMASI SM ötesi birkaç teori SM’de içeriği açıklanamayan olayları aydınlatmak için yeni yüklü ayar bozonlarını ortaya koymaktadır. Temelde SM ayar gruplarının her genişlemesi, yeni simetri jeneratörleriyle ilgili olan yeni ayar bozonlarına öncülük etmektedir. Bundan dolayı yeni ayar bozonlarının talep edilmesiyle modellerde çok büyük çeşitlilik ortaya çıkar. Şu ana kadar SM ayar bozonları (foton, W,Z ve gluonlar) keşfedilmiştir. Yeni yüklü ayar bozonlarının ise TeV skalasında kütlelere sahip olması beklenmektedir ve bu skalaBHÇ’de araştırılacaktır. Bazı bozonların yüksek enerjili son durumlara bozunması SM ötesi fizik için belirgin işaretlere neden olmaktadır. Bugün parçacık fiziğinin en önemli sorunlarından birisi Elektrozayıf Simetri Kırınımının (EZSK) doğasının çözülmesidir. Bu sorunu çözmeye çalışan Higgs mekanizması sadece doğal bir çözüm getirebilmekte ve yüksek enerjilere gidildikçe başka sorunlar vermektedir. EZSK için birkaç çekici teori arasında yer alan modeller temel Higgsskalerine başvurmaksızın EZSK için bir anahtar olarak hizmet eden yeni ağır ayar bozonlarını öngörür. Yüklü ağır bozonların ( W¢ ) varlığını öngören çok farklı modeller vardır. ( W¢ )’ın özellikleri ve etkileşmeleri modele bağlıdır. Bu modeller kısaca şöyle özetlenebilir: - 35 - Ç.Ü. Fen ve Mühendislik Bilimleri Dergisi Yıl:2016 Cilt:34-6 • • • • • Left-Right Simetrik Modeli LittleHiggs Modeli (Minimal Higgless Modeli) Technicolor Modeli Grand UnifiedTheories Universal ExtraDimension W¢ ’ın özelliklerini de kısaca şöyle özetleyebiliriz: • • • W ’nun kuramsal ağır partneri olarak düşünülmektedir. Yüklü, spini-1, ağır bir bozondur. Hadron çarpışmalarında qq yok-olması içerisinde yaratılması (s-channel) beklenmektedir. • W¢ bilinen standart model ara bozonlarına gitmektedir ( W¢ ® WZ ) Bu çalışmanın amacı, CMS deneyinde üçlü-lepton sinyali ile ağır ayar bozonunu araştırmaktır. Ana proses olarak verilmektedir. Bu parçacığın işaretleri iyi izole edilmiş (tek başına), yüksek momentumlu son durum parçacıkları ( 1 , 2 ) ve büyük kayıp E T ’dir. Burada 1 ve 2 aynı veya farklı lepton ailelerine aittir. Kayıp enerji nötrinolar tarafından taşınmaktadır. Yukarıda tanımlanan saçılma prosesinde deneydeki kayıp enerjiyi temsil etmektedir. Veri ve MC (MonteCarlo) Örnekleri : Bu analizde kullanılan veri örnekleri 2011 yılında CMS deneyi tarafından kaydedildi. ÇiftElectron (DoubleElectron) ve ÇiftMuon (DoubleMuon) veri grupları kullanıldı. Bu veri grubuna, iyi runların standart CMS seçimi ve ışıklılık bölümleri uygulandı. Şimdiye kadar 2011’de toplanan toplam (integrated) ışıklılığın ~ 4.8 fb 1’lik kısmı analiz edildi. Bu veriler CMS’in CMSSW_4_2_X yazılımı ile yeniden yapılandırıldı. Sinyal ve fon örnekleri detaylı MC simulasyonları kullanılarak elde edildi. Çoğu durumda örnekler CMSSW_4_2_X’le yapılan dijitizasyon ve yeniden yapılandırmalı (reconstruction) resmi (official) CMS Fall11 üretim çevriminden (cycle)’den alındı. Fon işlemleri MADGRAPH , PYTHIA ve POWHEG kullanılarak üretildi. Bu fonlar fizik ve aletsel (instrumental) olmak üzere ikiye ayrılabilir. Fizik fonları indirgenemez WZ ve ZZ üretimlerini içerir. Buradaki leptonların biri ya dedektör kabulünün dışında yada yanlış yapılandırılmış leptondur. Aletsel fonlar jetlerden ve fotonlardan gelen yanlış tanımlı lepton adaylarından dolayıdır. Bu fon prosesleri Z+jets, W+Jets, tt ve içerir. QCD çoklujetolaylarından gelen fon ise - 36 - Ç.Ü. Fen ve Mühendislik Bilimleri Dergisi Yıl:2016 Cilt:34-6 simulasyonda çalışıldı ve Z adaylarının erken seçiminden sonra ihmal edilebildiği bulundu. Tetikleyiciler (Triggerlar) Son durum (final state) işaretinde multi-leptonların varlığının verilmesi ile sinyal olaylarımızın en az aşağıdaki HLT gereksinimlerine uyması istenildi: Z ® ee kanalı için; o HLT_Ele17_CaloIdT_CaloIsoVL_TrkIdVL_TrkIsoVL_Ele8_ CaloIdT_CaloIsoVL_TrkIdVL_TrkIsoVL_v* kanalıiçin; o HLT_DoubleMu7_v* o HLT_Mu13_Mu8_v* o HLT_Mu17_Mu8_v* Olay Seçimi: bozunması aşağıdaki şekilde karekterize edildi. Bir Z bozonunun değişmez kütlesine karşı gelen aynı çeşnili, zıt yüklü, yüksek ptli izole edilmiş lepton çifti. Üçüncü bir yüksek pt’li izole edilmiş lepton. Kaçan nötrino ile ilişkilendirilen anlamlı(significant) dik enerji miktarı. Fon kaynakları üç leptonlu, gerçek veya sahte olaylardan gelir ve aşağıdaki sınıflarda gruplandırılır. Peak vermeyen Fonlar (Non-peakingbackground) : Son durumda gerçek Z olmayan olaylar, tt , QCD ve W+Jets gibi. Bunların tümü ihmal edilebilir ama bu analizde tt , QCD ihmal edilebilir. Gerçek Z’li ve üçüncü bir sahte veya izole olmayan leptonlu olaylar: Z+Jets (Z+heavyquarklar) ve Z processleri bu kategoriye aittir. Yukarıdaki fon katkılarının tümü simulasyondan elde edilebilir. SM fonu birinci fondur. Bunun tahmini için, mevcut MADGRAPH örneği (sample) kullanıldı. Genel olarak, olay seçimi verinin kullanılmasıyla fonların tahmini için kullanılabilen kontrol bölgesinin korunmasına aynı anda izin verirken, sinyal bölgesinde fonların katkısını minimize etmeyi amaçlar. Özellikle Z+jets ve tt fonları datadriven teknikleri kullanılarak tahmin edilebilir. Aday olaylar, dedektörkabulu içinde en az üç yeniden-yapılandırılmış lepton olmasını gerektirir (elektoronlar için < 2.5 , muonlar için < 2.4) ve , electronlara ve müonlarabozunanZ’li son - 37 - durumlar için sırasıyla çift Ç.Ü. Fen ve Mühendislik Bilimleri Dergisi Yıl:2016 Cilt:34-6 elektron(doubleelectron) ve çift müon (doublemuon) tetikleme şartlarını geçerler. Bu leptonlartrigger gereksinimlerine uyan Z bozunumunu yeniden yapılandırmak için kullanıldı. Bunlar aynı zamanda sahte leptonlu Jetlerden gelen fonu azaltmak için tanımlama kriteri (identification) serisini de geçmelidirler. Bu analizde SM WZ üretimi için yapılan en son analizden gelen lepton tanımlama stratejisini izlendi. Bu FASTJET enerji yoğunluğu tekniği kullanılarak pile–up için izolasyon değişkenlerini düzeltmeyi içerir. Simule edilmiş örnekler için pile-up, MC simulasyonun, veride bulunan yeniden-yapılandırılmış köşelere eşleştirerek re-weighting edilmesiyle modellendi. Z adayları iki zıt isaretli aynı çesnilileptondan oluşturuldu. Birinci ve ikinci öncü leptonlar sırasıyla hem Z ® ee hemde için pt>20 GeV ve pt>10 GEV/c’lik momentuma sahip olmalıdır. Z adayının değişmez kütlesi 60 ile 120 GeV arasında uzanmalıdır. Ortak bir leptonu kullanarak yapılandırılan iki Z adayı varsa bu durumda nominal Z kütlesine en yakın kütleli adayı seçildi. Farklı iki leptonu kullanan bağımsız ikinci bir Z adayı bulnursa, ZZ fonunu bastırmak için bu olay kabul edilmedi. Sonra W bozonununleptonik bozunumundan gelen lepton, leptonların geriye kalanından pt>20 GeV’li, sıkı izolasyon ve tanımlama kriterlerini sağlayan leptonun istenmesiyle seçildi. Bir kaç aday bulunduğu durumda en yüksek pt’li olan seçildi. W bozon bozunumlarını seçmek için olaydaki kayıp dikine enerji 30GeV’den daha büyük istendi. Bu gereksinim sırasıyla Z+Jets ve Z olaylarından gelen foton dönüşümleri veya sahte leptonlu yüksek ptli jetlere karşı ayrım yapar. Bir W ve Z adayı seçildikten sonra, ikisi WZ aday olarak birleştirildi. Bu adayın değişmez kütlesi nötrinonun boyuna momentumu bilinmedigi için eşsiz olarak tahmin edilemez. Bu nedenle WZ adayının değişmez kütlesini iki varsayım yaparak tahmin ediyoruz. W kütlesinin göz önünde tutulmasıyla nötrinonun boyuna momentumu , birkuadratikeşitlige indirgendi. Gerçek iki nötrino çözümünden daha az enerjitik olanınınsimulasyona göre %75 yakın doğru değer verdiği saptandı. Eğer bu kuadratik eşitlik için gerçek çözüm yoksa, W değişmez kütlesindeki yaklaşım değiştirildi. Sanal çözümler, dikine kütle değişmez kütleden büyük olduğunda ortaya çıkar. Bu fiziksel olarak mümkün olmayacağı için sanal çözüme götüren yaklaşım değiştirildi. Değişmez kütle, dikine kütleye eşit olarak kabul edildi. Bu discriminant’in yokolmasınaveikiözdeş gerçek çözümün kalmasına sebep olur. Böylece hiç bir olay atılmamış oldu. Daha ileri SM fon olaylarını bastırmak için, iki ek seçim gereksinimi uygunlandı. Bunlardan birincisi yüklü leptonların dikine momentumlarının skaler toplamına (HT) uygulanırken, diğeri ise WZ sisteminin kütlesine uygulanmıştır. SM, iki ayrı veri setinin birleştrilmesiyle ve 600 GeV kütleli kuramsal W sinyali için HT dağılımı şekil-3’de gösterilmektedir. Seçimdeki eşikler her bir kütle noktası için ayrı olarak optimize edildi. Yüksek kütleler için HT’nin artan değerleri istendi. Bu sınırlamalar, her bir kütle noktası için sınırlama (cut) değerinin bir fonksiyonu olarak peak’teki anlamlılığın (S) bulunmasıyla belirlendi. - 38 - Ç.Ü. Fen ve Mühendislik Bilimleri Dergisi Yıl:2016 Cilt:34-6 Olay seçimi uygulandıktan sonra her bir veri seti ve MC örnekleri kullanılarak elde edilen Z değişmez kütle (Şekil-4) , W dikine kütle (TransverseMass) (Şekil-5) ve WZ değişmez kütle (Şekil-7) dağılımları aşağıda verilmektedir. Şekil-6’daise WZ seçimi uygulandıktan sonraki kayıp dik enerji dağılımları gösterilmektedir. Standart Model fon olaylarını bastırmak için HTsınırlaması uyguladıktan sonra elde ettiğimiz WZ kütle dağılımı şekil-7’te sağda gösterilmektedir. Şekil 3. ÇiftElektron (DoubleElectron) ve ÇiftMüon (DoubleMuon) ilk (primary) veri setlerinin birleştirilmesiyle elde edilen HT dağılımı. Şekil 4. ÇiftElektron(DoubleElectron) [sol] ve ÇiftMüon(DoubleMuon) [sağ] ilk (primary) veri seti kullanırak Z seçimi uygulandıktan sonra elde edilen Z değişmez kütle dağılımı. Şekil 5. ÇiftElektron (DoubleElektron) [sol] ve ÇiftMüon (DoubleMuon) ilk (primary) veri seti kullanırak WZ seçimi uygulandıktan sonra elde edilen W dik kütle (TransverseMass) dağılımı. - 39 - Ç.Ü. Fen ve Mühendislik Bilimleri Dergisi Yıl:2016 Cilt:34-6 Şekil 6. ÇiftElektron (DoubleElektron) [sol] ve ÇiftMüon (DoubleMuon) [sağ] ilk (primary)veri seti kullanırak WZ seçimi uygulandıktan sonra elde edilen kayıp dikine enerji dağılımları. Şekil 7. ÇiftElektron (DoubleElectron) ve ÇiftMüon (DoubleMuon) ilk (primary) veri setlerinin birleştirilmesiyle tüm seçimler uygulandıktan sonra elde edilen WZ değişmez kütle dağılımı. (Sol) HT sınırlamasından önce, (Sağ) HTsınırlamasından sonra. Analizin geri kalan kısmında verimlilik (Efficiency) hesaplamaları ve MatrixMetodu kullanılarak fonların tahmini yapılmıştır. Son olarak limit sonuçlarına katkı sağlayacak olan sistematik belirsizlikler hesaplandı. Sistematik belirsizlikler 3 gruba ayırıldı. Birinci grup, son durum objelerinin akseptans, yeniden yapılandırılma ve tanımlama verimliliklerinin birleşiminden oluşmaktadır. İkinci grup tetikleme, yeniden yapılandırılma ve tanımlama gereksinimlerinin verimlilikleri için veri ve simülasyon düzeltme faktörlerinden etkilenen sistematik belirsizlikleri içermektedir. Üçüncü grup fon ürünlerindeki belirsizliklerden oluşmaktadır. Sonuç Tüm hesaplar yapıdıktan sonra gözlenen olaylar, beklenen olaylar ve fon olaylarının karşılaştırılmasıyla üretim tesir kesiti üzerindeki dışarlama limiti hesaplandı. Bu hesaplama için simülasyondan türetilen fon tahminleri kullanıldı. Monte Carlo (MC) örneklerindeki olayları hesap etmeden önce, electron ve müon verimlilikleri için elde edilen veri/MC oranlarına dayanarak her bir olaya bir scale - 40 - Ç.Ü. Fen ve Mühendislik Bilimleri Dergisi Yıl:2016 Cilt:34-6 faktörü uygulandı. Scale faktörünün değeri, yeniden yapılandırılan W ve Z’in bozunum kanallarına göre seçildi. Dışarlama limiti, CLs istatistiği kullanılarak RooStats uygulanmasında CL95 tekniğinin çalıştırılmasıyla 95 % C.L (Confıdence Level)’da hesaplandı. Sonuç olarak SM proseslerinden beklenen fonlarla karşılaştırıldığında WZ adaylarının kütle dağılımında anlamlı bir limit bulunamadı. ‘CLs’ istatistik tekniği kullanarak W¢ için WZ kütlesinin bir fonksiyonu olarak s ´ BR ( W¢ ® 3 n ) üzerindeki beklenen ve gözlenen limitler Şekil 8’de verilmektedir. 1s ve 2s ’lık istatistiksel ve sistematik belirsizlikler, sırasıyla sarı ve yeşil band’larla gösterilmiştir. 2011 yılında alınan 4.8 fb-1’lik ışıklılıkla, Sequential Standart Model’e göre 800 GeV’nin altındaki W¢ kütleleri dışarlanmaktadır. Şekil 8. W¢ için WZ kütlesinin bir fonksiyonu olarak s ´ BR ( W¢ ® 3 n ) üzerindeki beklenen (expected) ve gözlenen (observed) limit. Kaynaklar CHATRCHYAN, S., et al., 2008, The CERN LargeHadronCollider: Accelerator andExperiments Volume2, The CMS CollabrationJINST 3 S08004. MOORTGAT, FİLİP.,Doktora tezi: ‘‘DiscoveryPotential of MSSM HiggsBosonsUsing SupersymmetricDecayModeswiththe CMS Detector’’, (2004) YETKİN, T., 2006. Searchfor SUSY in MissingTransverseEnergy Plus MultijetTopologies at s = 14 TeVand Geant4 Simulation of The CMS - 41 -