Dosya Yazan: Özlem Belir Y. Mimar (YTÜ) www.ozlembelir.com Özürlü İnsanların İkamet Edeceği Binaların Düzenlenmesi Kuralları ya da Özürlülere Uygun Bina tanımlaması ilk okunduğunda, bu konuya gösterilen dikkat ve özeni hissettirse de, ayırımcılıktan öteye geçmemektedir. Bu ifadeler, halen kanun, yönetmelik ve standartlarımızda kullanılmaktadır. Özürlü insanlara, ikamet edecekleri binaları işaret etmek, yönlendirmek söz konusu olamaz. İnsan haklarının, tüm insanların hak ve saygınlık açısından eşit ve özgür doğduğu anlayışına dayandığı kabulü ile, böyle bir sınıflandırma ya da tanımlamanın mümkün olamayacağı bir gerçektir. Bazı binalarda özürlü yaşayabilir, diğerlerinde yaşayamaz gibi bir tanımlamanın yapılması bu grubu ötekileştirmekten öteye geçmemektedir. Özürlüye uygun bina ifadesinin kullanılması, mimarların, “benim tasarımım özürlüye hizmet etmiyor” düşüncesi ile uyulması gereken kuralları göz ardı edebilir endişesini taşımamız gerekir. İnsan hakları ve fırsat eşitliği prensibinden hareketle, toplumun her bireyi, toplumun tüm kaynaklarından eşit olarak yararlanabilme hakkına sahiptir. Bu hak, her bireyin bağımsız, üretken ve zevkli bir yaşam biçimine ulaşabilmesi olarak da özetlenebilir. Bu tanımlama ile birlikte, “tüm ürünlerin ve çevrelerin, yaş, beceri ve durum farkı gözetmeksizin pek çok kişi tarafından kullanılabilmesini olanaklı kılan, bütünselleşme sağlayan bir tasarım yaklaşımı” olarak ifade edilen Evrensel Tasarım kavramının İnsan Hakları prensibi ile çalıştığını söyleyebiliriz. Tüm binaların erişilebilir olmasını kabul ettiğimizde, sadece kamu binalarının değil, tüm konutların da erişilebilir olması gerektiği kuşkusuzdur. Aksi durumlarda, fiziksel eksikliğimizin olmadığı bir dönem ya da yaşta edindiğimiz ve halen yaşamakta olduğumuz yuvamızdan, herhangi bir sorun oluşması veya yaşlılık nedeni ile bazı fiziksel yetersizlikleri yaşamamız durumunda, ayrılmamız gereği oluşmaktadır! Örneğin; tekerlekli sandalyenin geçmesi için temiz kapı boşluğunun en az 80 cm olması gereği varsa, bundan böyle tüm konutlarda WC ve banyo kapılarının net açıklığının 80 cm olması gereği vardır. Aksi durumda, “özürlüye uygun” bir konut arayışı içine girmemiz gerekmektedir! çözüm, radyatörlerin, yangın dolabı vb. ekipmanların en azından 120 cm genişliği sağlayacak kadar duvara gömülü olmalarıdır. Böylelikle görmez ve az görenler için tehlike azaltılmış olur. (Şekil 1) Seviye Farkı Şekil 2 Koridorlar boyunca kapıların dışa açılması tehlike yaratabilir. Tekerlekli sandalye kullanıcıları için koridorlarda pahlı ve yuvarlak açılı dönüşler dolaşıma ve görüş açısının çoğalmasına neden olur. Şekil 1 Zemin kaplama malzemeleri kaymaz, sabit, sert olmalıdır. Eğer zeminde halı kullanma zorunluluğu var ise; halı havı kesik ilmekli, hav yüksekliği en fazla 13 mm olabilir. Halının bitiş kenarında (açıkta kalan kenarda) mutlaka bitiş profili ile yüzeye tam sabitleme yapılmalıdır. Koridor boyunca zemindeki yükseklik farkı en fazla 6,5 mm olabilir. 13 mm’e kadar da pahlı bir çözüm uygulanabilir. Bu her türlü seviye farkının olduğu durumda geçerlidir. (Şekil 2) Yaşadığımız çevredeki yapısal erişim sorununun, en önemli sorumlusunun “mimar” olduğu gerçeği unutulmamalıdır. MİMAR, çizdiği her çizgi ile yaşamlarımıza dokunmaktadır. Yatay Sirkülasyon Koridorlar en az 180 cm genişliğinde ve engellerden arındırılmış olmalıdır. İdeal olan Zemin ile duvarlar ve duvarlar ile tavan arasında oluşturulacak renk farklılığı yine görmeyen ve kısmen görme bozukluğu olan kişiler için mekan boyutu ve şeklinin ifadesi için faydalı olacaktır. Şekil 3 Seviye Farkı Koridorlardaki tabela, yönlendirme, duvardan çıkıntı yapan vb. işaretlerin zeminden yüksekliği en az 203 cm olmalıdır. Bu görme özürlü ve az gören kişilerin çarpmasını önlemek için gereklidir. Yine merdiven altı olması durumunda, bu kişilerin çarpmasını önlemek amacıyla, 203 cm’den daha alçak kısımlara girmesi, bariyer vb. malzeme ile önlenmelidir. Bu bariyer ~68,5 cm’den daha alçak olmamalıdır. (Şekil 3) MİMARİ ERİŞİLEBİLİRLİK Dosya MİMARİ ERİŞİLEBİLİRLİK Özürlülere Uygun Bina Dosya MİMARİ ERİŞİLEBİLİRLİK Dosya MİMARİ ERİŞİLEBİLİRLİK Her türlü çatı, döşeme taşıyıcı payandaları, tabela, vb. duvardan çıkıntı yapabilecek yapısal çözümler, görme özürlüler, az görenler ve yaşlılar için önemli bir tehlikedir. Bu elemanların yapılması zorunluluğu varsa, daha yüksek kotta yapılmalı veya bu alanlara yaklaşmaya, bariyer vb. malzeme ile izin verilmemelidir. (Şekil 4) Şekil 4 İç Kapılar Bina içindeki kapılar en yaygın engellerden biridir. Kapı genişliğinin önemi kadar, kapı kanadının çekmek ya da itmek için fa zla ağır olması önemli engellerdendir. Bina veya büyük hollere girişlerde en sağlıklı erişim otomatik açılan kapılarla sağlanabilmektedir. Diğer tasarımlarda bulunduğu mekan ve konuma göre kabul edilebilse de ana kapıların otomatik kayar kapı olması tercih edilmelidir. Elbette kapının otomatik açıldığına dair bir yazı/işaret, kapı üzerinde ya da görünür bir yerde yer almalıdır. Ana giriş kapılarının net açıklığı 100 cm’den az olmamalıdır. İç kapıların en az temiz açıklığı ise 80 cm olmalıdır. (Şekil 5) 150 cm’den daha dar bir koridordan 90 derecelik bir açı ile yaklaşım olması durumunda, kapı açıklığı 82,5 cm’ye çıkarılmalıdır. Çift kanatlı kapılarda, açılan tek kanat genişliği en az 80 cm olmalıdır. (Şekil 6) Elbette bu ölçüler en az yapılması gereken genişliklerdir, erişilebilirliğin daha kolay olması için 90 cm net açıklık sağlanması idealdir. (Şekil 7) Şekil 7 Eğer, geçiş açıklığının derinliği 60 cm ise, bu durumda net açıklık en az 90 cm olmalıdır. Mümkün olduğunca kapı hidroliklerinden kaçınılmalıdır. Takılması zorunluluksa, bir kanadı açmak için 3 kg/mm²’den daha fazla güç sarf edilmemelidir. Büyük ve görsel olarak etkileyici kapılar genellikle ağırlığı fazla olan kapılardır, Şekil 5 Şekil 6 * Tek kanatlı kapılarda veya kanatların birinde, en az 80 cm genişlik sağlanmalıdır. (Eğer kamusal alandaki bir kapı ise bu ölçü 100 cm olmalıdır.) Şekil 8 tasarımlarda kapı ağırlığının gözardı edilmemesi gereklidir. Bazı uygulamalarda, kapı hidroliği takılmış kanatlar, kapı yakınındaki bir butona basılarak veya uzaktan kumanda ile de açılabilmektedir. Kapı aksesuarları (kol) kapı rengi ile kontrast renkte olursa az gören kişiler için yardımcı olur. Kapı kolu, kapalı bir yumruk ile kullanılabilecek şekilde tek elle kumanda edilebilir olmalıdır. İdeal kol detayı aşağıdaki şekilde görülen prensiplerde olmalıdır. (Şekil 8) Dosya Kapı kolları zemin yüzeyinden 90-100 cm yükseklikte olmalıdır. Kilitler de yine aynı yükseklikte olmalıdır. Kapatmayı kolaylaştırmak için, kanadın menteşe tarafından 20-30 cm Şekil 9 Uzun kollar her zaman daha idealdir mesafede ve 90-120 cm yükseklikte koyulabilecek ilave çekme kolu monte edilebilir. Kanat alt kısmına zeminden 30-40 cm yüksekliğe kadar monte edilecek levha (tekmelik), kapıyı korumaya yardımcı olur. Oda isimleri, numaraları kapı yanında görünür bir noktaya monte edilmelidir. Bu bilgiler kapı üzerinde yer almamalıdır ki, kapı açıkken de kolaylıkla görülebilsin. (Şekil 9) Sirkülasyon alanlarındaki kapıların görüş panelleri (şeffaf alanlar) aşağıda tariflenmektedir. (Şekil 10) Görüş paneli olan kapılar, WC gibi özel alan haricinde olan tüm kapılarda uygulanırsa, insanların diğer taraftaki yaklaşan kişileri görmesine olanak tanır, bu sistem özürlülerin çarpışmasını önlemek için de önemli bir Şekil 10 yardımcıdırlar. Kapı içindeki görüş sağlayan şeffaf alanlar 45 cm veya daha geniş ende olmalıdır. Zemin ve duvar yüzeyleri en az ışık yansıtıcı ve ses emici malzeme, renk ve dokuda seçilmelidir, aksi durumda duyu bozukluğu olan kişilerde karmaşaya neden olabilir. Görsel ipuçları, kısmen görme bozukluğu olan kişiler için faydalı olabilir, örneğin; kapı çerçeveleri diğer kısımlardan farklı tonda boyanabilir. Zemin yüzeyindeki doku ve renk farklılıkları da, görme özürlü ve az gören kişilerin bina içinde yönlendirilmesine yardımcı olur. MİMARİ ERİŞİLEBİLİRLİK Dosya MİMARİ ERİŞİLEBİLİRLİK Topuz kol kullanışsızdır Bazı kapılardaki görüş panellerinin kullanılması, giriş holleri veya sirkülasyon yollarında önemli olabilir. Aşağıdaki örneklerde hollerde erişimin sağlanabilmesi için en az Görüş Paneli Olmadan gereksinim duyulan ebatlar verilmiştir. (Şekil 11) Kapılar arasında sağlanabilecek daha fazla alan, daha erişilebilir bir hol sağlar. Görüş Paneli ile Şekil 11 d= Kapı kanadı genişliği (geçiş net açıklığı değildir) L= en az 2d+157 cm W= net açıklık=120 cm veya d+30 cm (eğer daha büyük istenirse) Z= 157x75 cm yardımcısı ile tekerlekli sandalye kullanıcısı Hollerdeki ve antrelerdeki en önemli sorun, dar kapılar ve tekerlekli sandalyenin manevra yapabileceği yeterli alanların sağlanmamasıdır. Kayar/sürme kapıların olduğu hollerde nispeten Şekil 12 L= en az d+157 cm sorun azalsa da, menteşeli kapılarda en az ölçülerin sağlanması gerekmektedir. Yatay sirkülasyonda, ölçüler bakımından tekerlekli sandalye kullanıcıları engellenmiş durumda olmaktadırlar, bu nedenle, tekerlekli sandalye dönüşlerindeki gerekli asgari mesafelerin tasarımcı tarafından bilinmesi gerekliği vardır. (Şekil 12) Kapı Önlerindeki Manevra Açıklığı Dosya Hollerde kapılar arasındaki mesafe uygun olmalıdır. Bu, tekerlekli sandalye kullanıcısının bir kapıyı arkasında bırakıp rahatlıkla diğer kapıya yönlenebilmesi demektir. MİMARİ ERİŞİLEBİLİRLİK Dosya MİMARİ ERİŞİLEBİLİRLİK Holler/Antreler