E R N S T V O N F E L S E F E D E K İ A S T E R ' İ N Y E R İ Macit GÖKBERK Felsefeyi b i r " T i t a n l a r S a v a ş ı " n a b e n z e t e n l e r o l m u ş t u r . B u b e n ­ z e t m e d e , a y r ı a y r ı felsefe g ö r ü ş l e r i b i r e r T i t a n ' d ı r l a r ; bunların s ı n d a k i a n l a ş m a z l ı k ve ç a t ı ş m a d a k ı y a s ı y a b i r savaştır. B u ara­ benzetme, felsefe t a r i h i n i n g e r ç e ğ i n e p e k a y k ı r ı d e ğ i l d i r . G e r ç e k t e n de felsefenin t a r i h i n d e , h e m e n h e m e n d a h a b a ş l a n g ı ç t a , şu v e y a b u b a k ı m d a n b i r ­ birine karşı boyunca olan çeşitli anlayışlar birbirlerile çekişerek felsefenin dünyasında ayrılıklar, ayrılıkları, tek b i r kafanın d u ğ u sıkı b i r k o n u ş m a y a , zekâsı, hemen problemler hemen üzerine ortaya çıkmış, günümüze kadar kaçınamıyacağımız kendi "Die cevaplar b ü y ü k b i r dialoga da olarak, zorunda aramıştır. Philosophie der Bu bir olgudur. Bu benzetebiliriz. İnsan karşısına kalmış, bunları sorular sormuş, cevaplar v e r m e ğ e çalışmış, b u l d u k l a r ı m yeni yeni yüzyıllar içinde, k e n d i kendisile yapmış o l ­ b i r aliiryazısı eğilmek bunlar ulaşmışlardır. Von Gegenwart" Aster — olan çözmek için beğenmeyerek de felsefeyi "Şimdiki dikilmiş böyle Zaman adlı e s e r i n i n ö n s ö z ü n d e şöyle d i y o r : " G e r ç e k felsefe anlıyor. Felsefesi" — b i r dialegesthai, b i r konuşma, b i r soru vc cevaptır; cevabı, d a i m a , en d e r i n y e r i n d e n yakalayıp çürütmek İmdİ, yapmıştır? vermiş Bir Ernst v o n Aster, Neler olduğu sormuş, b i r filosof olarak, ne biçim ne cevaplardan filosofun felsefe i l e , a m a ile isteyen b i r ş ü p b e d i r " [ ı ] . kendi gibi cevaplara hangilerini kendisile gerçekten, her şeyden önce de, içinde yaşadığı b i r hesaplaşmadır. Böyle bir dialog başkalarının beğenmemiştir? konuşması, b i r hesaplaşmanın b i l m e k i ç i n , ö n c e , d e v r i n felsefe b a k ı m ı n d a n mek varmış, bütün devrin karakterini bir felsefesi kavraya­ gösterdiği d u r u m u bil­ gerektir. V o n A s t e r ' i n i ç i n d e y e t i ş i p b ü y ü d ü ğ ü , d ü ş ü n ü p çalıştığı g ü n l e r d e , memleketi [ıj olan Almanya'da, felsefenin i l k p l a n d a D i e Philosophie der Gegenwart^ L e i d e n 1935. S. 2. elealdığı ne gibi If Ernst von Aster'in felsefedeki yeri problemler vardı? Bunların çözülmesi için, başlıca, h a n g i y o l l a r d a n yürünüyordu? 1880 y ı l ı n d a d o ğ a n E r n s t v o n A s t e r , i ç i n d e b u l u n d u ğ u m u z yılın hemen başlangıcında şıyor. B u y ı l l a r , felsefenin larına doğru sinin büyük geriye mağa Üniversitesinde İtibarım yeniden elde ettiği, felsefe boşluğun bir devirdir. yeniden Bn yaratıcı boşluğun tanı­ 19. y ü z y ı l ı n orta­ felsefe­ çalışmalar nasıl yüz­ ile b i r gürültü ile yıkılan A l m a n I d e a l i s m i bıraktığı başladığı Münich meydana ile dol­ geldiğini, s o n r a d a nasıl d o l d u ğ u n u , v o n A s t e r ' i n k e n d i s i n d e n d i n l e y e l i m . karıda "19. adı geçen yüzyılın eserinde ikinci üçtebiri felsefe i l g i s i n i n , felsefe sirinin çok düştüğü v o n Aster ve bütün bu gelişmeyi Avrupa'da, filosof karşısındaki bir devirdir. Alemi şöyle hele saygının, bir bütün Yu­ anlatıyor: Almanya'da, felsefenin olarak isteyen felsefe i d e a l i y e r i n e , e x a k t b i l i m i d e a l i , l a b o r a t u v a r l a r ve kivler ile çalışan b i l i m i n ideali geçmişti. B i r y a n d a n ilmî metodunun itibarı yükseliyor, öbür yandan da felsefî te­ anlamak ar- "çalışma" " i d e " n i n de­ ğeri d ü ş ü y o r d u . B u felsefî " i d e " n i n taşıyıcısına, y a n i f i l o s o f a , i y i n i ­ yetli kimseler boş diye bakıyorlar; zamanlarımızı kötü şenlendiren n i y e t l i l e r ise o n ü , b i r şair, bir sanatçı artık l ü z u m u k a l m a m ı ş d i - l e t t a n t ' l a r t a k ı m ı n d a n s a y ı y o r l a r d ı " . B u d e v r i n felsefe d e n m e ğ e b i r i c i k felsefesi, A u g u s t e "positiv b i l i m i n k e n d i kendisim aydınlatmak şey d e ğ i l d i r . O rak insanlık olarak gördükleri kültürünün manevî işi ş i m d i şiklik, e n a ç ı k o l a r a k , A l m a n y a ' d a ln'nnn hızla istemesinden çözülmesi, bu taşıyıcısı ve y o l gös­ k e n d i üzerine almıştı". " B u deği­ k e n d i n i göstermiştir. H e g e l değişikliğin kısmen sebebi, gözlem ve deneyim klassik ile k a v r a y a c a ğ ı n a , örneği diye kendi kafasından gösteriliyordu. Hegel Oku- kısmen s o n u c u d u r . S c h e l l i n g i l e H e g e l ' i n t a b i a t felsefesi, b i r f i l o s o f n n kalkışmasının da başka b i r p o s i t i v b i l i m k i , a r t ı k m y t h o s i l e m e t a f i z i ğ i kesin o l a ­ aşmış, b u n l a r ı n tericisi değer C o m t e ' u n positivism sistemidir. A m a b u de tabiatı türetmeğe Okulu'nun b a ğ ı m s ı z d ü ş ü n e n son k a f a l a r ı d a , b i r F e u e r b a c h , b i r M a r x da, galanan B u n l a r , kendi de- b a y r a k l a r i l e karşı c e p h e y e g e ç i y o r l a r d ı . dal­ y i ş l e r i l e söylersek, H e g e l felsefesini başı ü s t ü n e o t u r t u y o r l a r d ı , â l e m i d e yeniden ayakları üstünde durdutuyorlardı; y e r i n e i d e ' y i t a b i a t t a n t ü r e t i y o r l a r d ı ve tabiatı ide'den türetmek K a n t ' t a n sonraki sistemlerin i d e a l i s m i n i b i r r e a l i s m i l e n a t u r a l i s m ' e , r a t i o n â l i s m i n i de b i r sensuaIism'e çeviriyorlardı. Büchner'ler ile C. Vogt'Iarm kaba l i s m i , b i r p o p n l e r felsefe o l a r a k , b ü t ü n sahaya h â k i m d i . materia- B u materia- 12 Macit Gökberk l i s m , felsefenin y e r i n e t a b i a t b i l i m i n i horgörmeğe karşı kantianismus) tepki, geçirmek istiyordu". 1860-70 yıllarında Felsefe geleneğini ile başlıyor. isterken, tarihte kendisine bağlanılacak "Felsefeyi Yeni-Kantçılık yeniden b i r noktanın (Neu­ canlandırmak aranacağı tabiî i d i . K a n t ' a gerİgidilmesinin sebepleri de k o l a y c a anlaşılabilir. Kant, Çünkü e x a k t t a b i a t b i l i m i i l e t e m a s ı o l m u ş o l a n son f i l o s o f t u . Kant, S c h e l l i n g - H e g e l t a b i a t felsefesinin v a r d ı r d ı ğ ı ç ı k m a z d a n v e k a t a s t r o t tan önce i d i . K a n t ' ı n tabiat bilginlerine söyleyebileceği bunlar da b u bilginlerin problematiğini liyordu". "Böyle çıkışnoktasından 1880-90 yıllarında hele bir Almanya'nın, tamamlıyordu, ü n i v e r s i t e l e r d e k i felsefe k ü r s ü l e r i n i ran b i r felsefe İmdi Alman çığırı felsefesindeki başlıyor. çıkan Bu Edmund İncelemeleri" — dinlediğimiz bu hâkimiyeti sıralarda, gelişmenin i l k adımları lında çığır için, HusserVin Phainomenoiogie nomenologİe'nin hâkimiyeti bu hâkim altında, durum, Alman atılmaktadır. B u a d l ı eseri başından Yeni-Kantçılık, bile, 20. yüzyılın "Logische felsefesinde denilen Birinci Almanya'dakİ dayanmalarına karşılık, bir 1900 y ı ­ Untersuchungen" "Mantık için Harbine öteki artık y e n i gelişmeyi de t a m — felsefesinde, he­ olan b i r hâkimiyeti k u r a n bir çığır Dünya başlarında b i r çıkışnoktası o l m u ş t u r . kadar ilerigelen olan felsefe yıllar, Phainomenoiogie Phai- görüşleri h e s a p l a ş m a s i l e d o l u d u r . K e n d i s i n d e n ö n c e k i g ö r ü ş l e r i n , az v e y a Kant'a olan, bulundu­ Yeni - Kantçılığm hemen a ç m ı ş t ı r . B u eser A l m a n m e n h e m e n g ü n ü m ü z e k a d a r sürecek Yüzyılın alan değilse oluyor" [ i ] . von Aster'den gevşemeğe hız biricik şeyler v a r d ı ; derinleştirebi- Platon'a, ile çok, Aristote­ les'e, S k h o l a s t i k ' e g e r i g i d e r . İ ş t e v o n A s t e r , felsefe ç a l ı ş m a l a r ı n a baş­ l a d ı ğ ı g ü n l e r d e , b ö y l e b i r d u r u m i l e karşılaşmıştı. B u d u r u m u n baş- karakteristiğİ d e , P h a i n o m e n o i o g i e ' n i n ç e v r e s i n d e k i giriştiği b ü y ü k tartışmadır. B u tartışmasında Phainomenoiogie, her görüşlerin türlü görüşler ile birçoğunda bulduğu ş e y d e n Önce, k a r ş ı s ı n d a k i b i r psikologism i l e savaşır. laşmada v o n Aster, P h a i n o m e n o i o g i e ' n i n karşısındaki mıştır. bilgi Kendisinin "Prinzipien bakımından der Erkenntnislehre''' — "Bilgi sistematik duruşunu Öğretisinin Bu karşı­ cephede yeralbelirten İlkeleri" — adlı eserinde, b u h e s a p l a ş m a d a k i y e r i n i v o n A s t e r şu sözler i l e g ö s t e r i y o r : "Son yıllarda b i r anlayış } yavaş yavaş, ortalığa yayılıp [1] D i e Philosophie der Gegenwart, S. 4 v, d d . yerleşmiştir. &. 13 Ernst von Aster*in felsefedeki yeti Buna göre, bugünkü nürler: b i r yanda bîlgiteorisi çığırları i k i düşman cepheye bölü­ positivistler, phainomenalistler, nominalistler, rela- tivistler vardır; ö b ü r yarıda d a antipsikologist olan bir realism vardır. B u r e a l i s m de k e n d i s i n e ş u n u ö d e v e d i n m i ş t i r : h a k i k a t v e g e r ç e k kav­ r a m ı n ı n h e r türlü relativleştİrilmesine, b u k a v r a m l a r ı n her türlü p h a i nomenalist - psikologist yorumlanmalarına karşı: mutlak bir gerçek bilgisi ide'sini tem ellendirmek veya savunmak. B u kitabı b u b a k ı m d a n gözden geçirenler, onu, sanırını ki, birinci kategoriye yerleştirecek­ lerdir" [ i ] . V o n A s t e r ' i n b u s ö z l e r i n d e n de a n l a ş ı l a c a ğ ı ü z e r e , b u r a d a k i rılık b a ş l ı c a , hakikati "hakikat" kavramı insan r u h u n d a n lativismi yenmek, ay­ üzerinde toplanmaktadır. Psikologism türetirken, Phainomenologie sonunda hakikat kavramından her şüpheye türlü re- düşürtecek h e r çeşit u n s u r d a n b i l g i y i a y ı k l a m a k i ç i n , h a k i k a t i e l d e n g e l d i ğ i k a d a r insana bağlı olmaktan kurtarmağa çalışır. Psikologism ile Phainomenologie ç e k t e , mantık ikİ ç ı ğ ı r arasındaki bu kısaca karşılaştırarak, I. Psikologism, Gerçi mantık bakımdan belirtmeğe mantığın, ruhtaki yapılardan ler. arasındaki b u anlaşmazlık, üzerindeki i k i temel-anlayıştan olan doğmaktadır. ayrılığı, ger­ Şimdi i k i tarafın bu tezlerini çalışalım: insan (Struktur'lardan) ruhunun olaylarından ve bu t a m a m i l e ç ö z ü l e m i y e c e ğ i n i . söy­ psikologi değildir; düşünme psİkologisi ile man­ tık b a ş k a b a ş k a ş e y l e r d i r . D ü ş ü n m e p s i k o l o g i s i n d e : d ü ş ü n m e n i n m e y ­ dana gelişi, — doğru, yanlış, normal anormal — bütün düşünme şekilleri g ö z d e n g e ç i r i l i r . B u n a karşılık m a n t ı k , sadece, doğru düşünme üzerine bir öğretidir. Başka nin normlarını rine ayakuyduracağımız hitap gösterir. türlü Ama birer söylersek: doğru düstur mautık. düşünmek olan bu doğru düşünme­ istiyorsak, normlar bir kendile­ kimseye e d e r l e r . B u k i m s e de i n s a n d ı r . B u n u n i ç i n i n s a n o r t a d a n k a l ­ dırılırsa, mantık Psikologismin 1. da havada bu Düşünmenin asılı anlayışında subjekti kalır. şu ü ç daima iddia insandır. bulunmaktadır: Dolayısile de mantık insanın düşünmesi ile uğraşır. M a n t ı k , yalnız insan için geçerliği o l a n şeylerden bir şey sözaçar. yüzden de insan o r t a d a n kaldırılırsa, geriye kalmaz. 2. M a n t ı k [i] Bu k u r a l l a r ı i ç i n , genel o l a r a k i n s a n ı n d e ğ i l de, Prinzipien der Erkenntnislehre, L e i p z i g 1913. S. I I I . düşünen 14 Macit Gökberk canlı bir subjektin, yerde düşünme şimdi b u r a d a veya akdarını başka b i r zamanda gerçekleştiren başka bir r u h sahibi bir subjektin b u ­ lunması gereklidir. 3. B u d ü ş ü n m e a k t l a r ı zaman i ç i n d e o l u p b i t e r l e r , d o l a y ı s i y l e de z a m a n a b a ğ l ı o l a n r e e l şeylerdir. Demek k i psikologisme göre, m a n t ı k t a sözü geçen d ü ş ü n m e i n - ' sanın, h e m de d a i m a c a n l ı t e k i n s a n ı n başarısıdır v e d o ğ r u d ü ş ü n c e l e r de d ü ş ü n m e a k d a r ı n d a elde e d i l i r l e r ; b u a k t l a r z a m a n a b a ğ l ı o l d u k ­ ları için, reel d ü n y a n ı n II. Buna vardır. karşılık, içinde yerahrlar. Husserl için " M u t l a k - absolntus": "hakikatların" ayrılmış, çözülmüş düşünceler veya h a k i k a t l a r , bizce b i l i n e n değildirler, b u n d a n ayrılmışlardır; gerçeğe mutlak bir varlığı demektir. bağlı bunların başhbaşma v a r d ı r ; b u n l a r , k e n d i l i k l e r i n d e n v a r o l a n b i r İdeel Doğru olan şeyler b i r varlıkları objektler dünyasını kurarlar. Şimdi, buulara psikologismin yukarıda paralel olarak, belirtilen Phainomenologie'nin üç iddiası karşısına, görüşünden çıkan şu üç tezi k o y a l ı m : 1. H a k i k a t i ç i n insan esas değildir. B i r şey h a k i k a t ise, b u . T a n r ı i ç i n de, m e l e k l e r i ç i n de^ i n s a n ve h a y v a n i ç i n d e b i r h a k i k a t t i r . H a t t â b u h a k i k a t i düşünen hiçbir varlık olmasa bile, b u , yine bir hakikat olarak kalır. T a b i î , b u h a k i k a t l a r , k e n d i l e r i n i k a v r a y a n ı n mahiyetçe şöyle v e y a b ö y l e o l u ş u n a , y a p ı l ı ş ç a şu v e y a b u b i ç i m d e o l m a s ı n a b a ğ l ı değildirler. L e i b n i z g i b i söylersek: matematik hakikatları değiştiremez, T a n r ı bile b u h a k i k a t l a r a aykırı Tanrı 2. B ö y l e b i r a n l a y ı ş i ç i n , ş i m d i b u r a d a d ü ş ü n e n v e y a canlı b i r subjektin bulunması, elbette, bile düşünemez. esas d e ğ i l d i r . kavrayan Şimdi şurada b e n : " b u g ü n hava güneşli" g i b i sıradan b i r h ü k ü m versem, b u hük­ m ü n y a l n ı z b e n i m i ç i n g e ç e r l i ğ i y o k t u r ; e ğ e r d o ğ r u ise, Zamansız bir geçerliği v a r d ı r ; bu hükmün ç ü n k ü b u h ü k ü m , z a m a n ı n a k ı ş ı n ı n üs­ tüne yükselip b ü t ü n z a m a n l a r için doğru kalır. B u n u n g i b i : bir pythagoras rem, kendisini teoreminin hakikati bulan Pythagoras'tan goras, sadece, h a z ı r Kısaca söylersek: da zamanın önce de kendilerini tarihî kendisine zamanın meselâ Bu bir hakikatti. o l a n b i r şeyi d ü ş ü n m e s i n d e Hakikatlar, dışındadır. açmıştır. belli a m n d a b u l m u ş o l a n k i m s e d e n bağımsızdırlar, ç ü n k ü b u n l a r d a h a de hazır olarak bulunurlar. teo­ Pytha­ bir önce 15 Ernst von Aster'in felsefedeki yeri 3, B u m a n t ı k a n l a y ı ş ı i ç i n z a m a n i ç i n d e g e ç e n d ü ş ü n m e a k t l a r ı d a esas d e ğ i l d i r . B u r a d a esas o l a n : b u a k t l a r i l e a ç ı l a n , k a v r a n a n ş e y d i r ; düşünmenin taşıdığı zamansız olan muhtevadır. B u n d a n dolayı Phaino- m c n o l o g i e i ç i n m a n t ı k , d ü ş ü n m e y i d e ğ i l d e , düşünceleri k e n d i s i n e k o n u yapan b i r öğretidir. Oysaki, söylendiği g i b i , psykologist için mantık b i r d ü ş ü n m e ö ğ r e t i s i i d i , d o ğ r u d ü ş ü n m e n i n b i r çeşit t e k n i ğ i i d i , d o ğ r u düşünmeye götüren yolda b i r kılavuz i d i . B u i k i m a n t ı k a n l a y ı ş ı n d a n varlığın yapısı hakkında da birbirinden ayrılan sonuçlar çıkar. Psikologism için ancak i k i türlü gerçek v a r d ı r : f i z i k v e r u h g e r ç e k l e r i . P h a i n o m e n o l p g İ e i ç i n İse, b u i k i g e r ç e ğ i n ü s ­ tünde ideel b i r de hakikatların, ülkesi yükselir. düşüncelerin, B u ideel ülke mahiyetlerin de mekânsızdır, n u n k e n d i n e öz b i r yapısı ve k a n u n l u l u ğ u Von düğü Aster'in düşünceleri, Phainomeologie kullandığı değerlerin zamansızdır; b u ­ vardır. ile olan kanıtları ve tartışmasında burada birer birer ileri sür­ anlatmak u z u n s ü r e c e k t i r . B u n u n i ç i n , sadece, o n u n P h a i u o m e n o l o g i e i l e nasıl hiç uzlaşamıyacak adtau bile b i r düşünür çıkarabileceğimize keleri" ne v o n Aster, rulması için ikinci bir deneme" olduğunu, kitabına işaret e d e c e ğ i m : başlık adını olarak, ekliyor. lerin) ayrıca b i r varlığı olduğuuu şında ayrıca "insanlık" diye olduğu Öğretisinin İl­ "'hominalismin yeniden Nominalisin, kabul vermiş "Bilgi etmez. b i r şey y o k t u r ; tümellerin Tektek tektek ku­ (külli­ insanlar dı­ kırmızı renkler dışında b i r de " k ı r m ı z ı l ı k " diye b i r şey olamaz. B u k a v r a m l a r , tektek insanların, t e k t e k kırmız? r e n k l e r i n b i r b i r i n e b e n z e y e n ç i z g i l e r i n i b i r araya toplayan fiktiv başka b i r şey d e ğ i l d i r . insanın, düşünmesinden kabul etmediğini, düğü b i r Homen'den, b i r a d l a n d ı r m a d a n B u nominalist görüşü çözülmüş b i r ideel ayrı ile von Aster'in Phainomenologie'nin mutlak t ü m e l l e r i nasıl s ı k ı c a i n s a n r u h u n a tekim lar. b i r sözden, varlıklar olduklarını bağladığını ileri sür­ görüyoruz. N i ­ o n a g ö r e , s a y ı l a r d a , sadece, i n s a n z i h n i n i n b i r y a r a t m a s ı d ı r - Bütün tırdığı matematik, insan zihninin zamanla geliştirip olgunlaş­ b i r alettir. V o n Aster'in Phainomenologie'ye bu aleyhtarlığı, hiç sarsılma­ d a n , ö m r ü n ü n sonuna k a d a r sürmüştür. HusseTTin psikologisme yaptığı logie nasıl dünyasını ezici tenkitten sonra cephesine katılırken kalırken, v o n Aster birçok Alman veya b u çığrın başlangıçtaki filosofları az v e y a duruşundan çok tesiri hiçbir karşı Phainomenoaltında şey d e ğ i ş t i r m e ­ miştir. B u n u n i ç i n d i r k i , o, k i t a b ı n d a d a s ö y l e d i ğ i g i b i , i ç i n d e y e t i ş t i ğ i 16 Mack Göfcberk Theodor Lipps'in maktadır. ç e v r e s i n d e n ç o k Hans Çünkü Cornelius'a. kendisini yakın L i p p s ' i n e n sivrilmiş t a l e b e l e r i bul­ Phainomenologie'ye g e ç m i ş l e r d i , L i p p s ' i n k e n d i s i de b u ç ı ğ r ı n o l d u k ç a t e s i r i n d e k a l m ı ş t ı . A m a Machhn tafizikten yolundan yürüyen, o n u n gibi, bilimi, fenomenlerin me­ kurtulmuş, anlayan elden Cornelius'un geldiği positivismi kadar von ekonomik b i r tasviri Aster'e daha yakındı. diye Ders­ lerinde " d e ğ e r l e r " bahsini gözden geçirirken, değerlerin ayrı b i r var­ lığı olmadığını, sıfat bunların olduklarım, "güzel insan tarafından "güzel" diye ayrıca objektlere b i r şeyin bir r e s m i n " veya "güzel b i r manzaranın" ısrarla b e l i r t i r d i k i , gençliğinde eklenmiş olmadığım, o l d u ğ u n u Öyle b i r Phainomenologie'ye karşı y a p m ı ş o l ­ d u ğ u p o l e m i ğ i n ateşinin o n d a hâlâ b ü t ü n canlılığı ile sürüp duyar gibi V o n A s t e r ' i n felsefedeki karakterini V o n Aster'in Bunun sebebi, masında kitabının sistematik duruşunu çizmeği denilebilir. der Erkennlnislchre" bilgi nin — kesin o l a r a k sağlamlaştırdığı anlayışını belirten Phainomenologie 5 b i r sırada — 1913 pek dikkati çekemediğini her zaman l e r d i . Belki de biraz b u y ü z d e n , o n u n b u n d a n sonra y a p m ı ş çalışmaların rüyoruz. ağırlık asıl d e ğ e r i n i d e "Geschichte m e r k e z i n i n felsefe V o n Aster'in Birinci b a ş h c a eserleri, h e p Dünya "tarihî" çalışmasında a r a m a k der neueren Erkenntnislheorİe" Von Aster, kullanıyordu? felsefe değerce felsefe isteyen merkezi içinde da değildir. o l a r a k a l ı p o n u n m a h i y e t ve B u , daha bis Hegel) ne çevresine m e t o d u " değildir. anlamağa çok, t a r i h içinde yönelen, bunların gelinme çizgisi gö­ onun gerektir. N e t e k i m (1921) gibi adlı b i r metod yerleştiren, serpildiği d e v r i n m a n e v î tarihi soy söyleyebiliriz. çalışmalarında sistemlerini t a r i h g ö r ü ş ü n ü , felsefî y a r a t m a l a r ı n ı kendilerine Descartes eşsiz o l d u ğ u n u doğup "kültür (Von ı _ yayımladığı {Descartes't a n H e g e l ' e k a d a r ) — tarihindeki B u , felsefe görüşünü türetmek ağırlık için tarihine kaymış olduğunu H a r b i n d e n sonra y olduğu çalışmalarıdır ve, yanılmıyorsam, b u "tarihî" •—• " Y e n i B i l g i t e o r i s i n i n T a r i h i " eserinin b u g ü n ça­ y o l u n m e m l e k e t i n d e a r t ı k aşılmış o l ­ aranabilir. N e t e k i m kendisi bana, çıkması yüzünden, göstermeğe çalışmaları y a r ı m kalmıştır tuttuğu — "Prinzipien böylece tarihçisi o l a r a k y a p t ı ğ ı deneyeceğim. sistematik b e l k i de, nirı h â k i m i y e t i n i hnda — gittiğini olurdum. ç a l ı ş t ı k t a n s o n r a , ş i m d i o n u n b i r d e jelsefe lışmaların birer sadece Sonra: düşünürü alınyazısından çalışan "biografía ş e k i l l e n e n felsefî boyunca yürümek bir dokusundan dünyametodu" düşüncelerin isteyen bir me- 17 Ernst von Aster'in felsefedeki yeri todtur. V o n A s t e r ' i n k e n d i deyişile s ö y l e y e r e k : "Felsefe t a r i h i , olayları, birtakım h a l tercümelerini, birtakım kanaatlan birtakım ardarda r a l a y a r a k b i l d i r m e k d e ğ i l d i r . Felsefe t a r i h i , felsefe p r o b l e m a t i ğ i n i n lişmesini g ö s t e r i r , sı­ ge­ b u gelişmenin içindeki mantıkî düzeni kavrar. B u n d a n d o l a y ı b ö y l e b i r felsefe t a r i h i n i n k e n d i s i d e b i r felsefe d i s s i p l i n i d i r . Felsefe t a r i h i b i z e , felsefenin n e o l d u ğ u n u , i n s a n ş u u r v e kültü­ r ü n ü n g e l i ş m e s i n d e felsefenin n e g i b i b i r y e r i o l d u ğ u n u gösterir. B u ­ nunla da felsefe tarihi, felsefe üzerine b i r felsefe y a p m a k olur"[ı]. G ö r ü l ü y o r k i v o n A.ster i ç i n felsefe t a r i h i , g ü n ü m ü z d e b a z ı k i m s e l e r i n sandığı gibi, gerçek felsefenin t e r s i n e : o felsefenin t a m V o n Aster felsefenin dışında kalabilecek b i r şey değildir; içindedir. tarih içindeki gelişme çizgisini belitrmeğe çalışırken, objektiv o l m a ğ ı k e n d i s i n e b a ş l ı c a k a y g ı b i l m e k t e d i r . A n c a k b u d a b i r f i l o s o f i ç i n k o l a y b i r şey d e ğ i l d i r . Ç ü n k ü fİlosofun k e n d i n e g ö r e b i r görüşü vardır; b u görüşü de filosofu tekyanfı y a p a b i l i r , ona b i r felsefe a n l a y ı ş ı n ı ç a r p ı k v e y a n l ı ş g ö s t e r e b i l i r . " T a r i h î " o l a r a k ç a l ı ş a n filosof b u tehlikedeu, ancak, objektiv olmağı istemesile kurtulabilir. Y a l n ı z b u objektivlik, v o n A s t e r ' i n de dediği g i b i "sırf b i r kayıt tinin ihtirassız Burada von metodtur. bir olayı objektivliği Aster'in Bu, tabiat andığı objektiv kültür illetler kanunları fenomeninin geçerliği ihtiraslı "anlama", bilimindeki belirleyen illet ve A n l a m a : b i r kültür onu olmayıp, bihmine zincirini mâna ale­ isteğidir". has olan bir kurmaktan b u l m a k t a n başka iç-j apışına, olan bir bilgi bir anlama veya b i r şeydir. bağlantısına s o k u l u p , şeklinde k a v r a m a k demektir. V o n A . s t e r ' i n b u m e t o d u nasıl k u l l a n d ı ğ ı n ı şu s ö z l e r i n d e n ö ğ r e n i ­ y o r u z : " B u t a r i h i tasvir ederken, m ü m k ü n olduğu kadar, kendi 'gö­ rüşümün' filo- sofun tesirinden kurtulmağa problemi koyuşunu, böylece de o n u n meğe yan bu 'tarihî B u n u da, elimden geldiği düşüucesinin uğraştım. B i r kayıt çalıştım. adımlarım aletinin objektivliğiu', kendi 'görüşümüz' ile pekâlâ kadar, içten yaşayarak, birlikte yürüyerek objektivliği sınırlan anlattığım açık ve elde ile hiçbir ilgisi kesin olarak uzlaşabileceğiue inanıyorum. et­ olma­ çizilmiş Hattâ bu objektivliğe v a r m a k istemenin, k e n d i 'görüşümüzün' açıklığı için de, Öteki g ö r ü ş l e r için ile olan hesaplaşmamızın verimliliği de, sadece, bir kazanç olacağını sanıyorum" [ 2 ] . [1] Geschichte der Philosophie 2. Stuttgart 1947. S. X V I I I . [2] Geschichte der neueren Erkenntnistheorie. Berlin/Leipzig Felsefe Ackivi I I , 3 1921. S . I V . 2 18 Macit Gökberİc V o n Aster'in b u l< objektivlik" v e "açıklık" idealini b ü y ü k b i r başarı ile g e r ç e k l e ş t i r d i ğ i n e , eserleri d e , d e r s l e r i d e , b u d e r s l e r i d i n l e m i ş o l a n yüzlerce öğrencisi de ş a h i t t i r . Onun b u objektıvliği, genç Türk fel­ sefecilerine felsefenin t a r i h î d ü n y a s ı n ı g e r ç e k ğ ö z ü k ü ş ü i l e k a v r a t m ı ş , açıklığı da, onların y ü z y ı l l a r b o y u n d a şekillenmiş o l a n b ü y ü k b i r kültür d e ğ e r i i l e ışıklı b i r şekilde t a n ı ş m a l a r ı n ı s a ğ l a m ı ş t ı r . T ü r k felsefe ze­ k â s ı n ı n y a p ı c ı o l a b i l m e s i i ç i n , b ö y l e b i r t a n ı ş m a v e b e n i m s e m e b i r şarttı. H e g e l ' i n haklı olarak dediği gibi, b u g ü n artık " b e n i m felsefem" tek k i ş i n i n t e k b a ş ı n a y a p m ı ş o l d u ğ u b i r felsefe d i y e b i r şey diye, olamaz. H e r f i l o s o f , ö n c e , u z u n b i r g e ç m i ş i n elde ettiği k a z a n ç l a r i ç i n d e y o ğ ­ r u l m a k , sayısız n e s i l l e r i n u ğ r a ş m a l a r ı n ı b e n i m s e m e k z o r u n d a d ı r . Onun y a r a t m a hürriyeti ancak b u n d a n sonra başlayabilir. V o n Aster, genç' T ü r k felsefecisini b u h ü r r i y e t i n s ı n ı r l a r ı n a u l a ş t ı r m ı ş t ı r . A y r ı c a , onun, k e n d i görüşünün damgasını genç insana z o r l a v u r m a k isteyen despot bir hoca olmaması, b i r Sokrates g i b i , sadece, g e n ç ruhun l e r i n d e saklı o l a n ı y u k a r ı y a ç ı k a r m a k i s t e m e s i , b u h ü r r i y e t e derinlik kazandjrmıştır. Şimdi, artık, genç Türk felsefecisi derinlik­ büsbütün varmış olduğu hürriyetin b u yüksekliğinden, kendi benliğine u y g u n olan ya­ pıcılığa doğru ilerlemelidir. B u yapılar da, günün birinde felsefede, insan zekâsının b u büyük dialogunda T ü r k insanının da kendine göre s ö y l e y e b i l e c e ğ i b i r şey o l u r s a , o z a m a n v o n A s t e r ' i n a d ı i ç t e n b i r şük­ r a n duygusu ile anılacaktır.