sonuç ve değerlendirme

advertisement
HUKUK VE ADALET
ELEġTĠREL HUKUK DERGĠSĠ
LAW AND JUSTICE – CRITICAL LAW REVIEW
Cilt: 6 / Sayı: 15
Volume: 6 / Issue: 15
Yıl / Year: 2014
HUKUK VE ADALET
ELEġTĠREL HUKUK DERGĠSĠ
LAW AND JUSTICE – CRITICAL LAW REVIEW
“Hakemli Dergidir” / “Peer reviewed journal”
Cilt: 6 / Sayı: 15
Volume: 6 / Issue: 15
Yıl / Year: 2014
Yayın Sahibi/Publisher: Legal Yayıncılık A.ġ. adına Sahibi ve
Genel Yayın Yönetmeni/On Behalf of Legal
Yayıncılık A.S. Publisher and Executive Editor
Av. / Aal. Lütfürrahman BAġÖZ
(Sertifika No./Certificate No. 27563)
Sorumlu Yazı ĠĢleri Müdürü
Responsible Manager: Av. Ramazan ÇAKMAKCI
Basım ve Cilt/Printing and Volume: Net Kırtasiye Tanıtım ve Matbaa San. Tic. Ltd.
ġti (Net Copy Center)
(Sertifika No./Certificate No. 13723)
Tel. 0212 249 40 60
Basıldığı Yer/Place of Publication: Ġnönü Cad. Beytülmalcı Sk. No: 23/A
GümüĢsuyu/Beyoğlu-Ġstanbul
Basıldığı Tarih/Publication Date: Ağustos/August 2014
Yönetim Yeri/Place of Management: Bahariye Cad. No: 63/6 Kadıköy/Ġstanbul
Tel. 0216 449 04 86 Faks/Fax: 0216 449 04 87
Yayın Türü/Type of Publication: Bu dergi yılda iki sayı olarak yayımlanan
yerel, süreli hakemli bir hukuk dergisidir/
This journal is a peer-reviewed national
law journal published two times in a year
ISSN: 1307-1955
HUKUK VE ADALET
ELEġTĠREL HUKUK DERGĠSĠ
LAW AND JUSTICE – CRITICAL LAW REVIEW
Katkıda bulunmak isteyenler için iletiĢim bilgileri /
All correspondence concerning articles and other submissions should
be addressed to:
E-mail: skarakul@dogus.edu.tr; noktem@dogus.edu.tr
Bu dergide yayımlanan yazılarda ileri sürülen görüĢler yazarlara
aittir. / Articles published in this journal represent only the views of
the contributors.
Copyright © 2014
Tüm hakları saklıdır. Bu yayının hiçbir bölümü, Legal Yayıncılık A.ġ.
ile DoğuĢ Üniversitesi‟nin yazılı izni olmadan, fotokopi yoluyla veya
elektronik, mekanik ve sair suretlerle kısmen veya tamamen
çoğaltılamaz, dağıtılamaz, kayda alınamaz.
All rights reserved. No part of this publication may be copied,
reproduced, stored in a retrieval system, or transmitted, in any form or
by means, without the prior expressed permission in writing of the Legal
Yayıncılık A.S. and Dogus University.
EDĠTÖRLER / EDITORS
Prof.Dr. M. Niyazi ÖKTEM
Yrd. Doç. Dr. Selman KARAKUL
YAYIN KURULU / EDITORIAL BOARD
Prof. Dr. M. Niyazi ÖKTEM (Fatih Üniversitesi Hukuk Fakültesi)
Yrd. Doç .Dr. Selman KARAKUL (DoğuĢ Üniversitesi Hukuk Fakültesi)
Yrd. Doç. Dr. Nesrin AKIN SUNAY (DoğuĢ Üniversitesi
Hukuk Fakültesi)
AraĢ. Gör. Çağatay ÇINAR (DoğuĢ Üniversitesi Hukuk Fakültesi)
AraĢ. Gör. Sami Özgür MEMĠġOĞLU (DoğuĢ Üniversitesi
Hukuk Fakültesi)
AraĢ. Gör. Burcu FĠLĠZ (DoğuĢ Üniversitesi Hukuk Fakültesi)
AraĢ. Gör. Nergis KULAKSIZOĞLU (DoğuĢ Üniversitesi
Hukuk Fakültesi)
DANIġMA VE HAKEM KURULU /
ADVISORY AND PEER REVIEW BOARD*
Prof. Dr. Mehmet AKMAN (Marmara Üniversitesi Hukuk Fakültesi)
Prof. Dr. Mehmet Emin ARTUK (Marmara Üniversitesi
Hukuk Fakültesi)
Prof. Dr. Funda BAġARAN YAVAġLAR (Marmara Üniversitesi
Hukuk Fakültesi)
Prof. Dr. Talat CANBOLAT (Marmara Üniversitesi Hukuk Fakültesi)
Prof. Dr. Abdullah DĠNÇKOL (DoğuĢ Üniversitesi Hukuk Fakültesi)
Prof. Dr. Ġlyas DOĞAN (Gazi Üniversitesi Hukuk Fakültesi)
Prof. Dr. Baki Ġlkay ENGĠN (Ġstanbul Üniversitesi Hukuk Fakültesi)
Prof. Dr. Turhan ESENER (Ġstanbul Kültür Üniversitesi
Hukuk Fakültesi)
Prof. Dr. Öner EYRENCĠ (DoğuĢ Üniversitesi Hukuk Fakültesi)
*
(Akademik unvan ve soyadına göre alfabetik liste / In alphabetical order according to
academic titles and last names)
Prof. Dr. Jeffrey HAYNES (Londra Metropolitan Üniversitesi, Hukuk,
Yönetim ve Uluslararası ĠliĢkiler Fakültesi)
Prof. Dr. Ġnci KANER (DoğuĢ Üniversitesi Hukuk Fakültesi)
Prof. Dr. M. Niyazi ÖKTEM (Fatih Üniversitesi Hukuk Fakültesi)
Prof. Dr. Ergun ÖZBUDUN (Ġstanbul ġehir Üniversitesi
Hukuk Fakültesi)
Prof. Dr. Bahri ÖZTÜRK (Ġstanbul Kültür Üniversitesi Hukuk Fakültesi)
Prof. Dr. iur. Gerhard ROBBERS (Trier Üniversitesi Hukuk Fakültesi)
Prof. Dr. Samir SALHA (Gaziantep Üniversitesi Hukuk Fakültesi)
Prof. Dr. Sami SELÇUK (Bilkent Üniversitesi Hukuk Fakültesi)
Prof. Dr. Mustafa TOPALOĞLU (Beykent Üniversitesi Hukuk Fakültesi)
Prof. Dr. Oktay UYGUN (Yeditepe Üniversitesi Hukuk Fakültesi)
Prof. Dr. Güzin ÜÇIġIK (DoğuĢ Üniversitesi Hukuk Fakültesi)
Prof. Dr. Hasan Fehim ÜÇIġIK (DoğuĢ Üniversitesi Hukuk Fakültesi)
Prof. Dr. Zafer ÜSKÜL
Prof. Dr. Lotta Vahlne WESTERHÄLL (Gothenburg Üniversitesi, ĠĢletme,
Ekonomi ve Hukuk Fakültesi)
Prof. Dr. Serap YAZICI (Ġstanbul ġehir Üniversitesi Hukuk Fakültesi)
Prof. Dr. Caner YENĠDÜNYA (Marmara Üniversitesi Hukuk Fakültesi)
Doç. Dr. Zeynep Özlem ÜSKÜL ENGĠN (Galatasaray Üniversitesi
Hukuk Fakültesi)
Doç. Dr. Tahsin ERDĠNÇ (DoğuĢ Üniversitesi Hukuk Fakültesi)
Doç. Dr. Türker YALÇINDURAN (DoğuĢ Üniversitesi Hukuk Fakültesi)
Yrd. Doç. Dr. Selman KARAKUL (DoğuĢ Üniversitesi Hukuk Fakültesi)
Yrd. Doç. Dr. Orhan KUZU (DoğuĢ Üniversitesi Hukuk Fakültesi)
Yrd. Doç. Dr. Ömer SEVER (DoğuĢ Üniversitesi Hukuk Fakültesi)
Yrd. Doç. Dr. Nesrin AKIN SUNAY (DoğuĢ Üniversitesi
Hukuk Fakültesi)
HUKUK VE ADALET
ELEġTĠREL HUKUK DERGĠSĠ
YAYIN ĠLKELERĠ
PUBLICATION AND SUBMISSION REQUIREMENTS OF
LAW AND JUSTICE – CRITICAL LAW REVIEW
1. Hukuk ve Adalet EleĢtirel Hukuk Dergisi, yılda iki sayı olarak
yayımlanan hakemli bir dergidir.
Law and Justice – Critical Law Review is a peer-reviewed journal
published two times in a year.
2. Dergi‟de yayımlanabilecek yazılar, hukukun her alanında
(Kamu Hukuku veya Özel Hukuk) adalet, hukuk devleti, hukuk kültürü,
meĢruiyet, demokrasi ve insan hakları gibi konulara iliĢkin makale, karar
incelemesi ve kitap incelemesi ile çevirilerdir. Yazıların dili, Türkçe
veya Ġngilizcedir.
The Journal focuses on issues related to justice, rule of law, legal
culture, legitimacy, democracy and human rights in both public and
private law. Articles, case notes and comments, discussions of legislative
development, book reviews and similar types of papers which are written
in Turkish and English are welcome.
3. Dergi‟de yayımlanmak üzere gönderilen yazılar baĢka bir yerde
yayımlanmamıĢ ya da yayımlanmak üzere gönderilmemiĢ olmalıdır.
Articles that will be sent to the editors should not be published
elsewhere nor be submitted to other journals simultaneously.
4. Yazılar Microsoft word (Microsoft Office 98 ve üzeri versiyonlar) formatında (doc veya docx dosya uzantılı olarak) yazılmıĢ olmalıdır. Ayrıca yazılar, aĢağıdaki Ģekil Ģartlarına uygun olarak yazılmıĢ
olmalıdır.
Kağıt Boyu: A4
Üst: 2.5 cm; Alt: 2.5 cm; Sol: 2 cm; Sağ: 2 cm
Metin: Times New Roman, 12 punto, 1.5 satır aralığı, iki yana
yaslı
Dipnotlar: Sayfa altında, Times New Roman, 10 punto, 1 satır aralığı, iki yana yaslı
Articles should be submitted as Microsoft word (either with doc or
docx file extensions) documents (Microsoft Office 98 or higher versions).
Articles should be written according to the following style guidelines:
Paper size: A4
Top: 2.5 cm; Bottom: 2.5 cm; Left: 2 cm; Right: 2 cm
Text body: Times New Roman, 12 points, at 1.5 line spacing,
justified
Footnotes: Times New Roman, 10 points, at 1 line spacing,
justified
5. Her yazı kaydedildiği bir CD ile ya da elektronik posta yolu ile
Microsoft word formatında editörlere teslim edilmelidir. Yazının basılı
olarak teslimi gerekmemektedir.
Softcopy of the article either on a CD or as an attached Microsoft
word document via e-mail should be submitted to the editors. There is no
need to submit any hardcopy of the article.
6. Yazıyla birlikte yazarın (veya yazarların) adına, unvanına, çalıĢtığı kuruma, açık adresine, kolay ulaĢım sağlanabilecek telefon numaralarına ve elektronik posta adreslerine iliĢkin bilgiler de editörlere ulaĢtırılmalıdır.
The name(s), formal position(s), institutional affiliation(s) and
contact details (especially e-mail(s)) of the author(s) must be clearly
included with the submission to the editors.
7. Dergi‟ye gönderilen makaleler Türkçe ve Ġngilizce baĢlık ile
hem Türkçe, hem Ġngilizce özet kısmı içermelidir.
Each submission should contain a Turkish and English title, as
well as structured abstract in Turkish and English.
8. Dergi‟ye gönderilen makalelerde, ilgili makaledeki konuyu tanımlayan Türkçe ve Ġngilizce uygun anahtar kelimeler bulunmalıdır.
All articles should be accompanied by sufficient number of
keywords in Turkish and English that reflect the content of the article.
9. Dergi‟ye gönderilen makalelerde kullanılan kaynaklar, makale
sonunda kaynakça olarak alfabetik sırada verilmiĢ olmalı ve kullanılan
kaynaklar dipnotunda veya metin içerisinde kısa olarak yer almalıdır.
All references cited in the text should be numbered in order of
mention in the text and should be given abbreviated form in footnotes.
They should be listed in full form at the end of the article in an
alphabetically arranged bibliography as well.
10. Dergi‟ye gönderilen makalelerin yazım bakımından son denetimlerinin yapılmıĢ olduğu ve basılmaya hazır olarak verildiği kabul
edilir.
All submissions are regarded as ready to publish and already
proofread by the author himself or herself.
11. Yayın kurulunda ilk değerlendirmesi yapılan makaleler, anonim olarak hakeme gönderilecek, hakemden gelen rapor doğrultusunda
makalenin yayımlanmasına, düzeltme istenmesine ya da yayımlanmamasına karar verilecek ve yazar durumdan en kısa zamanda e-posta yolu
ile haberdar edilecektir. TamamlanmıĢ veya düzeltilmiĢ yazı, Yayın Kurulu‟nca tekrar hakeme gönderilebilir.
All articles will initially be examined by the editorial board. After
initial evaluation by the editorial board, the submissions will be sent to
an anonymous peer reviewer, who is determined by the editorial board.
In case of rejection or proposed amendments, the contributor(s) will be
informed via e-mail in adequate detail. Whenever needed or necessary, a
reviewed submission may be sent to a second reviewer
12. Dergi, hakemin yazarı bilmemesi esasına (kör hakemlik) dayanır. Yazarın ve hakemin kimliğine iliĢkin bilgiler karĢı tarafa iletilmez.
All articles submitted are subject to a blind peer review. The
identity of the author(s) and reviewer(s) shall not be revealed to the
other party.
13. Dergi basıldıktan sonra, ilgili sayının yazarlarına, yayın, danıĢma ve hakem kurulu üyelerine ücretsiz olarak gönderilir.
Free copies of the published issue will be sent to the authors and
members of the editorial, advisory and peer review board.
“HUKUK VE ADALET ELEġTĠREL HUKUK DERGĠSĠ”
Hakkında
Hukuk ve Adalet EleĢtirel Hukuk Dergisi, yılda iki sayı olarak yayımlanan hakemli bir dergidir. Dergide, hukukun her alanında (Kamu
Hukuku veya Özel Hukuk) adalet, hukuk devleti, hukuk kültürü, meĢruiyet, demokrasi ve insan hakları gibi konulara iliĢkin özgün makale, çeviri ve karar incelemelerine yer verilecektir. Derginin danıĢma ve hakem
kurulunda, hukukun farklı dallarında uzmanlaĢmıĢ öğretim üyeleri bulunmaktadır. Türkçe ve Ġngilizce yazılara yer verilecek olan Derginin,
hukuk yazınına katkıda bulunacağı ve alanında temel referans kaynaklarından biri olacağı temenni edilmektedir.
Okuyucu ve araĢtırmacılarımızın katkı ve eleĢtirileri doğrultusunda
yapılacak yeni düzenlemelerle, Derginin, en kısa sürede uluslararası bir
dergi olması hedeflenmektedir.
About “LAW AND JUSTICE – CRITICAL LAW REVIEW”
Law and Justice – Critical Law Review is a peer-reviewed journal
published two times in a year. The Journal focuses on issues related to
justice, rule of law, legal culture, legitimacy, democracy and human
rights in both public and private law. Articles, case notes and comments,
discussions of legislative development, book reviews and similar types of
papers are welcome. The advisory and peer review board of the journal
is composed of distinguished academics in the different fields of law. The
journal will include papers in both Turkish and English and hopefully
will contribute to legal studies and serve as one of the basic reference
tools.
The journal will be reviewed upon the contributions and critics of
the readers and researchers. It is intended that the journal will be listed
in international citation indexes in a short period of time.
EDĠTÖRDEN… / FROM THE EDITOR…
Hukuk ve Adalet, EleĢtirel Hukuk Dergisi'nin 15. sayısında, değerli meslektaĢlarımızın ilgisini çekeceğini düĢündüğümüz, hukukun
farklı alanlarında hakemli ve hakemsiz makalelere yer verilmiĢtir. Dergimizde yalnızca Kamu Hukuku alanında değil, Özel Hukukun farklı
alanlarında adalet, hukuk devleti, hukuk kültürü, meĢruiyet, demokrasi
ve insan hakları gibi konulara iliĢkin özgün makale, karar incelemesi ve
kitap incelemesi ile çevirilere yer verilmektedir. Dergimizin müteakip
sayılarında, yayın ilkelerimiz doğrultusunda, yalnızca akademisyen
meslektaĢlarımızın değil, uygulamadaki tecrübe ve birikimlerini paylaĢmak isteyen hâkim, savcı, avukat ve noter meslektaĢlarımızın yazılarına
daha fazla yer vermeyi arzu ediyoruz.
Dergimizin mevcut sayısında hakemli ve hakemsiz olmak üzere
toplam on yazı yer almaktadır. Prof.Dr. H. Fehim ÜçıĢık "Vakıf Üniversiteleri Öğretim Üyelerinin ÇalıĢma Esasları", Yrd.Doç.Dr. Selman Karakul “Ayrımcılıkla Mücadele ve EĢitliğin Sağlanmasında Hukuki Yollar
ve Siyasi Zorluklar”, Yrd.Doç.Dr. Ömer Sever "Konut ve Çatılı ĠĢyeri
Kiralarında SözleĢmenin Sona Ermesi", AraĢ.Gör. Hayrettin Yıldız “Doğal Hukuk Bahçesinde Stoacılık”, AraĢ.Gör. Sami Özgür MemiĢoğlu
“Hukuk Yargılamasında Ġlanen Tebligat Usulünün Gerçek KiĢi Tacirlere
ve Sermaye ġirketlerine Uygulanabilirliği”, AraĢ.Gör. Nurhan
Hacıibrahimoğlu “Olağanüstü Haller ve Sıkıyönetim”, Ġlyas Söylemez
“Avrupa Ġnsan Hakları Mahkemesi Kararları IĢığında Ġnsan Ticareti,
Kölelik ve Zorla ÇalıĢtırma Yasağı (AĠHS md.4)”, BüĢra Burçe Avcı
"Prenses Caroline von Hannover Karar(lar)ı", Necati Atçeken "Anayasa
Yapım Sürecinde, Anayasa UzlaĢma Komisyonunun ĠĢlevi" ve son olarak Muhammet Güngör "Louis Althusser: Ġdeoloji ve Devletin Ġdeolojik
Aygıtları" baĢlıklı makaleleriyle katkıda bulunmuĢlardır.
Yukarıda zikredilen yazılar arasında dört tanesinin öğrencilerimize
ait olması bizi gururlandırmaktadır. Yeni sayılarımızda lisans ve lisansüstü düzeyindeki öğrencilerimizin makale, ödev ve karar tahlili biçiminde hazırladıkları, yayın ilkelerimize uygun çalıĢmalarına daha fazla
yer vermeyi umut ediyoruz. Dergimizin mevcut sayısına yazılarıyla katkıda bulunan son sınıf öğrencilerimizden BüĢra Burçe Avcı ve Necati
Atçeken'in Haziran döneminde Fakülteden mezun oldukları bilgisini
vermekten mutluluk duyuyor ve yeni meslektaĢlarımıza, diğer mezunlarımızla birlikte meslek hayatlarında baĢarı ve mutluluklar diliyoruz.
Her zamanki gibi, dergimizin yayıma hazırlanmasında en büyük
katkısı olan Legal Yayıncılık sahibi ve çalıĢanlarına teĢekkürü borç biliriz. 2014 yılı sona ermeden, dergimizin daha yoğun içerikli yeni sayısını
sizlere sunmayı umut ediyoruz.
Saygılarımızla,
Prof.Dr. M. Niyazi ÖKTEM
(Editör)
Yrd. Doç. Dr. Selman KARAKUL
(Editör)
HUKUK VE ADALET
ELEġTĠREL HUKUK DERGĠSĠ
Cilt: 6 / Sayı: 15
Yıl: 2014
ĠÇĠNDEKĠLER
Makaleler ..................................................................................................................... 19
Ayrımcılıkla Mücadele ve EĢitliğin Sağlanmasında Hukuki Yollar ve
Siyasi Zorluklar
Yrd. Doç. Dr. Selman KARAKUL ......................................................................... 21
Doğal Hukuk Bahçesinde Stoacılık
AraĢ. Gör. Hayrettin YILDIZ .................................................................................. 55
Hukuk Yargılamasında Ġlanen Tebligat Usulünün Gerçek KiĢi Tacirlere ve Sermaye
ġirketlerine Uygulanabilirliği
AraĢ. Gör. Sami Özgür MEMĠġOĞLU ................................................................... 81
Olağanüstü Haller ve Sıkıyönetim
AraĢ. Gör. Nurhan HACIĠBRAHĠMOĞLU .......................................................... 123
Avrupa Ġnsan Hakları Mahkemesi Kararları IĢığında Ġnsan Ticareti,
Kölelik ve Zorla ÇalıĢtırma Yasağı (AĠHS md.4)
Ġlyas SÖYLEMEZ ................................................................................................. 169
GörüĢler ..................................................................................................................... 185
Vakıf Üniversiteleri Öğretim Üyelerinin ÇalıĢma Esasları
Prof. Dr. H. Fehim ÜÇIġIK .................................................................................. 187
Konut ve Çatılı ĠĢyeri Kiralarında SözleĢmenin Sona Ermesi
Yrd. Doç. Dr. Ömer SEVER ................................................................................. 205
Prenses Caroline von Hannover Karar(lar)ı
BüĢra Burçe AVCI ................................................................................................ 211
Anayasa Yapım Sürecinde, Anayasa UzlaĢma Komisyonunun ĠĢlevi
Necati ATÇEKEN ................................................................................................. 225
Louis Althusser: Ġdeoloji ve Devletin Ġdeolojik Aygıtları
Muhammet GÜNGÖR .......................................................................................... 235
LEGAL HUKUK DERGĠLERĠ SĠPARĠġ FORMU ............................................. 244
LEGALBANK ABONELĠK FORMU .................................................................. 245
LAW AND JUSTICE – CRITICAL LAW REVIEW
Volume: 6 / Issue: 15
Year: 2014
CONTENTS
Articles ......................................................................................................................... 19
Legal Remedies and Political Difficulties in the Fight Against
Discrimination and Ensuring Equality
Asst. Prof. Dr. Selman KARAKUL ........................................................................ 21
Stoicism in the Garden of Natural Law
Res. Asst. Hayrettin YILDIZ .................................................................................. 55
The Applicability of the Notification by Publication Procedure to the
Real Person Merchants and Capital Companies in Civil Procedure
Res. Asst. Sami Özgür MEMĠġOĞLU ................................................................... 81
States of Emergency and Martial Rule
Res. Asst. Nurhan HACIĠBRAHĠMOĞLU ........................................................... 123
Human Trafficking, Prohibition of Slavery and Forced Labour
(ECHR Article 4) in the Light of the Decisions of the European
Court of Human Rights
Ġlyas SÖYLEMEZ ................................................................................................. 169
Opinions ..................................................................................................................... 185
The Working Conditions of the Academic Staff in Foundation Universities
Prof. Dr. H. Fehim ÜÇIġIK .................................................................................. 187
How Can Rent Contract in Dwelling House and in Workplace with
Frame be Ended?
Asst. Prof. Dr. Ömer SEVER ................................................................................ 205
Judgement(s) of Caroline, Princess of Hanover
BüĢra Burçe AVCI ................................................................................................ 211
Functions of the Constitutional Conciliation Commission in
Constitution Making Process
Necati ATÇEKEN ................................................................................................. 225
Louis Althusser: Ideology and Ideological State Apparatuses
Muhammet GÜNGÖR .......................................................................................... 235
ORDERING FORM FOR THE LEGAL LAW JOURNALS ............................... 244
SUBSCRIPTION FORM FOR THE LEGALBANK LAW
DATABASE ......................................................................................................... 245
MAKALELER
ARTICLES
* Ayrımcılıkla Mücadele ve EĢitliğin Sağlanmasında Hukuki Yollar ve
Siyasi Zorluklar
Legal Remedies and Political Difficulties in the Fight Against Discrimination
and Ensuring Equality
Yrd. Doç. Dr./Asst. Prof. Dr. Selman KARAKUL
* Doğal Hukuk Bahçesinde Stoacılık
Stoicism in the Garden of Natural Law
AraĢ. Gör./Res. Asst. Hayrettin YILDIZ
* Hukuk Yargılamasında Ġlanen Tebligat Usulünün Gerçek KiĢi Tacirlere ve
Sermaye ġirketlerine Uygulanabilirliği
The Applicability of the Notification by Publication Procedure to the Real
Person Merchants and Capital Companies in Civil Procedure
AraĢ. Gör./Res. Asst. Sami Özgür MEMĠġOĞLU
* Olağanüstü Haller ve Sıkıyönetim
States of Emergency and Martial Rule
AraĢ. Gör./Res. Asst. Nurhan HACIĠBRAHĠMOĞLU
* Avrupa Ġnsan Hakları Mahkemesi Kararları IĢığında Ġnsan Ticareti, Kölelik
ve Zorla ÇalıĢtırma Yasağı (AĠHS md.4)
Human Trafficking, Prohibition of Slavery and Forced Labour (ECHR Article
4) in the Light of the Decisions of the European Court of Human Rights
Ġlyas SÖYLEMEZ
H
AYRIMCILIKLA MÜCADELE VE EġĠTLĠĞĠN
SAĞLANMASINDA HUKUKĠ YOLLAR VE SĠYASĠ
ZORLUKLAR
(LEGAL REMEDIES AND POLITICAL DIFFICULTIES IN THE FIGHT AGAINST
DISCRIMINATION AND ENSURING EQUALITY)
Yrd. Doç. Dr./Asst. Prof. Dr. Selman KARAKUL
ÖZET
Ayrımcılıkla mücadele konusu, diğer çağdaĢ demokrasiler gibi
Türkiye‟de de önemli bir insan hakları sorunu teĢkil etmektedir. Ayrımcılıkla mücadele konusunda BirleĢmiĢ Milletler, Avrupa Konseyi, Avrupa Birliği ve diğer bölgesel örgütler nezdinde çok sayıda uluslararası
sözleĢme bulunmaktadır. Toplumsal iliĢkiler geliĢtikçe farklı ayrımcılık
temelleri ve ayrımcılık türleri ortaya çıkmaktadır. Bu nedenle ayrımcılıkla mücadelenin birtakım siyasi zorluklarına rağmen, yargı organları
tarafından dinamik bir hukuk anlayıĢıyla ele alınması gerekmektedir. Bu
çalıĢmada, ayrımcılıkla mücadele ve ayrımcılık yasağı konuları hukuki
ve siyasi yönleriyle ele alınmaktadır.
Anahtar kelimeler: Ayrımcılıkla mücadele, ayrımcılık yasağı,
eĢitlik, Ayrımcılıkla Mücadele ve EĢitlik Kanunu Tasarısı
ABSTRACT
The issue of fight against discrimination stands as an important
human rights problem in Turkey as in other modern democracies. There
are numerous conventions in the field of non-discrimination within the
framework of the United Nations, Council of Europe, European Union and
other regional organisations. As social relations develop through time,
there appear different grounds and types of discrimination. Therefore,
judicial authorities should take part in the fight against discrimination with
a dynamic legal approach despite political setbacks. This paper examines
H

Hakem denetiminden geçmiĢtir.
DoğuĢ Üniversitesi Hukuk Fakültesi öğretim üyesi, skarakul@dogus.edu.tr
20
Ayrımcılıkla Mücadele ve Eşitliğin Sağlanmasında
Hukuki Yollar ve Siyasi Zorluklar
the fight against discrimination and the prohibition of discrimination in its
legal and political aspects.
Keywords: Fight against discrimination, prohibition of discrimination,
equality, Draft Law on the Fight Against Discrimination and Ensuring
Equality
***
“..Hâkim konumda bulunan statü gruplarının azınlıkta kalan grup
üyelerine farklı muamele etmelerine tarihin ilk dönemlerinden beri rastlanmaktadır. Belirli kiĢi veya grupların farklı özelliklerinden dolayı
toplumsal yaĢamda dezavantajlı konuma düĢürülmesi, toplumsal iliĢkilerin en ilkel düzeyde olduğu topluluklardan, toplumsal iliĢki ve aidiyetlerin kesin olarak tespit edilemeyecek derecede karmaĢık bir hal aldığı
günümüz toplum yapısına kadar, tarihin her döneminde artarak devam
ede gelmiĢtir. Ġnsanlar arasında adil ve meĢru olmayan farklı uygulamalar yapılmasının, Antik Yunan düĢünürlerinden beri ahlaki bir sorun olarak algılandığı bilinmektedir. Ancak farklı uygulamanın hangi koĢullarda adil ve meĢru olmaktan çıkacağı, zamana, mekâna ve toplumsal
koĢullara göre farklılık göstermektedir.
...
Ayrımcılıkla mücadele ve eĢitliğin sağlanması önemli bir insan
hakları sorunu olmasının ötesinde, demokrasinin sağlıklı biçimde sürdürülebilmesinin ön koĢulu niteliğindedir. Ayrımcılık yasağının geliĢimini
toplumsal ve siyasi yapıdan soyutlamak mümkün değildir. Farklı ayrımcılık temellerinin hukuken tanınması ve yeni dezavantajlı grup statülerinin kabul edilmesi, uzun mücadeleler sonucunda olmuĢtur. Ayrımcılık
yasağının uluslararası insan hakları hukukunda geliĢimine, emsal kararlarıyla katkıda bulunan AĠHM‟nin, uzunca bir süre doğrudan ayrımcılık
uygulamalarını bile ihlal olarak kabul etmediği, yeni ayrımcılık türleri
hakkında da henüz net bir denetim kriteri geliĢtiremediğini belirtmek
gerekir. AK üyesi devletlerin çoğunluğunun ve bu arada Türkiye‟nin
AĠHS‟ye EK 12 No‟lu Protokolü onaylamayarak, siyasal olarak, genel
ayrımcılık yasağı denetimden kaçmayı tercih ettikleri açıkça vurgulanmalıdır...”
Makalenin devamına, dergimizin 2014 tarihli,
6. cilt, 15. sayısından ulaşabilirsiniz
Hukuk ve Adalet Eleştirel Hukuk Dergisi - Cilt: 6 / Sayı: 15 / Yıl: 2014
H
DOĞAL HUKUK BAHÇESĠNDE STOACILIK
(STOICISM IN THE GARDEN OF NATURAL LAW)
AraĢ. Gör./Res. Asst. Hayrettin YILDIZ
“Per Jus naturae intelligo ipsas naturae leges....
hic est ipsam naturae potentiam”1
ÖZET
Günümüz hukuk teorisinin oluĢumunda etkili olan iki temel ekol
söz konusudur. Bunlar doğal hukuk ekolü ile pozitivist hukuk ekolüdür.
Pozitivist okul, sadece yasa çıkarmakla yetkili organların oluĢturduğu
kuralların hukukun kaynağı olabileceğini ileri sürerken, doğal hukuk
ekolü, hukuk kurallarının kaynağının “doğa” olduğunu savunmaktadır.
Doğal hukuk, ahlak kavramı üzerinde durur ve sadece “adalet”i gerçekleĢtiren kuralların geçerli olduğuna inanır. Helenistik dönemde doğan
Stoacılık okulu da, ahlaki bir felsefe olması yönüyle, doğa ve akıldan
süzülen kuralların geçerliliğini savunur. Stoisizmde bütün insanlar eĢittir
ve herkes ve her Ģey tek bir evrensel yasaya tabidir, o yasa da doğa yasasıdır. Stoacılar bu Ģekilde, yeryüzünde yaĢayan bütün insanların tek bir
dünya devletinin (kozmopolis) yurttaĢları olduğu sonucuna varmıĢlardır.
Anahtar Kelimeler: Doğal hukuk, Stoisizm, Stoacılık, Ahlak,
Dünya Devleti, Evrensellik, Hukukun Kaynağı
H
Hakem denetiminden geçmiĢtir.
Yalova Üniversitesi Hukuk Fakültesi AraĢtırma Görevlisi/Uludağ Üniversitesi Hukuk
Fakültesi Kamu Hukuku Doktora Öğrencisi, hyhayildiz@gmail.com
1
“Tabiat hukukundan, Tabiatın kendi kanunlarını, yani bizzat Tabiatın kendi kuvvetini
anlıyorum”, (George Gurvitch, “Tabii Hukuk mu, Yoksa Sezgiye Dayanan Müsbet
Hukuk mu?”, (Çev. Hamide Uzbark), Ankara Üniversitesi Hukuk Fakültesi Yayınları, Yıl 1945, Cilt 02, Sayı 04, s. 157) .

22
Doğal Hukuk Bahçesinde Stoacılık
ABSTRACT
There are two schools of law who determine the law theories of
today. These are the school of natural law and the school of positivist law.
While the positivist school suggests that the rules which are accepted by the
competent organs (in a state) are the valid rules, the school of natural law
believe that the source of law can only be the nature. The concept of natural
law gives importance to the notion of “moral” and trusts the validity of rules
which only realize the “justice”. The stoicism is a philosophy of natural
law, born in time of Hellenistic period, which has theories about the question
of moral and which supports the validity of the rules deriving from the
nature and the notion of logos. According to the philosophy of stoicism, all
the human beings are equal, all the creatures should respect the same law
and this law is the law of the nature. Thus, the stoics reach the idea of all
the human beings living on the earth can be citizens of the same World
State (cozmopolis).
Keywords: Natural law, Stoicism, Moral, World State, Universality,
Source of law
***
“..Hukuk kuralları, bütünsel olarak düĢünüldüğünde bu kuralların
oluĢumunda bir çok faktörün rol oynadığı görülür. Ġnsan doğasının kuralların ihdası üzerindeki etkisi yadsınamasa da bu etki yalnız ve tek
baĢına değildir. Dolayısıyla hem yasa koyucular, hem bir geleneğin devamı olarak örfi hukuk, hem de toplumların kendilerine özgü kültürel
yapıları, keza doğru ile yanlıĢı ayırt etmede farklı tutumlar benimseyebilen insan iradesinin de hukuk kurallarının oluĢumu üzerindeki etkisi
hesaba katılmalıdır...”
Makalenin devamına, dergimizin 2014 tarihli,
6. cilt, 15. sayısından ulaşabilirsiniz
Hukuk ve Adalet Eleştirel Hukuk Dergisi - Cilt: 6 / Sayı: 15 / Yıl: 2014
H
HUKUK YARGILAMASINDA ĠLANEN TEBLĠGAT
USULÜNÜN GERÇEK KĠġĠ TACĠRLERE VE SERMAYE
ġĠRKETLERĠNE UYGULANABĠLĠRLĠĞĠ
(THE APPLICABILITY OF THE NOTIFICATION BY PUBLICATION PROCEDURE
TO THE REAL PERSON MERCHANTS AND CAPITAL COMPANIES IN CIVIL
PROCEDURE)
AraĢ. Gör./Res. Asst. Sami Özgür MEMĠġOĞLU
ÖZET
ÇalıĢmamızda öncelikle tebligat hukukuna hakim ilkeler ele alınmıĢ ve Tebligat Kanunu ile korunmak istenen hukuki menfaatlerden
bahsedilmiĢtir. Bunun ertesinde ilanen tebligat usulünün Tebligat Hukukundaki uygulaması ve bu usule baĢvuru Ģartları incelenmiĢtir. Konunun
gerçek kiĢi tacirler ve sermaye Ģirketleri açısından arz ettiği özellikler
ayrıca ele alınmıĢtır. Ayrıca hukuk yargılamasında ilanen tebligatta usulsüzlüğün sonuçlarına da değinilmiĢtir.
Anahtar Kelimeler: Tebligat Kanunu, Ġlanen Tebligat Usulü,
Usulsüz Tebliğ, Tebligatı Kabule Yetkili Temsilci, ġirketlere Yapılan
Tebligat
ABSTRACT
This study firstly focuses on the dominant principles of the
notification law and the legal benefits that the Code of Notification aims to
protect. Within this framework, the application and the conditions to be
fulfilled to commence this procedure are hereby examined. In addition to
this approach, the distinctive characteristics of this procedure that are seen
during its application to the real person merchants and capital companies
are also analyzed. Finally, the study aims to indicate legal consequences of
H

Hakem denetiminden geçmiĢtir.
DoğuĢ Üniversitesi Hukuk Fakültesi öğretim elemanı, smemisoglu@dogus.edu.tr
24
Hukuk Yargılamasında İlanen Tebligat Usulünün Gerçek Kişi
Tacirlere ve Sermaye Şirketlerine Uygulanabilirliği
the irregularities which can be encountered during the application of this
procedure.
Keywords: Code of Notification, Notice, Procedure of Notification
by Publication, Irregular Notification, Notification process applied to
the Companies, Authorized Representatives to Accept Notifications
***
“..Ġlanen tebligat adresi hiç öğrenilemeyen ve aranmasına karĢın
bulunamayan muhataba karĢı tebligat imkansızlığını aĢmak için öngörülmüĢ bir usuldür. ġüphesiz adresi bilinmeyen ve araĢtırmalara rağmen de
bulunamasa dahi muhataba karĢı tebligat yapılmasını mümkün kılmak
için bu yol öngörülmüĢtür.
Teb. K. m.10/f.2 hükmünde yapılan değiĢiklik bu noktada ilanen
tebligat usulünü de etkilemiĢtir. Bu düzenleme ile özellikle gerçek kiĢilerin öncelikle yine bilinen adrese tebligat yapılacağı; böylelikle, ilgiliye
daha kolay ulaĢılabilecek bir adres biliniyorsa oraya tebligat yapılması
imkânının saklı tutulduğu ifade edilmiĢtir. Aynı maddede söz konusu
adresin tebligata elveriĢli olmadığının anlaĢılması veya bu adrese tebligat yapılamaması halinde muhatabın 5490 sayılı Kanun‟a göre adres
kayıt sistemindeki adresinin bilinen son adresi kabul edilerek, tebligatın
buraya yapılacağı belirtilmiĢtir. Dolayısıyla bilinen adrese yapılan tebligatın karĢılıksız kalması halinde, adres kayıt sistemindeki adrese yapılan
tebligat geçerli kabul edilecek; ancak ilgilinin adres kayıt sisteminde de
bir adresi bulunmuyorsa o takdirde Teb. K. m.28‟deki araĢtırmanın ardından ilânen tebligat yapılacaktır. Yeni düzenleme sebebiyle, adres
kayıt sisteminde bir adres mevcut olduğu sürece, adresin meçhul sayılması ve sonuçsuz kalan bir adres araĢtırması ertesinde ilanen tebligat
yoluna baĢvurulması söz konusu olmayacaktır...”
Makalenin devamına, dergimizin 2014 tarihli,
6. cilt, 15. sayısından ulaşabilirsiniz
Hukuk ve Adalet Eleştirel Hukuk Dergisi - Cilt: 6 / Sayı: 15 / Yıl: 2014
H
OLAĞANÜSTÜ HALLER VE SIKIYÖNETĠM
(STATES OF EMERGENCY AND MARTIAL RULE)
AraĢ. Gör./Res. Asst. Nurhan HACIĠBRAHĠMOĞLU
ÖZET
Türkiye Cumhuriyeti‟nin yabancı olmadığı ve belli bir bölgesinin
uzun süre boyunca maruz kaldığı olağanüstü yönetim usulleri idarenin
kullandığı yetkilerin geniĢlemesine sebebiyet vermesi açısından oldukça
önemlidir. Olağanüstü yönetim usulleri, temel hak ve özgürlüklere müdahale eden, kullanım alanını kısıtlayan usullerdir. Bu usullerin geçiciliği ve olağan dıĢılığı, yönetimlerin hukuktan ayrılmaları için bir mazeret
teĢkil etmez. Çünkü olağanüstü yönetim usulleri de hukuki usullerdir.
Anahtar Kelimeler: olağanüstü hal, sıkıyönetim, hukuk devleti,
yetki, yargısal denetim
ABSTRACT
Turkish Republic is familiar with the state of emergency
procedures since a particular region of Turkey was exposed to it for a
considerable period of time, and it is also important in terms of extended
power that administrative authorities exercise. State of emergency
procedures interfere with the fundamental rights and freedoms and restrict
these freedoms’ scope of enjoyment. Provisional and extraordinary
nature of these procedures can not be accepted as an excuse to be
exempted from the rule of law; because the states of emergency are also
required to be in line with certain rules.
Keywords: State of emergency, martial rule, rule of law, power,
judicial review.
***
H

Hakem denetiminden geçmiĢtir.
DoğuĢ Üniversitesi Hukuk Fakültesi öğretim elemanı, nhaciibrahimoglu@dogus.edu.tr
26
Olağanüstü Haller ve Sıkıyönetim
“..Olağanüstü Yönetim Usulleri, devletin olağan dönemde var olan
hukuk kuralları ile çözümleyemeyeceği bir durumun baĢ göstermesi halinde baĢvurulan yönetim usulleridir. Bu yönetim usulleri, kendilerine
has özellikleri olan ve sadece olağanüstü halin gerekliliğinin tespit edildiği zamanlarda uygulamaya konulan usullerdir. Sadece Türkiye‟de değil, Dünyada diğer ülkelerde de olağanüstü bir durumun varlığı halinde
baĢvurulan bu usuller, bu yönetim usulünü uygulamakla görevli makamlara oldukça geniĢ yetkiler vermektedirler. Fakat bu geniĢ yetkiler,
bu makamların hukuksuz bir Ģekilde hareket edecekleri anlamına gelmez. Olağanüstü yönetim usulleri de hukuk kuralları içerisinde yer alan
usullerdir.
...
Olağanüstü Yönetim Usulleri devletin, olağan zamanlarda uyguladığı hukuk kuralları ile çözümleyemeyeceği derecede önem arz eden
durumların varlığı halinde uygulanan usuller olması sebebiyle oldukça
önemlidirler. Fakat bu yönetim usullerinin, yürütme organına tanıdığı
yetkiler açısından incelendiğinde, suiistimale oldukça açık oldukları görülür. Çünkü bu tür bir yönetimin uygulandığı zamanlarda idarenin sahip
olduğu takdir yetkisi, olağan dönemlere göre geniĢleme göstereceğinden,
olağanüstü dönemlerin varlığı bahanesiyle, amaca aykırı düzenlemelerin
ortaya çıkması muhtemeldir. Yürütme organının düzenlemeleri, olağanüstü yönetim usullerinin gereklerine uygun, bu usullerin uygulanma
sebepleri ile uyuĢur nitelikte olmalıdır. Bu sebepler ortaya çıktığında
Olağanüstü Yönetim Usulleri elbette uygulanacaktır. Bu usuller hukukidir ve yalnızca Türkiye‟de değil, diğer ülkeler açısından da bakıldığında
bu usullere iliĢkin ulusal hukuki düzenlemelerin varlığı görülür. Bu sebeple, bu usuller, ilan edilmelerini gerektiren sebebin varlığı halinde
uygulanması gereken, kamunun refahı için bir anlamda zorunlu olarak
öngörülmesi gerekli usullerdir...”
Makalenin devamına, dergimizin 2014 tarihli,
6. cilt, 15. sayısından ulaşabilirsiniz
Hukuk ve Adalet Eleştirel Hukuk Dergisi - Cilt: 6 / Sayı: 15 / Yıl: 2014
H
AVRUPA ĠNSAN HAKLARI MAHKEMESĠ KARARLARI
IġIĞINDA ĠNSAN TĠCARETĠ, KÖLELĠK VE ZORLA
ÇALIġTIRMA YASAĞI (AĠHS MD.4)
(HUMAN TRAFFICKING, PROHIBITION OF SLAVERY AND FORCED LABOUR
(ECHR ARTİCLE 4) IN THE LIGHT OF THE DECISIONS OF THE EUROPEAN
COURT OF HUMAN RIGHTS)
Ġlyas SÖYLEMEZ
ÖZET
Kölelik, yirminci yüzyılın baĢına kadar tarihin her devrinde insanlık tarihinin kara bir lekesi olarak süregelmiĢtir. Yirminci yüzyılın baĢı
ile beraber BirleĢmiĢ Milletler öncülüğünde ve daha sonraları bölgesel
örgütlerce de köleliğe karĢı önlemler alınmıĢtır. Geleneksel kölelik ile
mücadelede bu düzenlemelerle birlikte önemli yol alınmıĢtır. Sosyal,
kültürel ve ekonomik Ģartların değiĢmesi ile beraber köleliğin, kulluğun
ve zorla çalıĢtırmanın da görünüĢ biçimleri değiĢiklik göstermiĢtir. Bu
değiĢiklikler eski belgelerle korunamayan birçok insan hakları ihlallerini
de ortaya çıkarmıĢtır. Ayrıca bu hak ihlalleri farklı ülkelerde farklı görünüĢ biçimleri ve nedenleri taĢımaktadır. Emek sömürüsü için insan ticareti ve fuhuĢ için yapılan kadın ticareti sık karĢılaĢılan durumlardır.
Amaç farklı olmakla beraber araç olarak insan ticareti her davranıĢ kalıbında karĢımıza çıkmaktadır.
Anahtar Kelimeler: Kölelik, Kulluk, Zorla ÇalıĢtırma, Ġnsan Ticareti, Avrupa Ġnsan Hakları SözleĢmesi (AĠHS), Avrupa Ġnsan Hakları
Mahkemesi (AĠHM), Rantsev, Siliadin, AĠHS Md. 4.
ABSTRACT
Slavery has contiuned as a black mark in every period of history until
the beginning of the twentieth century. By the begining of the twentieth
century and afterwards, under the leadership of the United Nations
H

Hakem denetiminden geçmiĢtir.
DoğuĢ Üniversitesi Hukuk Fakültesi – 3. sınıf öğrencisi; ilyassoylemez@gmail.com
28
Avrupa İnsan Hakları Mahkemesi Kararları Işığında İnsan Ticareti,
Kölelik ve Zorla Çalıştırma Yasağı (AİHS md.4)
measures against slavery were adopted by regional organizations. With
these measures it has been made an important headway in struggle with
tradional slavery. Slavery, servitude and forced labor have demonstrated
an alteration in changing social, cultural and economic conditions. These
changes made it clear that human rights abuses could not be protected
by old documents. Moreover these human rights abuses have different
forms of sight and reasons in various countries. Human trafficking for
abuse of labour and woman trafficking for prostitution are common
situations. In spite of the fact that the grounds are different, the human
trafficking appears in every behavioural patterns as a means.
Keywords: Slavery, Servitude, Forced Labour, Human Trafficking,
European Convention on Human Rights (ECHR), European Court of
Human Rights (ECtHR), Rantsev, Siliadin, ECHR Article 4.
***
“...Türkiye açısından durumu değerlendirmek gerekmektedir.
AĠHM‟nin sınırlı sayıda dahi olsa ortaya koyduğu içtihatlarda, AĠHS‟ e
taraf devletlere madde 4 için yüklemiĢ olduğu pozitif yükümlülükler1
doğrultusunda Türkiye mevzuatına baktığımız zaman ne yazık ki ya
mevzuatta hiçbir düzenleme kendisine yer bulmamakta ya da yapılan
düzenlemelerde AĠHM içtihatlarıyla ortaya koyulan ölçütlere veya taraf
olunan uluslararası metinlerin gereklilikleri karĢılanamamaktadır. Bunun
yanı sıra Türkiye‟nin jeopolitik konumu nedeniyle sahip olduğu insan
ticareti ağının transit ülke konumu olması nedeniyle ekstra önlem gerekliliğini göz ardı eden bir mevzuat boĢluğu söz konusudur...”
Makalenin devamına, dergimizin 2014 tarihli,
6. cilt, 15. sayısından ulaşabilirsiniz
1
Ayrıntılı bilgi için bakınız: Jean-François Akandji-Kombe, Avrupa Ġnsan Hakları
SözleĢmesi Kapsamında Pozitif Yükümlülükler, Avrupa Ġnsan Hakları SözleĢmesinin
uygulanmasına iliĢkin kılavuz kitap, http://www.anayasa.gov.tr/files/insan_haklari_
mahkemesi/el_kitaplari/AIHSKapsamindaPositifYukumlulukler.pdf, (Son EriĢim
Tarihi: 22.12.2013).
Hukuk ve Adalet Eleştirel Hukuk Dergisi - Cilt: 6 / Sayı: 15 / Yıl: 2014
GÖRÜġLER
OPINIONS
* Vakıf Üniversiteleri Öğretim Üyelerinin ÇalıĢma Esasları
The Working Conditions of the Academic Staff in Foundation Universities
Prof. Dr. H. Fehim ÜÇIġIK
* Konut ve Çatılı ĠĢyeri Kiralarında SözleĢmenin Sona Ermesi
How Can Rent Contract in Dwelling House and in Workplace with
Frame be Ended?
Yrd. Doç. Dr./Asst. Prof. Dr. Ömer SEVER
* Prenses Caroline von Hannover Karar(lar)ı
Judgement(s) of Caroline, Princess of Hanover
BüĢra Burçe AVCI
* Anayasa Yapım Sürecinde, Anayasa UzlaĢma Komisyonunun ĠĢlevi
Functions of the Constitutional Conciliation Commission in
Constitution Making Process
Necati ATÇEKEN
* Louis Althusser: Ġdeoloji ve Devletin Ġdeolojik Aygıtları
Louis Althusser: Ideology and Ideological State Apparatuses
Muhammet GÜNGÖR
VAKIF ÜNĠVERSĠTELERĠ ÖĞRETĠM ÜYELERĠNĠN
ÇALIġMA ESASLARI
(THE WORKING CONDITIONS OF THE ACADEMIC STAFF IN
FOUNDATION UNIVERSITIES)
Prof. Dr. H. Fehim ÜÇIġIK 
“..1982 Anayasasına göre, çağdaĢ eğitim-öğretim esaslarına
dayanan bir düzen içinde milletin ve ülkenin ihtiyaçlarına uygun insan
gücü yetiĢtirmek amacı ile; ortaöğretime dayalı çeĢitli düzeylerde
eğitim-öğretim, bilimsel araĢtırma, yayın ve danıĢmanlık yapmak,
ülkeye ve insanlığa hizmet etmek üzere çeĢitli birimlerden oluĢan kamu
tüzelkiĢiliğine ve bilimsel özerkliğe sahip üniversiteler Devlet tarafından
kanunla kurulur. Kanunda gösterilen usul ve esaslara göre, kazanç
amacına yönelik olmamak Ģartı ile vakıflar tarafından, Devletin gözetim
ve denetimine tabi yükseköğretim kurumları kurulabilir (m.130/I,II).
Üniversite yönetim ve denetim organları ile öğretim elemanları,
Yükseköğretim Kurulunun veya üniversitelerin yetkili organlarının dıĢında kalan makamlarca her ne suretle olursa olsun görevlerinden uzaklaĢtırılamazlar (m.130/VII). Üniversiteler ile öğretim üyeleri ve yardımcıları serbestçe her türlü bilimsel araĢtırma ve yayında bulunabilirler.
Ancak, bu yetki, Devletin varlığı ve bağımsızlığı ve milletin ve ülkenin
bütünlüğü ve bölünmezliği aleyhinde faaliyette bulunma serbestliği
vermez (m.130/IV).
Yükseköğretim kurumlarının kuruluĢ ve organları ile iĢleyiĢleri
ve bunların seçimleri, görev, yetki ve sorumlulukları, üniversiteler
üzerinde Devletin gözetim ve denetim hakkını kullanma usulleri, öğretim elemanlarının görevleri, unvanları, atama, yükselme ve emeklilikleri,
öğretim elemanı yetiĢtirme, üniversitelerin ve öğretim elemanlarının
kamu kuruluĢları ve diğer kurumlar ile iliĢkileri, öğretim düzeyleri ve
süreleri, yükseköğretime giriĢ, devam ve alınacak harçlar, Devletin yapacağı yardımlar ile ilgili ilkeler, disiplin ve ceza iĢleri, mali iĢler, özlük

DoğuĢ Üniversitesi Hukuk Fakültesi Öğretim Üyesi; hucisik@dogus.edu.tr
Vakıf Üniversiteleri Öğretim Üyelerinin Çalışma Esasları
32
hakları, öğretim elemanlarının uyacakları koĢullar, üniversitelerarası
ihtiyaçlara göre öğretim elemanlarının görevlendirilmesi, öğrenimin ve
öğretimin hürriyet ve teminat içinde ve çağdaĢ bilim ve teknoloji gereklerine göre yürütülmesi, Yükseköğretim Kuruluna ve üniversitelere
Devletin sağladığı mali kaynakların kullanılması kanunla düzenlenir
(m.130/IX).
...
Anayasa Mahkemesi, 1961 Anayasası döneminde de öğretim elemanlarının bir kısmının kamu hukukuna, diğerlerinin özel hukuka tabi
kılınması Ģeklindeki ayırımın kabul edilemeyeceğine, mesleki güvencesi
bulunmayan, sözleĢmesinin yenilenmeyeceği kuĢkusuyla sürekli tedirginlik ortamı içinde bulunan bir öğretim üyesinin bilimsel özerkliği bulunduğunun düĢünülemeyeceğine karar vermiĢtir.
Vakıf Yükseköğretim Kurumları Yönetmeliği, DanıĢtay Sekizinci
Dairesinin 29.04.2011 tarihli ve bize göre son derece isabetli iptal kararından sonra, 1982 Anayasası ve 2547 sayılı Kanuna tamamen uygun
hale dönüĢmüĢtür.
2011 yılındaki iptal kararından sonra çeĢitli vakıf üniversiteleri,
öğretim üyelerinin özellikle yıllık izinleri ile mazeret izinleri ve iĢten
çıkarma konularında farklı uygulamalar yapmakta ve bu yüzden, bizce,
gereksiz olarak çok sayıda dava açılmıĢ bulunmaktadır.
Bize göre, Yükseköğretim Kurulu, vakıf üniversiteleri öğretim
üyelerinin ĠĢ Kanununa tabi olan aylıkları kapsamına giren hususları
açıkça belirleyen ve bu kapsam dıĢında kalan diğer özlük hakları ve çalıĢma esasları yönünden 2547 sayılı Yükseköğretim Kanunu ve ilgili
mevzuatın uygulanacağını belirten, Anayasaya, yargı kararlarına ve
mevzuata uygun bir yönetmelik düzenlemesi yapmak veya genel kurul
kararı almak ya da genelge yayınlamak suretiyle uygulamada birliği
sağlamalıdır...”
Makalenin devamına, dergimizin 2014 tarihli,
6. cilt, 15. sayısından ulaşabilirsiniz
Hukuk ve Adalet Eleştirel Hukuk Dergisi - Cilt: 6 / Sayı: 15 / Yıl: 2014
KONUT VE ÇATILI ĠġYERĠ KĠRALARINDA SÖZLEġMENĠN
SONA ERMESĠ
(HOW CAN RENT CONTRACT IN DWELLING HOUSE AND IN WORKPLACE
WITH FRAME BE ENDED?)
Yrd. Doç. Dr./Asst. Prof. Dr. Ömer SEVER
ÖZET
6098 Sayılı yeni Türk Borçlar Kanunu 347. maddesi ile önceki
6570 sayılı Gayrimenkul Kiraları Hakkındaki Kanunda olmayan bir hüküm getirmiĢ bulunmaktadır. Bu maddeye göre, konut ve çatılı iĢyeri
kiralarında sözleĢmenin sona ermesi iki yolla mümkündür. Birincisi bildirim yoluyla sözleĢmenin feshi, diğeri ise dava yoluyla sözleĢmenin
feshi yoludur.
Bu kanuna göre, konut ve çatılı iĢyeri kiralarında kiracı ile kiralayanın sözleĢmeyi feshi süreleri ayrı ayrı düzenlenmiĢtir. Belirli süreli
kira sözleĢmelerinde kiracı, kira sözleĢmesi süresinin bitiminden 15 gün
önce haber vererek sözleĢmeyi feshedebilirken bu hakkını kullanmadığı
sürece sözleĢme aynı Ģartlarla bir yıl daha uzatılmıĢ sayılır. Kiralayan
ise, sözleĢme süresinin bitimine dayanarak sözleĢmeyi sona erdiremez.
Ancak 10 yıllık uzama süresi sonunda kiraya veren, bu süreyi izleyen
her uzama yılının bitiminden en az üç ay önce yazılı bildirimde bulunarak herhangi bir sebep göstermeksizin sözleĢmeye son verebilir. Belirsiz
süreli kira sözleĢmelerinde, kiracı her zaman, kiralayan ise kiranın baĢlangıcından on yıl geçtikten sonra, fesih bildirimiyle sözleĢmeyi sona
erdirebilir.
Bu maddenin yazılıĢ Ģekli yanlıĢ anlamalara sebep verebilir. Bu
maddedeki kiralayanın belirli süreli kira sözleĢmelerindeki on yıllık
uzama süresinin sonunda doğacak olan fesih hakkının hesabında, on
yıllık uzama süresinin baĢlangıç tarihi açıklanmadığından, bu sürenin en
son yenilenmiĢ veya uyarlanmıĢ sözleĢmenin süresinin bitiminden sonra
on yıllık uzama süresinin baĢlayacağını kabul etmek gerekir.

DoğuĢ Üniversitesi Hukuk Fakültesi Öğretim Üyesi; osever@dogus.edu.tr
34
Konut ve Çatılı İşyeri Kiralarında Sözleşmenin Sona Ermesi
Anahtar Kelimeler: Yeni Türk Borçlar Kanunu, belirli ve belirsiz
süreli kira sözleĢmeleri, kiracı, kiralayan, fesih.
ABSTRACT
As it is known, there are two ways to terminate the rent contract in
dwelling house and in workplace with frame.The first one is via
declaration and the second one is via legal action.In this point, we are
going to generally examine the ending of rent contract with a given
period and contract with an indefinite period.Moreover, we are not
going to mention about the validity of declaration topic.
As draft of Turkish Law of Obligations and its legislative intention,
(which is presented to TBMM Presidency by T.C Prime Ministry General Directorate of Law and Resolve, prepared by Ministry of Justice and
agreed on the date of 24.12.2007 by Council of Ministers) analyzed, it is
obviously seen that, the anxiety in society created by lessor with
contract, who is not the direct owner of leasehold for a long time, is
taken into consideration.So, when the circumstances in article occured,
landlord has a legal right to end the rent contract unilaterally, without
paying any compensation.
Keywords: Turkish Obligation Code, indefinite or definite term
rent contract, lessor, tenant, abolishment.
***
“...Bilindiği gibi konut ve çatılı iĢyeri kiralarında sözleĢmenin sona
ermesi iki yolla mümkün olmaktadır. Birincisi bildirim yoluyla, ikincisi
dava yoluyladır. Biz burada genel olarak belirli süreli kira sözleĢmelerinin ve belirsiz süreli sözleĢmelerinin sona ermesi durumunu inceleyeceğiz. Bildirimin geçerliliği konusuna değinmeyeceğiz...”
Makalenin devamına, dergimizin 2014 tarihli,
6. cilt, 15. sayısından ulaşabilirsiniz
Hukuk ve Adalet Eleştirel Hukuk Dergisi - Cilt: 6 / Sayı: 15 / Yıl: 2014
PRENSES CAROLINE VON HANNOVER KARAR(LAR)I
(JUDGEMENT(S) OF CAROLINE, PRINCESS OF HANOVER)
BüĢra Burçe AVCI
“...Avrupa Ġnsan Hakları SözleĢmesi (AĠHS) kiĢinin belli baĢlı medeni
ve siyasi haklarını geniĢ bir Ģekilde garanti (güvence) altına almıĢtır.
Bütün Avrupa Konseyi üyesi ülkelerini onayladığı AĠHS, “Avrupa
Anayasası” olarak adlandırılabilecek bir sistem ortaya çıkarmıĢtır.
Ġlk bakıĢta, sözleĢmeyle güvence altına alınan hakların tıpkı liberal
gelenekteki temel haklarda olduğu gibi, devlete karĢı menfi (olumsuz)
haklardan olduğu görülür. Ancak sözleĢmenin üslubundan devlete birtakım müsbet (olumlu) yükümlülüklerin getirildiği hakların bulunduğu da
anlaĢılmaktadır. Komisyon ve Mahkeme, 8. maddenin devletin gayrimeĢru aileyi de içerecek Ģekilde aile hayatını düzenlemek ve korumak
için olumlu faaliyette bulunmasını gerektirdiğini kabul etmiĢtir.
Bir kiĢinin özel hayatına müdahale eden yayınlar bakımından, ünlüler ve kraliyet ailelerine mensup kiĢiler özel yaĢamlarının medya müdahalesinden korunması hususunda madde 8'e güvenir. Ancak bu tek
taraflı bir durum değildir. Dolayısıyla iĢin boyutunun özel hayata müdahale eden yayınlar niteliğini taĢıyan “paparazziler” açısından da bir değerlendirmeye tabii tutulması gerekir. Bu noktada da sözleĢmenin 10.
maddesini teĢkil eden “ifade özgürlüğünün” bir yansıması olan basın
özgürlüğü devreye girer. Paparazzilerin yaptığı iĢ aslında ahlâk sınırlarını zorlar mı sorusuna gelince, ilk bakıĢta bu uygulama ahlâk dıĢı kabul
edilir. Oysa bu gazetecilik alanının kendine özgü çalıĢma prensipleri
vardır. Kullandıkları ekipmanlar bile diğerlerinden farklıdır. Her Ģeyden
önce gizlice izlemektedirler. ÇalıĢma saatleri bile özeldir; onlar da sözgelimi bir ekonomi habercisi gibi habercilik endiĢesi ile çalıĢmaktadırlar.
Sonuçta sabah haber müdürünün masasına bir veya birkaç bomba niteliği taĢıyacak haber bırakmak zorundadırlar. Diğer bir deyiĢle, paparazziler de aslında kendi koĢulları altında mesleklerini uygulamaktadır. Her
mesleğin erdemli ve erdemsiz çalıĢanları vardır. Etik ihlâli sadece bu

DoğuĢ Üniversitesi Hukuk Fakültesi 4. sınıf öğrencisi, 1051046@dogus.edu.tr
36
Prenses Caroline Von Hannover Karar(lar)ı
mesleğe özgü bir Ģey değildir. Ancak bu, diğer gazetecilik alanlarına
göre etik ihlâli yapmaya en müsait alandır. Netice itibariyle insanların
özel alanlarına girmeye çalıĢmaktadırlar. Bu sınırı aĢtıkları an ya da o
sınıra yaklaĢamadıkları an gazete içindeki konumları da tehlikeye girer.
Yani, aslında çift taraflı bir etkileĢim söz konusudur. Dolayısıyla özel
yaĢama saygı ile basın özgürlüğü arasında kurulacak bir denge ile ihlallerin önüne geçilebilmesi mümkün olacaktır.
...
Ġncelenmekte olan hakkın amacı, „bireyi kamu otoritelerinin keyfi
uygulamalarına karĢı korumaktır‟. Çoğu durumda Mahkeme, bireyin
hakkının kullanımına devlet tarafından getirilen bir hukuki müdahalenin
meĢruluğunu sorgulamazken, tarafı, acil bir toplumsal ihtiyacı karĢılaması ve ortak değerlere cevap vermesine binaen, itiraz edilen tedbirin
demokratik bir toplumda gerekli olduğunu ispat etmeye zorunlu kılmamaktadır. Güdülen amaçla orantılılığın bir parçası olan gereklilik kavramı, çoğu durumda, bu sebeple, bireylerle devlet arasında çekiĢmenin
yaĢandığı savaĢ alanını teĢkil etmektedir. Bu alanın çevresi, toplumun
devam eden sosyal ve ekonomik geliĢiminden etkilenerek yıllar içinde
değiĢmiĢtir. 8. maddenin pratikte uygulanması, toplumsal olarak tartıĢmalı durumlarda tatbikini denemek ve öngörmek güç olduğu için, zorlu
bir çalıĢma halini almıĢtır. Bu anlamda 8. madde için, yıllar içinde artan
sayıda sorunu kapsamına alabilen ve korumasını diğer maddelerin alanına girmeyecek olan bir dizi menfaate geniĢletebilen, SözleĢme‟nin en
ucu açık maddesi olduğu söylenebilir. Bu durum, kısmen, Strazburg organlarının, kapsamlı bir 8. madde tanımı yapmamıĢ olmasından kaynaklanmaktadır, böylelikle değiĢen zamana tamamen adapte olmalarını
sağlamıĢtır.
AĠHM önüne gelen baĢvurularda, özel hayat sınırlarının ihlal
edilip edilmediği konusunda titizlikle değerlendirme yapılmalıdır. “Özel
hayat” kavramının net bir çerçeve sunmaması, esnek sınırlar oluĢturması
hak kaybı sonucunu doğurma riskine neden olabilmektedir. Bu sebeple
özellikle basının dahil olduğu konular bakımından adil bir menfaat
dengesi kurulmaya çalıĢılmalıdır...”
Makalenin devamına, dergimizin 2014 tarihli,
6. cilt, 15. sayısından ulaşabilirsiniz
Hukuk ve Adalet Eleştirel Hukuk Dergisi - Cilt: 6 / Sayı: 15 / Yıl: 2014
ANAYASA YAPIM SÜRECĠNDE, ANAYASA UZLAġMA
KOMĠSYONUNUN ĠġLEVĠ
(FUNCTIONS OF THE CONSTITUTIONAL CONCILIATION COMMISSION IN
CONSTITUTION MAKING PROCESS)
Necati ATÇEKEN
“..Anayasa, yasaların çerçevesini belirleyen üst norm olarak karĢımıza çıkmaktadır. Anayasalar geliĢen dünya gerçekleri ve insan haklarının korunması açısından güncellemeler ile korunmaya çalıĢılmaktadır.
Ülkemizde toplumun isteği yeni bir Anayasa yapılması veya 1982 Anayasası üzerinde değiĢiklikler yapılması yönünde olmuĢtur. Anayasa hukuku temelinde bu değiĢimin nasıl yapılacağı tartıĢmalara sebep olmuĢtur. Asli –Tali kurucu iktidar kavramları üzerinde durulmuĢ, kurucu
meclis yapısı incelenmeye baĢlanmıĢtır. Yeni anayasa yapım süreci tartıĢmaları devam ederken, meclis bünyesinde yer alan siyasi partiler taslak bir anayasa hazırlamak için eĢit temsil ilkesine dayalı bir komisyon
oluĢturmuĢtur. Komisyon yapısı itibariyle çeĢitli soruları ve sorunları
beraberinde getirmiĢtir. Komisyonun yetkisi, hukukiliği, görevi ve sonuca etkisi gündemde fazlasıyla yer almıĢtır.
...
Toplumun farklı kesimlerinin yeni anayasaya yönelik çeĢitli istekleri vardır. Bu isteklerden en çok vurgulanan ortak noktalardan bir kaçı
aĢağıdaki gibi sıralanabilir:
- Özgürlüklerin kural, sınırlamaların istisna olması,
- Anayasanın sınırlayıcı ve müdahaleci olmaması,
- Hak ve özgürlükleri ihlal eden kamu görevlilerinin yaptırıma uğratılacağının Anayasada açıkça belirtilmesi,
- Soykırım ve insanlığa karĢı suçlarda zamanaĢımının olmaması,
- Siyasi partilerin kapatılmasının zorlaĢtırılması
Yukarıdaki hususlar, genel baĢlıklar halinde kamuoyunun beklentilerini, yansıtmakta olup, siyasi yöndeki taleplerde ise seçim barajının

DoğuĢ Üniversitesi Hukuk Fakültesi 4. sınıf öğrencisi, 1051036@dogus.edu.tr
38
Anayasa Yapım Sürecinde, Anayasa Uzlaşma Komisyonunun İşlevi
düĢürülmesi baĢı çekmektedir. Anayasada seçim barajı ya da seçim
sistemine yönelik bağlayıcı bir düzenleme yer almadığından, Milletvekili
Seçim Kanununda yapılacak bir değiĢiklikle, seçim barajının düĢürülmesinin önünde herhangi bir hukuki engel yoktur.
Anayasa UzlaĢma Komisyonunda dört siyasi partinin temsilcilerinin olması ve geri kalan siyasi partilerin bu çalıĢmaya sadece görüĢ bildirerek katılması, Anayasa yazımı için eksiklik teĢkil etmektedir. Seçim
barajının düĢürülmesiyle meclisteki sandalye sayısının değiĢmesi, Komisyonda elbette değiĢiklik yapılmasını da gerektirecektir. Seçim barajının düĢürülmesiyle halkın mecliste temsil oranı artacaktır.
Sonuç olarak, Anayasa yapım sürecinde Ģeffaflık esas kriterlerden
biri olmalıdır. Halkın görüĢlerinin en iyi Ģekilde analiz edilmesi ve halkın taleplerinin gereği gibi anayasaya yansıtılabilmesi anayasa yapımında en önemli husustur. GörüĢ bildiren bireylerin kimlik belirtmek
zorunda bırakılmaması, Ģeffaflık ilkesinin daha kesin bir biçimde vurgulanması ve güvenceye alınması gerekmektedir. Anayasayı oluĢturacak
komisyonun veya grubun siyasal katılımcılık gözetilerek, yasal dayanakla bir araya gelmesi hukuk devletinin gereğidir...”
Makalenin devamına, dergimizin 2014 tarihli,
6. cilt, 15. sayısından ulaşabilirsiniz
Hukuk ve Adalet Eleştirel Hukuk Dergisi - Cilt: 6 / Sayı: 15 / Yıl: 2014
LOUIS ALTHUSSER: ĠDEOLOJĠ VE DEVLETĠN
ĠDEOLOJĠK AYGITLARI
(LOUIS ALTHUSSER: IDEOLOGY AND IDEOLOGICAL STATE APPARATUSES)
Muhammet GÜNGÖR
“...Siyaset biliminin en önemli ve tartıĢılan kavramlarından biri de
“ideoloji”dir. Ġdeoloji kavramı 1796 yılında Fransız filozof Destutt de
Tracy tarafından icat edilmiĢtir.1 Diğer bir Fransız teorisyen Louis
Althusser (1918-1990) ideoloji kuramına getirdiği yeni bakıĢ açısını içeren çalıĢmaları ile Avrupa‟da ve dünyada yankılar uyandırmıĢ, ideoloji
deyince akla ilk gelen isimlerden biri haline dönüĢmüĢtür. O kadar ki
Kazancı, “Althussersiz ideoloji yazılamaz.”2 demektedir.
Althusser 1960‟ların öne çıkan Karl Marx yorumcularındandır.
Kendisi ideoloji kavramına Marx‟tan farklı yaklaĢmakla birlikte Marksist bir perspektif izler.3 Bu çalıĢmada Louis Althusser‟in 1970 yılında
kaleme aldığı “Ġdeoloji ve Devletin Ġdeolojik Aygıtları”4 adlı eseri
incelenecektir. ÇalıĢmada öncelikle söz konusu eser temel hatlarıyla
özetlenecek, ardından da farklı kaynaklardan yararlanılarak değerlendirilecektir.
...
DĠA‟lar devlet, yani kapitalizm için bireyleri kurulu düzene itaate
yönlendirdikleri oranda iĢlevseldirler. Bu iĢlevselliklerini bir yönüyle de

DoğuĢ Üniversitesi Hukuk Fakültesi 2. sınıf öğrencisi, 1351136@dogus.edu.tr
Sucu, Ġpek, “Althusser‟in Gözünden Ġdeoloji ve Ġdeolojinin Bir TaĢıyıcısı Olarak Yeni
Medya”, Selçuk İletişim, Cilt 7, Sayı 3, Temmuz 2013, s.31.
2
Kazancı, Metin, "Althusser: Ġdeoloji ve Ġdeoloji Ġle Ġlgili Son Söz", İstanbul Üniversitesi İletişim Fakültesi Dergisi, 24, Ekim 2006. s.1.
3
Güngör, Süleyman, “Althusser‟de Ġdeoloji Kavramı”, Süleyman Demirel Üniversitesi
Ġktisadi ve Ġdari Bilimler Fakültesi, C. 6, S. 2, 2001, s.221.
4
Althusser, Louis, İdeoloji ve Devletin İdeolojik Aygıtları, Çev. Yusuf Alp/Mahmut
ÖzıĢık, ĠletiĢim Yayıncılık, Ġstanbul, 1994.
1
40
Louis Althusser: İdeoloji ve Devletin İdeolojik Aygıtları
anlam sistemleri üzerindeki etkililiklerine borçludurlar.5 DĠA‟ları güçlü
kılan bu ince baĢarılarıdır esasen; yani bireyleri özne yaparak, kendi
gerçekliklerini yaratmalarını sağlayarak bireysel bağımsızlıklarına ve
özerkliklerine inandırmasıdır.
Sonuç olarak, Althusser‟in yaklaĢımını benimseyerek günümüze
dönecek olursak, Bilgi Çağı‟nı yaĢadığımız bu dönemde teknolojinin
ilerlemesi ile kitlesel iletiĢim araçlarının sayıca artması ve nitelik olarak
iyileĢmesi ile bugün maruz kalınan DĠA‟ların çok daha çeĢitli hale geldiğini ileri sürebiliriz. Bugünün dünyasının Althusser‟ci bir okumasıyla
„Ġdeoloji ve Devletin Ġdeolojik Aygıtları‟ adlı eserde belirtilen özelikle
devletin baskı aygıtları ve DĠA‟lar gibi unsurları tespit etmenin ve bunlar
arasındaki iliĢkiyi Althusser‟in ortaya koyduğu teori içinde gözlemlemenin zor olduğunu söylemek pek de mümkün değildir. Bu anlamda;
Destutt de Tracy, Karl Marx, Antonio Gramsci ve daha birçok düĢünürün tartıĢmaya açtığı ve değerlendirmeye çalıĢtığı ideoloji kavramına
Althusser yeni ve güncelliğini hala koruyan bir boyut kazanmıĢtır...”
Makalenin devamına, dergimizin 2014 tarihli,
6. cilt, 15. sayısından ulaşabilirsiniz
5
Wolff, Richard D., “Ideological State Appratuses, Consumerism, and U.S. Capitalism:
Lessons for the Left”, s. 5.
Hukuk ve Adalet Eleştirel Hukuk Dergisi - Cilt: 6 / Sayı: 15 / Yıl: 2014
LEGAL HUKUK DERGĠLERĠ SĠPARĠġ FORMU
ORDERING FORM FOR THE LEGAL LAW JOURNALS
LEGALBANK ABONELĠK FORMU
SUBSCRIPTION FORM FOR THE LEGALBANK LAW DATABASE
Download