PDF versiyonunu bilgisayarınıza indirmek için tıklayınız.

advertisement
Ulusal Rapor: Romanya’da Engellilerin
ÇalıĢma Hakkının Hukuki
Değerlendirmesi
Yazarlar:
Adina Constantin
Mihai Bușcă
2015
ÇalıĢabilirim! Projesi* Raporları Serisi
Ulusal Rapor: Romanya’da Engellilerin ÇalıĢma Hakkının Hukuki Değerlendirmesi
Hazırlayanlar:
S.C. FIATEST S.R.L.
Yazarlar:
Adina Constantin, Uzman Rehberlik DanıĢmanı
Mihai Buscă, Hukuk DanıĢmanı
Katkıda Bulunanlar:
Assit. Prof. Aurelian Anghelescu, MD, PhD
RDI Assist. Ioana Andone, MD, Postgrad.
Prof. Valentin-Titus Grigorean, MD, PhD
Oana Ilona David MD, Postgrad
Üniv. Prof. Gelu Onose, MD, PhD, MSc tarafından incelenmiĢ,
notlar eklenmiĢ, geliĢtirilmiĢ ve bir araya getirilmiĢtir.
* ÇalıĢabilirim! Projesi, T.C. Avrupa Birliği Bakanlığı tarafından uygulanan Sivil Toplum
Diyaloğu III – Siyasi Kriterler Hibe Programı tarafından desteklenmektedir. TOFD’un
koordinatörlüğünde 15 Ekim 2014 – 14 Aralık 2015 tarihleri arasında Sağlık-Sen Ġstanbul 1
No’lu ġube, ROSCOS (Romanya Omurilik Felçlileri Derneği) ve Praxis Europe (Ġngiltere)
ortağında yürütülmektedir. Projenin amacı; engelli bireylerin çalıĢma haklarının ulusal ve
uluslararası hukukta mevcut durumunun değerlendirilmesidir.
“Bu yayın Avrupa Birliği’nin yardımıyla hazırlanmıĢtır. Bu yayının içeriğinden yalnızca
Türkiye Omurilik Felçlileri Derneği sorumlu olup, herhangi bir Ģekilde AB’nin görüĢlerini
yansıttığı Ģeklinde yorumlanamaz.”
Ekim 2015
© 2015, Türkiye Omurilik Felçlileri Derneği
Adres: Ataköy 7-8. Kısım, Mimar Sinan Villaları KarĢısı, Rekreasyon Alanı, 34750 Bakırköy /
Ġstanbul - Türkiye
Telefon: +90 212 661 1 661
www.tofd.org.tr
iletisim@tofd.org.tr
Kapak Tasarım: Fulya Hocaoğlu
Dizgi: Bahadır Çınar
3
ÇALIġABĠLĠRĠM! PROJESĠ
Türkiye Omurilik Felçlileri Derneği olarak Sivil Toplum Diyaloğu Programı kapsamında hibe
desteği
aldığımız ÇalıĢabilirim!
Projemizi,
Türkiye'den Sağlık-Sen
Ġstanbul
1
Nolu
ġubesi; Romanya'dan Omurilik Felçlileri Derneği (Roscos) ve Ġngiltere’den de Praxis Europe
ortaklığında Ekim 2014 yılında baĢlayıp bir yıl süreyle uyguladık.
Projemizle, engelli bireylerin istihdamı alanında gerek Türkiye, gerekse diğer Avrupa Birliği
üye ülkelerinde politika düzeyinde yapılan çalıĢmaları araĢtırmak istedik. Bu nedenle
Romanya ve Ġngiltere’ye çalıĢma ziyaretleri düzenledik. Bu çalıĢma ziyaretleri boyunca hem
ülkelerin ilgili alandaki politikalarını öğrenme Ģansımız oldu hem de çeĢitli alanlarda
çalıĢmalar yapan kurumları ziyaret ederek, bu politikaların gündelik hayata yansımalarını
gözlemleme Ģansımız oldu.
Projenin en sonunda, engelli istihdamıyla ilgili politikaların değerlendirildiği, kamuyla sivil
toplumu bir araya getirdiğimiz seminerimizde, bir yandan AB ülkelerinin sistem felsefelerini
öğrendik; diğer yandan ise Türkiye’deki düzeni çeĢitli atölye çalıĢmalarında masaya yatırarak,
güncel politikalara katkı sağlamak amacıyla politika önerileri geliĢtirdik.
Bu projenin en önemli ayaklarından birisi de proje kapsamında hazırlanan raporlardı. Bu
raporların alanda ciddi bir eksiği karĢılayacak olması bizleri çok heyecanlandırıyor. Umarım
Türkiye, Ġngiltere ve Romanya’nın sistemlerini derinlemesine inceleyen raporlarımız ve ayrıca
Türkiye’yi Avrupa Birliği ülkeleriyle karĢılaĢtıran raporumuz, bu konularda çalıĢmak isteyen
tüm herkese ıĢık tutar.
Bu alanda ortaklarımızla geliĢtirdiğimiz diyaloğumuzun ilerleyen dönemdeki çalıĢmalarımızda
da devam etmesini de gönülden arzu ediyoruz.
Burak Keskin – Proje Koordinatörü
www.calisabilirimprojesi.com
4
SĠVĠL TOPLUM DĠYALOĞU
AVRUPA BĠRLĠĞĠ ve TÜRKĠYE’DEN
TOPLUMLARARASI DĠYALOĞA TAM DESTEK
Türkiye ve Avrupa Birliği üye ülkelerindeki toplumların birbirini daha iyi tanımları, toplumsal
değerleri, yargıları ve yaĢantıları konusunda bilgi alıĢveriĢinde bulunup yakınlaĢmaları üyelik
sürecinin vazgeçilmez bir parçasını oluĢturuyor. ĠĢte tam bu noktada, hem Avrupa Birliği hem
de Türkiye bu yakınlaĢmaya zemin oluĢturan projelere farklı programlar çerçevesinde destek
oluyor.
Avrupa Birliği Bakanlığı tarafından 2008 yılından beri yürütülen ve üçüncü dönemi devam
eden Sivil Toplum Diyaloğu Programı da bu giriĢimlerin baĢında yer alıyor. Program
kapsamında Avrupa ve Türkiye’den sivil toplum kuruluĢları her bir dönem için belirlenen
konu baĢlıklarına yönelik ortak projeler geliĢtiriyor. Toplumlar arasında güçlü bir diyaloğun
baĢlamasında önemli bir yere sahip bu projeler kapsamında ise, hem Avrupa hem de
Türkiye’de birçok çalıĢma yürütülüyor.
2014 Ekim ayında baĢlayan yeni dönemde kimi Avrupa Birliği üyesi bir ülkede kimi de
Türkiye’de faaliyet gösteren sivil toplum ve medya kuruluĢları tarafından geliĢtirilen 55
diyalog projesine hibe desteği sağlanıyor.
Bu 55 projenin, 39’u gerek Türkiye gerekse AB’nin gündeminde olan ayrımcılıkla mücadele,
insan hakları, demokrasi ve hukukun üstünlüğü ana baĢlıkları altında tasarlanan projeler.
Programın bir diğer ayağı olan medya konusundaysa, 16 proje hayata geçiriliyor. Bu projelerle
kamuoyunun AB-Türkiye iliĢkileri konusunda bilgilendirilmesi, üyelik sürecinde atılan
adımlar ve elde edilen sonuçlar hakkında aydınlatılması ve AB-Türkiye kamuoyları arasında
karĢılıklı anlayıĢın güçlendirilmesi hedefleniyor.
www.siviltoplumdiyalogu.org
5
ÖNSÖZ
Türkiye Omurilik Felçlileri Derneği, kurulduğu ilk günden itibaren, hizmet kalitesinin artması,
bünyesinde görev yapan ekibin ve farklı sivil toplum örgütlerinin, kurum ve kuruluĢ
çalıĢanlarının ve yöneticilerinin vizyonlarının geliĢtirilmesi konusunda önemli bir rol oynayan,
merkezi
yönetim,
yerel
yönetimler,
üniversiteler,
STK’lar
ile
iĢbirliği
içerisinde
gerçekleĢtirilen ulusal ve uluslararası projelerin oluĢturulmasına büyük özen göstermiĢ ve
bütün projeleri baĢarı ile tamamlamıĢtır.
Projeler kapsamında, yurtdıĢında gerçekleĢtirilen çalıĢma ziyaretlerinde, raporlanan pek çok
geliĢmiĢ örneklerin ülkemizde de uygulanabilirliği konusunda ciddi çalıĢmalar yapılmıĢ;
ülkemizde geliĢmiĢ ancak proje ortaklarımızda eksik olan bilgi, iĢleyiĢ ve engelli bireylerin
yaĢam kalitelerinin arttırılması konuları kapsamında bazı bilgilerin de proje ortaklarımıza
aktarılabilmesine rehberlik edilmiĢtir.
ÇalıĢma hakkının, her birey için en temel unsurlardan biri olduğu bir gerçektir. 15-20 yıl
öncesinde yaptığımız araĢtırmalarda kamu sektöründe bile çalıĢabilen engelli bireylerin
istihdam oranının çok düĢük olduğu gözlemlenmiĢti. Uyguladığımız pilot projeler üzerinden,
engellinin çalıĢabileceği iĢ analizlerini, kapasitesini, koĢullarını, sorunlarını içermesi
sonucunda, üretim hayatına katılabilmelerinin ne kadar önemli olduğu tespit edilmiĢ ve engelli
bireyin önündeki bariyerlerin kalkmasına öncülük edilerek, toplumda saygın bir Ģekilde
yerlerini alabilmelerinin yolu açılmıĢtır. Tüm yapılan projeler, kamu-sivil toplum örgütleri
diyaloğunun ne kadar önemli olduğunu göstermiĢtir.
“ÇalıĢabilirim!” Projesinde yurtdıĢı ortaklarımız olan ROSCOS ve Praxis Europe’un çalıĢma
konumuzla ilgili daha evvelki tecrübeleri ve araĢtırmaları bizi onlarla iĢbirliğine yöneltmiĢtir.
Türkiye’den de engelli istihdamıyla ilgili çalıĢmalar yapan Sağlık-Sen Ġstanbul 1 No’lu
ġube’yi de proje ortağı yaparak uluslararası platformda ortak çalıĢmamızı baĢarı ve en yüksek
fayda ile tamamlamıĢ bulunmaktayız.
Projemiz kapsamında oluĢturulan ülke ve karĢılaĢtırmalı raporlarımız, tarafımızca belirlenen,
alanında deneyimli uzmanlar/akademisyenler tarafından hazırlanmıĢtır. Ġnanıyorum ki, proje
sonuç raporlarından, proje ortağı olan kurum ve kuruluĢlar, ilgili bakanlıklar, barolar,
6
üniversiteler, yerel yönetimler, sendikalar, iĢ dünyası ve sivil toplum örgütleri gibi farklı
perspektiflerden konuyla ilgili çalıĢmalar yapan tüm kurum ve kuruluĢlar en verimli Ģekilde
faydalanabilir.
Projenin her aĢamasında bizi destekleyen AB Bakanlığı’na teĢekkür ediyor; kurmuĢ
olduğumuz Kamu-STK diyaloğunun bundan sonra da devam etmesini diliyorum.
Ramazan BAġ - TOFD Genel BaĢkanı
7
ĠÇĠNDEKĠLER
I.
ENGELLĠ KĠġĠ VE ENGELLĠ ÇALIġAN KAVRAMI
1.1. Engellilik konusuna yaklaĢım: genel kavramla ilgili unsurlar ve spesifik vicdan
muhasebesi; istatistiksel veriler…………………………………………………….09
1.2. Engelli çalıĢanlar – engelli çalıĢanlarla ilgili politikalar, istatistiksel veriler………28
II.
ENGELLĠLĠK VE ENGELLĠ KĠġĠLERĠN ÇALIġMA HAKLARI ĠLE ĠLGĠLĠ
ANAYASAL HÜKÜMLER VE ULUSLARARASI SÖZLEġMELER
2.1. Engelli kiĢilerin çalıĢma hakkına iliĢkin anayasal hükümler………………………45
2.2. Engelli kiĢilerle ilgili onaylanmıĢ uluslararası sözleĢmeler………………………..46
III.
ENGELLĠLĠK VE ENGELLĠ KĠġĠLERĠN ÇALIġMA HAKKI ĠLE ĠLGĠLĠ
YASAL YÖNETMELĠKLER
3.1. Engelli kiĢiler ile ilgili genel yasal yönetmelikler…………………………………67
3.2. ĠĢ yerlerinde engelli çalıĢanlarla ilgili düzenlemeler / tesisler…………………….75
3.3. Engelli memurlar ile ilgili düzenlemeler / tesisler…………………………………78
IV.
ENGELLĠ KĠġĠLERĠN ÇALIġMA HAKLARININ ĠHLALĠ
4.1. Ġlgili mevzuatla ilgili ihlaller………………………………………………………80
4.2. Ġlgili tutum/ davranıĢlarla ilgili ihlaller ……………………………………………84
GENEL DEĞERLENDĠRME, TAVSĠYELER……………………………………………89
8
I.
ENGELLĠ KĠġĠ VE ENGELLĠ ÇALIġAN KAVRAMI
1.1.Engellilik konusuna yaklaĢım: genel kavramla ilgili unsurlar ve spesifik
vicdan muhasebesi; istatistisel veriler
Romanya’da, yaklaĢık 700.736 kiĢi – bu halkın % 3,71’idir – özel sosyal koruma sisteminde,
diğer bir deyiĢle, “toplum yaşamında engelli kişilerin etkili katılımını (kolaylaştırmak),
ebeveynlerin ve eğitimcilerin hak ve görevlerini gözetmek için eşit imkanları, özürlülüğün
engellenmesi ve tedavisi”ni güvence altına alan” ulusal politikaların (2003’de yeniden
yayınlanan Romanya Anayasası’nın 50. maddesi uyarınca)1 hak sahibi olarak kayıtlıdır2.
Yukarıda bahsi geçen belgede öngörüldüğü gibi, “...Romanya’nın bağlı olduğu vatandaşların
temel haklarıyla ilgili sözleşme ve anlaşmalar arasında uyumsuzluklar olduğunda” [20.
maddenin (1) sayılı bendi], ve “…ve Anayasanın ya da iç mevzuatın daha uygun hükümlere
sahip olduğu durumlar dışında, ulusal ve uluslararası mevzuatlar ayrıcalığa sahip olduğunda,
vatandaĢların hak ve özgürlükleri ile ilgili hükümler “Romanya’nın bağlı olduğu Evrensel
İnsan Hakları Beyannamesi, sözleşmeler ve diğer anlaşmalar ile uyumlu bir şekilde
yorumlanmalı ve uygulanmalıdır.” [(20. maddenin (2) sayılı bendi].
Bu bağlamda, revize edilmiĢ Avrupa Sosyal ġartı’nın hükümlerine uygun bir Ģekilde,
Romanya, 1175/2005 No’lu Hükümet Kararı (GD) ile engelli kiĢiler lehine sosyal politikalar
ve programlar planlama çerçevesini kabul etmiĢ ve uygulamıĢtır << 2006 – 2013 yılları
arasında özürlü kiĢilerin korunması, bütünleĢtirilmesi ve katılımının sağlanması ile ilgili
Ulusal Strateji “Ayrımcılık yapılmayan bir topluma doğru – özürlü kişiler için eşit
fırsatlar”>>3 (<<Ulusal Strateji 2006 – 2013>>).
<< 2014 – 2020 yılları arasında engelli kiĢilerin topluma katılımının sağlanması ile ilgili
Ulusal Strateji Bireyin rehabilitasyonundan toplumsal reforma dek sosyal politikalar >>4
(<<Ulusal Strateji 2014 – 2020>>), Devlet tarafından, nihai Ģekliyle, kabul edilir.
1
www.cdep.ro/pls/dic/site.page?id=339
www.mmuncii.ro/j33/index.php/ro/2014-domenii/protecție-socială
3
http://www.mmuncii.ro/pub/imagemanager/images/file/Legislatie/HOTARARI-DE-GUVERN/HG11752005.pdf
4
http://www.mmuncii.ro/j33/images/Documente/protectie_sociala/DPPD/2014-01-31_Strategie_DPPD-20142020.pdf
5
www.legisplus.ro
2
9
Geçerli mevzuata göre, özel sosyal korumaya hak kazanan kiĢiler “...fiziksel, duyusal, zihinsel,
ruhsal ve/ya da benzer engelleri nedeniyle yetersiz bir çevrede yaşayan, kısmen ya da
tamamen toplumsal yaşama dahil olmaları için eşit fırsatlara sahip olmaları engellenen, bu
nedenle toplumsal bütünleşme ve katılımları için koruma tedbirlerine ihtiyaç duyan kişilerdir.
Örneğin; engelli çocuklar ve yetişkinler, Romanya vatandaşları, Romanya’da kalışları ya da
ikametleri sırasında diğer devletlerin vatandaşları ya da vatansızlar” [bundan böyle 448
no’lu Kanun olarak anılacaktır – bir sonraki değiĢikliklere ve revizyonlara uygun olarak
yeniden yayımlanan, özürlü kiĢilerin haklarının korunması ya da teĢvik edilmesi ile ilgili
448/2006 no’lu Kanunun 2. maddesinin (1) ve (2) sayılı bentleri].5
Hedef grupla ilgili, aĢağıdaki gibi birçok ön açıklama vardır.
Son yıllarda, “özürlü kişi” teriminin yerine “engelli kişi” terimini kullanma eğilimi vardır.
Engellilik, Romence’ye “iş yapamaz duruma gelmek” (Fransızca olarak incapacité) olarak
çevrilen Ġngiliz literatüründen alınmıĢ yeni bir terimdir.
“Engellilik”/ “yetersizlik” kapasite (beceri) eksikliği ya da azalması anlamına gelir. Daha
geniĢ bir açıdan, bir kimse tüm seviyelerde maksimum bir iĢlevsellikten yararlanmadığı
sürece, yetersizlik/engellilik herhangi bir insan için uygun bir terimdir.
Ancak, bazı iĢlevsel sınırlamalara (yetersizlikler/engellilikler) sahip bir kiĢi, toplumun diğer
üyeleri ile benzer Ģekilde, çevreyle ilgili, kendi toplumsal rolünü oynamada büyük zorluklar
yaĢıyorsa, bu kayda değer bir dezavantaj, diğer bir deyiĢle, bir özürlülüktür.
Engellilik mutlaka bir özürlülük görünümüne yol açmazken, özürlülük, zorunlu olmamakla
birlikte, genellikle, bir ya da birden fazla engelliliği kapsar. Gerçekte, bir özürlülük, kiĢinin,
çevreyle ilgili yeterince etkileĢim ve eylem içinde olma ve topluma/topluluğa eĢit imkanlarla
katılma ve böylece yaĢam kalitesine sahip, problemleri olmayan bireylerle eĢit (benzer) bir
Ģekilde yaĢayarak mücadelesini sürdürme olasılıkları açısından olumsuz yansımalar içererek,
bu tür bir durumda, çevreye uyum, fiziksel bağımsızlık, hareketlilik, toplumsal ve mesleki
bütünleĢme, ekonomik bağımsızlık gibi bir ya da daha fazla insani iĢlevin bozulması anlamına
gelir.
Sonuç olarak,“özürlülük” ve“engellilik” terimleri, bütünsel olarak, aynı gerçekliği
tanımlamaz.
5
www.legisplus.ro
10
Sosyal koruma ile ilgili Romanya mevzuatı, yukarıda bahsi geçen kavramlardan birinin ya da
diğerinin seçilmesinde, birleĢtirici değildir.
Sosyal yardımla ilgili <<Ulusal Strateji 2006 – 2013>>3, 292/20115 no.lu Kanun ve çocukların
korunması ile ilgili 272/20045 no.lu Kanun, engellilik ve engelli kiĢileri hedeflese de, özürlü
kiĢinin korunması ve teĢvik edilmesi ile ilgili 4485 no’lu Kanun gibi diğer normatif
mevzuatlar, özel sosyal koruma ile ilgili çerçeve kanun, özürlülük ve özürlü kiĢi ile ilgili
referanslar içerir.
Son zamanlarda, özel sosyal korumaya dahil olan kiĢiler “özürlülük” kelimesi için alternatif
bir terminoloji kullanma tercihlerini belirtmiĢlerdir. Yani “engellilik”/ “engellilikler”, “özel
gereksinimler”, “özel ihtiyaçlar” ve diğerleri. Bu tercih “herkes için toplum”1 ilkesi ile uyum
içinde, uluslararası bir seviyede, engellilik konusunu geniĢletme eğiliminde olan modern kamu
politikaları dahil, ikinci terimlerin daha az yaftalayıcı yan anlamları ile doğrulanmıĢtır.
Günümüzde, “özürlülük” (örn: “bir özürlülük derecesine dahil etmek”, “Özürlü yetişkinler
için Değerlendirme Komisyonu”6 ve diğerleri) sözcüğünü içeren bazı kanunların baĢlıkları ya
da yasal hükümlerin alıntıları dıĢında, genellikle, „engellilik” „engelli kiĢi” ya da „özel
gereksinimleri olan kiĢi” terimleri kullanılır. Ulusal seviyede bir terminoloji açıklaması ve
birleĢtirme yaklaĢımı, ilgili mevzuatın uyumlu değiĢikliği ile birlikte, öncelikli bir gereksinim
haline gelmiĢtir.
Maluliyet/ engellilik ve özürlülük tanımları aĢağıdaki sebepler nedeniyle önemlidir:
dezavantajlı grupları tanımlamak ve sınıflandırmak dahil, bireyler, sosyal gruplar ve
politikalar düzeyinde tetiklenen sosyal tepkileri anlama ihtiyacı.
Geleneksel anlayıĢa göre, “özürlü kişi” kavram alanı, “normal” olarak tanımlanan nüfus ile
karĢılaĢtırıldığında, benzer bir Ģekilde hareket etme imkanından temelli ya da uzun bir süre
boyunca yoksun kalan, duyusal, motorsal ya da entelektüel eksikliklere sahip kiĢileri
içermekteydi. Bir özürlü kiĢi görüntüsü, bazen, çaresizlik fikri ile bağlantılı bakıĢ açılarının
sınırlayıcı bir Ģekilde hüküm sürdüğü bir eğilim gösterir.
“Hastanın genel yetersizliği, genellikle, yalnızca bedensel eksiklikler ile (iç organlarda,
yumuĢak dokularda, osteo, miyo-artiküler sistemdeki değiĢiklikler)”7 sinirsel-/zihinsel-/biliĢsel
6
Değerlendirme Komisyonu Ġl Meclisi’nin uzman bir kuruluĢu ya da BükreĢ yerel sektör konseyi açısından,
engelli yetiĢkinlerin engellilik tip ve derecelerine iliĢkin kararlar veren kuruldur.
7
“Actual data related to spasticity and its complex treatment” – Editör: A. Anghelescu; Authors: A. Anghelescu,
C.F. Ion, A.S. Mihăescu, A. Mirea, A. Nechita, L.Pădure; syf.:387-415 – Bölüm 11: Compendium of neuro -
11
ve/ya da duyusal eksiklikler (beyin-omurilik aksisi ve/yada çevresel sinir sistemi
etkilendiğinde) arasındaki bir birleĢimin soncudur.
“ICF-DH sınıflandırması, engelli kiĢiler için imkanları eĢitlemeyi hedefleyen birçok standart
kurala sahiptir. Odak noktası, iĢlevselliğe dayanan (sınırlı etkinlik adlı zıt anlamlı sözcük ile)
yetersizlik-engellilik kavramından etkinlik kavramına ve günlük rutine odaklanarak (sınırlı
katılım adlı zıt anlamlı sözcük ile)”7 özürlülük kavramından katılım kavramına,
tıbbi
boyuttan toplumsal boyutlara geçmiĢtir.
“Dünya Sağlık Örgütü tarafından (WHO) tarafından geliĢtirilen ICF-DH standartlaĢtırılmıĢ
sınıflandırma, aynı zamanda, kültürler arası uygulama içeren evrensel bir araç olarak,
iĢlevsellik durumu, engellilik, çalıĢma yetersizliği, sağlık durumu (ya da hastalık) ve tüm
kategorilerdeki insanlar ve/ya da patolojik koĢullara istinaden, bilimsel dilin birleĢtirilmesini
ve standartlaĢtırılmasını sağlayan veri toplama ve yönetiminin en iyi seviyeye getirilmesi için
kapsamlı yapısal bir çerçevedir.
Yukarıda belirtildiği gibi, ICF-DH tüm patolojik kategorilere, birbirine zıt „iĢlevsel” bir
sıralamayla yaklaĢır: hem“sorun yaratmayan” yönden (iĢlevsel, fizyolojik seviye) ve hem de
“sorun yaratan” yönden (sınırlı/ kısıtlı iĢlevsellik) üç temel insan varoluĢu seviyesinde:
 “Vücut” seviyesi (B - vücut) iĢlevsellik yönleri (biçim açısından iĢlevsel bütünlük)
ile yetersizlik/ eksiklik yönlerine (anatomik, fizyolojik ve/ya da zihinsel iĢlev ya da
yapıda bir eksiklik/kayıp/anormallik) atıfta bulunur.
 “Etkinlik” seviyesi (A - etkinlik) bir kiĢi tarafından gerçekleĢtirilen iĢlevsel bir
eylem ya da görevin tam performansı ile, bu, genellikle, yakın/çevredeki yaĢam
ortamında (ev) gerçekleĢiyorsa, zıt sınırlı (iĢlevsel olmayan) etkinliği (eski terim:
yetersizlik) ima eder.
 “Katılım” seviyesi (P - katılım) katılım yönlerine atıfta bulunur – kiĢiler arası
iliĢkilerin toplumsal, kültürel, ekonomik iĢleyiĢi: ailenin yeniden bütünleĢtirilmesi,
günlük etkinliklere katılım, topluluk, okul/eğitim, toplumsal, profesyonel, ekonomik,
mesleki ve dini katılım. Ġki zıt boyut tanımlanır: “sorun yaratmayan”– katılım ve
sınırlı katılım. Belirli bir tarihi, kültürel, toplumsal, ekonomik bağlamda, ayrımcılık,
yaftalama, dıĢlama kısıtlayıcı boyutlar olarak değerlendirilir.
rehabilitation - in adults, children and seniors – G. Onose și L. Pădure (ana yazarlar ve koordine eden
katılımcılar), Universitary Yayınevi “Carol Davila”, BükreĢ, 2008)
12
Sonuç olarak, ġekil 1 belirli bir durumda, beceri ile performansın dengeli bir analizini sunar.
Sağlık Durumuna karşı Patoloji
Vücudun biçimsel iĢlevsel
bütünlüğe karĢı özel yapısal,
fizyolojik, zihinsel yetersizlik
(bireysel seviye)
Etkinliğe
karĢı Sınırlandırma
(bireysel seviye)
Çevresel Etkenlerin
Bağlamsal Engelleri
(kolaylaĢtırıcılara karĢı)
Katılıma
karĢı
Kısıtlama (toplumsal
seviye)
Bağlamsal
KiĢisel
Etkenler
ġekil 1 WHO’nun ICF-DH hastalık sonuçları sınıflandırmasına dayanan sağlık durumu yaklaĢımı (2008)7
Sinirsel canlandırıcı tekniklerin kaydettiği ilerleme hayal kırıklığı verdiğinden,
ICF-DH
yaklaĢımı, nörojenik iĢlev bozukluklarından ziyade, temelde etkinlik ve katılım seviyelerine
gönderme yapan, gerçekçi terapötik hedeflerin geliĢtirilmesini mümkün kılar, iĢlevsel
bakiyenin en iyi hale getirilmesine ve ağır engellilik durumlarına uyarlanmıĢ, yeni iĢlevsel
becerilerin/edinimlerin uygulanmasına odaklanır.”7
13
”ICF-DH katılımı kolaylaĢtırıp eksiklikleri sınırlayabilecek bireysel ve çevresel boyutları göz
önüne alarak, engelliliğin tanımı için önemli bir klinik bilgi değerlendirme aracı ve engelliliğe
iliĢkin yeni bir kavram modeli oluĢturur. 7
Sağlık Durumuna karĢı Patoloji
Vücut
Bağlamsal Çevresel Etkenler:
Fiziksel ortam (ev, iĢyeri...)
ArkadaĢ çevresi (tutum, aile, arkadaĢlar,
yöneticiler, meslektaĢlar ile iliĢkiler...)
Toplumsal çerçeve:
- Uyumlu ulaĢım (okula, iĢyerine, aile
hekimine, rehabilitasyon merkezine
yakınlık, eriĢebilirlik...)
- Tıbbi hizmetlere eriĢebilirlik, boĢ zaman
faaliyetleri
- Hukuki, ekonomik finansal çerçeveler
(sosyal sigortalar)
Doğal ortam Ģartları
Etkinlik
Katılım
Bağlamsal KiĢisel Etkenler:
YaĢ, cinsiyet
EĢ zamanlı ölümler
Rehabilitasyon potansiyeli
farkındalığı
Gerçekçi (terapötik) hedefler
Öncelikler, motivasyon
Uyum
Öz saygı, Depresyon
Zihin meĢguliyeti / endiĢe
(hastalık seyri, koruma...)
ġekil 2 ICF-DH sınıflandırması açısından çevresel ve bireysel durumların sağlık durumu üzerindeki etkisi
(2008)7
Robert Drake “özürlülük” teriminin engellilikten doğan toplumsal dezavantajı tayin etmek için
kullanıldığını düĢünüyor. Tıbbi engellilik anlayıĢının yalnızca dini inançlara dayanmaması,
14
aynı zamanda, tıbbın, ağırlıklı olarak genetik alanından doğduğu ve ilerlediği bilimsel arka
plana dayanması nedeniyle, kiĢisel dram modeline gönderme yapar.8
Castelein, özürlülüğü, yaĢ, cinsiyet ve kültürel kimliği göz önüne alarak, yalnızca bir eksiklik
ya da yetersizliğin sonucu olarak değil, aynı zamanda çevresel engellerin bir sonucu olarak
ortaya çıkan, günlük rutinin bozulması olarak değerlendirir.9
Robert Barker “Sosyal çalıĢma sözlüğünde”9 engellilik terimini geçici ya da kalıcı, kısmi ya da
tamamen, belirli bir fiziksel ya da zihinsel durum nedeniyle, bazı iĢlevlerini ve
gereksinimlerini yerine getiremeyen bir kiĢi olarak tanımlıyordu.
“ICF-DH’nin bakıĢ açısından, engellilik, artık katı bir Ģekilde bireysel bir sorun olarak değil,
ancak, sosyal çevrenin, özel gereksinimleri olan kiĢiler için eĢit imkanlar sağlama ve sunmada
yeterince hazırlıklı olmayan, kiĢiler arası iliĢkiler, bilgi ve eğitim ile ilgili tutumlarının ve
ekonomik sorunlarının oluĢturduğu bir yığın olarak değerlendirilir.
Biçim açısından iĢlevsel eksiklikler ve engellilik, bir kiĢinin, hastalığından önce, kendisi için
normal olan bir rolü gerçekleĢtirme kapasitesini etkiler. Özürlülük, sekelli hastaların gelecek
yaĢamında tüm seviyelerde (biyolojik, psikolojik, toplumsal, ailevi, mesleki ve ekonomik)
yıkıcı değiĢiklikler getirebilir.”7
“Ana rol, yeni biyolojik, psikolojik, sosyo-ailevi, mesleki ve ekonomik statü koĢullarına, algı
tarzı ve olaya katılım Ģartlarına nasıl uyum gösterileceğini öngörebilecek stratejiler ve etkenler
tarafından oynanır. Ailenin, özellikle, hayat arkadaĢının yaĢadığı aĢırı yorgunluk, sağlıklı eĢte
zihinsel
hastalıkların
ortaya
çıkması
(sinir
bozukluğu,
reaktif
depresyondan
ağır
dekompansasyon, hatta otoliz eğilimine dek) yeniden bütünleĢme için katılımı sınırlayan iĢlev
bozukluğu unsurlarını temsil eder.”10
YaĢam kalitesini tanımlayan bir öğe, kiĢinin, hedefleri, standartları ve amaçlarına uygun
olarak yaĢadığı sosyal ve kültürel bağlamdaki ve değerler sistemindeki rolü ve statüsüne
iliĢkin (öz) algısıdır.
8
Robert F. Drake, Understanding Disability Policies, Palgrave MacMillan, 1999
BükreĢ Üniversitesi – Sosyoloji ve Sosyal Yardım Fakültesi, Tez Projesi, Inclusion Policies on Social
Reintegration of Persons with Disabilities, BükreĢ, 2009
9
10
Anghelescu A., Onose G., Ciurea A.V. – Romanian Contributions to the developement of the international
project “ICF Core Sets - for Spinal Cord Injury”. Neurosurgery, XIV(1):23-29, 2007
11
Cruice M., Worrall L., Hickson L. Ģi col. - Measuring quality of life: Comparing family members' and friends'
ratings with those of their aphasic partners, Aphasiology, 19, 2, 111-129, 2005
12
McCormick -Operationalizing Community Integration via the ICF Advancing a research agenda for ICF,10th
North American Collaborating Center Conference on ICF, 2004
15
ÇeliĢkili bir durum ancak, ailevi, eğitimsel, mesleki yeniden bütünleĢme, toplumsal iĢlevsellik,
sosyal, ekonomik seviyelerdeki etkin katılımın yoğunluğu ve karmaĢıklığı, kiĢiler arası
iliĢkiler, kültürel etkenlerin etkisi; sınırlayıcı yoksunluk boyutları göz önüne alındığında,
yaĢam seviyesi kalitesinin (QoL) öz değerlendirmesine yüksek oranda katkıda bulunur11.
Terapötik çabaların ve iĢlevsel belirtilerin12 hedefi olarak QoL seviyesini ölçmek genellikle
klinik deneyler tarafından önerilir (sıklıkla ikincil öneme sahip bir gözlem aracı olarak
değerlendirilse bile).
Her bireysel vaka, politik, hukuki, ekonomik ve toplumsal seviyelerdeki karar etkenleriyle sıkı
bir bağ içinde, primer profilaksi ile ilgili hususlar doğrultusunda, müdahale planlama, kaynak
tahsisi, insan ve malzeme kaynağı yönetimi ile ilgili kısa, orta ve uzun vadeli kararlar alınarak,
tıbbi, toplumsal, idari ve ekonomik bakıĢ açılarına göre, etraflıca analiz edilmelidir.
Sağlık Durumuna karĢı Patoloji
Vücudun
biçimsel
iĢlevsel
bütünlüğü
Etkinlik
QoL yaĢam kalitesindeki yansımalar
KATILIM
AĠLENĠN YENĠDEN
ENTEGRASYONU
 günlük faaliyetler,
sorumluluklar
 istirahat/ boĢ vakit faaliyetleri
(spor, yarıĢma koĢullarında
dahi)
TOPLUMA YENĠDEN
ENTEGRASYON
 eğitim
 mesleki yeniden entegrasyon:
sosyo-mesleki & ekonomik
yeniden katılım
 dini
 politik katılım
ġekil 3 Sınırlı etkinlik ve kısıtlı katılım yaĢam seviyesi (QoL) kalitesini bozan baĢlıca etkenlerdir (2008)7
16
Özürlü kiĢi sosyal desteğe ihtiyaç duyan en kırılgan kategorilerden birine dahildir. Özürlülük
olgusunun karmaĢık yapısına yaklaĢım ve bu yapının yorumlanması baĢlıca iki model olarak
ele alınır: bireysel (tıbbi dahil) ve toplumsal model.
“Bireysel” model uzmanların genel zihniyeti ve mesleki farkındalığında derin köklere
sahiptir. Bu modele göre, malul kiĢilerin göğüs germek zorunda olduğu sorunlar
iĢlevsizliklerinin doğrudan sonucudur, bu nedenle, uzmanların temel görevi, engelli kiĢinin,
hem fiziksel/tıbbi (rehabilitasyon programları yoluyla) hem de zihinsel (engelli kiĢinin
sınırlamalarla yüzleĢmesine yardım eden programlar) açıdan13 belirli bir yetersizliğin
Ģartlarına ayak uydurmasını sağlamaktır.
Bir özürlülük durumu meydana geldiğinde, vücutta ve zihinsel sistemde değiĢiklikler ortaya
çıkar. Ailevi ve toplumsal bağlamlar ihmal edilirken, uyum sağlama bireysel bir husus olarak
değerlendirilir.
Bu modelin dayandığı bireysel teoriler “psikolojik hayal gücüne” baĢvurur (malul insanlar
haline gelselerdi, neler olurdu gibi). Bireyci model bireysel patolojinin bir modeli olarak
görünür.9
Bireyci modele göre, özürlü insanların karĢı karĢıya olduğu sorunlar engellilik durumlarının
sonucudur. Çoğu durumda, özürlü insanlar dört aĢamadan geçer:
 Ģok – ani tepki,
 inkar – tamamen iyileĢmenin mümkün olmadığını kabul etmeyi reddetmek,
 öfke – çevredeki sağlıklı/ aktif kiĢilere yansıtılır,
 depresyon – karĢılaĢtıkları sorunları çözmek için net bir bakıĢ açısına sahip
olmamaları nedeniyle, zor duruma bir karĢılık olarak.
Birçok engellilik sosyal Ģartların sonucudur. Engelli kiĢilerle sosyal çalıĢma kolay değildir,
kaynaklarla gereksinimlerin eĢleĢtirilmesine dayanır.
Son yıllarda, özürlülüğe atıfta bulunan ve vurguyu bazı insanların fiziksel sınırlamalarından
bazı kategorideki insanların çevresindekiler ve sosyal çevreleri nedeniyle maruz kaldığı
kısıtlamalara kaydıran yeni bir paradigma “toplumsal model” ortaya çıkmıĢtır. Böylece, bir
zamanlar bireysel modelin ana hedefi olan uyum, günümüzde, fiziksel ve/veya zihinsel
engellere sahip kiĢilerden gerçekçi olmayan beklentiler ummakla sorumlu olan toplumun bir
13
17
Zamfir, E., Anti-Poverty Strategy and Community Development, Expert Yayınevi, 2000
meselesi haline gelmiĢtir. Bu nedenle, çeĢitli fiziksel yetersizlik Ģekilleri toplumsal baskı
tipleri olarak belirir.
Kullanılan model sosyal politikalar üzerinde doğrudan bir etkiye sahiptir. Kapitalizmin
yaygınlaĢması ile birlikte, ürünün tüketimden ayrımı artıyor, standardizasyon, uzmanlaĢma,
yoğunlaĢma ve maksimizasyon baskın hale geliyor, özürlü kiĢilere sunulan hizmet seviyesinde
tanımlanabilirler. Bu insanlar “normal” kiĢilerle karĢılaĢtırıldığında, sınırlı bir potansiyelle,
farklı olarak görünmeye alıĢkın oldukları için, “özel” tesis ihtiyacı ilgili dezavantajları
azaltmak anlamına geliyordu. Özürlü insanların sorunlarına en uygun cevap “tesis”miĢ gibi
görünüyordu. Daha sonra, kurumsallaĢtırma yerinden yönetim lehine belirlendi9.
Özürlülük sorunlarının diğer yaklaĢımları üç yönden değerlendirilir:
1. Tıbbi yön
Bu bakıĢ açısına göre, engellilik klinik ve paraklinik yöntemler ve araçlar tarafından ölçülen
eksiklik anlamına gelir ve bu duyusal, zihinsel, motorsal, davranıĢsal ya da konuĢma ile ilgili
bir eksiklik olabilir. Engellilik anatomik, fizyolojik ya da psikolojik yapı ya da iĢlev ile ilgili
herhangi bir yoksunluk, anormallik, hastalık anlamına gelir. Organ iĢlevlerinde rahatsızlığa,
farklı uzuvların ve/ya da diğer vücut yapılarının eksikliğine, beyinsel iĢlevlerin kaybına yol
açar.
Sonuç olarak, bu kavram „vücut” sistemi14 için iĢlevsel ya da bu sistemle ilgilidir. Terim
eksiklik, kusurluluk, güçsüzlük, malullük, hastalık15gibi daha az kayda değer ve daha az
kapsamlı diğer unsurları içerir.
2. ĠĢlevsel yön
Bu bakıĢ açısına göre, yetersizlik, kiĢinin normal bir faaliyet gerçekleĢtirmesini engelleyen bir
eksikliğin sonucu olarak, fiziksel, zihinsel, duyusal kapasitelerinin tamamen ya da kısmi bir
Ģekilde azalmasını temsil eder. Yetersizlik uyumlulukta değiĢikliklere, kiĢisel, mesleki ya da
toplumsal bağımsızlıklarla ilgili bireysel performanslarda rahatsızlıklara yol açar ve tüm
yaĢam kalitesini düĢürür.
3. Toplumsal yön
14
15
Zamfir, C., Zamfir, E., Social Policies. Romania in European Context, Alternative Basımevi, 1995
Neamțu, G., Social Assistance Handbook, Polirom Yayınevi, 2000
18
Çevresel ihtiyaçların yanı sıra, engelliliğin ciddiyetine göre ortaya çıkan çeĢitli belirtilere
sahip eksikliklerin ve yetersizliklerin sonuçlarını özetler. Özürlülük (bir eksiklik ya da
yetersizliğin sonucu), yaĢına, cinsiyetine ya da mesleğine bağlı olarak, bir kiĢinin toplumsal ve
kültürel bağlamdaki rolünü gerçekleĢtirmesini sınırlayan ya da engelleyen toplumsal bir
dezavantaj olarak görülür.
Diğer bir deyiĢle, engelli kiĢi ve çevresi arasında, bu kiĢiler çeĢitli tipte zorluklarla karĢı
karĢıya kaldıklarında kendini gösteren bir iliĢki iĢlevidir:
 genel zorluklar (hareket, konuĢma, uyum, günlük rutin faaliyetleri),
 mesleki zorluklar (eğitim ve çalıĢma için hazırlık, iĢ yerinde yerleĢim),
 psikolojik, ailevi ya da toplumsal zorluklar.
Sonuç olarak, eksiklik, bir özre neden olan bir engelliliğe yol açabilir ve özürlü kiĢi, kendisini
asimile edebilecek, tolere edebilecek ya da reddedebilecek sosyal çevre cezalarına maruz kalır.
Engelli kiĢileri koruma alanında geliĢmeler, istatistiksel veriler
31 Aralık 2014’te, ÇalıĢma, Aile, Sosyal Yardım ve YaĢlı (MLFSAE) Bakanlığı’na bağlı
Engelli KiĢileri Koruma Ġdaresi (DPDP), BükreĢ’in sosyal yardım ve çocukları koruma genel
il idareleri ve belediye birimlerinin yerel idarelerinin iletiĢime geçtiği toplam engelli kiĢi sayısı
737.885 kiĢiydi (Romanya nüfusunun % 3,47’si). Bunların %97,7’si (720.683 kiĢi) ailesinin
bakımı altında ve/ya da tek baĢına yaĢıyor (ya da tesislerde) ve % 2,3’ü (17.202 kiĢi)
MLFSAE’e bağlı DPDP tarafından engelli (tesise yatırılmıĢ) yetiĢkinler için koordine edilen
ikamete mahsus resmi sosyal yardım kurumlarında bulunuyor.
19
Grafik 1. 31 Aralık 2014’te engelli kiĢilerin sayısı
Kaynak: ÇalıĢma, Aile, Sosyal Yardım ve YaĢlı Bakanlığı (www.mmuncii.ro)
TOPLAM SAYI
737.885
KURUM DIġI SAYI
720.683
KURUM ĠÇĠ SAYI
17.202
Grafik 2. Aralık 2006 - Aralık 2014 boyunca engelli kiĢilerin geliĢimi
Kaynak: ÇalıĢma, Aile, Sosyal Yardım ve YaĢlı Bakanlığı (www.mmuncii.ro)
800.000
700.000
600.000
500.000
400.000
300.000
200.000
100.000
30.12.2014
30.06.2014
31.12.2013
30.06.2013
31.12.2012
30.06.2012
31.12.2011
30.06.2011
31.12.2010
30.06.2010
31.12.2009
30.06.2009
31.12.2008
30.06.2008
31.12.2007
31.12.2006
0
Engelli 737.885 kiĢinin bölgesel-coğrafi dağılımı (31 Aralık 2014’te) 3 No’lu Grafikte
özetlenir.
20
Grafik 3. 31 Aralık 2014’te, geliĢim bölgelerinde gösterilen engelli kiĢilerin16 dağılım yüzdesi
(%)
Kaynak: ÇalıĢma, Aile, Sosyal Yardım ve YaĢlı Bakanlığı (www.mmuncii.ro)
Bükreş lifov 3,08
Merkez 3,33
Kuzey Batı 3,86
Batı 3,68
Güney Batı 3,85
Güney 3,86
Güney Doğu 3,27
Kuzey Doğu 3,01
Romanya’nın toplam nüfusu için hesaplanan %3,47’lik ortalama engelli kiĢi oranı (her 100
vatandaĢ için) ile karĢılaĢtırıldığında, Kuzey-Batı, Güney-Muntenia ve Güney-Batı Oltenia
bölgeleri en yüksek oranları kaydeder (Grafik 3).
16
1 Ocak 2014’te Romanya’nın artık 21,258,833 kiĢi olan nüfusu ile ilgili, 9 Mart 2014’te yayımlanan Ulusal
Ġstatistik Kurumu basın bildirisine göre, ülkenin nüfusu kullanılarak yapılan hesaplama (www.iness.ro POP
101A)
21
Grafik 4. 31 Aralık 2014 tarihli geliĢim bölgelerine göre, engelli kiĢi sayısı
Kaynak: ÇalıĢma, Aile, Sosyal Yardım ve YaĢlı Bakanlığı (www.mmuncii.ro)
123,441
112,026
104,298
90,342
84,378
Güney
Kuzey Doğu Kuzey Batı
Güney
Doğu
83,708
Güney Batı Merkez
70,027
69,665
Bükreş lifov
Batı
Ġller/belediyeler seviyesinde, en yüksek engelli sayısı, Prahova ilinin (36.751 kiĢi) izlediği
BükreĢ ili/ belediyesinde (60.409 kiĢi) kaydedilir ve en düĢük sayı, Covasna ilinde (5.263 kiĢi)
kaydedilir (Grafik 5).
22
Grafik 5. 31 Aralık 2014 tarihinde, illere göre ayrılan engelli kiĢi sayısı
Kaynak: ÇalıĢma, Aile, Sosyal Yardım ve YaĢlı Bakanlığı (www.mmuncii.ro)
ALBA
ARAD
ARGEŞ
BACAU
BIHOR
BISTRITA
BOTOŞANI
BRAŞOV
BRAILA
BUCURESTI
BUZAU
CARAŞ
CALARAŞI
CLUJ
CONSTANTA
COVASNA
DAMBOVITA
DOLJ
GALATI
GIURGIU
GORJ
HARGHITA
HUNEDOARA
IALOMITA
IAŞI
ILFOV
MARAMUREŞ
MEHEDINTI
MUREŞ
NEAMT
OLT
PRAHOVA
SATU-MARE
SALAJ
SIBIU
SUCEAVA
TELEORMAN
TIMIŞ
TULCEA
VASLUI
VALCEA
VRANCEA
17.431
14.125
29.628
18.428
20.510
14.787
12.863
16.355
11.259
60.409
16.630
11.551
11.585
24.918
20.026
5.263
15.921
15.555
12.986
9.857
11.639
8.904
19.934
8.780
27.529
9.618
17.593
16.277
18.870
17.640
17.640
36.751
12.144
14.346
16.885
20.952
10.919
24.055
10.293
14.614
23.267
19.079
-
23
10.000 20.000 30.000 40.000 50.000 60.000 70.000
448 no’lu kanunun 86. maddesinin (2) sayılı bendine göre, özürlülük tipleri Ģunlardır: fiziksel,
görsel, iĢitsel, sağırlık-körlük, bedensel, ruhsal, zihinsel, HIV/AIDS, iliĢkili, nadir
hastalıklardır.5
Grafik 6. 31 Aralık 2014 tarihinde özürlülük tipine göre belirlenen engelli kiĢi sayısı
Kaynak: ÇalıĢma, Aile, Sosyal Yardım ve YaĢlı Bakanlığı (www.mmuncii.ro)
180.000
160.000
159.013
135.234
140.000
120.000
108.287
102.951
100.000
78.350
80.000
60.000
32.940
40.000
20.000
21.769
5.076
12.137
11.378
1.632
2.976
10.402
993
14.943
192
6.444
3.023
46 99
Çocuklar
Sağırlık & Körlük
Nadir Hastalıklar
HIV/AIDS
İlişkili
Ruhsal
Zihinsel
Görsel
İşitsel
Bedensel
Fiziksel
-
Yetişkinler
24
Grafik 7. 31 Aralık 2014 tarihinde, yaĢ ve cinsiyet gruplarına göre dağılan engelli kiĢi sayısı
Kaynak: ÇalıĢma, Aile, Sosyal Yardım ve YaĢlı Bakanlığı (www.mmuncii.ro)
0-4 yaş
5-9 yaş
10-14 yaş
15-17 yaş
18-19 yaş
20-24 yaş
25-29 yaş
30-34 yaş
35-39 yaş
40-44 yaş
45-49 yaş
50-54 yaş
55-59 yaş
60-64 yaş
65-69 yaş
70-74 yaş
75-79 yaş
80-84 yaş
85- + yaş
Kadın
2.000
4.000
6.000
8.000
10.000
12.000
14.000
16.000
18.000
20.000
22.000
24.000
26.000
28.000
30.000
32.000
34.000
36.000
38.000
40.000
42.000
44.000
46.000
Erkek
Kadınlar engelli kiĢilerin toplam sayısının % 53,34’ünü temsil eder. 50 yaĢın üstündeki kiĢi
sayısı toplam yetiĢkin engelli sayısının % 67,71’ini temsil eder.
YaĢ
gruplarına
göre,
merkezileĢtirilmiĢ
veri
sonuçları,
toplam
engelli
kiĢi
sayısının %60,96’sının 18-64 yaĢları arasında (413.399 kiĢi) ve %39,04’ünün 65 yaĢ üstü
olduğunu (264.711 kiĢi) gösterir.
25
Grafik 8. 31 Aralık 2014’te yaĢ gruplarına göre, engelli kiĢi oranı
Kaynak: ÇalıĢma, Aile, Sosyal Yardım ve YaĢlı Bakanlığı (www.mmuncii.ro)
5-9 yaş; 2,48%
85- + yaş; 4,13%
10-14 yaş; 2,52%
0-4 yaş; 1,70%
80-84 yaş; 6,12%
15-17 yaş;
1,54%
18-19 yaş; 0,98%
20-24 yaş; 2,70%
75-79 yaş; 8,50%
25-29 yaş; 4,58%
30 34 yaş; 4,35%
70-74 yaş; 8,05%
35-39 yaş; 5,43%
40-44 yaş; 5,62%
65-69 yaş; 9,09%
45-49 yaş; 6,15%
60-64 yaş; 10,67%
50-54 yaş; 5,88%
55-59 yaş; 9,80%
448 no’lu Kanunun 86. maddesinin (1) sayılı bendine göre, özürlülük dereceleri Ģunladır:
hafif, orta, vurgulanmıĢ/ iĢaretli ve ağır.5
Ağır özürlülük dereceli olarak sınıflandırılan kiĢi yüzdesi toplam sayının %35,26’sını (31
Aralık 2013’teki %34,01 oranıyla karĢılaĢtırıldığında) temsil eder. VurgulanmıĢ/ iĢaretli
özürlülük dereceli kiĢi yüzdesi %52,97’dir (31 Aralık 2013’teki %53,80 oranıyla
karĢılaĢtırıldığında). Orta ya da hafif özürlülük dereceli kiĢi yüzdesi % 11,77’dir (31 Aralık
2013’teki %12,19 ile karĢılaĢtırıldığında). (Grafik 9)
26
Grafik 9. 31 Aralık 2014 tarihinde, özürlülük tip ve derecelerine göre dağılan engelli kiĢi
sayısı
Kaynak: ÇalıĢma, Aile, Sosyal Yardım ve YaĢlı Bakanlığı (www.mmuncii.ro)
100.000
90.000
80.000
70.000
60.000
50.000
Ağır
40.000
Belirgin
30.000
Orta
20.000
Hafif
10.000
-
352’si ikamete mahsus (31 Aralık 2013’teki 335 sayısıyla karĢılaĢtırıldığında) ve 56’sı ikamete
mahsus olmayan (31 Aralık 2013’teki 57 sayısıyla karĢılaĢtırıldığında) günlük bakım tesisi
olmak üzere, engelli yetiĢkinler için, 31 Aralık 2014’te, (31 Aralık 2013’teki 392 sayısıyla
karĢılaĢtırıldığında), kayıtlı, 408 resmi sosyal yardım kurumu vardı.
Ġkamete mahsus kurumların üçte biri, 6270 hak sahibi, diğer bir deyiĢle, ikamete mahsus
kurumlara yerleĢtirilen toplam 17.202 kiĢinin %36,45’ini içeren bakım ve yardım
merkezleridir.
27
Grafik 10. 31 Aralık 2014’te (tip, sayı ve yüzde olarak gösterilir) ÇalıĢma, Aile, Sosyal
Yardım ve YaĢlı Bakanlığı’na bağlı Engellileri Koruma Dairesi tarafından koordine edilen,
engelli yetiĢkinler için ikamete mahsus olan ve olmayan resmi sosyal yardım kurumları
Kaynak: ÇalıĢma, Aile, Sosyal Yardım ve YaĢlı Bakanlığı (www.mmuncii.ro)
Gündüz
Mesleki
Gezici nörolojik
Seyyar Birim, 1 Merkez, 2 bakımevi, 19
tedavi hizmet
0,25%
4,60%
0,49%
merkezleri, 28
6,86%
Ev hizmetleri, 2
Kriz
Merkezi, 4
0,98%
Solunum Merkezi, 3
0,74%
0,49%
Psikososyal
danışmanlık/kariyer
rehberliği/ engelli
kişilerin
fakirleşmesini ve
dışlanmasını
önleme, 4
0,98%
Bağımsız yaşam
merkezi, 3
0,74%
Sergi evi, 93
22,80%
Sağlık bakım
merkezleri, 110
26,97%
Mesleki terapiyle
entegrasyon
merkezleri, 17
4,17%
Engelli kişiler için
pilot tedavi ve
rehabilitasyon
merkezleri, 3
0,74%
Tedavi ve
rehabilitasyon
nöropsikiyatri
merkezi, 60
14,72%
Engelli kişiler için
tedavi ve
rehabilitasyon
merkezi, 59
14,47%
Mevcut 60 nöro-psikiyatri tedavi / rehabailitasyon merkezinde, 5701 kiĢilik kayda değer
sayıda hak sahibi vardır.1
1.2. Engelli çalıĢanlar – engelli çalıĢanlarla ilgili politikalar, istatistiksel veriler
Ġnsanoğlunun, demokratik toplumlar tarafından, tarihte Ģimdiye dek olduğundan çok daha
fazla mutlak bir değer olarak algılandığı artık bariz bir olgudur. Bireyin “iyi yaşam kalitesi”
anlamına gelen “refah”ı, toplumsal bir hedef haline gelmiĢtir. Sonuç olarak, geniĢ çeĢitlilikteki
insani gereksinimler ve tercihler devrolunamaz haklara dönüĢmüĢ ya da dönüĢmek üzeredir.
28
Politikalar artık, bireylerin yeteneklerini ve davranıĢlarını sınırlandırarak tek tipleĢtirmeye/
standartlaĢtırmaya çalıĢmıyor, bunun yerine, geniĢ çeĢitlilikteki gereksinimlere uygun bir
Ģekilde toplumsal tepkiyi düzenlemeye çalıĢıyorlar.
Sonuç olarak, engellilik alanında geleceğin herhangi bir modern “dizayn”ı toplumsal devrime
odaklanıyor ve her kiĢinin yaĢam kalitesinde ve toplumun genel ilerleyiĢinde bir etkiye sahip
olan tüm sosyal alanları, süreçleri ve etkinlikleri içeriyor.
Romanya da bu vizyona ve çabaya bağlıdır.
2005’te, Romanya Devleti, üç ana genel hedefe göre, özürlü kiĢilerin haklarının korunması ve
teĢvik edilmesi ile ilgili ulusal bir politika elde etme hedefi olan <<Ulusal Strateji 2006 –
2013>>3ü geliĢtirdi:
1. aktif vatandaĢlar olarak kendi yaĢamlarını kontrol edebilmeleri için engelli kiĢilerin
toplumsal bütünleĢmesini teĢvik etmek,
2. bakım altındaki özürlü kiĢilere sahip aileler için destek sağlamak,
3. özürlü kiĢilerin istihdam oranını arttırmak.1
MLFSPE, Ulusal Çocuk Hakları Koruma Ġdaresi - NAPCR; Ulusal Ġstihdam Ajansı – NAE ve
diğerleri gibi, birçok kurum ve ulusal kurum <<Ulusal Strateji 2006 – 2013>>3 tarafından
belirlenen hedeflere varmak için tayin edildi/ kuruldu.
Genel olarak, engellilere adanan projelere odaklı, kamu kaynakları (geri ödenebilir nitelikte
olmayan) hibeleri yoluyla sağlanan devlet desteği, ağırlıklı olarak, özürlü kiĢilerin toplumsal
katılımını, bütünleĢmesini ve istihdamını destekleyen sosyal hizmetlerin geliĢimine katkıda
bulunduklarından, faydalı etkilere sahipti; ancak öncelikli ihtiyaçların uygun bir ön
değerlendirmesine dayanmamaktaydılar.
Bu bağlamda, özürlü kiĢilerin istihdamını arttırmayı hedefleyen programlar görmezden
gelinirken, 2006 – 2010 yılları boyunca, <<Ulusal Strateji 2006 – 2013>>3 tarafından sağlanan
finansal kaynaklar, ağırlıklı olarak, kendi hayatlarını kontrol edebilen aktif özürlü kiĢilerin
toplumsal bütünleĢmesinin teĢvik edilmesine iliĢkin projeler ve özürlü kiĢilere bakan ailelere
destek için kullanılmıĢtır.
<<Ulusal Strateji 2006 – 2013>>3 özürlü kiĢilerin iĢyerlerinde desteklenmelerinin yanı sıra,
istihdamları konusunda destek hizmetlerinin geliĢtirilmesini dikkate almıĢtır:
a. özürlü kiĢiler için kapsayıcı ve eriĢilebilir olan açık bir ortamı teĢvik etmek,
29
b. iĢ piyasasına ve iĢyerlerine katılımlarının yanı sıra, özürlü kiĢilerin kapasitelerinin,
becerilerinin kabul edilmesini teĢvik etmek, buna iliĢkin önyargılarla mücadele
etmek,
c. engelli kiĢilerin, özellikle kamu sektörü olmak üzere, açık iĢ piyasasındaki istihdam
ve kariyerde ilerleme imkanlarını arttırmak için koĢullar yaratmak,
d. bilgilendirici tipteki iĢverenlerin yanı sıra, hem özürlü kiĢiler ve hem de aileleri için
sosyal danıĢma hizmetlerini çeĢitlendirmek ve desteklemek,
e. Romanya’daki Meslekler Sınıflandırması’na mesleki bütünleĢmeyi kolaylaĢtırmaya
duyarlı yeni meslekler dahil etmek,17
f. özürlü kiĢilerin istihdamı, mesleki eğitimi, kariyer ilerlemesi ve çalıĢma Ģartlarına
iliĢkin bir izleme sistemi tasarlamak ve uygulamak,
g. bu tür kiĢiler için istihdam tekliflerini kolaylaĢtırmak için il seviyesinde/yerel
seviyede bir veri tabanı korumak ve bu veri tabanını sürekli güncellemek,
h. özürlü kiĢilerin potansiyelleri, becerileri ve iĢ piyasasına katkılarına iliĢkin toplum
farkındalığını arttırmak için kitlesel medyayla iĢbirliği geliĢtirmek,
i. istihdam oranını arttırmak için– kanun tarafından tanınan – kamu ve özel kuruluĢları
ve dini kurumlarla ortaklaĢa programlar ve projeler tasarlamak ve uygulamak,
j. iĢverenler için, özürlü kiĢilerin becerilerine iliĢkin farkındalık kampanyaları
yönetmek.3
Temelde, engelli kiĢiler için eriĢime açık iĢyerleri tipleri açısından kısıtlamalar yoktur –
olmamalıdır– örneğin lokomotor ya da – bazı – (nöro-) lokomotor engelliliğine sahip kiĢiler
diğer konumlara hareket etmeden, bir masa/ kürsü/ tezgah vs. önünde çalıĢma içeren çeĢitli
iĢyerleri için uygundur. Örnekler: Bilgisayar/ BT meslekleri alanındaki tüm iĢ tiplerinin yanı
sıra, telefon/ çağrı merkezi operatörleri, satıĢ yapan telefon operatörleri, yardım masası
sorumluları/ danıĢma memurları, halkla iliĢkiler memurları, bilgisayar operatörleri.
Günümüzde, Romanya’da, sokaklarda ya da evlerde anketler yapan birçok reklamcılık
firmaları, anket kuruluĢları vs. vardır. Bu veriler, iĢlenmeleri için, bilgisayara girilmelidir.
Birçok durumda, bu iĢler, fiziksel engelleri olan kiĢiler tarafından yapılır.
17
ĠĢitme sorunu olan kiĢiler – ahĢap ve ahĢap sunta marangozu, hizmetli, elle paketleme yapanlar, fırıncı, terzi,
temizlikçi, masör, diĢ teknisyeni ya da aĢçı yardımcısı, görsel yetersizliği olan kiĢiler – elle paketleme yapanlar,
arĢiv asistanı, bedensel sorunları olan kiĢiler – satıĢ ya da çağrı merkezi operatörü ve zihinsel engelliler–
temizlikçi, iĢçi
30
Ġlk bakıĢta, engelli kiĢiler için eriĢilemez görünen birçok çalıĢma alanı vardır, ancak, daha
dikkatli bir analizden sonra, kiĢi, engelli kiĢilerin iĢlevsel sınırlamalarına uyan iĢyerleri
keĢfedebilir. Örneğin, bir yayınevi/matbaada, engelli kiĢiler Ģu faaliyetleri yapabilir: bir el
yazısındaki metnin bilgisayara aktarımı, bilgisayar ile çeviri, düzeltme, düzenleme. Dijital bir
matbaada, engelli kiĢiler (engelliliklerine bağlı olarak) aynı zamanda baskı aygıtlarını da
çalıĢtırabilirler. Günümüzde birçok modern dergi, ambalajında, çeĢitli promosyon nesneleri ile
dağıtılıyor. Bu hediyeleri dergilerle birlikte paketleme faaliyeti engelli kiĢiler tarafından
yapılabilir.
ĠĢ piyasasında son zamanlarda ortaya çıkan ve engelli kiĢilerin kolayca eriĢebildiği yeni bir
alan promosyon materyallerinin (dergiler, ilanlar vs.) dağıtımıdır.
ĠnĢaat, ağır ya da hafif endüstri, nakliye ya da ticaret alanlarında dahi, tüm büyük Ģirketler,
çeĢitli engelleri olan kiĢiler için kolayca düzenlenebilecek iĢyerlerine sahiptir: ürün/servis
resepsiyonisti, tedarikçi,
fotokopi makinesi operatörü, muhasebeci, telefon operatörü,
sekreter, kasiyer/ mağaza asistanı. Dahası, fiziksel olarak engelli kiĢiler, eğitim ile
ilgili/mesleki becerilerine ve entelektüel performanslarına bağlı olarak, herhangi bir seviyede,
– ve fiziksel engellilik kriterlerine dayanan engeller kanun tarafından katı bir Ģekilde
yasaklanmıĢtır – danıĢmanlık ya da liderlik/ üst düzey yöneticilik pozisyonlarına gelebilir.
Özellikle ressamlık ve mankenlik alanlarında sanatsal yeteneklere sahip engelli kiĢiler vardır.
Bu beceriler, elle cilalama ile yapılan iĢlemler için kullanılabilir – seramik, cam, metal, ahĢap,
deri vs.den yapılmıĢ çeĢitli nesnelerin süsleme, tebrik kartları, küçük hediyeler, mumlar,
March tılsımları, benzersiz ya da küçük nesne dizileri hazırlama.
Görme engelli kiĢilerin iĢyerlerinde tam bir düzene ihtiyaçları vardır – bir avantaj olarak –
aydınlatma için elektrik üretmeden üçüncü vardiyada (geceleri) çalıĢabilirler. Teknoloji
tarafından desteklenen görme engelli bir kiĢi, ekran bilgilerini ses bilgilerine çeviren bir ekran
okuyucusu ile bilgisayar iĢi içeren herhangi bir iĢyerinde çalıĢabilir. Bu engelli kiĢi
kategorisinin çok iyi performans gösterebileceği baĢka bir alan tıbbi rehabilitasyondur: bazı
fizyoterapi, terapötik ve/ya da profilaktik masaj (prosedürleri).
ĠĢitme engelli kiĢiler, bu engele sahip olmayan kiĢiler için genellikle çok stresli olan gürültülü
iĢ ortamlarında iyi performans gösterirler. Bu tür engelli kiĢiler neredeyse tüm faaliyet
alanlarında iyi performanslara sahip olabilirler: mekanik, hafif endüstri (kıyafet), ahĢap iĢleme
vs.
31
Uygun bir eğitim ve değerlendirmeden sonra, entelektüel engellilikleri olan kiĢiler uzun
rutinler içeren görevler yapabilir. Bu kiĢilerin istihdamı taĢıyıcıda uygulanan çeĢitli, basit ve
tekrarlanan iĢlemlerde baĢarılı olmuĢtur. Engelli kiĢiler için uygun olan iĢyeri tipine iliĢkin
evrensel bir reçete yoktur. Her kiĢinin engeline bağlı olarak „doğru yerde doğru kiĢi”
tanımlanabilir. En önemli etken istektir: bir yanda iĢverenin iĢyerlerini eriĢilebilir kılma isteği
ve diğer yanda, engelli kiĢinin tüm engellere karĢın, iĢle bütünleĢme isteği.18
2014’te, <<Engelli kiĢilerin toplumsal katılımı ile ilgili Ulusal Strateji 2014 – 2020 Bireyin
„rehabilitasyonun„dan toplumsal reforma sosyal politikalar>>4 ile ilgili proje geliĢtirildi ve
onay beklemektedir.
Romanya’nın sürdürülebilir geliĢimi için daha geniĢ bir çerçevenin bir parçası olarak,
<<Ulusal Strateji 2014 – 2020>>4, nihai Ģeklinde kabul edildiğinde, tüm karar seviyelerinde
yıllık planlar ve programlar içeren Ulusal Planın temeli olabilir.1
Engelli kiĢilerin istihdamına iliĢkin güncel politikalara göre, iĢ piyasasıyla bütünleĢmek ya da
yeniden bütünleĢmek isteyen herhangi bir özürlü kiĢi, yaĢına ve özürlülüğün tipine/derecesine
bakılmaksızın, mesleki değerlendirme ve rehberliğe özgürce eriĢebilir.
Dahası, özürlü kiĢi, eğitimli ise ve uygun yaĢtaysa, iĢsizse ve mesleki deneyime sahip değilse
ve hatta çalıĢıyorsa ancak yeniden mesleki düzenleme istiyorsa, kariyer ile ilgili tavsiye
alabilir. Özürlü kiĢi ya da bazı durumlarda ailesi veya yasal temsilcisi mesleki rehberlik
konusunda ana karar vericilerdir.
Özürlü kiĢilerin mesleki eğitimi, baĢlama, yeterlilik, yeniden yeterlilik kazanma, daha fazla
yeterlilik ve uzmanlaĢma programları ile düzenlenir.
Bir iĢyeri arayıĢında olan ya da halihazırda çalıĢmakta olan özürlü kiĢiler aĢağıdaki haklara
sahiptir:
 Mesleki eğitim kursları;
 ĠĢyerinin makul bir Ģekilde düzenlenmesi;
 Staj döneminin yanı sıra, istihdamdan önce ve sonra, iĢ arabuluculuğunda
uzmanlaĢmıĢ bir rehber tarafından verilen rehberlik;
 En az 45 iĢ günü için ücretli staj dönemi;
18
www.combat.info.ro/uploaded_files/Ghid%20de%20buna%20practica%20privind%20accesibilitatea%20la%20
locul%20de%20munca%20a%20persoanelor%20cu%20handicap.pdf
32
 BaĢkasına yüklenemeyen nedenlerle, iĢverenin inisiyatifine göre, bireysel iĢ
sözleĢmesinin feshinden itibaren en az 30 iĢ günü boyunca ücretli bildirim;
 Mevzuat uyarınca ve bu bağlamda, değerlendirme komisyonunun tavsiyesi üzerine
yarı zamanlı çalıĢma olasılığı;
 Vergiden muaf/ ücretler.
Özürlü kiĢiler, özürlü kiĢilerin haklarını koruma ve teĢvik etmeye iliĢkin özel hükümlerin yanı
sıra, iĢ mevzuatının hükümleri uyarınca çalıĢma ve bir gelir elde etme hakkına sahiptir.
Özürlü kiĢiler, BükreĢ il ya da ilçe belediyeleri/ sektörleri değerlendirme komisyonu
tarafından yayınlanan – bir özürlülük derecesine göre sınırlandırma sertifikası ile onaylanan–
mesleki eğitim ve iĢ kapasitelerine göre istihdam edilebilirler.
Özürlü bir kiĢinin istihdamı açık iĢ piyasasında, evde ya da koruyucu yollarla yapılır.
Koruyucu yollar yetkili korumalı birimlerde yer alan korumalı iĢyerlerinde bulunur.
Korumalı birimler engelli kiĢilere iĢveren gerçek ya da tüzel kiĢiler, kamu ya da özel kurumlar
olarak düzenlenen/ bu kurumlar tarafından temsil edilen kuruluĢlardır.
Korumalı birimler hukuki kiĢiliğe sahip olabilir ya da olmayabilirler, öz yönetim ile
yönetilebilirler, sadece ekonomik operatörler / kamu kurumları, sivil toplum kuruluĢlara bağlı
bölümler, çalıĢtaylar ya da diğer yapılar olabilirler ya da mevzuat tarafından öngörüldüğü gibi,
bağımsız bir iĢletme yönetebilen bağımsız ve yetkili bir engelli kiĢi tarafından
düzenlenebilirler.19
Romanya Anayasası’nın2, 46. maddesinde öngörüldüğü gibi, “özürlü kiĢilere özel koruma
verilir. Devlet, ebeveynlerin ve eğitmenlerin haklarını ve görevlerini gözetirken, özürlü
kiĢilerin korunma, tedavi, rehabilitasyon, eğitim öğretim ve toplumsal bütünleĢmesinin
geliĢtirilmesini mümkün kılar.”.
Evrensel Ġnsan Hakları Beyannamesi’nin 7. maddesine göre (10 Aralık 1948’de BirleĢmiĢ
Milletler örgütü – B.M. tarafından kabul edilen)20, “Kanun önünde herkes eşittir ve hiçbir
ayrımcılık olmaksızın, kanunun eşit korumasından istifade hakkına haizdir. Herkesin işbu
beyannameye aykırı her türlü ayrımcılığa karşı ve böyle bir ayrımcılık için yapılacak her
türlü kışkırtmaya karşı eşit korunma hakkı vardır.” Ayrıca aynı uluslararası sözleĢmenin 23.
maddesinde Ģunlar öngörülmüĢtür: “Her şahsın çalışmaya, işini serbestçe seçmeye, adil ve
19
20
33
Ulusal Engelliler Ġdaresi – ĠĢ, Aile, Sosyal Yardım ve YaĢlı Bakanlığı - YazıĢma no. 5665/DPPD/23.03.2015
http://www.anr.gov.ro/docs/legislatie/internationala/Declaratia_Universala_a_Drepturilor_Omului.pdf
elverişli çalışma şartlarına ve işsizlikten korunmaya hakkı vardır Herkesin, hiçbir ayrımcılık
gözetilmeksizin, eşit iş karşılığında eşit ücrete hakkı vardır. Çalışan her kişinin kendisine ve
ailesine insanlık haysiyetine uygun bir yaşayış sağlayan ve gerekirse her türlü sosyal koruma
vasıtalarıyla da tamamlanan adil ve elverişli bir ücrete hakkı vardır.”20
4485 No’lu Kanun uyarınca, kamu ya da özel sektörden bir iĢveren, aĢağıdaki seçeneklerden
birini seçerek engelli kiĢilere karĢı toplumsal görevlerini gerçekleĢtirir:
1. çalıĢan sayısı 50’nin üstündeyse, tüm çalıĢanların %4’ünü temsil edecek Ģekilde
engelli kiĢi istihdam etmek
2. ya da devlet bütçesine, engelli kiĢilerin bulunmadığı iĢyeri sayısı ile çarpılan asgari
brüt maaĢın %50’sini temsil eden bir aylık ücret miktarını ödemek ya da
3. yetkili, korumalı birimlerden, yukarıda açıklanan vergilere, para miktarına eĢit
Ģekilde hesaplanmıĢ ürünler ya da hizmetler satın almak.
Kota sistemi iĢverenlere yüklenen yükümlülükleri temsil eder, böylece toplam çalıĢan
sayısının belirli bir yüzdesi oranında engelli kiĢi istihdam etmeleri gerekir. Bu, büyük
Ģirketlere/kurumlara özel olarak odaklanarak, hem kamu hem de özel sektör iĢverenleri için
zorunludur. Sıklıkla, bu yükümlülüğe uymama iĢverenler üzerinde maddi yaptırımlara yol açar
ve elde edilen kaynaklar engelli kiĢilerin mesleki rehabilitasyonu ya da sosyo-mesleki yönden
yeniden bütünleĢmesi ile ilgili hizmetler için kullanılır.
Ġlk kota sistemi, bu tür hükümleri uygulayan (1922) ilk ülkelerden biri olan Almanya’da
olduğu gibi, Birinci Dünya SavaĢı’ndan sonra geliĢtirildi ve Almanya örneği çoğu Avrupa
ülkesi tarafından takip edildi. Model, yasal yükümlülükler olmadan, iĢverenlerin, düĢük
üretkenlikleri nedeniyle, asla engelli kiĢileri iĢe almayacağı ve engelli kiĢilerin iĢ piyasasında
serbest bir Ģekilde rekabet edemeyeceği varsayımına dayanıyordu.
Kota sistemi, 250’den fazla çalıĢana sahip iĢverenlerin toplam çalıĢan sayısının en az %3’ü
oranında engelli iĢe alması gerektiğini öngören 57/19925 No’lu Kanun uyarınca uygulandı. Bu
hükme uymazlarsa, yaptırım, engelli kiĢilerin bulunmadığı iĢyeri sayısı ile çarpılan asgari brüt
maaĢ değerindeydi. Kanundaki bir sonraki değiĢiklikler, önce 100’ün üzerinde çalıĢana, daha
sonra 50’nin üzerinde çalıĢana sahip Ģirketleri dahil ederek uygulanabilirlik alanını geniĢletti.
Aynı zamanda, zorunlu yüzde %4’e yükseltildi ancak yaptırımlar azaltıldı: Günümüzde,
engelli kiĢilerin bulunmadığı iĢyeri sayısı ile çarpılan asgari brüt maaĢın %50’si değerindedir.
Dahası, Ģimdi firmalar yetkili korumalı birimlere borçlu olunan miktar değerinde ürünler ve/ya
34
da hizmetler satın alabiliyorlar. ĠĢverenler tarafından ödenen cezalar, baĢta, engelli kiĢiler için
çeĢitli yardım programlarını finanse etmek için kullanılan özel bir fona aktarılmıĢsa da, Ģimdi
doğrudan devlet genel bütçesine aktarılıyorlar.
Kota sistemi Romanya’da zayıf bir uygulamaya sahiptir. Engelli kiĢiler için makul bir
istihdam oranına yol açmamıĢ, yalnızca bütçe için gelir sağlayan yeni bir vergi tipi getirmiĢtir.
Bu gelir genel bütçede toplandığından, iĢ piyasasıyla bütünleĢme hizmetleri olarak (kota
sistemini uygulamakta olan çoğu ülke gibi), ne kadarının engelli kiĢilere döndüğü net değildir.
Bütçedeki özel fonların yaygınlaĢması iyi bir uygulama değildir ve Romanya’ya destek öneren
yabancı ortaklar tarafından önerilmemiĢtir, ayrı bir fon artık mevcut olmasa da, istihdam
politikaları açısından, toplananlarla eĢit olan fonların tahsisiyle ilgili bir kamu politikası
varsaymak mümkündür.
Özürlü bir kiĢi istihdam edildiğinde, baĢka bir ek masraf yoktur, dahası Ģu masraflar vergi
matrahından kesilebilir: iĢyerinin düzenlenmesi için yapılan masraflar, özürlü kiĢinin üretim
sürecinde kullanılan araçların ve ekipmanların satın alınması için yapılan masraflar, evden iĢe,
iĢten eve ulaĢım masrafları, hammaddelerin ve nihai ürünlerin evde çalıĢan özürlü kiĢinin
evine götürülmesi ve evinden getirilmesi için yapılan masraflar.
Bir engellinin iĢle bütünleĢme sürecine bağlı diğer masraflar, diğer bir deyiĢle, özürlü kiĢinin
istihdamı ve kendisine verilen mesleki eğitim ve sunulan rehberlik ile ilgili belirli masraflar,
iĢverenler tarafından devlet bütçesine ödenen iĢsizlik sigortası bütçesinden kesilebilir. (448
no’lu Kanun).5
ĠĢverenler, özürlü bir kiĢiyi iĢe aldıklarında, devletten hibe alabilirler. ĠĢveren kanunen özürlü
kiĢiler istihdam etmekle yükümlü olmadığında, bu iĢveren, özürlü kiĢiyi en az 2 yıl boyunca
çalıĢtırmak Ģartıyla, bir yıl boyunca, her özürlü kiĢi için aylık asgari maaĢ alacaktır. (Sonradan
üzerinde yapılan değiĢiklikler ve eklemelerle birlikte, iĢsizlik sigortası sistemi ve istihdam
stimülasyonu ile ilgili 76/2002 no’lu Kanun).5
Ayrıca, belirsiz bir süre boyunca, iĢ sözleĢmesiyle, mezun olmuĢ özürlü kiĢileri iĢe alan
iĢverenler iĢsizlik sigortası için vergi muafiyetinden yararlanıyor ve 1.5 yıl boyunca, aylık
olarak aĢağıdaki meblağları alıyor:
a) lise birinci dönem mezunları ya da güzel sanatlar ve el sanatları okullarından mezun
olanlar için asgari 1 brüt maaĢ,
35
b) lise ikinci dönem mezunları ya da lise sonrası okulların mezunları için asgari 1,2 brüt
maaĢlar,;
c) yüksek öğrenim (üniversite) mezunları için, asgari 1,5 brüt maaĢlar.21
Romanya’da, özürlü kiĢilerin mesleki bütünleĢmesinden, mesleki danıĢmanlık, rehberlik ve
istihdamından sorumlu idare, MLFSAE’ye bağlı – NAE ve Ulusal Engelliler Ġdaresi’dir
(NAPD).
Merkezi kamu yönetiminin uzmanlaĢmıĢ bir kurumu olan MLFSAE, toplumsal geliĢim için,
aile, çocuk, engelli, yaĢlı, aile içi Ģiddet kurbanları ve korunmasız grupların haklarını teĢvik
eden sektörel politikaların ve stratejilerin uygulanmasını koordine eder ve izler.
Ġstatistiki veriler
2002’ye dek, engelli kiĢilerin istihdam oranı asla analiz edilmedi. Dahası, engelli kiĢilerin
istihdamı, geçmiĢte, bu tür kiĢilerin özel gereksinimlerini görüĢmek için etkin ve uyumlu bir
politikanın hedefi olmadı. Bu nedenle, engelli kiĢilerin istihdam oranındaki geliĢmeleri
tanımlamak için, 2002’den önce, hiçbir veri bulunmamaktadır. NAPD’nin istatistiklerine göre,
31 Aralık 2014’te, 30.556 engelli kiĢi iĢ sahibiydi. Kayıtlar illerde ve BükreĢ’te bulunan resmi
sosyal yardım kuruluĢları tarafından verilen verilere dayanır.
Ġstastistiksel bir bakıĢ açısına göre, resmi verilere dayanarak, Romanya’daki engelli kiĢilerin
istihdam oranı aĢağıdaki geliĢmeleri içerir:
Tablo 1 - 31 Aralık 2013’te, her ilde istihdam edilen engelli kiĢi sayısı
Kaynak: ÇalıĢma, Aile, Sosyal Yardım ve YaĢlı Bakanlığı (www.mmuncii.ro)
Tümünün
İl
TOPLAMI
Fiziksel
Bedensel
İşitsel
Görsel
Ruhsal
Zihinsel
İlişkili
HIV /
AIDS
Nadir
hastalıklar
SağırlıkKörlük
ALBA
1.127
343
385
94
46
175
43
39
1
1
0
ARAD
554
137
190
101
64
20
14
21
4
3
0
ARGES
1.218
282
475
212
96
11
49
84
7
1
1
21
http://www.diz-abilitate.ro/images/elemente/
ocuparea_persoanelor_cu_dizabilitati._psihologia_angajatorilor_cu_privire_la_angajarea_persoanelor_cu_dizabil
it.pdf
36
BACAU
512
103
157
102
53
5
35
4
16
37
0
BIHOR
819
304
269
114
66
19
21
19
5
2
0
BISTRITA
399
114
172
34
42
7
11
16
2
1
0
BOTOSANI
305
107
83
37
48
5
5
16
3
1
0
BRASOV
933
222
381
114
91
4
52
39
29
0
1
BRAILA
285
84
93
35
31
17
5
16
4
0
0
BUZAU
461
101
203
52
44
4
8
45
4
0
0
449
99
191
39
33
21
48
15
3
0
0
CALARASI
201
50
97
25
19
1
1
6
2
0
0
CLUJ
1.381
546
404
151
118
47
46
46
22
1
0
746
215
252
89
74
5
23
59
23
6
0
188
57
73
22
8
3
2
13
3
7
0
526
182
194
56
45
19
8
14
7
1
0
DOLJ
283
83
132
17
25
4
7
9
3
3
0
GALATI
445
140
149
61
36
7
5
26
9
0
12
GIURGIU
259
33
174
14
9
1
6
10
12
0
0
GORJ
438
158
146
40
44
11
4
33
0
2
0
HARGHITA
336
113
106
57
32
5
3
18
1
0
1
686
172
282
77
70
16
35
17
3
14
0
IALOMITA
240
86
99
18
25
3
7
2
0
0
0
IASI
959
192
455
147
82
18
27
30
8
0
0
458
93
191
55
35
29
42
12
1
0
0
871
136
437
21
50
13
14
113
0
87
0
MURES
724
183
306
49
155
12
13
0
6
0
0
NEAMT
284
73
77
56
47
6
4
16
2
3
0
OLT
332
98
110
68
26
3
4
18
4
1
0
PRAHOVA
1.776
283
912
201
135
9
147
73
10
6
0
417
123
116
69
58
8
18
24
1
0
0
1.005
251
570
36
73
10
28
28
3
6
0
CARAS
SEVERIN
CONSTANT
A
COVASNA
DAMBOVIT
A
HUNEDOAR
A
MARAMUR
ES
MEHEDINT
I
SATU
MARE
SALAJ
37
SIBIU
1.187
328
470
130
128
32
31
58
2
8
0
SUCEAVA
385
101
103
57
45
30
27
18
4
0
0
214
87
79
22
14
4
2
3
2
1
0
TIMIS
1.462
449
402
220
198
63
77
30
9
13
1
TULCEA
407
100
155
22
56
1
6
65
2
0
0
VASLUI
377
114
174
22
30
3
12
19
3
0
0
VALCEA
834
182
408
101
59
8
44
27
1
4
0
VRANCEA
521
148
171
52
46
3
16
78
5
1
1
ILFOV
353
49
170
46
31
7
30
11
3
6
0
723
136
382
41
50
18
45
28
10
13
0
1.070
234
446
124
136
18
58
45
8
1
0
760
139
331
86
94
25
53
15
16
1
0
460
120
166
30
61
8
16
34
21
0
4
611
100
276
59
44
12
28
84
8
0
0
861
173
336
113
109
12
65
25
23
5
0
BUCURESTI
4.485
902
1.937
453
494
93
265
231
86
20
4
TOPLAM
29.842
7.623
11.950
3.388
2.881
762
1.245
1.421
315
236
21
TELEORMA
N
BUCURESTI
1
BUCURESTI
2
BUCURESTI
3
BUCURESTI
4
BUCURESTI
5
BUCURESTI
6
Tablo 2 - 31 Aralık 2013’te, her ilde istihdam edilen engelli kiĢi sayısı
Kaynak: ÇalıĢma, Aile, Sosyal Yardım ve YaĢlı Bakanlığı (www.mmuncii.ro)
Tümünün
HIV /
Nadir
TOPLAMI
Fiziksel
Bedensel
İşitsel
Görsel
Ruhsal
Zihinsel
İlişkili
ALBA
1.155
361
402
100
37
175
37
41
2
0
0
ARAD
604
171
203
101
64
15
19
22
8
1
0
ARGES
1.286
298
535
205
99
12
46
80
9
1
1
BACAU
522
107
168
101
54
5
32
5
17
33
0
BIHOR
825
304
267
115
62
26
20
21
6
4
0
AIDS
hastalıklar
Sağırlık -
İl
Körlük
38
BISTRITA
440
139
185
39
39
9
9
17
2
1
0
BOTOSANI
311
111
87
38
49
5
5
12
3
1
0
BRASOV
978
228
396
119
93
9
49
47
36
0
1
BRAILA
295
92
99
31
30
17
6
15
5
0
0
BUZAU
473
108
196
53
50
5
9
48
4
0
0
422
107
168
37
31
19
42
15
3
0
0
CALARASI
245
56
128
27
23
2
1
6
2
0
0
CLUJ
1.429
568
431
155
112
43
49
50
20
1
0
CONSTANTA
921
259
338
95
106
6
21
72
17
7
0
COVASNA
183
67
61
22
10
2
2
11
2
6
0
DAMBOVITA
539
188
209
56
43
14
9
13
6
1
0
DOLJ
365
103
165
43
25
7
6
11
3
2
0
GALATI
417
140
124
61
32
6
7
20
16
0
11
GIURGIU
297
41
200
15
9
3
6
12
11
0
0
GORJ
459
155
175
44
41
11
3
28
0
2
0
HARGHITA
368
120
115
59
33
6
3
30
1
0
1
HUNEDOARA
721
199
294
78
66
15
35
16
4
14
0
IALOMITA
243
90
95
17
26
4
7
3
1
0
0
IASI
895
206
362
144
85
22
27
39
10
0
0
MARAMURES
480
93
204
55
34
29
42
22
1
0
0
MEHEDINTI
950
158
521
25
50
12
13
131
0
40
0
MURES
241
61
119
10
27
7
7
6
4
0
0
NEAMT
312
79
100
54
47
5
4
16
4
3
0
OLT
360
103
128
67
30
2
4
19
6
1
0
PRAHOVA
1.835
331
953
198
118
8
139
74
8
6
0
SATU MARE
448
128
143
72
45
14
10
35
1
0
0
SALAJ
946
251
520
33
68
7
28
34
1
4
0
SIBIU
1.189
341
478
133
114
31
25
56
3
8
0
SUCEAVA
399
109
125
56
37
31
22
13
6
0
0
TELEORMAN
262
101
100
25
19
4
4
4
4
1
0
TIMIS
1.488
452
429
223
198
59
74
31
7
14
1
CARAS
SEVERIN
39
TULCEA
407
103
157
25
54
2
6
58
2
0
0
VASLUI
413
125
190
22
29
3
12
29
3
0
0
VALCEA
879
188
441
103
65
5
39
30
3
5
0
VRANCEA
522
142
194
52
45
2
16
64
5
1
1
ILFOV
460
55
222
52
35
8
39
39
4
6
0
BUCURESTI 1
737
143
379
42
47
20
44
40
10
12
0
BUCURESTI 2
1.108
249
471
119
142
20
55
41
11
0
0
BUCURESTI 3
767
135
354
88
92
22
48
10
17
1
0
BUCURESTI 4
466
128
182
33
52
11
13
19
24
0
4
BUCURESTI 5
670
104
311
53
44
12
30
103
13
0
0
BUCURESTI 6
824
173
310
113
103
10
59
27
25
4
0
BUCURESTI
4.572
932
2.007
448
480
95
249
240
100
17
4
TOPLAM
30.556
7.970
12.434
3.408
2.714
762
1.183
1.535
350
180
20
Grafik 11. Özürlülük tipine göre, istihdam edilen engelli kiĢi oranı
Kaynak: http://www.diz-abilitate.ro/images/elemente/
ocuparea_persoanelor_cu_dizabilitati._psihologia_angajatorilor_cu_privire_la_angajarea_persoanelor_
cu_dizabilit.pdf
40
HIV/AIDS; 0,70%
Ruhsal; 5,20%
İlişkili; 3,70%
Zihinsel; 3,10%
Nadir Hastalıklar;
1,50%
Sağırlık & Körlük;
0,30%
Görsel; 10,90%
İşitsel; 12%
Fiziksel; 24,20%
Bedensel; 38,40%
Grafik 12. YaĢ gruplarına göre, engelli olan ve olmayan kiĢilerin istihdam oranı
Kaynak: Ulusal Ġstatistik Kurumu, Basın Bildirisi no. 258/5.12.2011
90
82,2
76,8
80
79,7
70
60
53,9
50
30
20
10
Engelli Bireyler
41,6
40
25,1
Engelsiz Bireyler
30,2
25,3
19
9,2
0
15-24 Yaş
25-34 Yaş
35-44 Yaş
45-54 Yaş
55-64 Yaş
Romanya’da engelli kiĢilerin mesleki bütünleĢme derecesine dair doğru bir tahmini engelleyen
birçok kayıp unsur vardır. Bireysel rehabilitasyon ve toplumsal bütünleĢmenin uygulanması
ile ilgili (toplumsal bütünleĢme sürecinde, özürlü yetiĢkinin ihtiyaç duyduğu etkinliklerin ve
41
hizmetlerin bir tanımını içeren, engelli yetiĢkinlerle ilgili değerlendirme komisyonu tarafından
geliĢtirilen belge) ve bireysel hizmet planlarının uygulanmasına dair hiçbir veri
bulunmamaktadır
(bireysel
rehabilitasyon
ve
toplumsal
bütünleĢme
etkinliklerini
gerçekleĢtiren, kısa, orta ve uzun vadeli hedefleri belirleyen ve engelli yetiĢkin için müdahale
ve yardım usullerini düzenleyen belge). Rehabilitasyon programlarına kayıt olan özürlü kiĢi
sayısına iliĢkin hiçbir veri bulunmamaktadır. Mesleki okullardan mezun olan ve iĢ piyasasına
dahil olan özürlü kiĢi sayısına iliĢkin de hiçbir veri bulunmamaktadır. Ayrıca, iĢ piyasasındaki
istihdama iliĢkin niteliksel izleme de yoktur.
Ulusal Ġstatistik Kurumu ve Avrupa raporları tarafından sunulan verilere göre, 3000’in üstünde
sivil toplum kuruluĢu, çeĢitli Ģekillerde (korumalı çalıĢtaylar/ yetkili korumalı birimler/ sosyal
giriĢimler vs.) sabit ekonomik faaliyetler gerçekleĢtiriyordu. Kapsayıcı eğitime iliĢkin bir
strateji yoktur, okula katılım ile ilgili bir fikir verebilecek tek veri katılımcı okullara iliĢkin
verilerdir, diğer bir deyiĢle, bu tür öğretmenler özel eğitim enstitüleri tarafından istihdam
edilmelerine rağmen, asistan öğretmenlere sahiptirler.
Engelli kiĢiler açısından, istihdamın izlenmesi, tüm iĢten çıkarılma risklerini ortadan
kaldıracak kadar yeterli bir Ģekilde sürmüyor ve rehberlik hizmetleri nadir ve neredeyse
bilinmiyor. Mesleki becerilerin geliĢtirilmesine iliĢkin usuller yok. Destek teknolojisine iliĢkin
hiçbir bilgi yok ve teknik araçların satın alınması amacıyla, engelli kiĢiler için toplumsal
bütünleĢme fırsatı yaratabilecek ulusal programlar halen bulunmuyor.21
Bazı organik ve/veya iĢlevsel eksikliklerin telafisinde kullanılan tıbbi cihazlar sağlamak
amacıyla ulusal programlar geliĢtiren Ulusal Sağlık Sigortası Kurumu’nun desteğiyle, engelli
kiĢinin mesleki faaliyetlerini sürdürmesine/bu faaliyetlerle yeniden bütünleĢmesine iliĢkin
olumlu bir olgu dolaylı bir Ģekilde yansıtılır:
 Otorinolarengoloji (Kulak, Burun ve Boğaz – ENT) prostetik cihazlar (iĢitme protezi,
fonatori protez, trakeal protez);
 Stoma prostetik cihazlar (kolostomi, ileostomi için torba sistemleri);
 Ġdrar kaçırma için cihazlar (prezervatif sonda, idrar toplayıcı torba, Foley idrar
sondaları – nörojenik mesanenin üriner retansiyon tipi için önerilir – “GENEL
DEĞERLENDĠRME. TAVSĠYELER” bölümündeki rapor yapısında ayrıntıları
verilmektedir);
 Alt uzuv protezi;
42
 Üst uzuv protezi;
 Omurga için ortotik cihazlar;
 Üst uzuvlar için ortotik cihazlar,
 Alt uzuvlar için ortotik cihazlar;
 Ortopedik ayakkabılar;
 Görme bozuklukları için cihazlar;
 Oksijenasyon ve yardımcı, müdahalesiz, ventilasyon için ekipmanlar;
 Aerosol terapi cihazları;
 Yürüme aletleri (baston, koltuk değnekleri, yürüyüĢ desteği, tekerlekli sandalye);
 Göğüs dıĢ protezi.22
Sosyal güvenlik sistemlerinin koordinasyonuna iliĢkin 883/2004 no'lu (CE) Yönetmeliklere
göre yayımlanan Avrupa formlarına/ belgelerine sahip Avrupa Birliği/Schengen Bölgesi/
Ġsviçre Konfederasyonu Üye Devletlerindeki hastaların, Romanya sağlık sigortası sistemi
kapsamındaki hastalarla aynı koĢullarda tıbbi cihazlardan faydalanacağı belirtilmiĢtir.23
Romanya'nın, birlikte, sağlık hükümleri içeren uluslararası sözleĢmeler, anlaĢmalar ya da
protokoller imzaladığı devletlerin hastaları, Romanya'nın sosyal sağlık sigortası sistemindeki
sigortalı kiĢiler ile aynı koĢullarda, diğer bir deyiĢle, ilgili uluslararası belgelerin öngördüğü
koĢullarda, tıbbı cihazlardan – yukarıda bahsi geçen cihazlar – faydalanır.24
Merkezi ekonomiden serbest piyasa ekonomisine geçiĢ sırasında, yaĢama düzeyi çoğu sosyal
kategori için çarpıcı bir Ģekilde düĢmüĢtür. En etkilenen nüfus grupları “geçiş kaybedenleri”
adlı risk sınırlarında olan kiĢilerdi. Ortak Toplumsal Katılım Muhtırası25 Ģunları dezavantajlı
gruplar olarak belirtir: Çingeneler, engelli kiĢiler, çocuk bakımı ile ilgili devlet
kuruluĢlarından ayrılacak olan gençler.
Genel bir gözlem olarak, mevzuat iĢ piyasası ile doğrudan temas halinde olan kiĢiler
tarafından biliniyor (iĢverenler, iĢ sahibi engelli kiĢileri gazeteciler, yetkili temsilciler) ancak
engelli kiĢilerin istihdamına iliĢkin pratik bilgi aktarımı yönteminde eksiklikler var.
22
2015 yılında, hizmet paketlerinin onaylanması için, Sağlık Bakanı ve Ulusal Sağlık Kurumu BaĢkanı’nın,
400/2014 sayılı Hükümet Kararı’ndaki Metodolojik Normları kabul eden Talimatı ve 2014 – 2015 yılları
boyunca sosyal sağlık sigortası planındaki tıbbi yardımları düzenleyen Çerçeve SözleĢme
23
http://www.prestatiisociale.ro/legi/Regulament_883_2004.pdf
24
http://www.cnas.ro/
25
http://www.mmuncii.ro/pub/imagemanager/images/file/Domenii/Incluziune%20si%20asistenta%20sociala/
Proiecte_cu_finatare_externa/2%20-%20JIM_Romania.pdf
43
Engellilik alanında toplumsal reformların baĢarılı bir Ģekilde baĢlatılması ve uygulanması için
ilk koĢul, genel olarak, engelli kiĢilerin gereksinimleri, hakları ve topluma katkılarına iliĢkin
vatandaĢların duyarlılaĢtırılması ve bilgilendirilmesinin yanı sıra, engelli kiĢilerin hakları ve
bu hakları nasıl kullanacaklarına dair farkındalıklarıdır.
Bu bağlamda, engelli kiĢilerin medya kanalları ve yazılı materyaller yoluyla eriĢebileceği
etkili ve kapsamlı genel farkındalık kampanyalarının teĢviki, engellilik ve araĢtırma alanında
bilgilerin geliĢtirilmesi, yeni destekleyici teknolojiler ve araçlar araĢtırılması ulusal bir öncelik
oluĢturur.
44
II.
ENGELLĠLĠK VE ENGELLĠ KĠġĠLERĠN ÇALIġMA HAKLARI ĠLE ĠLGĠLĠ
ANAYASAL HÜKÜMLER VE ULUSLARARASI SÖZLEġMELER
2.1. Engelli kiĢilerin çalıĢma hakkına iliĢkin anayasal hükümler
Romanya'da, Anayasa'nın ilk versiyonu, 21 Kasım 1991 tarihli Kurucu Meclis görüĢmesinde
kabul edilmiĢ ve 8 Aralık 1991 tarihli Ulusal Referandum tarafından onaylandıktan sonra
yürürlüğe girmiĢtir. Anayasa, 18 - 19 Ekim 2003 tarihlerinde yapılan Ulusal referandumun
ardından, 429/2003 no'lu Anayasa Kanunu incelemesiyle yapılan değiĢiklikler ve eklemelerle
birlikte yeniden yayımlanmıĢtır.2
Romanya Anayasası, özürlü kiĢilere iliĢkin hukuki ilkeler dahil, Romanya devletini ve
devletin, hakların ve özgürlüklerin düzenlenmesine iliĢkin genel ilkelerini ve vatandaĢların ve
kamu kurumlarının temel görevlerini yöneten temel kanundur.
49 sayılı maddede, Temel Kanun çocukların ve gençlerin haklarını ve özellikle, devletin,
özürlü çocuklar için bakım ödenekleri sağlama yükümlülüğünü içerir. Aynı zamanda,
kanunen, çocuklar ve gençler için belirlenmiĢ baĢka sosyal koruma Ģekilleri olduğunu belirtir.
Romanya Anayasası özürlü kiĢiler için özel koruma gereksinimini kabul eder ve ayrıca,
Devlete, özürlü kiĢilerin sosyal ve toplumsal yaĢama katılımları ve eĢit haklara sahip
olmalarına iliĢkin ulusal politikaları teĢvik etmesini Ģart koĢar. Bu nedenle, 50 no'lu madde
Ģunları öngörür: “Özürlü kişiler özel korumadan faydalanır. Devlet, ebeveynlerinin ve/veya
yasal vasilerinin haklarını ve görevlerini gözetirken, özürlü kişilerin etkin bir şekilde toplum
yaşamına katılabilmeleri için, eşit haklar, özürlülük engelleme ve tedavisine ilişkin ulusal bir
politikanın uygulanmasını sağlar.”
Romanya Anayasası'na göre, haklara ve özgürlüklere iliĢkin anayasal hükümler, Romanya'nın
taraf olduğu sözleĢmeler ve diğer antlaĢmalar ile birlikte, Evrensel Ġnsan Hakları Beyannamesi
uyarınca yorumlanacak ve uygulanacaktır. Romanya'nın taraf olduğu, temel insan haklarına
iliĢkin sözleĢmeler ve antlaĢmalar ile ulusal kanunlar arasında herhangi bir ihtilaf varsa,
Anayasa ya da ulusal kanunlar daha olumlu hükümler içermedikçe, uluslararası yönetmelikler
öncelik kazanacaktır.
ÇalıĢma hakkı, iĢyeri ve özgürlüğün yanı sıra, meslek, ticaret ya da uğraĢ seçimi Anayasa'nın
(Madde No. 41) garantisi altındadır.
45
“Engellilik” terimi açısından, Romanya Anayasası'nın “özürlülük” terimini kullandığı
unutulmamalıdır. Bu nedenle, ulusal mevzuatta, ağırlıklı olarak, Avrupa ve dünya çapında
kullanıldığı gibi “engellilik” terimi değil, “özürlülük” terimi kullanılır. Bununla birlikte, daha
önce belirtildiği gibi, günümüzde, sosyal koruma alanında çalıĢanlar için, “özürlülük”
sözcüğü yerine, alternatif bir terminoloji kullanımı olarak, “engellilik”/ “engelli” olarak
adlandırılan ya da – psikolojik algı açısından daha koruyucu olan– “özel ihtiyaçlar”, “özel
gereksinimler” sözcüklerinin kullanımı baskın bir tercihtir. Bu tercih“herkes için toplum”4
ilkesine göre, engelliliğe iliĢkin daha kapsamlı konular olduğunu varsayarak, özürlülük riskine
iliĢkin sosyal koruma alanını aĢma eğilimindeki modern kamu politikaları dahil, uluslararası
açıdan da, ikinci terimlerin daha az kategorize edici ve yaftalayıcı yan anlamları ile
doğrulanmıĢtır.
Romanya'nın, 221/20105 no'lu Kanunu uyarınca, 26.09.2007 tarihinde imzaladığı ve ardından
11.11.2010 tarihinde onayladığı BM Engelli Hakları SözleĢmesi, en azından, “engellilik”
kavramına iliĢkin SözleĢme ile uyum sağlamak için, ulusal yasal çerçevede bir değiĢikliğe
neden olabilirdi.
448/2006 no'lu Kanunu değiĢtirmek için, 84/20105 no'lu Acil Hükümet Kararnamesi (GEO)
kabul edildiğinde, sosyo-medikal açıdan ve BM SözleĢmesi tarafından belirlenen standartlara
göre, "engelli" kiĢiyle ilgili yeni bir tanım getirmiĢ olsa da, ulusal seviyede, “engelli” kiĢi
yerine “engellilik”/ “özel gereksinimler” teriminin kullanılmasında değiĢiklik gerçekleĢmedi.
2.2. Engelli kiĢilerle ilgili onaylanmıĢ uluslararası sözleĢmeler
Uluslararası seviyede, özellikle, BM, Uluslararası ÇalıĢma Örgütü (ILO), WHO ya da Avrupa
Birliği (EU) tarafından, bu örgütlerin üye Devletleri için dünya çapında uygulanabilirlik ile
birlikte ya da AB Üye Devletleri için Avrupa seviyesinde, engelli kiĢiler için hükümler içeren
bir dizi kanun kabul edildi.
Ulusal olarak, bu kanunların çoğu, özürlülük/ özel ihtiyaçlara sahip (ağırlıklı olarak sosyal
tipte) ve sırasıyla engellilik/ özel gereksinimlere sahip (ağırlıklı olarak tıbbi açıdan) kiĢilere
iliĢkin belirli mevzuatların Romanya tarafından kabul edilmesini yönetti.
46
BirleĢmiĢ Milletler (UN) tarafından kabul edilen normatif belgeler
Ġhtiyari Protokol ile birlikte BM Engelli Hakları SözleĢmesi26, BirleĢmiĢ Milletler Genel
Kurulu tarafından 13 Aralık 2006'da New York'da kabul edildi, 30 Mart 2007'de imzaya açıldı
ve 3 Mayıs 2008'de yürürlüğe girdi. 21. Yüzyılın en kapsamlı insan hakları sözleĢmesi olarak,
açılıĢ gününde, bir BM SözleĢmesi açısından, tarihteki en yüksek imza sahibi sayısıyla,
Ġhtiyari Protokolün 44 imza sahibi ve SözleĢme'nin 1 tasdikiyle birlikte, 82 imza sahibi vardı.
Özellikle, verilen yüksek sayıdaki katılım imzasıyla, Sözleşme, hızlı bir Ģekilde, engelli
kiĢilere karĢı uygulanan ayrımcılıkla mücadelede, baĢlıca uluslararası yasal belge haline
gelmiĢtir. Bu raporun planlandığı sırada, Sözleşme 159 devlet tarafından imzalanmıĢ ve
Ġhtiyari Protokol 92 devlet tarafından imzalanmıĢtı. Sözleşme Romanya dahil 154 ülke
tarafından ve Ġhtiyari Protokol 92 ülke tarafından onaylanmıĢtır.27
Sözleşme engelli kiĢilere iliĢkin tutumlarda ve yaklaĢımlarda bir “paradigma kayması” nın
olduğunu gösteriyor. Engelli kiĢiler tıbbi tedavi ve/veya sosyal korumanın “nesneleri” olarak
değerlendirilmiyor: toplumun aktif üyeleri olarak, özgür rızaya dayanarak haklara sahipler, bu
hakları talep edebilirler ve kendi yaĢamları için kararlar alabilirler. Küresel olarak engelliler en
büyük ve en dezavantajlı azınlıkken, Sözleşme engelli kiĢilerin haklarının ve haysiyetinin
evrensel olarak tanınmasını sağlıyor.
Esas olarak, Sözleşme engelli olmayan kiĢilerle aynı imkan ve haklardan yararlanırlarsa,
topluma değerli katkılar sağlayabilecek, tam ve eĢit haklarla, sağlam kiĢilerle aynı Ģekilde
yaĢamlarını 'yönlendirebilecek' engelli kiĢilere herhangi bir diğer kiĢiyle aynı hakları veriyor.
Sözleşme tüm hak kategorilerinin engelli kiĢiler için uygulanma Ģeklini açıklıyor ve
vasıflandırıyor ve ilgili hakları uygulamak için, engelli kiĢiler için uyarlamalar yapılması
gereken alanları ve haklarının ihlal edildiği asıl alanları tanımlıyor. Bir ülke Sözleşme'yi
onaylar onaylamaz, bunun tarafından belirlenen yükümlülükler, Sözleşme'nin uygulanmasını
teĢvik etmek, korumak ve izlemek için, yasal ve idari sistemlerine göre, ulusal yasal çerçeveye
yansıtılmalıdır. Aynı zamanda, Sözleşme'yi uygulamak için ulusal çabaları desteklerken,
geliĢim açısından uluslararası iĢbirliğinin önemini kabul etmektedir.
26
27
47
www.un.org/disabilities/default.asp?navid=15&pid=150
www.un.org/disabilities/
Bilgi ve iletiĢim teknolojileri dahil, fiyatı uygun olanlara öncelik vererek, engelli kiĢiler için
uygun olan yeni teknolojilerin ve hareketlilik destek cihazları, yardımcı teknolojiler ve
cihazların kullanımını teĢvik etmek ve engelli kiĢilerin belirli ihtiyaçlarını karĢılamak
amacıyla, Ġmza Sahibi Devletlerin, ürünler, hizmetler, ekipmanlar, yardımcı tesisler ve
alanlara iliĢkin araĢtırma ve geliĢtirme baĢlatmaları ya da teĢvik etmeleri gerekir. Aynı
zamanda, diğer yardım, destek hizmetleri Ģekilleri ve belirli tesis tiplerinin yanı sıra, engelli
kiĢilere, bu cihazlar ve teknolojilerle ilgili eriĢebilir bilgiler sunmaları gerekir.
Sözleşme'nin 1 sayılı maddesine göre, sözleĢmenin hedefi “engelli kiĢilerin tüm insan hakları
ve temel özgürlüklerinin, eĢit bir seviyede, tam olarak uygulanmasını teĢvik etmek, korumak
ve sağlamak ve engelli kiĢilerin doğuĢtan var olan haysiyetlerine saygı göstermeyi teĢvik
etmektir”, engelli kiĢiler “diğerleriyle eĢit bir seviyede, topluma tam ve etkin katılımlarını
engelleyebilecek çeĢitli engellerle etkileĢim içinde olan kalıcı fiziksel, ruhsal, entellektüel ya
da duyusal bozukluklara sahip kiĢilerdir”.
“Engellilere yönelik ayrımcılık”, "politik, ekonomik, sosyal, kültürel ya da baĢka bir alanda,
diğerleriyle eĢit bir seviyede, tüm insan haklarının ve temel özgürlüklerin tanınmasına,
bunlardan yararlanılmasına ya da bunlar için emek harcanmasına zarar veren ya da bunları
azaltma amacına ya da etkisine sahip, engellilik bazında uygulanan herhangi bir ayrım,
dıĢlama ya da sınırlama anlamına gelir. Makul bir düzenleme/ konaklama sağlamayı
reddetmek dahil tüm ayrımcılık Ģekillerini içerir.” “Makul konaklama”, engelli kiĢilerin
diğerleriyle eĢit bir seviyede, tüm temel insan haklarından ve özgürlüklerden faydalanmasını
ya da bunlar için emek harcanmasını sağlamak amacıyla, belirli bir durumda gerektiğinde,
orantısız ya da uygun olmayan bir yüke maruz bırakmadan, gerekli ve uygun değiĢiklikler ve
düzenlemeler uygulamak anlamına gelir.”
Sözleşme aĢağıdaki gibi 8 genel ilke içerir (Madde no. 3):
a. “DoğuĢtan gelen haysiyete ve kendi seçimlerini yapma özgürlüğü ve kiĢilerin
bağımsızlığı dahil bireysel bağımsızlığa saygı,
b. Ayrımcılık yapmama;
c. Topluma tam ve etkili katılım ve dahil edilme;
d. Ġnsan çeĢitliliği ve insanlığın bir parçası olarak, engelli kiĢilerin kabulü ve çeĢitliliğe
saygı,
e. Ġmkan eĢitliği;
48
f. EriĢebilirlik;
g. Erkek ve kadın arasında eĢitlik;
h. Engelli çocukların geliĢim kapasitelerine saygı ve kimliklerini koruma konusunda
engelli çocukların haklarına saygı.”
Sözleşme'yi imzalayarak ve onaylayarak, tüm kiĢilerin kanun önünde ve uyarınca eĢit
olduklarını ve hiçbir ayrımcılık yapılmaksızın, eĢit korumaya ve kanunlardan eĢit Ģekilde
yararlanmaya hakkı olduğu kabul edilir. Engelli kadınlar ve kızlar birden çok ayrımcılığa
maruz kalırlar ve bu açıdan, imza sahibi devletler, onlara tüm temel hakların ve özgürlüklerin
verilmesini sağlamak için tedbirler alacaktır.
Üye Devletler, engelli kiĢilere danıĢacak ve engelli çocuklar dahil, bu kiĢi kategorisini,
Sözleşme'yi uygulamak için geliĢtirilen mevzuat ve politikaların geliĢtirilmesine ve
uygulanmasına ve aynı zamanda bu tür kiĢilerin sorunlarına iliĢkin diğer karar verme
süreçlerine dahil edecektir.
Devletler, engelli kiĢilerin bağımsız bir Ģekilde yaĢamalarını ve hayatın tüm yönlerine tam
olarak katılmalarını sağlamak için, bu kiĢilerin, hem kentsel hem kırsal bölgelerde, kamuya
açık ya da eriĢilebilir bir Ģekilde, bilgi ve iletiĢim teknolojisi sistemleri ve diğer tesisler ve
hizmetler dahil, diğerleriyle eĢit bir seviyede, fiziksel çevreye, ulaĢıma, bilgiye ve iletiĢim
yollarına eriĢimini sağlamak için uygun tedbirler alacaktır.
Tedbirler engellerin ve manilerin tam eriĢime açık bir Ģekilde tanımlanmasını ve ortadan
kaldırılmasını içerir ve bu arada, bu tedbirler, okullar, konutlar, tıbbi birimler ve iĢler, bilgi ve
iletiĢim hizmetleri ve elektronik ve acil durumla iliĢkili diğer hizmetler dahil olmak üzere,
binalarda, yollarda, ulaĢımda ve diğer kapalı ve açık tesislerde uygulanmalıdır (Madde No. 9).
Engelli kiĢiler hakkında, baĢta aile seviyesinde olmak üzere, toplumda farkındalığı arttırma ve
haklarına ve haysiyetlerine saygı göstermeyi teĢvik etme, tüm hayat alanlarında, cinsiyet ve
yaĢa dayalı olanlar dahil olmak üzere, engelli kiĢilerle ilgili basmakalıp yargılara, önyargılara
ve zararlı uygulamalara karĢı mücadele etme, devletlerin, hızlı, etkili ve uygun tedbirler
alarak, bu yükümlülükleri yerine getirme taahhütleri Ģeklinde (Madde No. 8), Sözleşme'de
belirtilmiĢtir.
Sözleşme'yi
imzalayarak
ve
onaylayarak,
devletler,
engelli
kiĢilerin
<<ayrımcılık
yapılmaksızın kanun önünde eĢitlik hakkını (Madde No. 5), yaĢam, özgürlük ve güvenlik
hakkını (Madde No.10 ve 14), hukuki ehliyetleri açısından, kanun önünde eĢit kabul edilmeyi
49
(Madde No.12), diğerleri ile eĢit bir seviyede, iĢkenceye, kötü muameleye, cezalandırmaya,
insanlık dıĢı ya da küçültücü muameleye maruz kalmaktan korunma hakkını (Madde No.15),
sömürü, Ģiddet ya da suiistimale maruz bırakılmama hakkını (Madde No.16), fiziksel ve ruhsal
bütünlüklerinin gözetilme hakkını (Madde No.17), dolaĢım özgürlüğü ve milliyet seçme
hakkını (Madde No.18), bağımsız yaĢama ve toplum içinde yaĢama hakkını (Madde No.19),
ifade ve düĢünce özgürlüğü hakkını (Madde. No.21), özel yaĢama saygı hakkını (Madde
No.22), eve ve aileye saygı hakkını (Madde No. 23), eğitim hakkını (Madde No. 24), sağlık
hakkını (Madde No. 25), çalıĢma ve istihdam edilme hakkını (Madde No. 27), yeterli bir
yaĢam standardı ve sosyal koruma hakkını (Madde No. 28), siyasi yaĢama ve kamu yaĢamına
katılma hakkını (Madde No. 29), kültürel yaĢama katılma hakkını (Madde No. 30)>> kabul
eder.
Üye Devletler, özellikle, sağlık, istihdam, eğitim ve sosyal hizmetler alanlarında, kapsamlı
habilitasyon ve rehabilitasyon hizmetleri ve programları düzenleyecek, güçlendirecek ve
geniĢletecektir.
Sözleşme'nin 27. No'lu Maddesi “engelli kişilerin diğerleriyle eşit bir seviyede çalışma
hakkı”nı mümkün kılar - bu, engelli kiĢiler için açık, kapsayıcı ve eriĢilebilir olan bir iĢ
piyasasında ve bir çalıĢma ortamında, özgürce seçilmiĢ ve kabul edilmiĢ bir iĢi yerine getirerek
geçinme hakkını içerir.
Üye Devletler, aĢağıdakilerin yanı sıra, mevzuatlarla ilgili adımlar dahil, uygun adımları
atarak, istihdam dönemi sırasında engellilik sahibi olan kiĢiler dahil olmak üzere, çalıĢma
hakkını koruyacak ve teĢvik edecektir:
 ĠĢe alınma, yerleĢtirilme, kiralanma ve istihdamın devamı, kariyerde ilerleme ve
iĢyerindeki sağlık ve güvenlik koĢulları dahil olmak üzere, tüm istihdam konuları ve
Ģekilleri açısından, engelliliğe yönelik ayrımcılığı yasaklar,
 Tacizden korunma ve Ģikayetleri çözümleme baĢta olmak üzere, iĢyerinde eĢit değer,
sağlık ve güvenlik koĢullarında çalıĢmak için eĢit imkanlar ve ücretlendirme sunmak
dahil, adil ve uygun çalıĢma koĢulları açısından, diğerleriyle eĢit bir seviyede, engelli
kiĢilerin haklarını korur,
 Engelli kiĢilerin, diğerleriyle eĢit bir seviyede, çalıĢma ve sendika haklarını
uygulayabilmelerini sağlar,
50
 Engelli kiĢilerin genel teknik ve mesleki rehberlik programlarına, yerleĢtirme
hizmetlerine ve devamlı mesleki eğitime etkin bir Ģekilde eriĢimini mümkün kılar,
 Yeniden istihdam edilme dahil, bir iĢ bulma, iĢe yerleĢme ve iĢi sürdürmede yardım
sunmanın yanı sıra, engelli kiĢilerin, iĢ piyasasında, istihdam imkanlarını ve
kariyerlerinde ilerlemelerini teĢvik etmek,
 Serbest meslek, giriĢimcilik, kooperatif geliĢtirme ve kiĢinin kendi iĢini baĢlatma
imkanlarını teĢvik eder,
 Kamu sektöründe engelli kiĢileri istihdam eder,
 Olumlu eylem programları, teĢvikler ve diğer tedbirleri içerebilen uygun politikalar
ve tedbirlerle özel sektörde engelli kiĢilerin istihdamını teĢvik etmek,
 Engelli kiĢiler için iĢyerlerinin yeterli bir Ģekilde düzenlenmesini sağlar,
 Açık iĢ piyasasında engelli kiĢilerin iĢ deneyimi kazanmasını teĢvik eder,
 Engelli kiĢiler için, mesleki ve profesyonel rehabilitasyon, iĢlerini muhafaza etme ve
iĢe dönme programlarını teĢvik eder.
Engelli KiĢiler için Fırsat EĢitliği Sağlanması ile ilgili Standart Kurallar
Standart Kurallar, 20 Aralık 1993'te (karar 48/96)28 BM Genel Kurulu'nda kabul edilmiĢtir. Bu
kurallar, zorunlu, düzenleyici hukuki eylem niteliğine sahip olmasa da, Engelli KiĢiler için
Fırsat EĢitliği Sağlanması ile ilgili Standart Kurallar, Hükümetlerin, engelli kiĢilere fırsat
eĢitliği yaratmak için uyguladığı siyasi bir taahhüdü temsil eder.
Kurallar sorumluluk, eylem ve iĢbirliği ile ilgili önemli ilkeleri içerir ve engelli kiĢiler lehine
politikalar ve tutumlar belirlemek için bir araç olarak, Devletler, BirleĢmiĢ Milletler ve diğer
uluslararası kuruluĢlar arasında teknik ve ekonomik iĢbirliği için bir temel görevi görür.
Kuralların amacı madde 15'te belirtilir: "Kuralların amacı, engelli kız ve erkek çocuklarının,
kadınların ve erkeklerin, ait oldukları toplumun üyeleri olarak, halkın geri kalanıyla aynı
hakları ve yükümlülükleri yerine getirebilmesini sağlamaktır.”29
Standart Kurallar zorunlu değildir, 22 kuraldan oluĢur ve aĢağıdaki Ģekilde tanımlanır:30
28
www.un.org/disabilities/default.asp?id=26
www.un.org/esa/socdev/enable/dissre00.htm
30
http://www.un.org/esa/socdev/enable/dissre03.htm
29
51
I.
EĢit katılım için ön koĢullar
Kural 1 - Farkındalık arttırma: devletler engelli kiĢiler, bu kiĢilerin hakları, ihtiyaçları,
potansiyelleri ve katılımları ile ilgili toplumda farkındalığı arttırmak için tedbirler alacaktır.
Kural 2 - Tıbbi bakım: Devletler engelli kiĢilere etkili tıbbi bakım temin edilmesini
sağlayacaktır.
Kural 3 – Rehabilitasyon (tedavi – o.n.): Devletler, engelli kiĢiler için, en iyi seviyede
bağımsızlık ve iĢlevsellik elde etmeleri ve sürdürmeleri için, rehabilitasyon hizmetleri
sağlamalıdırlar.
Kural 4 - Destek hizmetleri: Devletler, engelli kiĢiler için, günlük yaĢamlarında ve haklarını
uygularken, bağımsızlık seviyelerini arttırmada yardımcı olmak için, destekleyici ekipmanlar
dahil, destek hizmetlerinin geliĢtirilmesini ve verilmesini sağlamalıdırlar.
II. EĢit katılım için hedef alanlar
Kural 5 - EriĢilebilirlik: Devletler toplumun tüm kesimlerinde, fırsat eĢitliği sağlanması
sürecinde, eriĢilebilirliğin önemini kabul etmelidir.
Devletler, herhangi bir engelliliğe sahip kiĢiler için, fiziksel çevreyi eriĢilebilir kılmak için
eylem programları baĢlatmalı ve bilgi ve iletiĢime eriĢim sağlamak için tedbirler almalıdır.
Kural 6 - Eğitim: Devletler, engelli çocuklar, gençler ve yetiĢkinler için, onları bütünleĢtiren
okullarda, eĢit (birinci, ikinci ve üçüncü derece) eğitim fırsatları ilkesini kabul etmelidir.
Engelli kiĢilerin eğitiminin eğitim sisteminin tamamlayıcı bir parçası olmasını sağlamalıdırlar.
Kural 7 - Ġstihdam:
Devletler, özellikle istihdam alanında, engelli kiĢilerin insan
haklarını uygulamakla yetkilendirilmesi gerektiğine iliĢkin ilkeyi kabul etmelidir. Hem
kırsal hem de kentsel bölgelerde, iĢ piyasasında üretken ve kazançlı bir istihdam için eĢit
imkanlara sahip olmalıdırlar.
Kural 8 - Gelir sürdürme ve sosyal güvenlik: Devletler, engelli kiĢiler için, sosyal güvenlik ve
gelir sürdürme unsurlarını temin etmekle sorumludur.
Kural 9 - Aile hayatı ve kiĢisel bütünlük: Devletler, engelli kiĢilerin aile hayatına tam
katılımını, kiĢisel bütünlük haklarını teĢvik etmeli ve kanunların cinsel iliĢkiler, evlilik ve
ebeveynliğe yönelik ayrımcılık yapmamasını sağlamalıdır.
Kural 10 - Kültür: Devletler, diğerleriyle eĢit bir Ģekilde, engelli kiĢilerin kültürel faaliyetlerle
bütünleĢmesini ve bu faaliyetlere katılabilmesini sağlamalıdır.
52
Kural 11 - Dinlenme ve spor: Devletler, engelli kiĢilerin dinlenme/boĢ zaman faaliyetleri ve
spor için eĢit imkanlara sahip olmasını sağlamak amacıyla tedbirler alacaktır.
Kural 12 - Din: Devletler engelli kiĢilerin yaĢadıkları toplumun dini yaĢamına eĢit bir Ģekilde
katılmalarına iliĢkin tedbirleri teĢvik edecektir.
III. Uygulama Tedbirleri
Kural 13 - Bilgi ve araĢtırma: Devletler, engelli kiĢilerin yaĢam koĢullarına iliĢkin bilgilerin
toplanması ve yaygınlaĢtırılması sorumluluğunu üstlenecek ve engelli kiĢilerin yaĢamlarını
etkileyen, engeller dahil, tüm durumlar üzerine kapsamlı bir araĢtırma teĢvik edecektir.
Kural 14 - Politika geliĢtirme ve planlama: Devletler, engellilik durumlarının, tüm ilgili
politika geliĢtirme ve ulusal planlama unsurlarına dahil edilmesini mümkün kılacaktır.
Kural 15 - Mevzuat: Devletler engelli kiĢilerin tam katılımına ve eĢitliğine iliĢkin hedeflere
ulaĢmak amacıyla tedbirler için yasal zeminler yaratma sorumluluğuna sahiptir.
Kural 16 - Ekonomik politikalar: Devletler, engelli kiĢiler için eĢit imkanlar yaratan
programlar ve tedbirler ile ilgili finansal sorumluluğa sahiptir.
Kural 17 - ĠĢ koordinasyonu: Devletler, engellilik konularını ulusal düzeyde merkezileĢtirecek
ulusal koordinasyon kurulları ya da benzer kuruluĢlar kurmak ve güçlendirmekle sorumludur.
Kural 18 - Engelli kuruluĢları: Devletler, engelli kuruluĢlarının engelli kiĢileri ulusal, bölgesel
ve yerel seviyelerde temsil etme hakkını kabul etmelidir. Devletler, engellilik konularındaki
karar verme sürecinde, engelli kuruluĢlarının danıĢmanlık rolünü kabul etmelidir.
Kural 19 - Personel eğitimi: Devletler, engelli kiĢilerle ilgili programların ve hizmetlerin
planlanması ve hazırlanması dahil, tüm seviyelerde, yeterli personel eğitimi vermekle
sorumludur.
Kural 20 - Ulusal engellilik programlarının izlenmesi ve değerlendirilmesi: Devletler, engelli
kiĢilere fırsat eĢitliği sağlanması için, ulusal programların ve hizmetlerin uygulanma Ģeklini
sürekli izlemek ve değerlendirmekle sorumludur.
Kural 21 - Teknik ve ekonomik iĢbirliği: Hem sanayileĢmiĢ hem de geliĢmekte olan devletler,
geliĢmekte olan ülkelerde engelli kiĢilerin yaĢam koĢullarının geliĢtirilmesi konusunda
iĢbirliği yapmak ve tedbirler almakla sorumludur.
Kural 22 - Uluslararası iĢbirliği: Devletler, engelli kiĢilere fırsat eĢitliği sağlanmasına iliĢkin
politikalarla ilgili uluslararası iĢbirliğine etkin bir Ģekilde katılacaktır.
53
Engelliler Ġçin Dünya Eylem Programı31
Program, 3 Aralık 1982'de (karar 37/52) BM Genel Kurulu'nda kabul edilmiĢtir ve engelli
kiĢilerin sosyal yaĢama ve ulusal geliĢime tam katılımını sağlayan engellilikleri önleme,
rehabilitasyon ve fırsat eĢitliği sağlama unsurlarına iliĢkin küresel bir stratejidir.
Esas teması "eĢit imkanlar" olan program, engellilik konusuna bir insan hakları
perspektifinden yaklaĢma ihtiyacını vurguluyor ve üç bölüm içeriyor. Ġlk bölüm engelliliğe
iliĢkin ilkeleri, kavramları ve tanımları analiz ediyor, ikinci bölüm engelli kiĢilerin dünya
çapındaki durumunu inceliyor ve üçüncü bölüm ulusal, bölgesel ve uluslararası seviyede
eylem için tavsiyeler içeriyor.
BM Genel Kurulu tarafından engelli kiĢilerle ilgili kabul edilen diğer yönetmelikler:
 Evrensel Ġnsan Hakları Beyannamesi32
BM Genel Kurulu tarafından 10 Aralık 1948'de kabul edilen belge bir tavsiyedir.
Beyanname Ģunlar gibi temel insan haklarını tanımlayan madde 30’u içerir: Bütün insanlar
hür, haysiyet ve haklar bakımından eĢit doğarlar (Madde No.1); her insan yaĢama, özgürlük ve
emniyet hakkında sahiptir (Madde no. 3); hiç kimse kölelik ya da esaret altında tutulamaz
(Madde no. 4); hiç kimse ne iĢkenceye ne de cezalandırmaya, kötü, insanlık dıĢı ya da
küçültücü muamelelere maruz bırakılamaz (Madde no. 5); tüm insanlar kanun önünde eĢittir
ve ayrımcılık yapılmaksızın, kanunun eĢit korumasından istifade hakkına haizdir (Madde
no.7); hiç kimse keyfi olarak tutuklanamaz, alıkonulamaz ya da sürülemez (Madde no. 9).
 Zihinsel Engelli KiĢilerin Hakları ile ilgili Bildirge33
BM Genel Kurulu tarafından 20 Aralık 1971'de kabul edilen bildirge, uzun yıllar boyunca,
entellektüel engellilikleri olan kiĢilerin insan haklarına dair en önemli uluslararası
yönetmelikti.
Bildirge Ģunlar gibi belirli haklar sağlar: doğru tıbbi bakım, eğitim, öğretim, rehabilitasyon ve
rehberlik hakkı (Madde No. 2), ekonomik güvenlik ve saygın bir yaĢam standardı hakkı
(Madde No.3), kendi ailesiyle yaĢama ve farklı Ģekillerde toplum yaĢamına katılma hakkı
31
www.un.org/disabilities/default.asp?id=23
www.ohchr.org/EN/UDHR/Documents/UDHR_Translations/rum.pdf
33
www.pentruvoi.ro/upload/content/Ghidul_reglementarilor_internationale_cu_privile_la_drepturile_persoanelor
_cu_dizabilitati_intelectuale.pdf
32
54
(Madde No. 4), kiĢisel esenliği korumak için gerektiğinde, kalifiye bir eğitmen hakkı (Madde
No. 5) sömürü, suiistimal ve küçültücü muameleye karĢı korunma hakkı (Madde No. 6).
 Engelli KiĢilerin Hakları ile ilgili Bildirge33
1975 yılında BM Genel Kurulu tarafından kabul edildi ve engelliliğe sahip tüm kiĢiler için
geçerli olan ikinci bildirgedir.
4 no'lu maddeye göre, “engelli kişiler diğer kişilerle aynı medeni ve siyasi haklara sahiptir”.
Zihinsel Engelli KiĢilerin Hakları ile ilgili Bildirge ve Engelli KiĢilerin Hakları ile ilgili
Bildirge, 1991 yılında, Akıl Hastalığına Sahip KiĢilerin Korunması ve Akıl Sağlığı Bakımının
GeliĢtirilmesi ile ilgili Ġlkeler'de düzenlenmiĢtir.
Uluslararası ÇalıĢma Örgütü tarafından kabul edilen normatif belgeler (ILO)
C111 Ayrımcılık (ĠĢ ve Meslek) SözleĢmesi, 195834
ĠĢ ve Mesleğe Yönelik Ayrımcılıkla ilgili SözleĢme
ĠĢ ve Mesleğe Yönelik Ayrımcılıkla ilgili SözleĢme, 25 Haziran 1958'de ILO tarafından kabul
edilmiĢ ve 6 Haziran 1973'te Romanya tarafından onaylanmıĢtır.
Engelli kiĢilere yönelik ayrımcılığa iliĢkin konulara, doğrudan SözleĢmenin içeriğinde atıfta
bulunulmaz. Ayrımcılığa iliĢkin 1 no'lu maddenin (a) bendinde, yalnızca, "ırk, renk, cinsiyet,
din, siyasi inançlar, ulusal köken ya da sosyal köken"e dayalı farklılıklar, dıĢlamalar ya da
tercihler belirtilir.
ĠĢverenlerin, çalıĢanların (eğer varsa) ve diğer yetkili grupların temsilci kuruluĢlarına
danıĢtıktan sonra, ilgili Üye Devlet tarafından belirtildiği Ģekilde, ayrımcılığın,
ayrıca,
istihdam ya da mesleğin uygulanmasında fırsat ya da muamele eĢitliğini bozma ya da baskı
altına alma etkisine sahip herhangi bir ayrım, dıĢlama ya da tercih" anlamına geldiğini bildiren
1 no'lu maddenin (b) bendine göre, SözleĢme'nin hükümleri engelli kiĢiler için geçerlidir.
Aynı zamanda, 5 no'lu maddenin (2) sayılı bendi, engelliliğe sahip kiĢilere açıkça atıfta
bulunarak: “Herhangi bir Üye Devletin, eğer varsa, temsilci iĢveren ya da çalıĢan kuruluĢlarına
danıĢtıktan sonra, genel olarak, cinsiyet, yaĢ, maluliyet, aile sorumlulukları ya da sosyal veya
kültürel seviye gibi sebepler nedeniyle, özel koruma ya da yardım gerektirdiği kabul edilen
34
55
www.ilo.org/dyn/normlex/en/f?p=NORMLEXPUB:12100:0::NO::P12100_ILO_CODE:C111
kiĢilerin özel gereksinimlerini karĢılamak için tasarlanan herhangi bir diğer özel tedbiri
"ayrımcı nitelikte olmayan" Ģeklinde tanımlayabildiğini” öngörür. –
Engelli kiĢilerin mesleki eğitimine ve istihdamına iliĢkin 159 no'lu ILO SözleĢmesi
“Meslek ve Ġstihdama iliĢkin SözleĢme (Engelli KiĢiler)”
1 Haziran 1983'te ILO tarafından kabul edilen SözleĢme tüm engelli kiĢi kategorileri için
geçerlidir. Romanya tarafından onaylanmamıĢ olduğundan SözleĢme zorunlu değildir.
SözleĢme'de, engelli ve engelli olmayan çalıĢanlar için eĢit imkanlar ilkesine dayanması
gereken, engelli kiĢilerle ilgili mesleki rehabilitasyon (iĢ kapasitesinin iyileĢmesi – o.n.) ve
istihdam politikaları ilkeleri açık ve kesin bir Ģekilde ifade edilmiĢtir. Engelli kiĢi “bir iĢ elde
etme ya da muhafaza etme ya da uygun bir kariyerde ilerleme beklentileri, gerektiği gibi kabul
edilmiĢ fiziksel ya da zihinsel bozukluğun bir sonucu olarak, büyük ölçüde azalmıĢ bir
birey”35 olarak tanımlanır.
159 no'lu ILO SözleĢmesi'ne eĢlik eden 168 no'lu Tavsiye
168 no'lu Tavsiye ve 159 no'lu SözleĢme, akıl hastanesinden çıkarılıp topluma kazandırılma ve
iĢ piyasasında normalleĢtirme yoluyla, engelli kiĢiler için uzmanlaĢtırılmıĢ hizmetlerin sınırlı
iĢlevselliğini aĢmak için, ILO tarafından yapılan giriĢimlerin sonucudur.
Tavsiye, 7 no'lu maddede Ģunları öngörür: “Engelli kiĢiler, iĢe alınma, iĢi muhafaza etme ve
kariyerlerinde ilerleme açısından eĢit fırsatlara ve eĢit muameleye tabi tutulmalıdır ve
mümkünse, sahip olunan pozisyon engelli kiĢi tarafından yapılan seçimle uyumlu olacak ve
kendisi için uygun olacaktır”.35
Bununla birlikte, Tavsiye zorunlu değildir.
Dünya Sağlık Örgütü tarafından kabul edilen normatif belgeler
Günümüzde, WHO'ya (Dünya Sağlık Örgütü) göre, dünya nüfusunun %15'i olan bir milyarın
üstünde kiĢi, bir engellilik türünden muzdariptir ve bu yüzde nüfus yaĢlandıkça ve kronik
hastalıklar arttıkça yükselmektedir.36 Her yedi kiĢiden biri bir engellilik tipine sahip ve bu
kiĢiler yalnızca sosyal yaftalama ve ayrımcılıktan muzdarip değiller, aynı zamanda eğitim,
ulaĢım ve hatta sağlık gibi hizmetlere eriĢim açısından engellere sahipler. Engelli kiĢiler, diğer
35
36
http://www.irdo.ro/file.php?fisiere_id=772&inline=
www.who.int/disabilities/en/
56
kiĢilere nazaran, iki kat daha fazla hastalıkları için yetersiz tıbbi tedavi alma olasılığına maruz
kalıyorlar ve bu kiĢiler için, sağlık bakımlarının reddedilme olasılığı üç kat daha fazladır.
Uluslararası ĠĢlevsellik, Engellilik ve Sağlık Sınıflandırması (ICF)37 2001'de, WHO
tarafından uluslararası bir standart olarak geliĢtirilmiĢ ve teĢvik edilmiĢtir ve birçok ülkede
uygulanmıĢtır.
Romanya'da, çocuklarda engellilik derecesini belirleme kriterlerine göre ve CIF'in Faaliyetler
ve Katılım bileĢenini, Romanya'daki engelli çocuklara iliĢkin psiko-sosyal kriterlerle
bütünleĢtirerek uygulanan özel koruma tedbirlerine göre, ICF, 725/12.709/2002 no'lu Sağlık
ve Aile Bakanlığı/ Ulusal Çocukları Koruma ve Evlat Edinme Ġdaresi'nin (MHF/NACPA)
Talimatı ile onaylanmıĢtır.
ICF (kısmen), revize edilmiĢ bir metni temsil ederek, WHO tarafından 1980'de yayımlanan,
Uluslararası Bozukluklar, Engellilikler ve Özürlülükler (IC-IDH) Sınıflandırması'nın yerine
geçer. ICF iĢlevsel durumu sağlık koĢullarındaki farklı değiĢiklikler ile iliĢkilendirir (hastalık,
travma, yaralanma, rahatsızlıklar) ve sağlık durumunda önemli unsurlar olarak iĢlevselliği ve
engelliliği anlamaya iliĢkin yeni bir kavram oluĢturur. Yeni sınıflandırma, bireysel ve sosyal
seviyede, vücudun değiĢen sağlık koĢulları ile iliĢkili olarak, herhangi bir rahatsızlığı“işlevsel
durum” terimi ile belirtir.
Uluslararası ĠĢlevsellik, Engellilik ve Sağlık Sınıflandırması Çocuk & Gençlik Versiyonu
(ICF-CY)38 2007 yılında WHO tarafından düzenlendi, sağlık, eğitim ve sosyal sektörlerde,
çocuklar ve gençler için evrensel olarak kullanılabilecek, bir CIF sınıflandırma versiyonu
ihtiyacına cevap olarak, Uluslararası ĠĢlevsellik, Engellilik ve Sağlık (ICF) Sınıflandırması ile
uyumludur.
Romanya'da, 762/2260/2012 no'lu Sağlık Bakanlığı ve ÇalıĢma, Aile ve Sosyal Yardım
Bakanlığı'nın (MH/MLFSA)
Talimatı yoluyla, 725/12.709/20025 no'lu Sağlık ve Aile
Bakanlığı ve Ulusal Çocukları Koruma ve Evlat Edinme Ġdaresi'nin (MHF/NACPA) Talimatı
değiĢtirildi ve bu değiĢiklikle, CIF-CT'nin, engelli çocukları değerlendirmek için belirlenen
psiko-sosyal kriterlerdeki Faaliyetler ve Katılım bileĢeni bütünleĢtirildi.
37
38
57
www.who.int/disabilities/en/www.who.int/classifications/icf/icf_more/en/
http://apps.who.int/iris/bitstream/10665/43737/1/9789241547321_eng.pdf
Dünya hükümetlerinin engelli kiĢilerin ihtiyaçlarına daha fazla ilgi göstermelerini
sağlamak için, WHO ve Dünya Bankası 2011'de Engelliliğe iliĢkin Dünya Raporu'nu
tamamladı.39
Engelliliğe iliĢkin Dünya Raporu kimi çeĢitli engelliliklerle mücadele etme durumunda olan
370'in üstünde kiĢinin desteği ve katılımı ile 3 yıldan uzun bir süre uygulandı.
Romanya'da, Rapor, 2012'de, Romanya Fizik Tedavi ve Rehabilitasyon Derneği - (RSPRM)
tarafından çevrilmiĢtir.
Rapora göre, BM Engelli Hakları SözleĢmesi'nin yürürlüğe girmesiyle, engelli olmayan
kiĢilere göre, daha kötü sağlık koĢullarına, daha düĢük eğitim performansına, daha düĢük
ekonomik katılıma ve çok daha fazla fakirlik seviyesine sahip engelli kiĢiler için, dünya
çapında, saygıyı teĢvik etmenin yanı sıra, ayrımcılıkla mücadele etmenin ve eriĢilebilirliği ve
katılımı teĢvik etmenin yollarına odaklanılmıĢtır.
Mayıs 2014'te, 67. Dünya Sağlık Kurulu, “WHO küresel engellilik eylem planı 2014–
2021: Bütün engelliler için daha iyi sağlık koĢulları”40nı onaylayan bir karar kabul
etmiĢtir.
Planın ana hedefleri Ģunlardır: engelleri kaldırmak ve sağlık hizmetlerine ve programlarına
eriĢimi geliĢtirmek, rehabilitasyon, habilitasyon, yardımcı teknolojiler ve cihazlar, yardım ve
destek hizmetleri ve toplum odaklı rehabilitasyonu güçlendirmek ve kapsamını geniĢletmek,
engelliliğe dair, bağlantılı ve uluslararası düzeyde karĢılaĢtırılabilir verilerin toplanmasını
geliĢtirmek ve engellilik ve ilgili hizmetlere iliĢkin araĢtırmaları desteklemek.
WHO'ya bağlı diğer tüm Üye Devletler gibi, Romanya da, mecburi bir Ģekilde, önerilen
eylemleri uygulamak ve bu eylemleri belirli ulusal koĢullara uyarlamak zorundadır.
Avrupa Birliği tarafından kabul edilen normatif belgeler (EU)
Engellilik alanında Avrupa mevzuatı, iki baĢlıca kanun etrafında geliĢir: AB'de birincil
mevzuat olan 26 Kasım 2009 tarihli ve 2010/48/EC sayılı Konsey Kararı ile Avrupa
Birliği'nde kabul edilen, Avrupa Birliği Temel Haklar ġartı ve BirleĢmiĢ Milletler Engelli
Hakları SözleĢmesi.
39
40
http://apps.who.int/iris/bitstream/10665/44575/20/9789730135978_rum.pdf
http://www.who.int/disabilities/actionplan/en/
58
Avrupa Birliği Temel Haklar ġartı41 Nice'de düzenlenen, Avrupa Konseyi kapsamında, 7
Aralık 2000'de, Avrupa Komisyonu, Avrupa Parlamentosu ve Avrupa Konseyi (tüm AB'ye
Üye Devletlerin Hükümetleri) tarafından ilan edildi. Avrupa Birliği Temel Haklar ġartı
(2007/C 303/01) Ģu anki Avrupa Parlamentosu BaĢkanı, Avrupa Komisyonu BaĢkanı ve AB
Konseyi BaĢkanı tarafından, Strasbourg'da, 2007'de imzalanmıĢtır.
13 Aralık 2007'de, AB'ye Üye Devletler tarafından imzalanan ve 1 Aralık 2009'da yürürlüğe
giren Lizbon AntlaĢması'na göre, ġart zorunludur ve AB seviyesinde, AB AntlaĢmaları olarak,
aynı hukuki niteliğe sahiptir.
Temel Haklar ġartı, Avrupa vatandaĢlarının ve Birliğin sınırları içerisinde yaĢayan herkesin
haklarını, altı ana bölüme ayrılan 54 Maddede aĢağıdaki gibi bir araya getirir ve açıklar:

“Bölüm I - HAYSĠYET (insan haysiyeti, yaĢam hakkı, kiĢinin bütünlüğü hakkı,
iĢkence, cezalandırma ve insanlık dıĢı ya da küçültücü muamelenin yasaklanması,
kölelik ya da zorla çalıĢtırmanın yasaklanması);

Bölüm II - ÖZGÜRLÜKLER (yaĢam ve güvenlik hakkı, özel ve aile hayatına saygı,
kiĢisel verilerin korunması, evlenme hakkı ve bir aile kurma hakkı, düĢünce, vicdan
ve din özgürlüğü, ifade ve bilgi özgürlüğü, dernek ve sendika özgürlüğü, sanat ve
bilim özgürlüğü, eğitim hakkı, bir meslek seçme özgürlüğü ve iĢe girme hakkı, bir iĢ
yönetme özgürlüğü, mülkiyet hakkı, sığınma hakkı, uzaklaĢtırılma, sınır dıĢı edilme
ya da suçluların iadesi hakkı);

Bölüm III - EġĠTLĠK (kanun önünde eĢitlik, ayrımcılık yapmama, kültürel, dini ve
dilbilimsel çeĢitlilik, erkekler ve kadınlar arasında eĢitlik, çocuk hakları, yaĢlı hakları,
engelli kiĢilerin bütünleĢtirilmesi);

Bölüm IV - DAYANIġMA (çalıĢanların iĢletme kapsamında bilgi alma ve danıĢma
hakkı, toplu görüĢme ve eylem hakkı, yerleĢtirme hizmetlerine eriĢim hakkı, haksız
iĢten çıkarılma halinde korunma, adil ve makul çalıĢma Ģartları, çocuk iĢçi
çalıĢtırılmasının yasaklanması ve gençlerin iĢ, aile ve mesleki hayatlarında
korunması, sosyal güvenlik ve sosyal yardım, sağlık bakımı, genel ekonomik fayda
hizmetlerine eriĢim, çevresel koruma, tüketicinin korunması);
41
59
http://www.dri.gov.ro/carta-drepturilor-fundamentale-a-uniunii-europene/

Bölüm V - VATANDAġ HAKLARI (oy verme ve Avrupa Parlamentosu
seçimlerinde bir aday olarak yer alma hakkı, oy verme ve belediye seçimlerinde bir
aday olarak yer alma hakkı, iyi idare hakkı, belgelere eriĢim ve Avrupa
Ombudsmanı'na atıfta bulunma hakkı, dilekçe hakkı, dolaĢım ve ikamet özgürlüğü
hakkı, diplomatik ve konsoloslukla ilgili koruma;

Bölüm VI - ADALET (etkin bir hukuki yola ve adil yargılanmaya baĢvurma hakkı,
masumiyet karinesi ve savunma hakkı, adli suçların ve cezaların yasallığı ve
orantılılığı ilkeleri, aynı suçtan iki kez yargılanmama ya da cezalandırılmama
hakkı).”
Avrupa Sosyal ġartı 18 Ekim 1961'de Torino'da Avrupa Konseyi tarafından geliĢtirildi ve 26
ġubat 1965'te yürürlüğe girdi. Sırasıyla, 1988, 1991 ve 1995'te değiĢtirildi ve eklemeler
yapıldı ve 1996'da revize edildi.42
Avrupa Sosyal ġartı temel insan hakları, istihdam, sosyal iliĢkiler ve sosyal güvenliği içeren
bir dizidir ve Konseyin Üye Devletlerinin izlediği sosyal politika hedeflerini ortaya koyan
bildirimsel bir kısımdan (ilkeler) ve onaylayan Devletin bir dizi yükümlülük üstlendiği yasal
bir kısımdan oluĢur.
Revize EdilmiĢ ġart, Avrupa Konseyi'nin insan haklarına iliĢkin antlaĢmalarının bir parçasıdır
ve "21. Yüzyıl Sosyal ġartı" adı verilen sosyal bütünleĢme konusunda bir referanstır.
Avrupa Sosyal ġartı'nın, 1996'da Revize EdilmiĢ 15 no'lu Maddesi, engelli kiĢilerin
bağımsızlık, toplumsal bütünlük ve toplum yaĢamına katılmalarına iliĢkin haklarını düzenler.
Romanya 14 Mayıs 1997'de Revize EdilmiĢ Avrupa Sosyal ġartı'nı imzalamıĢ ve 74/1999
no'lu Kanun uyarınca onaylamıĢtır. Romanya, 31 madde arasından 24 maddeyi ve toplam 98
bent arasından 65 bendi onaylamıĢtır. Romanya için, revize edilmiĢ Avrupa Sosyal ġartı'nın
onaylanması, hem çalıĢma ortamında hem de bu ortamın dıĢında vatandaĢlara gerçek bir
sosyal koruma temin etmeye katkıda bulunmak için, sosyal standartları teĢvik ve temin
etmeye iliĢkin siyasi bir taahhüt ve böylece, hukuki ve kurumsal mekanizmalarını, sosyal
yaĢamın tüm yönlerinde sürekli iç reformlar gerektiren bu uluslararası antlaĢmaya eriĢimden
42
http://www.mmuncii.ro/pub/imagemanager/images/file/Domenii/Relatii%20bilateraleorganizatii/prezentare_car
ta.pdf
60
kaynaklanan yükümlülüklere ve Avrupa demokrasilerinin belirli standartlarına ve değerlerine
uyarlama taahhüdünü yeniden onaylama anlamına gelir.
Engellilik durumunu farklı perspektiflere göre yöneten ve engelli kiĢilerin belirli ihtiyaçlarını
karĢılamak için Konsey ya da Komisyonun eriĢime açtığı bir dizi kanun - ikincil mevzuat - AB
seviyesinde, yıllar boyunca yayımlanmıĢtır.
AĢağıda, ters kronolojik sırayla, engelli kiĢilere iliĢkin temel normatif belgeleri sunuyoruz:
Üye Devletlerin istihdam politikaları rehberlerine iliĢkin 22 Temmuz 2003 tarihli ve
2003/578/EC sayılı Konsey Kararı43
Üye Devletlerin istihdam politikaları, AB'de, Ģu üç genel ve birbirine bağlı hedefi teĢvik etmek
için uygulanmalıdır: iĢ gücünün tam istihdamı, iĢ kalitesi ve üretkenliği ve sosyal uyum ve
bütünleĢtirme.
Üç ana hedefe ulaĢmak için, Üye Devletler, eylem önceliklerine sahip belirli rehberleri dikkate
alan politikaları uygulamalıdırlar.
Belirli rehberler aĢağıdaki gibi listelenir:
1.
“ĠĢsiz ve pasif kiĢiler için etkin ve önleyici tedbirler,
2.
ĠĢ yaratma ve giriĢimcilik,
3.
ĠĢ piyasasında uyum kapasitesi ve hareketliliğin teĢviki ve yaklaĢım değiĢikliği,
4.
Ġnsan kaynaklarının ve yaĢam boyu eğitim/ öğretimin geliĢtirilmesini teĢvik etme,
5.
ĠĢ gücü desteğini arttırma ve etkin yaĢlanmayı teĢvik etme,
6.
Cinsiyet eĢitliği;
7.
ĠĢ piyasasında, dezavantajlı kiĢilere karĢı uygulanan ayrımcılıkla mücadele ve bu
kiĢilerin iĢ piyasasıyla bütünleĢtirilmesini teĢvik etme,
8.
ÇalıĢmanın cezbediciliğini arttırmak için teĢvikler yoluyla çalıĢmayı daha kazançlı
hale getirme,
9.
Kayıt dıĢı çalıĢmayı düzenli çalıĢmaya dönüĢtürme,
10. Bölgesel ekonomik eĢitsizlikleri görüĢme.”
Karara göre, Üye Devletlerin yükümlülüklerinden biri, istihdam imkanlarını geliĢtirerek, iĢ
tekliflerini arttırarak ve bu tür kiĢilere karĢı uygulanan tüm ayrımcılık Ģekillerini önleyerek,
okulu erken bırakanlar, düĢük vasıflı çalıĢanlar, engelliler, göçmenler ve etnik azınlıklar gibi
belirli zorluklarla karĢı karĢıya kalan kiĢileri, iĢ piyasasıyla bütünleĢtirmeyi teĢvik etmektir.
43
61
http://eur-lex.europa.eu/legal-content/RO/TXT/?uri=CELEX:32003D0578
Irksal ya da etnik köken fark etmeksizin, kiĢiler arasında eĢit muamele ilkesinin
uygulanmasına iliĢkin 2000/43/EC sayılı Konsey Yönetmeliği44
2000/43/EC sayılı Konsey Yönetmeliği kanun önünde eĢitliği ve tüm kiĢiler için ayrımcılığa
karĢı korunmayı evrensel haklar olarak kabul eder.
Ġstihdam ve çalıĢma koĢullarında eĢit muamele lehinde genel bir çerçeve belirlemeye
iliĢkin 2000/78/EC sayılı Konsey Yönetmeliği45
2000/78/EC sayılı Yönetmelik, bir kiĢinin haysiyetini zedeleme ya da göz korkutucu,
düĢmanca, küçültücü ya da incitici bir ortam yaratma amacıyla ya da tesiriyle, cinsel yönelim,
din, inançlar, özürlülük ya da yaĢa yönelik istenmeyen bir muamele gerçekleĢtiğinde, tacizi bir
ayrımcılık Ģekli olarak tanımlar. Örneğin, tesisler ve/veya ekipmanlar, iĢ düzeni ve
yükümlülüklerin dağıtımına iliĢkin bir uyarlama gerçekleĢtirerek veya eğitim ya da istihdam
yolları önererek, iĢyerini engelliliğe uygun bir Ģekilde düzenlemek için tasarlanmıĢ etkili ve
pratik tedbirler gibi, uygun tedbirlerin de alınması gerektiğini belirtir – iĢyerinde engelli
kiĢilerin ihtiyaçlarını düzenlemek için tedbirlerin belirlenmesi engelliliğe yönelik ayrımcılıkla
mücadelede önemli bir rol oynar.
2000/78/EC sayılı Yönetmelik aĢağıdakiler dahil geniĢ kapsamlı uygulama alanlarına sahiptir:
 faaliyet alanı ne olursa olsun ve terfi dahil, tüm mesleki hiyerarĢi seviyelerinde, seçim
kriterleri ve iĢe alma koĢulları dahil, istihdama, ücretsiz istihdama ya da mesleğe
eriĢim koĢulları,
 uygulamalı uzmanlık birikimi dahil, tüm tiplerdeki ve seviyelerdeki rehberlik ve
mesleki eğitim, mesleki geliĢim ve oryantasyon değiĢikliğine eriĢim,
 iĢten çıkarmalar ve ücretler dahil istihdam ve çalıĢma koĢulları,
 ilgili örgüt tarafından sağlanan faydalar dahil, üyeleri belirli bir mesleği sürdüren, iĢçi
ya da çalıĢan sendikasına ya da herhangi bir sendikaya bağlılık ve katılım.
Tüm ayrımcılık Ģekillerini önleme ve haklarında yaptırım uygulamaya iliĢkin 137/2000 no'lu
Kararname'de yapılan değiĢiklikler ve eklemelerle birlikte, 2000/43/EC sayılı Konsey
Yönetmeliği ve 2000/78/EC sayılı Konsey Yönetmeliği, 19/2013 no'lu Acil Hükümet
Kararnamesi (GEO) uyarınca, ulusal mevzuat kapsamında uygulanmaktadır.
44
45
www.cncd.org.ro/Files/?FileID=65
http://www.anr.gov.ro/docs/legislatie/internationala/Directiva_Consiliului_2000_78_CE_RO.pdf
62
17 Haziran 1999 tarihli, engelli kiĢiler için eĢit istihdam imkanlarına iliĢkin, 1999/C
186/02 no'lu Konsey Kararı46
Üye Devletlerden, bu Kararı kabul ederek, istihdam ile ilgili ulusal politikaları yoluyla ve
sosyal ortaklar ile iĢbirliği içinde, hem özel sektörde – serbest meslek dahil – hem de kamu
sektöründe, engelli kiĢilerin iĢ piyasasıyla bütünleĢmesini teĢvik eden önleyici ve etkin
politikalar geliĢtirmeleri ve engelli kiĢiler için istihdam imkanlarını teĢvik etmeye özel bir
dikkat göstermeleri istenir.
Engelli KiĢilerin Rehabilitasyonu ile ilgili Uyumlu bir Politika Tavsiyesi 47 Avrupa
Konseyi’ne Üye Devletlerin Bakanlar Kurulu tarafından 9 Nisan 1992’de kabul edilmiĢtir.
Bölüm VII – Ġstihdam – engelli kiĢilerin, mümkünse, sıradan bir iĢ ortamında çalıĢabilmelerini
sağlamak için, bireysel ve toplu eylemlere iliĢkin tavsiyeler içerir. (1.1). Üretken çalıĢma için
mesleki kapasiteleri sınırlı olan ve ağır seviyede engelli olan, geçici ya da kalıcı bir Ģekilde
çalıĢmaları imkansız olan kiĢiler korumalı iĢ yerlerinde iĢe alınacaktır (1.2). Tavsiye, aynı
zamanda, bireysel ihtiyaçlara ve isteklere bağlı olarak, bazı engelli kiĢilerin normal çalıĢma
ortamının unsurlarıyla korumalı istihdamın unsurlarını birleĢtiren bir iĢ programına sahip
olabileceğini öngörür (1.3), ve asla çalıĢamayacak engelli kiĢiler, üretkenliğe bakmaksızın,
aynı zamanda, hem iĢlevsel, sosyal ve mesleki becerilerini geliĢtirme arayıĢlarını hem de
faaliyetleri
gerçekleĢtirmelerini
mümkün
kılan
mesleki
faaliyet
merkezlerine
yönlendirilecektir. (1.4).
Erkekler ve kadınlar için, istihdam, mesleki eğitim, terfi ve çalıĢma koĢullarına eriĢim
açısından eĢit muamele gösterme ilkesinin uygulanması ile ilgili, 9 ġubat 1976 tarihli ve
76/207/EEC sayılı Konsey Yönetmeliği48
1 no’lu maddeye göre, 76/207/EEC sayılı Avrupa Konseyi Yönetmeliği’nin amacı, “terfi dahil
istihdam ve mesleki eğitime erişim ve çalışma koşulları açısından erkekler ve kadınlar için eşit
muamele gösterme ilkesini” ve ayrıca “eşit muamele ilkesini” Üye Devletlerde yürürlüğe
sokmaktır. EĢit muamele ilkesini uygulamak, tüm mesleki hiyerarĢi seviyelerinde ve faaliyet
sektörü ya da dalı her ne olursa olsun, tüm istihdam yerlerinde ve pozisyonlarında, seçim
46
http://www.combat.info.ro/uploaded_files/RezCons17iun1999.pdf
https://wcd.coe.int/com.instranet.InstraServlet?command=com.instranet.CmdBlobGet&InstranetImage=239805
7&SecMode=1&DocId=602414&Usage=2
48
http://fs.asistentjudiciar.ro/e4e558e2359a09998dffe8864f4fcaac.pdf
47
63
kriterleri dahil, istihdam koĢullarına iliĢkin, cinsiyete yönelik hiçbir ayrımcılık ima etmez.
(Madde no. 3).
Avrupa Birliği’nde, yukarıda belirtilen normatif belgelere ek olarak, aĢağıdakiler gibi, engelli
kiĢiler dahil, genel uygulamaya iliĢkin diğer kanunlar da vardır:
 3 Eylül 1953’ten beri yürürlükte olan, Ġnsan Hakları ve Temel Özgürlüklerin
Korunmasına iliĢkin SözleĢme/ Avrupa Ġnsan Hakları SözleĢmesi,
 4 Haziran 1998 tarihli, engelliler için park kartı modülü kurulmasına iliĢkin
98/376/EC sayılı Konsey Tavsiyesi,
 27 Kasım 2000 tarihli, ayrımcılıkla mücadeleye iliĢkin bir Toplum eylem programı
belirlenmesi ile ilgili 2000/750/EC sayılı Avrupa Konseyi Kararı (2001-2006),
 12 Mayıs 2000 tarihli, 284 sayılı Nihai Basın Bülteni "Engelliler için Engelsiz bir
Avrupa’ya doğru”,
 20 Aralık 2000 tarihli, erkekler ve kadınlar arasındaki eĢitliğe iliĢkin Toplum
stratejisine dair bir Toplum eylem programı belirlenmesi ile ilgili 2001/51/EC sayılı
Avrupa Konseyi Kararı (2001-2005),
 7 Aralık 2001 tarihli, sosyal dıĢlanmayla mücadele konusunda, Üye Devletler
arasında iĢbirliğini teĢvik etmek için bir Toplum eylem programı belirlenmesi ile
ilgili, 50/2002/EC sayılı Avrupa Parlamentosu ve Konseyi Kararı,
 10 Haziran 2002 tarihli, istihdam alanındaki Toplumsal teĢvik tedbirlerine dair
1145/2002/EC sayılı Avrupa Parlamentosu ve Konseyi Kararı,
 Avrupa Konseyi Genel Kurulu’nun 1592 (2003) sayılı Tavsiyesi "Engelli kiĢilerin
sosyal katılım hakkı";
 6 ġubat 2003 tarihli, engelli kiĢilerin bilgi odaklı topluma eriĢimini arttırmak için,
e-kullanılabilirliğe iliĢkin 2003/C 39/03 sayılı Avrupa Konseyi Kararı,
 5 Mayıs 2003 tarihli, eğitim ve öğretimde engelli talebe ve öğrenciler için eĢit
fırsatların sağlanmasına iliĢkin, 2003/C 134/04 sayılı Avrupa Konseyi Kararı,
 15 Temmuz 2003 tarihli, engelli kiĢilerin istihdamını ve toplumla bütünleĢmesini
teĢvik etmeye iliĢkin 2003/C 175/01 sayılı Avrupa Konseyi Kararı,
 29 Nisan 2004 tarihli, kadınlar ve erkekler arasında eĢitlik alanında, Avrupa
seviyesindeki etkin kuruluĢları teĢvik etmek için bir Toplum eylem programı
belirlenmesine iliĢkin 848/2004/EC sayılı Avrupa Parlamentosu ve Konseyi Kararı,
64
 13 Aralık 2004 tarihli, mallara ve hizmetlere eriĢim ve malların ve hizmetlerin
tedariki açısından kadınlar ve erkekler arasında eĢit muamele gösterme ilkesinin
uygulanmasına iliĢkin 2004/113/EC sayılı Yönetmelik,
 24 Ekim 2006 tarihli, Ġstihdam ve Sosyal DayanıĢma – Ġlerleme ile ilgili Toplum
Programı belirlenmesine iliĢkin 1672/2006/EC sayılı Avrupa Parlamentosu ve
Konseyi Kararı.
AB, yasamaya iliĢkin alandan çıkarak, sırasıyla, Avrupa Birliği Temel Haklar Şartı, Avrupa
Birliği’nin ĠĢleyiĢine Dair AntlaĢma ve BirleĢmiĢ Milletler Engelli Hakları SözleĢmesi’nin
birleĢik potansiyelini sermayeye dönüĢtüren Engelli kiĢilerle ilgili Avrupa stratejisi 20102020 "Engelsiz bir Avrupa’ya yenilenmiş bir bağlılık"49 gibi stratejik belgeler aracılığıyla
geniĢ kapsamlı politikalar önerir.
Strateji engellerin ortadan kaldırılmasına odaklanır, Avrupa Komisyonu sekiz temel eylem
alanı tanımlar: eriĢilebilirlik, katılım, eĢitlik, istihdam, eğitim ve mesleki eğitim, sosyal
koruma, sağlık ve dıĢ eylem.
“Her eylem alanı için, Avrupa Komisyonu ayrıca aĢağıdaki gibi temel hedefler tanımlamıĢtır:
 EriĢilebilirlik – engelli kiĢilerin kamu hizmetleri dahil, ürünlere, hizmetlere ve
yardımcı cihazlara eriĢimini sağlamak.
 Katılım – engelli kiĢilerin topluma tam katılımını sağlamak, AB vatandaĢlığının tüm
faydalarından yararlanmalarını sağlamak, tam ve eĢit katılımlarını engelleyen idari ve
davranıĢsal engelleri ortadan kaldırmak ve kiĢiselleĢtirilmiĢ yardıma eriĢim dahil,
toplumda hizmetler sunmak,
 EĢitlik – AB’de engelliliğe yönelik ayrımcılığın kaldırılması.
 Ġstihdam – daha fazla engelli kiĢinin açık iĢ piyasasında yaĢamlarını kazanma
olasılığı.
 Eğitim ve mesleki eğitim – Engelli talebeler ve öğrenciler için, kapsayıcı ve yaĢam
boyu öğrenmeye açık bir eğitim paradigması teĢvik etmek.
 Sosyal koruma – engelli kiĢiler için haysiyetli yaĢam koĢullarını teĢvik etmek.
 Sağlık – engelli kiĢilerin sağlık hizmetlerine ve bu tür hizmetleri veren altyapı
tesislerine eĢit eriĢimini teĢvik etmek.
49
65
http://eur-lex.europa.eu/LexUriServ/LexUriServ.do?uri=COM:2010:0636:FIN:RO:PDF
 DıĢ eylemler – AB dıĢ eylem kapsamında engelli kiĢilerin haklarını teĢvik etmek.
Sonuç olarak, Strateji, herkes için engelsiz bir Avrupa kurmak için AB kuruluĢlarını ve Üye
Devletleri birlikte çalıĢmaya davet ediyor.
Avrupa Birliği’nin ĠĢleyiĢine Dair AntlaĢma – TFEU’ya göre, Avrupa Birliği’nde
ayrımcılığa iliĢkin tüm yasal yönetmelikler, AntlaĢma’nın
“Birlik, politikalarını ve
faaliyetlerini tanımlamada ve uygulamada, cinsiyet, ırksal ya da etnik köken, din ya da
inançlar, engellilik, yaş ya da cinsel yönelime dayalı herhangi bir ayrımcılıkla mücadele
etmeyi hedefler.”50 Ģeklinde açıklanan 10. maddesi uyarınca kabul edilir.
50
http://eur-lex.europa.eu/legal-content/RO/TXT/?uri=CELEX:12012E/TXT
66
ENGELLĠLĠK VE ENGELLĠ KĠġĠLERĠN ÇALIġMA HAKKI ĠLE ĠLGĠLĠ
III.
YASAL YÖNETMELĠKLER
3.1. Engelli kiĢiler ile ilgili genel yasal yönetmelikler
Romanya’da Anayasa ve kanunlar zorunludur. Tüm Romanya vatandaĢları kanun önünde
eĢittir ve “haklarını, özgürlüklerini ve meĢru menfaatleri”ni korumak için mahkemelere
baĢvurabilirler.
Yasal yönetmeliklere göre, hukuki hiyerarĢinin en tepesinde 2003 yılında revize edilen, 1991
tarihli Anayasa bulunur. Romanya Anayasası, milli ve bölünmez bir devlet olarak, Romanya
devletinin, yürütme, yasama ve yargı güçleri arasındaki iliĢkilerini, Devlet kurumları,
vatandaĢlar ve tüzel kiĢiler arasındaki iliĢkilerini ve ülkenin idari yapısını belirleyen temel
kanunlarıdır, tüm düzenleyici eylemler Anayasaya uygun bir Ģekilde olmalıdır.
Kanunlar ve hükümet kararnameleri ve dolayısıyla, azalan sıralamayla, hükümet kararları ve
ikincil mevzuatlar (bakanlıklar ve diğer kamu makamları tarafından yayımlanan kararlar,
talimatlar, yönetmelikler) Anayasa’ya tabidir. Hükümet kararları ve ikincil mevzuatlar
kanunların ve hükümet kararnamelerinin yasal Ģartlarını geliĢtirir ve ayrıntılı bir Ģekilde
açıklar.
Ulusal seviyede, özürlü/ “engelli” kiĢiler ile ilgili ve sırasıyla, engelli/ “engellilikler”e sahip
kiĢilere iliĢkin haklar ve durumlarla ilgili düzenleyici belgeler, özellikle 1989 olaylarından
sonra, 1991’de Romanya Anayasası’nın kabulüyle düzenlenmiĢtir.
Romanya’da Ulusal Engellilik Konseyi tarafından Mart 2013’te ayrıntılı bir Ģekilde hazırlanan
ve yayınlanan “BM Engellilerin Hakları SözleĢmesi’nin uygulanmasına dair Ġlk Dönemsel
Sivil Toplum Raporu” adlı belgeye göre: “1989’a dek, engelli kişilere ilişkin resmi veriler
tamamen kayıptı ya da sadece kurumsal bakım sisteminde çalışanlar tarafından
erişilebiliyordu. Bu kişilerin varlığı, yalnızca aileleri, komşuları, arkadaşları ve bu kişilere
hizmet sunan uzmanlar tarafından biliniyordu. Romanya’da sosyal koruma sistemi
aracılığıyla özürlü kişilerin kamu tarafından tanınması, Devlet Özürlüler Sekreterliği (13
Ekim 1990 tarihli ve 1100 sayılı Hükümet Kararı – G.D.) oluşturularak ve özürlü kişilerin özel
olarak korunmasına ilişkin kanunların kabul edilmesiyle, 1990 yılında başladı. 1 Haziran
1992’de, özürlü kişilerin özel olarak korunmasına ilişkin 53 sayılı Kanun yürürlüğe girdi, bu
67
kanun kapsamında, ilk defa açık bir şekilde şunlar ortaya kondu: eşitlik fırsatları, bazı
kurumsallaştırılmamış koruma şekillerinin alternatifleri ve fiziksel erişebilirlik kavramı.”51
Romanya’daki 1989 olaylarından sonra yayımlanan en önemli yasal kuralların kısa
tarihçesi – günümüzde yürürlükten kaldırıldılar ve daha yeni yönetmelikler yerlerini aldı,
bölgede, Avrupa’da ve uluslararası seviyede, kuralların geliĢimiyle uyumludurlar:
 Devlet Özürlüler Sekreterliğinin kurulmasına iliĢkin 1100/1990 sayılı GD.,
 Devlet Özürlüler Sekreterliğinin görevleri, organizasyonu ve iĢleyiĢine iliĢkin
1161/1990 sayılı GD;
 Özürlü kiĢilerin özel olarak korunmasına iliĢkin 53/1992 sayılı kanun,
 Devlet Özürlüler Sekreterliğinin yeniden düzenlenmesine ve iĢleyiĢine iliĢkin
939/1997 sayılı GD;
 Özürlü kiĢilerin özel olarak korunmasına ve istihdamına iliĢkin 102/1999 sayılı GEO;
 Ulusal Çocukları Koruma Ajansı’nın kurulmasına ve çocukları korumaya iliĢkin
faaliyetlerin yeniden düzenlenmesine iliĢkin 192/1999 sayılı GEO;
 Özürlü kiĢilerin kiĢisel asistanlarının istihdam koĢulları, hakları ve yükümlülüklerine
iliĢkin Metodolojik Normları onaylamaya dair 626/2000 sayılı GD;
 Sağlık ve Aile Bakanlığı’nın organizasyonu ve iĢleyiĢine dair 22/2001 sayılı GD;
 Ulusal Çocuk Haklarını Koruma Ġdaresi’nin kurulmasına iliĢkin 12/2001 sayılı GEO;
 Çocukları Koruma Komisyonu’nun yeniden düzenlenmesine iliĢkin GEO no.
123/2001 sayılı GEO;
 Özürlü kiĢilerin özel olarak korunması ve istihdamına iliĢkin 102/1999 sayılı GEO’yu
onaylayan 519/2002 sayılı Kanun;
 Romanya’da özürlü kiĢilerin özel olarak korunması ve toplumla bütünleĢmesine
iliĢkin Ulusal Strateji’yi onaylayan 1.215/2002 sayılı GD;
 Ulusal Özürlüler Ġdaresi’nin kuruluĢu, organizasyonu ve iĢleyiĢine iliĢkin 14/2003
sayılı GO;
 Bazı gümrük vergisinden muaf ürün kategorilerine iliĢkin 59/2003 sayılı GO.
 Ulusal Aileyi Koruma ve Çocuk Hakları Ġdaresi’nin kuruluĢu, organizasyonu ve
iĢleyiĢine iliĢkin 1.385/2009 sayılı GD.
51
http://observatorul.ro/data/documente/308/21345.pdf
68
1175/2005 sayılı G.D. tarafından onaylanan <<Ulusal Strateji 2006 – 2013>>3 engellilik
alanında sosyal koruma tedbirlerinin planlanmasının ve uygulanmasının temelinde yatan ve
bunlara rehberlik eden belgedir. Temel <<Ulusal Strateji 2006 – 2013>>3 kavramı, seçim
yapabilen ve kendi yaşamları üzerinde kontrol sahibi olan aktif vatandaĢlar olarak engelli
kiĢilerin haklarını tanıma seçimidir.
Strateji, engelli bir kiĢinin akıl hastanesine yatırılmasını önlemek ve toplumla bütünleĢmesini
ya da yeniden bütünleĢmesini desteklemek için alternatif sosyal hizmetler yaratarak ve
geliĢtirerek, engelleri kiĢilere aile içinde ilgi gösterilmesinin önemini vurguluyor.
<<Ulusal Strateji 2014 – 2020>>4 uygulama sonuçlarının değerlendirilmesine dayanarak ve
Romanya'nın taraf olduğu uluslararası kuruluĢların yükümlülükleriyle uyumlu bir Ģekilde,
önceki ulusal strateji tarafından baĢlatılan adımlara devam etmeli ve bu adımları
geliĢtirmelidir. <<Ulusal Strateji 2014 – 2020>>4 Ģu anda tasarım aĢamasındadır ve ulusal
düzeyde onaylanmamıĢtır.
Günümüzde, engelli kiĢilerin korunması, engelli/ özürlü kiĢileri “toplumla bütünleşmeyi ve
topluma katılımı destekleyen koruyucu tedbirler gerektiren, sosyal çevreleri fiziksel, duyusal,
zihinsel, ruhsal ve/veya buna benzer eksiklikleri ile uyumsuz olan ve eşit imkanlarla toplum
yaşamına erişimlerini tamamen önleyen ya da sınırlayan kişilerdir" (Madde 2) Ģeklinde
tanımlayan ve 3 Ocak 2008'de yürürlüğe giren özürlü kiĢilerin haklarının korunmasına ve
teĢvik edilmesine iliĢkin (Kanun no. 448) 448/2006 sayılı Kanun (sonradan üzerinde
yapılan değiĢiklikler ve eklemelerle yeniden yayımlanmıĢtır) ile düzenlenir.
"448 sayılı Kanun uyarınca engelli kiĢilerin hakları aĢağıdakileri kapsar:
a) sağlık koruma – önleme, tedavi ve iyileĢme/rehabilitasyon,
b) mesleki eğitim ve öğretim,
c) istihdam ve iĢyerini düzenleme, mesleki oryantasyon ve yeniden düzenleme,
d) sosyal yardım, diğer bir deyiĢle, sosyal hizmetler ve sosyal performanslar,
e) ikametgah, çevresindeki kiĢisel yaĢam ortamını düzenleme, ulaĢım, fiziksel, bilgi ve
iletiĢim ile ilgili çevrelere eriĢim,
f) boĢ zaman faaliyetleri, kültür, spor, turizme eriĢim,
g) yasal yardım,
h) mali tesisler.”
Engelli kiĢilerin haklarının korunması ve teĢvik edilmesi aĢağıdaki ilkelere dayanır:
69
a) insanoğlunun temel haklarını ve özgürlüklerini gözetme,
b) ayrımcılık önleme ve ayrımcılıkla mücadele,
c) fırsat eĢitliği;
d) iĢ gücü istihdamına ve mesleklere yönelik eĢit muamele,
e) sosyal danıĢma,
f) toplumu sorumlu kılmak,
g) yerindenlik;
h) toplumun özürlü kiĢilerin özel ihtiyaçlarına uyum göstermesi,
i) özürlü kiĢilerin menfaati,
j) bütünleĢtirilmiĢ yaklaĢım,
k) ortaklık;
l) kiĢinin kiĢisel yaĢamı üzerinde ve faydalandığı hizmetler ve destek Ģekillerine iliĢkin,
tercih, kontrol ya da karar verme özgürlüğü,
m) hizmetleri sağlamada kiĢi odaklı yaklaĢım,
n) ihmal ve suiistimale karĢı koruma,
o) gerekli destek ve yardımı belirlerken daha az sınırlayıcı alternatifleri seçme,
p) toplumun diğer tüm üyeleri gibi eĢit haklar ve yükümlülüklerle, özürlü kiĢilerin
toplumla bütünleĢtirilmesi ve topluma katılımı"
448 sayılı Kanun, yürürlüğe girdiğinden beri, birçok önemli değiĢiklikten geçmiĢtir ve
bunlarla ilgili bazı maddelerin uygulanması için, aĢağıdakiler yayımlanmıĢtır:
 268/2007 sayılı GD tarafından onaylanan Metodolojik Normlar;
 Özürlü kiĢilerin haklarının korunması ve teĢvik edilmesine iliĢkin 448/2006 sayılı
Kanunun 78 no'lu maddesinin uygulanmasıyla ilgili (12 Kasım 2008 tarihli) talimatlar
(Ulusal Özürlüler Ġdaresi – NAPH tarafından yayımlanmıĢ ve 5 Aralık 2008'de
yürürlüğe girmiĢtir);
 Özürlü kiĢilerin haklarının korunması ve teĢvik edilmesine dair, 448/2006 sayılı
Kanunun 54 no'lu maddesinin (4) sayılı bendini uygulayan Talimatların onayına
iliĢkin, MLFSP ve NAPH tarafından yayımlanan, No. 468/2009 sayılı Ortak Talimat,
 BirleĢik kamu emeklilik sistemine iliĢkin (MLFSPE tarafından yayınlandı ve 12
Kasım 2013'te yürürlüğe girdi)5 263/2010 sayılı Kanunun 77 no'lu maddesinin
hükümleriyle bağlantılı olarak, özürlü kiĢilerin haklarının korunmasına ve teĢvik
70
edilmesine iliĢkin 448/2006 sayılı Kanunun 42 no'lu Maddesinin hükümlerinin
uygulanma prosedürü
Özürlülüğün derecesini belirleme, bir özürlülük derecesinin varlığını belirleyen tıbbi ve
psiko-sosyal kriterlerin onaylanması için, sırasıyla, 2008, 2013, 2014 ve 2015'te üzerinde
değiĢiklikler yapılan ve 2007'de, ÇalıĢma, Aile ve EĢit Fırsatlar Bakanlığı ve Kamu Sağlığı
Bakanlığı tarafından ortaklaĢa yayınlanan 762/1992 sayılı Talimat uyarınca yapılır. Bir
yetiĢkinin özürlülüğünün derecesini belirleme (hafif, orta, vurgulanmıĢ/iĢaretli ve ağır),
430/20085 sayılı GD'nin hükümleri uyarınca düzenlenen ve faaliyet gösteren Bölgesel YetiĢkin
Özürlüler Değerlendirme Komisyonu tarafından yapılır.
Bu rapora ek olarak, aĢağıda, mesleki yeniden yerleĢtirme dahil, ilgili haklar ve tesislerle
birlikte, özürlülüğün derecesini doğru bir Ģekilde belirlemek amacıyla, mevcut kurallara göre,
engelli bir hasta tarafından sağlık bakımı ve sosyal yardım yapılarıyla baĢ etmek için izlenen
adımlarla ilgili bir Ģema denemesi sunuyoruz.
ġekil 4 Özürlü bir hastanın, engellilik yaratan bir olaydan sonra, topluma yeniden katıldığı ve
muhtemel iĢine yeniden yerleĢtirildiği ana dek - her özel vakanın özelliklerine ve tıbbi-idari
karmaĢıklıklara bağlı olarak, değiĢen oranlar içeren – dahil olduğu döngüyü Ģematik olarak
gösterme giriĢimi
71
Tedavi
edilememe
Engellilik
Kısmi
düzelme
Bölgesel yönlendirmeBelediyede sosyal
destek
Tam
Kısmi
GerçekleĢmez
ise
Önceki
iĢine/iĢyerine
dönüĢ
ÇalıĢma yeterliğini
yeniden kazanma
ĠĢe uygunluğunun
değerlendirilmesi (iĢyeri hekimi)
Tıbbi Uzmanlık ve
ÇalıĢma Yeterliğinin
Geri Kazanılması
Enstitüsü
ÇalıĢabilir
Ulusal ĠĢ Kurumu
Aynı iĢ
ÇalıĢamaz
Emeklili
k için ev
Farklı iĢ
Fiili kalan
iĢlevsel
yeterliğine
uygun farklı
iĢyeriĠĢverence
sağlanması
mümkünse
Mesleki yeniden
oryantasyon/eğitim
ĠĢ yeniden
kalifikasyon
Engellilik ile
çalıĢma
Ayırımcılık
halinde
Ayırımcılıkla
mücalede
Ulusal Konseyi
72
ĠĢsizlik sigortası sistemi ve iĢ gücü istihdamının teĢvikine iliĢkin 76/20025 sayılı Kanun
Romanya’daki iĢverenlerin, 18 aylık bir dönem boyunca, her mezun için bir aylık yardım
ödeneği alarak, mezun durumdaki özürlü kiĢileri, belirsiz bir süre boyunca iĢe almalarını
sağlar.
53/20035 sayılı Kanun tarafından onaylanan ve daha sonra üzerinde değiĢiklikler ve
eklemeler yapılan ĠĢ Kanunu, bir çalıĢana karĢı, özürlülüğe yönelik herhangi bir doğrudan ya
da dolaylı ayrımcılık Ģeklini yasaklar. Ayrıca çalıĢanlar için “maaĢ düzenleme ve verme;
cinsiyet, cinsel yönelim, genetik nitelikler, yaĢ, milliyet, ırk, renk, etnik köken, din, siyasi
fikir, sosyal köken, özürlülük, aile durumu ya da sorumluluğu, sendika üyeliği ya da
faaliyetine yönelik herhangi bir ayrımcılığı yasaklar” Ģartını sağlar ve özürlü çalıĢanlara yasal
asgari süreden en az 3 gün daha fazla ek izin süresi verir.
Sonradan üzerinde değiĢiklikler ve eklemeler yapılan, sosyal hizmetlere iliĢkin 68/20035
sayılı G.O.’ya göre, “özürlü bir kiĢi aĢağıdakilerden faydalanır:
a) tedavi ve rehabilitasyon;
b) özürlü kiĢi ve ailesi için destek ve yardım;
c) bütünleĢme, yeni Ģartlara alıĢma ve yeniden mesleki eğitim için yardım ve destek,
d) toplumsal ve tıbbi bakım,
e) sosyal arabuluculuk,
f) danıĢmanlık,
g) ağır özürlülük seviyesine sahip kiĢiler için kiĢisel asistan,
h) sosyal ihtiyaçlardan oluĢan bir durumla baĢa çıkmak için, bireysel kapasiteleri
sürdürmeyi, yenilemeyi ya da geliĢtirmeyi hedefleyen diğer tedbirler ve eylemler.
Raporda daha önce belirtilen normatif belgelerin yanı sıra, engelli kiĢiler dahil, halen
uygulanabilir olan ek düzenleyici eylemleri listeliyoruz.5
 3 Mayıs 1996’da, Strasbourg’da kabul edilen, revize edilmiĢ Avrupa Sosyal ġartı’nı
onaylayan 74/1999 sayılı Kanun,
 Tüm ayrımcılık Ģekillerini önlemeye ve haklarında yaptırım uygulamaya yönelik
137/2000 sayılı GO;
 Özürlü kiĢilerin kiĢisel asistanlarının istihdam koĢulları, hakları ve yükümlülüklerine
iliĢkin Metodolojik Normları onaylayan 427/2001 sayılı GD;
73
 Özürlü kiĢilerin özel olarak korunması alanında projelerin finanse edilmesi ve Devlet
Özürlüler Sekreterliği, özürlü kiĢilere iliĢkin sivil toplum kuruluĢları ya da özürlü
kiĢilerin özel olarak korunması alanında faaliyet gösteren kuruluĢlarla ortaklaĢa
olarak finanse edilen birimlerin yönetimine iliĢkin Metodolojik Normları onaylayan
696/2001 sayılı GD;
 Kadınlar ve erkekler arasında eĢit fırsatlar ve eĢit muameleye iliĢkin 202/2002 sayılı
Kanun;
 571/2003 sayılı Kanunla onaylanan Maliye Kanunu;
 Çocukların korunmasına iliĢkin 272/2004 sayılı Kanun;
 Özürlü kiĢilere kent içinde ücretsiz ulaĢım hakkı verilmesine iliĢkin Metodolojik
Normları onaylayan 680/2007 sayılı GD;
 Hava yoluyla seyahat eden özürlü kiĢilerin ve hareketi kısıtlı kiĢilerin haklarına
iliĢkin, 5 Temmuz 2006 tarihli, Avrupa Parlamentosu ve Konseyi’nin 1.107/2006
sayılı Yönetmeliğinin (EC) uygulanmasını sağlayan tedbirlerin belirlenmesine dair
787/2007 sayılı GD;
 Sağır-kör kiĢiler için iĢaret dili çevirmenlerinin ve belirli dil çevirmenlerinin
yetkilendirilmesine iliĢkin metodolojiyi onaylanan 671/2007 sayılı MLFEC Talimatı,
 Korumalı birimleri yetkilendirme prosedürünü onaylayan 1372/2010 sayılı MLFSP
Talimatı,
 Otistik rahatsızlıklar ve buna benzer ruh sağlığı hastalıklarına sahip kiĢiler için
özelleĢtirilmiĢ ve bütünleĢtirilmiĢ sosyal, sağlık ve eğitimle ilgili hizmetlere iliĢkin
151/2010 sayılı Kanun,
 13 Aralık 2006’da BM Genel Kurulu tarafından New York’da kabul edilen, 30 Mart
2007’de imzaya açılan ve 26 Eylül 2007’de Romanya tarafından imzalanan Engelli
Hakları SözleĢmesi’ni onaylayan 221/2010 sayılı Kanun,
 BirleĢik kamu emeklilik sistemine iliĢkin 263/2010 sayılı Kanun,
 Özürlü kiĢilere yönelik elektronik kayıtların belirlenmesine iliĢkin 1.106/2011 sayılı
MLFSP Talimatı,
 1/2011 sayılı Milli Eğitim Kanunu;
 292/2011 sayılı Sosyal Yardım Kanunu;
74
 "Sivil binaların ve kentsel alanların özürlü kiĢilerin bireysel ihtiyaçlarına göre
düzenlenmesine iliĢkin normlar, bildirim NP 051-2012 - inceleme NP 051/2000" adlı
teknik düzenlemenin onaylanması için Bölgesel GeliĢim ve Kamu Yönetimi
Bakanlığı’nın 189/2013 sayılı Talimatı;
 Sonradan üzerinde yapılan değiĢiklikler ve eklemelerle birlikte, 2014-2015 yılları
boyunca sosyal sağlık sigortası kapsamında tıbbi yardım verme koĢullarını
düzenleyen Çerçeve SözleĢme’nin ve hizmet paketlerinin onaylanması için 400/2014
sayılı GD;
 Sonradan üzerinde yapılan değiĢiklikler ve eklemelerle birlikte, 2014-2015 yılları
boyunca sosyal sağlık sigortası kapsamında tıbbi yardım verme koĢullarını
düzenleyen Çerçeve SözleĢme’nin ve hizmet paketlerinin onaylanması için, 2015
tarihli, 400/2014 sayılı GD’nin uygulanmasına iliĢkin Metodolojik Normları kabul
eden 619/2014 sayılı MH Talimatı.
Özürlü kiĢilere yönelik ulusal kanunlar kapsamında kabul edilen hukuki fiillere basitçe göz
gezdirmemiz, bize, bu kiĢilerle ilgili mevzuatın nasıl dağınık ve heterojen olduğunu, diğer
yandan, yetkililerin ulusal mevzuatı alana iliĢkin uluslararası standartlarla uyumlu hale
getirmek için duyduğu daimi isteği gösteriyor.
3.2. ĠĢ yerlerinde engelli çalıĢanlarla ilgili düzenlemeler/ tesisler
448 sayılı Kanunun hükümleri uyarınca, iĢ piyasasında çalıĢabilen ve bu piyasaya dahil olan,
herhangi bir engelli kiĢi, ilgili iĢyerinde makul bir düzenlemeye hak kazanır.
Düzenleme/uyarlama, ürünlerin ve sistemlerin bulunduğu fiziksel ve bilgi ile ilgili çevrenin,
özürlü kiĢiler için eriĢilebilir hale getirmek için, dönüĢtürülme sürecidir.
ĠĢveren tarafından, iĢyerinde makul bir yerleĢtirme yapılır, bu yerleĢtirme uygulanan tüm
değiĢiklikleri temsil eder, engelli kiĢilerin çalıĢma hakkının uygulanmasını kolaylaĢtırır.
Düzenleme/uyarlama, engelli kiĢinin ihtiyaçlarını karĢılamak için iĢyerindeki etkinliği
arttırmayı hedefleyerek, iĢ programının değiĢtirilmesine, ekipmanların, cihazların, yardımcı
teknolojilerin ve diğer benzer tedbirlerin temin edilmesine yol açar.
75
En azından iĢ yeri, ekipman, tuvalet ve eriĢim rotaları dahil, özürlü kiĢinin ihtiyaçlarına göre
düzenlenen çalıĢma alanı, engelli kiĢi için korumalı bir iĢyeri öngören 448 sayılı Kanuna
uygun bir Ģekilde düzenlenir.
Aynı normatif belgenin amaçları açısından, desteklenen istihdam, rekabetçi iĢ piyasasında
düzenli bir pozisyonda çalıĢmayı kolaylaĢtıran bir iĢe alım seçeneğidir ve iĢ arama sürecinde
ve iĢyerinde yardım sağlama, ulaĢım, yardımcı teknolojiler, eğitim ve uzmanlaĢmayı içerir.
Ġstihdam ve meslek koĢullarında eĢit muamele için genel bir çerçeve belirleyen 2000/78/EC
sayılı Konsey Yönetmeliği’ne göre52, “Ġlgili tedbirler iĢveren için orantısız maliyetlere neden
olmadıkça, iĢverenler, belirli bir durumda, gerektiğinde, engelli bir kiĢinin istihdama eriĢmesi,
katılması ya da pozisyonunda ilerlemesi için ya da eğitim alması için gerekli tedbirleri
alacaktır.”
Engelli kiĢilerin istihdamı, çalıĢan – iĢveren arasında, ilgili Ģirketin faaliyetlerinin istikrarlı ve
karlı bir düzen içinde sürmesini ve aynı zamanda toplumda Ģirketin imajının takdir edilmesini
sağlayan, uzun vadeli bir iliĢkinin güçlendirilmesine yol açar.
ĠĢyerinde engelli kiĢilere karĢı uygulanan ayrımcılıkla mücadele etmek için alınan tedbirler
aĢağıdakileri içerir:53
 bir tekerlekli sandalye kullanıcısı için kapı boĢluğunun geniĢletilmesi, rampa
yapılması ya da eĢyaların taĢınması, eriĢemeyen kiĢiler için elektrik düğmelerinin,
kapı kollarının ve rafların yeniden konumlandırılması ya da görme bozukluğu olan
kiĢilerin güvenliğine yardımcı olmak için dekorda yeterli kontras sağlanması gibi
tesis düzenlemeleri,
 engelli kiĢilerin bazı görevlerini diğer kiĢilere dağıtmak,
 mevcut bir kadro boĢluğunu doldurmak için kiĢi transferi,
 alternatif çalıĢma ve eğitim saatleri: engelli kiĢinin ek molalardan faydalanmasını
sağlamak, engelliliğinden kaynaklanan yorgunluğu önlemek için, engelli kiĢiler için
esnek bir program belirleme,
 bir kiĢinin farklı bir iĢe ya da eğitim yerine atanması,
52
http://www.anr.gov.ro/docs/legislatie/internationala/Directiva_Consiliului_2000_78_CE_RO.pdf
RO 2007/IB OT-02TL sayılı, “Engelli kiĢilerin istihdamına yönelik destek” baĢlıklı EĢleĢtirme SözleĢmesi
uyarınca uygulanan <Engelli kiĢilerin mesleki bütünleĢmesini kolaylaĢtırmak için yapılan uygun iĢyeri
düzenlemelerine iliĢkin rehberler> Raporu
53
76
 rehabilitasyon (/iyileĢme – o.n.) programı, kontrol ya da tedavi için, çalıĢma ya da
eğitim süreleri sırasında kiĢiye devamsızlık izni vermek,
 eğitim için koĢullar sağlama ya da yaratma (engelli kiĢiler ya da diğerleri için),
 bir çevirmen temin etme,
 izleme ya da diğer destekleri sağlama,
 engelli kiĢiler için bir asistan iĢe alma,
 performansa iliĢkin ücretlendirme koĢullarını değiĢtirme.
Engelli bir kiĢi için iĢ ortamının düzenlenmesi/ uyarlanmasına iliĢkin müdahale örnekleri:
 Mekanlarda eriĢim sapması,
 Bir tekerlekli sandalyeyi hareket ettirmeyi mümkün kılacak Ģekilde düzenlenmiĢ
tuvalet,
 ĠĢe gidiĢ geliĢlerde asansörlere ya da koridorlara eriĢim,
 Risk alanlarını aydınlatma ve bu alanlara uygun bir Ģekilde yön iĢaretleri koyma,
 Ayarlanabilir yüksekliğe sahip masalar,
 Belli baĢlı iĢ ekipmanlarına, yazıcı ve telefon/faksa kolay eriĢim.
 BiliĢim tipinde belirli teknik yardımlar: geniĢ ekran/ klavye/ fare, Braille için özel
olarak düzenlenmiĢ programlar, ses komutu;
 MeslektaĢlarla kolay iletiĢim yolları,
 Günlük iĢ programının düzenlenmesi,
 Dinlenme zamanı/ ek ücretli tatiller,
 Ġhtiyaçlara göre düzenlenen eğitimler,
 Bir eğitmenin varlığı.
“Uygun düzenlemeler yapma görevi, iĢveren tarafından ya da iĢveren adına uygulanan bir
hüküm, kriter ya da uygulama ya da iĢveren tarafından kullanılan çalıĢma alanının herhangi bir
fiziksel koĢulu, engelli bir kiĢiyi, engelli olmayan kiĢilere göre, önemli bir dezavantaja
soktuğunda, ortaya çıkar.
Uygun düzenlemeler yapma görevi, iĢten çıkarma dahil, iĢe alım ve tüm istihdam safhalarında
geçerlidir. Ġstihdam sona erdikten sonra bile, geçerli olmaya devam edebilir. Bu yükümlülük,
77
engelli kamu görevlileri dahil, iĢ arayan tüm çalıĢanlar ve engelliliğe sahip tüm kiĢilerle
iliĢkilidir.”54
3.3. Engelli kamu görevlileri ile ilgili düzenlemeler/ tesisler
Romanya’da, Anayasa tarafından eĢit haklar garanti altına alınır: Kimse kanunun üstünde
olmayacak Ģekilde, "Tüm vatandaĢlar, ayrıcalık ve ayrımcılık olmaksızın, kanun ve kamu
makamları önünde eĢittir."2
Romanya’da, engelli kamu görevlileri için yapılan iĢ yerindeki düzenlemeler/ tesisler mevcut
yasal çerçeve kapsamında değildir, düzenlemeler/ tesisler ile ilgili belirli hükümler, eĢit olarak
ve ayrıcalık gözetmeksizin, engelli kamu görevlileri için de geçerli olacak Ģekilde, genel
olarak, engelli çalıĢanlar ve kiĢilerle ilgili raporda belirtilmiĢtir.
Romanya’daki
engelli
kamu
görevlilerinin
sosyo-mesleki
açısından
yeniden
bütünleĢmesine yönelik tutumla ilgili olumlu bir örnek Bay Ioan Narcis Chisăliţă’dır.
Romanya Parlamentosu’nun Üyesi olan Bay Ioan Narcis Chisăliţă, 22 Kasım 2010’da bir yol
kazasının kurbanı olmuĢ ve BükreĢ’teki “Bagdasar-Arseni” Ġlkyardım ve Eğitim Hastanesi’ne
yatırılmıĢtır. Kazanın ardından, Bay Chisăliţă, arkasından karmaĢık ve uzun süreli bir nörorehabilitasyon programının geldiği, nöro-cerrahi müdahalesi gerektiren, bir servikal omurilik
yaralanmasından muzdaripti. ġu anda,
üst uzuvlarının iĢlevselliğini nispeten yeniden
kazanmıĢ ve tekerlekli sandalyede hareketi kısıtlanmıĢ bir engelli kiĢi olarak, kazadan sonra,
C7 nörolojik seviyesinde tam bir tetrapleji ile yaĢıyordu.55
ġu anda, BaĢbakanlık Ofisi’nde DanıĢman olarak görev yapıyor, Bay Ioan Narcis Chisăliţă’nın
ataması, Romanya Devleti Genel Sekreterliği tarafından yayımlanan 152 sayılı Talimat ile,
03.08.2013’te yapıldı.
3.3 maddesinin bir tamamlayıcısı olarak, resmi görev statüsüne sahip olmamakla birlikte,
sosyo-mesleki açıdan tam bir yeniden bütünleĢme yaĢayan bir engelli kiĢi örneği de
belirtilmelidir.
Bu örnek, özellikle, 2000 yılında, yurt dıĢında, bir kazanın ardından, zarar gören, tıbbi ve
cerrahi açıdan doğru olmayan bir Ģekilde tedavi edilen ve T10 nörolojik seviyesinde tamamen
54
http://www.combat.info.ro/uploaded_files/Ghid%20privind%20dezvoltarea%20de%20noi%20locuri%20de%2
0munc%C4%83%20protejate.pdf
55
Prof. Gelu Onose MD, PhD, MSc tarafından verilen bilgiler,"Bagdasar-Arseni" Ġlkyardım Hastanesi, BükreĢ
78
paraplejik kalan Üniv. Prof. Gelu Onose, MD, PhD, MSc hakkındadır. Ġki tıbbi uzmanlığa
(hiçbiri cerrahi değil) sahip olan Prof. Gelu Onose, bir tekerlekli sandalyede olmasına rağmen,
hem sağlık bakımı hem de öğretmenlik ve bilimsel araĢtırma faaliyetleri alanlarında, mesleki
faaliyetleri ile yeniden bütünleĢtirilmiĢtir. Böylece, 2005’den beri, BükreĢ’teki “BagdasarArseni” Ġlkyardım ve Eğitim Hastanesi’nin Nöro-Rehabilitasyon Klinik Departmanı’nın
baĢkanı olarak görev yapmaktadır ve 2007’de Romanya Omurilik Derneği’nin (RoSCoS)
Kurucu Ortağı ve BaĢkanı olmuĢtur ve 2008’den beri BükreĢ’teki, "Carol Davila" Tıp ve
Eczacılık Üniversitesi’nde doktora eğitmenliği yapmaktadır. Ancak, tüm bunlar, aĢırı ağır
fiziksel engelliliği telafi etmek için, kendisi ve ailesi tarafından çok büyük ve daimi, ek çabalar
gösterilmesini gerektirmiĢtir.
79
IV.
ENGELLĠ KĠġĠLERĠN ÇALIġMA HAKLARININ ĠHLALĠ
4.1.Ġlgili mevzuatla ilgili ihlaller
448 sayılı Kanunun hükümleri uyarınca, çoğu durumda, hukuki yükümlülük maddi
yaptırımlarla sınırlıdır. Kanun, eğitimsel ihtiyaçlarının yanı sıra, yaĢları, engellilik tip ve
dereceleri ne olursa olsun, engelli kiĢilerin tüm eğitim Ģekillerine özgür ve eĢit bir Ģekilde
eriĢim haklarının ihlal edilmesine, 6,000 – 12,000 lei arası bir para cezası veriyor.
Engelli kiĢilere toplu taĢıma hakkı verilmesi açısından, yerel kamu idarelerinin yetkilileri
aĢağıdakiler nedeniyle aynı para cezasına çarptırılıyor:
 DüzenlenmiĢ ulaĢım araçlarını satın almaktan kaçınma,
 Yürürlükte olan yönetmelikler uyarınca, olası teknik sınırlar kapsamında mevcut
toplu taĢıma araçlarını düzenlemekten kaçınma,
 Kamu ya da özel sektördeki tüzel kiĢilerle iĢbirliği ya da ortaklık içinde, engelli
kiĢiler için ulaĢım programları geliĢtirmekten kaçınma.
Engelli kiĢilerin toplu taĢıma araçlarını kullanmalarını sağlamak amacıyla, 448 sayılı Kanun,
engelli kiĢilerin ulaĢıma ve seyahate ücretsiz eriĢimini kolaylaĢtırmak için, yerel kamu
idareleri tarafından 4 yıldan uzun süredir ödenmesi geciktirilmiĢ hizmetler ile ilgili bir son
teslim tarihi verir. Böylece, 448 sayılı Kanunun 64. maddesine göre, 31 Aralık 2010’a dek,
yerel kamu idarelerinin yetkilileri aĢağıdakiler için tedbir almak zorundaydı:
a) Mevcut tüm toplu taĢıma araçlarının düzenlenmesi,
b) Kaldırımda toplu taĢıma giriĢ kapısı için ayrılan boĢlukların iĢaretlenmesi dahil yasal
hükümlere uygun olarak tüm toplu taĢıma duraklarının düzenlenmesi,
c) Toplu taĢıma araçlarına görme ve iĢitme bozukluklarına sahip kiĢilerin ihtiyaçlarını
karĢılayan tabelaların asılması.
Ne yazık ki, Romanya’da, kamuya açık ortamlar, birçok durumda, halen, engelli kiĢiler için
eriĢilemez durumdadır. Doğrudan kamuyla çalıĢan ancak hala binalarında eriĢim rampaları
olmayan birçok kamu kurumu vardır. EriĢim rampası sadece engelli kiĢiler için faydalı
değildir, aynı zamanda, yaĢlılar, çocuk arabalarında çocuklarını taĢıyan anneler ve malların
80
taĢınması için de faydalıdır. Buna rağmen, halen, bu tür basit bir eriĢim cihazıyla
donatılmamıĢ yerel ve merkezi idare binaları vardır.56
Yakın bir zamanda, Ocak 2015’te, ulusal yayın ağındaki bir televizyon kanalı tarafından
sunulan ve daha sonra “Romanya’da engelliler CFR (Romanya Demiryolları Şirketi)
tarafından küçük düşürüldü. Erişim rampalarının yerine ne kondu? Romanya’da 2015’te,
tiksindirici bir durum. Trenle seyahat eden engelli kişiler, Batı ülkelerinin vatandaşları
tarafından hayal bile edilemeyecek küçültücü durumlara katlanmak zorundalar.”57 baĢlığıyla
kanalın kendi web sayfasında yayımlanan bir makaleye göre, CFR, Romanya’daki ulusal
demiryolu taĢıyıcısı olduğundan, Romanya’da tüm ulaĢım araçlarının düzenlenmesinin en
yüksek seviyede dahi saygı gösterilmeyen bir görev olduğu fark edilebilir. Yukarıda belirtilen
makaleye göre, engelli, hareketleri kısıtlı kiĢiler “... trenlerimiz özel rampalara sahip
olmadığından, CFR çalışanlarının kollarında taşınıyor ya da bagaj arabalarında yolculuk
ediyorlar... Romanya’da sadece birkaç vagon, engelli kişiler için rampaya sahip.
Targoviste’de öğrenci olan ve Targu Jiu’da yaşayan yedi genç öğrenci trenle her seyahat
ettiklerinde çok utanıyorlar. Engellilikleri nedeniyle, kendi başlarına trene tırmanamıyorlar,
Her defasında özel bir rampa istemelerine rağmen, bu asla gerçekleştirilmiyor.”
Daniela Bacoi, CFR Tg. Jiu görevlisi: Yürürlükteki düzenlemelere göre, tüm konforu
sağlamak, trene binmelerine yardımcı olmakla yükümlüyüz. Ayrıca özel bir vagonumuz var.
Ancak, bir rampa olmadığında, özel bir vagon faydasız.
Öğrenciler tersini söylüyor. Öğrencilerden biri "Sağlıklı bir kişi de trene tırmanamaz, bir
buçuk metre yüksekliğinde... Normal bir kişinin uzunluğuna sahip... Onlara teşekkür
ediyoruz” diyor.
Öğrenci olan Maria Isabela Dobrota: "Niye daima CFR personelinden ve diğer yolculardan
yardım istemek zorundayız? Medeni bir ülkede bu şekilde eziyet çekmek zorunda olmamız adil
mi? Bence hiçbir yer böyle değildir."
Sonuç olarak, engelli kiĢilerin haklarının korunması ve teĢvik edilmesine iliĢkin, yürürlükteki
mevzuat, Avrupa düzenlemelerinin kamuya açık ortamlarda gözetilmesine katkıda bulunsa da,
gerçek farklı görünüyor. Çoğu durumda, kamu kurumları, yürürlükteki mevzuatın ihlal
56
http://cncd.org.ro/files/file/Studiu%20accesibilitate%20persoane%20cu%20dizabilitati%202013.pdf
http://stirileprotv.ro/stiri/social/persoanele-cu-dizabilitati-din-romania-umilite-si-de-cfr-cu-ce-au-fost-inlocuiterampele-speciale-din-gari.html
57
81
edilmesiyle ilgili sorunlara karĢı gerekli fonların ve çoğunlukla eriĢim araçlarının yokluğu
konularında yardım istiyor.
448 sayılı kanun, ayrıca, aĢağıdaki ihlallerin oluĢması halinde, 6,000 lei ile 12,000 lei arasında
para cezası veriyor:
 Sosyal hizmetler Ģekline göre sosyal yardım hakkının ihlali,
 Bir sosyal hizmet sağlayıcısının, personeli için, engellilik ve ilgili mevzuat konularına
iliĢkin, mesleki eğitim ve özel eğitim programlarını teĢvik etme, kolaylaĢtırma ve
sağlama görevini yerine getirmemesi,
 Kamu yetkililerinin, engelli kiĢilerin fiziksel, bilgi ve iletiĢim ile ilgili ortamlara
eriĢimini sağlamak için belirli tedbirler alma görevini yerine getirmemesi.
448 sayılı Kanunun 61. maddesine göre, engelli kiĢilerin fiziksel, bilgi ve iletiĢim ile ilgili
ortamlara eriĢimini sağlamak için alınan belirli tedbirler aĢağıdakilerdir:
a) “yeni engellerin ve yeni ayrımcılık kaynaklarının ortaya çıkmasını önlemek adına,
Herkes için EriĢim kavramını teĢvik etmek ve uygulamak,
b) yeni bilgi ve iletiĢim teknolojilerinin ve yeni yardımcı teknolojilerin araĢtırılmasını,
geliĢtirilmesini ve üretimini desteklemek,
c) öğrencilerin ve talebelerin, engellilik, bu tür kiĢilerin ihtiyaçları ve çeĢitli
eriĢilebilirlik usullerine iliĢkin bazı derslerin ilk oluĢturulma sürecine katılımını
tavsiye etmek ve desteklemek,
d) özürlü kiĢilerin yeni teknolojilere eriĢimini kolaylaĢtırmak,
e) engelli kiĢilerin kamuya açık bilgilere eriĢimini sağlamak,
f) mimik-jest dilinde ya da belirli bir sağır ve dilsiz dilinde görevli çevirmenler
sağlamak,
g) kamu ya da özel tüzel kiĢiler ile iĢbirliği ve ortaklık içinde, eriĢilebilirliğe iliĢkin
programlar tasarlamak ve uygulamak ya da bunun önemi konusunda farkındalığı
arttırmak.”
Merkezi ve yerel, kamu ya da özel sektör yetkilileri ve kuruluĢları mimik-jest dilinde ya da
belirli bir sağır ve dilsiz dilinde görevli çevirmenler sağlamakla yükümlüdür. Bu görevin ihlali
sonucunda, 6,000 lei ile 12,000 lei arasında bir ihlal cezası verilir.
82
Engelli kiĢiler için belirlenen uluslararası iĢaretle düzenlenen, rezerve edilen ve iĢaretlenen
park yerlerine baĢka araçları park etmeye 200 lei ile 1,000 lei arasında bir ihlal cezası verilir
ve araç ilgili park yerinden kaldırılır.
Düzenlenen yerlere araçların park edilmesine iliĢkin özel Ģirketler tarafından alınan bazı
tedbirler olduğu belirtilmektedir. Örneğin, BükreĢ'te bir alıĢveriĢ merkezi, engelli kiĢiler için
rezerve edilen yerlere tacizkar bir Ģekilde park eden sürücülere tekerleklerini bloke ederek
ceza veriyor. Sürücüler 100 lei ödeyene dek alıĢveriĢ merkezinin park alanından ayrılamıyor
ve toplanan para alıĢveriĢ merkezi yönetimi tarafından engelli kiĢilerin haklarını teĢvik eden
ve koruyan kuruluĢlara bağıĢlanıyor.58
448 sayılı Kanun, en az 50 çalıĢana sahip, kamu yetkilileri ve kuruluĢları, kamu ve özel
sektör tüzel kiĢilerine, toplam çalıĢan sayısının en az %4'ü kadar engelli kiĢinin iĢe
alınmasına dair yasal yükümlülüklerini ihlal etmeleri halinde, 15,000 lei ile 20,000 lei
arası (bu kanun tarafından verilen en büyük para cezası) bir ihlal cezası verir. Gerçekte,
ilk bakıĢta dahi, engelli kiĢiler lehine bir tedbir gibi görünüyor (mesleki eğitimlerine göre,
daha kolay istihdam), bu tedbir bu tür kiĢiler için etkili değildir, çünkü aynı 448 sayılı Kanun
söz konusu yaptırıma bir istisna getiriyor – aĢağıdakileri yaparlarsa, iĢverenler yaptırıma
maruz kalmayacaktır:
 devlet bütçesine, engelli kiĢilerin bulunmadığı iĢyeri sayısı ile çarpılan asgari brüt
maaĢın %50’sini temsil eden bir aylık ücret miktarını öderlerse,
 yukarıda hesaplanan devlet bütçesi miktarı ile aynı para miktarı değerinde, ortaklığa
dayalı olarak, yetkili korumalı birimlerde istihdam edilen engelli kiĢilerin kendi
faaliyetleri yoluyla gerçekleĢtirilen ürünleri ya da hizmetleri satın alırlarsa.
Tüm ayrımcılık Ģekillerini önleyen ve haklarında yaptırım uygulayan baĢka bir yasal
yönetmelik, sonradan üzerinde yapılan değiĢiklikler ve eklemelerle birlikte, tüm ayrımcılık
Ģekillerini önlemeye ve haklarında yaptırım uygulamaya yönelik 137/2000 sayılı GO.'dur.
Yaptırımlar tahminen ayrımcılık uygulanmıĢ kiĢiler baz alınarak uygulanır, diğer bir deyiĢle,
gerçek bir kiĢi için, para cezası 1,000 lei ile 30,000 lei arasında ve kiĢilerden oluĢan bir grup
ya da bir topluluk içinse, 2,000 lei ile 100,000 lei arasıdır.
58
http://m.ziare.com/auto/parchezi-abuziv-pe-locurile-destinate-persoanelor-cu-handicap-platesti-100-de-lei1330065
83
4.2. Ġlgili tutum/ davranıĢlarla ilgili ihlaller
137/2000 no’lu GO’ya göre, sonradan üzerinde yapılan değiĢiklikler ve eklemelerle birlikte,
Romanya’da, tüm ayrımcılık Ģekillerinin önlenmesi ve haklarında yaptırım uygulanması
açısından, Ulusal Ayrımcılıkla Mücadele Konseyi (NCCD), ayrımcılık alanında faaliyetler ve
ayrıca araĢtırma nitelikleri ve ayrımcılık eylemlerinin getirdiği yaptırımlarla, bağımsız bir
devlet idaresi olarak ayrımcılık ilkesinin gözetilmesi ve uygulanması konularında garantördür.
NCCD tarafından yaptırım uygulanan, engelli kiĢilere ayrımcılık uygulanmasına iliĢkin
mevzuat ihlallerinden ve davranıĢlardan biri, 2011’de gerçekleĢmiĢtir.59 Dolayısıyla,
MLSP’nin Bay Sebastian Lăzăroiu tarafından sunulan Basın Bülteni’nin ardından, NCCD,
“bir psikiyatrik hastalığa ilişkin mevcut verilere göre, muhakeme yeteneğini etkileyebilecek
paranoid şizofreni gibi temel bir psikozdan muzdarip olan” bir kiĢinin tıbbi teĢhisinin
yayınlanmasının yanı sıra, Ģunlar gibi engelli kiĢilere iliĢkin küçük düĢürücü bilgilerin farkına
varmıĢtır:
“Yeni trend, zihinsel özürlülük”,
“Hak sahipleri görme engelliliğe ilişkin
düzenlemelerden, özellikle zihinsel engelliliğe (Alzheimer, demans, zeka geriliği) ilişkin
düzenlemelere geçtiler, bunlar çok daha kolayca sahteleri düzenlenebilecek dosyalar ve
belgeler”, “engelli kişilerin sayısı artarken, ülkenin her yerinde nüfus azalıyor”. NCCD,
79/29.02.2012 sayılı Karara göre, basın bülteninde belirtilen ifadelerin yürürlükteki kanunu
ihlal ettiğini beyan etmiĢ ve MLSP’ye bir para cezası vermiĢtir.
Sonuç olarak, engelli kiĢilerin hakları ve yükümlülükleri için mücadele etme görevine sahip
bir kurum/ yüksek mevki sahipleri, bu kiĢilerle ilgili, ayrımcı olarak değerlendirilen ifadeler
kullanıyor ve sorumlu kuruluĢlar tarafından haklarında yaptırım uygulanıyorsa, Ģu soru ortaya
çıkıyor:
engelli
kiĢiler
kendilerini
Ģu
Ģekilde
adlandıran
bir
kurumdan
ne
bekleyebilirler:“profesyonel sahtekarlar, kanun ihlalinde ve kamu kaynaklarının haksız bir
şekilde tahsis edilmesinde trend yaratanlar”.60
12 Aralık 2013’te, eski Kültür Bakanı Bay Daniel Barbu HIV/ AIDS’li kiĢilere iliĢkin ayrımcı
bir ifadesi sonucunda istifa etmeye zorlanmıĢtır: "2014’teki bütçeyle ilgili müzakere sırasında,
beni gerçekten şok eden, şaşırtan bir şey oldu. İnanın bana, bu kategorideki vatandaşlarımıza
saygım sonsuz ve alaycı görünmek istemiyorum. HIV/ AIDS hastalığının önlenmesi ve tedavi
59
60
Ulusal Ayrımcılıkla Mücadele Konseyi Karar no. 79/29.02.2012
NCCD içeriğinden alıntı Karar no. 79/29.02.2012
84
edilmesine ilişkin ulusal programın bütçesi Kültür Bakanlığı’nın tüm programlarına ayrılan
bütçenin yarısıdır. Dolayısıyla, Kültür Bakanlığı’na ve HIV/ AIDS hastalığının kontrol
edilmesi ve tedavi edilmesine ilişkin ulusal programa yarı yarıya, bire karşı iki şeklinde
sahibiz. Bence, Güney Afrika’da değiliz. Çağımızın bu korkunç felaketinden etkilenen
milyonlarca vatandaşımız yok. Şahsen, bunu anlamıyorum. Bu programı düzenlemezsek veya
bu programın yarı yarıya bir maliyeti olursa, Craiova Shakespeare Festivalleri gibi kaç
etkinlik yapabileceğimizi ya da bu tür etkinlikleri ne kadar çok yapabileceğimizi fark ettiğimde
şok oldum."61
Bu ifadenin ardından, <<Salı günü (10 Aralık 2013 – o.n.), Kültür Bakanlığı, Bay Barbu’nun
HIV/ AIDS önleme programı ve yönettiği Bakanlık programlarının bütçeleri arasında yaptığı
"talihsiz karşılaştırmadan" "derin bir pişmanlık duyduğunu" ve "bu uygunsuz beyanları
nedeniyle gücendirdiği ya da zarar verdiği herkesten" özür dilediğini bildiren bir bildiri
yayımladı>>.61
<< Bakan Daniel Barbu’nun ifadeleri Romanya BaĢkanı Traian Basescu (o sırada görev yapan
– o.n.) ve Ulusal Liberal Parti (NLP) lideri Crin Antonescu (ayrıca, o sırada görev yapan –
o.n.) tarafından olumsuz bir Ģekilde yorumlanmıĢtır.
Bu ifadenin ardından, << ... Kültür Bakanı Daniel Barbu tarafından kullanılan ifadeleri
endiĢeyle dikkate aldıklarını ve bu yüzden Ulusal Ayrımcılıkla Mücadele Konseyi’ni (NCCD)
bilgilendirdiklerini belirten HIV/ AIDS (NUOPA) hastalığından Etkilenen KiĢilere iliĢkin
Ulusal Kurumlar Birliği Ģunları söylemiĢtir: "Ayrıca, Bay Daniel Barbu’nun açıklamalarının,
Bakanın bu görüşlerinden sonra, Romanya’daki festival eksikliğinden sorumlu tutulacak bu
kategorideki hastalara karşı yaftalama ve ayrımcılık eylemlerine bir davetiye niteliğinde
olduğuna inanıyoruz. Ulusal Tedavi Programı’nın kapatılmasına ilişkin bu önerinin, çoğu,
1988-1990 yıllarındaki tıbbi sistem nedeniyle, doğuştan enfekte olan çocuklardan oluşan bu
hastalar için Hükümetin hazırladığı bir mahkumiyete denk olduğunu düşünüyoruz."
NUOPA’ya göre, medeni bir ülkede, bir bakan kamuya açık bir Ģekilde böyle ifadelerde
bulunuyorsa, Hükümetin imajını daha fazla etkilememek için, bir sonraki gün onurlu bir
Ģekilde istifasını sunar. "UNOPA, bakandan, Romanya halkını bu kiĢilere karĢı tahrik etme
61
http://www.mediafax.ro/politic/daniel-barbu-si-a-dat-demisia-din-functia-de-ministru-al-culturii-ponta-confirmdemisia-lui-barbu-o-trimit-cu-noua-propunere-dupa-ce-discut-cu-pnl-si-basescu-exclusiv-11758984
85
Ģekli nedeniyle, sadece, 12,000’nin üstündeki HIV-bulaĢmıĢ kiĢiden kamuya açık bir Ģekilde
özür dilemesini istiyor.>>62
Haziran 2014’te, ulusal yayın ağındaki bir televizyon kanalı, “Rampalı bir otobüs için
saatlerce bekleyen genç adamın, Abel’in hayatında bir gün63” baĢlığıyla, „her gün
kendisini otobüs durağından alması için saatlerce otobüs bekleyen” “tekerlekli sandalyesine
mahkum” engelli bir kiĢinin hikayesini sundu.
Bu makaleye göre, Suceava’da Ģu olaylar olmuĢtur: “tekerlekli sandalyeler için işlevsel bir
rampaya sahip hiç toplu taşıma aracı yok ve birçok engelli kişi sürücülerin merhametine
muhtaç”
Ancak resmi web sitede, yerel toplu taşıma şirketi engelli kişiler için sunulan modern
ekipmanlarla övünüyor. Bununla birlikte, sık sık olduğu gibi, sözlerle eylemler arasında büyük
bir fark var.
„Abel Popovici 22 yaşında ve kas zafiyeti ile doğmuş. 14 yaşına dek yürüyebiliyormuş ancak
hastalığı ağırlaşmış ve bir tekerlekli sandalyeyle yaşamaya başlamış. 6 yıl önce, yerel toplu
taşıma şirketi, Suceava, ona tamamen ücretsiz bir sezon bileti önermiş ancak genç adam bileti
kullanamamış. Şirket otobüslerinin hiçbiri engelli kişiler ya da bebek arabaları için işlevsel
bir rampaya sahip değil”.
Bu televizyon kanalının (makale kaynağı) web sayfasında yer alan diyaloğun tamamıdır:
<<Ġlk otobüs, sürücü ile diyalog
"- Rampa arızalı.
- Neden arızalı?
- Rampanın kaldırılmasını sağlayan vidalar kırık. Belki bir sonraki otobüs seni alır..."
Yakınmadan kabullenen Abel bir sonraki otobüs için 15 dakika bekliyor:
Ancak boĢ yere bekliyor:
Ġkinci otobüs, ikinci sürücü
62
http://www.rfi.ro/politic-75081-unopa-cere-demisia-ministrului-culturii-daniel-barbu-dup-declara-ia-acestuiadespre
63
Sursa: http://stirileprotv.ro/stiri/social/o-zi-din-viata-lui-abel-tanarul-care-asteapta-in-carucior-ore-in-sir-unautobuz-cu-rampa-degeaba-stai-ca-nu-te-ia-nimeni.html
86
"- Rampaların hiçbiri çalışmıyor…
- Ya yeni otobüslerde?
- Hiçbiri çalışmıyor"
Genç adam, çaresizce, üçüncü otobüs gelene dek otobüs durağında bir yarım saat daha
bekliyor. Sürücü, özürlü kiĢiler için ayrılan hizmet araçları sorulduğunda, ĢaĢkınlığını
gizlemiyor.
Üçüncü otobüs, diyalog gittikçe absürtleĢiyor
"- Günaydın. Lütfen rampayı açın. Binmek istiyorum..
- Hiçbir zaman açılmadı!
- Niçin açılmadı?
- Ne yapmam gerekiyor? Rampa için bir anahtarım bile yok!”
Durakta yaklaĢık bir saat bekledikten sonra, dördüncü otobüs geliyor ancak Abel için
faydasız.
"- Lütfen rampayı açın ki binebileyim...
- Çalışmıyor!
- Niye çalışmıyor?
- Çünkü çalışmıyor. Sıkışmış...
-Neden bağırıyorsunuz?
- Ne istiyorsun evladım? Sıkıştığını anlamıyor musun? Ne yapmamı istiyorsun? Sana yardım
edeceğim. Çalışmıyor. Hiç çalışmadı.
- Bunu tek başınıza yapamazsınız, 4-5 kişiye ihtiyacınız var.
- Ne yapmam gerekiyor öyleyse? Çalışmıyor. Otobüs durağında beklemen gereksiz. Kimse
seni almayacaktır."
Kızan yolcular sürücüye bağırıyor.
"- Kanunu okuyun, kanunda ne yazdığını bilmeniz gerekir! Onu almalısınız!
- Ben mi onu almıyorum? İstersen, onu kendi evine götür. Otobüslerin üreticisi ben değilim!"
Bazı yolcular genç adamın binmesine yardım etmek için aşağı iniyor.
87
Resmi web sitede, kurum en modern ulaĢım araçlarına sahip olmakla övünüyor. Ancak araç
parkında, iĢlevsel bir rampaya sahip bir otobüs yok. Yönetici bunu kabullenmiĢ görünüyor.
Tüm personele engelli kiĢilerin otobüse binmesine kayıtsız Ģartsız yardım etmeleri talimatı
verdiğini ifade ediyor ancak Abel aksini iddia ediyor:
"Bir keresinde iki buçuk saat bekledim, 12 otobüs beni almadan geçti, parmaklarımla saydım
".
Suceava ilinde, 4000 engelli kiĢi toplu taĢımaya eriĢimde sorunlar yaĢıyor >> (makalenin
sonu).
Son verilere göre, uygulama ihlalinin bir baĢka örneği 2015 yılının Mayıs ayının baĢında
gerçekleĢti. Bir tıp konferansında, mekan taĢınabilir bir rampa ile donatılmıĢ olmasına rağmen,
bu kongrenin lojistik iĢlerinden sorumlu seyahat firması ve bu etkinliğe katılan çalıĢanları,
basamakların ilaçların ve ekipmanların bulunduğu sunum ve sergi salonlarına çıktığı yerde,
tekerlekli sandalyeli kiĢilerin eriĢimi için seyyar rampalar olduğunun farkında değildi.
Dolayısıyla, katı hukuk kuralları açısından, kongrenin düzenlendiği binanın sahibi seyyar
rampayı sağladığından, kanuna uyuyordu ancak ilgili turizm firmasının çalıĢanları tekerlekli
sandalyeli kiĢilerin özel ihtiyaçlarına karĢı umursamaz/ saygısız bir tavır takınmıĢtı. Bu
kongre, ağır engellilikleri olan hastalarla ilgilenen temel bir tıbbi uzmanlık alanında
düzenlendiğinden (o.n.: Prof. Gelu Onose’nin yaĢadığı ve anlattığı bir olay), bu istenmeyen
olay daha da ciddi bir hal almıĢtı.
Bu tür “olaylar” Romanya’da hala sıkça olduğundan, engelli kiĢilerin haklarıyla ilgili
sorunların sadece devlet kurumlarının değil, aynı zamanda toplumun tamamının meselesi
olduğu sonucuna varıyoruz.
88
GENEL DEĞERLENDĠRME. TAVSĠYELER
Olumlu yönler
Romanya’da, Ulusal Sağlık Sigortası Kurumu (NHIH), özel bir kamu sağlığı programı
aracılığıyla (2008’de baĢlayan), nörojenik mesaneli – engelliler – hastalarda kesintili mesane
sondalama için ücretsiz idrar torbası dağıtımı sağlıyor. Böylece, NHIH, gerekli olduğu sürece
(yaĢam boyu dahi olsa), her ihtiyaç sahibi hastaya, özel tıbbi tavsiyeye dayanarak, günde 4
sonda (tek kullanımlık ve iyi kalitede) veriyor.
Sağlık sistemimizin bu tıbbi, sosyal ve ekonomik çabasının övgüye değer olduğunu (nörolojik
mesaneli hastalar için iĢe/etkinliğe devam etme/yeniden bütünleĢme olasılığı dahil, bireysel
bağımsızlık ve önemli eğilim değerleri açısından faydalı sonuçlara sahip) düĢünüyoruz ve
uluslararası düzeyde, benzer Ģekilde, çok sık yapılmıyor, daha geliĢmiĢ ülkeler dahi, daima,
Romanya’nın yaptığı gibi empatili bir Ģekilde, bu cihazı vermiyor. Günde 4 kez kesintili
mesane sondalama için sonda kullanımı bu kategorideki engelli kiĢilere sondalamalar arasında
(böylece kıyafetlerin altına sürekli olarak kalıcı bir sonda ve toplayıcı bir torba giyme
ihtiyacını ortadan kaldırarak) yaklaĢık 6 saatlik bir “bağımsızlık” sağlıyor; dolayısıyla, bu tür
bir engelliliğe/özürlülüğe sahip çalıĢanlar hem fiziksel hem de zihinsel seviyelere dayanan
mesleki performans seviyelerini bariz bir Ģekilde arttırıyorlar.
Olumsuz yönler
 Ulusal mevzuat toplumsal mevzuatın çoğunu devraldı, ancak engelli kiĢilerin
haklarının korunması ve teĢvik edilmesiyle ilgilenen kamu kurumları – bürokratik
yasal çerçeveyi uygulanabilirliğini yok ederek genellikle kafa karıĢtırıcı bir hale
getiren – bazı bakanlık ya da devlet bakanlığı talimatları, çeĢitli uygulama normları,
acil durum kararnameleri, yönetmelikler kabul ederek bu kanunlara katkıda
bulunmuĢtur.
 Günümüzde <<Ulusal Strateji 2014 – 2020>>4 yayımlanmıĢ; ancak Romanya
Hükümeti tarafından kabul edilmemiĢtir.
Sonuç olarak, tüm engelli kiĢilerin temel insan hakları ve özgürlüklerinin ve yaĢam
kalitelerinin arttırılmasının eĢit koĢullarda ve tam uygulamayla teĢvik edilmesi,
korunması ve sağlanmasına atıfta bulunan, Engelli Hakları SözleĢmesi’nin
89
onaylanmasına iliĢkin 221/2010 sayılı Kanunu kabul ederek Romanya tarafından
üstlenilen taahhüt <<Ulusal Strateji 2006 – 2013>>3ya dayanır.
 Ġcatlar ve Ticari Markalar Kurumu SOIT/ OSIM (OSIM tescilli model No. RO 00006
2011) tarafından geliĢtirilmiĢ (BükreĢ’teki "Bagdasar-Arseni" Eğitim ve Ġlkyardım
Hastanesi’nin Nöro-Müsküler Rehabilitasyon Klinik Departmanı’nda çalıĢan ve Prof.
Gelu Onose’nun Bilimsel AraĢtırmalar Proje Müdürü olarak görev yaptığı bir
uzmanlar ekibi tarafından) ve patenti alınmıĢ olmasına rağmen, en ağır Ģekilde zarar
görmüĢ kiĢi kategorilerinden biri olan, ciddi hareketlilik sınırlamalarına sahip,
omurilik yaralanmalarından sonra sekeller geliĢtiren, nöro-/lokomotor eksikliğinden
muzdarip kiĢiler için benzersiz bir ulusal elektronik kayıt sistemi uygulamaktan
kaçınma.
Özet olarak, bu alandaki temel sorunun yalnızca uluslararası ilkelerin ve yönetmeliklerin
süratle ulusal seviyede takdim ve tehir edilmesinden – ki bu genellikle iyi bir durumdur –
oluĢmadığı, ancak, temelde, bu yönetmeliklerin uygulamalı olarak etkin bir Ģekilde ya da
sıklıkla hiç uygulanmadıkları gerçeğinden oluĢtuğu dikkate alınabilir ve bu uygulamalardan
sorumlu etkenler önemsiz sonuçlara maruz kalıyor ya da hiçbir sonuçla karĢılaĢmıyor, çünkü,
Romanya’da halen etkin bir sistem denetimi Ģekli yok.
Tavsiyeler:
 Özürlülük, engellilik ve özel ihtiyaçlar kavramlarını tanımlamak ve kullanmak için
tek tip terminoloji,
 Engelli/ özel ihtiyaçlara sahip kiĢilerin haklarının teĢvik edilmesi ve gözetilmesine
iliĢkin bilgiye dayalı bir sistemi uygulama,
 Engelli kiĢilerin sayısıyla ilgili gerçek duruma iliĢkin doğru ve bütünlüklü bir
görüntüye sahip olmak için, belirli yasal yönetmeliklerin uygulanmasında tanımlanan
eksikliklere karĢı, koordineli, geçerli ve kapsamlı bir Ģekilde, genel bir istatistiki
araĢtırmaya dayanan verileri toplamak, kurumlar arasındaki iletiĢimi geliĢtirmek ve
özürlü/ engelli/ özel ihtiyaçlara sahip kiĢiler için merkezi kayıt sistemi oluĢturmak
amacıyla tedbirler alma,
 Engelli/ özel ihtiyaçlara sahip tüm çocuklar/ yetiĢkinler/ yaĢlılar için eriĢilebilir
eğitim sistemi,
90
 Mesleki becerilerini geliĢtirmeleri, bir iĢ aramaları/ bulmaları, sürdürmeleri ya da iĢe
geri dönmeleri için engelli/ özel ihtiyaçlara sahip kiĢileri destekleme,
 Engellilerin engelliliklerine/ özel ihtiyaçlarına ve yeteneklerine iliĢkin yüksek
seviyedeki bilgilerle birlikte, iĢverenlerin, bu kiĢilerin haklarına ve yükümlülüklerine
atıfta bulunan, yürürlükteki mevzuatın hükümleri ile ilgili yüksek seviyede bilgi
sahibi olması ve engelli/ özel ihtiyaçlara sahip kiĢilerin istihdamı/ mesleğe yeniden
kazandırılması konuları/ hedefleri açısından tüm ilgili tarafları daha iyi bir Ģekilde
teĢvik etme,
 ĠĢverenin hak ve yükümlülükleri, engelli/ özel ihtiyaçlara sahip kiĢinin hak ve
yükümlülükleri, engelli/ özel ihtiyaçlara sahip bir kiĢiyi istihdam etmenin olası
riskleri ve iletiĢim bilgileri ile birlikte, iĢ arayan engelli/ özel ihtiyaçlara sahip
kiĢilerle ilgili bilgiler içeren, iĢverenlere açık bir veri tabanı.
 ĠĢyerlerinin engelli/ özel ihtiyaçlara sahip kiĢilere yönelik düzenlenmesi/ uyarlanması
konusunda,
91
iĢverenlere,
daha
etkin
bir
Ģekilde
rehberlik
yapma.
KAYNAKÇA

“Actual data related to spasticity and its complex treatment” – Editör: A. Anghelescu;
Yazarlar: A. Anghelescu, C.F. Ion, A.S. Mihăescu, A. Mirea, A. Nechita, L.Pădure;
syf.:387-415 – Bölüm 11, Compendium of neuro -rehabilitation - in adults, children
and seniors – G. Onose și L. Pădure (ana yazarlar ve koordine eden editörler),
Universitary Yayınevi “Carol Davila”, BükreĢ, 2008)

„First Periodic Report of the civil society on the implementation of the UN Convention
on the Rights of Persons with Disabilities"Romanya’da Mart 2013’te Ulusal Engellilik
Konseyinde ayrıntılı bir Ģekilde hazırlandı ve yayınlandıhttp://observatorul.ro/data/documente/308/21345.pdf

Anghelescu A., Onose G., Ciurea A.V. – Romanian Contributions to the development
of the international project “ICF Core Sets – for Spinal Cord Injury”. Neurosurgery,
XIV(1):23-29, 2007

Bucharest University – Sociology and Social Assistance Faculty, Tez projesi,
Inclusion Policies on Social Reintegration of Persons with Disabilities, BükreĢ, 2009

Charter of Fundamental Rights of the European Union - http://www.dri.gov.ro/cartadrepturilor-fundamentale-a-uniunii-europene/

Constitution of Romania - www.cdep.ro/pls/dic/site.page?id=339

Convention concerning Discrimination in Respect of Employment and Occupation.
C111 Discrimination (Employment and Occupation) Convention, 1958 www.ilo.org/dyn/normlex/en/f?p=NORMLEXPUB:12100:0::NO::P12100_ILO_COD
E:C111

Convention on the Rights of Persons with Disabilities, together with the Optional
Protocol - www.un.org/disabilities/default.asp?navid=15&pid=150

Council Decision 2003/578/EC from 22 July 2003 on guidelines for the employment
policies of the Member States - http://eur-lex.europa.eu/legalcontent/RO/TXT/?uri=CELEX:32003D0578

Council Directive 2000/43/EC regarding the implementation of the principle of equal
treatment between persons irrespective of racial or ethnic origin www.cncd.org.ro/Files/?FileID=65
92

Council Directive 2000/78/EC for establishing a general framework in favor of equal
treatment in employment and work conditions http://www.anr.gov.ro/docs/legislatie/internationala/Directiva_Consiliului_2000_78_C
E_RO.pdf

Council Directive no. 76/207/EEC of 9 February 1976 – on the implementation of the
principle of equal treatment for men and women as regards access to employment,
vocational training and promotion, and working conditions http://fs.asistentjudiciar.ro/e4e558e2359a09998dffe8864f4fcaac.pdf

Council Resolution no. 1999/C 186/02 on equal employment opportunities for people
with disabilities, June 17, 1999 http://www.combat.info.ro/uploaded_files/RezCons17iun1999.pdf

Cruice M., Worrall L., Hickson L. Ģi col. – Measuring quality of life: Comparing
family members’ and friends’ ratings with those of their aphasic partners,
Aphasiology, 19, 2, 111-129, 2005

Declaration on the Rights of Disabled Persons (International human rights regulations
guide for people with intellectual disabilities. Yazarlar – Klaus Lachwitz, Nancy
Breitenbach) www.pentruvoi.ro/upload/content/Ghidul_reglementarilor_internationale_cu_privile_l
a_drepturile_persoanelor_cu_dizabilitati_intelectuale.pdf

Declaration on the Rights of Mentally Retarded Persons (International human rights
regulations guide for people with intellectual disabilities. Yazarlar – Klaus Lachwitz,
Nancy Breitenbach) www.pentruvoi.ro/upload/content/Ghidul_reglementarilor_internationale_cu_privile_l
a_drepturile_persoanelor_cu_dizabilitati_intelectuale.pdf

European Social Charter http://www.mmuncii.ro/pub/imagemanager/images/file/Domenii/Relatii%20bilateraleorganizatii/prezentare_carta.pdf

European strategy for persons with disabilities 2010 - 2020 ,,A renewed commitment to
a barrier-free Europe" - http://eurlex.europa.eu/LexUriServ/LexUriServ.do?uri=COM:2010:0636:FIN:RO:PDF
93

http://cncd.org.ro/files/file/Studiu%20accesibilitate%20persoane%20cu%20dizabilitati
%202013.pdf

http://m.ziare.com/auto/parchezi-abuziv-pe-locurile-destinate-persoanelor-cuhandicap-platesti-100-de-lei-1330065

http://stirileprotv.ro/stiri/social/o-zi-din-viata-lui-abel-tanarul-care-asteapta-incarucior-ore-in-sir-un-autobuz-cu-rampa-degeaba-stai-ca-nu-te-ia-nimeni.html

http://stirileprotv.ro/stiri/social/persoanele-cu-dizabilitati-din-romania-umilite-si-decfr-cu-ce-au-fost-inlocuite-rampele-speciale-din-gari.html

http://www.cnas.ro

http://www.diz-abilitate.ro/images/elemente/
ocuparea_persoanelor_cu_dizabilitati._psihologia_angajatorilor_cu_privire_la_angajar
ea_persoanelor_cu_dizabilit.pdf

http://www.mediafax.ro/politic/daniel-barbu-si-a-dat-demisia-din-functia-de-ministrual-culturii-ponta-confirm-demisia-lui-barbu-o-trimit-cu-noua-propunere-dupa-cediscut-cu-pnl-si-basescu-exclusiv-11758984

http://www.mmuncii.ro/pub/imagemanager/images/file/Domenii/Incluziune%20si%20
asistenta%20sociala/ Proiecte_cu_finatare_externa/2%20-%20JIM_Romania.pdf

http://www.rfi.ro/politic-75081-unopa-cere-demisia-ministrului-culturii-daniel-barbudup-declara-ia-acestuia-despre

ILO Convention no. 159 for the training and employment of people with disabilities Romanian Institute for Human Rights. Magazine <Human Rights. Year XXIII. No. 4.
2013> - http://www.irdo.ro/file.php?fisiere_id=772&inline=

ILO Recommendation no. 168 on vocational rehabilitation and employment of people
with disabilities - Romanian Institute for Human Rights.< Human Rights. Magazine
Year XXIII. No. 4. 2013> - http://www.irdo.ro/file.php?fisiere_id=772&inline=

International Classification of Functioning, Disability and Health (ICF) www.who.int/classifications/icf/icf_more/en/

International Classification of Functioning, Disability and Health for Children &
Youth Version (ICF-CY) http://apps.who.int/iris/bitstream/10665/43737/1/9789241547321_eng.pdf
94

McCormick – Operationalizing Community Integration via the ICF Advancing a
research agenda for ICF,10th North American Collaborating Center Conference on
ICF, 2004

National Authority for People with Disabilities - Ministry of Labour, Family, Social
Protection and Elderly - Address no. 5665/DPPD/23.03.2015

National Council for Combating Discrimination Decision no. 79/29.02.2012

National Institute of Statistics. Press Release, no. 258, from 5.12.2011. Employment of
persons with disabilities

Neamțu, G., Social Assistance Handbook, Polirom Yayınevi, 2000

Order of the Minister of Health and President of the National Health Insurance
approving the Methodological Norms in year 2015 of the Government Decision no.
400/2014 for the approval of service packages and Framework Contract which
regulates medical assistance in social health insurance scheme for the years 2014 –
2015

Recommendation No. R (92) for a coherent policy for equalization of opportunities for
persons with disabilities https://wcd.coe.int/com.instranet.InstraServlet?command=com.instranet.CmdBlobGet
&InstranetImage=2398057&SecMode=1&DocId=602414&Usage=2

Regulation (EC) no. 883/2004 regarding the coordination of the social security systems
- http://www.prestatiisociale.ro/legi/Regulament_883_2004.pdf

Report <Guidelines jobs reasonable accommodation to facilitate the professional
integration of people with disabilities> performed under the Contract Twinning RO
2007/IB/OT-02TL "Support for the employment of people with disabilities"

Robert F. Drake, Understanding Disability Policies, Palgrave MacMillan, 1999

Standard Rules on the Equalization of Opportunities for Persons with Disabilities www.un.org/disabilities/default.asp?id=26

The National Strategy concerning social inclusion of people with disabilities 2014 –
2020 Social policies - from „rehabilitation„ of the individual to society reform http://www.mmuncii.ro/j33/images/Documente/protectie_sociala/DPPD/2014-0131_Strategie_DPPD-2014-2020.pdf
95

The National Strategy for the protection, integration and social inclusion of the
handicapped persons for 2006 – 2013 “Equal opportunities for people with handicap
- towards a society without discrimination” http://www.mmuncii.ro/pub/imagemanager/images/file/Legislatie/HOTARARI-DEGUVERN/HG1175-2005.pdf

The Treaty on the Functioning of the European Union - http://eur-lex.europa.eu/legalcontent/RO/TXT/?uri=CELEX:12012E/TXT

Universal Declaration of Human Rights –
http://www.anr.gov.ro/docs/legislatie/internationala/Declaratia_Universala_a_Drepturi
lor_Omului.pdf

WHO 2014-2021 Action Plan "Better health for all people with disabilities" http://www.who.int/disabilities/actionplan/en/

World Programme of Action Concerning Disabled Persons www.un.org/disabilities/default.asp?id=23

World Report on Disability http://apps.who.int/iris/bitstream/10665/44575/20/9789730135978_rum.pdf

www.combat.info.ro/uploaded_files/Ghid%20de%20buna%20practica%20privind%20
accesibilitatea%20la%20locul%20de%20munca%20a%20persoanelor%20cu%20handi
cap.pdf

www.mmuncii.ro/j33/index.php/ro/2014-domenii/protecție-socială

www.who.int/disabilities/en/

Zamfir, C., Zamfir, E., Social Policies. Romania in European Context, Alternative
Basımevi, 1995

Zamfir, E., Anti-Poverty Strategy and Community Development, Expert Yayınevi,
2000
Not: Raporun içeriklerinde kaynak olarak belirtilen ulusal mevzuat belgelerine, çevrimiçi
yazılım mevzuatı kullanılarak, Mayıs 2015’te eriĢildi. www.legisplus.ro
96
GRAFĠKLER
1.
Grafik 1. 31 Aralık 2014’te engelli kiĢilerin sayısı
2.
Grafik 2. Aralık 2006 - Aralık 2014 boyunca engelli kiĢilerin geliĢimi
3.
Grafik 3. 31 Aralık 2014’te, geliĢim bölgelerinde gösterilen engelli kiĢilerin dağılım
yüzdesi (%)
4.
Grafik 4. 31 Aralık 2014’te, geliĢim bölgelerine göre, engelli kiĢi sayısı
5.
Grafik 5. 31 Aralık 2014’te, illere göre ayrılan engelli kiĢi sayısı
6.
Grafik 6. 31 Aralık 2014’te, özürlülük tipine göre belirlenen engelli kiĢi sayısı
7.
Grafik 7. 31 Aralık 2014’te, yaĢ ve cinsiyet gruplarına göre dağılan engelli kiĢi sayısı
8.
Grafik 8. 31 Aralık 2014’te, yaĢ gruplarına göre, engelli kiĢi oranı
9.
Grafik 9. 31 Aralık 2014’te, özürlülük tip ve derecelerine göre dağılan engelli kiĢi
sayısı
10. Grafik 10. 31 Aralık 2014’te (tip, sayı ve yüzde olarak gösterilir), ÇalıĢma, Aile,
Sosyal Yardım ve YaĢlı Bakanlığı’na bağlı Engellileri Koruma Dairesi tarafından
koordine edilen, engelli yetiĢkinler için ikamete mahsus olan ve olmayan resmi sosyal
yardım kurumları
11. Grafik 11. Özürlülük tipine göre, istihdam edilen engelli kiĢi oranı
12. Grafik 12. YaĢ gruplarına göre, engelli olan ve olmayan kiĢilerin istihdam oranı
97
ġEKĠLLER
1.
ġekil 1 WHO’nun ICF-DH hastalık sonuçları sınıflandırmasına dayanan sağlık
durumu yaklaĢımı (2001)
2.
ġekil 2 ICF-DH sınıflandırması açısından çevresel ve bireysel durumların sağlık
durumu üzerindeki etkisi
3.
ġekil 3 Sınırlı etkinlik ve kısıtlı katılım yaĢam seviyesi kalitesini belirleyen baĢlıca
etkenlerdir
4.
ġekil 4 Özürlü bir hastanın, engellilik yaratan bir olaydan sonra, topluma yeniden
katıldığı ve muhtemel iĢine yeniden yerleĢtirildiği ana dek - her özel vakanın
özelliklerine ve tıbbi-idari karmaĢıklıklara bağlı olarak, değiĢen oranlar içeren – dahil
olduğu döngüyü Ģematik olarak gösterme giriĢimi
Kaynak (ġekil. 1-3): “Actual data related to spasticity and its complex treatment” – Editör:
A. Anghelescu; Yazarlar: A. Anghelescu, C.F. Ion, A.S. Mihăescu, A. Mirea, A. Nechita,
L.Pădure; syf.:387-415 –Bölüm 11, Compendium of neuro -rehabilitation - in adults, children
and seniors – G. Onose și L. Pădure (ana yazarlar ve koordine eden editörler), Universitary
Yayınevi “Carol Davila”, BükreĢ, 2008)
98
TABLOLAR
99
1.
Tablo 1 - 31 Aralık 2013’te, her ilde istihdam edilen engelli kiĢi sayısı
2.
Tablo 2 - 31 Aralık 2014’te, her ilde istihdam edilen engelli kiĢi sayısı
BAġLICA KISALTMALAR
Art.
Madde
DCP
Çocukları Koruma Dairesi
DPDP
Engelli KiĢileri Koruma Ġdaresi
EU
Avrupa Birliği
GD
Hükümet Kararı
GDSACP
Sosyal Yardım ve Çocuk Koruma Genel Müdürlüğü
GeO
Acil Hükümet Kararnamesi
GO
Hükümet Kararnamesi
ICF/ICF-DH
Uluslararası ĠĢlevsellik, Engellilik ve Sağlık Sınıflandırması
ICF-CY
Çocuklar ve Gençler için Uluslararası ĠĢlevsellik, Engellilik ve Sağlık
Sınıflandırması
ICFDH
Uluslararası ĠĢlevsellik, Engellilik ve Sağlık Sınıflandırması
ILO
Uluslararası ÇalıĢma Örgütü
Ind
SatırbaĢı
MERYS
Eğitim, AraĢtırma, Gençlik ve Spor Bakanlığı
MH
Sağlık Bakanlığı
MHF
Sağlık ve Aile Bakanlığı
MLFSA
ÇalıĢma, Aile ve Sosyal Yardım Bakanlığı
MLFSAE
ÇalıĢma, Aile ve Sosyal Yardım ve YaĢlı Bakanlığı
MLSP
ÇalıĢma ve Sosyal Koruma Bakanlığı
NACP
Ulusal Çocukları Koruma Ġdaresi
NACPA
Ulusal Çocukları Koruma ve Evlat Edinme Ġdaresi
NAE
Ulusal Ġstihdam Ajansı
NAPD
Ulusal Engelliler Ġdaresi
NAPH
Ulusal Özürlüler Ġdaresi
NCCD
Ulusal Ayrımcılıkla Mücadele Konseyi
NHIH
Ulusal Sağlık Sigortası Kurumu
SCEAHP
Özürlü YetiĢkinleri Değerlendirme Üst Komisyonu
UN
BirleĢmiĢ Milletler örgütü
WHO
Dünya Sağlık Örgütü
100
Download